Επίσκεψη ειρήνης σε έναν κόσμο ταραγμένο

 

Ο φετινός εορτασμός των Χριστουγέννων μάς βρίσκει όλους σε ένα προβληματισμό και σε μια περίσκεψη. Θα καταθέσω τους λογισμούς μου δίχως προλόγους. Η Αθήνα ακόμη μυρίζει φωτιά. Ο κόσμος σε μια απορία, παραζάλη, ταλαιπωρία και ανησυχία. Ποιος κέρδισε από αυτή τη μάχη των δρόμων, με τις τόσες καταστροφές και το χυμένο αίμα ενός αθώου παιδιού; Μπορεί κανείς να απαντήσει;

Παραμονές ενός άλλου παιδιού που ήλθε πριν από 2.000 χρόνια για να φέρει ειρήνη και να μιλήσει για αγάπη και των εχθρών. Ερχεται ξανά ο Χριστός σε μια εκκοσμικευμένη κοινωνία, με οικονομική κρίση, με δώρα, κίνηση και θόρυβο.

Για τις ανάγκες μας

Παρουσιάζεται και ένας Χριστούλης, καημενούλης, φτωχούλης, σε μια σπηλιά με ζώα, λίγο στρουμπουλός και χαμογελαστός, όπως τον θέλει η Δύση. Είναι για τις ανάγκες μας. Για να περνάμε καλά και να μας τα φέρνει καλά, που είμαστε τόσο πολύ καλοί. Αυτή είναι η θρησκειοποίηση και της Ορθοδοξίας.

Ο Χριστός της Βηθλεέμ δεν είναι για λύπηση ή για εκμετάλλευση. Δεν είναι της φαντασίας και του γλυκερού συναισθήματος, αλλά της αποκαλύψεως του Ευαγγελίου και του γνήσιου βιώματος. Δεν είναι του παραμυθιού, του εύκολου κηρύγματος και του φολκλορισμού. Η γέννηση του Χριστού είναι θεία επίσκεψη ειρήνης σε ένα ταραγμένο κόσμο, που τη συνειδητοποιούν οι γνήσια ταπεινοί, αγρυπνούντες, απλοί ποιμένες και οι αληθινά σοφοί μάγοι της Ανατολής ως προσκυνητές.

Ο Χριστός αποτελεί άθλημα υπαρξιακής αναζήτησης και καλής αγωνίας. Δεν είναι μύθος, θρύλος, ετοιμοπαράδοτη βεβαιότητα, πρόχειρη λύση, επιπόλαιη άρνηση. Θέλει γερά πνευματικά κότσια η παραμονή στα πόδια του. Ο Χριστός προσπερνάται σήμερα. Δεν τον αντέχουν οι πολλοί πολύ. Δεν τον θέλουν αρκετά στα πόδια τους. Τον θέλουν στην άκρη, μόνο για ώρα ανάγκης. Μερικοί Του λέγουν και τι να τους πει. Τα είπε ωραία ο σπουδαίος Ντοστογιέφσκι στον περίφημο ιεροεξεταστή του. Θα τον ξανασταύρωνε το «ιερατείο», αν ξαναρχόταν και δεν έκανε ό,τι του έλεγε επακριβώς... Γυμνός ο Χριστός στη Βηθλεέμ, τον Γολγοθά και την Ανάσταση. Πρόσληψη δηλαδή από τους χριστιανούς της απλότητος, της λιτότητος και της πενίας. Ο απροστάτευτος Χριστός της Βηθλεέμ και ο νικημένος του Γολγοθά αποτελεί ακόμη σκάνδαλο και μωρία και για τους χριστιανούς. Είναι ακατανόητος ένας τέτοιος Χριστός, όπως είναι στην πραγματικότητα, και παρουσιάζουμε έναν παραποιημένο, στα μέτρα μας, όπως μας ταιριάζει, για να διευκολύνει την όποια ζωή μας.

Αυστηρή αυτοκριτική

Ο Χριστός δεν ήλθε στον κόσμο για να μας κάνει χαζοχαρούμενους. Ηλθε να μας πει γιατί ζούμε και υπάρχουμε και να μας λυτρώσει από τον φόβο του θανάτου. Είναι καιρός να περάσουμε από τη συνεχή κριτική στην αυστηρή αυτοκριτική. Δίχως να θέλουμε βίαια να πείσουμε, πρέπει να πούμε με αγάπη όλη την αλήθεια. Δεν χρειάζονται ορολογίες, ωραιολογίες, καθαρεύουσες και πειστήρια. Οι γιαγιάδες καλά κάνουν που πιστεύουν δίχως αμφιβολίες. Οι αμφιβολίες των νέων μην μας φοβίζουν. Εχουν κάποιες δικαιολογίες να μην μας ακούνε. Αξίζει να παρουσιάσουμε έναν γυμνό Χριστό, ανεκμετάλλευτο από τις προσωπικές μας προτιμήσεις και εκτιμήσεις.

Ο ιερός Αθωνας ονομάστηκε Νέα Βηθλεέμ. Ορισμένοι θεωρούν ότι έσπασαν και αυτού τη βιτρίνα. Είμεθα και εμείς εκτεθειμένοι. Θαυμάστε τη γύμνια μας. Είναι ο τόπος πάντως των αγίων και των μετανοούντων. Η ιστορία του μιλάει για πολλές μεταμορφώσεις και αναγεννήσεις. Η Ελλάδα έχει τον Παρθενώνα και το Αγιον Ορος. Μην τα σπάμε και τα καίμε όλα αστόχαστα. Δεν θα βρεθεί γι' αυτά καμιά αποζημίωση. Ας αφήσουμε, ως σοφοί μάγοι, αντί για δώρα στη φάτνη του γυμνού Χριστού τα περίτεχνα προσωπεία για να νιώσουμε αληθινά Χριστούγεννα και να έχουμε μια καλύτερη χρονιά.

 Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 1-1-2009

Καταλαλιά είναι να μιλάς για τον αδελφό σου, όταν αυτός λείπει, με σκοπό να τον διαβάλεις, έστω κι αν είναι αληθινά αυτά που λέγονται.

Μέγας Βασίλειος

πηγή 

Σαν σήμερα... 39 Σουλιώτισσες χορεύουν το χορό του Ζαλόγγου και πέφτουν στο γκρεμό μαζί με τα παιδιά τους, για να μην παραδοθούν στους Τούρκους...

ΕΡΙΕΤΑ ΦΙΛΤΙΚΑΚΗ :
ΚΑΙ ΕΝΩ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΤΥΧΑΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΖΕΜΠΕΚΙΚΟ...



 
Στις 16 Δεκεμβρίου 1803, 39 Σουλιώτισσες χορεύουν το χορό του Ζαλόγγου και πέφτουν στο γκρεμό μαζί με τα παιδιά τους, για να μην παραδοθούν στους Τούρκους....
«Περίπου 100 οικογένειες είχαν αποτραβηχτεί στο μέρος αυτό από το Σούλι και την Κιάφα, με συνθήκες και ζούσαν στο λόφο ανενόχλητες ώσπου έπεσε το Κούγκι. Τότε επειδή τάχα η περιοχή αυτή ήταν περισσότερη οχυρή ξαφνικά τους επιτέθηκαν με διαταγή του Βεζίρη. Όταν η κατάσταση έγινε απελπιστική ο Κίτσος Μπότσαρης και ένα τμήμα του διέφυγαν. Από τους υπολοίπους, 150 σκλαβώθηκαν και 25 κεφάλια στάλθηκαν στον Αλβανό Μπουλούκμπαση στην Καμαρίνα που διεύθυνε τις επιχειρήσεις, 6 άνδρες και 39 γυναίκες ρίχτηκαν από τα βράχια από το ψηλότερο σημείο του γκρεμνού, προτιμώντας έτσι παρά να πέσουν ζωντανοί στα χέρια των εχθρών τους. Πολλές γυναίκες που είχαν παιδιά τις είδαν να τα ρίχνουν με δύναμη προτού εκείνες κάνουν το μοιραίο πήδημα ».
(ΑΝΑΦΟΡΑ από τον Άγγλο στρατιωτικό, περιηγητή και αρχαιολόγο, Γουλιέλμο Μαρτίνο Ληκ)






πηγή

Για την συγχώρεση των εχθρών...από τον βίο του Αγίου Διονυσίου του εν Ζακύνθω.

Ο άγιος Διονύσιος, ο μεγάλος ιεράρχης, που το λείψανο του σώζεται άφθαρτο στην Ζάκυνθο, τα τελευταία χρόνια της ζωής του ζούσε στο μοναστήρι της Παναγίας της Αναφωνητρίας στην Ζάκυνθο.
Η ψυχή του ευφραινόταν στην γαλήνη της ζωής στο μοναστήρι• χόρταινε και γέμιζε χαρά. Μα δεν άργησε να τον βρη μια μεγάλη θλίψη.
Κάποιος εσκότωσε τον αδελφό του Κωνσταντίνο Σιγούρο! Είναι εύκολο να φαντασθή κανείς πόσο πόνεσε η ψυχή του αγίου!
Οι άγιοι λυπούνται για το κάθε κακό, που γίνεται στον κόσμο. Πόσο περισσότερο, για τόσο μεγάλα εγκλήματα!
Αλλά να, μια ήμερα έρχεται στο μοναστήρι ένας ξένος έντρομος. Πέφτει στα πόδια του Αγίου και τον καθικετεύει:
- Λυπήσου με, άνθρωπε του Θεού! Κρύψε με. Ψάχνουν να με βρουν! Και αν με βρουν, θα με σφάξουν σαν αρνί! Σώσε με!...
- Γιατί, παιδί μου, Τι κακό έκαμες;
- Σκότωσα άνθρωπο! Λυπήσου με! Κρύψε με! Από στιγμή σε στιγμή φθάνουν! Με έχουν πάρει από πίσω!....
- Ποιοι, παιδί μου; Ποιοι;
- Οι Σιγούροι! Σκότωσα τον αδελφό τους!...
Τρέμει ο άγιος από τον πόνο. Δάκρυα τρέχουν στα μάπα του. Και με φωνή σβησμένη ψελλίζει:
Και τι σου έφταιξε ο καλός αυτός άνθρωπος;
Μα δεν προχωρεί. Θυμάται τον λόγο του Χριστού:
Αγαπάτε τους εχθρούς σας. Συγχωρείτε και ευεργετείτε τους εχθρούς σας, αν θέλετε να είσθε τέκνα του επουρανίου Πατέρα. Και ακόμα ο άγιος Διονύσιος θυμάται πως ήταν πνευματικός πατέρας. Και αγκάλιασε το φονιά του αδελφού του. Και τον έκρυψε.
Και μετά από λίγο έφθασαν οι αδελφοί του. Με μαχαίρια και τουφέκια. Για να πάρουν εκδίκηση για το χυμένο αίμα.
Σπίθες πετάνε τα μάτια τους. Οργή και μίσος βγαίνει από το στόμα τους. Βράζει η καρδιά τους.
Και ο άγιος προσποιείται, πως συμφωνεί μαζί τους. Και κάνει πως δεν ξέρει τίποτε! Δεν είδε, τάχα, τίποτε! Και δεν άκουσε τίποτε! Θρηνούν και κλαίνε όλοι μαζί. Και μετά; Ο άγιος διώχνει με ευγένεια τα αδέλφια του από το μοναστήρι. Τους δείχνει τόπους μακρινούς, που τάχα θα μπορούσε να είναι κρυμμένος ο φονιάς. Και εκείνοι τρέχουν! Να τον βρουν!...
Όταν πια εκείνοι ήταν μακριά, ο άγιος πηγαίνει κοντά στον εχθρό του, τον φονιά του αδελφού του. Και με λόγια γεμάτα αγάπη και καλοσύνη και συγγνώμη, προσπαθεί να μαλακώσει τη σκληρή καρδιά του φονιά! Ο φονιάς πέφτει στα πόδια του. Και ζητεί συγγνώμη. Και υπόσχεται ότι θα μετανοήσει ειλικρινά. Και ο άγιος τον συγχώρεσε, και όχι μόνο αυτό. Του είπε:
- Φύγε μακριά! Σε ξένα μέρη. Να μη μπορούν πια να σε βρουν οι Σιγούροι. Και ζήσε εκεί εν μετάνοια. Για να σε ελεήσει ο Θεός.
Μα δεν περιορίστηκε σ' αυτό ο άγιος. Εφρόντισε και με δική του βάρκα να τον στείλει μακριά. Και τον συνόδευσε, μέχρι που αναχώρησε. Σαν να ήταν φίλος του. Και του έδωσε τροφές για το ταξίδι. Και χρήματα για τις πρώτες του ανάγκες στην ξενιτιά!

Εξαιρετικό αφιέρωμα στο Άγιο Όρος

Κυκλοφόρησε το 25ο τεύχος του περιοδικού ΠΑΓΧΑΛΚΙΔΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ

Το τεύχος αυτό είναι αφιερωμένο στο Άγιον Όρος, Στο εξώφυλλό του απεικονίζεται η χερσόνησος του Άθω και τα 20 μοναστήρια ενώ στο οπισθόφυλλο δημοσιεύεται μια συμβολική φωτογραφία του μοναχού  στο ακρότατο άκρο της χερσονήσου (Βίγλα) που ανεμίζει την ελληνική σημαία κάθε φορά που περνάει ελληνική μαχητικό αεροπλάνο και οι πιλότοι αντιχαιρετούν με ελιγμό.

Μετά το κύριο άρθρο της Διοικήσεως δημοσιεύονται εξαίρετα άρθρα των τακτικών και εκτάκτων συνεργατών, καθηγητών Πανεπιστημίου, φιλολόγων, θεολόγων, αρχαιολόγων, εκπαιδευτικών και επιστημόνων διαφόρων ειδικοτήτων, που αναφέρονται στο Άγ. Όρος:  Όπως Το Άγιον Όρος...καύχημα της Χαλκιδικής.

Η πνευματική ακτινοβολία του Αγ. Όρους. Πρόσωπο και μορφή του Αγιορείτη μοναχού. Ο Άγ. Αθανάσιος ο Αθωνίτης. Η τέχνη στο Άγ. ΄Ορος. Τα χειρόγραφα του Αγ. Όρους. Ο ουρανομήκης  Άθωνας (η ανάβαση). Περί Ρώσσων στο Άγ. Όρος. Τα μετόχια του Αγ. Όρους. Σχέσεις Αγ. ΄Ορους και Βουλγαρίας(18-19 αι.). Η συμβολή του μετοχίου Παρθενών στο Μακεδονικό Αγώνα. Ο καπετάν Γιαγλής στο Άγ. Όρος. Η συμβολή του Αγ. Όρους στους αγώνες του έθνους. Η Πορταϊτισσα. Η διατροφή των μοναχών. Τα μονοπάτια του Αγ. Όρους κλπ.

Το τεύχος τυπώθηκε και πάλι σε 2.500 αντίτυπα, και αποστέλλεται δωρεάν, πέρα από τα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου, σε όλους τους Δήμους και τις Κοινότητες της Χαλκιδικής, στα Σχολεία όλων των βαθμίδων, σε όλους τους πολιτιστικούς φορείς και στις Αρχές του τόπου, σε όλες τις μεγάλες βιβλιοθήκες της χώρας, στα μέσα ενημέρωσης κλπ. Μπορεί επίσης καθένας να το προμηθευτεί δωρεάν από τους κατά τόπους αντιπροσώπους και ανταποκριτές μας.

Το περιοδικό μπορείτε να το διαβάστε ηλεκτρονικά στο παρακάτω link:

http://www.panchalkidikos.gr

Η Θέση της Τουρκίας την Επόμενη Μέρα: Μεταξύ Λωζάννης και Σεβρών

To άρθρο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Άμυνα και Διπλωματία», τον Απρίλιο του 2003, λίγο μετά την έναρξη της επιχείρησης ανατροπής του Σαντάμ από τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία. Νομίζουμε ότι αξίζει τον κόπο να ξαναδιαβαστεί δέκα χρόνια μετά, μια που αποτελεί στρατηγική πρόβλεψη αυτών που είναι σε εξέλιξη σήμερα στην Τουρκία!!!

Η Θέση της Τουρκίας την Επόμενη Μέρα: Μεταξύ Λωζάννης και Σεβρών
του Σάββα Καλεντερίδη
Ιστορικό Πλαίσιο
Η Συνθήκη του Κάρλοβιτς (26 Ιανουαρίου 1699) αποτελεί για την τουρκική εθνικιστική πολιτική διανόηση το σημείο καμπής για τον τουρκισμό, αφού τότε αρχίζει για πρώτη φορά η καθοδική πορεία και η απώλεια εδαφών για την Οθωμανική Αυτοκρατορία και τους Τούρκους, μετά τη θυελώδη εμφάνιση τους στα εδάφη της Ανατολίας το 1071 (Μάχη του Ματζικέρτ). Μετά τη Συνθήκη του Κάρλοβιτς, η Οθωμανική Αυτοκρατορία οδηγείται από περιπέτεια σε περιπέτεια και από ήττα σε ήττα, ενώ... κατά το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης (1821) και μέχρι το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων (1913), υποχρεώνεται να εγκαταλείψει το σύνολο σχεδόν των εδαφών που είχε καταλάβει από το 14ο αιώνα στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο.

H άνοδος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σταμάτησε με την υπογραφή της Συνθήκης του Κάρλοβιτς

Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, που αποτέλεσε την τελευταία μεγάλη περιπέτεια των Οθωμανών, υποχρέωσε την Οθωμανική Αυτοκρατορία μετά τα βαλκανικά εδάφη να απωλέσει και τα λεγόμενα αραβικά εδάφη και να τοποθετηθεί στην «Κλίνη του Προκρούστη», στην οποία έμελλε να καθοριστεί η τύχη και ιστορική παρουσία στην Ανατολία των Τούρκων και των λοιπών μουσουλμανικών ετερογενών πληθυσμών, υπολειμμάτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που κατοικούσαν στα εδάφη της υπό ίδρυση Τουρκικής Δημοκρατίας.

Η "κλίνη του προκρούστη"
Η Μυστική Συμφωνία του Λονδίνου ή «Σάικς-Πικώ» (Sykes - Picot, 16 Μαΐου 1916), με την οποία Αγγλία και Γαλλία χώρισαν σε ζώνες επιρροής την ευρύτερη περιοχή της Παλαιστίνης και της Χάιφας, της Ιορδανίας, της Συρίας και της Μοσούλης-Βαγδάτης-Βασόρας (περιοχή που είναι και το επίδικο της υπό εξέλιξη στρατιωτικής επιχείρησης των ΗΠΑ-Αγγλίας στην περιοχή), η Συνδιάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (18 Ιανουαρίου-12 Μαΐου 1919) όπου το Ανώτατο Συμβούλιο των Συμμάχων αποφασίζει τη διάλυση και το μοίρασμα των εδαφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και η Συνθήκη των Σεβρών (10 Αυγούστου 1920) με την οποία οι Τούρκοι περιορίζονται από τους Συμμάχους στα οροπέδια της Κεντρικής Ανατολίας, αποτελούν την «Κλίνη του Προκρούστη» για τα υπολείματα της άλλοτε κραταιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ενώ η άνοδος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας σταμάτησε το 1699, η πτώση μπορούμε να πούμε ότι άρχισε με την απώλεια της Βεσσαραβίας, το 1812 και ολοκληρώθηκε με τη συνθήκη της Λοζάνης, το 1923

Ειδικότερα με τη Συνθήκη των Σεβρών αποδιδόταν ιστορική δικαιοσύνη και αφαιρούνταν το βάρος της περίπου χιλιόχρονης επιβολής και καταπίεσης που άσκησαν οι τουρκομανικοί και τουρκικοί πληθυσμοί, επί των Ελλήνων, Αρμενίων, Κούρδων και λοιπών αυτοχθόνων εθνοτήτων της περιοχής της Ανατολίας.
Ο Πρέσβης Γ. Χριστόπουλος αναφερόμενος στη Συνθήκη των Σεβρών, γράφει:
«Η Συνθήκη των Σεβρών ήτο έργον ηθικής αποκαταστάσεως και πολιτικής σκοπιμότητος. Οι νικηταί του 1918 ηδυνήθησαν να επανορθώσουν τα αμαρτήματα της Ευρώπης, που είχε θυσιάσει τον Ελληνισμόν και τον Χριστιανισμόν επί σειρά αιώνων. Η Συνθήκη περισσότερον από οιανδήποτε άλλην εμφανιζόταν, από γενικωτέρας απόψεως, ως πρώτη σοβαρά εκδήλωσις της Ευρωπαϊκής και Χριστιανικής συνειδήσεως και αλληλεγγύης. Απεδείκνυε συγχρόνως την πολιτική ωφελιμότητα της. Διότι, πιστώς εφαρμοζόμενη, έθετε τέρμα εις τους μακρούς απελευθερωτικούς πολέμους της Βαλκανικής, που επανειλημμένως επροκάλεσαν διεθνείς περιπλοκάς και τελικώς τον Παγκόσμιον Πόλεμον.»

Η Συνθήκη της Λωζάννης ή άλλως η «Επιθετική Επιστροφή των Τούρκων»
Η Συνθήκη των Σεβρών δεν εφαρμόστηκε ποτέ, κυρίως λόγω αδυναμίας των συμμαχικών χωρών που την υπέγραψαν να συνεννοηθούν και να ομονοήσουν σε θέματα που αφορούσαν διάφορες πτυχές του Ανατολικού Ζητήματος και της περιοχής. Από την άλλη πλευρά η Συνθήκη αυτή αποτέλεσε την κύρια αιτία της Μικρασιατικής Εκστρατείας που κατέληξε στη γνωστή τραγωδία για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό. Ενώ η Τουρκία, που ήταν με την πλευρά των ηττημένων στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά την ήττα των Ελλήνων στη Μικρά Ασία βρέθηκε να διαπραγματεύεται περίπου ως νικητής την παρουσία της στη Μικρασιατική Χερσόνησο με την Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Ιαπωνία, Ελλάδα, Ρουμανία και Σερβία.
Η Συνθήκη της Λωζάννης που αναθεωρεί τη θνησιγενή Συνθήκη των Σεβρών αποτελεί και τον τερματικό σταθμό της μακροχρόνιας πορείας της διάλυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που όπως προαναφέρθηκε άρχισε με τη Συνθήκη του Κάρλοβιτς (1699).
Με την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης, που κατά τους Τούρκους αποτελεί τη συμβολαιογραφική πράξη γέννησης της Τουρκικής Δημοκρατίας, οι Τούρκοι και ο ηγέτης τους Μουσταφά Κεμάλ, υπό το πέπλο του νομιμοποιημένου κοσμικού και μόνο φαινομενικά δυτικότροπου καθεστώτος, εγκαθιστούν ένα ρατσιστικό μονοκομματικό πολιτικό σύστημα, το οποίο αναλαμβάνει τη διαχείρηση της τύχης των χριστιανικών και μουσουλμανικών πληθυσμών που κατοικούσαν στην επικράτεια της νεότευκτης χώρας.

Η Ανατολική Πολιτική των ΗΠΑ και η Συνθήκη της Λωζάννης
Οι ΗΠΑ, από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, είχαν δείξει έντονο ενδιαφέρον για την περιοχή της Ανατολίας και πέρα από τις παραδοσιακές διπλωματικές σχέσεις, ανέπτυξαν έντονη εκπαιδευτική και ιεραποστολική δραστηριότητα στην Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη, τη Μερζιφούντα, την Καισαρεία, το Βαν, το Χαρπούτ, το Ντιγιάρμπακιρ και διάφορες περιοχές της μικρασιατικής χερσονήσου. Μάλιστα το Σεπτέμβριο του 1919 στο Συνέδριο της Σεβάστειας, οι ΗΠΑ, δια του στρατηγού Χάρμπορ, πρότειναν στους συνέδρους και τον ίδιο τον Μουσταφά Κεμάλ την ίδρυση ένα αμερικανικού προτεκτοράτου στα εδάφη της Κεντρικής Ανατολίας, πρόταση που απορρίφθηκε από την πτέρυγα του Μουσταφά Κεμάλ.
Από στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας τους τελευταίους δώδεκα μήνες, διάστημα που παρατηρείται και οι βαθειά σύγκρουση των τουρκοαμερικανικων σχέσεων με αφορμή την πολιτική των ΗΠΑ στο Βόρειο Ιράκ και το Κουρδικό, προκύπτει ότι οι ΗΠΑ ενοχλήθηκαν από το γεωπολιτικό τους αποκλεισμό από την περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολίας μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, αποκλεισμός που επικυρώθηκε με τη Συνθήκη της Λοζάννης. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι ΗΠΑ δεν επικύρωσαν ποτέ ούτε την Συνθήκη της Λοζάννης, αλλά ούτε και την κατάργηση των διομολογήσεων, ενώ ο πρώτος πρέσβυς των ΗΠΑ τοποθετήθηκε στην Άγκυρα μόλις το 1927. Τον Ιανουάριο του 1927, κατά τη διάρκεια των ομιλιών που πραγματοποιόντουσαν στην Βουλή των Αντιπροσώπων, ο Upshow αναφερόμενος στη Συνθήκη της Λοζάννης είχε δηλώσει τα εξής:
"Η συμφωνία αυτή είναι αποτέλεσμα μιας πολιτικής την οποία με μεγάλη εξυπνάδα ακολουθεί ένας δικτάτορας, ο οποίος είναι βάρβαρος όσο ο Ταμερλάνος, δόλιος όσο και ο Τρελός Ίβαν και πονηρός όπως ο Τζενγκίζ Χάν, ο οποίος κάθεται πάνω σε πυραμίδα από νεκροκεφαλές των θυμάτων του. Αυτό το τέρας επέβαλε στον υπόλοιπο κόσμο, ο οποίος ήταν κουρασμένος από τους συνεχιζόμενους πολέμους, μια διπλωματική συμφωνία η οποία υποτίμησε ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο. Σε κάθε σημείο του κόσμου αποκάλεσαν το γεγονός αυτό ως τουρκική νίκη. Και αφού επέβαλαν στα κοινοβούλια των χωρών του Παλαιού Κόσμου να αποδεχθούν την συνθήκη αυτή, στη συνέχεια, οι μεγάλες ομάδες του κεφαλαίου, ο ψυχρός και απολίτικος κόσμος του εμπορίου, ακόμη και ορισμένοι εκπρόσωποι της θρησκείας ανύψωσαν την Τουρκία στο τραπέζι των σύγχρονων και πολιτισμένων εθνών".
Από την άλλη ο γερουσιαστής King δήλωνε πως "οι Τούρκοι είναι άνθρωποι αγράμματοι, φανατικοί και γεμάτοι μίσος" ενώ ο Hart, ο οποίος ήταν επιστήμονας και καθηγητής στο τμήμα των πολιτικών επιστημών του Πανεπιστημίου Ηarvard θα έφερε στο προσκήνιο την άποψη του ότι "οι Τούρκοι δεν έχουν θέση στην Ευρώπη και στο περιβάλλον των πολιτισμένων χωρών".

Η Επιχείρηση στο Ιράκ, ο Κεμαλισμός και η "Επόμενη Μέρα"
Η Τουρκία και το μονοκομματικό κεμαλικό καθεστώς, παίζοντας καλά το διπλωματικό παιχνίδι και εκμεταλλευόμενο τις συγκυρίες της περιόδου του Μεσοπολέμου και του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, και ενώ συνέχισε τις σκληρές αφομοιωτικές πολιτικές εναντίον χριστιανικών (Αρμένιοι, Έλληνες, Ασσύριοι) αλλά και μουσουλμανικών (Κούρδοι, Λαζοί, Τσερκέζοι, Άραβες κλπ) πληθυσμών, κατόρθωσε να διατηρηθεί μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 40, κερδίζοντας μάλιστα τον τίτλο του "Επιτήδειου Ουδέτερου". Η ανατολή της δεκαετίας του '50 και ο "κομμουνιστικός κίνδυνος" του Ανατολικού Μπλοκ λειτούργησαν ως σωσσίβιο για τον κεμαλισμό. Έτσι παρά το πέρασμα στο πολυκομματικό σύστημα, ο κεμαλισμός και οι ολοκληρωτικές νοοτροπίες και πρακτικές συνέχισαν να κυριαρχούν στο πολιτικό σύστημα της γειτονικής χώρας, με ότι επιπτώσεις είχε και συνεχίζει να έχει το γεγονός αυτό στους ετερογενείς αλλόθρησκους και αλλόφυλους πληθυσμούς της Τουρκίας, αλλά και στις σχέσεις της Τουρκίας με τις γειτονικές χώρες.
Ο κεμαλισμός, τρέφοντας έναν ορθόδοξο ρατσιστικό εθνικισμό στις αναλφάβητες και απαίδευτες πολιτικά λαϊκές μάζες στην Τουρκία, από τη μια πλευρά προσπάθησε να ολοκληρώσει το αφομοιωτικό έργο της οθωμανικής περιόδου και από την άλλη λειτούργησε σαν το κύριο ιδεολογικό βάθρο του νέου οθωμανικού οράματος, που ήθελε την επιθετική επιστροφή των Τούρκων στην Αλεξανδρέττα, την Κύπρο, τα Βαλκάνια, τον Καύκασο, τη Θράκη, το Αιγαίο, το Κιρκούκ και τη Μοσούλη....το Σινικό Τείχος!!!!
Η επιχείρηση των ΗΠΑ στο Ιράκ, κατά την άποψη μας, -πέραν των άλλων διαστάσεων που ασφαλώς υπάρχουν- αποτελεί την αρχή μιας ετεροχρονισμένης διορθωτικής παρέμβασης στο γεωπολιτικό αποκλεισμό που υπέστη η Αμερική στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Μικράς Ασίας τη δεύτερη δεκαετία
του 20ου αιώνα.
Η επιχείρηση των ΗΠΑ στο Ιράκ, το 2003, έχει δρομολογήσει εξελίξεις οι οποίες θα θέσουν σε αμφισβήτηση ακόμα και αυτή την ηγεμονία των Τούρκων στην Ανατολία τον 21ο αιώνα, με τον κουρδικό παράγοντα να διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία, λόγω ομοιογένειας και γενετικού δυναμισμού των κουρδικών πληθυσμών
Η επιχείρηση στο Ιράκ, πέρα από τις τραγικές συνέπειες που θα έχει για τους λαούς της περιοχής, για τη διεθνή νομιμότητα, για τα συμφέροντα της ΕΕ και για μια σειρά από άλλα πολύ σοβαρά θέματα για την περιοχή και για το σύνολο της ανθρωπότητας, συνέπειες που δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς, θα έχει και δύο σοβαρότατες συνέπειες και για την ίδια την Τουρκία. Την ανάδειξη του Κουρδικού και την «άρση εμπιστοσύνης και της ασυλίας» που πρόσφερε στη διάρκεια του 20ου αιώνα η διεθνής κοινότητα και οι ΗΠΑ προς τους κεμαλιστές.
Με την αυτονόμηση του Βορείου Ιράκ ή Νοτίου Κουρδιστάν θα αναδειχθεί διεθνώς πλέον το Κουρδικό Ζήτημα, εξέλιξη που θα φέρει την Τουρκία αντιμέτωπη με εντελώς καινούργιες καταστάσεις για την αντιμετώπιση του Κουρδικού και των λοιπών εθνοτικών προβλημάτων, που αποτελεί μακράν το σοβαρότερο ζήτημα για την Άγκυρα.
Την ίδια στιγμή, η άρση της «εμπιστοσύνης και της ασυλίας» προς τους κεμαλιστές και το στρατό, φέρνει την Τουρκία και τον τουρκισμό προ του φάσματος της μεγάλης αλλαγής.
Η Τουρκία την επόμενη μέρα καλείται να αλλάξει.
-Να αλλάξει την πολιτική της και τη στάση της προς τους "άλλους" που κατοικούν στα εδάφη της Ανατολίας, όλους εκείνους που υπέστησαν τις γνωστές αφομοιωτικές πολιτικές και επί οθωμανικής περιόδου, αλλά και κατά την περίοδο της «Δημοκρατίας».
-Να αλλάξει την πολιτική της και τη στάση της προς τη διεθνή κοινότητα και το διεθνές δίκαιο.
-Να αλλάξει τη στάση της και τις πολιτικές της προς τις γειτονικές της χώρες.
-Να αναγνωρίσει τις μαύρες σελίδες της ιστορίας της.
Η θέση της Τουρκίας την Επόμενη μέρα θα είναι κάπου μεταξύ "Λωζάννης και Σεβρών".

Ο Λαζόπουλος, υποστηρικτής του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, και το αμαρτωλό κότερο με την κοκαΐνη

Ετσι για μην ξεχνάμε…
Πρωτοσέλιδα κάποιων εντύπων την εποχή που ήταν και αυτός (ο …Λάκης) στο κότερο….με τα ναρκωτικά που τα πέρασε για…σοκολατάκια…!!!

Κάποια έντυπα (Αυριανή) σήμερα στηρίζουν…. Λάκη και Σύριζα…

-Απογευματινή: «Ταξίδια» με κόκα – έκσταση. Στο φως η σαπίλα της κοσμικής Αθήνας.
-Αυριανή: «Μήτσοι» και Ρουβάδες στο κότερο της κοκαΐνης.
-Καρφί: Όλα στη φόρα για το κότερο. Λαζόπουλος, Ρουβάς, Ψινάκης.
-Η Χώρα: Ποιός κάρφωσε το κότερο με την κόκα. Βούιξε η Μύκονος από την υπόθεση Λυμπέρη. 

πηγή

Ίδρυση κουρδικού κράτους: Tο «1922» της Τουρκίας

Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός

Είναι η δεύτερη φορά στο σύντομο τελευταίο χρονικό διάστημα που η Τουρκία αποτυγχάνει να εμπλέξει ενεργά στο πλευρό της τη Δύση σε ένα σημαντικό της διάβημα. Την πρώτη φορά, όταν κατέρριψε το ρωσικό αεροσκάφος, εισέπραξε τα στερεότυπα και καθιερωμένα λόγια συμπάθειας, αλλά ουδέν συγκεκριμένο. Αντίθετα, είδε τη Γαλλία να προσεγγίζει με τη Ρωσία, ενώ οι ρωσικές οικονομικές κυρώσεις και ο ρωσικός πόλεμος προπαγάνδας εναντίον της έχουν σοβαρές συνέπειες! Τη δεύτερη, με την εισβολή στρατευμάτων της στο Ιράκ μέχρι τη Μοσούλη, άρκεσε η αντίδραση του Ιράκ (που απείλησε με προσφυγή στο Συμβούλιο Ασφαλείας) για να τα «μαζέψει», καθώς αυτή τη φορά αντιμετώπισε τη σιωπηλή αποδοκιμασία της Δύσης – διότι προφανώς δεν ήταν οι απειλές του αδύναμου Ιράκ που τη φόβισαν.
Η τακτική της δημιουργίας τετελεσμένων ώστε να υποχρεωθούν κάποιοι που ανήκουν με την ευρύτερη έννοια στο ίδιο στρατόπεδο να συμπαραταχθούν με αυτόν που προκαλεί τα τετελεσμένα, είναι γνωστή και σχεδόν τυπική στις διεθνείς σχέσεις. Ωστόσο, είναι επίσης γνωστό ότι συχνά αποτυγχάνει. Η πιο πρόσφατη περίπτωση μεγαλειώδους τέτοιας αποτυχίας, που έχει γίνει το διαχρονικό διεθνές αντιπαράδειγμα για τους… τολμηρούς, ήταν η προέλαση των γεωργιανών στρατευμάτων στις ρωσόφωνες περιοχές της Ν. Οσετίας και της Αμπαχαζίας που είχαν κηρύξει την ανεξαρτησία τους, τον Αύγουστο του 2008. Ο τότε πρόεδρος της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι, υπερεκτιμώντας τις στρατιωτικές του δυνατότητες αλλά και τις δυνατότητες και την προθυμία της Δύσης να τον βοηθήσουν στο στρατιωτικό του διάβημα, βρέθηκε μόνος με το «θηρίο», με αποτέλεσμα οι στρατιωτικές του δυνάμεις να συντριβούν από το ρωσικό στρατό, η Ν. Οσετία και Αμπαχαζία να ανεξαρτητοποιηθούν τελεσίδικα και η Ρωσία να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία τους.
Ασφαλώς η Τουρκία δεν είναι Γεωργία και ο Ερντογάν δεν είναι Σαακασβίλι. Όμως υπάρχουν δύο σημαντικές αναλογίες:
Πρώτο, και στις δύο περιπτώσεις το πρόβλημα ήταν και είναι ο κίνδυνος «εθνικού ακρωτηριασμού», δηλαδή απόσχισης εθνικού εδάφους. Στην περίπτωση της Τουρκίας, πρόκειται για τον κίνδυνο απόσχισης του τουρκικού Κουρδιστάν στο πλαίσιο μιας διαδικασίας ίδρυσης κουρδικού κράτους. Δεύτερο, και στις δύο περιπτώσεις η Δύση ήταν-είναι είτε διαιρεμένη είτε αδύναμη να αποσοβήσει το «μοιραίο».
Στην περίπτωση της Τουρκίας, μάλιστα, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, αφού είναι γνωστό ότι πολλές δυτικές δυνάμεις βλέπουν θετικά το ενδεχόμενο ίδρυσης κουρδικού κράτους – μεταξύ αυτών και οι ΗΠΑ, που συνέβαλαν με πολλούς τρόπους στο να σωθεί το Κομπάνι…
Για τις μεγάλες Δυτικές δυνάμεις δεν υπάρχει πλέον σχέδιο σταθεροποίησης της περιοχής έξω από την προοπτική δημιουργίας μικρών αλλά «εθνικά» ενιαίων κρατών. Από τη στιγμή που οι παλιές, πολυφυλετικές και πολυεθνοτικές «αυταρχικές δημοκρατίες» του Σαντάμ Χουσεΐν και του πατρός Άσαντ διαλύθηκαν οριστικά με αποτέλεσμα τις διάφορες εθνότητες, φυλές και θρησκευτικές φράξιες να χωρίζουν πλέον ποτάμια αίματος, η μόνη προοπτική σταθεροποίησης είναι η δημιουργία ενός μικρότερου σιιτικού Ιράκ, ενός κουρδικού κράτους, μιας μικρότερης Συρίας των αλεβιτών και ενός κράτους των σουνιτών, με εδάφη τόσο του Ιράκ όσο και της Συρίας. Και αν υπάρχει ή υπήρξε μια «κρυφή γοητεία» σε κάποιες δυτικές ελίτ για το «χαλιφάτο» του ISIS, είναι γιατί βλέπουν σε αυτό τον μόνο «φυσικό» διαχειριστή του σουνιτικού κρατιδίου το οποίο είναι απαραίτητο στο παζλ που προαναφέραμε.
Μόνο που το όλο σχέδιο δοκιμάζεται από τον ανταγωνισμό μεταξύ ΗΠΑ (που θέλουν το πρώτο βήμα του σχεδίου να είναι η ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ και το πέρασμα του μελλοντικού κρατιδίου στην επιρροή της Δύσης) και της Ρωσίας (που θέλει να παραμείνει το καθεστώς Άσαντ, έστω και χωρίς τον Άσαντ, ώστε να διατηρήσει τις μοναδικές 2 στρατιωτικές της βάσεις στο εξωτερικό και τη ναυτική πρόσβαση στην ανατολική Μεσόγειο). Αυτή η περιπλοκή ευθύνεται για το γεγονός ότι δεν μπορεί ακόμη να επιβληθεί μια διευθέτηση με τη δημιουργία μικρών «καθαρών» κρατιδίων στην περιοχή.
Επειδή λοιπόν δεν πρόκειται για «ιδιαίτερες προτιμήσεις» αλλά για ένα σχέδιο σταθεροποίησης που προσωρινά μόνο αντιμετωπίζει προβλήματα επιβολής, η Τουρκία ξέρει πως παίζει με το χρόνο, πως ό,τι πρέπει να κάνει, πρέπει να το κάνει τώρα, χωρίς καθυστέρηση. Γι’ αυτό και τα συνεχή της διαβήματα, που το ένα είναι πιο τυχοδιωκτικό από το άλλο. Θέλει να αξιοποιήσει τον ανταγωνισμό ΗΠΑ – Ρωσίας, για όσο αυτός διαρκεί αναστέλλοντας την οριστική διευθέτηση, με την ελπίδα ότι θα «εκτρέψει» το όλο σχέδιο. Και το γεγονός ότι αποτυγχάνει για δεύτερη φορά, είναι πολύ δυσοίωνο γι’ αυτήν.
Ο Ερντογάν έχει συγκεντρώσει στα χέρια του τόση εξουσία όση κανένας άλλος Τούρκος ηγέτης μετά τον Πόλεμο. Ωστόσο, όλο του το οικοδόμημα μπορεί να καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος αν δημιουργηθεί κουρδικό κράτος. Διότι, ακόμη και αν αυτό το κράτος περιλαμβάνει αρχικά μόνο το ιρακινό και συριακό Κουρδιστάν, θα ανοίξει μια «πληγή» με τις κουρδικές νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας που αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει στην απόσχισή τους. Η δημιουργία κουρδικού κράτους θα είναι για την Τουρκία ό,τι η Μικρασιατική Καταστροφή για την Ελλάδα ή έστω η κατάληψη του 1/3 της Κύπρου το 1974 – μια «εθνική καταστροφή».
Αυτό είναι που κάνει τις κινήσεις της τουρκικής ηγεσίας αγχώδεις και τυχοδιωκτικές. Αυτό το ίδιο είναι που κάνει τη Δύση να μην τις «συμμερίζεται» και εμμέσως πλην σαφώς να τις αποκηρύσσει. Υπ’ αυτούς τους όρους, η «μεγάλη ώρα» για την Τουρκία πλησιάζει…
πηγή 

Αυτοί είναι οι Συριζαίοι αλήτες και ανθέλληνες!

 

 

Χρήστος Καραγιαννίδης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, για πολύτεκνους: «Τους έχω γραμμένους στα παλιά μου τα παπούτσια»... Όποιος τον πλακώσει στα χαστούκια θα φταίει, θα καταδικάσουμε τη βία; 

εδω 

Το κείμενο της ανακοίνωσης της Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων:   

Η ΑΣΠΕ διαμαρτύρεται έντονα για το επονείδιστο νομοσχέδιο του «Συμφώνου Συμβίωσης» του υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Η Ανωτάτη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος, που εκπροσωπεί Πανελλαδικά τις 205.000 και πλέον πολύτεκνες οικογένειες, διαμαρτύρεται έντονα για το επονείδιστο Νομοσχέδιο «ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ», που προωθεί στη Βουλή προς ψήφιση το Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με το οποίο προτίθεται να επεκτείνει την ισχύουσα ήδη νομοθεσία και στα λεγόμενα «ομόφυλα ζευγάρια».            

Η συγ(Κυβέρνηση), μη μπορώντας να αντισταθεί, συμμορφώνεται στις επιταγές της ηθικά και πνευματικά παραπαίουσας Ευρώπης και με το νομοσχέδιο αυτό ανατρέπει καθ’ ολοκληρία τις αξίες, τα ιδανικά και τις παραδόσεις της Ελληνικής κοινωνίας            

Σύμφωνα με τον ορισμό του νομομαθούς Ρωμαίου Μοδεστίνου , ο θεσμός του γάμου αποτελεί: «ανδρός και γυναικός συνάφεια και συγκλήρωση του βίου δια παντός, Θείου τε και ανθρωπίνου δικαίου κοινωνία».            

Με το νομοσχέδιο ο θεσμός του γάμου αντιμετωπίζεται θεσμικά και μόνο ως δικαιοπρακτική ενέργεια που ρυθμίζει τις σχέσεις των μερών και αποϊεροποιείται πλήρως.

Με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο μεταβάλλεται το τιμιότατο ανθρώπινο πρόσωπο σε χρηστικό αντικείμενο και καθίσταται  εμφανής η προσπάθειά του να υποκατασταθεί ο ιερός θεσμός του γάμου με νομικές προβλέψεις που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την κακοδαιμονία του ισχύοντος νομικού πλαισίου.            

Η ΑΣΠΕ δεν απορρίπτει από την κοινωνία τα άτομα εκείνα που η μη ομαλή φυσιολογία του σώματός τους και ενδεχομένως και διάφορες κοινωνικές συνθήκες τα οδήγησαν σε πορεία ζωής διαφορετική απ’ αυτή των φυσιολογικών ανθρώπων εξαιτίας της γενετήσιας διαστροφής  τους.

Καταδικάζει όμως το ολίσθημα του Υπουργείου γιατί επιχειρεί νομοθετικά να απαξιώσει και να υποβιβάσει την ανθρώπινη φύση, την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια  του ατόμου και να εκμηδενίσει τον υψηλό και θεοϊδρυτο θεσμό της οικογένειας, που στηρίζεται στο τρίπτυχο (άρρεν + θήλυ + παιδιά).

Με το νομοσχέδιο αυτό ολοκληρώνεται θεσμικά από το Ελληνικό Κοινοβούλιο η ανατροπή της ανθρώπινης οντολογίας και φυσιολογίας, φαλκιδεύεται η ανθρώπινη  αξιοπρέπεια και απενοχοποιείται η παράχρηση των σωματικών οργάνων του ανθρώπινου είδους και επιχειρείται  να μεταβληθεί ο εν τιμή δημιουργηθείς άνθρωπος σε βοσκηματώδη ύπαρξη.

Η ΑΣΠΕ καλεί όλους του Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου και τους αρμοδίους Φορείς να μην ενδώσουν στην ψήφιση του επονείδιστου αυτού νομοσχεδίου. 

Βρισκόμαστε υπό το κράτος της τρομοκρατίας της «κουλτούρας των γκέι». Μια ιδεολογική και πολιτική τρομοκρατία που επιχειρεί να επιβάλει το «αφύσικο» ως «φυσικό», το «ανώμαλο» ως «ομαλό», το «πολιτικό δικαίωμα» των διαστροφών ως «πρόοδο»…

 Το «οπλοστάσιο» και αυτής της τρομοκρατίας παράγεται, όπως κάθε τρομοκρατικό «όπλο», στις πολεμικές βιομηχανίες της Νέας Τάξης: Στους πλανητικούς μηχανισμούς της χρηματιστηριακής κακουργίας, του σύγχρονου φασισμού (4ο Ράιχ). Τα «πεδία μαχών»: Τα κανάλια των «νταβάδων», οι σύγχρονες αυτές ιδεολογικές εστίες της πλύσης του εγκεφάλου, του τρόμο-θεάματος και του κανιβαλισμού κάθε άποψης που αμφισβητεί την ιδεολογία και την «κουλτούρα» των γκέι: τα ιδεολογήματα και την «κουλτούρα» των μαφιόζων του χρήματος… Οι «επίλεκτες ομάδες», οι «ομάδες κρούσης»: Οι οργανικοί διανοούμενοι και καλλιτέχνες της Παγκοσμιοποίησης (σήμερα το σύνολο σχεδόν των διανοουμένων και των καλλιτεχνών είναι οικότροφοι του καθεστώτος και των «νταβάδων»), οι «επαγγελματίες» του είδους («αριστερών» αποχρώσεων), πληθώρα ΜΚΟ, καθώς και οι «χρήσιμοι ηλίθιοι»: «αριστεροί» κάθε φυράματος και «αριστεριστές»… 

 ΟΛΟΙ αυτοί, αν ξεμυτίσει κάποιος και αντιταχθεί στην «κουλτούρα» των γκέι και την ιδεολογική της τρομοκρατία, χιμούν επάνω του με πρωτοφανή αγριότητα και τον κατακρεουργούν… Όλοι αυτοί δεν συζητούν, δεν επιχειρηματολογούν, δεν νοιάζονται για την αλήθεια, δεν ερευνούν την αλήθεια, απλώς σκούζουν, βρίζουν, αφορίζουν, στιγματίζουν, τρομοκρατούν… 

 Η μέθοδός τους είναι δόλια, προβοκατόρικη, «απόσταγμα» της «κουλτούρας» των γκέι: Πιάνονται από κάποιες «ακρότητες» και «γραφικότητες» για να πετάξουν έξω από τη σκάφη, μαζί με τις σαπουνάδες και το παιδί… Πιάνονται, π.χ. από το «γραφικό» και «παραληρηματικό» Αμβρόσιο των Καλαβρύτων, για να αφορίσουν και να στιγματίσουν κάθε άποψη που αμφισβητεί την «κουλτούρα» των γκέι και αποκαλύπτει τους παραγωγούς, τους σπόνσρες και τις σκοπιμότητες αυτής της «κουλτούρας».

 Με τέτοιες ταχυδακτυλουργίες παρακάμπτουν όλα τα ΟΥΣΙΩΔΗ ζητήματα της ομοφυλόφιλης ιδεολογίας και της «κουλτούρας», παρακάμπτουν και εξαφανίζουν την ΠΟΛΙΤΙΚΗ διάσταση του ζητήματος: Αυτή της νάρκωσης, ισοπέδωσης και διάλυσης των κοινωνιών που προωθείται μέσω της επιβολής της ομοφυλοφιλίας σε «πολιτικό δικαίωμα» (το αναλύουμε στο προηγούμενο άρθρο μας). Ύπουλη και προβοκατόρικη μέθοδος, ανάλογη της «πουστιάς» κάθε εξουσίας: Ταχυδακτυλουργικά κατασκευάζουμε αντίπαλο έναν «γραφικό» ή «υστερικό» (τον Αμβρόσιο π.χ.) για να μην απαντήσουμε σε τίποτα και παράλληλα να αφορίσουμε, να στιγματίσουμε και να τρομοκρατήσουμε κάθε σοβαρή και πολιτική αντίληψη επί του θέματος. Ας αφήσουν λοιπόν τον Αμβρόσιο (το «σκιάχτρο» τους) και ας απαντήσουν όλοι αυτοί οι φωνακλάδες της «κουλτούρας» και των «δικαιωμάτων» των γκέι, στις τεκμηριωμένες απόψεις και τους πολιτικούς προβληματισμούς που έχουν τεθεί από πολλούς και από το ΡΕΣΑΛΤΟ… 

 Όποιος θέλει διάλογο και δεν τον τρομάζει η ΑΛΗΘΕΙΑ «ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα». Φτάνουν πια οι υπεκφυγές και οι μονομαχίες σε μια σκάφη νερό με προβοκατόρικες ατάκες τύπου Αμβρόσιου… 

Και κάτι τελευταίο. 

Να μας απαντήσουν όλοι αυτοί, οι ποικιλόχρωμοι κατασκευαστές των διαστροφικών «δικαιωμάτων», το πού οδηγεί η συνέπεια των απόψεών τους, η τελική τους κατάληξη; Το έχουν σκεφτεί αλήθεια; Η τελική κατάληξη, δηλαδή η πολιτική επιβολή της γκέι «κουλτούρας» είναι ο ΘΑΝΑΤΟΣ της Φύσης και του Ανθρώπου. Η νέκρωση της ΖΩΗΣ, δηλαδή της αναπαραγωγής της ζωής… Αυτό θέλουν οι ληστές και οι δήμιοι της υφηλίου: Νεκροταφεία ζωής, νεκροταφεία της Φύσης και των Ανθρώπων, για να κατασκευάσουν υποζύγια και ρομπότ, μέσα στους σωλήνες της τεχνολογίας: Αυτή είναι η ΛΟΓΙΚΗ των ομοφυλόφιλων ιδεολογημάτων, στην τελική της κατάληξη…

Στις έσχατες ημέρες η αγάπη, η ταπείνωση και η καλοσύνη είναι που θα σώσει τους ανθρώπους. Η καλοσύνη θα σου ανοίξει την Πύλη του Παραδείσου, η ταπείνωση θα σε βάλει μέσα και η αγάπη θα σου φανερώσει το Πρόσωπο του Θεού.

Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός και Ομολογητής

Η ομοφυλοφιλία, ο Ένγκελς και οι «αριστεριστές»…

Είναι να γελάς με κάποιους «αριστερούς» οι οποίοι, εναγωνίως και δολίως, επιχειρούν να «τεκμηριώσουν» το πολιτικό ΔΙΚΑΙΩΜΑ της ομοφυλοφιλίας με τους κλασσικούς του μαρξισμού.
Μη βρίσκοντας φυσικά γραφτά των κλασσικών υπέρ της ομοφυλοφιλίας ανατρέχουν, σκοπίμως δηλαδή δολίως, σε τεχνάσματα και αυθαιρεσίες που ταυτίζουν το «πολιτικό δικαίωμα» της ομοφυλοφιλίας με την ποινικοποίησή της και τη δίωξη.

Βεβαίως δεν αρκούνται σε αυτή την αναγωγή της δίωξης των ομοφυλοφίλων σε πολιτικό δικαίωμα αναγνώρισης της ομοφυλοφιλίας, αλλά επιχειρούν να συνδέσουν τη μαρξιστική κριτική εναντίον της αστικής οικογένειας με την πολιτική αναγνώριση της ομοφυλοφιλίας: Τέτοια μικροαστική πονηράδα και κατεργαριά…

Δόλια κατεργαριά διότι οι κλασσικοί του μαρξισμού έχουν τελεσίδικα χαρακτηρίσει την ομοφυλοφιλία ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ και ΟΥΔΕΠΟΤΕ την αναγνώρισαν ως πολιτικό δικαίωμα…

ΟΥΔΕΠΟΤΕ τέθηκε από το σοσιαλιστικό κίνημα το αίτημα του εμπλουτισμού του σοσιαλιστικού προγράμματος με την πολιτική αναγνώριση της ομοφυλοφιλίας.

Η Οκτωβριανή Επανάσταση κατάργησε την ποινικοποποίηση και τη δίωξη των ομοφυλοφίλων, δεν κατοχύρωσε κανένα πολιτικό δικαίωμα και προγραμματική διεκδίκηση πολιτικής αναγνώρισης των ομοφυλοφίλων.

Οι κλασσικοί του μαρξισμού δε υιοθέτησαν ΠΟΤΕ την ανόητη και αντιεπιστημονική άποψη της σημερινής νεοταξικής «αριστεράς»: Ότι δηλαδή η ομοφυλοφιλία είναι πολιτικό δικαίωμα και διεκδίκηση!

Αντίθετα χαρακτήρισαν την ομοφυλοφιλία κοινωνική και ψυχολογική διαστροφή και ζήτημα ΕΝΤΕΛΩΣ «προσωπικό»…

Αυτή την άποψη διατυπώνει ο Ένγκελς στην περίφημη μελέτη του για την «καταγωγή της οικογένειας».

Θεωρεί μάλιστα ότι οι αρχαίοι Έλληνες τιμωρήθηκαν με τη «διαστροφή της ομοφυλοφιλίας» για την καταπίεση που επέβαλαν στη γυναίκα.

Ξέρουμε τι λένε για τον Ένγκελς κάποιες τραυματικές περιπτώσεις φιλελευθέρων μικροαστών: ότι είναι ένα «σεξιστικό γουρούνι»!

«Διαστροφή» επίσης χαρακτηρίζει την ομοφυλοφιλία ένα άλλο «σεξιστικό γουρούνι», ο Λένιν, σε μια δημοσιευμένη συνομιλία του με την Κλάρα Τσέτκιν, το 1920.

Διαβάστε : Ομοφυλοφιλία και ο «αριστερός» ερμαφροδιτισμός


Βεβαίως αυτές τις απόψεις τις παρασιωπούν οι κατεργάρηδες της «αριστεράς» των «δικαιωμάτων» των γκέι…

Επιχειρούν, όπως είπαμε και να εμφανίσουν, με ποικίλα ταχυδακτυλουργικά τεχνάσματα, τους κλασσικούς, ΥΠΕΡ των πολιτικών δικαιωμάτων των γκέι.

Διαβάστε τις σύνθετες ταχυδακτυλουργίες τέτοιων κειμένων, εδώ:
pandiera

Θα τους στενοχωρήσουμε με ένα άκρως «ρατσιστικό»(!) κείμενο του Ένγκελς, βρίσκεται και αυτό, εδώ:
resaltomag.gr/forum/

Επιστολή του Friedrich Engels στον Karl Marx για την ομοφυλοφιλία…
Μάντσεστερ 22 Ιουνίου 1869

Αγαπητέ Μαυριτανέ (Dear Moor),

Δεν ξέρω αν ο καιρός σε εσάς είναι τόσο καλός όσο εδώ, αλλά η ημέρα έχει μικρύνει τόσο που πρέπει να ανάβουμε το γκάζι από τις 4 το απόγευμα.

Και είναι εκνευριστικό να διαβάζεις και να γράφεις όταν δεν ξέρεις αν είναι μέρα ή νύχτα.

Η Τάσι [Ελέανορ Ένγκελς]είναι πολύ ευδιάθετη.

Σήμερα το πρωί όλη η οικογένεια πήγε για ψώνια και αύριο το απόγευμα θέλουν να πάνε στο θέατρο.

Διάβασε το Χέρμαν και Δορωθέα[Γκαίτε]με κάποια δυσκολία εξ αιτίας της φλυαρίας αυτού του ειδυλιακού φιλισταίου.

Τώρα τις έδωσα την νεότερη Εντα που περιέχει μερικές κάλές ιστορίες.

Από την παλιότερη μπορεί να διαβάσει τα τραγούδια του Σίγκουρντ και της Γκαντρούν.

Επίσης παίζει πιάνο με ενεργητικότητα.

Μαζί ξαναδιαβάσαμε αυτόν τον Δανό τον Kjämpeviser.

Ωστε αυτή είναι η επιτυχία του Γουλιέλμου.

Η σερνικοθήλυκη και η εντελώς θηλυκή πλευρά των Λασσαλλιστών ενώθηκαν!

Πραγματικά πέτυχε κάτι σημαντικό.

Ο Σβάϊτσερ φυσικά θα επανεκλεγεί αν σκεφτεί κανείς την βιασύνη με την οποία έγινε η δουλειά -και για μια ακόμα φορά θα είναι ο εκλεκτός της γενικής προσπάθειας για απελευθέρωση.

Ο Γουλιέλμος κρατάει μια έντονη σιωπή γιαυτό το γεγονός.

Το Ουρανιοειδές βιβλίο [λογοπαίγνιο Uranus/Your anus] που μου έστειλες είναι ένα πολύ περίεργο κατασκεύασμα.

Περιέχει πολύ ανώμαλες αποκαλύψεις.

Οι παιδεραστές έχουν αρχίσει να μετριούνται μεταξύ τους και ανακάλυψαν ότι είναι δύναμη στο κράτος.

Το μόνο που τους λείπει είναι η οργάνωση αλλά σύμφωνα με αυτή τη πηγή υπάρχει ήδη κρυφά.

Και φυσικά μιας που έχουν ανθρώπους σε όλα τα παλιά και ακόμα και στα καινούργια κόμματα, από τον Ρόσινγκ ως τον Σβάϊτσερ,δεν μπορεί παρα να νικήσουν.

Το σύνθημα θα είναι τώρα Guerre aux cons,paix aus trous-de-cul [πόλεμος στα αιδοία, ειρήνη στις κωλοτρυπίδες].

Εσύ και εγώ είμαστε τυχεροί που, λόγω ηλικίας, δεν έχουμε φόβο να πληρώσουμε σε είδος τους νικητές.

Αλλά οι νέοι;

Παρεπιπτόντως μονάχα στην Γερμανία ένας τύπος σαν αυτόν θα μπορούσε να εμφανιστεί δημόσια, να κάνει αυτές τις αισχρότητες θεωρία και να πει περάστε.

Δυστυχώς ακόμα δεν έχει βρει το θάρρος να δηλώσει δημόσια ότι είναι τοιούτος και για τα μάτια του κόσμου πρέπει να λειτουργεί από μπροστά αν όχι να μπαίνει από μπροστά όπως είπε κάποτε κατά λάθος.

Περιμένει μέχρι να ισχύσει ο νέος Ποινικός Κώδικας της Βόρειας Γερμανίας που αναγνωρίζει τα droits du cul [δικαιώματα της κωλοτρυπίδας] για να λειτουργήσει ανοιχτά.

Τότε τα πράγματα θα γίνουν δύσκολα για τους φουκαριάρηδες σαν εμάς, που πάμε από μπροστά και έχουμε μια παιδιάστικη μανία με τις γυναίκες.

Αν μπορεί να χρησιμεύσει για κάτι ο Σβάιτσερ θα ήταν να μάθει από τον συγκεκριμένο κύριο λεπτομέρειες για τους παιδεραστές σε υψηλές θέσεις.

Κάτι που δεν πρέπει να είναι δύσκολο μια που είναι δικός τους.

Στο τέλος της βδομάδας ο Σόρλεμμερ θα πάει στην Γερμανία μέσω Γκρίμσμπυ και Ρόττερνταμ.

Οι απεργίες στα εργοστάσια βαμβακιού σταμάτησαν σήμερα το πρωί όταν έφυγαν οι τύποι του Ολντχαμ.

Έτσι η υπερπαραγωγή δεν συναντάει πια εμπόδιο.

Τέλος.

Χαιρετισμούς

Δικός σου Φρίντριχ Ένγκελς


πηγή

Η Ροτόντα αποκαλύπτεται λουσμένη στο φως

Η Ροτόντα αύριο στην πρώτη εκδήλωση θα πλημμυρίσει από ύμνους των Χριστουγέννων.

«Απελευθερωμένη» από τις σκαλωσιές και λουσμένη στο φως από ίνες led, η Ροτόντα ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στη μακραίωνη ιστορία της. Συνεπής στο χρονοδιάγραμμα που έθεσε πριν από έναν χρόνο με τη σύσταση της νέας Εφορείας Πόλης, ο έφορος Σταμάτης Χονδρογιάννης ολοκλήρωσε τα έργα συντήρησης, αναστήλωσης και ανάδειξης του μνημείου μέσα σε εννέα μήνες, και αύριο εγκαινιάζει τη νέα του εποχή στην πολιτιστική ζωή της Θεσσαλονίκης βάζοντας το επόμενο στοίχημα: Η Ροτόντα ως μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς να λάμψει στην Οικουμένη δίπλα στο «δίδυμό» του, το Πάνθεον της Ρώμης.

Με μια συμβολική εορταστική εκδήλωση στο πνεύμα των ημερών και της οικουμενικότητας της Χριστιανοσύνης, προσκαλεί το κοινό να βιώσει το μεγαλείο του εμβληματικού μνημείου που σηματοδοτεί το μεταίχμιο ανάμεσα στον ειδωλολατρικό και στον χριστιανικό κόσμο και να θαυμάσει τα μοναδικής τέχνης και ομορφιάς ψηφιδωτά της βυζαντινής τέχνης που έκρυβαν επί σχεδόν 40 χρόνια οι σκαλωσιές.

Στήθηκαν μετά τους σεισμούς του 1978 για τις στερεωτικές εργασίες του κτιρίου, παρέμειναν για τη συντήρηση του ψηφιδωτού της διακόσμου που απαιτούσε πολυετή δουλειά και μελέτη, αλλά τα τελευταία χρόνια η εικόνα που παρουσίαζε ήταν απογοητευτική. Δεν ήταν μόνο τα δυσδιάκριτα λόγω έλλειψης φωτισμού και σκαλωσιάς ψηφιδωτά αριστουργήματα.

Σπασμένα τζάμια στους φεγγίτες, καρέκλες και εκκλησιαστικός εξοπλισμός στοιβαγμένα σε μια κόγχη, χορταριασμένες αυλές, μαρμάρινα μέλη ατάκτως ερριμένα στην αυλή του και δένδρα που φύτρωναν στη στέγη του αδικούσαν ένα από τα πιο επισκέψιμα (1.500 επισκέπτες ημερησίως) μνημεία, εγγεγραμμένο στον κατάλογο της UNESCO από το 1988.

Η Ροτόντα που είδαμε είναι ένα άλλο μνημείο. Η αφαίρεση της σκαλωσιάς με την οποία τη γνώρισαν οι νεότερες γενιές αποκάλυψε την αρχιτεκτονική και καλλιτεχνική της διάσταση. Με ελάχιστα χρήματα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού (100.000 ευρώ) αλλά με έξυπνες οικονομικές λύσεις, η Εφορεία Πόλης κατάφερε την πλήρη αποκατάσταση, ενώ με χορηγούς, μεταξύ αυτών τη μεγαλύτερη ιταλική εταιρεία τεχνικών και αρχιτεκτονικών φωτιστικών iGuzzini illuminazione και τις ελληνικές (ΔΕΘ, L4A, Δαλκαφούκη ΕΠΕ, Παρισιανού Εκδόσεις, Koyrasanit, Μάτα Τσολοζίδη-Ζησιάδη), εξασφάλισε τον εσωτερικό φωτισμό. Οι φωτιστικές εγκαταστάσεις, βασισμένες σε μελέτη με διεθνείς πρακτικές για μνημειακούς χώρους, αναδεικνύουν τα ψηφιδωτά, την τοιχογραφία του ιερού, τα αρχιτεκτονικά του στοιχεία (κόγχες, θόλο, κ.ά.).

Η Ροτόντα ως παλίμψηστο της ιστορίας με 16 αιώνες ζωής ήταν ο πρωταρχικός στόχος της νέας Εφορείας Πόλης για τον μνημειακό πλούτο. «Τα μνημεία πρέπει να είναι ορατά, φωτεινά, ζωντανά στην καθημερινή ζωή των κατοίκων μέρα και νύχτα», έλεγε πρόσφατα στην «Κ» για το όραμα της Ροτόντας (18-10-2015) ο Σταμάτης Χονδρογιάννης. Σχεδιάζει γι’ αυτό σειρά δράσεων με σεβασμό στον διττό χαρακτήρα (μουσειακό-λατρευτικό). Παραδίδει το μνημείο στην πολιτιστική ζωή της πόλης, ενώ ταυτόχρονα προσθέτει μία επιπλέον λειτουργία και επανατοποθετεί τον σταυρό (με έγκριση του ΚΑΣ) στην κορυφή της στέγης που υπήρχε από την απελευθέρωση έως τη δεκαετία του ’50, για να τονίσει τη διαχρονική και διαπολιτισμική ιερότητα του μνημείου στη διάρκεια των 1.700 χρόνων της ζωής του από τον αρχαίο, τον χριστιανικό και μουσουλμανικό κόσμο.

Η αυριανή εκδήλωση, στις 8 μ.μ., είναι η αρχή. Τέσσερις φορείς συμπράττουν αφιλοκερδώς: το Σωματείο Ιεροψαλτών «Ιωάννης ο Δαμασκηνός», η Χορωδία «Γιάννης Μάντακας» του ΑΠΘ, η Συμφωνική Ορχήστρα του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης και η Ρωσική Ανδρική Χορωδία «Μπλαγκοζβόνιτσα», που έρχεται ειδικά από τη Μόσχα με προσφορά του Γενικού Προξενείου της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Η Ροτόντα θα πλημμυρίσει από φως και ύμνους των Χριστουγέννων.
  ΓΙΩΤΑ ΜΥΡΤΣΙΩΤΗ

Οι ξεφτιλισμένοι...

Ἄκουσον, ἄκουσον, ὁ τσελιγκογαμπρὸς Βαγγέλας, μὲ τὴν μουστάκα, μᾶς ἐγκαλεῖ ὅλους ὡς ὀπισθοδρομικούς, διότι τὸ Εὐρωπαϊκό Λαϊκό κόμμα, ποὺ ἀριθμοῖ ἑκατομμύρια μέλη, ἄρα δὲν κἀνει λάθος, τάσσεται ὑπὲρ συμφώνων διαβίωσης γιὰ ὁμοφυλόφιλα ζεύγη.
-Σωστό, Βαγγέλα μου! Καὶ ἐπειδὴ, ὡς γνωστὸν, τρισεκατομμύρια μυῖγες δὲν μπορεῖ νὰ κάνουν λάθος ὅταν τρῶνε σ@@τ@, τὶ σκέφτεσαι νὰ πράξῃς ἀναλόγως;
-Καὶ οἱ ά-νοησίες, ποὺ ἀμολᾶτε γιὰ ἀδυναμία αλακάρτ Εὐρώπης εἶναι φληναφήματα ἀδυνάμων. Διότι ἡ Εὐρώπη μόνο αλακάρτ εἶναι: να θυμίσω Βρεττανία, Τσεχία, Σκανδιναβία Γαλλία, Γερμανία, ἀλλά καὶ πολλές χῶρες σὲ κάθε εὐκαιρία χτυπᾶνε τὴν δική τους κάρτα ἐξαιρέσεων.
-Καὶ σὲ κάθε περίπτωση Ἅμυνα, Παιδεία, Ἀσφάλεια ἐξαιροῦνται. Καὶ ἐκεῖ χωρᾶνε πολλά!
-Ρὲ, ὁ Πλακιωτάκης νομίζει ὅτι εἶναι κάτι σάν ξεπεσμένος Ολάντ. Κάτι τὸν βάρεσε, σίγουρα. Μαζεῦτε τον! Βγάζει φετφάδες θεωρῶντας ὅτι οἱ ἄλλοι εἶναι παρακατιανοί του! Ἤ χρυσόψαρα!
-Πρῶτα γιὰ τὸ σύμφωνο συμβίωσης, ποὺ δήλωσε ὅτι εἶναι κάτι σὰν θεία έντολή ἀπαράβατη κι’ὅποιοι ἔχουν ἀντίρρηση νὰ βουβαθοῦν.
-Μετά ἐγκαλεῖ τὸν Τσίπρα ὅτι δὲν ἔχει σχέδιο γιὰ τοὺς «μεταναστες» καὶ ὅτι μετέτρεψε ἕνα εὐρωπαϊκό πρόβλημα σὲ Ἑλληνικό !!! Δὲν πάει καλά, τὸ interim παιντί. Ντίπ ἀδιάβαστο!
-Ὄχι νὰ καταντήσω νὰ ὑπερασπιστῷ τὸν Alexis, ἀλλά, ὦ Προσωρινότατε, στό κόμμα σου, ὅπου εἶχες λόγο (δὲν ἦρθες ἐκ παρθενογεννέσως), τὶ ἀκριβῶς σχέδιο εἶχατε, πέρα ἀπὸ τὸ ἀμίμητο παυλοπουλικό «καλωσορίσατε»;
-Κι’ἀπὸ ποῦ ὡς ποῦ, Προσκαιρότατε, εὐρωπαϊκό τό πρόβλημα, ὅταν μέσῳ τῶν Δουβλίνων Ι,ΙΙ,ΙΙΙ, ποὺ δὲν καταγγείλατε, ἀποδεχόσασταν τὸ νὰ παραμένουν ἐσαεί ἐγκλωβισμένοι, στὴν Ελλάντα, οἱ, ὄχι καὶ τόσο, φτωχοδιάβολοι;

Μητροπολίτης Πειραιώς: Παύω οποιαδήποτε σχέση με όποιον ψηφίσει το σύμφωνο συμβίωσης

Αυστηρό μήνυμα στους πολιτικούς στέλνει ο Μητροπολίτης Πειραιώς π.Σεραφείμ, τονίζοντας ότι η Μητρόπολη θα διακόψει οποιαδήποτε σχέση με όποιον πολιτικό συμβάλλει στην θεσμοθέτηση του συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια.
"Τέλος ἐκ προσώπου τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱ. Μητροπόλεως δηλώνουμε πρός πάντας τούς πολιτικούς καί πολιτειακούς ἄρχοντας πού θά συμβάλλουν στήν θεσμοθέτησι τοῦ ἠθικοῦ αὐτοῦ ἐξαμβλώματος ὅτι παύομεν οἱανδήτινα μετ’ αὐτῶν σχέσι καί τούς παρακαλοῦμε νά παύσουν καί ἐκεῖνοι μαζί μας..."αναφέρει χαρακτηριστικά.

Αναλυτικά η δήλωσή του:
Ἡ κατάθεσι στό Ἐθνικό Κοινοβούλιο καί ἡ συζήτηση στήν ἁρμόδια Ἐπιτροπή τοῦ Βουλῆς καί μάλιστα μέ τήν διαδικασία τοῦ ἐπείγοντος πού κατά τήν Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πρέπει νά ἔχει ψηφισθῆ πρό τῶν Χριστουγέννων, τοῦ νομοσχεδίου «Σύμφωνο συμβίωσης καί ἄλλες διατάξεις» μέ τήν σύμφωνη κατ’ἀρχάς γνώμη τῆς πλειοψηφίας τῆς ἀντιπολιτεύσεως (Νέα Δημοκρατία, Δημοκρατική Συμπαράταξη, Ποτάμι, Ἕνωση Κεντρώων) μέ τό ὁποῖο θεσμοθετεῖται πλέον «ἐκφαντορικῶς» ἡ ἀνατροπή τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας καί προβάλλεται ὡς ἔννομο ἀγαθό πού δεῖται ἐννόμου προστασίας ἡ παράχρησι τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος καί ἡ παράνοια τῆς ἀντιαισθητικῆς μιμήσεως τοῦ ἑτέρου φύλου καί ἡ ψυχοπαθολογική ἐκτροπή ἐκ τῆς ὑγιοῦς ἀνθρωπίνης σεξουαλικότητος πού ἀποτελεῖ ἐφαλτήριο τῆς συνδημιουργίας μέ τόν Θεό, ἐγκαινιάζει μέ τόν πλέον ἐπίσημο τρόπο τόν κρατικό διωγμό τῆς ἀμωμήτου Πίστεώς μας. Ὅσοι ἐκ τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Προσώπων δέν τό ἔχουν ἀντιληφθεῖ, ἔχουν ἀνάγκη πολλῆς προσευχῆς καί δυστυχῶς θά τό ἀντιληφθοῦν ἐπώδυνα λίαν προσεχῶς.
Ὁ πόλεμος κατά τῆς ἀληθοῦς Πίστεως εἶναι βέβαια διαχρονικός ἀπό τίς δαιμονικές δυνάμεις ἀλλά τουλάχιστον στήν αἱματοπότιστη ἀπό αἷμα μαρτύρων καί ἡρώων χώρα μας -πού νά ἐφαντάζοντο γιά ποιούς ἐπιγόνους μαρτυροῦσαν!- ἐτηροῦντο ἀπό τούς κυβερνῶντες κάποια προσχήματα. Τό σχέδιο ὅμως τοῦ Διεθνιστικοῦ Σιωνιστικοῦ τέρατος,ὅταν στό Ἰσραήλ δέν τολμᾶ κανείς νά συζητήση ἕνα τέτοιο θέμα,πού ἄρχισε μέ τήν Κυβέρνηση τοῦ συμφοιτητοῦ μου Κώστα Καραμανλῆ καί τήν εἰσαγωγή στήν ἔννομη τάξη τοῦ συμφώνου συμβίωσης μεταξύ ἑτεροφύλων (ὑπουργός Χατζηγάκης) προσέφερε τήν αἰτιολογική βάσι στό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων νά καταδικάση τή Χώρα μας γιά παραβίασι τῶν ἀρχῶν τῆς ἰσότητος, συνεχίστηκε ἀπό τήν συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ τῶν κ.κ. Σαμαρᾶ-Βενιζέλου μέ τόν Ἀντιρατσιστικό Νόμο (4285/2014) πού θεσμοθέτησε ἕτερο γενετήσιο προσανατολισμό πέραν τοῦ κατά φύσιν(ὑπουργός Ἀθανασίου), ὁλοκληρώνεται ἀπό τήν συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (ὑπουργός Παρασκευόπουλος) μέ τήν σύμψηφο γνώμη τῆς συντριπτικῆς πλεοψηφίας τῆς Ἀντιπολιτεύσεως καί παραμένει μόνο τό θέμα τῆς «τεκνοθεσίας»πού ἀντικατέστησε τόν ὀρθό ὅρο υἱοθεσίας γιά προφανεῖς λόγους καί πού θά εἶναι τό ἀμέσως ἑπόμενο βῆμα, γιά τήν ἀποδόμηση στίς συνειδήσεις τῶν ἀνθρώπων καί εἰδικά τῶν νέων τῆς ἀξίας τῆς κατά φύσιν οἰκογενείας, τοῦ μόνου ἀληθοῦς κυττάρου τῆς κοινωνίας.
Μία ἁπλή ἀνάγνωσι τῶν ἄρθρων τοῦ νομοσχεδίου μέ τήν αὐστηροποίηση τῶν διατάξεών του (λ.χ. ἡ διάλυσι προβλέπει τήν ἐπίδοσι διά δικαστικοῦ ἐπιμελητοῦ) ἐξισώνει τό σύμφωνο συμβίωσης πρός τήν ἔννοια τοῦ λεγομένου πολιτικοῦ γάμου καί ἀποδεικνύει περίτρανα ὅτι ὅλος αὐτός ὁ σχεδιασμός ἔγινε γιά τό γκρέμισμα τῆς ἐννοίας τῆς οἰκογενείας, ὅπως ὁ Δημιουργός Θεός τῆς ἀνθρώπινης φυσιολογίας ἔχει καθωρίσει,γεγονός πού ἐπεσήμανε εὐστόχως ὁ Γεν. Γραμματέας τοῦ ΚΚΕ κ. Δημήτριος Κουτσούμπας στόν τηλεοπτικό δίαυλο Megaσήμερα.
Τό φοβερό ὅλης αὐτῆς τῆς τραγικότητος εἶναι, ὅτι κανείς οὔτε πνευματικός ἄνθρωπος, οὔτε ἁρμόδιος ἐπιστήμων, οὔτε πολιτικός ἄνδρας ἤ γυναίκα δέν θέλησε νά καταδείξη τήν ἀληθινή φύσι αὐτοῦ τοῦ ἀνοσιουργήματος, πού εἶναι ἡνομική ἀναγνώρισι τῆς παραχρήσεως τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος ἀπό τίς πρακτικές τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί ἡ ἀνατροπή τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας πού ἔχουν ὡς ἐπίχειρα τρομακτικές ἀσθένειες, ἀφόρητο πόνο καί ἀκόμη τόν ἴδιο τόν θάνατο. Σέ πρόσφατη ἡμερίδα τῆς Στοματολογικῆς Ἑταιρείας Ἑλλάδος, στό Εὐγενίδειο Ἵδρυμα πού παρέστην, ὑπῆρξαν ἐπίσημες ἰατρικές ἀνακοινώσεις γιά τήν τρομακτική αὔξησι τοῦ καρκίνου τοῦ στόματος σέ ποσοστό 80% ἀπό τήν δράσι τοῦ ἰοῦ τῶν ἀνθρωπίνων θηλωμάτων πού προέρχεται ἀπό τόν γενετήσιο χῶρο. Εἶναι ἀπάνθρωπες οἱ πρακτικές τοῦ σοδομιτισμοῦ γιά τήν ψυχοσωματική ὑγεία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί δέν ἀποτελεῖ ὅπως ψευδέστατα ἰσχυρίζονται οἱ κυβερνῶντες, ἀνθρώπινο δικαίωμα ἡ θεσμοθέτησι αὐτῆς τῆς ἀνειπώτου φρίκης αἰσχρότητος, γιατί δέν συνδέεται μέ τήν ἀνθρώπινη φύσι ἀλλά ἀποτελεῖ ψυχοπαθολογική ἐκτροπή ἀπό αὐτήν, ὅπως μέχρι τό 1970 ἡ παγκόσμια ἰατρική κοινότης, ἐδέχετο καί ὅπως ἡ Νομική ἐπιστήμη διδάσκει (βλ. «Τά περί τό γενετήσιο ἔνστικτο ἐγκλήματα» Γ.Ἀ. Μαγκάκη, Ἀθήνα 1975) καί μετά μέ ἐξαγορά συνειδήσεων καί ἄφθονο χρῆμα ἀπό τό παγκόσμιο Σιωνιστικόλόμπυ ἡ ψυχοπαθολογική ἐκτροπή ὀνομάστηκε ἁπλή «διαφορετικότητα» γιά νά χωματοποιηθοῦν οἱ ἄνθρωποι καί νά ἀποβοῦν «χρήσιμοι ἠλίθιοι» γιά τήν καταδολίευση τῆς ἐλευθερίας τους.
Ἐπικαλοῦνται ἀνερυθρίαστα οἱ κυβερνῶντες τήν Εὐρωπαϊκή ὁμοφωνία στό συγκεκριμένο ζήτημα ἀλλά ἀποκρύπτουν ὅτι ἡ μεταχριστιανική Εὐρώπη ἔχει «εἰσοδεύσει» στήν χώρα τῶν «Σοδόμων καί Γομόρων» ἀφοῦ προσφάτως τό Γερμανικό κοινοβούλιο (Bundestag) συνεζήτησε σχέδιο νόμου γιά τήν ρύθμισι τῆς κτηνοβασίας καί τήν ἀλλαγή τοῦ ἰσχύοντος νομοθετικοῦ πλαισίου πού τήν ἐπιτρέπει μέ ἀντιμέτωπη τήν ZETA τοῦ Μίχαελ Κίοκ, ὀργάνωση ὑπεράσπισης τῶν δικαιωμάτων τῶν κτηνοβατῶν, πού κατ’ αὐτήν ἀνέρχονται σέ 100.000 Γερμανούς πολίτες. Εἶναι σημαντικό ὅτι σέ ἄρθρο πού δημοσιεύθηκε στήν ἑλβετική ἐφημερίδα LeMatin ἡ ἐκπρόσωπος τοῦ παραρτήματος Βερολίνου τῆς Ὁμοσπονδίας ἐναντίον τοῦ βιασμοῦ τῶν ζώων BMT κ. ClaudiaLotz ἀνέφερε ὅσο ἀπίστευτο καί κτηνῶδες εἶναι, ὅτι σέ ὅλα τά εἴδη ζώων ὑπάρχουν θύματα βιασμοῦ ἀπό ἀνθρώπους καί ὅτι στό καταφύγιο τῆς Βρέμης τήν «Κιβωτό τοῦ Νῶε» ἔχουν φιλοξενήσει καί περιθάλψει πολλά κακοποιημένα ζῶα.
Τό «προοδευτικό» καί «δημοκρατικό» αὐτό σύστημα συμπληρώνει μέ ἐκκωφαντικό τρόπο ἡ «δημοκρατική» λειτουργία τοῦ παιδοφιλικοῦ κόμματος στήν Ὀλλανδία PNVD, πού μέ ἀπόφαση τοῦ τοπικοῦ Δικαστηρίου τῆς Χάγης ἡ Ὀλλανδική Κυβέρνηση τό ἀνεγνώρισε ἐπίσημα καί βέβαια θεώρησε «συννόμους καί ἐντός συνταγματικοῦ τόξου» τούς βασικούς στόχους τοῦ συγκεκριμένου κόμματος πού εἶναι οἱ ἀκόλουθοι: «Νομιμοποίηση της σεξουαλικής επαφής μεταξύ ενηλίκων και ανηλίκων από 12 ετών. Νομιμοποίηση της κατοχής παιδικού πορνογραφικού υλικού για προσωπική χρήση. Κατάργηση κάθε νομοθεσίας που απαγορεύει την σεξουαλική επαφή μεταξύ ανθρώπων και ζώων».
Ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι ἡ παρά φύσι ἀσέλγεια τήν ὁποία τό ποινικό μας δίκαιο κολάζει ὡς ἔγκλημα μέ τό ἄρθρο 347 τοῦ ΠΚ καί ἑπομένως μετά τήν θεσμοθέτηση αὐτοῦ τοῦ καταπτύστου νομοθετήματος θά πρέπει νά μεταβληθῆ καί ὁ νομικός μας πολιτισμός, διότι στό συγκεκριμένο ἄρθρο διώκεται τό κακούργημα ὅταν διαπράττεται καί μέ ὑπεξούσιο πρόσωπο. Τί θά γίνει λοιπόν ἐάν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης ἕνας ἐργοδότης μέ τόν ὑπάλληλό του;
Εὐστόχως τό περιοδικό τοῦ Συλλόγου «Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής» διερωτᾶται: «Ἡ σχιζοφρένεια εἶναι ἀνθρώπινο δικαίωμα; Ἡ κλοπή εἶναι ἀνθρώπινο δικαίωμα; Τά ναρκωτικά εἶναι ἀνθρώπινο δικαίωμα; γιατί συμβαίνουν στήν κοινωνία μας» Ὑπάρχει ὅμως ἐχέφρων ἄνθρωπος καί μή ἐθελόδουλα ἐξαρτημένος πού νά προτείνει τήν θεσμοθέτησή τους;
Ὁ πόλεμος κατά τῆς ἀμωμήτου Πίστεως καί ὁ διωγμός της ἄρχισαν ἐπίσημα καί στή χώρα μας καί καλούμεθα ὡς παιδιά τῶν ἁγίων καί μαρτύρων καί ἡρώων τῆς Πίστεώς μας νά μιμηθοῦμε τό δικό τους μοναδικό Σταυροαναστάσιμο καί μαρτυρικό παράδειγμα. Θά μᾶς ὑβρίσουν χυδαῖα ὅπως τόν πολιό καί ἀγωνιστή Σεβ. Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Ἀμβρόσιο πού ἐξέφρασε τόν ἀποτροπιασμό του γιά ὅλα αὐτά τά βορβορώδη καί παρανοϊκά, θά μᾶς προπηλακίσουν ὅπως εἶχα τήν τύχη ἀπό τόν πάλαι ποτέ ἐξαίρετο κωμικό κ. Χάρυ Κλύν ὁ ὁποῖος δημοκρατικότατα μέ ἀποκάλεσε «καρνάβαλο» καί «σκατόφατσα» (Ἐφημ. Κόντραnews 15/12/2015, σελ. 8), ἴσως καί νά μᾶς φυλακίσουν καί νά μᾶς ἐξοντώσουν, ἀλλά ἐμεῖς πρέπει νά τηρήσουμε τήν πιστότητά μας ἄχρι θανάτου «πειθαρχεῖν Θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις» (Πραξ. 5, 29) γνωρίζοντες ὅτι ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ θλίψι θά ἔχωμε (Ἰω. 16,33)διότι ὁ κόσμος μᾶς μισεῖ ἐπειδή ὁ Κύριος μᾶς ἐξέλεξε ἐκ τοῦ κόσμου (Ἰω.15,18-19) στόν ὁποῖο κοσμοκράτωρ εἶναι ὁ Ἄρχων τοῦ σκότους καί τά πνευματικά τῆς πονηρίας (Ἐφεσ. 6,12) μέ τήν βεβαία καί ἀσφαλῆ διαβεβαίωσι τοῦ Νικητοῦ τοῦ θανάτου «μή φοβεῖσθε ἀπό τῶν ἀποκτεινόντων τό σῶμα, τήν δέ ψυχήν μή δυναμένων ἀποκτενεῖν» (Ματθ. 10,28) .
Ὅσον ἀφορᾶ στούς δύστηνους πολιτικούς ἄνδρες καί γυναῖκες πού θεσμοθετοῦν, προωθοῦν ἤ ἀνέχονται τήν ἀνατροπή τοῦ θείου καί τοῦ ἀνθρωπίνου Νόμου, καθώς καί σέ ὅλους τούς παντοειδεῖς ἰνστρούκτορες τοῦ δαιμονικοῦ περιπαίγματος πού λυσσομανοῦν ἐναντίον τῆς ἀληθείας καί πού προβάλλουν «σκωπτικά» τό «ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» στρεβλώνοντας ἀφόρητα τήν ἔννοιά του καί ἐξισώνοντας τά πρόσωπα τῶν «ἀλλήλων» μέ τά αἴσχιστα καί βορβορώδη πάθη τῆς ἀτιμίας ἐπιφυλάσσεται ὁ αἰώνιος λόγος τῆς ὁριακῆς ἀποκαλύψεως τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου «ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι καί ὁ ρυπαρός ρυπαρευθήτω ἔτι...ἰδού ἔρχομαι ταχύ καί ὁ μισθός μου μετ’ἐμοῦ, ἀποδοῦναι ὡς τό ἔργον ἔσται αὐτοῦ. Ἐγώ τό Α καί τό Ω ὁ πρῶτος καί ὁ ἔσχατος, ἀρχή καί τέλος... ἔξω οἱ κύνες καί οἱ φαρμακοί καί οἱ πόρνοι καί οἱ φονεῖς καί οἱ εἰδωλολάτραι καί πᾶς ὁ φιλῶν καί ποιῶν ψεῦδος» (Ἀποκ. 22, 12-15).
Τέλος ἐκ προσώπου τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱ. Μητροπόλεως δηλώνουμε πρός πάντας τούς πολιτικούς καί πολιτειακούς ἄρχοντας πού θά συμβάλλουν στήν θεσμοθέτησι τοῦ ἠθικοῦ αὐτοῦ ἐξαμβλώματος ὅτι παύομεν οἱανδήτινα μετ’ αὐτῶν σχέσι καί τούς παρακαλοῦμε νά παύσουν καί ἐκεῖνοι μαζί μας, ἐφαρμόζοντες τό Εὐαγγελικό «Μὴ γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις· τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶἀνομίᾳ; Τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος;Τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; Ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰἀπίστου;Τίς δὲ συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων; Ὑμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶἐμπεριπατήσω, καὶἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶἔσονταί μοι λαός.Διὸἐξέλθατε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶἀκαθάρτου μὴἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς,καὶἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ» (Β΄Κορ 6, 14-18).

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

H “SYRIZA Tours” περιφέρει τους απορημένους λαθρο μετανάστες

Αν αρνείσαι να παραδεχτείς ότι υπάρχει πρόβλημα, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Κι αν υπάρξει; Το φορτώνεις στους άλλους. 
 

 Σταμάτης Ζαχαρός
Αρχικά “λιάζονταν” οι μετανάστες. Τώρα λιάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα από το hotspot της Χίου ήταν ξεκάθαρη: “Είναι τώρα σειρά και των άλλων ευρωπαϊκών κρατών να υλοποιήσουν τις δικές τους υποχρεώσεις”. Δεν χωρούν παρερμηνείες και μονταζιέρες. Όποιος την άκουσε θεωρεί προφανώς ότι η Ελλάδα έκανε ότι έπρεπε και πλέον κοιτάζει αφ’ υψηλού τους υπόλοιπους αμελείς εταίρους.

Η αλήθεια είναι ότι οι υπόλοιποι δεν έκαναν πολλά. Θα δεχόμουν και το τίποτα. Αναλώθηκαν ξανά σε συνόδους κορυφής και συσκέψεις χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Άλλωστε άπαντες διατηρούν τον εθνικισμό τους εντός της ένωσης. Ενδιαφέρονται για λύσεις μόνο στα προβλήματα που τους αφορούν άμεσα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως έχει να διαχειριστεί ένα πρόβλημα στην αυλή του. Ο Πρωθυπουργός, επιχειρεί να μεταφέρει ένα μέρος του βάρους στους εταίρους. Δεν είναι βέβαιο ότι θα το δεχθούν για διάφορους λόγους με πρώτο και κυριότερο ότι το πρόβλημα, ακόμη δεν είναι πιεστικό γι’ αυτούς. Για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι ο ίδιος εισήγαγε την έννοια της αέναης διαπραγμάτευσης και τώρα, όσοι υπέφεραν από την μπαρουφολογία των Ελλήνων διαπραγματευτών, είναι έτοιμοι να πληρώσουν εκδικητικά με το ίδιο νόμισμα.
Θα κληθεί λοιπόν να το λύσει μόνος του και επιπλέον, δεν είναι επαρκές το επιχείρημα ότι δεν είχε βοήθεια. Ιδίως όταν το απευθύνει σε πολίτες που πλήττονται άμεσα. Επίσης μέχρι πολύ πρόσφατα -ίσως ακόμη- ήταν κυρίαρχη η άποψη ότι η Ελλάδα μπορεί μόνη της να φυλάξει τα σύνορα. Μαζί με την εθνική  υπερηφάνεια, έρχονται και οι εθνικές υποχρεώσεις.
Η δήλωσή του Πρωθυπουργού πάντως υπονοεί ότι η χώρα μας έκανε ότι έπρεπε. Πράγματι η κατασκευή των hotspots ξεκίνησε (μετά από ασφυκτική πίεση) αλλά πέραν αυτού, ελάχιστες είναι οι ενδείξεις ότι η Κυβέρνηση είχε κάποιο σχέδιο. Μέχρι προ τριμήνου, εφαρμόζαμε την πολιτική του “λιάζονται”, προκρίναμε την παύση πυρός ως την πιο εφικτή λύση στο προσφυγικό και στη συνέχεια αναζητούσαμε τρόπο να διαχειριστούμε πρόσφυγες και μετανάστες.
Αρχικά τους αφήσαμε να πάνε στην Πλ. Βικτωρίας και εν συνεχεία προσωρινά σε κλειστό γυμναστήριο στο Γαλάτσι όπου ο τοπικός δήμαρχος αγανάκτησε. Μετά στον Ελαιώνα καθώς ο Δήμαρχος Αθηναίων αποφάσισε να αποτελέσει μέρος της λύσης αλλά δεν μπορούσε να τους φιλοξενήσει όλους. Όσο το πλήθος των προσφύγων και των μεταναστών μεγάλωνε αναζητήθηκαν άλλες λύσεις.
Έτσι ξεκίνησε και ο ποδαρόδρομος προς την Ειδομένη. Όσοι πρόλαβαν πέρασαν. Οι υπόλοιποι, εμπιστεύθηκαν την "SYRIZA tours" που τους μετέφερε (και πάλι προσωρινά) στο Φάληρο, γνωρίζοντας ότι το γήπεδο δεν θα ήταν διαθέσιμο παρά για λίγες ημέρες καθώς είχαν προγραμματιστεί εκδηλώσεις. Τελευταία εφεύρεση -με σφραγίδα ΑΝΕΛ- ήταν η (για μια ακόμη φορά προσωρινή) εγκατάστασή τους στο Ελληνικό. Όσα κάνει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν αμφισβητήσει ευθέως τη σοφία της ρήσης “ουδέν μονιμότερον του προσωρινού”.
Όλο αυτό δεν μοιάζει με σχέδιο. Ούτε φυσικά όσα συμβαίνουν στα ακριτικά νησιά, τα οποία “βούλιαξαν” μέχρι να αντιληφθεί η Κυβέρνηση ότι έπρεπε να δρομολογήσει πλοία και να τους μεταφέρει σε περιοχές όπου θα μπορούσαν να “αντέξουν” τόσο πολύ επιπλέον πληθυσμό. Μοιάζει με μια Κυβέρνηση σε πανικό που δεν ξέρει τι να κάνει και δεν μπορεί να αποφασίσει, σε μια προσπάθεια να μη δυσαρεστήσει κανέναν.
Πετώντας το μπαλάκι στους εταίρους, δεν είναι βέβαιο τι προσδοκά να κερδίσει ο Πρωθυπουργός. Περιμένει μήπως να “πιάσει” τους ευρωπαίους στο φιλότιμο; Μήπως περιμένει να φοβηθεί η Μέρκελ τη διεθνή κατακραυγή και για αυτό την εκθέτει; Το πρόβλημα πάντως παραμένει για τον ίδιο και αντί των συνεχών επιθεωρήσεων και της επικοινωνιακής διαχείρισης, θα ήταν καλύτερο να σκεφθεί μια λύση. Ακόμη καλύτερο θα ήταν να μας την ανακοινώσει και θα άγγιζε την τελειότητα αν την υλοποιούσε κιόλας.
*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA (@SZacharos)
πηγή

Εναλλακτικά χριστουγεννιάτικα δέντρα!

Η ιδέα του χριστουγεννιάτικου δέντρου μετρά αιώνες ιστορίας και ο κόσμος λατρεύει σε όλον τον πλανήτη να στολίζει με τον δικό του τρόπο το πράσινο φύλλωμα. Ωστόσο υπάρχουν και εκείνοι που αποφεύγουν τα έλατα και κάνουν το δικό τους statement τις γιορτές. Εναλλακτικές προτάσεις κινούν το ενδιαφέρον μας και μας κάνουν να δούμε τα Χριστούγεννα λίγο διαφορετικά, προτρέποντάς μας να υιοθετήσουμε ίσως μια διαφορετική άποψη για τον χριστουγεννιάτικο στολισμό! Ρίξτε μια ματιά στην ακόλουθη λίστα και πάρτε ιδέες στολισμού…








πηγή