Φωτογραφία της Ιεράς Μονής Σίμωνος
Πέτρας, σήμερα αργά το απόγευμα, λίγο πριν το τέλος των πανηγυρικών εκδηλώσεων
της εορτής των Χριστουγέννων (25 Δεκ.2014/ 7 Ιαν.2015). Είναι η
ώρα του Κτητορικού Μνημοσύνου, στο οποίο
μνημονεύονται οι κτήτορες και όλοι οι μοναχοί που έζησαν στη Μονή από την ίδρυσή
της μέχρι σήμερα. Των λατρευτικών εκδηλώσεων προεξήρχε ο Μητροπολίτης Δωδώνης
κ. Χρυσόστομος.
Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2015
Σύχρονα θαύματα του Ιερού Προδρόμου
1.-Κατω από το χωριό Καπετανιανά υπαρχει μια περιοχή που λεγεται «Αϊ
Γιάννης».Σε αυτή την περιοχή σωζωνται σημερα καταληπα παλαιού
μοναστηριου καθως και το καθολικό αυτού αφιερωμένο στον Τίμιο
Πρόδρομο.Σε αυτή την εκκλησία πριν καποια χρόνια πήγε να κοιμηθεί ενας
τουρίστας, χωρίς να δείξει την πρεπουσα ευλαβεια στον χώρο.Κατα την
διάρκεια της νυχτας τον ξυπνά ενας άνθρωπος Αγριοπός και του λεει τί
κανεις εδω;ενώ του δίνει και ένα δυνατό ραπισμα.Έντρομος ο τουρίστας
συκώνεται και φεύγει απο τον ναό .
2.-Στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου Κορακιών στα Χανια ζούσε μια
απλοικιά καλόγρια.Μια μερα διαπίστωσε ότι έχει ένα εξάνθημα σε απόκρυφο
σημείο.Με πολλή πιστη παει μπρός στην εικόνα του Τιμιου Προδρόμου και
του λεει:Κοιτα τι εχω στο σώμα μου και για να πάω γι αυτό στους γιατρούς
είανι για μενα ντροπή μου γι αυτό θεραπευσε με γιατί δεν θα σε
ξαναθυμιάσω αλλή φορα.Μετα παο λίγες μερες το εξάνθημα αυτό είχε φυγει
και δεν φαινόταν τίποτα.
3.Δημοσιεύουμε λοιπὸν ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Διονυσιατικαὶ Διηγήσεις» τοῦ
Ἁγιορείτου μοναχοῦ Λαζάρου Διονυσιάτου, ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ θαύματα ποὺ
ἔχει ἐπιτελέσει ὁ ἅγιος.
Νὰ τὸν παρακαλοῦμε νὰ μεσιτεύει καὶ νὰ μᾶς προστατεύει, διότι ὅπως
ἀποδεικνύει τὸ παρακάτω θαῦμα, ἔχει μεγάλη παρρησία στὸν Ἅγιο Τριαδικὸ
Θεό.
Τῆ 16η Μαΐου ἔτους σωτηρίου 1961, ἡμέρα Δευτέρα, ἐν τῆ ἑορτῆ τοῦ
Ἁγίου Πνεύματος, μετὰ τὴν λειτουργίαν, ὁ ἐφημέριος ἱερομόναχος Παῦλος,
διηγήσατό μοι τὴν ἐν αὐτῶ γενομένην θαυματουργίαν τῆς ἁγίας Δεξιᾶς
τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ὡς ἀκολούθως: «Ἐκατάλαβες τί μοῦ συνέβη σήμερον
εἰς τὴν λειτουργίαν, πάτερ Λάζαρε;» «Τί, τοῦ λέγω, παρακαλῶ, ἐξήγησον
μοι καλλίτερον». «Βεβαίως μὲ ἄκουες εἰς τὴν ἀκολουθίαν τοῦ ὄρθρου, πόσον
ἐδυσκολευόμην εἰς τὰς ἐκφωνήσεις, πὼς εἶχε εἶχε φράξει ὁ λαιμός μου ἀπὸ
τὴν κατὰ καιροὺς τυραννοῦσαν με φαρυγγίτιδα». «Μάλιστα, τοῦ λέγω, αὐτὸ
τὸ ἀντελήφθηκα καὶ καθ΄ ἑαυτὸν ἔλεγον· ἄρα γε εἰς τὴν λειτουργίαν πῶς θὰ
τὰ καταφέρει ὁ παπάς; Καὶ μάλιστα σήμερον, ὅπου ἔχουν καὶ
συλλείτουργον;».
«Ἄκουσον λοιπόν: Ὅταν ἐσυνάχθημεν οἱ ἱερεῖς εἰς τὴν ἐκκλησίαν διὰ
νὰ παρωμεν καιρόν, βλέπων τὸν ἑαυτόν μου εἰς κακὴν κατάστασιν, πρὶν βάλη
Εὐλογητὸς ὁ ἡγούμενος, τὸν παρεκάλεσα νὰ βγάλη τὴν Ἁγίαν Δεξιάν
τοῦ Τιμίου Προδρόμου νὰ τὴν ἀσπασθῶ καὶ νὰ μὲ σταυρώση μὲ αὐτήν. Ὁ
ἡγούμενος εὐθὺς ἐσυγκατένευσε καὶ…
μὲ ἐσταύρωσε εἰς τὴν κεφαλὴν διὰ τῆς Ἁγίας Δεξιᾶς, ἐπιλέγων συγχρόνως καὶ τὴν εἰθισμένην εὐχήν. Τὴν ἀσπάσθηκα δὲ καὶ ἐγὼ μὲ πολλὴν εὐλάβειαν καὶ ἀγάπην, παρακαλῶν ἅμα τὸν Τίμιον Πρόδρομον νὰ μὲ λυπηθῆ καὶ νὰ μὲ ἰατρεύση ἀπὸ τὴν τυραννοῦσαν με ταύτην ἀσθένειαν, διὰ νὰ μπορέσω εἰς δόξαν Θεοῦ νὰ κάμω τὰς ἐκφωνήσεις μὲ εὐχέρειαν φωνῆς, νὰ εἴπω δὲ τὸ Εὐαγγέλιον μὲ εὐκολίαν καὶ εὐρυφωνίαν, καθὼς τὸ λέγομεν εἰς τοιάτας ἐορτασίμους δεσποτικᾶς ἐορτᾶς.
μὲ ἐσταύρωσε εἰς τὴν κεφαλὴν διὰ τῆς Ἁγίας Δεξιᾶς, ἐπιλέγων συγχρόνως καὶ τὴν εἰθισμένην εὐχήν. Τὴν ἀσπάσθηκα δὲ καὶ ἐγὼ μὲ πολλὴν εὐλάβειαν καὶ ἀγάπην, παρακαλῶν ἅμα τὸν Τίμιον Πρόδρομον νὰ μὲ λυπηθῆ καὶ νὰ μὲ ἰατρεύση ἀπὸ τὴν τυραννοῦσαν με ταύτην ἀσθένειαν, διὰ νὰ μπορέσω εἰς δόξαν Θεοῦ νὰ κάμω τὰς ἐκφωνήσεις μὲ εὐχέρειαν φωνῆς, νὰ εἴπω δὲ τὸ Εὐαγγέλιον μὲ εὐκολίαν καὶ εὐρυφωνίαν, καθὼς τὸ λέγομεν εἰς τοιάτας ἐορτασίμους δεσποτικᾶς ἐορτᾶς.
Τοιαῦτα περίπου εἶπα εἰς τὸν Τίμιον Πρόδρομον, ἀσπαζόμενος τὴν
Ἁγίαν Δεξιάν του. Καί, ὢ τῆς θαυμασίας καὶ ταχείας σου ἀντιλήψεως,
μέγιστε Κυρίου Πρόδρομε! παρευθὺς αἰσθάνθηκα τὴν ἐνέργειαν τῆς θείας
χάριτος, ἐμαλάκωσεν ὁ λάρυγξ μου, ἀνοιξεν ἡ φωνή μου καὶ ζήλου θείου
πλησθεῖς, μετὰ πολλῆς εὐλαβείας καὶ ἀγάπης, ἔκαμα τὶς ἐκφωνήσεις, εἶπα
τὸ Εὐαγγέλιον μετὰ πάσης ἀνέσεως καὶ εὐκολίας, καὶ ἀπὸ βάθους ψυχῆς καὶ
καρδίας, πανευλαβῶς καὶ εὐγνωμόνως εὐχαρίστησα τὸν πανάγαθον προστάτην
μας, τὸν πανένδοξόν τοῦ Κυρίου Βαπτιστὴν καὶ Πρόδρομον, οὗ ταῖς
πρεσβείαις τύχοιμεν τέλους ἀγαθοῦ καὶ τῆς οὐρανῶν βασιλείας. Ἀμὴν
Γένοιτο, παπᾶ μου, γένοιτο. Ἀμήν».
.4.Φούρνοι, Μοναστήρι Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου.1ον. Στα
ερείπια του παλαιού Ναού και κάτω από την Αγία Τράπεζα, βρέθηκε πήλινη
στάμνα που την χρησιμοποιούσαν στην μεταφορά νερού ή όπως λένε κάποιοι
άλλοι, ο Ιερέας τη χρησιμοποίησε για τη Θεία Κοινωνία.
Ένας εργάτης που τη βρήκε θεώρησε καλό να τη σπάσει και τη κτύπησε με
τη βαριά του. Μάταια όμως, αν και κατασκευασμένη από πυλό αυτή άντεξε
και αντέχει στα δυνατά χτυπήματα του εργάτη. Τότε αυτός, με δάκρυα, την
παίρνει και τη δίνει στον μάστορα που επέβλεπε τις εργασίες, ο οποίος
την τοποθέτησε στο καμπαναριό του Ναού, όπου υπάρχει ακόμα και σήμερα
αγέρωχη στο πέρασμα του χρόνου.
2ον. Υπήρχε προβληματισμός για την κατασκευή της
σκάλας, μιας κι ένας τεράστιος βράχος εμπόδιζε τα καΐκια να πλευρίζουν
και η μόνη λύση ήταν να ρίξουν δυναμίτη. Την άλλη μέρα το πρωί
ξυπνώντας, βλέπουν ότι ο βράχος είχε διαλυθεί χωρίς κανένα θόρυβο.
Άρχισαν τότε να φωνάζουν: Θαύμα! Θαύμα!
Οι καμπάνες χτυπούσαν χαρμόσυνα, η επέμβαση του Αγίου να διαλύσει τον βράχο τους είχε βγάλει από τη δύσκολη θέση.
3ον. Κάποιες
φορές που πήγαιναν πιστοί να ανάψουν τα καντήλια, έβρισκαν την Εικόνα
στη μέση του Ναού, σε διαφορετικές κλίσεις και θέσεις από αυτές που
επέτρεπαν την ισορροπία της, σύμφωνα με τους νόμους της Φυσικής. Ήταν
σαφώς αδύνατον να τοποθετηθεί εκεί από ανθρώπινο χέρι.
πηγήΤούρκοι μουσουλμάνοι προσκυνούν τον… ελληνορθόδοξο «Αη Πρώτη »
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης,
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Μια
ξεχασμένη ελληνορθόδοξη εκκλησία της Παναγίας, στη κεντρική περιοχή του
Ούνκαπανί, στην Κωνσταντινούπολη, γίνεται κάθε πρώτη του μηνός λαϊκό τουρκικό
προσκύνημα από μουσουλμάνους που σπεύδουν εκεί για να προσκυνήσουν και να
ευχηθούν, καθώς πιστεύουν πως οι ευχές τους θα ακουστούν από την Παναγία, αν
και Τούρκοι με μια χαμένη θρησκευτική συνείδηση. Μάλιστα για να την τιμήσουν
πηγαίνουν και αφιερώματα, όπως σταυρούς και μαντίλες για την Παναγία των
Ορθοδόξων που ακούει με ξεχωριστή συμπόνια τους καημούς και τα προβλήματα τους.
Πράγματι,
το εκπληκτικό αυτό γεγονός της αθρόας προσέλευσης των μουσουλμάνων Τούρκων για
να προσευχηθούν στην ελληνορθόδοξη εκκλησία, έχει προβληθεί και από τον ίδιο
τον τουρκικό τύπο και μάλιστα σε εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας όπως η Sabah
και η Star. Μάλιστα η εφημερία Sabah έχει αποκαλέσει χαρακτηριστικά την
ελληνική εκκλησία σαν, «Πόρτα της Ελπίδας», «Umut Kapısı». Εδώ και καιρό, όπως
αποκάλυπτε η τουρκική εφημερίδα, η εκκλησία αυτή έχει γίνει τόπος προσέλευσης
και προσκυνήματος των Τούρκων μουσουλμάνων, οι οποίοι μάλιστα την έχουν δώσει
και δικό τους όνομα αποκαλώντας την, «Ay Bir», δηλαδή ο «Αϊ Πρώτης», εξ” αιτίας
της μεγάλης προσέλευσης που γίνετε στην εκκλησία της Παναγίας κάθε πρώτη του
μηνός. Η προσέλευση αυτή γίνετε ανεξάρτητα από το θρησκευτικό χαρακτήρα που
έχει ο μήνας για τους μουσουλμάνους, είτε δηλαδή είναι ο μήνας του Ραμαζανίου,
ή κάποια άλλη θρησκευτική μουσουλμανική εορτή. Χαρακτηριστικό είναι πως οι
άνθρωποι αυτοί έρχονται από κάθε γωνιά της Κωνσταντινούπολης, ακόμα και από
απομακρυσμένες περιοχές, καθώς η φήμη της εκκλησίας όπου η Παναγία βοηθάει τους
ανθρώπους που προσεύχονται στην χάρη Της, έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις.
Ενδεικτικός
είναι και ο διάλογος που είχε δημοσιεύσει στο παρελθόν η Sabah, για μια γηραιά
Τουρκάλα η οποία σηκώθηκε από το ασιατικό προάστιο της Ουμρανίγιε, και έκανε
πολύ δρόμο μέχρι να έρθει και να προσκυνήσει στην εκκλησία της Παναγίας. Όταν
την είδε ο Τούρκος δημοσιογράφος την ρώτησε : «Θεία έχεις κάποιο πρόβλημα ή
κάποιο καημό ;» και η κλασική μαντυλοφόρα Τουρκάλα απάντησε : «Από τότε που
πέθανε ο άντρας μου έχουμε γεμίσει προβλήματα. Γι’ αυτό το λόγο ήρθα εδώ να
παρακαλέσω για κάποια βοήθεια. Άκουσα πως και εδώ είναι σπίτι του Θεού. Υπάρχει
και εδώ αγιότητα και ευλογία. Προσευχήθηκα για να μας βοηθήσει η Παναγία και να
βοηθήσει και τα παιδιά μου».
Για
το ίδιο φαινόμενο προσέλευσης Τούρκων μουσουλμάνων σε ελληνορθόδοξους ναούς,
όπως η εκκλησία του «Αι Πρώτη του μηνός», η τουρκική εφημερίδα Star έγραψε ότι,
Τουρκάλες με τις χαρακτηριστικές μαντίλες πηγαίνουν σε ελληνικές εκκλησίες της
Κωνσταντινούπολης, ανάβουν κεριά, κάνουν τάματα στην Πανάγια και φιλάνε το χέρι
του παπά ζητώντας του κάποια βοήθεια στα προβλήματα τους . Όπως έγραψε σχετικά
η μεγάλης κυκλοφορίας τουρκική εφημερίδα, Star, έχει γίνει της…μόδας, μουσουλμάνοι
και κυρίως γυναίκες, να πηγαίνουν στις εκκλησίες, να προσκυνήσουν εικόνες και
να ανάβουν κεριά, ζητώντας κάποια χάρη από την Μεγαλόχαρη, ενώ προσκυνάνε τους
παπάδες, όπως τους μουσουλμάνους Μπαμπάδες, Ντεντέδες και άλλους αγίους.
Ανάμεσα τους και διάσημοι Τούρκοι, όπως οι καλλιτέχνες, Bülent Ersoy και Özer
Zengin. Φτάνουν στο σημείο, όπως γράφει η ίδια η Star, να προσκυνήσουν ακόμα
και τις άγιες εικόνες, (όπως έχει προβληθεί και στον άγιο Γεώργιο τον Κουδουνά
), κάτι το οποίο απαγορεύετε με αυστηρό τρόπο από το Ισλάμ, εκπλήσσοντας συχνά
και τους ίδιους τους παπάδες που γίνονται αποδέκτες όλων αυτών των δεήσεων,
κυρίως απελπισμένων ανθρώπων. Έτσι παρατηρείται το εκπληκτικό φαινόμενο
χριστιανικές εκκλησίες να γεμίζουν όχι από πιστούς, (που δεν υπάρχουν πια),
αλλά …από τούρκικες μαντίλες, ανθρώπους αρρώστους και άλλους, κάθε λογής, που
έχουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Προσκυνάνε τους αγίους, ανάβουν κεριά και ζητάνε
την λύτρωση, όντας μουσουλμάνοι, από… την Παναγία και τους χριστιανούς αγίους.
Άραγε
εμείς εδώ στην ορθόδοξη Ελλάδα τι έχουμε να πούμε για όλα αυτά, όταν εμείς που
έχουμε το προνόμιο να είμαστε εκ γενετής χριστιανοί ορθόδοξοι συχνά
περιφρονούμε τα ιερά και τα όσια μας, απαρνιόμαστε την ίδια την ελληνορθόδοξη
ταυτότητα μας, χάριν ενός απατηλού εκσυγχρονισμού, ενός ευρολιγουρισμού, που
έφερε την τραγική σημερινή κοινωνική και όχι μόνο κατάντια μας ;
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ;
Γράφει ο Ελευθέριος
Αναστασιάδης
Υποτίθεται, ότι ένα
κόμμα θα έπρεπε να εκφράζει μία ιδεολογία, ένα όνειρο που θέλει να πραγματώσει,
μία άποψη του κόσμου που θέλει να εδραιώσει. Αυτό τουλάχιστον προσπαθούν να πείσουν τους ψηφοφόρους τους τα πολιτικά
κόμματα.
Η περίπτωση του κόμματος
της ΝΔ είναι πολύ διαφορετική από
εκείνη των υπολοίπων κόμματων, τα οποία σχεδόν όλα έχουν το καθένα την
δική του
ιδεολογία και κοσμοθεωρία. Πράγματι, αυτό το
κόμμα δεν περιέχει καμία
ιδεολογία, κανένα όνειρο, καμία
άποψη για τον κόσμο. Ο μόνος στόχος του είναι η ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, δηλαδή, οτιδήποτε
υπάρχει, και είναι καθιερωμένο από
τις δυνάμεις εκείνες
που έχουν τον έλεγχο των καταστάσεων. Οτιδήποτε υπάρχει, όπως και
εάν υπάρχει. Η ΝΔ δεν είναι
πολιτικό κόμμα, είναι ένα κλαμπ που βγάζει
διαχειριστές του status quo. Στην ερώτηση λοιπόν, «ποια είναι
η ουσία της ΝΔ;», η απάντηση είναι: «Το τίποτα». Στην ερώτηση, «ποιος είναι ο
στόχος της ΝΔ», η απάντηση είναι: «Το εξουσιάζειν». Επειδή λοιπόν η ουσία της
ΝΔ είναι το τίποτα, αυτό την κάνει να
διακατέχεται από δύο στοιχεία:
Α) Το μίσος προς
οποιονδήποτε ΕΙΝΑΙ κάτι. Έτσι, μισεί τον κομμουνιστή, μισεί τον πραγματικό
δεξιό, μισεί τον αναρχικό, μισεί τον
Χριστιανό, κλπ. Τους μισεί όχι γι’ αυτό που είναι, αλλά μόνον για το γεγονός
ότι ΕΙΝΑΙ.
Β) Την μεταμφίεση:
Όπως όλα τα ουδέτερα και άδεια πράγματα, η ΝΔ έχει την ικανότητα να
καμουφλάρεται και να φορά ότι ένδυμα την συμφέρει: άλλοτε φορά την ενδυμασία
της θεοσέβειας και της πίστης στην εκκλησιαστική μας παράδοση, άλλοτε
παριστάνει τον ακοίμητο φύλακα των εθνικών ιδεωδών, την ζεστή φωλιά για όλους
τους πατριώτες, άλλοτε είναι φιλελεύθερη, άλλοτε είναι συντηρητική και πάει λέγοντας.
Επειδή, όπως όλοι
οι φυσιογνωμιστές γνωρίζουν, ο εσωτερικός κόσμος αντανακλάται στα
χαρακτηριστικά του προσώπου μας, αυτό το τίποτα, αυτό το pΗ 7(σαν το σαπούνι που δεν ερεθίζει τις επιδερμίδες), αυτό το
άδειο, φαίνεται και στα πρόσωπα των στελεχών της: τον αναρχικό τον
αναγνωρίζεις, τον κομμουνιστή τον αναγνωρίζεις, τον αριστοκράτη τον
αναγνωρίζεις, τον πραγματικό δεξιό τον αναγνωρίζεις• γιατί όλων αυτών τα
πρόσωπα δεν είναι ουδέτερα, έχουν…''κάτι'', εκείνο το ''κάτι'' που σου
μαρτυρεί τι ΕΙΝΑΙ ο άλλος.
Αντίθετα, ο
ΝΔκράτης μοιάζει με τις τυποποιημένες κούκλες που τα μεγάλα μαγαζιά βάζουν στις
βιτρίνες, ντυμένες με ένα μπλε σακάκι και ένα γαλάζιο πουκάμισο. Θα έχετε
προσέξει ότι το πρόσωπο που έχουν αυτές οι κούκλες «πάει με όλα» γιατί είναι
ουδέτερο, ανέκφραστο, τυποποιημενο.
Συνοψίζοντας λοιπόν
, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ουσία της ΝΔ , είναι ένα μπλε σακάκι με γαλάζιο πουκάμισο που το φοράει
μια… κρεμάστρα.
MEGA: Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ
Γράφει ο Ελευθέριος Αναστασιάδης
το νέο μοντέλο οικογένειας που προτείνει το Mega |
Όχι, δεν
αποφασίσαμε να γίνουμε τηλεκριτικοί,
ούτε βέβαια να ασχοληθούμε με τα εφήμερα και αμελητέα γεγονότα της σύγχρονης
κοινωνικής ζωής.
Νοιώσαμε όμως την
ανάγκη να γράψουμε δύο λόγια για αυτό το κανάλι, πρώτον, διότι όλα αυτά που
προωθεί καθόλου 'εφήμερα' δεν είναι, και δεύτερο, διότι περιβάλλεται από μία
αύρα, πολύ ιδιαίτερη, ή μάλλον,
πολύ ιδιαίτερα αρνητική. (όχι πως τα άλλα κανάλια υστερούν σε αρνητικότητα)
Θα αρχίσω αυτή
την μικρή ανάλυση, με κάποιες σκηνές από γνωστή σειρά επεισοδίων που
παρουσιάζει αυτός ο τηλεοπτικός σταθμός: Ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων έχει
υιοθετήσει ένα μικρό παιδάκι, το περιφέρει, υπερήφανα, από εδώ και από
εκεί,
και οι δύο πατεράδες-μανάδες, δεν ξέρω πώς να τους αποκαλέσω,
παρουσιάζονται
στοργικοί, ευαίσθητοι, όλο χαρούλες και αγκαλίτσες με το παιδί τους.
Σκηνή δεύτερη:
Μία μαθήτρια όλο χάρη, μονολογεί: «σχολείο χωρίς αποβολή είναι σαν κινητό χωρίς
κάρτα».
Σκηνή Τρίτη: Η
ίδια μαθήτρια, κατά την διάρκεια του Αγιασμού μαλλιοτραβιέται με μία άλλη
μαθήτρια εξαιτίας ενός 'γκόμενου'. Φυσικά, όλα όσα περιγράψαμε, παρουσιάζονται ως μία εγκεκριμένη, μοντέρνα και φυσιολογική συμπεριφορά.
Όπως λέει και το διαφημιστικό της σειράς: «…Η
Μοντέρνα Οικογένεια είναι ένα κωμικό, κάποιες φορές ανορθόδοξο, αλλά πάντα
αγαπησιάρικο πορτρέτο μιας σύγχρονης οικογένειας που θα μπορούσε να είναι η
δικιά μας.»
Ακριβώς: έτσι θέλουν να γίνει και η δική σας οικογένεια...
Και τώρα
ερχόμαστε στις εκπομπές ειδήσεων ή
δημοσιογραφικής έρευνας: θα μπορούσαν
να ορισθούν ως η σύνοψη της μετανεωτερικότητας και της αιρετικής σκέψης:
ακραία ζωολατρεία, λατρεία της ομοφυλοφιλίας, μεταναστοφιλία,
μοντερνολατρεία, και άλλες
λατρείες και φιλίες, σε πρώτη διάταξη και
προάσπιση.Ταυτόχρονα, το
οικονομικό σύστημα το οποίο ευαγγελίζεται είναι ο οικονομικός φιλελευθερισμός, δηλαδή, λαμβάνει μία ξεκάθαρη καπιταλιστική θέση.
Επίσης, φαίνεται
πως στα στούντιο αυτού του καναλιού, θα
έχουν συστήσει κάποια μορφή 'σκιώδους κυβέρνησης', μια που από 'αέρος',
δίνουν συμβουλές στην κυβέρνηση τι πρέπει ή δεν πρέπει να κάνει, προτείνουν
νόμους, δίνουν παραινέσεις στην
αντιπολίτευση, επιλύουν πολιτικά και κοινωνικά θέματα, έχουν δηλαδή μία απάντηση
και λύση διά 'πάσαν νόσον και πάσαν
μαλακίαν' βασανίζει αυτή την χώρα.
Όλα αυτά, σε
συνδυασμό, δημιουργούν ένα κανάλι υπόδειγμα 'Πολιτικής ορθότητας' (θα
μπορούσε να είναι το τηλεοπτικό κανάλι της 'Σχολής της Φρανκφούρτης'), ένα
κανάλι που εκπροσωπεί άριστα, το γνωστό μας πλέον ρητό: ο καπιταλισμός στην
εξουσία και ο νέο-αριστεροστροφισμός
στα ήθη.
Υπάρχει κάποιος λόγος να μην τα κάνει όλα
αυτά; φυσικά και όχι, αφού κανένας δεν το ενοχλεί. Μήπως
οι 'διανοούμενοι' μας οι 'φιλόσοφοί' μας
βγήκαν να διαμαρτυρηθούν, να ασκήσουν κριτική, να στηλιτέψουν αυτή την
παρακμιακή τακτική; όχι βέβαια.
Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει: αμάν κάνουν να τους καλέσουν σε καμιά
εκπομπή 'κουλτούρας', για να εκθέσουν τα 'λαμπρά' διανοήματα τους και τα
'βαθυστόχαστα' βιβλία τους.
Στην Γαλλία βρέθηκε ένας διανοούμενος που αυτοκτόνησε. Εδώ μάλλον οι αυτοκτονίες πρέπει να γίνουν… μαζικές.
πηγή
Ο ιδρώτας...
Ένας
υποτακτικός, νέος στην ηλικία και καταγόμενος από πλούσια οικογένεια,
ανέβαζε από την θάλασσα μέχρι την καλύβα τους το φορτίο στην πλάτη.
Από τον πολύ κόπο σαν να δυσανασχέτησε. Παρακάλεσε λοιπόν τον γέροντά του να του επιτρέψει να χρησιμοποιεί υποζύγιο, για να ανεβοκατεβαίνει ο ίδιος και να μεταφέρει τα απαραίτητα. Ο γέροντας, γνωρίζοντας την αδυναμία του, του επέτρεψε να πάρει ένα για τον σκοπό αυτό.
Μία μέρα, καθώς ανέβαζε με το γαϊδουράκι το φορτίο του, σε μία στροφή, εκεί που είναι το δυσκολότερο σημείο του δρόμου (στο μονοπάτι προς μικρή Αγία Άννα στο Άγιο Όρος), εκεί ακριβώς βλέπει ένα λαμπροφορεμένο νέο να βαστάει στα χέρια του ένα σφουγγάρι, με το οποίο σκούπιζε τον ιδρώτα από το μέτωπο των διερχομένων πατέρων, και του θυμίαζε.
Πλησίασε κι αυτός και πρότεινε το μέτωπό του περιμένοντας να τον σκουπίσει. Αλλά ο νέος, αντί να σκουπίσει αυτόν, σκούπισε το μέτωπο του γαϊδάρου. Κι όταν ο μοναχός παραπονέθηκε, ο φαινόμενος νέος του είπε:
-Εγώ, αδελφέ, σκουπίζω, αρωματίζω και πληρώνω μόνο αυτούς που κοπιάζουν και ιδρώνουν, και όχι αυτούς που ζητούν ανέσεις εδώ.
Και όταν είπε αυτά έγινε άφαντος. Ύστερα από το μάθημα αυτό ο νέος μοναχός δεν μεταχειρίστηκε άλλη φορά το υποζύγιο, αλλά μετά χαράς μεγάλης μετέφερε κι αυτός το φορτίο του στην πλάτη, όπως και οι άλλοι πατέρες.
πηγή
Από τον πολύ κόπο σαν να δυσανασχέτησε. Παρακάλεσε λοιπόν τον γέροντά του να του επιτρέψει να χρησιμοποιεί υποζύγιο, για να ανεβοκατεβαίνει ο ίδιος και να μεταφέρει τα απαραίτητα. Ο γέροντας, γνωρίζοντας την αδυναμία του, του επέτρεψε να πάρει ένα για τον σκοπό αυτό.
Μία μέρα, καθώς ανέβαζε με το γαϊδουράκι το φορτίο του, σε μία στροφή, εκεί που είναι το δυσκολότερο σημείο του δρόμου (στο μονοπάτι προς μικρή Αγία Άννα στο Άγιο Όρος), εκεί ακριβώς βλέπει ένα λαμπροφορεμένο νέο να βαστάει στα χέρια του ένα σφουγγάρι, με το οποίο σκούπιζε τον ιδρώτα από το μέτωπο των διερχομένων πατέρων, και του θυμίαζε.
Πλησίασε κι αυτός και πρότεινε το μέτωπό του περιμένοντας να τον σκουπίσει. Αλλά ο νέος, αντί να σκουπίσει αυτόν, σκούπισε το μέτωπο του γαϊδάρου. Κι όταν ο μοναχός παραπονέθηκε, ο φαινόμενος νέος του είπε:
-Εγώ, αδελφέ, σκουπίζω, αρωματίζω και πληρώνω μόνο αυτούς που κοπιάζουν και ιδρώνουν, και όχι αυτούς που ζητούν ανέσεις εδώ.
Και όταν είπε αυτά έγινε άφαντος. Ύστερα από το μάθημα αυτό ο νέος μοναχός δεν μεταχειρίστηκε άλλη φορά το υποζύγιο, αλλά μετά χαράς μεγάλης μετέφερε κι αυτός το φορτίο του στην πλάτη, όπως και οι άλλοι πατέρες.
πηγή
Σε σχολικό βιβλίο: «ποια σύμβολα του sex θα χρησιμοποιούσατε για διαφήμιση…;»
Δημήτρης Νάτσιος
Δάσκαλος Κιλκίς
«Γιατί να δίνωμε στα παιδιά πράγματα κακορίζικα, μικρά, στενά, ξέψυχα, μίζερα; Γιατί άψυχα, ανούσια, που προκαλούν ναυτία; Γιατί χωρισμένα, σχιζοφρενικά, αντιμαχόμενα, διαλυμένα σαν κομμένο γάλα;…
Τα παιδιά του λαού, τα βασανισμένα,
τα λιμώττοντα, που γίνεται τόση προσπάθεια από τόσους, να ξεβαφτιστούν,
να ξεμυρωθούν, να ξεχάσουν αυτό που είναι. Να καταστραφούν». («Το Άγιον Όρος και η Παιδεία του Γένους μας», κείμενο της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους, σελ. 45, Άγιον Όρος 1984).
Το προαναφερόμενο βιβλίο, απόσταγμα
της αγιορείτικης σοφίας και της συναντίληψης των Πατέρων γιά την Παιδεία
του Γένους, θα έπρεπε, αν το υπουργείο Παιδείας ανταποκρινόταν στην
υψηλή αποστολή του, να διδάσκεται στα παιδαγωγικά τμήματα. (Είναι
δυσεύρετο. Μου το χάρισε ο μακαριστός Γέρων Μωυσής ο Αγιορείτης-την ευχή
του νά ‘χουμε-που με πολύ πόνο έβλεπε την περιρρέουσα κουφόνοια).
Και δεν δίνουμε στα παιδιά σήμερα,
30 χρόνια μετά την αγιορείτικη αγωνιώδη κωδωνοκρουσία, μόνο πράγματα που
προκαλούν ναυτία, αλλά την διαστροφή, την νοσηρότητα, την σαπίλα.
«Με ζήλο στα σκολειά της προδοσίας/
του σάπιου αιώνα σέπεται η γενιά!»
έγραφε ο Βάρναλης, σε εποχές που μακαρίζονται συγκρινόμενες με την δική μας, «τη μοιχαλίδι και αμαρτωλώ».
Έχω πολλές αναφερθεί στα σχολικά
βιβλία, κυρίως Γλώσσας, Δημοτικού και Γυμνασίου, τα οποία είναι «πανέρια
με οχιές». Πολλοί, αντιλέγοντας, μου προσάπτουν επιλεκτική χρήση των
κειμένων. «Υπάρχουν και ωραία κείμενα, ωφέλιμα αξίων και αναγνωρισμένων
λογοτεχνών». Συμφωνώ και πολλοί συνάδελφοι εφαρμόζουν, ανεπιγνώστως, την
προτροπή του Μεγάλου Βασιλείου, στην περίφημη πραγματεία του «προς τους
νέους όπως αν εξ ελληνικών ωφελοίντο λόγων». Διαβάζω τα χρυσά του
λόγια: «Καθάπερ της ροδωνιάς το άνθος δρεψάμενοι τας ακάνθας εκκλίνομεν,
ούτω και επί των τοιούτων λόγων, όσον χρήσιμον καρπωσάμενοι, το
βλαβερόν φυλαξώμεθα», δηλαδή, «και όπως κόβουμε το τριαντάφυλλο,
αποφεύγουμε τα αγκάθια, ομοίως και από τα συγγράματα αυτά (σ.σ.: των
αρχαίων Ελλήνων), θα παραλάβουμε ό,τι είναι ωφέλιμο, αλλά θα
προφυλαχτούμε από τα βλαβερά».
Ο άγιος βέβαια δεν αναφερόταν σε σχολικά
βιβλία, αλλά σε προσωπικά αναγνώσματα. Την παρότρυνση του αγίου, πρέπει
να την ακολουθούν, όσοι είναι υπεύθυνοι για το τι φιλοξενείται στα
σχολικά βιβλία: Το νυν Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής-πρώην
Παιδαγωγικό Ινστιτούτο-το οποίο, μεταξύ των άλλων αρμοδιοτήτων του,
εγκρίνει τα βιβλία για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς. Υποτίθεται
ότι ελέγχονται τα βιβλία ενδελεχώς και με περισσή αυστηρότητα, πριν
τυπωθούν και διανεμηθούν στα σχολεία. Παραλείψεις, αβλεψίες, παροράματα,
αμέλειες, λάθη συντακτικά ή γραμματικά (σολοικισμοί και βαρβαρισμοί,
όπως λέγονται) είναι ασυγχώρητα. «Τα βιβλία να είναι σαν κρίνα», έγραφε ο
Παλαμάς, να μοσχοβολούν και να μην πνίγεσαι από αναθυμιάσεις, ωσάν τα
τωρινά.
Εγκληματικό θεωρείται να διδάσκονται
μαθητές χυδαιότητες και αισχροήθειες, σκουπιδοκείμενα, με
«σεξουλιάρικα» υπονοούμενα, τα οποία συμπαρασύρουν στην απαξίωση και τον
ευτελισμό-ό,τι απέμεινε-του σχολικού θεσμού.
Συγκεκριμένα. Αγαπητός φίλος,
καθηγητής σε ΕΠΑΛ της Κατερίνης μου αποκάλυψε την εξής δυσωδία, που
περιέχεται στο βιβλίο «Εισαγωγή στην Διαφήμιση», της Β’ Λυκείου. Στην
σελίδα 60 διαβάζουμε την παρακάτω κρανιοκενή άσκηση:
«Υπάρχουν διαφημίσεις που χρησιμοποιούν τα αποκαλούμενα σύμβολα του sex,
στις διαφημίσεις τους. Σε ποιές κατηγορίες οικιακών προϊόντων
καθαρισμού για το σπίτι, θα χρησιμοποιούσατε αυτά τα πρόσωπα και με ποιό
τρόπο;».
Φοβερό, ανήκουστο!! Προσκαλεί το
υπουργείο τα παιδιά να ασχοληθούν με σύμβολα του sex. Θα περίμενε
κανείς, στην δεύτερη πρόταση της περιόδου, να κληθούν οι μαθητές να
σχολιάσουν τα νοσηρή και προσβλητική για άνθρωπο, διαφημιστική τακτική.
Τι, ρωτώ, θα κάνει ένας μαθητής για να απαντήσει στην άσκηση; Θα μπει
στο διαδίκτυο και θα περιηγηθεί σε …σεξοσύμβολα. Και οι ανίδεοι γονείς
θα νομίζουν ότι το βλαστάρι τους «μελετά για το σχολείο». «Δεν βλέπετε
ότι αγρίεψαν τα παιδιά μας και εγίνανε ως τα θηρία», για να παραλλάξουμε
κάπως τον αδυσώπητο λόγο του Πατροκοσμά; Και πώς να μην αγριέψουν τα
παιδιά, αφού «μεγαλώνουν ανώμαλα, αποβάλλοντας απλώς την παιδικότητα και
την αγνότητά τους, φυλάσσοντας όμως την ανωριμότητα ως κόρην οφθαλμού,
“σαν να φοβούνται μήπως χάσουν το κακό”, όπως γράφει πολύ εκφραστικά ο
άγιος Γρηγόριος Νύσσης». («Ώσπερ δεδοικότες μη το κακόν απολέσωσιν»). (Η
τελευταία παραπομπή από το θαυμάσιο βιβλίο «Η Παιδεία σε κρίση», του
Γιάννη Τσέντου, από τις εκδόσεις «ΤΗΝΟΣ»).
Η εκπαίδευση, από το Γυμνάσιο
κιόλας, αρχίζει αυτή την αποαθωοποίηση, ή καλύτερα, το μαγάρισμα των
ψυχών τους, τον άκαιρο εθισμό με την, αγοραίας μορφής, σεξουαλικότητα.
(Θυμίζω το κείμενο με τίτλο «οσάκις» σε βιβλίο της Α’ Γυμνασίου, στο
οποίο «εξυμνείται» ο δεσμός 13χρονης μαθήτριας με 25χρονο άντρα , τον
Σάκη τον ηλεκτρολόγο). Η σχολική τάξη δεν πρέπει να μετατρέπεται σε
συνοικιακή καφετέρια, όπου μεταξύ «χαβαλέ» και χυδαίων υπονοουμένων
«αναλύονται» θέματα σοβαρότατα για την υγιή ανάπτυξη των παιδιών και
πολύ περισσότερο στο επίπεδο αυτό δεν πρέπει να ξεπέφτει το σχολικό
βιβλίο, για να είναι, δήθεν, κοντά στα ενδιαφέροντα των παιδιών.
Ένας απλός ορθόδοξος έλεγε: Δεν
προσπαθώ να κρατήσω τα παιδιά με την βία στο σπίτι. Αγωνίζομαι να τους
δώσω τέτοια αγωγή, που και αν φύγουν να γυρίσουν μόνα τους. Αυτή είναι
και η αποστολή της Παιδείας. Να προσφέρει, αβίαστα και με σεβασμό,
μόρφωση αντλημένη από «τα αδαπάνητα κοιτάσματα της πνευματικής ενεργείας
που κρύβει το υπέδαφος της Παράδοσής μας».
Και όταν με το καλό αποφοιτήσουν οι μαθητές, «να γυρίζουν» στις πολύτιμες διδαχές του σχολείου τους.
Το «ποιο σύμβολο του sexθα
χρησιμοποιούσατε για διαφήμιση οικιακών προϊόντων καθαρισμού», δείχνει
την βαθύτατη κρίση της Παιδείας, την οποία εγκαταλείψαμε σε ανθρώπους
χωρίς ιερό και όσιο, απάτριδες, διεθνιστές της μιας πεντάρας. (Στο
βιβλίο «Έκφραση-Έκθεση» της Α’ Λυκείου, σελ. 132, διαβάζουμε: «Ποια
απάντηση σας εκφράζει, στην φράση ερωτεύομαι σημαίνει: Να είμαι
αφηρημένη, να σκέφτομαι μόνο αυτόν. Να χτυπάει το κινητό και η καρδιά
μου να πάει να σπάσει. Να αφοσιώνομαι ολοκληρωτικά. Ζω, υπάρχω, αναπνέω,
χαίρομαι, λυπάμαι, φοβάμαι, ζηλεύω, ποθώ, πληγώνω και πληγώνομαι. Να
έχουν όλες οι σκέψεις μου την μορφή του… Ζω γι’ αυτόν που αγαπώ, πεθαίνω
γι’ αυτόν…». Αυτά σε 15χρονα παιδιά. «Να σκλαβωθείτε στα γράμματα»
έλεγε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα, αφοσιωθείτε ολοκληρωτικά στον έρωτα
συμβουλεύουν οι τωρινοί παιδοκτόνοι).
Έρχονται εκλογές και σίγουρα τίποτε
δεν θα ακουστεί για την Παιδεία, διότι οι πλειονότητα των υποψηφίων
είναι άσχετοι, αγράμματοι και αδιάφοροι.
Αυτή είναι η τραγωδία της πατρίδας.
Αν βγουν οι επαγγελματίες της αριστεράς, τα πράγματα στην Παιδεία θα
εκτραχηλιστούν, γιατί έχουν τόση σχέση με την παράδοση του Γένους, όσο ο
ΓΑΠ με την πολιτική. Εάν επανεκλεγούν οι προσκυνημένοι στα Μνημόνια, θα
συνεχίσουν να αλωνίζουν οι ψευτοπροοδευτικοί το σύντριμμα της Παιδείας.
πηγή
Το μεγαλείο της ταπεινοφροσύνης του Βαπτιστού
Ο Ιωάννης όμως βαπτίζει και έρχεται να
βαπτισθεί ο Ιησούς, για να αγιάσει μεν ενδεχομένως και τον βαπτιστή,
όπως είναι δε καταφανές, για να θάψει μέσα στο νερό όλον τον παλαιό
Αδάμ και να αγιάσει πριν απ’ αυτούς και για χάρη τους τον Ιορδάνη.
Όπως δε ο ίδιος ήταν Πνεύμα και σάρκα, έτσι δίνει την πνευματική
ολοκλήρωση με Πνεύμα και νερό. Ο βαπτιστής δεν δέχεται και ο Ιησούς
αγωνίζεται (να τον πείσει). «Εγώ έχω ανάγκη να βαπτι¬σθώ από σένα»
λέει το λυχνάρι στον Ήλιο, η φωνή στο Λόγο, ο φίλος στον Νυμφίο, ο
ανώτερος από κάθε άλλο γέννημα γυναίκας στον Πρωτότοκο ολόκληρης της
δημιουργίας, εκείνος που σκίρτησε ενώ βρισκόταν μέσα στην κοιλιά σ’
εκείνον που προσκυνήθηκε μέσα στην κοιλιά, εκείνος που προέτρεξε και ο
οποίος θα προστρέξει σ’ εκείνον που φάνηκε και θα φανεί. «Εγώ έχω
ανάγκη να βαπτισθώ από σένα» – πρόσθεσε και «δι’ εσέ» (διότι γνώριζε
ότι επρόκειτο να βαπισθεί με το μαρτύριο) ή, όπως ο Πέτρος, το ότι θα
καθαρίσεις όχι μόνον τα πόδια — «και συ έρχεσαι προς εμέ;». Και τούτο
είναι προφητικό. Διότι γνώριζε ότι όπως μετά τον Ηρώδη επρόκειτο να
καταληφθεί από μανία ο Πιλάτος, έτσι και μετά απ’ αυτόν, ο οποίος θα
έφευγε προηγουμένως, θα ακολουθούσε ο Ιησούς. Τί δε λέει ο Ιησούς;
«Άφησε τώρα τις αντιρρήσεις», διότι αυτό απαιτούσε το θείο σχέδιο.
Διότι γνώριζε ότι μετά από λίγο επρόκειτο να βαπτίσει αυτός τον
βαπτιστή. Τί δε είναι το φτυάρι; Η κάθαρση. Τί είναι δε το πυρ; Το
κάψιμο κάθε ανόητου πράγματος και η αναζωπύρωση του πνεύματος. Τί
είναι δε η αξίνα; Το κόψιμο της ψυχής, η οποία, αφού έχει γεμίσει με
ακαθαρσίες, έχει καταστεί αθεράπευτη. Τί είναι δε το μαχαίρι; Η τομή
την οποία κάνει ο Λόγος και η οποία ξεχωρίζει το κακό από το καλό και
τον πιστό από τον άπιστο και η οποία κάνει τον υιό και τη θυγατέρα και
την νύμφη να επαναστατούν κατά του πατέρα και της μητέρας και της
πεθεράς, και τα νέα και πρόσφατα (να επαναστατούν) κατά των παλαιών τα
οποία είναι σκιώδη. Τί είναι δε το κορδόνι του υποδήματος, που δε
μπορείς να λύσεις συ που βαπτίζεις τον Ιησού, που έζησες στην έρημο με
νηστεία, ο νέος Ηλίας, ο οποίος είσαι κάτι ανώτερο και από προφήτη,
αφού είδες και εκείνον που είχες προφητεύσει και που συνδέεις την
Πάλαια με την Καινή Διαθήκη; Τί είναι αυτό; Ενδεχομένως ο λόγος για
την έλευση στη γη και περί της σαρκός, του οποίου και το ελάχιστο ακόμη
τμήμα είναι αδύνατο να γίνει κατανοητό, όχι μόνον σ’ εκείνους οι
οποίοι έχουν ακόμη σαρκικό φρόνημα και είναι ακόμη νήπια στο
Χριστιανισμό, αλλά και σ’ εκείνους οι οποίοι διαθέτουν το Πνεύμα του
Ιωάννη.
Αλλά και ανεβαίνει από το νερό ο
Ιησούς. Ανεβάζει δε μαζί του και τον κόσμο και βλέπει να σχίζονται οι
ουρανοί, τους οποίους ο Αδάμ είχε κλείσει για τον εαυτό του και για
τους απογόνους του, όπως είχε κλείσει και με τη φλογίνη ρομφαία τον
παράδεισο. Και το Πνεύμα μαρτυρεί τη Θεότητα (διότι το όμοιο σπεύδει
προς το όμοιο) και η φωνή από τους ουρανούς (διότι απ’ εκεί προερχόταν
εκείνος για τον οποίον διδόταν η μαρτυρία). Εμφανίζεται δε σαν
περιστέρι (διότι τιμά το σώμα, αφού και αυτό γίνεται Θεός με τη θέωση,
όταν αυτή θεωρείται από την πλευρά του σώματος) και λόγω του ότι
είναι από πολύ παλαιά συνηθισμένο να φέρει την ευχάριστη αγγελία της
παύσεως του κατακλυσμού το περιστέρι.
Έμμεση τουρκική δικαιολόγηση της επίθεσης στο Παρίσι!
Παρότι οι δηλώσεις τους ξεκίνησαν με την αποκήρυξη της πράξης καθαυτής, ζήτησε την καταπολέμηση του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της ισλαμοφοβίας που βρίσκεται σε άνθηση στην Ευρώπη, εμμέσως παρουσιάζοντας την επίθεση στο σατιρικό περιοδικό – εφημερίδα ταμπλόιντ, Charlie Hebdo, ως αποτέλεσμα αυτών των φαινομένων!
Πρόσθεσε μάλιστα, ότι η τρομοκρατία και η ισλαμοφοβία «επηρεάζουν και πυροδοτούν η μία την άλλη»! Και για να μην μείνει καμία αμφιβολία για το τι ήθελε ακριβώς να πει, πρόσθεσε: «Η ελευθερία στις πεποιθήσεις πρέπει να γίνεται σεβαστή [όσο σέβεται η ισλαμιστική κυβέρνηση τα πιστεύω των πολιτικών αντιπάλων της] …το Ισλάμ είναι θρησκεία της ειρήνης και δεν είναι σωστό να τη συνδέουν με την τρομοκρατία».
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Ομέρ Τσελίκ που μπορεί να αποκάλεσε την επίθεση ως «πράξη εναντίον όλης της ανθρωπότητας», άφησε υπονοούμενα προβοκάτσιας, λέγοντας «είναι εντυπωσιακό ότι μια τόσο επαγγελματική επίθεση μπορεί να εξαπολυθεί στο κέντρο του Παρισιού» και έσπευσε να προσθέσει «μουσουλμάνοι επίσης επλήγησαν», αναφερόμενος στις γελοιογραφίες για τον Μωάμεθ που είχε δημοσιεύσει το περιοδικό!
Παρόλα αυτά, αποφάνθηκε ότι «αυτή η επίθεση δεν θα πρέπει να συνδέεται» με τις διαμαρτυρίες. «Οι μουσουλμάνοι καταδικάζουν αυτό το περιστατικό. Πιστεύω ότι κάποιο άλλο κίνητρο βρίσκεται πίσω από αυτή την επίθεση». Χωρίς σχόλια…
πηγή
Στον Πρόδρομο τον ασέληνον
Βυζαντινό Μωσαϊκό στον Ναό της Αγία Σοφίας, Κωνσταντινούπολη
Στον Πρόδρομο τον ασέληνον (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)Οδοιπορικό στη Σκιάθο του Παπαδιαμάντη: ένα μότο σε ένα ποίημα, η Αρχή
Πόλυ Χατζημανωλάκη
Ανακάλυψα ένα ποίημα του Κυράκου Χαραλαμπίδη στα Παπαδιαμαντικά Τετράδια. Τεύχος 2, Φθινόπωρο 1993. Χάρη στην ψηφιοποίηση και την ανάρτηση του υλικού, έστω και ελλιπώς, με απλό σκανάρισμα δηλαδή, γίνεται πλέον δυνατόν να έχουμε πρόσβαση και εμείς οι μελετητές του Α. Π. οι εκτός του ακαδημαϊκού χώρου όπου η πρόσβαση στις πηγές είναι ευκολότερη, σε νέο, ίσως πολύ χρήσιμο υλικό.
Ανακάλυψα ένα ποίημα του Κυράκου Χαραλαμπίδη στα Παπαδιαμαντικά Τετράδια. Τεύχος 2, Φθινόπωρο 1993. Χάρη στην ψηφιοποίηση και την ανάρτηση του υλικού, έστω και ελλιπώς, με απλό σκανάρισμα δηλαδή, γίνεται πλέον δυνατόν να έχουμε πρόσβαση και εμείς οι μελετητές του Α. Π. οι εκτός του ακαδημαϊκού χώρου όπου η πρόσβαση στις πηγές είναι ευκολότερη, σε νέο, ίσως πολύ χρήσιμο υλικό.
Στο μότο του ποιήματος, ένας στίχος από ένα σχεδόν άγνωστο ποίημα του Παπαδιαμάντη.
Στον Πρόδρομο στον Ασέληνο. Το ποίημα βρίσκεται δημοσιευμένο με
εξαιρετικά φιλολογικά σχόλια στο βιβλίο του Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλου,
«Μινύρισμα πτηνού χειμαζομένου» Εκδ. 1986, Καστανιώτης και σύμφωνα με
τον συγγραφέα ήταν μέχρι τότε άγνωστο.
Στον Πρόδρομο στον Ασέληνο… μια μυστηριώδης τοποθεσία σε έναν επίγειο
παράδεισο του νησιού του, όπως φαίνεται – ούτε ένας μήνας δεν έχει
περάσει από τότε που βρήκα τα δύο ποιήματα, του Χαραλαμπίδη και του
Παπαδιαμάντη και ήδη ο Ασέληνος σημαίνει πλέον μια διαδρομή που ξεκινά
από την συμβολή δύο ποιημάτων.
Παράδεισος, νέα σελήνη, ασέληνος, μια εκτέλεση (του Προδρόμου ο
αποκεφαλισμός και των τριών αγωνιστών στην αγχόνη την εποχή της
Βρετανικής Αποικιοκρατίας στην Κύπρο), ένα τοπίο ειδυλλιακό και ο
θάνατος, καθρεφτισμοί και υπόγειες συνδέσεις – μια πρόσκληση για μια
άλλη βίωση… ένα οδοιπορικό. Θα πήγαινα στη Σκιάθο ούτως ή άλλως. Αναρτώ
λοιπόν εδώ, στις flaneries, το ιστολογιο του περιπλανώμενου παρατηρητή,
ένα μικρό ημερολόγιο πορείας για αυτές τις τρεις εβδομάδες στη Σκιάθο.
Ένα οδοιπορικό με φωτογραφίες και σημειώσεις, ένας λογοτεχνικός χάρτης
αναμνήσεων, όπου παραδόξως συμμετέχει και το φυσικό τοπίο. Είναι σαρξ εκ
της σαρκός αυτού του χάρτη. Στον Πρόδρομο στον Ασέληνο – στον Αη –
Γιάννη τον Κρυφό αλλιώς στη Φόνισσα, πήγα.
Από το φέησμπουκ λοιπόν, αντιγράφω (18 Ιουλίου 2014- ήμουν ακόμα στην
Αθήνα) ΝΕW MOON, HYDE PARK, SKY BLUE: Κωδικοποιημένες λέξεις που
έστειλε τηλεγραφικά την 1. 8. 1956 στα Υπουργεία Αποικιών και Εξωτερικών
του Ηνωμένου Βασιλείου και στις Βρετανικές Πρεσβείες Αθηνών και
Ουάσιγκτον ο Κυβερνήτης της Κύπρου Σερ Τζων Χάρντινγκ (πρβλ. σημείωση
στο τέλος του ποιήματος) και αφορούσε την απόφαση για εκτέλεση των
Ιάκωβου Πατάτσου, Ανδρέα Ζάκου και Χαρίλαου Μιχαήλ. Αντιστοίχως οι
λέξεις RED OAK, SEA TROUT και DECK CHAIR αφορούσαν την μετατροπή της
ποινής τους. Το ποίημα του Κυριάκου Χαραλαμπίδη το ανακάλυψα προ ολίγου
στα Παπαδιαμαντικά Τετράδια, Τεύχος 2, Φθινόπωρο 1993 στον ιστότοπο της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών.
Ολόκληρο το ποίημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, από όπου οι στίχοι του μότο:
Στὸν Πρόδρομον στὸν Ἀσέληνο
Πίσω στὸν Ἀσέληνο, στὸ ρέμα
ὅπου σταλάζουν τὰ ὅρη γλυκασμὸν
καὶ τὸ δάσος ὅλον φαίνεται ἔμψυχον
ἀπ’ τὸ πλῆθος τῶν κοσσυφιῶν ὁπού λαλοῦν
Πάν’ ἂπ’ τὸ(ν) Ἀσέληνο γιαλό,
στὸν κατήφορο ποὺ φέρνει κατὰ τὴν ἄμμο
ἐκεῖ λάμπει τὸ μικρό, παλαιὸ Μοναστηράκι
μὲ τὴν ἐκκλησία τοῦ τὴν ἁγιασμένη.
Ἐκεῖ ἡ χάρις τοῦ τιμίου Προδρόμου ἐπισκιάζει
τῆς Ἐλισάβετ καὶ τοῦ Ζαχαρίου ὁ βλαστός,
ὁπού ἐβλάστησε στὸ γῆρας καὶ τὴν στείρωσιν,
ἐκεῖ ἀνθεῖ καὶ θάλλει κ’ εὐωδιάζει.
Ἀπὸ τοῦτο τὸ δάσος, γύρω γύρω
ἄγρια δέντρα, κι ἀρεοὶ καὶ θιλύκια,
ἐκεῖ εἶναι τὸ μυστηριῶδες Δασκαλειὸ
ποῦ ἀπὸ μέσ’ ἂπ’ τὴν κουφάλα μίας δρυὸς
ὡραία βρύσις παραδόξως βγαίνει.
Ἀπὸ τὴν ἐρημία σου Ἅι μου Γιάννη
ποῦ ἤχησε τὸ πάλαι ἡ φωνὴ σὸ
θυμήσου μᾶς κ’ ἐμᾶς κ’ ἐμᾶς λυπήσου
ποῦ λυώνομε μέσα σὲ μία ἐρημία
γεμάτη ἀπὸ πληθυσμὸν ἀνθρώπινον.
Τα δικά μας παιδιά δεν έχουν ψυχή Αλέξη;…
Βολταίρος
Η Ελιάνα Mηλιού είναι δικηγόρος και αποφοίτησε πριν
από λίγα χρόνια από τη φημισμένη νομική σχολή του King’s College στη
Μεγάλη Βρετανία. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, εντάχθηκε στο δυναμικό της
φημισμένης διεθνούς νομικής εταιρείας «Norton Rose», γράφουν τα ρεπορτάζ
τις τελευταίες μέρες με αφορμή τις αναρτήσεις από τις διακοπές σε
ακριβό θέρετρο της Ελβετίας, της κόρης του επιφανούς στελέχους του
κόμματος που προηγείται στις δημοσκοπήσεις και ενδεχομένως κυβερνήσει
την επομένη των εκλογών.
«Όσο και αν επιμένουν δεν αγοράζω χυδαία δημοσιότητα στο όνομα του παιδιού μου. Σιωπή». Απάντησε ο κ. Μηλιός μέσω twitter.
Η προσωπική ζωή είναι απαραβίαστη ακόμη και αυτή των δημοσίων προσώπων πόσο μάλλον των οικογενειών τους. Αρκεί βέβαια να μην έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη δημόσια ζωή εκάστου ή έκαστος εξ ημών να την επιδεικνύει δημοσίως. Αν η ιδιωτική ζωή και οι επιλογές ενός πολιτικού έρχονται σε αντίθεση με τις δημόσιες διακηρύξεις αποτελεί τεκμήριο της σοβαρότητας της πολιτικής του υπόστασης.
Αυτό που παρατήρησα ο ίδιος είναι πως τα «κίτρινα» ή έστω «υποκίτρινα» δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών, εμπεριέχουν στοιχεία πολιτικής κριτικής και σκιές διαπλοκής με δημόσιο χρήμα τα οποία η δημόσια κριτική της δημοσιογραφίας σε μια ελεύθερη χώρα οφείλει να μην παραλείψει να αναδείξει και σχολιάσει.
Η κόρη του κ. Μηλιού αποφοίτησε από ιδιωτικό βρετανικό πανεπιστήμιο, η κόρη της κ. Παπαρήγα αποφοίτησε από το αμερικανικό κολέγιο. Δικαίωμά τους. Διαφωνώ με ό,τι λέτε αλλά θα υπερασπιστώ όμως το δικαίωμα να μιλάτε ελεύθερα, αλλά και θα αναδεικνύω την απόσταση μεταξύ λόγων και πράξεων για να αποδείξω την υποκρισία όσων κάνετε και το λάθος όσων λέτε «σύντροφοι».
Ο καθένας οφείλει να εξασφαλίζει τις καλύτερες προοπτικές για τα παιδιά του. Μήπως όμως θα πρέπει να είναι περισσότερο φειδωλοί όταν αντιστρατεύονται τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα;
Γιατί να μη έχουν και τα παιδιά άλλων Ελλήνων, αν όχι καλύτερες ευκαιρίες όπως σε ένα βρετανικό πανεπιστήμιο, καλύτερες όμως από τις «χωματερές» που έχει δημιουργήσει η συνδικαλιστική ασυδοσία με τις ευλογίες του κόμματος που ηγείται ο κ. Μηλιός;
Αν το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο είναι η λύση ίσων ευκαιριών για όλους τους Έλληνες και ο μοχλός ανάπτυξης της οικονομίας γιατί τα ηγετικά στελέχη της αριστεράς επιλέγουν για τα παιδιά τους τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που διδάσκουν την προσωπική και κοινωνική ευημερία μέσω του νεοφιλελευθερισμού;
Πρόκειται μόνο για αντιφάσεις μεταξύ λόγων και πράξεων ή περικλείουν και δόλο αυτές οι αντιφάσεις;
Μήπως αφήνοντας τα παιδιά των υπόλοιπων Ελλήνων σε υποβαθμισμένα ελληνικά πανεπιστήμια και σχολεία όπου δεν αξιολογούνται οι εκπαιδευτικοί οι κ. Μηλιοί και οι κ. Παπαρήγες εξασφαλίζουν για τα δικά τους παιδιά, μικρότερο ανταγωνισμό και ως εκ τούτου ευκολότερη ανάδειξη στην πολιτική και οικονομική ελίτ της χώρας;
Γιατί κύριε πρόεδρε το κόμμα σας αντιστρατεύεται τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα ενώ τα στελέχη σας επιλέγουν να σπουδάσουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά πανεπιστήμια του εξωτερικού; Κατά την ηθική σας υπόσταση και την πολιτική σας αντίληψη δεν απαιτείται στοιχειώδης συνάφεια μεταξύ λόγων και πράξεων;
Με την πολεμική εναντίον της λειτουργίας ιδιωτικών πανεπιστημίων καταδικάζετε όσα παιδιά σπουδάζουν σε ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια σε χαμηλό επίπεδο σπουδών λόγω της απουσίας επιλογής και ανταγωνισμού μεταξύ των πανεπιστημίων για την προσέλκυση των ταλαντούχων φοιτητών... Η υποβάθμιση αυτή λαμβάνει μεγαλύτερες διαστάσεις αν λάβει κανείς υπόψη και την πολεμική που κάνει το κόμμα σε οποιαδήποτε αξιολόγηση εκπαιδευτικών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης...
Καταδικάζεται τη χώρα σε «αιμορραγία» συναλλάγματος στο εξωτερικό...
Καταδικάζετε τη χώρα στη στέρηση πολύτιμου συναλλάγματος από ξένους φοιτητές που θα ήθελαν να σπουδάσουν σε αναβαθμισμένα ελληνικά δημόσια ή ιδιωτικά πανεπιστήμια κλασσικές σπουδές που η χώρα θα μπορούσε να προσφέρει λόγω της ιστορικής της συνάφειας με το αντικείμενο.
Καταδικάζετε χιλιάδες Έλληνες να χρηματοδοτούν πλέον των φόρων για τη δημόσια παιδεία την παραπαιδεία.
«Όσο και αν επιμένουν δεν αγοράζω χυδαία δημοσιότητα στο όνομα του παιδιού μου. Σιωπή». Απάντησε ο κ. Μηλιός μέσω twitter.
Η προσωπική ζωή είναι απαραβίαστη ακόμη και αυτή των δημοσίων προσώπων πόσο μάλλον των οικογενειών τους. Αρκεί βέβαια να μην έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη δημόσια ζωή εκάστου ή έκαστος εξ ημών να την επιδεικνύει δημοσίως. Αν η ιδιωτική ζωή και οι επιλογές ενός πολιτικού έρχονται σε αντίθεση με τις δημόσιες διακηρύξεις αποτελεί τεκμήριο της σοβαρότητας της πολιτικής του υπόστασης.
Αυτό που παρατήρησα ο ίδιος είναι πως τα «κίτρινα» ή έστω «υποκίτρινα» δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών, εμπεριέχουν στοιχεία πολιτικής κριτικής και σκιές διαπλοκής με δημόσιο χρήμα τα οποία η δημόσια κριτική της δημοσιογραφίας σε μια ελεύθερη χώρα οφείλει να μην παραλείψει να αναδείξει και σχολιάσει.
Η κόρη του κ. Μηλιού αποφοίτησε από ιδιωτικό βρετανικό πανεπιστήμιο, η κόρη της κ. Παπαρήγα αποφοίτησε από το αμερικανικό κολέγιο. Δικαίωμά τους. Διαφωνώ με ό,τι λέτε αλλά θα υπερασπιστώ όμως το δικαίωμα να μιλάτε ελεύθερα, αλλά και θα αναδεικνύω την απόσταση μεταξύ λόγων και πράξεων για να αποδείξω την υποκρισία όσων κάνετε και το λάθος όσων λέτε «σύντροφοι».
Ο καθένας οφείλει να εξασφαλίζει τις καλύτερες προοπτικές για τα παιδιά του. Μήπως όμως θα πρέπει να είναι περισσότερο φειδωλοί όταν αντιστρατεύονται τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα;
Γιατί να μη έχουν και τα παιδιά άλλων Ελλήνων, αν όχι καλύτερες ευκαιρίες όπως σε ένα βρετανικό πανεπιστήμιο, καλύτερες όμως από τις «χωματερές» που έχει δημιουργήσει η συνδικαλιστική ασυδοσία με τις ευλογίες του κόμματος που ηγείται ο κ. Μηλιός;
Αν το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο είναι η λύση ίσων ευκαιριών για όλους τους Έλληνες και ο μοχλός ανάπτυξης της οικονομίας γιατί τα ηγετικά στελέχη της αριστεράς επιλέγουν για τα παιδιά τους τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που διδάσκουν την προσωπική και κοινωνική ευημερία μέσω του νεοφιλελευθερισμού;
Πρόκειται μόνο για αντιφάσεις μεταξύ λόγων και πράξεων ή περικλείουν και δόλο αυτές οι αντιφάσεις;
Μήπως αφήνοντας τα παιδιά των υπόλοιπων Ελλήνων σε υποβαθμισμένα ελληνικά πανεπιστήμια και σχολεία όπου δεν αξιολογούνται οι εκπαιδευτικοί οι κ. Μηλιοί και οι κ. Παπαρήγες εξασφαλίζουν για τα δικά τους παιδιά, μικρότερο ανταγωνισμό και ως εκ τούτου ευκολότερη ανάδειξη στην πολιτική και οικονομική ελίτ της χώρας;
Γιατί κύριε πρόεδρε το κόμμα σας αντιστρατεύεται τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα ενώ τα στελέχη σας επιλέγουν να σπουδάσουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά πανεπιστήμια του εξωτερικού; Κατά την ηθική σας υπόσταση και την πολιτική σας αντίληψη δεν απαιτείται στοιχειώδης συνάφεια μεταξύ λόγων και πράξεων;
Με την πολεμική εναντίον της λειτουργίας ιδιωτικών πανεπιστημίων καταδικάζετε όσα παιδιά σπουδάζουν σε ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια σε χαμηλό επίπεδο σπουδών λόγω της απουσίας επιλογής και ανταγωνισμού μεταξύ των πανεπιστημίων για την προσέλκυση των ταλαντούχων φοιτητών... Η υποβάθμιση αυτή λαμβάνει μεγαλύτερες διαστάσεις αν λάβει κανείς υπόψη και την πολεμική που κάνει το κόμμα σε οποιαδήποτε αξιολόγηση εκπαιδευτικών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης...
Καταδικάζεται τη χώρα σε «αιμορραγία» συναλλάγματος στο εξωτερικό...
Καταδικάζετε τη χώρα στη στέρηση πολύτιμου συναλλάγματος από ξένους φοιτητές που θα ήθελαν να σπουδάσουν σε αναβαθμισμένα ελληνικά δημόσια ή ιδιωτικά πανεπιστήμια κλασσικές σπουδές που η χώρα θα μπορούσε να προσφέρει λόγω της ιστορικής της συνάφειας με το αντικείμενο.
Καταδικάζετε χιλιάδες Έλληνες να χρηματοδοτούν πλέον των φόρων για τη δημόσια παιδεία την παραπαιδεία.
Ακόμη και αν η λάθος πολιτική σας στάση για τα δημόσια και ιδιωτικά πανεπιστήμια ήταν αποτέλεσμα λάθους ιδεολογικής κατεύθυνσης η ανοχή σας στα στελέχη σας να επιλέγουν για τα παιδιά τους ξένα πανεπιστήμια χωρών και συστημάτων που από το πρωί μέχρι το βράδυ αντιπολιτεύονται, αποτελεί ηθικό και πολιτικό κενό.
Ο μέσος όρος των παιδιών της Nομικής Αθηνών τα οποία εξαναγκάζονται να χάνουν εξάμηνα και να ανατρέφονται με το πρότυπο, πως είναι επιτρεπτό μια μειοψηφία να αδειάζει τα σκουπίδια στην έδρα του Πρύτανη, δύσκολα θα ξεφύγει από την επιλογή αντί της εργασίας στα νομικά να βγάζει το ψωμί του σερβίροντας καφέδες ή μοιράζοντας πίτσες.
Από την άλλη πλευρά πόσο πολιτικά ορθό και ηθικά επιτρεπτό είναι τα «δικά σας» παιδιά να προσλαμβάνονται άμεσα από ξένες εταιρείες που αναλαμβάνουν δουλειές από το δημόσιο;
Κατά την πολιτική αντίληψη και ηθική σας υπόσταση δεν υπάρχουν σκιές σκανδάλου και σύγκρουσης συμφέροντος όταν το κόμμα μιλά δημόσια για επανακρατικοποίηση κάθε αποκρατικοποίησης και η κόρη του στελέχους που έχει την ευθύνη για το οικονομικό πρόγραμμα προσλαμβάνεται και εργάζεται στην ξένη δικηγορική εταιρεία που λαμβάνει δουλειές και από το ΤΑΙΠΕΔ;
Πιστεύω ότι γνωρίζετε με ποιον τρόπο δουλεύει η διαπλοκή γύρω από τις αναθέσεις του δημοσίου…
Πρόσφατα αποκαλύφθηκε ότι μεταξύ άλλων αρχηγός μικρού κόμματος ελάμβανε μίζες από εξοπλιστικά προγράμματα προφανώς για να «λειάνει» κατάλληλα τον κοινοβουλευτικό έλεγχο υπέρ των συμφερόντων κάποιου υποψηφίου προμηθευτή.
Η γυναίκα του Καίσαρος δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται σαν τέτοια...
Στις παραπάνω περιπτώσεις φοβάμαι πως ούτε το ένα ούτε το άλλο συμβαίνει.
πηγή
Εκλογές στην Ζιμπάμπουε ή στην Ελλάδα;
Εκλογές στην Ζιμπάμπουε ή στην Ελλάδα;
Η αποχή μας από την αρθρογραφία δεν οφειλόταν ούτε σε κάποιο ταξίδι αναψυχής ούτε σε διακοπές λόγω των εορτών αλλά σε σοβαρότατους λόγους υγείας στενού μας συγγενικού προσώπου… Η πολύ δύσκολη αυτή εμπειρία μας έδωσε την δυνατότητα να συνειδητοποιήσουμε με ακόμη πιο τραγικό τρόπο το που ζούμε! Ναι, που ζούμε… Ακόμη και εμείς που καυτηριάζουμε σκληρά την πραγματικότητα, το success story του κ. Σαμαρά, δεν μπορούσαμε να φανταστούμε το χάος που επικρατεί και στον τομέα της υγείας…
Τι να πει πρωτοπεί κανείς; Ότι στην υγεία γίνεται μάλλον μια ιδιότυπη «εθνοκάθαρση» στους ηλικιωμένους; Ένας σύγχρονος καιάδας… Ζητάς κρεβάτι σε εντατική μονάδα για ηλικιωμένο και θα το έχεις μόνον αν δεν υπάρχει κάποιος νεότερος σε ηλικία που θα το χρειαστεί… Ο «Θεός» του ΕΚΑΒ αποφασίζει ποιος ζει ποιος πεθαίνει… Πηγαίνεις τον ηλικιωμένο συγγενή σου στον Ευαγγελισμό με καρδιακό πρόβλημα και φεύγεις με σπασμένο γοφό γιατί τους έπεσε από το φορείο (!!!) και το απέκρυψαν όλοι… Τον πηγαίνεις στο ΚΑΤ όπου εγχειρίζουν τον σπασμένο γοφό αλλά δεν ασχολούνται με τα καρδιολογικά προβλήματα και σου λένε να πας σε δικό σου καρδιολόγο!!!
Αλλά για να μην είμαστε άδικοι και κάποιοι νέοι έχουν και αυτοί την «τιμητική» τους!!! Πας από τροχαίο στο ΚΑΤ, 20 ετών νέος, με τέσσερα σπασμένα δάκτυλα του ποδιού και σε εξετάζει γιατρός μετά από 6-7 ώρες!!! Σου λέει ότι πρέπει να εγχειριστείς και σου δίνουν εξιτήριο για να πας μετά από 2-3 ημέρες για να σου πουν πότε θα εγχειριστείς!!! Φυσικά η εγχείρηση θα γίνει μετά τις γιορτές δηλαδή μετά πάνω από ένα μήνα από τότε που κτύπησες…
Πας με κτυπημένο πχ αγκώνα και πόδι, από το ίδιο τροχαίο, σε εξετάζουν στο ΚΑΤ, σε διώχνουν και σου λένε πάλι να επανέλθεις μετά τις γιορτές για να σε δούν. Στον φάκελο σου γράφει μόνο το κτύπημα του αγκώνα… Ρωτάς τι θα γίνει με το κάτω μέρος του ποδιού που πονάς, σε ρωτούν: γιατί κτύπησες και εκεί; Δεν το γράφει ο φάκελος σου… Σε εξετάζουν εκ νέου και σου λένε ότι «πρέπει να εγχειριστείς αύριο γιατί το δάκτυλο σου σαπίζει και αν καθυστερήσεις θα πρέπει να στο κόψουνε»!!! Λες: να κάνω αμέσως την εγχείρηση και η απάντηση είναι εμείς εδώ δεν μπορούμε, πήγαινε αλλού!!!! Μα θα μου κόψουν το δάκτυλο, δεν έχω λεφτά για ιδιωτικό νοσοκομείο!!! Η απάντηση που έλαβε ο συγκεκριμένος αυτός νέος ήταν λίγο-πολύ, ότι έχει δέκα δάκτυλα… Μείον ένα πειράζει; Την Τρόικα σίγουρα καθόλου…
Βεβαίως για να μην είμαστε άδικοι με το κράτος του Σαμαροβενιζέλου, οι δύο νέοι αυτοί δεν ήταν συμπατριωτάκια μας… Μπορεί να είχαν γεννηθεί στην χώρα μας από νόμιμους μετανάστες, μπορεί να έχουν τελειώσει Ελληνικά σχολεία, μπορεί τα ίδια να αισθάνονται Έλληνες, αλλά δεν είναι Έλληνες. Μάλλον πληρώνουν φόρους σε άλλο κράτος, όχι στην Ελλάδα… Μάλλον και για αυτούς έχει κτιστεί ένας φράκτης, σαν του Έβρου, που μας έδειξε με υπερηφάνεια ο υπ’ ατμόν πρωθυπουργός κ. Σαμαράς, ένας φράκτης που τους αποκλείει όχι από του να μπουν στην Ελλάδα, αλλά στις δομές της υγείας, της κοινωνικής μέριμνας… Τώρα να αναφερθούμε στις ελλείψεις που υπάρχουν στα νοσοκομεία σε υγειονομικό υλικό, σε κουβέρτες, σεντόνια, στις υπεράνθρωπες προσπάθειες πολλών γιατρών, στα ανοικτά χέρια άλλων γιατρών που περιμένουν το κάτι τις τους, στην βρώμα… Μάλλον άδικος κόπος θα είναι για τους κκ Σαμαρά, Γεωργιάδη, Βορίδη…
Ειλικρινώς από τα όσα διαβάζουμε στα ΜΜΕ, ακούμε στα ραδιόφωνα, την τηλεόραση, στα ξένα μέσα, οι εκλογές δεν πρέπει να γίνονται στην χώρα μας… Μπορεί να γίνονται στην Ζιμπάμπουε!!! Δεν μπορεί να ασχολούνται εδώ μόνο με το ευρώ, με την ευρωζώνη, με την κατάκτηση του διαστήματος που λέει ο λόγος, και να μην γίνεται κουβέντα για τους ανθρώπους που ΠΕΙΝΑΝΕ, για τους ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΥΣ, για τα παιδιά που ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ βασικά αγαθά, για τους άστεγους, για τους άνεργους για όλους αυτούς που κάποιοι χωρίς να τους κρίνει κανένα δικαστήριο έχουν καταδικαστεί σε αργό θάνατο…
Εδώ ασχολούνται ορισμένοι με το αν ο κ. Τσίπρας είναι άθεος… Γιατί άφησε να πετάξει το περιστέρι στον χθεσινό εορτασμό των Θεοφανίων στον Πειραιά… Ενώ ο κύριος Σαμαράς… Ε; Χριστιανός με τα όλα του!!! Και τον σταυρό του κάνει, και εκκλησία πηγαίνει και παράλληλα καταδίκασε ένα ολόκληρο λαό να ζει τον δικό του Γολγοθά! Αυτός δεν είναι απλός Χριστιανός.. Αυτός είναι Άγιος!!! Μόνο που δεν περνά ο ίδιος τις δοκιμασίες, αλλά αφήνει τους άλλους να τις περάσουν για αυτόν… Και περιμένει ο ίδιος να «αγιάσει» ξεγελώντας για άλλη μια φορά τον Ελληνικό λαό. Όπως τότε που ήταν ο μαχητής της ελευθερίας, ο Ζορό που θα μας απελευθέρωνε από τα μνημόνια… Τρομάρα του…
Κατά τα άλλα, η τρομολαγνεία, η άσκηση ασφυκτικών πιέσεων από τους πάσης φύσεως δανειστές και κερδοσκόπους συνεχίζεται… Μόνο η καταστροφή της γης δεν μας έχουν πει ότι θα έλθει αν τυχόν και αναλάβει την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ… Ο Αρμαγεδδών θα είναι τρίχες μπροστά του… Αλλά αυτή την φορά έχουν λογαριάσει χωρίς τον ξενοδόχο. Ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται… Ποιος να φοβηθεί και τι; Ο άνεργος, την ανεργία; Ο ανασφάλιστος μήπως μείνει ανασφάλιστος; Ο πεινασμένος την πείνα; Ο φτωχός την φτώχεια; Λέτε να τα καταστρέψουν οι 6 εκατομμύρια Έλληνες που βρίσκονται κάτω από ή στα όρια της φτώχειας όλα τώρα όπως «αυτή την προοπτική της Ανάπτυξης, που ήδη έχει ξεκινήσει στην Ελλάδα» που δήλωσε ο κ. Σαμαράς πριν από λίγες ημέρες;
Καλά το άτομο δεν παίζεται… Ξεκίνησε η προοπτική της ανάπτυξης… Ζήτω!!! Ζήτω!!! Άντε να έρθει με το καλό η «προοπτική» και μετά να έρθει και η «ανάπτυξη»… Σε κανένα τέρμινο φανταζόμαστε θα είναι όλα εδώ… Όμως ελπίζουμε ο Ελληνικός λαός, πολύ πιο γρήγορα από ότι τότε που ο κύριος Σαμαράς και η παρέα του θα μας φέρουν την προοπτική της ανάπτυξης να πάρουν αυτό που τους αξίζει… Τα παπούτσια στο χέρι και ειδικά δικαστήρια για όσα εγκλήματα έχουν διαπράξει εναντίον του Ελληνικού λαού…
Το άρθρο αυτό το αφιερώνουμε στην μνήμη του ανθρώπου Σεραφείμ Φυντανίδη που είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε στο νοσοκομείο λίγο πριν φύγει από κοντά μας…
Μην καταλήξουμε «τους όνους ίππους ψηφίσασθαι»
Εξόχως επίκαιρα παρά την πάροδο 2.500 χρόνων αυτά που είπε – έπραξε ο
φιλόσοφος Αντισθένης (445 -360 π.Χ.). Ο μαθητής του Σωκράτη και ιδρυτής της
Κυνικής Σχολής συμβούλευε τους Αθηναίους να ψηφίσουν ότι τα γαϊδούρια είναι …
άλογα («τους όνους ίππους ψηφίσασθαι»). Οι ακροατές του θεώρησαν παράλογη την
πρόταση. Και ο σοφός τούς αποστόμωσε ότι και οι στρατηγοί (= κυβερνήτες ) που
ορίζουν δεν έχουν ιδέα από τα καθήκοντά τους («μηδέν μαθόντες») και μοναδικό
τους προσόν είναι ότι ψηφίσθησαν από αυτούς («μόνον δε χειροτονηθέντες»).
O tempora, o mores! Καιροί και ήθη επαναλαμβανόμενα, δυστυχώς νυν και αεί
και εις τούς αιώνας …
Εις μάτην ο σοφός πάσχιζε να πείσει τους συμπολίτες του για την τρομερή
διαχρονική αλήθεια ότι τα κράτη διαλύονται όταν οι πολίτες δεν μπορούν να
ξεχωρίσουν τους σημαντικούς απ’ τους ασήμαντους πολιτικούς. Ούτε και
ενδοκομματικά πολλές φορές. «Τας πόλεις απόλλυσθαι όταν μη δύνωνται τούς
φαύλους από τών σπουδαίων διακρίνειν».
Το σύστημα αείποτε χειραγωγεί, καταχρώμενο την απειρία, την ευπιστία και το
εν γένει ευάλωτο των ψηφοφόρων. Εφ’ ώ και ο Αντισθένης έκρουε τον κώδωνα
επισημαίνοντας ότι είναι καλύτερο να πέσει κανείς σε κόρακες παρά σε
κόλακες, γιατί οι πρώτοι τρώνε τους ανθρώπους όταν πεθάνουν, ενώ οι δεύτεροι
και όσο ζουν. «Οι μεν γαρ νεκρούς οι δε ζώντας εσθίουσι».
Απεχθανόμενος τις κολακείες του συνέβη να τον εγκωμιάσει κάποτε ένας φαύλος
και ανησύχησε μήπως διέπραξε κάτι κακό. «Αγωνιώ μη τι κακόν είργασμαι» (Όλα τα
παραθέματα από τον Διογένη Λαέρτιο, Φιλοσόφων βίων και δογμάτων συναγωγή VI,
Αντισθένης).
Τα ελληνικά ευρήματα του τελευταίου Ευρωβαρόμετρου δείχνουν μιάν
αυθυπέρβαση. Υποδηλώνουν ορισμένη κριτική στάση, άγνωστο όμως πώς θα
εκφρασθεί στις εκλογές, στις οποίες κυριαρχεί συνήθως αυτό που ο Τσόμσκυ
ονομάζει «ζαλισμένο κοπάδι»: Το 91% δεν εμπιστεύεται τα κόμματα, το 86% δεν
εμπιστεύεται τη Βουλή, το 89% δεν εμπιστεύεται την (απερχόμενη) κυβέρνηση. Το
81% είναι βαθιά δυσαρεστημένο από τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία, το 76%
των Ελλήνων δεν εμπιστεύεται την Ευρωένωση. Άλλωστε το πανευρωπαϊκό ποσοστό
εμπιστοσύνης στην ΕΕ δεν υπερβαίνει το 37%.
Αυτή η κρίση εμπιστοσύνης στο ραγισμένο πλέον ευρωόραμα είναι αποτέλεσμα της
διάψευσης των προσδοκιών που στήριξαν σ’
αυτό οι ευρωπαϊκοί λαοί.
Ειδικά για την Ευρωζώνη ο Thomas Picetty, συγγραφέας του πολυσυζητημένου
«Κεφαλαίου», αποφαίνεται ότι είναι ένα σύστημα που δεν λειτούργησε, ούτε θα
λειτουργήσει ποτέ, αφού πρόκειται για νόμισμα με 18 διαφορετικά δημόσια χρέη,
και ισάριθμα διαφορετικά επιτόκια, και διαφορετικά φορολογικά συστήματα που
ανταγωνίζονται το ένα το άλλο.
Κόμματα και πολιτικό προσωπικό έχουν χρέος να υπερνικήσουν τον κακό εαυτό
τους. Τα εκβιαστικά διλήμματα που χρησιμοποιούνται για εργαλεία χειραγώγησης
των μαζών εκφοβισμός και μεγιστοποιημένη οργή ασφαλώς και εμποδίζουν το
λαό να ξεχωρίσει τους φαύλους από τους σπουδαίους.
Η χώρα έχει ανάγκη από αλήθεια και νηφαλιότητα. Αυτοί που θέλουν να ψαρέψουν
στα θολά παράγουν επί τούτω σύγχυση.
Παρακολουθούμε με εύλογη ανησυχία τον έρποντα «ανανισμό» και «ρεπουσισμό»
των κομμάτων εξουσίας και των αρχουσών ελίτ. ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. να αποκηρύξουν
εμπράκτως το διαχρονικό προπατορικό αμάρτημα ανανισμού, ρεπουσισμού.
Η απερχόμενη Κυβέρνηση έχει διολισθήσει σε μια άτυπη Τετραμερή ( Ελλάδα
–Τουρκία – Κυπριακή Δημοκρατία, Ψευδοκράτος ) μόνιμο αγγλο – αμερικανικό στόχο
που κατευθύνει η «πεφιλημένη» μας και διαρκώς μπροστά μας υφυπουργός
Βικτώρια Νούλαντ.
Τα πολιτικά κόμματα οφείλουν εδώ και τώρα να δεσμευθούν ότι θα επαναφέρουν
επιτέλους το από μακρού εγκατελειμμένο και μόνο σωστό αίτημα: να φύγει ο
Αττίλας και οι Έποικοί του από την Κύπρο. Να αρνηθούν την υπαγωγή των φυσικών
πόρων της Μεγαλονήσου στην διαπραγματευτική ατζέντα, αδιάκοπη έγνοια
αγγλοαμερικανών και τούρκων. Και να ανακαλέσουν το υπονομευτικό περί «διζωνικής
με πολιτική ισότητα» του ψευδοκράτους.
Επιβάλλεται ελληνική διπλωματική αντεπίθεση καθώς εντείνονται οι ύποπτες
πρωτοβουλίες Μπάν Κι Μουν – Αϊντε.
Να σταματήσει κάθε πρεμούρα για δήθεν «λύση» που ισοδυναμεί με παραίτηση από
τα εθνικώς αδιαπραγμάτευτα δίκαια του Ελληνισμού.
Το Καστελόριζο είναι το νοτιοανατολικό σύνορό μας, ενώνει τις θαλάσσιες
ζώνες Ελλάδας –Κύπρου επεκτείνοντας κατά 200 ν.μ. την ελλαδική ΑΟΖ. Όμως δεν έχει
γιατρούς, δασκάλους, υποδομές. Επιεικώς ντροπή μας ! Μπορούν τα κόμματα να την
ξεπλύνουν;
πηγή
Αυτά είναι τα 50 επαγγέλματα που επιδοτούνται από το ΕΣΠΑ
Μέσω δύο προγραμμάτων αυτά της «Επιχειρηματικής Ευκαιρίας» και το «Επιχειρούμε Δυναμικά» πενήντα επιχειρηματικές και επαγγελματικές δραστηριότητες έχουν τη δυνατότητα να ενισχυθούν από το νέο ΕΣΠΑ.
Σύμφωνα με την Ημερησία πρόκειται για 50 επαγγέλματα που εντάσσονται στην κατηγορία προγραμμάτων του ΕΣΠΑ «Επανεκκίνηση ΕΠΑνΕΚ» και σύμφωνα με πληροφορίες το «Επιχειρηματική Ευκαιρία» θα είναι το πρώτο πρόγραμμα που θα προκηρυχθεί μέσα στον Ιανουάριο.
Τα 50 επαγγέλματα που επιδοτούνται από το ΕΣΠΑ έως και 100%
Αγροδιατροφή / Βιομηχανία Τροφίμων
• Τομέας Κρέατος
• Τομέας ψαριών και θαλασσινών γενικότερα
• Τομέας Φρούτων και λαχανικών
• Τομέας λαδιού
• Τομέας Γαλακτοκομικά προϊόντα
• Προϊόντα Αλευρόμυλων
• Αμυλούχα Προϊόντα
• Είδη Αρτοποιίας
• Ζυμαρικά
• Παραγωγή ειδών ζαχαροπλαστικής
• Παρασκευή Ζάχαρης
• Αρτύματα – Καρυκεύματα
• Έτοιμα γεύματα
• Παραγωγή ζωοτροφών
• Αλκοολούχα Προϊόντα
• Μεταλλικό Νερό
• Χυμοί
• Αναψυκτικά
• Παραγωγή Προϊόντων Καπνού
Πολιτιστικές και Δημιουργικές Βιομηχανίες (ΠΔΒ)
• Εκτυπωτικές δραστηριότητες
• Αναπαραγωγή προεγγεγραμμένων μέσων
• Εκδόσεις
• Ηχογραφήσεις και μουσικές εκδόσεις
• Κατασκευή κοσμημάτων
• Κατασκευή μουσικών οργάνων
• Κατασκευή παιχνιδιών
• Είδη ένδυσης
• Υλικά / Κατασκευές
• Κατασκευή πλαστικών προϊόντων
• Κατασκευή μεταλλικών προϊόντων
• Οικοδομικά υλικά
• Μονωτικά υλικά
Εφοδιαστική Αλυσίδα
• Υπηρεσίες Τομέα Μεταφορών
• Υπηρεσίες Εφοδιαστικής Αλυσίδας (Logistics) για προϊόντα τρίτων (3PL)
• Ταχυδρομικές και ταχυμεταφορικές δραστηριότητες
Ενέργεια
• ΑΠΕ
• Αξιοποίηση οργανικών υπολειμμάτων για την κάλυψη θερμικών αναγκών
• Αύξηση της διείσδυσης εφαρμογών γεωθερμίας στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και την παραγωγή θερμότητας
Περιβάλλον
• Διαχείριση αποβλήτων
• Ανακύκλωση
• Συλλογή, επεξεργασία και διάθεση απορριμμάτων
Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνίας ΤΠΕ
• Κατασκευή ηλεκτρονικών υπολογιστών και περιφερειακού εξοπλισμού
• Κατασκευή εξοπλισμού επικοινωνίας
• Έκδοση και κατασκευή λογισμικού
• Ενσύρματες τηλεπικοινωνιακές δραστηριότητες
• Ασύρματες τηλεπικοινωνιακές δραστηριότητες
• Δορυφορικές τηλεπικοινωνιακές δραστηριότητες
• Δραστηριότητες προγραμματισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών, παροχής συμβουλών και συναφείς δραστηριότητες
Υγεία
• Κέντρα Αποκατάστασης
• Υπηρεσίες Τηλε – Ιατρικής
• Θεραπευτικά κέντρα
Τουρισμός
(ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ)
• Ξενοδοχειακές μονάδες κλασικού τύπου
• Ενοικιαζόμενα Δωμάτια
• Τουριστικές Οργανωμένες κατασκηνώσεις (camping)
• Θεματικά πάρκα
Προτεραιότητα
Οι κλάδοι που έχουν προτεραιότητα σε αυτά τα προγράμματα είναι:
• Αγροδιατροφή/Βιομηχανία Τροφίμων
• Εφοδιαστική Αλυσίδα
• Ενέργεια
• Περιβάλλον
• Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ)
• Τουρισμός
• Υγεία
• Υλικά – Κατασκευές
• Πολιτιστική – Δημιουργική Βιομηχανία
πηγή
Δημοσίευμα της Der Standard για τις γερμανικές αποζημιώσεις
«Αναγκαστικό δάνειο με 15 μηδενικά»
Εκτενή αναφορά στις οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα, κυρίως από το
αναγκαστικό δάνειο αλλά και από τις πολεμικές αποζημιώσεις για την επί
3,5 χρόνια ναζιστική κατοχή, κάνει η αυστριακή εφημερίδα Der Standard
στη χριστουγεννιάτικη έκδοσή της, με αφορμή την επικείμενη κατάθεση της
σχετικής εμπιστευτικής έκθεσης, από την ειδική ομάδα εργασίας στον
υπουργό Οικονομικών.
«Οι Γερμανοί στρατιώτες ήταν στην Ελλάδα από τον Απρίλιο του 1941 έως το Σεπτέμβριο του 1944 και πίσω τους δεν άφησαν τίποτε άλλο παρά καμένη γη και τη μνήμη για την πείνα, τις σαδιστικές σφαγές και εκτοπίσεις. Η προγιαγιά του σημερινού πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, η συγγραφέας Πηνελόπη Δέλτα, αυτοκτόνησε την ημέρα κατά την οποία εισέβαλε στην Αθήνα η Βέρμαχτ» σημειώνεται στο δημοσίευμα, με τίτλο: «Η οργή της Αθήνας για το αναγκαστικό δάνειο με τα δεκαπέντε μηδενικά», στο οποίο φιλοξενείται συνομιλία με τον επικεφαλής της ομάδας εργασίας, Παναγιώτη Καρακούση.
Ο ίδιος, που, όπως σημειώνει η εφημερίδα «με την ομάδα εργασίας επί δύο χρόνια ερεύνησαν και υπολόγισαν τί οφείλει η Γερμανία στους Ελληνες μέχρι σήμερα», εκφράζει θλίψη βλέποντας, όπως λέει, μερικούς στη Γερμανία και αλλού να αμφισβητούν το προφανές, δηλαδή τις ζημίες που υπέστη η Ελλάδα, καθώς αρκεί και μόνον να αναλογιστεί κανείς ότι η Ελλάδα είχε τις μεγαλύτερες απώλειες, με το 19% του πληθυσμού της εκείνη την εποχή, δηλαδή 1,4 εκατομμύρια Ελληνες, να έχουν πεθάνει ή τραυματιστεί.
Πρόκειται για ομάδα τεχνοκρατών εξηγεί και σημειώνει ότι έχει παραμερίσει την οργή του και προσπάθησε να υπολογίσει τα πάντα αντικειμενικά, χωρίς οι έρευνες της ομάδας να έχουν κανένα πολιτικό στόχο και να σχετίζονται με τη δανειακή βοήθεια προς την Ελλάδα.
Στο δημοσίευμα σημειώνεται ότι το ποσό των 10 δισεκατομμυρίων ευρώ που φέρεται να αναφέρθηκε σε ενημέρωση της ειδικής επιτροπής της Βουλής είναι κατά πολύ μικρότερο από τα 162 δισεκατομμύρια ευρώ τα οποία ζητάει ο Μανώλης Γλέζος «ο λαικός ήρωας που ως νεαρός μαζί με έναν φίλο του το Μάιο του 1941 κατέβασαν από την Ακρόπολη τη σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό και ο οποίος σήμερα, 92 χρονος, βρίσκεται στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο για το ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ».
Η εφημερίδα παρατηρεί ότι τα δέκα δισεκατομμύρια ευρώ είναι το πολλαπλάσιο εκείνου που κατέβαλε το 1960 η Δυτική Γερμανία στους Ελληνες ως «αποζημίωση» για τα θύματα του ναζισμού στα τριάμισι χρόνια κατοχής, όταν η Βέρμαχτ είχε μεταφέρει στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης 70.000 Εβραίους από την Ελλάδα από τους οποίους δεν επέστρεψε σχεδόν κανείς και όταν είχε εκτελέσει 130.000 άμαχους στη χώρα.
Συμπληρώνει δε, ότι η επιχειρηματολογία των γερμανικών κυβερνήσεων είναι κατά κάποιον τρόπο ανέντιμη, όπως επισημαίνουν επανειλημμένα Γερμανοί ιστορικοί όπως οι Χάγκεν Φλάισερ και Αλμπρεχτ Ριτσλ, διότι μετά το 1945 η Βόννη «παρηγορούσε» τους Ελληνες πως όταν η Γερμανία θα έχει επανενωθεί θα μπορούσε να λυθεί οριστικά το ζήτημα των αποζημιώσεων. Ωστόσο όταν έγινε πραγματικά η επανένωση ήταν ήδη αργά, καθώς οι Γερμανοί στην «Συνθήκη των δύο συν τέσσερις» του 1990 περιέλαβαν προληπτικές διατάξεις για να αποτρέψουν περαιτέρω αξιώσεις για αποζημιώσεις.
Στη συνέχεια σημειώνεται πως κατά την επίσκεψη του Γερμανού προέδρου Γιόαχιμ Γκάουκ την περασμένη άνοιξη στην Ελλάδα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας είχε ζητήσει να αρχίσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα η αποπληρωμή των αποζημιώσεων από τη Γερμανία, κάτι στο οποίο ο Γιόαχιμ Γάουκ είχε αντιτάξει χαρακτηριστικά: «Ξέρετε τι πρέπει να απαντήσω: η νομική οδός για αυτό έχει κλείσει».
Η αυστριακή εφημερίδα αναφέρει πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει για τους υπαλλήλους στο υπουργείο Οικονομικών στην Αθήνα και για τον Παναγιώτη Καρακούση που για πρώτη φορά συγκέντρωσε τα διασκορπισμένα αρχεία και ο οποίος στο σημειωματάριο του σημειώνει έναν δεκαπενταψήφιο αριθμό, δηλαδή 1,5 τρισεκατομμύρια δραχμές που αφαιρέθηκαν και είναι καταγεγραμμένα στην Τράπεζα της Ελλάδας, ως καταναγκαστικό δάνειο, το οποίο απέσπασαν το Μάρτιο του 1942 από τους Ελληνες, το γερμανικό Ράιχ και η Ιταλία.
Σημειώνει επιπλέον πως οι υπάλληλοι σε αυτούς τους υπολογισμούς τους δεν συμπεριέλαβαν καν τα δισεκατομμύρια δραχμών που ήταν τα μηνιαία έξοδα των κατοχικών δυνάμεων, ενώ, όπως παρατηρεί, το δάνειο παραμένει ανοικτό και υπάρχουν οι υπογραφές των κατακτητών που μάλιστα λίγο πριν από το τέλος του Πολέμου είχαν πληρώσει δύο δόσεις του, κάτι που αποδεικνύει πως επρόκειτο για ένα δάνειο.
πηγή «Οι Γερμανοί στρατιώτες ήταν στην Ελλάδα από τον Απρίλιο του 1941 έως το Σεπτέμβριο του 1944 και πίσω τους δεν άφησαν τίποτε άλλο παρά καμένη γη και τη μνήμη για την πείνα, τις σαδιστικές σφαγές και εκτοπίσεις. Η προγιαγιά του σημερινού πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, η συγγραφέας Πηνελόπη Δέλτα, αυτοκτόνησε την ημέρα κατά την οποία εισέβαλε στην Αθήνα η Βέρμαχτ» σημειώνεται στο δημοσίευμα, με τίτλο: «Η οργή της Αθήνας για το αναγκαστικό δάνειο με τα δεκαπέντε μηδενικά», στο οποίο φιλοξενείται συνομιλία με τον επικεφαλής της ομάδας εργασίας, Παναγιώτη Καρακούση.
Ο ίδιος, που, όπως σημειώνει η εφημερίδα «με την ομάδα εργασίας επί δύο χρόνια ερεύνησαν και υπολόγισαν τί οφείλει η Γερμανία στους Ελληνες μέχρι σήμερα», εκφράζει θλίψη βλέποντας, όπως λέει, μερικούς στη Γερμανία και αλλού να αμφισβητούν το προφανές, δηλαδή τις ζημίες που υπέστη η Ελλάδα, καθώς αρκεί και μόνον να αναλογιστεί κανείς ότι η Ελλάδα είχε τις μεγαλύτερες απώλειες, με το 19% του πληθυσμού της εκείνη την εποχή, δηλαδή 1,4 εκατομμύρια Ελληνες, να έχουν πεθάνει ή τραυματιστεί.
Πρόκειται για ομάδα τεχνοκρατών εξηγεί και σημειώνει ότι έχει παραμερίσει την οργή του και προσπάθησε να υπολογίσει τα πάντα αντικειμενικά, χωρίς οι έρευνες της ομάδας να έχουν κανένα πολιτικό στόχο και να σχετίζονται με τη δανειακή βοήθεια προς την Ελλάδα.
Στο δημοσίευμα σημειώνεται ότι το ποσό των 10 δισεκατομμυρίων ευρώ που φέρεται να αναφέρθηκε σε ενημέρωση της ειδικής επιτροπής της Βουλής είναι κατά πολύ μικρότερο από τα 162 δισεκατομμύρια ευρώ τα οποία ζητάει ο Μανώλης Γλέζος «ο λαικός ήρωας που ως νεαρός μαζί με έναν φίλο του το Μάιο του 1941 κατέβασαν από την Ακρόπολη τη σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό και ο οποίος σήμερα, 92 χρονος, βρίσκεται στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο για το ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ».
Η εφημερίδα παρατηρεί ότι τα δέκα δισεκατομμύρια ευρώ είναι το πολλαπλάσιο εκείνου που κατέβαλε το 1960 η Δυτική Γερμανία στους Ελληνες ως «αποζημίωση» για τα θύματα του ναζισμού στα τριάμισι χρόνια κατοχής, όταν η Βέρμαχτ είχε μεταφέρει στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης 70.000 Εβραίους από την Ελλάδα από τους οποίους δεν επέστρεψε σχεδόν κανείς και όταν είχε εκτελέσει 130.000 άμαχους στη χώρα.
Συμπληρώνει δε, ότι η επιχειρηματολογία των γερμανικών κυβερνήσεων είναι κατά κάποιον τρόπο ανέντιμη, όπως επισημαίνουν επανειλημμένα Γερμανοί ιστορικοί όπως οι Χάγκεν Φλάισερ και Αλμπρεχτ Ριτσλ, διότι μετά το 1945 η Βόννη «παρηγορούσε» τους Ελληνες πως όταν η Γερμανία θα έχει επανενωθεί θα μπορούσε να λυθεί οριστικά το ζήτημα των αποζημιώσεων. Ωστόσο όταν έγινε πραγματικά η επανένωση ήταν ήδη αργά, καθώς οι Γερμανοί στην «Συνθήκη των δύο συν τέσσερις» του 1990 περιέλαβαν προληπτικές διατάξεις για να αποτρέψουν περαιτέρω αξιώσεις για αποζημιώσεις.
Στη συνέχεια σημειώνεται πως κατά την επίσκεψη του Γερμανού προέδρου Γιόαχιμ Γκάουκ την περασμένη άνοιξη στην Ελλάδα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας είχε ζητήσει να αρχίσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα η αποπληρωμή των αποζημιώσεων από τη Γερμανία, κάτι στο οποίο ο Γιόαχιμ Γάουκ είχε αντιτάξει χαρακτηριστικά: «Ξέρετε τι πρέπει να απαντήσω: η νομική οδός για αυτό έχει κλείσει».
Η αυστριακή εφημερίδα αναφέρει πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει για τους υπαλλήλους στο υπουργείο Οικονομικών στην Αθήνα και για τον Παναγιώτη Καρακούση που για πρώτη φορά συγκέντρωσε τα διασκορπισμένα αρχεία και ο οποίος στο σημειωματάριο του σημειώνει έναν δεκαπενταψήφιο αριθμό, δηλαδή 1,5 τρισεκατομμύρια δραχμές που αφαιρέθηκαν και είναι καταγεγραμμένα στην Τράπεζα της Ελλάδας, ως καταναγκαστικό δάνειο, το οποίο απέσπασαν το Μάρτιο του 1942 από τους Ελληνες, το γερμανικό Ράιχ και η Ιταλία.
Σημειώνει επιπλέον πως οι υπάλληλοι σε αυτούς τους υπολογισμούς τους δεν συμπεριέλαβαν καν τα δισεκατομμύρια δραχμών που ήταν τα μηνιαία έξοδα των κατοχικών δυνάμεων, ενώ, όπως παρατηρεί, το δάνειο παραμένει ανοικτό και υπάρχουν οι υπογραφές των κατακτητών που μάλιστα λίγο πριν από το τέλος του Πολέμου είχαν πληρώσει δύο δόσεις του, κάτι που αποδεικνύει πως επρόκειτο για ένα δάνειο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)