Γιατί του άρεσε του μακαρίτη, η μουσική του Βάγκνερ...

Μου αρέσει η μουσική του Βάγκνερ
περισσότερο από κάθε άλλου.
Είναι τόσο δυνατή που μπορείς να μιλάς όλη την ώρα
χωρίς ο κόσμος να ακούει τι λες.

Όσκαρ Ουάιλντ
(εκδόσεις Πατάκη  σελ.105)

ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΟΥ - Αλλάζουν τα πάντα: Από το 2016 θα πληρώνουμε μόνο με πλαστικό χρήμα

.....ΑΠΟΦΑΣΊΖΟΥΝ ΚΑΙ ΔΙΑΤΆΖΟΥΝ ,ΑΥΤΉ ΕΊΝΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΆ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΤΏΡΑ ΠΟΥ ΕΔΡΑΊΩΣΑΝ ΚΑΡΕΚΛΕΣ ,Η ΚΆΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΊΤΗ .
Ο ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΧΑΦΙΕΣ ,ΤΗΝ ΠΌΡΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΣΙΠΑΚΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΕ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ...
ΟΤΙ ΣΧΕΔΙΑΣΕ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΜΕΡΙΚΗ ΤΩΝ ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟ ΕΚΤΕΛΕΙ Ο ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΟΣ ΤΟΥΣ ΑΛΕΞΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ...
ΤΩΡΑ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΝ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΑΦΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΜΑΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ ΤΟΥΣ.

ΕΔΩ

Ουτε νερό νά ζητήσεις, καί ας σου συμβει νά φλέγεσαι, μέχρις οτου μόνος του ο πνευματικός σου πατέρας σέ προτρέψει. Πίεζε τόν εαυτό σου καί βίαζέ τον σέ ολα, πείθοντας τό λογισμό σου μέ τά λόγια: « Αν θέλει ο Θεός καί εισαι αξιος νά πιεις, θά τό φανερώσει στόν πατέρα σου καί θά σου πει νά πιεις. Καί τότε θά πιεις μέ καθαρή συνείδηση, κι ας μήν ειναι ακόμη η ωρα.»

ΑΓΙΟΥ  ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ  ΝΕΟΥ  ΘΕΟΛΟΓΟΥ

αισιοδοξία

λες και άμα λες σε κάποιον χ ρ ό ν ι α  π ο λ λ ά και Χ Ρ Ο Ν Ι Α  Π Ο Λ Λ Α και χρόνια πολλάααα σε επανάληψη και με όλη σου τη δύναμη,  το φυσάς στα μούτρα του,  φυτεύεις χρόνο στην ψυχή του.

με το φεγγαρι αγκαλια

"Πως θα οδηγήσεις άλλους στην αγάπη του Θεού, αν εσύ προηγουμένως δεν έχεις γνωρίσει τον Θεό; Ενώ είσαι άρρωστος, προσπαθείς να κάνεις τους άλλους καλά; Πρέπει να γνωρίζεις οτι πρώτα θα καθαρισθείς εσύ και μετά θα καθαρίσεις τους άλλους."

Αββάς Ισαάκ

Πού οδηγείται η Τουρκία;

Του Κώστα Ράπτη από το capital.gr 

Στο χάος της Μέσης Ανατολής κάποιος θα πρέπει στο τέλος να μαζέψει τον “μουτζούρη”. Η Τουρκία του Tayyip Erdoğan αποτελεί τον κύριο υποψήφιο για αυτό τον ρόλο, καθώς όχι μόνο δεν κατόρθωσε να διαμορφώσει κατά τις φιλοδοξίες της τον περίγυρό της, αλλά βλέπει τη δική της εθνική συνοχή να απειλείται.

Αρκεί να σημειώσει κανείς ότι ενώ η Τουρκία καταμετρούσε ακόμη τους νεκρούς από τη μεγαλύτερη τρομοκρατική επίθεση στην ιστορία της, ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin δεχόταν την Κυριακή στο Σότσι (για δεύτερη φορά εντός του έτους) τον Σαουδάραβα υπουργό Άμυνας και γιο του βασιλιά Salman, πρίγκηπα Mohammad, όπως προ δύο εβδομάδων δέχθηκε σε έκτακτη επίσκεψης εργασίας τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Binyamin Netanyahu, για να ακολουθήσει η διεξαγωγή ρωσο-ισραηλινού διαλόγου σε επίπεδο Γενικών Επιτελείων.

Ακόμη και χώρες με αποκλίνουσες ή αντιδιαμετρικά αντίθετες στάσεις στην συριακή κρίση είναι σε θέση να αναζητούν το πεδίο ενός ικανοποιητικού για αμφότερες τις πλευρές συμβιβασμού – ενώ και οι ΗΠΑ πραγματοποιούν, σταδιακά και όχι απαραιτήτως ομολογημένα, μία μεγάλη στροφή στην πολιτική τους για την περιοχή. Η Τουρκία, αντίθετα, βρίσκεται αντιμέτωπη με επιλογές που μόνο κόστος έχουν.

Ο λόγος για αυτό είναι ότι παρέβλεψε τις μεσομακροπρόθεσμες επιπτώσεις κινήσεων που ήταν αυστηρά προσηλωμένες στο βραχυπρόθεσμο όφελος: την δημιουργία προτεκτοράτου της Άγκυρας στη (βόρεια) Συρία και την πολιτική περιθωριοποίηση του κουρδικού στοιχείου εντός συνόρων, ώστε να ανακτηθεί η αυτοδυναμία που στέρησε από τους κυβερνώντες ισλαμιστές η θεαματική επίδοση του Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP) στις εκλογές του Ιουνίου. Για τον στόχο αυτό, η τουρκική εξουσία προχώρησε σε μια “φαουστική συμφωνία” με τους τζιχαντιστές, η οποία τώρα εξελίσσεται σε μπούμερανγκ.

Ήδη από τα τέλη του 2014, η στάση του Tayyip Erdoğan στην μάχη του Kobanî, συσπείρωσε το σύνολο των (επί το πλείστον συντηρητικών) Κούρδων ψηφοφόρων γύρω από το HDP, εκθέτοντας παράλληλα τις πραγματικές προτεραιότητες των Τούρκων ιθυνόντων, που κάθε άλλο παρά αφορούσαν την ανάσχεση του Ισλαμικού Κράτους. Ομοίως, η επίθεση αυτοκτονίας που στοίχισε τη ζωή σε 33 (φιλο)Κούρδους ακτιβιστές τον Ιούλιο στο Suruç αξιοποιήθηκε προσχηματικά για την προσχώρηση της Τουρκίας στον υπό τις ΗΠΑ συνασπισμό κατά του Ισλαμικού Κράτους (με την διάθεση της αεροπορικής βάσης του Incirlik έναντι αμερικανικής συναίνεσης στο σχέδιο για τη δημιουργία “ασφαλούς ζώνης” στη βόρεια Συρία), στην πραγματικότητα δε για την επανέναρξη των εχθροπραξιών με το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (ΡΚΚ), ώστε οι νέες εκλογές της 1ης Νοεμβρίου να διεξαχθούν σε κλίμα “αντιτρομοκρατικής πατριωτικής έξαρσης”.

Η μοιραία αυτή κίνηση, σήμαινε ότι οι τζιχαντιστές αποκτούσαν το ελεύθερο να διαμορφώνουν αυτοί την εσωτερική ατζέντα της Τουρκίας. Πρόκειται για το σενάριο της “πακιστανοποίησης”, όπου η ανοχή ή και στήριξη δυνάμεων αυτού του είδους με στόχο τον έλεγχο των εξελίξεων σε γειτονική χώρα καταλήγει σε υπονόμευση του ίδιου του “οικοδεσπότη”.

Ακόμη και η προχθεσινή σφαγή 128 αριστερών διαδηλωτών στην καρδιά της πρωτεύουσας του τουρκικού κράτους απαντήθηκε με ένοχη συνείδηση από πλευράς των κυβερνώντων – που κάνουν λόγο αδιαφοροποίητα για “τρομοκρατία” (τσουβαλιάζοντας το ΡΚΚ, το αριστερό DHKP/C και τους τζιχαντιστές), εξακολουθούν να στοχοποιούν το HDP (ο πρωθυπουργός Davutoğlu προσκάλεσε σε συνάντηση μόνο τους αρχηγούς των άλλων δύο κοινοβουλευτικών κομμάτων) και εξαπολύουν τις δυνάμεις ασφαλείας εναντίον συγκεντρώσεων στη μνήμη των θυμάτων.

Για την τουρκική Αριστερά και το κουρδικό στοιχείο, πάλι, βαραίνει στη μνήμη η μακρά ιστορία των black flag operations του “βαθέος κράτους” (ήτοι της τουρκικής Gladio): από τη σφαγή της Πλατείας Ταξίμ το 1977 μέχρι την έκρηξη παγιδευμένων αυτοκινήτων με 52 νεκρούς τον Μάιο του 2013 στο Reyhanli, κοντά στα σύνορα με την Συρία, η οποία επιχειρήθηκε να χρεωθεί από την Άγκυρα στο καθεστώς του Assad ή συμμάχους του – για να αποδειχθεί ότι τελούσε εν γνώσει των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, αλλά δεν απετράπη. Οι δε Έλληνες αναγνώστες μπορούν απλώς να ανακαλέσουν την έκρηξη βόμβας στο τουρκικό προξενείο Θεσσαλονίκης, που πυροδότησε το σεπτεμβριανό πογκρόμ του 1955 εναντίον των Ρωμιών της Κωνσταντινούπολης.

Αν οι δράστες του μακελειού του Σαββάτου απέβλεπαν στην διάρρηξη της συνοχής της Τουρκίας, πατούν σε στέρεο έδαφος – και έχουν εξαιρετική αίσθηση του timing. Μόλις την προηγουμένη, ο λόγος ήταν για κατάπαυση του πυρός από μέρους του ΡΚΚ, ενόψει των εκλογών, ενώ η αμερικανική κυβέρνηση σε μια βαρυσήμαντη ανακοίνωση έκανε γνωστό ότι τερματίζει το αποτυχημένο πρόγραμμα εξοπλισμού αντικαθεστωτικών ανταρτών και προσανατολίζεται στην παροχή βαρέως οπλισμού στους Κούρδους της Συρίας – τα αυτόνομα “καντόνια” των οποίων θέτει πραγματικά στο στόχαστρο η τουρκική πρόταση για διαμόρφωση “ασφαλούς ζώνης”.

Ωστόσο, η αξιοποίηση της σφαγής του Σαββάτου, κατά το προηγούμενο του Suruç, για την προώθηση στρατιωτικών περιπετειών στη Συρία δεν είναι εφικτή, γιατί έχει αλλάξει και το επιχειρησιακό περιβάλλον (όπως μαρτυρούν, διόλου τυχαία, οι αερομαχίες τουρκικών και ρωσικών δυνάμεων στη μεθόριο) και το πολιτικό: παρά τις ηχηρές καταγγελίες τους έναντι της Μόσχας, οι χώρες του ΝΑΤΟ ούτε καν επανεξέτασαν τη δρομολογημένη απόσυρση των συμμαχικών πυραύλων Patriot από την τουρκική επικράτεια.

Πολιτικός ή θρησκευτικός γάμος; Το ψευτοδίλλημα της κρίσης!

Συζητοῦσα μέ μιά ὁμάδα νέων γιά τό θέμα τοῦ γάμου, ἐξ ἀφορμῆς τοῦ προγραμματισμένου γάμου μιᾶς ἀπό τίς κοπέλες τῆς παρέας. Ἡ κουβέντα ξεκίνησε ὅταν ἡ κοπέλα ἀνακοίνωσε ὅτι παντρεύεται τόν ἄλλο μήνα, μέ πολιτικό ὅμως γάμο. Ἕνας νεαρός ἐπεσήμανε ὅτι οἱ πολιτικοί γάμοι ἔχουν πολλαπλασιαστεῖ ἐνῶ οἱ θρησκευτικοί γάμοι ἀποφεύγονται. «Πολλοί φίλοι καί γνωστοί μου παντρεύονται μέ πολιτικό γάμο, γιατί ἄραγε;» σχολίασε. Ἡ κοπέλα ἀπάντησε ἀμέσως ὅτι ὁ θρησκευτικός γάμος κοστίζει πάρα πολλά χρήματα ἐνῶ ὁ πολιτικός κοστίζει ἐλάχιστα. «Τόσα πολλά χρήματά σου ζήτησε ἡ Ἐκκλησία;» ρώτησα κι ἐγώ. «Ὄχι», ἔσπευσε νά διορθώσει ἡ κοπέλα.

«Τό τραπέζι πού ἀκολουθεῖ κοστίζει τά χρήματα!» Ἔχει ἐπικρατήσει λοιπόν, ἕνα κοινωνικό συμβόλαιο σύμφωνα μέ τό ὁποῖο οἱ νέοι μποροῦν νά παντρεύονται στό Δημαρχεῖο χωρίς νά τούς κοστίζει τίποτε, ἐνῶ ἄν παντρευτοῦν στήν Ἐκκλησία θά πρέπει νά ἔχουν πολλά χρήματα νά διαθέσουν, διότι βγαίνοντας ἀπό τήν Ἐκκλησία πρέπει νά τραπεζώσουν ὅλους τους συγγενεῖς! Δέν μπορεῖ νά μήν ἀναρωτηθεῖ κανείς, μέ πόση εὐκολία ἀποδέχθηκε ἡ σημερινή κοινωνία αὐτήν τήν παραδοχή, ἡ ὁποία εἶναι παντελῶς παράλογη; Καί εἶναι παράλογη διότι δέ νομίζω νά στέκει στή λογική ἑνός νοήμονος ἀνθρώπου ἡ ἄποψη ὅτι ἄν παντρευτεῖς στήν Ἐκκλησία πρέπει νά κάνεις μεγάλα τραπέζια, ἐνῶ ἄν παντρευτεῖς στό Δημαρχεῖο θά καλέσεις λίγους καί καλούς, χωρίς μεγάλο κόστος! Γιατί δηλαδή, νά μήν καλέσεις λίγους καί καλούς στήν Ἐκκλησία; Σέ στέλνει κανένας ἱερέας σέ τραπέζια; Τό τραπέζι τί σχέση ἔχει μέ τό Μυστήριο τοῦ Γάμου; Ἀποτελεῖ προϋπόθεση γιά νά παντρευτοῦν οἱ ἄνθρωποι; Τό ὁρίζει ἡ Ἐκκλησία; Ὄχι! Ἄν τό ὅριζε ἡ Ἐκκλησία δέν θά τό ἀκολουθοῦσε κανείς!


 Ἐδῶ εἶναι τό πρόβλημα τῆς ἐποχῆς μας! Ὅ,τι ὁρίζει ὁ Ἱερός Νόμος, τό ὁποῖο εἶναι πρός οἰκοδομήν τοῦ ἀνθρώπου, ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος τό ἀπορρίπτει καί τό θεωρεῖ ὀπισθοδρομικό. Αὐτά ὅμως πού ὁρίζουν οἱ ἄγραφοι κοινωνικοί νόμοι, ὅσο παράλογα κι ἄν εἶναι, τά τηροῦν οἱ ἄνθρωποι μέ εὐλάβεια!! 

 Θεωρεῖται πιό σημαντικό στή σημερινή μας κοινωνία νά κάνουν οἱ νεόνυμφοι μεγάλα τραπέζια καί γλέντια, νά ξοδεύουν περιουσίες καί νά καλοῦν ὅλους τούς συγγενεῖς, τούς ὁποίους στήν πλειοψηφία τους δέν θά τούς ξανασυναντήσουν στή ζωή τους, παρά νά ἀκολουθήσουν τόν ἀσφαλῆ καί ἐγγυημένο λόγο τῆς Ἐκκλησίας πού εὔχεται μέ ἀληθινή ἀγάπη γιά τούς ἀνθρώπους: 

«...Διαφύλαξον αὐτούς, Κύριε ὁ Θεός ἠμῶν, ὡς διεφύλαξας τούς ἁγίους τρεῖς Παίδας ἐκ τοῦ πυρός, καταπέμψας αὐτοῖς δρόσον οὐρανόθεν· καί ἔλθοι ἐπ’ αὐτούς ἡ χαρά ἐκείνη, ἥν ἔσχεν ἡ μακαρία Ἑλένη, ὅτε εὗρε τόν Τίμιον Σταυρόν..» 

 Τό κοινωνικό συμβόλαιο, ὅσο κι ἄν δυσκολεύει τή ζωή τῶν ἀνθρώπων, γίνεται ἀποδεκτό ἀπό ὅλους, χωρίς δεύτερη σκέψη, ἐνῶ ὁ Ἱερός Νόμος τῆς Ἐκκλησίας πού ἐξασφαλίζει καί εὐλογεῖ τή ζωή τῶν ἀνθρώπων θεωρεῖται ὀπισθοδρομικός καί ξεπερασμένος!

 Πῶς διαμορφώνονται ἄραγε αὐτές οἱ κοινωνικές ἀντιλήψεις; Καί μέ πόση εὐκολία τίς ἀποδέχεται ὁ δῆθεν σκεπτόμενος σύγχρονος ἄνθρωπος; Πόση εὐθύνη ἔχουμε ἐμεῖς οἱ γονεῖς, πού ἀνατρέφουμε τά παιδιά μας μέ αὐτά τά στερεότυπα, ὑποχρεώνοντάς τα νά τά ἀποδέχονται χωρίς δεύτερη σκέψη; Ἐπιβάλλουμε στά παιδιά τήν ἄποψη ὅτι οἱ συγγενεῖς κατά σάρκα εἶναι πολύ σημαντικοί στή ζωή τους, ἄσχετα ἐάν δέν ἔχουν καμμία σχέση μεταξύ τους, ἄσχετα μέ τό ἄν ἔχουν ἄλλες νοοτροπίες, ἄλλα πιστεύματα, ἄλλη θεώρηση γιά τή ζωή. Ἐπειδή καί μόνο εἶναι συγγενεῖς ὀφείλουν τά παιδιά νά τούς συγκεντρώσουν ὅλους γύρω ἀπό ἕνα τραπέζι καί μετά… ἄς μήν τούς ξαναδοῦν ποτέ! Αὐτό, βέβαια, θά πρέπει νά τό ἐπαναλάβουν καί στή βάπτιση τῶν παιδιῶν τους καί γι’ αὐτό θά προσανατολιστεῖ ἡ σύγχρονη κοινωνία σέ λίγο νά καταργήσει τό Μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος καί νά τό ἀντικαταστήσει μέ τήν τελετή ὀνοματοδοσίας στό Δημαρχεῖο!

Μέ πόσο ὕπουλο καί δόλιο τρόπο καθιερώνεται στήν Πατρίδα μας ἡ ἀποστασία ἀπό τήν Ἐκκλησία, ἡ ἀπομάκρυνση ἀπό τήν ἀληθινή Ζωή καί ἐμεῖς, οἱ ὑποτιθέμενοι Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες, μέ πόση ἀφέλεια καί χωρίς καθόλου ἀντιστάσεις ἔχουμε παραδοθεῖ στόν παραλογισμό τῆς ἐποχῆς μας!! Οἱ ἀντιστάσεις μας καί ἡ ἀντίδρασή μας ἐξαντλοῦνται μόνο πρός τόν λόγο τῆς Ἐκκλησίας, τήν ὁποία θέλουμε νά ἐξαφανίσουμε ἀπό τήν Πατρίδα μας. Αὐτή θεωροῦμε ὅτι εἶναι ὀπισθοδρομική καί ξεπερασμένη! Οἱ σύγχρονες πεποιθήσεις μας, ὅμως, ὅσο παράλογες καί ἄν εἶναι, εἶναι κατά τήν κρίση μᾶς γνήσιες καί ἀληθινές! Πόσος ἀκόμη παραλογισμός χωράει στήν ἐποχή μας;

Περιοδικό "Ενοριακή Ευλογία''

πηγή

«Εγώ είμαι Ορθόδοξος παπάς. Ονομάζομαι παπα-Κοσμάς, που πέθανα πριν λίγα χρόνια. Πήγαινε στην εκκλησία των Ορθοδόξων…»

*Συγκλονιστικό περιστατικό με τον μακαριστό Ιεραπόστολο του Κονγκό, Κοσμά τον Γρηγοριάτη (1942-1989)!

~ Ο ὑποδιάκονος Ἀπόστολος τῆς ἐνορίας τοῦ ἁγίου Μηνᾶ τοῦ χωριοῦ Κισάμπα μοῦ εἶπε καί τό ἑξῆς ὄνειρο κάποιου συγχωριανοῦ του, πού μένει τώρα στήν Μπουτούμπα:

«Στό χωριό μου κάποια ἡμέρα μέ πλησίασε ἕνας ἄνθρωπος, τό ὄνομά του Kipazula ὁ ὁποῖος δέν εἶναι ὀρθόδοξος. Ἦλθε νά μοῦ διηγηθῆ πῶς εἶδε στόν ὕπνο του τόν μακαριστό π. Κοσμᾶ». Μοῦ εἶπε τά ἑξῆς:

«Κάποια ἡμέρα ἐπῆγα νά ψαρέψω. Ἐπιστρέφοντας στό σπίτι μου ἔπεσα στό κρεββάτι ἄρρωστος. Δέν μποροῦσα οὔτε νά κινηθῶ. Τότε μιά νύκτα εἶδα τό ἑξῆς ὄνειρο: Εἶδα ὅτι ἦλθε καί σταμάτησε κοντά στό σπίτι μου ἕνα αὐτοκίνητο πού ἔτρεχε μέ πολλή ταχύτητα. Ἄνοιξε τήν πόρτα καί βγῆκε ἔξω ἕνας εὐρωπαῖος μέ ἄσπρα ροῦχα καί μεγάλη γενειάδα. Κρατοῦσε στά χέρια του κι ἕνα βαλιτσάκι. Ἐγώ φοβήθηκα πολύ. Αὐτός ἄνοιξε τό βαλιτσάκι του, ἔβγαλε ἕνα μαντήλι καί μέ ρώτησε:

-Μέ γνωρίζεις ποιός εἶμαι;

-Ὄχι τοῦ εἶπα.

-Ἐγώ εἶμαι ὀρθόδοξος παπᾶς. Ὀνομάζομαι παπᾶ-Κοσμᾶς, πού πέθανα πρίν λίγα χρόνια. Πήγαινε στήν ἐκκλησία τῶν Ὀρθοδόξων καί πές ἐκεῖ στόν Κατηχητή καί στούς Χριστιανούς νά κάνουν προσευχή γιά σένα καί θά γίνης καλά. Καί, ἄν πάλι ἀρρωστήσεις, νά ἔλθης καί νά παρακαλέσης ἐμένα καί θά σέ βοηθήσω.

Ἐγώ, ἔλεγε κατόπιν ὁ ὑποδιάκονος Ἀπόστολος, ἀπόρησα πώς ἕνας μή ὀρθόδοξος ἀξιώθηκε καί εἶδε στόν ὕπνο του τόν π. Κοσμᾶ. Μετά ἐγώ ἄρχισα νά τοῦ ἐξιστορῶ γιά τήν ἱστορία καί τήν προσφορά τοῦ π.Κοσμᾶ στό Κογκό.

Στήν συνέχεια μοῦ εἶπε τά ἑξῆς: Κάποια περίοδο ἡ γυναῖκα μου ἦτο ἔγκυος. Ἀλλά ἦτο ἀδύνατον νά γεννήσει φυσιολογικά. Πλησίαζε ὁ θάνατός της. Τότε ἐγώ φώναξα τόν π. Κοσμᾶ, ὡς ἑξῆς: «Κοσμᾶ, Κοσμᾶ, Κοσμᾶ, ἔλα νά μέ βοηθήσεις…». Τήν νύκτα ἦλθε στόν ὕπνο μου μέ τόν ἴδια τρόπο, ὅπως καί προηγουμένως. Μοῦ εἶπε: «Πήγαινε καί πές στούς Ὀρθοδόξους νά κάνουν προσευχή…» Ἡ γυναῖκα μου γέννησε, χωρίς κίνδυνο ἀγοράκι. Τό βάπτισα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί τοῦ ἔδωσα τό ὄνομα Κοσμᾶς. Ἀλλά κι ἐγώ, παρακολούθησα μαθήματα κατηχήσεως καί, ὅταν ἦλθε στήν Μπουτούμπα ὁ π. Μελέτιος μέ βάπτισε δίνοντάς μου τό ὄνομα Θωμᾶς.

Ἀδελφοί ἐν Χριστῶ,  τά χρόνια πού περνοῦμε διακρίνονται ἀπό μία εἰλικρινῆ ἐσωτερική ἀναζήτησι τοῦ ἀνθρώπου γιά τό μεγάλο νόημα τῆς ζωῆς.  Εἶναι ὁ αἰῶνας τῆς Ὀρθοδοξίας,  ὁ αἰῶνας τῆς ἀναζητήσεως τοῦ Θησαυροῦ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καί τῆς ἐξαπλώσεώς του καί στούς ἄλλους λαούς πού ἀκόμη δέν Τόν βρῆκαν.  Κανείς δέν ἔτρεξε νά τούς ἀποκαλύψει τόν Θησαυρό, ἐκτός ὀλίγων. Παπικοί καί Προτεστάντες ἐξέρχονται πάνοπλοι ἀπό τήν Εὐρώπη μέ πλούσια ὑλικά μέσα καί μόρφωσι γιά νά ὁδηγήσουν τόν κόσμο ὁ καθένας στήν δική του πλάνη. Ἄραγε δέν θά ἀναστηθοῦν καί ἄλλοι Κοσμάδες καί Χαρίτωνες καί Χρυσόστομοι γιά νά ἐπωμισθοῦν τό βάρος αὐτῆς τῆς θυσίας;  Πιστεύουμε καί περιμένουμε νά ἐμφανισθοῦν νέοι, φλογεροί στήν πίστι καί στήν ἀγάπη πρός τόν Θεό καί τόν ἄνθρωπο, πού θά δικαιώσουν τίς ἐλπίδες μας.

από το βιβλίο: «Γρηγοριάτικο Γεροντικό» του Μοναχού Δαμασκηνού Γρηγοριάτη (Ι.Μ.Οσίου Γρηγορίου, Άγιον Όρος 2005).

 πηγή

Προχριστιανικές αρχαιότητες στον Άθω

Παπάγγελος Ιωακείμ - Παλιομπέης Στέφανος, 

«Προχριστιανικές αρχαιότητες στον Άθω», Το Αρχαιολογικό έργο στη Μακεδονία και στη Θράκη 16 (2002), σ. 391-405. 

Θεσσαλονίκη 2004.

Η ρωσική σταυροφορία

Αλέξης Ζακυνθινός

Ενώ η Σαουδική Αραβία κατηγορεί τη Ρωσία για θρησκευτικό πόλεμο, αρκετοί φοβούνται το ξέσπασμα μία μεγάλης σύρραξης στην περιοχή – λόγω του τεράστιου κοιτάσματος πετρελαίου που βρέθηκε από το Ισραήλ, στα υψώματα του Γκολάν

.
Σύμφωνα με μία ισχυρή ομάδα κληρικών της Σαουδικής Αραβίας, αποτελούμενης από 53 άτομα, η Ρωσία, μέσω της συμμετοχής της στη μάχη της Συρίας, σχεδιάζει μία χριστιανική σταυροφορία στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Ως εκ τούτου, η ομάδα αυτή κήρυξε έναν ιερό πόλεμο, υποσχόμενη κάθε είδους υλική, ηθική, πολιτική και στρατιωτική στήριξη σε όλους όσους τάσσονται εναντίον της κυβέρνησης της Συρίας, καθώς επίσης των συμμάχων της – της Ρωσίας και του Ιράν.

Στην ισλαμική μοναρχία, εθνική θρησκεία της οποίας είναι ο Ουαχαμπισμός, οι δηλώσεις των κληρικών έχουν επίσημο χαρακτήρα – οπότε, η έντονη προτροπή τους για έναν ιερό πόλεμο, με στόχο να προστατευθεί ολόκληρο το ισλαμικό έθνος, έχει πολύ μεγάλη σημασία.
Οι κληρικοί θεωρούν επίσης πως το ξεκίνημα των ρωσικών βομβαρδισμών εναντίον της συριακής αντιπολίτευσης είναι παρόμοιο με την εισβολή των Ρώσων στο Αφγανιστάν το 1980 – ενώ η επιλογή της συγκεκριμένης χρονικής στιγμής από τον πρόεδρο Putin, συνδέεται με τις εσωτερικές συγκρούσεις μεταξύ των γενεών στο βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας, λόγω των οποίων η χώρα έχει χάσει την πολιτική της σταθερότητα.
Από την άλλη πλευρά όμως, η εισβολή της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη, η οποία δεν είναι σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο, της δημιουργεί πολύ μεγάλα προβλήματα – πόσο μάλλον όταν η στρατηγική της Ρωσίας έχει στόχο να μειώσει την επιρροή της στον OPEC, μέσω του οποίου οι Σαουδάραβες μπορούσαν να ελέγχουν ανέκαθεν την τιμή του πετρελαίου. Στα πλαίσια αυτά, η οικονομική κατάσταση της χώρας επιδεινώνεται ραγδαία – οπότε δεν είναι απίθανο να επικρατήσει το σενάριο της χρεοκοπίας της (άρθρο).
.

Η ευρωπαϊκή αλλαγή στάσης

Περαιτέρω, ενώ το γεωπολιτικό θρίλερ στην περιοχή συνεχίζεται, με τις Η.Π.Α. να μην αντιδρούν στα σχέδια της Ρωσίας, σύροντας την ενδεχομένως σε μία οικονομική παγίδα (άρθρο), η Ευρώπη αλλάζει ξαφνικά πορεία – ανακοινώνοντας πως επιθυμεί πια ομαλές σχέσεις με τη Ρωσία.
Έχοντας ενδεχομένως εντυπωσιαστεί από τις ρωσικές επιτυχίες, καθώς επίσης προσπαθώντας να βρει κάποια λύση, όσον αφορά τα τεράστια κύματα μεταναστών που κατευθύνονται προς την κεντρική Ευρώπη και ειδικά στη Γερμανία, ο πρόεδρος της Κομισιόν δήλωσε πως η ΈΕ δεν πρέπει να δέχεται τις αμερικανικές υποδείξεις, όσον αφορά τις σχέσεις της με τη Ρωσία – κάτι που δημιουργεί την εντύπωση πως έχει στόχο το τέλος των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί.
«Οι Ρώσοι είναι ένας υπερήφανος λαός, η χώρα μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο«, δήλωσε ο κ. Juncker, κάνοντας σύμφωνα με πολλούς την ανάγκη φιλότιμο. «Δεν επιτρέπεται να την εκτοπίσει κανείς από την παγκόσμια σκηνή επειδή διαφορετικά, όπως διαπιστώσαμε, επιστρέφει πολύ γρήγορα. Πρέπει να συμπεριφερόμαστε με ευπρέπεια στη Ρωσία, ενώ δεν θα επιτρέψουμε να μας υπαγορεύει τις σχέσεις μας μαζί της η Ουάσιγκτον«, συνέχισε, επικρίνοντας παράλληλα τον πρόεδρο των Η.Π.Α., επειδή είχε υποβαθμίσει τη Ρωσία σε μία περιφερειακή δύναμη, χωρίς παγκόσμιες προεκτάσεις.
Οι δηλώσεις αυτές είναι προφανώς ιδιαίτερα αξιοσημείωτες, επειδή μέχρι σήμερα η ΕΕ συμφωνούσε απόλυτα με τις Η.Π.Α. στο θέμα της επιβολής κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας – ενώ ακολουθούν μετά το σκάνδαλο διαφθοράς της VW (άρθρο), η οποία έχει κάνει περισσότερες παρατυπίες στα οχήματα της, από αυτές που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, ανησυχώντας πολύ για τις εξαγωγές της.
.

Το Ισραήλ

Συνεχίζοντας, αρκετοί φοβούνται το ξέσπασμα ενός μεγάλου πολέμου στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, με απρόβλεπτες προεκτάσεις, κρίνοντας από την  ανακάλυψη ενός τεράστιου κοιτάσματος πετρελαίου από το Ισραήλ. Το γεγονός αυτό όμως δεν είναι τόσο θετικό για τη χώρα, όσοι ακούγεται – αφού βρέθηκε στα υψώματα του Γκολάν, το οποίο ανήκε στη Συρία και καταλήφθηκε από το Ισραήλ κατά τη διάρκεια του εξαήμερου πολέμου του 1967 (χάρτης που ακολουθεί).
.

.
Στο σημείο αυτό η κατάσταση περιπλέκεται, επειδή αφενός μεν το Ισραήλ θεωρεί δική του την περιοχή, αφετέρου ο ΟΗΕ έχει διαφορετική άποψη, κρίνοντας πως αποτελεί έδαφος της Συρίας. Εύλογα λοιπόν κυριαρχεί η εντύπωση ότι, το γεγονός αυτό ίσως αποτελέσει τη σπίθα που θα οδηγούσε σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο – λόγω των οικονομικών συμφερόντων που διακυβεύονται, ενώ συμμετέχουν στη διαμάχη όλες οι μεγάλες δυνάμεις, έχοντας ήδη δημιουργήσει αντίπαλες συμμαχίες.
Σύμφωνα τώρα με μία ισραηλινή αναφορά (πηγή), οι ποσότητες πετρελαίου που βρέθηκαν είναι τεράστιες – πολλά δισεκατομμύρια βαρέλια, τα οποία θα μπορούσαν να καλύψουν εύκολα τις ανάγκες της χώρας (270.000 βαρέλια ημερησίως) για πολλά χρόνια. Φυσικά πρέπει να βρεθεί πόσο κοστίζει η εξόρυξη του, για να αποδειχθεί εάν είναι συμφέρουσα ή όχι – ενώ προφανώς οι Άραβες γείτονες του Ισραήλ δεν θα επιτρέψουν εύκολα την εξόρυξη του δικού τους πετρελαίου.

Συνεχίζοντας, πρόκειται για ένα ιδιαίτερα ασυνήθιστο, πολύ μεγάλο κοίτασμα, με βάση τους επιστήμονες της χώρας (πηγή), πάχους 350 μέτρων, όταν τα φυσιολογικά έχουν πάχος 20 έως 30 μέτρα – υπενθυμίζοντας πως τα υψώματα του Γκολάν, τα οποία θέλει να ανακαταλάβει η Συρία, ενδεχομένως με τη βοήθεια της Ρωσίας, δεν έχουν μόνο μεγάλη στρατηγική σημασία ή πετρέλαιο αλλά, επίσης νερό, το οποίο είναι πολύ σημαντικό για την ευρύτερη περιοχή.

Όλα αυτά συμβαίνουν σε μία εποχή, όπου οι εντάσεις μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων είναι εξαιρετικά μεγάλες (πηγή) – με πολλούς να θεωρούν πως σύντομα θα ανακηρυχθεί ένα ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, με πρωτοβουλία της Γαλλίας, το οποίο θα εξυπηρετούσε τα σχέδια των μεγάλων δυνάμεων, επαναφέροντας τη σταθερότητα στην περιοχή.
Σύμφωνα τώρα με γνωστό αμερικανικό περιοδικό, εάν η Γαλλία καταθέσει αίτημα για την ίδρυση ενός παλαιστινιακού κράτους, τότε το δημοκρατικό κόμμα των Η.Π.Α. θα πιέσει τον πρόεδρο να μην το εγκρίνει (πηγή) – αν και ο κ. Obama δεν έχει αντιδράσει μέχρι στιγμής, εκφράζοντας με σαφήνεια τις απόψεις του.
Εάν όμως τα πράγματα επιδεινωθούν, τότε θεωρείται βέβαιο πως θα ενισχύσει την πρόταση που θα καταθέσει η Γαλλία περί της ανεξαρτησίας της Παλαιστίνης – κάτι που όμως πιθανότατα θα αποτελέσει το εναρκτήριο λάκτισμα ενός τεραστίων διαστάσεων πολέμου στη Μέση Ανατολή.
.

Η παρεμβολή του Ιράκ

Περαιτέρω, φαίνεται πως η Ρωσία και το Ιράν αναλαμβάνουν ηγετικό ρόλο στο Ιράκ, χωρίς τη συμμετοχή των Η.Π.Α. – ιδρύοντας μία δική τους μυστική υπηρεσία (JICC), επειδή δεν εμπιστεύονται καθόλου τη CIA.
Για την κυβέρνηση του Ιράκ βέβαια η προσέγγιση της Ρωσίας δεν αποτελεί κάποια ριζική αλλαγή, στη μέχρι τώρα πολιτική της απέναντι στις Η.Π.Α. – εν τούτοις, ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί, παρά το ότι θεωρεί πως είναι υποχρεωμένη να δέχεται κάθε βοήθεια, στην προσπάθεια της να αντιμετωπίσει με επιτυχία την ISIS.
Πάντως, η επιδείνωση των σχέσεων του Ιράκ με τις Η.Π.Α. φαίνεται από την αντίδραση της υπερδύναμης στο θέμα της JICC, η οποία θεωρείται ως απειλητική για τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες – αφού δήλωσε πως θα περιορίσει την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ της CIA και της κυβέρνησης του Ιράκ.
Ολοκληρώνοντας, αρκετά ΜΜΕ των Η.Π.Α. προβλέπουν μία πανωλεθρία της χώρας τους στην περιοχή, ανάλογη με αυτήν του Βιετνάμ – καθώς επίσης την ανάδειξη της Ρωσίας σε μία παγκόσμια στρατιωτική δύναμη, η οποία θα αμφισβητήσει ευθέως την αμερικανική ηγεμονία στον πλανήτη.
.

Η γερμανική σκοπιά

Η Γερμανία τώρα, η οποία βίωσε χθες μία από τις ισχυρότερες διαδηλώσεις εναντίον του οικονομικού ΝΑΤΟ που δρομολογεί η παγκόσμια ελίτ με την υπογραφή της TTIP, με τη συμμετοχή 250.000 ατόμων που συγκεντρώθηκαν στο Βερολίνο, θεωρεί πως αφενός μεν ο πόλεμος της Ουκρανίας, αφετέρου η επέμβαση της Ρωσίας στη Συρία, σηματοδοτούν μία αλλαγή εποχής – όπου τελειώνει η κυριαρχία της Δύσης στον πλανήτη.
Ως εκ τούτου, παύει να υπάρχει η «Pax Americana», όπου οι Η.Π.Α. επέβαλλαν και εγγυούταν την παγκόσμια τάξη πραγμάτων – με τη συμμαχία της Ευρώπης και της Ιαπωνίας. Στα πλαίσια αυτά, ο πρόεδρος Putin έχει αναλάβει το ρόλο του καταστροφέα, ενώ στο παρασκήνιο κρύβεται η Κίνα – ο μελλοντικός ηγεμόνας.
Η καγκελάριος είχε ισχυριστεί βέβαια, σε μία τηλεφωνική επαφή της με τον αμερικανό πρόεδρο ότι, ο Ρώσος ομόλογος του ζει σε άλλον πλανήτη – κάτι που όμως ισχύει ασφαλώς και για τη Δύση, η οποία φάνηκε πως δεν είχε κανένα σχέδιο στο θέμα της Συρίας.
Όταν δε η Δύση δήλωνε ανόητα πως η Ρωσία έχει απομονωθεί από τη διεθνή κοινότητα μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, υιοθετούσε έναν παγκόσμιο χάρτη που δεν έχει καμία σχέση με το σημερινό, αλλά με τους πολύ προηγούμενους αιώνες – αφού η Ευρώπη έχει πάψει να αποτελεί το κέντρο του κόσμου, η Ιαπωνία είναι βυθισμένη σε μεγάλα οικονομικά προβλήματα, ενώ οι Η.Π.Α. αδυνατούν πλέον να επιβάλλουν τη θέληση τους, έχοντας καταστρέψει οικονομικά το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού τους.
Περαιτέρω, είτε το θέλει κανείς είτε όχι, όλο και περισσότερες χώρες αρνούνται να αντιμετωπίσουν το Ρώσο πρόεδρο ως το «λεπρό» της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής – όπως για παράδειγμα ο πρόεδρος της Κίνας, ο οποίος επισκέφθηκε πρόσφατα τη Μόσχα, ο πρωθυπουργός της Ινδίας που συνεχάρη τον κ. Putin για τα γενέθλια του, καθώς επίσης ο υπουργός άμυνας της Σαουδικής Αραβίας που, μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα, πήγε δύο φορές στη ρωσική πρωτεύουσα.
Στα πλαίσια αυτά, οι Γερμανοί προτείνουν μία παραλλαγή της συμφωνίας του Ελσίνκι που υπεγράφη το 1975 από την Ευρώπη, τις Η.Π.Α. και τον Καναδά – η οποία προέβλεπε το σεβασμό των συνόρων μεταξύ των κρατών, τη μη παρεμβολή στα εσωτερικά ζητήματα άλλων χωρών, καθώς επίσης το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (πηγή).
Σύμφωνα με τους ίδιους, η συμφωνία έκανε ασφαλέστερη την Ευρώπη, καθώς επίσης, σε μακροπρόθεσμο χρονικό διάστημα, πολύ πιο ελεύθερη – ενώ διεύρυνε τα δικαιώματα των χωρών του συμφώνου της Βαρσοβίας, διευκολύνοντας την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος.
Εκτός αυτού, εμπόδισε το ξέσπασμα ενός πυρηνικού πολέμου των Η.Π.Α. με τη Σοβιετική Ένωση, ως αποτέλεσμα μίας σειράς κρίσεων του παρελθόντος – του πολέμου της Κορέας, των λαϊκών εξεγέρσεων του 1953 στο Ανατολικό Βερολίνο, στην Ουγγαρία το 1956, στην Τσεχοσλοβακία το 1968, του τείχους του Βερολίνου το 1961, της κρίσης στην Κούβα το 1962, του πολέμου του Βιετνάμ κοκ.
Επομένως, κάτι ανάλογο θα έπρεπε να δρομολογηθεί και σήμερα, αφού μόνο οι κανόνες που θα συμφωνούνταν από κοινού μπορούν να αποτρέψουν την εξέλιξη ενός ψυχρού πολέμου σε έναν παγκόσμιο – κάτι που θα μπορούσε να συμβεί κατά τους Γερμανούς, αφού οι συνθήκες θυμίζουν επικίνδυνα το χρονικό διάστημα πριν από τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο (άρθρο).
.

Επιμύθιο

Από όλα τα παραπάνω, όπου δεν πρέπει να υποτιμάται η ανάμιξη της Τουρκίας στην περιοχή, η οποία έκανε τεράστια λάθη ερχόμενη σε αντιπαράθεση τόσο με τις Η.Π.Α., όσο και με τη Ρωσία, ενώ είναι αντιμέτωπη με μεγάλα δικά της προβλήματα (Κουρδικό, κίνδυνοι τριχοτόμησης της – άρθρο), συμπεραίνει κανείς πως η Μέση Ανατολή είναι ένα καζάνι που βράζει – αποτελώντας έναν πολύ μεγάλο κίνδυνο για την Ευρώπη, από πάρα πολλές διαφορετικές πλευρές (ενεργειακή τροφοδοσία, μεταναστευτικό κλπ.).

Στα πλαίσια αυτά, η γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας είναι μεγαλύτερη από ποτέ – μία ευκαιρία που δεν πρέπει να χάσει η κυβέρνηση, αφού ίσως της επιτρέψει την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων της χώρας μας. Το ίδιο μεγάλες είναι όμως και οι απειλές για την πατρίδα μας, αφού δεν απέχουμε πολύ από το επίκεντρο του ενδεχόμενου σεισμού – έχοντας παράλληλα τεράστιες εσωτερικές αδυναμίες, σε πάρα πολλά πεδία.

Κατά την άποψη μου βέβαια, ο κίνδυνος να ξεσπάσει ένας τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, με αφετηρία τη Μέση Ανατολή, δεν είναι μεγάλος – είναι όμως υπαρκτός, οπότε οφείλει να προβληματίσει τους πάντες. Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι, ελάχιστες ημέρες πριν από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, κανένας δεν ανησυχούσε ούτε έκανε αντίστοιχες προβλέψεις – πως η Δύση υπνοβατούσε, αδυνατώντας να αντιληφθεί το γκρεμό που έχασκε μπροστά της.

Αλέξης Ζακυνθινός, Senior Analyst (Geopolitics)

© Copyright 2015 — Analyst.gr. Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση / αναπαραγωγή περιεχομένων του παρόντος website με οποιοδήποτε τρόπο χωρίς προηγούμενη έγγραφη άδεια των εκδοτών.

πηγή 

Δε κάνω 'γω και με πολλούς

κι αμοναχός καλλιά 'ναι

για δε με ταραχά κιανείς

κι όλα καλά μου πάνε...!!!