Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014

Καλό μήνα! Καλό χειμώνα!

http://www.art4u.gr/photos/2011006.jpg

Να, η ψυχή είναι ένας κήπος χωρισμένος σε δύο μέρη. Στον μισό φυτρώνουν αγκάθια, στον άλλο μισό λουλούδια. Και έχουμε μια δεξαμενή νερού ( τις δυνάμεις της ψυχής ) με δυο βρύσες και δυο αυλάκια. Η μια κατευθύνει
το νερό στα αγκάθια και η άλλη στα λουλούδια. Κάθε φορά μόνο μια βρύση μπορώ να ανοίξω.

Αφήνω απότιστα τα αγκάθια και μαραίνονται, ποτίζω τα λουλούδια και ανθίζουν..

Άγιος  Πορφύριος

Επίτιμος δημότης του Ναυπλίου από χθες ο Α. Σαμαράς, ο οποίος στην ομιλία του στο Βουλευτικό είπε, μεταξύ άλλων, ότι οι δύσκολες στιγμές δεν θα κρατήσουν πολύ ακόμα. Όχι, πολύ καλά έκανε και το διευκρίνισε, διότι εγώ νόμιζα ότι είχαν τελειώσει.



από εδώ

Τα παιδιά από την Πάτρα

http://s.protagon.gr/resources/2014-11/kikilias-thumb-large.jpg

Ο Βασίλης Κικίλιας πήγε στην Πάτρα για να συναντηθεί με στελέχη της Αστυνομίας, ως πολιτικός προϊστάμενος του σώματος. Βρήκε μπροστά του ανώτατους αξιωματικούς. Θύμωσε. Τους είπε ότι «θα ήθελε να δει τα παιδιά» και αποχώρησε θυμωμένος. Πάλι καλά που δεν τους φώναξε και σύνθημα Εξαρχείων. Λίγο αργότερα, βέβαια, πρόσθεσε ότι σέβεται τους αξιωματικούς, πλην όμως αυτός πήγε εκεί «για τα παιδιά».
Αν ο Κικίλιας είναι αγενής προς τους αξιωματικούς, αυτό πιθανότατα έχει να κάνει και με τα αποθέματα αστικής ευγένειας που διαθέτει. Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους είναι μεγαλύτεροί του. Μας αφορά βέβαια, στο μέτρο που ο υπουργός οφείλει να συμπεριφέρεται κοσμίως απέναντι σε δημοσίους υπαλλήλους, ανεξαρτήτως ιδιότητος. Αλλά, τέλος πάντων, ας παραβλέψουμε τη συμπεριφορά και ας δούμε την ουσία.
Αν ο Κικίλιας ήθελε στην πραγματικότητα να ακούσει «τα παιδιά» μπορούσε να κατέβει τα σκαλιά του γραφείου του και  να μιλήσει με έναν αστυφύλακα. Δηλαδή πού διαφέρουν τα «παιδιά από την Αθήνα» και τα «παιδιά από την Πάτρα»; Τα δεύτερα, θα μου πείτε, είχαν γίνει και λαϊκή κομπανία και ο υπουργός είχε ανάγκη να λαϊκίσει γιατί τέτοιο προφίλ χτίζει. Τι ήθελε, λοιπόν; Μία μουσική υπόκρουση με μπουζουκάκι και να μοιράσει μερικά μπουκάλια νερό «στα παιδιά».
πηγή

Φρίκη

ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΟΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΣΤΟ ΡΕΤΙΡΕ-
ΝΟΜΙΜΗ Η ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΕΝΟΙΚΩΝ 
 ΤΟΥ  ...ΥΠΟΓΕΙΟΥ!
Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου σε διάσκεψη, κεκλεισμένων των θυρών, έκρινε -σύμφωνα με πληροφορίες- αντισυνταγματικές τις αναδρομικές περικοπές των συντάξεων των ενστόλων όλων των σωμάτων, των πανεπιστημιακών καθηγητών και των διευθυντών γιατρών του ΕΣΥ.
Ειδικότερα, η Ολομέλεια έκρινε αντισυνταγματική, παράνομη και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) την κυβερνητική πράξη αναδρομικού περιορισμού των συντάξεων των στρατιωτικών που έγινε, τον Αύγουστο του 2012.

Μάλιστα, στην περίπτωση των συνταξιούχων ενστόλων η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου σχεδόν ομόφωνα (27 υπέρ και 2 κατά) αποφάνθηκε ότι ο νόμος 4093/2012 (Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013−2016) καταργήθηκε με τον νεότερο πρόσφατο νόμο 4307/2014.
Κατά συνέπεια, έκριναν οι σύμβουλοι του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ότι η κυβερνητική πράξη περιορισμού των συντάξεων των ενστόλων δεν έχει «νόμιμο έρεισμα και είναι άνευ αντικειμένου». 


Οι λύκοι τρώνε τα πρόβατα , τις κότες αρπάζουν οι  αλεπούδες,
στο δάσος  που βρεθήκαμε κουμάντο κάνουν οι μαϊμούδες
Σε μας πέφτουν τα ντόρτια κι οι διπλές, σε άλλους οι εξάρες,
 Η ελίτ παίρνει τα χρυσά  φλουριά , η πλέμπα πενταροδεκάρες!

Δεκέμβριος



 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi89J5Bt4kLgWJzgpsU2jypjJ0nQEdLU_8qxtT-C9J9GXYFu8mZndHiT-0g8GZt0eXs-3_QoOrg1oLJ9TcCZf3Gka0dN0WesasujLXChWIIVk2g0yoP2LxvHZEhqzu8UR-zFHFp6d8B0qI/s1600/mother-child1902.jpg

“Η μητερούλα στον κόρφο της κοιμίζει/ το ακριβό, το μόνο της παιδί
έξω με χιόνια Δεκέμβρης τριγυρίζει/ κι αυτή το σφίγγει και, σα να τραγουδεί
σιγομιλάει με γέλιο και τρεμούλα, η μητερούλα:
«Άγιε Νικόλα, που ξέγνοιστα χτενίζεις/ τ’ άσπρα σου γένια ψηλά στον ουρανό
και πέφτουν κάτου σωρός και μας χιονίζεις/ μην το κρυώσεις, λυπήσου τ’ ορφανό.
Λαμπάδα τρέχω σ’ εσέ ν’ ανάψω κιόλα, Άγιε Νικόλα!
Να ο Χριστός σου γεννιέται σε λιγάκι/ που αγαπάει, μικρό μου, τα παιδιά.
Ζεστό σου φέρνει καινούριο φουστανάκι/ και την ευχή του πιστή σου συνοδιά.
Κοιμήσου τώρα, και θάρθει στ’ όνειρό σου, να  ο Χριστός σου!
Κι αφού μας φύγει, δε μας ξεχνά, θ’ αφήσει/ στον Άη Βασίλη για σε παραγγελιά
χίλια παιχνίδια λαμπρά να σου χαρίσει/ και ζαχαράτα και χάδια και φιλιά.
Με τη χαρά του η χάρη του θα σμίγει/ κι αφού μας φύγει!
Τι θα μου μένει, αν γράφθη μαύρη μέρα/ για να το χάσω από την αγκαλιά;
Χωρίς παιδάκι τι είναι η μητέρα/ χωρίς πουλάκι τι θέλει κ’ η φωλιά;
Αν της πετάξει, ας πέσει χαλασμένη…Τι θα μου μένει!»”
(Κωστή Παλαμά, Άπαντα, τ. 1, εκδ. Γκοβόστης)

ΑΛΕΚΑ ΚΑΤΣΑΝΟΥ: Η ντοπιολαλιά του Ξηρομέρου...σε εικόνες