χωρίς σχόλιο

Τα σκορδομακάρονα

Η υπερκατανάλωση κρεάτων το Πάσχα ακολουθείται πάντα από έντονη επιθυμία για πιο ελαφριά γεύματα που οπωσδήποτε δεν περιέχουν κρέας. Σαλάτες και λαχανικά, όσπρια και ζυμαρικά με απλές σάλτσες είναι ότι αποζητά ο οργανισμός μου αυτή την περίοδο.
Λίγα υλικά, εύκολες παρασκευές, πλούσιες γεύσεις. Επιστροφή στα λιτά, τα βασικά.
Τα σκορδομακάρονα είναι ένα από εκείνα τα πιάτα που δεν σου γεμίζουν εύκολα το μάτι. Θα μπορούσες να το χαρακτηρίσεις ακόμα και αδιάφορο και να κάνεις το λάθος να το προσπεράσεις. Το καταλαβαίνω. Το ίδιο έκανα και εγώ και μάλιστα για χρόνια.
Κακά τα ψέματα, όταν στο διαδίκτυο υπάρχουν τόσα πολλά και υπέροχα πιάτα ζυμαρικών που συνοδεύονται από απίστευτα δελεαστικές φωτογραφίες, γιατί πραγματικά κάποιος να μπει στον κόπο και να μαγειρέψει τα ταπεινά σκορδομακάρονα;
Να σας απαντήσω; Το «μυστικό» είναι να προσέξεις πρώτα τα υλικά… σκόρδο, μπούκοβο, παρμεζάνα, μαϊντανός.
Γεύσεις έντονες και γεμάτες, παρέα με μια δόση φρεσκάδας, σωστά;
Κατόπιν πρέπει να υποψιαστείς πόσο καλά και αρμονικά δένουν τα συγκεκριμένα υλικά μεταξύ τους.
Σε αυτό το πιάτο δεν υπάρχουν ζήλιες και ανταγωνισμοί. Κανένα υλικό δεν επικρατεί. Η γεύση είναι μεν «δυνατή» αλλά παραμένει ισορροπημένη.
Και τέλος πρέπει να δοκιμάσεις. Και να εκπλαγείς είτε έτσι είτε αλλιώς.
Ελπίζω «έτσι»…

Τα σκορδομακάρονα είναι πανεύκολα, έχουν μια ωραία σπιρτάδα και απόλυτα καλοκαιρινή διάθεση. Εάν μάλιστα σας αρέσει το γιαούρτι, μη διστάσετε να βάλετε 1-2 κουταλιές στο πιάτο.
Να σας εξομολογηθώ και κάτι;
Λατρεύω τη μυρωδιά του σκόρδου στα δάχτυλα μου… μου θυμίζει τον μπαμπά μου, ο οποίος συνήθιζε να συνοδεύει τα όσπρια με 2-3 σκελίδες φρέσκου σκόρδου.
Κάτι τέτοιες μνήμες είναι ανεκτίμητες και με γεμίζουν συγκίνηση.
Συμπέρασμα;
Γνωστό και χιλιοειπωμένο: πολλές φορές η νοστιμιά κρύβεται στην απλότητα.

Σκορδομακάρονα

Προετοιμασία

15 λεπτά

Μαγείρεμα

40 λεπτά

Συνολικός χρόνος

55 λεπτά

Μερίδες: 4

Υλικά

• 500 γραμμ. σπαγγέτι
• 1/3 του φλιτζανιού ελαιόλαδο
• 6 σκελίδες σκόρδο κομμένες σε λεπτές ροδέλες
• 1 κουταλάκι του γλυκού μπούκοβο
• 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
• 100 γραμμ. παρμεζάνα τριμμένη + λίγη ακόμα για το σερβίρισμα
• 2-3 κουταλιές μαϊντανό ψιλοκομμένο

Εκτέλεση

1. Βράζουμε τα ζυμαρικά σε άφθονο αλατισμένο νερό σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας τους.
2. Κρατάμε στην άκρη 1 1/2 κούπα από το νερό μέσα στο οποίο έβρασαν και τα στραγγίζουμε.
3. Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε μεγάλη κατσαρόλα και σοτάρουμε το σκόρδο για 2′ ανακατεύοντας συνεχώς, μέχρι να χρυσίσει ελαφρά στις άκρες.
4. Προσθέτουμε το μπούκοβο και συνεχίζουμε το σοτάρισμα για 30» ακόμα.
5. Ρίχνουμε το ζουμί από τα ζυμαρικά και μόλις ξεκινήσει ο βρασμός χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία και μαγειρεύουμε μέχρι η ποσότητα του υγρού να ελαττωθεί στο 1/3 της αρχικής.
6. Ρίχνουμε τα ζυμαρικά στην κατσαρόλα και ανακατεύουμε πολύ καλά.
7. Αποσύρουμε το σκεύος από τη φωτιά και προσθέτουμε την παρμεζάνα και το μαϊντανό. Ανακατεύουμε και σερβίρουμε αμέσως.

πηγή 

ένα κλαρίνο, ένα βιολί και ένα ντέφι

xωρίς έμπνευση...

Οι τρεις νεομάρτυρες της Όπτινα

«Στίς 18 Ἀπριλίου 1993 τή νύκτα τοῦ Πάσχα συνέβη ἕνα θλιβερό γεγονός (στήν Ὄπτινα). Γιορτάσαμε μέ λαμπρότητα τήν Ἀνάσταση. Ἡ ἀγρυπνία τελείωσε γύρω στίς 5 τό πρωΐ κι ὅλοι ἀποσυρθήκαμε. Συνηθίζουμε νά κτυπᾶμε τίς καμπάνες ὅλη τή μέρα. Ἔτσι τρεῖς μοναχοί, γύρω στίς 6:10 τό πρωΐ, κτυποῦσαν χαρμόσυνα τίς καμπάνες. 

Τήν ὥρα ἐκείνη τούς ἐπιτέθηκε ἕνας σατανιστής καί τούς ἔσφαξε μ᾽ ἕνα μεγάλο μαχαίρι. Φαίνεται πώς μέσα στό θόρυβο καί στό σκοτάδι δέν τόν πρόσεξαν. Κτύπησε πρῶτα τόν ἕνα καί τόν ἄφησε στό ἔδαφος πληγωμένο. Ἦταν γιά ἀρκετή ὥρα ζωντανός. Ἔπειτα κτύπησε τό δεύτερο, ὁ ὁποῖος φώναξε λίγο καί προσπάθησε νά κτυπήση πάλι τήν καμπάνα. Ἔπεσε, ὅμως, νεκρός. Ὁ τρίτος, ὁ π. Βασίλειος, πρόλαβε νά φύγη, ἀλλά λίγο πιό πέρα ἀνάμεσα στά δύο κτίρια, ὁ σατανιστής τόν κτύπησε καί τόν ἄφησε νεκρό. 

Μετά τό ἀποτρόπαιο ἔγκλημα ὁ σατανιστής ἄφησε τά μαχαίρια του ματωμένα στό ἔδαφος κι ἐξαφανίσθηκε. Ἦταν μεγάλα μαχαίρια καί πάνω τους χαραγμένος ὁ ἀριθμός 666. Ἀργότερα τόν συνέλαβαν, τόν χαρακτήρισαν τρελλό καί τόν ἄφησαν ἐλεύθερο. 

Στήν κηδεία τῶν τριῶν νεομαρτύρων ὅλοι, μοναχοί καί λαϊκοί, νοιώθαμε καί λύπη ἀλλά καί μεγάλη χαρά, ὅσο κι ἄν αὐτό φαίνεται παράδοξο. 

Ὁ ἡγούμενος εἶπε κατά τή διάρκεια τῆς ἐξοδίου ἀκολουθίας: “Χάσαμε τούς μοναχούς, ἀλλά τώρα τούς ἔχουμε ἀγγέλους στόν οὐρανό καί προσεύχονται γιά μᾶς”. 

Πιό πολύ λυπηθήκαμε γιά τόν π. Βασίλειο. Ἦταν μόλις 32 χρονῶν, ἀλλά ἄνθρωπος μέ βαθειά πίστι καί πολλά χαρίσματα. Ἔκανε θαυμάσια κηρύγματα καί βοήθησε πολύ κόσμο. Εἶχε πεῖ κάποτε: “Θά ἤθελα νά πεθάνω τό Πάσχα, τήν ὥρα πού θά κτυποῦν οἱ καμπάνες!”»

(Ρωσία-Φινλανδία, Ταξιδιωτικό Χρονικό, ἐκδ. Ἀκρίτας, Ἀθήνα 2004).

Ο κατά κόσμον Ιγκόρ Ροσλιάκοφ σε ηλικία 27 ετών αποφάσισε να ακολουθήσει το μοναχισμό. Μια σειρά από θαυμαστά γεγονότα τον οδήγησαν σε αυτήν την απόφαση, καθώς μόλις το 1984 άρχισε να πιστεύει συνειδητά στο Χριστό και να πηγαίνει στην Εκκλησία. 

Τρείς μήνες πριν φύγει για το μοναστήρι έγραψε στο ημερολόγιό του: «12 Μαρτίου 1988. Πρωί. Η μητέρα μου βρήκε το μικρό μου σταυρό. Είμαι 27. Πρωτοφόρεσα αυτό το σταυρό πριν από 27 χρόνια όταν βαπτίστηκα Χριστιανός.
Είναι ένα ολοφάνερο σημάδι του Κυρίου που υπενθυμίζει τα λόγια του Χριστού: όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού…».

Στο μοναστήρι της Όπτινα εργάστηκε σκληρά μαζί με τους άλλους μοναχούς της αδελφότητας, για να χτιστεί ξανά από τα χαλάσματα η ιστορική Μονή.

Χειροτονήθηκε ιερέας και υπηρέτησε με αφοσίωση το Χριστό. Εξομολογούσε πολύ κόσμο και τελούσε συνεχώς τα Ιερά Μυστήρια λόγω της έλλειψης ιερέων εκείνη την εποχή. Ήταν άνθρωπος χαμηλών τόνων και βαθιά πνευματικός. Βοηθούσε πολύ τους συνανθρώπους του που αντιμετώπιζαν προβλήματα. Με τη ζωή του, έγινε περισσότερο μισητός στο διάβολο και εκείνος διέταξε τον υπηρέτη του να αφαιρέσει τη ζωή του.

 

Ο κατά κόσμον Αλεξέι Τατάρνικοφ γεννήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου του 1954. Έχοντας ισχυρή κλίση στο μοναχισμό εισήλθε τον Αύγουστο του 1990 στο υπό ανέγερση μοναστήρι της Όπτινα. 

Εκεί υπήρξε υπόδειγμα υπακοής και άσκησης. Όσοι τον γνώρισαν λένε για τον πατέρα Τρόφιμο ότι είχε καρδιά μικρού παιδιού. Διακρινόταν από την ηρεμία και την πραότητα που επεδείκνυε ακόμα και στις δύσκολες στιγμές. 

Αγαπούσε θερμά όλο τον κόσμο. Δεχόταν αδιαμαρτύρητα τις τιμωρίες και προσπαθούσε να μαθαίνει από τα λάθη του. 

Ο εκτελεστής του τον μαχαίρωσε πισώπλατα την ώρα που χτυπούσε τις καμπάνες για την εορτή του Πάσχα.

Ο κατά κόσμον Βλαντιμίρ Πουσκάριοφ εισήλθε στη Μονή της Όπτινα στις 22 Μαρτίου 1991. Όντας παλαιότερα στρατιωτικός, είχε μάθει ασιατικές πολεμικές τέχνες. Μη γνωρίζοντας ότι αυτές οι τέχνες συνδέονται με τους δαίμονες, ο Βλαντιμίρ υπέφερε πολλά από αυτούς. Ακολουθώντας έπειτα σωστή πνευματική ζωή, απαλλάχτηκε από τα δαιμονικά βάσανα. 

Όταν μπήκε στο μοναστήρι αφιερώθηκε εξολοκλήρου στη μετάνοια, φτάνοντας σε σημείο να εξομολογείται δύο φορές την ημέρα. Πίστευε ότι μόνο με πόνο και θυσίες θα εισέλθει στη Βασιλεία των Ουρανών. Μετά από ένα κήρυγμα του Ιερομάρτυρα πατρός Βασιλείου για τους Μάρτυρες ακούστηκε να λέει: «αλήθεια, οι αμαρτίες μας  μόνο με το αίμα μας μπορούν να ξεπλυθούν».

Είχε πληροφορηθεί την ημέρα και τον τρόπο του θανάτου του. Όσοι τον γνώριζαν μαρτυρούν ότι είχε λάβει το προορατικό και διορατικό χάρισμα. Λίγο πριν μαρτυρήσει άρχισε να μοιράζει τα ρούχα του(το μόνο που είχε στην κατοχή του) λέγοντας ότι δεν του χρειάζονται πια. Το προσωπό του εξέπεμπε μια ασυνήθιστη ακτινοβολία. Εξομολογήθηκε για τελευταία φορά και περίμενε την ώρα του θανάτου του. Ο δήμιος τον μαχαίρωσε μαζί με τον πατέρα Τρόφιμ την ώρα που χτυπούσαν τις καμπάνες.

Πηγή

Η «ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ» ΑΓΑΠΗ ΕΝΟΣ ΤΟΥΡΚΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ… ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ

 

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Την συγκλονιστική πραγματικά είδηση ένας Τούρκος ανέβηκε σε ένα γερανό ανυψωτήρα στην κεντρική πλατεία της Άγκυρας, Kızılay, και από πολύ ψηλά με ένα μεγάλο πανό με το οποίο εκδήλωνε την αγάπη του στον Σταυρό, στον Ιησού Χριστό και στην Παναγία, διαμαρτυρήθηκε για την καταπίεση των χριστιανών στην Τουρκία.

Την πραγματικά πολύ εντυπωσιακή αυτή είδηση, την έκανε γνωστή η τουρκική εφημερίδα, Posta. Η τουρκική εφημερίδα στο ρεπορτάζ της ανέφερε ότι κάποιος άγνωστος ανέβηκε σε ένα γερανό ανυψωτήρα στην κεντρική πλατεία της τουρκικής πρωτεύουσας με ένα μακρύ πανό το οποίο είχε τον εσταυρωμένο Ιησού Χριστό. Το πανό αυτό, που το κρέμασε έτσι ώστε να φαίνεται στον κόσμο κάτω στην πλατεία, έγραφε τα εξής πολύ εντυπωσιακά και χαρακτηριστικά : «Είμαστε άπιστοι. Η ένοχη μας είναι η αγάπη του Ιησού. Εμείς αγαπάμε την Τουρκία, αλλά εσείς δεν μας αγαπάτε. Αυτή είναι η φωνή της δικαιοσύνης σε αυτή την χώρα ;»
Μόλις τον πήραν είδηση κάποιοι περαστικοί από κάτω και έγινε γνωστή η εμφάνιση του στην άκρη του γερανού ανυψωτήρα σε αυτό το πολύ κεντρικό σημείο της Άγκυρας, αμέσως έφτασε εκεί ισχυρή αστυνομική δύναμη, αποκλείστηκαν οι γύρω δρόμοι και κόπηκε η κυκλοφορία των οχημάτων προκαλώντας μεγάλο μποτιλιάρισμα. Πολλοί Τούρκοι έτρεχαν να δουν τι συμβαίνει και έκπληκτοι αντίκριζαν το θέαμα κάποιου άγνωστου στην άκρη του γερανού να έχει μπροστά του τον εσταυρωμένο και να ατενίζει επικίνδυνα το κενό. Ειδοποιήθηκε η πυροσβεστική υπηρεσία και αμέσως έφτασαν σκάλες της πυροσβεστικής που με μεγάλη προσπάθεια πλησίασαν τον άγνωστο ο οποίος με αυτόν τον πολύ εντυπωσιακό τρόπο διαδήλωνε την μεγάλη καταπίεση της χριστιανικής του πίστης και προσπάθησαν να τον πείσουν να κατέβη κάτω. Τελικά μετά από κάποια ώρα συζήτησης, οι πυροσβέστες κατάφεραν να τον κατεβάσουν και τον παρέδωσαν στις αστυνομικές αρχές που αμέσως τον συνέλαβαν.
Μεγάλη εντύπωση όμως έκανε στους αστυνομικούς τα γραφόμενα στο πανό που πρόβαλαν με αυτόν τον πολύ εντυπωσιακό τρόπο την θρησκευτική καταπίεση των μη μουσουλμάνων που υπάρχει σήμερα στην Τουρκία από κάποιο, που προφανώς λόγω των θρησκευτικών του πεποιθήσεων έχει υποστεί τα πάνδεινα από τις αρχές στην υποτιθέμενη θρησκευτική ελευθερία της Τουρκίας. Η πρόθεση του όπως αναφέρθηκε, ήταν με την επικίνδυνη αυτή του ενέργεια να δείξει πως στην Τουρκία δεν υπάρχει δικαιοσύνη και όποιος δεν είναι μουσουλμάνους διώκεται συνεχώς σε κάθε του βήμα. Φυσικά αυτή τη είδηση δεν θα την δείτε πουθενά σε κανένα καθεστωτικό «ελληνικό» ΜΜΕ.
Και ενώ στην γειτονική ισλαμική Τουρκία κάποιοι είναι πρόθυμοι να θυσιαστούν ακόμα και να πέσουν στο κενό για την χριστιανική τους πίστη, εμείς εδώ στην Ελλάδα ζαλισμένοι από τον ευρωπαϊκό μας εκσυγχρονισμό, έχουμε ξεπουλήσει όλα τα πιστεύω μας ούτε καν για… τριάντα αργύρια. Τι άλλο να πούμε!

Ένα πασχαλινό έθιμο στα Καυσοκαλύβια

 

+Αρχιμ. Χερουβείμ

 

 ...Απλότης και αγάπη χαρακτή­ριζαν τα Καυσοκαλύβια. Επάνω σ’ αυτή στηριζόταν κι ένα ωραίο τους πασχαλινό έθιμο: Κάθε Πάσχα οι πατέρες εσχημάτιζαν ομάδες και περιήρχοντο τις καλύβες, για να χαιρετήσουν, να αλληλοευχηθοΰν και να ανταλλάξουν το «Χριστός Ανέστη».

Έτσι κι εκείνο το Πάσχα, από το ησυχαστήριο των διδασκάλων μου, έβλεπα τους πατέρες καθ’ ομάδας, σαν τα παιδάκια πού λένε τα κάλα­ντα, να πηγαίνουν από καλύβα σε καλύβα και να ψάλλουν όλοι μαζί το «Χριστός Ανέστη», το «Ό άγγελος έβόα» και άλλους πασχαλινούς ύμνους μ’ένα πηγαίο ενθουσιαστι­κό παλμό. 

Μερικές μάλιστα ομάδες συνέ­πεσε να συναντηθούν στην καλύβη του γέροντα Μιχαήλ, του καλοκά­γαθου εκείνου νησιώτη μοναχού με την πλούσια καλωσύνη. Μετά τα συνήθη αναστάσιμα τροπάρια, κάθησαν όλοι για κέρασμα έξω στην αυλή της καλύβης. Από το ησυχα­στήριο μας φαίνονταν πολύ καθα­ρά. Ήσαν καθισμένοι σε ξύλινα πα­γκάκια. Επάνω στο υπαίθριο τρα­πέζι είχαν παρατεθεί πασχαλινά κόκκινα αυγά, τυρί, κρασί…

Όταν πλέον διετράνωσαν την χαρά και τη νικητήρια ιαχή της πί­στεως, το «Χριστός Ανέστη», και με τα επίγεια αγαθά, πήραν στα χέ­ρια τους μουσικά βιβλία κι έψαλαν με άφθαστη χάρη. Θα τους ζήλευαν και οι άγγελοι ακόμη στον ουρανό! Οι φωνές τους αγνές, χαρμόσυνες, πανηγυρικές, στο αυθόρμητο πα­ραλήρημα της Αναστάσεως, αντι­λαλούσαν στην χαράδρα, κατέβαι­ναν στην γαλανή θάλασσα, υψώνο­νταν επάνω κι από τον Άθω ως τ’ αστέρια του ουρανού…

Πηγή: Αρχιμ. Χερουβείμ, “Νοσταλγικές αναμνήσεις από το περιβόλι της Παναγία”, εκδόσεις Ι.Μ. Παρακλήτου

να προσευχόμαστε αδιάκοπα. Να Τον ικετεύουμε Όχι μόνο για μας, αλλά και γι' αυτούς πού δεν Του προσεύχονται...

Λιάσου κι Εσύ στην Αθηναϊκή Κομμούνα

του Ραφαήλ Α. Καλυβιώτη*
Επειδή η πολιτική ορθότητα πάλι χτυπάει κόκκινο και επειδή πολλοί ελευθεριακοί φίλοι έχουν αναγάγει τον αντίλογο σε επίσημη ιδεολογία πρέπει δυστυχώς να ξανασχοληθούμε με το ζήτημα του μεταναστευτικού. Κατά αρχάς πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο όρος «λαθρομετανάστης» είναι δόκιμος και αυτό διότι παράγεται από το συνθετικό «λάθρα», ήτοι άνευ αδείας.

Προσωπικά θεωρώ ότι ο χειρισμός της κυβέρνησης Σαμαρά από τον «Ξένιο Δία» μέχρι τα κέντρα φιλοξενίας ήταν σε ένα βαθμό ορθός διότι ήταν αποτελεσματικός αλλά και με σεβασμό στην υπόσταση των ανθρώπων αυτών. Το ένα άκρο του πολιτικού φάσματος, η Χρυσή Αυγή, υπάγει κατατρεγμένους – στην πλειοψηφία τους- ανθρώπους, σε υπανθρώπους. Το άλλο άκρο του πολιτικού φάσματος, ο ΣΥΡΙΖΑ, τους ανάγει σε Πολίτες παραχαράσσοντας το νομικό πολιτισμό αλλά και την πολιτισμική συνάφεια με τους γηγενείς κατοίκους.

Δηλώσεις τύπου Τασίας Χριστοδουλοπούλου «λιάζονται στο κέντρο» δεν αντιλαμβάνομαι γιατί είναι πιο ανθρωπιστικές από τα κέντρα φιλοξενίας όπου τους παρεχόταν τροφή και τουαλέτα, έστω και σε ένα εντελώς συμβατικό πλαίσιο. Τώρα δηλαδή όπου οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν τροφή δεν θα καταντήσουν θηρία επικίνδυνα να κλέψουν και να βιαιοπραγήσουν για να τραφούν; Τις φυσικές ανάγκες τους σαν άνθρωποι πού θα τις κάνουν; Στα δημόσια πάρκα προκαλώντας δημόσια υγειονομική βόμβα; Δε θα συνταχθούν σε ομάδες όπου θα προβαίνουν σε εγκληματικές ενέργειες για να επιβιώσουν; Ανάμεσα σε αυτούς δεν υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι ασπάζονται το ακραίο Ισλάμ; Δεν υπάρχουν ανάμεσά τους Σουνίτες, όμοροι με τον τουρκικό πληθυσμό; Έχει καταγγελθεί η Τουρκία για την παράβαση των υποχρεώσεών της απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

Όταν λοιπόν συγκρούεται το δικαιώμα στην ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών φορολογουμένων οι οποίοι έχουν νομικές υποχρεώσεις με τα δικαίωματα μερίδας των ανθρώπων αυτών οι οποίοι δε δικαιούνται άσυλο είναι σαφές ότι πρέπει να επανέλθουν τα κέντρα κράτησης μέχρι να επανπροωθηθούν στις χώρες προέλευσής τους.

Οι περισσότερες χώρες της Δυτικής Ευρώπης έχουν σοβαρότερους και αυστηρότερους μεταναστευτικούς νόμους ενώ ταυτόχρονα κατόρθωσαν να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους έπειτα από την ιδεοληπτική αυτοχειρία της Ελλάδας με την υπογραφή του Δουβλίνο ΙΙ. Επιπλέον, η χώρα έχοντας να αντιμετωπίσει ένα εχθρικό γειτονικό κράτος όπως η Τουρκία που χωρίς κανέναν ενδοιασμό καταπατά τις συμφωνίες που έχει υπογράψει με την Ελλάδα δεν είναι δυνατό να υποχωρεί σε αυτές τις αριστερίστικες ιδεοληψίες. Η αρωγή των λαθρεμπόρων από το τουρκικό κράτος πλέον έχει αποδειχθεί με στοιχεία σε πλείστες περιπτώσεις, όπως στη σύλληψη τούρκου στρατιωτικού μαζί με λαθρεμπόρους ή στην προστασία που παρέχουν τουρκικά περιπολικά στους λαθρεμπόρους. Αντί η Ελλάδα να αντιμετωπίσει την τουρκική στάση ως αυτό που είναι, δηλαδή εχθρική ενέργεια, και να προσαρμόσει αναλόγως την πολιτική της σε όλα τα επίπεδα χωρίς αυταπάτες ποιεί την νήσσαν ή κοινώς κάνει την πάπια. Ο συνδυασμός των ως άνω παραγόντων έχει ως αποτέλεσμα στην Ελλάδα να «λιμνάζουν» περίπου 1.500.000 μετανάστες τους οποίους λόγω της (επιεικώς) ανοργάνωτης διοικητικής μέριμνας στα σύνορα το κράτος δεν γνωρίζει με ακρίβεια πόσοι εξ αυτών είναι οι πρόσφυγες πολέμου και από ποια χώρα κατάγονται ούτως ώστε να επαναπατριστούν.

Και μέσα σε αυτό το κλίμα, η υπουργός Τασία Χριστοδουλοπούλου εκτιμά ειρωνικά ότι οι μετανάστες την ημέρα «λιάζονται στο κέντρο» και το βράδυ βρίσκουν τους φίλους τους και κοιμούνται σπίτια τους. Γιατί λοιπόν να μην καλέσουμε όποιον έχει οικονομικό ή οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα από όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου; Να λιαστούμε όλοι παρέα και να φτιάξουμε την Αθηναϊκή κομμούνα. Γνωρίζοντας τα αποτελέσματα δε την Παρισινής κομμούνας μπορούμε και να είμαστε πιο αποτελεσματικοί ούτως ώστε να μην πέσει αυτή τη φορά ο παρεξηγημένος κομμουνισμός. Άλλωστε ο διαφωτισμός που επανεφηύρε την έννοια του Πολίτη είναι γνωστό ότι πρόκειται περί «εθνικιστικού μεσοσταδίου».

*Ο Ραφαήλ Α. Καλυβιώτης είναι Πολιτικός Επιστήμων

Άντίβαρο  

Αυτη ειναι το κακο σπυρι του συριζα.

Εκατοντάδες πύρινοι σταυροί εμφανίστηκαν στην τελετή του Αγίου Φωτός του 2015

Εκατοντάδες πύρινοι σταυροί εμφανίστηκαν πάνω από τις αναμμένες λαμπάδες των πιστών στην πρόσφατη τελετή του Αγίου Φωτός του 2015. Το μοναδικό αυτό φαινόμενο αποτυπώνεται σε ένα βίντεο που τραβήχτηκε μέσω iphone από μία νεαρή νηπιαγωγό αρμενικής καταγωγής, την Hasmig Kalaydjian, η οποία είναι μόνιμη κάτοικος της Ιερουσαλήμ. Πάνω από τις αναμμένες λαμπάδες διακρίνονται πύρινοι φωτεινοί σταυροί, οι οποίοι βγαίνουν μέσα από τις φλόγες των λαμπάδων και έχουν ύψος 2-3 μέτρα. Στην ουσία κάθε πιστός που κρατάει μια αναμμένη λαμπάδα, χωρίς να το γνωρίζει, κρατάει και έναν πύρινο σταυρό Αγίου Φωτός. Είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται ένα τόσο ξεχωριστό φαινόμενο.

ΙΤΑΛΙΑ: Μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες έριξαν συνεπιβάτες τους στη θάλασσα επειδή ήταν χριστιανοί!

Οι ιταλικές αρχές συνέλαβαν 15 μουσουλμάνους για τη ρίψη 12 χριστιανών στη θάλασσα σε ένα πλοίο γεμάτο με λαθρομετανάστες από την Αφρική που πήγαιναν στην Ιταλία.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα της Corriere della Sera, οι 15 μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες, ενώ έπλεαν ανοιχτά της Σικελίας, έριξαν στη θάλασσα 12 ανθρώπους, επειδή ήταν χριστιανοί. Το κίνητρό τους για τη ρίψη των επιβατών στη θάλασσα ήταν η χριστιανική τους πίστη, ενώ οι επιτιθέμενοι ήταν Μουσουλμάνοι.

Οι επιζώντες είπαν ότι επιβιβάστηκαν σε ένα πλοιάριο στις 14 Απριλίου από τις ακτές της Λιβύης με 105 επιβάτες.

Οι χριστιανοί που ρίχτηκαν στη θάλασσα εξαιτίας της πίστης τους, ήταν από τη Νιγηρία και την Γκάνα, ενώ οι δράστες από την Ακτή Ελεφαντοστού, τη Σενεγάλη, το Μάλι και τη Γουινέα Μπισάου.

Έρχονται πολύ δύσκολες μέρες.
πηγή

Το Βαλς του Ορφέα

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΣΚΑΪ

Ἔγινε πλέον ἔθος τοῦ τηλεοπτικοῦ διαύλου ΣΚΑΙ ἡ κατά τήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα κάθε ἔτους, ἀνασταύρωσις τοῦ Ἐνσαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου μέ τήν τηλεοπτική ἀναπαραγωγή δῆθεν ἐπιστημονικῶν ντοκυμαντέρς ποῦ ὅλως περιέργως ἄρχονται καί τελειοῦνται μέ Ἑβραίους συνεντευξιαζομένους, πού σκοπόν ἔχουν τήν ἀπομείωσιν καί τήν κατασπίλωσι τοῦ Παναγίου Προσώπου τοῦ Σωτῆρος καί Λυτρωτοῦ Κυρίου καί εἶναι ἐνδεικτικόν τό γεγονός ὅτι ἐπιλέγονται οἱ ἱερότερες μέρες τῆς Χριστιανωσύνης γιά τήν δαιμονική ἐπίθεση κατά τοῦ «Έσφαγμένου Ἀμνοῦ τοῦ Θεοῦ», κατά τῆς «Ὁδυνωμένης Ἀγάπης» πού ἔτεμε τήν ἱστορία καί πού με τό Αἷμα Της ὑπέγραψε τό «Σύνταγμα τῆς Χάριτος», τήν Καινή Διαθήκη.

Ἀπευθυνθήκαμε ὡς ἐπιχώριος Ἐπίσκοπος τῆς περιοχῆς πού δραστηριοποιεῖται ὁ ΣΚΑΙ, στόν κ. Γιάννη Ἀλαφοῦζο, μέ τήν παράκληση νά σεβασθεῖ ὁ τηλεοπτικός του Δίαυλος, τό Πανάγιον καί Λατρευτόν Πρόσωπον τοῦ Σωτῆρος μέ τήν ὑπ’ ἀριθ. 425/7-4-2015 ἐπιστολή μας, ἐπειδή εἶχαν προγραμμματισθεῖ τά ἐπαίσχυντα καί βορβορώδη τερατουργήματα τοῦ Σιωνιστικοῦ Ἑβραϊκοῦ λόμπυ καί ἡ ἀπάντησις μᾶς ἐδόθη λίαν εὐγενῶς μέ τήν ἀναμετάδοσι τῶν αἰσχρουργημάτων.

Τόσον πολύ σέβεται τήν Ἐκκλησία, ὁ κ. Γιάννης Ἀλαφοῦζος. Βέβαια καί στόν κ. Ἀλαφοῦζο καί στούς Σιωνιστάς κατασκευαστάς τῶν ντοκυμαντέρς ἀπαντᾶ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία διά τῆς ὑμνολογίας της: «Μάτην φυλάττεις τὸν τάφον, κουστωδία. Οὐ γὰρ καθέξει τύμβος αὐτοζωΐαν.» (Συναξάριον Μεγάλου Σαββάτου) καί ὅσα αἴσχιστα καί βορβορώδη ψεύδη καί γελοιότητες καί ἄν ἐκμέσουν οἱ Ἑβραῖοι Σιωνιστές Ραββίνοι στήν Ἁγία μας Χώρα, τήν αἵματοπότιστη ἀπό τό αἷμα τῶν Μαρτύρων, τήν ἀπάντησιν δίδουν τά ἐκατομμύρια τῶν πιστῶν πού κατακλύζουν τούς πανίερους ναούς μας καί οἱ χιλιάδες τῶν νέων ἀνθρώπων πού μεταλαμβάνουν μετά ζέσεως καί λατρείας τοῦ Δεσποτικοῦ Σώματος καί Αἵματος τοῦ Ἐνσαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου.

Ἄλλωστε ἀναιροῦνται οἱ φαιδρότητες καί γελοιότητες τῶν Ἑβραίων Ταλμουδιστῶν ἀπό τό γεγονός ὅτι ἐνῶ εὐτελίζουν τό Πανάγιον Πρόσωπον τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, χαρακτηρίζοντάς Τον ὡς «τίποτα», τήν ἰδία στιγμή ἐπί 2.015 χρόνια ἀσχολοῦνται μετά ἀνειπώτου μανίας, μίσους καί ἐμπαθείας μέ Αὐτό τό δῆθεν «Τίποτα».

Στό ἐρώτημα, μόνο ὁ κ. Γιάννης Ἀλαφοῦζος ἔχει τήν εὐθύνη τῆς ἀνασταυρώσεως τοῦ Χριστοῦ κάθε Πάσχα ἤ καί οἱ καθ’ οἱονδήποτε τρόπον ἐργαζόμενοι στόν εἰδησεογραφικό ὅμιλο ΣΚΑΙ ἡ ἀπάντησις εἶναι σαφεστάτη: ὅλοι ὅσοι ἀδιαμαρτύρητα συνευδοκοῦν ἥ σιωποῦν σε αὐτήν τήν πρόδηλη κατά τοῦ ζῶντος Θεοῦ ἐπίθεση, ἐπισύρουν ἐπί τάς κεφαλάς των τήν αἰώνια καταδίκη καί προγεύονται ἀπό τώρα τῆς αἰωνίου κολάσεως.

Καί μήν ἀκοῦνε τούς «χρήσιμους ἠλίθιους» τοῦ δαιμονικοῦ περιπαίγματος πού μπορεῖ νά εἶναι καί μεγαλόσχημοι «ρασοφόροι» ὅτι ὁ Θεός εἶναι μόνο ἀγαπολογία καί παραμυθία, διότι εἶναι ἀσφαλῶς ἀγάπη ἀβόλιστος ἀλλά καί δικαιοσύνη καί ἀλήθεια πού διασάλπισε «Λέγω, δὲ ὑμῖν · πᾶς ὃς ἂν ὁμολογήσῃ ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁμολογήσει ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ· ὁ δὲ ἀρνησάμενός με ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων ἀπαρνηθήσεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ.» (Λουκ. ιβ΄, 8-9).

Ἀπαντῶντες τώρα στούς Σιωνιστάς Ραββίνους καί τούς συνεργούς τους, πού στά ἐργοστάσια ὑποδημάτων τους στήν Κίνα, χαράσσουν τό σύμβολο τῆς Χριστιανοσύνης τόν Τίμιον καί Ζωοποιόν Σταυρόν γιά νά ποδοπατεῖται ἀσεβῶς καί πού συγγράφουν καί διαδίδουν τά δῆθεν ἀποκαλυπτικά ντοκυμαντέρς, τούς λέμε ὅτι διασαλπίζοντες τήν τήρηση τῶν 613 κανόνων τῆς Τορά (Νόμου) ἀλλοιώνουν, διαστρέφουν καί παρερμηνεύουν πλήρως τήν Τορά καί βέβαια τόν προφητισμό τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης μέ τήν Καμπαλά πού ἰσχυρίζονται ὅτι ἀποτελεῖ τήν ἐσωτερική γνώσι τῆς Τορά.

Ἡ Καμπαλά ὅμως, ὅπως οἱ ἴδιοι οἱ Ραββίνοι ἀναφέρουν στά κείμενά τους (Scholem, Εἰσαγωγή στήν Καμπάλα, Roihlini, Ἡ τέχνη τῆς Καμπαλά, Waite AE The Doctrine and Literature of the Kabalah, Hall MP The secret teaching of all ages), δέν ἀποτελεῖ τήν ἐσωτερική γνώση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἀλλά τήν ἀπόλυτη διαστροφή της σέ τέτοιο βαθμό ὥστε νά θεωρεῖται ὅτι ὁ Θεός εἶναι μιά ἀπρόσωπη θεότητα τό Εin Sof «τό ἀπόλυτο τίποτα».

Ἡ δημιουργία θεωρεῖται ὡς μιά συνεχής ἐξέλιξη-ἐκδήλωση τοῦ «Θεοῦ τίποτα», τήν ὁποία οἱ μυστικιστές Ραββίνοι προβάλλουν μέ τόν ἄκρατο ἀποφατισμό μέσῳ τῆς ἀποκρυφιστικῆς τεχνικῆς τοῦ διαλογισμοῦ, ὡς δῆθεν προορισμένη νά ἀναγεννηθῇ τήν ἐποχή τῆς ἔλευσης τοῦ δῆθεν Μεσσία, ἑνούμενη μέ τόν Ἑωσφόρο.

Ἡ Καμπαλά εἶναι ὁ δρόμος τῆς ἑνώσεως τῶν ἀνθρώπων μέ τούς δαίμονες.

Ἑπομένως καί οἱ Ραββίνοι τοῦ Ἰσραήλ ὡς λ. χ. ὁ κ. Μαρδοχαῖος Φριζῆς μέ ἀναφορές τους ἐπιμαρτυροῦν καί ἐπιβεβαιώνουν ὅτι ὁ θεϊσμός τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης τῶν Δικαίων καί τῶν Προφητῶν μετεβλήθη ἀπό τό Ραββινικό κατεστημένο τοῦ Ἰουδαϊκοῦ ἔθνους σέ φρικώδη Ἑωσφορισμό καί σατανολατρεία.

Δι’ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγο οἱ Ραββίνοι συνέγραψαν τό φρικιαστικό Ταλμούδ μέ τό ὁποῖο ἀλλοίωσαν πλήρως ὅλο τό πνευματικό καί ὀντολογικό μέγεθος τοῦ Νόμου καί τῶν Προφητῶν ἀρνούμενοι μετά μανίας καί τρομακτικῆς ἐμπαθείας τόν μόνο ἀληθῆ Μεσσία, τόν ἐνσαρκωθέντα Υἱόν καί Λόγον τοῦ Θεοῦ Πατέρα, Ἰησοῦν Χριστόν.

Ἀδαμάντινον ἐπιστέγασμα τῆς φύσει καί οὐσίᾳ θεότητος τοῦ ἀληθοῦς Μεσσίου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ ὁ Προφητισμός, τόν ὁποῖον ἐσκεμένως θέλει νά ἀγνοεῖ κατόπιν τῶν ἀνωτέρω ὁ Ἰουδαϊσμός.

Ὁ προφητάναξ Δαυϊδ εἰς τόν ΡΘ΄ Ψαλμόν γράφει: «Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἄν θῶ τούς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου».

Ὁ μεγαλοφωνότατος Ἠσαΐας Ζ΄14 «διά τοῦτο δώσει Κύριος αὐτῷ σημεῖον: Ἰδού ἡ Παρθένος ἐν γαστρί ἕξει καί τέξεται υἱόν καί καλέσεις τό ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ», Θ΄6 «Ὅτι παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν υἱός καί ἐδόθη ἡμῖν, οὗ ἡ ἀρχή ἐγεννήθη ἐπί τοῦ ὤμου αὐτοῦ καί καλεῖται τό ὄνομα αὐτοῦ μεγάλης βουλῆς ἄγγελος, θαυμαστός σύμβουλος, Θεός ἰσχυρός, ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης, πατήρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος», ΛΕ΄3-10 «Ἰδού ὁ Θεός ἡμῶν κρίσιν ἀνταποδίδωσι καί ἀνταποδώσει, αὐτός ἥξει καί σώσει ἡμᾶς». ΝΒ΄ 13-14, «Ἰδοὺ συνήσει ὁ παῖς μου καὶ ὑψωθήσεται καὶ δοξασθήσεται καὶ μετεωρισθήσεται σφόδρα. ὃν τρόπον ἐκστήσονται ἐπὶ σὲ πολλοὶ οὕτως ἀδοξήσει ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων τὸ εἶδός σου καὶ ἡ δόξα σου ἀπὸ υἱῶν ἀνθρώπων» ΝΓ΄1-12 «Κύριε, τίς ἐπίστευσε τῇ ἀκοῇ ἡμῶν; καὶ ὁ βραχίων Κυρίου τίνι ἀπεκαλύφθη; ἀνηγγείλαμεν ὡς παιδίον ἐναντίον αὐτοῦ, ὡς ρίζα ἐν γῇ διψώσῃ. οὐκ ἔστιν εἶδος αὐτῷ οὐδὲ δόξα· καὶ εἴδομεν αὐτόν, καὶ οὐκ εἶχεν εἶδος οὐδὲ κάλλος· ἀλλὰ τὸ εἶδος αὐτοῦ ἄτιμον καὶ ἐκλεῖπον παρὰ πάντας τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων· ἄνθρωπος ἐν πληγῇ ὢν καὶ εἰδὼς φέρειν μαλακίαν, ὅτι ἀπέστραπται τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, ἠτιμάσθη καὶ οὐκ ἐλογίσθη. οὗτος τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν φέρει καὶ περὶ ἡμῶν ὀδυνᾶται, καὶ ἡμεῖς ἐλογισάμεθα αὐτὸν εἶναι ἐν πόνῳ καὶ ἐν πληγῇ ὑπὸ Θεοῦ καὶ ἐν κακώσει. αὐτὸς δὲ ἐτραυματίσθη διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν καὶ μεμαλάκισται διὰ τὰς ἀνομίας ἡμῶν· παιδεία εἰρήνης ἡμῶν ἐπ’ αὐτόν. τῷ μώλωπι αὐτοῦ ἡμεῖς ἰάθημεν. πάντες ὡς πρόβατα ἐπλανήθημεν, ἄνθρωπος τῇ ὁδῷ αὐτοῦ ἐπλανήθη· καὶ Κύριος παρέδωκεν αὐτὸν ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. καὶ αὐτὸς διὰ τὸ κεκακῶσθαι οὐκ ἀνοίγει τὸ στόμα αὐτοῦ· ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη καὶ ὡς ἀμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν ἄφωνος, οὕτως οὐκ ἀνοίγει τὸ στόμα. ἐν τῇ ταπεινώσει ἡ κρίσις αὐτοῦ ἤρθη· τὴν δὲ γενεὰν αὐτοῦ τίς διηγήσεται; ὅτι αἴρεται ἀπὸ τῆς γῆς ἡ ζωὴ αὐτοῦ, ἀπὸ τῶν ἀνομιῶν τοῦ λαοῦ μου ἤχθη εἰς θάνατον. καὶ δώσω τοὺς πονηροὺς ἀντὶ τῆς ταφῆς αὐτοῦ καὶ τοὺς πλουσίους ἀντὶ τοῦ θανάτου αὐτοῦ· ὅτι ἀνομίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ. καὶ Κύριος βούλεται καθαρίσαι αὐτὸν ἀπὸ τῆς πληγῆς. ἐὰν δῶτε περὶ ἁμαρτίας, ἡ ψυχὴ ὑμῶν ὄψεται σπέρμα μακρόβιον· καὶ βούλεται Κύριος ἀφελεῖν ἀπὸ τοῦ πόνου τῆς ψυχῆς αὐτοῦ, δεῖξαι αὐτῷ φῶς καὶ πλάσαι τῇ συνέσει, δικαιῶσαι δίκαιον εὖ δουλεύοντα πολλοῖς, καὶ τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν αὐτὸς ἀνοίσει. διὰ τοῦτο αὐτὸς κληρονομήσει πολλοὺς καὶ τῶν ἰσχυρῶν μεριεῖ σκῦλα, ἀνθ΄ ὧν παρεδόθη εἰς θάνατον ἡ ψυχὴ αὐτοῦ, καὶ ἐν τοῖς ἀνόμοις ἐλογίσθη· καὶ αὐτὸς ἁμαρτίας πολλῶν ἀνήνεγκε καὶ διὰ τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν παρεδόθη».

Πρέπει νά ἐπισημειωθῇ ἐνταῦθα ὅτι τά φληναφήματα τῶν Ραββίνων ὅτι δῆθεν τό κείμενο αὐτό ἀναφέρεται εἰς τόν Ἰουδαϊκό λαό εἶναι καταγέλαστα διότι ἐκ τῶν συμφραζομένων παρουσιάζεται ὁ Μεσσίας ὡς ἄτομον διακρινόμενον τοῦ λαοῦ, διά τάς ἁμαρτίας τοῦ ὁποίου καί ἀποθνήσκει. Εἶναι σαφής καί ἀναντίρρητος ἡ προφητική ρῆσις τοῦ Ἠσαΐου διά τήν ἐπί γῆς πορείαν καί τό ἱερόν ἔργον τοῦ ἀληθοῦς Μεσσίου πού διϊστορικῶς ἐφαρμόζεται μόνον εἰς τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν.

Ὡσαύτως ὀγκόλιθος συντριπτικός διά τάς ψευδολογίας τῶν ραββίνων τοῦ ἑβραϊκοῦ ἔθνους ἀποτελεῖ ἡ Προφητεία τοῦ Δανιήλ Θ΄ 21-27 «καὶ ἔτι ἐμοῦ λαλοῦντος ἐν τῇ προσευχῇ καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ Γαβριήλ, ὃν εἶδον ἐν τῇ ὁράσει ἐν τῇ ἀρχῇ, πετόμενος καὶ ἥψατό μου ὡσεὶ ὥραν θυσίας ἑσπερινῆς. καὶ συνέτισέ με καὶ ἐλάλησε μετ' ἐμοῦ καὶ εἶπε· Δανιήλ, νῦν ἐξῆλθον συμβιβάσαι σε σύνεσιν· ἐν ἀρχῇ τῆς δεήσεώς σου ἐξῆλθε λόγος, καὶ ἐγὼ ἦλθον τοῦ ἀναγγεῖλαί σοι. ὅτι ἀνὴρ ἐπιθυμιῶν εἶ σύ· καὶ ἐννοήθητι ἐν τῷ ρήματι καὶ σύνες ἐν τῇ ὀπτασίᾳ. ἑβδομήκοντα ἑβδομάδες συνετμήθησαν ἐπὶ τὸν λαόν σου καὶ ἐπὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν σου τοῦ συντελεσθῆναι ἁμαρτίαν καὶ τοῦ σφραγίσαι ἁμαρτίας καὶ ἀπαλεῖψαι τὰς ἀνομίας καὶ τοῦ ἐξιλάσασθαι ἀδικίας καὶ τοῦ ἀγαγεῖν δικαιοσύνην αἰώνιον καὶ τοῦ σφραγίσαι ὅρασιν καὶ προφήτην καὶ τοῦ χρῖσαι ἅγιον ἁγίων. καὶ γνώσῃ καὶ συνήσεις· ἀπὸ ἐξόδου λόγου τοῦ ἀποκριθῆναι καὶ τοῦ οἰκοδομῆσαι Ἱερουσαλὴμ ἕως χριστοῦ ἡγουμένου ἑβδομάδες ἑπτὰ καὶ ἑβδομάδες ἑξηκονταδύο· καὶ ἐπιστρέψει καὶ οἰκοδομηθήσεται πλατεῖα καὶ τεῖχος, καὶ ἐκκενωθήσονται οἱ καιροί. καὶ μετὰ τὰς ἑβδομάδας τὰς ἑξηκονταδύο ἐξολοθρευθήσεται χρῖσμα, καὶ κρίμα οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῷ· καὶ τὴν πόλιν καὶ τὸ ἅγιον διαφθερεῖ σὺν τῷ ἡγουμένῳ τῷ ἐρχομένῳ καὶ ἐκκοπήσονται ἐν κατακλυσμῷ, καὶ ἕως τέλους πολέμου συντετμημένου τάξει ἀφανισμοῖς. καὶ δυναμώσει διαθήκην πολλοῖς, ἑβδομὰς μία· καὶ ἐν τῷ ἡμίσει τῆς ἑβδομάδος ἀρθήσεταί μου θυσία καὶ σπονδή, καὶ ἐπὶ τὸ ἱερὸν βδέλυγμα τῶν ἐρημώσεων, καὶ ἕως τῆς συντελείας καιροῦ συντέλεια δοθήσεται ἐπὶ τὴν ἐρήμωσιν».

Ὁ πρ. Δανιήλ ὁμιλεῖ ὅτι ὁ Θεός εὐσπαγχνίσθη τόν λαόν Του καί τήν ἁγίαν πόλιν Του καί δέν ἀπομένουν παρά 70 ἑβδομάδες γιά νά καταλυθῇ τό κράτος τῆς ἁμαρτίας, νά παύσουν οἱ προφητεῖες καί οἱ ὁράσεις καί νά χρισθῇ ὁ ἅγιος τῶν ἁγίων. Καί βέβαια δέν ἀναφέρεται σέ ἑβδομάδες ἡμερῶν ἀλλά σέ ἑβδομάδες ἐτῶν, ὅπως καί οἱ ἴδιοι οἱ Ραββίνοι Saabia Gaon καί Aben Esra ἀποδέχονται.

Ὁ πρ. Δανιήλ ὁμιλεῖ περί 70 ἑβδομάδων πού ὑποδιαιρεῖ εἰς τρεῖς περιόδους. (στ. 25), ἑπτά ἑβδομάδες ἀποτελοῦν τήν πρώτη περίοδο πού ἀρχίζει ἀπό τοῦ χρόνου ἐκδόσεως διατάγματος πρός ἀνοικοδόμηση τῆς Ἱερουσαλήμ, ἡ δευτέρα περίοδος ἀποτελεῖται ἀπό 62 ἑβδομάδες καί ἡ τρίτη περίοδος εἶναι μία ἑβδομάς, κατά τήν ὁποία θά ἐνεφανίζετο ὁ Μεσσίας. Ἑπτά ἑβδομάδες ἐκπροσωποῦν 49 χρόνια καί 70 ἑβδομάδες 490 χρόνια, τά ὁποία θά παρήρχοντο ἀπό τήν ἀνοικοδόμηση τῆς Ἱερουσαλήμ μέχρι τῆς ἐλεύσεως τοῦ Μεσσία.

Ἡ ἀνοικοδόμησις τῆς Ἱερουσαλήμ μετά τῶν τειχῶν αὐτῆς ἄρχισε ἀπό τό διάταγμα τοῦ Ἀρταξέρξου Μακρόχειρος (455 π.Χ.) καί συνεπῶς αἱ ἑβδομήκοντα ἑβδομάδες ἐτῶν ἔληξαν τό ἔτος 34 μ.Χ.

Ἡ τελευταία ἑβδομάς ἄρχεται ἀπό τοῦ ἔτους 28 π.Χ. καί κατά τό ἥμισυ της κατά τό 31 μ.Χ. ἀναπέμπεται πρός τόν οὐρανό θυσία καί σπονδή διά τοῦ σταυρικοῦ θανάτου τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί ἀληθοῦς Μεσσία Ἰησοῦ Χριστοῦ, μετά τήν ἀναφορά τῆς ὁποία, βεβηλώνεται ἐρημούμενον τόν ἱερόν τοῦ Θεοῦ καί δέν παρέρχονται παρά ὀλίγα χρόνια διά καί καταστροφήν τῶν Ἱεροσολύμων ἀπό τόν Ῥωμαῖο αὐτοκράτορα Τῖτο τό 70 μ.Χ.

Ἡ πολύκροτη αὐτή προφητεία τοῦ Δανιήλ πού μέ ἱστορική ἀκρίβεια καθορίζει καί τόν χρόνο τῆς ἐπιφανείας καί τόν θάνατον τοῦ ἀληθοῦς Μεσσίου ἀποτελεῖ αἰώνιον κόλαφον κατά τῆς διαστροφικῆς μανίας κατά τῆς ἀληθείας τῶν Ραββίνων τοῦ ἑβραϊκοῦ ἔθνους.

Δέν εἶναι ὅμως μόνο, οἱ Προφητεῖες αὐτές πού προαναγγέλουν τήν ἐνανθρώπιση τοῦ αἰωνίου Λόγου – Υἱοῦ ἐν τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ.

Ὑπάρχουν καί ἄλλες ἐξαιρετικῶς πολλές προκαθορίσασαι σαφῶς καί ἐν ἄκρα λεπτομερείᾳ:

Α. Τό ἄχρονον τοῦ Λόγου Υἱοῦ. Ψαλμ. Β:1-10
Β. Τήν προσκύνησιν τῶν μάγων. Ψαλμ. ΟΑ(ΟΒ):10-11
Γ. Τήν διδασκαλία καί τό ἀπολυτρωτικό καί κοσμοσωτήριο ἔργο Του Γεν. ΜΘ:10, Ψαλμ. Β:1-10, ΟΑ(ΟΒ):6-18, Μιχ. Δ:2-3, Ἠσ. Θ:1-8, ΝΒ:13-15, ΝΓ:4, ΝΕ:13, Ξ:1-7, Ζαχ. ΙΓ:1-7.
Δ. Τά θαύματά Του Ἠσ. ΛΕ:1-6.
Ε. Τήν εἰς Ἱεροσόλυμα εἴσοδόν Του ἐπί πώλου ὄνου Ζαχ. Θ:9.
Στ. Τήν προδοσία τοῦ Ἰούδα καί τά τριάκοντα ἀργύρια καί τήν δι’ αὐτῶν τήν ἀγορά τοῦ ἀγροῦ τοῦ κεραμέως Ζαχ. ΙΑ:12-13.
Ζ. Τήν ἐγκατάλειψή Του ὑπό τῶν μαθητῶν Του Ψαλμ. ΛΖ(ΛΗ):12-15, Ζαχ. ΙΓ:6-7
Η. Τούς ἐμπαιγμούς, τά ραπίσματα, τόν στέφανον ἐξ ἀκανθῶν, τόν διαμερισμόν τῶν ἐνδυμάτων Του διά κλήρου, τόν κάλαμον μέ τήν χολήν καί τό ὄξος Ἠσ. Ν:6, ΝΓ:4-7, Ψαλμ. ΚΑ(ΚΒ):17-19, Ψαλμ. ΞΗ(ΞΘ):22
Θ. Τήν σταύρωσή Του μεταξύ δύο κακούργων καί τόν σκοτισμό τοῦ ἡλίου Ἠσ. ΝΓ:12, Δαν. Θ:26, Ζαχ. ΙΓ:6
ΙΑ. Τήν ἐν θριάμβῳ κάθοδον εἰς τόν ἅδην Ἰώβ ΛΗ:17
ΙΒ. Τήν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν Ψαλμ. ΙΕ(Ις):9-10, Νς, ΞΗ:19
ΙΓ. Τήν διάδοσιν τῆς διδασκαλίας Του εἰς ὅλον τόν κόσμον Ἠσ. ΜΒ:1-5, ΝΒ:13-15, ΝΕ:4-5, ΞΑ:4-14 κλπ.

Ὑπό τῶν θεοεικέλων προφητῶν τοῦ Ἰσραήλ προεφητεύθη σαφῶς ἡ ἐνανθρώπησις τοῦ αἰωνίου Θεοῦ Λόγου, προανηγγέλθη ἡ μετά τήν ἐνανθρώπισι θεανδρική Του δρᾶσις, ἡ σταύρωσίς Του καί ἡ ἀνάστασίς Του ἐκ νεκρῶν καί ἡ διάδοσις τῆς διδασκαλίας Του εἰς πάντα τά ἔθνη. Θά ἠδυνάμεθα νά γράφωμεν ἐπί ἡμέρας διά τήν ἀνατροπήν τῶν κακοδοξιῶν καί τῆς ἀναληθείας τῶν ραββίνων τοῦ Ἰσραήλ ἀλλά ἐμποδιζόμεθα ἀπό τόν χῶρον. Κατακλείομεν ὅμως μέ τήν κυρίαν ἐπισήμανσι τοῦ μακαριστοῦ πρώην ῥαβίνου Δαυΐδ Κοῦπερ, προσελθόντος εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν, ὁ ὁποῖος εἰς τό πολυσήμαντον βιβλίον του «Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ» πού «ἐξηφανίσθη» διά παρεμβάσεως τοῦ διεθνοῦς Σιωνισμοῦ ἀπέδειξε ὅτι ὁ ἀληθής Θεός τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶναι ὁ Τρισυπόστατος ἕνας καί μοναδικός Θεός, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Πανάγιο Πνεῦμα.

Ἡ δῆθεν τρομερά ὁμολογία τοῦ Ἰσραήλ πού ἐπικαλοῦνται μετ’ἐπιτάσεως οἱ ραββίνοι αὐτοῦ ὅτι ὁ Θεός εἶναι «εἷς» Δευτ. ΣΤ:4 πού εἰς τήν μετάφρασιν τῶν Ο΄ ἔχει ὡς ἑξῆς: «Ἄκουε Ἰσραήλ Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν Κύριος εἷς ἐστίν» ἀποτελεῖ τήν πλέον εὔγλωττον διακήρυξιν τοῦ θεόπτου Μωϋσέα διά τό Τριαδικόν δόγμα διότι εἰς τό Μασσοριτικό κείμενο ἡ λέξι ὁ Θεός ἡμῶν ἀναγράφεται διά τῆς συνθέτου λέξεως «ἐλωέ» ἡ ὁποία εἶναι συνεζευγμένη κατάσταση τῆς λέξεως «ἐλωίμ» καί σημαίνει πάλι «οἱ Θεοί» καί τῆς λέξεως «νοῦ» πού σημαίνει «ἡμῶν». Ἑπομένως τό χωρίο σέ ἀκριβῆ μετάφραση ἔχει ὡς ἑξῆς: «Ἄκουε Ἰσραήλ Κύριος οἱ Θεοί ἡμῶν, Κύριος εἷς ἐστί». Ἡ λέξις ὅμως «εἷς» τοῦ ἱεροῦ κειμένου εἶναι ἡ λέξις «ἐχάδ» πού ἔχει σύνθετη ἔννοια καί σημαίνει μονάδα σύνθετον (Πρβλ. Γεν. Α:5, Β:24, Ἰεζ. ΛΖ:17 κἄ) καί δέν ἐννοεῖται συνεπῶς ἡ ἀπόλυτος μονάς διά τῆς λέξεως αὐτῆς, διότι τότε θά ἐγράφετο ἀντ’ αὐτῆς ἡ λέξις «γιαχίδ». 

Συνεπῶς ὁ θεόπτης Μωϋσῆς διακηρύσσει ὅτι ὁ Θεός κατά τήν οὐσία καί τήν φύση αὐτοῦ εἶναι εἷς ἀλλά ὑποστατικῶς εἶναι Τριάς. Εἷς Θεός ἐν τρισί ὑποστάσεσι.

Ἄς μήν ἐνοχλοῦνται λοιπόν οἱ Ραββίνοι τοῦ Ἑβραϊκοῦ Ἔθνους, ὅταν σύμφωνα μέ τίς διακηρύξεις τῶν Γραφῶν ἡ Ἐκκλησία διαχρονικῶς διασαλπίζει ὅτι ὁ ἀναμενόμενος ἀπό αὐτούς Μεσσίας εἶναι ὁ φρικτός Ἀντίχριστος. Ἄλλωστε ἡ ἐνασχόλησις μέ τήν Καμπάλα καί τόν ἀποκρυφισμόν της, τίς ἐπικλήσεις δαιμόνων καί τήν μαύρη μαγεία, τήν χρῆσι τῆς Σολωμονικῆς τούς «προευπρεπίζει» ἱκανῶς.

Σέ αὐτό τό ἔργο ἐδούλευσε καί φέτος ὁ τηλεοπτικός ΣΚΑΙ, δι’ αὐτό καί δικαιωνόμεθα πλήρως πού ὡς Μητρόπολις Πειραιῶς ἔχουμε διακόψει κάθε συνεργασία μαζί του.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Φωτιά κατέκαψε την εκκλησία...έλιωσε το τζάμι της Εικόνας του Χριστού...όχι όμως την ίδια την Εικόνα...φαντάζομαι οι Άθεοι θα έχουν κάποια "λογική εξήγηση"...

Η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟ KNOXVILLE ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΚΤΗΣ ΤΩΝ ΗΠΑ,ΚΑΗΚΕ ΤΟ ΠΡΩΙ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ (12 Απριλίου 2015)...

Η ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΘΙΚΤΗ ΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΓΥΑΛΙ-ΤΖΑΜΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΣΚΕΠΑΖΕ ΕΛΙΩΣΕ,ΤΟ ΞΥΛΟ ΚΑΙ Η ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ ΔΕΝ ΕΠΑΘΑΝ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ!!!

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΟ ΞΥΛΟ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΕ ΠΡΩΤΟ ΛΑΜΠΑΔΙΑΣΕΙ ΑΦΟΥ Η ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ ΗΤΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΕΛΙΩΣΕ ΤΟ ΓΥΑΛΙ!!!


πηγή