Ο τρώσας και ιάσεται...

-Τι κοιτάς;

-Οι τζιχαντιστές μπήκαν στην Παλμύρα.Θα ισοπεδώσουν την αρχαία πόλη.

Η Δύση πρέπει να κάνει κάτι. Να σταματήσει τους εγκληματίες από το αποτρόπαιο έργο τους.

-Μιλάς σοβαρά;Να πολεμήσει η Δύση τους τζιχαντιστές  για να σωθεί  ο δικτάτορας Άσαντ;

Ποτέ των ποτών! Η δημοκρατία δεν εκβιάζεται!

- Μα ποιοι  ξεκίνησαν  αυτόν τον πόλεμο και ποιοι τον συντηρούν έως τώρα; Οι Αμερικανοί , οι Αγγλογάλλοι , οι Τούρκοι, οι Σαουδάραβες.Αυτοί τώρα πρέπει να επέμβουν για καθαρίσουν τις βρομιές τους.Να βάλουν το ΝΑΤΟ να τους εξαφανίσει από προσώπου γης.

-Το ΝΑΤΟ έχει ευγενέστερη αποστολή .Με τους τζιχαντιστές θα ασχολείται τώρα;

-Ποια είναι αυτή;

-Να σώσει  την καημένη την Ουκρανία από τα νύχια της ρωσικής αρκούδας! 

πηγή

Ευρωπαϊκή λύση για την Κύπρο και όχι τουρκική

Βρέθηκα για λίγες ημέρες στην αγαπημένη μου Λεμεσό, κατόπιν προσκλήσεως του Κυπριακού Κέντρου Μελετών, και είχα την ευκαιρία να ανταλλάξω προβληματισμούς με φίλους παλαιούς και καινούργιους. Οι περισσότερες συζητήσεις στα ραδιόφωνα, στις τηλεοράσεις, στις δημόσιες εκδηλώσεις και στο εσωτερικό των κομμάτων αναφέρονται στην πιθανότητα λύσης στο Κυπριακό. Η εκλογή του παρανόμου προέδρου Ακιντζί στο ψευδοκράτος που δημιούργησε η εισβολή του Αττίλα έδωσε το έναυσμα για μια σειρά συναντήσεων του νόμιμου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας με τον δήθεν μετριοπαθή Τουρκοκύπριο. Οι υπεραισιόδοξοι και όσοι δεν γνωρίζουν ιστορία πιστεύουν ότι τώρα είναι η ευκαιρία για επαναπροσέγγιση με το «σύνοικον στοιχείον» και οριστική λύση στο εδαφικό και συνταγματικό ζήτημα μέσω της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Οι πιο συγκρατημένοι και όσοι διδάσκονται από το παρελθόν φοβούνται ότι ο Ακιντζί είναι ο δούρειος ίππος του τουρκικού επεκτατισμού και ότι η κυοφορούμενη λύση θα οδηγήσει σε τουρκοποίηση και σε αφελληνισμό της μεγαλονήσου.

Η πρώτη συνάντηση Νίκου Αναστασιάδη – Μουσταφά Ακιντζί έδειξε ότι παρά τα χαμόγελα ο Τουρκοκύπριος ψευδοπρόεδρος ακολουθεί πιστά τις εντολές της Αγκυρας. Ζητεί την αναγνώριση από την Κυπρική Δημοκρατία του παράνομου αεροδρομίου στο κατεχόμενο χωριό Τύμπου. Εκεί, μετά την εισβολή, ο τουρκικός στρατός δημιούργησε αεροδρόμιο το οποίο δεν αναγνωρίζεται από τους Διεθνείς Οργανισμούς Αεροπλοΐας. Στα τουρκικά, το παράνομο αεροδρόμιο αποκαλείται Ερτζάν Χαβαλιμάνι, δηλαδή Αερολιμένας Ερτζάν. Χρησιμοποιείται για πτήσεις από και προς την Τουρκία και από κάποιες ναυλωμένες πτήσεις τουριστών, που παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο. Ως αντάλλαγμα, η Αγκυρα και ο Ακιντζί υπόσχονται την επιστροφή του ελληνικού τομέως της Αμμοχώστου. Το θρυλικό Βαρώσι έμεινε έρημο κι ακατοίκητο, με τα ξενοδοχεία να έχουν σχεδόν καταρρεύσει, αφού οι Τούρκοι στρατιώτες τα λεηλάτησαν το 1974.
Δηλαδή, η ιταμή τουρκική πρόταση είναι: ελάτε, Ελληνοκύπριοι, να σας δώσω πίσω το κλεμμένο χωράφι του παππού σας και για αντάλλαγμα θέλω να μου νομιμοποιήσετε την κατοχή και τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τον Αττίλα. Ελπίζω η κυβέρνηση Αναστασιάδη να μην πέσει στην παγίδα, διότι η διεθνής αναγνώριση αερολιμένος σημαίνει αναπόφευκτα και τη διεθνή αναγνώριση κράτους. Αραγε η νόμιμη Κυπριακή Δημοκρατία θα αυτοκτονήσει αναγνωρίζοντας ως νόμιμο κράτος το ψευδοκράτος που ανακήρυξε ο αιμοβόρος Ντενκτάς το 1983;
Με ανησυχεί η μετάπτωση του Κυπριακού από ζήτημα εισβολής – κατοχής σε ζήτημα διαπραγματεύσεων δύο εθνικών κοινοτήτων για τεχνικές λεπτομέρειες. Με στενοχωρεί να βλέπω τον νόμιμο Προέδρο της Κύπρου να συνομιλεί με τον παράνομο ηγέτη του κατοχικού ψευδοκράτους, χαρίζοντάς του ισοτιμία και αναγνώριση. Με δυσαρεστεί να ακούω για διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, δηλαδή δύο κράτη σε συσκευασία του ενός. Θυμίζω ότι το Σχέδιο Ανάν, που προέβλεπε μια χαλαρή ομοσπονδία δύο ισότιμων κρατών, ελληνικού στον Νότο και τουρκικού στον Βορρά, χαρακτηρίστηκε από κορυφαίους Ελληνες και Ευρωπαίους νομικούς ασύμβατο με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και μη λειτουργικό. Θέλουμε στην Κύπρο μια νέα Βοσνία-Ερζεγοβίνη, όπου οι Σερβοβόσνιοι έχουν το δικό τους κράτος, οι Κροάτες και οι μουσουλμάνοι το δικό τους, ακολουθούν βίους παράλληλους και απλώς εμφανίζονται με μια κοινή επιγραφή στον ΟΗΕ; Ή μήπως πρέπει να πάψουμε να μιλούμε για διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία και να προτείνουμε τη λύση του ενιαίου κράτους, όπου οι Ελληνες θα έχουν τα δικαιώματα της πλειοψηφίας και οι Τουρκοκύπριοι θα ζουν ως νομικά κατοχυρωμένη μειονότητα, αφού αποχωρήσουν οι στρατιώτες του Αττίλα και οι έποικοι (κουβαλητοί);
Οι φίλοι με τους οποίους μίλησα για ένα πράγμα με διαβεβαίωσαν. Οτι σε ένα επόμενο δημοψήφισμα μια λύση διχοτομική, ρατσιστική, έστω και κάπως καλύτερη από το Σχέδιο Ανάν, πάλι θα απορριφθεί. Η αγωνιστικότητα του Ελληνισμού δεν κάμπτεται παρά την οικονομική κρίση!

Κωνσταντίνος Χολέβας

Τα ρούχα της γειτόνισσας καθάρισαν !

Κάποτε ήταν ένα ζευγάρι που μετακόμισε σε καινούργια γειτονιά. Καθώς έτρωγαν πρωινό στο νέο τους σπίτι, η γυναίκα κοίταξε έξω από το παράθυρο και είδε τη γειτόνισσα που εκείνη την ώρα άπλωνε την μπουγάδα της.

« Ά, τα ρούχα δεν είναι πολύ καθαρά » σχολίασε. « Η γειτόνισσα δεν προσέχει την καθαριότητα, δεν πλένει καλά τα ρούχα. Πρέπει να χρησιμοποιεί περισσότερο σαπούνι ».

Ο σύζυγος κοίταξε την μπουγάδα αλλά δε είπε τίποτα.

Κάθε φορά που η γειτόνισσα άπλωνε την μπουγάδα, η γυναίκα έκανε τα ίδια σχόλια.

Ένα μήνα αργότερα, ένιωσε μεγάλη έκπληξη όταν είδε ότι τα ρούχα που είχε απλώσει η γειτόνισσα ήταν πιο καθαρά από τις προηγούμενες φορές, και είπε στον άντρα της:

« Για δες ! Η γειτόνισσα έμαθε επιτέλους να πλένει ! Αναρωτιέμαι ποιος την έμαθε ».

« Ξέρεις, ξύπνησα νωρίς σήμερα το πρωί και καθάρισα τα τζάμια μας ! »

γύρισε και της είπε ο άντρας της.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Έτσι συμβαίνει και στη ζωή.
Ο τρόπος που βλέπουμε τους άλλους
εξαρτάται από το πόσο καθαρά είναι τα δικά μας « τζάμια ».

πηγή 

Τέρμα το κλιματιστικό και η χρήση ρεύματος - Δείτε πως δροσίζεται το σπίτι μόνο με ένα τραπέζι κουζίνας

Το τραπέζι, μία επιφάνεια που στηρίζεται σε πόδια, είναι ένα έπιπλο κουζίνας που έχει μείνει το ίδιο στο πέρασμα χιλιάδων χρόνων.
Τώρα, ένας Γάλλος σχεδιαστής κατάφερε να μετατρέψει το τραπέζι σε μία κλιματιστική συσκευή, χωρίς μάλιστα την χρήση ηλεκτρικής ενέργειας.
Ο σχεδιαστής Jean-Sébastien Lagrange σε συνεργασία με τον επίσης Γάλλο μηχανικό, Raphaël Ménard κατασκεύασε το τραπέζι Zero Energy ή αλλιώς το κλιματιστικό τραπέζι ZEF.
Το τραπέζι ZEF μοιάζει σαν κάθε άλλο κοινό τραπέζι οξιάς με πόδια, αλλά κάνει οικονομία στο σπίτι του ιδιοκτήτη του κατά 60%.
"Θέλαμε να δούμε αν είναι πιθανό να ελέγξουμε την θερμοκρασία με την βοήθεια ενός επίπλου", αναφέρουν οι δημιουργοί.
Κάτω από το τραπέζι οξιάς υπάρχουν σειρές από υλικό με σημείο τήξης 22 ° Κελσίου. Όταν η θερμοκρασία φτάνει τους 22 βαθμούς κελσίου τα μικροσφαιρίδια απελευθερώνουν την θερμότητα, με την βοήθεια του αλουμινίου που έχουν στην βάση τους και ρίχνουν την θερμοκρασία του δωματίου.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, το τραπέζι έχει δυνατότητα να μειώσει την θερμότητα έως και 60% και να μειώσει την ανάγκες κλιματισμού κατά 30%.
Όταν η θερμοκρασία κυμαίνεται από το ζεστό στο κρύο σε σύντομο χρονικό διάστημα, το τραπέζι ZEF ειναι ιδιαίτερα χρήσιμο αφού αν ένα δωμάτιο ζεσταίνεται κατά μία ηλιόλουστη μέρα και στη συνέχει η θερμοκρασία πέφτει το τραπέζι διατηρεί την θερμοκρασία του δωματίου.

Το τραπέζι ZEF δουλεύει περισσότερο σε δωμάτια που έχουν μεγάλες μεταβολές θερμοκρασίας και αναμένεται να βοηθήσει νοικοκυριά που δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα ή κλιματιστικά.
Αλλά αν ο ο χρήσης έχει ξεχάσει τον θερμοστάτη του aircondition ανοιχτό, τότε το τραπέζι θα ανεβάζει την θερμοκρασία, οπότε το νοικοκυριό θα χρησιμοποιεί περισσότερη ενέργεια.

Οι Lagrange και Ménard σχεδιάζουν να κατασκευάσουν και άλλα έπιπλα μηδενικής ενέργειας ενώ όπως αναφέρουν στο WIRED έχουν σκοπό το νέο τους πρότζεκτ να είναι λάμπες.
πηγή

Η εορτή των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Αγρίνιο (ΦΩΤΟ)

 

Με κάθε λαμπρότητα και εκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια εορτάστηκε και εφέτος η εορτή των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στον φερώνυμο Ιερό Ναό του Δημ. Διαμερίσματος Αγίου Κωνσταντίνου Αγρινίου.

Την παραμονή της εορτή τελέσθηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός κατά τον οποίο κήρυξε τον θείο λόγο ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμ. π. Επιφάνιος Καραγεώργος.

Το πρωί της εορτής τελέσθηκε η ακολουθία του Όρθρου και στην συνέχεια η Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία κατά την οποία ιερούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς.

Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του μεταξύ των άλλων υπογράμμισε και τα εξής:

«Ο Κύριος με την Ανάληψή Του ανήλθε στον Ουρανό να ετοιμάσει όπως είπε “τόπον” για όλους τους ανθρωπους . “Πορεύομαι ετοιμάσαι τόπον υμίν” είπε προ του πάθους Του. Η ουρανία βασιλεία και δόξα του Κυρίου ήταν ετοιμασμένη από καταβολής κόσμου. Ο άνθρωπος με την ανυπακοή του, την πτώση του και την αποστασία του, έκλεισε το δρόμο προς τον Ουρανό. Ο Κύριος με την ενανθρώπησή Του, την επί γης προσφορά Του, το Πάθος Του και την Ανάστασή Του, άνοιξε το δρόμο και πάλι, χάρισε τη δυνατότητα της κατά χάριν θεώσεως και όπως εθέωσε ο ίδιος την ανθρώπινη φύση που προσέλαβε, καλεί τον άνθρωπο, να ζήσει μέσα στην Εκκλησία Του, να αναγεννηθεί με το βάπτισμα, τον αγώνα του, την μετάνοιά του, με την μυστηριακή ζωή, να θεωθεί κατά χάριν και να ακολουθήσει την άνοδο του Χριστού μας, ο οποίος «Πρόδρομος εισήλθε, Αρχιερεύς γενόμενος εις τον αιώνα».

Έτσι έγινε άξιος του «ουρανίου τόπου» της βασιλείας τν Ουρανών, έτσι αγιάσθηκε ο Μέγας Κωνσταντίνος, διότι υπήκουσε το θέλημα Του Κυρίου, μετανόησε ειλικρινά, έζησε αγιασμένη ζωή μετά το βάπτισμα και έγινε άξιος να ακολουθήσει τον Κύριο στην ουρανία δόξα του. Αν και εμείς ζήσουμε την μετάνοια και την γνησία εκκλησιαστική και μυστηριακή ζωή θα γίνουμε άξιοι της ουρανίου δόξης και Βασιλείας…..»”.

Το απόγευμα της εορτής τελέσθηκε ο μεθέορτος Εσπερινός και ακολούθησε η καθιερωμένη λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος και των Ιερών Λειψάνων όπου κήρυξε το θείο λόγο ο Αρχιμ. π.Νεκτάριος Τριάντης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι σε όλες τις ιερές ακολουθίες και στη θεία Λειτουργία η προσέλευση των πιστών υπήρξε κατ΄εξοχήν αθρόα.

πηγή

Βιβλιοκριτική: Εισαγωγή στην ιστορία του μεταπολεμικού κόσμου [Ευάνθης Χατζηβασιλείου], Εκδόσεις Πατάκη, 2005

Γράφει ο Δημήτρης Παράξενος

Η «Εισαγωγή στην ιστορία του μεταπολεμικού κόσμου» αφορά στη διεθνή πολιτική και στρατιωτική ιστορία από το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου το 1945 έως τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991. Με άλλα λόγια, καλύπτει το διάστημα του Ψυχρού Πολέμου και τα γεγονότα που καθόρισαν το διεθνή καταμερισμό ισχύος.

Βασικό χαρακτηριστικό του κόσμου τότε ήταν η διπολικότητα του διεθνούς συστήματος: δύο κράτη, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και η Σοβιετική Ένωση, που βγήκαν νικήτριες από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν πολύ ισχυρότερα από τα υπόλοιπα κράτη και δημιούργησαν ξεχωριστές σφαίρες επιρροής. Οι χώρες του δυτικού συνασπισμού, με επικεφαλής τις ΗΠΑ, είχαν κοινοβουλευτικά πολιτεύματα και καπιταλιστική οικονομία∙ εκείνες του ανατολικού μπλοκ, όπου κυριαρχούσε η ΕΣΣΔ, είχαν κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία και μονοκομματικά πολιτικά συστήματα. Παρά τις μεταξύ τους εντάσεις ποτέ δε συγκρούστηκαν στρατιωτικά. Ένας ακόμη παράγοντας που έκανε ασυναγώνιστες τις δύο υπερδυνάμεις ήταν οι πυρηνικοί εξοπλισμοί τους, που δημιούργησαν μια «ισορροπία τρόμου» και έγιναν αντικείμενο δύσκολων διαπραγματεύσεων.

Η δεύτερη ενότητα του βιβλίου αφορά στην αποαποικιοποίηση της Ασίας και της Αφρικής. Ενδεικτικά αναφέρω την Ινδία, την Αλγερία και το Κονγκό. Η Ινδία ήταν το «διαμάντι του βρετανικού στέμματος» αλλά οι Βρετανοί αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν το 1947. Ακολούθησαν αιματηρές διαμάχες ινδουϊστών με μουσουλμάνους και δημιουργία δύο κρατών, της Ινδίας, με προοπτικές μεγάλης δύναμης, και του Πακιστάν, από το οποίο προέκυψε το Μπαγκλαντές αργότερα. Οι Αλγερινοί ξεσηκώθηκαν ενάντια στη γαλλική εξουσία το 1954 και κέρδισαν την ανεξαρτησία τους με πολυετή αγώνα, που προκάλεσε πολιτικές εξελίξεις στην ίδια τη Γαλλία. Το Κονγκό ήταν μεγάλη, πλούσια χώρα στην κεντρική Αφρική. Εκεί συγκρούστηκαν στη δεκαετία του 1960 οι Βέλγοι, που το έλεγχαν πριν, ντόπιες ομάδες συμφερόντων και Σοβιετικοί, με καταστροφικά αποτελέσματα παρά τη μεσολάβηση του ΟΗΕ. Γενικά, πολλές χώρες του Τρίτου Κόσμου αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα οικονομικών ελλείψεων, κακής διοίκησης και πολέμων μετά την ανεξαρτησία τους και δεν μπόρεσαν να ορθοποδήσουν.

Το τρίτο τμήμα του βιβλίου είναι για την ευρωπαϊκή ενοποίηση, από τη θέσπιση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα το 1951, πρώτου υπερεθνικού πολιτικού οργανισμού στην ιστορία, μέχρι τη Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992, με την οποία γεννήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Το τμήμα αυτό δε με ενδιέφερε πολύ γιατί έχω ξαναδιαβάσει τις σχετικές πληροφορίες, πάντως είναι εξαίρετα συμπυκνωμένο και κατανοητό, όπως τα άλλα δύο.

Ως προς τα γεγονότα, ο συγγραφέας : α) Τα αιτιολογεί, για παράδειγμα, εξηγεί ότι η στάση των ευρωπαϊκών χωρών απέναντι στις αποικίες τους καθορίστηκε από το πόσο απαραίτητες τις θεωρούσαν για τη διατήρηση της ισχύος τους. β) Δίνει τη σημασία τους, π.χ. γράφει πως οι αλλεπάλληλες νίκες του Ισραήλ ενάντια στα αραβικά κράτη απέφεραν την εδαφική του επέκταση αλλά δεν οδήγησαν στη σταθερότητα της Μέσης Ανατολής. γ) Τα συνδέει με ισχυρές προσωπικότητες, όπως ο Σοβιετικός ηγέτης Στάλιν, ο Αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών Κίσινγκερ και ο Γάλλος στρατηγός Ντε Γκωλ.

Γενικά, ο Χατζηβασιλείου είναι ικανότατος στην εύστοχη επιλογή των γεγονότων, την ένταξή τους σε μια καθαρή δομή και τη μετρημένη ανάλυσή τους. Ο τρόπος που χειρίζεται την ύλη του σε βοηθάει να σχηματίσεις μια συνολική εικόνα ενός κόσμου που αλλάζει. Το έργο του είναι βασικό ανάγνωσμα για τη γνώση της εποχής μας.

πηγή 

Η ομορφιά της ζωής βρίσκεται στην εμπιστοσύνη !

Ποιος παράγει «αποκλειστικότητες» σ’ αυτή τη χώρα;

 

Γεγονότα.

1. Στις 18/5 το Βήμα δημοσιεύει σε αποκλειστικότητα πρόταση της Κομισιόν για λύση-πακέτο με μέτρα 5 δις. Υπότιτλος «Αποκλειστικά στο Βήμα –  Ο Γιούνκερ κόβει τον γόρδιο δεσμό». 

2. Το γραφείο του Γιούνκερ αμέσως βγάζει ανακοίνωση διαψεύδοντας την πρόταση. Μάλιστα στην ηλεκτρονική διεύθυνση του Βήματος, αναδημοσιεύεται ολόκληρη η διάψευση.

3. Την επομένη, στις 19/5, όλη η Ελλάδα συζητά την «πρόταση της κυβέρνησης» για διαφορετικό συντελεστή ΦΠΑ 18% ή 15% ανάλογα με το αν ο πελάτης πληρώνει με μετρητά ή με κάρτα.

4. Αυτό το μέτρο συμπεριλαμβάνονταν και στην «πρόταση της Κομισιόν».

5. Σήμερα 20/5, γίνεται γνωστό ότι οι ευρωπαίοι απορρίπτουν το συγκεκριμένο μέτρο επειδή «αντιβαίνει την ευρωπαϊκή νομοθεσία». 

Συμπεράσματα

1. Ενώ η κυβέρνηση είναι πράγματι δυνατόν να μην γνωρίζει με ακρίβεια την ευρωπαϊκή νομοθεσία, αυτό -προφανώς- δεν είναι δυνατόν να ισχύει για την ίδια την Κομισιόν. Συνεπώς, αυτό το μέτρο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ να ήταν μέρος της πρότασης της Κομισιόν και του Γιούνκερ!

2. Συνεπώς, η περιβόητη διαρροή αφού δεν γράφτηκε στις Βρυξέλλες, θα πρέπει να γράφτηκε στην Αθήνα! Παραδόθηκε στο Βήμα, το οποίο την παρουσίασε ως αποκλειστικότητα προερχόμενη από την Κομισιόν.

Βέβαια, αν έδινε η κυβερνητική πηγή την «αποκλειστικότητα» στην Αυγή θα κινούνταν υποψίες. Το Βήμα είναι γνωστό για το κύρος του, από την εποχή της περιβόητης συνάντησης Καραμανλή-Ερντογκάν, την οποία το Βήμα περιέγραψε με οκτάστηλο άρθρο και τίτλο «Παγωμένα χαμόγελα», ενώ στην πραγματικότητα η συνάντηση δεν είχε γίνει ποτέ αφού μετά από ξαφνική ασθένεια της τελευταίας στιγμής ο Ερντογκάν ακύρωσε την επίσκεψη. Οι αναγνώστες του Βήματος πάντα πρωτοπόροι στην ενημέρωση.

πηγή 

Ό,τι κάνεις, γυρίζει

Κάποια μέρα ένας άνδρας είδε μια γριά γυναίκα που καθόταν στην άκρη του δρόμου, αλλά ακόμη και στο λιγοστό φως της ημέρας, μπορούσε να διακρίνει ότι χρειαζόταν βοήθεια…

Έτσι παρκάρισε το παλιό του αυτοκίνητο μπροστά στην Μερσεντές της και βγήκε από το αμάξι.

Εδώ και αρκετές ώρες κανείς δεν είχε σταματήσει να την βοηθήσει. Θα της έκανε κακό; Δεν φαινόταν από τους καλούς τύπους, φαινόταν πεινασμένος και φτωχός. Εκείνος διέκρινε ότι ήταν φοβισμένη, καθώς καθόταν εκεί έξω μέσα στο κρύο.

Κατάλαβε αμέσως πως αισθανόταν η γυναίκα. Εκείνος είπε: «Είμαι εδώ για να σε βοηθήσω. Γιατί δεν κάθεσαι να περιμένεις μέσα στο αυτοκίνητο που είναι πιο ζεστά;. Ονομάζομαι Κώστας Ιωάννου.»

Το μόνο πρόβλημα είναι ότι είχε ένα σκασμένο λάστιχο, αλλά για την ηλικιωμένη, αυτό ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα. Ο Κώστας έσκυψε κάτω από το αμάξι και έβαλε τον γρύλο τραυματίζοντας τους αγκώνες του. Σύντομα άλλαξε το λάστιχο. Αλλά είχε λερωθεί και τραυματιστεί.

Καθώς έσφιγγε τα μπουλόνια, η γυναίκα κατέβασε το παράθυρο και άρχισε να του μιλά.

Του είπε ότι είναι από τον Άγιο Στέφανο και απλά περνούσε από την περιοχή. Δεν ήξερε πώς να τον ευχαριστήσει για την βοήθεια του. Ο Γιάννης απλά χαμογέλασε κλείνοντας το πόρτ μπαγκάζ. Η γυναίκα τον ρώτησε τι του οφείλει. «Δώστε μου ότι θέλετε», απάντησε ο Κώστας. Η γυναίκα είχε σκεφθεί τι θα μπορούσε να της είχε συμβεί αν δεν σταματούσε ο περαστικός. Ο Κώστας το ξανασκέφτηκε για το αν θα έπρεπε να πληρωθεί. Αυτή δεν ήταν η δουλειά του. Αυτή ήταν μια βοήθεια σε κάποιον που είχε ανάγκη και θυμήθηκε πόσοι τον είχαν βοηθήσει κατά το παρελθόν. Είχε περάσει όλα του τα χρόνια έτσι και του φαινόταν παράξενο να κάνει κάτι διαφορετικό.

Της είπε ότι αν ήθελε να τον ξεπληρώσει, την επόμενη φορά που θα έβλεπε κάποιον που χρειαζόταν βοήθεια θα μπορούσε να τον βοηθήσει σε ότι χρειαζόταν συμπληρώνοντας, «Να θυμάστε εμένα.»

Περίμενε μέχρι να βάλει μπρος την μηχανή και να φύγει. Ήταν μια κρύα και καταθλιπτική μέρα, αλλά αισθανόταν πολύ καλά καθώς οδηγούσε προς το σπίτι.

Μερικά χιλιόμετρα παρακάτω η γυναίκα είδε μια μικρή καφετέρια. Σταμάτησε για να πάρει κάτι να φάει αλλά και να ξεμουδιάσει τα πόδια της. Ήταν ένα πολύ φιλόξενο στέκι. Εξωτερικά υπήρχαν δύο παλιές αντλίες βενζίνης. Το όλο σκηνικό ήταν πολύ διαφορετικό. Η γκαρσόνα την πλησίασε με μια καθαρή πετσέτα για να σκουπίσει τα βρεγμένα της μαλλιά. Είχε ένα πολύ γλυκό χαμόγελο, παρά την κούραση που είχε από την ολοήμερη εργασία. Η γυναίκα διαπίστωσε ότι η γκαρσόνα ήταν οκτώ μηνών έγκυος αλλά δεν επέτρεπε να φανούν οι δυσκολίες της κατάστασής της. Η γριά γυναίκα αναρωτήθηκε πως κάποιος που έχει τόσο λίγα δίνει τόσο πολλά σε ένα άγνωστο. Τότε θυμήθηκε τον Κώστα.

Μόλις ολοκλήρωσε το γεύμα πλήρωσε με εκατό Ευρώ. Η γκαρσόνα πήγε να φέρει τα ρέστα, αλλά η ηλικιωμένη είχε ήδη βγει από την πόρτα. Είχε απομακρυνθεί αρκετά. Η γκαρσόνα αναρωτήθηκε που μπορεί να έχει πάει. Μετά είδε κάτι γραμμένο επάνω σε μια χαρτοπετσέτα: «Δεν μου οφείλεις τίποτα. Έχω βρεθεί και εγώ σε αυτή την κατάσταση. Κάποιος κάποτε με βοήθησε, με τον τρόπο που σε βοηθώ τώρα και εγώ. Αν πραγματικά θέλεις να μου επιστρέψεις τα ρέστα, να τι θα κάνεις, μην επιτρέψεις την αλυσίδα της αγάπης να κλείσει.» Κάτω από την χαρτοπετσέτα βρήκε άλλα 500 Ευρώ.

Δάκρυα κύλισαν από τα μάτια της καθώς το διάβασε.

Υπάρχει μια παλιά φράση που λέει: «Ό,τι κάνεις, γυρίζει».

Υπήρχαν τραπέζια που ήθελαν καθάρισμα, βαζάκια ζάχαρης να γεμίσει και άλλοι πελάτες να εξυπηρετήσει, αλλά η γκαρσόνα τα κατάφερε μια χαρά μέχρι το τέλος της ημέρας. Το βράδυ που έπεσε να ξαπλώσει, σκεφτόταν τα χρήματα που της είχε δώσει η γυναίκα αλλά και αυτά που της είχε γράψει. Πώς να γνώριζε άραγε η ηλικιωμένη γυναίκα πόσο πολύ αυτή και ο άνδρας της χρειαζόταν τόσο πολύ τα χρήματα; Με το μωρό να έρχεται τον επόμενο μήνα, θα ήταν δύσκολα… Ήξερε πόσο προβληματισμένος ήταν ο άντρας της, καθώς κοιμόταν δίπλα της.

Έσκυψε και του έδωσε ένα τρυφερό φιλί και του ψιθύρισε… «Όλα θα πάνε καλά. Σ’αγαπώ Κώστα Ιωάννου»

Μετάφραση – επεξεργασία: Πάνος Τσινόπουλος
πηγή 

Ένα καταπράσινο… τσουνάμι στη φύση!

Εικόνες που κόβουν την ανάσα απαθανάτισαν στο φωτογραφικό φακό τους δύο Πολωνοί φωτογράφοι στη Μοραβία, όπου -όπως βλέπετε- η φύση βρίσκεται σε μεγάλη χρωματική… έκρηξη, επιλέγοντας το πράσινο ως το βασικό χρώμα για να μεγαλουργήσει!

Ο Kedrovsky Marek και ο Krystof Brovko δημιούργησαν μια εκπληκτική συλλογή φωτογραφιών με τίτλο “Green Hills”, αποτυπώνοντας στο φακό τεράστια καταπράσινα “κύματα”, όπως αυτά δημιουργούνται μέσα στα εύφορα λιβάδια της Τσεχικής Δημοκρατίας.

Μεγάλες εκτάσεις με ποώδη φυτά, επιμελώς οργωμένα σε σειρές, μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής, ενώ σε μερικές περιπτώσεις, έτσι όπως “ανεβαίνουν” στους λόφους, δίνουν την εντύπωση στο θεατή ότι ένα καταπράσινο “τσουνάμι” έχει καλύψει τα πάντα.

“Η μεγαλοσύνη του Θεού  μεγαλουργεί για άλλη μία φορά. Το πράσινο δημιουργεί έναν τεράστιο… ωκεανό, που χάνεται στο μάτι του θεατή, ενώ τα… κύματα στους λόφους προετοιμάζουν για το τσουνάμι που έρχεται…”, λένε οι φωτογράφοι. Και δεν έχουν άδικο!

πηγή