Πέμπτη 20 Αυγούστου 2015
"Να μιλάς αυθόρμητα στον Χριστό, στην Παναγία, στους Αγγέλους, στους Αγίους, και να τους λες ό,τι θέλεις. «Χριστέ μου, να λες, Παναγία μου, την διάθεσή μου την ξέρεις. Βοήθησέ με!». Έτσι απλά και ταπεινά να τους μιλάς συνέχεια για ό,τι σε απασχολεί και ύστερα να λες την ευχή": «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
«Μπήκαμε στο λούκι, αλλά οι πολλοί δεν το πήραμε ακόμα είδηση. Σε λίγο όμως, θα δεις τί θα γίνει. Είμαστε μέσα στην αποστασία…»
Η πίστη των πατέρων μας
Την πίστη των πατέρων μας τη στραγγαλίσαμε εμείς και τρέχουμε ακατάσχετα μέσα στην απώλεια. Δεν φυλάγουμε τίποτα από εκείνα πού μάς διατάσσει ο Κύριος. Τίποτα!
Ούτε οι μικροί ούτε οι μεγάλοι. Από τόσο
δα παιδάκι. Να, ετούτο εδώ, ρώτησέ το κάτι, έχει άγνοια. Δεν ξέρει να
σου πει τίποτα, ενώ έπρεπε να είναι ρήτορας μέσα στα εκκλησιαστικά
πράγματα. Κι άμα πάει δεκαεπτά χρόνων, από εκεί τον έχασες εσύ, δεν τον
ξαναβρίσκεις. Πάει και ποτίζεται, αντί όπως το λουλούδι μέσα στο νερό το
δροσερό, μέσα στην κακία.
Ποιος δίδαξε τη νεολαία; Εμείς οι ιερείς και όλοι όσοι είναι χριστιανοί δεν είπαμε σ’ ένα κήρυγμα: «Πρόσεξε, ο δρόμος αυτός είναι της καταστροφής!
Και για να είμεθα σωστοί άνθρωποι και να ευτυχήσουμε και να ζήσουμε
κι έδώ, στη γη αυτή, ακόμα ειρηνικά, πρέπει να είσαι ο άνθρωπος ο
σωστός, όχι να μεταπηδήσεις από τον πιστό, τον ειλικρινή, τον αληθινό,
τον δίκαιο, τον αγαπώντα και τον ελεήμονα, στην αντίθετη πλευρά, του
σατανά. Γιατί εκείνος σε ποτίζει με μίσος, κακία, αδικία, πλεονεξία,
φιλαργυρία, ακαταστασία».
Δεν ξέρει ο πατέρας τον εαυτό του και δεν ξέρει να πει του παιδιού
του μια κουβέντα. Έχει άγνοια των πραγμάτων και δεν μπορεί να το
διδάξει, να του πει: «Παιδί μου, εδώ είναι ο δρόμος ο αληθινός», ώστε να
ξέρει το παιδί τί ν’ ακολουθήσει. Αλλά βλέπει τον πατέρα σε τί
κατάσταση είναι και τί να πει; Αυτή είναι ή κατάσταση, τραγική.
Για ψάξτε, έχετε ανθρώπους, και θα δείτε. Εγώ είμαι εδώ, μέσα στην έρημο, και ξέρω τί γίνεται στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη. Μπήκαμε στο λούκι, αλλά οι πολλοί δεν το πήραμε ακόμα είδηση Σε λίγο, όμως, θα δεις τί θα γίνει. Είμαστε μέσα στην αποστασία. Η
νεολαία, τελευταία, ζητούν να μάθουν για τον αντίχριστο έχουν μία
περιέργεια ή νομίζουν ότι θα τούς αναδείξει. Όμως έφυγε ή νεολαία,
έφυγες εσύ και εγώ.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ. Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΔΑΔΙΟΥ ΜΕΡΟΣ Β. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΚΡΙΤΑΣΈχω αρρωστήσει απ' τον αντίλαλο της ανανταπόδοτης φωνής μου...
Νικηφόρος Βρεττάκος
(απ' το ποίημα"Χτες τη νύχτα ξαναγύρισα στον Ταϋγετο" )
...και γιατί είναι επικίνδυνοι οι ηλίθιοι άνθρωποι;
"Στην ουσία, οι ηλίθιοι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι και επιβλαβείς
επειδή οι λογικοί άνθρωποι δυσκολεύονται να συλλάβουν και να κατανοήσουν
την παράλογη συμπεριφορά.
Ένα ευφυές άτομο, πιθανά να κατανοήσει τη λογική ενός κακοποιού.
Οι πράξεις των κακοποιών ακολουθούν ένα σχέδιο με κάποια συλλογιστική
επίβουλη συλλογιστική μεν αλλά παρόλ'αυτά συλλογιστική.
Ο κακοποιός επιθυμεί ενεργητικό στο λογαριασμό του....η συμπεριφορά του
είναι κατακριτέα αλλά διέπεται από μία λογική και ένας λογικός άνθρωπος
μπορεί να την προβλέψει.
Μπορείς να μαντέψεις πώς θα ενεργήσει ένας κακοποιός, τους κακόβουλους χειρισμούς του
και τις υστερόβουλες φιλοδοξίες του και συχνά είναι εφικτό να θωρακίσεις τις άμυνές σου.
Με ένα ηλίθιο άτομο αυτό είναι παντελώς αδύνατο όπως εξηγείται από τον Τρίτο Βασικό Νόμο.
Ένα ηλίθιο πλάσμα σε κατατρέχει χωρίς λόγο, χωρίς να προσβλέπει σε κάποιο πλεονέκτημα
χωρίς σχέδιο ή μεθόδευση και στις πλέον ακατάλληλες στιγμές και μέρη.
Όταν αντιμετωπίζεις ένα ηλίθιο άτομο, βρίσκεσαι ολοκληρωτικά στο έλεος του.
Επειδή οι ενέργειες του ηλίθιου ατόμου δε διέπονται από τους νόμους της λογικής,
συνεπάγεται ότι:
α) η επίθεση(του ηλίθιου) κατά κανόνα σε βρίσκει απροετοίμαστο.
β)ακόμη και αν κάποιος αντιληφθεί ότι δέχεται επίθεση, αδυνατεί να οργανώσει
λογικά αντίμετρα, γιατί η ίδια η επίθεση στερείται λογικής δομής.
Το γεγονός πως οι δραστηριότητες και οι ενέργειες του ηλίθιου πλάσματος
είναι απόλυτα αλλοπρόσαλλες και παράλογες, δεν καθιστά μόνο την άμυνα προβληματική
αλλά και την όποια αντεπίθεση (την καθιστά) πάρα πολύ δύσκολη-σαν να προσπαθείς να στοχεύσεις
ένα αντικείμενο που μπορεί να κινηθεί με τις πιο απίθανες και απροσδόκητες κινήσεις.
Αυτό είναι που και ο Ντίκενς και ο Σίλερ είχαν κατά νου, όταν ο πρώτος παρέθετε πως "με ηλιθιότητα και καλή πέψη ο άνθρωπος μπορεί να υπομείνει αρκετά"
και ο τελευταίος έγραφε πως
"ενάντια στην ανθρώπινη ηλιθιότητα ακόμη και οι Θεοί αγωνίζονται μάταια"
(Απ' το πολυδιαβασμένο και ευφυές βιβλιαράκι
" Οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας " του πανεπιστημιακού καθηγητή, C.M. Cipolla
και από τις εκδόσεις "Κέδρος")
επειδή οι λογικοί άνθρωποι δυσκολεύονται να συλλάβουν και να κατανοήσουν
την παράλογη συμπεριφορά.
Ένα ευφυές άτομο, πιθανά να κατανοήσει τη λογική ενός κακοποιού.
Οι πράξεις των κακοποιών ακολουθούν ένα σχέδιο με κάποια συλλογιστική
επίβουλη συλλογιστική μεν αλλά παρόλ'αυτά συλλογιστική.
Ο κακοποιός επιθυμεί ενεργητικό στο λογαριασμό του....η συμπεριφορά του
είναι κατακριτέα αλλά διέπεται από μία λογική και ένας λογικός άνθρωπος
μπορεί να την προβλέψει.
Μπορείς να μαντέψεις πώς θα ενεργήσει ένας κακοποιός, τους κακόβουλους χειρισμούς του
και τις υστερόβουλες φιλοδοξίες του και συχνά είναι εφικτό να θωρακίσεις τις άμυνές σου.
Με ένα ηλίθιο άτομο αυτό είναι παντελώς αδύνατο όπως εξηγείται από τον Τρίτο Βασικό Νόμο.
Ένα ηλίθιο πλάσμα σε κατατρέχει χωρίς λόγο, χωρίς να προσβλέπει σε κάποιο πλεονέκτημα
χωρίς σχέδιο ή μεθόδευση και στις πλέον ακατάλληλες στιγμές και μέρη.
Όταν αντιμετωπίζεις ένα ηλίθιο άτομο, βρίσκεσαι ολοκληρωτικά στο έλεος του.
Επειδή οι ενέργειες του ηλίθιου ατόμου δε διέπονται από τους νόμους της λογικής,
συνεπάγεται ότι:
α) η επίθεση(του ηλίθιου) κατά κανόνα σε βρίσκει απροετοίμαστο.
β)ακόμη και αν κάποιος αντιληφθεί ότι δέχεται επίθεση, αδυνατεί να οργανώσει
λογικά αντίμετρα, γιατί η ίδια η επίθεση στερείται λογικής δομής.
Το γεγονός πως οι δραστηριότητες και οι ενέργειες του ηλίθιου πλάσματος
είναι απόλυτα αλλοπρόσαλλες και παράλογες, δεν καθιστά μόνο την άμυνα προβληματική
αλλά και την όποια αντεπίθεση (την καθιστά) πάρα πολύ δύσκολη-σαν να προσπαθείς να στοχεύσεις
ένα αντικείμενο που μπορεί να κινηθεί με τις πιο απίθανες και απροσδόκητες κινήσεις.
Αυτό είναι που και ο Ντίκενς και ο Σίλερ είχαν κατά νου, όταν ο πρώτος παρέθετε πως "με ηλιθιότητα και καλή πέψη ο άνθρωπος μπορεί να υπομείνει αρκετά"
και ο τελευταίος έγραφε πως
"ενάντια στην ανθρώπινη ηλιθιότητα ακόμη και οι Θεοί αγωνίζονται μάταια"
(Απ' το πολυδιαβασμένο και ευφυές βιβλιαράκι
" Οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας " του πανεπιστημιακού καθηγητή, C.M. Cipolla
και από τις εκδόσεις "Κέδρος")
Συνεχίζει να κοροιδεύει χωρίς αιδώ
Χωρίς συναίσθηση της δραματικής κατάστασης,
στην οποία οδήγησε τους πολίτες και την οικονομία τους 6 μήνες της
πρωθυπουργίας του, ο Α. Τσίπρας ζήτησε την επανεκλογή του, λέγοντας πως
αυτή τη φορά θα επιχειρήσει να εφαρμόσει όσα αφειδώς υποσχέθηκε πριν από
τις εκλογές του Ιανουαρίου.
Εικόνες από άλλες εποχές
Το «SAIL Amsterdam» είναι η μεγαλύτερη εκδήλωση στον κόσμο για παλιά ιστιοφόρα πλοία που γίνεται στο Αμστερντάμ από το 1975 όταν και οργανώθηκε για τα 700 χρόνια της πόλης. Στη φωτογραφία το κολομβιανό ιστιοφόρο ARC Gloria φτάνει στο λιμάνι συνοδευόμενο από μικρότερα πλοιάρια στο πλαίσιο της φετινής εκδήλωσης που θα διαρκέσει έως τις 23 Αυγούστου.
Ιερομόναχος Άνθιμος Αργυρόπουλος.
Ο εξ Άρτης ιερέας που όρκισε τον Κολοκοτρώνη, τον Νικηταρά και τον Διονύσιο Σολωμό, τυφλώθηκε στα μπουντρούμια του Αλή Πασά
Το παρακάτω κείμενο περιέχεται στην ανέκδοτη εργασία του πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου με τίτλο:»Αγνωστες σελίδες της εκκλησιαστικής ιστορίας της Άρτας»
Ο πίνακας του επτανήσιου Διονύσιου Τσόκου (1849) που έχει θέμα τη μύηση αγωνιστών στη Φιλική Εταιρεία είναι από τους πιο γνωστούς που σχετίζονται με τα ιστορικά γεγονότα που οδήγησαν στην Ελληνική Επανάσταση κατά των Τούρκων και χρησιμοποιείται ευρέως από εκπαιδευτικούς και ιστορικούς για να περιγράψουν τα γεγονότα εκείνης της περιόδου. Το ερώτημα, ποιοι «πρωταγωνιστούν» στο διάσημο πίνακα έχει ενδιαφέρον να απαντηθεί. Ο αγωνιστής που έχει γονατίσει είναι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο ιερέας που τον ορκίζει στο Ευαγγέλιο είναι ο Άνθιμος Αργυρόπουλος, ιερομόναχος, ηγούμενος του μοναστηριού στα Θεοδώριανα Άρτας. Μέσα σε κατανυκτική ατμόσφαιρα γίνεται η μύηση του γέρου του Μωρηά παρουσία του θρυλικού Αναγνωσταρά (Αναγνώστης Παπαγεωργίου), στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου της Ζακύνθου, την 1η Δεκεμβρίου 1818.
Ο ηρωικός και μαρτυρικός βίος του ιερέα
Το 1793, ο Άνθιμος Αργυρόπουλος ιδρύει στο ορεινό, δύσβατο και απροσπέλαστο χωριό των Θεοδώριανων ένα μοναστήρι και σχολείο για να μορφώνονται τα παιδιά του χωριού. Όταν ο Αλή Πασάς κατάφερε μετά από αλλεπάλληλες πολιορκίες, αλλά και με προδοσία να υποτάξει το ηρωικό Σούλι, πολλοί αγωνιστές έφυγαν κυνηγημένοι στα γύρω χωριά. Τότε οι Μποτσαραίοι βρήκαν καταφύγιο στην Μονή του Αργυρόπουλου ο οποίος τους περιέθαλψε. Όταν ο Αλή Πασάς έμαθε τις δραστηριότητες του ιερομόναχου, τον συνέλαβε, τον αλυσόδεσε και τον έκλεισε για 18 χρόνια όπως λέγεται, σε σκοτεινό μπουντρούμι με αποτέλεσμα να χάσει την όρασή του. Μετά από θερμές παρακλήσεις ισχυρών οπλαρχηγών, ο Αργυρόπουλος απελευθερώθηκε και πήγε στην Κέρκυρα όπου γνώρισε και συνδέθηκε φιλικά με τον Ιωάννη Καποδίστρια. Στη συνέχεια πήγε στη Ζάκυνθο ως εφημέριος στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Εκεί ορκίστηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον Αναγνωσταρά, τον υπεύθυνο της Αόρατης Αρχής. Από τότε αρχίζει συστηματικά να στρατολογεί και να ορκίζει τους οπλαρχηγούς της επανάστασης μεταξύ των οποίων και τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, ο οποίος είχε καταφύγει στην Ζάκυνθο κυνηγημένος από τους Τούρκους. Ορκισε ακόμη τον Διονύσιο Σολωμό, καθώς επίσης και άλλους αγωνιστές της επανάστασης, όπως τον Νικηταρά και τον Πετμεζά. Στο βιβλίο, «Μνήμη του Σουλίου», ο Βασίλης Κραψίτης γράφει: » ο Διονύσιος Σολωμός έδωκε τον όρκο του φιλικού μπροστά στον θρυλικό μονόφθαλμο Ηπειρώτη Αρχιμανδρίτη Άνθιμο Αργυρόπουλο, εφημέριο τότε του ναού που είχε ορκίσει όλους σχεδόν τους φιλικούς που μυήθηκαν στη Ζάκυνθο, ντόπιους και ξένους, που ζούσαν τότε εκεί …». Ο Αργυρόπουλος πέθανε τυφλός στη Ζάκυνθο στις 20 Ιανουαρίου 1847, χωρίς να προλάβει να δει την ιδιαίτερη πατρίδα του την Άρτα ελεύθερη, καθώς απελευθερώθηκε το 1881….
ΠΗΓΕΣ.
α.Περιοδικό Σκουφάς.
β.Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης (Δ.Κόκκινου)
γ.Ιστολογιο Μηχανή του χρόνου
Το παρακάτω κείμενο περιέχεται στην ανέκδοτη εργασία του πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου με τίτλο:»Αγνωστες σελίδες της εκκλησιαστικής ιστορίας της Άρτας»
Ο πίνακας του επτανήσιου Διονύσιου Τσόκου (1849) που έχει θέμα τη μύηση αγωνιστών στη Φιλική Εταιρεία είναι από τους πιο γνωστούς που σχετίζονται με τα ιστορικά γεγονότα που οδήγησαν στην Ελληνική Επανάσταση κατά των Τούρκων και χρησιμοποιείται ευρέως από εκπαιδευτικούς και ιστορικούς για να περιγράψουν τα γεγονότα εκείνης της περιόδου. Το ερώτημα, ποιοι «πρωταγωνιστούν» στο διάσημο πίνακα έχει ενδιαφέρον να απαντηθεί. Ο αγωνιστής που έχει γονατίσει είναι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο ιερέας που τον ορκίζει στο Ευαγγέλιο είναι ο Άνθιμος Αργυρόπουλος, ιερομόναχος, ηγούμενος του μοναστηριού στα Θεοδώριανα Άρτας. Μέσα σε κατανυκτική ατμόσφαιρα γίνεται η μύηση του γέρου του Μωρηά παρουσία του θρυλικού Αναγνωσταρά (Αναγνώστης Παπαγεωργίου), στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου της Ζακύνθου, την 1η Δεκεμβρίου 1818.
Ο ηρωικός και μαρτυρικός βίος του ιερέα
Το 1793, ο Άνθιμος Αργυρόπουλος ιδρύει στο ορεινό, δύσβατο και απροσπέλαστο χωριό των Θεοδώριανων ένα μοναστήρι και σχολείο για να μορφώνονται τα παιδιά του χωριού. Όταν ο Αλή Πασάς κατάφερε μετά από αλλεπάλληλες πολιορκίες, αλλά και με προδοσία να υποτάξει το ηρωικό Σούλι, πολλοί αγωνιστές έφυγαν κυνηγημένοι στα γύρω χωριά. Τότε οι Μποτσαραίοι βρήκαν καταφύγιο στην Μονή του Αργυρόπουλου ο οποίος τους περιέθαλψε. Όταν ο Αλή Πασάς έμαθε τις δραστηριότητες του ιερομόναχου, τον συνέλαβε, τον αλυσόδεσε και τον έκλεισε για 18 χρόνια όπως λέγεται, σε σκοτεινό μπουντρούμι με αποτέλεσμα να χάσει την όρασή του. Μετά από θερμές παρακλήσεις ισχυρών οπλαρχηγών, ο Αργυρόπουλος απελευθερώθηκε και πήγε στην Κέρκυρα όπου γνώρισε και συνδέθηκε φιλικά με τον Ιωάννη Καποδίστρια. Στη συνέχεια πήγε στη Ζάκυνθο ως εφημέριος στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Εκεί ορκίστηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον Αναγνωσταρά, τον υπεύθυνο της Αόρατης Αρχής. Από τότε αρχίζει συστηματικά να στρατολογεί και να ορκίζει τους οπλαρχηγούς της επανάστασης μεταξύ των οποίων και τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, ο οποίος είχε καταφύγει στην Ζάκυνθο κυνηγημένος από τους Τούρκους. Ορκισε ακόμη τον Διονύσιο Σολωμό, καθώς επίσης και άλλους αγωνιστές της επανάστασης, όπως τον Νικηταρά και τον Πετμεζά. Στο βιβλίο, «Μνήμη του Σουλίου», ο Βασίλης Κραψίτης γράφει: » ο Διονύσιος Σολωμός έδωκε τον όρκο του φιλικού μπροστά στον θρυλικό μονόφθαλμο Ηπειρώτη Αρχιμανδρίτη Άνθιμο Αργυρόπουλο, εφημέριο τότε του ναού που είχε ορκίσει όλους σχεδόν τους φιλικούς που μυήθηκαν στη Ζάκυνθο, ντόπιους και ξένους, που ζούσαν τότε εκεί …». Ο Αργυρόπουλος πέθανε τυφλός στη Ζάκυνθο στις 20 Ιανουαρίου 1847, χωρίς να προλάβει να δει την ιδιαίτερη πατρίδα του την Άρτα ελεύθερη, καθώς απελευθερώθηκε το 1881….
ΠΗΓΕΣ.
α.Περιοδικό Σκουφάς.
β.Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης (Δ.Κόκκινου)
γ.Ιστολογιο Μηχανή του χρόνου
Μαυριτανία: Το τελευταίο προπύργιο της δουλείας!
Jurnalists about Jurnalism
Το ρεπορτάζ αναπτύχθηκε στα πλαίσια της πρωτοβουλίας «The Freedom Project»του CNN προκειμένου να δημοσιοποιηθούν ευρύτερα τα στοιχεία για τη σύγχρονη δουλεία. Ο J. Sutter είναι ο υπεύθυνος για το συγκεκριμένο πρότζεκτ δημοσιογράφος και αυτός που ταξίδεψε στη Μαυριτανία μαζί με τη φωτογράφο και οπερατέρ Edythe McNamee.
Δημοσιεύθηκε ηλεκτρονικά τον Μάρτιο του 2012. Μεταδόθηκε επίσης ως ντοκιμαντέρ στο CNN International και στο πλαίσιο ενός ωριαίου προγράμματος στην εκπομπή του Don Lemon στο αμερικανικό CNN.
Υπό τον τίτλο «Το τελευταίο οχυρό της δουλείας» παρουσίασε μια ποικιλία μέσων, συμπεριλαμβανομένων βιντεοσκοπημένων προσωπικών αναφορών και γραπτών ιστοριών που παρουσιάζουν τις ιστορίες απελευθερωμένων σκλάβων, καθώς και το ταξίδι της μεταμόρφωσης ενός ανθρώπου από ιδιοκτήτη σκλάβων σε υπέρμαχο της κατάργησης. Περιελάμβανε, επίσης, σχετικές ιστορίες – όπως την ιστορία κάποιων σκλάβων της Μαυριτανίας που διέφυγαν και ζουν τώρα στο Οχάιο. Ο Sutter και η McNamee, σε συνεργασία με το CNNiReport, την παγκόσμια κοινότητα συμμετοχικών ειδήσεων του δικτύου, συγκέντρωσαν μηνύματα ελπίδας και υποστήριξης για να μοιραστούν σε ένα σχολείο για σκλάβους που διέφυγαν, στο Nouakchott της Μαυριτανίας.
Εκατοντάδες σκλάβοι έχουν δραπετεύσει ή απελευθερωθεί από τότε που η δουλεία ποινικοποιήθηκε τελικώς στη Μαυριτανία, το 2007. Ωστόσο, μέχρι τώρα μόνον ένας ιδιοκτήτης σκλάβων έχει καταδικαστεί και φυλακιστεί, σύμφωνα με τα παρατηρητήρια εναντίον της δουλείας. Είναι δύσκολο να μάθει κανείς την έκταση του φαινομένου καθώς καμμιά έκθεση των αρχών της χώρας δεν έχει ολοκληρωθεί. Η οργάνωση SOS Esclaves, εκτιμά ότι περισσότερο από το 1/5 των Μαυριτανών βρίσκονται σε καθεστώς δουλείας. Διεθνείς οργανώσεις και τα Ηνωμένα Εθνη ασκούν πιέσεις για μιά ανεξάρτητη έρευνα και μελέτη πάνω στο θέμα αλλά δυστυχώς η κυβέρνηση μέχρι τώρα δεν ανταποκρίνεται στις πιέσεις.
(Φωτο από την Αϊτή, σύμφωνα με αυτό)
Το έθιμο της δουλείας πηγαίνει αιώνες πίσω στη Μαυριτανία και οι σκλάβοι μένουν συχνά παγιδευμένοι σε μιά αντίληψη ότι το να αποτελούν «περιουσία κάποιου ιδιοκτήτη» αποτελεί κομμάτι της φυσικής τάξης των πραγμάτων. Σε μερικές περιπτώσεις, αυτό το αίσθημα είναι τόσο βαθιά ριζωμένο που οι ίδιοι αρνούνται να φύγουν από τους «ιδιοκτήτες τους». Πολλοί, από τη στιγμή που θα ελευθερωθούν αγωνίζονται σκληρά για να επιβιώσουν δεδομένου ότι δεν έχουν τίποτα δικό τους, καμμιά μόρφωση ή εκπαίδευση και πρέπει να τα καταφέρουν φέροντας και το στίγμα του δούλου που αποσκίρτησε!
Το Νοέμβριο του 2009 αποστολή των Ενωμένων εθνών με επικεφαλής τον ειδικό Gulnara Shahinian, αξιολόγησε τις πρακτικές της δουλείας στη χώρα. Η αναφορά που κατέθεσε στο United Nations Human Rights Council (UNHRC), κατέληγε στο συμπέρασμα ότι “παρά τους νόμους, τα προγράμματα και τις προσπάθειες…ο θεσμός της δουλείας παραμένει μιά πραγματικότητα για τη Μαυριτανία”.
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών έχει προτείνει μια σειρά από αλλαγές που η κυβέρνηση της Μαυριτανίας θα μπορούσε να πραγματοποιήσει για να επιταχύνει το τέλος της δουλείας. Μεταξύ αυτών: Να πληρώνει δικηγόρους να εκπροσωπούν τα θύματα, να επιτρέψει σε διεθνείς παρατηρητές στη χώρα για να διεξάγουν πλήρη έρευνα για τη δουλείας και να χρηματοδοτήσει κέντρα όπως αυτό που λειτουργεί το SOS για την αποκατάσταση σκλάβων που έχουν διεκδικήσει την ελευθερία τους. Θα βοηθούσε αν ένα παγκόσμιο κοινό απαιτούσε αυτές τις αλλαγές. «Είναι μια πάμφτωχη χώρα», λέει ο Kevin Bales. «Χρειάζεται μερικούς φίλους στον κόσμο».
Η κυβέρνηση της Μαυριτανίας αρνείται την ύπαρξη δουλείας στη χώρα. Σύμφωνα με τον Abdel Nasser Ould Ethmane, πολιτικό σύμβουλο της Αφρικανικής Ενωσης και συνιδρυτή της ομάδας SOS slaves, η “γραμμή” της μαυριτανικής κυβέρνησης στο θέμα της δουλείας είναι: “Δεν υπάρχει πλέον δουλεία και η συζήτηση γύρω από αυτό το ζήτημα εγείρεται και χειραγωγείται από τη Δύση ως μία εχθρική πράξη απέναντι στο Ισλάμ ή ως αποτέλεσμα της διεθνούς εβραικής συνωμοσίας”. Απαντώντας σε κατηγορίες για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το 2012, ο υπουργός ανάπτυξης της Μαυριτανίας Brahim Ould M’Bareck Ould Med El Moctar, δήλωσε…
“Πρέπει να σας πώ ότι στη Μαυριτανία η ελευθερία των ανθρώπων είναι πλήρης: ελευθερία της σκέψης, ισότητα ανδρών και γυναικών σε όλες τις περιπτώσεις. Ειδικά με αυτήν την κυβέρνηση. Πιθανώς υπάρχουν σχέσεις αφέντη-δούλου σε μιά βάση, όμως, οικογενείας από τις παλιές μέρες και τις παλιές γενιές. Ισως απόγονοι που θέλουν να κρατήσουν τη σχέση με τους απογόνους των παλαιών κυρίων τους για οικογενειακούς ή και για οικονομικούς λόγους. Αλλά η δουλεία είναι κάτι που έχει εκλείψει ολοκληρωτικά. Πιστεύω δε και μπορώ να σας πώ ότι ουδείς καρπώνεται κέρδος από αυτού του είδους το εμπόριο”.
Το Μάρτιο του 2013, ο πρόεδρος ίδρυσε έναν οργανισμό προκειμένου “να πολεμήσει τη δουλεία”, γνωστό ως ο “Εθνικός Οργανισμός ενάντια στη δουλεία, στην εκμετάλευση και τη φτώχεια”. Ο διευθυντής του, Hamdi Ould Mahjoub, είπε στον δημοσιογράφο του new yorker Alexis Okeowo ότι « η δουλεία ως θεσμός, ως κάτι κοινωνικά αποδεκτό δεν ισχύει πλέον» στη Μαυριτανία και ότι ο οργανισμός του οποίου προίσταται δουλεύει πάνω σε ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης των αγροτών, ανέγερσης νοσοκομείων και βελτίωσης της πρόσβασης στο νερό». Επίσης υπέδειξε στον αμερικανό δημοσιογράφο ότι «40% των φυλακισμένων στις ΗΠΑ είναι αφροαμερικανοί και ότι δυσανάλογος αριθμός αφροαμερικανών είναι άνεργοι στις ΗΠΑ».
Στοιχεία για τη Μαυριτανία και τη δουλεία
Πληθυσμός: 3,4 εκατομμύρια
Ποσοστό που ζει σε συνθήκες δουλείας: 10% με 20%
Υποδουλωμένος πληθυσμός: 340.000 έως 680.000
Έτος που καταργήθηκε η δουλεία: 1981
Έτος που ποινικοποιήθηκε η δουλεία: 2007
Καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον δουλοκτητών: Μία
Ανθρωποι
Γλώσσες: Αραβικά, γαλλικά και περιφερειακές γλώσσες
Επίσημη θρησκεία: Ισλάμ
Ποσοστό αναλφαβητισμού: 51%
Ανεργία: 30%
Πυκνότητα πληθυσμού: 8 άτομα ανά τετραγωνικό μίλι
Οικονομία
Ποσοστό που ζουν με λιγότερο από $ 2 ανά ημέρα: 44%
ΑΕΠ κατά κεφαλή: 2.200 δολάρια ΗΠΑ (σε σύγκριση με 40.000 δολάρια στις ΗΠΑ)
Νόμισμα: Ουγκουίγια
Πολιτική
Κυβέρνηση: Δημοκρατία (επί του παρόντος υπό στρατιωτικό καθεστώς)
Νομικό σύστημα: Μείγμα ισλαμικού και γαλλικού αστικού δικαίου
Πρόεδρος: Mohamed Ould Abdel Aziz
Πρόσφατη ιστορία: Κέρδισε την ανεξαρτησία της από τη Γαλλία το 1960. Ο Aziz ήρθε στην εξουσία με ένα στρατιωτικό πραξικόπημα το 2008, ανατρέποντας τον πρώτο δημοκρατικά εκλεγμένο ηγέτη. Ο Aziz εξελέγη το 2009 για να επικυρώσει την κυριαρχία του.
Θρησκεία
Οι τοπικοί ισλαμιστές ηγέτες, που ονομάζονται ιμάμηδες, ιστορικά τάσσονται υπέρ της δουλείας. Οι ακτιβιστές λένε ότι η πρακτική συνεχίζεται σε ορισμένα τζαμιά, ιδιαίτερα σε αγροτικές περιοχές. Διάφορες θρησκείες, σε πολλές χώρες, έχουν χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσουν τη συνέχιση της δουλείας. «Κάνουν τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι η μετάβαση στον παράδεισο εξαρτάται από την υποταγή τους», όπως ανέφερε ένας ακτιβιστής της Μαυριτανίας, ο Boubacar Messaoud, αναφορικά με το πώς οι θρησκευτικοί ηγέτες χειρίζονται τη δουλεία.
Εθνοτικές ομάδες στη Μαυριτανία
ΛΕΥΚΟΙ ΜΑΥΡΙΤΑΝΟΙ
Πιο ανοιχτόχρωμοι Βέρβεροι που μιλούν αραβικά και παραδοσιακά κατέχουν σκλάβους. Οι περισσότεροι άνδρες φορούν γαλάζια πουκάμισα που ονομάζεται boubous, με περίτεχνα σχέδια στο στήθος. Οι λευκοί Μαυριτανοί είναι η τάξη εξουσίας στη Μαυριτανία και ελέγχουν περισσότερο πλούτο από οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Ορισμένοι, ωστόσο, ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Δεν είναι ασυνήθιστο να βρει κανείς έναν λευκό Μαυριτανό να ζει σε μια σκηνή μόνο ελαφρώς μεγαλύτερη από εκείνη των σκλάβων του.
ΜΑΥΡΟΙ ΜΑΥΡΙΤΑΝΟΙ
Πιο σκουρόχρωμος λαός που ιστορικά είναι υποδουλωμένος από τους Λευκούς Μαυριτανούς. Προερχόμενοι αρχικά από την υποσαχάρια Αφρική, οι μαύροι Μαυριτανοί υιοθέτησαν πολλές πτυχές της Αραβικής κουλτούρας των αφεντικών τους. Μιλούν Hassaniya, μια αραβική διάλεκτο.
ΜΑΥΡΟΙ ΑΦΡΙΚΑΝΟΙ
Άλλος πιο σκουρόχρωμος λαός της Μαυριτανίας που προέρχεται από διάφορες εθνοτικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των Pulaar, Sonike και Wolof. Αυτές οι ομάδες βρίσκονται επίσης στη Σενεγάλη, η οποία μοιράζεται τα νότια σύνορα της Μαυριτανίας. Μοιάζουν αρκετά με τους μαύρους Μαυριτανούς, αλλά ποτέ δεν υποδουλώθηκαν και είναι αρκετά διαφορετικοί από την άποψη της κουλτούρας και της γλώσσας.
ΧΑΡΑΤΙΝ
Η λέξη σημαίνει κυριολεκτικά «απελευθερωμένοι σκλάβοι», αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει τους ανθρώπους που ζουν υπό καθεστώς δουλείας ή που ανήκουν στην πρώην κατηγορία σκλάβων των Μαύρων Μαυριτανών. Πολλοί Χαρατιν υπάρχουν κάπου μεταξύ δουλείας και ελευθερίας και αποτελούν στόχο ταξικών και φυλετικών διακρίσεων.
Σύντομη ιστορία της δουλείας στη Μαυριτανία
Περίπου 200 με 1900
Άραβες έμποροι σκλάβων στην περιοχή που θα γινόταν η Μαυριτανία έπιαναν πιο σκουρόχρωμους ανθρώπους από την υποσαχάρια Αφρική και τους ανάγκαζαν να εργάζονται χωρίς αμοιβή. «Μπορείτε να εντοπίσετε πηγές αυτής της πρακτικής πίσω για 2.000 χρόνια», ανέφερε ο Kevin Bales, διευθύνων σύμβουλος της «Free the Slaves».
1905
Η αποικιακή γαλλική διοίκηση κηρύσσει το τέλος της δουλείας στη Μαυριτανία. Ωστόσο, η κατάργηση δεν πραγματοποιείται ποτέ, εν μέρει λόγω της απεραντοσύνης της χώρας.
1948
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών υιοθετεί την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η οποία καταργεί τη δουλεία διεθνώς.
1961
Μετά την απόκτηση της ανεξαρτησίας της από τη Γαλλία το 1960, η Μαυριτανία υιοθετεί ένα σύνταγμα που προβλέπει την κατάργηση της δουλείας. Η προσπάθεια έχει μικρή επίδραση, σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες.
1980-1981
Η κυβέρνηση της Μαυριτανίας καταργεί τη δουλεία και δηλώνει ότι δεν υφίσταται πλέον. Αυτή η κατάργηση ήταν «ουσιαστικά μια άσκηση δημοσίων σχέσεων», κατά την Human Rights Watch. «Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση κατάργησε τη δουλεία», γράφει ο Bates, ο Αμερικανός ακτιβιστής κατά της δουλείας, «αλλά κανείς δεν μπήκε στον κόπο να πει το πει στους σκλάβους».
1995
Ο πρώην σκλάβος και ο πρώην ιδιοκτήτης σκλάβων ξεκινούν μια οργάνωση κατά της δουλείας με την ονομασία SOS Slaves.
2007
Η Μαυριτανία περνά νόμο που ποινικοποιεί τη δουλεία. Προβλέπει μέγιστη ποινή φυλάκισης 10 ετών. Μέχρι σήμερα, μόνο μία νομική υπόθεση εναντίον ιδιοκτήτη σκλάβων έχει διωχθεί επιτυχώς.
πηγές:
unwatch
wikipedia
thecnnfreedomproject
freetheslaves
Ψήφισμα για την απελευθέρωση του φυλακισμένου ηγέτη του κινήματος κατά της δουλείας στη Μαυριτανία Biram Dah Abeid (μπείτε εδώ)
Προς τον Πρόεδρο της Μαυριτανίας Mohamed Ould Abdel Aziz, την Ευρωπαϊκή Ένωση και όλους τους παγκόσμιους ηγέτες:
Ως πολίτες του κόσμου, πιστεύουμε ότι κάθε μορφή δουλείας πρέπει να καταργηθεί. Σας ζητάμε να κάνετε ό,τι περνάει από το χέρι σας για να απελευθερωθεί αμέσως και χωρίς όρους ο κορυφαίος ακτιβιστής κατά της δουλείας Biram Dah Abeid και οι σύντροφοί του, να σταματήσει η καταπίεση όσων ζητούν την κατάργηση της δουλείας, να αναγνωριστούν οι οργανισμοί κατά της δουλείας και να σημειωθεί ουσιαστική πρόοδος για την εξάλειψη αυτής της φρικαλεότητας που συμβαίνει στη Μαυριτανία. Καλούμε την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναθεωρήσει και να διακόψει τα κονδύλια του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης μέχρι να καλυφθούν τα παραπάνω αιτήματα και τις κυβερνήσεις όλου του κόσμου να λάβουν επειγόντως μέτρα για την κατάργηση της αποτρόπαιας πρακτικής της δουλείας στον 21ο αιώνα.
Δείτε επίσης (από το ενημερωτικό μήνυμα του ψηφίσματος):
Κοινή Πρόταση Ψηφίσματος σχετικά με τη Μαυριτανία και ειδικότερα την περίπτωση του Biram Dah Abeid (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο)
http://www.europarl.europa.eu/
Ο Biram Dah Abeid παραμένει στη φυλακή: Τελευταίες Εξελίξεις - Biram Dah Abeid Still Imprisoned: Latest Developments (UNPO - Αγγλικά)
http://unpo.org/article/17712
Μαυριτανία: Ο φυλακισμένος υποψήφιος πρόεδρος και ακτιβιστής κατά της δουλείας πρέπει να αφεθεί ελεύθερος - Mauritania: Jailed presidential candidate and anti-slavery activists must be released (Διεθνής Αμνηστία - Αγγλικά)
https://www.amnesty.org/en/
«Για τα αφεντικά, ο βιασμός των σκλάβων αποτελεί δικαίωμα» - "Pour les maîtres, violer les esclaves est un droit" (Le Nouvel Observateur - Γαλλικά) http://tempsreel.nouvelobs.
Ο ΟΗΕ απονέμει βραβείο για τη μάχη κατά της δουλείας στη Μαυριτανία - Le combat contre l'esclavage en Mauritanie récompensé par l'ONU (RFI - Γαλλικά)
http://www.rfi.fr/mfi/
Μαυριτανία: όταν το θέμα της δουλείας τίθεται στις προεδρικές εκλογές - Mauritanie: quand la question de l’esclavage s’invite à la présidentielle (Afrique Décryptages, Ifri - Γαλλικά)https://afriquedecryptages.
40 χρόνια σκλάβες: γυναίκες που ξεκινούν μια νέα ζωή στη Μαυριτανία - Forty years a slave: women start new lives in Mauritania (IRIN - Αγγλικά) http://newirin.irinnews.org/
πηγή
Βαφτίστε αστέρια και πλανήτες με ένα κλικ!
Στο παρελθόν έχουν οργανωθεί διαδικτυακές ψηφοφορίες για να δοθεί όνομα σε κάποιο διαστημικό σώμα, με τελευταία την ψηφοφορία που έγινε για να δοθεί όνομα στον πέμπτο δορυφόρο του Πλούτωνα που εντοπίστηκε πριν από δύο χρόνια. Όμως όλες αυτές οι ψηφοφορίες ήταν ανεξάρτητες πρωτοβουλίες και είχαν μόνο χαρακτήρα παράδοσης προτάσεων στην Διεθνή Αστρονομική Ένωση η οποία έχει το αποκλειστικό δικαίωμα ονοματοδοσίας διαστημικών σωμάτων. Όσοι θέλουν να συμμετέχουν στην ψηφοφορία μπορούν να επισκεφτούν την σχετική ιστοσελίδα.
Να ζούμε αλλιώς, για να επιζήσουν άλλοι
Κωνσταντίνος Τρ. Τσουράπας
Όπως αναλυτικά παρουσιάστηκε ήδη, η άσκηση σε κοινωνικά πλαίσια σημαίνει ασκητική σχέση προς τη φύση, αφού οι επιπτώσεις της απληστίας της καταναλωτικής κοινωνίας είναι στενά συνδεδεμένες με αυτές των ορίων αντοχής των φυσικών υλών.
Ο άνθρωπος, καθώς ευρίσκεται οργανικά
εντεταγμένος στο σύνολο του φυσικού και του ζωικού κόσμου,
περιτριγυρίζεται από φυσική ύλη, η οποία αποτελεί συστατικά των πόρων
της φύσης. Η δυνατότητά του να δαπανά αλόγιστα τους πόρους της φύσης
αποκλειστικά για το άτομό του, χωρίς να υπολογίζει τις επόμενες γενεές,
συνδέεται άμεσα με την άσκηση και τον αυτοπεριορισμό. Το γεγονός όμως
πως έχει τη δυνατότητα χρησιμοποίησης των φυσικών πόρων δεν σημαίνει πως
έχει και το δικαίωμα να τους εξαντλήσει χωρίς να υπολογίσει τους
ανθρώπους των επερχόμενων γενεών. Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, η σύγχρονη
πρόταση της ηθικής είναι «να ζούμε αλλιώς, για να επιζήσουν άλλοι».[1]
Η ερμηνεία αυτής της πρότασης ηθικής
παρουσιάζει κεφαλαιώδες ενδιαφέρον. Η εξοικονόμηση της φυσικής ενέργειας
είναι απαραίτητη τόσο για μια συγκεκριμένη κοινωνία, αφού θα
προλαμβάνεται μια οικονομική κρίση, που θα αφορά σε όλες τις κοινωνικές
τάξεις, όσο και για τον κόσμο γενικότερα και ιδίως τον τρίτο κόσμο και
για τις γενεές που θα ακολουθήσουν. Η αποφυγή της κοινωνικής πολυτέλειας
στα αναπτυγμένα κράτη μπορεί να δώσει ζωή στις χώρες που θανατώνουν
άτομα της παιδικής ηλικίας εξαιτίας της πείνας. Και ο πληθυσμός αυτών
των χωρών είναι ο μισός της Γης. Άρα, είναι απαραίτητος ένας νέος
προσδιορισμός του σύγχρονου ανθρώπου στις αναπτυγμένες κοινωνίες στο
πλαίσιο μιας ασκητικής τάσης απέναντι στην πρόοδο και στην ανάπτυξη,
αυτό που ονομάζεται απλή ζωή και σημαίνει τη μη πραγμάτωση όλων των
δυνατοτήτων σε πολυτέλεια, σε ικανοποίηση επιθυμιών στη ζωή της άνεσης.
Πρόκειται για μία θελημένη ηθική λιτότητας στο όνομα των άλλων, η οποία
οφείλεται στην εγκράτεια187[2].
Με τη νέα αυτή στάση, ο σύγχρονος
άνθρωπος οδηγείται σε μία νέα οριοθέτηση και έναν νέο προσδιορισμό. Οι
ανεπτυγμένες κοινωνίες ευρίσκονται αντιμέτωπες με ένα καθοριστικό
δίλημμα. Από τη μία πλευρά, εμφανίζεται η υπερκαταναλωτική κοινωνία και,
από την άλλη, το πλαίσιο μιας ασκητικής στάσης που δείχνει να είναι
απέναντι στην πρόοδο και την ανάπτυξη, αυτό που ονομάζεται απλή ζωή. Η
επιλογή είναι δύσκολη για τον σύγχρονο άνθρωπο, διότι και η επιλογή της
ασκητικής πλευράς σημαίνει τη μη πραγμάτωση όλων των δυνατοτήτων σε
πολυτέλεια, σε ικανοποίηση επιθυμιών, στη ζωή της άνεσης. Πρόκειται για
μια ηθικά ηθελημένη ζωή λιτότητας και εγκράτειας στο όνομα των άλλων. [3] Έρχεται στο προσκήνιο για μία νέα ζωή που εκκινεί με τη συμφιλίωση ανθρώπου-περιβάλλοντος.
Ίσως ποτέ άλλοτε στην ιστορία της
ανθρωπότητας δεν επείγεντο σε τέτοια έκταση η συμφιλίωση ανθρώπου και
περιβάλλοντος. Μόνο αν προσεγγίσουμε την εγκράτεια μέσα από το ορθόδοξο
ήθος, θα συνειδητοποιήσουμε πως «η κάλυψη των αναγκών μας, η φροντίδα
για τον πλησίον, ο οποίος επηρεάζεται από την χρήση που κάνουμε των
υλικών αγαθών και η αναφορά της κτίσης στον Θεό δεν είναι έννοιες
αντιφατικές. Μόνο τότε θα κατανοήσει ο σύγχρονος άνθρωπος πως όλα
ενώνονται σε μια χρήση των υλικών πραγμάτων που είναι ευχαριστιακή και
δοξολογική».189[4]
Ο άνθρωπος ζώντας μακρόν από τις αρχές του ορθόδοξου ήθους δεν έχει
μάθει λα συνεργάζεται με τη φύση, αφού προσεγγίζει τη φύση ωφελιμιστικά.
Η μετάβαση από την εκμετάλλευση στη συνεργασία, ή πιο σωστά στη
συμφιλίωση, δεν σημαίνει πως, για να λυθούν τα οικολογικά προβλήματα,
όπως τα εννοεί ο καθένας μας, πρέπει να θεωρήσουμε τη φύση από μόνη της
ως αγία.190[5]
Ωστόσο, σύμφωνα με τον αρχιεπίσκοπο
Αναστάσιο Γιαννουλάτο, είναι καιρός να κατανοηθεί πως η φύση είναι κάτι
το ιερό. Δεν ευρίσκεται έξω από τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος. Τα
διάφορα αντιπροσωπευτικά στοιχεία της φύσης που μετέχουν στην Ορθόδοξη
λατρεία δε μετέχουν διακοσμητικά αλλά «οργανικά». Συγκεκριμένες μορφές
της φύσης όπως ο άρτος, ο οίνος, το έλαιον, το θυμίαμα, εντάσσονται σε
μια λειτουργία κοινωνίας αγάπης. «Η επανεύρεση της διαστάσεως της
ιερότητος της φύσεως, της αρχικής αρμονίας της με την ανθρώπινη φύση,
αποτελεί αποφασιστική συμβολή στην επίτευξη γνήσιας παγκόσμιας
κοινωνίας».191 [6]Τα
ανωτέρω μάς οδηγούν στη διαπίστωση, που για τους αγίους αποτελεί βίωμα,
πως άνθρωπος και κόσμος φτάνουν στη συμφιλίωση μόνον μέσω του Θεού.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] Μπαλατσούκας, 1996, σ. 85.
[2] Μπαλατσούκας, 1996, σ. 85.
[3] Μπαλατσούκας, 1996, σ. 87.
[4] Θεόκριτοφ, 2003, σ. 65.
[5] Νικολαίδης, 1990, σ. 76.
[6] Γιαννουλάτος, 2005, σ. 52.
πηγή
Ο ναός της Αγ.Παρασκευής που δεν μπορούσαν να γκρεμίσουν οι κομμουνιστές!
Ο Ιερός
Ναός της Αγίας Παρασκευής βρίσκεται σε μια κεντρική λεωφόρο της
βουλγαρικής πρωτεύουσας.Χρονολογείται από τον 14ο αιώνα και έχει αντέξει
στο πέρασμα των αιώνων στις προσπάθειες των Τούρκων κυρίως να την
καταστρέψουν.
Η
τελευταία φορά που προσπάθησαν να τη γκρεμίσουν ήταν το 1965 όταν οι
κομμουνιστές,με πρόσχημα τη διάπλάτυνση της λεωφόρου θέλησαν να τον
ισοπεδώσουν Ο εκσκαφέας έβαλε εμπρός,ξεκίνησε προς την εκκλησία αλλά
ανεξήγητα μετά από λίγο η μηχανή του σταμάτησε.Οσο και να προσπαθούσαν
να τον φτιάξουν συνέβαινε το ίδιο πράγμα.Δε μπορούσαν να πλησιάσουν την
εκκλησία!Την επόμενη ημέρα πέθανε ένα μέλος της οικογένειας του χειριστή
του μηχανήματος, ο οποίος όλο επέμενε.
Ο
αρχημηχανικός που επέβλεπε το όλο έργο, βλέποντας ότι καθυστερεί το
έργο και ότι η ομάδα που έστειλε ασχολείται με χαζές
''προλήψεις'',κατσάδιασε τους εργάτες:''Πιστεύετε αυτά τα παραμύθια και
δεν είστε ικανοί για τίποτα!Αυριο θα τη γκρεμίσω εγώ!
Την
επόμενη μέρα ανέβηκε οργισμένος στον εκσκαφέα,ο οποίος αμέσως χάλασε!Ο
ίδιος έπεσε νεκρός επιτόπου!Οι υπόλοιποι πάγωσαν από τον τρόμο τους.Οι
αρχές παραιτήθηκαν από το σχέδιο τους.Η Αγία Παρασκευή προστάτεψε την
εκκλησία της
Ο Ναός της Αγ.Παρασκευής στη Σόφια
επιμέλεια-.proskynitis
Ένας ξεχωριστός πράκτορας
Ένα δελφίνι οπλισμένο με τόξα και κατασκοπευτικές κάμερες το
οποίο είχε στρατολογηθεί από το Ισραήλ για να παρακολουθεί τους κομάντο
της Χαμάς εντοπίστηκε από τους Παλαιστίνιους οι οποίοι και το
αιχμαλώτισαν.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Al-Quds βλέποντας οι μαχητές της Χαμάς τις "ύποπτες κινήσεις" του δελφινιού κατάλαβαν ότι είχε σταλεί από το Ισραήλ για να συλλέξει πληροφορίες των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων της μονάδας.
Οι μαχητές κατάλαβαν ότι έφερε πάνω του κατασκοπευτικό εξοπλισμό όταν το έβγαλαν από τη θάλασσα και το έλεγξαν.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το Ισραήλ έχει κατηγορηθεί από τους Παλαιστίνιους για τη χρήση ζώων σε μια προσπάθεια να κατασκοπεύσουν τους εχθρούς τους. Για παράδειγμα το 2010 κατηγορήθηκε η Μοσάντ ότι άφησε ελεύθερο έναν καρχαρία που σκότωσε αρκετούς τουρίστες στην Αίγυπτο, σε μια προσπάθεια να πλήξει τον τουρισμό της χώρας.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Al-Quds βλέποντας οι μαχητές της Χαμάς τις "ύποπτες κινήσεις" του δελφινιού κατάλαβαν ότι είχε σταλεί από το Ισραήλ για να συλλέξει πληροφορίες των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων της μονάδας.
Οι μαχητές κατάλαβαν ότι έφερε πάνω του κατασκοπευτικό εξοπλισμό όταν το έβγαλαν από τη θάλασσα και το έλεγξαν.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το Ισραήλ έχει κατηγορηθεί από τους Παλαιστίνιους για τη χρήση ζώων σε μια προσπάθεια να κατασκοπεύσουν τους εχθρούς τους. Για παράδειγμα το 2010 κατηγορήθηκε η Μοσάντ ότι άφησε ελεύθερο έναν καρχαρία που σκότωσε αρκετούς τουρίστες στην Αίγυπτο, σε μια προσπάθεια να πλήξει τον τουρισμό της χώρας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)