Περί βασκανίας και βασκάνου

Βασκανία είναι άδικη έχθρα εναντίον αυτού που απολαμβάνει κάποιο αγαθό, έχθρα διηνεκής και ακατάλυτη. 

Η βασκανία είναι δύσκολο πάθος, που παρασύρει, ώστε να περιφρονήσει κανείς ακόμη και την δική του σωτηρία. Η βασκανία αμαυρώνει τα καλά. Ο θείος Χρυσόστομος λέει τα εξής για τη βασκανία: «Ένα ακόμη πάθος που κυβερνά τη ζωή των ανθρώπων, καταφθείροντας την καρδιά…

όπως η σκουριά το σίδερο, είναι η βασκανία έχει βέβαια πολλά κακά, αλλά σ’ ένα είναι χρήσιμο: ότι είναι κακό γι’ αυτόν που το κατέχει. Διότι ο βάσκανος λίγο βλάπτει αυτόν που ματιάζει, αλλά κατατρώει τον ίδιο του τον εαυτό με τη λύπη και τον στεναγμό από την καλοπέραση του πλησίον. Και τη μεν χαρά του γείτονά του δεν ελάττωσε, τον εαυτό του όμως τον κατέφαγε με τη βασκανία».

Το να βασκάνεις είναι χειρότερο από το να πολεμάς γιατί αυτός που πολεμάει, όταν λυθεί η αιτία που γίνεται ο πόλεμος, διαλύεται και η έχθρα, ο δε βάσκανος δεν έχει καμιά άλλη αιτία πέρα από τη δική του μανία και τη σατανική του θέληση. Πάντοτε βασκάνει. Με τι να παρομοιάσει κανείς τέτοια ψυχή; Με ποιο φίδι;  Με ποιο σκουλήκι; Δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο βδελυρό και πονηρό από μια τέτοια ψυχή. Διότι απ’ αυτό ανατράπηκαν εκκλησίες, γεννήθηκαν αιρέσεις και αυτό όπλισε το χέρι του αδελφού. Ο βάσκανος έχει πονηρό μάτι, που ματιάζει τα αγαθά. Είναι φθονερός, δεν νοιάζεται για την σωτηρία της ψυχής του, ένα μόνο τον νοιάζει: η καταστροφή του άλλου. Τον βάσκανο, ακόμη κι αν τον καλέσεις δαίμονα και θηρίο, δεν αμαρτάνεις.

Οι βάσκανοι είναι χειρότεροι από τα θηρία, γιατί εκείνα μας επιτίθενται είτε για να βρουν τροφή είτε γιατί τα αγριέψαμε και φοβήθηκαν . Αυτοί δε, ακόμη κι όταν πολλές φορές ευεργετήθηκαν, αδίκησαν τους ευεργέτες τους και τους κυνήγησαν. Ο βάσκανος ένα μόνο κοιτάει, να εκπληρώσει την όποια επιθυμία του, είτε αυτή μέλλει να τον κολάσει είτε πρόκειται να τον καταστρέψει. Το μάτι του βάσκανου λιώνει από λύπη. Στο διηνεκές συγκατοικεί με τον θάνατο, πιστεύει ότι όλοι είναι εχθροί του , ακόμη και αυτοί που σε τίποτα δεν τον αδίκησαν.

Από το βιβλίο: «Το γνώθι σαυτόν
ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ»
ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ
Γ΄ΕΚΔΟΣΗ

η αγία ανωνυμία

Όσο ο κόσμος, βράζοντας στο ζουμί του, οδεύει προς μια χυλώδη σούπα, τόσο θα υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη να αποζητούμε την επωνυμία σε κάθε τι.

Για το λόγο αυτό οι μεγάλες (διάβαζε  τραστ) εταιρείες φροντίζουν να κατοχυρώνουν νομικά την επωνυμία τους, το λογότυπο και το διαφημιστικό τους σήμα στα διάφορα Επιμελητήρια (που δεν ξέρω πώς ακριβώς τα λένε)...

Η λογική λέει στις εταιρείες,  ότι με κάποιον τρόπο πρέπει να προστατευθούν από την ομογενοποίηση που οι ίδιες επέβαλαν δια της ομοιομορφίας, στην οποία καθυπέταξαν - τι λέω; εξαφάνισαν καταπίνοντας - κάθε τι το διάφορο, το ιδιαίτερο, το χειροποίητο...

Καθυπόταξη στην καθυπόταξη, το προσωπικό κριτήριο των καταναλωτών αμβλύνεται και δημιουργείται, έτσι, η ανάγκη για την εισαγωγή ενός αυτοματισμού που να βεβαιώνει το πράγμα στην αξία ή στην απαξία του.... ασφαλώς εντός μιας σιδηράς βιομηχανικής πειθαρχίας.

Αλλά και ο καθ' εις την σήμερον ημέρα, πασχίζει να γίνει ένας επώνυμος άνθρωπος. Το πάθος αυτό μπορούμε να το δούμε, να ξεδιπλώνεται σε μια κλίμακα έντασης, που μπορεί να μας προκαλέσει από ελαφρύ μειδίαμα για τα πλήθη αυτών (στάρλετς, πολιτικών, ειδημόνων, δημοσιογράφων, σχολιαστών και λοιπών)  που συνωστίζονται για μια στιγμή -ή και περισσότερες, ακόμα καλύτερα-  δημοσιότητας μπροστά στην τηλεοπτική κάμερα, έως απέχθεια όταν με την μορφή γενειοφόρου τραγουδίστριας τινός, επιβραβεύεται.

Πλην όμως και εμείς ως άνθρωποι που ζούμε σε αυτή την δεδομένη κατάσταση, επιθυμούμε να γνωρίζουμε ποιός είναι ποιός...

Ποιός γράφει; Ποιός ομιλεί;

Ένας λόγος είναι για να αποφύγουμε την αυθαιρεσία... δηλ. ο καθένας να γράφει και να λέει ό,τι θέλει.... πλην όμως μάλλον πως τελικά αυτό (το ενυπόγραφο) δεν την αποτρέπει, και μάλλον πως εκβάλλει στην πρώτη περίπτωση που ανέφερα πιο πάνω....δηλ. με κάποιον τρόπο, αυθαιρετώντας ή όχι, λέγοντας και γράφοντας αρλούμπες - δεν έχει καμία σημασία-  να αποκτήσει ο καθ' εις την περιλάλητη... επωνυμία.

Ένας άλλος λόγος είναι για να προστατευθούμε από την πλάνη.... μιας και ο λόγος διαθέτει εγγενώς αυτό το στοιχείο: Να δημιουργεί πλάνες... Στην περίπτωση αυτή καλό θα ήταν να μην διαβάζουμε τίποτα... είναι πιο ασφαλές. 

Ένας άλλος λόγος είναι η ανάγκη μας για ορθολογικότητα. Να ξέρουμε δηλαδή το αίτιο πίσω από το αποτέλεσμα. 

Αν για κάθε κείμενο υπάρχει τουλάχιστον ένας συγγραφέας, τότε γνωρίζοντας ποιός είναι ο συγγραφέας μπορούμε να τοποθετηθούμε καλύτερα απέναντι στο κείμενο, να το εξηγήσουμε, να το αφοπλίσουμε ή να το οικειοποιηθούμε.

Λογικό δεν είναι;

Μόνο που τα κείμενα -και ιδίως αυτά που δεν είναι πληροφοριακά αλλά κάτι περισσότερο- δεν επιθυμούν να "παίζουν" αυτόν τον ρόλο, διότι αυτός είναι ο ρόλος των βιογραφικών και διότι από τα κείμενα δεν μπορούμε να οδηγηθούμε στα υποκείμενα, καθ' ότι (τα τελευταία) πάντα θα μας διαφεύγουν, ακόμα κι αν ξέρουμε όνομα, επώνυμο, οδό και αριθμό...

Υπάρχει όμως και ένας ακόμα σοβαρότερος.

Εγκαθιστώντας μια σχέση αιτίου - αποτέλεσματος και στα κείμενα, όχι μόνο εξαπλώνουμε αλλά και δίνουμε προβάδισμα  στην ψευδο-"επιστημονική" σκέψη, προσχωρούμε σ' έναν επιφανειακό τρόπο του αναλύειν και του ερευνάν, που ως μόνες ενδείξεις έχει το 0 και το 1, το σωστό και το λάθος, το "δικό" μας και το "άλλο", την διάκριση και την κατάταξη, το άσπρο και το μαύρο, εν τέλει την ακινητοποίηση  ... με κίνδυνο να καταστρέψουμε την Ελευθερία ... την ελευθερία την δική μας να αγγίξουμε δίχως προφυλάξεις το κείμενο, την ελευθερία του κειμένου να σταθεί γυμνό μπροστά μας και την ελευθερία του συγγραφέα να μην υποτάσσεται στην αιτιοκρατία που επιβάλλει το όνομα , η ταυτότητα, ο ρόλος του και προπαντός το κοινό του. Εκτός βέβαια, και αν προσδοκεί κάποιο τυχόν όφελος, οικονομικό ή άλλο τι. 

Αν όμως δεν προσδοκάς τίποτα... αν ξέρεις ότι το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι κάποιες ατελείς δοκιμές  και όχι να προσφέρεις απαντήσεις, σωτηρίες ή αίωνιες αλήθειες, τότε μπορείς να ζεις στην αγία ανωνυμία...   

Δύσκολο να βρω υποστηρικτές σε κάτι που απαιτεί τόση αντιορθολογική εμπιστοσύνη, κάτι τόσο α-νόητα έντιμο!

πηγή

Τα ίδια βιβλία Θρησκευτικών σε Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο για το σχολικό έτος 2015-2016

Χωρίς καμία αλλαγή στα σχολικά εγχειρίδια Θρησκευτικών Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου θα κυλήσει και η επόμενη σχολική χρονιά 2015-2016. Οι τίτλοι των βιβλίων Θρησκευτικών που ήδη τυπώνονται και αναμένεται να διανεμηθούν στις σχολικές μονάδες εντός του καλοκαιριού μαζί με όλα τα άλλα βιβλία είναι οι ίδιοι με αυτούς που χρησιμοποιούνται όλα τα τελευταία χρόνια.

Σχεδιασμοί για αλλαγές σχολικών εγχειριδίων στο μάθημα των Θρησκευτικών επί τη βάσει μάλιστα των νέων Προγραμμάτων Σπουδών που ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων του θεολογικού και εκκλησιαστικού κόσμου, τίθενται στο αρχείο.

πηγή

Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑ «ΟΡΓΑΝΑ»

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Με ένα πολύ χαρακτηριστικό, (χαιρέκακο), άρθρο της η αντιπολιτευόμενη του Ερντογάν τουρκική εφημερίδα Cumhürriyet, ανέφερε πως ο μέχρι χτες παντοδύναμος σουλτάνος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερνοτογάν, ενώ έβγαινε κάθε μέρα στις πλατειές και στα κανάλια ουρλιάζοντας για να επιβάλλει στον κόσμο την απόλυτη κυριαρχία του, δεν τόλμησε μετά την γνωστοποίηση των αποτελεσμάτων των εκλογών να ξαναβγεί στο μπαλκόνι, αλλά αρκέστηκε σε μια λιτή γραπτή δήλωση καλώντας τα κόμματα να συμπεριφερθούν με σύνεση.

Ο ίδιος άνθρωπος που οδήγησε την Τουρκία στο μεγάλο οικονομικό θαύμα της πρώτης δεκαετίας της επικράτησης του, σήμερα προβάλλεται σαν ο μοιραίος άνθρωπος που θα επιφέρει την διάσπαση της χώρας του με την αλλοπρόσαλλη σουλτανική του υπεροψία, με τα προκλητικά του καμώματα όπως το υπερπολυτελές σαράι του που συναγωνίστηκε τα σουλτανικά παλάτια, με τα αλλεπάλληλα οικονομικά σκάνδαλα του γιου του Μπιλάλ, που η δικαιοσύνη τα «σκέπασε» κατόπιν εντολών του, με το σκάνδαλο της φανερής στήριξης των εγκλημάτων των Τζιχαντιστών από την ΜΙΤ, με την προκλητική του πολιτική έναντι χωρών όπως η Αίγυπτος, όπου θέλησε να επιβάλλει και εκεί το δικό του καθεστώς και τέλος με την εμμονή του να ανατρέψει τον Άσαντ της Συρίας, εμμονή που προκάλεσες την έχθρα του Ιράν αλλά και την αντιπαλότητα με την Ρωσία.

Αλλά το χειρότερο «κατόρθωμα» του ήταν ότι προκάλεσε έντονη εσωτερική πόλωση με πολλές πλευρές που θα χαίρονταν πολύ να τον έβλεπαν να εξαφανίζεται από το πολιτικό στερέωμα. Με τους κεμαλικούς είναι γνωστή η σύγκρουση του από τις αρχές της πολιτικής του επικράτησης με τις αλλεπάλληλες φυλακίσεις στρατηγών συχνά χωρίς δίκη. Με το κύκλωμα του Φετουλάχ Γκιουλέν, που στην αρχή το εκμεταλλεύτηκε για να επικρατήσει, η σύγκρουση τελευταία είχε πάρει τρομερές διαστάσεις και σε αυτήν οφείλονται οι αλλεπάλληλες μαζικές αποστρατείες αξιωματικών και των τριών οπλών καθώς και από τα σώματα ασφαλείας. Μες τους Κούρδους παρά του ότι εγκαινίασε την διαδικασία επίλυσης του προβλήματος, φάνηκε ότι στην ουσία τους ενέπαιξε στηρίζοντας τους Τζιχαντιστές εναντίον τους. Τέλος με τους Αλεβήτες η αντιπαλότητα παρέμεινε και αυξήθηκε ένεκα της επιμονής του να επιβάλλει και σε αυτούς τα δικά του ισλαμικά πρότυπα. Καταλύτης σε όλα αυτά ήταν και η αρχόμενη οικονομική ύφεση της χώρας.

Δημιουργώντας ένα στενό κύκλο ευνοούμενων στα ΜΜΕ στην ΜΙΤ που την έλεγξε πλήρως καθώς και στις ένοπλες δυνάμεις, πίστεψε πως θα γίνει ο επόμενος σουλτάνος προβάλλοντας προκλητικές επεκτατικές διεκδικήσεις σε όλες τις κατευθύνσεις.

Δυστυχώς όμως για αυτόν όλα αυτά φαίνεται πως τέλειωσαν. Το πρόβλημα τώρα είναι ότι με το τέλος του Ερντογάν διαφαίνεται η αρχή μιας μεγάλης διαδικασίας αποσταθεροποίησης με ανυπολόγιστες και άγνωστες προς το παρών συνέπειες. Οι περισσότεροι στρατηγικοί αναλυτές προβλέπουν για το επόμενο χρονικό διάστημα «καυτές» εξελίξεις στην Τουρκία, καθώς άλλη μια εστία αστάθειας δημιουργείται στην περιοχή μας.

Κάτι ήξεραν οι Άγιοι Γέροντες μας!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

Η ζωή εν πολέμω

Ο φωτογράφος Heidi Levine αποτυπώνει στο χαρτί στιγμές των Παλαιστινίων της Γάζας μετά από τους βομβαρδισμούς του Ισραήλ. Η καθημερινότητά τους είναι άλλη με τις πληγές που κουβαλούν και αναμένοντας καινούργιες. Όμως η ζωή πρέπει να συνεχίζεται με αντίσταση ακόμα και μέσα στα ερείπια.

Η 24χρονη μέλλουσα νύφη, Anaan El Harazenκ κάθεται στο γκρεμισμένο σαλόνι του σπιτιού της και φωτογραφίζεται με συγγενείς.

Η 14χρονη Manar Shabari φωτογραφίζεται καθισμένη στο αναπηρικό της καροτσάκι, έχοντας δίπλα της τα προσθετικά της πόδια, τα οποία θα φορέσει για να πάει στο γάμο του αδερφού της.

Ο 3χρονος Sharif al-Namlah παίζει στο μπάνιο στο σπίτι του στη Ράφα. Το κάτω μέρος του ποδιού του ανατινάχτηκε όταν το σπίτι του επλήγη από ρουκέτα. Η μητέρα του έχασε και τα δύο της πόδια και ο πατέρας του έχασε το ένα πόδι του. Η οικογένεια δέχτηκε επίθεση όταν προσπάθησε να μεταβεί σε μια πιο ασφαλής περιοχή.

Δύο αδέλφια, ο 5χρονος Achmed και η 7χρονη Hussama χρησιμοποιούν μια χαλασμένη ομπρέλα και προσεύχονται για ένα καλύτερο αύριο.

Ο Adnan Abu Jaber με τον 4χρονο ανιψιό του υπέστησαν σοβαρά εγκαύματα ότνα το σπίτι τους δέχτηκε εναέρια επίθεση. Δεκαοκτώ μέλη της οικογένειάς του σκοτώθηκαν. Ο μικρός έχασε τους γονείς του, τον παππού του και την 5 ετών αδερφή του και τώρα τον φροντίζει ο θείος του. Όπως λέει ο θείος του, ο 5χρονος δε μπορεί να κοιμηθεί τα βράδια και συχνά ξυπνά φωνάζοντας.

Ο 19χρονος Mustafa Majedah έχει χάσει και τα δύο του πόδια όταν μια βόμβα ανατίναξε το σπίτι του. Ο φακός του Heidi Levine τον φωτογραφίζει στο κέντρο αποκατάσταση όπου πηγαίνει.

Το σπίτι της  Ramba Kafanah έχει καταστραφεί και μένει πια σε ερείπια, ενώ φωτογραφίζεται να θηλάζει το νεογέννητό της.

Η 29χρονη Safa Fayez ανεβαίνει τις σκάλες του σπιτιού της, σέρνοντας καθώς έχει ακρωτηριαστεί το ένα της πόδι από οβίδα που χτύπησε το σχολείο της όπου είχε βρει καταφύγιο με εκατοντάδες άλλους Παλαιστίνιους. Η εν λόγω επίθεση έγινε στις 242 Ιουλίου 2014 όπου 15 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ενώ δεκάδες τραυματίστηκαν, μεταξύ αυτών η ίδια , το μωρό της και ο άνδρας της.

Θα έλεγε τις ότι η χώρα αύτη ηλευθερώθη επίτηδες, διά να αποδειχθή, ότι δεν ήτο ικανή προς αυτοδιοίκησιν.

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

ΤΙ ΚΡΥΒΕΙ Η ΜΟΔΑ ΤΟΥ ΑΛΑΤΙΟΥ ΤΩΝ ΙΜΑΛΑ’Ι’ΩΝ;

Γέμισε η Ελλάδα με ροζ αλάτι Ιμαλαΐων λες και δεν έχουμε αλυκές. Και ξαφνικά το βρίσκεις παντού -από τη λαϊκή μέχρι μικρομάγαζα και σούπερ μάρκετ.

Γιατί; ρωτάω. Δεν έχουμε αλατάκι εμείς; Πολλών και διαφόρων ποιοτήτων – διαλέγεις και παίρνεις!

Όοοχι! μου λένε. Αυτό είναι καλό, γιατί δεν ανεβάζει της πίεση! μου λένε και… μου ανεβάζουν τη δική μου!

Λοιπόν ας δούμε πόσο καλό είναι αυτό το αλάτι

«Η συγκομιδή γίνεται στα βουνά των Ιμαλαΐων. Οι κρύσταλλοι πλένονται σε άλμη και ύστερα αφήνονται στον ήλιο να στεγνώσουν φυσικά».

Που πλένεται και με τι νερό και που απλώνεται; Ξέρετε ότι η Κίνα είναι από τις πιο μολυσμένες περιοχές και ότι τα Ιμαλάια βρέθηκαν να είναι μπίμπα σε αρσενικό, μόλυβδο και άλλα;

Ύστερα, όσο πιο πάνω πάνω έχει συλλεχθεί το αλάτι, τόσο πιο φτηνό, αλλά τόσο και πιο βρώμικο. Άρα όλο αυτό που βρίσκεις σε μάρκετ και … περίπτερα είναι σκέτο δηλητήριο!

Τελικά πόσο μυαλό έχει μείνει στον Έλληνα τον παγκοσμιοποιημένο, που πέφτει με τα μούτρα σε ό,τι του πλασάρουν; Το ελληνικό ιωδιούχο αλάτι καλής ποιότητας δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο αλάτι. Σε μικρές ποσότητες το ιώδιο είναι μάλιστα απαραίτητο για τη λειτουργία του θυρεοειδούς. Και για όσους υποφέρουν από πίεση, καλό είναι να μην κόψουν “κάτι” για να την περιορίσουν, αλλά να την ρυθμίσουν με τις σωστές αναλογίες και συνδυασμούς (το σκόρδο τη ρίχνει), καθώς πολλές τροφές περιέχουν αλάτι.

Το αλάτι Ιμαλαΐων είναι ένας όρος για το ορυκτό άλας (κοινώς γνωστό ως ορυκτό αλάτι) από το Πακιστάν, το οποίο διάφορες εταιρείες στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και την Αυστραλία άρχισαν να πωλούν στις αρχές του 21ου αιώνα. Εξορύσσεται στην Khewra Salt Mine, το δεύτερο μεγαλύτερο ορυχείο αλατιού στον κόσμο, που βρίσκεται στην Khewra, Jhelum District, Punjab και στο Πακιστάν στους πρόποδες του Salt Range, περίπου 300 χλμ από τα Ιμαλάια, και 160 χιλιόμετρα από το Ισλαμαμπάντ, και 260 χλμ από τη Λαχώρη. Το άλας μερικές φορές παρουσιάζεται σε ένα κοκκινωπό ή ροζ χρώμα, με ορισμένους κρυστάλλους να έχουν ένα υπόλευκο προς διαφανές χρώμα.

Σύνθεση ορυκτού

Το 2003 η Βαυαρική υπηρεσία προστασίας των καταναλωτών Bayerisches Landesamt für Gesundheit und Lebensmittelsicherheit (η Βαυαρική Κρατική Υπηρεσία για την Υγεία και την Ασφάλεια των Τροφίμων), ανέλυσε 15 δείγματα από αλάτι Ιμαλαΐων που πωλούνται στη Γερμανία και μπόρεσε να ανιχνεύσει τουλάχιστον δέκα διαφορετικά ορυκτά, εκτός από το χλωριούχο νάτριο (98% ). Το πρακτορείο ανέφερε ότι τα άλατα προέρχονται από το Πακιστάν και μπορεί, όπως και όλα τα άλατα, να προκαλέσουν υπέρταση (υψηλή αρτηριακή πίεση), αν υπερκαταναλωθούν.

Η χημική σύνθεση του άλατος Ιμαλαΐων περιλαμβάνει 95-96% χλωριούχο νάτριο, μολυσμένο με 2-3% και μικρές ποσότητες από δέκα άλλα ορυκτά. Το ροζ χρώμα οφείλεται στο οξείδιο του σιδήρου.

πηγή