Σαν σήμερα 4 Φεβρουαρίου 1843…

Ήταν 3 Φεβρουαρίου του 1843, όταν το βασιλικό ζεύγος του Όθωνα και της Αμαλίας παρέθετε χορό στα ανάκτορα, με αφορμή την επάνοδό του στη χώρα.  Μεταξύ των επίσημων προσκεκλημένων, ήταν και ο «Γέρος του Μωριά», ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.  Στις 11 το βράδυ, αναχώρησε για το σπίτι του.  Το πρωί τον βρήκαν νεκρό. Εκείνο το πρωινό της 4^ης Φεβρουαρίου, οι κάτοικοι της πρωτεύουσας γρήγορα έμαθαν το γεγονός.  Το Υπουργικό Συμβούλιο κήρυξε τριήμερο πένθος.  Η σορός του ντυμένη με τη στολή του Αρχιστράτηγου, μεταφέρθηκε στο ναό της Αγίας Ειρήνης.  Σύμφωνα με πληροφορίες από τις πηγές εκείνης της εποχής, στην κηδεία συμμετείχαν 10.000 άνθρωποι που συγκεντρώθηκαν για να αποχαιρετήσουν εκείνον που ξεσήκωσε το υποταγμένο γένος και το οδήγησε στην ελευθερία και την εθνική ανεξαρτησία.

Μεταξύ αυτών είναι πολύ πιθανό να υπήρχαν και αρκετοί νέοι, προς τους οποίους είχε απευθυνθεί μερικά χρόνια πριν (το 1843), όταν είχε επισκεφθεί το Ελληνικό Γυμνάσιο και εκφώνησε τον χαρακτηριστικό Λόγο του στην Πνύκα:

«Εις τον τόπο τούτο, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος μας και προ αυτού και ύστερα απ’ αυτόν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ’ αυτά να κάμομε συμπερασμούς και διά την μέλλουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα. Και διά τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωας, στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, διά ταύτα σας λέγουν καθ’ ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι μας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήταν σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθησαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των…

Όταν αποφασίσαμε να κάμομε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πώς δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε: «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα;», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας ή επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι, εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση…

Να μην έχετε πολυτέλεια, να μην πηγαίνετε εις τους καφενέδες και τα μπιλιάρδα. Να δοθείτε εις τας σπουδάς σας και καλύτερα να κοπιάσετε ολίγον, δύο και τρεις χρόνους και να ζήσετε ελεύθεροι εις το επίλοιπο της ζωής σας, παρά να περάσετε τέσσαρους – πέντε χρόνους τη νεότητά σας, και να μείνετε αγράμματοι. Να σκλαβωθείτε εις τα γράμματα σας. Να ακούετε τας συμβουλάς των διδασκάλων και γεροντοτέρων, και κατά την παροιμία, «μύρια ήξευρε και χίλια μάθαινε». Η προκοπή σας και ή μάθησή σας να μην γίνει σκεπάρνι μόνο διά το άτομό σας, αλλά να κοιτάζει το καλό της κοινότητος, και μέσα εις το καλό αυτό ευρίσκεται και το δικό σας καλό…

 Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε και διά να γίνει τούτο πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του θρόνου και την φρόνιμον ελευθερία!»

Κατερίνα Χουζούρη

πηγή 

Η ομορφιά είναι μια υπόσχεση ευτυχίας

Stendhal

Άλλη μια ηλιθιότητα των Συριζαίων ...που πληρώνουν όμως οι αφελείς!

Πίστεψε στο «δεν πληρώνω» και τώρα καλείται να πληρώσει 22.000 ευρώ για διόδια 420 ευρώ

Ο μέχρι πρότινος συμβασιούχος αρχαιολόγος και νυν άνεργος, πρέπει να πληρώσει τα πρώτα 8.500 ευρώ μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου

Θυμάστε το κίνημα «Δεν Πληρώνω», το οποίο υποστήριζε με όλες τις δυνάμεις του ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση; Ο Γιώργος Θεοφάνους ήταν ένας από εκείνους τους πολίτες, οι οποίοι πίστεψαν πως ο Αλέξης Τσίπρας και τα στελέχη του κυβερνώντος – πλέον – κόμματος, θα έμεναν πιστοί στα λεγόμενά τους. Τα πράγματα όμως, δεν εξελίχθηκαν όπως τα περίμενε. Ένα χρόνο μετά την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, ο μέχρι πρότινος συμβασιούχος αρχαιολόγος και νυν άνεργος, καλείται να πληρώσει 22.000 ευρώ στην εφορία, για μη καταβολή διοδίων ύψους 420 ευρώ!

Το απίστευτο αυτό πρόστιμο πρέπει να πληρώσει για τις 130 φορές που πέρασε από τα διόδια Πολυμύλου, στην Εγνατία Οδό, από το 2013 έως τα μέσα του 2015. Όπως αναφέρεται στην ειδοποίηση της εφορίας, θα πρέπει να καταβάλει το ποσό των 8.500 ευρώ μέχρι το τέλος του τρέχοντος μήνα, ενώ συνολικά θα πληρώσει 22.000 ευρώ, με τα περαιτέρω πρόστιμα και τις προσαυξήσεις για το διάστημα αυτό.

Σε δηλώσεις του στο MEGA, ο υποστηρικτής στου κινήματος «Δεν Πληρώνω», απευθύνει κραυγή αγωνίας, λέγοντας ότι κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του και ότι, όντας, άνεργος, δεν έχει τρόπο να ανταποκριθεί στο ποσό αυτό. 

δείτε το βίντεο εδώ

Παναγιώτης Αλεξιάδης: Ο πρώτος των πρώτων

Του Μανώλη Δημελλά

Με την όραση μεγάλο πρωταγωνιστή των αισθήσεων και την κοινωνία να υποκλίνεται όλο και πιο βαθιά στην εικόνα, οι διαφορετικότητες μοιάζουν αδιέξοδα που πνίγονται στην αμφισβήτηση. Τι μπορεί να ξεπεράσει τους σκληρούς οπτικούς ρεαλισμούς και τις φάλσες ή αληθινές δισδιάστατες αναπαραστάσεις; Μα τι άλλο από έναν χαρισματικό άνθρωπο!

Σήμερα, 28 Γενάρη του 2016, στην αίθουσα τελετών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών ο όρκος θα διαβαστεί με την μέθοδο Μπράιγ! Με το σύστημα γραφής και ανάγνωσης τυφλών.

Ο πρώτος των πρώτων, ο Παναγιώτης Αλεξιάδης, αποφοιτά έπειτα από τέσσερα χρόνια αριστείας με τον απίστευτο βαθμό που αγγίζει το 9,5! Και ενώ ήδη έχει αποστηθίσει τον όρκο του, διάλεξε να τον διαβάσει, για την ακρίβεια να ψηλαφίσει από ένα χαρτί, με εκείνα τα...

παράξενα γράμματα της μεθόδου που έμαθε γράμματα και έτσι να μας δείξει ότι το μόνο εμπόδιο στα ανθρώπινα όρια είναι τα σκληρά αόρατα προσωπικά συρματοπλέγματα.

Ο Παναγιώτης αριστεύει σταθερά από τα παιδικά του χρόνια. Τελείωσε το 35ο Δημοτικό σχολείο Πειραιά και συνέχισε στο Μουσικό Σχολείο Αλίμου.

Όλα τα χρόνια ήταν πρώτος και ολοκλήρωσε το Λύκειο με βαθμό 19,6! Τον Οκτώβρη του 2011 πέτυχε πρώτος την εισαγωγή του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στο τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας. Και τα τέσσερα χρόνια ήταν αριστούχος και υπότροφος από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών!

Πρόκειται για ένα φαινόμενο που με την απλότητα, την ειλικρίνεια και την αυθεντικότητα του γίνεται ο καλύτερος οδηγός μας. Αφού τα όρια, οι ανθρώπινες αδυναμίες, τα στερεότυπα και οι κοινωνικοί διαχωρισμοί, όλα γκρεμίζονται σαν παιδικές οφθαλμαπάτες μπροστά σε μια κουβέντα με τον αριστούχο Παναγιώτη Αλεξιάδη.

-Και οι δυο γονείς σου είναι εκπαιδευτικοί. Πατέρας είναι ο γνωστός καθηγητής Λαογραφίας Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης και μητέρα η δασκάλα Εύη Μελά Αλεξιάδη, αυτό τελικά σε φρέναρε ή μήπως βοηθούσε;

-Ποτέ δεν με πιέσαν, ποτέ δεν μου είπαν: κάτσε διάβασε! Αντίθετα εγώ τους έσπρωχνα και πίεζα! Έπαιρνα την πρωτοβουλία για μελέτη. Κι εκείνοι ήταν σίγουροι για μένα, ποτέ δεν έδειξαν να αμφιβάλουν.

-Πώς φτάνεις, μα και πως κρατάς σταθερή συνέχεια σε ετούτη τη πρωτιά;

-Από το Δημοτικό είχα ελάχιστο ελεύθερο χρόνο, διάβαζα πολλές ώρες και στερήθηκα κάποιες εξόδους, αλλά δεν το μετάνιωσα, γιατί όταν κανείς θέλει να πετύχει κάτι οφείλει να προσπαθήσει, ακόμα και να θυσιάσει κι άλλα πράγματα που ίσως να του αρέσουν. Ακριβώς το ίδιο έκανα και στο πανεπιστήμιο. Μάλιστα για να προλάβω να βγάλω την ύλη, εκείνες τις τελευταίες ημέρες κάθε εξεταστικής δεν παρακολουθούσα ούτε τα μαθήματα.

-Και τώρα, ποιοι είναι οι στόχοι σου; Τι ακολουθεί;

-Από την επόμενη χρονιά σκέφτομαι να ξεκινήσω ένα μεταπτυχιακό στον τομέα της Λαογραφίας. Όμως πρώτα θέλω να ξεκουραστώ και να το μελετήσω. Διαπιστώνω ότι πρέπει να ασχοληθούμε με την παράδοση, γιατί αν την αφήσουμε τότε κι αυτή θα μας αφήσει. Όμως χωρίς την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα η Ελλάδα δεν θα προκόψει.

-Αυτή η επιλογή έχει επιρροές από τον Λαογράφο πατέρα σου;

-Όχι, κυρίως είναι το νησί, η Κάρπαθος, τα γλέντια, η απίστευτη παράδοση του τόπου, εδώ και πολλά χρόνια έχει βάλει το μικρόβιο μέσα μου.

-Μιλάς συχνά για την Κάρπαθο. Μα τι σε έχει δέσει τόσο πολύ με το νησί σου;

-Εκτός από την καταγωγή, αυτός ο τόπος είναι μοναδικός. Η ηρεμία, η θάλασσα, η γαλήνη. Αυτά που δεν βρίσκουμε στην Αθήνα, μα ούτε και στις άλλες πόλεις. Μέσα στα όνειρα μου, μα αλήθεια δεν το θεωρώ και όνειρο, είναι να ζήσω μόνιμα στην Κάρπαθο. Θέλω να περάσω τη ζωή μου εκεί, μακριά από το άγχος, να δουλέψω και να προσφέρω από το νησί μου.

-Ποίηση, Λογοτεχνία. Ποιοι δημιουργοί σε τραβάνε περισσότερο;

-Από ποιητές ξεχωρίζω τον Σολωμό και το Ρίτσο. Ο πρώτος, ο εθνικός μας ποιητής, τονώνει το ηθικό και με κάνει να νιώθω πιο δυνατό, όσο για τον Ρίτσο είναι ήπιος, είναι φωτεινός, δεν είναι απαισιόδοξος. Κι από λογοτέχνες τον Παπαδιαμάντη. Η απίστευτη γλώσσα, τα έργα του είναι μοναδικά και με αγγίζουν.

-Η κοινωνία μας εξελίσσεται; Πάμε μπροστά; Οι άνθρωποι γίνονται καλύτεροι;

-Έχουμε ακόμη πολύ δουλειά, πολύ δρόμο για να στρώσουμε. Φαίνεται πως πρέπει να περάσουμε και άλλες δυσκολίες για να συνέλθουμε ως Ελλάδα. Ίσως να θέλουμε λίγα χρόνια που θα ζήσουμε ακόμη πιο δύσκολα, στο τέλος όλα θα μας βγουν σε καλό.

-Η υπόθεση με την αριστεία και τον μεγάλο ντόρο που έγινε πρόσφατα πως σου φάνηκε;

-Η τωρινή κυβέρνηση σε αυτό το θέμα έχει κάνει λάθος. Όλοι οι μαθητές προσπαθούν, αλλά αυτοί που αριστεύουν αφιερώνουν λίγο παραπάνω χρόνο και για αυτό το λόγο είναι σημαντικό να υπάρχει μια ανταμοιβή. Δεν είναι ανάγκη να είναι χρήματα, αν και είναι καλό να υπάρχουν, αλλά κάτι που προβάλει αυτόν τον αγώνα.

-Υπάρχει κάτι στη ζωή σου που θα ήθελες να ήταν αλλιώς;

-Δν νιώθω ότι λόγω της όρασής μου λείπει κάτι ή ότι θα ήθελα κάτι διαφορετικό από αυτό που ήδη έχω. Το μόνο που θα ήθελα είναι τη δική μου οικογένεια, όλα θα έρθουν με τη σειρά τους.

Ο Παναγιώτης Αλεξιάδης με ξενάγησε στο γραφείο του και εκεί προσπάθησε να εξηγήσει τι σημαίνει πάθος και ασταμάτητη μάχη μέσα στη ζωή. Μια γραμμένη σελίδα Α4 γίνεται 4, με την μέθοδο Μπραιγ!

Έτσι ένα μικρό βιβλίο για κείνον είναι ένας χοντρός τόμος. Επίσης δεν υπάρχουν σημειώσεις για φοιτητές με προβλήματα όρασης κι έτσι αφού ηχογραφούσε τις παραδόσεις, στη συνέχεια ξενυχτούσε μερόνυχτα, δαχτυλογραφούσε στην ειδική γραφομηχανή και μελετούσε!

Ένας απίστευτος και ασταμάτητος αγώνας που σε ανταμοιβή τον έφερνε σταθερά στην πρώτη θέση. Κι όμως όταν μιλάει για την κοινωνία, ξεχωρίζει και δείχνει σε μια κατεύθυνση που όλοι τη γνωρίζουμε, αλλά πολλές φορές προσπερνάμε στα βιαστικά:

Αγάπη, αλληλοκατανόηση και αλληλοσεβασμός.

Χωρίς αυτά τα τρία δε μπορούμε να τα καταφέρουμε και επειδή σήμερα αυτά δεν υπάρχουν, για αυτό το λόγο έχουμε ανισορροπηθεί. Πρέπει επειγόντως να βρούμε τις ισορροπίες μας.Τώρα το πως μπορεί να γίνει, ας σκεφτεί ο καθένας τι θέλει, ας αποφασίσει και όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε. Να αφήσουμε στην άκρη δικαιολογίες και το γνωστό δεν μπορώ. Μόνο το δεν θέλω υπάρχει.

Αν δεν θέλω κάτι δεν το κάνω!

πηγή

«Εκεί οι Άγγελοι θα δώσουν τον θρόνο του Βυζαντίου σ’ έναν άγιο…»

ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΟΖΕΒΙΤΟΥ – Προφητικές φωνές (Άπό έλληνικά χειρόγραφα)

Από τα ποιήματα του Οσίου Ιωάννη του Χοζεβίτη

~ Στά χρόνια του εσχάτου αιώνος θά παύσουν οί πνευματικοί ποιμένες νά φροντίζουν γιά τό ποίμνιο άκολουθώντας τό κοσμικό ρεύμα.
Τήν σκολιά όδό θά βαδίζουν, αφήνοντας τόν πατερικό δρόμο καί δέν θά ψάλλουν στά πρόβατα μέ τήν ποιμενική φλογέρα.
Θά καύσουν μέ τήν «πρόοδο» τήν πνευματική μάνδρα κι ό καπνός θά προξενεί τήν αίρεση του παπικού δόγματος.
Τότε ό κόσμος μέ τήν επιστήμη θά κάνη πολλές έφευρέσεις καί δέν θά ύπάρχη σ’ αύτήν ή πίστις, ούτε ό φόβος τοϋ Θεοϋ
Ό απλοϊκός λαός άπό τόν φόβο τών αιωνίων βασάνων θά φυλάγει μέ άκρίβεια τις θείες εντολές.
Άλλά ζώντας στήν άναρχία χωρίς πνευματικούς όδηγούς θά μισηθούν άπό τήν εξουσία καί πολλοί θά φυλακισθούν.
Μέ θερμό ζήλο θά έπιδίδωνται στά καλά καί ταπεινά έργα θεωρούμενοι άπό τόν κόσμο ότι έχασαν τά μυαλά των.
Ή άνθρώπινη σοφία είδωλα θά λατρεύσει κοσμικά καί ό άσύδοτος κόσμος θά τά χρησιμοποιήσει ως μέσα σωτηρίας.
Θά κουρεύουν γένεια καί μαλλιά καί τά ένδύματά των θά κοντύνουν κι όλους στ’ άλήθεια τούς νόμους σύμφωνα μέ τήν μόδα θά θεσπίσουν.
Δέν θά ύπάρχει ντροπή στούς νέους ούτε στά άδέλφια μεταξύ των άγάπη, ένώ ή μόδα θά παρασύρει όλους τούς άκολάστους ανθρώπους.
Τότε ό Θεός μέ άηδία θ’ άντικρύσει τούς θνητούς καί πολλούς θά στερήσει τής ζωής, όπως κάποτε μέ τούς Σοδομίτας.
Τότε ή γή δέν θά καρποφορεί καί οί δουλειές θά λιγοστέψουν διότι πολλοί θά πιστεύουν στόν σατανά ως σύντροφο τής έλεύθερης ζωής τους!

Τότε θά βράζει ό κόσμος σάν ένα καζάνι στήν φωτιά —καιόμενος άπό τήν τυφλή οργή—και ειρήνη σ αυτόν δέν θα υπάρχει
Οί μεγάλοι καί φοβεροί πόλεμοι θά’ ναι πυκνοί σάν κρίκοι αλυσίδας άλλά ό τρομερώτερος άπ’ όλους θά είναι ό τών έπτά κρατών στό Βυζάντιο!

Οί πολιτισμένοι λαοί, όταν πολύ θά προοδεύσουν, σάν πεινασμένα θηρία μεταξύ των θά σπαράζωνται.
Θά φτιάξουν αύτά τά πετούμενα μέ τήν ούρά των σάν τού σκορπιού καί μεγάλη σύγχυσις θά γίνη, όπως στόν πύργο τής Βαβέλ.

Τότε θά κατασκευασθούν φοβεροί δράκοντες άπό μέταλο σκορπίζοντας τόν όλεθρο άπό τό στόμιο των καί καπνό μέ θανατηφόρο δηλητήριο.
Ζωντανοί μόνο τό ένα τρίτο άπ’ όλο τόν κόσμο θά γλυτώσουν ένώ οί άλλοι μέ θάνατο στόν έσχατο πόλεμο θά τελειωθούν!

«Αγγελος έξ ούρανού» θά έλθη κράζοντας μέ δυνατή φωνή νά σταματήση τό μακελειό τών δυνάμεων στήν Κωνσταντινούπολη
Έκεί οί άγγελοι θά δώσουν τόν θρόνο τού Βυζαντίου σ’ έναν άγιο καί ειρηνικά όλοι θά ύπακούουν μή έχοντας πόλεμο στήν γή.

Τότε ή Όρθοδοξία σ’ όλο τόν κόσμο θά άκτινοβολήσει, θά άφανισθεί ή κακία καί μεγάλη αγάπη θά ύπάρχει!
από το βιβλίο: «Ό Βίος καί τά ποιήματα του Όσίου Ιωάννου τον Χοζεβίτου 1913-1960» – Μετάφρασις: Μον. Δαμασκηνός Γρηγοριάτης, 1984
 πηγή

Φωτογραφική ματιά από την πανήγυρη του αγίου Σάββα στην Ιερά Μονή Χιλιανδαρίου

Λαμπρά πανήγυρις τελέστηκε στην Ιερά Μονή Χιλανδαρίου επί τη μνήμη του αγίου Σάββα των Σέρβων. Της ιεράς πανηγύρεως προεξήρχε ο Επίσκοπος Ιωνάς, Βοηθός Επίσκοπος του Μητροπολίτου Κιέβου Ονουφρίου, ο οποίος ετέλεσε και χειροτονία εις διάκονο μοναχού της Μονής Χιλανδαρίου.

περισσότερα εδώ

Παταγονία. Από το φωτογραφικό πρότζεκτ του Andy Lee

Η συνάντηση του Ντοστογέφσκι με το στάρετς Αμβρόσιο της Όπτινα

Ο Ντοστογιέφκυ έλεγε: «Δεν υπάρχει τίποτε πιο αγαθό, πιο βαθύ, πιο συμπαθητικό, πιο λογικό, πιο γενναίο και πιο τέλειο από τον Χριστόν. Και συλλογίζομαι με αγάπη ζηλωτού πως όχι μόνο δεν υπάρχει, αλλά και δεν είναι δυνατόν να υπάρχη. Εάν κάποιος μου απεδείκνυε ότι ο Χριστός είναι μακρυά από την αλήθεια και η αλήθεια μακρυά από τον Χριστόν, θα προτιμούσα να μείνω με τον Χριστόν παρά με την αλήθεια».

Ο μεγάλος αυτός στοχαστής δεν μπορούσε να μην ελκυσθή από το μεγαλείο της Όπτινα. Είχε πολύ ενδιαφέρον να παρακολουθήση το στάρτσεστβο και να γνωρίση τον φωτισμένο στάρετς. Και πράγματι τον Ιούνιο του 1878 βρέθηκε κοντά του και παρέμεινε επί δύο ημέρες. Δεν γνωρίζουμε βέβαια τι συζήτησαν στην ιδιαίτερη συνομιλία που είχαν. Ο π. Αμβρόσιος έμεινε ευχαριστημένος μαζί του. Είπε δε χαρακτηριστικά για το πρόσωπό του: «Αυτός είναι ο μετανοών».

Η τεραστία απήχησις που είχε η μορφή του στάρετς Αμβροσίου, καθώς επίσης και το έργο του, στην ψυχή του Ντοστογιέφσκι, παρουσιάζεται ολοζώντανη στα πρώτα κεφάλαια του μεγάλου του έργου «Αδελφοί Καραμάζωφ» που τότε ακριβώς άρχισε να συγγράφη. Στο έργο αυτό, που θεωρείται μεγαλειώδης και αριστουργηματική μυθιστορηματική σύνθεσις, προβάλλεται κατά τρόπο ανάγλυφο η ζωή, η δράσις και η διδασκαλία του στάρετς Ζωσιμά. Όλη η εξωτερική περιγραφή του χώρου, του κελλιού, των διαμερισμάτων, της Μονής, μέχρι μικρών λεπτομερειών ομιλούν για την Όπτινα. Μερικοί χαρακτηρισμοί για το πρόσωπο του στάρετς μπορούν να αποδοθούν πλήρως στον π. Αμβρόσιο. Οπωσδήποτε προδίδουν τις προσωπικές εντυπώσεις του συγγραφέως. «Ο στάρετς», γράφει, «με την πρώτη ματιά που έρριχνε σ’ έναν άγνωστο, υποψιαζόταν για ποιο λόγο είχε έρθει, τι του χρειαζόταν κι’ ακόμη τι ήταν αυτό που βασάνιζε την συνείδησί του. Ο άνθρωπος που μετανοούσε έμενε κατάπληκτος, πολλές φορές τρόμαζε κιόλας, νιώθοντας έτσι να του ανοίγουν την ψυχή πριν προλάβη να πή λέξι. Πολλοί απ’ αυτούς που έρχονταν για πρώτη φορά να συνομιλήσουν ιδιαιτέρως μαζί του, έμπαιναν στο κελλί του με φόβο και ανησυχία· σχεδόν όλοι έβγαιναν υστέρα αστραποβολώντας.

Πηγή: Ο Στάρετς Αμβρόσιος, σελ. 186, Έκδοσις Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής

Το μέλι είναι πολύ ωραίο. Όταν όμως φάει κανείς πάρα πολύ, μπορεί να του δημιουργήσει εμετό. Έτσι και στα πνευματικά, δεν πρέπει να βγαίνεις αδιάκριτα από τα όρια των δυνατοτήτων σου. Να κάνεις μόνο εκείνο, που μπορείς. Αυτό θέλει ο Θεός.

Αββάς Ισαάκ.

Η καλύτερη τροφή για τον εγκέφαλο τα θαλασσινά, λένε οι επιστήμονες

 

 

Υποστηρίζουν ότι η μέτρια κατανάλωσή τους μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εκδήλωσης Αλτσχάιμερ σε ηλικιωμένα άτομα

Tα θαλασσινά είναι η καλύτερη τροφή για τον εγκέφαλο, όπως υποστηρίζουν Αμερικανοί επιστήμονες επισημαίνοντας, η μέτρια κατανάλωσή τους μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εκδήλωσης Αλτσχάιμερ σε ηλικιωμένα άτομα.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα ηλικιωμένα άτομα που κατανάλωναν θαλασσινά μία φορά την εβδομάδα και ήταν φορείς ενός γονιδίου που τους καθιστούσε ευεπίφορους στη νόσο Αλτσχάιμερ, διέτρεχαν μικρότερο κίνδυνο να εκδηλώσουν τη νόσο .

Τα πορίσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στην Αμερικανική Ιατρική Επιθεώρηση.

Οι Αμερικανοί επιστήμονες διαπίστωσαν πως , στα άτομα αυτά δεν είχαν παρατηρηθεί μεγάλες εγκεφαλικές αλλοιώσεις.   Την ίδια ώρα, ειδικοί συστήνουν να είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι στα αποτελέσματα της αμερικανικής έρευνας η οποία όπως τονίζουν, αφορά μία συγκεκριμένη ηλικιακή κατηγορία.

Η καθηγήτρια Λόρα Φίλιπς από την Ιατρική Ένωση της Βρετανίας, υπογραμμίζει πως , η έρευνα έδειξε πως η μέτρια κατανάλωση θαλασσινών θωρακίζει τον εγκέφαλο ηλικιωμένων ατόμων από το Αλτσάιμερ και τα άτομα αυτά είναι επίσης φορείς ενός γονιδίου που μπορεί να πυροδοτήσει τη νόσο.

"Δεν θα πρέπει κατά συνέπεια να εξάγουμε συμπεράσματα για τον γενικότερο πληθυσμό", επεσήμανε η Βρετανή καθηγήτρια.

Μία άλλη παλαιότερη έρευνα συμπεριέλαβε τα θαλασσινά στη λίστα με τις πιο ευεργετικές τροφές για τον εγκέφαλο.

Σύμφωνα με την Ιατρική Σχολή "Mount Sinai" στη Νέα Υόρκη, τα θαλασσινά, όπως ο σολομός, ο τόνος, το σκουμπρί και οι σαρδέλες είναι πλούσια σε ωμέγα -3 λιπαρά οξέα, ισχυρά θρεπτικά συστατικά που είναι απαραίτητα για ένα υγιές μυαλό.

Επιπλέον, ερευνητές στο πανεπιστήμιο Tufts διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που έτρωγαν ψάρι τρεις φορές την εβδομάδα, μείωναν τον κίνδυνο για Αλτσχάιμερ κατά 39%.
πηγή

Τούτου μεν του ανθρώπου εγώ σοφότερός ειμι

 

ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΠΟΥΤΑΧΙΔΗΣ


Συνεχίζοντας την προσπάθεια της πνευματικής αντίστασης απέναντι στις αμπελοφιλοσοφίες που προσβάλλουν τις θεμελιώδεις αξίες του ελληνισμού, σήμερα θα δούμε το γιατί κάποιοι επιστήμονες δείχνουν έναν περίεργο ζήλο για να αποδείξουν επιστημονικά πως δεν υπάρχει Θεός.

Λοιπόν φρονώ πως τούτοι οι άνθρωποι έχουν βαλθεί στο σισύφειο έργο της δήθεν επιστημονικής απόδειξης για την ανυπαρξία του Θεού και τροφοδοτούν τον ψευτοδιχασμό μεταξύ θρησκείας κι επιστήμης, εξαιτίας αλαζονείας.

Εξαιτίας λανθασμένης αντίληψης και θολωμένης κρίσης που οφείλεται στην οίηση και την παραζάλη από τα ραγδαία επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα του καιρού μας – αληθινά και ψεύτικα, σημαντικά κι ασήμαντα. Επίσης, στην υπερπληροφόρηση και στην παραπληροφόρηση γι’ αυτά. Τελικά αστοχούν υπερεκτιμώντας ανυπόστατα τις πραγματικές δυνατότητες της επιστήμης, τις πραγματικές δυνατότητες του ανθρώπινου είδους σήμερα. Υποφέρουν δηλαδή από μια μορφή έλλειψης επιστημονικής αυτογνωσίας. Δεν στέκονται με ταπεινοφροσύνη απέναντι στην απεραντοσύνη και τη χαοτική περιπλοκότητα του κόσμου μας, και δεν υποψιάζονται πως τελικά μπορεί να γνωρίζουμε λιγότερα πράγματα γι’ αυτόν από όσα νομίζουμε.
Ίσως γι’ αυτό εκείνος ο γίγαντας της ιατρικής επιστήμης, ο Sir William Osler (1849-1919), έλεγε κι επέμενε στους φοιτητές του: «Κανένας ανάμεσα στους ανθρώπους δεν είναι φτιαγμένος για να ξέρει την αλήθεια, την απόλυτη αλήθεια και τίποτε άλλο από την αλήθεια· ακόμα και οι άριστοι των αρίστων θα πρέπει να ικανοποιούνται όταν βρίσκουν κανένα κομματάκι της ή όταν της ρίξουν καμιά φευγαλέα ματιά, και να μην περιμένουν πως θα την γνωρίσουν ολόκληρη».

Το «γνώθι σ’ αυτόν» ήταν πάντα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του ανθρώπου γενικά, αλλά οι κύκλοι των μορφωμένων –που λένε– ανθρώπων υποφέρουν απ’ αυτό πιο πολύ. «Πολλοί πολυμαθέες νουν ουκ έχουσιν», που λέγει κι ο Δημόκριτος.

Αλλά αυτό ακριβώς δεν προσπάθησε να μας μάθει με τις διδαχές του κι ο μεγαλύτερος φιλόσοφος όλων των εποχών, ο Σωκράτης;
Δεν λέει στην απολογία του ότι ανακηρύχτηκε ο πιο σοφός ανάμεσα στους ανθρώπους από το μαντείο των Δελφών, γιατί είχε επίγνωση «ότι στην πραγματικότητα δεν μπορεί να είναι διόλου σοφός»; Όπως εξηγεί ο ίδιος, «ο Θεός μόνο είναι πράγματι σοφός και μ’ αυτόν το χρησμό αυτό λέει: ότι η ανθρώπινη σοφία έχει μικρή αξία, ίσως και καμία».
Αφιέρωσε λοιπόν τη ζωή του ο μεγάλος και διαχρονικός αυτός δάσκαλος του ανθρώπινου γένους στο να εξετάζει αυτούς που περνιούνται για σοφοί και να τους αποδείχνει πως διόλου σοφοί δεν ήταν. Κι όταν τελείωνε την εξέταση που τους έκανε με όμορφες και λογικές ερωτήσεις, φεύγοντας συλλογιόταν: «απ’ αυτόν τον άνθρωπο εγώ είμαι σοφότερος. Γιατί, όπως φαίνεται, κανένας από τους δυο μας δεν γνωρίζει τίποτα σπουδαίο. Αλλά αυτός νομίζει ότι γνωρίζει, ενώ δεν γνωρίζει. Εγώ όμως δεν γνωρίζω βέβαια τίποτα, αλλά ούτε και νομίζω ότι γνωρίζω. Φαίνεται ότι από εκείνον, γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, είμαι λίγο σοφότερος· γιατί εκείνα που δεν γνωρίζω δεν νομίζω ότι τα γνωρίζω».

Εγώ, λοιπόν, είμαι σε αυτό το θέμα μαζί με τον κράτιστο Σωκράτη. Τον μεγάλο δάσκαλο που μας δίδαξε με το λόγο του, με τη ζωή του και με το θάνατό του.

Κι αυτοί που νομίζουν πως μπορούν με κούφια, δήθεν επιστημονικά επιχειρήματα, να αποδείξουν πως δεν υπάρχει Θεός, μου φαίνεται πως είναι σαν κι εκείνους τους υπερφίαλους που ο Σωκράτης εξέταζε και προσπαθούσε να τους μάθει την ταπεινοφροσύνη. Γιατί η καλή σειρά για το «επίστασθαι», πρωτού κανείς αρχίσει ν’ αποκαλεί τον εαυτό του πραγματικό και ώριμο επιστήμονα και –προπαντός– πριν αρχίσει να διδάσκει τους άλλους, αναμφίβολα ξεκινά πρώτα από το «γνώθι σ’ αυτόν».
Και είναι αλήθεια πως όταν ο επιστήμονας ερευνά με σωστή μεθοδολογία και λογική κι ανοιχτό μυαλό το πως λειτουργεί ο κόσμος μας, βοηθιέται κάπως στο να γνωρίσει και τον εαυτό του. Κι αφού φτάσει σ’ έναν ικανοποιητικό βαθμό αυτογνωσίας από την τριβή του με την επιστήμη κι από άλλα πράγματα που του συντυχαίνουν στη ζωή, καταλαβαίνει πόσο μικρός είναι απέναντι στα μυστήρια και στη φριχτή περιπλοκότητα του «είναι». Καταλαβαίνει τις δυνατότητες, αλλά και τις αδυναμίες του, τα όρια του. Έτσι, αποκτά ταπεινό φρόνημα κι έρχεται στο «εν οίδα, ότι ουδέν οίδα».
Κι από κει κάθεται και σκέφτεται πως για να κάνει σωστή δουλειά, θα πρέπει με εξυπνάδα και πραγματισμό, με επίγνωση των περιορισμών και των αδυναμιών του, να βάζει συγκεκριμένα ερωτήματα, για να ερευνά. Ερωτήματα που με σωστές ερευνητικές πρακτικές μπορεί –δύναται– να απαντήσει στήνοντας πειραματισμούς στέρεους κι αδιαφιλονίκητους όσο είναι δυνατό. Μετά επαναλαμβάνει τα πειράματά του για σιγουριά, και δένει τα αποτελέσματά του γερά με όσες μεθόδους κι όσους τρόπους μπορεί να εφαρμόσει.

Κι όταν με τα πολλά σιγουρευτεί, δημοσιεύει τ’ αποτελέσματα της έρευνάς του και τις ανακαλύψεις του και περιμένει να τα βασανίσουν κι οι άλλοι επιστήμονες.

Κι όλο αυτό το διάστημα, μέχρι η επιστημονική κοινότητα να επιβεβαιώσει αυτά που ανακάλυψε –και το σημαντικότερο, μέχρι η εφαρμογή τους στην πράξη να τα βγάλει πέρα για πέρα αληθινά–, κάθεται με το κεφάλι σκυμμένο και λέει «δεν ξέρω... θα δούμε...είναι πολύ νωρίς για να πούμε» κι άλλα τέτοια, σε όσους τον ρωτούν. Κι όταν με τον καιρό αυτά που είπε βεβαιωθούν, τότε περνούν και στα βιβλία και βγαίνει κι αυτός κι άλλοι να τα διδάξουν στους φοιτητές τους και σε όσους άλλους δείξουν ενδιαφέρον. Αυτός είναι ο σωστός επιστήμονας. Ταπεινός, μετρημένος στα λόγια, μιλά μόνο γι’ αυτά που ξέρει καλά κι έχει αποδείξεις. Για τα άλλα, σφίγγα.
Και τώρα πείτε μου σε τι από αυτά ταιριάζουν εκείνοι που βγαίνουν με ύφος και με μια περίεργη σιγουριά κι έναν ανεξήγητο ζήλο να πουν ως επιστήμονες πως δεν υπάρχει Θεός; Τούτοι, όπως καταλαβαίνετε, παρακάμπτουν όλα τα στάδια και πηδούν στο τελευταίο: βγαίνουν στο βήμα να κηρύξουν αναπόδειχτες σοφιστείες.
Αλλά το κακό, ως συνήθως, έχει πολλά ποδάρια. Κι έτσι στο επόμενο άρθρο θα καταπιαστούμε με ένα ακόμα σχετικό ψευτοδίλημμα. Το «Ορθοδοξία ή ορθολογισμός». 
πηγή

 Η επιστήμη δεν μπορεί να αποφανθεί για το εάν υπάρχει ή όχι Θεός, διότι η επιστήμη κινείται εντός των ορίων του κτιστού. Δεν τίθεται θέμα απόδειξης όσον αφορά τον Θεό. Και βέβαια συνιστά λογικό σφάλμα ο ισχυρισμός ότι ο Θεός δεν υπάρχει εφ' όσον δεν μπορούμε να αποδείξουμε την ύπαρξή Του. Όταν όμως ο Λόγος εκπίπτει σε ορθολογισμό, τότε εμείς οι άνθρωποι αντί να αναγόμαστε προς τον Θεό, προσπαθούμε να κατεβάσουμε τον Θεό στα μικρά μας μέτρα.

Γλύπτης αναπαριστά με τσιμέντο συσκευές του παρελθόντος

Ο καλλιτέχνης Jeff Klarin σκέφτηκε να ανακινήσει την μνήμη μας και να μας συγκινήσει. Ο λόγος για τα γλυπτά που δημιουργεί ξεπερασμένων συσκευών του παρελθόντος, ανάμεσά τους μια Polaroid κάμερα, ένα Atari joystick και άλλα. Όλα κάποτε ήταν αγαπημένα gadgets της εποχής τους που πλέον χάθηκαν στον χρόνο και αντικαταστάθηκαν από άλλα πιο σύγχρονα…
Η κατασκευή τους γίνεται από τσιμέντο αρχικά, το οποίο στη συνέχεια σμιλεύεται με τα κατάλληλα εργαλεία μέχρι οι συσκευές να πάρουν την κανονική τους μορφή… “Μία αναδρομή στις συσκευές του παρελθόντος δεν είναι κακή ιδέα. Νομίζω όλοι τις χρησιμοποιήσαμε κάποτε’, επισημαίνει ο καλλιτέχνης.






πηγή

«Με χτυπούσαν εφτά κι ένας ξανθός οκτώ με ρόπαλα»

Διηγείται η Ιφηγένεια Κ. από τον Θεολόγο:
«Εγώ ήμουν εννέα χρονών όταν έγινε αυτό το θαύμα.
Εκείνα τα χρόνια έρχονταν πολλοί ρετσινάδες ξένοι στο χωριό και δούλευαν στα ρετσίνια. Μεταξύ αυτών ήταν και μια ξένη γυναίκα, που είχε δύο κορίτσια και καθόταν στη γειτονιά μας. Με τη μια κοπελλίτσα – κι αυτή εννέα χρονών είμασταν φιλενάδες.
Μια μέρα βγήκε έξω από το σπίτι κι εκεί, που έπαιζε, ήρθε κι έμεινε το παιδί. Παρέλυσε κι ούτε μιλούσε, ούτε τίποτα. Του έρχονταν κρίσεις, στράβωναν τα χέρια και τα πόδια του και τινάζονταν. Τώρα εγώ, επειδή ήμουν φιλενάδα του, πήγαινα και το έβλεπα, και όλη η γειτονιά. Γιατρικά, γιατροί πηγαινοερχόντουσαν, τίποτα το παιδί. Είπαν, ότι θα πεθάνει, γιατί ούτε έτρωγε, ούτε καταλάβαινε τίποτα. Μέχρι ψυχοκέρι το άναψαν, που ανάβουν στους νεκρούς. Η μάνα, αφού είδε, ότι οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα, έπεσε στα θεία. Του έκανε τρία ευχέλαια, του διάβασαν εξορκισμούς και πολλά άλλα.
Φέρνουν και «το Μιχαήλ Αρχάγγελο» (τον Τίμιο Ήλο) μια βραδιά και τον είχαν στο κεφάλι του. Ήταν παραμονή του Αγίου Δημητρίου. Τάξαν και μια λαμπάδα στον Αρχάγγελο, έταξε και ο αδελφός του, ότι θα πήγαινε στον ώμο του με τα πόδια από το χωριό μέχρι τον Άγιο και το Αγίασμα.
Το πρωί λοιπόν του Αγίου Δημητρίου το παιδί μίλησε και ζήτησε νερό, μετά από είκοσι μέρες περίπου, που ήταν σ’ αυτήν την κατάσταση. Τότε του είπε η μητέρα του: «Παιδί μου τι έχεις, τι αισθάνεσαι;». Λέει: «Μαμά, με χτυπούσαν εφτά κι ένας ξανθός οκτώ με ρόπαλα – χτυπούσαν όλο μου το σώμα απόψε».
Αυτό είπε μόλις μίλησε. Μετά το πήραμε, το πήγαμε στον Μιχαήλ Αρχάγγελο κι όλη μαζί η γειτονιά, το κατεβάσαμε στο Αγίασμα και το κοριτσάκι έγινε τελείως καλά. Εμείς πιστεύουμε, ότι οι εφτά, που χτυπούσαν με ρόπαλα, ήταν τα ευχέλαια (με τα εφτά ευαγγέλια) και ο ξανθός, ο Μιχαήλ Αρχάγγελος (που παρουσιάζεται έτσι σε όλους) και βγάλαν το κακό από πάνω του».

Από το βιβλίο: «Το προσκύνημα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ της Θάσου» – Ι.Μ.Αρχαγγέλου Μιχαήλ Θάσου
πηγή 

Η πατρίδα μας μπροστά στο μεγαλύτερο κίνδυνο στην ιστορία της

Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ

Ἀνακοίνωση τῆς Ἑνωμένης Ρωμηοσύνης

Σύμφωνα μὲ κυβερνητικὲς ἐξαγγελίες καὶ διαρροὲς σὲ δημοσιογραφικὰ μέσα, ἐντός τοῦ 2016 πρόκειται νὰ ἀρχίσει νὰ ἐφαρμόζεται ἡ κατάργηση τῶν μετρητῶν καὶ ἡ ἀντικατάστασή τους μὲ ἠλεκτρονικὲς συναλλαγὲς μέσῳ καρτῶν.

Ἐπίσης θὰ κληθοῦμε ὅλοι μας νὰ ἀλλάξουμε τὶς ταυτότητές μας μὲ μία κάρτα γνωστὴ ὡς Κάρτα τοῦ Πολίτη, ποὺ θὰ περιέχει ἠλεκτρονικὸ πλινθίο (chip) καὶ στὴν ὁποία θὰ ἐνσωματωθοῦν διάφορες πληροφορίες καὶ ἀριθμοὶ συναλλαγῆς μὲ τὶς Κρατικὲς Ὑπηρεσίες, ὅπως ὁ ΑΦΜ, ὁ ΑΜΚΑ, ὁ ἀριθμὸς Ταυτότητος κ.ἂ. Ὑπάρχει μάλιστα τεχνολογικὰ ἡ δυνατότητα αὐτὲς οἱ κάρτες νὰ ἑνοποιηθοῦν σὲ μία κάρτα, ποὺ θὰ εἶναι ταυτόχρονα ἡ ταυτότητά μας, τὸ πορτοφόλι μας ἀλλὰ καὶ τὸ βιβλιάριο ὑγείας καὶ τὸ δίπλωμα ὁδήγησης. Οἱ εἰδικότερες τεχνικὲς πληροφορίες γιὰ αὐτὲς τὶς κάρτες εἶναι συγκεχυμένες. Μὲ βάση ὅμως τὰ ὅσα ἔχουν ἤδη ψηφισθεῖ καὶ ἰσχύουν, μπορεῖ κανεὶς εὔκολα νὰ διαπιστώσει ὅτι ἡ ὑλοποίηση αὐτῶν τῶν ἐξαγγελιῶν θὰ ὁλοκληρώσει ἕνα κλειστὸ «σύστημα» ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης καὶ ἠλεκτρονικῶν οἰκονομικῶν συναλλαγῶν, στὸ ὁποῖο ὅλες οἱ κοινωνικὲς παροχὲς καὶ τὰ δικαιώματά μας θὰ παρέχονται καὶ θὰ ἀσκοῦνται μόνο ἠλεκτρονικὰ καὶ μόνο ἀπὸ ὅσους θὰ ἔχουν παραλάβει τὴν ἀντίστοιχη κάρτα. Ὅποιος δὲν παραλάβει αὐτὴν τὴν κάρτα θὰ τίθεται αὐτομάτως ἐκτὸς «συστήματος» καὶ ταυτόχρονα θὰ στερεῖται τὴ δυνατότητα νὰ ἐργαστεῖ, νὰ δικαιωθεῖ, νὰ ἀσφαλιστεῖ, νὰ πουλήσει ἢ νὰ ἀγοράσει ὁτιδήποτε, μὲ ἄλλα λόγια θὰ ὁδηγεῖται στὸν ἀφανισμό(1).

Καὶ μόνο τὰ ἀνωτέρω ἀρκοῦν γιὰ νὰ καταλάβει κανεὶς ὅτι μέσα στὸ 2016 ἐπίκειται ἡ ἐπιβολὴ ἑνὸς συστήματος τυραννικοῦ καὶ ἀνελεύθερου, ποὺ ὅμοιού του ὁ πολύπαθος τόπος μας δὲν γνώρισε ποτέ.

Ὁ λαός μας γιὰ αὐτὸ τὸ «σύστημα» ἔχει προειδοποιηθεῖ ἀπὸ παλιά. Μιλᾶ γιὰ αὐτὸ τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιό μας στὸ βιβλίο τῆς Ἀποκάλυψης(2), μίλησαν γιὰ αὐτὸ Ἅγιοι τῆς Πίστεώς μας, ὅπως ὁ ἃγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς καὶ ὁ ὃσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης . Ὁ τελευταῖος μάλιστα μᾶς ἄφησε χειρόγραφο κείμενό του ἀπὸ τὸ 1987 μὲ τὸν τίτλο «Τὰ σημεῖα τῶν Καιρῶν» ὅπου μὲ ξεκάθαρο τρόπο περιγράφει τὰ ὅσα σήμερα ἐφαρμόζονται ἀλλὰ καὶ πρόκειται νὰ ἐφαρμοσθοῦν σχετικὰ μὲ τὴν ἀχρήματη κοινωνία καὶ τὴν κάρτα τοῦ πολίτη. Οἱ προειδοποιήσεις αὐτὲς εἶναι σαφεῖς, ἐπαληθεύονται καὶ μᾶς τονίζουν ὅτι ἡ κατάληξή τους δὲν εἶναι ἁπλὰ τυραννία καὶ σκλαβιά. Θὰ εἶναι τὸ «σφράγισμα» τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ τελικὰ ἡ ἀπώλεια τοῦ πολυτιμότερου ποὺ ἔχει ὁ καθένας μας, τῆς ἴδιας μας τῆς ψυχῆς.

Γιὰ ὅσους διαβάζουν αὐτὲς τὶς γραμμὲς καὶ σπεύσουν νὰ μᾶς χαρακτηρίσουν ὡς ὑπερβολικοὺς νὰ σᾶς ἐπισημάνουμε ὅτι μόλις πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν στὸ κεντρικὸ δελτίο εἰδήσεων καναλιοῦ πανελλαδικῆς ἐμβέλειας, τὸ STAR, προβλήθηκε ἕνα νέο «σύστημα» γιὰ νὰ μὴ χάνει κανεὶς τὰ χρήματά του, τὴν ταυτότητά του καὶ τὰ κλειδιά του, ἡ ἐμφύτευση στὸ χέρι του ἑνὸς πλινθίου (chip) ἴδιας τεχνολογίας μὲ αὐτῆς τῶν καρτῶν ποὺ προαναφέραμε. Ἤδη λοιπὸν προετοιμάζεται ἡ κοινὴ γνώμη γιὰ νὰ δεχθεῖ μετὰ «τὴ μία κάρτα» καὶ τὸ «σφράγισμα», ὅπως οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας μᾶς ἔχουν προείπει.

Δὲν ξέρουμε πότε θὰ ἐπαληθευθοῦν τὰ ὅσα ἡ Ἀποκάλυψη μᾶς ἀναφέρει. Ἔχουμε ὅμως ὅλοι μας νοῦ καὶ ξέρουμε νὰ ἀναγνωρίζουμε τὰ Σημεῖα τῶν Καιρῶν καὶ δὲν ἔχουμε καμία ἀμφιβολία ὅτι ἡ ἐξαγγελθεῖσα Ἀχρήματη Κοινωνία καὶ ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη θὰ μᾶς ὁδηγήσουν ἀργὰ ἡ γρήγορα, μετὰ βεβαιότητας στὴν ὑποδούλωσή μας καὶ στὴν ἀπώλεια τῆς ψυχῆς μας.

Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ καὶ μὲ πλήρη συναίσθηση τῆς σοβαρότητας τῶν συνεπειῶν τῶν ὅσων σᾶς λέμε, σᾶς δηλώνουμε ὅτι ἀρνούμαστε νὰ συναινέσουμε στὴν Ἀχρήματη Κοινωνία καὶ στὴν παραλαβὴ τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη καὶ σᾶς καλοῦμε νὰ πράξετε τὸ ἴδιο.

Θὰ σπεύσουν ἐνδεχομένως κάποιοι νὰ μᾶς ἀποκαλέσουν φανατικοὺς ἢ – ὅπως εἶναι τῆς μόδας- φονταμενταλιστές. Τὰ πράγματα ὅμως εἶναι πολὺ ἁπλὰ καὶ ἀφοροῦν τὸν ρόλο ποὺ ἀφήνουμε νὰ ἔχει στὴ ζωή μας ἡ Πίστη μας ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀσπαζόμαστε καὶ νὰ προσκυνοῦμε τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὴν ἴδια στιγμὴ νὰ ἀγνοοῦμε τὸ βιβλίο τῆς Ἀποκάλυψης ποὺ περιέχεται στο Ἱερὸ Εὐαγγέλιο . Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ εὐλαβούμαστε καὶ νὰ τιμοῦμε τὸν ὃσιο Παΐσιο καὶ νὰ ἀπορρίπτουμε τὸ χειρόγραφο κείμενό του γιὰ τὶς ταυτότητες καὶ γιὰ ὅσα ἄλλα μὲ αὐτὸ μᾶς προειδοποιεῖ. Ἡ ἀνωτέρω ἀπόφασή μας δὲν εἶναι ἀποτέλεσμα ζηλωτισμοῦ ἀλλὰ στοιχειώδους ὁμολογίας πίστεως. Εἶναι ἀποτέλεσμα λογικῆς διεργασίας, σύμφωνης μὲ τὸ πραγματικό μας συμφέρον, καὶ ἐπιπρόσθετα ἀποτελεῖ συνταγματικὸ καὶ πατριωτικό μας καθῆκον. Πῶς μπορεῖ κανεὶς νὰ θεωρεῖ τὸν ἑαυτὸ του ἐλεύθερο ἐὰν δὲν ὁρίζει τὸ πορτοφόλι του καὶ τὸ ταμεῖο του, ἐὰν ἀποθέτει τὴ δυνατότητα τῆς ἴδιας του τῆς ἐπιβίωσης στὶς ὀρέξεις κυβερνώντων ποὺ συχνὰ ἀθετοῦν τὸν λόγο τους καὶ ἐλέγχονται ἀπὸ ξένους παράγοντες; «Ὅσοι θυσιάζουν στοιχειώδεις ἐλευθερίες γιὰ λίγη ἀσφάλεια, δὲν ἀξίζουν οὔτε ἐλευθερία οὔτε ἀσφάλεια» ἔχει πεῖ εὔστοχα ὁ Βενιαμὶν Φραγκλίνος καὶ ἐξίσου εὔστοχα κάποιος ἄλλος(3) ἔχει παρατηρήσει ὅτι «Κάθε ἔθνος, ποὺ θεωρεῖ πιὸ σημαντικὲς τὴν εὐκολία καὶ τὴν ἄνεση ἀπὸ τὴν ἐλευθερία του, θὰ χάσει σύντομα τὴν ἐλευθερία του. Καὶ ἡ εἰρωνεία εἶναι ὅτι σύντομα θὰ χάσει ἐπίσης καὶ τὶς εὐκολίες καὶ τὶς ἀνέσεις του.» Δὲν μπορεῖ νὰ ὑποδουλώνουμε τὴν ψυχή μας μὲ ἀποφάσεις καὶ νόμους ποὺ εἶναι ἀπόρροια ἐκβιαστικῶν διλλημάτων καὶ φόβων γιὰ τρομοκρατικὰ χτυπήματα, ἐξόδου ἀπὸ τὴν Εὐρώπη καὶ κάθε ἄλλης σοβαρῆς ἢ ἀστείας ἀπειλῆς. Ὁ κίνδυνος ὅμως εἶναι κατ’ ἐπέκταση πολὺ σοβαρὸς καὶ γιὰ τὴν Πατρίδα μας, ἀφοῦ, ἐὰν ὑλοποιηθοῦν οἱ σχεδιασμοὶ ποὺ προαναφέραμε, αὐτὴ κινδυνεύει νὰ παραδοθεῖ σὲ ἀνείπωτα δεινά.

Ὅ,τι προέρχεται ἀπὸ ταραχή, μίσος καὶ ἔχθρα εἶναι ἀπὸ τὸν Διάβολο καὶ δὲν πρέπει νὰ τὸ δεχθοῦμε, ἐνῷ ὅ,τι προέρχεται ἀπὸ τὴν Ἀγάπη καὶ τὴν Εἰρήνη εἶναι ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Θεό.

Ἡ ἄρνηση τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη καὶ τῆς συμμετοχῆς στὴν Ἀχρήματη Κοινωνία εἶναι σύμφωνη μὲ τὶς ἀνακοινώσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τῶν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὂρους ἀλλὰ σὲ κάθε περίπτωση εἶναι μία προσωπικὴ ἀπόφαση γιὰ τὸν κάθε ἕναν ἀπὸ ἐμᾶς. Γιατί ἀσχέτως τοῦ τί θὰ ποῦν οἱ γύρω μας, ἀκόμη καὶ τὰ πιὸ ἀγαπημένα μας πρόσωπα, εἶναι μία ἀπόφαση ποὺ ἀφορᾶ τὴν ἴδια μας τὴν ψυχή. Ξέρουμε καλὰ σὲ τί μέρες ζοῦμε. Γύρω μας μαίνεται ἡ καταιγίδα ἡ δαιμονικὴ, ὅπως ἔλεγε ὁ ὃσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης. Ὅμως ἐπίσης ξέρουμε ὅτι «Θέλει ἀρετὴν καὶ τόλμην ἡ Ἐλευθερία» καὶ ἀρκεῖ μία ἀνάσα ἀπὸ τὴν Παναγιά μας γιὰ νὰ διαλυθοῦν τὰ νέφη καὶ μία ἀκτίνα Θεϊκὴ γιὰ νὰ γεμίσουν ὅλα Φῶς καὶ Εἰρήνη. Ὁ κάθε ἕνας μας ξεχωριστά, ἐγώ, ἐσύ, ὅλοι μας ἂς κάνουμε αὐτὸ ποὺ λέει ἡ ψυχή μας καὶ ἂς ποῦμε θαρρετὰ«Ὄχι» στὴν Ἀχρήματη Κοινωνία καὶ τὴν Κάρτα τοῦ Πολίτη. Καὶ εἴμαστε πολλοὶ ποὺ λέμε «Ὄχι». Καὶ ἔχουμε τὸν Θεὸ καὶ τὸ Δίκαιο μὲ τὸ μέρος μας, ἑνωμένοι καὶ ἀλληλοϋποστηριζόμενοι.

Γιὰ ὅλα τὰ ἄλλα θὰ φροντίσει ὁ Θεός.

Ἡ Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη σᾶς καλεῖ νὰ συμμετάσχετε στὶς 7 Φεβρουαρίου 2016 καὶ ὥρα 3μ.μ. στὰ Προπύλαια στὴ μεγάλη συγκέντρωση-διαμαρτυρία ποὺ ὀργανώνουν Ὀρθόδοξοι σύλλογοι, φορεῖς, ὀργανώσεις καὶ σωματεῖα, γιὰ νὰ δηλώσουν τὴν ἀντίθεσή τους:

1) στὴ νέα ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ποὺ ὕπουλα καὶ ἐκβιαστικὰ

θέλουν νὰ μᾶς ἐπιβάλουν οἱ κυβερνῶντες,

2) στὸ ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ τῆς ΑΧΡΗΜΑΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ,

3) στὴν ΑΡΙΘΜΟΠΟΙΗΣΗ τοῦ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ

4) στὴ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ τῶν ΑΓΟΡΩΝ

5) στὴν ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΗ καὶ τὴ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ τῶν ΛΑΩΝ

6) στὴν ΑΠΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΙΗΣΗ τῆς ΕΛΛΑΔΟΣ

Μετὰ τὸ πέρας τῶν ὁμιλιῶν θὰ πραγματοποιηθεῖ πορεία στὴ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων (πλατεία Συντάγματος).

1 .Χαρακτηριστικὸ ἐδῶ τὸ κείμενο τῆς παραγράφου 2, ἄρθρο 153 τοῦ Ν.3655/08 «οὐδεὶς δύναται νὰ ἀπασχοληθεῖ ὡς μισθωτὸς ἢ ὡς αὐτοαπασχολούμενος, νὰ ἀσφαλισθεῖ ἢ νὰ καταβάλει ἀσφαλιστικὲς εἰσφορές, νὰ ἐκδώσει ἢ νὰ ἀνανεώσει βιβλιάριο ἀσθενείας, νὰ δικαιωθεῖ καὶ νὰ εἰσπράξει συντάξεις καὶ γενικότερα πάσης φύσεως παροχές, ἐπιδόματα καὶ βοηθήματα, ἐὰν δὲν διαθέτει ΑΜΚΑ, ὁ ὁποῖος ἀναγράφεται ὑποχρεωτικὰ ἐπὶ ὅλων τῶν «ὡς ἄνω ἀντιστοίχων παραστατικῶν»

2 καὶ ποιεῖ πάντας τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἴνα δώσουσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν, 17 καὶ ἳνα μὴ τὶς δύνηται ἀγορᾶσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. 18 Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστι· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς’.

3 Σόμερσετ Μωμ

ΕΡΩ