Τρίτη 12 Απριλίου 2016

Ας μιλήσουμε στις ψυχές μας μέσα από αυτό το αριστούργημα (Μεγ.Κανόνας)

“Πόθεν άρξομαι θρηνείν τάς του αθλίου μου βίου πράξεις; ποίαν απαρχήν επιθήσω Χριστέ, τη νυν θρηνωδία;”.

“Ψυχή μου, ψυχή μου, ανάστα τι καθεύδεις; το τέλος εγγίζει και μέλλεις θορυβείσθαι· ανάνηψον ουν ίνα φείσηταί σου Χριστός ο Θεός, ο πανταχού παρόν και τα πάντα πληρών”.
( Μεγ Κανών Αγ.Ανδρέα Κρήτης)
 

Άραγε ακούει η ψυχή μας ; Άραγε είναι ζώσα , υπαρκτή , αιώνια ; Είναι ρητορικά τα ερωτήματα …Αν δεν τα πιστεύαμε όλα τούτα δεν θα χαμε και λόγο ύπαρξης …Γιατί άραγε να ήρθαμε σε αυτήν τη ζωή γιατί να ζούμε με όλες αυτές τις τόσο θλιμμένες στιγμές της , τα βάσσανά της, τους πόνους και τις δοκιμασίες , τις αρνήσεις , τις στερήσεις , τους γκρεμούς και τις φουρτούνες , αν ψυχή δεν υπάρχει …Για να ζήσουμε κάποια ελάχιστα χρόνια , να φάμε , να πιούμε , να χορέψουμε , και να πεθάνουμε …Για να το σκεφτούμε λίγο , για να το φιλοσοφήσουμε …Αν ψυχή δεν υπάρχει …γαιτί ερχόμαστε εδώ …για να διαιωνίσουμε το dna όπως κάποτε ένας αυτοπροσδιοριζόμενος ως άθεος μου απάντησε ; Θα ήταν θλιβερό , απαίσιο , φρικώδες ,εγκληματικό σχεδόν ο άνθρωπος να ερχόταν μόνο για αυτά τα επίγεια και πρόσκαιρα τα μάταια με ημερομηνία λήξης και θανάτου …Ερχόμαστε για να πεθάνουμε και πεθαίνουμε για να ζήσουμε …. Ερχόμαστε για να πεθάνουμε και πεθαίνουμε για να ζήσουμε …. Το ξαναγράφω και δεν θα πάψω να το πρεσβεύω ! Ερχόμαστε για να πεθάνουμε και πεθαίνουμε για να ζήσουμε!

Η ψυχή υπάρχει γιατί υπάρχει Θεός ..Η ψυχή υπάρχει γιατί υπάρχει αιώνιο …Η ψυχή υπάρχει γιατί υπάρχει η αλήθεια και το Φως !
Ακούει η ψυχή , μιλάει η ψυχή , κλαίει και θρηνεί , γελά και χαίρεται , ελέγχει η ψυχή , αποφασίζει η ψυχή , διψάει η ψυχή ,κατανύσσεται μέσα σε χαρμολύπη , λαχταράει την αλήθεια της ζωής …Μεταβαίνει κάποτε εκ του θανάτου εις την ζωήν …Ο άνθρωπος σώμα και ψυχή …Χωρίς ένα από τα δύο δεν είναι άνθρωπος …Μόλις φύγει από εδώ η ψυχή καρτερά την ένωσή της εν εκείνη τη ημέρα της φοβεράς κρίσεως …

Και εμείς την ψυχή μας δυστυχώς πολλές φορές την έχουμε βουβή , άλαλη , κουφή την κρατάμε σε λήθαργο σε νάρκη σε ύπνο βαθύ …Την αναισθητοποιούμε , την ακινητοποιούμε , την πορώνουμε , την νεκρώνουμε την αγνοούμε … Ξερική και άνυδρη , ατημέλητη και καθεύδουσα , παραπλανημένη και απροσανατόλιστη ,αμετανόητη και επηρμένη …προσμένει φωνή να την ξυπνήσει , δρόσο Θεού να την ποτίσει , πανηγύρι αγγέλων για να γιορτάσει …

Ξεκίνησε η Σαρακοστή και τις πρώτες μέρες της καθαρής Εβδομάδας ένας Άγιος ποιητής ξεκίνησε να της μιλά , να την καλεί σε εγρήγορση …Ένα ποιητικό εγερτήριο κατάγιομο από συντριβή και αλήθεια , μνήμη και Ανάσταση …Και έρχεται η Κυριακή της Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας και η ψυχή ταξιδεύει στο τρισευλογημένο παρελθόν …στα Ιεροσόλυμα ο Άγιος Σωφρόνιος γράφει ίσως το συγκλονιστικότερο βίο του συναξαριού μας …Στα Ιεροσόλυμα ή στην Πόλη ο Άγιος Ανδρέας γράφει το δικό του γράμμα με δυο αποδέκτες ..Τον Σωτήρα Ιησού και την ψυχή κάθε ανθρώπου …Τον μεγάλο κανόνα της Πέμπτης πριν την Κυριακή της Οσίας Μαρίας …
Ας μιλήσουμε στις ψυχές μας μέσα από αυτό το αριστούργημα που καταφέρνει να ενώσει σχεδόν όλη την Βιβλική αλήθεια και να την κάνει να φαίνεται σαν την ιστορία της δικής μας ζωής ..Ας τις ακούσουμε …Μας προτρέπουν να γεμίσουμε τους Ναούς το βράδυ της Τετάρτης , της παραμονής οπότε και οι ψαλτάδες θα ξεκινήσουν να επικαλούνται το έλεος του Κυρίου ..Ελέησόν με ο Θεός ελέησόν με …
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή αφιερωμένης
στον Μεγάλο Κανόνα του Αγίου Ανδρέα Κρήτης

 

Όταν μπήκαν λοιπόν οι σταυροφόροι στην Πόλη, έσερναν μαζί τους και μισθοφόρους από άγριες γερμανικές φυλές. Αυτοί δεν είχαν δει ποτέ γυναίκες να ασχολούνται με μαθηματικά ή με την φιλοσοφία. Μπήκαν λοιπόν σε ένα οίκημα πού κάποιες γυναίκες έγραφαν γεωμετρικά σχέδια και τύπους. Αυτοί οι άγριοι εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ , πού έφαγαν τις γυναίκες για να κοινωνήσουν την σοφία τους.Ποιός έζησε τον μεσαίωνα είπαμε;
Μαρτυρείται το γεγονός πώς όταν μια κόρη του αυτοκράτορα παντρεύτηκε έναν γερμανό πρίγκηπα, έβγαλε πάνω στο τραπέζι μαχαιροπήρουνα , γιατί το μαχαιροπήρουνο βυζαντινή εφεύρεση ήτανε.Οι γερμανοί πού έτρωγαν με τα χέρια ακόμα, νόμιζαν πώς επρόκειτο για επίθεση δολοφονίας και της επιτέθηκαν...όταν λέμε για βελανιδοφάγους, δεν εθνικίζουμε. Κυριολεκτούμε!
Όταν ευρωπαίοι έμποροι πέρασαν από την Πόλη για να πουλήσουν τα δέρματα τους, οι εκεί δασμολόγοι τους παρακράτησαν κάποια δέρματα για φόρο. Εκείνοι πού δεν ήξεραν τί σημαίνει κρατικός φόρος και εμπορικές συναλλαγές, μετά πήγαν στην πατρίδα τους και μιλούσαν για κλοπή. Ε , μετά εξελίχτηκαν και αυτοί στα "φοροτεχνικα" και μας άλλαξαν τα φώτα. Εμείς μάλλον πήγαμε πολύ πίσω.
Ένα τελευταίο. Οι βυζαντινοί βασιλείς μας ήταν φαντασμένοι ωσπου δεν παίρνει, αν και μπορούσε και ένας αγωγιάτης ακόμα να γίνει βασιλιάς και να μην λαμβάνεται υπ όψι η καταγωγή του.Δεν μπορούσες άμεσα να δεις τον βασιλιά, δεν πα να ήσουν πρέσβης ή πρόξενος. Όταν τελοσπαντων τον έβλεπες, έμπαινες γονατιστός σε μια άδεια αίθουσα. Ξαφνικά όταν σηκωνόσουν έβλεπες τον αυτοκράτορα να στέκεται σε θρόνο υψηλό από το πουθενά και δύο μηχανικά λεοντάρια να βγάζουν φωτιές, έτσι για το σόου. Απλώς ένας μηχανισμός μετέφερε τον θρόνο από τον πίσω τοίχο, για τον εντυπωσιασμό και για να φανεί πώς ο καθήμενος εν δόξη ήρθε από τον ουρανό. Απόδειξη ότι και η γκλαμ ρόκ είναι βυζαντινή

Μήπως η Ε.Ε. θα έχει το τέλος της ΕΣΣΔ; Ο “σεισμός” του ολλανδικού δημοψηφίσματος


FILE PHOTO: Officials count the votes of the Dutch referendum about the association agreement between the EU and Ukraine, in Schiermonnikoog, The Netherlands, 06 April 2016. The Netherlands voted in a referendum to decide in favor or against the ratification of the Association Agreement between the EU and Ukraine. According to the results, 64 percent voters have rejected the EU agreement with Ukraine in the referendum. EPA, CATRINUS VAN DER VEEN 
 
FILE PHOTO: Officials count the votes of the Dutch referendum about the association agreement between the EU and Ukraine, in Schiermonnikoog, The Netherlands, 06 April 2016. The Netherlands voted in a referendum to decide in favor or against the ratification of the Association Agreement between the EU and Ukraine. According to the results, 64 percent voters have rejected the EU agreement with Ukraine in the referendum. EPA, CATRINUS VAN DER VEEN 
Tου Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Τα μεγάλα δυτικά μέσα ενημέρωσης προσπάθησαν να υποβαθμίσουν ποικιλότροπα τη σημασία του ολλανδικού δημοψηφίσματος, και πριν και μετά τη διεξαγωγή του, αφενός υποβιβάζοντας την είδηση, αφετέρου επιχειρώντας, ως συνήθως, να την ερμηνεύσουν κατά το δοκούν. Αν και βέβαια υπήρξαν και πιο σοβαροί παρατηρητές που υπογράμμισαν ότι αυτό το δημοψήφισμα έρχεται τώρα να προσθέσει και άλλα «εκρηκτικά υλικά» σε ένα ευρωπαϊκό οικοδόμημα που μοιάζει όλο και περισσότερο να τρεκλίζει και για το οποίο, ο Τζορτζ Σόρος τουλάχιστον, επισημαίνει πάλι, από τις αρχές του χρόνου, την πιθανότητα να μας «αφήσει χρόνους».

Τα δύο τρίτα των Ολλανδών ψηφοφόρων που προσήλθαν στις κάλπες απέρριψαν την (νομικά αναγκαία) επικύρωση και από τη χώρα τους της συμφωνίας συνεργασίας ΕΕ-Ουκρανίας, που υποστηρίχθηκε από τη δική τους κυβέρνηση, από την ηγεσία της Ένωσης και επικυρώθηκε από τα 28 μέλη της. Παραμονές μάλιστα του δημοψηφίσματος, σε μια επίδειξη των βαθιά δημοκρατικών του πεποιθήσεων, ο πρόεδρος της ΕΕ κ. Γιούνκερ προειδοποίησε τους Ολλανδούς ότι θα αποσταθεροποιήσουν την ΕΕ αν ψηφίσουν Όχι!

Η συμφωνία αυτή μπορεί να θεωρηθεί ως δευτερεύον τεχνικό κείμενο. Δεν είναι όμως. Συμπυκνώνει όλη την ευρωπαϊκή και δυτική πολιτική απέναντι στην πρώην ΕΣΣΔ, αλλά και, εμμέσως πλην σαφώς, τη στρατηγική διαρκούς διεύρυνσης της Ένωσης, που έχει προκαλέσει σοβαρή δυσφορία σε όλη την Ευρώπη.

Ο Ουκρανός Πρόεδρος Γιανουκόβιτς υπαναχώρησε αρχικά από τη συμφωνία αυτή, όταν η Μόσχα κατέστησε σαφές ότι έρχεται σε ουσιαστική σύγκρουση με την ιδρυτική συμφωνία της “Ευρασιατικής Ένωσης”, της οποίας ήταν μέλος η Ουκρανία. Η συμφωνία έδινε τη δυνατότητα ελεύθερης κυκλοφορίας στην Ουκρανία των ευρωπαϊκών προϊόντων, αλλά έτσι τα τελευταία θα έμπαιναν ελεύθερα, “από το παράθυρο”, στην ευρύτερη ευρασιατική αγορά. Η υπαναχώρηση Γιανουκόβιτς από τη συμφωνία οδήγησε στην ανατροπή του, στον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε και στην ανανέωση του “Ψυχρού Πολέμου” στην Ευρώπη και παγκοσμίως. Αντιστρόφως, η συμφωνία συντηρεί την ελπίδα μιας μελλοντικής προσχώρησης της Ουκρανίας στην ΕΕ και συνιστά “πολιτική ένεση” στο νέο καθεστώς του Κιέβου, που τη χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε, σε συνθήκες μάλιστα σχεδόν απόλυτης οικονομικής καταστροφής της Ουκρανίας.

Στην πραγματικότητα, ψηφίζοντας όπως ψήφισαν, οι Ολλανδοί πολίτες απέρριψαν την πολιτική της διαρκούς διεύρυνσης της ΕΕ, που εντάσσει όλο και φτωχότερες χώρες στην Ένωση, χωρίς να τους παρέχει την αναγκαία στήριξη για να ενταχθούν. Το αποτέλεσμα είναι η είσοδος των νέων χωρών να υπονομεύει τόσο το κοινωνικό κράτος στις “παλιές” χώρες, όσο και την όποια εναπομείνασα δυνατότητα ανεξαρτησίας της Ευρώπης, χωρίς να βοηθά ιδιαίτερα τους νεοεισερχόμενους. Απέρριψαν επίσης, εμμέσως πλην σαφώς, την πολιτική του νέου ψυχρού (ελπίζουμε) πολέμου απέναντι στη Ρωσία, που έχει επιβληθεί στην ΕΕ από τους νεοσυντηρητικούς και το ΝΑΤΟ.

Αλλά και ήταν κάτι βαθύτερο που είπαν οι Ολλανδοί. Απέρριψαν τον απολύτως αντιδημοκρατικό τρόπο που χαράσσονται οι ευρωπαϊκές πολιτικές, τόσο σε ενωσιακό, όσο και σε εθνικό επίπεδο. Δεν υπάρχει δημοψήφισμα στην Ευρώπη εδώ και πάρα πολλά χρόνια, που να μην απέδειξε πέραν αμφιβολίας, το χάσμα που χωρίζει τους Ευρωπαίους πολίτες από την πολιτική των κυβερνήσεών τους και της Ένωσης.

Χάσμα που γίνεται ακόμα μεγαλύτερο από τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν οι αποδοκιμαζόμενες ηγεσίες. Στην περίπτωση του ολλανδικού δημοψηφίσματος, οι ηγέτες της ΕΕ, της Γερμανίας και της Γαλλίας, αντί να βγουν και να πουν, όπως κάποτε έκανε ο μακαρίτης Ανδρέας Παπανδρέου, όταν αποδοκιμάστηκε στις δημοτικές εκλογές, «πήραμε το μήνυμα», θα προσπαθήσουμε να ανταποκριθούμε στους φόβους ή τις προσδοκίες των ψηφοφόρων, υιοθέτησαν μια “στρατηγική Μαρίας Αντουανέττας”, δηλώνοντας ότι θα κάνουν ό,τι εκείνοι νομίζουν, αδιαφορώντας για το τι ψήφισαν οι πολίτες (1). Η ίδια η ολλανδική κυβέρνηση δεν μπορούσε βέβαια να το πει αυτό, είπε όμως ότι θα κοιτάξει να αλλάξει τον νόμο για τα δημοψηφίσματα. Με την ίδια λογική, θα μπορούσαν και οι ασθενείς να σπάνε τα θερμόμετρα, όταν τους δείχνουν υψηλό πυρετό.

Άλλοι πάλι απέδωσαν σε συγκυριακές λεπτομέρειες, ή και στον “δάκτυλο Πούτιν” το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, ισχυρισμοί που στερούνται σοβαρότητος. Η στατιστική εδώ μιλάει μόνη της. Το 2004, οι Κύπριοι ψηφοφόροι απέρριψαν με δημοψήφισμα ένα σχέδιο λύσης του Κυπριακού στο οποίο επέμεναν με “λύσσα” όλοι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ηγέτες και η Κομισιόν (και το οποίο απέρρεε από τη στρατηγική διαρκούς διεύρυνσης). Την επόμενη χρονιά, οι Γάλλοι και οι Ολλανδοί ψηφοφόροι απέρριψαν την προταθείσα Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη, επίσης εναντίον της δικής τους και όλης της ευρωπαϊκής πολιτικής ηγεσίας (2). Ακολούθησε η άρνηση των Ιρλανδών (2007) να επικυρώσουν την πορεία που παίρνει η ευρωπαϊκή ενοποίηση. Πέρυσι, οι Έλληνες ψηφοφόροι, αν και αντιμετώπισαν τις φοβερότερες οικονομικές και πολιτικές πιέσεις που ασκήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες επί λαού της Δυτικής, καπιταλιστικής Ευρώπης, απέρριψαν την ευρωπαϊκή πολιτική που ασκήθηκε στην Ελλάδα μετά το 2010. Σε όλα αυτά τα δημοψηφίσματα είδαμε μια “εκστρατεία τρόμου” από όλες σχεδόν τις πολιτικές ηγεσίες των μελών και της ίδιας της ΕΕ και των κύριων ΜΜΕ. Οι ψηφοφόροι τούς αγνόησαν σε όλες τις, πολύ διαφορετικές μεταξύ τους, χώρες και, κάθε φορά που είχαν τη δυνατότητα, αποδοκίμασαν με συντριπτικές πλειοψηφίες τις πολιτικές των κυβερνήσεών τους και της Ένωσης.

Μερικές φορές τα αποτελέσματα αυτών των δημοψηφισμάτων μέτρησαν πρακτικά. Για παράδειγμα, η Κυπριακή Δημοκρατία διατηρήθηκε με τη μορφή που την ξέρουμε και δεν αντικαταστάθηκε από το μόρφωμα που θέσπιζε το σχέδιο Ανάν. Σε άλλες περιπτώσεις, όπως στη Γαλλία, βρέθηκαν νομότυποι τρόποι να παρακαμφθεί το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

Ανεξάρτητα όμως από το τι έγινε σε κάθε επιμέρους περίπτωση, αυτό που βλέπουμε είναι μια βαθειά κρίση απονομιμοποίησης της ΕΕ, των πολιτικών της και του τρόπου διοίκησής της (και των εθνικών κυβερνήσεων, που συχνά κρύβονται πίσω από αποφάσεις των Βρυξελλών που ελήφθησαν με τη συγκαταθεσή τους). Το ίδιο βλέπουμε επίσης σε όλη την ήπειρο με την “εκτόξευση” των outsiders στην κεντρική πολιτική σκηνή (ΣΥΡΙΖΑ, Podemos, Lepen, Corbyn, AfD). Σε αυτή την βαθιά πολιτικο-ιδεολογική κρίση της ΕΕ, πρέπει να προσθέσουμε επίσης την οικονομική κρίση, την προσφυγική και τις τρομοκρατικές επιθέσεις (κατεξοχήν αποτελέσματα των ευρωπαϊκών πολιτικών στη Συρία). Θα αντέξει το οικοδόμημα;

(1) Για μια σύνοψη των αντιδράσεων βλ. π.χ. https://www.express.co.uk/news/politics/659147/Dutch-referendum-EU-leaders-Ukraine-deal-Netherlands-no-vote-Juncker-Merkel-Hollande

(2) Αξίζει να υπενθυμίσουμε σε αυτό το σημείο, ότι το γαλλικό δημοψήφισμα του 2005 σηματοδότησε ήδη την πολιτική και ιδεολογική ρήξη του γαλλικού λαού με ολόκληρο το οικοδόμημα του Μάαστριχτ και το απονομιμοποίησε έκτοτε βαθιά. Η Γαλλία δεν είναι μια οποιαδήποτε χώρα. Είναι η ιδεολογική “μητέρα” της νεώτερης Ευρώπης, το “πολιτικό εργαστήρι” όλης της ηπείρου (Μαρξ), ο βασικός πυλώνας της ευρωπαϊκής ανεξαρτησίας από το 1945 έως πριν μερικά χρόνια. Και, φυσικά, ιδρυτικό μέλος μιας Ένωσης που ουσιαστικά υπήρξε κυρίως, στην αρχή, μια γαλλογερμανική ένωση.

Σχόλιο για τις αμερικανικές εκλογές


Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.

images

1. Για να ορίσεις κάτι ως άκρο, θα πρέπει να ορίσεις πρώτα το κριτήριο του κέντρου, ώστε είτε η έλλειψή του, είτε η υπερβολή του να γίνονται άκρα.
2. Για την πολιτική των ΗΠΑ, ορίζω ως κέντρο τη συνεισφορά στην παγκόσμια ειρήνη. Ορίζω ως κέντρο το κριτήριο ιεράρχησης των διεθνών “προβλημάτων”. Η δική μου ιεράρχηση (τις απόψεις μου γράφω) θέτει ως πρώτο πρόβλημα την καταπολέμηση του Ισλαμικού κράτους. Τα άλλα έπονται.
3. Αυτό που κυρίως έπεται, από τη σκοπιά των ΗΠΑ πάντα, είναι η αντιπαλότητα με την Ρωσία. Ειδικά εφόσον ιεραρχώ το συγκεκριμένο ως πρώτο πρόβλημα, μάλλον θέτω ως προϋπόθεση της αμερικανικής συνεισφοράς στην παγκόσμια ειρήνης τη βελτίωση των σχέσεων ΗΠΑ – Ρωσίας. Εννοώ ουσιαστικά. Όχι για τα πρωτοσέλιδα.
4. Με βάση τα παραπάνω, θεωρώ την υποψηφιότητα της Χίλαρι Κλίντον ως την πιο ακραία υποψηφιότητα. [Το άλλο άκρο θα ήταν ένας παγερός απομονωτισμός].
Δεν ξεχνώ ότι ο άντρας της, Μπιλ Κλίντον διέλυσε τα Βαλκάνια όταν ήταν Πρόεδρος των ΗΠΑ.
Δεν ξεχνώ ότι η ίδια οργάνωσε επί δύο χρόνια (2009-2010) την Αραβική Άνοιξη, ως υπουργός εξωτερικών στην πρώτη θητεία του Ομπάμα. Η Αραβική Άνοιξη ξεκίνησε στις αρχές του 2011 και τη διαχειρίστηκε η Κλίντον, η οποία την οργάνωσε. Προκάλεσε βίαιες ανατροπές καθεστώτων και έφερε διαρκείς πολέμους σε 5 χώρες. Μία από αυτές η Συρία. Παράπλευρη επίπτωση η ενδυνάμωση του Ισλαμικού κράτους.
Δεν παραβλέπω ότι όλοι οι πολεμικοί γυπαετοί των ΗΠΑ στοιχίζονται πίσω από την Κλίντον.
5. Οι τυχάρπαστες δηλώσεις του Trump δεν απειλούν ούτε κατ’ ελάχιστον την παγκόσμια ειρήνη, σε σχέση με το πολεμοκάπηλο από τη γέννησή του “σύστημα Κλίντον”. Εξάλλου, ο Trump απευθύνεται σήμερα στο εσωτερικό ακροατήριο των Ρεπουμπλικάνων. Δεν υπάρχει νοήμων άνθρωπος που δεν πιστεύει ότι θα αλλάξει τροπάριο αν στεφθεί υποψήφιος και απευθυνθεί σε όλους τους ψηφοφόρους, ούτε ότι θα αλλάξει ξανά τροπάριο εάν εκλεγεί Προεδρος. Το γεγονός ότι η ραχοκοκαλιά του κόμματος των Ρεπουμπλικάνων τον αντιπαθεί, μάλλον πιστώνεται υπέρ του.
Ταυτόχρονα, δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν πιστεύει ότι η Κλίντον θα συνεχίσει τον ώμο αμερικανικό παρεμβατισμό και μάλιστα θα τον κλιμακώσει.
6. Σε κάθε περίπτωση, οι υποψήφιοι δεν είναι δύο. Είναι δύο ισχυροί υποψήφιοι ανά κόμμα. Δεν μου πέφτει λόγος στις Αμερικανικές εκλογές. Αν μου έπεφτε, θα προτιμούσα τον Bernie Sanders, τον έτερο υποψήφιο των Δημοκρατικών. Ο Sanders είναι κι αυτός ανεξάρτητος. Εκλεγμένος για δεκαετίες ως ανεξάρτητο. Γράφτηκε μέλος στους Δημοκρατικούς μόνο πέρυσι, ώστε να κατέβει υποψήφιος Πρόεδρος. Θα ρωτήσουν πολλοί: μα αυτός είναι σκληρός αριστερός. Οι ορισμοί είναι σχετικοί. Εξάλλου, κάθε χώρα χρειάζεται την αριστερά της. Οι ΗΠΑ σε τούτη τη στιγμή έχουν ανάγκη την κοινωνική δικαιοσύνη που υπόσχεται ο Sanders. Καμία σχέση με το δικό μας τσίρκο ανίκανων και αγκυλωμένων ιδεολογικά καφενείων αριστερών. Οι ΗΠΑ έχουν ανάγκη τη βελτίωση των σχέσεων με τη Ρωσία.
7. Πολλοί θα πουν ότι ο Sanders δεν έχει ελπίδα εκλογής επειδή υπολείπεται 800 και πλέον εκλεκτόρων. Λάθος! Ουσιαστικά υπολείπεται μόνο περίπου 200 από τους εκλεγμένους εκλέκτορες (pledged delegates). Οι υπόλοιποι είναι οι λεγόμενοι super delegates, οι όποιοι στηρίζουν αναφανδόν Κλίντον, και οι οποίοι είναι τα μεγαλομεσαία στελέχη του κόμματος. Το ζουμί είναι το εξής: αν ο Sanders κερδίσει την Κλίντον και σε ποσοστά και σε αριθμό ψήφων και σε εκλεγμένους εκλέκτορες, τότε οι super delegates είναι αρκετά πιθανό να αλλάξουν στάση και να στηρίξουν στο συνέδριο τον πιο δημοφιλή υποψήφιο. Ο Sanders κέρδισε με μεγάλες διαφορές τις 6 από τις 9 πολιτείες. Προχθές είχε 13.5% διαφορά από την Κλίντον στο Wisconsin. Στις δημοσκοπήσεις βρισκόταν μπροστά μόνο 2-3%. Στην αρχή της κούρσας, ήταν πίσω 10-15%. Έχει την ορμή. Σε 10 ημέρες περίπου η μάχη στη Νέα Υόρκη. Έδρα της Χίλαρι, αλλά και τόπος γέννησης του Sanders. Αν κερδίσει έστω και με μία ψήφο, όλα μπορούν να ανατραπούν, διότι το ψυχολογικό αβαντάζ θα επηρεάσει τις εκλογές στις επόμενες μεγάλες πολιτείες με πολλούς εκλέκτορες.
Παραμένει αουτσάϊντερ, όμως όχι ξεγραμμένος ο Bernie Sanders. Έχει κερδίσει όμως τη συμπάθειά μου με τον σεμνό αγώνα του από την μάλλον περιορισμένη οπτική μου στα πράγματα των ΗΠΑ.

" Αδελφός υπό αδελφού βοηθούμενος, ως πόλις οχυρά και υψηλή "


Οι ανίκανοι βυθίζουν τη χώρα


AppleMark

Η δήθεν εξέγερση του Τσίπρα θα στοιχίσει 500 εκατ. έως 1 δισ. στους φορολογούμενους

Του Γιάννη Ξένου από τη Ρήξη φ. 122
Μετά την πολυδιαφημισμένη συζήτηση στη Βουλή για τη διαφθορά, που εξελίχθηκε σε μέγα φιάσκο για την κυβέρνηση, αφού, και στον μόνο τομέα που πίστευε ότι υπερείχε από την αντιπολίτευση, αποδείχθηκε η γύμνια της, και μετά τη φαρσοκωμωδία «Γιαν Φαμπρ», η κυβέρνηση ζητούσε εναγωνίως μία επικοινωνιακή ρελάνς. Το προηγούμενο Σάββατο, λοιπόν, ο Τσίπρας, πάνω στην τσαντίλα του που τίποτα δεν πάει όπως το είχε «σχεδιάσει», θυμήθηκε τον προ 12ης Ιουλίου εαυτό του και την έπεσε στους «οικονομικούς δολοφόνους» του ΔΝΤ.
Για τριάντα έξι ώρες, μέχρι η Λαγκάρντ να του απαντήσει με μια ειρωνική και προσβλητική και για τη χώρα επιστολή, ο Τσίπρας (και ο Σύριζα) θύμισε τον περσινό εαυτό του, του δήθεν σκληρού διαπραγματευτή, και δώστου τα τηλεφωνήματα σε Μέρκελ, Ολάντ, Μπάιντεν κ.λπ. για να τους μεταφέρει τα «φοβερά» λεγόμενα του Τόμσεν. Το αποτέλεσμα της μίνι «εξέγερσης» είναι ανάλογο της μέχρι τώρα διακυβέρνησης του Τσίπρα: η Μέρκελ την Τρίτη, 5 Απριλίου, συναντήθηκε με τη Λαγκάρντ (που είχε μαζί της και τον Τόμσεν για να είναι σαφές το μήνυμα ότι τον στηρίζει απόλυτα) και αποφάσισαν ότι το ΔΝΤ πρέπει να παραμείνει πάση θυσία στην Ελλάδα. Επανέλαβαν ότι κούρεμα χρέους δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει και παρεμπιπτόντως ανέφεραν ότι κάποια στιγμή μπορεί να γίνει ελάφρυνση του χρέους. Άλλωστε αυτά είπε την ίδια μέρα στη Γερμανία και ο Σταθάκης, που ευθυγραμμίστηκε πλήρως με τη θέση Σόιμπλε ότι το ελληνικό χρέος μέχρι το 2022 είναι απολύτως ρυθμισμένο και δεν χρειάζεται να γίνει καμιά παρέμβαση.
Συμπεραίνουμε, επομένως, ότι ο Τόμσεν ενόχλησε τόσο τον Τσίπρα γιατί στον διάλογό του με τη Βελκουλέσκου αναφέρει ότι το 2018 το πρωτογενές πλεόνασμα δεν μπορεί να είναι 3,5% του ΑΕΠ, αλλά να μειωθεί στο 1,5%, δηλαδή να γλιτώσει η χώρα περίπου 3,5 δισ. ευρώ και ότι η συζήτηση για τη ρύθμιση του χρέους πρέπει να ξεκινήσει στα μέσα Απριλίου!
Στο πρακτικό μέρος της σύγκρουσης, η κυβέρνηση ζήτησε «ανακωχή» με το ΔΝΤ με την πρόταση που κατέθεσε την Τετάρτη 6 Απριλίου για μέτρα 1,8 δισ. ευρώ από έμμεσους φόρους την επόμενη τριετία. Στα μέτρα αυτά περιλαμβάνονται:
• αύξηση του Φόρου Κατανάλωσης σε βενζίνη, ντίζελ και αέριο
• αύξηση της φορολογίας σε καπνικά προϊόντα και οινοπνευματώδη
• αύξηση στο τέλος ταξινόμησης και αύξηση φορολογίας στα μεταχειρισμένα οχήματα.
• αύξηση του ειδικού τέλους στην κινητή τηλεφωνία και επιβολή τέλους σe συνδρομητική τηλεόραση
• επιβολή τέλους περίπου 10 λεπτών στις τραπεζικές επιταγές
• τέλος διανυκτέρευσης στα ξενοδοχεία, ανάλογα με τα «αστέρια» και αύξηση της φορολογίας στα τυχερά παιχνίδια.
Πέρα απ’ αυτούς τους έμμεσους φόρους, στην πρόταση της ελληνικής πλευράς έχουμε ακόμα δύο ενδιαφέροντα στοιχεία, τις «νέες παρεμβάσεις στους συντελεστές του ΕΝΦΙΑ προκειμένου να αυξηθούν τα έσοδα από τα ακίνητα», δηλαδή ο ΕΝΦΙΑ όχι μόνο δεν θα καταργηθεί, αλλά θα γίνει ακόμα πιο σκληρός. Δεύτερον, η περικοπή δαπανών του Δημοσίου μέσω της μείωσης των αμυντικών δαπανών κατά 100 εκατ. ευρώ (αντί 500 εκατ. ευρώ, όπως αναφέρει ο προϋπολογισμός, με την κυβέρνηση να επικαλείται την εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων στην προσφυγική κρίση) και την αυστηρή εφαρμογή του κανόνα «μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις» στο Δημόσιο, προκειμένου να μειωθεί η μισθολογική δαπάνη. Το τελευταίο είναι ισχυρό πλήγμα για την κυβέρνηση, γιατί ήθελε το 2016 να χαλαρώσει αυτή η αρχή προκειμένου να κάνει προσλήψεις στην εκπαίδευση1 (κυρίως) και σε άλλους τομείς.
Δεν ήθελε πολύ μυαλό για να εκτιμήσει κανείς ότι οι Γερμανοί και οι λοιποί Ευρωπαίοι στη διαμάχη Ελλάδα-ΔΝΤ θα συντάσσονταν με το ΔΝΤ και αφού η κατάληξη της «εξέγερσης» ήταν βέβαιη, το ερώτημα είναι γιατί ο Τσίπρας τράβηξε το σκοινί με αποτέλεσμα να χειροτερεύσει κατά τι τη θέση της χώρας; Μια εξήγηση είναι ότι έστησε πάλι το γνωστό κόλπο, ότι «έπεσε μαχόμενος». Ότι τα έβαλε με τους «οικονομικούς δολοφόνους» του ΔΝΤ, αλλά αυτοί οι άκαρδοι δεν υποχώρησαν, άρα είναι αναπόφευκτο να ψηφίσουμε μέχρι το Πάσχα νέα δέσμη μέτρων συνολικού ύψους 5,4 δισ. ευρώ. Έτσι τα εναπομείναντα στελέχη του και τα κομματικά ραδιόφωνα και εφημερίδες θα έχουν να λένε και να γράφουν για μια δυο εβδομάδες ότι «τουλάχιστον αυτοί το παλεύουν».
Το συνολικό πακέτο μέτρων 5,4 δισ. ευρώ που προτείνει η κυβέρνηση είναι για την τριετία ’16-’19 και θα προέρχεται κατά 1,8 δισ. από αλλαγές στο φορολογικό, 1,8 δισ. στο ασφαλιστικό και 1,8 δισ. έμμεσους φόρους και περιστολή δαπανών. Αλλά και αυτή η πρόταση είναι δύσκολο να περάσει, μιας και το ΔΝΤ, που βγήκε ενισχυμένο από την αντιπαράθεση, ζητά με μεγαλύτερη επιμονή μείωση κύριων συντάξεων, μείωση στους μισθούς των δημόσιων υπαλλήλων και περαιτέρω «φιλελευθεροποίηση» των εργασιακών σχέσεων. Είναι αβέβαιο αν η κυβέρνηση θα διατηρήσει την ελάχιστη ανοχή από την ελληνική κοινωνία από τη νέα φορολογική λαίλαπα που αναμένεται μετά το Πάσχα.
Η πραγματική οικονομία βουλιάζει
Η κατάσταση στην οικονομία από την επιβολή των κάπιταλ κοντρόλ είναι αποπνιχτική. Το τρίμηνο Ιανουαρίου – Μαρτίου είχαμε νέο ρεκόρ στα λουκέτα επιχειρήσεων, αφού αυξήθηκαν κατά 78% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο πέρυσι. Το τρίμηνο έκλεισαν 9.812 επιχειρήσεις, ενώ άνοιξαν μόλις 5.988 επιχειρήσεις. Για πρώτη φορά τα λουκέτα είναι περισσότερα κατά σχεδόν 4.000 από τις ενάρξεις επιχειρήσεων. Η ίδια τραγική εικόνα ως προς τη δανειοδότηση των επιχειρήσεων, τον Φεβρουάριο του 2016 δόθηκαν μόλις 291 εκ. ευρώ ως δάνεια σε επιχειρήσεις εκ των οποίων οι μικρές (μέχρι 250 χιλ.) ήταν μόλις 23 και οι μεσαίες (από 250 χιλ έως 1 εκατ.) 61. Το 2015 τον ίδιο μήνα οι δανειοδοτήσεις προς επιχειρήσεις έφτασαν τα 408 εκατ. ευρώ και το 2014 τα 937 εκατ. ευρώ για να μη γυρίσουμε στο μακρινό 2011, που τα νέα δάνεια τον Φεβρουάριο ξεπερνούσαν τα 3 δισ.! Τα επιτόκια με τα οποία δανείζονται οι ελληνικές επιχειρήσεις είναι τρεις φορές πάνω από τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά.
Οι καταθέσεις, παρά τα κάπιταλ κοντρόλ, συνεχίζουν να μειώνονται, τον Φεβρουάριο μειώθηκαν κατά 550 εκ. ευρώ και διαμορφώθηκαν στα 121,7 δισ. ευρώ, μειωμένες κατά 19 δισ. ευρώ σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρισυ, ενώ με την νέα φοροεπιδρομή που έρχεται αναμένεται να μειωθούν κι άλλο. Γι’ αυτό και τα κάπιταλ κοντρόλ ήρθαν για να μείνουν, παρότι ο Τσίπρας πολλές φορές είχε επαναλάβει ότι θα είναι προσωρινά, το πιθανότερο είναι να παραμείνουν για χρόνια, καθώς με το υπάρχον κλίμα, αν αρθούν οι περιορισμοί στις αναλήψεις, οι τράπεζες  θα καταρρεύσουν μέσα σε λίγες μέρες. Φτάσαμε να παρατηρούνται φαινόμενα μαυραγοριτισμού, αφού πέρα από τη γνωστή ιστορία με τα 500ευρα που επιτήδειοι τα «σπάνε» κρατώντας 20-30 ευρώ, παρατηρείται και νέος τρόπος συναλλαγής, αγοράζουν μετρητά, πληρώνοντας με καταθέσεις. Παράδειγμα, για να λάβει κάποιος 5.000 ευρώ μετρητά μεταβιβάζει μέσω τραπέζης έως και 5.500 ευρώ. Για κερασάκι, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, μόνο το 2015 αυξήθηκαν κατά 7 δισ. ευρώ. Με τέτοιες συνθήκες επανέρχονται τα σενάρια για ανάγκη νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, οι οποίες δεν διαθέτουν άλλα ενέχυρα και αναγκαστικά η ανακεφαλαιοποίση θα γίνει με κούρεμα καταθέσεων. Υπενθυμίζουμε πως οι τράπεζες ξεπουλήθηκαν άρον άρον τον Νοέμβριο σε ξένα φαντς για να μην προχωρήσουν σε κούρεμα καταθέσεων.
Η οικονομία και η κοινωνία βουλιάζει εξαιτίας της καταστροφικής διαχείρισης των Σύριζα-Ανέλ και οι ανίκανοι που περιφέρονται στο Μαξίμου έχουν διάθεση για «στημένες κόντρες» με το ΔΝΤ.
Σημειώσεις
1. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της εκπαιδευτικής ιστοσελίδας www.alfavita.gr, που αν και υποτίθεται αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση, παραμύθιαζε όλο το προηγούμενο διάστημα τους εκπαιδευτικούς ότι έρχονται 13.000 προσλήψεις στην εκπαίδευση με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς
πηγή 

Το σκάνδαλο του Χριστιανισμού


RastignireaStPaul
  
Ἡ ζωὴ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ δὲν μοιάζει μὲ τὴ ζωὴ ἐκείνων ποὺ θέλουν νὰ ἐντυπωσιάσουν τοὺς ἄλλους, νὰ ἐπηρεάσουν μὲ τὶς θεωρίες τους τὴν πορεία τῶν ἀνθρώπων καὶ νὰ ἀποκτήσουν μαθητὲς καὶ ὀπαδούς. 

Εἶχε ὁ Κύριος τὴν ἴδια οὐσία καὶ φύση μὲ τὸν Θεὸ Πατέρα. Ὅμως «ἐκένωσε» (ἄδειασε) τὸν Ἑαυτό Του ἀπὸ τὴ δόξα καὶ τὸ μεγαλεῖο τῆς θεότητάς Του. Πῆρε μορφὴ δούλου καὶ ἔγινε ὅμοιος μὲ μᾶς τοὺς ἀνθρώπους, χωρὶς βέβαια νὰ παύσει νὰ εἶναι Θεός. Ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἔγινε ἄνθρωπος μέσα στὸ χρόνο, ἔγινε ἕνας ἀπὸ μᾶς. Ἔζησε πάμφτωχα. Γι᾿ αὐτὸ καὶ εὔκολα μποροῦσε κάποιος νὰ σκανδαλισθεῖ, νὰ ἐκ­φράσει ἐπιφυλάξεις γιὰ τὴ θεότητά Του. Ὅπως ἔκανε στὴν ἀρχὴ καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα Μαθητές Του, ὁ Ναθαναήλ, πού, ὅταν φίλος του Φίλιππος τὸν κάλεσε νὰ γνωρίσει καὶ αὐτὸς τὸν ἀναμενόμενο Μεσσία, τὸν Χριστό, τοῦ ἀπάντησε: «Ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀ­γαθὸν εἶναι;»· Ἀπὸ τὴ Ναζαρέτ, τὸ κακόφημο καὶ ἄσημο αὐτὸ χωριό, μπορεῖ νὰ βγεῖ τίποτε καλό; Γιὰ νὰ ὁμολογήσει ὅμως λίγο ἀργότερα: Διδάσκαλε, Ἐσὺ πράγματι εἶσαι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, Ἐσὺ εἶσαι ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ περιμένουμε σύμφωνα μὲ τὶς προφητεῖες (Ἰω. α΄ 46-50).
   Ὁ σκανδαλισμὸς τῶν ἀνθρώπων συν­­­ε­χίστηκε, διότι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, ἐν­ῶ κατὰ κόσμον φαινόταν ἄσημος, εἶχε ἀ­πόλυτες ἀξιώσεις γιὰ τὸν Ἑαυτό Του. Ὑπῆρξαν περιπτώσεις ποὺ καὶ αὐ­τοὶ ποὺ παρακολουθοῦσαν συν­ε­χῶς τὰ κη­ρύγματά Του δυσκολεύον­ταν νὰ κατανοήσουν τὸ πραγματικὸ νόημα τῶν λόγων Του καὶ εὔκολα Τὸν παρεξηγοῦσαν καὶ Τὸν ἐγκατέλειπαν. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἔλεγε: «Μακάριός ἐστιν ὃς ἐὰν μὴ σκανδαλισθῇ ἐν ἐμοί» (Ματθ. ια΄ 6). Μακάριος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ δὲν θὰ σκανδαλισθεῖ βλέποντας τὴν ταπεινὴ ἐξωτερικὴ μορφὴ τῆς ἀνθρώπινης φύσεώς μου, στὴν ὁποία ἑκούσια ὑποβλήθηκα γιὰ νὰ σώσω τὸν ἄνθρωπο.
   Ὅλα ὅμως αὐτὰ τὰ ἐμπόδια τῆς λογικῆς τὰ ξεπέρασαν τὰ πλήθη τῶν πι­στῶν Χριστιανῶν, τῶν Μαρτύρων τῆς Ἐκ­κλησίας μας, ποὺ προτίμησαν νὰ ὑποστοῦν φρικτὰ μαρτύρια παρὰ νὰ ἀρνηθοῦν τὸν Σωτήρα Χριστό.
   Ἡ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ μάλιστα ἡ ἀξίωσή Του ὅτι εἶναι ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεός, ἀποτελοῦν σκάνδαλο καὶ γιὰ τὴ δική μας ἐποχή, ἐποχὴ ποὺ σχετικοποιεῖ τὰ πάντα καὶ δὲν δέχεται τὴν ἀπόλυτη ἀξίωση τοῦ Χριστοῦ. Γι᾿ αὐτὸ καὶ μὲ κάθε τρόπο ἐπιδιώκει νὰ Τὸν κατεβάσει, νὰ Τὸν κάνει ὅμοιο μὲ τοὺς ἄλλους, τοὺς γκουρού, τοὺς σοφοὺς δασκάλους, τοὺς ἱδρυτὲς τῶν διαφόρων θρησκειῶν. Τὸ ἱερὸ Ευαγγέλιό Του τὸ ἐξομοιώνει μὲ τὸ τάχα «ἱερὸ» Κοράνιο, μὲ τὶς Βέδες τῶν Ἰνδουϊστῶν, τὶς σκέψεις τοῦ Κομφούκιου, τὴ σοφία τοῦ Βούδα.
   Τὴ βεβήλωση αὐτὴ ἐπιχειρεῖ νὰ τὴν καθιερώσει καὶ στὴν πατρίδα μας τὸ γνωστὸ Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν γιὰ τὰ παιδιὰ τοῦ Δημοτικοῦ καὶ τοῦ Γυμνασίου. Ἕνα πρόγραμμα ποὺ ὁ Ὑπουργὸς Παιδείας δείχνει ἀποφασισμένος νὰ ἐ­πι­­βάλει, παρὰ τὸν ἀντισυνταγματικό του χα­ρακτήρα, τὴν ἀντίδραση τῆς Ἱε­ρᾶς Συ­νόδου καὶ σχεδὸν τοῦ συνόλου τῶν δασκάλων καὶ τῶν θεολόγων. Ἐκ­τελεῖ ἐντολές; Προσβλέπει στὰ εὐρωπαϊκὰ κονδύλια; Μυστήριο!
   Ἔτσι καὶ ἀλλιῶς φαίνεται ξεκάθαρα πὼς ἔχουμε πλέον εἰσέλθει στὴν ἐποχὴ τῆς λεγόμενης Πανθρησκείας· κινήματος ποὺ προωθεῖται χρηματοδοτούμενο ἀπὸ σκοτεινοὺς κύκλους μὲ σκοπὸ τὴ δημιουργία ἑνὸς θρησκευτικοῦ πολ­τοῦ ἀπὸ λίγο Χριστιανισμό, πολὺ Ἰν­δουϊσμό, Μωαμεθανισμό, Ἰουδαϊσμό, Κομφουκιανισμό, Ζενισμό, Βουδισμό, Ταοϊσμὸ καὶ πολλὰ καὶ διάφορα ἄλλα.
   Ὅμως αὐτὴ ἡ ὕπουλη σατανικὴ κίνηση πρέπει νὰ μᾶς ἀφήσει ἀνεπηρέαστους τοὺς πιστούς, ἀκόμη κι ἂν βλέπουμε Χριστιανοὺς ἐκκλησιαστικοὺς ἡ­γέτες νὰ τὴν ἀνέχονται ἢ καὶ νὰ τὴν εὐνοοῦν. Ἐμεῖς νὰ διώχνουμε κάθε δισταγμὸ καὶ νὰ ἀποδεχόμαστε μὲ τέλεια ἐμπιστοσύνη τὴν ἀλήθεια περὶ τοῦ Χριστοῦ ὡς τοῦ μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ ποὺ κατέχει καὶ διδάσκει ἡ ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Νὰ μελετοῦμε τὴ θεία Του διδασκαλία ποὺ περιλαμβάνεται στὸ ἅγιο καὶ ἱερὸ Εὐαγγέλιο καὶ εἶναι ἡ μοναδικὴ καὶ ἀδιάψευστη ἀλήθεια. Νὰ ἀγωνιζόμαστε νὰ εἶναι ὁ Χριστὸς ὁ ἀ­πλανὴς καὶ ἀσφαλὴς ὁδηγός μας στὰ δύσβατα μονοπάτια τῆς ζωῆς μας. Γιὰ νὰ ὁμολογοῦμε μαζὶ μὲ τὸν ἀπόστολο Πέτρο: «Κύριε... ἡμεῖς πεπιστεύκαμεν καὶ ἐγνώκαμεν ὅτι σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος» (Ἰω. ς΄ 68-69).
πηγή :Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”