Ένα παιδί χάνει τη ζωή του κάθε πέντε λεπτά εξαιτίας της βίας, σύμφωνα με έκθεση της Unicef.
Η έκθεση επισημαίνει ότι σχεδόν το 75% των περίπου 345 βίαιων θανάτων σημειώνονται καθημερινά σε χώρες όπου υπάρχει ειρήνη και όχι σε εμπόλεμες περιοχές.
«Ανακαλύπτουμε το γεγονός ότι τα παιδιά βιώνουν υπερβολική βία στην καθημερινή τους ζωή, παντού» δήλωσε η Σούζαν Μπίσελ, επικεφαλής του διεθνούς τμήματος προστασίας των παιδιών της οργάνωσης.
Σε ορισμένες χώρες, οι θάνατοι από τη βία ακυρώνουν τα οφέλη που ενδεχομένως να έχουν υπάρξει ως προς την πρόληψη των παιδικών θανάτων από ασθένειες ή πείνα.
«Αυτό που είναι σοκαριστικό είναι ότι έχουμε εδώ και δύο με τρεις δεκαετίες επικεντρώσει το ενδιαφέρον μας υπερβολικά στην παιδική θνησιμότητα από ασθένειες που μπορούν να προληφθούν και αυτό που αναφέρει αυτή η έκθεση είναι ότι πρέπει να σκεφτόμαστε την παιδική θνησιμότητα από κάθε αιτία» τόνισε η κ. Μπίσελ.
Και συνέχισε: «Και είναι σοκαριστικό να φανταστούμε ότι μπορεί να μην επιτύχουμε τους στόχους μας σε ό,τι αφορά την παιδική επιβίωση αν δεν ασχοληθούμε με το ζήτημα της προστασίας των παιδιών. Αυτά τα δύο πάνε μαζί».
Στη Βραζιλία, ο αριθμός των παιδιών που πεθαίνουν από ασθένειες, οι οποίες μπορούν να προληφθούν, πριν κλείσουν τα πέντε τους χρόνια έχει μειωθεί από το 2000, αλλά σχεδόν 15.000 ζωές έχουν χαθεί στην εφηβεία εξαιτίας της βίας, επισημαίνει από την πλευρά της η Λέα Κράιτσμαν, επικεφαλής του τμήματος εκστρατείας και ενημέρωσης του βρετανικού παραρτήματος της UNICEF.
Εκατομμύρια παιδιά είναι ευάλωτα σε σωματική, σεξουαλική και ψυχολογική κακοποίηση στα σπίτια τους, στα σχολεία και στις κοινότητές τους.
«Αν κοιτάξεις κάτω από την επιφάνεια, οι στατιστικές που αφορούν θέματα όπως η σεξουαλική βία, η βίαιη συμπεριφορά για την επιβολή πειθαρχίας στο σπίτι και στο σχολείο, όλα αυτά καθιστούν πολύ δύσκολη την ανάπτυξη των παιδιών. Καθημερινά, η ψυχική και σωματική υγεία των παιδιών καταστρέφεται διά παντός εξαιτίας της βίας» συμπληρώνει η Κράιτσμαν.
Αλλά, όπως επισημαίνει η ίδια, πολλές οικογένειες δεν καταφεύγουν καν στις αρχές γιατί γνωρίζουν ότι δεν θα βοηθηθούν.
Στην Κένυα, ένα στα τρία κορίτσια και ένα στα έξι αγόρια πέφτουν θύματα σεξουαλικής βίας. Αλλά μόλις το 1% των περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης καταγράφεται από την αστυνομία.
«Αν οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι μπορούν να διαπράττουν κάτι χωρίς να υφίστανται συνέπειες, τότε θα συνεχίσουν να είναι βίαιοι προς τα παιδιά» λέει η Κράιτσμαν.
Ο πόλεμος ενισχύει και μεγεθύνει τη βία που συνήθως υφίστανται τα παιδιά καθημερινά. Η εκπαίδευση μπορεί να συμβάλει στην προστασία των παιδιών σε πολλές συγκρούσεις. Δίνει στα παιδιά μία αίσθηση του φυσιολογικού, αλλά μπορεί ακόμη και να τα προστατεύσει από το να στρατολογηθούν από ένοπλες οργανώσεις.
Ο Τόμας Λουμπάνγκα, ο οποίος έχει καταδικαστεί από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο επειδή έστελνε παιδιά στρατιώτες στην πρώτη γραμμή του μετώπου στο Κονγκό, στρατολόγησε πολλά από αυτά σε κοινότητες όπου δεν υπήρχε σχολείο ή υπηρεσίες υγείας, σύμφωνα με την Μπίσελ. «Δεν υπάρχει μία ασφαλής λύση, αλλά για την UNICEF η εκπαίδευση είναι μία τεράστια παρέμβαση που γνωρίζουμε ότι αποδίδει».
Το εκπαιδευτικό σύστημα δέχεται επίθεση σε πολλές χώρες. Σχολεία και πανεπιστήμια έχουν δεχτεί επιθέσεις από ένοπλες οργανώσεις σε τουλάχιστον 70 χώρες την τελευταία πενταετία.
«Η απόπειρα δολοφονίας κατά της Μαλάλα Γιουσαφζάι (στο Πακιστάν) και η απαγωγή 276 νιγηριανών μαθητριών από ενόπλους της Μπόκο Χαράμ, αφύπνισε επιτέλους τον κόσμο σχετικά με τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν τα παιδιά από εκείνους που φθάνουν μέχρι τον φόνο προκειμένου να τα αποτρέψουν να μορφωθούν» επισημαίνεται στην έκθεση.
