Άγιος Γέροντας Παίσιος :Τα ταγκαλάκια και η δύναμη του Τιμίου Σταυρού

Γέροντα, μου λέει ο λογισμός ότι ο διάβολος, ιδίως στις μέρες μας, έχει πολλή δύναμη.

Ο διάβολος έχει κακία και μίσος, όχι δύναμη. Η αγάπη του Θεού είναι παντοδύναμη. Ο σατανάς προσπαθεί να φανή παντοδύναμος, αλλά δεν τα καταφέρνει. Φαίνεται δυνατός, αλλά είναι τελείως αδύναμος. Πολλά καταστρεπτικά σχέδιά του χαλούν, πριν καν αρχίσουν να πραγματοποιούνται. Θα άφηνε ποτέ ένας πολύ καλός πατέρας μερικά αλητάκια να χτυπούν τα παιδιά του;

- Γέροντα, φοβάμαι τα ταγκαλάκια.
- Τι να φοβηθής; Τα ταγκαλάκια δεν έχουν καμμιά δύναμη. Ο Χριστός είναι παντοδύναμος. Ο πειρασμός είναι σάπιος. Σταυρό δεν φοράς; Τα όπλα του διαβόλου είναι αδύναμα. Ο Χριστός μας μας έχει οπλίσει με τον Σταυρό Του. Μόνον όταν αφήνουμε τα όπλα τα πνευματικά, τότε ο εχθρός έχει δύναμη. Ένα μικρό σταυρουδάκι έδειξε ένας ορθόδοξος ιερέας σε έναν μάγο και έκανε να τρέμη ο δαίμονας που είχε επικαλεσθή με τις μαγείες του.

- Γιατί φοβάται τόσο πολύ τον Σταυρό;

- Γιατί, όταν ο Χριστός δέχθηκε τους εμπτυσμούς, τα ραπίσματα και τα χτυπήματα, τότε συντρίφθηκε το βασίλειο και η εξουσία του διαβόλου. Με τι τρόπο νίκησε ο Χριστός! 
“Με το καλάμι συντρίφθηκε το κράτος του διαβόλου”, λέει κάποιος Άγιος. Όταν δηλαδή Του έδωσαν το τελευταίο χτύπημα με το καλάμι στο κεφάλι, τότε συντρίφθηκε η εξουσία του διαβόλου. Δηλαδή η υπομονή είναι η πνευματική άμυνα και η ταπείνωση το μεγαλύτερο όπλο κατά του διαβόλου. 
Το μεγαλύτερο βάλσαμο της σταυρικής θυσίας του Χριστού είναι που συντρίφθηκε ο διάβολος. Μετά την Σταύρωση του Χριστού, είναι πια όπως το φίδι που του έχει αφαιρεθή το δηλητήριο ή όπως το σκυλί που του έχουν αφαιρεθή τα δόντια. Αφαιρέθηκε το φαρμάκι από τον διάβολο, αφαιρέθηκαν τα δόντια από τα σκυλιά, τους δαίμονες, και είναι τώρα αφοπλισμένοι και εμείς με τον Σταυρό οπλισμένοι. 
Τίποτε, τίποτε δεν μπορούν να κάνουν οι δαίμονες στο πλάσμα του Θεού, όταν δεν τους δώσουμε εμείς δικαιώματα. Μόνο φασαρία κάνουν, δεν έχουν εξουσία.

Μια φορά, όταν ήμουν στο Κελλί του Τιμίου Σταυρού, πέρασα μια πολύ όμορφη αγρυπνία! 
Είχαν μαζευθή την νύχτα πολλοί δαίμονες επάνω στο ταβάνι. Στην αρχή χτυπούσαν με βαριές δυνατά και μετά θορυβούσαν, σαν να κυλούσαν κούτσουρα μεγάλα, κορμούς δένδρων. 
Σταύρωνα το ταβάνι και έψαλλα “Τον Σταυρόν σου προσκυνούμεν, Δέσποτα…”. Τελείωνα, άρχιζαν τα κούτσουρα πάλι. “Τώρα, είπα, θα κάνουμε δυο χορούς! Έναν εσείς με τα κούτσουρα από πάνω και έναν εγώ από κάτω!” Άρχιζα εγώ, σταματούσαν αυτοί.
 Μια φορά έψαλλα “Τον Σταυρόν σου προσκυνούμεν…”, την άλλη “Κύριε, όπλον κατά του διαβόλου τον Σταυρόν σου ημίν δέδωκας…”. Πέρασα την πιο ευχάριστη νύχτα με ψαλμωδία και, όταν λίγο σταματούσα, συνέχιζαν αυτοί με την ψυχαγωγία! Την κάθε φορά όλο και διαφορετικό έργο θα παρουσιάσουν!…

- Όταν ψάλλατε την πρώτη φορά, δεν έφυγαν;

- Όχι. Μόλις τελείωνα εγώ, άρχιζαν εκείνοι. Ναι, έπρεπε να βγάλουμε αγρυπνία και οι δυο χοροί! Ήταν μια όμορφη αγρυπνία! Έψελνα με καημό! Πέρασα καλές μέρες!…

- Γέροντα, πώς είναι ο διάβολος;

- Ξέρεις τι “όμορφος” είναι; Άλλο πράγμα! Μόνο να τον δης!! Και πώς η αγάπη του Θεού δεν επιτρέπει να βλέπει ο άνθρωπος τον διάβολο! Ω, θα πέθαιναν οι περισσότεροι από τον φόβο τους! Σκέψου αν τον έβλεπαν πως ενεργεί, αν έβλεπαν την… “γλυκειά” του μορφή! Μερικοί πάλι θα είχαν την καλύτερη ψυχαγωγία! Ξέρεις τι ψυχαγωγία; Πώς το λένε; Σινεμά;… Για να δη κανείς όμως ένα τέτοιο έργο, πρέπει να πληρώση πολλά…, και πάλι αν θα μπορέση να το δη!

- Έχει κέρατα, ουρά;

- Ναι, όλα τα εξαρτήματα!!!

- Γέροντα, οι δαίμονες έγιναν τόσο άσχημοι, όταν έπεσαν και έγιναν από Άγγελοι δαίμονες;

- Εμ, βέβαια! Και είναι τώρα σαν να τους χτύπησε κεραυνός. Αν πέση κεραυνός και χτυπήση ένα δένδρο, δεν θα γίνη αμέσως το δένδρο ένα μαύρο κούτσουρο; Έτσι και αυτοί είναι σαν να τους χτύπησε κεραυνός. Ένα διάστημα έλεγα στο ταγκαλάκι: “Να έρχεσαι να σε βλέπω, για να μην πέσω στα χέρια σου. Τώρα και μόνον που σε βλέπω, φαίνεσαι πόσο κακός είσαι. Αν πέσω στα χέρια σου, τι κακό έχω να πάθω!”

πηγή

Τα προσφυγόπουλα ζωγραφίζουν και… συγκλονίζουν

Οι παιδικές ζωγραφιές συχνά μιλούν πιο δυνατά από τις παιδικές φωνές, αποκαλύπτοντας με γλαφυρότητα τι πραγματικά συμβαίνει στις ψυχούλες των παιδιών. Όταν δε οι ψυχές αυτές έχουν δεχτεί απανωτά πλήγματα, από τις πιο μικρές ηλικίες, φανταστείτε πόσα έχουν να πουν μέσα από την ελευθερία του χαρτιού και του μαρκαδόρου. 

Η δημοσιογράφος του Buzzfeed, Rossalyn Warren, βρέθηκε σε προσφυγικό στρατόπεδο στη Γευγελή των Σκοπίων και συνάντησε μικρά προσφυγόπουλα από τη Συρία που μόλις είχαν διασχίσει τα ελληνικά σύνορα. Την ώρα εκείνη κάποια από αυτά ζωγράφιζαν, πήγε κοντά τους και μίλησε με όσα τύχαινε να γνωρίζουν Αγγλικά. Τους ζήτησε να τις δείξουν τις ζωγραφιές τους...

Τα περισσότερα παιδιά, γράφει χαρακτηριστικά η Warren, ήταν ανήσυχα και τρομαγμένα. Κάποια έκλαιγαν με το παραμικρό. Μια εθελόντρια του στρατοπέδου είπε στη Warren ότι δεν είναι μόνο τα ψυχικά τραύματα του πολέμου που έχουν εξαντλήσει αυτά τα παιδιά, αλλά και σωματικά τραύματα από επιθέσεις ή ακόμα και βιασμούς που έχουν δεχτεί κατά την διάρκεια του ταξιδιού τους, τόσο εκείνα όσο και οι μανάδες τους, οι οποίες συχνά ταξιδεύουν χωρίς τους άντρες τους. 
Φαντάζεστε, λοιπόν, πόσα μηνύματα μπορεί να κρύβουν οι ζωγραφιές τους, όπως θα τις δείτε παρακάτω. 

Τα παιδιά εξηγούν στη Warren τι σημαίνει η κάθε μία:
Το παιδί είπε ότι ζωγράφισε εκείνον και τον πατέρα του που είναι ακόμα στη Συρία. Είπε ότι ο πατέρας του ισούται με την αγάπη

"Να είμαι μακριά από τον πόλεμο"

"Να είμαι πουλί και να πετάξω μακριά"

"Ένα λουλούδι για να μη νιώθω μόνη μέσα μου"

"Θέλω να είμαι χαρούμενος"

"Θέλω να είμαι ελεύθερη σαν ποτάμι"

Πολλά παιδιά έγραφαν Love (Αγάπη) στις ζωγραφιές τους

"Ελπίδα για μια νέα αρχή"

"Ένα σπίτι" -αυτό ζωγραφίζουν τα περισσότερα παιδιά...

mama365.gr

Πώς πήγε το σχολείο σήμερα;– Καλά. - Πες και κάτι ακόμη βρε παιδάκι μου! – Ε, τι άλλο να σου πω, καλά.

Σας φαίνεται γνώριμος αυτός ο διάλογος; Αν όχι, είστε από τους “τυχερούς”. Πολλά είναι τα παιδιά που με το γυρίζουν σπίτι αναμεταδίδουν με λεπτομέρειες όλη την ημέρα τους. 

 

 

Αν κάτι σας θυμίζει όμως τότε προφανώς τα παιδιά σας είναι στην κατηγορία εκείνων που θεωρούν το σχολείο προσωπική τους υπόθεση και δε μοιράζονται λεπτομέρειες, ή απλά ο τρόπος που πέφτει αυτή η ερώτηση είναι τόσο γενικός και αόριστος που πραγματικά δεν έχουν τι να πουν, ενώ κατά τα άλλα θα ήταν πρόθυμα!

25 ερωτήσεις που σας βοηθήσουν να μάθετε με πλάγιο τρόπο τι γίνεται στο σχολείο του παιδιού σας

Η blogger Liz Evans, εκπαιδευτικός η ίδια, ήρθε αντιμέτωπη αρκετές φορές με τις μονολεκτικές, άδειες απαντήσεις “καλά”, “μια χαρά” και άλλες παρόμοιες και αποφάσισε να κάνει μια λίστα πρωτότυπων και απρόσμενων ερωτήσεων που θα δελέαζαν τα παιδιά της να απαντήσουν. 

Έτσι, εκείνα θα το έβρισκαν διασκεδαστικό, θα της μετέφεραν πληροφορίες χωρίς να έχουν την αίσθηση ότι δίνουν αναφορά κι εκείνη σίγουρα θα γινόταν πιο ευχάριστη απέναντί τους. Συγχρόνως θα μάθαινε και όλα όσα θα ήθελε τόσο για την καθημερινότητά τους όσο όμως και για τον τρόπο που σκέφτονται και πράττουν τα παιδιά της, όταν εκείνη δε θα ήταν παρούσα – ποιος ξέρει, ίσως και πολλά παραπάνω! 

Δείτε τη λίστα! 

1. Ποιό ήταν το καλύτερο πράγμα που έγινε στο σχολείο σήμερα; (ποιό ήταν το χειρότερο;) 

2. Πες μου κάτι που σήμερα σε έκανε να γελάσεις. 

3. Αν μπορούσες να διαλέξεις, με ποιον θα καθόσουν μαζί στην τάξη; (με ποιον δε θα καθόσουν με τίποτα; Γιατί 

4. Ποιο σημείο (χώρος) του σχολείου είναι το πιο σούπερ; 

5. Πες μου μια περίεργη λέξη που άκουσες σήμερα. (Ή κάτι περίεργο που είπε κάποιος) 

6. Αν έπαιρνα τηλέφωνο τη δασκάλα σου απόψε, τι θα μου έλεγε για σένα; 

7. Με ποιον τρόπο βοήθησες κάποιον σήμερα; 

8. Με ποιον τρόπο σε βοήθησε κάποιος σήμερα; 

9. Πες μου κάτι καινούργιο που έμαθες σήμερα. 

10. Ποια στιγμή ήσουν πιο χαρούμενος σήμερα; 

11. Ποια στιγμή βαρέθηκες πιο πολύ σήμερα; 

12. Αν εμφανιζόταν ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο στην τάξη σου για να πάρει κάποιον, ποιος θα ήθελες να ήταν αυτός; (Γιατί;) 

13. Με ποιον θα ήθελες να παίξεις στο διάλειμμα που δεν έχεις παίξει ποτέ ξανά μαζί του; 

14. Πες μου κάτι καλό που έγινε σήμερα! 

15. Ποια λέξη είπε πιο πολλές φορές η δασκάλα σου σήμερα; 

16. Τι πιστεύεις οτι θα έπρεπε να κάνετε ή να μαθαίνετε για πιο πολλές ώρες στο σχολείο; 

17. Τι θα έπρεπε να κάνετε ή να μαθαίνετε λιγότερο; Γιατί; 

18. Σε ποιον πιστεύεις οτι θα μπορούσες να φερθείς καλύτερα μέσα στην τάξη σου; (ενώ δεν το έχεις κάνει ενδεχομένως) 

19. Πού κυρίως παίζεις στα διαλείμματα; 

20. Ποιος είναι ο πιο αστείος μέσα στην τάξη σου; Γιατί; 

21. Τι σου άρεσε πιο πολύ στο κολατσιό σου; 

22. Αν ήσουν εσύ ο δάσκαλος αύριο, τι θα έκανες; 

23. Υπάρχει κάποιος στην τάξη που θα χρειαζόταν λίγο χρόνο εκτός ομάδας; 

24. Αν μπορούσες να αλλάξεις θέση με κάποιον μέσα στην τάξη, με ποιον θα το διαπραγματευόσουν; Γιατί; 

25. Πες μου 3 διαφορετικές στιγμές που χρειάστηκε να χρησιμοποιήσεις το μολύβι σου σήμερα! 

Όπως είναι φανερό, η λίστα μπορεί να μην τελειώσει ποτέ κι αυτό είναι σίγουρα καλό! Ας προσπαθήσουμε να είμαστε πιο κοντά στα παιδιά μας χωρίς κριτική, χωρίς (φανερό) έλεγχο, χωρίς κυνήγι και απόδοση ευθυνών. 

Ας γίνουμε λίγο πιο διασκεδαστικοί και ευχάριστοι και μέσα από αυτή μας τη στάση σίγουρα έχουμε μόνο να κερδίσουμε, εμείς, τα παιδιά μας και η σχέση μας με αυτά. Και θα δείτε οτι το παιχνίδι αυτό των ερωτήσεων θα τα εξιτάρει και θα το αποζητούν από μόνα τους! Οι απαντήσεις τους μπορεί να σας ξαφνιάσουν, να σας συγκινήσουν, να σας καταπλήξουν! Έως και να σας σοκάρουν, να είστε έτοιμοι! 

Φροντίστε να τα κοιτάτε στα μάτια, να μην ασχολείστε παράλληλα με κάτι άλλο και να μη ρίχνετε κλεφτές ματιές στο ρολόι γιατί η προσπάθεια θα καταλήξει σε παταγώδη αποτυχία. Τα παιδιά θέλουν, αποζητούν, έχουν ανάγκη την προσοχή μας. Όπως και οι μεγάλοι άλλωστε, έτσι δεν είναι; 

Αν δείτε ότι δεν ανταποκρίνονται, μην τα παρατήσετε! 

Δοκιμάστε πάλι με κάποια πιο ενδιαφέρουσα ερώτηση και προτιμήστε την ώρα λίγο πριν τον ύπνο. Τότε που είναι στιγμές χαλάρωσης, εξομολογήσεων, αγκαλιάς και φιλιών. 

Προτρέψτε τα να κάνουν το ίδιο, να βρουν αντίστοιχες ερωτήσεις για εσάς. Τα παιδιά, όπως και ο καθένας ίσως, ανοίγονται πιο εύκολα όταν κάνουμε την αρχή εμείς. 

Αν τους πούμε πως πέρασε η δική μας μέρα, έχουμε πολύ περισσότερες πιθανότητες να μάθουμε για τη δική τους. Τι λέτε; Θα το δοκιμάσουμε; Και αλήθεια, τι άλλες ερωτήσεις θα προσθέτατε στη λίστα; 

πηγη

«Πουθενά δεν υπάρχει ανάσταση, αν δεν υπάρχει προηγουμένως ο Σταυρός του Χριστού»

*Απόσπασμα ομιλίας του μακαριστού Γέροντα Γεωργίου (Καψάνη) εις την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού – 1986 

(Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου – Άγιον Όρος).

«..Και να, σήμερα υψώνεται πάλι ο Σταυρός του Κυρίου μας και υπενθυμίζει σε όλους μας και σε όλο τον κόσμο ότι, όταν διαλέξουμε τον Σταυρό ως τρόπο της ζωής μας, τότε έχουμε και την ανάσταση και την αληθινή ελευθερία μας και την αληθινή ανάπαυση μας μέσα στην αγάπη του Θεού και στην αγάπη των αδελφών μας – τότε έχουμε την αληθινή ειρήνη του Χριστού.
Γ’ αυτό βλέπετε και τούτο το μέγα μυστήριο της ευσεβείας και της πίστεως μας, ότι όπου σταυρός, εκεί και ανάσταση, και όπου ανάσταση, εκεί οπωσδήποτε έχει προηγηθεί ο σταυρός. Ενώ πουθενά δεν υπάρχει ανάσταση, αν δεν υπάρχει προηγουμένως ο Σταυρός του Χριστού.
Και επειδή αυτά μας παρέδωσε η Αγία μας Εκκλησία, αυτά παραλάβαμε δια του έργου του Κυρίου μας, του Θεανθρώπου Χριστού μας του επί Σταυρού σταυρωθέντος, αυτήν τη ζωή έζησαν οι άγιοι Απόστολοι, οι άγιοι Πατέρες, οι όσιοι Ασκητές οι πολίσαντες τας ερήμους, όλοι οι άγιοι που έζησαν μέσα στις κοινωνίες ως πιστοί δούλοι του Ιησού Χριστού, ας γνωρίζουμε ότι αυτό είναι όλο το Ευαγγέλιο του Χριστού.
Γι’ αυτό και εμείς ως Χριστιανοί επιποθούμε να ζήσουμε κατά τον τρόπο του Σταυρού του Χριστού. Και εμείς ως Μοναχοί γι’ αυτό εξήλθομεν εις την ευλογημένη έρημο, εις το αγιώνυμο τούτο σταυροαναστάσιμο τόπον της Κυρίας Θεοτόκου, για να ζήσουμε τον Σταυρό του Χριστού και κατά τον του Σταυρού του Χριστού τρόπον. Γι’ αυτό και σήμερα ιδιαιτέρως αισθανόμεθα την ευλογία της σημερινής ημέρας της Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού.
…Ο Κύριος λοιπόν να δώσει να είμεθα πάντοτε εις τους πόδας του εσταυρωμένου Κυρίου, μαθητεύοντες στο μέγα τούτο και φρικτό μάθημα του σταυρικού θανάτου του Κυρίου και έτσι συμμετέχοντες και στην ζωηφόρο Ανάστασή Του. Ο Κύριος να δώσει να είμεθα Χριστιανοί Σταυροαναστάσιμοι και Μοναχοί Σταυροαναστάσιμοι«.
πηγή:από το βιβλίο: «Ομιλίες σε ακίνητες Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές» – του Αρχιμανδρίτου Γεωργίου Καψάνη (Έκδοση Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου 2015).

Κάτι πολύ μεγάλο κυοφορείται το τελευταίο διάστημα στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου και της Μέσης Ανατολής

*Να θυμόμαστε και τα λόγια του Οσίου Παϊσίου, που είχε πει: «Οι Ρώσοι θέλουν τώρα να βγουν στη Μεσόγειο. Αυτό θα είναι το ελατήριο. Όμως, δεν θα είναι αυτή η πραγματική αλήθεια. Η αλήθεια είναι ότι ο Θεός τους προκαλεί ως όργανά Του…»


ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ

«Των οικιών υμών εμπιπραμένων αυτοί άδετε»

Είναι προφανές ότι κάτι πολύ μεγάλο κυοφορείται το τελευταίο διάστημα στην ευρύτερη περιοχή του Ευξείνου Πόντου και της Μέσης Ανατολής. Όσον αφορά τον Πόντο και την Αζοφική θάλασσα, εκεί το ΝΑΤΟ, με πρωταγωνιστή τις ΗΠΑ και δευτεραγωνιστές τις Ρουμανία, Βουλγαρία, Τουρκία και Ελλάδα, προσπαθεί με αεροναυτικές ασκήσεις και άλλες ενέργειες να δημιουργήσει συνθήκες υπεράσπισης της Ουκρανίας από θάλασσα και στεριά, με ναυτική και αεροπορική-αντιαεροπορική παρουσία, κάτι που εξαναγκάζει τη Ρωσία να απαντήσει με ανάλογο τρόπο.

Το αποτέλεσμα είναι η αύξηση της έντασης, που δημιουργεί κλίμα ψυχροπολεμικής περιόδου. Και να μην ξεχνάμε, η Ελλάδα, λόγω υποχρεώσεων που απορρέουν από τη συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, εμπλέκεται, κάτι που καθιστά επιβεβλημένη τη μελέτη της ιστορίας και ειδικά την αποστολή ελληνικού εκστρατευτικού σώματος στην Κριμαία, κάτι που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην προσέγγιση Λένιν-Κεμάλ, με τα γνωστά επακόλουθα για τον Ελληνισμό του Πόντου, της Θράκης και της Μικράς Ασίας.

Ενώ, όμως, το ζήτημα αυτό έχει πολύ μελλοντικό «ψωμί», αυτό που θα πρέπει να μας απασχολήσει τώρα ιδιαίτερα είναι η κατάσταση που τείνει να δημιουργηθεί στη Συρία, όπου κατά τα φαινόμενα η ενεργός στρατιωτική εμπλοκή της Ρωσίας, περιπλέκει τα πράγματα.

Αναφέρουμε χαρακτηριστικά το παράδειγμα του αιτήματος που υπέβαλε η Ρωσία σε Βουλγαρία και Ελλάδα, για να διέλθουν από τον εναέριο χώρο των δυο χωρών ρωσικά πολιτικά μεταγωγικά αεροσκάφη, τα οποία θα μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια και διπλωμάτες! Η Ελλάδα για άλλη μια φορά βρέθηκε στιρμωγμένη στα δόντια της μυλόπτερας, με τη Ρωσία να ζητεί κάτι λογικό και τις ΗΠΑ να ασκούν ασφυκτικές πιέσεις να κλείσουμε τον εναέριο χώρο μας στα ρωσικά πολιτικά αεροσκάφη.

Ευτυχώς που οι πιέσεις ασκήθηκαν και στη Βουλγαρία, η οποία είπε πρώτη το «όχι» και δεν χρειάστηκε να πούμε κι εμείς το δικό μας «όχι», αφού χωρίς τη Βουλγαρία, δεν υπάρχει πρόσβαση στον ελληνικό εναέριο χώρο.

Το ενδιαφέρον είναι ότι η Ρωσία δεν ζήτησε υπέρπτηση από την Τουρκία, παρά τις πολύ καλές σχέσεις που διατηρούν οι δυο χώρες, και τελικά αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει τον εναέριο χώρο του Ιράν και του Ιράκ, για να πραγματοποιήσει τις πτήσεις που προγραμματίζει.

Όμως όλα όσα αναφέραμε, πέραν των διπλωματικών και πολιτικών πτυχών, ιχνογραφούν την γεωπολιτική κατάσταση που έχει σχηματιστεί στην περιοχή και το κυριότερο, μας αποκαλύπτεται και ο πραγματικός λόγος που γίνεται ο πόλεμος στη Συρία, ιδιαίτερα δε ο λόγος για τον οποίο ξεφύτρωσε από το πουθενά το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, η Ρωσία στριμώχνεται στον Εύξεινο Πόντο και την Αζοφική και αποκλείεται από αέρος από τα Βαλκάνια, το Αιγαίο, την Τουρκία και τη Μεσόγειο.

Η μόνη δίοδος που της απομένει, είναι αυτή μέσω Ιράν και Ιράκ, για να φθάσει στη Συρία και εκείθεν στη Μεσόγειο. Όταν, όμως, δημιουργηθεί ένα σουνιτικό κράτος, ως συνέχεια του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους, το οποίο θα πάρει μέρος της επικράτειας του Ιράκ και της Συρίας, τότε θα κλείσει και αυτός ο αεροδιάδρομος και για τη Ρωσία και για το Ιράν!

Αυτός είναι ο στρατηγικός στόχος της Δύσης, που προσπαθεί να πετύχει από το Μάρτιο του 2011.

Όταν ξέσπασε η «επανάσταση» στη Συρία, εξ αιτίας της οποίας έχασαν τη ζωή τους 250 χιλιάδες άνθρωποι και περίπου 5 εκατομμύρια ξεσπιτώθηκαν, με μια ιστορική χώρα να έχει υποστεί ανείπωτες καταστροφές. Και επειδή η τραγωδία είναι σε εξέλιξη, το ξαναγράφουμε, για να εμπεδωθεί.

Ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί αυτών των εγκλημάτων πολέμου, είναι οι ηγέτες των ΗΠΑ, της Τουρκίας, της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ και της Γαλλίας, οι οποίοι κατέστρεψαν μια χώρα και έναν ιστορικό λαό και δημιούργησαν ένα ισλαμικό τέρας, οι πράξεις του οποίου υποβαθμίζουν το ανθρώπινο γένος και οδηγούν την ανθρωπότητα χιλιάδες χρόνια πίσω.

Τέλος, όσον αφορά τη δίσμοιρη Ελλάδα, ελπίζουμε οι ηγέτες της να αντιληφθούν ότι η ευρύτερη περιοχή είναι σε φάση ανασχεδιασμού συνόρων και ζωνών επιρροής.

Και επίσης ότι η κατάσταση αδυναμίας στην οποία έφεραν όλοι τους την πατρίδα μας, του «νέου» Τσίπρα συμπεριλαμβανομένου με τις αλλοπρόσαλλες και καταστροφικές πολιτικές του, μπορεί να μας βάλει κι εμάς στο «κάδρο», ασχέτως αν είχαμε συμπεριληφθεί ή όχι από την αρχή.

πηγή 

Η κάλπη της «εθνικής συνενοχής»

Του Δημήτρη Ναπ. Γιαννάτου

Οι εκλογές, που προκάλεσε ο Τσίπρας, θεωρώ ότι είναι οι εκλογές της ιδεολογικής μνημονιακής συναίνεσης. Πολλοί θα επενδύσουν πολιτικά, ώστε οι εκλογές αυτές, μετεκλογικά, να εμφανιστούν ως έκφραση «εθνικής ενότητας και ομοψυχίας», ιδιαίτερα στην (πολύ πιθανή) περίπτωση που η συγκυρία οδηγήσει σε «συνεταιριστικά» κυβερνητικά σχήματα. Όμως, θα είναι οι εκλογές της «εθνικής συνενοχής» για την πλήρη και τελική εθνική και οικονομική εγκαθίδρυση της νεοαποκιοκρατίας στη χώρα, με ένα μνημόνιο «δημοκρατικά» αποδεκτό και ψηφισμένο από τους πολίτες της.
Π ροσβλέποντας στην πολιτική του επιβίωση πρωτίστως, θεωρώ ότι ο Τσίπρας διάλεξε τον δρόμο της κάλπης. Και τούτη η κάλπη στέλνει ένα μήνυμα «προς τα έξω», δίνει σινιάλο στους δυνάστες-δανειστές και ιδιαίτερα στη γερμανική ηγεμονία (αλλά και στις Η.Π.Α), ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μετεξελίσσεται σε αξιόλογο στρατηγικό εταίρο, που κατανοεί τα αρχικά σχέδιά τους για κυβερνήσεις «εθνικής συναίνεσης», ώστε να εφαρμοστούν οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, με τη λιγότερο δυνατή κοινωνική ένταση. Άλλωστε, οι εκλογές στις αποικίες γίνονται πάντα με τη συνειδητή έγκριση των αποικιοκρατών. Απλά, στις μέρες μας, συντελούνται με μεταμοντέρνο, δήθεν δημοκρατικό πρόσωπο. Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εγγυηθεί την αναβάθμιση της απολυταρχικής γερμανικής Ε.Ε μέσω της «δημοκρατίας» που τόσο έχει εσωτερικά καταστρατηγήσει, συνεχίζοντας το έργο των προκατόχων του, αλλά εντέλει θέλει να την υπερασπιστεί (μύλος η υπόθεση). Στην περίπτωση που επιπλεύσει ως κυρίαρχος πολιτικά πόλος και προωθηθούν οι αλλαγές που θέλουν οι ξένες και ντόπιες ολιγαρχίες, ευελπιστεί στη μεγαλοψυχία των ηγεμόνων του, ώστε να του δοθεί η ευκαιρία να διεκδικήσει εκ νέου την αυτοδύναμη εξουσία, με δώρο κάποιες κοινωνικές ελαφρύνσεις και χαλάρωση του κορσέ της αντιλαϊκής λιτότητας.
Το μήνυμα «προς τα μέσα», έχει πολλαπλές κατευθύνσεις και… πονταρίσματα:
α. Ο Τσίπρας θα μοντάρει το προφίλ της «εντιμότητας» και της «σταράτης» επικοινωνίας με τους ψηφοφόρους.  Έκλεισε συμφωνία «για το καλό της χώρας» και θεωρεί ότι πρέπει να τη φέρει στην κρίση του λαού, έστω και εκ των υστέρων. Έτσι, η προεκλογική ρητορεία και η εξαπάτηση των μαζών περνά σε δεύτερη μοίρα, καθώς θα προέχει το «καθαρό πρόσωπο» του πολιτευτή, ενάντια στο βρόμικο παρελθόν του παλιού πολιτικού κόσμου. Η νέα δημαγωγία χειρίζεται την «εντιμότητα» και την «ευθύτητα» κατά το δοκούν, γνωρίζοντας την πραγματική ανάγκη του λαού για μια στοιχειώδη κάθαρση. Όσον αφορά στην πρόσφατη ιστορία, τον τυχοδιωκτισμό, την εξουσιομανία, τους ερασιτεχνισμούς, κ.ά., θα ξεχαστούν καθώς: … πρωταρχική επιδίωξη της θεαματικής κυριαρχίας ήταν να εξαλείψει την ιστορική γνώση και καταρχήν όλες τις πληροφορίες και τα εύλογα σχόλια σχετικά με το πιο πρόσφατο παρελθόν, (…) Το θέαμα οργανώνει με μαεστρία την άγνοια για όσα συμβαίνουν και, αμέσως μετά, τη λήθη όσων μολαταύτα κατόρθωσαν να γίνουν γνωστά. («Σχόλια πάνω στην κοινωνία του θεάματος» – Γκυ Ντεμπόρ). Επιπλέον, ως γνήσια εξουσία, ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθεί να κριθεί σε σχέση με τους εχθρούς του («αριστερούς» και «δεξιούς»), παρά σε σχέση με τα αποτελέσματά του.
Στην παραπάνω προσπάθεια, έχει ήδη σύμμαχους, το συγκρότημα …Ψυχάρη, μιντιακό αειθαλή πυλώνα της διαπλοκής, και την προπαγανδιστική μεταστροφή της Εφημερίδας των Συντακτών, του ρ/σ «στο Κόκκινο» και μιας πλειάδας δημοσιογράφων που φορούν την καινούρια προβιά τους.
β. Ο Τσίπρας και το επιτελείο του πετά το μπαλάκι στους αντιπάλους του και ιδιαίτερα στη Ν.Δ, φέρνοντάς την μπροστά σε νέα διλήμματα και αντιφάσεις.
Αν η Ν.Δ πάρει αυτοδυναμία ή την πρωτιά, αναλαμβάνει τη βασική ευθύνη υλοποίησης του νέου εγκληματικού μνημονίου, μόνη της ή με κυβέρνηση συνεργασίας. Αν ο νέος ΣΥΡΙΖΑ συνεργαστεί σε τέτοιο σχήμα, θα μπορεί να αναλάβει τον ρόλο του «φρουρού των κοινωνικών διεκδικήσεων», μέσω της νέας συγκυβέρνησης και με το «ηθικό έρεισμα» ότι δεν κράτησε την εξουσία, αλλά νοιάστηκε για το καλό της… δημοκρατίας, αφήνοντας τον λαό ν’ αποφασίσει.
Αν δεν συνεργαστεί, θα ξαναγίνει η «κριτική αντιμνημονιακή» φωνή του λαού, σε μια νέα έκδοση του Σαμαρά, ο οποίος δήλωνε αντιμνημονιακός μέχρι το 2011, ψηφίζοντας σχεδόν όλους τους εφαρμοστικούς νόμους. Η πρόσφατη δήλωση του Βούτση είναι χαρακτηριστική: «Αν δεν τύχουμε μίας νέας έγκρισης (σ.σ. από τον λαό) δεν είναι απαραίτητο να μετέχουμε στην υλοποίηση του προγράμματος που ψηφίσαμε, αλλά μπορούμε να στηρίξουμε ή να ψηφίζουμε συγκεκριμένα μέτρα για τα οποία έχουμε δεσμευθεί».
Στην περίπτωση, βέβαια, που ο νέος ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει αυτοδυναμία ή έρθει πρώτο κόμμα, θα εφαρμόσει το μνημόνιό του με … λαϊκό έρεισμα και επιδίωξη να περνούν οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις της παγκοσμιοποίησης με κεντροαριστερό λίφτινγκ. Επιπλέον, θα μπορεί να επιλέγει στρατηγικούς συμμάχους ή κυβερνητικούς εταίρους από τα υπόλοιπα κόμματα-οπαδούς της λογικής του: «δεν υπάρχει άλλη λύση».
γ. Με τις εκλογές αυτές καθαρίζει τους διαφωνούντες, που περίμεναν το συνέδριο, για «να τα πουν από κοντά» και «μεταξύ τους». Η εκκαθάριση συντελείται με τη ρετσινιά στους λαφαζανικούς ότι έριξαν την κυβέρνηση, και πραγματοποιείται μέσω του «υπέρτατου όπλου» του λαού, που είναι οι εκλογές. Ο Ανδρέας Παπανδρέου απλώς διέγραφε, ο νέος δημαγωγός Τσίπρας δεν διαγράφει ποτέ, γιατί η «δημοκρατική ψήφος» λύνει αυτά τα αδιέξοδα, παραδίδοντας στην κρίση του λαού τους ακραίους διαφωνούντες.
Οι εκλογές αυτές θα λειτουργήσουν ως άλλοθι του νέου απολυταρχισμού, που ξεκίνησε με δύναμη το 2010, με απροκάλυπτες συνταγματικές εκτροπές και καταστολή, και συνεχίζεται με αριστεροχουντικές πραξικοματικές λογικές, δικαιολόγησης των πάντων.
Τέλος, θα διαμορφώσουν το μετα-μνημονιακό κράτος των κομμάτων, στο οποίο η κόντρα και η αντιπαράθεση ενσωματώνονται σε μια μακρά συμμαχία επικράτησης με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, του νεοφιλελευθερισμού, ως έκφραση της κρίσης και σήψης του καπιταλισμού και των αλλαγών που επιχειρούνται στις γεωπολιτικές τεκτονικές πλάκες του πλανήτη.

 

πηγή

Και τι μεγαλύτερη τρέλα απ’ όλες, να βλέπεις τη ζωή όπως είναι και όχι όπως θα έπρεπε να είναι.

Ίσως τρέλα μπορεί να είναι, το να εγκαταλείπουμε τα όνειρά μας.
Να γινόμαστε πρακτικοί, νομίζοντας ότι μπορούμε να δούμε την «πραγματικότητα».
Ίσως αυτό να είναι τρέλα.
Να ψάχνουμε θησαυρούς εκεί που σωρεύονται σκουπίδια.
Ίσως η πολλή λογική να είναι τρέλα.
Και τι μεγαλύτερη τρέλα απ’ όλες, να βλέπεις τη ζωή όπως είναι και όχι όπως θα έπρεπε να είναι.

Απόσπασμα από τον “Δον Κιχώτη” του Μικέλ ντε Θερβάντες.

Για όλους αυτούς που είτε είναι ανυποψίαστοι για το τι ακριβώς συμβαίνει με τους λαθρομετανάστες , είτε έχουν ιδεοληψίες «ψευτο -αντιρατσιστικών» φρονημάτων.

Ραβίνος: «Η εισβολή του Ισλάμ στην Ευρώπη και η καταστροφή του Χριστιανισμού είναι “υπέροχα νέα”, γιατί έτσι θα έρθει ο Μεσσίας» 

 

 

Πρόκειται περί του ραβίνου David Touitou του κινήματος Χαμπάντ. Η  Chabad Lubavitch είναι ένα Χασιδικό κίνημα του Ορθόδοξου Ιουδαϊσμού, με έδρα το Crown Heights του Μπρούκλιν, Νέα Υόρκη. 

Όλο το βίντεο (που είναι του 2013) εδώ. -  ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Γιατί νηστεύουμε την ημέρα του Σταυρού;

Ιωννου Φουντούλη

Μετά το πέρας της Α’ Οικουμενικής Συνόδου (318 μ.Χ.), ο Άγιος Κωνσταντίνος ανέθεσε στον Επίσκοπο Ιεροσολύμων Μακάριο να ερευνήσει εντατικά για να βρει τον Τάφο και τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου, διότι έπειτα από τόσα χρόνια οι Χριστιανοί δεν γνώριζαν τίποτα για το πού μπορεί να βρίσκονται. Του έστειλε μάλιστα και αρκετά χρήματα για την Έρευνα. Μετά από λίγο καιρό όμως η Αγία Ελένη είδε Όραμα εκ Θεού, με το Οποίο την Πρόσταζε να πάει αυτοπροσώπως στους Αγίους Τόπους για να βρει τον Τίμιο Σταυρό. Αφού πήρε την συγκατάθεση του υιού της, αναχώρησε με μεγάλη συνοδεία.

Όταν έφτασε εκεί η Αγία, άρχισε αμέσως να ερευνά για να βρει τον Πανάγιο Τάφο και τον Ζωοποιό Σταυρό. Έπειτα από πολλές προσπάθειες και προσευχές της Αγίας, του Επισκόπου Μακαρίου, των Αρχιερέων και του λαού, ο Θεός αποκάλυψε ότι ο Πανάγιος Τάφος και ο Τίμιος Σταυρός βρίσκονται κάτω από τον ειδωλολατρικό ναό της Αφροδίτης, εκεί όπου είναι και ο Τόπος ο λεγόμενος Γολγοθάς. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι στο Άγιο Αυτό Σημείο, έπειτα από τον Καιρό Εκείνο της Σταυρώσεως, είχε βλαστήσει ένα αρωματικό φυτό το οποίο αργότερα ονομάστηκε «Βασιλικός», αφού όπως αποδείχθηκε κάτω από τον Τόπο που αναβλάστανε, υπήρχε Θαμμένος ο Τίμιος Σταυρός του «Βασιλέως των βασιλέων». Κατά καιρούς μάλιστα οι ειδωλολάτρες (οι οποίοι είχαν εκεί το ναό και το άγαλμα της Αφροδίτης) κατέστρεφαν τον Βασιλικό, αλλά εκείνος όμως Θαυματουργικώς βλάστανε και πάλι!

Τότε η Αγία Ελένη συγκεντρώνοντας πλήθος τεχνιτών και εργατών, διέταξε να γκρεμίσουν εκ θεμελίων τον ακάθαρτο ναό και να ρίξουν το χώμα μακριά. Σκάβοντας εκεί βρήκαν τρεις σταυρούς, ενώ σχετικά κοντά σε αυτούς ανακάλυψαν και τον Πανάγιο Τάφο του Κυρίου. Όταν δε έσκαψαν παρακάτω βρήκαν και τα Καρφιά με τα οποία Καρφώθηκε ο Κύριος, τα οποία άστραπταν και έλαμπαν, σε αντίθεση με τα καρφιά των ληστών που ήταν μαύρα και σκουριασμένα. Η Αγία Ελένη αν και χάρηκε που ο Θεός Εισάκουσε τις προσευχές τους, από την άλλη ήταν λυπημένη διότι δεν γνώριζε ποιος τελικά ήταν ο Σταυρός του Κυρίου. Ο Επίσκοπος Μακάριος όμως την καθησύχαζε, λέγοντας ότι ο Θεός θα φανερώσει τελικά τον Τίμιο Σταυρό.

Και πράγματι το Θαύμα δεν άργησε να γίνει. Μία νεκρή γυναίκα χήρα, η οποία ήταν πολύ ευσεβής, αποτέλεσε τη λύση του μυστηρίου. Κατόπιν Θείας Υποδείξεως, ακούμπησαν επάνω της έναν-έναν και τους τρεις σταυρούς. Με τους πρώτους δύο δεν υπήρξε καμία μεταβολή. Μόλις όμως άγγιξε ο τρίτος το σώμα της, εκείνη αμέσως αναστήθηκε, σηκώθηκε επάνω και δόξαζε τον Θεό! Μετά από αυτό το Θαύμα, οι Χριστιανοί ήθελαν να δουν από κοντά και να προσκυνήσουν τον Σταυρό του Κυρίου μας, κάτι που λόγω της ύπαρξης μεγάλου πλήθους ήταν εντελώς αδύνατο. Για τον λόγο αυτό ο Επίσκοπος Μακάριος, Ύψωσε το 326 μ.Χ. τον Τίμιο Σταυρό στο Ιερό Σημείο του Γολγοθά, έτσι ώστε να μπορούν να τον βλέπουν και να τον προσκυνούν οι Χριστιανοί από οποιοδήποτε σημείο. Να αναφέρουμε εδώ ότι το μήκος του Σταυρού του Κυρίου μας κάθετα, ήταν 4,50 μέτρα περίπου, ενώ οριζόντια το πλάτος του ήταν 2,40 μέτρα περίπου. Κατά δε τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, το πάχος του ορθού και του πλαγίου Ξύλου του Σταυρού, ήταν μία σπιθαμή (δηλαδή 18 εκατοστά περίπου).

Τριακόσια χρόνια περίπου μετά από αυτό το Γεγονός, το 614 μ.Χ., οι Πέρσες λεηλάτησαν την Παλαιστίνη και απήγαγαν τον Τίμιο Σταυρό. Εκείνος όμως μάλλον τους κατέκτησε, διότι Φώτισε τις ψυχές τους και τους οδήγησε στην κατάργηση της «λατρείας του πυρός». Το 628 μ.Χ. όμως, ο βασιλιάς Ηράκλειος ξεκίνησε εκστρατεία από την Κωνσταντινούπολη εναντίον των Περσών, για να επαναφέρει στους Χριστιανούς το Ζωηφόρο Ξύλο. Και αφού ανεδείχθη νικητής, επανήλθε θριαμβευτής στην Πόλη όπου και Ύψωσε (για δεύτερη φορά μετά το 326 μ.Χ.) τον Τίμιο Σταυρό στη Μεγάλη Εκκλησία, ενώπιον του επευφημούντος λαού της Κωνσταντινουπόλεως.

Για την Ανάμνηση λοιπόν της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού νηστεύουμε στις 14 Σεπτεμβρίου, επειδή ο Σταυρός είναι Ανάμνηση του Πάθους του Χριστού. Διότι όπως ο κάθε άνθρωπος που κάνει την ανακομιδή (εκταφή) των λειψάνων ενός συγγενή του (για παράδειγμα του πατέρα του, της μητέρας του και άλλων), λυπάται ενθυμούμενος το πρόσωπο αυτό, έτσι και εμείς οι Χριστιανοί βλέποντες τον Σταυρό και αναλογιζόμενοι ότι ο Χριστός Σταυρώθηκε για εμάς τους αμαρτωλούς και ως Άνθρωπος Έπαθε, ταπεινωνόμαστε και δείχνουμε Συντριβή καρδιάς νηστεύοντες. Οι μεν Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, επισημαίνουν ότι «η Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού είναι Ισότιμη με την Μεγάλη Παρασκευή», αφού και τις δύο αυτές Ημέρες τιμούμε εξίσου τα Πάθη και την Σταύρωση του Κυρίου.

Η Νηστεία κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, «δεν γίνεται για το Πάσχα, ούτε για τον Σταυρό, αλλά για τις αμαρτίες μας….επειδή το Πάσχα δεν είναι υπόθεση Νηστείας και πένθους, αλλά ευφροσύνης και χαράς. Για τον λόγο αυτό δεν πρέπει να λέμε ότι πενθούμε για τον Σταυρό. Ούτε για εκείνον πενθούμε. Αλλά για τα δικά μας αμαρτήματα». Επίσης νηστεύουμε για να μιμηθούμε τον Κύριο, ο Οποίος ενήστευσε για σαράντα ημερόνυχτα επάνω στο Σαραντάριον Όρος.

Τώρα «Γιατί σε καιρό νηστείας νηστεύουμε το λάδι και τα ψάρια και τρώμε ελιές και αυγοτάραχο;»
Η παλιά και αληθινή νηστεία συνίσταται στην πλήρη αποχή τροφής ή στην ξηροφαγία. Επειδή όμως αυτή δεν είναι δυνατόν να τηρηθεί στις μεγάλες περιόδους των νηστειών του εκκλησιαστικού έτους, λόγω δύσκολων συνθηκών ζωής ή έλλειψης ζήλου, έχουν στην πράξη επινοηθεί διάφορες διευκολύνσεις, ώστε να είναι δυνατή η εφαρμογή της νηστείας από όλους τους πιστούς. Στην αρχαία εποχή οι χριστιανοί μετά την ενάτη ώρα (3 μ.μ.) των νηστήσιμων ημερών κατέλυαν μόνο νερό και ψωμί. Σιγά-σιγά όμως όχι μόνο η διάρκεια της ολοκληρωτικής αποχής από τροφή περιορίστηκε στα συνηθισμένα και στις άλλες μέρες όρια γι αυτό μετατέθηκαν και οι Εσπερινοί της Τεσσαρακοστής και οι Προηγιασμένες το πρωί αλλά και άλλα είδη τροφών άρχισαν να χρησιμοποιούνται, όπως οι καρποί, τα όσπρια, τα οστρακόδερμα, τα μαλάκια κ.ο.κ.

Μέσα στα πλαίσια αυτά μπορεί να κατανοηθεί και το ότι τρώμε ελιές κατά τις ημέρες πού δεν τρώμε λάδι, και αυγοτάραχο κατά τις ημέρες πού απέχουμε από ψάρια.

Για το πρώτο μπορούμε να επικαλεστούμε το λόγο ότι οι ελιές τρώγονται ως καρπός, ενώ η απαγόρευση του λαδιού αφορά στα φαγητά πού παρασκευάζονται με λάδι. Για το δεύτερο η δικαιολογία είναι λιγότερο εύλογη, αφού δεν ισχύει το ίδιο για το γάλα ή τα αυγά, αλλά και αυτά απαγορεύονται κατά τις νηστείες μας ως «καρπός… και γεννήματα ών απεχόμεθα» κατά τον 56ο κανόνα της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου. Γνωρίζω πάντως ευλαβείς χριστιανούς πού κατανοούν ότι πρόκειται για «οικονομία», και κατά τις ημέρες των μεγάλων νηστειών, όπως και την παραμονή πού θα κοινωνήσουν, απέχουν και από ελιές και από αυγοτάραχο.

Είναι αλήθεια πώς αυτή την ερώτηση την ακούμε συχνά από καλοπροαίρετους πιστούς και συχνότερα από μερικούς πού ειρωνεύονται τις νηστείες. Θα μπορούσε και στις δύο περιπτώσεις να υπογραμμιστεί η ελαστικότητα και το φιλάνθρωπο των σχετικών εθίμων και των κανόνων της Εκκλησίας, πού δεν έχουν σκοπό να εξοντώσουν τους ανθρώπους, αλλά να τους βοηθήσουν να ασκηθούν στην εγκράτεια και να κυριαρχήσουν στα πάθη τους. Αν τους σκανδαλίζουν οι τροφές αυτές, μπορούν να απέχουν από αυτές χωρίς κατά τον απόστολο να εξουθενώνουν τους «εσθίοντας» ή να «κρίνουν» (Ρω 14,3) την Εκκλησία για την φιλάνθρωπη τακτική της. Το να αναλάβει η Εκκλησία αγώνα για την εκκαθάριση των σχετικών με τη νηστεία εθίμων και των τροφών πού τρώγονται ή όχι σ αυτήν, ούτε του παρόντος είναι ούτε μπορεί να μείνει πάντοτε μέσα στα όρια της σοβαρότητος.

Εκείνο πού πρωτεύει είναι ο τονισμός της ανάγκης της νηστείας και της πνευματικής ωφέλειας πού προέρχεται απ αυτή, καθώς και η προσπάθεια για την κατά το δυνατόν συμμόρφωση των πιστών στις σχετικές εκκλησιαστικές διατάξεις, πού αρκετά έχουν ατονήσει στις μέρες μας

Δεν θα χρειάζονταν λόγια, αν έλαμπε η ζωή μας. Δεν θα χρειάζονταν δάσκαλοι, αν επιδεικνύαμε έργα. Κανείς δεν θα παρέμενε άπιστος, αν εμείς ήμασταν πραγματικοί Χριστιανοί.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

ΤΟΥΡΚΟΙ – ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΤΕΣ φονιάδες παιδιών. 14 νεκρά παιδιά στο δουλεμπορικό, πολλά κλειδωμένα στο αμπάρι!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΦΩΝΑΖΑΜΕ! Παιδιά ηταν κλειδωμένα στο αμπάρι – έπρεπε να συλληφθούν άπαντες οι «μάχιμοι» που επέβαιναν στο δουλεμπορικό και «σώθηκαν»

Οργανωμένο σχέδιο δολοφονίας προσφύγων για δεύτερη φορά – τα ΟΥΚ με υπεράνθρωπες προσπάθειες προσέγγισαν το ναυάγιο και αποκάλυψαν – πάλι – την φρικτή αλήθεια.
Να γίνει νεκροψία για να δούμε υπό ποιές συνθήκες κλειδωθηκαν τα παιδιά και σε τι κατάσταση βρισκόντουσαν όταν ζούσαν.
Ολόκληρη η διεθνης κοινότητα κλείνει τα μάτια στην τουρκική κτηνωδία, όταν υπάρχει ακόμα και επίσημη καταγγελία στον ΟΗΕ:ΥΠΑΝΘΡΩΠΑ ΚΤΗΝΗ! 18.000 παιδιά από την Συρία, σφάχτηκαν για εμπόριο οργάνων στην Τουρκία! Στον ΟΗΕ η αποκάλυψη, σιωπή από τα ΜΜ»Ε»

Ο γητευτής της υδροχαρούς καρδερίνας

Η Πάφος επέστρεψε στη Λίρα. Σοκ στην Λευκωσία!

“ΤΡΙΑ ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΑΚΕΤΑ ΤΣΙΓΑΡΑ ΠΟΥ ΔΙΝΩ ΠΛΗΡΩΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΔΙΝΩ ΡΕΣΤΑ ΣΕ ΛΙΡΕΣ…”

Η Πάφος είναι μια όμορφη μικρή πόλη, των 25.000 κατοίκων, στα Νότια παράλια της Νήσου Κύπρου.
Ακριβώς πριν από μία εβδομάδα έκανε τη δική της «επανάσταση». Μετά από λαϊκή συνέλευση, οι κάτοικοι -κυρίως ηλικιωμένοι- αποφάσισαν να χρησιμοποιούν στις συναλλαγές τους και τη… λίρα! Είναι η πρώτη κυπριακή πόλη η οποία υιοθετεί αυτή την πρακτική, η οποία εφαρμόζεται σε χωριά της Γερμανίας, Ιταλίας και Ισπανίας.

«Η ιδέα ανήκε σε έναν Κυπραίο της Κούβας, ο οποίος ζει και εργάζεται στο Renningen της Στουτγάρδης. Ήρθε στους γονείς του τα Χριστούγεννα και μας είπε ότι στο μικρό γερμανικό χωριό, οι κάτοικοί του έχουν ξεθάψει τα μάρκα και κάνουν συναλλαγές με το παλιό νόμισμα της Γερμανίας. Ψάξαμε στο Διαδίκτυο και βρήκαμε ότι αυτό γίνεται και αλλού. Έτσι, αποφασίσαμε να κάνουμε το μεγάλο βήμα και βάλαμε πάλι στη ζωή μας τη λίρα…», είπε στα «Ξεροτήανα Πάφου» ο Δήμαρχος του Τοπικού Συμβουλίου κος. Φαίδωνας Φαίδωνος.

Η πανέμορφη Πάφος   αποφάσισε να γυρίσει νομισματική σελίδα την προηγούμενη Κυριακή. «Με αυτόν τον τρόπο κάναμε τη δική μας επανάσταση κατά του… ευρώ. Καλό και “χρυσό” το ευρωπαϊκό νόμισμα αλλά μας έχει δώσει πολλές στεναχώριες. Τουλάχιστον με τη λιρούα ήσουν πιο ήσυχος…», είπε ο Δήμαρχος.

Το πρόβλημα που κλήθηκαν να διαχειριστούν οι εμπνευστές ήταν το πού θα βρεθούν τόσα πολλά κέρματα και χαρτονομίσματα της Λίρας. Οι κάτοικοι έψαξαν τα σεντούκια τους, ενώ ιδιαίτερη βοήθεια προς αυτή την κατεύθυνση τους έδωσε η Ένωση Συλλεκτών Χαρτονομισμάτων Κύπρου, τα μέλη της οποίας χάρισαν ένα σημαντικό αριθμό χαρτονομισμάτων σε λίρες προκειμένου να ξεκινήσει η διαδικασία. Το επόμενο εμπόδιο ήταν με ποια ισοτιμία θα επιστρέψει το πρώην εθνικό μας νόμισμα στα πορτοφόλια των κατοίκων της Πάφου. «Μετά από ώριμη σκέψη καταλήξαμε στην αναλογία 1 ευρώ = μισή λίρα.

Φυσικά, δεν μπορούσε να υιοθετηθεί η ισοτιμία 1 ευρώ = 0.5853 καθώς έχει περάσει πολύς χρόνος από την έλευση του ευρώ και η αναλογία αυτή είχε πρακτικά καταργηθεί. Θέλαμε μία εύκολη αναλογία…», τόνισε ο κος. Φαίδωνας. Να σημειωθεί ότι νομικοί διαβεβαίωσαν τους κατοίκους πως η κυκλοφορία της λίρας δεν είναι παράνομη, εφόσον γίνεται ταυτόχρονα με το ευρώ.

Οι συναλλαγές σε λίρες γίνονται μόνο στην περιορισμένη αγορά της Πάφου και στην ουσία το χρήμα βρίσκεται σε διαρκή «κίνηση». Ο συνταξιούχος πληρώνει τον καφέ του στο καφενείο, ο καφετζής αγοράζει ψωμί από το φούρνο, ο φούρναρης βάζει βενζίνη στο πρατήριο, ο βενζίνας αγοράζει τσιγάρα, ο περιπτεράς ψωνίζει από το σαντουιτσάδικο της περιοχής κ.λπ.

Οι λιγοστοί ηλικιωμένοι που απολάμβαναν τον καφέ τους στο καφενείο της πλατείας ήταν ενθουσιασμένοι με την επιστροφή της λίρας.
«Παίρνω 400 ευρώ σύνταξη. Αμέσως τα μετατρέπω σε 200 λίρες. Έτσι, αισθάνομαι ότι κάτι έχω μέσα στην τσέπη μου. Ένας καφές κάνει 0.50σεντ της λίρας. Η αίσθηση είναι διαφορετική και νομίζω ότι η επιστροφή της λίρας έβαλε φρένο στις συνεχείς αυξήσεις που είχαμε στα προϊόντα κατά τη δεκαετία του ευρώ…η Λίρα εν όπως το κουττούτζιν», δήλωσε στα «Ξεροτηανα Πάφου» ο 70χρονος Δημήτρης Βέρκας.

Σε λίρες τρία στα τέσσερα πακέτα τσιγάρα

«Τρία στα τέσσερα πακέτα τσιγάρα που δίνω πληρώνομαι και δίνω ρέστα σε λίρες. Οι ηλικιωμένοι είναι περισσότερο εξοικειωμένοι με τις λίρες και τώρα που συναλλάσσονται και πάλι με αυτό το νόμισμα, αντιλαμβάνονται πόσο πολύ ακρίβεια έφερε το ευρώ…»,  δηλώνει ο Μίμης Στόκκος, ιδιοκτήτης περιπτέρου
Όλα έχουν γίνει πιο εύκολα
«Όλα έχουν γίνει πιο εύκολα με τη χρήση της λίρας. Μόνο οι επισκέπτες μου δίνουν ευρώ. Προσωπικά, προτιμώ τις λίρες, καθώς κι εγώ με αυτές συναλλάσσομαι. Η ισοτιμία με το ευρώ είναι εύκολη και νομίζω αρκετά λογική. Έτσι, ένας γύρος κοστίζει 3 ευρώ ή ενάμιση λίρα», προσθέτει ο Γιώργος Ζεμπύλας, ιδιοκτήτης γυράδικου

 Ευτυχισμένοι και οι νέοι με το νέο νόμισμα

«Πάεις κάτω με το δεκάλιρο τζιαι νοιώθεις ασφαλής ενώ με το πενηντάευρω αγχώνεσαι αν θα φκάλεις την νύχτα» δήλωσε ο Χάρης Σωκράτους

πηγή