Τρίτη 7 Ιουλίου 2015

Capital controls = ΚΑΡΤΑ



1. Πως μπορείς να σπρώξεις εκβιαστικά τους ηλικιωμένους στην εξοικείωση με την Κάρτα; Μα φυσικά με capital controls!
2. Όταν ηρεμήσει η κατάσταση, τι θα μείνει στο πίσω μέρος του μυαλού των ανθρώπων; Χωρίς Κάρτα, πέθανες!
Ήταν σχεδιασμένο ή προέκυψε; Έτσι ή αλλιώς, μήπως τώρα όλα γίνονται για να πάρει ο κόσμος Κάρτες;
- Βαρουφάκης λίγο πριν παραιτηθεί: «Αν χρειαστεί θα έχουμε παράλληλη ρευστότητα και IOU τύπου Καλιφόρνιας σε ηλεκτρονική μορφή. Θα έπρεπε να το είχαμε κάνει πριν μία εβδομάδα»
- Γιατί δίδονται τη βδομάδα πάνω από 300€ από τα ATM και μόνο 120€ από τα ταμεία των τραπεζών; Γιατί για τις συναλλαγές με Κάρτες δεν υπάρχει όριο; Δεν συνιστά αυτό ρατσιστική διάκριση εις βάρος αυτών που δεν έχουν ή/και δεν θέλουν να έχουν τις κάρτες;
Θα σταματήσουν όμως στις Κάρτες; Μήπως οι Κάρτες είναι το πρώτο βήμα; Τι σχεδιάζουν για την εποχή μετά τις Κάρτες;
Aπαντήσεις στην εισήγηση του κου Στάθη Αδαμόπουλου με τίτλο: «H νέα τεχνολογία θέλει να αλλάξει τον τρόπο που πληρώνουμε για το καθετί, αλλά με ποιό κόστος; Επιπτώσεις της αχρήματης κοινωνίας στο άτομο, στην κοινωνία, στη δημοκρατία», στην Ημερίδα της Εστίας Πατερικών Μελετών «Κοινωνία χωρίς μετρητά: Προοπτική ή Εφιάλτης;» που έγινε στις 28/06/2015 στο ΣΕΦ:
 
 
 
πηγή

Η «κρυφή» παραλία του Αιγαίου – Γνωρίζετε που βρίσκεται;


Τοπίο απαράμιλλης ομορφιάς! Η θάλασσα εισχωρεί κάτω από έναν εντυπωσιακό βράχο, και αφρίζοντας βγαίνει από την άλλη μεριά του, δημιουργώντας έτσι μία μικρή φυσική "πισίνα" με λευκό βότσαλο! Θέαμα που εντυπωσιάζει όποιον επισκέπτεται τα Κουφονήσια, των Μικρών Ανατολικών Κυκλάδων.


Η κρυμμένη αυτή παραλία βρίσκεται στο Πάνω Κουφονήσι. Το Γάλα, όπως ονομάζεται η παραλία, πήρε το όνομα της από τα λευκά νερά της! Λευκά εξ 'αιτίας της σκόνης που πέφτει από τα τοιχώματα των βράχων που την περικυκλώνουν αλλά και από τους αφρούς που δημιουργούν τα κύματα όταν μπαίνουν στο εσωτερικό της σπηλιάς.







Η χερσόνησος της Γάλας, σχηματίζεται στο βορειοανατολικό άκρο του νησιού ανάμεσα στους όρμους του Ξυλομπάτη και του Πορί. Μετά την παραλία του Ποριού, αριστερά της παραλίας Πορί προς ανατολή, υπάρχει ένα μονοπάτι που οδηγεί μέχρι το Γάλα, περίπου 550 μ. Η πρόσβαση σας στην παραλία γίνεται με τα πόδια και όταν δεν έχει κακοκαιρία μπορείτε κολυμπώντας να περάσετε στην ανοιχτή θάλασσα. Μια βουτιά στα λευκά νερά της φυσικής πισίνας θα αποζημιώσει το περπάτημα. Στο Πορί θα φτάσετε με δικό σας όχημα, καραβάκι ή λεωφορείο και θα συνεχίσετε όπως αναφέραμε με τα πόδια. Μπορείτε επίσης να την επισκεφτείτε με σκάφος. Ο χώρος της είναι τόσο μικρός που δεν ενδείκνυται για κολύμβηση. Η παλιά ονομασία της παραλίας είναι «Τρυπητή», λόγω της τεράστιας τρύπας στο έδαφος. Μοναδική ευκαιρία να νιώσετε σαν την Κλεοπάτρα που παίρνει το μπάνιο της μέσα στο “Γάλα”!

 πηγή

Aγιου Νικοδημου του Αγιορειτου : ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ (ΤΡΙΤΟΜΟ) ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΜΗΝΩΝ ΤΟΥ ΕΝΙΑΥΤΟΥ. (Προσφορά)

https://b.scdn.gr/images/books/000133/133082-big.jpg

 Συμβουλές του αγιου  Γέροντος Πορφυρίου:
- Αλήθεια, τι βιβλία διαβάζεις;
- Δεν έχω καμία ιδιαίτερη προτίμηση. Τα διαβάζω όλα.
- Βίους Αγίων διαβάζεις;
- Έχω διαβάσει πάρα πολλούς. Και μου αρέσουν πολύ!
- Να διαβάζεις όλους τους βίους των Αγίων. Εγώ τους έχω διαβάσει όλους και πολλούς τους έχω διαβάσει δύο και τρεις φορές.
Και σαν μου τύχει κανείς, ευχαρίστως τους ξαναδιαβάζω. Από μικρό παιδί διάβαζα τους βίους των Αγίων και με βοήθησαν πάρα πολύ να γνωρίσω το Θεό
και να έλθω πιο κοντά Του. Το ίδιο να κάνεις κι εσύ. Θα έχεις μεγάλο ψυχικό όφελος, γιατί σιγά-σιγά θα αρχίσεις να τους μιμείσαι. Το ίδιο να λες να κάνουν και οι άλλοι...

Χαιρετε αγαπητοι μας φιλοι και φιλες ! επιτρεψτε μου να σας προτεινω  μια πολυ ωραια εκδοση απο τον εκδοτικο οικο ΔΟΜΟΣ. Προκειται για το μνημειωδες εργο του αγιου Νικοδημου του Αγιορειτου  ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ (ΤΡΙΤΟΜΟ) ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΜΗΝΩΝ ΤΟΥ ΕΝΙΑΥΤΟΥ.Το μοναδικο αυτο εργο περιεχει τους βιους  ολων των αγιων του χρονου. Περιλαμβανει τρεις τομους δεμενους μεσα σε θηκη και καθε τομος εχει τους βιους των αγιων   τεσσαρων μηνων. Γνωριστε τωρα την αγια  ζωη   των αληθινα μεγαλων ανδρων και γυναικων αλλα και μικρων παιδιων που εδωσαν τα παντα στον Χριστο μας ! Αξιζει να υπαρχει στην βιβλιοθηκη σας η στο γραφειο του ιερου ναου σας.  Η πολυ καλαισθητη μορφη του και το πολυ ωφελιμο περιεχομενο του μπορουν επισης να αποτελεσουν ενα ιδανικο δωρο για γαμο η για καποια αλλη υποχρεωση σας.  Η αρχικη τιμη του εργου ειναι στα 101 ευρω αλλα εσεις  θα το αγορασετε ΜΟΝΟ προς 55 ευρω την καθε σειρα. Σας ευχαριστω για την επικοινωνια μας.      

   
Με εκτιμηση ,
 Πληροφ. – παραγγελιες  Παπανικολαου Λαμπρος   lambrospapanikolaou@gmail.com   ,  698 6509238
http://www.stamoulis.gr/Images/Products/26484.jpg 

   Η  προσφορα μας ισχυει μεχρι 15/8/15 (πρωτα ο Θεος)

Δεν έχεις χρήματα;
Μπορείς να ελεήσεις τον άρρωστο με την φροντιδα σου.Να παρηγορήσεις με έναν καλό σου λόγο τον αδελφό σου.Να τον συγχωρέσεις,όταν αμάρτησε σε βάρος σου.Μπορείς ακόμα να προσεύχεσαι γι’αυτόν που έχει ανάγκη..
Κανείς δεν μπορεί να δικαιολογηθεί και να πει:''Εγώ δεν μπορώ να κάνω ελεημοσύνη''!

Λαοί που δεν θυμούνται την ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν...



Δημοψήφισμα διενεργήθηκε από την κυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη στις 22 Νοεμβρίου (παλ. ημερολ.)/5 Δεκεμβρίου 1920 και αφορούσε την επιστροφή ή όχι του Βασιλιά Κωνσταντίνου στον Ελληνικό Θρόνο. Στο δημοψήφισμα δεν πήραν μέρος οι Φιλελεύθεροι του Βενιζέλου κηρύσσοντας αποχή, θεωρώντας μη έντιμες τις συνθήκες διεξαγωγής του. Το κυρίαρχο σύνθημα της κωνσταντινικής παράταξης ήταν "Ψωμί κι ελιά και Κώτσο Βασιλιά!".

Τα αποτελέσματα ήταν 98% υπέρ της επιστροφής του Κωνσταντίνου. Το δημοψήφισμα θεωρείται από μερίδα ιστορικών νόθο, τόσο κυρίως λόγω του ποσοστού υπέρ της επιστροφής, όσο και διότι ο αριθμός των ψηφοφόρων που ανακοινώθηκε ήταν κατά 30% αυξημένος σε σχέση με τις εκλογές του προηγούμενου μήνα και το υψηλό ποσοστό που ανακοινώθηκε προϋπέθετε ότι όλοι οι βενιζελικοί ψηφοφόροι (το μισό του εκλογικού σώματος) ψήφισαν να επανέλθει ο Κωνσταντίνος.

Στις 6 Δεκεμβρίου (παλ. ημερολ.)/19 Δεκεμβρίου ξαναγύρισε ο Κωνσταντίνος. Το αποτέλεσμα έκρινε κατά πολύ την εξέλιξη της Μικρασιατικής εκστρατείας και αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα στην Μικρασιατική καταστροφή. Οι Ευρωπαϊκές Δυνάμεις της Αντάντ, στις οποίες ο Κωνσταντίνος ήταν εξαιρετικά αντιπαθής για το ρόλο που διαδραμάτισε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, είχαν προειδοποιήσει την ελληνική κυβέρνηση για τη μη επιστροφή του, κάτι για το οποίο δεν πληροφορήθηκε ποτέ όμως επαρκώς το εκλογικό σώμα.

Μετά το αποτέλεσμα, Αγγλία, Γαλλία και Ιταλία παρέδωσαν διακοινώσεις με τις οποίες δεν αναγνώριζαν τον Κωνσταντίνο ως αρχηγό του κράτους και πάγωσαν όλα τα δάνεια που είχανε δρομολογηθεί προς την Ελλάδα, εξελίξεις οι οποίες επίσης αποκρύφθησαν από τον ελληνικό λαό. Βρήκαν ακόμα την πρόφαση (ιδίως Γαλλία και Ιταλία) να σταματήσουν να υποστηρίζουν την Ελλάδα και έκλειναν σταδιακά την υποστήριξή τους προς τις αντάρτικες τουρκικές δυνάμεις του Κεμάλ Ατατούρκ.

Τον Νοέμβριο του 1920 μεσούσης της Μικρασιατικής εκστρατείας πραγματοποιήθηκαν εκλογές, οι οποίες ανέδειξαν νικητή την Ηνωμένη Αντιπολίτευση, έναν συνασπισμό αντιβενιζελικών κομμάτων, και κατ' επέκταση το Λαϊκό Κόμμα του Δημητρίου Γούναρη.Τον Μάρτιο του 1921 ο Γούναρης σχημάτισε κυβέρνηση προκειμένου πια ο ίδιος ο Γούναρης να ελέγχει την όλη κατάσταση που είχε διαμορφωθεί. Την κυβέρνηση Γούναρη ακολούθησαν αυτές των Στράτου και Πρωτοπαπαδάκη. Η αλλαγή της στάσης όμως των συμμάχων, οι νίκες του τουρκικού στρατού, τα λάθη των Ελλήνων αξιωματικών και η κακή οικονομική κατάσταση της χώρας είχαν ως αποτέλεσμα τον Αύγουστο του 1922 η γραμμή άμυνας Αφιόν - Καραχισάρ να διασπαστεί από τον τουρκικό στρατό και να επακολουθήσει η μικρασιατική καταστροφή, η οποία επισφραγίστηκε με την συνθήκη της Λωζάνης. Με την υποχώρηση της αμυντικής γραμμής και έχοντας χάσει κάθε έλεγχο η κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη παραιτήθηκε και αντικαταστάθηκε από αυτή του Τριανταφυλλάκου.

Αυτά τα γεγονότα οδήγησαν στην τελευταία φάση της Μικρασιατικής εκστρατείας, δηλαδή το τέλος του "ελληνοτουρκικού πολέμου του 1918-22" και στην φυγή από την Τουρκία της ελληνικής διοίκησης, που είχε εγκατασταθεί στα δυτικά μικρασιατικά παράλια, στη Σμύρνη, κατά τη Συνθήκη των Σεβρών, (αμέσως μετά την ανακωχή του Μούδρου), όπως και η άτακτη υποχώρηση του ελληνικού στρατού μετά την κατάρρευση του μετώπου και η γενικευμένη πλέον εκδίωξη μεγάλου μέρους τους ελληνικού και χριστιανικού πληθυσμού από τη Μικρά Ασία, που είχε όμως ξεκινήσει πολύ νωρίτερα (δείτε σχετικά Συνθήκη του 1914, που είχε συνομολογήσει ο Ελευθέριος Βενιζέλος) και που είχε διακοπεί με την "ανακωχή του Μούδρου".

Τα γεγονότα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα, μετά τη Καταστροφή της Σμύρνης και της Ανακωχής των Μουδανιών, που συνομολογήθηκε στην ομώνυμη πόλη (11 Οκτωβρίου 1922), και την ένα μήνα μετά εκκένωση της χερσονήσου της Καλλίπολης (στις 11 Νοεμβρίου) από τους εκεί Έλληνες, καθώς και αργότερα με την "υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών" (1922-24) από όλη τη Μικρά Ασία και τον ερχομό 1,5 εκατομμυρίων προσφύγων στην Ελλάδα, να επιφέρουν την τελεία καταστροφή του Θρακικού και Μικρασιατικού ελληνισμού μαζί με του Πόντου.

Ο πλήρης απολογισμός της καταστροφής αυτής που συντελέσθηκε ιστορικά σε δύο περιόδους, (αμφότερες τετραετίες), 1914-1918 και 1920-1924 είναι πράγματι πολύ δύσκολος. Οι αρπαγές και οι λεηλασίες σπιτιών και περιουσιών, οι γεωργικές και κτηνοτροφικές καταστροφές, το γκρέμισμα σχολείων, ναών και άλλων ευαγών ιδρυμάτων, η χρεοκοπία και καταστροφή βιοτεχνικών και βιομηχανικών επιχειρήσεων με τον παράλληλο ευτελισμό κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας που περιλαμβάνονται μαρτυρικοί βασανισμοί αιχμαλώτων, βιασμοί και ηθική οδύνη υπό το κλίμα του τρόμου και της απειλής του θανάτου, αλλά και οι ατέλειωτες πορείες αιχμαλώτων, στα περιώνυμα "τάγματα εργασίας", με άγνωστο αριθμό ανθρώπων που χάθηκαν σ'αυτά, οι σφαγές, οι θηριωδίες μέχρι και οι εκτελέσεις επί των αποφάσεων των τουρκικών Δικαστηρίων της Ανεξαρτησίας δεν έχουν μέχρι σήμερα ερευνηθεί πλήρως.

Στις 13 Σεπτεμβρίου τα υπολείμματα του ελληνικού στρατού αποβιβάστηκαν στο Λαύριο και η επαναστατική επιτροπή ανέλαβε την διακυβέρνηση του κράτους. Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄ παραιτήθηκε από το θρόνο αναχωρώντας για την Ιταλία και παραχωρώντας τον θρόνο στον γιο του Γεώργιο Β΄. Επιπλέον παραιτήθηκε η κυβέρνηση Τριανταφυλλάκου, η οποία και αντικαταστάθηκε από την βραχύβια, μόλις μίας ημέρας, κυβέρνηση Χαραλάμπη που με την σειρά της αντικαταστάθηκε από αυτή του Σωτήριου Κροκίδα. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε οριστεί εκπρόσωπος της Ελλάδας στο εξωτερικό.

Αμέσως τα περισσότερα στελέχη της κυβέρνησης Γούναρη και ο ίδιος ο Γούναρης συνελήφθησαν και συγκεντρώθηκαν στην αστυνομική διεύθυνση Αθηνών. Η διαδικασία "απονομής δικαιοσύνης" δεν είχε καθοριστεί αφού υπήρχαν διαφορετικές απόψεις ως προς τις κινήσεις που έπρεπε να γίνουν. Η μετριοπαθής μερίδα ζητούσε προσαγωγή σε δίκη των υπευθύνων ενώ η σκληροπυρηνική (Παπαναστασίου, Πάγκαλος, Οθωναίος) την άμεση εκτέλεσή τους. Επιπλέον υπήρχε η πίεση των ξένων δυνάμεων που ζητούσαν δίκη χωρίς συνοπτικές διαδικασίες. Στις 9 Οκτωβρίου ογκώδης διαδήλωση 100.000 πολιτών στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα απαίτησε την άμεση εκτέλεση των υπευθύνων. Η λογική που είχε περάσει η επαναστατική επιτροπή στον λαό ήταν ότι η Ελλάδα δεν ηττήθηκε αλλά προδόθηκε.

Με τον όρο Δίκη των έξι ή Δίκη των εξ (καθαρεύουσα της εποχής) έχει καταγραφεί στην ελληνική ιστορία η δίκη ενώπιον έκτακτου στρατοδικείου στο οποίο παραπέμφθηκαν από την Επαναστατική Επιτροπή που είχε αναλάβει την εξουσία με την επανάσταση του 1922 για να τιμωρηθούν οι θεωρούμενοι ως υπεύθυνοι για τις συνέπειες της Μικρασιατικής εκστρατείας, κοινώς για την Μικρασιατική Καταστροφή: Γεώργιος Χατζανέστης, διοικητής της στρατιάς της Μικράς Ασίας, Δημήτριος Γούναρης, πρώην πρωθυπουργός, Μιχαήλ Γούδας, υποναύαρχος και πρώην υπουργός, Ξενοφών Στρατηγός, υποστράτηγος και πρώην υπουργός, Νικόλαος Στράτος, πρώην πρωθυπουργός, Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, πρώην πρωθυπουργός, Νικόλαος Θεοτόκης και Γεώργιος Μπαλτατζής, υπουργοί επι των στρατιωτικών και οικονομικών στην κυβέρνηση Γούναρη αντίστοιχα.

Αν και οι κατηγορούμενοι ήταν οκτώ, η ονομασία δίκη των έξι δόθηκε λόγω των έξι εκτελέσεων που τελικώς αποφασίστηκαν και πραγματοποιήθηκαν την ίδια ημέρα στην περιοχή του Γουδή. Το περιστατικό αυτό αποτελεί την κορύφωση αλλά και τον επίλογο του Εθνικού Διχασμού.

Το κατηγορητήριο είχε τον χαρακτήρα επαναστατικού εγγράφου και σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη συντάχθηκε από τον Γεώργιο Παπανδρέου, πολιτικό σύμβουλο της Επανάστασης και ανερχόμενο αστέρι της βενιζελικής παράταξης.[2] Μέσα στο κατηγορητήριο υπήρχε ξεχωριστό κεφάλαιο που απέρριπτε την ένσταση των κατηγορουμένων για δίκη από το ειδικό δικαστήριο της Βουλής με τα εξής λόγια: "Αλλ' όχι! Το Έθνος ορθούμενον αιμοσταγές, κρεουργημένον, αλλά αδυσώπητον ενώπιον του, ζητεί παρ'αυτού και των συνεργατών του δικαιοσύνην δια την προδοσίαν και τιμωρίαν δια το έγκλημα. Και εν ονόματι του Έθνους την δικαιοσύνην ταύτην η Επανάστασις θα την αποδώση!"

Κάθε ομοιότητα με τα παρόντα γεγονότα και τις πολιτικές συνθήκες στις σχέσεις της χώρας μας με τους εταίρους Ευρωπαίους και δανειστές, καθώς και με το σημερινό δημοψήφισμα, είναι εντελώς συμπτωματικές και μπορεί να αποτελούν νοσηρή διάθεση κινδυνολογίας του γράφοντος...
  Elias Andrikopulos
Μας το έστειλε το mail

Να συγχωρείτε, χωρίς να περιμένετε ανταπόδοση.



Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός και Ομολογητής.

Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ


ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΑΡΚΙΔΗΣ. 

ΕΝΑΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΙΝ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΣΤΟΝ ΑΘΩΝΑ.
ΚΑΘΟΜΟΥΝ σε ένα παγκάκι στο πλάι της αυλής δίπλα στην είσοδο της εκκλησίας, όταν είδα τον πατέρα Μάξιμο να έρχεται προς το μέρος μου με το συνηθισμένο χαμόγελο στο πρόσωπο του. Ο πατήρ Μάξιμος είχε γεννηθεί και μεγαλώσει στην Κύπρο, ένας πρόσθετος παράγοντας που διευκόλυνε την  επικοινωνία μας. Μου είπε ότι κάτι τον είχε προσελκύσει στην Εκκλησία από πολύ νωρίς στη ζωή του και πως αυτό τον έκανε να σπουδάσει θεολογία στην Ελλάδα. Γρήγορα ανακάλυψε ότι η θεολογία δεν ήταν αρκετή. Το Άγιον Όρος ήταν το κατάλληλο μέρος για να επιδοθεί σε μια αδιάλειπτη πνευματική πρακτική, το μέρος όπου, με τη βοήθεια των γερόντων, θα μπορούσε να  αγωνιστεί και να εργαστεί για τη σωτηρία των άλλων.
«Πάτερ Μάξιμε, ξέρεις ένα γέροντα που λέγεται Παίσιος τον ρώτησα όταν κάθισε δίπλα μου.
Χαμογέλασε και έμεινε σιωπηλός για μερικές στιγμές. «Λοιπόν;» επέμεινα.
«Ο πατήρ Παΐσιος είναι ένας από τους γέροντές μου. Δουλεύω μαζί του».
Ήταν μια από εκείνες τις συμπτώσεις που σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν υπάρχουν πραγματικά συμπτώσεις ή αν τα γεγονότα αυτού του είδους οφείλονται σε κάποιο άφατο αίτιο κρυμμένο από τη συνηθισμένη συνειδητότητα. Από την άποψη των πνευματικών διδασκαλιών, φυσικά, τίποτα δεν είναι συμπτωματικό. Όπως είχε πει σε μια συνέντευξη ο Ρόμπιν Άμις, ένας μελετητής της ορθόδοξης παράδοσης, «Το Άγιον Όρος είναι ένα  κατάλοιπο του Βυζαντίου, μέρος ενός παλιότερου πολιτισμού όπου πιστεύουν στα θαύματα. Εκεί όντως συμβαίνουν αδιόρατα, σχεδόν αόρατα θαύματα, σειρές συμπτώσεων που κανείς
στατιστικολόγος δεν θα πίστευε. Μερικές φορές αυτές          
σειρές των συμπτώσεων σε ακολουθούν έξω στον κόσμο και σου αλλάζουν τη ζωή».
Μέχρι εκείνη τη στιγμή πίστευα ότι θα ήταν αδύνατον να γνωρίσω  τον πατέρα Παΐσιο, «το Λιοντάρι του Αγίου Όρους»,
        επειδή δεν είναι εύκολο να τον δει κανείς, αφού αποφεύγει τη δημοσιότητα παρόλο που έχει γίνει ένας θρύλος σε όλο τον ορθόδοξο κόσμο.
Είναι  δυνατόν να τον δω;» ήταν η πρώτη μου ερώτηση.
       Ναι, γιατί όχι; Μπορούμε να τον επισκεφθούμε μετά την Κυριακή του Πάσχα, όταν θα έχουν φύγει οι περισσότεροι επισκέπτες. Αλλά χρειάζεται πεζοπορία τεσσάρων ωρών».
Δεν με πειράζει».
«Θα κοινωνήσεις αύριο;» με ρώτησε με νόημα ο πατήρ Μάξιμος.
«Μμμ», μουρμούρισα. «Φαντάζομαι ότι όλοι κοινωνούν. Να έρθεις στο Αγιον Όρος χωρίς να κοινωνήσεις δεν θα ήταν ένα
ολοκληρωμένο προσκύνημα, έτσι δεν είναι;» Παραδέχτηκα ότι
σπάνια κοινωνούσα. Δεν μπορούσα σχεδόν να θυμηθώ την τελευταία φορά που είχα κοινωνήσει - κατά πάσα πιθανότητα στο  γάμο μου, πριν από δεκαεννιά χρόνια, όταν δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς.
«Ωραία», είπε ο πατήρ Μάξιμος. «Πότε θα έρθεις για την Εξομολόγηση;»
«εξομολόγηση;» ρώτησα αιφνιδιασμένος, και τα μάτια μου άνοιξαν  διάπλατα.
 Μα δεν μπορείς να κοινωνήσεις χωρίς να εξομολογηθείς μου είπε απλά ο πατήρ Μάξιμος.
«Πάτερ», του είπα με έναν ικετευτικό τόνο, «είναι απαραίτητο| την τελευταία φορά που εξομολογήθηκα ήμουν δώδεκα ετών.
Τότε είναι καιρός να εξομολογηθείς ξανά, δεν νομίζεις;»
«Ω πάτερ!» μουρμούρισα, και κούνησα το κεφάλι μου χωρίς να δώσω ξεκάθαρη απάντηση. Ο κοσμικός σκεπτικιστής μέσα μου αντιδρούσε. Είχα την εκπαίδευση του σύγχρονου κοινωνικού επιστήμονα, και ως τέτοιος θεωρούσα πως όταν κάποιος θέλει να «εξομολογηθεί» πηγαίνει σε έναν ψυχίατρο η σε έναν κλινικό θεραπευτή, έναντι αδρής αμοιβής. Οι θρησκευτικές εξομολογήσεις ήταν για τους συνηθισμένους «θρησκόληπτους» ανθρώπους, όχι για καθηγητές πανεπιστημίου.
«Την ώρα της λειτουργίας απόψε θα εξομολογώ στο μικρό δωμάτιο δίπλα στην εκκλησία. Γιατί δεν έρχεσαι;»
«Θα δω», είπα. Παραδέχτηκα ότι δεν θα ήξερα τι να πω και να κάνω κάτω από τέτοιες συνθήκες.
«Δεν έχεις τίποτα απολύτως να φοβάσαι», με καθησύχασε ο πατήρ Μάξιμος.
Η λειτουργία της Μεγάλης Παρασκευής με τον Επιτάφιο Θρήνο για την ταφή του Ιησού άρχιζε στις εφτά και θα διαρκούσε μέχρι τις έντεκα. Είχα απορροφηθεί μαζί με τους μοναχούς και τους άλλους επισκέπτες από την ομορφιά της ακολουθίας, το άρωμα του λιβανιού, τους μαγευτικούς ψαλμούς και την υποβλητική ατμόσφαιρα, καθώς η εκκλησία φωτιζόταν μόνο από τα φυσικά κεριά που κρατούσαμε όλοι.
Προσποιούμουν ότι είχα ξεχάσει τη συζήτηση που είχα  κάνει με τον πατέρα Μάξιμο, όταν αισθάνθηκα κάποιον νε με τραβά μαλακά από τον αγκώνα.
«Έλα», είπε ο πατήρ Μάξιμος σιγά, «πάμε. Είναι η σειρά σου».
Δεν έφερα αντίρρηση. Τι να γίνει, είναι δύσκολο να πεις όχι στον Χριστό, σκέφτηκα μισοσοβαρά μισοαστεία. Από ακαδημαϊκή άποψη, δικαιολόγησα το γεγονός ότι τον ακολούθησα ως «συμμετοχική παρατήρηση». Σε τελική ανάλυση, σκέφτηκα οι ανθρωπολόγοι συμμετέχουν σε κάθε είδους εξωτικές  δραστηριότητες στις επιτόπιες έρευνές τους, από τις «τελετές  εφίδρωσης» των Ινδιάνων της Αμερικής μέχρι τα ιερά μανιτάρια που τρώνε στον Αμαζόνιο υπό την επίβλεψη των τοπικών σαμάν. Το μοναδικό εμπόδιο στην εξομολόγηση ήταν η περηφάνια  μου, η οποία, μέσα στο πλαίσιο της ορθόδοξης πνευματικότητας, ήταν η μεγαλύτερη αμαρτία.
Περάσαμε μέσα από τον κόσμο καθώς οι ψάλτες άρχισαν οι ψέλνουν έναν γνωστό ύμνο που συνήθως ακούγεται μόνο την  Μεγάλη Παρασκευή.
«"Οτε κατήλθες προς τον θάνατον, ή ζωή ή άθάνατος, τότε τον Αδη ένέκρωσας, τη αστραπή της θεότητος• οτε δε και τούς τεθνεώτας εκ των καταχθονίων άνέστησας, πάσαι αι Δυνάμεις των  έπουρανίων έκραύγαζον• Ζωοδότα Χριστέ, ό Θεός ήμών, Δόξα Σοι».
«Πώς αρχίζουμε;» ρώτησα τον πατέρα Μάξιμο που καθόταν μπροστά μου μέσα στο αμυδρά φωτισμένο δωμάτιο κάτω από τη σκιά αρκετών εικόνων. Το χαμόγελό του ήταν καθησυχαστικό, γεμάτο κατανόηση.
«Πες ότι θέλεις για τον εαυτό σου».
Απέμεινα να τον κοιτάζω χωρίς να ξέρω πώς να αρχίσω. Πώς  εξομολογείται κανείς; Σκέφτηκα για μερικές στιγμές και μετά άρχισα. Μετά από έναν παρατεταμένο μονόλογο, στη διάρκεια του όποιου αποκάλυψα λεπτομέρειες της ζωής μου που μέχρι τώρα παρέμειναν κρυμμένες στα βάθη του νου μου, σταμάτησα και περίμενα την ετυμηγορία του πατρός Μαξίμου. 
Αυτός, ως καλός θεραπευτής, δεν μιλούσε σχεδόν καθόλου. Είχα περιγράψει μεταξύ άλλων, πλευρές και επεισόδια της ζωής μου για τα οποία ντρεπόμουν, και άλλα που με έκαναν να νιώθω περηφάνια, Και τα δύο αυτά ήταν μορφές «αμαρτίας». Περίμενα ότι ο καλός πατήρ Μάξιμος θα δήλωνε πως δεν δικαιούμαι να κοινωνήσω, αλλά εκείνος δεν εξέφερε καμία κρίση για όσα του είπα.
Αντί γι' αυτό, άρχισε μια φιλοσοφική συζήτηση για τη φύση του «Άκτιστου Φωτός» το οποίο μπορεί να βιώσει κανείς με τη σωστή πνευματική άσκηση. Κατόπιν μου αποκάλυψε ότι, ως εξομολόγος άλλων μοναχών, μάθαινε για τις πλούσιες πνευματικές εμπειρίες που βίωναν κατά την προσευχή και την πνευματική άσκησή τους. Επιπλέον, μου περιέγραψε πώς και ο ίδιος, ενώ έκανε μια ολονύχτια αγρυπνία με τον πατέρα Παΐσιο, βίωσε εμπειρίες πέρα από κάθε περιγραφή. «Αυτές οι εμπειρίες δεν περιγράφονται», είπε. «Όταν όμως βιώσεις την πραγματικότητα του Χριστού μέσα σου, τότε όλα τα άλλα ωχριούν μπροστά της». Ο πατήρ Μάξιμος συνέχισε λέγονται, ότι μετά από μια τέτοια εμπειρία αποκτάς πλήρη επίγνωση της ολοκληρωτικής δυστυχίας που έχει η τωρινή μας ύπαρξη. Αυτό, είπε, κάνει πολλούς μοναχούς να χύνουν πικρά δάκρυα καώ τις αγρυπνίες και τις προσευχές τους. 
Συνειδητοποιούν την αχανή απόσταση που τους χωρίζει από τον Θεό. Οι συνηθισμένοι άνθρωποι δεν χύνουν δάκρυα, επειδή δεν αντιλαμβάνονται τη φύση της δυστυχισμένης ύπαρξής τους, έτσι όπως είναι αποκομμένοι από τη Θεϊκή πηγή τους.
Αργότερα συνειδητοποίησα ότι το νόημα της «αμαρτίας•• στη μυστική ορθόδοξη παράδοση είναι πολύ διαφορετικό από τη θρησκόληπτη αντίληψη της παραβίασης κάποιου συγκεκριμένου ταμπού ή κοινωνικής νόρμας. Έμαθα ότι «αμαρτία» σημαίνει στην πραγματικότητα «αστοχία», δηλαδή να έχεις ξεφύγει από τον γνήσιο δρόμο της επανένωσης με τον Θεό.• Επομένως, όταν ο μοναχός προσεύχεται ακατάπαυστα επαναλαμβάνοντας την προσευχή του Ιησού -«Κύριε ’Ιησού Χριστέ Υιέ Θεού, ελέησον με τον αμαρτωλό»- στην πραγματικοί η  σημαίνει «ελέησε εμένα που είμαι αποκομμένος και αποξενωμένος από Σένα, από την αληθινή μου φύση». Γι’ αυτό πιστεύεται ότι με τη μετάνοια μέσα από το μυστήριο της εξομολόγησης ο άνθρωπος βαθμιαία ξεπερνά αυτό που τον κρατά σε  άγνοια, δηλαδή σε «αμαρτία» απέναντι στη Θεϊκή πηγή.  Να πώς το θέτει ο επίσκοπος Κάλλιστος Γουέαρ:
ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ να δούμε το πρόσωπο του Θεού να αντικατοπτρίζεται μέσα μας, ο καθρέφτης πρέπει να καθαριστεί. Χωρίς την μετάνοια δεν μπορεί να υπάρξει αυτογνωσία ούτε ανακάλυψη του εσωτερικού βασιλείου. Όταν μου λένε «Επίστρεψε στον εαυτό σου: γνώριζε τον εαυτό σου», είναι απαραίτητο να ρωτήσω: Ποιον «εαυτό» πρέπει να ανακαλύψω; Ποιος είναι ο αληθινός μου εαυτός; Η ψυχανάλυση μας αποκαλύπτει έναν τύπο «εαυτού», πολύ συχνά όμως μας κατευθύνει όχι στην κλίμακα που οδηγεί στη Βασιλεία των Ουρανών», αλλά στην  κλίμακα που κατεβαίνει σε ένα υγρό και γεμάτο φίδια υπόγειο. 
  Γνώριζε τον εαυτό σου» σημαίνει «γνώριζε τον εαυτό σου ως οντότητα που έχει την πηγή της στον Θεό, που έχει τις ρίζες της στον Θεό. Γνώριζε τον εαυτό σου εντός του Θεού». Από την άποψη της ορθόδοξης πνευματικής παράδοσης θα πρέπει να τονίσουμε ότι δεν θα ανακαλύψουμε τον «κατ’ εικόνα» αληθινό μας εαυτό, παρά μόνο μέσα από το θάνατο του πλαστού και έκπτωτου εαυτού. «Εκείνος που χάνει τη ζωή του για χάρη μου, θα τη βρει» (κατά Ματθαίο 16:25). Μόνο εκείνος που βλέπει τον πλαστό εαυτό του γι’ αυτό που είναι και τον απορρίπτει θα μπορεί να διακρίνει τον αληθινό εαυτό του, τον εαυτό του, που βλέπει ο Θεός. Τονίζοντας αυτή τη διάκριση ανάμεσα στον πλαστό και τον αληθινό εαυτό, ο άγιος Βαρσανούφιος λέει «Ξέχνα τον εαυτό σου και γνώρισε τον εαυτό σου».
«Έλα », είπε ο πατήρ Μάξιμος. «Σκύψε για λίγο». Έβαλε το πετραχήλι του πάνω από το κεφάλι μου και διάβασε από ένα βιβλίο με προσευχές. Μετά έκανε το σημείο του σταυρού πάνω
από το κεφάλι μου και μια επίκληση για την άφεση των αμαρτιών μου.
«Αύριο έλα για Μετάληψη», μου είπε καθώς έβγαινα από  εξομολογητήριο.
Πρέπει να μιλούσα σχεδόν μία ώρα με τον πατέρα Μάξιμο όταν μπήκα πάλι στην εκκλησία, οι μοναχοί έψελναν τον Επιτάφιο Θρήνο, τους ψαλμούς που επί εκατοντάδες χρόνια τιμούν το πνευματικό πάθος των ορθόδοξων, πιστών και μη.
«ΑΠΟΡΕΙ και φύσις νοερά και πληθύς ή ασώματος, Χριστέ, το μυστήριον της άφράστου και αρρήτου σου ταφής».
«Ώ θαυμάτων ξένων! Ώ πραγμάτων καινών! Ό πνοής μοι χορηγός άπνους φέρεται κηδευόμενος χερσί τού Ιωσήφ».
Η ακολουθία τελείωσε γύρω στα μεσάνυχτα και γυρίσαμε στα δωμάτιά μας για να κοιμηθούμε λίγο. Την επόμενη μέρα η λειτουργία, όπως μας είπαν, θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη. Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ τι σήμαινε αυτό. Όταν άρχισε η ακολουθία του Πάσχα στις οχτώ το βράδυ, υπέθεσα ότι τελετή της Ανάστασης θα τελείωνε μέχρι τα μεσάνυχτα. Ο πατήρ Ανδρέας χαμογελούσε πλατιά όταν μας προειδοποίησε ότι η λειτουργία θα διαρκούσε πολύ περισσότερο. Στην πραγματικότητα, η λειτουργία ήταν μια ολονυχτία που κράτησε μέχρι τις εφτά το πρωί. Έντεκα ολόκληρες ώρες. 
Για κάποιον ανεξήγητο  λόγο δεν αισθάνθηκα καμία κούραση, και κυρίως δεν κοιμήθηκα. «Σκέψου μόνο», είπα στον Αντώνη, «τι θα γινόταν αν ακούγαμε διαλέξεις επί έντεκα ώρες».
Είχα αντιληφθεί ότι οι πνευματικές ψαλμωδίες έχουν κάποια επίδραση στο σώμα. Οι μοναχοί θεωρούν ότι κατά την ψαλμωδία τούς κυριεύει η πανάγαθη δύναμη του Αγίου Πνεύματος η οποία τους δίνει χάρη, δύναμη και προστασία.
Οι εμπειρίες των πνευματικών οραμάτων, όπως η εμφάνιση αγίων που επισκέπτονται μοναχούς για να τους δώσουν
κουράγιο και συμβουλές, είναι συνηθισμένες ανάμεσα στους       
σοβαρούς αναζητητές όπως ο πατήρ Μάξιμος. Μην ξεχνάς, μου είχε επισημάνει ο Αντώνης, «ότι η λειτουργία δημιουργεί συνεχώς αγαθές αγγελικές ενέργειες που επηρεάζουν όσους συμμετέχουν σε αυτή. Δεν νιώθεις τις εκπληκτικές δονήσεις μέσα στην εκκλησία;»
πηγή:ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΛΕΟΝΤΑ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΑΡΚΙΔΗΣ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ

Τέλεση Θείας Λειτουργίας στον Άγιο Προκόπιο Κατούνας

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


Την Τετάρτη 8 Ιουλίου 2015 στις 7:00 π.μ. μνήμη του Αγίου Προκοπίου του Μεγαλομάρτυρος θα τελεσθεί θεία Λειτουργία στο εξωκλήσι του Αγίου Προκοπίου στην ενορία μας. 

(θα τεθεί εις προσκυνησιν τεμάχιο Ιερού Λειψανού του Αγ. Προκοπίου που φυλάσετε στον Ιερό Ναό μας). 
  
Αγ. Προκοπίου 2014



αγ. Προκοπίου 2014 πηγή