Η εποχή μας είναι σαν την εποχή του Χριστού. Και τότε ο κόσμος είχε φθάσει σε μία αθλία κατάσταση. Ο Θεός, όμως μας λυπήθηκε. Και τώρα δεν πρέπει να απελπιζόμαστε. Βλέπω μέσα από τη συμφορά να εμφανίζεται κάποιος πολύ σπουδαίος άνθρωπος του Θεού, ο οποίος θα συνεγείρει και θα ενώσει τον κόσμο προς το καλό.
Άγιος Πορφύριος

Μὲ τὴ ζωγραφική βλέπεις τὰ πράγματα ἔτσι ὅπως ἤτανε κάποτε, ὅταν τὰ κοιτούσανε μὲ ἀγάπη

Π. Βαλερύ

Μασσαλία: οι άστεγοι υποχρεούνται να φορούν κίτρινο τρίγωνο!

Γελάμε (πικρά) με τα χάλια της Βόρειας Κορέας, αλλά να τι συμβαίνει στη μη-μου-άπτου Ευρώπη μας…

ΕΔΩ

Άγιος Νικόλαος (Σύντομος Βίος)

Ο Άγιος Νικόλαος είναι από τους πιο γνωστούς αγίους της χριστιανοσύνης. Το όνομά του βρίσκεται στο στόμα αναρίθμητων πιστών που ζητούν τη βοήθειά του. Το όνομά του το φέρουν εκατομμύρια Χριστιανοί και πολλοί είναι οι Ναοί που είναι αφιερωμένοι σ΄αυτόν. Είναι μετά την Παναγία και τον Άγιο Γεώργιο, ο περισσότερο γνωστός σε όλο τον Ορθόδοξο κόσμο. Σ΄ όλη δε την Κύπρο υπάρχουν ενενήντα (90) και πλέον Ναοί αφιερωμένοι στο μεγάλο αυτό Ιεράρχη. Είναι αυτός που προστατεύει τους θαλασσινούς και όλους εκείνους που συναντούν τρικυμίες στη ζωή τους. Γι΄αυτό έχουν κτιστεί πολλές Εκκλησίες προς τιμή του. Όλη του η ζωή ήταν μια θαυμαστή ενσάρκωση της αγάπης και της φιλανθωπίας.

Το φωτινό του παράδειγμα ας προσπαθήσουμε να το μιμηθούμε. Ό Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στα Πάταρα της Λυκίας της Μικράς Ασίας γύρω στα 230 με 250 μ.Χ. Πότε ακριβώς γεννήθηκε δεν είναι γνωστό. Πάντως κατά το έτος 300 μ.Χ. την εποχή των ασεβών αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού ήταν Αρχιερέας των Μυραίων. Έζησε δε και μέχρι τα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Οι γονείς του ήταν ευσεβείς χριστιανοί και η οικονομική τους κατάσταση ήταν πολύ καλή.

Γι΄αυτό οι φωτισμένοι γονείς του, μόρφωσαν πρώτα την απαλή ψυχή του παιδιού τους με τη θρησκεία του Χριστού μας και ύστερα τον έστειλαν στο σχολείο για να μάθει γράμματα. Από μικρός ο Άγιος Νικόλαος έδειχνε την αφοσίωσή του και την αγάπη του στο Θεό, περνώντας την ημέρα του με προσευχές και νήστευε την Τετάρτη και την Παρασκευή. Ακόμα και όταν ήταν βρέφος σύμφωνα με μια παράδοση δεν ήθελε να θηλάσει Τετάρτη και Παρασκευή, παραμόνο μετά τη δύση του ηλίου.

Όταν μεγάλωσε μισούσε τις απρεπείς και τις κακές συνομιλίες και συναναστροφές των νέων. Άγαπούσε να πηγαίνει τακτικά στην Εκκλησία και να συναναστρέφεται με ήσυχους, ήρεμους και καλούς ανθρώπους. Άκουε τις συμβουλές των μεγαλυτέρων του και προσπαθούσε να τις εφαρμόζει, όπου ήταν αναγκαίες.

Έμεινε ορφανός στο άνθος της ηλικίας του και απροστάτευτος μέσα στους πολλούς κινδύνους του ειδωλολατρικού περιβάλλοντός του. Εδώ έιναι η πρώτη του νίκη. Τίποτε δεν τον παρασύρει. Την περιουσία του τη χρησιμοποιεί για έργα αγάπης και φιλανθρωπίας. Τον θαυμάζουν οι Χριστιανοί για τη σταθερότητά του και προσεύχονται στο Θεό να τον αξιώσει να υπηρετήσει την Εκκλησία.

Εκείνο τον καιρό Αρχιεπίσκοπος της Λυκίας ήταν ο θείος του. Αφού εκτίμησε τις αρετές και τη μεγάλη του πίστη τον κάλεσε στην υπηρεσία του Κυρίου και τον χειροτόνησε ιερέα της Επισκοπής.

Όταν έγινε ιερέας μοίρασε όλη την περιουσία του, που του άφησαν οι γονείς του, στους φτωχούς. Έντυσε γυμνούς και δυστυχισμένους. Δεν σπατάλησε την περιουσία στος διασκεδάσεις, ούτε σο πολυτελή ενδύματα, όπως κάνουν πολλοί νέοι της σημερινής εποχής, γιατί άκουε τον Προφιτάνακτα Δαβίδ, ο οποίος οποίος λέγει. "Πλούτος εάν ρέει, μη προστίθεσθε καρδίαν" (ψαλμός ξα΄ΙΙ). Έτσι έκανε και ο Άγιος. Δεν έδωσε προσοχή στον ρέοντα και φθαρτό πλούτο, αλλά σκόρπισε αυτό, όπως έπρεπε, για να κερδίσει άφθαρτο και αιώνια ζωή. Η απλοχεριά του έσωσε πολλούς χριστιανούς από τον κατήφορο της αμαρτίας.

Ο Άγιος Νικόλαος ήταν άνθρωπος των έργων και όχι των λόγων.

Οι μέρες του Αγίου περνούσαν με νηστεία, προσευχή και πολλές ελεημοσύνες. Άγρυπνα γονάτιζε και παρακαλούσε τον Χριστό να του δίνει δύναμη, υπομονή και θάρρος για να μη λυγίσει στους πειρασμούς του σατανά.

Από τις πολλές ελεημοσύνες που έκαμε ο Άγιος ακούστε μια θαυμαστή και παράδοξη.

Τον καιρό εκείνο ζούσε ένας πολύ πλούσιος άνθρωπος, ο οποίος είχε τρείς πολύ όμορφες θυγατέρες. Από φθόνο των εχθρών του ο πλούσιος έχασε όλη του την περιουσία και έφτασε σε μεγάλη φτώχεια. Βρέθηκε σε τέτοια θλιβερή και δύσκολη κατάσταση που δεν μπορούσε να ζήσει μαζί με τις τρείς του θυγατέρες . Αποφάσισε να βάλει τις θυγατέρες του σε πορνείο, για να έχουν κάποιο εισόδημα και να μπορούν να ζήσουν. Ο δε Πανάγαθος Θεός, ο γινώσκων τα κρύφια των καρδιών, θέλησε να ελευθερώσει τις τρείς εκείνες ψυχές από την κόλαση και την αμαρτία. Κατά την ίδια εκείνη μέρα, κατά την οποία φανέρωσε ο πατέρας των κοριτσιών τη βούλησή του, το έμαθε και ο Άγιος Νικόλαος. Αμέσως έβαλε σ΄ενα μανδύλι τριακόσια φλωριά, πήγε κρυφά και το έρριξε στο σπίτι του πτωχεύσαντος πλουσίου από μια θυρίδα και έφυγε αμέσως χωρίς να γίνει αντιληπτός. Δεν ήθελε να φανερωθεί σε κανένα, γιατί απέφευγε τον έπαινο των ανθρώπων και μόνον επιθυμούσε να αρέσει στο Θεό. Άκουε το Ιερό Ευαγγέλιο που έλεγε. "Σου δε ποιούντος ελεημοσύνην, μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου" (Ματθ. ΣΤ. Στίχ. 3) δηλαδή όταν κάμνεις την ελεημοσύνη, να μη το γνωρίζει κανένας.

Ο πατέρας των τριών κοριτσιών ξύπνησε το πρωϊ και είδε στο σπίτι ένα μανδήλι δεμένο και το άνοιξε αμέσως. Μόλις είδε τόσα πολλά φλωριά έμεινε εκστατικός και έτριβε τα μάτια του από χαρά, μη πιστέυοντας το γεγονός. Μέτρησε αμέσως τα φλωριά και τα βρήκε ακριβώς τριακόσια. Μεγάλη περιουσία είχε στα χέρια του, γι΄αυτό ήταν πολύ ενθουσιασμένος και χαρούμενος, αλλά ήθελε να μάθει ποίος έκαμε αυτή την καλή πράξη. Αφού δεν γνώριζε τον ευεργέτη του ευχαριστούσε και δοξολογούσε συνέχεια τον Θεό. Αμέσως φρόντησε και ενύμφευσε την μεγαλύτερη του θυγατέρα με κάποιο πλούσιο της πόλης εκείνης και της έδωσε και τα τρακόσια φλωριά σαν προίκα. Ήλπιζε δε ότι εκείνος που τον βοήθησε θα φρόντιζε να τον βοηθήσει για την προίκα και των άλλων δυο κοριτσιών.

Αφού ο Άγιος Νικόλαος είδε ότι ο πατέρας χρησιμοποίησε τα χρήματα για καλό σκοπό, αμέσως τη δεύτερη νύκτα δένει σε άλλο μανδήλι άλλα τριακόσια φλωριά και το βράδυ πήγε και τα έρριξε πάλι από τη θυρίδα. Όταν ξύπνησε το πρωϊ ο πατέρας των κοριτσιών, βλέπει ένα άλλο μανδήλι με άλλα τριακόσια φλωριά. Θαύμασε για το γεγονός και παρακαλούσε τον Θεό να του φανερώσει τον άνθρωπο που του έκαμε αυτό το μεγάλο καλό και σώθηκαν τα κορίτσια του από την αμαρτία. Ήθελε να του φανερώσει τον ευεργέτη του που με την ελεημοσύνη του άρπαξε από τα χέρια του διαβόλου τις τρείς θυγατέρες του και τις έσωσε. Έτσι ενύμφευσε και τη δεύτερή του θυγατέρα δίνοντάς της σαν προίκα τα τριακόσια φλωριά, ελπίζοντας στον Θεό, ότι ο ευεργέτης θα βοηθήσει και την τρίτη του θυγατέρα.

Την τρίτη φορά όμως ήταν πολύ προσεχτικός και ήθελε να τρέξει και να δεί τον ευεργέτη του. Ο δε Άγιος Νικόλαος βλέποντας ότι ενύμφευσε και τη δεύτερή του θυγατέρα αποφάσισε να τελειώσει το καλό. Οπότε έδεσε πάλο σε άλλο μανδήλι άλλα τρακόσια φλωριά και πήγε να τα ρίξει κρυφά τη νύχτα από τη θυρίδα. Μόλις τα έρριξε ο Άγιος, ο πατέρας των κοριτσιών ήταν ξύπνιος δεν κοιμήθηκε, άνοιξε την πόρτα, έτρεξε και είδε κάποιο να φεύγει τρέχοντας. Ύστερα για λίγη ώρα έτρεχε ο ένας τον άλλο. Ο πατέρας των κοριτσιών τον έφασε και είδε ότι ήταν ο Άγιος Νικόλαος, ο πασίγνωστος και δημοφιλέστατος άγιος, ο μεγάλος ευεργέτης των φτωχών και των δυστυχισμένων. Αμέσως έπεσε στα πόδια του και με δάκρυα στα μάτια του έλεγε. "Σε ευχαριστώ, δούλε του Θεού, που με λυπήθηκες εμένα τον ταλαίπωρο και άθλιο και μου έκαμες τέτοια μεγάλη ελεημοσύνη. Ευτυχώς που με πρόλαβες γιατί διαφορετικά θα χανόμουν ψυχικά και σωματικά". Όταν είδε ο Άγιος Νικόλαος ότι φανερώθηκε η αρετή του, είπε σ΄αυτόν. "Δεν θέλω να πείς σε κανένα τίποτε, ενόσω ζω, για την καλωσύνη που σου ένανα".

Την επόμενη μέρα ο πατέρας νύμφευσε και την Τρίτη θυγατέρα του και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του ειρηνικά και δοξάζοντας το όνομα του Θεού.

Ύστερα από καιρό θέλησε να πάει στα Ιεροσόλυμα, να δεί τους Αγίους Τόπους εκεί που μαρτύρησε ο Θεάνθρωπος. Έτσι μπήκε σ΄ένα πλοίο μαζί με άλλους χριστιανούς για να πάει στην Παλαιστίνη. 

Αφού προσκύνησε τον Άγιο Τάφο του Κυρίου, τον Γολγοθά, τον Τίμιο Σταυρό και είδε όλα τα μέρη που δίδαξε και μαρτύρησε ο Χριστός θέλησε να μείνει εκεί να ησυχάσει. Άγγελος Κυρίου τον διέταξε τη νύχτα να επιστρέψει στην πατρίδα του.

Την άλλη μέρα ο Άγιος πιστός στην προσταγή του Αγγέλου κατέβηκε στο λιμάνι και ρωτούσε αν κανένα πλοίο θα ξεκινούσε για τα Πάταρα. Κανένα όμως πλοίο δεν ξεκινούσε. Τότε μερικοί ναύτες του είπαν. "Όπου βρούμε ναύλο, εκεί θα πάμε". Αμέσως ο Άγιος τους είπε. "Να σας δώσω το ναύλο και να με παρετε στα Πάταρα της Λυκίας". Ο πλοίαρχος και οι ναύτες βλέποντας ότι ο άνεμος ήταν ούριος ύψωσαν τα πανιά και αναχώρησαν. Θέλοντας να περάσουν πρώτα από την πατρίδα τους έστρεψαν το πλοίο προς την κατεύθυνση της, αλλά ο Θεός για να μην λυπήσει τον Άγιο, σήκωσε μεγάλη τρικυμία, ώστε έσπασε το πηδάλιο-τιμόνι του πλοίου και οι ναύτες απελπισθέντες ανέμεναν το θάνατο. Ο Άγιος όμως δια της προσευχής του καταπράϋνε τη θάλασσα. Ο πλοίαρχος μαζί με τους ναύτες του είδαν ότι έφθασαν στα Πάταρα και αφού έπεσαν στα πόδια του Αγίου του ζητούσαν συγχώρεση. Ο Άγιος τους φανέρωσε τη σκέψη τους και τους συμβούλευσε να μην επαναλάβουν τέτοιο πράγμα στη ζωή τους, τους ευχήθηκε και τους κετευώδωσε.

Επιτέλους ύστερα από μιά μεγάλη θαλασσοταραχή ο Άγιος επέστρεψε από τα Ιεροσόλυμα στα Πάταρα. Ο κόσμος του επεφύλαξε μεγάλη υποδοχή, γιατί τον αγαπούσε πάρα πολύ. Νέοι και γέροντες, άνδρες και γυναίκες, ακόμα και οι Μοναχοί του Μοναστηριού στο οποίο τον είχε αφήσει ο θείος του επίτροπο, όλοι εξήλθαν να τον καλωσορίσουν και να τον υποδεκτούν. Κοντά στα Παταρα, σε απόσταση τεσσάρων χιλιομέτρων, ήταν μια μικρή πόλη που την έλεγαν Μύρα. Η πόλη Μύρα έιναι στην Μικρά Ασία, αργότερα έγινε πρωτεύουσα της Λυκίας. Σήμερα τη λένε Ντεμπρέ. Εκεί πέθανε ο Μητροπολίτης της πόλης και ήθελαν να βρούν κάποιο άξιο για να τον αντικαταστήσει.

Τότε μαζεύτηκαν οι Επίσκοποι και οι κληρικοί της επαρχίας των Μύρων για να εκλέξουν Αρχιερέα. Εκεί που συνεδρίαζαν, σνκώθηκε ένας από τους επισκόπους και είπε στους άλλους, να παρακαλέσουν τον Θεό να τους φωτίσει, για να κάνουν καλή επιλογή. Τη νύκτα, όλοι οι επίσκοποι είδαν τον ύπνο τους ένα άγγελο, που τους είπε να πάνε το πρωϊ στην Εκκλησία και όποιος μπεί πρώτος μέσα, συτόν να κάμουν επίσκοπο. Πράγματι έτσι έγινε. Ο πρώτος που μπήκε στο Ναό ήταν ο Νικόλαος. Έτσι χειροτονήθηκε ο Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων.
Η φιλανθρωπική του δράση μεγάλωσε πολύ όταν έγινε Αρχιερέας. Ίδρυσε φτωχοκομείο, ξενώνα, νοσοκομείο και άλλα ιδρύματα.
Την εποχή εκείνη, γύρω στο 300μ.Χ., ο Αυτοκράτορας της Ρώμης Διοκλητιανός (230-313μ.Χ.) πίστευε πως η αρχαία θρησκεία ήταν απαραίτητη για την ενότητα του κράτους, γι΄αυτό καταδίωξε σκληρά τους χριστιανούς. Ευτυχώς παραιτήθηκε από την εξουσία του το 305 και έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του με μεγάλη απλότητα στα κτήματα του στη Δαλματία.

Επίσης ένας άλλος Ρωμαίος αυτοκράτορας ο Μαξιμιανός (245-310μ.Χ) έκανε μεγάλο διωγμό εναντίον των χριστιανών. Αυτός είχε στην κυριαρχία του την Ισπανία, την Αφρική και την Ιταλία με έδρα το Μεδιόλανο, το σημερινό Μιλάνο. Συγρούστηκε με τον Μ. Κωνσταντίνο που τον σκότωσε ή τον ανάγκασε να αυτοκτονήσει.

Ο Διοκλητιανός και ο Μάξιμος έστειλαν αγγελιαφόρους σ΄όλους τους επάρχους και τους διέταξαν να τιμωρούν τους εχθρούς των αρχαίων Θεών, τους χριστιανούς, άν όμως αρνηθούν το Χριστό, τότε να τους τιμούν. Πολλοί χριστιανοί από το φόβο των σκληρών βασανιστηρίων προσκύνησαν τα είδωλα και πήραν λεφτά, κτήματα ή και κάτι άλλο.

Άλλοι πάλι ομολόγησαν ότι είναι χριστιανοί και πέθαναν με φρικτά βασανιστήρια. Σ΄ αυτό τον διωγμό, ο έπαρχος της Λυκίας, έπιασε πολλούς χριστιανούς και μαζί μ΄αυτούς και τον Άγιο Νικόλαο, τους έδιωξε από τα Μύρα και τους έρριξε στη φυλακή για έξι ολόκληρα χρόνια.

Ο Άγιος Νικόλαος ακόμα και μέσα στη φυλακή δίδασκε τους χριστιανούς και τους ενθάρρυνε. Από τους πολλούς ραβδισμούς που του έδωσαν, το σώμα του έγινε κατάμαυρο και έτρεχε αίμα από τις πολλές πληγές του. Δεμένος με βαρειές αλυσίδες τον έρριξαν στη φυλακή για να συνεχίσει τα μαρτύριά του, είδε τότε με τα μάτια του το Χριστό, να του γιατρεύει τις πληγές, να τον ενθαρρύνει και να τον πλυμμυρίζει με ανέκφραστη αγαλλίαση. Και να πως. Κόντευε να ξημερώσει. Ο Άγιος φορτωμένος με αλυσίδες, διάβαζε την ορθινή προσευχή του. Ευχαριστούσε τον Πανάγαθο που τον αξίωνε να φέρει τα "στίγματα του Κυρίου" στο σώμα του, σαν τον Παύλο. Η χαρά του κορυφώθηκε, όταν σε λίγο άκουσε μέσα στη σκοτεινιά της φυλακής του αγγελικές φωνές να ψάλλουν μαζί του και μυρίστηκε την ευωδία ουράνιου μοσχολίβανου.

Μόλις πρόβαλε η αυγή, οι πρώτες ακτίνες του ήλιου απλώνονταν στη γή, όταν έξω ακούστηκαν πολλές φωνές, σωστός αλαλαγμός. Σείεται η φυλακή και άγριοι κτύποι συνταράζουν τη σιδερένεια πόρτα της ζητώντας να την εκβιάσουν. Ο Άγιος σκέπτεται. "Φαίνεται ότι ήρθε η ευλογημένη ώρα! Ή ήλθαν για να συνεχίσουν πιο άγρια τα μαρτύρια! Ένίσχησέ με Κύριε, να τ΄αντικρύσω με το ίδιο χαμόγελο αι δέξε το πνεύμα μου στους κόλπους σου!". Δεν πρόφτασε να τελειώσει τη σκέψη του και η σιδερένεια πόρτα κλονίζεται, υποχωρεί, ανοίγει διάπλατα, τρελλός από χαρά ο δεσμοφύλακας ορμά μέσα, αρπάζει τον Άγιο στα χέρια του κλαίοντας και προσκυνώντας τα δεσμά του, που δέκτηκε για την αγάπη του Χριστού, τον βγάζει έξω απ΄την φυλακή και τον φέρνει θριαμβευτικά στη Μητρόπολή του. Οι θερμές προσευχές του λαού για τον ποιμενάρχη τους εισακούστηκαν.

Όταν ο Διοκλητιανός και ο Μαξιμιανός πέθαναν ανέβηκε στο θρόνο ο Κωνσταντίνος, ο γιός του Κωνσταντίνου του Χλωρού και της Αγίας Ελένης, ο οποίος ονομάστηκε μετά Μέγας Κωνσταντίνος, από τα μεγάλα έργα που έκανε και τον τρόπο που αναδιοργάνωσε την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.

Ο Κωνσταντίνος διέταξε όλους τους επέρχους, να λευτερώσουν όλους τους χριστιανούς από τις φυλακές και να γκρεμίσουν τους βωμούς των ειδωλολατρών. Ποιός μπορεί να περιγράψει τι έγινε τότε; Η γλώσσα του ανθρώπου είναι αδύνατη να εκφράσει τα συναισθήματα που πλημμύριζαν το λαό και η πέννα ακόμα πιό πολύ αδύνατη να παραστήσει το παραλήρημα, που κατέλαβε τους χριστιανούς. Ο Άγιος Νικόλαος αδύνατος στο σώμα από τα πολλά βάσανα, ακμαίος όμως στη ψυχή, συνεχίζει τα υψηλά του καθήκοντα. Πέρασε πια η τρυκυμία και ήρθε η γαλήνη. Ο Άγιος είναι πάλι στο θρόνο του ελεύθερος να φωτίζει το δρόμο των χριστιανών του, ελεύθερος να σπογγέσειτα δάκρυά τους, να λατρεύει τον Θεό, ν΄ανυψώνει το ποίμνιό του στα ύψη του ιερού και μεγάλου προορισμού του. Δεν φοβάται πια τους εχθρούς της πίστης.

Στά άγιά του χέρια ο Πανάγαθος εμπιστεύτηκε θεϊκή δύναμη κι' εκείνος τη χρησιμοποιούσε με αγαθότητα, με πραότητα, μα και με ορμή συνταρακτική, όταν αντίκρυζε τους αγώνες εναντίον του Σατανά και των οργάνων του. Έτσι πέρασε όλη του η ζωή. Έφτασε παντού, κι΄όταν δεν μπορούσε να φτάσει με τα άθλια μέσα της συγκοινωνίας της εποχής εκείνης, έφτανε με το πνεύμα του. Παρηγορούσε τους πονεμένους και συμβούλευε τους πλανημένους, ενίσχυε τους φτωχούς.
Φρόντιζε ιδιαίτερα για τα νειάτα. Ήταν ένας φωτεινός οδηγός, που με τα λόγια του και το παράδειγμα του φώτιζε, καθοδηγούσε, ενέπνεε.
Τις ελεημοσύνες, τις αγρυπνίες και τις νηστείες του μόνο ο Θεός τις ξέρει. Απέφευγε τον έπαινο των ανθρώπων και ζητούσε μόνο τη δόξα του Θεού. Αλλ' όσο κρυβόταν ο Άγιος, τόσο ο Πανάγαθος τον τιμούσε, γιατί ο Άγιος τιμούσε με τα έργα του τον Θεό.

Δεν πέρασε πολύς καιρός και στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου παρουσιάστηκε πάλι ο σατανάς, με μορφή ανθρώπου, κι΄αυτός ήταν ο Άρειος. Ο Άρειος ήταν διάκος και αρκετά μορφωμένος. Έλεγε ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός, αλλά τον έφτιαξε ο Θεός, δηλαδή ήταν δημιούργημα του Θεού. Ο Αρχιερέας Αλεξανδρείας Πέτρος, τον έδιωξε από την Επισκοπή.

Ο Άρειος κατόρθωσε να πάρει με το μέρος του τον Μητοροπολίτη Νικομήδειας και πολλούς άλλους αρχιερείς. Τότε ο Μέγας Κωνσταντίνος για να σταματήσει η σύγχυση μέσα στη χριστιανοσύνη, έδωσε εντολή, να μαζευτούν όλοι οι Μητροπολίτες και οι κληρικοί στην πόλη Νίκαια της Βιθυνίας το 325μ.Χ., και να βρουν τη λύση, να λάμψει η αλήθεια.

Στην Α΄αυτή Οικουμενική Σύνοδο, πήραν μέρος 318 Πατέρες και ο ίδιος ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Άγιος Σπυρίδωνας, ο Μέγας Αθανάσιος και άλλοι. Όταν σε κάποια στιγμή ο Αρειος έφερε σε αδιέξοδο τους Άγίοις Πατέρες, ο Άγιος Σπυδίδωνας έκανε το θαύμα με το κεραμίδι. Δηλαδή έβαλε ένα κομμάτι κεραμίδι στη χούφτα του, το έσφιγξε και αυτό χωρίστηκε στα τρία: σε χώμα, νερό και φωτιά. Με αυτό τον θαύμα απέδειξε τον Τριαδικό Θεό (Πατέρας - Υιός - Άγιο Πνεύμα). Ο Άρειος όμως λόγω του εγωισμού του δεν πείστηκε και με την ρητορική του ικανότητα, γιατί ήταν πολύ μορφωμέμος και μιλούσε με θάρρος και παρρησία, είπε ότι το θαύμα αυτό είναι δαιμονικό. Τότε, ο Άγιος Νικόλαος αγανακτισμένος, δεν κρατήθηκε, σηκώθηκε από τη θέση του και έδωσε ένα δυνατό χαστούκι στον Άρειο.

-Βασιλιά, είπε ο Άρειος, είναι σωστό μπροστά σου, ένας από τους Πατέρες να με κτυπήσει; Άν είναι αμαθής, ας μη μιλάει, όπως κάνουν και οι άλλοι, αν πάλι ξέρει, ας πει τη γνώμη του.

-Σωστά μιλάς, Άρειε, του λέει ο Βασιλιάς. Ο Νικόλαος θα φυλακιστεί μέχρι να τελειώσει η Σύνοδος.

Φυλακίστηκε γιατί δεν επιτρεπόταν κανείς να κτυπήσει κάποιο, μπροστά στα μάτια του Αυτοκράτορα και η ποινή ήταν ο θάνατος. Ο Αυτοκράτορας αμέσως έδωσε εντολή να πιάσουν τον επίσκοπο Πατάρων Νικόλαο. Τον έδεσαν και τον έβαλαν φυλακή, γιατί τον σεβόταν και δεν ήθελε τον θάνατό του.

Την νύκτα παρουσιάστηκε μέσα σε άσπρο σύννεφο ο Χριστός και η Παναγία και τον ρώτησαν γιατί τον έβαλαν φυλακή.

-Για τη δικιά σας αγάπη και πίστη μου απάντησε ο Νικόλαος.

Τότε ο Χριστός τον ελευθέρωσε από τα δεσμά και του έδωσε ένα Ευαγγέλιο και η Παναγία μας το ωμοφόριο του Αρχιερέα. Από τότε καθιερώθηκε όλοι οι Αρχιερείς να φορούν ωμοφόριο. Την άλλη μέρα όταν του πήγαν φαγητό και νερό στη φυλακή, τον είδαν να διαβάζει το Ευαγγέλιο και τους είπε την οπτασία που είδε και τι του συνέβηκε. Όλοι δόξασαν τον Θεό.

Η Σύνοδος, καταδίκασε τον Άρειο σαν αιρετικό κι οι Πατέρες γύρισαν στις επαρχίες τους. Έτσι ο Άγιος Νικόλαος επέστρεψε στα Μύρα.

Σε ηλικία 100 χρόνων περίπου, αρρρώστησε και σε λίγο κοιμήθηκε περί το έτος 333 μ.Χ. για να πάει να βρει τον Κύριο που τόσο πολύ αγάπησε. Προτού πεθάνει, την ώρα που προσευχόταν, σήκωσε τα μάτια του στον ουρανό και είδε αγγέλους που έρχονταν, για να παραλάβουν την αγιασμένη ψυχή του.

Το ιερό λείψανό του τάφηκε στην αυλή της Επισκοπής Λυκίας. Ύστερα από πολλά χρόνια, στην πρώτη Σταυροφορία των Φράγκων κι όταν ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο Αλέξιος ο Α΄, το μετέφερε στο Μπάρι της Ιταλίας. Η μνήμη αυτή της μεταφοράς γιορτάζεται στις 20 Μαϊου.

Η εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου στις 6 Δεκεμβρίου, ημέρα που πέθανε, και τον κατέταξε μεταξύ των μεγαλυτέρων και επισημοτέρων Αγίων. Η Πέμπτη μέρα της εβδομάδας είναι αφιερωμένη σ΄αυτόν.

Επίσης χαρακτηρίζει τον Άγιο και ως ισαπόστολο, για το μεγάλο του έργο.

Θεωρείται και σαν ένας από τους μεγάλους προστάτες του Ελληνικού Έθνους, γιατί ο μεγάλος αυτός ιεράρχης, με τα άπειρα θαύματά του, αναδείχθηκε ο προστάτης άγιος των θαλασσινών και των ναυτιλλομένων. Επειδή η Ελλάδα είναι κατ΄εξοχήν ναυτική χώρα, τόσο στο Εμπορικό, όσο και στο Πολεμικό Ναυτικό γιορτάζει πανηγυρικά τον Άγιο, και στους Ναυστάθμους, και όπου υπάρχει ναυτική μονάδα, τελούνται λειτουργίες και δοξολογίες στη μνήμη του.

Τον Άγιο Νικόλαο δεν τον τιμούν μόνο οι άνθρωποι της θάλασσας, αλλά και το σύνολο του Ορθόδοξου Χριστιανικού.

πηγή 

... Δεν λέμε ευθέως την αλήθεια. Δεν την αντέχει ο άλλος. Επιστρέφει, επί παραδείγματι, ο σύζυγος στο σπίτι και η σύζυγος έχει κάνει κάποιο λάθος. Της επιτίθεται ο σύζυγος: "Λάθος έκανες, Αυτή είναι η αλήθεια. Η αλήθεια να λέγεται!". Δεν είναι αυτή η αλήθεια. Δεν είναι αυτό αγάπη. Αυτό είναι εγωϊσμός. Αυτό σημαίνει ότι δεν αγαπάς την γυναίκα σου που την αγκαλιάζεις κάθε ημέρα, αφού της δίνεις μιά στο κεφάλι και στην καρδιά της. Πώς συμβιβάζονται αυτά; Το ίδιο ισχύει και για την γυναίκα με τον άνδρα, για τον Γέροντα με τον υποτακτικό, τον υποτακτικό με τον Γέροντα, τον αδελφό με τον αδελφό.... Να λοιπόν τι σημαίνει ευγένεια...

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Μια τελεία στον επαναστατικό παροξυσμό του Ρωμανού

  Σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν κοινωνικό πρόβλημα ούτε και πρέπει να τις αφήνουμε να χειραγωγούν μια ολόκληρη κοινή γνώμη.


 Η ..."κοινή γνώμη", αφού ... έκανε το χρέος της προς τους μαθητές που λιποθυμούν από την ασιτία, με πορειες διαμαρτυρίας, καίγοντας και καταστρέφοντας ιδιωτικές και δημόσιες περιουσίες...

 αφου έκανε το χρέος της προς τους δεκάδες χιλιάδες άστεγους συμπατριώτες μας, με πορειες διαμαρτυρίας, καίγοντας και καταστρέφοντας ιδιωτικές και δημόσιες περιουσίες....... 

αφού έκανε το χρέος της προς τους εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους νέους, με πορειες διαμαρτυρίας, καίγοντας και καταστρέφοντας ιδιωτικές και δημόσιες περιουσίες......

 αφού έκανε το χρέος της προς τους χιλιάδες συμπατριώτες μας που τους παίρνουν το σπίτι, με πορειες διαμαρτυρίας, καίγοντας και καταστρέφοντας ιδιωτικές και δημόσιες περιουσίες......

 αφού έκανε το χρέος της προς τους δεκάδες χιλιάδες αυτόχειρες,με πορειες διαμαρτυρίας, καίγοντας και καταστρέφοντας ιδιωτικές και δημόσιες περιουσίες... ....

 τώρα κάνει το χρέος της και προς το παιδί, με πορειες διαμαρτυρίας, καίγοντας και καταστρέφοντας ιδιωτικές και δημόσιες περιουσίες...! 

Το υποστηρίζει  με σθένος, (ένα μέρος της, τουλάχιστον) πέφτοντας στην καλοστημένη παγίδα του Συστήματος και κάνοντάς το πρότυπο για τις.. επερχόμενες γενιές...

 ΣΑΝ ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ ΛΙΓΟ......

Με έκπληξη (ή μάλλον όχι και τόση) παρατηρώ τις τελευταίες μέρες τον κόσμο να υστεριάζει πάνω στο δράμα του Νίκου Ρωμανού, και να πλέκει με περισσό ζήλο ένα περίτεχνο επαναστατικό κέντημα εξ αφορμής του, που ειλικρινά με κάνει να αναρωτιέμαι αν οι γύρω μου ξέχασαν πως πρόκειται για καταδικασμένο και αμετανόητο εγκληματία που έχει εκτίσει ελάχιστη απ’ την ποινή του. 

Η σκέψη δε, ότι ίσως και να το γνωρίζουν καλά αυτό, αλλά να μην έχουν πρόβλημα να κυκλοφορεί ανάμεσά τους ένας επικίνδυνος άνθρωπος που καίει, σπάει, πυροβολεί, γαμάει και δέρνει επειδή, παρά τον ακραίο ιδεαλισμό του, κατά βάθος είναι ψυχούλα μωρέ, με ανησυχεί ακόμα περισσότερο. 

Κι επειδή ξέρω τον αντιδραστικό τρόπο που λειτουργεί η ελληνική σκέψη, ΝΑΙ, γνωρίζω ότι υπάρχουν αναρίθμητοι εγκληματίες εκτός φυλακής, λιγότερο, εξίσου ή και περισσότερο επικίνδυνοι από τον Νίκο Ρωμανό, όπως επίσης ξέρω ότι χαίρουν ασυλίας κι ότι δεν πρόκειται να συλληφθούν ποτέ. ..

Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως συναινώ στην χορήγηση άδειας σε ένα τόσο αντικοινωνικό άτομο, ούτε ότι βρίσκω έστω ένα ψήγμα λογικής στην ηρωοποίησή του, επειδή τα εγκλήματά του (κατά τη γνώμη του) έχουν αγνό ιδεολογικό υπόβαθρο. 

Αν γίνεται, παρακαλώ να μπουν φυλακή όλοι όσοι παρανομούν σε τέτοιο βαθμό. 

Προφανώς δεν γίνεται, γιατί δεν ζούμε στον κόσμο της Barbie fairytopia. 

Δεν θα καταργήσουμε, όμως, την έννοια της ποινής εν όλω, επειδή κάποιοι καταφέρνουν να την αποφύγουν.

Τα δικαιώματα του φυλακισμένου (όσα δηλαδή δεν του έχουν αποστερηθεί εκ του νόμου) εννοείται πως είναι αναφαίρετα και αδιαπραγμάτευτα, και κάθε λογικό άτομο συμφωνεί με αυτό. 

Το δικαίωμα του Ρωμανού στην εκπαίδευση δεν πρέπει να παραβιαστεί, λοιπόν, με κανέναν τρόπο. 

Ωστόσο, δεν πιστεύω να διανοείται κανείς ότι ένας καταδικασμένος εγκληματίας μπορεί να σουλατσάρει στο Πανεπιστήμιο ανενόχλητος, να παρακολουθεί μαθήματα με τους άλλους, να δίνει εξετάσεις, να πίνει καφέ με την παρέα του και γενικά να ζει τη φοιτητική του ζωή σα να μην τρέχει τίποτα. 

Γιατί τρέχουν πολλά. 

Κυρίως το ποινικό του μητρώο. 

Να σπουδάσει, επομένως, να μεγαλουργήσει ακαδημαϊκά αν θέλει, αλλά εξ αποστάσεως. 

Ή με όποιον τρόπο κρίνουν πρόσφορο ο νόμος και το δικαστήριο για ένα άτομο που εκ των πραγμάτων τελεί υπό ειδικό νομικό καθεστώς. 

Το ότι υφίσταται τις συνέπειες του εγκλήματός του δεν συνιστά “εκδίκηση”, όπως άκουσα πολλούς να λένε κατά την εκφορά των μελοδραματικά παραπειστικών τους σοφισμάτων.

 Είναι η ουσία της ποινικής κύρωσης.

Άκουσα τρελά πράγματα αυτές τις μέρες, και διάβασα κι άλλα, ακόμη πιο εξωφρενικά για αυτή την υπόθεση, μέχρι και ότι “Δεν χρωστάει ο Νίκος Ρωμανός στην κοινωνία, αλλά η κοινωνία σε αυτόν”. 

Είμαστε με τα καλά μας; 

Ο Νίκος Ρωμανός είναι ένα παιδί, του οποίου ο κολλητός δολοφονήθηκε μπροστά του από έναν νοσηρά διαταραγμένο αστυνομικό. 

Τελεία. 

Τίποτα περισσότερο – τίποτα λιγότερο. 

Δεν είναι σύμβολο, δεν είναι ήρωας, είναι απλώς ένα παιδί που του συνέβη κάτι αισχρό στην εφηβεία του και κατόπιν, μπλέκοντας τη νεανική του επιπολαιότητα με την ιδεολογική του ακροβασία, πήρε τον νόμο στα χέρια του. 

Με αποτέλεσμα να μπει φυλακή. 

Και τώρα κάνει απεργία πείνας για να του χορηγηθεί εκπαιδευτική άδεια που ο εισαγγελέας δεν εγκρίνει. 

Και είναι λογικό να μην την εγκρίνει, γιατί ο Ρωμανός είναι επικίνδυνος και δεν έχει δείξει ίχνος μεταμέλειας. 

Λυπάμαι που κάνει απεργία πείνας, εύχομαι ο εντυπωσιακός ζήλος του να συνδέεται όντως με τη δίψα του για μάθηση, αλλά δεν θα τον χρίσω κοινωνικό αγωνιστή επειδή εκβιάζει το δικαστήριο σκοτώνοντας τον εαυτό του.

Σε τελική ανάλυση, οι αυτοκτονικές τάσεις του Ρωμανού, όποιο κι αν είναι το ιδεολογικό περίγραμμά τους και ανεξάρτητα από την πολιτική τους ατζέντα, δεν λύνουν κάποιο πρόβλημα (αν υποθέσουμε ότι υπάρχει). 

Είναι εκδηλώσεις ψυχικής ανισορροπίας και ακραίου ναρκισσισμού. 

Και ελπίζω να μην του στερήσουν τη ζωή του, γιατί θα είναι πραγματικά άδικο και κρίμα. 

Αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν κοινωνικό πρόβλημα ούτε και πρέπει να τις αφήνουμε να χειραγωγούν μια ολόκληρη κοινή γνώμη.

Πηγή

Η νεοελληνική Φαυλοκρατία - Παρουσίαση βιβλίου

Ευάγγελος Κοροβίνης

ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Τα πρώτα πενήντα χρόνια – Ένα φαυλοκρατικό πολιτικό σύστημα αποκρυσταλλώνεται

 

Μέχρις και τις παραμονές της Επανάστασης του ’21, η απόσχιση των κλεφταρματολών από το σώμα των καρτερικών ομοθρήσκων του και οι συχνές συγκρούσεις με τους Οθωμανούς δεν απέβλεπαν μόνο στη θεμελίωση χριστιανικού κράτους. Παράπλευρος στόχος ήταν η αυτονόμηση από τους μηχανισμούς της εξουσίας, η δημιουργία διατοπικού αρματολικού δικτύου στη βάση των τοπικοσυγγενικών δεσμών και, μέχρι την έκρηξη της Επανάστασης, η προνομιακή ένταξη στην Οθωμανική τάξη πραγμάτων, στην οικονομία της βίας και της αυθαιρεσίας, που χαρακτήριζε την παρακμάζουσα Αυτοκρατορία.

Η αδιάλειπτη διεξαγωγή του Αγώνα επί δέκα συνεχή χρόνια συντέλεσε στην εδραίωση της εθνικής συνείδησης και πέραν του στενού κύκλου των διανοουμένων[1]. Παρά ταύτα, η δημιουργία αίσθησης νομιμοφροσύνης προς το νεοϊδρυθέν κράτος αποδείχθηκε δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, έργο.

Πολύ σύντομα, αμέσως μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια (που με ισχνά μέσα που διέθετε προσπάθησε να θεμελιώσει σύγχρονο για τα δεδομένα της εποχής κράτος[2]), η πολιτική ζωή του ανεξάρτητου κρατιδίου θα πάρει τη μορφή μιας ανελέητης και διαρκούς σύγκρουσης για τον έλεγχο του κράτους. Το κράτος, ο κυριότερος εργοδότης της χώρας, θα γίνει «το μήλον της έριδος» μεταξύ των αλληλοσπαρασσόμενων φατριών.

Την κατάσταση αυτή διευκόλυνε κατ’ αρχάς το γεγονός ότι, από τη σύσταση του κράτους και επί πενήντα χρόνια, ο ορίζοντας στις εξωτερικές σχέσεις της χώρας ήταν κατά βάσιν «ανέφελος». Τον σκίαζαν μόνο οι κατά διαστήματα «σπασμοί» των αλυτρώτων (στην Κρήτη και αλλού). Σε όλη αυτή την περίοδο, μέχρι δηλαδή να εμφανισθούν και άλλοι βαλκάνιοι διεκδικητές των ευρωπαϊκών οθωμανικών κτήσεων και να αρχίσει να αμφισβητείται το δόγμα της ακεραιότητας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας3], ο πολιτικός κόσμος αρνήθηκε να εξοπλίσει τη χώρα με αξιόμαχο στρατό, καλλιεργώντας την πεποίθηση ότι η Ελλάδα θα ήταν ο φυσικός και μοναδικός κληρονόμος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Όταν ξεσπούσαν επαναστάσεις των αλυτρώτων, αρκούνταν στην αποστολή πολεμοφοδίων και εθελοντών, ενώ ο στρατός παρέμενε παραμελημένος και ανεπαρκής. Την τακτική αυτή συστηματοποίησε ο Κωλέττης4, η πιο ισχυρή πολιτική μορφή των δύο πρώτων δεκαετιών του ανεξάρτητου βασιλείου. Η ανοχή της δράσης άτακτων σωμάτων και τα συνοριακά επεισόδια, χωρίς να επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό (του οποίου οι πόροι λεηλατούνταν, όπως θα δούμε παρακάτων, από τους διάφορους «ημέτερους») επέτρεπαν στον Κωλέττη να εμφανίζεται δραστήριος και αφοσιωμένος στη «Μεγάλη Ιδέα», στην απελευθέρωση των υπόδουλων Ελλήνων, για την οποία μάλιστα ήταν ο πρώτος που έκανε λόγο.

Αλλά η «νηνεμία» στις εξωτερικές σχέσεις της χώρας δεν ήταν ο μόνος λόγος που επέτρεψε να καταστεί μετεπαναστατικώς το ίδιο το κράτος αντικείμενο πολιτικών συγκρούσεων. Πολλοί αποδίδουν το φαινόμενο στις παρεμβάσεις του Θρόνου και των πρεσβευτών των Μεγάλων Δυνάμεων στην πολιτική ζωή του τόπου. Αυτού του τύπου οι παρεμβάσεις είναι αναμφισβήτητες· όμως κάθε άλλο παρά μπορούν να θεωρηθούν αποκλειστικώς υπεύθυνες για την κακοδαιμονία του δημόσιου βίου.

Αυτή καθ’ αυτήν, μάλιστα, η μοναρχική τροπή που πήρε το πολίτευμα θα ήταν ανερμήνευτη, αν αποσυνδεόταν από την προσπάθεια των αντιτιθέμενων φατριών να μονοπωλήσουν την αρχή, τα προνόμια και τους «λουφέδες» που συνόδευαν την άσκηση της εξουσίας. Πρόκειται για προσπάθεια που προσλάμβανε κατά διαστήματα την μορφή απροσχημάτιστου εμφύλιου πολέμου. Πώς να μην αντιμετωπισθεί ο Όθωνας[5] κατά την ενθρόνισή του σαν «σωτήρας», όταν οι αντίπαλοι του Καποδίστρια, λίγο πριν τον δολοφονήσουν, έφθασαν στο σημείο να πυρπολήσουν τα πλοία του εθνικού στόλου, ώστε να μην περάσουν στον έλεγχο της κυβέρνησης; Και πώς να μην τύχει ανάλογης υποδοχής ο Γεώργιος Α ́ [6], όταν, μετά την εκθρόνιση του Όθωνα και πριν αφιχθεί ο νέος Βασιλιάς, σε ένοπλες συγκρούσεις στην Αθήνα το κεντρικό κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας φυλασσόταν μεταξύ των άλλων από ληστές (!), οι οποίοι ανήκαν σε μια από τις αντίπαλες φατρίες, την κυβερνώσα φατρία του Βούλγαρη[7];

Επιτέλους, πρέπει να ειπωθεί η ωμή αλήθεια: Σκοπός των ξένων δυνάμεων δεν μπορεί να είναι η ευνομία και η υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων εναντίον των δικών μας θελήσεων. Αυτό είναι, πρωτίστως και κυρίως, δικό μας έργο. Αν, τώρα, το δικό μας έργο είναι η καταλήστευση των δημόσιων πόρων και αν πρώτο μέλημα των πολιτικών είναι να κρατηθούν στην εξουσία με κάθε τίμημα, αυτό είναι αδύνατο να το αλλάξει και η πιο καλοπροαίρετη ξένη χώρα.

Αν ο Κωλέττης, εν πάση περιπτώσει, ήταν εκείνος που μορφοποίησε την τακτική αντιμετώπισης των εθνικών θεμάτων, σε αυτόν μπορεί να πιστωθεί και μια πρώτη αποκρυστάλλωση των φαυλοκρατικών χαρακτηριστικών του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Ο Κωλέττης καλλιέργησε, όσο κανείς προηγούμενός του, τα σπέρματα της συναλλαγής και της πολιτικής διαφθοράς, ενώ ήταν ο πρώτος έλληνας πολιτικός που, διαχειριζόμενος τα κοινά, απέκτησε μεγάλη περιουσία (630.000 δραχμές της εποχής εκείνης). Στόχος του Κωλέττη ήταν η «μακροβιότητα» των κυβερνήσεών του και όχι οι μεταρρυθμίσεις και η εθνική ανασυγκρότηση. Με τις αθρόες απολύσεις κομματικών αντιπάλων, το διορισμό «ημετέρων», την κατοχύρωση των προνομίων των διαφόρων τοπαρχών και τις εκλογές βίας και νοθείας, ήταν πράγματι ο πρώτος που διασφάλισε «μακρόβιες» κυβερνήσεις.

Χαρακτηριστικά και αποκαλυπτικά της πολιτικής ζωής της πρώτης μετεπαναστατικής περιόδου είναι το «ωρολόγιο» πρόγραμμα του Κωλέττη και η συζήτηση σχετικά με τα πολιτικά δικαιώματα των «ετεροχθόνων», των Ελλήνων δηλαδή ων αλύτρωτων περιοχών (Φαναριωτών, Επτανήσιων και άλλων εγγραμμάτων) που κατοικούσαν στο κρατίδιο και ένας μεγάλος αριθμός τους στελέχωσε μεταπαναστατικά τον κρατικό μηχανισμό.

Ο Κωλέττης μέχρι αργά το απόγευμα ασχολείτο με τη διεκπεραίωση ρουσφετιών πρώτα στην κατοικία του και μετά στην έδρα της κυβερνήσεως. Στη διάρκεια των υπηρεσιακών συσκέψεων που επακολουθούσαν συνήθως κοιμόταν, ενώ απουσίαζε συστηματικά από τις συνεδριάσεις της Βουλής.

Στη συζήτηση, τώρα, τη σχετική με τα πολιτικά δικαιώματα των «ετεροχθόνων», που προηγήθηκε της ψήφισης του Συντάγματος του 1844, ο στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης (179401864), ένας από τους ήρωες του ’21, ζητούσε να «τραβηχτούν» για λίγο οι «ετερόχθονες» από την εξουσία, ώσπου να επουλωθούν οι πληγές των χειμαζομένων αγωνιστών, χάρις στο «βάλσαμο» του κρατικού ταμείου8. Στη συζήτηση αυτή ο Κωλέττης τάχθηκε κατά του διαχωρισμού «ετεροχθόνων» και «αυτοχθόνων», αφού προορισμός του νεοελληνικού κράτους ήταν η απελευθέρωση του αλύτρωτου Ελληνισμού, αλλά ταυτόχρονα απάλειψε από το υπό ψήφιση Σύνταγμα την αξιοκρατική ρήτρα που κατοχύρωνε τους διορισμούς στο δημόσιο βάσει προσόντων («δοτήρ δε τούτων η αξιότης εκάστου», έλεγε η επίμαχη φράση που υπήρχε αυτολεξεί και στα τρία Συντάγματα που είχαν ψηφισθεί από το 1821 έως το 1827).

Μετά, λοιπόν, το Κίνημα της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843 και την παραχώρηση Συντάγματος από τον Όθωνα, στις αρχές του 1844 ο Κωλέττης εγκαθίδρυσε ένα είδος κοινοβουλευτικής δικτατορίας. Κατά την τριετή αυτή περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τον Κωλέττη άρχισαν να παγιώνονται τα χαρακτηριστικά ενός φαυλοκρατικού πολιτικού συστήματος.

Η «πατρονία» και τα πελατειακά δίκτυα βρίσκονται στον πυρήνα αυτού του συστήματος. Η «πατρονία» και η «προστασία» αναπτύχθηκαν ως ένα είδος αμυντικού μηχανισμού κατά της αυθαιρεσίας του οθωμανικού συστήματος διακυβέρνησης. Οι προστάτες μεσολαβούσαν για τους πελάτες τους στις οθωμανικές αρχές, αποσπώντας διάφορες εκδουλεύσεις και μετριάζοντας τη φαυλότητα του δικαστικού συστήματος. Το πελατειακό σύστημα λειτουργούσε πέρα από διαχωρισμούς τάξεων, αναπτύσσοντας πλέγματα σε σχήμα πυραμίδας, έτσι ώστε ο προστάτης να μπορεί να γίνεται πελάτης απέναντι σε κάποιον ισχυρότερό του. Η εξάρτηση του πελάτη από τον προστάτη προϋποθέτει την ικανότητα του δεύτερου να εξυπηρετεί τον πελάτη και την οικογένειά του αλλά και την ελευθερία του τελευταίου να διακόπτει τους δεσμούς, όταν διαπίστωνε ότι δεν τον ικανοποιούσαν τα ανταλλάγματα με τα οποία εξαγόραζαν την εξάρτησή του.

Αν και μετά τη συγκρότηση του ανεξάρτητου βασιλείου το πελατειακό σύστημα, στο πλαίσιο του νέου συγκεντρωτικού συστήματος διακυβέρνησης, έχασε θεσμικά στηρίγματα, όπως ήταν η αυτονομία των Κοινών, τα άτακτα στρατιωτικά σώματα και η αυτόνομη Εκκλησία, οι παραδοσιακές ηγετικές ομάδες (προεστοί, οπλαρχηγοί, καραβοκυραίοι και Φαναριώτες λόγιοι) βρήκαν άλλες διεξόδους. Μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους τη νέα γραφειοκρατική μηχανή, τις Πρεσβείες των Μεγάλων Δυνάμεων, και μετά το 1843 τον ίδιο τον κοινοβουλευτισμό ως πηγή προστασίας. Στη μετεπαναστατική πλέον εποχή ο προστάτης ενεργούσε σκόπιμα, προκειμένου να εξασφαλίσει σε φίλους και οπαδούς διορισμό στο Δημόσιο, συμβόλαια για την είσπραξη φόρων ή την ενοικίαση με ευνοϊκούς όρους της εθνικής γης και κάθε άλλους είδους προνομιακή μεταχείριση.

Το σύστημα της «πατρονίας» έχει ένα μεγάλο μειονέκτημα: Εμποδίζει την κινητοποίηση του πληθυσμού για την επίτευξη συλλογικών στόχων (εθνικών και ταξικών). Εκφράζει τα συμφέροντα της πολιτικής τάξης πρωτίστως και δευτερευόντως επιμέρους συμφέροντα (μεγάλα, μεσαία ή μικρά). Στη βάση του φαινομένου βρίσκεται ένας αχαλίνωτος ατομικισμός συνυφασμένος με μια βαθιά αδιαφορία για τις τύχες και τις προοπτικές της χώρας, για τη δυνατότητα ύπαρξης ενός κοινού παραγωγικού μέλλοντος. Το ατομικό «βόλεμα», η ατομική σωτηρία «συν γυναιξκί και τέκνοις», με την παράκαμψη κάθε έννοιας νομιμότητας και αξιοκρατίας, ανάγεται σε υπέρτατη ρυθμιστική αρχή του δημόσιου βίου[9].

Αν το σύστημα της «πατρονίας», όπως αναμορφώθηκε και αποκρυσταλλώθηκε σε ένα φαυλοκρατικό πολιτικό σύστημα, αντιστρατεύεται την επίτευξη συλλογικών στόχων, δεν είναι καθόλου περίεργο ότι θα χρειασθούν 40 ολόκληρα χρόνια για να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά ένα από τα σοβαρότερα κοινωνικά προβλήματα της περιόδου, το ζήτημα της διάθεσης των εθνικών γαιών (των κτηματικών περιουσιών των μουσουλμάνων, οι οποίες πέρασαν στον έλεγχο του κράτους μετά την Επανάσταση) και το άμεσα σχετιζόμενο μ’ αυτό πρόβλημα της ληστείας. Επί 40 χρόνια, ένα μεγάλο ποσοστό των καλλιεργήσιμων εκτάσεων έμενε ακαλλιέργητο, ενώ η ύπαρξη πολλών ακτημόνων ευνοούσε την εκδήλωση της ληστείας. Μόνο ένα μικρό μέρος των εθνικών γαιών υπενοικιαζόταν σε κομματικούς φίλους με ευνοϊκούς όρους. Μόνο μετά τη σφαγή στο Δήλεσι θα ληφθούν σοβαρά μέτρα. Ο Κουμουνδούρος[10] προώθησε το 1871 διά νόμου τη διανομή 2.650.000 στρεμμάτων σε 357.000 κλήρους. Μέχρι τότε, είχαν διανεμηθεί μόνον 280.000 στρέμματα. Λίγα χρόνια ύστερα απ’ αυτή την αγροτική μεταρρύθμιση, η αγροτική παραγωγή θα διπλασιασθεί[11].

Τι εμπόδιζε την πολιτική τάξη της χώρας να λύσει το πρόβλημα της διάθεσης των εθνικών γαιών επί τόσες δεκαετίες; Η απάντηση είναι προφανής και καταγράφεται στα προφητικά λόγια του Ιωάννη Καποδίστρια (1776-1831): «Εάν δεν διανεμηθεί η εθνική γη εις τους ακτήμονας, το έθνος θέλει καταδικασθεί επί μακρόν ως εις ανήλικος παιδός κατάστασιν». Μόνον όταν οι πόροι και η εθνική περιουσία ελέγχονται από το κομματικό και φαυλοκρατικό κράτος θα μπορεί η πολιτική τάξη της χώρας να τους διαθέτει κατά βούληση και να μετατρέπει τους πολίτες σε αλληλομισούμενους ψηφοφόρους, διασφαλίζοντας έτσι τα προνόμιά της και την απρόσκοπτη αναπαραγωγή της.

Το πρόβλημα έχει διατυπωθεί διαυγέστατα ήδη από το 1875 στον Ασμοδαίο από τον Εμμανουήλ Ροΐδη (1836-1904): «Εις μεν τας άλλας χώρας η δύναμις του βουλευτού έγκειται εις το να ανατρέπει κυβερνήσεις, ενώ εν Ελλάδι ουδείς υπάρχει της παντοδυναμίας του περιορισμός. Εκ του βουλευτού εξαρτάται όχι μόνο της κυβερνήσεως ο βίος, αλλά και η τιμή, η περιουσία, η ασφάλεια, η απονομή της δικαιοσύνης και ο επιούσιος άρτος ή τουλάχιστον η πλήρωσις πόθου τινός των πλείστων Ελλήνων. Ο κύκλος αρμοδιότητος και ενεργείας του είναι δεκάκις ευρύτερος παρά εις πάσαν άλλην χώραν. Περί όλων των ζητημάτων διά τα οποία εις άλλας χώρας αποφασίζει ο νόμος, η προτίμηση της ικανότητας και το κοινόν συμφέρον παρ’ ημίν εκ μόνο του θελήματος του βουλευτού εξαρτώνται. Τα πάντα τα απορροφά και τα εκμηδενίζει η πολιτική διά τον λόγον ότι ουδέν ημπορεί να υπάρξει ανεξάρτητον απ’ αυτής. Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται, διότι εκεί υπάρχουν διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδα συμβαίνει το ανάπαλιν, αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμάσια συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα, να τρέφονται δαπάνη του δημοσίου».

Πενήντα χρόνια μετά την Επανάστασιν του ’21 στη δεκαετία του 1870 το κράτος δεν αποτελεί απλώς τον κύριο πόλο έλξης για τις υποασχολούμενες αγροτικές μάζες, αλλά προσφέρει και στους ανώτερους λειτουργούς του εισοδήματα που ξεπερνούν τα εισοδήματα όλων σχεδόν των άλλων μελών της κοινωνίας. Γράφει και πάλι ο Ροΐδης στον Ασμοδαίο το 1876: «Ο πολύς πληθυσμός της Ελλάδος συνίσταται εκ πεντήκοντα χιλιάδων ανθρώπων γνωριζόντων ανάγνωσιν και ανορθογραφίαν και τρεφομένων υπό ενός εκατομμυρίου αγραμμάτων φορολογουμένων [...]».

Ο Ελληνισμός παρουσίασε στη νεότερη εποχή «πρώιμη» αστική ανάπτυξη. Το ελληνικό εμπορικό στοιχείο συγκρότησε ακμαίες παροικιακές κοινότητες και εύρωστες επιχειρήσεις σε όλο το χώρο των Βαλκανίων, της Νότιας Ρωσίας και της Κεντρικής Ευρώπης. Η πρώιμη αυτή ανάπτυξη, που συνδέθηκε κυρίως με τη διαμόρφωση των εμπορευματικών κυκλωμάτων στην ευρύτερη περιοχή, θα ανακοπεί προσωρινά με τον κατατεμαχισμό της περιοχής σε εθνικά κράτη στα τέλη του 19ου αιώνα, αλλά θα βρει νέες διεξόδους στην ίδια την ακρωτηριασμένη Οθωμανική Αυτοκρατορία, στην Αίγυπτο και αλλού[12].

 

Ενώ όμως ο έλληνας επιχειρηματίας ήταν συνηθισμένο είδος στο πλαίσιο του υπόδουλου Ελληνισμού, κατέληξε να γίνει σπάνιο και προβληματικό είδος στο πλαίσιο του ανεξάρτητου εθνικού κράτους. Η κοινωνική διαφοροποίηση σπάνια μόνον αποδίδει επιχειρηματίες και συνήθως «κρατικοδίαιτους» και «διαπλεκόμενους» (με εξαίρεση το χώρο της ναυτιλίας και σ’ ένα βαθμό του εμπορίου). Αντίθετα, διαμορφώνει δημόσιους υπαλλήλους, δικηγόρους, στρατιωτικούς, ενοικιαστές φόρων του δημοσίου, κομματάρχες και πολιτικούς. Στο υπάρχον και εμπεδωμένο σύστημα φαυλοκρατίας, οι, έτσι και αλλιώς, σπάνιοι επιχειρηματίες είναι υποχρεωμένοι να προσαρμοσθούν, αν θέλουν να επιβιώσουν. Πρέπει να αναζητήσουν πολιτική προστασία πάση δυνάμει, γιατί αλλιώς θα το κάνουν οι ανταγωνιστές τους και θα τους εκμηδενίσουν. Έτσι όμως χάνουν κάθε δυνατότητα αυτοτελούς δράσης, διότι τα κέρδη της επιχείρησής του δεν εξαρτώνται πλέον από τις επιχειρηματικές δεξιότητές τους, την αξιοκρατική διεύθυνση του ανθρώπινου δυναμικού της επιχείρησης και τις εύστοχες επενδύσεις, αλλά από τις απευθείας αναθέσεις κρατικών προμηθειών, με αντάλλαγμα βέβαια παχυλές «μίζες» στους υψηλούς προστάτες.

Χαρακτηριστικό στοιχείο του δημόσιου βίου στην πρώτη μετεπαναστατική πεντηκονταετία είναι και η υπερανάπτυξη της μέσης βαθμίδας της εκπαίδευσης, αφού το απολυτήριο του Γυμνασίου αποτελεί εισιτήριο για το διορισμό στο δημόσιο. Σχολιάζοντας το φαινόμενο ο Ροΐδης τονίζει: «[...] Αληθές είναι ότι δεν έπαυσαν να πολλαπλασιάζονται τα γυμνάσια, αλλά και να χειροτερεύει το ποιόν αυτών [...] ούδ’ ήτο άλλως δυνατόν, αφού ο διορισμός και η παύσις των εν αυτοίς διδασκόντων εξηρτάτο ουχί εκ του ποιού της διδασκαλίας αυτών, αλλ’ εκ μόνης της ευνοίας του βουλευτού, ως φυσικόν αποτέλεσμα προέκυψεν η πεποίθησις ότι ολίγον ηδύνατο να συντελέσει η επιμέλεια και η μελέτη προς κατάκτησιν καθηγητικής έδρας ή γυμνασιακού απολυτηρίου καθιστώντος προσιτάς τα δημόσιας θέσεις [...]». Για τον Ροΐδη, βασική προϋπόθεση για την αναβάθμιση της στάθμης της εκπαίδευσης και την ανακοπή των τάσεων διόγκωσης της δημοσιοϋπαλληλίας είναι «ο περιορισμός των γυμνασίων εις το τρίτον, η απόλυσις των πασιγνώστως ανικάνων καθηγητών και η εξασφάλιση των άλλων από των εφόδων της πολιτικής και των ροπάλων των αποτυγχανόντων εις τας εξετάσεις μαθητών...»[13].

Την εικόνα συμπληρώνουν τα σχόλια του Βερναρδάκη για την ανώτατη εκπαίδευση: «Μειράκια διερχόμενα αβρόχοις ποσίν, ως επί το πολύ, τα γυμνάσια του Κράτους, εξ ων λαμβάνουν απολυτήριον συνήθως διά απειλών και ύβρεων, εισέρχονται εις το πανεπιστήμιον με τα τσαρούχια το δη λεγόμενον, όπου φυσιούνται και εξάπτονται και τυφούνται και αντί να εγκύπτωσιν εις την σπουδήν και μελέτην της επιστήμης μεταβάλλουσι το ανώτατον εκπαιδευτήριον εις κονίστραν φατριαστικών διαδηλώσεων, οχλαγωγιών και ταραχών... Προ πολλών ήδη ετών το πανεπιστήμιον δεν κάμνει τίποτε άλλο, κυρίως ειπείν, ει μη μόνον να αραιώνει τας τάξεις των παραγωγικών μελισσών και να πυκνώνει τας τάξεις των εθνοβόρων κηφήνων»[14].

Οι διογκωμένες δαπάνες του φαυλοκρατικού και κομματικοποιημένου κράτους έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση, έως εκμηδένιση, των δαπανών για έργα υποδομής και για παραγωγικές δραστηριότητες[15]. Η χώρα τις αρχές της δεκαετίας του 1880 βρίσκεται σε σχεδόν πρωτόγονη κατάσταση. Ανύπαρκτη υποδομή. Δεν υπάρχουν επαρκείς αμαξιτοί δρόμοι και όσοι υπάρχουν είναι σε κακή κατάσταση, ενώ μία μόνον σιδηροδρομική γραμμή υπάρχει, αυτή που συνδέει την Αθήνα με τον Πειραιά. Η βιομηχανία είναι επίσης, ουσιαστικά ανύπαρκτη. Άθλια διοίκηση και ανασφάλεια στην ύπαιθρο λόγω της ληστείας. Στρατός παραμελημένος και πλήρως ανεπαρκής ποιοτικά και ποσοτικά.

Το κράτος θα αλωθεί πολύ σύντομα (αμέσως μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια) από ένα πλέγμα ομάδων, οι οποίες επιδιώκουν ατομικά η φατριαστικά συμφέροντα μέσα σ’ ένα κλίμα μίσους και λυσσαλέου ανταγωνισμού, ο οποίος δεν διέπεται από κανένα κριτήριο νομιμότητας. Ο νόμος και οι κανόνες αντιμετωπίζονται ως «δυσκολία» προς παράκαμψη, ενώ κάθε μείζον πρόβλημα (εθνικό ή άλλο) θεωρείται «πονοκέφαλος», που αποσπά την προσοχή από το θεμελιώδες: την ιδιοτελή νομή της εξουσίας, τον εκτοπισμό των αντιπάλων και την αναρρίχηση στα σκαλοπάτια της εξουσίας, την εξυπηρέτηση της πελατείας, τη διανομή των αθέμιτων εισπράξεων και προμηθειών. Ο δημόσιος βίος μετατρέπεται σ’ ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος, όπου ό,τι κερδίζει ο ένας υποχρεωτικά το χάνει κάποιος άλλος, ενώ παρακάμπτεται πλήρως η έρευνα για αμοιβαία επωφελείς λύσεις. Αποκλείεται δηλαδή η περίπτωση από τις προωθούμενες πολιτικές να ωφελούνται όλοι, άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο, ανάλογα με τις ικανότητες και τα προσόντα του.

Δεν ισχυρίζεται κανείς ότι μεταξύ του πολιτικού κόσμου της εποχής δεν υπάρχουν και εξαιρέσεις. Ωστόσο, το πρόβλημα έγκειται, όπως λέει και ο Ροΐδης, στο ότι «οι τε φαύλοι και οι αγαθοί πράττουσιν παρ’ ημίν τα αυτά, η μόνη δεν μεταξύ αυτών διαφορά συνίσταται εις το ότι οι μεν πράττουσιν μετά χαράς, οι δε άνευ χαράς». Πολύ νωρίς, μέσα στις δύο πρώτες μετεπαναστατικές δεκαετίες, θα δημιουργηθεί η γνώριμη Ελλάδα των «ημετέρων» με ένα μεγάλο, σπάταλο και αναποτελεσματικό κράτος, με μια πανίσχυρη πελατειακά οργανωμένη κοινωνία, και μια εκτός πελατειακών δικτύων κοινωνία, την, ας πούμε, «κοινωνία των πολιτών», εντελώς ατροφική και πολιτικά αδύναμη.

Το πολιτικό και κοινωνικό αυτό αποτέλεσμα υπήρξε δημιούργημα δικό μας και όχι απόρροια κάποιας συνωμοσίας ξένων δυνάμεων και των εγκαθέτων τους στην πολιτική ζωή του τόπου. Ο σκοπός των ξένων δυνάμεων δεν μπορεί να είναι η προαγωγή της χώρας εναντίον των δικών μας θελήσεων.

 

Σημειώσεις

[1] Με τον όρο «εθνική συνείδηση» νοείται εδώ η συνείδηση του εθνοκρατικού ανήκειν, δηλαδή η νεωτερική δυτικοευρωπαϊκή. Στη νεωτερική νοηματοδότησή του το έθνος είναι μια αφηρημένη οντότητα της οποίας η βούληση ερμηνεύεται από το εκάστοτε πολιτικό πρόσωπο το οποίο διαχειρίζεται το μηχανισμό του κράτους. Η κοινωνία έχει απλώς το δικαίωμα να διαιτητεύει, από καιρού εις καιρόν, στον αγώνα των κομματικών ολιγαρχιών για τον έλεγχο του κράτους και τη διαχείριση του εθνικού δυναμικού. Εθνική συνείδηση, αλλά ριζικά διαφορετική, με την έννοια του ανήκειν στον πολιτισμό ενός οικουμενικού βασιλείου ελεύθερων Κοινών (πολιτειών), είχαν σχηματισμένη οι Έλληνες-Ρωμιοί από αιώνες. Στην ελληνική-ρωμαίικη εκδοχή η κοινωνία ταυτίζεται με το έθνος στο επίπεδο των Κοινών, διότι είναι οργανωμένη σε Δήμο και ασκεί η ίδια την πολιτική λειτουργία είτε άμεσα είτε ως εντολέας. Εκεί το πρόταγμα της ατομικής ελευθερίας ενσαρκώνεται κατά τρόπο ποιοτικά καθολικό, καθώς επιτυγχάνεται το «μη άρχεσθαι υπό μηδενός» (Αριστοτέλης). Στο επίπεδο όμως της ελληνορωμαϊκής Οικουμένης, η δια-κοινοτική πολιτική λειτουργία (διασφάλιση εσωτερικής και εξωτερικής ειρήνης, νόμισμα, συμμαχίες κ.λ.π.) ασκείται από το Βασιλέα, ο οποίος έχει ως έδρα του τη Βασιλεύουσα- Κοσμόπολη και διαθέτει έναν υπερ-εθνικό κρατικό μηχανισμό. Ο Βασιλεύς, αν και νόμιμος, ουσιαστικά κείται πέραν του νόμου. (Ως νεωτερικός ομόλογος του ρωμιού Μονάρχη θα μπορούσε να θεωρηθεί ο αμερικανός Πρόεδρος, ως προς την πλανηταρχική –οικουμενική του δικαιοδοσία, η οποία όμως, σε αντίθεση μ’ εκείνη του βυζαντινού ομολόγου του, είναι αθέσμιστη).

[2] Ιωάννης Καποδίστριας (1776-1831): Κυβερνήτης της Ελλάδας από το 1828 ως τη δολοφονία του το 1831 από τους Μαυρομιχαλαίους.

[3] Το δόγμα της ακεραιότητας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας καθιερώθηκε με την αγγλοτουρκική συνθήκη του 1809, η οποία στρεφόταν κατά της Γαλλίας του Ναπολέοντα και των βλέψεων της Ρωσίας για έξοδο στις «θερμές θάλασσες».

[4 ]Ιωάννης Κωλέττης (1773-1847): Αρχηγός του «γαλλικού» κόμματος και πρωθυπουργός στο διάστημα 1834-1835 και 1844-1847.

[5] Όθων, Όττο φον Βίττελσμπαχ (1815-1867): Πρίγκιπας της Βαυαρίας και πρώτος «Βασιλεύς της Ελλάδος».

[6]Χριστιανός-Γουλιέλμος-Φερδινάνδος-Αδόλφος-Γεώργιος: Γνωστός ως Γεώργιος Α ́ βασιλιάς της Ελλάδας, από το 1863 μέχρι τη δολοφονία του το 1913.

[7] Δημήτριος Βούλγαρης (1802-1877) ή Τζουμπές: Διετέλεσε συνολικά τέσσερις φορές πρωθυπουργός από το 1855 και μετά. Υπήρξε φανατικός πολέμιος του Ιωάννη Καποδίστρια.

[8] Του αποδίδεται μάλιστα η φράση: «Αν είναι να μείνουμε εμείς νηστικοί, ας πάει στο διάβολο η ελευθερία. Έφαγαν αυτοί, ας φάμε και εμείς τώρα». Στα Απομνημονεύματά του θα γράψει: «Λίγοι αγωνιστήκαμεν –εις τον καρπόν πολλοί πλάκωσαν, και παίρνουν το ξύλο και βαρούνε τους αγωνιστάς».

[9] Η ελληνική ατομικότητα είναι ο αμιγέστερος ατονικός τύπος ανθρώπου που εμφανίστηκε στην ιστορία. Ο πολιτισμικός αυτός τύπος έχει θετικά και αρνητικά. Τα θετικά αναγνωρίζονται στην ανοδική πλευρά της εξελικτικής καμπύλης του, ενώ τα αρνητικά τα βλέπουμε να υπερτερούν στην καθοδική της πλευρά, κατά την οποία το Εγώ αυτοτοποθετείται υπεράνω κάθε συλλογικής αξίας. Είναι το άτομο που έχει χάσει μέσα του την ικανότητα του συλλογικώς υφίστασθαι. Δυστυχώς, τα αρνητικά του ανθρωπολογικού αυτού τύπου δεν έγινε δυνατό να υπερκεραστούν παρά μόνο μερικώς με την αποδοχή του Χριστιανισμού. Η φαυλοκρατία, για να αναδυθεί και να εμπεδωθεί, αξιοποίησε ορισμένες πλευρές των πολιτικών παραδόσεων του προεπαναστατικού Ελληνισμού, ενώ καλλιέργησε έντεχνα και υπέρμετρα τα αρνητικά χαρακτηριστικά της ελληνικής ατομικότητας.

[10] Αλέξανδρος Κουμουνδούρος (1815-1883): Διετέλεσε δέκα φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας από το 1865 και έπειτα.

[11] Παρά τα μέτρα αυτά, το πρόβλημα της ληστείας δεν εξαλείφθηκε. Θα αντιμετωπισθεί οριστικά την πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα, όταν επί Γεωργίου Θεοτόκη (1844-1916) θα χορηγηθούν μαζικά άδειες μετανάστευσης στις ΗΠΑ σε όλα τα παράνομα στοιχεία που δεν ενέχονταν σε ανθρωποκτονίες.

[12] Η πρόωρη αστική ανάπτυξη του Ελληνισμού είναι ένα σύνθετο ιστορικό φαινόμενο. Υπάρχει, κατ’ αρχάς, μια αυτοδύναμη αστική ανάπτυξη, οργανική συνέχεια της ελληνιστικής, ρωμαϊκής και βυζαντινής, η οποία υπέστη συντριπτικά πλήγματα από τη φραγκική και την τουρκική κατάκτηση (11ος-15ος αιώνας), αλλά ανέκαμψε στο πλαίσιο της Οθωμανοκρατίας, από τον 17ο αιώνα και μετά. Και υπάρχει η νεωτερική αστική ανάπτυξη, η οποία ξεκινά ουσιαστικά τον 18ο αιώνα από τη Δυτική Ευρώπη και διεισδύει στον οθωμανικό χώρο, εκμεταλλευόμενη την παρακμή του σουλτανικού δεσποτισμού. Οι δύο μορφές συναντώνται και συγχωνεύονται τον 18ο και τον 19ο αιώνα, απολήγοντας, κατά τον 20ο αιώνα, στην πλήρη καταστροφή της προνεωτερικής αστικής ανάπτυξης και στη νεωτερική δορυφοροποίηση του ιστορικού της χώρου. Η δορυφοροποίηση, την οποία ο προνεωτερικός ελληνικός αστισμός χρησιμοποίησε, κατ’ αρχάς, ως όχημα για την εδραίωσή του και εν συνεχεία για την απελευθέρωσή του από την τουρκική δεσποτεία, επέφερε τελικώς τον αφανισμό του. (Ορόσημο αποτελεί η Μικρασιατική Καταστροφή του 1922).

[13] Εμμανουήλ Ροΐδης, Άπαντα, τ. 5ος, σ. 231, Ερμής, Αθήνα 1978.

[14]Απόστολος Βερναρδάκης, Νέα Ελληνική Ιστορία, σ. 295, Βάνιας, Θεσσαλονίκη 1998 (15η έκδ.).

[15] Από την ίδρυση του ελληνικού κράτους και επί πενήντα χρόνια περίπου, δαπανάται κατ’ έτος για δημόσια έργα ένα ελάχιστο μέρος του προϋπολογισμού, που ανέρχεται στο ποσοστό 2%-4%.

Απόσπασμα από το 1ο κεφάλαιο του βιβλίου (σελ 19-38), Ευάγγελος Κοροβίνης, Η Νεοελληνική Φαυλοκρατία, Πρόλογος: Θ. Ζιάκα, Εκδόσεις Αρμός, 2008
πηγή 

Η «Καλή Βία». Θαρραλέο ντοκιμαντέρ της σουηδικής τηλεόρασης για την τυφλή βία των αριστερών, την οποία κανείς «δημοκράτης» δεν καταγγέλλει

Δολοφονικές επιθέσεις σε «ναζί». Τυφλά χτυπήματα σε οποιονδήποτε μοιάζει με «ναζί» ή συνδέεται με «ναζί». Βίαιες επιθέσεις ακόμα και σε όσους δεν είναι «ναζί», αλλά απλά δεν συμφωνούν με τους αριστερούς. Βόμβες σε σπίτια με γιαγιάδες και παιδιά. Εξύμνηση της «αντιφασιστικής» βίας και εγκωμιασμός εγκληματιών ως «αγωνιστών» κατά του «φασισμού». Χαρακτηρισμός της βίας των αριστερών ως «καλής βίας» και «αυτοάμυνας». Βιντεοσκόπηση βίαιων επιθέσεων και παρουσίαση σε βίντεο κλιπ υπό τους ήχους μουσικής. Αποδοχή της βίας των ακροαριστερών από ένα κομμάτι της κοινοβουλευτικής αριστεράς. Ωραιοποίηση της βίας των αριστερών από καθηγητές πανεπιστημίου. Το 95% των βίαιων περιστατικών προέρχεται από την αριστερά. Ο «δημοκρατικός» καλός κόσμος που δηλώνει ότι είναι «κατά της βίας» κάνει τα στραβά μάτια. Τα media συνεχώς δαιμονοποιούν τους «ναζί». Διακοπή δικών κατά αριστερών κακοποιών από «αλληλέγγυους» και ποινές – χάδια στους αριστερούς κατηγορούμενους από τους δικαστές. Ακροαριστεροί από «καλές οικογένειες» που πολεμάνε τον «καπιταλισμό» και νοιάζονται για την εργατική τάξη, αν και ελάχιστοι ανήκουν σε αυτή. Μουσικά συγκροτήματα που προβάλλονται από mainstream τηλεοπτικά προγράμματα και εγκωμιάζουν τους κουκουλοφόρους και τη βία.

Σας θυμίζουν τίποτα όλα αυτά; Όχι δεν αφρούν την Ελλάδα. Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ της σουηδικής τηλεόρασης με τον τίτλο “Det gode voldet” («Η Καλή Βία») που προβλήθηκε τον Μάιο του 2014 στη σουηδική κρατική τηλεόραση.

Δείτε το   ΕΔΩ   και μετά ακολουθεί το κείμενο στα ελληνικά :

ΠΡΟΛΟΓΟΣ: Δημοσιογράφος: Εκπομπή ‘Uppdrag Granskning’ (‘Αποστολή: Έρευνα’) απόψε. Μπορεί η αντιφασιστική πάλη πάντα να χαρακτηρίζεται «αυτοάμυνα»; - Λέει η κοπέλα: Τότε μου είπε ότι θα ξαναέρθουν με όπλα. Μου είπαν επίσης: «καταλαβαίνεις ότι το σπάσιμο των παραθύρων είναι μόνο η αρχή; Την επόμενη φορά που θα φέρουμε όπλα». 
 - Οι περισσότερες από τις επιθέσεις έρχονται από την αριστερά, αυτό είναι ένα αναμφισβήτητο γεγονός. Μιλάμε για το 95% όλων των επιθέσεων. - «Εάν είσαι ναζί, τότε καλύτερα να f *** συνειδητοποιήσεις ότι υπάρχουν αντι-ναζί εκεί έξω», λέει ο νεαρός. «Και ότι πρόκειται να υπάρξει αίμα. Έτσι ακριβώς λειτουργούν τα πράγματα».

Υπάρχει ένας πολιτικός αγώνας που λαμβάνει χώρα έξω από το κοινοβούλιο και τις αίθουσες των δημοτικών συμβουλίων. Είναι ένας αγώνας που διεξάγεται στους δρόμους. Εδώ στην πλατεία της πόλης Jønkjøping, την 1η Μαΐου, οι ακροαριστεροί διαδήλωναν κατά της απόφασης να μπορούν οι εθνικοσοσιαλιστές του ‘Svenskarnas Parti’ (Κόμμα των Σουηδών) να πραγματοποιήσουν μια πολιτική διαδήλωση. Τόσο οι αριστεροί όσο και οι ακροδεξιοί είναι ενάντια στην κατεστημένη κοινωνία. Και είναι έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν παράνομες και βίαιες τακτικές. - Στο πρώτο επεισόδιο για την πολιτική βία θα ερευνήσουμε το σουηδικό κίνημα αντίστασης ‘SMR’, που είναι μια μαχητική ναζιστική οργάνωση. Την περασμένη Κυριακή μαζεύτηκαν μερικά χιλιόμετρα από την πλατεία της πόλης. Ήταν υπό την ηγεσία του Emil Hagberg, του ηγέτης της ‘SMR’,  στη Στοκχόλμη. Οι ναζί συνελήφθησαν στα αυτοκίνητα και έφεραν γυάλινες φιάλες μαζί τους. «Εμείς. Εσείς. Θα παρελάσουμε στους δρόμους και στις πλατείες στις πόλεις μας και στα χωριά μας. Και ο εχθρός θα τρέμει. Και όταν η καταιγίδα θα έχει κοπάσει, δεν θα χρειαστεί να τραγουδήσουμε για τα παλιά μεγαλεία. Διότι τότε θα ζούμε σε αυτά, σε μια σουηδική Σουηδία. Επειδή η Σουηδία θα παραμένει Σουηδική. Πλήρης νίκη. Πλήρης νίκη».

 - Απόψε θα επικεντρωθούμε στο ‘Revolutionära Fronten’ (Επαναστατικό Μέτωπο), την πιο βίαιη οργάνωση αυτόνομων αριστερών. Σε ορισμένα τμήματα του πολιτιστικού τομέα, στα πανεπιστήμια, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στους πολιτικούς κύκλους υπάρχει κάποια συμπάθεια για αυτήν την οργάνωση. Η οργάνωση ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί την «καλή βία». Υποστηρίζουν ότι η αντιφασιστική πάλη είναι πάντα αυτοάμυνα. Απόψε πρόκειται να το εξετάσουμε αυτό. Είναι άνοιξη του 1985. Μια ομάδα ναζί από το "Nordiske Rikspartiet" (Σκανδιναβικό Κόμμα) διαδηλώνει στην πλατεία της πόλης Växjö. Υπάρχει επίσης μια γυναίκα παρούσα που δεν μπορεί απλά να βλέπει τι συμβαίνει. Αποφασίζει να δράσει. Έχει πολωνικές ρίζες και τα μέλη της οικογένειάς της ήταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σήμερα αυτή η κλασική φωτογραφία χρησιμοποιείται από το αντι-φασιστικό κίνημα στον αγώνα τους κατά του ακροδεξιού εξτρεμισμού. Αλλά η αντίσταση για την οποία επαινέθηκε έχει πάρει μια εντελώς διαφορετική μορφή. // «Ο αντι-φασισμός είναι αυτοάμυνα. Είναι καλή βία. Οι εικόνες αυτές έχουν αναρτηθεί στο διαδίκτυο από το Επαναστατικό Μέτωπο, που είναι σήμερα η πιο μαχητική αριστερή οργάνωση στη Σουηδία. Το κύριο έργο τους είναι να κυνηγούν τους ναζί στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης. Ο αντι-φασισμός είναι αυτοάμυνα. Εμείς που επιθυμούμε να δημιουργήσουμε μια πιο ανοιχτή και αλληλέγγυα κοινωνία πάντα θα θεωρούμαστε απειλή από τους φασίστες. Και πρέπει να αντιμετωπίσουμε τους φασίστες, προκειμένου να προωθηθεί η πολιτική μας πάλη. Ως εκ τούτου, υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας. Καταλήγουμε σε δύο άκρα. Αυτοί είναι ναζί, καταλαβαίνεις; 

Εάν είσαι ναζί, τότε καλύτερα να f *** συνειδητοποιήσεις ότι υπάρχουν αντι-ναζί εκεί έξω. Και ότι πρόκειται να υπάρξει αίμα. Έτσι ακριβώς λειτουργούν τα πράγματα». // Κατά τη διάρκεια της έρευνάς σας, τι σας έχει εξέπληξε περισσότερο; 

- Ρεπόρτερ: Το γεγονός ότι οι ομάδες αυτές απολαμβάνουν μια τέτοια ισχυρή στήριξη από ανθρώπους που ενώ δηλώνουν ότι πραγματικά απορρίπτουν την πολιτικά υποκινούμενη βία, είναι διατεθειμένοι να κάνουν μία εξαίρεση, όταν πρόκειται για τη βία από την αριστερά. // Στις 26 Μαρτίου του τρέχοντος έτους, ξεκίνησε στη Σουηδία η πρώτη από μια σειρά δικαστικών υποθέσεων με εξτρεμιστές της αριστεράς. Σε έξι ανθρώπους απαγγέλθηκαν κατηγορίες και αρκετοί από τους παρόντες στην αίθουσα του δικαστηρίου του Västerås κρύβουν τα πρόσωπά τους. Η δίκη είναι το αποτέλεσμα της αστυνομικής επιχείρησης «Έσκλιντ» που ήταν μια τεράστια αστυνομική έρευνα που οδήγησε στην κατάσχεση μολότοφ, όπλων δρόμου και υπολογιστών από τις κατοικίες που ανήκουν σε ακτιβιστές της αριστεράς. Ένα πράγμα είναι σίγουρο, η οργάνωση «Επαναστατικό Μέτωπο» (RF) είναι πίσω από πολλά από αυτά τα εγκλήματα. Οι βιντεοσκοπημένες από τους ίδιους επιθέσεις τους, συνοδεύονται από μουσική και ανεβάζονται στο διαδίκτυο. - Ναι, γράφουν με σπρέι στον φράχτη. Υπάρχουν ακόμα υπολείμματα εκεί. Και τότε ψεκάζονται τα παράθυρα, έτσι δεν ήμουν σε θέση να βλέπω έξω. Τα είχαν καλύψει όλα με χρώμα. Και στη συνέχεια ψέκασαν στους εξωτερικούς τοίχους. Αυτή είναι η Anna Jonnson από Västerås. Είναι μέλος του Svenskarnas Parti (SP) που είναι μια οργάνωση Εθνικοσοσιαλιστική. Κατά τη διάρκεια του ίδιου έτους έχει αναφέρει 11 επιθέσεις στην αστυνομία.  Έχει λάβει επίσης τις λεγόμενες «κατ’ οίκον επισκέψεις» από μασκοφόρα μέλη του Επαναστατικού Μετώπου. Ο στόχος των επισκέψεων αυτών είναι να την αναγκάσουν να τερματίσει τις πολιτικές της δραστηριότητες. - Η πρώτη αναφορά που κατέθεσα στην αστυνομίας ήταν σωματική επίθεση. Και μια άλλη ήταν για σπασμένα παράθυρα στο διαμέρισμά μου. Και μετά έχουμε άλλη μια φορά, όταν μου πέταξαν ένα πυροτέχνημα στο διαμέρισμά μου και έσπασε το παράθυρο. Και μετά έριξαν γυάλινα μπουκάλια. Και μετά κόλλησαν αυτοκόλλητα στην πόρτα του σπιτιού μου, μετά ήρθαν εδώ. Επίσης μου έσπασαν τα παράθυρα τέσσερις φορές, συν τα γκράφιτι και τις παράνομες απειλές και βανδαλισμούς στο αυτοκίνητό μου σε δύο περιπτώσεις. - Τι σου έχουν πει ότι θα κάνουν αν δεν συμμορφωθείς; 

- Με ενημέρωσαν ότι θα ξαναέρθουν με πυροβόλα όπλα. Τότε μου είπαν: «αντιλαμβάνεσαι ότι το σπάσιμο των παραθύρων είναι μόνο η αρχή; Την επόμενη φορά που θα φέρουμε όπλα». Ποτέ δεν ξέρεις πότε έρχονται και τι πρόκειται να κάνουν την επόμενη φορά. Θα μπουν στο διαμέρισμά μου, θα είναι οπλισμένοι; Τι πρόκειται να ρίξουν στο διαμέρισμα; Πρόκειται να φέρουν μολότωφ; Φυσικά είναι πολύ άβολα.  Παράνομες απειλές, κακοποίηση, βανδαλισμός και παραβιάσεις του νόμου για το μαχαίρι. Αυτές είναι μερικές από τις καταγγελίες στην δικαστική υπόθεση του δικαστηρίου του Vestmarland, όπου η Anna Jonnson και πολλά άλλοι καταθέτουν ως μάρτυρες. Μεταξύ των αποδεικτικών στοιχείων είναι ένας κατασχεθείς υπολογιστής που ανήκει σε ένα εξέχον μέλος της RF. Σε αυτόν η αστυνομία ανακάλυψε μυστικές συνομιλίες στο διαδίκτυο που δίνουν μια μοναδική εικόνα για το πώς τα μέλη της RF επικοινωνούν μεταξύ τους. Σε μια συνομιλία μιλάνε για την Anna Jonnson και τον τότε φίλο της. - Μήπως διέλυσες τον.... ή όποιο είναι το όνομά του, δεν είναι ο τύπος που είναι με τη ναζί κυρία; - Ναι. Καλό! Είναι κι αυτή ναζί. - Την χτύπησα στο πρόσωπο με ένα σωλήνα ηλεκτρικής σκούπας, χαχαχα ...  Αστυνομικός: Αυτό που έχουμε ανακαλύψει είναι ότι υπήρχαν πολλά εγκλήματα που διαπράττονταν από μια συγκεκριμένη ομάδα. Και αν κοιτάξουμε τις περιπτώσεις που μελετήσαμε, ειδικά στην Vestmarland, τη Στοκχόλμης και την Eskildstuna, πολλές  από αυτές αφορούν άτομα που θεωρούν ότι είναι πολιτικοί τους εχθροί. Ποια τα εγκλήματα που διέπραξαν; Έχουν μεταξύ άλλων, βανδαλισμούς σε κατοικίες, παράνομες απειλές, έχουν σωματική κακοποίηση ανθρώπων και τα έχουν κάνει επειδή τους θεωρούν πολιτικούς εχθρούς. - Είστε μέλος του Svenskarnas Parti (SP), που έχει χαρακτηριστεί από την SÄPO (σουηδική υπηρεσία πληροφοριών) οργάνωση εθνικοσοσιαλιστική.  Και είσαι κατά της δημοκρατίας. Είναι τόσο περίεργο, που οι άνθρωποι αντιδρούν και θυμώνουν; - Δυστυχώς, διασυρόμαστε από τα μέσα ενημέρωσης και αυτή είναι η εικόνα που παρουσιάζεται στον πληθυσμό της Σουηδίας. Και αυτή είναι μια εικόνα που προσπαθούμε να αλλάξουμε και να προσπαθήσουμε και να δώσουμε μια καλή εντύπωση. - Αλλά μέχρι πρόσφατα το κόμμα σας λεγόταν «Nasjonalsosialistisk Front» (Εθνικοσοσιαλιστικό Μέτωπο). - Ναι, αυτό είναι σωστό. - Και μιλάτε για εθνικοσοσιαλισμό και φυλετική ιδεολογία και τέτοια πράγματα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. - Ναι, αυτό είναι σωστό. – Άρα δεν είναι κατ’ ανάγκην μια εντελώς λανθασμένη περιγραφή των μέσων ενημέρωσης για το κόμμα σας; - Θέλουμε μια εθνικά καθαρή Σουηδία. Δεν είναι μυστικό, αναφέρεται ακόμη και στο πολιτικό μας μανιφέστο. Θέλουμε η Σουηδία να διοικείται από τους Σουηδούς. Ερώτηση σε αστυνομικό: Δεν έχουν ευθύνη, λαμβάνοντας υπόψη τα πράγματα που πιστεύουν, ότι μόνο οι Σουηδοί θα πρέπει να ζουν εδώ και το γεγονός ότι έχουν μια ρατσιστική ιδεολογία που έχει τις ρίζες της στον εθνικοσοσιαλισμό; - Αν μιλήσετε στα δικαστήρια και αν μιλήσετε με την αστυνομία, τότε είναι απολύτως σαφές ότι δεν μπορούμε να περάσουμε τέτοιες κρίσεις. Είμαστε εδώ για να προστατέψουμε όλους. // Οι συγκρούσεις μεταξύ ακροδεξιών και αριστερών έχουν αυξηθεί σαν ένα κύμα. Αλλά τα πράγματα εδώ στην Melardalen έχουν κλιμακωθεί περισσότερο από το κανονικό. Στις 1 του Μάη του 2012 το Svenskarnas Parti διοργάνωσε συλλαλητήριο στην Eskildstuna. Και σύμφωνα με τον ρεπόρτερ Mathias Stålhe, ο οποίος έχει μελετήσει τον εξτρεμισμό, αυτό το συλλαλητήριο ήταν η αρχή μιας πολύ πιο οργανωμένης και συστηματικής πολιτικής βίας. Ρεπόρτερ: Μέσα στους κόλπους της αριστεράς και σκεφτείτε ότι σας μιλάω για την αυτόνομη αριστερά, γεννήθηκε η αίσθηση του επείγοντος. - F *** ! Τώρα οι Ναζί έχουν μετακινηθεί προς τα εμπρός και δεν έχουμε καταφέρει να τους φτάσουμε. Πριν σχεδόν έξι μήνες ήταν σε θέση να ανασυγκροτηθούν  και να χτυπήσουν με μια πιο δομημένη αντεπίθεση. Και τελικά κατέληξε σε επίθεση εναντίον μιας εκδήλωσης του white power στο Kolsva στο Vestmarland. Όταν περίπου είκοσι κουκουλοφόροι αριστεροί εξτρεμιστές από διαφορετικά μέρη της χώρας εισέβαλαν μέσα και επιτέθηκαν σε εκείνους που είχαν πάει στη συναυλία. Η RF έχει παραδεχθεί ότι ήταν πίσω από την επίθεση. Η εκτίμηση της αστυνομίας είναι ότι έχουν υπάρξει τουλάχιστον 50 πολιτικά υποκινούμενες επιθέσεις στο Melardalen κατά τη διάρκεια των τελευταίων 18 μηνών. - Αλλά υπάρχει πραγματικά μια διαφορά; // Ποιοι είναι πίσω από τις περισσότερες από τις επιθέσεις; Ρεπόρτερ: Δεν είναι μυστικό ότι οι περισσότερες προέρχονται από την αριστερά. Μιλάμε για ένα ποσοστό περίπου 95% με 5%. - Το 95 % των επιθέσεων προέρχονται από την αριστερά; - Ναι. Χωρίς αμφιβολία. Προφανώς οι δεξιοί υπερασπίζονται τον εαυτό τους. Αλλά είναι προφανές ότι κάνουν περισσότερο άμυνα. Δεν εννοώ ότι ενεργούν σε αυτοάμυνα, μάλλον δεν έχουν τα ίδια μέσα με την αριστερά. Η πολιτική βία έχει εξαπλωθεί σε όλη τη Σουηδία. // Τα πιο διάσημα περιστατικά έχουν λάβει χώρα στο Malmö και το Kärrtorp. Ήταν στο Malmö που ο αριστερός ακτιβιστής Showan τραυματίστηκε σοβαρά σε μια αντιπαράθεση όπου συμμετείχαν ορισμένα μέλη από το Svenskarnas Parti. Μια διαδήλωση στο Kärrtorp δέχθηκε επίθεση από τους Ναζί. Ένα βασικό πρόσωπο της στρατευμένης αριστερής, ο Joel Bjurstrøm Almgren αντέδρασε και μαχαίρωσε έναν Ναζί δύο φορές στην πλάτη. Και ο Joel και ο Showan τώρα λατρεύονται και θεωρούνται ως τα σύμβολα της πάλης της αυτόνομης αριστεράς ενάντια στο φασισμό. - Αν είναι ο αριστερός εξτρεμισμός που αρνείται να καταπιέζεται, αρνείται να απειλείται και να κυνηγιέται, τότε είμαι ένας αριστερός εξτρεμιστής, ένας f *** ένθερμος αριστερός εξτρεμιστής. ​​Θα ήθελα επίσης να πω ότι τα μέσα ενημέρωσης, η πολιτική και οι Μετριοπαθείς (‘Moderaterna’, σουηδικό κεντροδεξιό, φιλελεύθερο συντηρητικό πολιτικό κόμμα) είναι εξίσου δυσάρεστοι όπως οι Ναζί. Όλοι έχετε αίμα στα f *** χέρια σας. Εμείς θα ξεχάσουμε ποτέ. Εμείς ποτέ δεν συγχωρούμε. - Το Επαναστατικό Μέτωπο είναι στην πρωτοπορία αυτής της διαδήλωσης στο Γκέτεμποργκ. Ζητάμε από έναν φρουρό της εκδήλωσης μια συνέντευξη, αλλά οι υπεύθυνοι, τα μέλη της λεγόμενης «ομάδας των μέσων ενημέρωσης», λένε όχι. Άλλο ένα άτομο με το οποίο κατάφερα να μιλήσω πριν παρέμβει μου λέει ότι η βία είναι απαραίτητη σήμερα. Όλα τα άλλα είναι μια ψευδαίσθηση. Είναι ακριβώς όπως το Anticimex που εξαλείφει τα παράσιτα, λέει. // Η αντίθεση στο φασισμό δεν ήταν πάντα οργανωμένη. Ξεκίνησε με τα άτομα που έριχναν αυγά και στη συνέχεια προέβαιναν σε επιθέσεις. Η πρώτη γνωστή αντι-ναζιστική διαδήλωση στη μεταπολεμική Σουηδία εμφανίστηκαν στο Växjö το 1985 και ήταν μια αυθόρμητη επίθεση. Η AFA ιδρύθηκε στη δεκαετία του 1990. Η Antifascistisk Aktion απέκτησε κακή φήμη κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων για την ΕΕ στο Γκέτεμποργκ το 2001. Η αντίθεση δεν είναι πλέον μόνο προσανατολισμένη αποκλειστικά ενάντια στο φασισμό, αλλά και εναντίον της παγκοσμιοποίησης, των πολιτικών, της αστυνομίας και του καπιταλισμού. Η βία κλιμακώθηκε και απλοί πολίτες επλήγησαν. Αλλά μεταξύ τους ήταν και παιδιά που έγιναν τα θύματα της αδεξιότητας από την αστυνομία, και αμέσως  ριζοσπαστικοποιήθηκαν και απλά έχασαν την πίστη τους στο κράτος δικαίου. Μετά τις διαδηλώσεις για την ΕΕ οι διοργανωτές από την AFA ξεκίνησαν το Επαναστατικό Μέτωπο, το RF, μια πιο ριζοσπαστική οργάνωση που πήγε την πολιτική μάχη σε ένα νέο επίπεδο. // - «Yankee Foxtrot, υπάρχει πυρκαγιά στο Avenue 200 μέτρα πιο κάτω». - Ένας από τους ακτιβιστές που καταδικάστηκαν μετά τις διαδηλώσεις της ΕΕ ήταν ο Joel Bjurstrøm Almgren. Από τότε έχει καταδικαστεί για ένα πλήθος εγκλημάτων. Μεταξύ άλλων, για σοβαρά εγκλήματα με όπλα και για τη φυσική επίθεση εναντίον ενός 14χρονου αγοριού. Μια επίθεση που δεν είχε πολιτικά κίνητρα. Οι διαδηλωτές φωνάζουν "Λευτεριά στον Joel", "Λευτεριά στον Joel". Έτσι, που χαράζει τα όρια η  RF, όταν πρόκειται για αυτοάμυνα; Προσπαθώ να μιλήσω με κάποιους από αυτούς που περιμένουν έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου στο Västerås. "Μπορώ να μιλήσω με κανέναν από εσάς;" Αλλά κανένας από αυτούς δεν είναι πρόθυμος να μιλήσει. " Αλλά εδώ είναι δημόσιος χώρος". Αποφασίζουμε, αντί να μιλήσουμε με μερικούς από τους ανθρώπους που πλήττονται από τη βία, να δούμε μέχρι που είναι διατεθειμένο να πάει το Επαναστατικό Μέτωπο. Ξεκινάμε με την πολυκατοικία που μόλις είδατε από το clip της ταινίας της RF.  Ένας 26χρονος άντρας ζούσε εδώ στο Torshälla της Eskildstuna. Ένας άνθρωπος ο οποίος έχει δραστηριοποιηθεί στην δεξιά εξτρεμιστική πτέρυγα. Έχει φύγει, αλλά μίλησα με μερικούς από τους γείτονες οι οποίοι εξακολουθούν να ζουν εκεί. - "Τι θυμάσαι;" - " Ναι, θυμάμαι το κτύπημα και όταν η πυροσβεστική και η αστυνομία έφτασαν εδώ". "Και είδα αυτά τα αγόρια, αλλά φορούσαν μάσκες." Η RF επιτέθηκε αρκετές φορές, πρώτα με ένα τσεκούρι που έσπασε την πόρτα. Στη συνέχεια έριξαν μια βόμβα καπνού και προξένησαν βανδαλισμούς στο αυτοκίνητό του. Σύμφωνα με την πυροσβεστική υπηρεσία όλο το συγκρότημα διαμερισμάτων θα μπορούσε να καεί. Ένα συγκρότημα διαμερισμάτων όπου και ζουν συνταξιούχοι και οικογένειες. - Θυμάστε τι συνέβη εδώ τον Απρίλιο; - Κοιμόμασταν όταν έριξαν μολότοφ. Ξύπνησα όταν χτύπησε ο συναγερμός πυρκαγιάς. Ήταν πολύ δυνατός. Και όταν βγήκα παρατήρησα ότι το κλιμακοστάσιο ήταν γεμάτο καπνούς. Και στη συνέχεια πέταξαν χειροβομβίδα μέσα; Ναι, έτσι μου έχουν πει. Πέταξαν κάτι μέσα στο διαμέρισμα, ένα είδος βόμβας καπνού. Αναγκάστηκε να ... ναι, βγήκε έξω από το διαμέρισμα, στη συνέχεια. Τότε τα ξέσπασαν στο αυτοκίνητό του. Έγραψαν ορισμένα πράγματα σε αυτό. Και έγραψαν ορισμένα πράγματα εδώ στον τοίχο επίσης. Οι ακτιβιστές της αριστεράς δεν σταμάτησαν εκεί. Προκειμένου να κάνουν τον 26χρονο να τερματίσει την πολιτική του δραστηριότητα, επέστρεψαν την επόμενη νύχτα και προξένησαν καταστροφές σε ολόκληρο το διαμέρισμά του. - Και στη συνέχεια μετακόμισες εσύ στο διαμέρισμα; -  Ναι. Μαζεύω θραύσματα γυαλιού όλο το φθινόπωρο. Υπάρχουν πολλά και βρίσκω θραύσματα γυαλιού συνεχώς. Ναι, και επίσης προξένησαν βανδαλισμούς στο διαμέρισμα. Ναι, ήμουν εδώ, όταν αυτό συνέβη. Ήταν μια απαίσια αναταραχή. Κοιτάζαμε έξω από το παράθυρο προς αυτή την κατεύθυνση και είδαμε κάποιον να τρέχει μακριά. Μετά πήγαμε έξω στο μπαλκόνι και παρατήρησα ανθρώπους να τρέχουν προς την άλλη κατεύθυνση. Ναι, έτρεχαν επειδή είχαν τελειώσει αυτό που είχαν προγραμματίσει να κάνουν. Θέλω να πω ότι είμαστε όλοι οι άνθρωποι με διαφορετικές απόψεις. Θέλω όλοι να ζούμε σε μια καλή κοινωνία. Ο καθένας πρέπει να έχει το δικαίωμα να έχει τις απόψεις του. Αλλά το να καταστρέφεις... Ναι, επειδή αυτό βλάπτει όλους τους ενοίκους. Υπήρχαν πολλοί άνθρωποι εδώ που φοβόντουσαν. Δεν ήθελαν να μένουν πια εδώ. Θεωρούσαν ότι έπρεπε να φύγουν. - Έτσι, το βλέπεις ως μια επίθεση εναντίον όλων; - Ναι, ως μια επίθεση σε όλους τους ενοίκους εδώ. Μπορούμε να δούμε ότι πολλές από αυτές τις επιθέσεις ή επισκέψεις κατ’ οίκον, όπως τους αρέσει να τις αποκαλούν, που έκαναν επικεντρώνονταν πραγματικά μόνο στα άτομα είναι φίλοι με ακροδεξιούς ή που κινούνται στους ίδιους κύκλους…


Αστυνομικός: Η έρευνά μας δείχνει ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, νομίζουν ότι κάνουν επίσκεψη σε κάποιον που είναι πολιτικός τους αντίπαλος, αλλά το εν λόγω άτομο δεν ζει πια εκεί. Θα μπορούσε να είναι το σπίτι των γονιών του που έχουν ως στόχο, έτσι ώστε να έχουμε στην πραγματικότητα διάπραξη σοβαρών βανδαλισμών σε ένα σπίτι που δεν ανήκει στο άτομο που έχουν βάλει στόχο. Η RF έκανε μια επίσκεψη στο σπίτι ένα βράδυ σε αυτό το σπίτι στο Eskildstuna. Κατέστρεψαν τα παράθυρα και την πόρτα της εισόδου, ​​αλλά το άτομο που έψαχναν, ο γιος του ζευγαριού που έμενε στο σπίτι, είχε φύγει πριν από πέντε χρόνια. - Ναι, φοβόμουν και εξακολουθώ να φοβάμαι. Τα θυμάμαι τώρα που μιλάμε γι’ αυτό. Εξακολουθώ να έχω τις μνήμες. Δεν μπορώ να κοιμηθώ όποτε ο Jørgen δεν είναι εδώ το βράδυ. Βλέπω τι έχουν κάνει, που είχαν στόχο το γιο μου, αλλά αυτό μας έχει επηρεάσει ως μια μορφή βιασμού του δημοκρατικού μας συστήματος. Το να φέρεται κάποιος τόσο βίαια, είναι σαν να πηγαίνεις πίσω, στην φασιστική εποχή. Και σε ποιους ισχυρίζονται ότι κάνουν επίθεση, στους Ναζί και τους φασίστες, αλλά όταν κοιτάς τις δράσεις τους, στην πραγματικότητα είναι αυτοί που είναι οι φασίστες. Είναι μια νύχτα το φθινόπωρο του 2011 στην κατοικημένη περιοχή Östlyckan σε Allingsås. Μερικά αυτοκίνητα περνάνε το νεκροταφείο, όλη η περιοχή είναι εντελώς ήσυχη. Σε ένα από τα διαμερίσματα ένας 24χρονος άντρας έχει αποκοιμηθεί μπροστά από την τηλεόραση. Στο παρελθόν είχε δραστηριοποιηθεί στους εξτρεμιστικές κοινότητες της δεξιάς. Η 7χρονη ανιψιά του και τη γιαγιά της κοιμάται σε ένα από τα υπνοδωμάτια. Ξαφνικά ξυπνά από ένα φρικτό δυνατό κρότο. Το παράθυρο του υπνοδωματίου έχει θρυμματιστεί και τα γυαλιά πέφτουν στο κορίτσι και τη γιαγιά της. Είναι δύσκολο να αναπνεύσουν και τα μάτια και οι λαιμοί τους πονάνε. Οι δράστες αποδείχθηκε ότι ήταν τέσσερις ακτιβιστές της RF που έψαχναν τον 24χρονο. Πέταξαν μια χειροβομβίδα δακρυγόνου αερίου μέσα στο δωμάτιο. Τώρα, η γιαγιά και το κοριτσάκι ουρλιάζουν. Τρέχουν στο μπάνιο για να προστατεύσουν τον εαυτό τους. Ταυτόχρονα ακούν κάποιον τεμαχισμό επανειλημμένα στην πόρτα της εισόδου. Είναι τα χτυπήματα από τσεκούρι. Οι τσεκουριές περνάνε κατ’ ευθείαν μέσα από την πόρτα και μέσα στο διαμέρισμα. Όταν η αστυνομία τελικά φτάνει συναντούν μια οικογένεια σε κατάσταση σοκ. Αστυνομικός: Μπαίνουμε στο διαμέρισμα και στη συνέχεια συναντάμε αυτή την οικογένεια. Ένας νεαρός άνδρας, η μητέρα του και το εγγόνι της. Και είναι προφανές ότι μιλάμε για μια χειροβομβίδα δακρυγόνου αερίου. Πονάει τα μάτια, αυτό είναι ένα πολύ ισχυρό αέριο. Οι άνθρωποι που ήταν στο διαμέρισμα είχαν επηρεαστεί πολύ από αυτό. Είναι μια πολύ τραυματική εμπειρία για κάποιον που δεν ξέρει τι είναι να εκτεθεί σε δακρυγόνα. - Αυτές οι ομάδες ισχυρίζονται ότι είναι κάποιο είδος αντιφασιστικής αυτοάμυνας. - Για μένα αυτοάμυνα σημαίνει να δέχεσαι επίθεση. Εδώ έχουμε τρεις ανθρώπους που κοιμόντουσαν βαθιά. Γι’ αυτό είναι λάθος, τόσο νομικά όσο και ηθικά να το κατατάξει σε αυτούς τους όρους. - Κατά τη διάρκεια της επίθεσης στο Allingsås ένας από τους ακτιβιστές κόπηκε ο ίδιος, ενώ έσπαζε το παράθυρο. Ένα χρόνο αργότερα, η αστυνομία κατόρθωσε τελικά να ταιριάξει το DNA του με έναν 19χρονο από το Γκέτεμποργκ. Κατά τη διάρκεια της δίκης, παραδέχτηκε ότι ήταν αυτός που έσπασε το παράθυρο. Αλλά ισχυρίστηκε ότι δεν ήξερε ποιος ήταν στην κρεβατοκάμαρα. Έξω από το δικαστήριο εμφανίζονται περίπου 30 ακτιβιστές της RF και διακόπτουν τη δίκη. Μια ομάδα ατόμων με παρόμοιες απόψεις εμφανίζονται ξαφνικά. Καλύπτονται μερικώς και αρχίζουν να κάνουν φασαρία έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου. Οι αστυνομικοί που ήταν εκεί δεν ήταν σε θέση να ηρεμήσουν την κατάσταση. Έτσι, οι άνθρωποι μέσα έπρεπε να μεταφερθούν σε άλλο δικαστήριο. Και τελικά συνεχίστηκε εκεί η δίκη. Δεν ήταν σε θέση να συνεχιστεί η δίκη; Όχι, δεν ήταν. Γιατί όχι, τι συνέβη; Επιτέθηκαν. Είχαν επιτεθεί και άλλη μια φορά; Είχαν επιτεθεί λεκτικά….Έτσι, η αστυνομία έκανε αυτή την επιλογή. Οι εξτρεμιστές της αριστεράς έτσι κατάφεραν να επιτεθούν, να προσβάλουν την οικογένεια έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου και να τους αναγκάσουν να φύγουν από την περιοχή. Ο κατηγορούμενος μέλος της RF καταδικάστηκε για σωματική επίθεση και βανδαλισμό. Η ποινή; Δύο εβδομάδες της κοινωφελούς εργασίας. Οι άλλες τρεις ακτιβιστές RF δεν συνελήφθηκαν. Ήρθαμε σε επαφή με την RF μέσω της επίσημης ιστοσελίδας τους, προκειμένου να μάθουμε πώς δικαιολογούν τις κατ’ οίκον επισκέψεις τους, αλλά δεν απάντησαν στην αλληλογραφία μας. Σύμφωνα με την SÄPO, η RF είναι σαφώς εμπνευσμένη από μια ρομαντικοποιημένη βία. Τα μέλη επαινούν τρομοκρατικές οργανώσεις όπως ο IRA, οι Ερυθρές Ταξιαρχίες και το PKK. Αλλά επίσης εμφανίζονται σε εντελώς διαφορετικά πλαίσια. Σε αυτό το μουσικό βίντεο το βραβευμένο hip hop συγκρότημα Kartellen χρησιμοποιεί αυθεντικές εικόνες από τις επιθέσεις που πραγματοποιούνται από το Επαναστατικό Μέτωπο. Μέλη της RF συμμετέχουν επίσης στο βίντεο. Ο  front man των Kartellen, Sebbe Stax βλέπει τον εαυτό του ως αγωγό για την κατώτερη τάξη. Και σύμφωνα με τον ίδιο, η RF αντιπροσωπεύει την οργή της κατώτερης τάξης ενάντια στις αδικίες στην κοινωνία. Stax: Ξέρω πολλούς από αυτούς και ξέρω πώς σκέφτονται. Και ξέρω ότι έχουν ως κίνητρο την σοβαρή αδικία, όπου οι Ναζί προστατεύονται και συνοδεύονται από την αστυνομία. Και καταλαβαίνω γιατί επέλεξαν να κινητοποιηθούν και να καταπολεμήσουν αυτή την αδικία. Ξέρεις, υπάρχει ένας λόγος για τον οποίο το Επαναστατικό Μέτωπο υπάρχει. - Και ποιος λόγος είναι αυτός; Επειδή η άλλη πλευρά υπάρχει. Το Svenskarnas Parti, το SMR και όλοι οι άλλοι. Πάντα θα υπάρχουν οι αντίπαλοι. Όπως υπάρχει η ΑΙΚ και η Τζουργκάρντεν (Σουηδικές αθλητικές ομάδες). - Έχω δει φωτογραφίες σας να παρουσιάζονται στα banner τους. - Κάναμε ένα βίντεο και στη συνέχεια η RF ήθελε μια εικόνα για την σελίδα τους στο Facebook ως ένα ευχαριστώ για την εμφάνιση στο βίντεο και ήθελαν από εμάς να ποζάρουμε με τη σημαία τους, έτσι φυσικά συμφώνησα, άλλωστε εμφανίστηκαν στο μουσικό βίντεο μου. - Αλλά καταφεύγουν σε αντιδημοκρατικές μεθόδους. - Όμως, όλη η καταραμένη Σουηδία είναι αντιδημοκρατική. - Η Σουηδία είναι αντιδημοκρατική; - Αυτή τη στιγμή οι πολιτικές είναι αντιδημοκρατικές. Γιατί αν διαβάσεις όλες τις έρευνες, η κατανομή των φόρων και τέτοια πράγματα, είναι εντελώς αντιδημοκρατικά. Αλλά όλα προσδιορίζονται στο κοινοβούλιο μέσω δημοκρατικών εκλογών. - Αλλά η συμμαχία έχει ψηφιστεί από το λαό. - Αλλά αυτό είναι η δημοκρατία. - Πρώτη πήγαν εκεί και προσποιήθηκαν ότι στο μεσαίο χώρο. Τότε ξαφνικά πήγαν εκεί  και όλες οι πολιτικές τους βασίζονται σε ψέματα. - Σύμφωνα με τον Sebbe, η RF αντιπροσωπεύει την κατώτερη τάξη. Αλλά η αστυνομία έχει διαφορετική γνώμη. Αστυνομικός: Κάποιος μπορεί να γενικεύσει και να πει ότι προέρχονται από καλά σπίτια. Κάποιοι από αυτούς έρχονται από πολύ καλές οικογένειες. Θα λέγαμε εύπορες οικογένειες. - Υπάρχουν παιδιά από την εργατική τάξη εκεί; - Ρεπόρτερ: Μερικά από αυτά, αλλά τα περισσότερα από τα μέλη που έχω ερωτήσει δεν προέρχονται από τέτοιες οικογένειες. Θα ήθελα να τους περιγράψω ως μεσαία τάξη ή ανώτερη μεσαία τάξη. - Πώς δικαιολογούν τη βία; - Υποστηρίζοντας ότι ο φασισμός και ο καπιταλισμός είναι αλληλένδετοι, ότι υπάρχει ένα πανταχού παρόν στοιχείο βίας στο σημερινό σύστημα και έτσι πιστεύουν ότι μπορούν να καταφεύγουν στη βία ως μορφή αυτοάμυνας. - Θα το περιέγραφες ως αυτοάμυνα; - Όχι, απολύτως όχι. // Οι διαδηλωτές φωνάζουν "Λευτεριά στον Joel". Η αυτόνομη αριστερά που περιλαμβάνει την AFA και το Επαναστατικό Μέτωπο δεν βρίσκονται μόνο στους δρόμους. Μπορείς επίσης να τους δεις σε πιο καθιερωμένες κύκλους. Αυτό είναι ό, τι έμοιαζε όταν η Πολιτιστική Πρωτεύουσα έγινε η Umeå. Τουλάχιστον δέκα κουκουλοφόροι ακτιβιστές μπήκαν στη σκηνή με κουκούλες «Λευτεριά στον Joel». Αυτός είναι ο ίδιος Joel ο οποίος είναι υπό κράτηση για απόπειρα φόνου. Δύο μήνες μετά από αυτό το γεγονός, καταδικάστηκε σε 6 1/2 χρόνια φυλακή. // Αυτό είναι ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην εφημερίδα Dagens Nyheter. Η συμφωνία υπεγράφη από διάφορους καθηγητές πολιτικών επιστημών και κοινωνιολογίας. Σε αυτό ανησυχούν ότι ο αγώνας της κοινωνίας ενάντια στην πολιτική βία θα μπορούσε να έχει μια αντίδραση και να περιοριστεί η ελευθερία του λόγου. Ισχυρίζονται επίσης ότι η αυτόνομη αριστερά χαρακτηρίζεται από περισσότερη δημοκρατία. Δόκτωρ φιλοσοφίας: Αν κοιτάξετε την ιδεολογία πίσω από αυτή, τότε θα δείτε ότι βασίζεται στην άμεση δημοκρατία, τη συμμετοχική δημοκρατία, που θα βρείτε σε πολλά από αυτά τα νέα κοινωνικά κινήματα που έχουν προκύψει σε πολλές δυτικές χώρες από το 1960, το περιβαλλοντικό κίνημα, ο φεμινισμός κλπ. - Ακούγεται πολύ ωραίο... - Ναι, ακούγεται ωραίο. Αλλά όταν μιλάμε για την ιδεολογία, αυτό σχετίζεται με το τι είδος μεθόδων χρησιμοποιούμε και αυτές είναι φυσικά ανοικτές προς συζήτηση. - Η αυτόνομη αριστερά είναι η AFA, η RF κλπ. Και χρησιμοποιούν παράνομες μεθόδους, αντιδημοκρατικές μεθόδους.


 - Αν διαβάσετε μερικά από τα μανιφέστα θα βρείτε σίγουρα τα εν λόγω στοιχεία. Αλλά αν μιλάμε για το είδος της ιδανικής κοινωνίας για το οποίο αγωνίζονται και το πώς θα πρέπει να ενεργούν σε τέτοιες κοινωνίες, τότε μια διαφορετική εικόνα αρχίζει να αναδύεται. Και αν κοιτάξουμε την έρευνα, γίνεται φανερό ότι πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ των ειδών ρητορικής που υπάρχουν. Μπορεί να υπάρχει ρητορική που φλερτάρει με επαναστατικά στοιχεία, αλλά πρέπει επίσης να εξετάσουμε τις διάφορες ομάδες, τις οποίες αντιπροσωπεύουν και τους απώτερους στόχους τους. - Αναφερθήκατε στην ρητορική. Πολλοί από αυτούς καταφεύγουν στη βία. Είναι υπερήφανοι για αυτό, αυτοί οι τύποι με τις «επισκέψεις κατ’ οίκον». Πάνε στα σπίτια άλλων ανθρώπων και συμπεριφέρονται έτσι. Το γνωρίζετε αυτό; - Εεε, κοιτάξτε, αυτή δεν είναι η μόνη ομάδα που έχω μελετήσει. Προσβλέπουμε σε ένα ευρύτερο φάσμα ριζοσπαστών ακτιβιστών. - Αλλά αυτή είναι η αυτόνομη αριστερά. Αυτή είναι μία από τις κορυφαίες ομάδες και η AFA. Γι’ αυτό μιλάμε. Πώς μπορείτε να γράψετε ένα τέτοιο άρθρο; Είναι αυτό μια παράλειψη στην έρευνά σας; - Όχι, αυτό που λέμε είναι ότι η ιδεολογία που βρίσκεται σε αυτές τις ομάδες ασχολείται με άλλα θέματα. - Αυτό που πραγματικά με εκπλήσσει, όταν διάβασα αυτό που μόλις παρέθεσα, είναι ότι κάνετε τα στραβά μάτια σε αυτό. Ότι δεν έχετε καν κάνει τον κόπο να ελέγξετε αυτά τα βίντεο και που επιλέγετε να επικεντρωθείτε στην ... - Eε..., στο παρελθόν θεωρήθηκαν ύποπτοι και υπήρχαν πολλά μέλη που είχαν καταδικαστεί για ποινικά αδικήματα. Και είναι προφανές ότι έχουν συμβεί αυτά τα πράγματα και ότι μπορεί να συνδέονται με κάποια μορφή ακτιβισμού. // Στις 14 Σεπτεμβρίου 2013, η RF δημοσιεύει αυτή την εικόνα στη σελίδα τους στο Facebook. OK, σύντροφοι. Σας υπενθυμίζουμε για άλλη μια φορά. Σε λιγότερο από τρεις ώρες υπάρχει μια διαδήλωση στο Hötorget εναντίον των Ναζί του Svenskarnas Parti. Πάμε! Δύο ημέρες αργότερα δημοσιεύουν αυτό το βίντεο. Σύμφωνα με το Επαναστατικό Μέτωπο δύο Ναζί να έχουν δεχτεί επιθέσεις. Στην ενότητα σχολίων στη σελίδα τους στο Facebook εμφανίζονται ως επί το πλείστον θετικά σχόλια. Σε διάφορες σελίδες νέα συζήτηση ξεκινά για το αν οι άνδρες ανήκαν πραγματικά στο Svenskarnas Parti και αν πράγματι ήταν Ναζί. Οι πληροφορίες είναι αντιφατικές. Προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε με τους άνδρες, αλλά αποδεικνύεται ότι δεν είναι στη Σουηδία, αυτή τη στιγμή, αλλά θα επιστρέψουν στη Σουηδία αργότερα. Εν τω μεταξύ, βρίσκουμε πολλά άλλα περιστατικά που δείχνουν ότι η αντιφασιστική πάλη στρέφεται όχι μόνο κατά των εξτρεμιστών της δεξιάς, αλλά επίσης και εναντίον ανθρώπων με εντελώς διαφορετικές απόψεις. Φιλελεύθερος: Κάποιος πηδάει πάνω στην πλάτη μου και δεν ξέω ποιος. Πιθανώς είναι ένας φίλος, που θέλει μια αγκαλιά ή κάτι τέτοιο. Όταν πέφτω προς τα εμπρός και χτυπάω το κεφάλι μου στο πεζοδρόμιο υποψιάζομαι ότι πρόκειται για ληστεία. Έχω το laptop μου στην τσάντα μου κι έτσι προσπαθώ να το προστατεύσω και ότι όταν αρχίζουν οι κλωτσιές και οι γροθιές προσπαθώ να προστατεύσω τον εαυτό μου με τα χέρια μου, ενώ ταυτόχρονα να προστατεύσω το laptop μου. Αυτός είναι ο Fredrik Nykvist, ο οποίος ήταν προηγουμένως ενεργός στο Φιλελεύθερο Κόμμα. Δέχτηκε επίθεση από διάφορα άτομα, όταν περπατούσε στην Eskildstuna. Αρχικά δεν είχε καμία ιδέα γιατί. - Τι έκανα για να το προκαλέσω αυτό; Είμαι Φιλελεύθερος. Πιστεύω ότι όλοι πρέπει να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες. Στη συνέχεια, ένα άλλο μέλος του κόμματος λαμβάνει μια επιστολή. Την Κυριακή. Η επίθεση έλαβε χώρα την Πέμπτη, όπου η AFA αναλαμβάνει την ευθύνη για την επίθεση, και ισχυρίζονται ότι είμαστε εχθρικοί έναντι των εργαζομένων και ότι θα συνεχίσουν να κάνουν ό, τι είναι αναγκαίο για να μας φιμώσουν και να μας αποτρέψουν να συνεχίσουμε την πολιτική μας εδώ στο Eskildstuna. - Πώς σε επηρέασε αυτό; - Ένιωσα ότι ήταν απίστευτα αγχωτικό να συμμετέχω σε πολιτικό έργο. Φοβόμουν να ξεκινήσω και πάλι, αλλά ένιωσα ότι αν εγκαταλείψω την πολιτική, τότε η AFA και το RF θα κερδίσουν γιατί ήθελαν να με αναγκάσουν να τα παρατήσω. - Φοβάσαι; - Ναι, φοβάμαι, αλλά ο φόβος υποχωρεί. Είδα ένα γιατρό και μου διαγνώστηκε σύνδρομο μετα-τραυματικού στρες μετά το επεισόδιο αυτό. Είχε μεγάλη επίδραση πάνω μου. Μήνυμα αριστερού σε chat room: Κλώτσησα  κάποιον φιλελεύθερο λίγο πριν. Τον χτύπησα και το πέταξα 100 μέτρα μακριά. Πήδηξα στο κεφάλι του, τον πατούσα, έσπασαν τα γυαλιά του ενώ ήταν ακόμα στο πρόσωπό του. // Ο 19χρονος Rebaz Sanar είναι ο ηγέτης της «Moderaternas Ungdomsparti» (Νεολαία Κόμματος Μετριοπαθών») στην Eskildstuna. Κουβαλάει πάντα μια αναφορά επίθεσης από τότε που δέχθηκε επίθεση από έναν από τους ηγέτες της RF. - Στάθηκε δίπλα μου όταν ήμουν σε αναμονή για το λεωφορείο και άρχισε να με απειλεί και στη συνέχεια μου εξήγησε τι θα μου έκανε αν δεν εγκατέλειπα την πολιτική. Ήταν φυσικά μια πολύ δυσάρεστη εμπειρία. - Τι απειλές σου έκανε; Με απείλησε να μου κάνει κακό, και ότι ήμουν υπεύθυνος για τις συνέπειες εάν δεν έκανα ότι έλεγε. - Με ποιο τρόπο θα σε έβλαπτε; - Δεν ήταν κάτι συγκεκριμένο, αλλά είπε ότι επρόκειτο να μου κάνει κακό στα σοβαρά. - Επειδή είσαι μετριοπαθής; - Ναι, γιατί είμαι μετριοπαθής και έτσι του έχω καταστρέψει τη ζωή. Η απόφαση στην πρώτη δίκη του RF εκδόθηκε στις 14 Απριλίου. Ο άνθρωπος που απείλησε τον Rebaz έχει καταδικαστεί για διατάραξη της δημόσιας τάξης και τη δημιουργία παράνομων απειλών. Έχει επίσης καταδικαστεί για απειλές να πυροβολήσει την Anna Jonnson του Svenskarnas Parti στο κεφάλι. Του δίνεται ποινή πέντε μηνών φυλάκισης. Τέσσερις από τους άλλους κατηγορούμενους αθωώθηκαν. Τα video με τα άλυτα εγκλήματα συνεχίζουν να κυκλοφορούν. // - Τι συμβαίνει εδώ; 

Ρεπόρτερ: - Αυτό ήταν τον Αύγουστο του περασμένου έτους. Το αγόρι που βρίσκεται μέσα στο αυτοκίνητο είναι ένας οδηγός πειρατικού ταξί. Και ανταποκρίνεται σε μια κλήση. Δύο άνθρωποι περίμεναν για αυτόν, και στη συνέχεια επιτέθηκαν στο αυτοκίνητο με βαριοπούλες και ρόπαλα του μπέιζμπολ. Ισχυρίζονται ότι το αγόρι στο αυτοκίνητο έχει σχέση με ακροδεξιές ομάδες, αλλά το έχω ελέγξει προσεκτικά και δεν έχω καταλήξει σε τίποτα. Είναι πιθανό να ξέρει κάποιον που είναι ακροδεξιός, αλλά ότι είναι πολιτικά ενεργός ο ίδιος. Ούτε η αστυνομία τον συνδέει με οποιαδήποτε εξτρεμιστική δεξιά οργάνωση. Επικοινωνήσαμε με το αγόρι που οδηγούσε το αυτοκίνητο, αλλά δεν τόλμησε να λάβει μέρος σε μια κινηματογραφημένη συνέντευξη. - Ερευνήσαμε το περιστατικό αυτό. Το αγόρι με το αυτοκίνητο δεν έχει καμία απολύτως σχέση με ακροδεξιές οργανώσεις. Είναι ένας υπάλληλος, που έχει ένα πειρατικό ταξί και ο ίδιος μπορεί να έχει πάρει στο ταξί του κάποιους ανθρώπους.  Καταλαβαίνεις; - Ναι. - Και το τσεκούρι μέσα από την πόρτα της εισόδου στα σπίτια των άλλων ανθρώπων. Σε μια άλλη περίπτωση μια βόμβα καπνού ρίχτηκε σε ένα διαμέρισμα, θέτοντας σε κίνδυνο ένα ολόκληρο κτίριο. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που εργάστηκαν μαζί σας όταν κάνατε το βίντεο. - Έχω συνεργαστεί μαζί τους. – ήξερες τι έκαναν; Αλλά ήταν εκεί όταν κάνατε το βίντεο; - Ναι, γιατί θέλω να δώσω μια αυθεντική εικόνα της σημερινής Σουηδίας. Και δεν έχει σημασία πώς θα προσπαθήσετε να με κάνετε να νιώσω γιατί ξέρω ότι αυτό που κάνω είναι σωστό. Αντικατοπτρίζει την αλήθεια. Καταλαβαίνετε; Αν θέλω αυθεντικότητα, έχω την αυθεντικότητα αυτού του βίντεο. Πάντα έτσι κάνουμε. // 


Η βία έχει πολιτικά κίνητρα, υποστηρίζει το Επαναστατικό Μέτωπο. Στην ιστοσελίδα τους λέει ότι το καπιταλιστικό σύστημα σχίζει τις ζωές μας και ότι οι φασίστες διαιρούν την εργατική τάξη. Αυτός είναι ο λόγος που επιτίθενται. Αλλά όταν περνάμε από τις πεποιθήσεις ανακαλύπτουμε ότι η άκρα αριστερά έχει διαπράξει και βία που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την πολιτική τους πάλη. Αυτά είναι πλάνα από κάμερα σε ένα πρατήριο βενζίνης στη Solna το 2009. Ένας άνδρας δέχεται επίθεση με ένα τσεκούρι, μετά τον χτυπάνε και τον κυνηγάνε τέσσερα άτομα. Αυτό που προκάλεσε το περιστατικό ήταν μια διαφωνία με τον  φίλο του μέσα ένα εστιατόριο MacDonald. Η αστυνομία κατάφερε να εντοπίσει τους δράστες που ήταν γνωστοί μαχητικοί αριστεροί ακτιβιστές. Το ένα είναι μέλος της RF, σύμφωνα με την αστυνομία είναι 25 ετών και έχει καταδικαστεί για σοβαρά βίαια εγκλήματα που δεν έχουν πολιτικά κίνητρα. Βρίσκεται τώρα υπό κράτηση για μια επιβαρυντική κακοποίηση ενός ναζί στο Kärrtorp. Η ωμή βία είναι ένας κοινός παρονομαστής μεταξύ των οπαδών του RF. Πολλοί από αυτούς είναι επίσης ενεργοί χούλιγκαν του ποδοσφαίρου. Δοξάζουν τη βία στα internet chat rooms. 

Μήνυμα σε chat room: Κάποια έρχονται σε εμάς, επειδή θέλουν να αγωνιστούν, άλλοι επειδή θέλουν χτυπήσουν άλλους. Πάντα υπερτερούμε αριθμητικά και είμαστε σχεδόν πάντα οπλισμένοι. Δεν υπάρχει ηθική, μόνο τακτική. Έχω πήδηξα στα κεφάλια κάποιων παιδιών. Στα μέσα Απριλίου καταφέραμε τελικά να επικοινωνήσουμε με τους άνδρες που δέχθηκαν επίθεση στη Στοκχόλμη. Αποδεικνύεται ότι είναι ένας πατέρας και ένας γιος από τη Σλοβακία. Είναι οι εργαζόμενοι στις κατασκευές και εδώ στη Σουηδία εργάζονται για το νέο νοσοκομείο Καρολίνσκα. Ακόμη δεν έχουν συνέλθει από αυτό που τους συνέβη και δεν θέλουν να δείξουν τα πρόσωπά τους. Λένε ότι πήγαιναν σπίτι τους από την εργασία και όταν έφτασαν έξω από το σταθμό του μετρό όπου κατέληξε στην περιοχή όπου η διαδήλωση που διοργανώθηκε από το Svenskarnas Parti. Οι Σλοβάκοι μιλάνε στα αγγλικά και λένε στον δημοσιογράφο ότι δεν κατάλαβαν γιατί τους επιτέθηκαν. Οι αριστεροί ακτιβιστές ήταν εκεί για να διακόψουν την επίδειξη του Svenskarnas Parti. Ένα άτομο που ήταν μάρτυρας της επίθεσης στους Σλοβάκους ήταν ο Jarko.   Jarko : - Είναι f *** δειλοί. Εμείς μόλις είχε σταθμεύσει το αυτοκίνητό μας, και υπήρχαν αρκετά άτομα εκεί. Άρχισα να νιώθω άβολα όταν οι άνθρωποι άρχισαν να το κάνουν αυτό. Είχα βγει από το αυτοκίνητο, επειδή έχω ένα φίλο, ο οποίος είναι στο μαλαισιανό εστιατόριο. Γι’ αυτό και μιλούσα σε ένα από τα παιδιά που ήταν εκεί, και παρατήρησα ότι είχαν ανασυνταχθεί.  Τότε ακούω «τρέξε» ή «αυτός», ή κάτι τέτοιο και τους επιτέθηκαν. Και ήταν από πίσω φυσικά. Βλέπω ότι του επιτίθενται και ακούω μια γυάλινη φιάλη που έσπασε και στη συνέχεια έγινε μια κόλαση αναταραχής. Και τότε παρατήρησα ότι υπάρχει ένας τύπος που περπατούσε γύρω με μια κάμερα και κατέγραφε το περιστατικό. Μιλάνε πάλι οι Σλοβάκοι και λένε πόσο φοβήθηκαν και έτρεχαν να γλυτώσουν από τους αριστερούς τραμπούκους που ήταν περισσότεροι. Μήνυμα στο chat room: χα, χα τον κλώτσησα, τον χτύπησα στο μάτι.… Είναι προφανές ότι δεν είχαν καμία ιδέα ποιοι ήταν οι Σλοβάκοι εργαζόμενοι. Από που ήρθε; Από την Σλοβακία. Έχω γράψει στη Σλοβακική AFA και τους ρώτησα για τη Βόρεια Ταξιαρχία.  Έχω γκουγκλάρει λίγο, αλλά δεν έχω βρει τίποτα … Το μόνο πράγμα στο οποίο βασίστηκε η επίθεσή τους ήταν ένα T-shirt με το λογότυπο «Βόρεια Ταξιαρχία» που ο γιος φορούσε κατά τη διάρκεια της επίθεσης. Χρειάστηκαν οκτώ ημερών για να εξηγήσει η RF τα κίνητρά τους στο Facebook. Γράφουν: "Η Βόρεια Ταξιαρχία είναι μια ακροδεξιά οργάνωση οπαδών ποδοσφαίρου. Και βασίζουν το γεγονός αυτό επειδή στο λογότυπο του T-shirt υπάρχει ένα κρανίο.  Ένα παρόμοιο κρανίο με αυτά που οι Γερμανοί χρησιμοποιούσαν στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Για την RF αυτά είναι επαρκή αποδεικτικά στοιχεία ότι τόσο ο γιος όσο και ο πατέρας είναι Ναζί. Οι Σλοβάκοι λένε «δεν είμαστε ναζί». Ο δημοσιογράφος τους λέει ότι οι αριστεροί που τους επιτέθηκαν λένε ότι είναι κατά του ρατσισμού και υπέρ της εργατικής τάξης. «Εμείς είμαστε οι εργατική τάξη», λένε οι Σλοβάκοι.. Το βίντεο με τους Σλοβάκους τελικά αφαιρέθηκε από τη σελίδα της RF στο Facebook. Δεν περιλαμβάνεται στο μουσικό βίντεο των Kartellen, αλλά όταν μιλάω στον Sebbe Stax, του δείχνω το clip. - Τι σκέφτεσαι όταν βλέπεις αυτό; - Αυτό είναι μια απόδειξη  ότι υπάρχουν δύο πλευρές που μάχεται η μία την άλλη. Janne, δεν μπορεί να περιμένεις να είναι ειρηνικό. Δεν μπορεί να περιμένεις ότι αυτό που συμβαίνει στη Σουηδία δεν πρόκειται να γίνουν αισθητό. Δεν πρόκειται να έχει πόλεμο, δεν πρόκειται να έχει αίμα. Αν το κάνεις, τότε σε ποιο κόσμο ζεις; - Αλλά ήταν αυτοί οι δύο άνθρωποι ένοχοι; - Είναι Ναζί. Το κοιτάς από λάθος σκοπιά.  Δέχομαι πολλές απειλές από τους Ναζί όλη την ώρα. Με ψάχνουν. - Αλλά δεν φαίνεται βάναυσο; - Ναι, αλλά είναι μια μάχη. Ξέρεις σε πόσες μάχες έχω βρεθεί; Αν είσαι ένας ναζί τότε καλύτερα να f *** συνειδητοποιήσεις ότι υπάρχουν αντι-Ναζί εκεί έξω. Έτσι είναι ο τρόπος που λειτουργεί και έτσι είναι. - Καλά μπορώ να σου πω ότι συναντήθηκα με αυτούς τους δύο χθες. Είναι επισκέπτες εργαζόμενοι από τη Σλοβακία. Δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με το ναζισμό. - Γιατί μου το λες; - Επειδή έχετε αποφασίσει ότι είναι Ναζί. - Γιατί; - Επειδή βιντεοσκοπήθηκαν σε μια ναζιστική διαδήλωση. Προφανώς βγάζω το συμπέρασμα ότι οι Ναζί. - Αυτή είναι διαφήμιση για την  RF. Είναι περήφανοι για όσα έχουν κάνει. - Και πιστεύεις σε αυτό; Εσύ μου το δείχνεις. Πως στο f *** μπορώ να ξέρω; Δεν ήμουν εκεί. // Εάν οι μέθοδοι της RF είναι αποδεκτές ή όχι. Έχει γίνει μια συζήτηση μέσα στην οργάνωση νεολαίας του κόμματος της Αριστεράς, την «Ung Venstre». Τρεις ηγέτες εξέφρασαν τη στήριξή τους στην RF. Μέχρι στιγμής έχουν αποκλειστεί από το κόμμα. Ο πρώτος ήταν ο Marcus Allard, ο οποίος ήταν ηγέτης του «Ung Venstre» του Όρεμπρο. Συγκρίνει τις λεγόμενες κατ’ οίκον επισκέψεις της RF με αυτές της αστυνομίας που έχουν εντάλματα έρευνας για μια κατοικία. Allard : Ο τρόπος της RF εξηγεί είναι ότι είναι μια πρακτική μέθοδος για να σταματήσει το φασισμό. Και είναι οι ίδιες μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι φασίστες για να σταματήσουν τους κόκκινους. Ή αυτό που η αστυνομία κάνει στους εχθρούς του συστήματος. Κάνουν επίσης επίσκεψη στο σπίτι, που είναι η πολιτική βία. Είναι μια πολιτική επίσκεψη στο σπίτι. Η υποστήριξη στον Allard εξακολουθεί να είναι υψηλή μέσα στην «Ung Venstre». Οκτώ περιφέρειες απαίτησαν ότι να αποκατασταθεί. Η πολιτική βία είναι ένα θέμα που διχάζει αρκετά την «Ung Venstre». Σε κάποιες, εξυμνείται η βία και επαινούνται οι καταδικασμένοι εξτρεμιστές της αριστεράς. Στα φετινά βραβεία Grammy Scala, που προβλήθηκαν από το κανάλι SVT, οι Kartellen εκτέλεσαν το τραγούδι τους «μουσική της κατώτερης τάξης» μαζί με γνωστούς ηθοποιούς που φορούσαν κουκούλες. Και στο Umeå ακτιβιστές με κουκούλες στέκονταν μαζί τους στην σκηνή δίπλα σε νήπια και επαινούσαν τον Joel Bjurstrøm Almgren. Ήταν κάτι καλά μελετημένο, ύστερα από σκέψη ή λίγο αφελές; Ρεπόρτερ: Ίσως αντικατοπτρίζει την εικόνα που έχουμε για τη βία στην μάχη της αριστεράς κατά του φασισμού; - Νομίζω ότι αφορά το πόσο χρειάζεται να μάθουμε τη διαφορά ανάμεσα στο πώς θέλουμε πραγματικότητα να μοιάζει, και σε ό, τι είναι πραγματικά. Και όταν αυτή η εικόνα δεν ταιριάζει, έχουμε την τάση να εγκλωβιζόμαστε μέσα στο δικό μας τρόπο σκέψης. Και οι περισσότεροι από εμάς θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι είναι οι ναζί που είναι οι κακοί συνεχώς, ενώ οι αριστεροί, που είναι αντι-ρατσιστές, αντιπροσωπεύουν κάτι καλό. 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Σχεδόν 30 χρόνια έχουν περάσει από τότε που τραβήχτηκε η φωτογραφία, το σύμβολο για την τόλμη να σταθείς ενάντια στο κακό. Ποιοι είναι οι εκπρόσωποι αυτού του οράματος σήμερα; Ίσως είναι η νεαρή άγνωστη κοπέλα στο βίντεο, που γενναία φωνάζει «σταματήστε!», όταν οι αντι-φασίστες από την RF επιτίθενται βάναυσα στους δύο Σλοβάκους εργαζόμενους. Η RF μας απαντάει και μας λέει ότι θα ήθελε να απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις, αλλά τις θέλουν εγγράφως και εκ των προτέρων. Συμφωνούμε με τις απαιτήσεις τους και τους ζητάμε που τραβάνε τη διαχωριστική γραμμή στην αντιφασιστική αυτοάμυνα. Μας απαντάνε ότι δεν επιθυμούν πλέον να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα.

πηγή