Αρνίτσι-μπίτσι

 

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια γριά και δεν είχε παιδιά. Είχε λοιπόν ένα αρνάκι και το είχε σαν παιδάκι της.
Το τάιζε, το πότιζε, το έλουζε κάθε μέρα, και το έστελνε στο σχολείο να μάθει γράμματα.
Πήγαινε κάθε μέρα η γριά στο βούνο και μάζευε χορταράκι για να φάει τ’ αρνάκι της.
Σαν έφτανε έξω από το σπίτι της, έλεγε:
«Αρνίτσι-μπίτσι, ελ’ άνοιξε,
χλωρή βοσκίτσα σου ’φερα,
να φας, να πιεις, να κοιμηθείς,
και το πρωί να σηκωθείς,
να πάρεις το καλάθι σου,
να πας στο σχολειό σου!»
Την άνοιγε τ’ αρνάκι κι έμπαινε η γριά μέσα.
Έμαθε ο κυρ Νικόλας ο λύκος πως είχε η γριά ένα αρνίτσι-μπίτσι και το λιμπίστηκε να το φάει. Μια μέρα λοιπόν, όταν την είδε που βγήκε να μαζέψει χορταράκι, την παραμ΄νεψε ώσπου να γεμίσει το καλαθάκι της. Ύστερα την πήρε από πίσω, και όταν έφτασε η γριά στο σπιτάκι της, κρύφτηκε ο λύκος κοντά στην πόρτα. Άκουσε τη γριά που φώναζε τ’ αρνάκι της κι έμαθε τα λόγια που του έλεγε:
«Αρνίτσι-μπίτσι, ελ’ άνοιξε,
χλωρή βοσκίτσα σου ’φερα,
να φας, να πιεις, να κοιμηθείς,
και το πρωί να σηκωθείς,
να πάρεις το καλάθι σου,
να πας στο σχολειό σου!»
«Α, είπε μέσα του ο λύκος. Αυτά τα λόγια του λέει και της ανοίγει.»
Την άλλη μέρα παραμόνεψε ο λύκος τη γριά που έφευγε να μαζέψει χόρτα και προτού να φύγει, είπε στ’ αρνάκι της:
-Κοίταξε, αρνάκι μου, μην ανοίξεις σε καθένα παρά σε μένα μονάχα!
-Καλά, μανούλα μου, είπε τ’ αρνάκι.
«Τώρα, σκέφτηκε ο λύκος, θα του πω κι εγώ το τραγουδάκι να μ’ ανοίξει το αρνίτσι-μπίτσι.»
Σε λίγο, λοιπόν, πάει και χτυπάει την πόρτα και λέει με τη χοντρή φωνή του, κάνοντάς της όσο πιο γλυκιά-γλυκιά μπορούσε:
«Αρνίτσι-μπίτσι, ελ’ άνοιξε,
χλωρή βοσκίτσα σου ’φερα,
να φας, να πιεις, να κοιμηθείς,
και το πρωί να σηκωθείς,
να πάρεις το καλάθι σου,
να πας στο σχολειό σου!»
Το αρνάκι όμως φώναξε από μέσα:
-Δεν είσαι εσύ η μανούλα μου! Η μανουλίτσα μου έχει γλυκιά και ψιλή φωνή και η δική σου είναι τραχιά και χοντρή.
Πάει τότε ο λύκος στον τροχιστή και του λέει:
-Σε παρακαλώ, τρόχισέ μου τη γλώσσα μου να γίνει ψιλή-ψιλή!
Τρόχισε ο τροχιστής τη γλώσσα του λύκου και την έκανε όσο πιο ψιλή μπορούσε. Τρέχει πάλι εκείνος στο αρνάκι και του λέει γλυκά-γλυκά απέξω από την πόρτα:
«Αρνίτσι-μπίτσι, ελ’ άνοιξε,
χλωρή βοσκίτσα σου ’φερα,
να φας, να πιεις, να κοιμηθείς,
και το πρωί να σηκωθείς,
να πάρεις το καλάθι σου,
να πας στο σχολειό σου!»
Τότε είπε το αρνάκι:
-Εσύ είσαι η μανουλίτσα μου!
Και του άνοιξε.
Μπαίνει ο λύκος μέσα και του δίνει μία «χλαπ!» του αρνιού, και το καταπίνει ολόκληρο!
Ύστερα πάει και χώνεται κάτω από τον καναπέ.
Έρχεται σε λίγο η γριά και φωνάζει:
-Αρνίτσι-μπίτσι!
Μα που τ’ αρνίτσι-μπίτσι, που βρίσκονταν μέσα στη κοιλιά του λύκου!
-Γειτόνισσα, μήπως είδες τ’ αρνίτσι-μπίτσι μου;
-Όχι, δεν το είδα! λέει η γειτόνισσα.
-Δώσε μου σε παρακαλώ το τσεκουράκι σου, ν’ ανοίξω την πόρτα μου, γιατί είναι κλειδωμένη.
Της δίνει η γειτόνισσα το τσεκούρι, ανοίγει η γριά την πόρτα και μπαίνει μέσα. Κοιτάζει από δω, κοιτάζει από κει, πουθενά το αρνάκι της. Άρχισε τότε να κλαίει και να λέει:
-Που είσαι, αρνάκι μου, που είσαι, παιδάκι μου, να φας το χλωρό χορταράκι που σου έφερα!
Στο τέλος πήρε τη ρόκα της και κάθισε στον καναπέ της κι έγνεθε κι έκλαιγε.
Ο λύκος λοιπόν αναδευόταν κάτω από τον καναπέ και καμιά φορά τον πήρε είδηση η γριά. «Τ’ είναι τούτο;» λέει. Σκύβει και βλέπει το λύκο κάτω από το καναπέ;
-Α, εσύ είσαι, κυρ Νικόλα; του λέει. Τι κάθεσαι από κει κάτω και δε βγαίνεις να φάμε και να πιούμε και να παίξουμε το σάκου-σάκου;
Βγήκε λοιπόν ο λύκος, φάγανε, ήπιανε, και ύστερα πήρε η γριά ένα μεγάλο σακούλι και μπήκε μέσα και του λέει του λύκου:
-Πάρε τούτο το σκοινί και δέσε το σακούλι και πάρε και τούτη τη βέργα να με χτυπάς μαλακά-μαλακά. Αυτό είναι το σάκου-σάκου!
Την έδεσε ο λύκος, πήρε και τη βέργα και της έδωσε πέντ’ έξι.
-Φτάνει, γριά;
-Φτάνει!
Βγήκε η γριά, λέει στο λύκο:
-Η σειρά σου τώρα, κυρ Νικόλα!
Έβαλε λοιπόν το λύκο μέσα στο σακί, δένει το σακί και τον αρχίζει, που σε πονεί και που σε σφάζει!
-Ωχ, γριά, το κεφάλι μου! φώναζε ο λύκος.
-Θα τρως τ’ αρνίτσι-μπίτσι μου;
-Ωχ, γριά, η πλατίτσα μου!
-Θα τρως τ’ αρνίτσι-μπίτσι μου;
-Ωχ, γριά, τα πλευρά μου!
-Θα τρως τ’ αρνίτσι-μπίτσι μου;
-Ωχ, γριά, η κοιλίτσα μου!
Με το χτύπημα όμως που έδωσε η γριά στην κοιλιά του λύκου, πετάγεται τ’ αρνίτσι-μπίτσι έξω!
Του δίνει τότε άλλη μια η γριά του λύκου και τον σκοτώνει ολότελα, και πάει στο παζάρι και παίρνει ένα κάρο και δυο στρατιώτες και τον πήγαν στο ποτάμι και τον έκαναν μπλουμ!

...την καλή κουβέντα τη λέμε στον άνθρωπο όσο βρίσκεται εν ζωή, και όχι στην κηδεία του...

Γράφει ο Διονύσης Χαριτόπουλος 

Μόνο πραγματικά ευφυείς άνθρωποι δεν διστάζουν
να αναγνωρίσουν  και να σεβαστούν 
τους χαρισματικούς , ακόμα και όταν συνιστούν απειλή
για τους ίδιους....
όμως την καλή κουβέντα τη λέμε στον άνθρωπο
όσο βρίσκεται εν ζωή, και όχι στην κηδεία του...
αλλά κανένας πληρωμένος
(με την έννοια της πληρότητας) άνθρωπος, 
ευχαριστημένος με τη ζωή του, 
δεν βγαίνει να ασχημονεί με το έργο και τη ζωή των άλλων. 

Η μνησικακία θάλλει πάντοτε σε τραυματισμένο "Εγώ":

"Μπορώ να συγχωρήσω τα πάντα
εκτός από το να μην είσαι αυτό που είσαι. 
εκτός  από τον να μην είμαι αυτό που είσαι εσύ."

Γι αυτό όλα τα πληγωμένα γατιά που κάθε φορά σκληρίζουν δημοσίως
για κάποιον που ξεχώρισε  με το έργο του, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: 

Τους φταίει η ζωή τους.

Διονύσης Χαριτόπουλος

-"Τους φταίει η ζωή τους"
από το βιβλίο "ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ"
εκδόσεις ΤΟΠΟΣ
πηγή 

Εντυπωσιακές εικόνες από το Διαγωνισμό Βιολογικής Φωτογραφίας 2014

Ο 3ος ετήσιος Διαγωνισμός Βιολογικής Φωτογραφίας 2014 είχε πολλές ενδιαφέρουσες συμμετοχές. Με θέμα «Home, Habitat & Shelter» πανέμορφες εικόνες έκαναν την εμφάνισή τους δυσκολεύοντας τους κριτές. Ζώα, έμβρυα, έντομα, πτηνά δείχνουν τις ικανότητές τους στο φακό και μας αφήνουν άφωνους με την ομορφιά τους…
1. Βίσωνες στο Grand Prismatic Spring, Lukas Gawenda

2. Ώρα φαγητού, Boris Barath

3. Η απαρχή μιας νέας ζωής, Robert Cabagnot

4. Εξωγήινη αράχνη, Krasimir Matarov

5. Ζωή σε δύσκολες συνθήκες, Kelsey Green

6. Στην επιφάνεια του νερού, Matteo Riccardo Di Nicola

7. Άνθρωποι και ζώα, Dimple Pancholi

8. Φυτεύοντας το δάσος, Ysabel M Victoriano

πηγή

Ναζιστόμουτρα

 

Πρέπει να στείλουμε όλοι οι Έλληνες ευχαριστήριες επιστολές τόσο στον Σαμαρά ως αντιπρόσωπο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος του Γιούνκερ στην Ελλάδα , όσο και στον φανατικό οπαδό του Γιούνκερ, Τσίπρα. Ευτυχώς που ήταν αυτά τα δύο πιόνια των Βρυξελλών που έδωσαν αγώνα σε όλη την Ευρώπη να στηρίξουν το ναζιστοειδές που έβγαλε όλο το άχτι που είχε χρόνια κρυμμένο μέσα του απέναντι στη Δημοκρατία αλλά και απέναντι στους θεσμούς κάθε χώρας μέλους -κράτους της ΕΕ.

Με αφορμή την στάση του Βρετανού πρωθυπουργού να στηρίξει το εθνικό του συμφέρον έναντι των ευρωπαϊκών συμφερόντων, ο πρόεδρος της Κομισιόν είπε με απύθμενο θράσος: «Δεν είμαι τύπος που τρέμει μπροστά σε πρωθυπουργούς ή άλλους θεσμούς». Μπορεί να μην ενδιαφέρει τον Έλληνα πολίτη για το τι λέει ο Γιούνκερ διότι το θέμα του είναι αν το κόμμα της αρεσκείας του θα είναι στην εξουσία. Αλλά μετά την δήλωση Γιούνκερ το σίγουρο είναι ένα. Όποιον και να έχεις πρωθυπουργό από την στιγμή που είσαι μέλος του ναζιστοεκτρώματος Ε.Ε, ο Γιούνκερ και όχι ο αιρετός σου εκπρόσωπος θα αποφασίζει για το εθνικό συμφέρον της πατρίδας σου και κατ’ επέκταση για την ζωή την δική σου και των απογόνων σου. 

Πόλεμος να γίνει, επανάσταση να γίνει, λοιμός ή καταποντισμός να γίνει, ο Γιούνκερ όχι μόνο δεν πτοείται αλλά έχει γραμμένους όλους τους θεσμούς. Με αυτή λοιπόν, την πολιτική γραμμή που θα ακολουθήσει η Κομισιόν τι ακριβώς επαναδιαπραγμάτευση χρέους να ζητήσει ο Χαρδουβέλερ (που δεν είναι καν θεσμός) και τι κουβέντες να κάνει ο επαναστατικός Σύριζα και η συνασπισμένη αντιμνημονιακή του παρέα συγκυβέρνησης; 

Ο αυτοκράτορας έχει κυριολεκτικά χεσμένους και τους δημοκρατικούς εκπροσώπους χωρών αλλά και τις διαταγές που θα δώσουν μέσω ψήφου οι πολίτες αυτών. Να φανταστεί κανείς ότι ο ίδιος ο Γιούνκερ είναι ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος, βάση αποτελεσμάτων ευρωεκλογών, πρόεδρος της Κομισιόν και ο ίδιος αποδέχεται την απολυταρχία. Έχει να πει κάτι ο αριστερός Τσίπρας που έσκιζε τα σώβρακά του για την δημοκρατική εκλογή που θα έπρεπε να διέπει την Κομισιόν; Έχει να πει κάτι ο Έλληνας αριστερός αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Δημήτρης Παπαδημούλης του Σύριζα; Συμφωνεί ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την στάση του προέδρου του Γιούνκερ απέναντι σε έναν πρωθυπουργό και στους θεσμούς μιας χώρας; Δηλαδή αν στον Κάμερον η στάση του Γιούνκερ και κατ’ επέκταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι τέτοια, ποια θα είναι η στάση απέναντι σε έναν πρωθυπουργό μιας από τις χώρες του Νότου που είναι σε κρίση ; Δεν φαίνεται σε αριστερούς και δεξιούς Έλληνες περίεργο ότι πρώτα η Μέρκελ απείλησε την Βρετανία με έξοδο από την ΕΕ και μετά έρχεται από πίσω ο Γιούνκερ να του πει ότι δεν μασάει από Δημοκρατίες και θεσμούς; Τελικά στην Ελλάδα πέρα από το τομάρι του ουδείς ενδιαφέρεται για αυτά που γίνονται μπροστά στα μάτια του.

Ο Γιούνγκερ μπορεί κάλλιστα θεσμούς υποτακτικών σαν τους Έλληνες, όπως τον θεσμό του προέδρου της Δημοκρατίας να τον έχει χεσμένο. Όμως τι είναι αυτό που στηρίζει τον Γιούνγκερ να έχει χεσμένη και την βασίλισσα της Αγγλίας; Γιατί κι αυτός θεσμός είναι. Τι περίεργα παιχνίδια ξεκινάνε τα πιόνια της Ναζιστοενωμένης Ευρώπης; Διότι λογικά οι Άγγλοι αυτό δεν θα το αφήσουν αναπάντητο.

Στους θεσμούς που έχει χεσμένους ο Γιούνγκερ περιλαμβάνεται και ο ΟΗΕ; Και ο Αμερικανός πρόεδρος; Τον Πούτιν δεν τον βάζουμε μέσα γιατί μέχρι κι ο Βενιζέλος του κήρυξε πόλεμο.

Όσο για τους Έλληνες έχουν πάρει μια μεγάλη αμετάκλητη απόφαση για να μην ζητούν τον λόγο για τέτοια ναζιστικά φαινόμενα. Έχουν πάρει απόφαση ότι δεν τους ενδιαφέρει αν ακόμα και ο Σύριζα με την στάση του δίπλα στον Γιούνκερ είναι πιο ναζιστικό κόμμα ακόμα και από αυτά που έχουν σβάστικες κάτω από μαξιλάρι τους.

Από την 1η Νοεμβρίου και για τα επόμενα 5 χρόνια οι εκπρόσωποι ευρωβουλευτές της Ελλάδας θα φυλάνε το πασούμι του Γιούνκερ είτε ως «δημοκρατικά» στηρίγματα, είτε ως Επίτροποι, είτε ως απλοί συνομιλητές με τον νέο Χίτλερ που πήρε την εξουσία του προκατόχου του Αδόλφου με πιο έξυπνο τρόπο από αυτόν της Βαϊμάρης. Δεν χρειάστηκε ούτε στρατό με χακί, ούτε σβάστικες, ούτε χούντα. Μπήκε με τις πλάτες όλων των «δημοκρατών» και πρώτα από όλων του Ευρωπαϊκού Κόμματος της Αριστεράς που ηγείται ο Τσίπρας και τώρα αλωνίζει.

Τι να περιμένεις από τη συνάντηση στο Eurogroup της ελληνικής πλευράς και από συμφωνίες με εταίρους δήθεν με προληπτική εποπτεία. Ο Γιούνκερ πριν ακόμα γίνει το προτελευταίο Eurogroup διέταξε η Ομάδα Ευρωπαϊκής Εποπτείας να μείνει στην Ελλάδα τουλάχιστον μέχρι τον ερχόμενο Ιούνιο. Το τσοπανόσκυλο του, Ράιχενμπαχ, ο Φύρερ Γιούνκερ έδωσε διαταγή να δρα ήσυχα και αποτελεσματικά στην Ελλάδα πριν ακόμα παρθούν αποφάσεις για εποχή «μετά Μνημονίου» και μάλιστα όταν υπάρχει η πιθανότητα να κηρυχθούν εθνικές εκλογές τον Μάρτιο.

Η Δημοκρατία στην Ευρώπη έλαβε τέλος και το δράμα της Ελλάδας δεν είναι ότι σέρνεται οικονομικώς στο άρμα της Νέας Ευρώπης των Ναζί , αλλά ότι από τις ευρωεκλογές του 2014 έχει δεθεί πολιτικώς συρόμενη στο άρμα αυτό. Όποιος και να ηγηθεί της χώρας δεν θα είναι τίποτε παραπάνω από έναν νέος Τσολάκογλου με προβιά δημοκράτη. Το έχουμε ξαναδεί το έργο και η κατάληξή του θα είναι ακριβώς η ίδια. Από τον φεντεραλισμό του Αδόλφου στον φεντεραλισμό του Ζαν Κλώντ. Όπως ακριβώς ίδια η κατάληξη των ονομάτων των δύο ομοϊδεατών: Γιούνκερ και Χίτλερ.

πηγή 

Γάμος και τζιχάντ: Πώς το "Ισλαμικό Κράτος" προσελκύει γυναίκες

300 γυναίκες από Ευρώπη και Αμερική έχουν επιχειρήσει να μεταβούν στο ISIS

'Ηταν «ένα ήρεμο και χαμογελαστό κορίτσι». Η 17χρονη Σαχρά Αλί Μεχενί, φορώντας αυστηρή ισλαμική ενδυμασία, σε φωτογραφία την οποία κρατά η μητέρα της. Τουλάχιστον 300 γυναίκες από Ευρώπη και Αμερική έχουν επιχειρήσει να μεταβούν στο «Ισλαμικό Κράτος»

Η 11η Μαρτίου 2014 ήταν μια Πέμπτη σαν όλες τις άλλες ως προς την οικογενειακή ρουτίνα, ή έτσι τουλάχιστον πίστευε ο αραβικής καταγωγής Γάλλος Καμέλ Αλί Μεχενί όταν άφηνε τη κόρη του στο σιδηροδρομικό σταθμό για να πάει στο σχολείο. Όταν το απόγευμα η Σαχρά δεν εμφανίστηκε στον ίδιο σταθμό, στο συνηθισμένο ραντεβού για την επιστροφή, κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ακόμα και τότε όμως το μυαλό της οικογένειας δεν πήγε στο κακό. Σκέφτηκαν ότι η γενικά ήρεμη κόρη τους, ένα χαμογελαστό κορίτσι με κόκκινα μάγουλα, είτε έχασε το τρένο είτε απλά θα ξεχάστηκε στη βόλτα με τους φίλους της.

Η Σαχρά από το Λεζινιάν Κορμπιέρ, μια οινοπαραγωγική περιοχή στη νότια Γαλλία, δεν πήγε ποτέ στο σχολείο εκείνη την ημέρα. Αντιθέτως πήγε με το τρένο σε κοντινό αεροδρόμιο, απ' όπου πέταξε μόνη της για Τουρκία - για να ενωθεί με τους τζιχαντιστές στη γραμμή του πυρός, στα τουρκικά σύνορα με τη Συρία.

Τουλάχιστον 300 γυναίκες από την Ευρώπη και την Αμερική έχουν επιχειρήσει να μεταβούν στο «Ισλαμικό Κράτος» προκειμένου να το συνδράμουν - όχι με το όπλο στο χέρι, αλλά με δουλειά στα μετόπισθεν -, όπως αποκαλύπτει πρόσφατο δημοσίευμα του περιοδικού Time.

Πώς ένα ήρεμο κορίτσι από τη Γαλλία από μεικτή μουσουλμανική και καθολική οικογένεια με πέντε παιδιά πείστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι της για να πέσει στη φωτιά ενός ιερού πολέμου στο όνομα της ακραίας εκδοχής του ισλάμ, παραμένει άλυτο μυστήριο για την οικογένεια και τους φίλους της ακόμη και αν έχουν περάσει σχεδόν εννέα μήνες από τότε.

«Είναι καταστροφή...», λέει ο 22χρονος αδερφός της, ο Ζονατάν, διαβάζοντας το προσωπικό γράμμα που του έστειλε η Σαχρά στο διαμέρισμά του στο Μάρνι λε Κομπιέν, σε απόσταση λιγότερο της μίας ώρας από το βόρειο Παρίσι. «Δεν έχει περάσει ούτε μια μέρα που οι γονείς μας να μην έχουν κλάψει για τη Σαχρά. Βλέπουν συνέχεια τις ειδήσεις στη τηλεόραση για τη Συρία, είναι τόσο σουρεαλιστικό», προσθέτει.

«Να ταίζουν τους μαχητές, να ράβουν τις στολές τους»

Το Ισλαμικό Κράτος έχει πείσει πολλές νεαρές μουσουλμάνες από τη Δύση να ταξιδέψουν στη Συρία. Αυτό διαφοροποιεί τον δικό τους τζιχάντ από εκείνον της Αλ Κάιντα πριν από μια δεκαετία.

Στη Συρία και το Βόρειο Ιράκ οι τζιχαντιστές προσπαθούν να εγκαθιδρύσουν μία «καθαρά» ισλαμική καθεστωτική δομή, μια ολοκαίνουρια χώρα. Θεμελιώνουν έναν τρόπο ζωής που δεν συνδέεται μόνο με τον πόλεμο. Θέλουν έπειτα από μια κουραστική μέρα στη μάχη να έχουν μια οικογενειακή εστία να γυρίσουν, με μια αφοσιωμένη σύζυγο, παιδιά και σπιτικό φαγητό. Έτσι, η στρατολόγηση γυναικών είναι ακρογωνιαίος λίθος για τη δημιουργία της κοινωνίας του μέλλοντος.

Η πρώτη «πρόσκληση» απευθύνεται μέσω της κοινωνικής διαδικτύωσης. Ισλαμιστικές ιστοσελίδες προτρέπουν τις γυναίκες όχι μόνο να παρακολουθούν βίντεο εκμάθησης χειρισμού όπλων αλλά επίσης να μάθουν από τις μητέρες τους να μαγειρεύουν και να είναι καλές νοικοκυρές, ώστε να ταΐζουν τους μαχητές και να ράβουν τις στολές τους.

Γυναίκες έρχονται από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ. Μόλις τον περασμένο Οκτώβριο η γερμανική αστυνομία συνέλαβε τρεις έφηβες από το Ντένβερ του Κολοράντο, στο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης, 9.000 χιλιόμετρα μακριά από τα σπίτια τους, ενώ επιχειρούσαν να πάνε στη Συρία. Οι γερμανικές Αρχές τις οδήγησαν πίσω στις ΗΠΑ.  Άλλη μια γυναίκα από το Ντένβερ, η 19χρονη Σάνον Κόνλεϊ, είχε συλληφθεί τον περασμένο Απρίλιο λίγο πριν επιβιβαστεί σε πτήση με τον ίδιο απώτερο προορισμό και είναι προφυλακισμένη αναμένοντας τη δίκη της.

Τυνήσιοι μαχητές αναζητούν γαλλόφωνες συζύγους

Η μία στις τρεις δυτικές που έχουν ενσωματωθεί σε ομάδες τζιχαντιστών προέρχεται από τη Γαλλία. Αυτό ίσως οφείλεται στο ότι η πλειοψηφία των ξένων μαχητών στο Ισλαμικό Κράτος κατάγεται από τη γαλλόφωνη Τυνησία, πολλοί εκ των οποίων είναι σκληροπυρηνικοί που αποφυλακίστηκαν μετά την επανάσταση του Γιασεμιού τον Ιανουάριο του 2011. Έτσι ψάχνουν για γαλλόφωνες συζύγους.

Λίγες εβδομάδες αφότου εγκατέλειψε το σπίτι της, η Σάχρα τηλεφώνησε στον αδερφό της για να τον ενημερώσει ότι παντρεύτηκε Τυνήσιο μαχητή. «Μου λείπετε πολύ, πες στη μαμά και τον μπαμπά ότι τους αγαπώ πολύ. Δεν πρέπει να ανησυχούν για μένα, ειδικά η μαμά, θυμάμαι τη τελευταία φορά που την άκουσα, η φωνή της έτρεμε. Το σκέφτηκα καλά πριν το αποφασίσω, δεν πήγα στα τυφλά. Σας αγαπώ όλους πολύ», του έγραψε αργότερα.

Ωστόσο, καθώς περνούν οι μήνες, τα σημεία ζωής προκύπτουν όλο και πιο αραιά. «Μου λέει συνέχεια το ίδιο πράγμα: «Τρώω καλά..., είμαι καλά...», λέει ο Ζονατάν, εμφανώς εκνευρισμένος.

Η μητέρα τους είναι καθολική Γαλλίδα που παντρεύτηκε μουσουλμάνο Αλγερινό. «Για την αδελφή μας εμείς είμαστε άπιστοι», λέει ο Ζονατάν «Για εμάς, αυτή είναι η άπιστη. Για εμάς, δεν είναι Ισλάμ αυτό...», λέει, δείχνοντας ένα βίντεο του Ισλαμικού Κράτους με αποκεφαλισμό δυτικού ομήρου.

Από τότε που τα αμερικανικά μαχητικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν τις θέσεις των τζιχαντιστών, τα μηνύματα έχουν γίνει πιο σπάνια και πιο κοφτά. Στις 2 Νοεμβρίου το κινητό του Τζόναθαν χτύπησε, αφού ήρθε το πολυπόθητο γραπτό μήνυμα που περίμενε εδώ και εβδομάδες. «Η σύνδεση είναι πολύ αδύναμη», του έγραφε η 17χρονη αδελφή του. «Ελπίζω να είσαι καλά και η δουλειά σου να πηγαίνει καλά», συνέχιζε. Και κατέληγε, χωρίς σημεία στίξης: «Συγγνώμη αλλά βιάζομαι θα είμαι σύντομη - όλα ΟΚ εκτός από τα αεροπλάνα». 

πηγή

"Η ευφυία έχει τα όριά της, αλλά η βλακεία δεν έχει αυτό το μειονέκτημα."

 

Elbert Hubbard

Γιατί δεν ανοίγει ο τάφος του Μωάμεθ του Πορθητή; Τι φοβούνται οι Tούρκοι...

 

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Ενώ στην Τουρκία σπάει όλα τα ρεκόρ εισιτηρίων η κινηματογραφική επιτυχία, «Φατίχ 1453», η οποία όμως έχει κατηγορηθεί ακόμα και από Τούρκους ιστορικούς για μεγάλες ιστορικές ανακρίβειες,
άνοιξε για άλλη μια φορά σε δημόσια συζήτηση το ζήτημα του τάφου του Μωάμεθ του Πορθητή και όλων των πιθανών μυστηρίων που κρύβονται εκεί και τα οποία... για πολλούς αποτελούν μεγάλο ταμπού για την ίδια την ύπαρξη της Τουρκίας.

Σε μια σημαντική ....συνέντευξή του στην τουρκική εφημερίδα Χουριέτ, στις 15 Απριλίου 2012, ο Τούρκος συγγραφέας, Ahmet Ümit, παρουσιάζοντας το νέο του βιβλίο με τον τίτλο, «Να σκοτώσεις τον Σουλτάνο», ένα ιστορικό μυθιστόρημα που αναφέρεται στην ζωή του Μωάμεθ του Πορθητή, δηλώνει ότι υπάρχει ανάγκη να ανοιχτεί επιτέλους ο τάφος του για να ερευνηθεί τι ακριβώς έγινε με τον θάνατό του. Σύμφωνα με τον συγγραφέα του έργου, «Σκοτώνοντας τον Σουλτάνο», ο Μωάμεθ ο Πορθητής κατά πάσα πιθανότητα δεν πέθανε με φυσιολογικό τρόπο, αλλά δηλητηριάστηκε.

Το γεγονός αυτό για τον Ahmet Ümit έχει πολύ μεγάλη σημασία γιατί αν αποδειχτεί ότι έγινε έτσι, τότε, όπως υποστήριξε ο Τούρκος συγγραφέας, θα καταρρεύσει ένα μεγάλο ταμπού για την ίδια την ύπαρξη της Τουρκίας. Μάλιστα ο Ahmet Ümit χαρακτήρισε «ιστορικό λεκέ» τον δηλητηριασμό του Φατίχ και δεν δίστασε να ζητήσει ακόμα και ιστολογική εξέταση για να εξακριβωθεί η πραγματική αιτία θανάτου του.

Να σημειωθεί ότι ο τάφος του Μωάμεθ του Πορθητή κρατείται ερμητικά κλειστός καθώς στο παρελθόν είχαν κυκλοφορήσει έντονες φήμες ότι αν ανοιχτεί θα αποκαλυφτεί ότι ο Φατίχ, τουλάχιστον στο τέλος της ζωής του, είχε ασπαστεί την Ορθοδοξία και ίσως γι’ αυτόν τον λόγο τον είχαν δηλητηριάσει.

Ο πρώτος που μίλησε αποκαλυπτικά για το θέμα αυτό ήταν ένας μεγάλος Τούρκος πολιτικός και ποιητής, ο Γιαχία Κεμάλ Μπεγιατλί και το γεγονός αυτό αναφέρει ο Τούρκος συγγραφέας, Ρεσάτ Εκρέμ Κοτσού στο βιβλίο του, «Οθωμανοί ηγεμόνες».

Η απαγορευμένη αυτή μαρτυρία είναι άκρως αποκαλυπτική για την πραγματική θρησκευτική ταυτότητα του μεγάλου Φατίχ των Οθωμανών, του Μωάμεθ του Πορθητή. Γράφει λοιπόν το βιβλίο: «Την εποχή του Αμπντούλ Χαμίτ του Β΄, στις αρχές του εικοστού αιώνα, είχε σπάσει ένας μεγάλος αγωγός νερού στη συνοικία του μεγάλου τεμένους του Πορθητού, το Φατίχ.

Το Φατίχ είχε οικοδομηθεί μεταξύ των ετών 1463 και 1470, πάνω στα ερείπια της κατεδαφισμένης από τους Οθωμανούς εκκλησίας των Αγίων Αποστόλων, κάτω από την οποία βρίσκονται θαμμένοι πολλοί βυζαντινοί βασιλείς. Στην εκκλησία αυτή ο Γεννάδιος είχε εγκαταστήσει το Πατριαρχείο κατόπιν άδειας του Μωάμεθ μετά την άλωση.

Το 1454 ο Πατριάρχης εγκατέλειψε οικειοθελώς την εκκλησία, επειδή μέσα σε αυτή είχε βρεθεί το πτώμα ενός Τούρκου και φοβήθηκε μήπως κατηγορηθούν οι Έλληνες για το έγκλημα. Την κατασκευή του τζαμιού είχε αναλάβει ο Έλληνας αρχιτέκτονας, Χριστόδουλος, που φρόντισε όμως να διατηρήσει τα θεμέλια της κατεδαφισμένης εκκλησίας.

Κατά την επισκευή όμως του χαλασμένου αγωγού, ο Αμπντούλ Χαμίτ έδωσε εντολή να ανοιχτεί ο τάφος του Μωάμεθ που βρίσκονταν δίπλα στο τζαμί, για να διαπιστωθούν τυχόν ζημιές και να επισκευαστούν. Ο τάφος λοιπόν ανοίχτηκε και σε βάθος τριών μέτρων βρέθηκε μια σιδερένια καταπακτή από όπου μια πέτρινη σκάλα οδηγούσε στην υπόγεια αίθουσα της βυζαντινής εκκλησίας.

Εκεί βρέθηκε ο μαρμάρινος τάφος που βρίσκονταν το ταριχευμένο πτώμα του Μωάμεθ, ολόιδιο με το πορτρέτο που είχε φιλοτεχνήσει ο Ιταλός ζωγράφος Μπελίνι, πέντε μήνες πριν από τον θάνατο του Πορθητή. Το γεγονός αυτό και μόνο για πολλούς αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο Μωάμεθ θέλησε να ταφεί σαν χριστιανός και βυζαντινός βασιλιάς, εν μέσω των άλλων βυζαντινών αυτοκρατόρων».

Ο σουλτάνος Αμπντούλ Χαμίτ, που για λόγους πολιτικούς την εποχή εκείνη είχε εγκαταλείψει το μπεκτασισμό, (δηλαδή το αιρετικό Ισλάμ), τον οποίο ακολουθούσε και ασπάστηκε τον σουνιτισμό, δηλαδή το ορθόδοξο Ισλάμ, κυριεύτηκε από πανικό και έδωσε εντολή να σφραγιστεί αμέσως ο τάφος του Μωάμεθ.

Τα παραπάνω συνέβησαν πριν από το 1908 και έκτοτε ο τάφος του Μωάμεθ δεν ξανάνοιξε. Γι’ αυτό και σήμερα είναι αδύνατο να αποδειχτεί αυτή η μαρτυρία του Μπεγιατλί. Αποτελεί όμως μαρτυρία επιφανούς Τούρκου, η οποία δεν εξυπηρετεί κάποιες σκοπιμότητες και δεν είχε λόγους να παρουσιάζει τον Μωάμεθ Χριστιανό.

Σήμερα το μέρος εκείνο είναι απαγορευμένο και δεν επιτρέπεται σε κανένα, είτε αρχαιολόγο είτε θρησκευτικό αρχηγό να το πλησιάσει, επιτείνοντας έτσι το μυστήριο για τους βυζαντινούς βασιλικούς τάφους αλλά και για τους τάφους των σουλτάνων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Είναι γεγονός ότι παρόμοιες με αυτήν μαρτυρίες έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς στην Τουρκία, αλλά χωρίς να δοθούν για ευνόητους λόγους μεγάλη έκταση.

Χαρακτηριστικό όμως είναι ότι στις 19 Δεκεμβρίου 1996, το εβδομαδιαίο περιοδικό, μεγάλης κυκλοφορίας, στην Τουρκία, «Ακτουέλ», του συγκροτήματος της γνωστής εφημερίδας, «Σαμπάχ», είχε κυκλοφορήσει με τον εξής εντυπωσιακό τίτλο: «Ο Πορθητής ήταν Χριστιανός;» και από κάτω είχε τον υπότιτλο: «Οι ιστορικοί δεν μπόρεσαν μέχρι σήμερα να λύσουν αυτό το μυστήριο, 540 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου Φατίχ». 
πηγή 

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΥΠΑΙΘΡΙΑ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

 Ο παράδεισος του βιβλιοφάγου - Μια πόλη με 40 βιβλιοπωλεία και 500.000 επισκέπτες το χρόνο

Η πόλη Hay-on-Wye, είναι το όνειρο του κάθε βιβλιοφάγου, που ψάχνει τα κατάλληλα βιβλία και σπάνιους τίτλους. Βρίσκεται στην Ουαλία, κοντά στον ποταμό Wye και ονομάζεται «Η πόλη των βιβλίων». Σήμερα αποτελεί την μεγαλύτερη στον κόσμο, αγορά μεταχειρισμένου βιβλίου και προσελκύει 500.000 επισκέπτες κάθε χρόνο.
Περισσότερα από σαράντα βιβλιοπωλεία, ανώνυμα ή επώνυμα. Υπαίθρια μαγαζιά και κιόσκια. Ξύλινα ράφια και περίεργες κατασκευές, φιλοξενούν χιλιάδες τίτλους βιβλίων από «δεύτερο χέρι».
Όλα ξεκίνησαν το 1961, όταν ο Richard Booth, κάτοικος της πόλης και λάτρης του βιβλίου, άνοιξε το πρώτο μαγαζί, σε ένα παλιό πυροσβεστικό σταθμό, αφού πρώτα ταξίδεψε στην Αμερική και μετέφερε με κοντέινερ χιλιάδες βιβλία από τις βιβλιοθήκες που είχαν κλείσει.

Με το πέρασμα του χρόνου και οι άλλοι κάτοικοι άνοιξαν τα δικά τους μαγαζάκια, βρίσκοντας συχνά, πολύ πρωτότυπους τρόπους για να προσελκύσουν τους αγοραστές. Τα τοποθέτησαν σε ράφια, πάνω σε τοίχους και σε αυτοσχέδιες κατασκευές. Σε περισσότερα δεν υπάρχουν πωλητές, απλά γραμματοκιβώτια με επιγραφή «πληρώστε εδώ».

Ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει τον περίπατο του στους δρόμους της πόλης, κάνοντας πολλές στάσεις στις υπαίθριες βιβλιοθήκες, που υπάρχουν παντού και να ανακαλύψει πραγματικά λογοτεχνικά διαμάντια.

Η πόλη επίσης φιλοξενεί, το φεστιβάλ βιβλίου που προσελκύει 80.000 συγγραφείς, εκδότες και λάτρεις του βιβλίου από όλο το κόσμο, κάθε χρόνο στο τέλος του Μάιου.

Πηγή

Μόνο καλά νέα!

 

Στη στεριά δεν ζει το ψάρι και η απαισιοδοξία δεν έχει θέση στην Ελλάδα της Δικαιοσύνης, της Παιδείας, της Ανάπτυξης. Ολα βαίνουν κατ' ευχήν

Ποιος μπορεί να παραπονεθεί και να ληφθεί σοβαρά υπόψη σε μια χώρα που έχει σωθεί περισσότερες φορές από τους ηθοποιούς σε χολιγουντιανές ταινίες δράσης; Ουδείς. Ο,τι κι αν πει ο κακοπροαίρετος, μπορεί οποιοσδήποτε να τον αποστομώσει με ακλόνητα επιχειρήματα. Πρώτο και καλύτερο: Είχαμε εξαιρετικούς κυβερνήτες και έρχονται ακόμα καλύτεροι! Ο Βενιζέλος επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ ήταν απλός υπουργός. Επί Ν.Δ. έγινε αντιπρόεδρος κυβερνήσεως! Τώρα αληθινά δεν θα ξέρουμε τι να πρωτοδιαλέξουμε, αφού και ο ΓΑΠ ξαναμπαίνει «στο κάδρο» (φράση που λένε στα κανάλια και ηχεί γλαφυρή) και ο ΣΥΡΙΖΑ καλπάζει σαν μαύρο άτι σε ιπποδρομίες του Ασκοτ, τις οποίες παρακολουθούν παρέα η Γιάννα και η Μαριάννα.

Αμ, το άλλο; Πού το βάζεις το άλλο; Τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι τα αντιρατσιστικότερα του κόσμου! Επιτρέπεται η φοίτηση σε ανθρώπους (homo sapiens), σε αυστραλοπιθήκους, σε χόμο χάμπιλις, σε νεάντερταλ και στον χαμένο κρίκο ακόμα! Μπορείς να μπεις με βαθμούς κάτω του μηδενός, να συμπεριφέρεσαι σαν δίποδη αμοιβάδα, να αποφοιτήσεις κανονικά και να κυβερνήσεις την Ελλάδα!

Αν αυτό δεν είναι ο ονειρότοπος των ίσων ευκαιριών σε άνισες ικανότητες, τι είναι;

Υστεροφημία

Ενας επιπλέον λόγος να πανηγυρίζει το πανελλήνιο είναι ότι αποφυλακίζεται η Αρετή Τσοχατζοπούλου! Με απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, η κόρη του Ακη σταματά πλέον να αδικείται από το ελληνικό κράτος που... ευλόγησε ο πατέρας της (με την παρουσία και το ανεκτίμητο υπουργικό έργο του). Η απαράμιλλα σοφή και άσπιλη ελληνική Δικαιοσύνη βάζει τέρμα στο αβάσταχτο μαρτύριο της Αρετής. Δυόμισι χρόνια στη φυλακή, όταν μπαμπάς σου είναι ιδρυτικό μέλος της πασοκάρας, είναι πολλά - ακόμα κι αν έχεις καταδικαστεί σε 12. Η ελληνική κοινή γνώμη περιμένει με αγωνία την αποφυλάκιση του Ακη και της συζύγου του, ώστε όλη η οικογένεια ενωμένη να απολαύσει πλέον ελεύθερη τους καρπούς του αγώνα του κ. Τσοχατζόπουλου για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Φυσικά, αυτοί οι καρποί δεν είναι υλικοί (ράβδοι χρυσού, μετρητά κ.ά.) αλλά άυλοι. Η υστεροφημία και η έξωθεν καλή μαρτυρία αρκούν στους ενάρετους.

Και το καλύτερο όλων: το μνημόνιο ανήκει στο παρελθόν. Οπως και οι Βάσεις του θανάτου. Τι όμορφο να ζεις τον μύθο σου στην Ελλάδα...

Παναγιώτης Λιάκος
πηγή 

Βενιζέλος: η μουσουλμανική, η οθωμανική κληρονομιά στην Ελλάδα είναι μέρος της εθνικής μας κληρονομιάς

 

Δικαιολογεί το έτερο όνομα του.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΥΠΕΞ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΗ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ

Ευτυχώς λίγες, πολύ λίγες μέρες θα τον ανέχεται ακόμα ο Ελληνισμός.

Δίκαιο είχε η Ελένη Θεοχάρους….

Ευριπίδης Μπίλλης 

Διαβάστε απόσπασμα της συνέντευξης του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Εξωτερικών Ευ. Βενιζέλου στο τουρκικό κανάλι "Cine 5" και στη δημοσιογράφο Asligul Atasagun (Τρίτη, 25.11.14)

"Εθνική κληρονομιά" χαρακτήρισε ο Ε.Βενιζέλος τους τέσσερις αιώνες τουρκικής κατοχής που παραλίγο να αφανίσουν το ελληνικό Γένος..

" Όχι μόνο ένα τζαμί, αλλά και η οθωμανική κληρονομιά στην Ελλάδα είναι μέρος της εθνικής μας κληρονομιάς" ανέφερε ο Αντιπροέδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών Ευ. Βενιζέλος στη δημοσιογράφο Asligul Atasagun για το κανάλι Turkish TV- Cine5. 

Φυσικά πρόκειται περι δήλωσης υποταγής στην "Υψηλή Πύλη" του "Σουλτάνου" Ρ.Τ.Ερντογάν, με βάση την οποία θα αναμένουμε το άνοιγμα δεκάδων τζαμιών, όχι μόνο στην Αθήνα αλλά κυρίως σε Θεσσαλονίκη, Ανατ.Μακεδονία-Θράκη, και Ρόδο-Κω.

Επιβεβαίωσε δε ότι με λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων θα κατασκευασθεί το τζαμί στην Αθήνα. "Ναι, σαφέστατα. Ένα τζαμί ως δημόσιο έργο, ως δωρεά του κράτους προς τη μουσουλμανική κοινότητα στην Αθήνα. Διότι μιλάμε για μια δημόσια οντότητα, όχι για μια ιδιωτική πρωτοβουλία. Μιλάμε για μια δημόσια νομική οντότητα και για τις σχετικές υποδομές για την εξυπηρέτηση των θρησκευτικών αναγκών της μουσουλμανικής κοινότητας στην Αθήνα. Αυτό είναι κάτι προφανές και απαραίτητο για κάθε ευρωπαϊκή, σύγχρονη και χωρίς προκαταλήψεις κοινωνία."

Μόνο που δεν μας εξήγησε γιατί το ελληνικό Δημόσιο θα πρέπει να πληρώνει για τις αναγκες της μουσουλμανικής κοινότητας που με εξαίρεση την μειονότητα της Θράκης, αποτελείται κυρίως από λαθρομετανάστες.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και όσον αφορά το τζαμί, κύριε Υπουργέ…

ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Για εμάς, όχι μόνο ένα τζαμί, αλλά και η μουσουλμανική, η οθωμανική κληρονομιά στην Ελλάδα είναι μέρος της εθνικής μας κληρονομιάς και ως πρώην Υπουργός Πολιτισμού είμαι σε θέση να επαναλάβω πως η αναστήλωση και η προβολή των οθωμανικών και μουσουλμανικών μνημείων στην ελληνική επικράτεια είναι μεγάλο πλεονέκτημα, όχι μόνο για την πολιτιστική πολιτική μας και την πολιτιστική κληρονομιά μας, αλλά και για την τουριστική βιομηχανία μας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι στο μέλλον θα υπάρξει τζαμί στην Αθήνα.
ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ναι, σαφέστατα. Ένα τζαμί ως δημόσιο έργο, ως δωρεά του κράτους προς τη μουσουλμανική κοινότητα στην Αθήνα. Διότι μιλάμε για μια δημόσια οντότητα, όχι για μια ιδιωτική πρωτοβουλία. Μιλάμε για μια δημόσια νομική οντότητα και για τις σχετικές υποδομές για την εξυπηρέτηση των θρησκευτικών αναγκών της μουσουλμανικής κοινότητας στην Αθήνα. Αυτό είναι κάτι προφανές και απαραίτητο για κάθε ευρωπαϊκή, σύγχρονη και χωρίς προκαταλήψεις κοινωνία.  
πηγή 

Εγκύκλιος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ι.Μ. Αιτωλίας & Ακαρνανίας για τον "Έρανο της αγάπης"

Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Ν Σ Η Μ Ε Ι Ω Μ Α

   Υ Π’   Α Ρ Ι Θ. 69

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ  

Πρός τούς Ἐφημερίους τῶν Ἱερῶν Ναῶν

καί τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα

τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Πλησιάζοντας πρός τήν μεγάλη ἑορτή τῶν Χριστουγέννων, ὅλοι μας ἀναλογιζόμαστε τίς αὐξημένες ὑλικές ἀπαιτήσεις τῆς περιόδου προκειμένου νά ἐξασφαλίσουμε τά ἀπαραίτητα ἀγαθά γιά τίς ἑορτές.

Δόξα τῷ Θεῷ. Ἀγωνιζόμαστε νά εἴμαστε συνετοί χριστιανοί καί θέλουμε νά ζήσουμε ἄξια καί ἅγια τά Χριστούγεννα. Ὡς χριστιανοί, λοιπόν, δέν μένουμε μόνο στίς ἰδικές μας ἀνάγκες, ἀλλά σκεπτόμαστε καί τούς συνανθρώπους μας, οἱ ὁποῖοι ζοῦν πιό δύσκολες καταστάσεις καί στεροῦνται ἄρτου καί βασικῆς τροφῆς.

Ὡς πατέρας ὅλων αὐτῶν τῶν ἀδελφῶν, πού δοκιμάζονται, πού πεινοῦν, πού ζητοῦν τροφή, ἐνδυμασία, παρηγοριά, θεραπεία, τολμῶ νά σᾶς ἐνοχλήσω καί πάλι ἐφέτος καί νά ζητήσω τήν συμπαράστασί σας. Ὁμολογῶ πώς, ὅπως καί τά προηγούμενα χρόνια ἐδίσταζα νά ζητήσω τήν βοήθειά σας, καί ἐφέτος διστάζω, γιατί παρακολουθῶ καί βιώνω τίς δυσκολίες σας, τούς ἀγῶνες σας, τίς θυσίες σας.

Ὁ πόνος ὅμως πού ζῶ στό γραφεῖο μου, μέ τά μεγάλα προβλήματα στερήσεως καί θλίψεως τῶν συνανθρώπων μας, τά ὁποῖα ὅλοι μας γνωρίζουμε, μέ ἀναγκάζουν νά σᾶς καλέσω νά δώσετε τό γενναῖο παρόν. Ὅπως καί τά προηγούμενα χρόνια, ἔτσι καί ἐφέτος, καλούμαστε νά συνεισφέρουμε στόν Ἔρανο τῆς ἀγάπης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας.

Ἡ ἀγάπη τῶν ἀδελφῶν μας μᾶς ζητάει τό δίλεπτο τῆς χήρας, τήν προσφορά μας ἀπό τό ὑστέρημά μας, μᾶς ζητάει νά μοιράσουμε τή «μπουκιά μας» μέ τόν δοκιμαζόμενο ἀδελφό.

Πάντοτε μέ διδάσκει ἡ θυσιαστική σας ἀγάπη καί, χωρίς κανένα λογισμό κολακείας καί φιλοφρονήσεως, σᾶς συγχαίρω καί ζητῶ πλουσία τήν εὐλογία τοῦ Κυρίου μας γιά τόν καθένα σας καί τίς οἰκογένειές σας.

Σᾶς διαβεβαιῶ ὅτι ἡ προσφορά σας θά δοθῇ μόνο γιά τήν ἀνακούφισι τῶν δοκιμαζομένων ἀδελφῶν.

Ὀφείλω δέ νά σᾶς ἐνημερώσω γιά τήν προσφορά σας τό ἔτος 2013.

Ἀπό τόν Ἔρανο ἀγάπης τοῦ ἔτους 2013 εἰσπράχθηκαν 78.350 €.

Ἀπό τά εἰσπραχθέντα εἰσῆλθαν στά ταμεῖα τῶν Φιλοπτώχων τῶν Ἐνοριακῶν Ναῶν 34.776 €. Τό ταμεῖο τῶν κοινωνικῶν ὑπηρεσιῶν τῆς Ἀντιπεριφερείας Αἰτωλοακαρνανίας ἔλαβε κατά τόν νόμον 1.567 €. Στό ταμεῖο τῆς Κεντρικῆς Φιλοπτώχου Διακονίας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως εἰσῆλθαν 42.007 €.

Κατά τό ἔτος 2013 ἡ Κεντρική Φιλόπτωχος Διακονία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως προσέφερε σέ φτωχούς ἀδελφούς 53. 740 €.

Ἡ Φιλόπτωχος Διακονία τῶν Ἐνοριῶν προσέφερε σέ φτωχούς 120. 091, 35 €.

Τό δέ ἔτος 2014 καί μέχρι σήμερα, ἡ Κεντρική Φιλόπτωχος Διακονία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως προσέφερε σέ δοκιμαζομένους ἀδελφούς 47. 444, 02 €.

Ἀγαπητοί,

Ὅλοι μαζί, «μιᾷ ψυχῇ συναθλοῦντες», ἄς ἀντιμετωπίσουμε τή δυσπραγία, τή δοκιμασία τῶν συνανθρώπων μας μέ θυσιαστική ἀγάπη. Αὐτή ἡ ἀγάπη θά μᾶς κάνει ἀξίους νά φέρουμε στήν καρδιά μας τήν αἰώνια Ἀγάπη, τόν Κύριο καί Θεό μας, Ἰησοῦ Χριστό.

Ἀνοῖξτε τίς καρδιές σας πρῶτα καί ὕστερα τό προσωπικό σας ταμεῖο. Ἐλᾶτε ὅλοι μαζί, μέ προθυμία, μέ ἱλαρότητα καί στοργή νά δώσουμε στούς ἀδελφούς μας παρηγορία, ἐνίσχυσι, χαρά καί αἰσιοδοξία. Τό ὑπογραμμίζουμε. Κανέναν δέν πιέζουμε, κανέναν δέν ἀναγκάζουμε. Ἄς ἐπαναλάβουμε ὅμως τό σύνθημά μας: Κανείς συνάνθρωπός μας νά μή μείνῃ νηστικός καί γυμνός τά Χριστούγεννα. Ἀλλά καί πάντοτε κανείς ἀβοήθητος.

Ὁ Ἔρανος τῆς ἀγάπης θά διενεργηθῇ ἀπό 1ης ἕως 14ης Δεκεμβρίου 2014.

Ζητῶν συγνώμην καί εὐχαριστῶν ἕνα ἕκαστον προσωπικῶς γιά τήν προσφορά σας, διατελῶ,  

Μετά πατρικῶν εὐχῶν

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ

Μια μέρα θα σου χαρίσω όλη την Βillie Holiday

 

Είδες άστεγο στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη;

Αυστραλός έσπασε το ρεκόρ χριστουγεννιάτικου στολισμού

Ο Αυστραλός Ντέιβιντ Ρίτσαρντς «έσπασε» το ρεκόρ που αφορά σε χριστουγεννιάτικο στολισμό στην πρωτεύουσα Καμπέρα, αφού κατασκεύασε το μεγαλύτερο στολισμό με λαμπιόνια LED.

Ο Αυστραλός πατέρας χρησιμοποίησε 1.194.380 λαμπάκια LED...
, δημιουργώντας ένα τρισδιάστατο σχήμα τριών χριστουγεννιάτικων δώρων που καλύπτει μία έκταση 3.865 τετραγωνικών μέτρων, καθώς και δεκάδες χιλιάδες λαμπιόνια που συνθέτουν ένα μαγικό φόντο.

Η τεράστια φωτεινή δημιουργία του Ντέιβιντ Ρίτσαρντς έγινε η αφορμή για τη φιλανθρωπική οργάνωση SIDS and Kids ACT.

Δείτε τις φωτογραφίες που δημοσίευσε η επίσημη ιστοσελίδα του GUINNESS WORLD RECORDS.

πηγή

Οι άνθρωποι, αν τους βρίσεις ή λογοφέρεις μαζί τους, ή γράψεις γι' αυτούς κακό, έρχεται ώρα που μπορεί να σου το συχωρέσουν. (Δεν βαρυέσαι, αδελφέ, ξέχασέ τα!) Κείνο που δεν θα σου συχωρέσουνε ποτέ και για το οποίο θα σε μισήσουνε, είναι να ζεις κατά τέτοιον τρόπο, που να ντρέπουνται εκείνοι για τη δική τους τη ζωή, νάναι η ζωή σου σαν ένας έλεγχος της δικής τους

Φώτης Κόντογλου