... απλά το θυμηθήκαμε

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ;

Για όσους λένε ΝΑΙ

Αγαπημένοι μου υποστηρικτές του ΝΑΙ,

Εδώ και κάποιες μέρες, σας βλέπω έξω φρενών με την πρωτοβουλία της κυβέρνησης να διεξάγει δημοψήφισμα. Πολλοί από σας χρησιμοποιείτε εκφράσεις όπως «αποτυχημένη διαπραγμάτευση», «χαμένοι πέντε μήνες», «ευθυνόφοβη κυβέρνηση» κι άλλα τέτοια εμπεριστατωμένα.

Αγαπημένοι μου, ελάτε να μιλήσουμε ειλικρινά για μια φορά στη ζωή μας. Στην πραγματικότητα θα ψηφίσετε ΝΑΙ γιατί τα πέντε προηγούμενα χρόνια, εσάς δεν σας άγγιξε καμιά κρίση! Ή σας άγγιξε λίγο!

Πάντως, συνεχίσατε να ζείτε σχεδόν όπως πριν και κάποιοι από σας, ίσως και λίγο καλύτερα, εφόσον η κρίση έφερε μειώσεις τιμών, νέους διακανονισμούς και ρυθμίσεις στα δάνειά σας με τις τράπεζες, προσφορές σε διάφορα είδη που καταναλώνατε μετά μανίας, οπότε είναι πολύ φυσικό να συμπεριφέρεστε σαν να μην ξέρετε, ή σαν να μην είδατε τι ακριβώς έχει συμβεί στη χώρα μας.

Δείχνετε μία απίστευτη λατρεία προς την Ευρώπη και προς τις Ευρωπαϊκές χώρες και πολύ συχνά σας άκουσα να λέτε με στόμφο ότι «στην Ευρώπη οι άνθρωποι έχουν παιδεία και δεν πετάνε τα σκουπίδια τους κάτω», ή «στην Ευρώπη υπάρχει πολιτισμός και τα αυτοκίνητα σταματούν στις διαβάσεις για να περάσουν οι πεζοί»!Βέβαια, γυρίζοντας στην Ελλάδα δεν σταματήσατε ποτέ στις διαβάσεις για να περάσουν οι πεζοί, όσο για τα σκουπίδια, ας μην το συζητήσουμε καλύτερα.

Αγαπημένοι μου, λέτε ότι δεν ξέρετε, αλλά στην πραγματικότητα όλα τα ξέρετε και όλα τα είδατε.

Είδατε φίλους, γνωστούς και συγγενείς να χάνουν τη δουλειά τους στα καλά καθούμενα και τους μισούς από αυτούς να μην παίρνουν καν αποζημίωση ή να παίρνουν ελάχιστη, γιατί τους είχαν προειδοποιήσει τέσσερις μήνες πριν.

Είδατε αυτούς που δεν έχασαν τη δουλειά τους, να δουλεύουν σε εξαντλητικά ωράρια 10-12 ωρών, πολλές φορές και Σαββατοκύριακα για να καλύψουν τα κενά, να μειώνεται ο μισθός τους δυο και τρεις φορές και οι εργοδότες τους να τους απαντούν κυνικά: «αν δεν σ’ αρέσει, φύγε!»

Είδατε τους μισούς συμπολίτες μας ανασφάλιστους να παρακαλούν να μην αρρωστήσουν οι ίδιοι ή τα παιδιά τους, γιατί δεν θα μπορούσαν να καλύψουν τα έξοδα νοσηλείας.

Είδατε τα νοσοκομεία τις χώρας να μην έχουν ούτε γάζες, να υπάρχουν μόλις δύο νοσηλευτές για κάθε όροφο, γιατρούς να δουλεύουν με απόλυτη αυτοθυσία από το πρωί ως το βράδυ ή άλλους να σε αντιμετωπίζουν με πλήρη αδιαφορία λες και δεν είσαι άνθρωπος.

Είδατε τους συνανθρώπους μας που βγήκαν στο δρόμο να διαμαρτυρηθούν να χτυπιούνται ανελέητα με γκλομπς και ληγμένα χημικά σαν να είναι εγκληματίες. Πολλοί να καταλήγουν στο νοσοκομείο.

Είδατε συνταξιούχους στις ουρές για το συσσίτιο. Αυτούς που δούλεψαν μια ολόκληρη ζωή, να εξευτελίζονται για ένα πιάτο φαΐ.

Είδατε καλοντυμένους αστέγους, γυναίκες και άντρες που κάποτε είχαν μια ζωή κι ένα σπίτι, να κοιμούνται στα αυτοκίνητα ή στο δρόμο.

Είδατε τη Γερμανική Hochtief του αεροδρομίου να χρωστάει 500 εκατομμύρια ευρώ ΦΠΑ και να μην τα πληρώνει ποτέ.

Είδατε να κλείνουν μαγαζιά στη σειρά σε εμπορικούς δρόμους που κάποτε έσφυζαν από κίνηση. Γιατί δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα. Γιατί τους τσάκισαν τα ενοίκια, η υπερφορολόγηση και ο ΟΑΕΕ.

Είδατε συνανθρώπους μας να βάζουν τέλος στη ζωή τους από απελπισία κι αδιέξοδο και να παρουσιάζονται σαν παρίες που απλά αντιμετώπιζαν «ψυχολογικά προβλήματα».

Είδατε παιδιά στα σχολεία να μην έχουν λεφτά να πάρουν ένα κουλούρι. Και τους γονείς τους να κλαίνε.

Είδατε οικογένειες χωρίς ρεύμα, στο σκοτάδι και στο κρύο όλο το χειμώνα.

Είδατε φίλους και συγγενείς να μεταναστεύουν από τη χώρα, να παρατάνε οικογένεια και φίλους κλαίγοντας για να μπορέσουν να ζήσουν.

Είδατε φοιτητές και δεκατριάχρονα κοριτσάκια να πεθαίνουν, επειδή προσπάθησαν να ζεσταθούν με μαγκάλι. Και τις δηλώσεις ενός καραγκιόζη για το ότι δεν ήξεραν τις ιδιότητες του μονοξειδίου του άνθρακα.

Αγαπημένοι μου, μη λέτε ότι δεν είδατε και δεν ξέρετε. Είδατε. Και ξέρετε.

Αλλά δεν σας νοιάζει. Τόσο απλά. Δεν σας νοιάζει.

Οι περισσότεροι είστε πιστοί χριστιανοί, παντρεμένοι με θρησκευτικό γάμο, τα παιδιά σας βαφτισμένα και ενδεχομένως φοράτε και σταυρουδάκι στο λαιμό. Αλλά από Χριστιανισμό λίγα ξέρετε. Και προφανώς, θεωρείτε ότι εσείς ανήκετε σε κάποια ανώτερη φυλή που ο θεός που πιστεύετε την αγαπάει περισσότερο και οφείλει να την προστατέψει. Οι δυστυχίες και η καταστροφή είναι για τους άλλους. Όχι για εσάς.

Σκεφτείτε όμως λίγο, αγαπημένοι μου. Αν δεν σε νοιάζει πια για τον συνάνθρωπό σου, τότε τι είδους άνθρωπος έχεις γίνει; Και σε τι ωφελείς την κοινωνία; Σε ποιον θα έλειπες αν δεν υπήρχες;

Νοιάσου λίγο λοιπόν. Κοίτα λίγο έξω από το παράθυρό σου. Γιατί δεν σε πειράζουν όλες αυτές οι αδικίες, γιατί γίνεσαι έξω φρενών αν απειληθούν τα δικά σου κεκτημένα και δεν εξοργίζεσαι όταν απειλούνται των άλλων;

Κι αν δεν μπορείς να νοιαστείς, έστω και λίγο, σε παρακαλώ, μην μου ξαναμιλήσεις για «πολιτσμένη Ευρώπη». Δεν ανήκεις εκεί.

Άννα

(Αγαπητή φίλη, θα διαφωνήσω μαζί σας. Έχουν τα δίκια τους οι υποστηρικτές του ΝΑΙ. Αυτή είναι η Ευρώπη σήμερα -η Ευρώπη της απανθρωπιάς και της ιδιωτείας-, αυτή την Ευρώπη θέλουν. Μόνο που η Ευρώπη έχει τινάξει τα πέταλα. Και ενώ εμείς συζητάμε και σκοτωνόμαστε μεταξύ μας, οι Κινέζοι έρχονται από παντού. Από παντού έρχονται και οι μετανάστες στην Ευρώπη. Πολύ χαίρομαι. Να είστε καλά.)

πηγή 

ΟΧΙ, χίλιες φορές ΟΧΙ στους νεκροθάφτες τους Γένους

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός

Δάσκαλος Κιλκίς

Όσοι ξεχνούν την ιστορία τους, θα την ξαναζήσουν, λέει το γνωστό ρητό. Η μνήμη είναι το πιο ισχυρό αμυντήριο ενός λαού. Μνήμη είναι ελευθερία. Πρίν από 70 και χρόνια οι πρόγονοι των σημερινών θεσμών, δηλαδή των Γερμανών, επί χίλιες ημέρες επέβαλλαν το τότε μνημόνιό τους. Πρίν από 3,5 χρόνια είχα γράψει σχετικά:

<<Τον Οκτώβριο του 1944 οι Γερμανοί εγκαταλείπουν την Αθήνα, σπεύδουν να ξαναχωθούν τρομαγμένοι, ματωμένοι ως το λαιμό με αίμα ελληνικό, να ξανακρυφτούν στις μαύρες φωλιές τους. Να δούμε τι αφήνουν πίσω τους.

Στην διάρκεια της γερμανικής κατοχής, που κράτησε σαράντα δύο μήνες, πέρασαν από τα γερμανικά εκτελεστικά αποσπάσματα και τυφεκίσθηκαν τριάντα οκτώ χιλιάδες εννιακόσιοι εξήντα Έλληνες (38.960)!

Σκοτώθηκαν από σφαίρες «αδέσποτες» και άλλα στρατιωτικής φύσεως «ατυχήματα» δώδεκα χιλιάδες εκατόν τρεις (12.103).

Σκοτώθηκαν σε μάχες εβδομήντα χιλιάδες (70.000).

Πέθαναν από πείνα σ’ ολόκληρη την Ελλάδα περίπου εξακόσιες χιλιάδες, ιδίως νέοι! (600.000).

Πέθαναν προτού γεννηθούν, κατά τη γέννα ή αμέσως μετά τριακόσιες χιλιάδες παιδιά από την ασιτία και τις κακουχίες των μανάδων τους, δηλαδή μία ολόκληρη γενιά (300.000).

Θανατώθηκαν με τρόπο οικτρό σαράντα πέντε χιλιάδες Έλληνες στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, σαράντα πέντε χιλιάδες άνθρωποι, για τους οποίους δεν μίλησε κανείς ποτέ, αφού ήταν Έλληνες, δηλαδή όντα δευτέρας επιλογής (45.000).

Πέθαναν με τρόπο οικτρό επίσης εξήντα χιλιάδες Έλληνες, Εβραίοι το θρήσκευμα, για τους οποίους μίλησαν οι πάντες (60.000).

Φυλακίστηκαν στους σαράντα δύο μήνες κατοχής διακόσιες χιλιάδες Έλληνες, εκ των οποίων οι περισσότεροι πέθαναν στην φυλακή ή αμέσως μετά την απελευθέρωσή τους (200.000).

Προσβλήθηκαν από βαριές ασθένειες, έμειναν δια βίου ανίκανοι πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες (1.000.000)!

Τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής άδειασαν όλες τις αποθήκες και στην τελευταία γωνιά της χώρας. Άρπαξαν όλα τα δημητριακά, καπνό, σταφίδα, μπαμπάκι, λάδι, κάθε λογής τρόφιμα και αγαθά. Κατέστρεψαν αγροτικά μηχανήματα και καλλιέργειες. Άρπαξαν το 50% των μεγάλων ζώων, βόδια, γελάδια, άλογα, το 30% των μικρών, διέλυσαν την ελληνική κτηνοτροφία.

Κατέστρεψαν τις μεταλλευτικές εγκαταστάσεις, ανατίναξαν ορυχεία, αφάνισαν την βιομηχανία.

Κατέστρεψαν το 80% των σιδηροτροχιών.

Γκρέμισαν γέφυρες, ανατίναξαν σταθμούς και σήραγγες.

Από τις 220 ατμομηχανές των ελληνικών σιδηροδρόμων άφησαν πίσω τους φεύγοντας μόνο τις τριάντα τρεις (33).

Από τα τριακόσια δώδεκα (312) επιβατηγά βαγόνια βούτηξαν τα τριακόσια έξι! Άφησαν μόνο έξι (6)!

Από τα 4.544 φορτηγά βαγόνια των ελληνικών σιδηροδρόμων, οι συγγενείς, οι συνάδελφοι, οι συμπατριώτες, οι δάσκαλοι, οι ομοϊδεάτες της Μέρκελ, του Ρέσλερ, του Σρόιντερ άφησαν πίσω τους εξήντα τρία (63)!

Οι Γερμανοί κατακτητές πήραν τα 70% των ελληνικών παντός είδους αυτοκινήτων και κατέστρεψαν το οδικό δίκτυο της χώρας.

Οι Γερμανοί κατακτητές ισοπέδωσαν τελείως εκατό χιλιάδες σπίτια (100.000) και μισογκρέμισαν άλλες πενήντα χιλιάδες (50.000).

Κατέστρεψαν οι βάρβαροι Γερμαναράδες τις μεγαλύτερες λιμενικές εγκαταστάσεις της Ελλάδος, ακόμη και τη διώρυγα της Κορίνθου.

Άρπαξαν οι βάνδαλοι του Βερολίνου το 73% των πλοίων της εμπορικής και επιβατικής ναυτιλίας της χώρας.

Σύμφωνα με τις στατιστικές του ΟΗΕ, η Γερμανία είχε υποστεί σε σχέση με το ετήσιο εισόδημά της ζημιές από τον πόλεμο της τάξεως του 135% και η Ελλάδα της τάξεως του 170%. Η κατεστραμμένη δηλαδή Γερμανία ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από την Ελλάδα μόλις τελείωσε ο πόλεμος.

Στην διάσκεψη των Παρισίων, που πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά το τέλος του πολέμου, οι εκπρόσωποι των «νικητριών» χωρών υπολόγισαν και καθόρισαν το ύψος των ζημιών που προκάλεσαν τα χιτλερικά στρατεύματα κατοχής στην Ελλάδα σε δεκατέσσερα δισεκατομμύρια δολάρια, με αγοραστική αξία του 1938! Αυτά δεν τα απεφάσισε κάποιο πρωτοδικείο Χαλκίδος, κάποιο κακουργοδικείο Λαρίσης, κάποιο λαϊκό δικαστήριο Γρεβενών, αλλά το ανώτατο διεθνές νομικό όργανο του κόσμου, η διάσκεψη των Παρισίων, ό,τι δηλαδή επισημότερο μπορούσε να υπάρξει. Με βάση, άλλωστε τις αποφάσεις της διεθνούς διάσκεψης Παρισίων η Γερμανία εξόφλησε τις υποχρεώσεις της προς όλες τις χώρες που κατέστρεψε, πλην της Ελλάδος. Γιατί; Γιατί η Ελλάδα, από τον πόλεμο μέχρι σήμερα, κυβερνήθηκε από σάπιους, δειλούς και προδότες. Τρισεκατομμύρια χρωστούν οι «Ούννοι», αν συνυπολογιστεί και το «κατοχικό» δάνειο.

Και επιτρέπεται η σημερινή Γερμανία, αυτή που κατέστρεψε απ’ άκρου εις άκρον την πατρίδα μας, δολοφονώντας και τον ανθό της, να είναι η πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης και η Ελλάδα να λιμοκτονεί και να εκλιπαρεί; Η απάντηση, ξαναλέω, υπάρχει: Γιατί την Ελλάδα την κυβέρνησαν Γραικύλοι και σάπιοι, καθάρματα που και σήμερα μπήγουν καρφιά στο φέρετρό της.

Ανήθικα, διαλυμένα υποκείμενα που διόριζαν τις παρασιτικές οικογένειές τους στο δημόσιο. Που μαγάρισαν την πατρίδα μας>>. Και τέλειωνα με μια παραπομπή σε ένα ιστορικό, συγκλονιστικό επεισόδιο από την καταστροφή του ’22. Καταγράφεται στο «Χρονικόν Μεγάλης Τραγωδίας» του Χρήστου Αγγελομάτη, που δείχνει την αγαστή συνεργασία του Ισλάμ και των Φραγκογερμανών για την εξαφάνιση ακόμη και των λειψάνων του Γένους μας.

Γράφει στην σελίδα 379 ο συγγραφέας: «Οι παλαιότεροι θα ενθυμούνται την δημοσιευθείσαν είδησιν εις τα αθηναϊκάς εφημερίδας, μίαν ημέρα του Φεβρουαρίου του 1924. Το προσεγγίσαν εις την Θεσσαλονίκην αγγλικόν πλοίον «Ζαν», μετέφερε 400 τόννους οστών Ελλήνων, από τα Μουδανιά εις την Μασσαλίαν, προς βιομηχανοποίησιν. Οι εργάται του λιμένος Θεσσαλονίκης, πληροφορηθέντες το γεγονός, εμπόδισαν το πλοίον να αποπλεύσει, επενέβη όμως ο Άγγλος πρόξενος και επετράπη ο απόπλους».

Τα πήγαιναν τα κόκκαλα τα ιερά των σφαγιασθέντων Ελλήνων για «σαπούνι Μασσαλίας». Οι Τούρκοι τα πούλησαν, οι Γάλλοι τα αγόρασαν, οι Άγγλοι διευκόλυναν και οι Γερμανοί, αργότερα, μιμήθηκαν. Όλη δηλαδή η Ε.Ε. Τώρα αυτοί και οι ημέτεροι ναιναίκηδες μας λένε να ψηφίσουμε ΝΑΙ. Τούτος όμως ο τόπος βάδισε στην ιστορία με τα ΟΧΙ. ΟΧΙ, χίλιες φορές ΟΧΙ στους νεκροθάφτες τους Γένους.

πηγή 

Ο ΠΕΡΙΕΡΓΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ MEDIA ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ !

Ένα ιστορικό ντοκουμέντο που
δείχνει τον ρόλο «γερμανοτσολιά» 
που είχαν τα MME στην Γερμανική Κατοχή

__________________________________

Διάβασα αυτό και έκλαψα…και μετά προσευχήθηκα στο Χριστό…Μην σας φαίνεται περίεργο που κλαίω, έτσι είμαι “γω κάθομαι μόνος μου και κλαίω….το ξέρω δεν έχει καμία σχέση με το σήμερα, με εμάς… Δημοσιογράφος της εποχής εκείνης προπαγανδίζει υπέρ των κατακτητών…!
π. Θεμιστοκλής Σταύρου Μπάζος

«ΝΑ ΠΡΟΣΓΕΙΩΘΩΜΕΝ» – 18 Ιουνίου του 1941

«Αι περιστάσεις τας οποίας διέρχεται σήμερον η Ελλάς, εις την δύσκολον αυτήν καμπήν της Ευρωπαϊκής ιστορίας, είναι εξαιρετικαί. Όλαι αι εκδηλώσεις της ζωής μας έχουν καταφανή τα δείγματα μιας πρωτοφανούς κρίσεως. Η οικονομική δε κρίσις θα ήτο ίσως ολιγώτερον αισθητή, αν δεν υπήρχεν εις την Ελληνικήν ζωήν, τόσον έκδηλος, η ηθική και λογική κρίσις εκ της οποίας πάσχομεν ως κοινωνικόν σύνολον. Το χρήμα δεν θα υφίστατο τότε τον σημερινόν εκμηδενισμόν. ο πλούτος θα έρριπτε και ένα βλέμμα φιλανθρωπίας και κοινωνικής αλληλεγγύης εις τα πλήθη των πειναλέων, αι λαϊκαί τάξεις θα ανεκουφίζοντο με τας γενναίας χειρονομίας των ευπόρων. Αλλά δεν πρόκειται περί αυτού…

» Είπομεν: Υποφέρομεν και από κρίσιν «λογικού». Ό,τι αγωνιζόμεθα από της επομένης της Μικρασιατικής καταστροφής να οικοδομήσωμεν εις την Ελλάδα, λειώνει τώρα ως ο πάγος. Τα θεμέλια του κράτους τρίζουν. Τα παν εις την χώραν αυτήν που άλλοτε ήστραψε το φως ενός λαμπρού πολιτισμού, καταρρέει, κυλίεται, πέφτει…

» Και ενώ ο οίκος μας σείεται από τας βάσεις του και γύρω μας καπνίζουν ακόμη τα συντρίμμια του πολέμου, ημείς -ω τη αναισθησία μας!- ομφαλοσκοπούμεν επί των «πολεμικών νέων» και, κλείοντες τους οφθαλμούς προ της αδυσωπήτου πραγματικότητος, προβαίνομεν εις εκδηλώσεις αι οποίαι μας φέρουν εγγύτερον προς την ολοκληρωτικήν καταστροφήν.

» Δεν είναι καιρός δια μεμψιμοιρίας ούτε αι στιγμαί επιτρέπουν παρανοήσεις. Η θέσις μας είναι σαφής: Η Ελλάς του κ. Μέχρις Εσχάτων ετάφη μετά μια συντριπτικήν ήτταν. Εις την θέσιν της εγεννήθη η Ελλάς του «ζωτικού χώρου της Ιταλίας». Η πρώτη όζει πτωμαΐνης. Η δευτέρα έχει την δρόσον μιας νέας ζωής. Ας την αγκαλιάσωμεν σφιχτά. Ίσως με την νέαν τάξιν πραγμάτων ατενίσωμεν καλύτερας ημέρας. Ίσως εξέλθομεν εκ της δεινής θέσεως εις την οποίαν ευρεθήκαμεν την επομένην της στρατιωτικής καταρρεύσεως. Ίσως μας δοθούν τα μέσα να ζήσωμεν…

» Το επιβάλλει το εθνικόν συμφέρον μας. Η γενέα αυτή δεν πρέπει να αφανισθή από την πείναν. Τα νειάτα να μη μαρανθούν από τον λίβαν της δυστυχίας. Έχομεν ιστορίαν και πεπρωμένα. Συνεχίζομεν την υπερτρισχιλιετή παράδοσιν μιας ζωτικής φυλής. Είμεθα ράτσα φτιαγμένη από γνήσιον Αριανόν μέταλλον. Διατί, λοιπόν, να διακυβεύωμεν το παν, αυτήν ταύτην την ύπαρξιν μας, εις ανοήτους εκδηλώσεις κατ΄εκείνων οι οποίοι είναι σε θέσιν σήμερον να μας δώσουν χείρα βοηθείας; Και κατά τι είναι περισότερον Έλληνες εκείνοι οι οποίοι κοιμώνται αποκλειστικώς με το φευγαλέον όνειρον της Αγγλικής κατισχύσεως, από ημάς που αξιούμεν προσγείωσιν εις την σημερινήν πραγματικότητα όλων των Ελλήνων, χάριν της κοινής σωτηρίας;

» Μια ειλικρινής συνεργασία με τους χθεσινούς αντιπάλους μας, με τας δυνάμεις του άξονος, θα μας έσωζεν ίσως από το χάος. Τα αναιμικά από την πείναν παιδάκια, θα εύρισκον μίαν φέταν ψωμιού. οι τρικλίζοντες νήστεις γέροντες θα ημπορούσαν να τρώγουν άπαξ τουλάχιστον της ημέρας. αι θηλάζουσαι μητέρες δεν θα εξηντλούντο και η γενεά μας θα ίστατο ορθία εν μέσω της Ευρωπαϊκής καταιγίδος. Διατί να την αρνηθώμεν την συνεργασίαν αυτήν;

Το επαναλαμβάνομεν: Οφείλομεν να προσγειωθώμεν. Άλλως ας πάρωμεν σφουγγάρι και ας σβύσωμεν εκ του Ευρωπαϊκού χάρτου και την Ελλάδα και την ιστορίαν και τα ιδανικά μας…»

ΠΑΡΌΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΑΜΕ.
Και το πληρώσαμε:

ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ 1941…

πηγή 

Ουδετερότητα από τον Μητροπολίτη μας κ. Κοσμά στο Δημοψήφισμα της Κυριακής

ΔΕΛΤΙΟΝ  ΤΥΠΟΥ

   Ἐπειδή ὀρισμένοι χάριν πολιτικῶν σκοπιμοτήτων χρησιμοποιοῦν τό ὄνομα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶ, ἐν ὄψει τοῦ δημοψηφίσματος τῆς προσεχοῦς Κυριακῆς, 5 Ἰουλίου, ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας δηλώνει ὅτι οὐδέποτε δίδει πολιτική κατεύθυνση ὑπέρ τοῦ ἑνός ἤ τοῦ ἄλλου.   

     Τά διαδιδόμενα ὅτι ἐτάχθη ὑπέρ τῆς μιᾶς κατευθύνσεως εἶναι ψευδῆ καί ἀνυπόστατα.  

Ἐκ  τοῦ  Γραφείου  Τύπου  καί  Ἐπικοινωνίας

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Εν όψει δημοψηφίσματος (Σχόλιο του "Ορθοδόξου Τύπου")

 

 

Ἐν ὄψει δηµοψηφίσµατος

Τήν προσεχῆ Κυριακή 5 Ἰουλίου ἡ Χώρα µας ὁδηγεῖται σέ δηµοψήφισµα, γιά νά ἀποφασίσουν οἱ Ἕλληνες πολίτες, ἐάν θά δεχθοῦν ἤ ὄχι τήν δέσµη τῶν σκληρῶν µέτρων πού ζητοῦν οἱ θεσµοὶ νά λάβη ἡ Ἑλληνική κυβέρνηση. ∆υστυχῶς γιά τήν Πατρίδα µας ἡ εἴσοδός της στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση ἀποδείχθηκε ὅτι εἶχε τεράστιες ἐπιπτώσεις γιά τήν ἐθνική της φυσιογνωµία.

Ἀποδεικτικό εἶναι τό ἄρθρο πού δηµοσιεύθηκε στόν Ο.Τ. στίς παραµονές τῆς ὑπογραφῆς γιά τήν ἔνταξη τῆς Ἑλλάδος στήν Εὐρωπαϊκή Οἰκονοµική Κοινότητα µέ τίτλο ∆ΑΥΪ∆ ΚΑΙ ΓΟΛΙΑΘ (Ἡ Κοινή Ἀγορά καί ἡ Ἑλλάς), τόν Μάϊο τοῦ 1979, ὅπου µεταξύ τῶν ἄλλων ἀναφέρονται: «Ἡ τυχόν ἀποτυχία τοῦ ὑψηλοῦ τούτου σκοποῦ θά σηµάνη, καθώς ἐπισήµως διακηρύσσεται, τήν οἰκονοµικήν καί κατά συνέπειαν ἐθνικήν ἐξουθένωσιν τῆς Ἑλλάδος καί τόν ἀναπόφευκτον ἀφελληνισµόν τοῦ ἑλληνικοῦ χώρου, ὁ ὁποῖος θά µεταβληθῆ εἰς τόπον διακοπῶν πανσπερµίας ἀλλοδαπῶν, ἐνῶ οἱ Ἕλληνες θά µεταναστεύσουν εἰς ξένας προηγµένας βιοµηχανικῶς χώρας ἤ καί ἀποµακρυσµένας ἡµιαγρίας ἀποικίας».

Τριάντα πέντε χρόνια µετά ἡ Ἑλλάδα ἔχει χάσει τήν ὀρθόδοξη καί ἐθνική της ταυτότητα, ὁ Ἕλληνας ἔχει φραγκιέψει, οἰκονοµικά ἔχει χρεωκοπήσει, ἡ ἐθνική της ἀσφάλεια ἀµφισβητεῖται, ἡ ἐθνική µας βιοµηχανία ἔχει καταστραφεῖ, ἔχει κατακλυσθεῖ ἀπό ἕνα τεράστιο ἀριθµό ξένων µουσουλµάνων µεταναστῶν, οἱ δέ µορφωµένοι Ἕλληνες ἔχουν µεταναστεύσει στό ἐξωτερικό.

Στήν δύσκολη αὐτή κατάσταση πού βρίσκεται τό Ἑλληνικό Ἔθνος - πού δεν εἶναι πρώτη φορά στήν µακραίωνη ἱστορία του - ὀφείλει νά µετανοήση γιά τήν ἀποστασία του καί νά ἀναλογισθῆ τά λάθη του, γιά τά ὁποῖα ἔχει τεράστιες εὐθύνες καί ἑνωµένος ὅσο ποτέ ἄλλοτε νά ξαναγυρίση στήν ἀµόλυντη Χριστιανική του Ὀρθόδοξη Πίστη, ἀπό τήν ὁποία πηγάζει ὁ Ὀρθόδοξος πολιτισµός µας, δηλαδή ἡ ἀγάπη πρός τήν Πατρίδα µας, πρός τόν ἱερό θεσµό τῆς οἰκογένειας ἀλλά πρό πάντων ἡ ἀγάπη µας πρός τό Πανάγιο Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ µας ἀλλά καί ἡ καλλιέργια τῶν ἀρετῶν, πού Αὐτός µᾶς δίδαξε, ἡ αὐταπάρνηση, ἡ αὐτοθυσία, ἡ εὐγένεια καί ἡ φιλοτιµία.

Ορθόδοξος Τύπος, 3/7/2015

πηγή 

Πολεμικό τελεσίγραφο του Ιράν προς την Τουρκία

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Με μια πολυ αυστηρή δήλωση της η Τεχεράνη απεύθυνε προειδοποίηση προς την Τουρκία ότι αν προχωρήσει σε ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση μέσα στη Συρία, αυτό θα προκαλέσει την άμεση στρατιωτική αντίδραση του Ιράν κατά της Τουρκίας.

Σύμφωνα με τι δημοσιογραφικές πληροφορίες από την Άγκυρα, των Wikileaks, η ιρανική κυβέρνηση παρακολουθώντας στενά τις τελευταίες κινήσεις των τουρκικών στρατευμάτων στα σύνορα Συρίας Τουρκίας και με την εκδηλωμένη πρόθεση της τουρκικής πλευράς να εισβάλλει μέσα στην Συρία για την δημιουργία ζώνης ασφαλείας, προειδοποίησε με διπλωματική νότα την τουρκική κυβέρνηση ότι θα αντιδράσει άμεσα με αντίστοιχη στρατιωτική επέμβαση κατά της Τουρκίας.

Υπενθυμίζεται ότι το Ιράν έχει συνάψει πριν από χρόνια στρατιωτική συμφωνία με την Συρία σύμφωνα με την οποία αν η Συρία δεχτεί ξένη στρατιωτική επίθεση αυτό θα θεωρηθεί σαν επίθεση κατά του Ιράν, με συνέπεια την κήρυξη πολέμου από την Τεχεράνη στον επιτιθέμενο.

Esad’ı vurursanız türkiye yi vururuz = Αν χτυπήσετε τον Άσαντ, χτυπάμε την Τουρκία.

Πηγή ΝikosΧeiladakis

Κεκλεισμένων των θυρών

Αυτή την τραχύτητα των λέξεων, ψυχή μου, πώς τη μπορείς;
Χαμήλωσε τώρα, ή σώπασε,
όπως οι πέτρες, ή όπως
ο άλαλος πόνος, ή άλλαξε.
Γίνου κάτι άλλο. Κάτι σαν την αφή
 του ήλιου στα δάχτυλα
του τυφλού.

           Κλείσου τώρα και γνέσε ,
μαλλί του ήλιου, το αίμα σου,
ζώσε τον κόσμο. Γίνου κλωστές,
ώρα να υφάνουμε.

 Χρειάζεται ο κόσμος ρούχα ψυχή μου,
για ώρες βροχής, για ώρες ανέμου,
για ώρες αφέγγαρης λύπης
και νύχτας. Γύρω από την
 ερημιά  της ελπίδας, χρειάζεται ο κόσμος
έναν ορίζοντα. Γίνου καθώς
απάνω απ'τους λόφους  κάποτε ο Μάης
βροχούλα μετάξινη:


Παρηγορία και φως, στους ώμους
του κόσμου

Νικηφόρος Βρεττάκος

Χορτοφαγικό φρικασέ

Αν δεν θέλετε να χρησιμοποιήσετε αβγό για το δέσιμο της σάλτσας, μπορείτε να το αντικαταστήσετε με 1 κ.γ. κορν φλάουρ διαλυμένο στον χυμό του λεμονιού

ΥΛΙΚΑ (για 2-4 άτομα)

3 κ.σ. έ.π. ελαιόλαδο

2 φρέσκα κρεμμυδάκια, σε ροδέλες

1 πράσο, σε ροδέλες

1 μαραθόριζα (φινόκιο), ψιλοκομμένη

2 μέτρια καρότα, σε ροδέλες

3-4 κλωναράκια σέλερι, σε ροδέλες

6-7 ασπρομανίταρα, σε φέτες

2 μέτρια κολοκυθάκια, σε ροδέλες

1 σκελίδα σκόρδο, λιωμένη

500 ml ζωμό λαχανικών, σπιτικό ή ψυγείου, ή νερό

αλάτι, πιπέρι

1 μαρούλι, χονδροκομμένο

6 ντοματίνια, κομμένα στη μέση

3 κλωναράκια άνηθο, ψιλοκομμένα

3 κλωναράκια μάραθο, ψιλοκομμένα

1 αβγό, χωριστά τον κρόκο από το ασπράδι

χυμό από 1 λεμόνι

EKTEΛΕΣΗ

Σε μια κατσαρόλα, σε μέτρια φωτιά, ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε τα κρεμμυδάκια και το πράσο για 2-3 λεπτά. Προσθέτουμε τη μαραθόριζα, τα καρότα και το σέλερι και σοτάρουμε για 5 λεπτά ακόμη. Συνεχίζουμε με τα μανιτάρια και τα κολοκυθάκια για άλλα 5 λεπτά και, τέλος, ρίχνουμε το σκόρδο.

Ρίχνουμε τόσο ζωμό λαχανικών όσο να σκεπάσει τα υλικά, αλατοπιπερώνουμε και μαγειρεύουμε για 15 λεπτά. Λίγο πριν από το τέλος προσθέτουμε το μαρούλι, τα ντοματίνια και τα μυρωδικά. Ελέγχουμε το αλατοπίπερο.

Οταν το φαγητό είναι έτοιμο, παίρνουμε περίπου το μισό ζουμί από την κατσαρόλα και το ρίχνουμε σε ένα μπολ. Το αφήνουμε λίγο να κρυώσει και σε ένα άλλο μπολ χτυπάμε πρώτα το ασπράδι του αβγού μέχρι να ασπρίσει και να αφρατέψει. Προσθέτουμε τον κρόκο, ανακατεύοντας, και τον χυμό του λεμονιού. Τέλος, ρίχνουμε και το ζουμί που έχουμε κρατήσει και συνεχίζουμε να χτυπάμε για περίπου 1 λεπτό. Περιχύνουμε το φαγητό με το αβγολέμονο και κουνάμε κυκλικά την κατσαρόλα για να πάει παντού.


πηγή

Η τηλεοπτική βιομηχανία του φόβου

«Ξαναζωντάνεψε τ’ αρματωλίκι…» όπως λέει το γνωστό αντάρτικο. Όμως αυτός που ζώστηκε τα άρματα δεν είναι ο λαός αλλά τα ιδιωτικά κανάλια. Σε στρατηγούς του «Ναι» και σε κήρυκες του φόβου μετατράπηκαν οι παρουσιαστές καθώς προσπαθούν να παρουσιάσουν το δημοψήφισμα σαν καρικατούρα και, ταυτόχρονα, να μας προειδοποιήσουν για τις συμφορές που μας περιμένουν αν επικρατήσει το ευρώ.
Όλοι ανεξαιρέτως οι μεγαλοδημοσιογράφοι έχουν υιοθετήσει τη γραμμή Σόιμπλε και λοιπόν ότι το διακύβευμα του δημοψηφίσματος είναι «ευρώ ή δραχμή». Ούτε λιτότητα, ούτε μνημόνια, ούτε εθνική ανεξαρτησία, ούτε θέμα δημοκρατίας.
Δυο μέτρα και δυο σταθμά χρησιμοποιήθηκαν στην κάλυψη των δύο μεγάλων συγκεντρώσεων στο Σύνταγμα, της Δευτέρας και της Τρίτης. Ελάχιστος χρόνος ή και αποσιώπηση της πρώτης, αποθέωση της δεύτερης.
Ξάφνου τα κανάλια θυμήθηκαν ότι υπάρχει και «κοσμάκης», δηλ. οι άνθρωποι που στήνονται στις ουρές των ΑΤΜ. Ο άλλος «κοσμάκης», οι απολυμένοι, οι κακοπληρωμένοι, οι άνεργοι, οι ανασφάλιστοι είναι εδώ και χρόνια αόρατοι για τα κανάλια -κι ας μη μιλήσουμε για εκείνους που πήραν την απόφαση να αφαιρέσουν με το ίδιο τους το χέρι τη δική τους ζωή. Ξεχειλίζουν από θλίψη και αγανάκτηση οι τηλεοπτικές περιγραφές του γέροντα που προσπαθεί να πάρει κάτι «έναντι» από τη σύνταξη, όταν αγνοούσαν τον γέροντα όταν του έκοβαν βάναυσα τη σύνταξη.
Η επιχείρηση τρομοκράτησης του λαού άρχισε από τα ιδιωτικά κανάλια αμέσως μόλις τελείωσε το διάγγελμα του Αλ. Τσίπρα το ξημέρωμα του Σαββάτου. Σαν συνεννοημένα, σαν έτοιμα από καιρό, άρχισαν να στήνουν το σκηνικό του τρόμου που εμπλουτίζεται όσο περνούν οι μέρες.

Άφθονοι ήταν οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί που ακούστηκαν εκείνες τις ώρες για το δημοψήφισμα: «είναι τυχοδιωκτικό», «είναι εκτός Συντάγματος», «φέρνει διχασμό» και λοιπά. Λες και ο λαός δεν έχει φωνή, λες και πρέπει να έχει γνώμη μόνο για ποιο τραγούδι θα ψηφίσει για τη Γιουροβίζιον και οφείλει μόνο να πληρώνει φόρους και χαράτσια και να δέχεται διαρκείς περικοπές.
Φωτιές από μολότοφ και οδομαχίες έξω από το Πολυτεχνείο μεταξύ ΜΑΤ και αναρχικών έρχονται να προστεθούν στο τρομο-σκηνικό. Μόνο που οι εικόνες είναι από πλάνα… πενταετίας, όπως εκ των υστέρων θα διευκρινιστεί, όμως οι εντυπώσεις μένουν.
Πολύτιμο εργαλείο, λοιπόν, η τηλεόραση για να εξευτελιστεί το δημοψήφισμα, για να μην περάσει το «Όχι» και για να εξασφαλιστούν ο φόβος και η υποταγή.
Φουλ, λοιπόν, δουλεύουν οι μηχανές στην τηλεοπτική (αλλά και στην έντυπη και την ηλεκτρονική) βιομηχανία του φόβου. Και κάποιοι καλλιτέχνες «του λαού», επιπέδου Ρουβά και Σεφερλή, βάζουν κι αυτοί το χεράκι τους, ζητώντας εθνική ενότητα…

(η φωτογραφία είναι παλιότερη δημιουργική σύνθεση, ωστόσο δεν απέχει πολύ από την προπαγάνδα που μας σερβίρουν τα κανάλια).

πηγή 

Ο άγιος Υάκινθος (3 Ιουλίου)

Του αγιογράφου Μιχ. Χατζημιχαήλ

Ο άγιος μάρτυρας Υάκινθος ανήκε στο υπηρετικό προσωπικό του Ρωμαίου αυτοκράτορα Τραϊανού (κουβικουλάριος = θαλαμηπόλος). Βασανίστηκε μέχρι θανάτου, επειδή, σε κάποιο δείπνο του αυτοκράτορα, αρνήθηκε να φάει κρέας από ειδωλόθυτα (ζώα θυσιασμένα στα είδωλα). Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του, ο απεσταλμένος του βασιλιά προς αυτόν είδε το κελί του ολόφωτο και έναν άγγελο να τον ενθαρρύνει και να τον ενισχύει. Το ίδιο, όταν βρέθηκε νεκρός στο κελί του, οι στρατιώτες είδαν επίσης αγγέλους γύρω από το σώμα του.

Μετά το τέλος της επίγειας ζωής του έκανε θαύματα και αποκάλυψε με εμφάνισή του και τη θέση όπου είχαν πετάξει το σώμα του.

Δημοσιεύουμε πρώτα ένα ενδιαφέρον λαϊκό στιχούργημα για τη ζωή του (από εδώ) του στιχουργού Μάρκου Σκουλάτου από τη Νάξο, και κατόπιν ένα σχόλιο του εξαίρετου π. Γιώργη Δορμπαράκη για την καθιέρωσή του ως "αγίου του έρωτα", που συνέβη κυρίως στα Ανώγεια της Κρήτης.

Ἅγιος Μάρτυς Ὑάκινθος ὁ Κουβικουλάριος

Τρεῖς Ἰουλίου πάντοτε γιορτάζει ἡ Ἐκκλησία
τὸν Ἅγιο Ὑάκινθο ἀπὸ τὴν Καισαρία.

Τότε ἐκεῖ Τραϊανὸ εἴχανε βασιλέα
εἰδωλολάτρης ἤτανε καὶ εἶχε καὶ παρέα.

Ὑάκινθος εἰκοσαετὴς ἦταν στὴν ἡλικία
καὶ στὸ παλάτι βασιλιὰ εἶχε ὑπηρεσία.

Μὲ ἦθος καὶ σεμνότητα ἤτανε στολισμένος
πίστι Χριστοῦ ἀπὸ γονεῖς ἀπὸ μικρὸς δοσμένος.

Κάνει γιορτὴ ὁ βασιλιὰς τὰ εἴδωλα τιμάει
σὲ εἰδωλόθυτα φαγητὰ τὸν κόσμο προσκαλάει.

Ἑόρταζαν καὶ τρώγανε ὅλα οἱ αὐλικοί του
καὶ ὅλοι ὑπακούανε εἰς τὴν διαταγή του.

Ὁ Ἅγιος Ὑάκινθος ἐπῆγε σὲ μιὰ ἄκρη
καὶ στὸν ἀληθινὸ Θεὸ προσεύχεται μὲ δάκρυ.

Ὅλοι οἱ ἄλοι τρώγανε σὰν λύκοι πεινασμένοι
ἀπὸ τὰ εἰδωλόθυτα ποὺ ἦταν καλεσμένοι.

Κάποιος συστρατιώτης του, τοῦ ἔγινε προδότης
ποῦ ὑπηρέτης ἤτανε τοῦ σατανᾶ ἐν πρώτοις.

Ἐπῆγε εἰς τὸ βασιλιὰ Ὑάκινθο προδίδει
πῶς στὸν ἀληθινὸ Θεὸ τὴν προσευχή του δίδει.

Δὲν ὑπακούει βασιλιὰ εἰς τὰ προστάγματά σου
δὲν θυσιάζει στοῦ θεοὺς δὲν τρώει τὰ φαγητά σου.

Σὰν τ᾿ ἄκουσε ὁ βασιλιὰς ἀμέσως διατάζει
νὰ φέρουν τὸν Ὑάκινθο καὶ εὐθὺς τὸν ἐξετάζει.

Ἀμέσως τὸν διέταξε νααφήσῃ ἀνοησίες
νὰ φάγει ἀπὸ τὰ φαγητὰ ποὺ εἶναι ἀπὸ θυσίες.

Καὶ ὁ γενναῖος ἀθλητὴς ἔκανε τὸ σταυρό του
καὶ ἤτανε Ὑάκυνθου ὁ βασιλιὰς ἐμπρός του.

Νὰ μὴν τὸ σώσω ἐγὼ ποτὲ τοῦ λέει βασιλιά μου
τὰ μολυσμένα κρέατα νὰ βάλω στὴν κοιλιά μου.

Ἤθελα ὅμως καὶ ἐσὺ Χριστὸν νὰ ἀναγνωρίσῃς
καὶ μὴν λατρεύεις δαίμονες τὰ εἴδωλα νὰ ἀφήσῃς.

Ὅσοι τὸν ἄκουγαν ἐκεῖ τὴν ὥρα ποὺ μιλοῦσε
ἔξω φρενῶν ἐγίνανε ποὺ τὰ εἴδωλα μισοῦσε.

Ἀνόητο καὶ ἐγωιστὴ τὸν εἶπε ὁ βασιλέας
ποῦ γιὰ ἀληθινὸ Θεὸ τοῦ μίλησε ὡραία.

Τὰ εἴδωλα λατρεύουμε ἔχουμε γιὰ θεούς μας
αὐτὸν ποὺ λὲς δὲν ξέρουμε οὔτε ἀπὸ πρόγονούς μας.

 
Ο ναός του αγίου Υάκινθου στ' Ανώγεια. Πρέπει να πω ότι η ιστορία με τα "Υακίνθεια" (πολιτιστικές εκδηλώσεις στ' Ανώγεια κοντά στη μνήμη του αγίου) δε με παραπέμπει και τόσο σε ορθόδοξη πανήγυρη - δηλ. οι καλλιτέχνες και το κοινό που συμμετέχουν, σκέφτονται καθόλου πως οι εκδηλώσεις σχετίζονται μ' έναν άγιο; Ας το δουν αυτό οι αρμόδιοι, αν θέλουν...

Του βασιλιὰ ἀπάντησε Ὑάκινθος μὲ θάρρος
καὶ δὲν τὸν ἐφοβήθηκε καιας ἦταν καὶ φαντάρος.

Τοῦ εἶπε εἶν᾿ ἀνάξιος τὸν Κτίστη νὰ γνωρίσῃ
ποῦ ἔκανε τὸν οὐρανό, τὴν θάλασσα, τὴν κτίση.

Φιλοχριστους εἶχα γονεῖς ἔμαθα νὰ λατρεύω
Χριστὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἔμαθα καὶ πιστεύω.

Θηρίο ἣν ὁ βασιλιὰς δέταξε στὸ σῶμα
νὰ τὸν βασανίζουνε νὰ δέρνουνε τὸ στόμα.

Ξεσχίζουν μὲ τὰ νύχια τους, τοῦ ἄνοιγαν τὸ στόμα
κρέατα εἰδωλόθυτα τὸν τάϊζαν ἀκόμα.

Εἶχε σφραγίδα τοῦ Χριστοῦ τίποτα δὲν παθαίνει
τὸ σῶμα του καὶ ἡ ψυχὴ δὲν ἦταν μολυσμένη.

Τρελάθηκε ὁ Τραϊανὸς εἶδε αὐτὰ ποὺ κάνει
καὶ ἔβγαλε διαταγὴ στὴ φυλακὴ τὸν βάνει.

Τὸν βγάζει ἀπὸ τὴν φυλακὴ γιὰ νὰ τὸν καλοπιάσῃ
καὶ εἰς τοὺς ψεύτικους θεοὺς λέει νὰ θυσιάσῃ.

Τοῦ λέγει εἶμαι χριστιανὸς πίστι μου δὲν ἀλλάζω
καὶ γιὰ τὴν πρόσκαιρη ζωὴ ψυχή μου δὲν κολάζω.

Ὁ τύραννος κοκκίνησε τότε ἀπ᾿ τὸ θυμό του
διέταξε νὰ κρεμαστῇ νὰ γδέρνουν τὸ πλευρό του.

Κοκκίνησαν οἱ βασανιστὲς μὲ αἷμα τοῦ Ἁγίου
σύμφωνα μὲ διαταγὴ Τραϊανοὺ ἀγρίου.

Στὰ βάσανά του ὁ μάρτυρας τὸ βασιλιὰ φωνάζει
πῶς εἶναι δοῦλος τοῦ Χριστοῦ τίποτα δὲν τρομάζει.

Διέταξε ὁ βασιλιὰς νὰ τὸν ἐφυλακίσουν
καὶ μόνο εἰδωλόθυτα φαγιὰ νὰ τὸν ταΐσουν.

Κρέατα εἰδωλόθυτα τοῦ πήγαιναν νὰ φάει
νηστεία καὶ μὲ προσευχὴ τὶς ὧρες τοῦ περνάει.

Τριάντα μέρες καὶ ὀκτὼ στὴ φυλακὴ κλεισμένος
διὰ τὴν πίστι στὸν Χριστὸ ἦταν βασανισμένος.

Εἶδε ὁ ἀρχιφύλακας τὴν τελευταία μέρα
στὴ σκοτεινὴ τὴν φυλακὴ φῶς ἔλαμπε σὰν μέρα.

Στὸν Ἅγιο χαρούμενο εἶδε τὸ πρόσωπό του
δύο λευκοφόροι Ἄγγελοι βρίσκονταν στὸ πλευρό του.

Ἕνας σκεπάζει σῶμα τοῦ ὁ ἄλλος ἀπ᾿ τὴν ἄλλη
ἔβαζε φωτοστέφανο στ᾿ Ἁγίου τὸ κεφάλι.

Τρόμαξε ὁ φύλακας πάει στὸν βασιλέα
ἐκεῖ του ἐξιστόρησε γιὰ πράγματα σπουδαῖα.

Τύραννος ἄπιστο σκυλὶ εἶπε ἦν φαντασίες
καὶ τότε ἐδιέταξε μεγάλες τιμωρίες.

Σὲ δύο μέρες τὸν καλεῖ νὰ ῾ρθει πάλι μπροστά του
Ἅγιο ἐφοβέριζε μὲ βαρβαρότητά του.

Σὰν ἄνοιξαν τὴν φυλακὴ τὸν βρῆκαν πεθαμένο
καὶ γύρω-γύρω Ἄγγελοι λαμπάδες ἀναμμένο.

Διέταξε ὁ βασιλιὰς φρουροῦν τὸ λείψανό του
νὰ μὴν τὸ πάρουν χριστιανοὶ καὶ σκάσῃ ἀπ᾿ τὸ κακό του. 

 
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στον άγιο Υάκινθο (από εδώ)

Τὴ νύχτα ὅμως Ἄγγελος φωτίζει ἱερέα
Τιμόθεο ὀνόματι τὸ κήδευσε ὡραία.

Σὲ μία χήρα τὸ 'δωσε νὰ τὸ διαφυλάξει
σὲ μαρμαρένια λάρνακα τὸ εἶχε αὐτὸ φυλάξει.

Σαράντα μέρες ἔμεινε δίχως νερὸ καὶ γεῦμα
τρεφότανε στὴ φυλακὴ μὲ Ἅγιον τὸ Πνεῦμα.

Μὲ πίστι καὶ μὲ προσευχὴ περνοῦσε τὴν ζωή του
κι ἁγίασε ὁ Ὑάκινθος αἰώνια τὴν ψυχή του.

Παρέδωσε τὸ πνεῦμα τοῦ τρεῖς ἦν τοῦ Ἰουλίου
καὶ εἶναι ἀγαλιόμενος εἰς τὰς αὐλᾶς Κυρίου.

Ὦ Ἅγιε Ὑάκινθε ἄνθος τοῦ Παραδείσου
προσεύχου πάντοτε γιὰ μᾶς νὰ ἔχουμε τὴν εὐχή σου.

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΥΣ ΥΑΚΙΝΘΟΣ Ο ΚΟΥΒΙΚΟΥΛΑΡΙΟΣ (ΘΑΛΑΜΗΠΟΛΟΣ)

῾῾Ο ἅγιος ῾Υάκινθος καταγόταν ἀπό τήν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας καί ὑπηρετοῦσε στό βασιλικό τραπέζι τοῦ αὐτοκράτορα Τραϊανοῦ. Κατηγορήθηκε ὅμως ὡς χριστιανός, γι᾽ αὐτό καί δόθηκε ἡ ἐντολή νά κτυπηθεῖ σέ ὅλο τό σῶμα του καί νά ριχτεῖ στήν φυλακή. ᾽Εκεῖ μένοντας ἀρκετές ἡμέρες χωρίς φαγητό παρέθεσε τό πνεῦμα του στόν Θεό᾽.

Εικ.: Παλαιότερη (ορθότερη;) απεικόνιση του αγίου Υάκινθου. Πάντως ο άγιος ήταν 20 ετών.

῎Εχει προταθεῖ ἀπό ὁρισμένους χριστιανούς ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου ῾Υακίνθου νά καθιερωθεῖ ὡς ἡ ἑορτή τῶν ἐρωτευμένων σέ ἀντικατάσταση τῆς ἑορτῆς τοῦ ["Ν": ορθόδοξου] ἁγίου Βαλεντίνου (14 Φεβρουαρίου), γιά τόν ὁποῖο ὑπάρχουν πολλές καί ἀντιφατικές παραδόσεις. Καί τοῦτο βεβαίως ὄχι γιατί ὁ ἅγιος ἔχει καμμία οὐσιαστική σχέση πρός αὐτό πού προβάλλεται ὡς ἀνθρώπινος ἔρωτας, ἀλλά γιατί τό ὄνομά του πού παραπέμπει στό πολύ ὄμορφο καλλωπιστικό φυτό ὑάκινθος, τό κοινῶς ὀνομαζόμενο ζουμπούλι, μέ τό ἔντονο ἄρωμα καί τά πολυάριθμα μικρά ἄνθη του, κυανοῦ, ρόζ ἤ ἄσπρου χρώματος, συνηγορεῖ γιά κάτι τέτοιο. ῾Η σχέση τοῦ ἁγίου πρός τόν ἔρωτα ὑπάρχει, κατά πῶς μᾶς τό θέτει καί ὁ ἅγιος ὑμνογράφος τῆς ἀκολουθίας του Θεοφάνης ὁ ποιητής, ἀλλά μέ τήν ἔννοια πού συναντᾶμε σέ ὅλους τούς ἁγίους, δηλαδή τήν ἔννοια τοῦ θείου ἔρωτα, τῆς σφοδρῆς ἀγάπης πρός τόν ᾽Ιησοῦ Χριστό.

Πράγματι, ἡ ὅλη κατά Χριστόν πορεία τοῦ ἁγίου ῾Υακίνθου κατανοεῖται μόνον κάτω ἀπό τήν ὀπτική αὐτή. ῾Η ἀγάπη του πρός τόν Χριστό τοῦ ἔδωσε τήν δύναμη νά ἀντιμετωπίσει τήν ὀργή καί τήν μήνη τοῦ ἴδιου τοῦ αὐτοκράτορα, ἐπιμένοντας ὅτι εἶναι χριστιανός, καί νά ὑποστεῖ φοβερά μαρτύρια μέχρι τῆς τελικῆς ἐκπνοῆς του λόγω ἀσιτίας. ῾῎Ελεγξες τόν τύραννο, ἀθλοφόρε, πού εἶχε φτάσει σέ κατάσταση μανίας, γιατί ἤσουν ντυμένος ἀπό τόν Χριστό μέ τήν ἀήττητη δύναμή Του᾽ (῾Μαινόμενον τόν τύραννον ἤλεγξας, ἀθλοφόρε, δύναμιν ἀήττητον παρά Χριστοῦ ἐνδυσάμενος᾽) (ὠδή ε´). ῾᾽Αγάπησες τόν Θεό μέ τήν ψυχή σου σύ, ἀθλητή μακάριε, παλεύοντας μέχρις αἵματος πρός τήν ἁμαρτία καί ἀνατρέποντας τούς ἐχθρούς᾽ (῾Σύ τόν Θεόν ἠγάπησας ἐκ ψυχῆς, μέχρις αἵματος  πρός τήν ἁμαρτίαν, ἀθλητά μακάριε, ἀντικαθιστάμενος καί δυσμενεῖς τρεπόμενος᾽) (ὠδή η´).

῾Ο ἅγιος ποιητής μάλιστα παίρνει ἀφορμή ἀπό τήν γνωριμία πού εἶχε ὁ ῾Υάκινθος πρός τόν αὐτοκράτορα Τραϊανό, ἀφοῦ ὑπῆρξε θαλαμηπόλος του, γιά νά πεῖ ὅτι τελικῶς ὁ ἅγιος ἦταν ὁ ἀληθινός αὐτοκράτορας, γιατί ἀκριβῶς μέ τόν εὐσεβή λογισμό τῆς πίστεως πού εἶχε ἔγινε αὐτοκράτορας τῶν παθῶν του, τρεφόμενος ἀπό τόν θεϊκό λόγο καί ὄχι ἀπό τήν τροφή τῶν παρανόμων. ῾Αὐτοκράτορα φέρων τῶν παθῶν ἀριδήλως τόν εὐσεβῆ λογισμόν, τροφήν τῶν παρανόμων κατέπτυσας, παμμάκαρ, θείῳ λόγῳ τρεφόμενος᾽ (ὠδή ζ´). 

Κι εἶναι πολύ σημαντική ἡ παρατήρηση τοῦ Θεοφάνη, γιατί μᾶς ἀποκαλύπτει ὅτι ὅταν ὁ μάρτυρας δέχεται τό ὅποιο μαρτύριο εἴτε ὡς κτύπημα εἴτε ὡς στέρηση, τήν ἴδια ὥρα ὁ Κύριος μέ μυστικό τρόπο ἔρχεται καί λειτουργεῖ σ᾽ αὐτόν ἀντιστοίχως εἴτε ὡς θεϊκό χάδι εἴτε ὡς πλήρωση καί τροφή. Πρόκειται γιά πραγματικότητα πού δέν πρέπει νά λησμονοῦμε, γιατί ἰσχύει γενικότερα: κάθε ὑπομονή πού κάνουμε στήν ζωή μας τήν ὥρα τῆς ὅποιας δοκιμασίας μας, ἐνῶ φαίνεται ὅτι ὑφιστάμεθα μία ταλαιπωρία καί ἕνα βάσανο, ὁ Κύριος εἶναι παρών καί τήν δοκιμασία τήν μεταποιεῖ σέ εὐλογία.

῾Ο ἐκκλησιαστικός ποιητής δέν εἶναι δυνατόν νά μήν ἀξιοποιήσει καί τό ὄνομα τοῦ ἁγίου ῾Υακίνθου. ᾽Αφενός μᾶς προτρέπει νά τοῦ πλέξουμε στεφάνι μέ τούς ὕμνους ἀποτελούμενο ἀπό ἀμαράντινους ὑακίνθους (῾῾Υακίνθῳ σήμερον ἐξ ὑακίνθων ἀμαράντων πλέξωμεν στέφανον πάντες οἱ πιστοί᾽) (κοντάκιο), ἀφετέρου μᾶς μεταφέρει στήν θριαμβεύουσα ᾽Εκκλησία, τήν ᾽Εκκλησία τῶν πρωτοτόκων, δίνοντάς μας τήν εἰκόνα τῆς θέσης τοῦ ἁγίου μάρτυρα ἀνάμεσα στούς ἄλλους ἁγίους. ῾Σάν ὄμορφο ζουμπούλι λάμπρυνες τήν θεία σκηνή, σάν ἐκλεκτό ζωηρό κόκκινο ἀπό τό αἷμα τῆς ἀθλήσεώς σου ἔγινες ἀφιέρωμα τῆς ᾽Εκκλησίας τῶν πρωτοτόκων᾽ (῾῾Υάκινθος ὡς φαιδρός, σκηνήν τήν θείαν ἐφαίδρυνας, ὡς κόκκινον ἐκλεκτόν, ἀθλήσεως αἵματι, ἀνάθημα γέγονας τῆς τῶν πρωτοτόκων ᾽Εκκλησίας, παναοίδιμε᾽) (ὠδή ς´). Κι ἀκόμη: θεωρεῖ ὁ ποιητής τόν ἅγιο μάρτυρα σάν διαυγή καί πολύτιμο  λίθο τῆς βασιλείας τοῦ Χριστοῦ, γιατί μέ τήν ῾εἰλικρίνεια τῆς ψυχῆς του καί τήν καθαρότητα τοῦ νοῦ του᾽ (ὠδή ζ´) ἔγινε φωτεινό κατοικητήριο τοῦ  Πνεύματος τοῦ Θεοῦ. (῾῎Ωφθης διαυγείᾳ τοῦ Πνεύματος, ὥσπερ λίθος διαυγής τῆς βασιλείας τοῦ Χριστοῦ᾽) (στιχηρό ἑσπερινοῦ). (῾Σέ τόν διαυγείᾳ μαρτυρικῇ πολύτιμον λίθον γεγονότα θείου ναοῦ᾽) (ὠδή α´).

῾Ο ἅγιος ῾Υάκινθος γιά τόν Θεοφάνη θεωρεῖται καί ὡς πρότυπο ἰδιαιτέρως τῆς νεότητας. Γιατί νέος καθώς ἦταν ὁ ἅγιος φανέρωσε ἐκεῖνο πού τιμᾶ τήν νεότητα καί τήν διακρατεῖ πάντοτε ἀνθοφοροῦσα: τήν γενναιότητα τοῦ νοῦ καί τήν φρόνηση καί σύνεση τῶν μεγάλων. Πού σημαίνει: δέν δίνει ἀξία σέ ἕναν νέο ἀπό μόνη της ἡ νεότητά του. Κι αὐτή θά παρέλθει πολύ γρήγορα. ῾Η νεότητα τῆς καρδιᾶς μετράει κατεξοχήν, γιατί αὐτή παραμένει ἐσαεί. ῾᾽Απέδειξες, μάρτυς ἀθλοφόρε, τό νεανικό τῆς ἡλικίας σου καί τό γενναῖο τῆς διανοίας σου, καθώς πάλεψες μέ ἀνδρεία κατά τῆς πλάνης ὑπέρ Χριστοῦ᾽ (῾Τό τῆς ἡλικίας νεανικόν καί τῆς διανοίας τό γενναῖον ὑπέρ Χριστοῦ ἀπέδειξας, μάρτυς ἀθλοφόρε, κατά τῆς πλάνης ἀνδρισάμενος᾽) (ὠδή α´). ῾᾽Ενῶ ἤσουν νέος, φάνηκες νά ἔχεις καθαρά φρόνηση μεγάλου, μάρτυς Χριστοῦ, καί νά κοσμεῖσαι ἀπό σύνεση᾽ (῾Νέος καθιστάμενος, πρεσβυτικήν σαφῶς φρόνησιν, μάρτυς Χριστοῦ, ὤφθης κεκτημένος, καί συνέσει κοσμούμενος᾽) (ὠδή γ´).

῾Ταῖς τοῦ ἁγίου Σου πρεσβείαις, Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς᾽. 

πηγή 

Κάμπινγκ στον αέρα!

Όταν ο Alex Shirley-Smith και ο Kirk Kirchev δημιούργησαν το 2012 τις πρώτες “αιωρούμενες” σκηνές, το κάμπινγκ πήρε άλλη μορφή και έγινε ακόμα πιο πολύ ενδιαφέρον για τους λάτρεις της διαμονής στη φύση. Πρόσφατα έκαναν μια νέα παρουσίαση με σκηνές που στερεώνονται στα δέντρα και προσφέρουν άνετη διαμονή για τρία άτομα, ενώ υπάρχουν και αιώρες που λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο, για χαλάρωση στο κενό. Οι εικόνες που βλέπουμε δεν μπορεί παρά να μας παρακινήσουν την επόμενη φορά να επιλέξουμε ένα άλλου είδους κάμπινγκ, απολαμβάνοντας απρόσκοπτη θέα αλλά και πλήρη ενσωμάτωση στη φύση…







πηγή

Αφησαν την Αθήνα, ήρθαν στη Σαντορίνη και έφτιαξαν ένα καφενείο υπόδειγμα ομορφιάς -Η ιστορία δύο νέων Ελλήνων που δεν το έβαλαν κάτω

Για τον Παντελή Χατζηκωνσταντή και τον Τάκη Δρόσο, το ταξίδι από την Αθήνα έως τη Σαντορίνη ήταν κάτι παραπάνω από μια θερινή απόδραση κατά τη διάρκεια των διακοπών τους. Έγινε ένα ταξίδι φυγής από το πνιγηρό περιβάλλον της Αθήνας της κρίσης και σηματοδότησε το άνοιγμα των φτερών τους σε ένα επιχειρηματικό πεδίο άγνωστο -μέχρι εκείνη τη στιγμή- γι' αυτούς.

Οι δύο νέοι γνωρίζονται από το πανεπιστήμιο και έτσι δεν χρειάστηκε να περάσουν μεταξύ τους το στάδιο της προσαρμογής. Όταν ο Παντελής παράτησε τη δουλειά του στην τράπεζα, η απόφαση είχε ληφθεί: έφυγαν για την Οία με σκοπό να ανοίξουν το πρώτο παραδοσιακό καφενείο που θα προσφέρει μόνο ελληνικά προϊόντα -τα ξένα απαγορεύονται διά ροπάλου. Να σκεφτεί κανείς πως στον κατάλογό τους δεν έχουν καν την κλασική... Coca-Cola.

Τη στιγμή που δεν μπορούσαν να βρουν καμία προοπτική στην πρωτεύουσα και σε αντίθεση με τους περισσότερους συνομηλίκους τους που επιδιώκουν μια σταθερή δουλειά, εκείνοι ανοίχτηκαν στην περιπέτεια.
Αν και διάλεξαν ένα κοσμοπολίτικο νησί που προσελκύει χιλιάδες τουρίστες από όλο τον κόσμο, ο δικός τους στόχος ήταν να... τραβήξουν τους Έλληνες. Όπως λένε και οι ίδιοι στο Greek Reporter, οι περισσότεροι ξένοι συνήθως αναζητούν σε ένα νησί κάτι πιο χλιδάτο και πιο ευρωπαϊκό. Το δικό τους καφενείο επιθυμούν να ακολουθήσει πιστά την παράδοση, προσφέροντας ντόπια προϊόντα.

«Πιστεύουμε στην Ελλάδα και στα προϊόντα που βγάζει η γη της. Καπνιστά αλλαντικά, λουκάνικα, ελιές από την Καλαμάτα, το φημισμένο σαλάμι της Λευκάδας ή τα τυριά της Νάξου. Επίσης, τα κρασιά και τα ποτά. Τίποτα το ξένο δεν μπαίνει στο μαγαζί μας», λένε και οι δύο με καμάρι.

Η επιλογή της Σαντορίνης δεν ήταν τυχαία, καθώς θεωρούσαν πως είναι το ιδανικό μέρος για να λειτουργήσει με επιτυχία το σχέδιό τους. «Η Σαντορίνη είναι μια διαφορετική Ελλάδα. Η ζωή είναι εύκολη στο νησί. Μπορείς να δουλέψεις επί ώρες δίχως να νιώσεις κούραση. Δεν έχει τον γιγαντισμό της Αθήνας», λέει ο Τάκης.

Όσο για το οικονομικό ρίσκο, το αποδέχονται, ξέρουν πως υφίσταται, αλλά πιστεύουν πως θα τα καταφέρουν.

πηγή