Είπε Γέρων:Να μην μαλώνετε τα παιδιά, ακόμη και αν είναι όπως λένε "σκληρά". Δώστε αγάπη πολύ και γίνετε παράδειγμα αρετής γι' αυτά. Αυτά το καταλαβαίνουν και θα μαλακώσουν με τον καιρό. Βάλτε λίγο στην προσευχή τα παιδιά σας και ό Θεός μεριμνά περισσώς γι' αυτά.

Δώστε όσο περισσότερα μπορείτε. Ένα πράγμα, που σώζει τις ψυχές είναι η ελεημοσύνη. Εσείς κοιτάτε να φτιάχνετε εδώ τα σπίτια. Φτιάξτε κι ένα σπιτάκι στον Ουρανό, να σας περιμένει...

Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης

ΛΑΔΙ ΟΧΙ, ΕΛΙΕΣ ΝΑΙ˙ ΓΙΑΤΙ;

Απαντά ο αείμνηστος καθηγητής της Λειτουργικής

Ιω. Φουντούλης

 «Γιατί σε καιρό νηστείας νηστεύουμε το λάδι και τα ψάρια και τρώμε ελιές και αυγοτάραχο;»

 Η παλιά και αληθινή νηστεία συνίσταται στην πλήρη αποχή τροφής η στην ξηροφαγία. Επειδή όμως αυτή δεν είναι δυνατόν να τηρηθεί στις μεγάλες περιόδους των νηστειών του εκκλησιαστικού έτους, λόγω δύσκολων συνθηκών ζωής η έλλειψης ζήλου, έχουν στην πράξη επινοηθεί διάφορες διευκολύνσεις, ώστε να είναι δυνατή η εφαρμογή της νηστείας από όλους τους πιστούς. 

 Στην αρχαία εποχή οι χριστιανοί μετά την ενάτη ώρα (3 μ.μ.) των νηστήσιμων ημερών κατέλυαν μόνο νερό και ψωμί. Σιγά-σιγά όμως όχι μόνο η διάρκεια της ολοκληρωτικής αποχής από τροφή περιορίστηκε στα συνηθισμένα και στις άλλες μέρες όρια γι αυτό μετατέθηκαν και οι Εσπερινοί της Τεσσαρακοστής και οι Προηγιασμένες το πρωί αλλά και άλλα είδη τροφών άρχισαν να χρησιμοποιούνται, όπως οι καρποί, τα όσπρια, τα οστρακόδερμα, τα μαλάκια κ.ο.κ.

 Μέσα στα πλαίσια αυτά μπορεί να κατανοηθεί και το ότι τρώμε ελιές κατά τις ημέρες που δεν τρώμε λάδι, και αυγοτάραχο κατά τις ημέρες που απέχουμε από ψάρια. Για το πρώτο μπορούμε να επικαλεστούμε το λόγο ότι οι ελιές τρώγονται ως καρπός, ενώ η απαγόρευση του λαδιού αφορά στα φαγητά που παρασκευάζονται με λάδι. Για το δεύτερο η δικαιολογία είναι λιγότερο εύλογη, αφού δεν ισχύει το ίδιο για το γάλα η τα αυγά, αλλά και αυτά απαγορεύονται κατά τις νηστείες μας ως «καρπός... και γεννήματα ων απεχόμεθα» κατά τον 56^ο κανόνα της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου. Γνωρίζω πάντως ευλαβείς χριστιανούς που κατανοούν ότι πρόκειται για «οικονομία», και κατά τις ημέρες των μεγάλων νηστειών, όπως και την παραμονή που θα κοινωνήσουν, απέχουν και από ελιές και από αυγοτάραχο. 

 Είναι αλήθεια πως αυτή την ερώτηση την ακούμε συχνά από καλοπροαίρετους πιστούς και συχνότερα από μερικούς που ειρωνεύονται τις νηστείες. Θα μπορούσε και στις δύο περιπτώσεις να υπογραμμιστεί η ελαστικότητα και το φιλάνθρωπο των σχετικών εθίμων και των κανόνων της Εκκλησίας, που δεν έχουν σκοπό να εξοντώσουν τους ανθρώπους, αλλά να τους βοηθήσουν να ασκηθούν στην εγκράτεια και να κυριαρχήσουν στα πάθη τους. Αν τους σκανδαλίζουν οι τροφές αυτές, μπορούν να απέχουν από αυτές χωρίς κατά τον απόστολο να εξουθενώνουν τους «εσθίοντας» η να «κρίνουν» (Ρω 14,3) την Εκκλησία για την φιλάνθρωπη τακτική της. Το να αναλάβει η Εκκλησία αγώνα για την εκκαθάριση των σχετικών με τη νηστεία εθίμων και των τροφών που τρώγονται η όχι σ αυτήν, ούτε του παρόντος είναι ούτε μπορεί να μείνει πάντοτε μέσα στα όρια της σοβαρότητος. Εκείνο που πρωτεύει είναι ο τονισμός της ανάγκης της νηστείας και της πνευματικής ωφέλειας που προέρχεται απ αυτή, καθώς και η προσπάθεια για την κατά το δυνατόν συμμόρφωση των πιστών στις σχετικές εκκλησιαστικές διατάξεις, που αρκετά έχουν ατονήσει στις μέρες μας.

πηγή

Ο άθεος και η γριούλα

 

Του π. Δημητρίου Ντούτκο

 Στις δώδεκα τα μεσάνυχτα, χτύπησαν την πόρτα στην Εκκλησία. Ήταν μια γριούλα. Και ζητούσε παπά, να πάει να κοινωνήσει έναν άρρωστο.

Ο παπάς ετοιμάστηκε και βγήκε αμέσως μαζί της. Πλησιάζουν σε ένα φτωχό σπιτάκι, τύπου παράγκας.

Η γριούλα ανοίγει την πόρτα και μπάζει τον ιερέα σε ένα δωμάτιο. Και να ξαφνικά ο παπάς ευρίσκεται εκεί μόνος με τον άρρωστο.

Ο άρρωστος του δείχνει με χειρονομίες την πόρτα και σκούζει.

- Φύγε από εδώ! Ποιος σε κάλεσε; Εγώ είμαι άθεος. Και άθεος θα πεθάνω.

Ο παπάς τα έχασε.

- Μα δεν ήλθα από μόνος μου! Με κάλεσε η γριά!

- Ποια γριά; Εγώ δεν ξέρω καμιά γριά!

Ο παπάς, καθώς στέκει απέναντί του, βλέπει επάνω από το κεφάλι του αρρώστου, μια φωτογραφία με την γυναίκα πού τον κάλεσε.

Του λέει, ενώ του δείχνει το πορτραίτο.

- Να αυτή!

- Ποια αυτή, ξέρεις, τί λες, παπά; Αυτή είναι η μάνα μου. Και έχει πεθάνει χρόνια τώρα!

Για μια στιγμή πάγωσαν και οι δύο. Αισθάνθηκαν δέος. Ο άρρωστος άρχισε να κλαίει.

Και αφού έκλαψε, ζήτησε να εξομολογηθεί. Και μετά, κοινώνησε.

Η μητέρα του είχε φροντίσει από τον ουρανό, να του δείξει τον δρόμο της σωτηρίας.

ΠΩΣ Η ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΞΑΠΛΩΘΗΚΕ ΣΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ

ΟΙ «ΞΥΠΟΛΥΤΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ» ΤΟΥ ΜΑΟ:

Η Μυστική Ιστορία της Κινέζικης Ιατρικής

Σήμερα θα πάμε να ρίξουμε μια ματιά στο πώς η κινέζικη εναλλακτική ιατρική εξαπλώθηκε στο δυτικό κόσμο. Οι οπαδοί της εναλλακτικής ιατρικής υποστηρίζουν ότι αυτή η αρχαία σοφία ήταν (και είναι) σε κοινή χρήση σε όλη την Κίνα, και ο δυτικός κόσμος συνειδητοποιεί την αξία της. Οι σκεπτικιστές αυτής της άποψης επισημαίνουν ότι η εναλλακτική ιατρική χρησιμοποιήθηκε μόνο στις αγροτικές περιοχές της Κίνας όπου οι συμβατικές θεραπείες δεν ήταν διαθέσιμες, και έγινε δημοφιλής επειδή ήταν φθηνή και όχι επειδή ήταν αποτελεσματική. Η αληθινή ιστορία φέρνει στο φως μια ενδιαφέρουσα θέση για αυτές τις απόψεις.

Άρθρο του Brian Dunning με τίτλο: «Mao's Barefoot Doctors: The Secret History of Chinese Medicine»

 Έτσι, ας πάμε πίσω στο χρόνο να επισκεφθούμε την επαναστατική Κίνα, γύρω στα μέσα του 20^ου αιώνα. Το «Μεγάλο Άλμα προς τα Εμπρός» για την Πολιτιστική Επανάσταση, του Μάο Τσε Τουνγκ ήταν σε πλήρη εξέλιξη. Στην αρχή αυτής της περιόδου, οι περισσότεροι Κινέζοι ήταν από τους πλέον απομονωμένους λαούς του κόσμου, στο κατώφλι των οποίων δεν είχαν φτάσει ακόμη οι σύγχρονες καινοτομίες, όπως και πολλοί Αφρικανοί, Ινδοί και Ινδονήσιοι. Αγνοούσαν σε μεγάλο βαθμό τις εξελίξεις στον τομέα της επιστήμης και της τεχνολογίας, και οι κοσμοθεωρίες τους κυριαρχούνταν από τις τοπικές παραδόσεις. Τα φάρμακα ήταν σπάνια για τον λαό και η κάθε αρρώστια αντιμετωπιζόταν με παραδοσιακές θεραπείες που βασίζονταν στις αντιεπιστημονικές πεποιθήσεις που γνώριζαν.

Εν τω μεταξύ, στα περισσότερα βιομηχανικά πληθυσμιακά κέντρα του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων και των μεγάλων πόλεων της Κίνας, τα νοσοκομεία εφάρμοζαν την αιχμή της ιατρικής επιστήμης. Οι Κινέζοι ογκολόγοι συνταγογραφούσαν χημειοθεραπείες για καρκίνο όπως και στα υπόλοιπα μέρη του κόσμου. Σε ασθενείς με μεγάλους πόνο χορηγούσαν οπιούχα. Ήδη από το 1949, η Κινεζική Ακαδημία Επιστημών ήταν ένα από τα κορυφαία ερευνητικά ιδρύματα του κόσμου στον τομέα των βιοεπιστημών και της ιατρικής. Μιά διαφορά που θα μπορούσε να βρει κάποιος μεταξύ των κινεζικών νοσοκομείων και των νοσοκομείων άλλων κρατών ήταν η χρήση του βελονισμού, που ήταν και εξακολουθεί να είναι σε σχετικά ευρεία χρήση. Ωστόσο, με μια σημαντική προϋπόθεση. Στην Κίνα, ο βελονισμός χρησιμοποιείται μόνο για την ανακούφιση από τον πόνο, ποτέ ως θεραπεία, και πάντα σε συνδυασμό με τα συμβατικά παυσίπονα φάρμακα, εφόσον είναι διαθέσιμα.

Η εφαρμογή της διαθέσιμης ιατρικής επιστήμης ήταν ωραία και καλή για τους κινέζους που ζούσαν στις πόλεις, αλλά δεν βοηθούσε αυτούς που κατοικούσαν στην επαρχία και που μόλις και μετά βίας γνώριζαν ότι υπήρχαν …πόλεις. Το 1958, ο Μάο Τσε Τουνγκ ξεκίνησε το περιοδικό του κομμουνιστικού κόμματος που ονομαζόταν «Κόκκινη Σημαία». Ήταν το προπαγανδιστικό φερέφωνο της κυβέρνησης για τα προγράμματα μεταρρύθμισης του Μάο, εξηγώντας τα προγράμματα και την φιλοσοφία του κόμματος. Ένα από τα εθνικά προβλήματα που παρουσίαζε το περιοδικό ήταν και αυτό της υγειονομικής περίθαλψης. Μέχρι το 1964, ο αστικός πληθυσμός ήταν λιγότερος από το 2% του πληθυσμού της χώρας, που στη συντριπτική του πλειοψηφία κατοικούσε σε απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές. Ωστόσο, αυτό το 2% στις πόλεις λάμβανε σχεδόν το σύνολο του προϋπολογισμού για την Υγεία της Κίνας, καθώς και όλα τα οφέλη από τη σύγχρονη ιατρική τεχνολογία.

Η κυβέρνηση του Μάο είχε προσπαθήσει από το 1949 να προσλάβει γιατρούς ενθαρρύνοντάς τους να μετακινηθούν από τις πόλεις προς την επαρχία, αλλά σε μεγάλο βαθμό απέτυχε. Η υγειονομική περίθαλψη παρέχονταν κυρίως από ομάδες ιατρών οι οποίοι ταξίδευαν για μερικές εβδομάδες στις απομακρυσμένες επαρχίες, αλλά στη συνέχεια επέστρεφαν πίσω στα νοσοκομεία όπου είχαν ένα αξιοπρεπές εισόδημα. Το πρόβλημα έγινε εντονότερο με την αυξανόμενη εξάπλωση της σχιστοσωμίασης, μίας παρασιτική νόσου που προκαλεί μόλυνση και οργανική βλάβη, και κυρίως χαρακτηρίζεται από πρήξιμο στην κοιλιακή χώρα. Η σχιστοσωμίαση ήρθε να γίνει το  σύμβολο της έλλειψης υγειονομικής περίθαλψης στην Κίνα.

Ο Μάο σχεδίασε μια λύση στο πρόβλημα αυτό η οποία δημοσιεύθηκε το 1968 στην «Κόκκινη Σημαία». Η εμπειρία είχε διδάξει τον Μάο ότι οι προσπάθειες να ωθήσει την υγειονομική περίθαλψη στην επαρχία ήταν καταδικασμένες, και έτσι έκανε το αντίθετο. Αγρότες από όλη την Κίνα προσλήφθηκαν, εκπαιδεύτηκαν δωρεάν, και στάλθηκαν πίσω στα χωριά τους ως επαγγελματίες υγείας.

Μέσα σε μόλις λίγα χρόνια, περίπου 150.000 γιατροί και 350.000 παραϊατρικό προσωπικό- μισό εκατομμύριο εργαζόμενοι για να εξυπηρετήσουν πάνω από μισό δισεκατομμύριο ασθενείς - εργάζονταν σε όλη τη χώρα. Έγιναν γνωστοί ως οι Ξυπόλυτοι γιατροί. Οι υποψήφιοι έπρεπε να είναι απόφοιτοι Λυκείου. Οι περισσότεροι έλαβαν τρεις έως έξι μήνες εκπαίδευση στο πλησιέστερο νοσοκομείο, και όταν δούλευαν ως ιατροί στα χωριά τους, συσσώρευαν πόντους εργασίας ακριβώς όπως έκαναν για την κανονική αγροτική εργασία τους. (Οι Πόντοι εργασίας ήταν ένα σύστημα που χρησιμοποίησε η κομμουνιστική Κίνα για να μετράει την παραγωγικότητα κάθε οικογένειας, με τους οποίους μπορούσαν να λάβουν σιτηρά πέρα ​​από τη βασική κατανομή, ή άλλα αγαθά και υπηρεσίες.) Οι Ξυπόλυτοι γιατροί εργάζονταν όχι περισσότερο από μισή ώρα ως γιατροί επειδή έπρεπε να συνεχίσουν και τις γεωργικές εργασίες τους. Πολλοί Ξυπόλητοι γιατροί παρακολούθησαν αργότερα την ιατρική σχολή και έλαβαν άδεια γιατρού. Στην πραγματικότητα, ο καθηγητής Chen Zhu, ο υπουργός Υγείας και αντιπρόεδρος της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών της Κίνας, ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως ξυπόλυτος γιατρός στην επαρχία Jiangxi, πριν αποφασίσει να πάει στην ιατρική σχολή.

Μέχρι το 1970, η Κίνα είχε φτιάξει ένα μεγάλο στρατό του μισού εκατομμυρίου παραϊατρικό προσωπικό. Είχαν εκπαιδευτεί και είχαν τοποθετηθεί σε όλη τη χώρα εκεί όπου υπήρχε μεγαλύτερη ανάγκη. Αλλά υπήρχε ακόμα ένα πρόβλημα, ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου πόροι για να εξοπλιστούν οι ξυπόλυτοι γιατροί με ιατρικά εργαλεία, προμήθειες, ή φάρμακα. Υπήρχε επίσης η θεραπεία για την σχιστοσωμίαση, αλλά δεν υπήρχαν χρήματα ώστε οι ξυπόλητοι γιατροί να την παράσχουν. Έτσι επιστρατεύτηκε ο πόρος που η Κίνα είχε πάντα άφθονο: Το ανθρώπινο προσωπικό. Η Σχιστοσωμίαση προκαλείται από τα σκουλήκια, και αυτά τα σκουλήκια εξαπλώνονται από μολυσμένα σαλιγκάρια μέσω του τοπικού δικτύου παροχής ύδρευσης. Σε όλη την Κίνα, οι Ξυπόλυτοι γιατροί καθοδηγούσαν εργάτες και καθάριζαν λίμνες και ρέματα, ώστε να εξαλείψουν τον πληθυσμό των σαλιγκαριών. Και αυτό πέτυχε. Μέσα σε δεκαπέντε χρόνια, αυτή η απλή μέθοδος μείωσε τη συχνότητα εμφάνισης της ασθένειας από δέκα εκατομμύρια ετησίως σε μόλις πάνω από δύο εκατομμύρια, και σε ορισμένες περιοχές, είχε εξαλειφθεί εντελώς.

Ένα άλλο σημαντικό μέρος της εκπαίδευσής τους ήταν οι πρώτες βοήθειες, για την αντιμετώπιση των τραυματισμών και άλλων καταστάσεων έκτακτης ανάγκης. Είχαν επίσης μάθει την φροντίδα πριν και μετά τον τοκετό καθώς και τους βασικούς κανόνες υγιεινής, όπως το πλύσιμο των χεριών πριν από το φαγητό. Οι Ξυπόλυτοι γιατροί διδάχτηκαν να αναγνωρίζουν τα συμπτώματα των παθήσεων που απαιτούν ιατρική περίθαλψη, ώστε να παραπέμπουν τους ασθενείς στο κοντινότερο νοσοκομείο. Αλλά τι γίνεται όταν η ασθένεια δεν είναι αρκετά σοβαρή ώστε να δικαιολογεί νοσηλεία σε νοσοκομείο; Οι Ξυπόλυτοι γιατροί είχαν τη δυνατότητα να συνταγογραφήσουν φάρμακα, αλλά το πρόβλημα ήταν ότι τα φάρμακα εκτός του ότι ήταν δύσκολο να έρθουν ήταν και πολύ ακριβά για τους αγρότες. Ο Μάο ήξερε ότι δεν υπήρχαν κεφάλαια για να δημιουργηθούν 150.000 νέα φαρμακεία σε όλη την Κίνα. Έτσι, παρείχε μια εναλλακτική λύση.

Η Επαναστατική Επιτροπή Υγείας της επαρχίας Χουνάν δημοσίευσε ένα βιβλίο, «Το Εγχειρίδιο του Ξυπόλυτου γιατρού», σαν εφόδιο προς τους άνευ εξοπλισμό Ξυπόλυτους γιατρούς. Το εγχειρίδιο είναι εκπληκτικά περιεκτικό, δίνοντας οδηγίες για την αντιμετώπιση σχεδόν κάθε ασθένειας. Καλύπτει τη βασική ανατομία, τον έλεγχο των γεννήσεων, την υγιεινή και την διάγνωση. Ενδιαφέρον είναι και το ότι προβλέπει επίσης την πιθανή μη-διαθεσιμότητα των απαραίτητων ιατρικών θεραπειών. Έτσι, ως συμπλήρωμα, το μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου του είναι για τα φαρμακευτικά φυτά: πως μοιάζουν, πώς συλλέγονται πως προετοιμάζονται, και ποιες ασθένειες πιστεύεται ότι θεραπεύουν.

Όταν «Το Εγχειρίδιο του Ξυπόλυτου γιατρού» έφθασε στο δυτικό πολιτισμό, η κινεζική εναλλακτική ιατρική απογειώθηκε από μια αόριστη περιέργεια σε μόδα-μανία. Αλλά το βιβλίο αυτό δεν παρείχε μια ολοκληρωμένη παρουσίαση. Δεν έδινε την πλήρη εικόνα για το τι συνέβαινε στα κινεζικά νοσοκομεία, ούτε καν την μέθοδο των κανονικών (με άδεια)  ιατρών. Το «Εγχειρίδιο του Ξυπόλυτου γιατρού» παρουσίαζε την καλύτερη δυνατή λύση στη θεραπεία από γιατρούς χωρίς εξοπλισμό  και φάρμακα. Έτσι οι Δυτικοί δημιούργησαν λάθος αντίληψη για την κινεζική ιατρική από το βιβλίο αυτό.

Είναι αλήθεια ότι «Το Εγχειρίδιο του Ξυπόλυτου γιατρού»  υποστηρίζει εναλλακτικές θεραπείες, ωστόσο συνιστά την συμβατική ιατρική αγωγή, εφόσον είναι διαθέσιμη. Για παράδειγμα, το εγχειρίδιο περιγράφει τη θεραπεία για την ιαπωνική εγκεφαλίτιδα. Συνιστά τη χρήση του βελονισμού, πακέτα λάσπης, κομπρέσα με κομμάτια φρύνου και αφεψήματα. Αλλά δίνει επίσης τον κατάλογο των συμβατικών φαρμάκων που πρέπει να χορηγηθεί ενδοφλεβίως. Σε όλο το εγχειρίδιο, σχεδόν κάθε ασθένεια που παρατίθεται περιλαμβάνει τη συμβατική ιατρική θεραπεία που πρέπει να δοθεί, εφόσον διατίθενται, καθώς και την παραδοσιακή θεραπεία που πρέπει να δοθεί σε αντίθετη περίπτωση.

Ωστόσο, ανακάλυψα κάτι πολύ ενδιαφέρον, όταν προσπάθησα να επιβεβαιώσω αυτό. Υπάρχουν αρκετές διαθέσιμες αγγλικές μεταφράσεις του εγχειριδίου. Μου δημιουργήθηκε περιέργεια όταν είδα ότι ο αριθμός των σελίδων ποικίλει. Μερικές εκδόσεις  είναι 372 σελίδες, και άλλες 960. Μπόρεσα να βρω μόνο μία έκδοση διαθέσιμη σε ηλεκτρονική μορφή για να ελέγξω και να συγκρίνω, και είναι αυτή που είναι ήδη ευρύτατα δημοσιεμένη στις ΗΠΑ. Είναι  από τις εκδόσεις «The Running Press», και ο πλήρης τίτλος είναι «Ένα Εγχειρίδιο του Ξυπόλυτου γιατρού: Μια Συνοπτική έκδοση του κλασικού έργου της Ανατολικής Βοτανοθεραπεία» (A Barefoot Doctor's Manual: A Concise Edition of the Classic Work of Eastern Herbal Medicine).

 Σημειώστε την λέξη «συνοπτική».

 Το 1977, οι «The Running Press» κυκλοφορούσαν μια μεγαλύτερη έκδοση του βιβλίου, το οποίο έχει πλέον εξαντληθεί. Ο τίτλος του ήταν «Εγχειρίδιο του Ξυπόλυτου γιατρού: Η αμερικανική μετάφραση της Επίσημου Κινεζικού παραϊατρικού Εγχειριδίου» (A Barefoot Doctor's Manual: The American Translation of the Official Chinese Paramedical Manual).

 Ψάχνοντας τα αποσπάσματα του αρχικού κειμένου της μεγαλύτερης σε σελίδες έκδοσης (διαθέσιμη στα Βιβλία Google), βρήκα ότι υπήρχε η συμβατική ιατρική θεραπεία για την ιαπωνική εγκεφαλίτιδα. Αλλά στην ίδια αναζήτηση μέσα στην «συνοπτική» έκδοση, τη οποία αγόρασα, διαπίστωσα ότι όλες οι αναφορές της συμβατικής ιατρικής έχουν διαγραφεί.

Περίπου 600 σελίδες έγκυρων ιατρικών πληροφοριών αφαιρέθηκαν από το βιβλίο για το αναγνωστικό κοινό της Δύσης. Αυτό που απομένει τελικά στην έκδοση αυτή είναι ουσιαστικά μια λίστα από κινέζικες παραδοσιακές θεραπείες, χωρίς καμία σημείωση για τον αναγνώστη ότι οι Ξυπόλυτοι γιατροί βασίζονταν και  σε κάτι άλλο πέρα των παραδοσιακών εναλλακτικών πρακτικών.

Η έκδοση δεν ήταν απλά συνοπτική! Εκδόθηκε προσεκτικά για να δώσει μια λοξή (και ψεύτικη) εντύπωση για το τι είναι η κινεζική ιατρική. Οι εκδότες μετέτρεψαν ένα υπεύθυνο παραϊατρικό εγχειρίδιο σε προώθηση της εναλλακτικής ιατρικής υπό το πρόσχημα της «αρχαίας κινεζικής σοφίας».

Και έτσι, όταν κοιτάξουμε την ιστορία στο σύνολό της, διαπιστώνουμε ότι η εναλλακτική ιατρική δεν αντιπροσωπεύει αυτό που οι Κινέζοι γιατροί πρότειναν, τουλάχιστον όχι μετά την αυγή της φαρμακευτικής επιστήμης και έτσι το επιχείρημα ότι η εναλλακτική ιατρική είναι έγκυρη επειδή οι Κινέζοι την χρησιμοποιούν, είναι ψευδής. Επίσης τον ισχυρισμό ότι ο Μάο προώθησε την εναλλακτική ιατρική μέσω του προγράμματος των Ξυπόλητων Γιατρών επειδή ήταν φθηνή δεν τον θεωρούμε αληθινό. Το σχέδιο ήταν μια ειλικρινής προσπάθεια να παρέχει την καλύτερη διαθέσιμη ιατρική περίθαλψη, και κατέληξε στις εναλλακτικές θεραπείες, επειδή τίποτε άλλο δεν ήταν εφαρμόσιμο ... και δυστυχώς, αυτό συνέβαινε στις περισσότερες των περιπτώσεων.

Άρθρο του Brian Dunning με τίτλο: «Mao's Barefoot Doctors: The Secret History of Chinese Medicine» στην διεύθυνση: skeptoid

Μετάφραση και προσαρμογή: Κωνσταντίνος Ναυπλιώτης

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον egolpion

13  ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2015

Η Ιωάννα που δεν την ήθελε κανείς

"Γράφω   από  τη  θέση μιας μητέρας που έπρεπε να διαλέξει  και  διάλεξε  σωστά.  

Και αυτό υπό τις συνθήκες  που είχα εγώ η ίδια δημιουργήσει, κάνοντας ότι χει-

ρότερο μπορούσα  για  να  φθάσω σε   μια   αξιοθρήνητη   κατάσταση.

Ήμουν   έγκυος   στην 11η εβδομάδα  όταν   το   ανακάλυψα . Επειδή έπασχα από μανιοκαταθλιπτική  ψύχωση  έπαιρνα  δύο δυνατά τοξικά φάρμακα (το Fluanxol και την Carbamazepina).  Δεν ήθελα  σε καμιά περίπτωση να κάνω παιδί με το άνδρα που είχα κοιμηθεί σαν από απόγνωση και τον οποίο δεν τον ήθελα δίπλα μου.

Σκεφτόμουν ότι ίσως η θεραπεία που έκανα θα λειτουργούσε από μόνη της ως αντισυλληπτικό . Και να που βρέθηκα έγκυος ,με το κίνδυνο να γεννήσω ένα ανάπηρο παιδί. ( Το Carbaamazepina που έπαιρνα τους  τρεις πρώτους μήνες μπορεί να  προκαλέσει  βλάβη στη σπονδυλική στήλη του παιδιού). Ήμουν υπό μεγάλη πίεση.

Η γυναικολόγος μου είπε να κάνω αποβολή  όσο  πιο  γρήγορα,  λαμβάνοντας  υπόψιν τα φάρμακα που πήρα και  τη ψυχική μου κατάσταση. Η μητέρα μου με πίεζε  κατατρομαγμένη για το τι μπορεί να ακολουθήσει, ο πατέρας του παιδιού το ίδιο. Όμως  η  εναλλακτική λύση -η έκτρωση - με τρόμαζε ακόμη πιο πολύ:  Θα  γινόμουν δολοφόνος του ίδιου του παιδιού μου στερώντας του το πιο θεμελιώδες δικαίωμα μιας ανθρώπινης ύπαρξης, το δικαίωμα να ζήσει.
Μόλις έμαθα ότι είμαι έγκυος έτυχε να δω στη τηλεόραση μια εκπομπή που αναφερόταν σε παιδιά με σοβαρές αναπηρίες. Άλλα είχαν σύνδρομο Down, άλλα είχαν γεννηθεί χωρίς χέρια ή πόδια, αλλά έδειχναν ευτυχισμένα που οι γονείς τους διάλεξαν για αυτά τη ζωή.
Δεν είχε σημασία που εγώ ήμουν άρρωστη, ανύπανδρη, άνεργη και με τη σκοτεινή προοπτική να γεννήσω ένα παιδί ανάπηρο.
Το παιδί που βρισκόταν στη κοιλιά μου θα διάλεγε τη ζωή ..
Για αυτό ήταν η μοναδική ευκαιρία να δει το φως της ημέρας.

Η γενετική το έχει αποδείξει προ πολλού: Είμαστε μοναδικοί και ανεπανάληπτοι. Έτσι παλεύοντας πρώτα με τις φοβίες μου και τα αρνητικά μου συναισθήματα , αποφάσισα να αφεθώ στο έλεος και τη  συγχώρεση του Ιησού Χριστού και της Παναγίας στην οποία προσευχόμουν ακατάπαυστα να μη πέσουν οι αμαρτίες πάνω στο παιδί μου και να γεννηθεί υγιές.

Αν και δεν επιθυμούσα να γίνω μητέρα, από τη στιγμή που αποφάσισα να απορρίψω την τρομακτική εναλλακτική λύση της έκτρωσης αισθανόμουν μέσα  μου ψυχική ειρήνη και ψυχική δύναμη.
Αν και μέχρι τους εννέα μήνες δεν ήταν καθόλου εύκολα (έβγαλα ένα φρονιμίτη που με πονούσε τρομερά, πέρασα δύο ιώσεις και μια βαριά γρίπη το έβδομο μήνα ενώ τον τελευταίο μήνα είχα τα πόδια υπερβολικά πρησμένα και ανεβασμένη τη πίεση), ωστόσο χωρίς να πάρω κάποιο φάρμακο από αυτά που έπαιρνα για τα νεύρα, η ψυχική μου κατάσταση ήταν σταθερή .
Τελικά γέννησα τον Ιανουάριο του 2004. Ο γιατρός που με είχε μαλώσει  επειδή ήθελα να γεννήσω παρά τα προβλήματά μου, ανακοίνωσε πρώτα στους γονείς μου ότι είχαν μια υγιέστατη εγγονή που ζύγιζε 3,900kg
Είδα τη κόρη μου τη Ιωάννα τη επόμενη μέρα και νόμιζα ότι ονειρεύομαι. Και όλα αυτά επειδή από μια στιγμή και μετά -χρησιμοποίησα τη ελευθερία του  να  διαλέξω, σεβόμενη και την ελευθερία μιας ανθρώπινης ύπαρξης ευρισκόμενης στην αρχή  του δρόμου και την οποία δυστυχώς κανείς ,ούτε ένας ανθρώπινος νομός δε μπορεί να προστατέψει, εκτός από το ηθικό νόμο που εμφύσησε ο Θεός σε κάθε άνθρωπο και φυσικά  η Πρόνοια Του. "

πηγή 

Οι Γερμανοί φεύγουν με το «νόμισμά» τους

Γράφει ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας

Ἦταν συνήθης ναζιστικὴ τακτικὴ μαζὶ μὲ τὰ τάνκς νὰ κουβαλοῦν καὶ χαρτονομίσματα γιὰ νὰ καθίσταται πιὸ ¨νόμιμη¨καὶ εὔκολη ἡ λεηλασία τῶν κατακτημένων λαῶν.

ἡ ΙΣΤΟΡΙΑ

Στὶς 27 Ἀπριλίου οἱ γερμανικὲς δυνάμεις μπῆκαν στὴν Ἀθήνα . Στὶς 29 ἀνακοινώθηκε πὼς ἔπρεπε νὰ γίνονται δεκτὰ τα στρατιωτικὰ μάρκα που ἔφεραν μαζί τους. 

Τὰ χαρτονομίσματα αὐτὰ δὲν εἰχαν καμιὰ ἀξία ...ἀφού δεν εἶχαν κανένα ἀντίκρισμα καὶ δεν κυκλοφοροῦσαν στὴν Γερμανία.

Ἡ φωτογραφία του ἀπεικονίζει ἕνα PFENNIG (Φένιχ) τῶν 5. Κυκλοφοροῦσε καὶ τῶν 1, 10, καὶ 50 .

Ἦταν τυπωμένο μόνο ἀπὸ τὴν μία ὄψη.

Αὐτό τό ἄχρηστο χαρτὶ ἤταν ὑποχρεωμενοι οἱ Ἕλληνες πολίτες νὰ εἰσπράττουν ὅταν «πουλοῦσαν» ἀγαθὰ στοὺς Γερμανούς. kolotoubes.blogspot.gr

12 Ὀκτωβρίου 1944 οἱ Γερμανοὶ φεύγουν καὶ παίρνουν μαζί τους τὸ χαρτονόμισμα...
καὶ τὰ ἐγκλήματά τους

http://youtu.be/HHA-JLRfAXA  ΕΠΙΚΑΙΡΑ 1944

Οἱ ¨ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΠΟΘΟΙ¨

Τὴν ἄποψη ὅτι ἡ Γερμανία ὀφείλει στὴν Ἑλλάδα ἕνα τεράστιο ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς κατοχῆς ἐκφράζει ὁ διάσημος Γερμανὸς ἀναλυτῆς καὶ συγγραφέας Πὸλ Χόκενος μὲ ἐκτενέστατο ἄρθρο του στὸ εἰδησεογραφικὸ πρακτορεῖο Al Jazeera.

Ὁ Χόκενος ἐπισημαίνει πὼς ἡ ναζιστικὴ βαρβαρότητα στὴν Ἑλλάδα ἔχει περάσει στὰ ψιλὰ γράμματα τῆς παγκόσμιας Ἱστορίας καὶ πὼς δὲν εἶναι εὐρέως γνωστὸ ὅτι οἱ Ἕλληνες ὑπέφεραν τὰ πάνδεινα ἀπὸ τοὺς Ναζί. Περισσότερες ἀπὸ 100 πόλεις καὶ χωριὰ στὴν Ἑλλάδα βίωσαν ἐξίσου ἀνείπωτης βαρβαρότητας καταστάσεις μὲ ἐκεῖνες τοῦ ὁλοκαυτώματος τοῦ χωριοῦ Lidice στὴν Τσεχία καὶ τοῦ Ὀραντοὺρ στὴ Γαλλία, οἱ ὁποῖες εἶναι καὶ πιὸ γνωστές.

«Ἡ Ἑλλάδα δὲν εἰσέπραξε τίποτα ἀπὸ τὶς πολεμικὲς ἐπανορθώσεις ἐπειδὴ δὲν εἶχε ἕνα ἰσχυρὸ λόμπι γιὰ νὰ πιέσει γιὰ τὰ συμφέροντά της στὶς εἰρηνευτικὲς συνδιασκέψεις» συμπληρώνει ὁ Γερμανὸς ἀναλυτής καὶ ἀναφέρει γιὰ τὰ μόλις 67 ἑκατ. δολάρια ποὺ ἔφτασαν στὴν Ἑλλάδα στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 1960, τὴν ὥρα ποὺ τὸ ὀφειλόμενο ποσὸ μόνο ἀπὸ τὸ κατοχικὸ δάνειο «ὑπολογίζεται ἀπὸ 8 δίσ. ἕως 10 δίσ. εὐρώ».

Ὁ Βερολινέζος συγγραφέας καὶ ἀναλυτής τονίζει ὅτι ἡ ἡ Γερμανία ἐπιδεικνύει μία τρομερὴ σκληρότητα ἀναφορικὰ μὲ τοὺς ὅρους τοῦ πακέτου διάσωσης τῆς Ἑλλάδας, τὴν ὥρα ποὺ ὅταν ἐκείνη εἶχε γιγαντιαία χρέη καὶ τεράστια προβλήματα μετὰ τὸν Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ἔτυχε πολὺ εὐνοϊκότερης μεταχείρισης ἀπὸ τοὺς νικητὲς τοῦ Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ἄλλωστε, οἱ τότε «νικητὲς δὲν ἤθελαν νὰ ἐπαναλάβουν τὸ λάθος» μετὰ τὴ λήξη τοῦ Α' Παγκοσμίου Πολέμου, καθὼς πρωταρχικός τους σκοπὸς ἦταν ἡ εἰρήνη.

«Ἕνα μάθημα ἀπόλυτα ἐπίκαιρο μέχρι καὶ σήμερα» γράφει ὁ Χόκενος καὶ συμβουλεύει τοὺς Εὐρωπαίους ἡγέτες ποὺ διαπραγματεύονται στὶς Βρυξέλλες «νὰ τὸ ξαναθυμηθοῦν». Ὁ ἴδιος ὑποστηρίζει ὅτι «ἡ Γερμανία μπορεῖ οἰκονομικὰ νὰ ἀντέξει νὰ πληρώσει μέρος τοῦ ἑλληνικοῦ χρέους» καὶ αὐτό, κατὰ τὸν Χόκενος «θὰ βοηθοῦσε νὰ σταθεροποιήσει καὶ τὴν οἰκονομία τῆς Ἑλλάδος ἀλλὰ καὶ ὁλόκληρης τῆς Εὐρωζώνης».

defencenet.gr 13/02/2015

Ἡ  ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ὅμως διαψεύδει

Δηλώσεις τοῦ  Ζ.Κ.Γιοῦνκερ

«Ἂν σήμερα κάναμε ὅ,τι ζητάει ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση, μὲ κάθε λεπτομέρεια ἐννοῶ, καὶ ἂν αὔριο οἱ Φινλανδοὶ ποὺ ψηφίζουν σὲ λίγο καιρὸ καὶ οἱ Ἰσπανοὶ ποὺ ψηφίζουν τὸ φθινόπωρο... πρέπει νὰ ἀλλάζουμε πολιτική, κάθε φορᾶ ποῦ γίνονται ἐκλογές; Πρέπει νὰ θεωρήσουμε ὅτι οἱ Συνθῆκες δὲν εἶναι πιὰ Συνθῆκες καὶ ὅτι οἱ κανόνες δὲν εἶναι πιὰ κανόνες, ἐπειδὴ ἔγιναν ἐκλογές;» εἶπε χαρακτηριστικά, ἀδιαφορώντας στὸ ὅτι σὲ μία δημοκρατικὴ Εὐρώπη ὁ λαὸς ἔχει λόγο γιὰ τὶς Συνθῆκες ποὺ τοῦ ἐπιβάλλουν. 15/02/2015 e-rodios.blogspot.gr

Ἂν τὰ ἀδιέξοδα ἐπὶ ἀδιεξόδων σκιαγραφήσουν τὴν καθημερινότητα μᾶς , τί ἀπομένει;

Ἡ ἡρωικὴ ἔξοδος τοῦ Μεσολογγίου ἀπὸ τὴν μακροχρόνια περικύκλωση τῶν τοκογλυφικῶν ἀγορῶν;

Ἡ ¨οἰκονομικο-τεχνικὴ¨ ἐνόργανη γυμναστικὴ (κυβίστηση 50% καὶ κατακόρυφος 50%);

Γ. Νὰ σταματήσουν ¨οἱ πονεμένες δανειακὲς δόσεις ¨ καὶ   τὸ ἀξίας νόμισμα  μὲ εὐθύνη τῶν ξένων  ¨νὰ φύγει πίσω¨;

Στὶς κυλιόμενες δημοσκοπήσεις ὅμως ὁ νεο-Ἕλληνας σήμερα καρναβαλιστὴς λόγω τῶν ἡμερῶν παραμένει προσηλωμένος στὴν ἰδέα τοῦ Εὐρὼ καὶ τῆς ΕΕ.

Καὶ ἐπειδὴ ὅλοι βρίσκονται σὲ δίλημμα τί πρέπει νὰ κάνουμε γιατί θέλουμε νὰ ταιριάξουμε ¨ἀξιοπρέπεια¨ μαζὶ μὲ ὅλα τὰ ¨πάθη¨ μας ὅσον ἀναφορὰ τὸ κομμάτι τοῦ λαοῦ ποὺ ἐφησυχάζει καὶ δὲν γρηγορεῖ…

Τὴν ¨λύση¨ πιθανῶς  νὰ μᾶς τὴν δώσει ὁ Τουρκικὴ ἐπεκτατικότητα  καὶ ἀδιαλλαξία ποὺ ¨σὰν βαλτὴ¨ ἢ αὐτόβουλη ποτὲ της δὲν ἐφησυχάζει ἀλλὰ καραδοκεῖ πίσω ἀπὸ τὶς διπλωματικὲς γρίλιες.

Θὰ ἐπιθυμούσαμε τὴν λύση νὰ τὴν δώσει ἡ Ψυχὴ τῆς Ρωμιᾶς – Δημοκρατικῆς καὶ Ἀνδρειωμένης Ἑλλάδος ἀπὸ ὅποιο μέρος ἀκόμα ἀναπνέει καὶ μάλιστα ἐδῶ καὶ τώρα, ἀλλὰ τελικὰ θὰ γίνουν τὰ σχέδια τοῦ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ μὲ μεράκι ὅπως μᾶς ἐπιβεβαίωσε γιὰ τὶς δύσκολες ἡμέρες μας ὁ ΟΣΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ὁ Ἁγιορείτης.

Γιὰ νὰ βοηθήσουμε ὅμως στὰ σχέδια τοῦ ΘΕΟΥ πρέπει νὰ εἴμαστε ΕΝΩΜΕΝΟΙ μεταξύ μας καὶ μαζὶ ΤΟΥ.

πηγή 

«ΝΑΥΑΓΙΟ» ΣΤΟ EUROGROUP Ντάισελμπλουμ: «Μας απογοήτευσε η Ελλάδα - Η μπάλα στο γήπεδό σας»

 - Τελεσίγραφο μέχρι την Παρασκευή

«Μας απογοήτευσε η Ελλάδα». Με τη φράση αυτή, ο Γερούν Ντάισελμπλουμ περιέγραψε με τον πιο γλαφυρό τρόπο τους λόγους για τους οποίους οδηγήθηκε σε ναυάγιο και η σημερινή συνεδρίαση του Eurogroup.

Κατέστησε πλέον σαφές, στην συνέντευξη Τύπου μετά τη διακοπή της συνεδρίασης, ότι η Ευρωζώνη απαιτεί πλέον από την Ελλάδα αίτημα για παράταση του προγράμματος και τήρηση των δεσμεύσεων. «Το πρόγραμμα θα πρέπει να παραμείνει στην αρχική του πορεία και θα πρέπει να υπάρξουν δεσμεύσεις από την ελληνική πλευρά ότι θα ολοκληρώσει αυτό το πρόγραμμα», είπε.

Οι δανειστές ουσιαστικά έδωσαν τελεσίγραφο πέντε ημερών στην Ελλάδα (μέχρι την Παρασκευή) προκειμένου να καταθέσει αίτημα ώστε να γίνει έναν νέο Eurogroup που θα λάβει αποφάσεις.

«Η μπάλα είναι πλέον στο γήπεδο της Ελλάδας» κατέληξε χαρακτηριστικά. Ο κ. Ντέισελμπλουμ υπογράμμισε την ανάγκη να υπάρξουν δεσμεύσεις από την ελληνική κυβέρνηση. Εξαρτάται πλέον από την Ελλάδα να προχωρήσει με το αίτημα για την οποιαδήποτε επέκταση, είπε ο Ντέισελμπλουμ και άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο για νέα συνεδρίαση την Παρασκευή.

«Δεν καταλήξαμε σε συμφωνία στο προηγούμενο Eurogroup. Συμφωνήσαμε για το 70% αλλά όχι για το 30% και ζητήσαμε μέτρα τα οποία θα το αντικαταστούσαν. Απογοητευμένοι οι ΥΠΟΙΚ από την κατάληξη της διαπραγμάτευσης. Δεν φαίνεται να υπάρχει κοινό έδαφος», είπε.

Μίλησα με τον πρωθυπουργό Τσίπρα μετά το προηγούμενο Eurogroup, συμφωνήσαμε σε τεχνικές διαπραγματεύσεις με βάση την 70% συμφωνία με το πρόγραμμα που είχε εκφραστεί. Σήμερα εκφράστηκε μια " ελαφρά απογοήτευση" των εταίρων για την ανεπαρκή πρόοδο των τεχνικών διαπραγματεύσεων.

Η γενική άποψη στο Eurogroup είναι ότι ο καλύτερος δρόμος είναι η αίτηση για παράταση του προγράμματος από την Αθήνα, γιατί δεν υπάρχει χρόνος για κάτι άλλο. Υπάρχει δυνατότητα ευελιξίας σε αυτό το πλαίσιο. Ωστόσο η ευελιξία αυτή δεν επιτρέπει μονομερείς ενέργειες και κατάργηση μέτρων που έχουν ήδη εφαρμοστεί. Νέες πρωτοβουλίες, επιπλέον, πρέπει να είναι πλήρως χρηματοδοτημένες. Εξαρτάται από τις ελληνικές αρχές αν θα ζητήσουν παράταση με αυτούς τους όρους. Ήταν ισχυρή η κοινή άποψη ότι η επόμενη κίνηση πρέπει να έλθει από τις ελληνικές αρχές. Ο χρόνος που μένει, λόγω των κοινοβουλευτικών διοριών, είναι αυτή η εβδομάδα μόνο. Μπορεί να υπάρξει έκτακτο Eurogroup την Παρασκευή.

Η προτίμησή μου είναι η επέκταση του προγράμματος. Και νομίζω ότι είναι εφικτό. Δεν με απασχολεί πώς θα το πει κάποιος, αλλά η βάση είναι το τρέχον πρόγραμμα πάνω στο οποίο μπορούμε να συζητήσουμε. Δεν θα κάνω καμία εικασία για το μέλλον.

«Άκουσα τον Έλληνα συνάδελφο να μιλά για γέφυρα. Αυτό θεωρώ ότι είναι μία είδους επέκταση του προγράμματος. Είναι διαφορετικοί όροι που έχουν όμως το ίδιο νόημα. Δεν ειναι μια συζήτηση περί λέξεων. Εμείς χρησιμοποιούμε αυτούς τους όρους γιατί προκύπτουν από τους κανόνες του EFSF και ESM από τα επίσημα κείμενα».

«Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση εκτός από την παράταση του προγράμματος» δήλωσε ο Επίτροπος Οικονομικών Πιέρ Μοσκοβισί.

Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης είναι έτοιμοι να έχουν περαιτέρω συνομιλίες με την Ελλάδα όταν και εάν αποφασίσει να αιτηθεί την παράταση του προγράμματος, δήλωσε ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, αρμόδιος για θέματα ευρώ, Βλάντις Ντομπρόβσκις μετά την ολοκλήρωση των συνομιλιών στο Eurogroup.

«Εξαρτάται από την Αθήνα πλέον» δήλωσε σε δημοσιογράφους.

Κατά τη διάρκεια των ερωτήσεων ο κ. Ντάισελμπλοθμ τόνισε ότι οι "θεσμοί" (institutions, πρώην τρόικα) είναι πιο αρμόδιοι να απαντήσουν. Ωστόσο, εδώ που είμαστε, η άμεση παράταση δεν μπορεί να περιλαμβάνει πιο χαλαρούς στόχους. Δεν υπάρχει ο κοινός τόπος που να επέτρεπε κάτι τέτοιο.

Ο κ. Μοσκοβισί ανέφερε: Χρειαζόμαστε "απολύτως" την αίτηση για παράταση. Χωρίς αυτό, δεν μπορούμε να συζητήσουμε επί της ουσίας - δεν υπάρχει χρόνος. "Πρέπει να είμαστε λογικοί, όχι ιδεολογικοί." «Δεν συμφωνώ ότι δεν υπάρχει χώρος για πολιτική συμφωνία στις διαπραγματεύσεις. Η συζήτηση για την αναλογία 70% των μέτρων που γίνονται δεκτά και 30% που δεν γίνονται, είναι καθαρά πολιτική».

Η Κριστίν Λαγκάρντ ανέφερε ότι η αξιολόγηση του πρόγραμματος που σταμάτησε πριν τις εκλογές πρέπει να συνεχιστεί και αυτό είναι διαδικασία που κρατάει χρόνο. Η σύγχυση οφείλεται στο γεγονός ότι η επέκταση αποτελεί συνέχεια του προγράμματος και η γέφυρα αναφέρεται σε αυτό που ακολουθεί.

Η κα Λαγκάρντ, που συμμετείχε στην Συνέντευξη Τύπου μετά τη διακοπή του σημερινού Eurogroup, δήλωσε ότι εφόσον δεν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση του τρέχοντος προγράμματος το ΔΝΤ δεν μπορεί να εκταμιεύσει τα χρήματα που του αναλογούν.

«Η εκταμίευση της δόσης προκύπτει μόνο μετά από επιτυχή αξιολόγηση του προγράμματος».

Νωρίτερα, είχε αντιπαραθέσει το παράδειγμα της Πορτογαλίας λέγοντας ότι στηρίζει το αίτημά της για ταχύτερη αποπληρωμή των δανείων και ότι αποτελεί παράδειγμα για το πως μια χώρα μπορεί να σταθεί στα πόδια της υλοποιώντας επιτυχώς τις μεταρρυθμίσεις.

ΗΜΕΡΗΣΙΑ

Ο υπεροπτικός Ευρωπαίος

 

Του Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

Άκουσα έναν Γερμανό πολιτικό να απευθύνεται στους Έλληνες με αυτά τα λόγια: "Να σκεφτεί καλά ο ελληνικός λαός, αυτό που έκανε. Τα 80% των Ελλήνων ήταν εναντίον των βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας, ήταν υπέρ των ορθοδόξων Σέρβων".
Ο Γερμανός αυτός πολιτικός δεν μπορεί να δεχθεί ότι οι Έλληνες μπορεί να έχουν αντίθετη γνώμη με τους Γερμανούς και ότι κατά βάθος είναι ενωμένοι. Για να το καταλάβει πρέπει να υπερβεί τη βουλησιαρχία που διέπει τους Γερμανούς και να δεχθεί την αποτυχία τους να κρατούν τους λαούς αιωνίως διηρημένους.
Η υπεροψία του Ευρωπαίου εκφράζεται με το διαίρει και βασίλευε που εφαρμόζει στους άλλους λαούς. Τώρα που το σπουδαιότερο για μας τους Έλληνες είναι η ενότητα, αξίζει να μελετήσουμε λιγάκι το χαρακτήρα του Ευρωπαίου, για να δούμε τί μας κοστίζει ως λαό η υπεροψία του Ευρωπαίου.
Και να αρχίσουμε από την γενεσιουργό αιτία αυτού του φαινομένου. Υπεροψίαν και μέθην, διέκρινε τον Δαρείο, γράφει ο Καβάφης, για να περιγράψει το χαρακτήρα του. Και που στήριζε την υπεροψία του; Στή δύναμη. Η διαφορετική άποψη που έχει κάθε λαός για τη δύναμη χαρακτηρίζει τον πολιτισμό του. Η αρχέγονη άποψη του δικαίου του ισχυροτέρου, δηλαδή της δύναμης χωρίς ηθικά όρια βρίσκεται στον αντίποδα του πολιτισμένου ανθρώπου, ο οποίος επιζητεί τη δύναμη στη σοφία και στην αγάπη. Ο αρχέγονος άνθρωπος ζητεί τη δύναμη για την επιβίωση, ο δε πνευματικός άνθρωπος ζητεί τη δύναμη για να ανεβεί πιο πάνω πνευματικά. Ο αρχέγονος στηρίζεται στον άνθρωπο, ο πνευματικός ελπίζει στο Θεό.
Ποια είναι η πρακτική συνέπεια της διαφορετικής αντίληψης για τη δύναμη, όσον αφορά την ενότητα των Ελλήνων; Πόσο επηρέασε την ενότητά μας η επιβολή ενός ξένου τρόπου ζωής, ο οποίος στηρίζεται στην αντίληψη της "δύναμης για τη δύναμη" και ειδικότερα της αντίληψης της "δύναμης για την επιβίωση";
Η γέννηση του Χριστού, δύο χιλιάδες χρόνια πριν, μεταμόρφωσε τον κόσμο και τον κάθε άνθρωπο. Δεν είναι πια πρότυπο για τον κόσμο και για τον καθένα άνθρωπο, κάποια μυθολογία ή φιλοσοφία ή διδασκαλία ή κάποιοι ηθικοί ή νομικοί κανόνες.
Κανένας δεν μπορεί να γίνει ένα, να ενωθεί, να αγαπήσει μια μυθολογία ή φιλοσοφία ή διδασκαλία, όσο σπουδαία κι αν είναι. Η πραγματική ενότητα γίνεται μόνο με την αγάπη, η οποία καλύπτει όλα τα σφάλματα. Μόνο στην αγάπη του Ιησού, γινόμαστε ένα μεταξύ μας, όπως ένα είναι και τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος.
Δείτε πώς έγινε με τις "ενώσεις" των Ελλήνων χωρίς Χριστό, κατά τα δυτικά πρότυπα. Μπήκε ο κομματισμός και τις διέλυσε. Το ίδιο γίνεται με την οικογένεια. Η ενότητα της οικογένειας είναι καρπός της αγάπης των μελών της. Το ίδιο και στην Εκκλησία. Έτσι θα γνωρίζουν ότι είστε μαθητές μου, είπε ο Κύριος Ιησούς, με το να έχετε αγάπη μεταξύ σας.
Αυτός που αγαπάει είναι ταπεινός. Η υπερηφάνεια στηρίζεται στην επίγνωση της δύναμης. Η δύναμη σε βάζει πάνω από τους άλλους. Βάζοντας τον εαυτό μας πάνω από τους άλλους, στην οικογένεια, στην κοινωνία, εμποδίζουμε την αυτοσυνειδησία της ενότητας.
Είναι αυτός ο προορισμός μας; Είναι η ζωή μας ως εκ Θεού αποστολή, το να προσπαθούμε να επιβληθούμε με τη δύναμη, όπως έκαναν οι ναζί; Μόνον άρρωστοι άνθρωποι νιώθουν μια ψευδο-πληρότητα, όταν επιδιώκουν να εξουσιάζουν τους άλλους. Είναι η ανάγκη του ζώου για το αίσθημα της ασφάλειας.
Την εποχή αυτή της επιβίωσης ζούμε τώρα. Μια εποχή που μοιάζει με τον πρώϊμο κομμουνισμό, στον οποίο η αμοιβαία καχυποψία είχε αντικαταστήσει την αμοιβαία εμπιστοσύνη των μελών της κοινωνίας, και της οικογένειας ακόμη.
Οι Έλληνες δεν θα γίνουμε ποτέ υπερόπτες Ευρωπαίοι. Και να αφήσουμε την εμπειρία των δύο χιλιάδων χρόνων της Ορθοδοξίας , δεν θα μας αφήσει εκείνη. Η Εκκλησία μας είναι θεραπευτήριο. Όσο περισσότερο μας αρρωσταίνει ο ξενόφερτος τρόπος ζωής, εννοώ του υπερόπτη Ευρωπαίου, τόσο πιο κοντά θα πηγαίνουμε στην Ορθοδοξία, για να θεραπευτούμε!
 πηγή

Ιστορικά: Φεβρουάριος 1830 - Φεβρουάριος 2015 Από τον Μέτερνιχ στον Σόιμπλε - Klemens Wenzel Lothar von Metternich - Wolfgang Schäuble

3 Φεβρουαρίου του 1830

Τα σύνορα του πρώτου ανεξάρτητου ελληνικού κράτους
(1830 και 1832)

Το Πρωτόκολλο της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους (γνωστό και ως Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830) υπογράφτηκε από τις Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία στις 3 Φεβρουαρίου του 1830. Ήταν η πρώτη επίσημη, διεθνής διπλωματική πράξη που αναγνώριζε την Ελλάδα ως κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος, το οποίο θα επεκτεινόταν νότια της συνοριακής γραμμής που όριζαν οι ποταμοί Αχελώος και Σπερχειός.
Πρώτος κυβερνήτης του νεοσύστατου κράτους υπήρξε ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο οποίος χάρη στην διπλωματική του δεινότητα και τον πατριωτισμό του κατόρθωσε να υπερκεράσει όλα τα εμπόδια εκμεταλλευόμενος τις αντιθέσεις ανάμεσα στις τρεις δυνάμεις, Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας.
Παρά την ανεξαρτησία που η Πατρίδα μας πέτυχε με το πρωτόκολλο αυτό, ο Κυβερνήτης εργάστηκε άοκνα με αποτέλεσμα να επεκταθούν τα σύνορα στη γραμμή Αμβρακικού-Παγασητικού (1832).
Εχθρός των Ελλήνων, σε όλη τη διάρκεια του Αγώνα, υπήρξε ο υπουργός εξωτερικών και Καγκελάριος της Αυστρίας Μέτερνιχ.


H ενσάρκωση της αντίδρασης

Φεβρουάριος 2015
Εν μέσω οικονομικής κρίσης το δεικτικό προφίλ του, η άτεγκτη στάση του, και πολλές από τις «ακούρευτες» απόψεις του, έγιναν γνωστές στην πλειονότητα των Ελλήνων. Μαζί με αυτές και η χαρακτηριστική εικόνα του να μας κουνάει επιδεικτικά το δάχτυλο κάθε φορά που παρεκκλίνουμε από την συνταγή της λιτότητας.

«Ποιος είναι όμως στην πραγματικότητα ο κύριος Σόιμπλε που λοιδορεί την πατρίδα μας», όπως είχε αναρωτηθεί παλαιότερα και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κ. Κάρολος Παπούλιας.

Ο σκληροπυρηνικός Σόιμπλε
που έχει στοιχειώσει την Ευρώπη

Ο δρ. Σόιμπλε ήταν εκείνος που την ώρα που η χώρα έφτανε με ενθουσιώδη ροπή δανεισμού στο χάος, οραματιζόταν έναν «σκληρό πυρήνα» πρόθυμων και πλούσιων κρατών ικανά να επιβάλουν ασφυκτική λιτότητα στις χώρες που πλήττονται από την κρίση.
Ήταν εκείνος που απεφάνθη πως στην Ελλάδα συνέβη ό,τι και στην Ανατολική Γερμανία όταν εισήγαγαν το γερμανικό μάρκο το 1990. Και ήταν κι αυτός που στοίχειωσε την Ευρώπη με την γερμανικής εμπνεύσεως λέξη Kerneuropa, αποδεικνύοντας περίτρανα πως παραμένει υπέρμαχος μιας Ευρώπης δύο ταχυτήτων.
...............................
περισσότερα εδώ

Ο γάμος είναι σαν την βαρκούλα...Για να φτάσετε στο λιμάνι, πρέπει να τραβάτε και οι δυο κουπί.

Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης