Ασπρόμαυρα… Χριστούγεννα στην Αθήνα του 1960!

Εικόνες μιας πόλης που άλλαξε στην πορεία των χρόνων, μιας πόλης που άφησε πίσω της το Μινιόν και τον Άγιο Βασίλη που φωτογραφιζόταν με τα παιδάκια αγκαλιά αλλά και τον τροχονόμο που περίμενε τα δώρα του και προχώρησε… Φωτογραφίες από την πρωτεύουσα που γιόρταζε το 1960 τα Χριστούγεννα φέρνουν στο μυαλό των παλαιότερων αναμνήσεις μια άλλης εποχής και δίνουν στους νεότερους το στίγμα της πόλης εκείνης της δεκαετίας κατά τις εορταστικές μέρες…










πηγή

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και Αλή Πασάς

Ο Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ Μιχαήλ Τρίτος μιλάει στο Θεολογικό Επιστημονικό Συνέδρίο με τίτλο: «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Ο Αγιορείτης Φωτιστής του Γένους», που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη 9 και10 Δεκεμβρίου 2014, με θέμα εισήγησης: ''Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και Αλή Πασάς''.

Η Τσιπρασιατική Καταστροφή

Γράφει ο Σακελλάρης Σκουμπουρδής 

Δεκαετίες μετά από Μικρασιατική Καταστροφή και Κατοχή-Εμφύλιο, ξανακατρακυλάμε χαχανοβρίζοντας στα τελευταία λαγούμια πριν τον τελικό γκρεμό. Αλλά, ακόμα και τώρα, ο ευρύς οχλοπολτός πιστεύει ότι χειρότερα από τους Σαμαροβενιζέλους δεν είχε. Το κραχ είναι μια κατάσταση, που την αντιλαμβάνεσαι μόνο όταν είναι πια αργά για να της ξεφύγεις.

Σύντομα το αποτυχημένο έθνος μας θα συνειδητοποιήσει ότι –παρά τις ευεργετικές χείρες βοήθειας– δεν κρατιόταν από πουθενά, ώσπου διά της αμείλικτης βαρύτητας, αναπόδραστα στούκαρε πάλι στον πάτο των εθνών. Έτσι γινότανε συχνά στο παρελθόν του Νεοελληνικού Κράτους. Και ελπίζαμε ότι η ευρωπαϊκή μας εμπλοκή οριστικά θα άφηνε πίσω τέτοιες θλιβερές περιπέτειες.

Αλλά μαζί με τις ηγεσίες που βολεύονταν με την εξαπάτησή μας κι εμείς οι ίδιοι νομίζαμε ότι μας βολεύει εξακολουθητικά να κλέβουμε τα παιδάκια μας. Όπως κι αυτά νομίζανε ότι δεν τα κλέβαμε, αλλά χτυπούσαμε καίρια τον ανάλγητο νεοφιλελευθερισμό. Οπότε…

Ο Αλεξάκης απέτυχε. Σάλταρε και πίστεψε(;) ότι θα σώσει Ελλάδα και Ευρώπη. Ασφαλώς δεν είναι όλη η ζημιά δική του. Αυτός απλώς έκλεισε την πόρτα. Επιτάχυνε την καταστροφή, ολοκληρώνοντας την καθοδική ακολουθία του παπανδρεϊκού πελατειακού εθνολαϊκισμού ως το όριό της.

Ίσως τελικά, όπως ισχυρίζεται το BBC, να εξελιχθεί και σε κερκόπορτα υπέρ του ευρωλαϊκισμού, ή και σε Πανδώρα όλης της Ευρώπης (αν και είναι πολύ λίγος για τόσο μεγάλο κακό)…

Ο χειρότερος ή ο καλύτερος ψεύτης της Μεταπολίτευσης;


Έχει πλάκα ο επικοινωνισμός του. Παίρνει πόζα σοβαρού στομφώδους τίποτε, βγάζει λόγο ψωμί και σκόρδο. Παριστάνει τον φτασμένο ηγέτη που ξέρει την οικονομία και την κοινωνία, χωρίς να καταλαβαίνει τι λέει, αγνοώντας ίσως ότι περατώνει μεγάλη καταστροφή.

Παρά την πολιτική του μετριότητα αποδεικνύεται κορυφαίος ψεύτης της Μεταπολίτευσης. Μαζί με τους «ζαλισμένους» και ηθικά λαστιχαρισμένους σχιτζήδες του (από άγνοια εντεταλμένους να γκρεμίσουν ό,τι ακόμα στέκει όρθιο) θα φέρουνε το τέλος της. Και μάλλον μόνο τότε θα φύγουν, αφού προσώρας διατηρούν το βασικό λαϊκό έρεισμα που μπλοκάρει κάθε άλλη εξέλιξη…

Ως κλέφτης ψήφων, έλεγε όλα τα ψέματα του κόσμου, μόνο και μόνο από ξελιγωμάρα για την καρέκλα. Και τώρα το ΟΧΙ σε όλα έγινε ΝΑΙ σε όλα και τούμπαλιν. Το διαδικτυακό γαϊτανάκι με δηλώσεις Τσίπρα «πριν» και «μετά», πουλάει σαν φρέσκο κουλούρι, μόνο που αυτιά δεν ιδρώνουν…

Ο μονότονα πλαδαρός στη σκέψη και συνάμα παρδαλός στην εκφορά ηγετικός λόγος αποκαλύπτεται. Τυχαίο ενδεικτικό παράδειγμα πέρα από το αντιμνημονιακό του μνημόνιο: 13.09.2014, Τσίπρας: «θα θεσμοθετηθεί νέα σεισάχθεια για τη ρύθμιση των λεγόμενων κόκκινων δανείων»
07/12/2015, Σκουρλέτης: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μίλησε ποτέ για σεισάχθεια». Σωστός. Παρέλκει να αραδιάσουμε εδώ δεκάδες ακόμα τέτοιες ήδη γνωστές ανατροπές…

Πρώτη φορά σαλτιμπάγκος κάνει τόσο πολλές κωλοτούμπες μέσα σε τόσο λίγο χρόνο. Στον μοιραίο αρχιδιαπραγματευταρά, που κάθε διαπραγμάτευσή του ακρωτηρίαζε λίγη κοινωνία ή λίγη πατρίδα, ωραία σφύριξε ο Βενιζέλος: «Λυπηθείτε τη χώρα. Όχι άλλη διαπραγμάτευση!»…

Λαθρομεταναστευτικά (#syriza_ereipia_padu)


Όπως όλοι οι πρόσφυγες, παρόμοια κινούνται και οι λαθρομετανάστες. Επιμένουμε, ο ακριβέστατος αυτός όρος τιμητικά δείχνει oδύσσεια τόλμη σαν των παππούδων μας, που λάθρα πήγαιναν Αμέρικα κρυμμένοι σε υπερωκεάνεια αμπάρια.

Βλακωδώς η κορεκτίλα (θα τα διαλύσει τα λεξικά, αλήθεια τους λαθρεπιβάτες πώς θα τους λέμε για να μην τους «προσβάλλουμε»;…) τους ονομάζει «παράτυπους μετανάστες». Και στο φινάλε, στραβίζοντας ως προς τα ονόματα, ίσως χάνει τα πραγματικά τους ανθρώπινα δικαιώματα…

Θα μπορούσαν, λοιπόν, οι προσφυγομετανάστες απλούστερα και ασφαλέστερα να πάνε μέσω Κωνσταντινούπολης/Ανδριανούπολης/Βουλγαρίας στην Ευρώπη. Αλλά προτιμούν να περνούν σε ελληνικά νησιά με βάρκες που βουλιάζουν και στέλνουν πολλούς (και παιδάκια…) καρφωτούς σε κρύους βυθούς.

Γιατί; Κανενός δεν πέρασε από το μυαλό ότι τους προσέλκυσε εδώ η γελοιότητα της Στρατηγικής «λιάζονται». Αυτή ξεκίνησε πριν χρόνια λαμβάνοντας παγκόσμια προβολή (θυμάστε τους «αλληλέγγυους» του Μεγάρου «Υπατία») διαφημίζοντας διεθνώς τον (ενδεδειγμένο, Ελληνικό) Δρόμο του Δυτικού Μεταξιού…

Έτσι, μάθανε ότι «δεχόμαστε» και πλάκωσαν και τα στίφη. Εφταψήφιοι λαθρομετανάστες και εξαψήφιοι πρόσφυγες για Ευρώπη ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ μέσω Πλατείας Βικτωρίας. Ενώ διαφορετικά θα είχαμε διεθνή πλουραλισμό στις εξόδους και την κατανομή ροών... Αυτό, εκτός από τις γνωστές τρομακτικές συνέπειες (εγκλωβισμό και σήψη τους εδώ μαζί μας, τρομακτική μιζέρια σε ελληνικές περιοχές, ανθεκτική υπερανάπτυξη ναζί) ακόμα γεννάει περισσότερες...

Και τώρα, λόγω του Σερνάμενου Ειδομένειου Μπουκώματος, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ διαλύεται, μαζί με τις εξαγωγές όσων αντιστέκονται στη λαίλαπα της ιδεοληπτικής ανικανοκρατίας.

Και το κράτος δικαίου (εκπροσωπώντας το δικαίωμα απρόσκοπτης σιδηροδρομικής πρόσβασης άπειρων Ελλήνων προς λοιπή Ευρώπη) σκοντάφτει στο δικαίωμα του λαθρομετανάστη, που εκνευρίζεται από τις συνοριακές κακουχίες. Σωστό. Έτσι χάνουμε και την Σένγκεν, ξεκοβόμενοι από την ευρωπαϊκή μήτρα που δύσκολα μας κρατάει ζωντανούς.

Καλά κρασά, ολετήρες μου (#syriza_ereipia_padu)

Η αθλιότητα με τον δυναμικό κλάδο του κρασιού δεν έχει τελειώσει. Εδώ υπάρχει πολύ ενδιαφέρον. Ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης τελικά είναι φόρος παραγωγής, αφού επιβάλλεται στην πηγή πολύ πριν καταναλωθεί… Και μπαίνει μόνο σε «ανελαστικά» προϊόντα (πετρελαιοειδή, καπνικά, αλκοολούχα), όπου η αύξηση φόρου δεν μειώνει την κατανάλωση. Το κρασί είναι «ελαστικό»: τώρα ο Ε.Φ.Κ. θα ανεβάσει δραματικά το κόστος και θα τσακίσει την κατανάλωση, καταστρέφοντας ένα ακόμα δυναμικό κλάδο…

Επί πλέον, η αναγκαστική ίδρυση δεξαμενών «φορολογικών αποθηκών» των μεγάλων οινοποιών, θα απαιτεί εξωγήινες προϋποθέσεις λειτουργίας των τελωνειακών ελέγχων, που θα τους καταστήσουν αδύνατους, μυρίζοντας περαιτέρω αύξηση ανεργίας…

Η ασχετοκρατία, που λέει μαζεύουμε αποδείξεις, όχι δεν μαζεύουμε, ναι μαζεύουμε, είναι η ίδια που νοιάζεται να φορτώσει χιλιάδες νεοπροσληφθησόμενους άχρηστους τελωνειακούς ελεγκτές. Αυτοί θα κάνουν απίστευτα χρονοβόρες μετρήσεις στις δεξαμενές, καταστρεπτικές για την προώθηση του κρασιού.

Η κατάληξη θα είναι να εξοβελιστεί η παραγωγή στην παραοικονομία, όπως τα τσίπουρα. Άρα το δημόσιο τελικά θα διπλοχάσει, συνάμα καταστρέφοντας ακόμα ένα σφριγηλό κλάδο, για ένα πουκάμισο αδειανό. Μπίνγκο!…

Thisistheend


Και φυσικά, οι τράπεζες τελειωμένες σέρνονται, το εμπεδώσαμε. Ο τουρισμός χτυπήθηκε παρά την ευνοϊκή συγκυρία. Τα άδεια ράφια στα σουπερμάρκετ φουντώνουν τις φήμες ότι σκάνε οσονούπω κανόνια. Η αγορά πεθαίνει από την παρανοϊκή υπερφορολόγηση.

Γιατί; Για να ξαναδιοριστεί η κραταιά ταξιαρχία των αργόμισθων της ΕΡΤ και των καθαριστριών. Για τέτοιες πελατειακές αμαρτίες οι ολετήρες ξετρούπωσαν τον ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση. Αυτόν θα τον αλλάζαμε με φόρο στο κρέας, που τελικά πάει κατά βενζίνη μεριά…

Αυξάνονται οι ασφαλιστικές εισφορές εργοδοτών/εργαζομένων και ό,τι κινείται φορολογείται, μέχρι να καταντήσει στεγνή καυτή έρημος, οπότε φόρος επί μηδενικού είναι μηδέν... Και τότε θα έχει έρθει επισήμως το Τέλος.

Η βαθιά μαύρη Νύχτα των Σαλτιμπάγκων ξεκίνησε. Είμαστε στο σωστό δρόμο για τους πέντε αιώνες δύσης (εθνικής θα ζήσεις από δω και μπρος) που ο Εθνικός Ποιητής έγκαιρα προνήγγειλε, γιατί το είδε το κακό με δρασκελιές να πλησιάζει.

Και δεν φταίει μόνο ο αρχισαλτιμπάγκος Αλεξάκης, φταίει όλο ΤΟ Καθεστώς, παλιά και νέα εκδοχή. Η πολιτική, η δημοσιογραφία, η διανόηση, η κοινωνία, ακόμα κάνουν πως δεν βλέπουν. Στην πρόσφατη γενική απεργία οι Σειληνοί του Κράτους Ασυστόλων Συνδικαλιστών σούμπιτοι απαίτησαν «να μας δώσουν πίσω τα κλεμμένα» και «να αποσυρθεί το ασφαλιστικό νομοσχέδιο»…
Κοσμάρα μας, εδώ στην Πομπηία, ενώ ο Βεζούβιος ήδη βρυχάται. Υπάρχει ελπίς;

Πηγή AthensVoice 

ΗΠΑ: Εβραιοαφρικάνος μήνυσε Μουσείο για «ρατσισμό», επειδή ο πίνακας που δείχνει ξανθό τον μικρό Χριστό του προκάλεσε «ψυχολογικό τραύμα»..

Ένας άνδρας εβραϊκής και αφρικανικής καταγωγής από το Μανχάταν μήνυσε το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης και την πόλη της Νέας Υόρκης, επειδή θεωρεί ότι στο μουσείο εκτίθενται «αντισημιτικά,ρατσιστικά καιπροσβλητικά έργα τέχνης».

  

Ο Justin Renel Joseph, ο οποίος ζει στο Midtown, κατέθεσε την μήνυση στο ομοσπονδιακό δικαστήριο της Νέας Υόρκης, στις 30 Νοεμβρίου.

Ισχυρίζεται ότι πολλά έργα ζωγραφικής, συμπεριλαμβανομένου του πίνακα της «Αγίας Οικογένειας με Αγγέλους» του Sebastiano Ricci είναι ρατσιστικά, επειδή «απεικονίζουν την ιστορική και δημόσια εικόνα ενός Εβραίου, του Ιησού Χριστού, ως ξανθομάλλη με ανοιχτόχρωμο δέρμα, Άριου ενήλικα αρσενικού», παρά το ότι γεννήθηκε στη Μέση Ανατολή και δεν θα μπορούσε να έχει γενετική προδιάθεση για αυτά τα χαρακτηριστικά.

Στην μήνυσή του ο Joseph, που περιγράφει τον εαυτό του ως έναν 33χρονο διαφυλετικός άνδρας εβραϊκής και αφρικανικής καταγωγής, ισχυρίζεται ότι υπέστη συναισθηματική και ψυχολογική βλάβη λόγω της έκθεσης στο έργο τέχνης.

Στην μήνυσή του ζητά ότι τα έργα τέχνης να αφαιρεθούν από το μουσείο.

πηγή

Τα μάτια να βλέπουν και να μη βλέπουν. Τ ‘αυτιά ν’ ακούν και να μην ακούν. Το στόμα να μη βλασφημεί. Κλειδί στο στόμα. Να μη μεταφέρετε λόγια από τον ένα στον άλλο. Να έχετε για όλους αγάπη. Να σκεπάζετε, να σας σκεπάζει ο Θεός. Πολλάν υπομονήν να κάμετε, πολλάν υπομονήν .

Οσία Σοφία η εν Κλεισούρα

Η υπερνίκηση του φόβου και της αφοβίας

Μητροπολίτου Ναυπάκτου π. Ἱεροθέου

Οἱ τρομοκρατικές ἐπιθέσεις στό Παρίσι, στήν καρδιά τῆς Εὐρώπης, δημιούργησαν σέ ὅλους μας βαθύτατο πόνο καί ἀφ’ ἑνός μέν καταδικάζουμε τίς ἐγκληματικές ἐνέργειες, ἀφ’ ἑτέρου δέ προσευχηθήκαμε γιά τά θύματα αὐτῶν τῶν ἐνεργειῶν. Δέν εἶναι δυνατόν νά μεταφέρεται ἕνας ὕπουλος πόλεμος μέσα σέ ἄμαχους ἀνθρώπους, ὅταν ἐκεῖνοι ἔκαναν τό καθιερωμένο  τους πρόγραμμα ἀνέμελοι ἀπό κάθε κακό. Ὅσα «ἐπιχειρήματα» κι ἄν χρησιμοποιηθοῦν γιά νά ὑποστηρίξουν ἕνα τέτοιο ἀνοσιούργημα δέν μποροῦν νά ἀποβάλουν τήν βαρβαρότητα τοῦ γεγονότος.

Σκοπός, ὅμως, τοῦ ἄρθρου αὐτοῦ δέν εἶναι νά τονίση τό ἀδιαπραγμάτευτο ἀγαθό τῆς ἐλευθερίας καί τοῦ σεβασμοῦ τῶν ἄλλων, ἀλλά νά σχολιάση μιά παράμετρο τοῦ θέματος, πού συγκεκριμενοποιεῖται στίς λέξεις φόβος καί ἀφοβία, καί τήν ὑπερνίκησή τους.

Τίς κρίσιμες πρῶτες ἡμέρες πολλοί συμβούλευσαν τούς ἀνθρώπους νά ἀπαλλαγοῦν ἀπό τόν φόβο. Ὅλοι σχεδόν ὅσοι μίλησαν γιά τό θέμα αὐτό ἔκαναν λόγο γιά τό ὅτι μπροστά στό τραγικό φαινόμενο τῶν τρομοκρατικῶν ἐνεργειῶν θά πρέπει νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τόν φόβο, διότι ὁ φοβισμένος ἄνθρωπος εἶναι ἀνελεύθερος.

Ὅταν γίνεται λόγος γιά φόβο ἐννοεῖται φόβος ψυχολογικός καί φόβος ὑπαρξιακός. Ὁ φόβος ἀπό ψυχολογικῆς πλευρᾶς εἶναι «αἴσθηση ἀγωνίας πού συνδέεται μέ συγκεκριμένο καί πραγματικό κίνδυνο, σέ ἀντίθεση μέ τό ἄγχος τό ὁποῖο εἶναι  μιά γενικότερη συγκινησιακή ἀντίδραση πού συνδέεται μέ ἀναμενόμενο ἀληθινό ἤ φανταστικό κίνδυνο» (Ἀναστασία Χουντουμάδη-Λένα Πατεράκη). Ὁ φόβος ἀπό ὑπαρξιακῆς πλευρᾶς εἶναι φόβος πρό τοῦ θανάτου. Οἱ ἄνθρωποι θεωροῦν ὅτι μέ τόν θάνατο περιέρχονται στήν κατάσταση τῆς ἀπόλυτης ἀπομόνωσης καί γι’ αὐτό καταλαμβάνονται ἀπό φόβο καί τρόμο, μέ ἀποτέλεσμα νά καταλήγουν στήν «δημώδη μορφή ζωῆς» (Χάϊντεγκερ, Βιτγκενστάιν).

Καί στίς δύο περιπτώσεις ὁ φόβος τοῦ θανάτου δημιουργεῖ στόν ἄνθρωπο τρόμο καί γι’ αὐτό προσπαθεῖ νά ξεχάση τόν θάνατο, ἀσχολούμενος μέ τούς τρόπους πού τοῦ προσφέρει ἡ κοινωνία, δηλαδή ζώντας μέσα στά πάθη τῆς φιληδονίας, τῆς φιλοδοξίας καί τῆς φιλοκτημοσύνης, μέσα στόν κόσμο τῶν αἰσθήσεων καί τῶν αἰσθητῶν.

Ἔτσι, οἱ σύγχρονοι «καθοδηγητές γνώμης», πολιτικοί, κοινωνιολόγοι, θεολόγοι ἀπό τήν πρώτη ἡμέρα πού ἐκδηλώθηκαν οἱ ἀποτρόπαιες αὐτές τρομοκρατικές ἐνέργειες –τίς ὁποῖες καταδικάζουμε– προσπάθησαν νά παρακινήσουν τούς ἀνθρώπους νά μή φοβοῦνται καί νά κινοῦνται μέ ἐλευθερία. Πρόκειται γιά ἕνα σύνθημα κενό περιεχομένου, ἀφοῦ ὁ ἄνθρωπος δέν μπορεῖ εὔκολα μέ συνθήματα νά ἀπαλλαγῆ ἀπό τόν φόβο τοῦ θανάτου πού ὑπάρχει μέσα του, δέν μπορεῖ νά ἀποδεσμευθῆ ἀπό τήν φιλαυτία του μέ ἠθικιστικά εὐχολόγια, δέν μπορεῖ νά ἐλευθερωθῆ ἀπό τόν φόβο τοῦ θανάτου πού εἶναι στενά συνδεδεμένος μέ τό θνητό, φθαρτό καί παθητό σῶμα μέ ἁπλά συνθήματα. Διερωτῶμαι: Τελικά πρέπει κανείς νά ἀπαλλαγῆ ἀπό τόν φόβο τοῦ θανάτου καί νά περικλειστῆ στήν «δημώδη μορφή ζωῆς», ἡ ὁποία εἶναι ἡ γενεσιουργός αἰτία αὐτοῦ τοῦ φόβου τοῦ θανάτου;

Πάντως, γιά νά ἀπαλλαγῆ κανείς ἀπό τόν φόβο τοῦ θανάτου πρέπει νά ἐλευθερωθῆ ἀπό τήν φιλαυτία πού εἶναι ἡ πηγή ὅλων τῶν παθῶν καί αὐτό γίνεται μέ τήν συνέργεια Θεοῦ καί ἀνθρώπου.

Ἔχουμε πλάσει μιά κοινωνία εὐδαιμονίας, ἔχουμε δημιουργήσει ἕναν κόσμο μιᾶς πρακτικῆς ἀθεΐας καί εἰδωλολατρείας, κολυμπᾶμε μέσα στόν κόσμο τῶν αἰσθήσεων καί τῶν παθῶν, πού δημιουργοῦν τόν φόβο τοῦ θανάτου, μᾶς κλείνουν ὅλα αὐτά μέσα στόν θάνατο, καί ἔπειτα προτείνουμε στούς ἀνθρώπους νά ἀπαλλαγοῦν ἀπό τόν φόβο τοῦ θανάτου. Τουλάχιστον, ἄν στό κενό πού δημιουργεῖται ἀπό τήν λεγόμενη ἀπαλλαγή τοῦ φόβου τοῦ θανάτου βάλουμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή, συμπληρώνεται ἡ προτροπή καί παρακίνηση, ἀλλά ἀπαλλαγή ἀπό τόν φόβο τοῦ θανάτου καί παραμονή στόν κόσμο τῶν ἡδονῶν εἶναι ἀνούσια συνθήματα πού δέν τά πιστεύουν καί αὐτοί πού τά προτείνουν.

Τό περίεργο εἶναι ὅτι οἱ τζιχαντιστές πού σκορποῦν τόν θάνατο στούς ἄλλους καί στούς ἑαυτούς τους, μέ τήν δική τους αὐτοκτονία, δέν φοβοῦνται τόν θάνατο, ἀπό τό μίσος πού ἔχουν σέ μιά κοινωνία ἄδικη, σέ μιά εὐδαιμονική ζωή, ἀλλά διακατεχόμενοι καί ἀπό θρησκευτικές πεποιθήσεις ὅτι θά ἀπολαύσουν μετά τόν θάνατο μιά εὐδαίμονα ζωή πού τήν στερήθηκαν ὅσο ζοῦσαν τήν βιολογική ζωή.

Ὅσοι, ὅμως, προτείνουν στούς τρομαγμένους πολίτες νά ἀποβάλουν τόν φόβο τοῦ θανάτου, ἀπό ψυχολογικῆς καί ὑπαρξιακῆς πλευρᾶς, ἄς προτείνουν καί στούς ἰσχυρούς τῆς γῆς, καί μάλιστα σέ αὐτούς πού ἡγοῦνται τῶν Χριστιανικῶν λαῶν, νά ἀποβάλουν καί αὐτοί τήν ἀφοβία πού τούς χαρακτηρίζει στόν τρόπο διακυβερνήσεως τῶν λαῶν. Ἐννοῶ δύο μεγάλες ἀλήθειες.

Ἡ πρώτη, ὅτι, δυστυχῶς, πολλοί πού κατέχουν ἡγετικές θέσεις ὁμιλοῦν καί ἐνεργοῦν μέ ἀφοβία ὅτι δῆθεν ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος, ἰδιαιτέρως οἱ νέοι μας, πρέπει νά μάθουν ὅλες τίς θρησκευτικές παραδόσεις, καί νά συμπεριφέρωνται ἀφελῶς στά «θρησκευτικά δικαιώματα» τῶν ἄλλων. Ὅσοι μελετοῦμε τά ἄλλα θρησκεύματα γνωρίζουμε καλῶς ὅτι εἶναι ἀνθρωποκεντρικά συστήματα μέ ἔντονα πάθη, πού καταστρατηγοῦν τόν ἄνθρωπο, τόν ὁδηγοῦν ἀκόμη καί σέ «αὐτοκτονία ὑπαρξιακοῦ ἐπιπέδου». Ὁ Μουσουλμανισμός, παρά μερικά θετικά στοιχεῖα πού προσέλαβε ἀπό τόν Χριστιανισμό, διαθέτει πολλά στοιχεῖα πού δημιουργοῦν φόβο, κατάπληξη. Ὁ Ἰνδουϊσμός καί ὁ Βουδισμός καταστρέφουν τό ἀνθρώπινο στοιχεῖο, «ἀποβλακώνουν» τόν ἄνθρωπο μέ τόν λεγόμενο ὑπερβατικό διαλογισμό. Δέν συγκρίνεται ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μέ τόν φόβο πού προκαλοῦν στόν ἄνθρωπο τά ἄλλα ἀνθρωποκεντρικά θρησκευτικά συστήματα. Καί ὅμως πολλοί δῆθεν προοδευτικοί ἄνθρωποι θέλουν νά διδάσκωνται καί τά μικρά παιδιά πού εἶναι Χριστιανοί, πρίν ἀκόμη γνωρίσουν τό ὕψος τοῦ Χριστιανισμοῦ, τίς ἀνθρωποκεντρικές ἀπόψεις καί τῶν ἄλλων Θρησκευμάτων, ὁπότε μέ τόν τρόπο αὐτόν θά ἐπέλθη μιά θρησκευτική καί διανοητική σύγχυση.

Βέβαια, ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά ἀσχοληθῆ καί νά μάθη τίς βασικές ἀρχές τῶν ἄλλων θρησκειῶν, ἀφοῦ ὅμως προηγουμένως μυηθῆ καί μυσταγωγηθῆ στήν ἀξία τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ἐπίσης, πρέπει ὁ ἄνθρωπος νά σέβεται τά «θρησκευτικά» δικαιώματα τῶν ἄλλων, ἀλλά ἀφοῦ ὁ ἴδιος στηριχθῆ στήν ἀνωτερότητα τοῦ Χριστιανισμοῦ καί μάθει τό μεγαλεῖο τῆς Χριστιανικῆς ἀγάπης. Σκέπτομαι πολλές φορές ὅτι ἐμεῖς οἱ  Ἕλληνες μέ τίς ἐπιπολαιότητες καί τίς ἀγκυλώσεις μας διαπράττουμε σοβαρά λάθη, γιά τά ὁποῖα θά ὑποστοῦμε πολλές συνέπειες ὡς ἄνθρωποι καί ὡς  Ἔθνος.

Ἡ δεύτερη ἀλήθεια εἶναι ὅτι τά Χριστιανικά Κράτη πρέπει νά ἀποβάλουν μιά συμπεριφορά πού διακρίνεται ἀπό ἔλλειψη φόβου, ἀφοῦ δημιουργοῦν μεγάλα προβλήματα στόν χῶρο τῆς Ἐγγύς Ἀνατολῆς, χωρίς ἠθικές ἀναστολές. Πολλοί ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ πόλεμος πού μαίνεται στήν Ἐγγύς Ἀνατολή εἶναι ἐνεργειακός καί τά «Χριστιανικά» Κράτη ἐνεργοῦν μέ ἀφοβία. Γιά νά ἐξασφαλίσουν τόν «μαῦρο χρυσό», προσβάλλουν μερικά κέντρα ἰσορροπίας στούς λαούς αὐτούς μέ ἀποτέλεσμα νά ἀλλάζουν οἱ ἰσορροπίες καί νά γίνωνται πόλεμοι. Ὁ Πατριάρχης Ἀντιοχείας Ἰωάννης ἐπισήμως ὑποστηρίζει ὅτι ὁ «τζιχαντισμός» εἶναι εἰσαγόμενη κατάσταση στήν Συρία, δέν ὑπῆρχε στόν τόπο αὐτό, ὅπου ζοῦσαν ἁρμονικά Χριστιανοί καί Μουσουλμάνοι. Τά ἐρωτήματα εἶναι: Γιατί μετακινοῦνται μεγάλοι πληθυσμοί ἀπό τήν Ἐγγύς Ἀνατολή; Γιατί καταστρέφονται Χριστιανικοί Ναοί, καί ἀλλοιώνονται τά ποσοστά τῆς παρουσίας τῶν Χριστιανικῶν λαῶν στίς περιοχές αὐτές, οἱ ὁποῖοι κρατοῦσαν ἰσορροπίες; Ποιοί εὐθύνονται γιά τίς ἐνέργειες αὐτές πού προέρχονται ἀπό ἔλλειψη φόβου, δηλαδή ἀπό ἀφοβία;

Ἑπομένως, καλό εἶναι νά προτείνουμε στούς ἄλλους, καί τούς Εὐρωπαίους, νά ἀποβάλουν τόν φόβο, ἀκόμη καί ἐνώπιον τῶν τρομοκρατικῶν ἐνεργειῶν, ἀλλά συγχρόνως νά ἀποδεσμεύωνται ἀπό τήν αὐτάρκεια, τήν φιλαυτία, τήν εὐδαιμονία, πού δημιουργοῦν τόν φόβο τοῦ θανάτου· νά συνιστοῦμε στούς ἄρχοντες νά διευθύνουν τά Χριστιανικά Κράτη μέ πνευματική ὡριμότητα καί ὄχι μέ ἐφηβικές ἀπόψεις· ἀλλά καί νά ἐλέγχουμε τούς ἀρχηγούς τῶν Χριστιανικῶν Κρατῶν, ὅταν ἐν ὀνόματι τοῦ κέρδους ἐγκληματοῦν ἐναντίον τοῦ ἰδίου τοῦ Χριστιανισμοῦ πού καί αὐτοί πρεσβεύουν.

Καταδικάζουμε τήν τρομοκρατία καί τήν ποικιλόμορφη βία, ἀλλά πρέπει νά ἐλέγχουμε καί μιά ζωή εὐδαιμονική, ἡδονιστική, πού δημιουργεῖ τόν φόβο τοῦ θανάτου. Πρέπει νά προτείνουμε στούς λαούς νά ὑπερβαίνουν τόν φόβο, ἀλλά συγχρόνως πρέπει νά προτείνουμε στούς ἡγέτες τῶν λαῶν νά ἀποβάλουν τήν φοβερή ἀφοβία τους ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἀνθρώπων καί τελικά ἔναντι τῆς ἱστορίας.–

πηγή

Οι ομορφιές του Ολύμπου σε ένα βίντεο 10΄ λεπτών

Κατά καιρούς έχουν εκφραστεί διάφορες εκδοχές της ορεωνυμίας «Όλυμπος». Ωστόσο, η ομορφιά που πηγάζει από την απλότητά του είναι απαράμιλλη.

Κάθε χρόνο χιλιάδες φυσιολάτρες επισκέπτονται τον Όλυμπο, για να θαυμάσουν από κοντά τη γοητεία της φύσης του και να χαρούν την περιήγηση στις πλαγιές του και την κατάκτηση των κορυφών του.

Μια γρήγορη περιήγηση στο μυθικό βουνό μέσα από την κάμερα του Ιωάννη Μπεϊνά. Προβλήθηκε στο Grito Rock Festival 2013 (3-3-2013) και στο Ελληνογερμανικό φόρουμ για την Ορεινή Πεζοπορία (7-12-2013).

Συλλειτουργούσε με Αγγέλους

 

Σε κάθε Θεία Λειτουργία συμβαίνουν πολλά θαύματα άλλα ορατά και άλλα αόρατα, ανάλογα με την προαίρεση και την ψυχή του καθενός που συμμετέχει, σώματι και πνεύματι εκείνη την ώρα στην Θεία μυσταγωγία.

Το συγκλονιστικότερο θαύμα είναι αυτό της ''μετατροπής'' του άρτου και του οίνου σε σώμα και αίμα Χριστού (πολλές φορές ιερείς μα και λαϊκοί κατά θεία παραχώρηση έχουν δει σάρκες και αίμα στο άγιο ποτήριο), όμως δεν είναι το μόνο.

Την στιγμή που ξεκινάει μια Θεία Λειτουργία κατεβαίνουν άγγελοι Κυρίου και πλαισιώνουν τον ιερέα γύρω από την Αγία Τράπεζα και συλλειτουργούν μαζί του και έτσι γη και ουρανός μέσα στην Θεία λειτουργία γίνονται ένα.

Μέσα από τον βίο του Αγίου Σπυρίδωνα γνωρίζουμε ένα λαμπρό παράδειγμα αυτής της Θείας παραχωρήσεως το οποίο μνημονεύεται και στο απολυτίκιο του Αγίου «Και εν τω μέλπειν τας αγίας σου ευχάς, αγγέλους έσχες συλλειτουργούντας σοι, ιερότατε»

Κάποτε και ενώ λειτουργούσε ο επίσκοπος Τριμυθούντος Άγιος Σπυρίδων σε ένα χωριό της επαρχίας και ενώ δεν είχε ψάλτες και την θέση των ιεροψαλτών την ανέλαβαν όλοι οι παρευρισκόμενοι πιστοί του ναού αμέσως μετά το Ευαγγελικό ανάγνωσμα ακούστηκαν ψαλμωδίες αγγελικές που υμνούσαν τον Θεό.

Οι πιστοί γεμάτοι έκπληξη, δέος και θαυμασμό αναρωτιούνταν.

Τι να ήταν άραγε; Αυτό συνεχίστηκε σε όλοι την Θεία Λειτουργία και σε κάθε Αίτηση του επισκόπου τους άγγελοι αντιφωνούσαν.

Κάποιοι δε είδαν πως ο Άγιος Σπυρίδων ήτο πλαισιωμένος από αγγέλους καθ΄όλη την διάρκεια της Θείας λειτουργίας οι οποίοι τον διακονούσαν.

Ο μακάριος Σπυρίδων σε όλο αυτό δεν αντέδρασε άξαφνος ήτο συνηθισμένος για αυτόν προφανώς ήταν κάτι το απόλυτα φυσιολογικό κάτι που δεν είχε γίνει για πρώτη φορά...

Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις αυτού.!!!

Εκείνη την ημέρα οι πιστοί έζησαν κάτι το μοναδικό, μπροστά στις αισθήσεις τους είδαν και άκουσαν την ουράνια λατρεία της θριαμβεύουσας Εκκλησίας να ενώνεται με την επί γης Στρατευομένη Εκκλησία.

 Του Σπύρου Συμεών

 
- Γέροντα, μπορεί ο Άγιος Σπυρίδων να ζήτησε από τον Θεό να μείνει άφθαρτο το Λείψανό Του;
- Όχι, πώς μπορεί να γίνη αυτό; Οι Άγιοι δεν ζητούν τέτοια πράγματα. Ο Θεός οικονόμησε, να μείνη άφθαρτο το Λείψανο, για να βοηθιούνται οι άνθρωποι.
Και βλέπετε, πως τα έχει οικονομήσει ο Θεός! Επειδή η Κέρκυρα, η Κεφαλονιά, η Ζάκυνθος είναι κοντά στην Ιταλία και εύκολα οι άνθρωποι θα μπορούσαν να παρασυρθούν από τον Καθολικισμό, έβαλε φράγμα εκεί πέρα τον Άγιο Σπυρίδωνα, τον Άγιο Γεράσιμο και τον Άγιο Διονύσιο.

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου - Λόγοι Στ΄, Περί Προσευχής - έκδοσις Ιερόν Ησυχαστήριον ''Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος'' - Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2012

Καὶ ἐν τῷ μέλπειν τὰς ἁγίας σου εὐχάς, ἀγγέλους ἔσχες συλλειτουργοῦντάς σοι, ἱερώτατε

Η ¨Σαμιώτισσα¨ στην Ταϊβάν

Η χορωδία του πανεπιστημίου NTU (National Taiwan University) στην Ταϊπέι της Ταϊβάν τραγουδά το «Σαμιώτισσα» μεταφρασμένο στα Αγγλικά.Άλλη μια απόδειξη πως εμείς οι Έλληνες οφείλουμε να επενδύσουμε στην Παιδεία και στον Πολιτισμό μας.

Μια ολόκληρη πόλη σκουπιδιών στο Κάϊρο

Το Κάιρο, πρωτεύουσα της Αιγύπτου, είναι μια αναπτυσσόμενη πόλη, 16 εκατομμυρίων κατοίκων. Είναι πόλος έλξης τουριστών με πολυτελή ξενοδοχεία, σύγχρονα νοσοκομεία, πλήθος καταστημάτων, μοντέρνα εστιατόρια κ.α. Πίσω όμως από τη βιτρίνα κρύβεται μια ολόκληρη πόλη, όνειδος για το Κάιρο, το Manshiet Nasser ή “πόλη των σκουπιδιών“.
Οι ντόπιοι αποκαλούν αυτό το μέρος έτσι λόγω των χιλιάδων τόνων σκουπιδιών που μαζεύονται εδώ από όλο το Κάιρο. Όπως είναι αντιληπτό οι κάτοικοι της περιοχής είναι πάρα πολύ φτωχοί με αποτέλεσμα να αναζητούν στα σκουπίδια της πόλης χρήσιμα υλικά για να τα μεταπωλήσουν για ανακύκλωση ώστε να εξοικονομήσουν τουλάχιστον ένα πενιχρό εισόδημα.
Οι κάτοικοι εδώ έχουν ένα μεσο εισόδημα 50$ το μήνα (στο Κάιρο είναι 200$) και μέσο χώρο κατοικίας 6,2 τ.μ. ανά άτομο. Χώρος μικρός αλλά ικανοποιητικός αν έχεις ένα κρεββάτι και μία εστία μαγειρέματος, που δυστυχώς ελάχιστοι έχουν. Υπάρχει λίγος φωτισμός και ηλεκτρικό και ακόμη λιγότερο πόσιμο νερό.
Η αδιαφορία τον αρχών είναι απόλυτη και οι ασθένειες πλήτουν καθημερινά τους κατοίκους. Υπολογίζεται ότι περισσότεροι από 600.000 άνθρωποι ζούν σε αυτές τις άθλιες συνθήκες.














πηγή

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ ΣΤΑΡΕΤΣ ΓΕΡΟΝΤΑ ΝΙΚΟΛΑΙ ΓΚΟΥΡΓΙΑΝΟΒ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΣΤΕΠΑΝ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ.. 

Επίσκεψη στον γέροντα Νικολάϊ Γκουργιάνοβ

Συναντήθηκα  με τον γέροντα Νικολάϊ Γκουριάνοβ εξ΄αιτίας μιας μουσουλμάνας, της γυναίκας ενός φίλου μου Στεπάν από την πόλη Τιουμέν. Ο Στεπάν μεγάλωσε σε μια χωριάτικη οικογένεια που είχε εννιά παιδιά. Αυτός ανήκει  σε σπάνια για τα σημερινά δεδομένα κατηγορία ανθρώπων των οποίων το "ναι" είναι "ναι" και το "όχι" είναι "όχι" και κάθε είδους πονηριά τους φέρνει σε αμηχανία και τους κάνει να κοκκινίζουν. Ζώντας στην πόλη καταφέρουν να ζουν και εδώ χωρίς βιασύνη, με σοβαρότητα. Όταν πρέπει να διαλέξουν κάτι επτά φορές το μετράνε και μετά παίρνουν την απόφασή τους. Εάν όμως πιάσουν μια δουλειά την κάνουν με πολύ συνέπεια. Ο Θεός αγαπάει τέτοιους ανθρώπους και οι κάτοικοι της πόλης τους δέχονται επειδή είναι αξιόπιστοι άνθρωποι. 

Όταν ο Στεπάν ήρθε στην εκκλησία αποφάσισε να αλλάξει πολλά πράγματα στη ζωή του. Πρώτα απ΄όλα αφαίρεσε την εικόνα του ναού με το σταυρό από την ετικέτα σε φιάλες με μεταλλικό νερό "Τιουμένσκαγια νόβαγια" που εμφιαλώνεται στο εργοστάσιο όπου δουλεύει αυτός στη γενέτειρά του Ίσετσκ. Ο κόσμος πετάει τα μπουκάλια μέσα στα σκουπίδια και βγαίνει πως οι άγιοι σταυροί πετάγονται στα σκουπίδια.

Αυτό είναι απαράδεκτο για τους ορθοδόξους. Ο Στεπάν συζήτησε το θέμα αυτό με τον ιερέα και ο ιερέας τον υποστήριξε θερμά. Την εικόνα στην ετικέτα την έκαναν πιο μικρή για να εξαφανιστούν οι λεπτομέρειες.

Όταν ο φίλος μου κατάλαβε την έννοια της πνευματικής ζωής, έστρεψε το βλέμμα του στην οικογένεια του, αφού είχε γυναίκα μουσουλμάνα. Παρ΄όλο που είκοσι χρόνια έζησαν μαζί με πολύ αγάπη, παρ΄όλο που σε λίγο θα κάνουν και εγγόνια, υπάρχει πρόβλημα: η γυναίκα του είναι μουσουλμάνα! Στην εκκλησία δεν πηγαίνει, δε διαβάζει θρησκευτικά βιβλία και γενικά δείχνει δυσπιστία για τις πνευματικές αναζητήσεις του άντρα της. Αυτός προσπάθησε να την φωτίσει, αλλά δεν πέτυχε πολλά. Και τότε ο Στεπάν αποφάσισε να βρει μια γυναίκα ορθόδοξη, πνευματική, για να πηγαίνουν τις Κυριακές στην εκκλησία μαζί χέρι με χέρι!

Άρχισε να κοιτάζει με χαμόγελο τις κυρίες στο ναό, να μιλάει μαζί τους για διάφορα πνευματικά θέματα. Ο ιερέας μας είδε ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά και συμβούλεψε στον φίλο μας να συζητήσει το πρόβλημά του με κάποιον πνευματικό. 

Έτσι ο Στεπάν μου πρότεινε να πάω μαζί του στον γέροντα Νικολάϊ Γκουργιάνοβ και να επισκεφθούμε  το μοναστήρι Βαλαάμ, όπου ζούσαν οι φίλοι μου. Ο Στεπάν δεν είχε πάει ποτέ στο μοναστήρι και επιθυμούσε πολύ να το επισκεφθεί. 

Στο Σεβερνι Αφόν γιορτάσαμε την ημέρα των αγίων Σέργιο και Γερμανό των θαυματουργών του Βαλαάμ και πήραμε τόση χάρη από τον Θεό που δεν αρκούν τα λόγια να την περιγράψουμε. Ύστερα πήγαμε στον γέροντα Νικολάϊ.

Στο Ζαλίτ φτάσαμε νωρίς το πρωί. Ήταν ήσυχη, ηλιόλουστη μέρα. Η λίμνη έλαμπε σαν τον καθρέφτη. Βγήκαμε στην προκυμαία και από μακριά είδαμε έναν υψηλό, αδύνατο άνθρωπο με μαζεμένο ράσο. Η κορμοστασιά του μας φάνηκε πάρα πολύ γνωστή. Τον πλησιάσαμε και είδαμε ότι ήταν ο πατήρ Νικολάϊ από το Τιουμέν ο οποίος μας ευλόγησε να κάνουμε αυτό το ταξίδι! Αποδείχθηκε, ότι αντί να πάει στη θάλασσα στο θεραπευτήριο για να βελτιώσει την υγεία του, αυτός ήρθε να δει τον γέροντα Νικολάϊ! Νοίκιασε μαζί με την σύζυγό του και την κόρη του την Σεραφίμα ένα σπιτάκι στο νησί και κάθε μέρα προσπαθούσε να επικοινωνεί με τον γέροντα. Έλεγε ότι για την υγεία του αυτό είναι το καλύτερο από όλα τα θεραπευτήρια μαζί! Μας πήρε στο σπίτι του να μας κεράσει την ψαρόσουπα.

Αφού φάγαμε καλά-καλά, εγώ με τον Στεπάν ξεκινήσαμε να πάμε στον γέροντα Νικολάϊ Γκουργιάνοβ. Το μικρό πράσινο σπιτάκι του βρισκόταν στη γειτονική οδό κοντά στο νεκροταφείο. Πηγαίνοντας προς το νησί σκεφτόμουν και ήθελα πάρα πολύ κάτι να του προσφέρω. Αλλά τί; Βιβλία, εικόνες - όλα αυτά θα του είχαν χαρίσει και οι άλλοι. Από το Βαλαάμ είχα ένα μεγάλο γιορταστικό πρόσφορο, το οποίο μου ευλόγησε ένας Σέρβος ιερομόναχος, το μοναστήρι του οποίου είχαν βομβαρδίσει οι Αμερικάνοι "ειρηνοποιοί". Το φύλαξα αυτό το πρόσφορο και τώρα αποφάσισα να το προσφέρω στο γέροντα Νικολάϊ. Με καθαρή καρδιά από την αγία γιορτή! Ο πρώτος άνθρωπος που συναντήσαμε δίπλα στο σπιτάκι του γέροντα ήταν η βοηθός του, η οποία είχε συνήθεια να χτυπάει με βέργα όλους όσοι προσπαθούσαν να βγάζουν φωτογραφίες. Να και τώρα στεκόταν φρουρός και μάλωνε με  κάποιον άτυχο άνθρωπο με τη φωτογραφική μηχανή, που τόλμησε να φωτογραφίζει τον γέροντα. "Α!"- φώναζε αυτή τόσο δυνατά που η φωνή της ακουγόταν σ΄όλο το δρόμο. "Τώρα θα βγάλατε φωτογραφίες και μετά θα πάτε στην πόλη να τις πουλήσετε. Το ξέρω!" Ο άνθρωπος έλεγε ότι έβγαλε φωτογραφία για να την έχει μια ζωή σαν αναμνηστικό, αλλά αυτή φώναξε πιο δυνατά και προσπαθούσε να τον χτυπήσει με τη βέργα. Ο γέροντας Νικολάϊ της είπε κάτι με σιγανή φωνή και αυτή πήγε στο σπίτι δυσαρεστημένη. 

Όταν ήρθε η σειρά μου, εγώ πήρα την ευλογία του γέροντα και του προσέφερα το δώρο μου. Ο γέροντας Νικολάϊ πήρε το πρόσφορο, το κράτησε λίγο, το κοίταξε και ξαφνικά μου λέει κοιτάζοντας στα μάτια μου: "Θα το πάρεις από μένα;" Εγώ έμεινα αμήχανος, αλλά απάντησα: "Από σένα θα πάρω".

 Αναπάντεχα ξέχασα όλους τους κανόνες της ευπρέπειας! Η πρώτη μου σκέψη ήταν:"Σε λίγο θα πεθάνω". Αλλά μετά μου ήρθε μια άλλη ευχάριστη ιδέα: "Μάλλον θα γίνω επίσκοπος".

Αστείο φαίνεται για σας, αλλά εγώ εκείνη τη στιγμή δε γελούσα! Ευτυχώς ούτε το ένα, ούτε το άλλο δεν έγινε...

Μετά ο γέροντας Νικολάϊ μου είπε να βγάλω το πουκάμισο, μου λάδωσε το σώμα με το άγιο μύρο και με ευλόγησε. Εγώ δεν τον ρώτησα τίποτα. Απλά ήθελα να δω έναν άνθρωπο του Θεού, που είναι το λυχνάρι της πίστεως μέσα στο άθεο κόσμο, που θρέφει πνευματικά πάρα πολλούς πιστούς της χώρας μας.

Μετά πήγαμε στο ναό του Αγίου Νικολάου για να προσευχηθούμε μπροστά στην θαυματουργική εικόνα της Θεοτόκου "Ευλογημένος ουρανός". Παλιά, στα χρόνια των ταραχών κάποιοι έκλεψαν την ασημένια ιεροθήκη της εικόνας. Όταν ο γέροντας Νικολάϊ ήρθε στο νησί προσπάθησε να στολίσει την εικόνα της Θεομήτορος Παναγίας με κατάλληλο κάλυμμα. Η ηγουμένη Ταβιθά από το Μοναστήρι του Αγίου Πνεύματος στο Βίλνιους επί δύο χρόνια έφτιαχνε την ιεροθήκη της Θεοτόκου κάνοντας κεντήματα πάνω σε γαλάζιο βελούδινο ύφασμα. Όταν η ιεροθήκη ήταν έτοιμη και στολίστηκε η εικόνα, η ηγουμένη Ταβιθά εκοιμήθη από μια βαριά μακρόχρονη ασθένεια. Η ιεροθήκη κεντημένη με τα χέρια της και τώρα στολίζει την αγία εικόνα.

Με το Στεπάν έγινε το εξής. Ο γέροντας Νικολάϊ φυσικά δεν τον ευλόγησε να χωρίσει από την γυναίκα του την μουσουλμάνα, αλλά του συμβούλεψε με τις πράξεις του να ομολογήσει μπροστά της την πίστη του. Και να εμπιστευθεί στο θέλημα του Θεού. Ακριβώς έτσι έκανε ο φίλος μου. Κάμποσα χρόνια η σύζυγός του τον παρατηρούσε και μετά πίστεψε και αυτή στον Χριστό! Γιατί όταν η καρδιά αγαπάει, δεν μπορείς να την ξεγελάσεις. Αυτή είδε ότι ο άντρας της αληθινά άλλαξε πάρα πολύ, βελτιώθηκε. Μια μέρα γυρίζει αυτός στο σπίτι και η γυναίκα του λέει: "Ο Θεός σου είναι αληθινός. Και εγώ θα γίνω χριστιανή! Βαπτίστηκε και μετά έγινε ναι η στέψη τους και όλα πήγαν καλά δόξα τω Θεό! Και η ιστορία τους είχε συνέχεια.

Ήθελε ο Στεπάν να ευχαριστήσει τον Θεό και αποφάσισε να χτίσει έναν ναό στη γενέτειρά του Ίσετσκ, όπου γύρω-γύρω τα τέσσερα χωριά έχουν σταυρούς μόνο στα μνημεία... Όλους τους ναούς κατέστρεψαν οι μπολσεβίκοι και καινούριους ναούς κανείς δε χτίζει. Ο Στεπάν αποφάσισε να διορθώσει τα πράγματα. Και έτυχε πως το οικόπεδο για την εκκλησία βρέθηκε ακριβώς κοντά στο περιφερειακό νοσοκομείο, όπου έρχεται ο κόσμος από όλη την γύρω περιοχή! Έχτισαν την ξύλινη εκκλησία λαμπρή, γιορταστική και θερμή, ωραιότατη!

Αφιερώθηκε εις την εικόνα της Υπεραγίας  Θεοτόκου Καζάνσκαγια. Οι γιαγιούλες από το χωριό στόλισαν την εκκλησία με χειροποίητα χαλάκια και λουλούδια. Ο κόσμος έρχεται εδώ από πρωί έως αργά το βράδυ. Εδώ γίνονται οι βαπτίσεις, οι στέψεις, τα μνημόσυνα, όλα. Δίπλα στο ναό ο Στεπάν έφτιαξε την τραπεζαρία και έφερε δύο μεγάλα σαμοβάρ για να μπορεί ο κόσμος μετά τη λειτουργία να έρχεται εδώ να πίνει τσάι με γλυκά και πίτες. Έφτιαξε επίσης και το ξενοδοχείο για να έχουν οι ξένοι ένα μέρος που να μείνουν. Δημιουργήθηκε καταπληκτική κοινότητα! Όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους και φροντίζουν ο ένας τον άλλο. Αν κάποιος αρρωσταίνει τον επισκέπτονται και τον βοηθούν. Γιορτές κάνουνε όλοι μαζί. Έχω πάει και εγώ εκεί και μου άρεσε τόσο πολύ που δεν ήθελα να φύγω...

Ντενίς Αχαλασβίλι

24 Αυγούστου 2015         

πηγή

Λευκό τοπίο από το πρωί στον Ψηλορείτη-Μέχρι και δέκα εκατοστά το ύψος του χιονιού!

Φωτογραφίες: Ελένη Στεφ.Πασπαράκη

Στου Ψηλορείτη την κορφή το χιόνι δεν τελειώνει,
ώστε να λιώσει το παλιό, καινούριο το πλακώνει..

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου σήμερα και οι χιονοπτώσεις στον Ψηλορείτη από τα ξημερώματα δημιουργούν ένα υπέροχο λευκό σκηνικό πάνω στο βουνό.
Ήδη το έχει στρώσει από την περιοχή ”Κορίτσι” περίπου 10 χιλιόμετρα από τα Ανώγεια με το ύψος του χιονιού να φτάνει εκεί τους 5 πόντους, ενώ αν προχωρήσει κάποιος περισσότερο μέχρι τον κάμπο της Νίδας το χιόνι φτάνει και ξεπερνάει τα δέκα εκατοστά!
Στα Ανώγεια οι θερμοκρασίες είναι ιδιαίτερα χαμηλές και στην ανώτερη τιμή τους φτάνουν τους 5 βαθμούς Κελσίου, αλλά πέρα από μια μικρή πρωινή καταιγίδα με χιονόνερο δεν είχαμε κάτι παραπάνω.
Ήδη εκατοντάδες είναι οι επισκέπτες που ανηφορίζουν προς το βουνό για να απολαύσουν το τοπίο και να παίξουν παιχνίδια με το χιόνι καθώς ο δρόμος είναι ανοιχτός χωρίς προβλήματα,  ενώ αρκετοί περισσότεροι αναμένονται και αύριο Κυριακή.
Καλό χειμώνα!

Κουτσούμπας: Δεν ψηφίζουμε το σύμφωνο συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια

«Εμείς συμφωνούμε να μην υπάρχει ρατσιστική συμπεριφορά απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους που έχουν επιλέξει να ζήσουν μαζί, αυτό θεωρούμε ότι είναι προσωπική υπόθεση. Δεν είναι δημόσια και ούτε πρέπει να γίνει και με τέτοια νομοθετική ρύθμιση όπως είναι το σύμφωνο συμβίωσης. Είναι άλλο ζήτημα η οικογένεια, τα ετερόφυλα ζευγάρια που μπορεί να κάνουν οικογένεια, γιατί μετά ανοίγει ένας δρόμος που αφορά το παιδί, το πώς μεγαλώνει, τα πρότυπα που έχει. Αυτό είναι διαφορετικό πράγμα. Όμως θα πρέπει να διώκονται όσοι συμπεριφέρονται ρατσιστικά όχι μόνο στα ομόφυλα ζευγάρια αλλά σε οποιονδήποτε ανήμπορο ή που έχει μια ιδιαιτερότητα».

πηγή

Επισκεφθείτε εικονικά τον Άγιο Σπυρίδωνα στην Κέρκυρα, από τον υπολογιστή σας

 

Ένας από τους πιο όμορφους Ναούς των Επτανήσων, αυτός του Αγίου Σπυρίδωνα στην Κέρκυρα είναι πλέον διαθέσιμος σε όλους τους χρήστες του διαδικτύου που μέσω της τεχνολογίας μπορούν να τον επισκεφθούν εικονικά.

Ο Ναός στον οποίο φυλάσσεται η λάρνακα με το σώμα του Αγίου Σπυρίδωνα είναι ένα από τα σημαντικότερα σημεία αναφοράς της Κέρκυρας και δέχεται κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες απ’ ολόκληρο τον κόσμο.

Χτίστηκε το 1589, με τη μορφή μιας μονόχωρης Επτανησιακής Βασιλικής. Παρόλο ο εξωτερικός της διάκοσμος είναι ιδιαίτερα λιτός, το εσωτερικό του ναού, είναι πλούσιο σε διακόσμηση, με ιδιαίτερα εντυπωσιακό τέμπλο του 1864 από μάρμαρο Πάρου.

Οι εξίσου αξιόλογες εικόνες του τέμπλου είναι έργα του Κερκυραίου ζωγράφου Σπύρου Προσαλέντη. Η περίφημη «ουρανία» του ναού είναι χωρισμένη σε 17 τμήματα με χρυσά πλαίσια, ζωγραφισμένα αρχικά από το σπουδαίο Κερκυραίο ζωγράφο, Παναγιώτη Δοξαρά, το 1727. 
Οι αρχικές εικόνες ωστόσο δεν κατάφεραν να επιβιώσουν λόγω της υγρασίας. Στα μέσα του 19ου αιώνα και συγκεκριμένα το 1852, η «ουρανία» αποκαταστάθηκε και επανέκτησε χρώμα και ζωντάνια από τα χέρια του ζωγράφου Νικόλαου Ασπιώτη. 
Ανάμεσα στα πολλά αφιερώματα που δέχεται κάθε χρόνο ο προστάτης του νησιού Άγιος Σπυρίδωνας, διακρίνονται δύο μεγάλα καντήλια που αφιερώθηκαν το 1716, το έτος που γλίτωσαν οι κάτοικοι του νησιού από τους Τούρκους με τη βοήθειά του. 
Η Λάρνακα και το Ιερό Λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα 
Η Λάρνακα, στην οποία τοποθετήθηκε το Ιερό Λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα, κατασκευάστηκε στη Βιέννη το 1867. Το Ιερό Λείψανο του Αγίου παρέμεινε στην Κύπρο για τριακόσια περίπου χρόνια μετά το θάνατο του, ενώ περίπου στο τέλος του 7ου αιώνα μ.Χ. μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη λόγω των Αραβικών επιδρομών κατά της Κύπρου. 
Το 1456, τρία χρόνια μετά την άλωση της Πόλης από τους Τούρκους, ο ιερέας Γρηγόριος Πολύευκτος μετέφερε το Ιερό Λείψανο του Αγίου μαζί με το Σκήνωμα της Αγίας Θεοδώρας της Αυγούστας στην Ήπειρο και από εκεί στην Κέρκυρα.

Η ιστορία της Κέρκυρας είναι βαθιά συνδεδεμένη με τον Άγιο Σπυρίδωνα. Μερικά από τα θαύματα του, όπως η σωτηρία των κατοίκων από λιμό, η απομάκρυνση των Τούρκων που πολιορκούσαν το νησί το 1716, η απαλλαγή του νησιού από την επιδημία της πανούκλας το 1629 και 1673, αποδείχθηκαν σωτήρια για το νησί.

Ο λαός της Κέρκυρας τιμά τον πολιούχο της μεγαλοπρεπώς με λιτανείες, πολλές φορές στη διάρκεια του έτους: στις 11 Αυγούστου όπου γιορτάζεται η σωτηρία του νησιού από την πολιορκία των Τούρκων το 1716, στις 12 Δεκεμβρίου που γιορτάζεται η μνήμη του Αγίου, την πρώτη Κυριακή του Νοέμβρη και την Κυριακή των Βαΐων για την απαλλαγή του νησιού από την επιδημία της πανούκλας αντίστοιχα το 1629 και 1673 και το Μεγάλο Σάββατο για τη σωτηρία των κατοίκων από λιμό.

Περιηγηθείτε εικονικά στον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα ΕΔΩ:

πηγή