Είναι εντροπή, είναι αμαρτία, ημείς οι Έλληνες να περιμένωμεν να μας ειρηνεύσουν εκείνοι τους οποίους εξημερώσαμεν, να ρυθμίσουν τα οικιακά μας οι ξένοι.

 Γέροντας Γαβριήλ Διονυσιάτης

Η εξαπάτηση είναι βαρύτερο ατόπημα από την μεγαλύτερη υποχώρηση (εξαιρετικό)

Παναγιώτης Μαυροειδής

Είναι σημαντικό να λέει κανείς τα πράγματα με το όνομά τους. Είναι κρίσιμο για την αριστερά να επιμένει στην ανάδειξη της ουσίας, του περιεχομένου και όχι του περιτυλίγματος.
Μα ακόμη πιο σημαντικό είναι να μη νομιμοποιηθεί και να μην αναπαραχθεί μέσα και από την αριστερά, η γνώριμη τακτική των αστικών κομμάτων του συνειδητού ψεύδους, της ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗΣ της πραγματικότητας και τελικά της ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ του κόσμου.

Η κυβέρνηση προχώρησε σε μια συμφωνία εξαιρετικής σημασίας με το Eurogroup. Για όποιον θέλει να βλέπει τα πράγματα όπως είναι πραγματικά, πρόκειται για συμφωνία παράδοσης στον αντίπαλο και συνέχισης του γνωστού άθλιου κύκλου χρέος- νέο δάνειο- νέοι όροι/μνημόνια και φυσικά με αποδοχή της εποπτείας, ζητώντας άδεια ακόμη και για …μια δόση παραπάνω στην εφορία.

Πρόκειται για μια εκτίμηση που δε γίνεται φυσικά αποδεκτή από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Οι περί τον πρωθυπουργό μιλούν για «δημιουργική ασάφεια», που «μας δίνει χρόνο» και για ανατροπή ενός σχεδίου συνωμοσίας που υπήρχε για ανατροπή της κυβέρνησης μέσα από την ύπουλη ρυμούλκησή της σε τροχιά ρήξης.

Οι αριστερές διαφοροποιήσεις, μιλούν για «συμφωνία σε ολισθηρό δρόμο», εκτιμώντας όμως ότι αυτή «δεν ακυρώνει το ριζοσπαστικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ», επομένως δε μπορεί να γίνει χαλασμός για αυτήν, αλλά να επικεντρωθεί η προσοχή στο κυβερνητικό έργο.

Το τελευταίο βέβαια σε ότι αφορά ειδικά το σκέλος της λαϊκής ανακούφισης, μετατρέπεται σε απομακρυσμένο …πεντάχρονο σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Πέρα από τις γνώμες, τα αντικειμενικά δεδομένα είναι απλωμένα μπροστά μας.

Από τη μια, έχουμε τη συνομολόγηση μιας συμφωνίας παράτασης της δανειακής σύμβασης και των μνημονιακών υποχρεώσεων.

Μια και μόνη υπενθύμιση εδώ: υπάρχει ρητή και γραπτή δήλωση αποχής όλων των δανειακών υποχρεώσεων χρέους και δέσμευσης πλήρους και έγκαιρης πληρωμής. Η διαγραφή χρέους, διαγράφηκε…

Από την άλλη, ακολούθησε το γνωστό e-mail Βαρουφάκη με τη λίστα «μεταρρυθμίσεων», όπου, για να σταθούμε μόνο σε ένα παράδειγμα, δηλώνεται ρητά ότι οι δεν σταματούν οι τρέχουσες ιδιωτικοποιήσεις, ούτε ακυρώνονται οι ήδη διενεργηθείσες και ότι, «στην περίπτωση που ο διαγωνισμός έχει προκηρυχθεί, η κυβέρνηση θα σεβαστεί τη διαδικασία σύμφωνα με τον νόμο».

Δύσκολα μπορεί να υπάρξει άνθρωπος που να ισχυριστεί ότι αυτή η κατεύθυνση είναι μέσα στο γράμμα και το πνεύμα των προεκλογικών εξαγγελιών του ΣΥΡΙΖΑ και της λαϊκής εντολής που έχει.

Το λογικό και δημοκρατικό θα ήταν μια τέτοια αρνητική και μεγάλη στροφή να μπει στην κρίση του λαού με τη μορφή του δημοψηφίσματος. Μένει έξω από τη συζήτηση…

Μήπως να πάει απλά στη Βουλή για συζήτηση και ψηφοφορία;

Και εδώ αρχίζουν οι τραγωδίες.

Τα ορφανά της τρόικας δεν κρατιούνται: «Φέρτε γρήγορα συμφωνία και ‘’μεταρρυθμίσεις’’ να τα ψηφίσουμε», κραυγάζουν εν χορώ.

Οπωσδήποτε η εικόνα αυτή αποτελεί γελιοποίηση για την κυβέρνηση.

Αλλά υπάρχει και άλλο πρόβλημα: τι θα έκαναν σε αυτή την περίπτωση οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που διαφωνούν (πόσοι και πόσο διαφωνούν δεν γνωρίζουμε, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα); Δύσκολο να ακυρωθούν πειθαρχώντας, αδιανόητο- για αυτούς- να καταψηφίσουν σπάζοντας την κομματική πειθαρχία.

Ο συνδυασμός από αυτές τις καραμπόλες, οδηγεί σε τούτο το παράδοξο: Όσοι είναι με όλο τους το είναι με αυτή τη «ρεαλιστική» και απολύτως «ευρωπαϊκή» στροφή υποταγής του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Δ. Παπαδημούλης, κραυγάζουν «φέρτε τη συμφωνία στη Βουλή, είναι θέμα δημοκρατίας»!

Όσοι, δηλώνουν ενάντια στη συμφωνία, λένε το αντίθετο. «Η συμφωνία με τους πιστωτές δεν είναι απαραίτητο, αλλά ούτε υποχρεωτικό να εγκριθεί από τη Βουλή», δηλώνει σε συνέντευξή του ο Π. Λαφαζάνης.

Αυτό που εντυπωσιάζει περισσότερο είναι η επιχειρηματολογία των δεύτερων, που περίπου, όχι φυσικά ανοιχτά και δημόσια, λέει τα εξής:

Πρώτο, θα πρόκειται για επικύρωση με συντριπτική πλειοψηφία της συνέχισης των μνημονίων και αυτό είναι τραγικό.

Δεύτερο, θα αποτελεί παράλληλα, ισχυρή νομική δέσμευση προς τους εταίρους/δανειστές που θα αποτελεί τροχοπέδη για την περαιτέρω «διαπραγμάτευση».

Το αν αυτή η επιχειρηματολογία είναι ουσιαστική ή προσχηματική για να ξεφύγουν κάποιοι βουλευτές από τη δύσκολη θέση, είναι ένα ερώτημα.

Προέχει ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, να δούμε την ουσία του θέματος.

Σοβαρά μιλάμε τώρα; Τα παραπάνω προβλήματα, που είναι ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ, τα δημιουργεί η ΙΣΧΥΣ, η ΥΠΑΡΞΗ, η ΣΥΝΟΜΟΛΟΓΗΣΗ αυτής της συμφωνίας και όχι η συζήτησή της στη Βουλή.

Το να λέγεται ότι «είναι θετικό ότι η συμφωνία δε θα ψηφιστεί στη Βουλή διότι είναι νεο-αποικιακή», τη στιγμή που υπάρχει ανοχή στη ντε-φάκτο ισχύ και δέσμευση της ελληνικής κοινωνίας από τη συμφωνία, αποτελεί αντιστροφή του ζητήματος.

Το μόνο θετικό θα ήταν η ακύρωση, η καταψήφιση του πλαισίου παράδοσης.

Το αμείλικτο ερώτημα επομένως είναι άλλο: Ποιος και με ποια αριστερή λογική, ανέχεται την ισχύ αυτής της συμφωνίας, ενώ αγωνιά να περισώσει το φαίνεσθαι και τα συνεπαγόμενα;

Εδώ πια, η κυβερνητική διαχείριση έχει γίνει ανίκητος και αδιαπραγμάτευτος αυτοσκοπός… Και θα πληρωθεί βαρύ τίμημα. 
πηγή 

Καμία δέσμευση για υλοποίηση μιας υπόσχεσης!

Του Γιώργου Δελαστίκ  

Αποκαρδιωτική για όποιον Ελληνα τη διαβάσει είναι η λίστα των «μεταρρυθμιστικών μέτρων» που «οραματίζεται» η κυβέρνηση Τσίπρα κατά την ορολογία του Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος την έστειλε στον πρόεδρο της Ευρωομάδας Γερούν Ντάισελμπλουμ.
Καμία, κυριολεκτικά απολύτως καμία δέσμευση, συγκεκριμενοποιημένη χρονικά και ποσοτικά, δεν υπάρχει στη λίστα αυτή για την υλοποίηση έστω και μίας μόνο από τις προεκλογικές υποσχέσεις
του πρωθυπουργού που συμπεριλαμβάνονται στο εντελώς αστικό πλαίσιο των εξαγγελιών του Αλέξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, πριν από πέντε μήνες και κάτι μέρες!

Ποια 13η σύνταξη στους χαμηλοσυνταξιούχους που παίρνουν κάτω από 700 ευρώ; Απολύτως τίποτα δεν αναφέρεται για τη χορήγησή της στη λίστα.

Ποιες 100 δόσεις και ποια ρύθμιση για τα κόκκινα δάνεια; Ποτέ δεν πρόκειται να γίνει αυτό!

Προσέξτε τι γράφει η λίστα που έστειλαν στις Βρυξέλλες -και παρατηρήστε με μεγάλη προσοχή τη σειρά που τίθενται εκείνοι που πρέπει να ικανοποιηθούν:

«Η Ελλάδα δεσμεύεται για αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων κατά τρόπο που θα λαμβάνει πλήρως υπόψη την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τη λειτουργία του δικαστικού συστήματος, την κατάσταση στην αγορά ακινήτων, τα θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης και τον αρνητικό αντίκτυπο στη δημοσιονομική θέση της χώρας»!

Πού είναι οι 100 δόσεις; Εξανεμίστηκαν! Εγιναν ο μόλις τέταρτος παράγοντας που λαμβάνεται υπόψη, με το ακαθόριστου περιεχομένου όνομα «κοινωνική δικαιοσύνη», ο οποίος φυσικά έπεται της... κεφαλαιοποίησης των τραπεζών και της αγοράς ακινήτων.

Τις 100 δόσεις ο Αλέξης Τσίπρας δεν τις είχε πει μόνο στη Θεσσαλονίκη. Τις ανέφερε πριν από 15 μέρες, στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησής του, προσθέτοντας μάλιστα ότι θα τις έφερνε στη Βουλή σε τρεις, το πολύ πέντε μέρες με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και μάλιστα με ονομαστική ψηφοφορία!

Στις προγραμματικές του δηλώσεις επίσης είχε πει ότι θα φέρει και πάλι με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και με ονομαστική ψηφοφορία μέσα σε μια εβδομάδα το πολύ την αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων (συλλογικές συμβάσεις, αυτόματη επέκτασή τους, διαιτησία κ.λπ.).

Προσέξτε τι έγραψε για το θέμα αυτό η κυβέρνηση στη λίστα που έστειλε στις Βρυξέλλες:

«Η Ελλάδα δεσμεύεται να προχωρήσει σε μια σταδιακή νέα προσέγγιση στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας με ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και δικαιοσύνης»!!!

Πάει το «κατεπείγον» της υπόθεσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητεί «ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και δικαιοσύνης».

Οσο για τη θέσπιση των 751 ευρώ ως κατώτατου μισθού, είμαστε πλέον βέβαιοι ότι δεν θα γίνει ποτέ, μετά τα όσα διαβάσαμε:

«... Σε βάθος χρόνου αύξηση του κατώτατου μισθού (σ.σ. προσοχή, δεν αναφέρεται καθόλου και πουθενά στο κείμενο πού θα πάει ο κατώτατος μισθός, σε ποιο ποσό) με έναν τρόπο που θα διαφυλάσσει την ανταγωνιστικότητα και τις προοπτικές της απασχόλησης. Η έκταση και το timing (σ.σ. εννοούν την κατάλληλη χρονική στιγμή) των αλλαγών στον κατώτατο μισθό θα γίνουν με διαβουλεύσεις με τους κοινωνικούς εταίρους και τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς (συμπεριλαμβάνεται η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας) και θα ληφθούν σοβαρά υπόψη οι συμβουλές ενός νέου ανεξάρτητου σώματος για το αν οι αλλαγές στους μισθούς είναι σε συνάρτηση με τις εξελίξεις στην παραγωγή και την ανταγωνιστικότητα»!

Οποιος διαβάσει αυτό το κείμενο, που προκαλεί πολιτική αλλεργία, αποκλείεται να σχηματίσει την εντύπωση ότι αυξάνεται φέτος ή του χρόνου ο κατώτατος μισθός.

Στο πνεύμα αυτό είναι συντεταγμένο αυτό το έγγραφο με τα «μεταρρυθμιστικά μέτρα» που «οραματίζεται» και ποτέ δεν θα πραγματοποιήσει η κυβέρνηση Τσίπρα. Εχει μόνο πολλές, πολλές δεκάδες τίτλους και καμία σχεδόν συγκεκριμένη δέσμευση.

Θεωρητικά, οι «μεταρρυθμίσεις» αυτές μπορούν να στραφούν τόσο σε φιλολαϊκή όσο και σε βαθύτατα αντιδραστική κατεύθυνση, άκρως αντιλαϊκή.

Καθένα από αυτά τα δεκάδες θέματα θα αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ της κυβέρνησης Τσίπρα και των Γερμανών, με νικητές φυσικά πάντα σχεδόν τους Γερμανούς σε αυτήν τη διακυβερνητική διελκυστίνδα. Αυτό θα αρχίσει να γίνεται.

Κύριος στόχος όμως της λίστας που υπέβαλε η κυβέρνηση της Αθήνας είναι αυτήν τη στιγμή να σχετικοποιήσει και να εξαφανίσει από το πολιτικό προσκήνιο τις πολύ συγκεκριμένες και μετρήσιμες υποσχέσεις που είχε δώσει ο Αλέξης Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη. Αυτό είναι το πρώτιστο μέλημα της κυβέρνησης.

Στο μυαλό των αναγνωστών πρέπει να μείνει ένα και μόνο πράγμα: Η κυβέρνηση δεν θα υλοποιήσει απολύτως τίποτα από όσα είχε υποσχεθεί ο Αλέξης Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη! 
πηγή 

Μόδα...

πηγή

Ουρουγουάη: Ο Χοσέ Μουχίκα παραδίδει σήμερα τα ηνία της χώρας στον Ταμπαρέ Βάσκες

   

 

Ο χαρισματικός απερχόμενος πρόεδρος της Ουρουγουάης, ο πρώην αντάρτης Χοσέ Μουχίκα, παραδίδει σήμερα τα ηνία της χώρας στον προκάτοχό του, τον ογκολόγο Ταμπαρέ Βάσκες, ο οποίος είχε ήδη διατελέσει πρόεδρος του κράτους στο διάστημα από το 2005 ως το 2010.

Ο σχεδόν 80χρονος "Πέπε" Μουχίκα, ο οποίος έκανε αυτή τη μικρή χώρα των 3,3 εκατ. κατοίκων διάσημη σ' όλο τον κόσμο με τους πρωτοποριακούς νόμους του, παραδίδει την εξουσία σ' αυτόν από τον οποίο την παρέλαβε το 2010.

Ο "πιο φτωχός πρόεδρος του κόσμου", όπως τον χαρακτηρίζει μερικές φορές ο ξένος Τύπος λόγω του ασκητικού τρόπου ζωής του, αλλεργικός στο πρωτόκολλο και διεθνής σταρ με τα κηρύγματά του κατά του καταναλωτισμού, παραχωρεί τη θέση του σ' έναν εβδομηντάχρονο γιατρό, στον οποίο παραδίδει μια χώρα που εδώ και δώδεκα χρόνια καταγράφει κάθε χρόνο οικονομική ανάπτυξη.

"Η διασημότητα του Μουχίκα βαραίνει τον Βάσκες", εξηγεί ο πολιτειολόγος Χόρχε Λανσάρο. "Μια διαρκής αντίθεση, μια υπόκωφη αντιπαλότητα, έχει προκαλέσει επικρίσεις εκ μέρους του Βάσκες για τον τρόπο που μιλάει ή που ντύνεται ο Μουχίκα".

Η τελετή παράδοσης της προεδρίας πρόκειται να αρχίσει γύρω στις 14.00 (ώρα Ελλάδας) στον περίβολο του Κογκρέσου, θα συνεχισθεί στην πλατεία της Ανεξαρτησίας, μπροστά από το κτίριο της προεδρίας, στο κέντρο του Μοντεβιδέο, και θα τερματισθεί γύρω στις 17:00 (ώρα Ελλάδας).

Στην τελετή αναμένεται να παραστούν πολλοί πρόεδροι της Λατινικής Αμερικής, η Ντίλμα Ρούσεφ της Βραζιλίας, η Μισέλ Μπατσελέτ της Χιλής, ο Ραφαέλ Κορέα του Ισημερινού ή ο Ραούλ Κάστρο της Κούβας.

Αντιθέτως άλλοι επίσημοι που είχε ανακοινωθεί πως θα παραστούν, ενημέρωσαν τις τελευταίες ώρες πως θα απουσιάσουν, όπως ο αμερικανός αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν και ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο.

Πρώην αντάρτης ο οποίος πέρασε σχεδόν 15 χρόνια στη φυλακή ως το τέλος της δικτατορίας (1973-1985), ο Χοσέ Μουχίκα δεν κατάφερε να εκπληρώσει όλες τις υποσχέσεις που είχε δώσει στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας --αναφορικά, για παράδειγμα, με την παιδεία ή τις υποδομές--, αλλά κατέφερε πλήγμα στον συντηρητισμό υιοθετώντας μια σειρά από κοινωνικούς νόμους, πρωτοποριακούς σε περιφερειακό, ακόμη και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Στους νόμους αυτούς περιλαμβάνονται η νομιμοποίηση των αμβλώσεων --νόμος στον οποίο ο προκάτοχός του είχε ασκήσει βέτο--, ο γάμος μεταξύ προσώπων του ίδιου φύλου, αλλά κυρίως η νομιμοποίηση της αγοράς της κάνναβης, μια πρωτοβουλία μοναδική στον κόσμο σε επίπεδο κράτους.

Το μέλλον αυτού του τελευταίου νόμου, ο οποίος προκάλεσε παγκόσμιο ενδιαφέρον, παραμένει πάντως αβέβαιο. Ο Βάσκες, ο οποίος είχε γίνει διάσημος στη διάρκεια της προεδρίας του επειδή έκανε την Ουρουγουάη την πρώτη χώρα της Λατινικής Αμερικής που απαγόρευσε το κάπνισμα στους δημόσιους χώρους, δεν κρύβει την περίσκεψή του για την ιδέα να πωλείται η κάνναβη στα φαρμακεία, όπως προβλέπεται κανονικά.

Μέχρι σήμερα, είναι δυνατό να καλλιεργεί κανείς ιδιωτικά έναν περιορισμένο αριθμό φυτών κάνναβης για την προσωπική κατανάλωσή του.

Εκ νέου επικεφαλής της Ουρουγουάης για μια τρίτη κυβέρνηση συνασπισμού της αριστεράς του Φρέντε Άμπιο, ο Βάσκες υποσχέθηκε πως "δεν θα είναι πάλι μία από τα ίδια" και πως θα ασχοληθεί με "διαρθρωτικά θέματα", όπως η έλλειψη ασφάλειας, η υγεία ή η παιδεία.

Χθες χιλιάδες Ουρουγουανοί συγκεντρώθηκαν στο κέντρο του Μοντεβιδέο για να χαιρετίσουν μια τελευταία φορά ως πρόεδρο τον "Πέπε" Μουχίκα. "Δεν φεύγω, έρχομαι, θα φύγω με την τελευταία μου πνοή, όπου κι αν είμαι, θα είμαι μαζί σας (...) Ευχαριστώ, αγαπημένε λαέ", είπε συγκινημένος προς το πλήθος ο απερχόμενος πρόεδρος, ο οποίος θα βρεθεί πλέον στα έδρανα της Γεουσίας.

ΗΜΕΡΗΣΙΑ

Κυριακή της Ορθοδοξίας με απουσία του κ. Παπούλια

Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρ. Παπούλιας δεν παρέστη στην πανηγυρική Συνοδική Θεία Λειτουργία για την Κυριακή της Ορθοδοξίας. Η δικαιολογία την οποία η Προεδρία της Δημοκρατίας επικαλέσθηκε ήταν πως εκλεγέντος του νέου Προέδρου ο ρόλος του είναι οιονεί υπηρεσιακός και επομένως δεν θεώρησε πρέπον να παραστεί. Η δικαιολογία, αν είναι ακριβής, είναι απαράδεκτη. Είναι γνωστό ότι κενό εξουσίας δεν υπάρχει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκτελεί κανονικά τα καθήκοντά του μέχρι της ορκωμοσίας του νέου Προέδρου.

Ο κ. Παπούλιας με την ίδια δικαιολογία δεν παρέθεσε και το καθιερωμένο γεύμα προς τιμήν των μελών της Ιεράς Συνόδου, ως μια πράξη ευγνωμοσύνης της Πολιτείας προς την προσφορά της Εκκλησίας στον ελληνικό λαό. Κατά το γεύμα υπήρχε προσφώνηση εκ μέρους του Προέδρου και αντιφώνηση από τον  Αρχιεπίσκοπο. Οι Συνοδικοί Αρχιερείς γευμάτισαν μόνοι στο μέγαρο της Αρχιεπισκοπής.   

Η απουσία του κ. Παπούλια από τη Συνοδική Θεία Λειτουργία ήταν η τελευταία του δημόσια πράξη ως ανωτάτου άρχοντος και είναι αρνητική. Και όπως ο Δημοσθένης τόνισε «προς γαρ το τελευταίον εκβάν, έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται». Η παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας στην Κυριακή της Ορθοδοξίας και η εκ μέρους του ανάγνωση του Συμβόλου της Πίστεως είναι αφενός μεν η εκ μέρους του δημόσια έκφραση της Πίστεώς του, αφετέρου δε η αναγνώριση του ότι κατά το άρθρο  3 του Συντάγματος «Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού».

Δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει τα μύχια της ψυχής του απερχομένου Προέδρου για την απουσία του. Όμως δικαιολογείται οι πολίτες να τη συνδυάσουν με το γεγονός της αρνήσεως να ορκισθεί ο κ. Τσίπρας, καθώς και πολλά μέλη της νέας κυβερνήσεως. Να υποθέσουν δηλαδή ότι ο κ. Παπούλιας προσαρμόσθηκε στην ιδεολογία της νέας πολιτικής εξουσίας… Στη Συνοδική Θεία Λειτουργία ηχηρή ήταν και η απουσία του κ. Τσίπρα, του κ. Σαμαρά και των άλλων πολιτικών αρχηγών, πλην του κ. Καμμένου. Επίσης ηχηρή η απουσία του καθ΄ ύλην Υπουργού Παιδείας Τουρισμού και Θρησκευμάτων κ. Αρ. Μπαλτά. Αντιθέτως θετική ήταν η παρουσία της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, μέλη της οποίας και κοινώνησαν των αχράντων Μυστηρίων.

Η εορτή της Κυριακής της Ορθοδοξίας τελείται εις ανάμνηση της αποκαταστάσεως της τιμής προς τις ιερές εικόνες από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα το 842 και του τέλους της εικονομαχίας, κατά την οποία η πολιτική εξουσία εδίωξε ανηλεώς όσους δεν συμφωνούσαν με την απόφασή της να καταργηθούν οι εικόνες. Η κατά την επίσημη ημέρα αυτή λιτανεία των εικόνων ετελείτο με την παρουσία του αυτοκράτορα στην Αγία Σοφία. Το Τυπικό της μεγάλης αυτής ημέρας περιγράφει ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Πορφυρογένητος στο έργο του «Έκθεσις της Βασιλείου Τάξεως», που το έγραψε το 953 και στο κεφάλαιο  «Όσα δει παραφυλάττειν τη εορτή της Ορθοδοξίας».

Από τις αρχές του 20ού αιώνα διατηρείτο αδιάλειπτα η παρουσία του Ανωτάτου Άρχοντος στην Συνοδική Θεία Λειτουργία κατά την Κυριακή της Ορθοδοξίας, η ανάγνωση του Συμβόλου της πίστεως και η εκ μέρους του παράθεση του επισήμου γεύματος προς τιμήν των μελών της Ιεράς Συνόδου. Ακόμη και σε περίοδο κρίσης των σχέσεων Εκκλησίας – Πολιτείας το έθος δεν είχε διαταραχθεί, έως φέτος, με την ενέργεια του κ. Παπούλια. Ελπίζεται ότι η ενέργεια του απερχομένου Προέδρου αποτελεί λυπηρή παρένθεση και όχι αρχή περιθωριοποίησης της Εκκλησίας.