Της μετανοίας ανοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα

Ουδείς μεθ’ ημών και πάντες με… θυμόν

 

Δημήτρης Νατσιός
Δάσκαλος Κιλκίς

«Αυτείνοι, οι Ευρωπαίγοι, είναι άνθρωποι χωρίς ηθική και πίστη και κρίμα στα φώτα τους, ότι ο άνθρωπος κάνει τα φώτα και όχι τα φώτα τον άνθρωπο».
Μακρυγιάννης

Εδώ και 20 χρόνια που γράφω-δημοσίευσα το πρώτο μου άρθρο σε τοπική εφημερίδα του Κιλκίς με τίτλο «οι φαυλότητα της πολιτικής και οι πολιτικοί της φαυλότητας»- δεν έκρυψα ποτέ την απέχθεια και την περιφρόνηση που νιώθω γιά τα καθάρματα τους Ευρωπαίγους, όλο αυτό το μνημονιακό σκυλολόι, τους δημίους του λαού μας.
Απ’ όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς, εμείς οι Έλληνες, βιώσαμε και ζήσαμε τις μεγαλύτερες καταστροφές εξ αιτίας της κακουργίας τους. Κατάπιαμε την μεγαλειώδη απάτη του «δυτικού πολιτισμού», πως δήθεν εδράζεται στην αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία, τις κοραϊκές ονειροφαντασίες περί «μετακένωσης των φώτων», και την μόνη «μετακένωση» που γνωρίσαμε ήταν του αίματος και της καταστροφής της πατρίδας μας. Ξεκίνησε το «ματοβαμμένο» κρατίδιό μας ελπίζοντας από την Ευρώπη προστασία και αλληλεγγύη.
Καρτερούσαμε «οι πάντοτ’ ευκολόπιστοι και πάντα προδομένοι» (Σολωμός), από την «πολιτισμένη Ευρώπη» βοήθεια και συναντίληψη. Από ποιά Ευρώπη; Από την «πολιτισμένη Ευρώπη» των Κογκισταδόρες που εξόντωσαν είκοσι εκατομμύρια ιθαγενείς της Αμερικής και εξαφάνισαν εν ψυχρώ τον πολιτισμό τους; Την Ευρώπη της Ιεράς Εξέτασης, των Σταυροφοριών και του Αγίου Βαρθολομαίου; Την «προοδευτική» Ευρώπη του κατακτητή με την τιάρα, του θηρίου της Ρώμης, του Πάπα; Την Ευρώπη του δουλεμπορίου, της Ιεράς Συμμαχίας και των δύο παγκοσμίων ανθρωποσφαγών του εικοστού αιώνα;
Ανέφερα πριν τον Σολωμό. Σαν χθες, 9 Φεβρουαρίου του 1857, έκλεινε τα μάτια του ο μεγάλος μας ποιητής. Και επειδή τούτη την κρίσιμη στιγμή, «αδελφοί μας βρίσκει το κακό και θολώνει ο νους μας», υπακούοντας και στην ποιητική προτροπή του Ελύτη, τον μνημονεύουμε, γιατί έγραψε τον Ύμνον όχι εις την Ελλάδα, αλλά «εις την Ελευθερίαν», ήθελε να μας πει ότι Ελλάς και ελευθερία είναι όπως η ψυχή με το σώμα. Η Ελλάδα χωρίς την λευτεριά, δεν μπορεί να ζήσει. Και, επαναλαμβάνω, οι δυτικές δυνάμεις προκάλεσαν όλες τις συμφορές του νεότερου Ελληνισμού.
Δεν υποδούλωσαν οι Οθωμανοί τον βυζαντινό Ελληνισμό. Είχε εξουθενωθεί, λεηλατηθεί, κατακερματισθεί από τις άγριες επιδρομές της παπικής ψευτοεκκλησίας. Αποφράς ημέρα του Γένους δεν είναι η 29 Μαΐου 1453, αλλά η 13 Απριλίου 1204. Τότε «εάλω η Πόλις», όχι από τους Τούρκους, αλλά από τις ορδές των σταυροφόρων-συμμοριών. Τα χρόνια της δουλείας επέπεσαν όλοι οι αρχαιοκάπηλοι και εγκληματίες αρπάζοντας τις αρχαιότητες, καταστρέφοντας Παρθενώνες, μία Πνευματική Γενοκτονία, όπως προσφυώς ονομάστηκε. Κατά την Επανάσταση μας έστελναν αλιτήριους, τυχοδιώκτες τύπου Τσώρτς και Κόχραν, μην ξεφύγουν τα σύνορα, ώστε να περιοριστούμε στο υποτελές, λυμφατικό κρατίδιο της Μελούνας. Από την εισβολή του Ιμπραήμ και τη γενοκτονία που ακολούθησε, από τον ακρωτηριασμό του ελεύθερου έθνους, τις επεμβάσεις των κανονιοφόρων, τους αποκλεισμούς και τις κατοχές ως την ατίμωση του 1897, από την μικρασιατική καταστροφή και τον εμφύλιο ως και την κυπριακή τραγωδία, πάντοτε μπροστά μας οι Ευρωπαίοι. Οι Τούρκοι ήταν και είναι πειθήνια ενεργουμένα τους. Και πάντοτε έβρισκαν πέντε δέκα ημέτερα καθάρματα-Γραικύλους της σήμερον, για να κάνουν την βρόμικη δουλειά. «Υπακοή στην Τρόικα» τσιρίζουν οι μνημονιακοί λακέδες. «Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης» τους απαντά ο Καποδίστριας.
Είμαστε λαός πληγωμένος. Και όποιος πληγώνεται αντιστέκεται. Και η καλύτερη αντίσταση είναι η αντεπίθεση. «Να χτυπήσουμε» και τον επιχειρούμενο «εξευρωπαϊσμό» της πίστεώς μας». «Εντολή γάρ Κυρίου μη σιωπάν εν καιρώ κινδυνευούσης πίστεως. Ώστε ότε περί Πίστεως ο λόγος, ούκ έστιν ειπείν, εγώ τις ειμί; Ιερεύς, άρχων, στρατιώτης, γεωργός, πένης; Ουδείς μοι λόγος και φροντίς περί του προκειμένου. Ουά, οι λίθοι κεκράξονται, και συ σιωπηλός και άφροντις», πάντες ευθυνόμαστε και πάντες θα λογοδοτήσουμε για τυχόν ολιγωρία και αμέλεια, κατά τον άγιο Θεόδωρο Στουδίτη. Ο οικουμενικός θρόνος κηρύσσει, δεκαετίες τώρα, γυμνή τη κεφαλή, και προσπαθεί να παρασύρει και τοπικές εκκλησίες, στην αίρεση του Οικουμενισμού. Να φύγει και η Εκκλησία από αυτή την απαίσια φραγκοσφηκοφωλιά, το Π.Σ.Ε.
«Να χτυπήσουμε» τους ψευτομορφωμένους που λυμαίνονται την παιδεία μας. Τα σύγχρονα δεινά της πατρίδας μας σε τέτοιους «ευρωλιγούρηδες» (Ζουράρις) οφείλονται. Αυτοί οι ημιμαθείς, οι ανθρωποκάμπιες που λέει ο Κόντογλου, περιφρόνησαν τον λαό μας με το πάθος κάθε πεμπτοφαλαγγίτου.
Κατακρεούργησαν την γλώσσα μας, περιφρόνησαν την παράδοσή μας, την πίστη μας για να γίνουμε δήθεν Ευρωπαίοι. Ας το χωνέψουμε: Εξασθένιση της Ορθοδοξίας σημαίνει πλήγμα στα θεμέλια του Ελληνισμού. Φτάνει τόσα χρόνια το μπούκωμά μας με τα ξυλοκέρατα, τις γουρονοτροφές των Φράγκων. Λύκοι είναι προβατόσχημοι που θέλουν να μας εξαφανίσουν ως λαό ιστορικό.
Τέτοιοι ήταν πάντα και τώρα είναι χειρότεροι, γιατί στις μέρες μας, αποθηριώθηκαν.
Κλείνω με δύο επεισόδια από την πρόσφατη ιστορία μας. Τα έχω ξαναγράψει, αλλά τα επαναλαμβάνω για να μην ξεχνούμε ποιοι ήταν και είναι οι Ευρωπαίοι «εταίροι» μας.
«Στις αρχές της Κατοχής, και στην πλατεία του Κλαυθμώνος, που την είχανε μεταβάλει οι Γερμανοί σε χώρο στάθμευσης, ένας Γερμανός σωφέρ, έτρωγε απ’ την καραβάνα του το φαϊ του, καθισμένος στο σκαλοπάτι του αυτοκινήτου του. Έτρωγε μ’ αχορταγιά, ενώ γύρω του, οι άλλοι πείναγαν. Τότε ένα παιδάκι, ίσια με εφτά-οχτώ χρονών, άπλωσε το χεράκι του, με την ιδέα ότι κάτι θα του έδινε για να ρίξη στο πεινασμένο στομάχι του, ο Γερμανός στρατιώτης.
Αντίς όμως ο στρατιώτης να κάνη τότε μία ανθρώπινη χειρονομία, έκανε αυτή την ελεεινή και βάρβαρη πράξη.
Άφησε στο σιδερένιο σκαλί τη γιομάτη καραβάνα του, σηκώθηκε απάνου, άρπαξε το με πνεύμα ικεσίας τεντωμένο χέρι του παιδιού, το στήριξε πάνω στο γόνατό του, και μπροστά στα μάτια του κόσμου, το έσπασε στα δύο σαν ξερό κλαδί».
Κι ενώ τα μάτια του Αρμένη δακρύζουν στη θύμηση της σκληρής αυτής εικόνας, μου προσθέτει:
-Ήμουνα αυτόπτης μάρτυς. Κι έφυγα από κει φτύνοντας αυτόν και τη φυλή του ολόκληρη».
Το γεγονός περιέχεται στο βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών, βιβλίο «Οι σφαγές του Καλαβρύτων», του Κώστα Καλαντζή .(Αθήνα 1962, σελ. 26).
Το δεύτερο από το βιβλίο του Χρ. Αγγελομάτη «Το χρονικόν της Μεγάλης Τραγωδίας».
«Οι παλαιότεροι θα ενθυμούνται την δημοσιευθείσαν είδησιν εις τας αθηναϊκάς εφημερίδας, μίαν ημέραν του Φεβρουαρίου του 1924. Το προσεγγίσαν εις την Θεσσαλονίκην αγγλικόν πλοίον ‘Ζάν’, μετέφερε 400 τόννους οστών Ελλήνων της Μικράς Ασίας, από τα Μουδανιά εις την Μασσαλίαν, προς βιομηχανοποίησιν. Οι εργάται του λιμένος Θεσσαλονίκης, πληροφορηθέντες το γεγονός, εμπόδισαν το πλοίον να αποπλεύση, επενέβη όμως ο Άγγλος πρόξενος και επετράπη ο απόπλους». Τα πήγαιναν τα κόκκαλα τα ιερά των σφαγιασθέντων Ελλήνων για «σαπούνι Μασσαλίας». Οι Τούρκοι τα πούλησαν, οι Γάλλοι τα αγόρασαν, οι Άγγλοι διευκόλυναν και οι Γερμανοί αργότερα μιμήθηκαν. Όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή.
 πηγή

Μετά των Αγίων...!

 

Ο διάδρομος προς την Εντατική είναι τελείως ήσυχος. Ασυνήθιστο αυτό, είναι πρωί, ώρα εργασίας, με την καθημερινή ρουτίνα, το στρώσιμο των κρεβατιών, την περιποίηση των ασθενών, την επίσκεψη των γιατρών, τις οδηγίες δεξιά και αριστερά. Σήμερα δεν ακούγεται τίποτε, ούτε καν οι συνηθισμένοι και τόσο εκνευριστικοί ηλεκτρονικοί βόμβοι κάθε είδους από τους αναπνευστήρες, τα μόνιτορ, τις αντλίες έγχυσης. Η Μονάδα δεν είναι άδεια--χθες βράδυ είχε έξι αρρώστους μαζί με την Κατερίνα: δεν μπορεί να βγήκαν όλοι τόσο νωρίς. Κι όμως είναι ήσυχη, σαν άδεια εκκλησία.

     Πλησιάζω στην είσοδο. Από τη μισανοιχτή πόρτα βλέπω τα παραβάν αραδιασμένα με τάξη γύρω από το πρώτο κρεβάτι. Δεν είναι κανείς από πίσω. Παραμερίζω ένα και μπαίνω, κλείνοντας πίσω μου.

     Η Κατερίνα είναι τελείως ήσυχη, θαρρείς πώς κοιμάται. Αν ανασαίνει, είναι τόσο ρηχά που δεν φαίνεται. Το άτριχο κεφάλι της είναι γερμένο στο πλάι, όπως και χθες. Το χλωμό ανέκφραστο πρόσωπο είναι ακόμη πιο χλωμό στο φως της μέρας. Η κουβέρτα είναι ευθυγραμμισμένη με τους ώμους, στη σωστή θέση. Είναι ήρεμη, γαλήνια, αξιοπρεπής. 

   Κοιτάζω το μόνιτορ: είναι κλειστό. Βάζω την παλάμη μου ανάστροφη μπροστά στα μισάνοιχτα χείλη της: τίποτε. Ψάχνω τον καρπό του χεριού της κάτω από την κουβέρτα, ψηλαφώ την αρτηρία: τίποτε κι εδώ. Η Κατερίνα είναι ‘μετά των αγίων’.

     Κάνω το σταυρό μου και βγαίνω. Από τη θέση της στο γραφείο η προϊσταμένη μου ρίχνει μια ματιά όλο νόημα. «Μόλις πριν από λίγο», λέει σιγανά, λυπημένα. «Ακόμη δεν ειδοποίησα κανέναν». Οι υπόλοιποι ασθενείς, σε διάφορα στάδια εγρήγορσης, οι νοσηλευτές σκόπιμα απασχολημένοι καθένας με τη δουλειά του, προσπαθούν να φερθούν όσο γίνεται πιο ‘φυσικά’ στην ατμόσφαιρα της εκκλησίας που αυθόρμητα έχει δημιουργηθεί πρωί πρωί στην Εντατική.

     Η Κατερίνα, μετά από 42 έτη ζωής στη γη, είναι πλέον αιώνια μετά των αγίων.

     Χωρίς εισαγωγικά...
πηγή 

Με μια ματιά στον Ουρανό θα άλλαζαν τα πράγματα

Άγιος Γέροντας  Παΐσιος

Πανούσης προς μετανάστες: «Εδώ Ελλάδα - Ανοίξαμε και σας περιμένουμε»

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

 

Γιατί κύριε Υπουργέ μου να χανόμαστε σε ημίμετρα; Βάλτε μια φωτεινή ταμπέλα στα σύνορα «ανοίξαμε και σας περιμένουμε». Βάλτε και μια φωτογραφία του άτεγκτου Πάνου, να τα κάνει γαργάρα όλα αυτά, αφού κι αυτός στηρίζει αυτά τα «προοδευτικά» καλαμπαλίκια σας …
Μπορώ να σας υποδείξω αρκετούς ημέτερους δεξιούς, αριστερούς και πασόκους, που έχουν βλάψει την Πατρίδα πολύ περισσότερο από όλους τους Πακιστανούς, Μπαγκλαντεσιανούς κι άλλους απρόσκλητους μουσαφιραίους, που μπήκαν λαθραία στην χώρα. Θέλω να πω, δεν είναι ζήτημα φυλετικό, μην χαθεί το απολλώνειο γονίδιο του Μήτσου.
Αλλού είναι το πρόβλημα, το οποίο από ότι φαίνεται θα το πολλαπλασιάσει εφιαλτικά ο αναπληρωτής Υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ., ο Γιάννης Πανούσης, μαχόμενος την ανελέητη πραγματικότητα με ιδεοληψίες κι υλοποιώντας διάφορα καψοκαλύβικα που θα βάλουν μπουρλότο στον πολύπαθο εθνικό και κοινωνικό ιστό και θα αυγατίσουν τον ρατσισμό και τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής. Το λέγανε από το 2012 οι σύντροφοι πως θα κλείσουνε τα κέντρα κράτησης και θα τα κάνουν «ανοιχτά κέντρα φιλοξενίας». Δηλαδή μαμ, κακά και νάνι εξόδοις των Ελλήνων φορολογουμένων με ελεύθερη είσοδο – έξοδο. Θα ‘χει μπουφέ, υποθέτω, χωρίς χοιρινό. Θα μπει κι αυτό στα κίνητρα που διαφημίζουν οι δουλέμποροι διακινητές στην Ασία και την Αφρική, μαζί με την εύκολη χορήγηση υπηκοότητας στα παιδιά των μουσαφιραίων που θα γεννηθούν εδώ.
Στην ουσία, τους παράνομους που μαζέψαμε από τους δρόμους μέχρι να απελαθούν, θα τους ξαναμολήσουνε, για να φχαριστηθεί ο Πανούσης και τ’ άλλα παιδιά «πολυπολιτισμό». Λυπηρή η αυτοκτονία του ανθρώπου αλλά ότι και να κάνουμε η κράτηση πίσω από το σύρμα, όση άπλα κι αν αποκτήσει το κελί, όσο καλό κι αν γίνει το φαγητό, θα είναι πάντα δυσάρεστη κι ούτε μπορείς ποτέ να ξέρεις τα ψυχολογικά προβλήματα του κάθε κρατούμενου. Και στις φυλακές αυτοκτονούν άνθρωποι αλλά δεν σκέφτηκε κανείς να τις κάνει «ανοιχτά κέντρα φιλοξενίας».
Στο πρώτο όμως έγκλημα που θα διαπραχθεί από «φιλοξενούμενο», που πριν ήταν κρατούμενος, θα έχει να δώσει λόγο ο Γιάννης Πανούσης κι όσοι θα στηρίξουν αυτή την πολιτική.
Η παράνομη είσοδος στην χώρα εξακολουθεί να είναι ποινικό αδίκημα. Οφείλουμε να ξεχωρίζουμε αυτούς που ζητούν πολιτικό άσυλο και προέρχονται από εμπόλεμες ζώνες, όμως όποιος έχει πρακτική σχέση με το άθλημα, γνωρίζει πως πολλοί από τους λάθρα εισερχόμενους, ΔΕΝ δικαιούνται άσυλο, συχνά καταστρέφουν τα έγγραφα τους και δηλώνουν ψευδή καταγωγή, ψευδή ηλικία, υποδυόμενοι τους ανήλικους και ζητούν πολιτικό άσυλο με την μαϊμού καταγωγή τους ως άλλοθι. Μέχρι να ξεμπλέξουν οι αρχές μας τους μηρούς τους, περνούν χρόνια και ζαμάνια.
Η πλειοψηφία των λαθραίων είναι σουνίτες μουσουλμάνοι. Για πολλούς από αυτούς η δημοκρατία, η ελευθερία κι η δικαιοσύνη, όπως τα εννοούμε στην Δύση είναι εχθρικές έννοιες, αμαρτωλές. Αυτό που τους πουλάει» ο Πανούσης, δεν το αγοράζουν. Δεκάρα δεν δίνουν. Τους ενδιαφέρει μόνο να διευκολυνθούν, να είναι ελεύθεροι στις κινήσεις τους για να φύγουν για την Ευρώπη ή κάποιοι λίγοι, να μείνουν εδώ.
Η κατάργηση των Κέντρων Κράτησης θα γίνει κίνητρο για να έρθουν κι άλλοι μουσαφιραίοι, που στην πλειοψηφία τους είναι οικονομικοί λαθρομετανάστες, που θα αιτούνται ψευδώς πολιτικό άσυλο. Αυτό, ως σύλληψη και αποτέλεσμα θα λειτουργήσει ρατσιστικά σε βάρος αυτών που στα αλήθεια δικαιούνται πολιτικό άσυλο κι οι αιτήσεις τους διεκπεραιώνονται με ρυθμό βροντόσαυρου με κινητικά προβλήματα, διότι πρέπει να περιμένουν ουρά πίσω από μαϊμού αιτήσεις ασύλου μην δικαιουμένων.
Είναι πολλά που αγνοούν οι συριζαίοι «διεθνιστές» και τόσο πολιτικά ορθοί, όπως πχ πως η πλειοψηφία των «συμφώνων συμβίωσης» αλλοδαπών με ελληνίδες ρομά, είναι επ’ αμοιβή, εικονικά. Επίσης μαϊμού κι η άλλη πατέντα, της υιοθεσίας γυφτόπουλων από αλλοδαπούς, και τούμπαλιν, πάλι επ’ αμοιβή κι εικονικές. Πως θα απελάσεις τον πονεμένο «πατέρα» ή «γιο», ε; Κυκλώματα όπου τα κονομάνε και συνάδελφοι που σκέφτονται και διεκπεραιώνουν τέτοιες πατέντες, ζουν, ανθίζουν και θα βασιλεύουν, όσο η συριζαίϊκη αριστερίστικη πολιτική ορθότητα θα διευκολύνει τους παράνομους, με ψυχοπονιάρικη συνθηματολογία και νομοθετήματα – κάλεσμα να ‘ρθουν κι άλλοι, μην τυχόν και μείνει τίποτα όρθιο από την εθνική και κοινωνική συνοχή. Θα γίνουμε έτσι ως κράτος ακούσιος αβανταδόρος των δουλέμπορων και της μαύρης εργασίας, της «εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο», που λένε και οι σύντροφοι, στάση εξόχως ρατσιστική για όσους πράγματι δικαιούνται άσυλο και για τους μετανάστες που δεν ήρθαν λάθρα, που δεν δήλωσαν ψευδή στοιχεία και καταγωγή και σέβονται την χώρα που τους φιλοξενεί και τους νόμους της.
Ο ΣΥΡΙΖΑ/τέως Βίλα Αμαλία/ νυν Burberrys, ποντάρει πως αν φέρει μια συμφωνία της προκοπής από το Eurogroup, που το εύχομαι ολόψυχα κι ειλικρινά, θα μπορέσει να περάσει ντούκου όλη την αριστερίστικη ατζέντα του στο μεταναστευτικό, στο σωφρονιστικό, στην δημόσια τάξη, στο σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια κλπ, πως οι Έλληνες από την τρελή χαρά τους, δεν θα βλέπουν, δεν θα ακούν, δεν θα ζουν στην αληθινή ζωή. Δεν είναι έτσι. Μια νέα συμφωνία για το χρέος δεν καταργεί την υπόλοιπη πραγματικότητα κι η ασφάλεια, ξαναλέω, είναι το πρώτο δικαίωμα του πολίτη και το πρώτο καθήκον της πολιτείας, είτε χρωστάμε, είτε όχι, είτε ψωμολυσσάμε, είτε δένουμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα. Κι ακόμη κι αν γίνουμε βιομηχανική, κεφαλαιουχική και πυρηνική δύναμη, ΔΕΝ χωράμε, δεν αντέχουμε ως κοινωνία και πολιτισμός ένα εκατομμύριο μουσουλμάνους και βάλε. Είναι διαλυτικό κι επικίνδυνο, δεν μπορούμε να τους αφομοιώσουμε, δεν μπορούμε να τους δώσουμε απασχόληση, όταν έχουμε 1.500.000 Έλληνες άνεργους και σίγουρα δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να ζουν παρασιτικά. Κι αν γίνει κατ’ ευχήν το θαύμα και ο ΣΥΡΙΖΑ φέρει μπουμ στην οικονομία, ανθίσουν όλα σαν κήπος την Άνοιξη, έχει καλώς κι εύγε Αλέξη. Αν όμως, χτύπα ξύλο, πέσουμε σε τοίχο κι όλα χειροτερέψουν δραματικά με μεγαλύτερη φτώχεια, ύφεση κι ανεργία, τότε το μίγμα της κοινωνικής κρίσης με τις στρατιές των λαθραίων στους δρόμους, είναι το τέλειο λίπασμα μιας μικρής Βαϊμάρης για να γιγαντωθεί ο εγχώριος γκροτέσκος εθνικοσοσιαλισμός. Όταν ευρωπαϊκές βιομηχανικές χώρες, κραταιές, δεν μπόρεσαν να αφομοιώσουν μάζες μουσουλμάνων, θα το κάνει η χώρα που εισάγει ακόμη και τα καλαμάκια για τα σουβλάκια; Τότε τι θα πει, ο κ. υπουργός, όταν θα γίνει ο κηπουρός της ΧΑ;
Και βέβαια, ούτε ο Πανούσης, ούτε κανείς άλλος, από οποιοδήποτε κόμμα τολμάει να ψελλίσει το όνομα της μεγαλύτερης δουλεμπορικής συμμορίας, του μεγαλύτερου διακινητή ανθρώπων παγκοσμίως: της Τουρκίας, του κράτους που ταυτίζεται με το παρακράτος, μαζί δουλεύουν, μαζί τα κονομάνε μαφιόζοι, τζιανταρμάδες, αστυνομικοί, λιμενικοί, στρατιωτικοί, πολιτικοί. Η συντριπτική πλειοψηφία των μουσαφιραίων μας φτάνουν στην Τουρκία χωρίς βίζα και ύστερα, με αμοιβή μερικές χιλιάδες δολάρια, που τα μοιράζονται κρατικοί και ιδιώτες μαφιόζοι, τους περνάνε σε μας. Και τα κονομάνε και μας φορτώνουν μια ασσύμετρη απειλή. Αντί λοιπόν, παράλληλα με την άγρυπνη φύλαξη χερσαίων και θαλασσίων συνόρων, φτιάχνοντας κι άλλους χώρους κράτησης, να καταγγείλουμε παντού την Τουρκία, επιβάλλοντας της κυρίως στην Ε.Ε. πολιτικό, οικονομικό και διπλωματικό κόστος για την εγκληματική δράση της, κάνουμε την πάπια για τον μεγαλύτερο δουλέμπορο, κλείνουμε τα κέντρα κράτησης κι ετοιμαζόμαστε να κάνουμε την μεγαλύτερη μαζική χορήγηση υπηκοότητας.
Γιατί κύριε Υπουργέ μου να χανόμαστε σε ημίμετρα; Βάλτε μια φωτεινή ταμπέλα στα σύνορα «ανοίξαμε και σας περιμένουμε». Βάλτε και μια φωτογραφία του άτεγκτου Πάνου, να τα κάνει γαργάρα όλα αυτά, αφού κι αυτός στηρίζει αυτά τα «προοδευτικά» καλαμπαλίκια σας …

 

πηγή 

Ο άγιος Άνθιμος της Χίου, το Λεπροκομείο & η Παναγία "Βοηθεία"

 15 Φεβρουαρίου 1960

Ευγενία Φρατζέσκου (Λονδίνο)

Φίλοι Βατοπαιδίου

Εικ. από εδώ

1. Τα πρώτα του χρόνια

Ο Άγιος Άνθιμος (κατά κόσμον Αργύριος Βαγιάνoς) γεννήθηκε στα Λειβάδια της Χίου, την 1 Ιουλίου του 1869. Ο μεγαλύτερος αδελφός του έβλεπε συχνά πάνω από το μέρος που είχαν τοποθέτησει τον Αργύριο όταν ήταν βρέφος, την Υπεραγία Θεοτόκο να τον σκεπάζει τρυφερά με μια βασιλική πορφυρα, ενώ ταυτόχρονα πετάγονταν ολόγυρα λάμψεις Θείου Φωτός!

Η εποχή που έζησε ο Άγιος ήταν εξαιρετικά δύσκολη, αφού οι σφαγές τον Τούρκων μόλις είχαν κοπάσει και οι μνήμες ήταν ακόμα νωπές. Οι συνθήκες εμπόδιζαν τα φτωχά παιδιά να σπουδάσουν. Ο Άγιος έμαθε την τέχνη του υποδηματοποιού από μικρός. Αν και φτωχός, ποτέ δεν παρασύρθηκε από εύκολες και εφήμερες λύσεις.Από πολύ μικρός προσευχόταν και νήστευε. Όταν έγινε έφηβος συνδέθηκε με τον Μοναχό Παχώμιο (τον Άγιο Παχώμιο τον Χίο). Ο Αργύριος εκάρη μικρόσχημος μοναχός σε ηλικία 20 χρόνων από τον Παχώμιο. Έτσι λοιπόν, μετονομάσθηκε σε Άνθιμο. Ο Άγιος Άνθιμος υπέφερε από σοβαρές στομαχικές διαταραχές και έτσι, πήρε ευλογία να γυρίσει στο πατρικό του σπίτι μέχρι να ανάρρωσει. Έκτισε ένα κελλάκι στα πατρικά κτήματα. Τα έσοδα από την χειρoνακτική του εργασία τα διέθετε έτσι ώστε να συντηρούνται όχι μόνο οι γέροντες γονείς του αλλά και οι συνάνθρωποί του που αντιμετώπιζαν διάφορα προβλήματα. Ο διάβολος όμως, φθόνησε το έργο του Αγίου και έτσι, τον δοκίμαζε σκληρά.

Όταν ο Άγιος Άνθιμος έγινε 40 χρόνων εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός. Είχε κληρονομήσει την θαυματουργό εικόνα τις Παναγίας Βοηθείας από την οικογένειά του. Τα συχνά θαύματα τις εικόνας αυτής βοηθούσαν τα πλήθη των πιστών που συνέρρεαν στο ασκητήριό του. Σύσσωμος ο λαός της Χίου ζητούσε να γίνει ιερέας, αλλα ο Μητροπολίτης Ιερώνυμος Γοργίας δεν ενέκρινε την χειροτονία του, επειδή ο Άνθιμος δεν γνώριζε πολλά γράμματα. Από Θεία Οικονομία, ο Άγιος Άνθιμος πήγε στη Σμύρνη το 1910 για να μάθει τα πρώτα γράμματα, με την βοήθεια της πρώτης του ξαδέλφης Λουκίας Διωματάρη. Έτσι, ο Άνθιμος τελικά χειροτονείται ιερέας εκεί. Όταν τον προσαγόρευσαν “Άξιο” ένας δυνατός σεισμός τράνταξε την εκκλησία και την ευρύτερη περιοχή. Ο ουρανός ξαφνικά μαύρισε. Ξέσπασαν βροντές, αστραπές και κατακλυσμός… Με την ταλάντωση τον κανδηλιών από τον σεισμό έπεσε μια κανδήλα μπροστά του και άμεσως επικράτησε σιωπηλή γαλήνη. Ο Θεός επιδοκίμασε αυτήν την χειροτονία και όπλισε τον Άγιο με θαυματουργική δύναμη!

Τα θαύματα του Αγίου ήταν και είναι αναρίθμητα. Σε αυτά περιλαμβάνονται: ίαση ανιάτων ασθενειών, δαιμονισμένων, λεπρών καθώς και αποτροπή εκτρώσεων. Σαν αποτέλεσμα όμως, ξύπνησε στις καρδιές τον συλλειτουργών του ο φθόνος. Ο Άγιος, θέλοντας να ελευθερώσει τους συλλειτουργούς του, αποφάσισε να αναχωρήσει για το Άγιο Ορος το 1911. Οι Αγιορείτες κατάλαβαν άμεσως την αρετή του Αγίου και εκδήλωναν τον σεβασμό και την αγάπη τους με πολλούς τρόπους καθώς και με πολλά δώρα. Σε αυτά συμπεριλαμβανόταν το Άγιο Ποτήριο που ο Άγιος Άνθιμος χρησιμοποιούσε πάντοτε.

2. Το “Λωβoκoμείo”

Ήδη από τον έβδομο αιώνα, οι λεπροί εξορίζονταν, έχαναν τα δικαιώματά τους, την περιουσία τους και γίνονταν ίσοι με τους νεκρούς. Η λέπρα θεωρούταν σημείο αμαρτίας. Από τους κανόνες τις τρίτης συνόδου του Λατερανού προβλεπόταν ο περιορισμός τον λεπρών σε παρεκκλήσια ή νεκροταφεία. Η διαδικασία εισαγωγής τους στο λεπροκομείο απαιτούσε μια ακολουθία αντίστοιχη με την νεκρώσιμη.

Επιστρέφοντας στην Χίο, ο Άγιος Άνθιμος αποφασίζει να ζήσει στο λεπροκομείο. Με την ιερή του διακονία μετέτρεψε το άθλιο “Λωβoκoμείo” σε επίγειο παράδεισο. Οι ασθενείς τον αγάπησαν με όλη τους την καρδιά. Όλα τα φρόντιζε ο ίδιος. Όλοι άνηκαν στην οικογένειά του. Ήταν μάλιστα πάρα πολλοί ασθενείς που ενδύθηκαν το μοναχικό σχήμα. Η Υπεραγία Θεοτόκος έτρεχε αρωγός στην δύσκολη πάλη του Αγίου με τον ανθρώπινο πόνο. Αποκαλύφθηκε στον ναό του ιδρύματος η εικόνα της Παναγίας Υπακοής.

Η Θεοτόκος εμφανίσθηκε σε όραμα και του είπε:

- Λάβε την Εικόνα μου και επιμελήσου την και να ειδής τί θα γίνει μιαν ημερα.

Οι ασθενείς θεραπεύονταν καθώς ο Άγιος τους σταύρωνε με το Άγιο έλαιo από την κανδήλα Της.

Ύστερα από μια σειρά αγώνων (εξαιτίας τις αντίθετης στάσης του Μητροπολίτη προς τον μοναχικό βίο), ο Άγιος κατάφερε να κτίσει την γυναικεία Μονή της Παναγίας Βοηθείας στην Χίο, όπου φιλοξενήθηκαν μοναχές που είχαν φτάσει στην Χίο από τον διωγμό του 1914. Ο ίδιος εκτελούσε χρέη αρχιτέκτονα, διευθυντή, γραμματέα και ταμία. Με δύσκολο καιρό εργαζόταν μαζί με τους μαστόρους. Διέθεσε όσα χρήματα είχε συγκέντρωσει από τις οικονομίες του και από την βοήθεια του λαού της Χίου. Οι εμφανίσεις και η ισχυρή προστασία της Θεοτόκου τον συντρόφευαν και τον ενίσχυαν στον αγώνα του να κτίσει τον ‘Ιερό Παρθενώνα’, αποτρέποντας τις προσπάθειες ορισμένων να κατεδαφίσουν την Μονη. Μάλιστα, οι φύλακες είχαν δει την Παναγία σαν μια ωραιότατη Κυρία, υψηλού αναστήματος, ντυμένη μεγαλοπρεπώς, να εύλογεί ένα-ένα τα κελλιά πριν αυτά κατοικηθούν!

Ο Άγιος Άνθιμος υπήρχε και φλογερός πατριώτης. Με την συνείδηση ότι είναι πατέρας του χριστιανικού λαου της Χίου συμμετείχε και στον αμυντικό αγώνα της Ελλάδας του 1940-1. Με τρόπο γενναίο και θαυμαστό, διαφύλαξε την Μονή από τους Γερμανούς που ήθελαν να την καταστήσουν ορμητήριό τους.

Ο Άγιος είχε σκοπό της ζωής του να δίνει – χωρίς να ζητά ή να παίρνει τίποτε. Η ιατρική του ήταν καθαρή, εμπειρική και τίμια. Χρησιμοποιούσε βότανα για να κρύβει τα κατά Θεία Χάριν θαυματουργικά αποτελέσματα τον επεμβάσεών του. Η πόρτα του Μοναστηριού ήταν ανοιχτή σε όλους, Χριστιανούς, Τούρκους και Εβραίους.

Η ασθένειά του χειροτέρευε μέρα με την μέρα, ώσπου κοιμήθηκε οσιακά στις 15 Φεβρουαρίου του 1960 σε ηλικία 91 χρόνων.

Μια ήταν η θερμή παράκληση σε όλους: να αγαπούν και να προστατεύουν το Μοναστήρι του.

Τον Αύγουστο του 1993 εγκαινιάσθηκε ο πρώτος ιερός Ναός του Αγίου Ανθίμου στα Λειβάδια Βροντάδου.

[τα παραπάνω προέρχονται από το βιβλίο “Ο Άγιος Άνθιμος της Χίου”, Βίοι Ορθοδόξων Aγίων: No. 62, Ένθεος Βίος, 2007]

Αξίζει να επισκεφτεί κανείς την Ιερά Μονή Παναγίας Βοήθειας στην Χίο. Βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το κέντρο της πόλης. Τα ιερά λείψανα του Αγίου Ανθίμου βρίσκονται δεξιά της Ωραίας Πύλης. Στον Ναό φυλάσσεται και η ιερή εικόνα τις Παναγίας Βοήθειας που φέρει πολλά τάματα. Το Μοναστήρι εκδίδει μια σειρά βιβλίων που αφορούν την ζωή, το έργο και τους Λόγους του Αγίου.

Γιορτάζουμε την ιερή του μνήμη στις 15 Φεβρουαρίου.

πηγή

Περί διαχωρισμού κράτους-Εκκλησίας

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Ως θεσμός η εξουσία προέρχεται εκ του Θεού και όχι οι συγκεκριμένοι άρχοντες.
«πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις». (Πράξ. 5, 29.) «Άλλοι όροι βασιλείας και άλλοι όροι ιερωσύνης... Ούτος μεν γαρ τα επί γης έλαχεν οικονομείν· ο δε της ιερωσύνης θεσμός άνω κάθηται... Ο βασιλεύς σώματα εμπιστεύεται, ο δε ιερεύς ψυχάς». Εις το «Είδον τον Κύριον...»4, 4, PG 56, 125. (Άγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)

Περί διαχωρισμού κράτους-Εκκλησίας 

π.Παντελεήμων Κρούσκος

Διαβάζω κάτι κλισέ σχόλια περί διαχωρισμού κράτους-Εκκλησίας, αδειάσματος των ταμείων της Εκκλησίας για να πληρωθεί το χρέος κλπ. Διαρκώς σε κάθε δημόσιο σχόλιο μας στο νετ επανέρχονται αυτά τα θέματα ως στερεότυπες απαντήσεις, ασχέτως αν είναι άσχετα με το προς σχολιασμόν θέμα. Είναι στερεότυπα. Είναι ενδεδυμένα με την ψευδαίσθηση ότι «τώρα σε τάπωσα και τελείωσε το θέμα».

Οι ποταμίσιες πέστροφες έχουν κάνει καλή προπαγάνδα, αλλά και τα επιχειρήματα τους έχουν ταγγίσει όπως τηγανόλαδο στον ήλιο του μεσημεριού. Κοιτάξτε, αυτή την κυβέρνηση ο λαός την εμπιστεύτηκε για να διαχειριστεί την εθνική και λαϊκή αξιοπρέπεια.

Δεν την ψήφισε για να εκτονώσουν οι λίμπεραλ και οι νεοροβεσπιέροι κάποια απωθημένα. Άνθρωποι ξένοι με την ελληνική πραγματικότητα. Φυσικά, αυτό το αίτημα ξεκινά από πολύ πίσω, από την εποχή των εκσυγρονιστών και της δεξιάς ακόμα.

Ας αναρωτηθούμε τί σημαίνει διαχωρισμός κράτους- εκκλησίας. Δεν περιορίζεται στην διακοπή μισθοδοσίας ιερέων, διακοπή όρκου(καλώς), διακοπή Κυριακής αργίας (πού άλλωστε επανήλθε), αλλά και σε κατάργηση του θρησκευτικού μαθήματος, αποκαθήλωση των συμβόλων από δημόσιους χώρους, περιορισμός κωδωνοκρουσίων, δημοσίων θρησκευτικών εκδηλώσεων (φανταστείτε να παίρνουμε άδεια για τον επιτάφιο) και εξίσωσης της κάθε θρησκευτικής μπαρούφας (τύπου σαηεντόλοτζυ) με την ορθόδοξη εκκλησία.

Σε περίπτωση διαχωρισμού η Εκκλησία και θα ελευθερωθεί και θα αποδεσμευτεί από πολλά δεσμά πού τώρα την ταπεινώνουν και αλλοιώνουν την φυσιογνωμία της. Αλλά είναι αυτό πού συμφέρει το έθνος; Πιστεύω πώς Ελλάδα χωρίς εκπεφρασμένη θρησκευτική συνείδηση αλλοιώνεται σε κάτι άλλο.
πηγή 

Ο ΝΙΚΟΛΑΣ ΜΠΕΡΝΣ «ΔΙΕΤΑΞΕ» ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΓΚΑΛΟΣ –ΣΗΜΙΤΗΣ ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΟΤΣΑΛΑΝ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Πέρασαν δεκαέξι χρόνια από την μεγάλη κρίση της υπόθεσης Οτσαλάν που συντάραξε τότε το πανελλήνιο. Η υπόθεση αυτή που είχε σαν αποτέλεσμα τον διεθνή διασυρμό της χώρας μας, έδειξε για άλλη μια φορά το πώς οι ελληνικές κυβερνήσεις λειτουργούσαν σαν κατοχικές υπακούοντας σε έξωθεν εντολές, κάτι που τα τελευταία χρόνια το έχουμε δει με τον πιο τραγικό και μνημονιακό τρόπο.
Τρία χρόνια ακριβώς μετά την σύλληψη και απαγωγή του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στην Τουρκία, σε μια μεγάλη έρευνα Κούρδων δημοσιογράφων υπό την καθοδήγηση του Κεμάλ Ουτσάρ αποκαλύπτεται πως ο τότε πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Νίκολας Μπερνς, ήταν αυτός που είχε «διαμηνύσει» στον τότε υπουργό Εξωτερικών, κ Πάγκαλο να φύγει αμέσως ο Οτσαλάν από την Ελλάδα και είχε ζητήσει να τον πάνε στην Κένυα, προφανώς για να γίνει πιο εύκολο το έργο της απαγωγής του από Αμερικανούς πράκτορες και της παράδοσης του στους Τούρκους. Τα στοιχεία από την έρευνα αυτή, στην οποία μιλάνε πολλοί επώνυμοι Έλληνες και πρωταγωνιστές της υπόθεσης Οτσαλάν, προβάλλονται σε μια μεγάλη βιντεοταινία που αναφέρετε στην διαμονή του πρώην Κούρδου ηγέτη στην Ελλάδα και στα όσα διαδραματίστηκαν τότε. Σύμφωνα με τον Aziz Cevo, μέλος του εξόριστου Κουρδικού Κοινοβουλίου και συνοδό του Οτσαλάν, οι Ρώσοι είχαν κρύψει τον Κούρδο ηγέτη επί εφτά μέρες στο Τατζικιστάν πριν τον πάνε στο Μινσκ για να τον παραλάβει ο κ Ναξάκης και να τον φέρει στην Ελλάδα. Ο Aziz Cevo αναφέρει ότι στις 1 Φεβρουαρίου 1999 το αεροπλάνο με τον ΑΠΟ απογειώθηκε από το Μινσκ και επιστρέφοντας για την Αθήνα προσγειώθηκε στη Κέρκυρα.
Στην Αθήνα τότε έγινε έκτακτη σύσκεψη και ο κ Σημίτης έδωσε την εντολή να φύγει ο Οτσαλάν από την Ελλάδα. Η επιστροφή του στο Κουρδιστάν απορρίφθηκε. Τότε ο Πάγκαλος, όπως ισχυρίζεται Κεμάλ Ουτσάρ, πήρε τηλέφωνο τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα, Ν. Μπερνς και του έκανε γνωστό πως Οτσαλάν είναι στην Ελλάδα. Ο Μπερνς απάντησε πως «okey», σα να ήξερε τα πάντα και ζήτησε να τον διώξουν αμέσως και να τον πάνε στην Κένυα. Το στοιχείο αυτό επιβεβαιώνεται και από την δήλωση που είχε κάνει το ίδιο βράδυ ο εκπρόσωπος του Σταίηντηπάρτμεν, Τζαίημς Ρούμπιν. Ο Ρούμπιν είπε πως «ο Οτσαλάν μπορεί να πέρασε από την Ελλάδα αλλά τώρα δεν βρίσκεται εκεί. Η ελληνική κυβέρνηση δεν του έδωσε άδεια παραμονής». Ο Ρούμπιν φυσικά ήξερε που πήγαινε ο Οτσαλάν. Μετά από λίγη ώρα ο Καλεντερίδης πήγε στον Οτσαλάν και αφού του είπε ότι επικοινώνησε με τον Πάγκαλο, του ανακοίνωσε ευχαριστημένος ότι βρέθηκε λύση. Το σχέδιο ήταν σε πρώτη φάση να πάνε σε μια χώρα της κεντρικής Αφρικής και μετά να προωθηθούνε στην Νότιο Αφρική.
Την ίδια μέρα στην Άγκυρα ο Ετσεβίτ συναντιόνταν με τον αρχηγό των «Ειδικών Επιχειρήσεων» του Γενικού Επιτελείου, στρατηγό Γιασάρ Μπουγιούκανίτ. Στη συνάντηση αυτή εξετάστηκαν οι εξελίξεις στο θέμα του Οτσαλάν και η οργάνωση της επιχείρησης απαγωγής του. Η μεγάλη όμως «αποκάλυψη», που δημιουργεί και πολλά ερωτηματικά, έγινε στις 2 Φεβρουαρίου από την Άγκυρα. Ο γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος και σύμβουλος της ΜΙΤ, Εμίν Τσιολασάν, σε τηλεοπτική εκπομπή του στο κανάλι NTV με τους δημοσιογράφους Γιαβούζ Ντονάτ και Σεντάτ Εργκίν, αποκάλυψε πως σε γεύμα που είχε με τον Σενκάλ Ατασαγκιούν, τότε αρχηγό της ΜΙΤ, ο Ατασαγκιούν του είπε ότι οι Έλληνες και οι μυστικές τους υπηρεσίες συνεργάζονται μαζί τους. Συγκεκριμένα ο Τσιολασάν είχε πει τα εξής :«Η Ελλάδα ενεργεί εναντίον του ΑΠΟ. Η κυβέρνηση Σημίτη και η ελληνική μυστική υπηρεσία είναι μαζί μας. Δεν θέλουν να βάλλουν μπελά στο κεφάλι τους. Για μας αυτό είναι σημαντικό να συνεργαστούμε μαζί τους και αυτό κάνουμε. Η Ελλάδα ότι και να γίνει κρατάει την σωστή στάση».
Στις 10 Φεβρουαρίου και αφού είχαν κανονιστεί όλες οι λεπτομέρειες το τουρκικό αεροπλάνο που θα μετέφερε τον Οτσαλάν στην Τουρκία πέταξε από την Άγκυρα προς την Ουγκάντα. Εκεί αφού έμεινε πέντε ολόκληρες μέρες στο αεροδρόμιο του Εντέμπε, στις 15 Φεβρουαρίου πέταξε για το Ναϊρόμπι. Το αεροπλάνο επρόκειτο να φύγει στις 14 αλλά επειδή δεν είχε πάρει άδεια από το Ναϊρόμπι τελικά έφυγε στις 15. Στην ομάδα των Ειδικών Επιχειρήσεων των Τούρκων που απήγαγαν τον Κούρδο ηγέτη μετείχαν ένας ταξίαρχος, ένας συνταγματάρχης και ένας στρατιωτικός γιατρός. Τα ονόματα των εφτά ατόμων που για πρώτη φορά όπως αποκαλύφτηκαν από τους Κούρδους είναι τα εξής : Τζελάλ Ραχίμ Ρεχά, Νακί Κοτ, Χακάν Γιγίτ, Μουράτ Γκιουρλάϊ, Ονούρ Ατές, Αλί Σεβγκινλί και Μπαρίς Ταϊφούν. Τα ονόματα έγινα γνωστά από το δελτίο της οικονομικής εφημερίδας του Εντέμπε, New Vision, που ανέφερε τους Τούρκους επιβάτες.
Την επομένη, στις 16 Φεβρουαρίου, ο Τούρκος πρωθυπουργός Μπουλέντ Ετσεβίτ ανήγγειλε με πανηγυρικό τρόπο ότι ο ΑΠΟ είναι στην Τουρκία εξασφαλίζοντας έτσι και την πανηγυρική του νίκη στις εκλογές, δυο μήνες αργότερα. Την ίδια ώρα η Ελλάδα προσπαθούσε να κλείσει τις «πληγές» της από αυτή την υπόθεση, ενώ οι «κύριοι» Σημίτης και Πάγκαλος παρέμειναν στην εξουσία για να αποτελειώσουν σε λίγα χρόνια το εξοντωτικό για την χώρα έργο τους.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Πολιτικοί χωρίς αιδώ και με περισσό θράσος - Ποιός θα τους σταματήσει;

 Του Σάββα Καλεντερίδη

Στο προχθεσινό μας άρθρο αναφερθήκαμε στα φαινόμενα λαϊκισμού, δημοκοπίας και μαυρογιαλουρισμού που κατατρύχουν την πατρίδα μας, φαινόμενα που αναπαράγονται επί δεκαετίες από ένα σύστημα το οποίο χρησιμοποιεί με στυγνότητα πολιτικούς και –δυστυχώς- πολίτες με αποτέλεσμα η Ελλάδα να παραμένει μια χώρα που αυτοϋπονομεύεται και χάνει σταδιακά τις όποιες δυνατότητες είχε να υπερασπιστεί την εθνική της κυριαρχία και τα βασικά δικαιώματα των πολιτών της.

Για όσους αναρωτιούνται αν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα τα περί αδυναμίας υπεράσπισης της εθνικής μας κυριαρχίας, αν αναζητήσουν τους ενόχους της εισβολής και κατοχής της Κύπρου, του γκριζαρίσματος του Αιγαίου, της εθνοκάθαρσης των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου, της Τενέδου και των κατεχομένων, της τουρκοποίησης των Πομάκων και των Ρομά της Θράκης και αν προβληματιστούν με τις επιδιώξεις της Άγκυρας να αναγορευθεί σε προστάτη των «700 χιλ. μουσουλμάνων της Αθήνας», όπως μας πληροφορεί ο εκλεκτός του ΣΥΡΙΖΑ στην Ξάνθη, βουλευτής Χουσεΐν Ζεϋμπέκ, θα βρουν τις απαντήσεις που αρκούν για να αρθούν οι όποιες ενστάσεις.

Οι ασκήσεις γυμναστικής στο… ταπί του λαϊκισμού που κάνουν οι νεαροί πρωταγωνιστές της κυβέρνησής μας στις Βρυξέλλες, με γλωσσικά άλματα μετονομασίας του μνημονίου, της τρόϊκας, των δανειστών και τοκογλύφων που μέχρι χθες «μας έπιναν των αίμα», τους προσθέτουν βαθιές ρυτίδες πολιτικής γήρανσης, σε σημείο που να διεκδικούν ακόμα και θέση πρωταθλητού στον αγώνα «άλλα λέμε προεκλογικά κι άλλα κάνουμε μετεκλογικά» που επιδίδονται οι πολιτικοί μας δεκαετίες τώρα.

Κι αν αυτοί έχουν βαθιές ρυτίδες γήρανσης, παρότι ηλικιακά νεότατοι, παρατηρούμε πολιτικούς από την -υποτιθέμενη- άλλη πλευρά του λόφου να κινούνται προς την κατεύθυνση… ανανέωσης της λεγόμενης κεντροδεξιάς παράταξης.

Μια από τις κινήσεις αυτές ήταν το δείπνο που παρέθεσε πρώην πολιτικός σε ομάδα στελεχών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μια απλή ανάγνωση των προσκεκλημένων προκαλεί όχι μόνο θλίψη αλλά και βαθιά εθνική ανησυχία, γιατί η εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση -πρέπει να- αποτελεί την εθνική εφεδρεία, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και τη σημασία του αξιώματος «το επίπεδο και η ποιότητα του κυβερνητικού έργου, εξαρτάται και είναι ευθέως ανάλογο με την ποιότητα και το επίπεδο της ακούμενης αντιπολίτευσης».

Στο προηγούμενο άρθρο μας αναφερθήκαμε στους Μαυρογιαλούρους, που επιμένουν να εμφανίζονται και μάλιστα σε εξελιγμένη μορφή δεκαετίες τώρα στο πολιτικό μας σκηνικό. Ένα από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τους πολιτικούς που αποκτούν αυτά τα χαρακτηριστικά, είναι από τη μια η απώλεια επαφής με την πραγματικότητα και από την άλλη η απώλεια της εθνικής υπευθυνότητας, της αξιοπρέπειας και του αυτοσεβασμού και μιλάμε με όρους κοινωνικής και όχι πολιτικής ενοιολογίας.

Γιατί αν οι πολιτικοί μας διέθεταν αυτογνωσία και αυτοσεβασμό, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα δεχόντουσαν να καθίσουν σε ένα πολιτικό δείπνο -πόσο βιάζεται αλήθεια η λέξη της “πολιτικής” στην πατρίδα μας- στο οποίο παρευρίσκονται άτομα που είναι απολύτως ταυτισμένα με τον Χριστοφοράκο και με το σκάνδαλο της Siemens, άτομα το όνομα των οποίων είναι ταυτισμένο με μεγάλα συμφέροντα, παιδιά του διεφθαρμένου κομματικού σωλήνα, άτομα-σύμβολα της οικογενειοκρατείας και πολιτικά ερείπια που όλοι μαζί απλώς αποτελούν ένα πολύ αξιόπιστο και χαρακτηριστικό δείγμα της εθνικής μας παρακμής!

Και αν σε όλους αυτούς το θράσος περισσεύει, το πιο θλιβερό είναι ότι δεν υπάρχει κάποιος από την κοινωνία να αντιδράσει! Τέτοιος ξεπεσμός αλήθεια; 

 Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "κυριακάτικη δημοκρατία"

Σε θεωρία παιγνίων μηδενικού αθροίσματος τείνει να εξελιχθεί η «συμφωνία» Ελλάδος με ΕΕ – Παραμένουν μνημόνιο και έλεγχοι

Η Ελλάδα πρέπει να πετύχει συμφωνία στις 16 Φεβρουαρίου πάσει θυσία..... ειδάλλως θα εκτυλιχθούν σκηνές καταστροφής

«Όταν χρωστάς σε μια τράπεζα 32.000 ευρώ και δεν έχεις να τα πληρώσεις τότε….έχεις πρόβλημα.
Όταν χρωστάς 320 εκατ σε μια τράπεζα και δεν έχεις να τα πληρώσεις τότε η τράπεζα έχει πρόβλημα.
Παραφράζοντας αυτή την διεθνή ρήση όταν η Ελλάδα χρωστάει 320 δισεκ. στην ΕΕ και στο ΔΝΤ….τότε έχουν πρόβλημα αυτοί που μας δάνεισαν και όχι εμείς οι έλληνες που τα δανειστήκαμε»
Η θεωρία του ΣΥΡΙΖΑ είναι απλή, η Ευρώπη έχει δανείσει πολλά δισεκατομμύρια στην Ελλάδα και ως εκ τούτου θα έρθει σε συμβιβαστική λύση για να μην υποστεί τεράστιες ζημίες.
Το συνολικό χρέος της Ελλάδος είναι περίπου 320 δισεκ. από τα οποία 237 δισεκ. προέρχονται από τα μνημόνια – προγράμματα και τα υπόλοιπα είναι ομόλογα και έντοκα και άλλα δάνεια.
Η θεωρία παιγνίων του ΣΥΡΙΖΑ έχει λογική αλλά δεν παύει να είναι θεωρία.
Μέχρι τώρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης ακολουθεί περίτεχνα στρατηγικές βγαλμένες από την θεωρία των παιγνίων αλλά κινδυνεύει (για να παραφράσουμε την θεωρία) σε μηδενικό άθροισμα.
Οι αναφορές για 70% αποδοχή του μνημονίου, αντικατάσταση του 30%, οι δηλώσεις κολακείας του Γ. Βαρουφάκη προς ΥΠΟΙΚ Γερμανίας και Καγκελάριο καθώς και οι έσχατες δηλώσεις περί συμφωνίας ή Αρμαγεδδών εντάσσονται στην σφαίρα της θεωρίας των Παιγνίων και της ωμής πραγματικότητας.
Παρ΄ ότι έχει σχεδόν προεξοφληθεί η συμφωνία Ελλάδος με ΕΕ μέχρι σήμερα δεν έχει επιτευχθεί.
Το βασικό σενάριο θέλει τελικώς Ελλάδα και ΕΕ με αμοιβαίες υποχωρήσεις να συμφωνούν σε ένα νέο πρόγραμμα είτε στις 16 Φεβρουαρίου στο τακτικό Eurogroup είτε σε νέο Eurogroup που θα πραγματοποιηθεί με αποκλειστικό αντικείμενο την Ελλάδα στις 20 ή 23 Φεβρουαρίου.
Παρά την καλλιέργεια πολύ αισιόδοξου κλίματος ακόμη συμφωνία δεν έχει υπάρξει.
Μάλιστα συμφωνήθηκε από τα τεχνικά κλιμάκια μεταξύ Eurogroup και Ελλάδος να υποβληθούν στο Eurogroup στις 16 Φεβρουαρίου δύο εισηγητικές εκθέσεις.
Η μια ελληνική που θα παρουσιάζει την ελληνική πρόταση και μια ευρωπαϊκή που θα περιλαμβάνονται οι θέσεις των χωρών της ΕΕ.
Συμφωνία ακόμη δεν υπάρχει, στο κυβερνητικό επιτελείο εμφανίζονται αισιόδοξοι ότι τελικώς θα επιτευχθεί συμφωνία.
Οι επιλογές που υπάρχουν είναι οι εξής.
Παράταση του μνημονίου θέλει η Ευρώπη αλλά δεν θέλει η Ελλάδα.
Πρόγραμμα γέφυρα που δεν θέλει η Ευρώπη αλλά θέλει η Ελλάδα.
Μη συμφωνία και συνέχιση των διαπραγματεύσεων έως το τέλος του Φεβρουαρίου που εκπνέει το πρόγραμμα – μνημόνιο της Ελλάδος.
Παραφράζοντας την έννοια θεωρία παιγνίων μηδενικού αθροίσματος η Ελλάδα προσπαθεί να πετύχει το βέλτιστο αλλά υπάρχει κίνδυνος να πετύχει το ελάχιστο.

Τα δύο σενάρια
Α)Επιτυγχάνεται τελικώς συμφωνία ακόμη και στις 16 Φεβρουαρίου αλλά με τόσες υποχωρήσεις της Ελλάδος που η τελική συμφωνία αποτελεί απλά ένα μικρό βήμα προς τα εμπρός.
Β)Δεν επιτυγχάνεται συμφωνία και η ΕΕ αποφασίζει να χρησιμοποιήσει το βαρύ πυροβολικό της.
Έδωσε η ΕΚΤ την έγκριση να αυξηθεί το ELA στα 65 δισεκ. αλλά ανά πάσα στιγμή κρατάει την Ελλάδα και τις τράπεζες στον απόλυτο έλεγχο της.

Σενάριο πρώτο – Συμφωνία χαμηλού βεληνεκούς

Στις 16 Φεβρουαρίου στο τακτικό Eurogroup θα κριθεί η συμφωνία ή όχι της Ελλάδος με την ΕΕ.
Θα είναι ημέρα κρίσεως.
Υπάρχει διάθεση να βρεθεί λύση αλλά οι δηλώσεις των επικεφαλής του Eurogroup και της Κομισιόν ότι δεν βρισκόμαστε κοντά σε συμφωνία προφανώς προβληματίζει.
Μάλιστα ο Juncker ο επικεφαλής της Κομισιόν είχε αναφέρει στις 13 Φεβρουαρίου ότι υπάρχει συμφωνία και μάλιστα αποφασίστηκε να αντικατασταθεί το 30% των μέτρων – που η Ελλάδα θεωρεί κακό μνημόνιο – με άλλα ισοδύναμα μέτρα.
Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται και όπως φαίνεται θα υποβληθούν δύο προτάσεις η μια ελληνική με τις θέσεις της Ελλάδος και η άλλη πρόταση που αφορά την πρόταση της ΕΕ.
Από τις διαπραγματεύσεις που έχουν υπάρξει, το ενδιαφέρον εστιάζεται στο 30% του μνημονίου που θα αντικατασταθεί με άλλα ισοδύναμα μέτρα.
Αυτά πρέπει να κοστολογηθούν και να πειστούν οι Ευρωπαίοι ότι θα εφαρμοστούν, καθώς αν αποτύχουν προφανώς η Ελλάδα θα συρθεί να εφαρμόσει….το 30% του κακού μνημονίου.
Παράταση ή νέο πρόγραμμα γέφυρα;
Ανεξαρτήτως τι θα συμφωνηθεί – αν συμφωνηθεί – το βέβαιο είναι ότι ο βασικός κορμός του μνημονίου παραμένει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε ότι «ξεχάστε το μνημόνιο» αλλά πως μπορεί να ξεχαστεί το μνημόνιο όταν διατηρείται το 70% του μνημονίου και είναι πιθανό να διατηρηθεί και μέρος του 30% του κακού μνημονίου;
Το τελικό αποτέλεσμα για την Ελλάδα, εφόσον υπάρξει συμφωνία θα είναι ΜΝΗΜΟΝΙΟ.
Το μνημόνιο είτε με αλλαγμένο όνομα, είτε με καμουφλαρισμένο όνομα, με Τρόικα είτε με μετονομαζόμενη σε κάτι άλλο π.χ. θεσμικοί, θα παραμείνουν στην Ελλάδα.
Βέβαια ακόμη και σε αυτή την περίπτωση δεν μπορεί να απομοιωθεί η ελληνική προσπάθεια  η οποία είναι πολλαπλάσια καλύτερη από την αποτυχημένη στρατηγική της προηγούμενης κυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Εφόσον υπάρξει συμφωνία Ελλάδος με ΕΕ είναι 100% βέβαιο ότι πάλι ο ελληνικός λαός θα κληθεί να πληρώσει τις απαιτήσεις της ΕΕ.
Το πιθανότερο σενάριο είναι να προκύψει ένα μόρφωμα – συμφωνία με παράταση μνημονίου και πρόγραμμα γέφυρα όπου θα περιλαμβάνονται ισχυρότατες δόσεις μνημονίου.

Σενάριο καταστροφής – Πιστωτική ασφυξία μέσω ΕLA

Στην απευκταία περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία και προκύψει ρήξη είναι 100% βέβαιο ότι η Ευρώπη θα χρησιμοποιήσει το ELA ως σκληρότατο μηχανισμό πίεσης προς τις ελληνικές τράπεζες και την Ελλάδα.
Σε αυτή την περίπτωση η ΕΚΤ θα μπορούσε να βάλει όριο χορήγησης του ELA π.χ. 65 ή 75 δισεκ.
(Η τρέχουσα γραμμή ELA του έκτακτου μηχανισμού παροχής ρευστότητας της ΕΚΤ-ΤτΕ είναι 65 δισεκ.)
Στην περίπτωση επιβολής ορίου οι τράπεζες θα υποχρεώνονταν να θέσουν περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων και στις αναλήψεις μετρητών π.χ. 200 ευρώ την ημέρα από ATMs (σχέδιο Προβόπουλου πρώην διοικητή της ΤτΕ) ώστε να αποτρέψει μεγάλες εκροές καταθέσεων και κατ΄ επέκταση για να αποφευχθεί η πιστωτική ασφυξία.
Ο περιορισμός της κίνησης κεφαλαίων είναι πιστωτική ασφυξία της οικονομίας όχι των τραπεζών.
Οι τράπεζες θα υποχρεωθούν σε αυτή την έσχατη λύση γιατί αν δεν μπορούν να καλύψουν με ρευστότητα το σύνολο του ενεργητικού τους θα κινδυνεύσουν σοβαρά ακόμη και με χρεοκοπία.
Σε ένα τέτοιο ακραίο σενάριο η Ελλάδα θα οδηγηθεί μαθηματικά σε στάση πληρωμών εντός ευρώ.
Το σενάριο της πιστωτικής ασφυξίας είναι σενάριο καταστροφής και αυτό συμβεί θα φέρει ευθύνη η ελληνική κυβέρνηση.
Προφανώς και η Ελλάδα πρέπει να διαπραγματευτεί.
Προφανώς και πρέπει να πετύχουν οι θέσεις της Ελλάδος.
Αλλά αν δεν υπάρξει συμφωνία και αντ΄ αυτής προκύψει αδιέξοδο με χρεοκοπία τραπεζών τότε είναι 100% βέβαιο ότι αυτό θα γυρίσει μπούμερανγκ στην ελληνική κυβέρνηση που έχει τεράστια λαϊκή αποδοχή.

Το συμπέρασμα

Σε αντίθεση με την επικρατούσα αίσθηση ότι η Ελλάδα υψώνει το ανάστημα της και θα πετύχει στις διαπραγματεύσεις…η πραγματικότητα θα μας προσγειώσει όλους.
Το μνημόνιο καμουφλαρισμένο, με άλλο όνομα θα παραμείνει στην περίπτωση της συμφωνίας ενώ στην περίπτωση της ρήξης θα υπάρξει χάος στην Ελλάδα.
Η ελληνική κυβέρνηση – πρόκειται για εθνική προσπάθεια – έχει εγκλωβιστεί στην αρχική υπεραισιόδοξη επικοινωνιακή στρατηγική της που ενώ άρεσε στους έλληνες – εξου και η μεγάλη αποδοχή στις δημοσκοπήσεις -  θα πετύχει πολύ χαμηλότερα αποτελέσματα από αυτά που έχουν εκτιμηθεί και σίγουρα από αυτά που προσδοκά η κυβέρνηση.
Έστω και με μια συμφωνία ημίμετρο…σίγουρα η Ελλάδα θα έχει διανύσει ένα βήμα προς τα εμπρός…πολύ καλύτερα από το τέλμα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Αν δεν υπάρξει συμφωνία, ο Αρμαγεδδών θα είναι πραγματικότητα και όχι θεωρία παιγνίων. 

πηγή