Οι καλλιεργημένοι άνθρωποι(Αντόν Τσέχωφ) Απόσπασμα από γράμμα του Αντόν Τσέχωφ προς τον αδερφό του Νικολάι.

«Οι καλλιεργημένοι άνθρωποι σέβονται την ανθρώπινη ατομικότητα και γι' αυτό είναι πάντοτε συγκαταβατικοί, γελαστοί, ευγενικοί, υποχρεωτικοί.

 Δεν χαλούν τον κόσμο για το σφυρί ή για τη γομολάστιχα που χάθηκαν. 

Δεν αγανακτούν για τους θορύβους ή το κρύο. 

Δέχονται με καλοσύνη τα χωρατά και την παρουσία ξένων ανθρώπων στο σπιτικό τους. 

Δεν συμπονούν μονάχα τους κατώτερους, τους αδύναμους και τις γάτες. Πονάει η ψυχή τους και για κείνο που δεν φαίνεται με γυμνό μάτι. Είναι ντόμπροι και φοβούνται το ψέμα σαν την φωτιά.

 Δεν λένε ψέματα ακόμα και για τιποτένια πράγματα. Το ψέμα προσβάλλει εκείνους που το ακούνε και ταπεινώνει στα μάτια τους εκείνους που το λένε. 

 Δεν παίρνουν ποτέ πόζα, στον δρόμο είναι όπως και στο σπίτι τους, δεν ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κατώτερού τους. 

 Δεν είναι φλύαροι και δεν αναγκάζουν τον άλλο να ακούει τις εκμυστηρεύσεις τους όταν δεν τους ρωτάει. 

Δεν ταπεινώνονται για να κεντήσουν τη συμπόνια του διπλανού. 

Δεν παίζουν με τις ευαίσθητες χορδές της ψυχής των άλλων για να κερδίζουν σαν αντάλλαγμα αναστεναγμούς και χάδια. 

Δεν λένε ''εμένα κανείς δεν με καταλαβαίνει'' ούτε “πουλήθηκα για πέντε δεκάρες”, γιατί αυτά δείχνουν πως αποζητάν τις φτηνές εντυπώσεις. Είναι πρόστυχα τερτίπια, ξεθωριασμένα, ψεύτικα. 

Δεν είναι ματαιόδοξοι. Δεν τους απασχολούν τέτοια ψεύτικα διαμάντια όπως οι γνωριμίες με εξοχότητες.

 Οταν κάνουν δουλειά που δεν αξίζει ένα καπίκι, δεν γυρίζουν με χαρτοφύλακα των εκατό ρουβλιών και δεν καμαρώνουν πως τάχα τους άφησαν να μπουν εκεί που δεν επιτρέπουν στους άλλους. Κι ο Κριλώφ ακόμα λέει πως το άδειο βαρέλι ακούγεται πιο πολύ από το γεμάτο. 

Αν έχουν ταλέντο το σέβονται. Θυσιάζουν γι' αυτό την ησυχία τους, τις γυναίκες, το κρασί, την κοσμική ματαιότητα. Είναι περήφανοι για την αξία τους και έχουν συνείδηση της αποστολής τους.

 Αηδιάζουν από την ασχήμια και καλλιεργούν μέσα τους την ομορφιά. Δεν μπορούν να κοιμηθούν με τα ρούχα, δεν μπορούν να βλέπουν στον τοίχο κοριούς, να πατούν σε φτυσιές.

 Δαμάζουν όσα μπορούν και εξευγενίζουν το ερωτικό ένστικτο. Δεν κατεβάζουν βότκα όπου βρεθούν.

 Πίνουν μονάχα όταν είναι ελεύθεροι και τους δίνεται ευκαιρία. Γιατί τους χρειάζεται "γερό μυαλό σε γερό κορμί"».

Ο Άντον Πάβλοβιτς Τσέχωφ (29 Ιανουαρίου 1860-15 Ιουλίου 1904) ήταν Ρώσος συγγραφέας και γιατρός. Θεωρείται από τους κορυφαίους της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Μεγάλωσε δύσκολα, όμως παρ' όλα τα οικονομικά προβλήματα κατάφερε να σπουδάσει Ιατρική στη Μόσχα. Παράλληλα δημοσίευε κείμενά του σε περιοδικά και εφημερίδες. Ένα χρόνο πριν από την απόκτηση του πτυχίου του, εκδίδει το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Παραμύθια της Μελπομένης. Ο Τσέχωφ ήταν ανθρωπιστής. Ως γιατρός βοηθούσε τους ανήμπορους σε κάθε ευκαιρία, πα' ρόλα τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε ο ίδιος εξαιτίας της φυματίωσης. Το 1898 ανέβηκε από το Θέατρο Τέχνης το έργο του Ο Γλάρος. Η τεράστια επιτυχία του έφερε την αναγνώριση στον συγγραφέα. Μερικά από τα πιο γνωστά του έργα είναι Ο θείος Βάνιας, Οι Τρεις Αδερφές, Ο Βυσσινόκηπος, Στο σούρουπο, Η στέπα, Η κυρία με το σκυλάκι κ.ά.

Άγιος Νικόλαος Επίσκοπος Αχρίδος και Ζίτσης (Βελιμίροβιτς)

Η μνήμη του τιμάται στις 5 Μαρτίου

Βιογραφία
Ο Άγιος Νικόλαος (Βελιμίροβιτς) γεννήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 1880 μ.Χ. στο χωριό Λέλιτς της κεντροδυτικής Σερβίας. Ήταν το πρώτο από τα εννέα τέκνα των ευσεβών αγροτών Δραγομίρου και Αικατερίνης. Ασθενικός στην σωματική του διαπλαση και κράση, επέδειξε από μικρός την ευφυΐα του, τη μεγάλη του αγάπη προς τον Θεό και την Εκκλησία και την κλίση προς τον μοναχικό βίο. Σπούδασε, παρά το γεγονός της μεγάλης πτωχείας της οικογένειάς του, στη θεολογική σχολή Βελιγραδίου, ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της Θεολογίας στη Βέρνη της Ελβετίας (1908 μ.Χ.), διδάκτωρ στην Οξφόρδη της Αγγλίας (1909 μ.Χ.) και το Χάλλε της Γερμανίας (1911 μ.Χ.). Γνώριζε επτά γλώσσες, μεταξύ των οποίων και την ελληνική.

Ο Νικόλαος λάτρευε τον Θεό εξ όλης της καρδίας, ισχύος και διανοίας αυτού, και ο Θεός του έδωσε στόμα και σοφία ασυναγώνιστο και ακαταγώνιστο. Εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στη μονή Ρακόβιτσα, κοντά στο Βελιγράδι, τον Δεκέμβριο του έτους 1909 μ.Χ. Είχε αρρωστήσει βαριά από δυσεντερία και έταξε, εάν ο Κύριος τον θεραπεύσει, να Του αφιερωθεί διά βίου με όλη του την ύπαρξη, όπως και έγινε.

Κατά την περίοδο 1915 - 1919 μ.Χ. απεστάλη στην Αμερική και στην Αγγλία, για να συντρέξει και να ενισχύσει τον πολύπαθο Σερβικό λαό. Το έτος 1919 μ.Χ. εξελέγη Επίσκοπος Ζίτσης στην κεντρική Σερβία και το έτος 1920 μ.Χ. μεταφέρθηκε στην Αχρίδα, όπου ανέπτυξε ένα τεράστιο ιεραποστολικό, ποιμαντικό, κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο.

Ο Επίσκοπος Νικόλαος, παρά την τεράστια μόρφωσή του και τα πολλά του χαρίσματα, διακρινόταν για την απλότητα του ήθους του, την καλοσύνη και την αγάπη του. Η αρετή, η οποία κατ' εξοχήν τον στόλιζε, ήταν η ταπείνωση. Η μελέτη των Πατέρων της Εκκλησίας και η συναναστροφή του με Αγιορείτες Πατέρες πλούτιζαν την πνευματικότητά του. Με τα συγγράμματά του και την πνευματική του καθοδήγηση ο λαός αναγεννιέται πνευματικά και ο μοναχισμός ανθίζει.

Το 1941 μ.Χ. οι αρχές κατοχής της χώρας του, οι Γερμανοί, τον συλλαμβάνουν, τον περιορίζουν και το 1944 μ.Χ. τον στέλνουν στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Νταχάου στη Γερμανία, όπου υπέστη πάνδεινα βασανιστήρια. Ο δούλος του Κυρίου βάσταζε τα στίγματα του μαρτυρίου στο σώμα του, που όλο είχε γίνει μια πληγή. Μάλιστα δέρμα στην πλάτη και στα πέλματα δεν υπήρχε.

Μετά την απελευθέρωσή του, το Μάιο του 1945 μ.Χ., δεν θέλησε πλέον να επιστρέψει στην πατρίδα του. Το τότε καθεστώς τον θεωρούσε ανεπιθύμητο πρόσωπο. Πήγε, λοιπόν, στην Αμερική και παρά την κλονισμένη υγεία του συνέχισε το φιλανθρωπικό και ιεραποστολικό έργο του Χριστού. Δίδαξε στην ιερατική σχολή της μονής του Αγίου Σάββα στο Λίμπερτβιλ του Ιλλινόις και από το 1951 μ.Χ. εγκαταστάθηκε στη Ρωσική μονή του Αγίου Τύχωνος στην Πενσυλβάνια, όπου καθοδηγούσε τους μοναχούς και διηύθυνε το θεολογικό σεμινάριο της μονής. Οι δυσκολίες και τα προβλήματα δεν τον αποθάρρυναν ποτέ. Αισθανόταν έντονα την παρουσία της Θείας Πρόνοιας στο βίο του και αυτό του έδινε δύναμη, ανδρεία και χαρά.

Η προσευχή του ήταν αδιάλειπτη και έρεε ως ποταμός του παραδείσου. Πενθούσε αβίαστα και έχυνε δάκρυα μετάνοιας, παρακλήσεως, μεσιτείας και δοξολογίας. Προσευχόμενος το πρωί της Κυριακής του έτους 1956 μ.Χ. στο ταπεινό κελί του και προετοιμαζόμενος να λειτουργήσει, κοιμήθηκε με ειρήνη.

Το ιερό του σκήνωμα επέστρεψε στην Σερβία το 1991 μ.Χ.
πηγή

Κύμα εμπρησμών και βεβήλωσης εκκλησιών στην Κρήτη (και αλλού)!...

 
Κρήτη: Βεβηλώνουν εικόνες και τις λερώνουν με περιττώματα

(20 Οκτ. 2013). Οι βανδαλισμοί στις εκκλησίες ξεπερνούν κάθε νοσηρότητα. Κάνουν ακόμα και σεξ μέσα στους ναούς. Συνεδριάζει η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος.

Μετατρέπουν τα ιερά σε χώρους σεξουαλικών οργίων, αφοδεύουν στην Αγία Τράπεζα, σπάνε ή λερώνουν τις εικόνες με περιττώματα,  βεβηλώνουν τοιχογραφίες Αγίων, ζωγραφίζοντας  γεννητικά όργανα!
Οι βανδαλισμοί που καταγράφονται το τελευταίο χρονικό διάστημα σε ξωκλήσια της Κρήτης ξεπερνούν κάθε νοσηρότητα, προκαλούν το κοινό αίσθημα, αναστατώνουν τις τοπικές κοινωνίες  και προβληματίζουν τους ιερείς αλλά και τους Ιεράρχες της μεγαλονήσου.
Η βεβήλωση της εκκλησίας του Αφέντη Χριστού στις Ποταμιές ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε  το ποτήρι της οργής καθώς αποτελεί συνέχεια μίας σειράς περιστατικών ιερόσυλων συμπεριφορών που έχουν καταγραφεί τους τελευταίους μήνες σε διάφορες περιοχές του νησιού, όπως στην Λυγαριά, στην περιοχή της Κνωσού, στα Σπήλια, στις Αρχάνες αλλά και στη Ντία όπου βρέθηκαν χρησιμοποιημένα προφυλακτικά μέσα στο εκκλησάκι της Αναλήψεως του Σωτήρα.
Το φαινόμενο παρακολουθεί με ιδιαίτερη ανησυχία και προβληματισμό η Εκκλησία της Κρήτης που με επιστολή της έχει  ζητήσει την παρέμβαση του Αστυνομικού Διευθυντή Ηρακλείου ενώ το θέμα έχει φθάσει μέχρι τους υπουργούς Προστασίας του Πολίτη και Δικαιοσύνης.
Χαρακτηριστικό της ανησυχίας που υπάρχει είναι ότι το θέμα θα συζητηθεί διεξοδικά στις 12 Νοεμβρίου (2013), οπότε και θα συνεδριάσει η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης. Πληροφορίες του Cretalive αναφέρουν ότι έχει ζητηθεί να υπάρξει πλήρης καταγραφή των περιστατικών αυτών τόσο από την Αρχιεπισκοπή όσο και από τις Μητροπόλεις του νησιού προκειμένου να δοθούν συγκεκριμένα στοιχεία για το μέγεθος του προβλήματος και να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες για την αποτροπή ανάλογων περιστατικών στο μέλλον.
Ιερείς του νησιού δυσκολεύονται ακόμα και να περιγράψουν τις εικόνες ντροπής που έχουν αντικρίσει σε εκκλησάκια των ενοριών τους. Εικόνες λερωμένες με περιττώματα, υβριστικά και χυδαία συνθήματα σε βυζαντινές τοιχογραφίες, σπασμένες εικόνες και τέμπλα, και ευρήματα που καταδεικνύουν ότι κάποιοι μετατρέπουν τα ιερά σε «άνδρα σεξουαλικών οργίων». Τα περιστατικά αυτά ερευνά με ιδιαίτερη προσοχή  η Αστυνομία που δεν αποκλείει σε κάποιες περιπτώσεις οι δράστες να είναι κοινοί.

Το ίδιο και εδώ.

*****

Στο πόδι οι Ποταμιές για το κάψιμο των εικόνων στο ξωκκλήσι 

Μίσος για την Ορθοδοξία από τους βέβηλους στις Ποταμιές

 
(Οκτώβριος 2013). Ένας φανατικός μουσουλμάνος; Ένας σαλεμένος νους; Ή μήπως και τα δύο αυτά στοιχεία χαρακτηρίζουν τον δράστη που κρύβεται πίσω από τον απίστευτο νέο βανδαλισμό που σημειώθηκε στο ξωκκλήσι του Αφέντη Χριστού στις Ποταμιές Πεδίαδος; Για την Αστυνομία η βεβήλωση της μικρής εκκλησίας που αποκαλύφθηκε χθες έγινε από άτομο ή άτομα που έχουν θυμό και για το λόγο αυτό ξέσπασαν στις εικόνες και στα ιερά κειμήλια της Ορθοδοξίας που υπήρχαν στην εκκλησία.
Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που τα εξωκκλήσια της υπαίθρου του Ηρακλείου μπαίνουν στο στόχαστρο ιερόσυλων. Η «Π», στις 6 Σεπτεμβρίου δημοσίευσε εκτενές ρεπορτάζ μέσα από το οποίο καταγράφονταν οι απόψεις ιερέων - εφημέριων εκκλησιών σε χωριά του Ηρακλείου, όπου είχαν σημειωθεί απίστευτες φθορές και βανδαλισμοί ενώ μέχρι και στο ιερό μέσα είχαν αφοδεύσει τότε οι δράστες. Μάλιστα, η Αστυνομική Διεύθυνση Ηρακλείου είχε εκδώσει λίγες ημέρες μετά τη δημοσιοποίηση του θέματος και σχετική διαταγή προς τα αστυνομικά τμήματα, ζητώντας την εκτέλεση περιπολιών για τη φύλαξή των απομακρυσμένων εκκλησιών.
Ο εφημέριος των Ποταμιών πατέρας Αντώνιος Καμπαναράκης ήταν από τους πρώτους που είδαν το μέγεθος της νέας καταστροφής που συντελέστηκε στο γραφικό εκκλησάκι του Χριστού. Κάνει το σταυρό του που η φωτιά δεν επεκτάθηκε και δεν έκαψε το γραφικό εκκλησάκι, το οποίο κοσμείται με απίστευτης ομορφιάς τοιχογραφίες που χρονολογούνται από τον 14ο αιώνα, σύμφωνα με τον πατέρα Αντώνιο.
Το εκκλησάκι βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό των Ποταμιών. Οι δράστες παραβίασαν την κλειδωμένη πόρτα με αιχμηρό αντικείμενο και ανενόχλητοι προχώρησαν στο εσωτερικό του.
«Κατέβασαν τις έξι εικόνες από το τέμπλο και τις πέταξαν μέσα στο ιερό. Έριξαν από πάνω καρέκλες που έσπασαν, το κάλυμμα από την Αγία Τράπεζα κι ένα μαξιλαράκι που χρησιμοποίησαν για προσάναμμα. Στη συνέχεια περιέλουσαν με λάδι τις εικόνες και έβαλαν φωτιά. Ο Θεός μάς λυπήθηκε και η φωτιά δεν επεκτάθηκε στο τέμπλο. Κάηκαν μονάχα οι δύο εικόνες, εκ των οποίων η μια ολοσχερώς, ενώ έριξαν και την άμμο από τα μανουάλια στο πάτωμα» ανέφερε ο ιερέας.
Πρώτη την καταστροφή είδε μια κάτοικος του χωριού, το σπίτι της οποίας βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από την εκκλησία. Νωρίς χθες το πρωί είδε την πόρτα παραβιασμένη και μπαίνοντας στο εσωτερικό είδε τι είχε συμβεί. Αμέσως ενημερώθηκε η αστυνομία και άνδρες του τμήματος Χερσονήσου βρέθηκαν στις Ποταμιές.
Έκτος από τη φωτιά στις εικόνες, ο δράστης έγραψε σε δύο σημεία του τοίχου προτάσεις στα αραβικά, τα οποία όπως μας είπε ο ιερέας, μεταφράζονταν ως «ο Αλλάχ είναι μεγάλος»
Η Αστυνομία έχει κατασχέσει διάφορα αντικείμενα, όπως ένα μπουκάλι με λάδι που χρησιμοποιήθηκε για να φουντώσει η φωτιά. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δράστες δεν έκλεψαν τίποτα από την εκκλησία. Δεν πήραν ούτε τα λιγοστά χρήματα που υπήρχαν στο παγκάρι, αλλά ούτε και τα τάματα, χρυσά και από ασήμι, που υπήρχαν κρεμασμένα στις εικόνες. (...)

*****

Βανδαλισμοί στην εκκλησία του Χριστού στο Πετροκεφάλι ...

(Μάιος 2014). Αντιμέτωποι με ένα αποτρόπαιο θέαμα βρέθηκαν πιστοί που ανηφόρισαν στην εκκλησία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Πετροκεφάλι (Ηρακλείου) την Κυριακή.
Συγκεκριμένα, άγνωστοι ιερόσυλοι περίελουσαν με λάδι το χώρο που ανάβουν τα κεριά και έβαλαν φωτιά με αποτέλεσμα να υποστεί ζημιές η εικόνα του Χριστού που υπήρχε δίπλα, καθώς και ο χώρος μέσα στο εκκλησάκι.
Ακολούθως τα πέταξαν στο αύλιο χώρο του ναού, ενώ οι ιερόσυλοι φαίνεται να έκαναν βανδαλισμούς και στο ιερό του ναού.
Το εκκλησάκι βρίσκεται σε κορυφή λόφου 2 χλμ. νοτίως του Πετροκεφαλίου βρίσκεται το εξωκλήσι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. Οικοδομήθηκε το έτος 1864 (σύμφωνα με επιγραφή που μπορεί κανείς να διακρίνει στο υπέρθυρο της νότιας θύρας του νέου Ναού) στον τύπο της καμαροσκέπαστης βασιλικής.
Λίγα χρόνια αργότερα έγιναν εργασίες αποκατάστασης σε καταστροφές που είχαν προκαλέσει τούρκικοι βανδαλισμοί. Το 1968 υπέστη σοβαρές φθορές μετά από σεισμό και έτσι ανακαινίστηκε εκ θεμελίων (μονάχα η Αγία Τράπεζα παρέμεινε ανέπαφη) σε διαστάσεις 9,5Χ4,5μ. Το τέμπλο και οι εικόνες είναι σύγχρονες του Ναού.


 
Τα τελευταία χρόνια πολλοί πιστοί παρευρίσκονται και συμμετέχουν στην Ιερή πορεία του Τιμίου Σταυρού που έχει καθιερωθεί και λαμβάνει χώρα τη Μεγάλη Παρασκευή. Οι πιστοί έχοντας ως αφετηρία τον Ι. Ναό του Αγ. Πνεύματος συνοδεύουν με έντονη θρησκευτική κατάνυξη το Σταυρό του Μαρτυρίου έως το εξωκλήσι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος.

*****

Περιττώματα στις εικόνες του Χριστού στο οροπέδιο της Νίδας (Ψηλορείτης)

« Να μη ξαναδεί άνθρωπος αυτό που είδαμε εμείς ομπρός μας…» Συγκλονισμένος ο βοσκός Αριστος Σταυρακάκης, μιλάει στην ΑΝΩΓΗ για την θλιβερή εικόνα της βεβήλωσης που αντίκρισε στην εκκλησία της Αναλήψεως στη Νίδα 
 

Φωτο από εδώ

(Σεπτέμβριος 2014). Μεγάλη αναταραχή, αλλά και έντονη οργή έχει προκαλέσει σε όλα τα Ανώγεια η πρωτοφανής και απαράδεκτη βεβήλωση της μικρής εκκλησίας της Αναλήψεως στον κάμπο της Νίδας στην θέση ”Χριστού”, λίγες δεκάδες μέτρα μακριά από το σπήλαιο του Ιδαίου Άντρου. Η αφόδευση σε ιερό χώρο και τα κόπρανα πάνω σε εικόνες του Χριστού αποτελούν πρωτοφανές περιστατικό σε πανελλήνιο επίπεδο που προκαλεί αγανάκτηση αλλά και θλίψη για την μικρότητα κάποιων που δεν σέβονται τα πιστεύω και τη θρησκεία του συνανθρώπου τους.
Η ΑΝΩΓΗ συνάντησε και συνομίλησε με τον Ανωγειανό βοσκό που πρώτος είδε τα αίσχη που είχαν συμβεί στο μικρό εκκλησάκι μαζί με τη γυναίκα του.
Ο Άριστος Σταυρακάκης (Βασιλέα) μας μίλησε με χαραγμένη στο βλέμμα και στον τόνο της φωνής του την οργή αλλά και την απέχθεια για αυτούς που έκαναν αυτή τη πράξη. Αυτός ήταν ο βοσκός που μαζί με τη γυναίκα του Αγάπη, αντίκρισαν το αποτρόπαιο θέαμα στην μικρή εκκλησία. Ένας ναός που βρίσκεται στη Νίδα για πάνω από 150 χρόνια, και ο Άριστος, βοσκός εκεί για παραπάνω από μισό αιώνα, όπου για πρώτη φορά στη ζωή του βλέπει ιδίοις όμμασι τέτοιο απίστευτο περιστατικό.
Τι είδε όμως το βράδυ της Κυριακής ο Άριστος. Η αφήγηση του είναι χαρακτηριστική.
”Περίπου στις 11 το βράδυ την Κυριακή είδα αυτό  αίσχος μαζί με τη γυναίκα μου. Παρόλο που είχα δρομολόγιο στην Πεδιάδα Ηρακλείου την άλλη μέρα, ήτανε σαν να μπήκε φωθιά μέσα μου μόλις είδα αυτά τα αίσχη. Ακόμη εδά που σου μιλώ δεν έχω πάει ακόμη στο σπίτι μου. Δεν αισθανόμουνα καλά λέω, στην εκκλησία τώρα να υπάρχουν αυτά τα πράματα δεν είναι σωστό να βγαίνουνε ανθρώποι να τα θωρούνε.. Και λέω, να πάρω θέλει (=θα πάρω) τη γυναίκα μου πρωί πρωί να πάμε να ξεβρομίσουμε την εκκλησία. Εγώ το είδα τη Κυριακή με τη γυναίκα μου, δε γατέχω μπορεί και να 'χε γίνει αυτό το Σάββατο, δε μπορώ να το ξέρω αυτό.
Δεν εμπορούσα να θωρώ την εκκλησία έτσα. Ξημερώματα ήταν με τη γυναίκα μου που επήγαμε να τη καθαρίσουμε. Ενάψαμε τα κεριά για να θωρούμε και να καθαρίσουμε. Επήγα με τη γυναίκα με γάντια και εγώ με μια σπάτουλα. Και τα βγάναμε όξω. Mιλούμε εδά για όγκο. Σαν να πιάσεις πηλό και να το αφήσεις και να πομείνει εκειά. Ήθελε δουλειά για να βγει..”. 
Στην ερώτηση μας τι αντίκρισε όταν μπήκε μέσα στην εκκλησία ο Άριστος Σταυρακάκης περιγράφει:
”Στην Αγία Τράπεζα είναι ένα υφαντό της εκκλησίας και έχουνε κατουρήσει στη μέση-μέση εκεί. Μιλούμε για ποσότητα, αυτό όλο δεν ήτανε ενός ανθρώπου, μπορεί να ήτανε τρεις και τέσσερις. Μετά επιάσανε το εικονισματάκι με ένα νάιλον  που το βρήκανε μέσα στην εκκλησία και το κρατούσανε και σαν τη σπάτουλα το χρησιμοποιήσανε και βρομέζανε τα πρόσωπα των Αγίων.Τσι τοίχους δεν τσι βρομίζανε, μόνο κατά λάθος να των έφευγε λίγο, όχι επίτηδες. Όλες όμως οι εικόνες που ήτανε στο ιερό της εκκλησίας ήτανε μουντζουρωμένες στη μούρη, στο πρόσωπο. Και μετά από ένα θυμιατό που επήρανε με το κάρβουνο που είχε εγράψανε καθαρά χωρίς ορθογραφικά λάθη αυτό με το Δια, και το τονίζω αυτό, ούτε βοσκοί ήσανε, ούτε Ανωγειανοί, στο εγγυούμαι εγώ αυτό το πράμα.
Το "φάτε σκ..α κερνάει ο Δίας" το γράψανε στην Αγία Τράπεζα από πάνω, εκεί που είναι το στρογγυλό. Πεντακάθαρα το γράψανε αυτό με το κάρβουνο και μετά τα βάλανε όλα, κάρβουνο και εικόνες, στην κολυμπήθρα…”. (...)

Περισσότερα εδώ.

Η κωμικοτραγική αυτή φωτογραφία (από εδώ) φανερώνει το μέγεθος της πνευματικής μας σύγχυσης! Στην ίδια σελίδα κουτσομπολιά, πορνογραφικές φωτογραφίες και δήθεν ενδιαφέρον για την εκκλησία του Ιησού Χριστού!... Δεν αποκλείεται βεβαίως οι ίδιοι οι συντελεστές της εφημερίδας ν' αγαπάνε αληθινά το Χριστό. Αλλά ας κάνουν ένα δώρο στον εαυτό τους - τους παρακαλώ - κι ας σκεφτούν αν Εκείνος θα ήθελε απ' αυτούς να έχει τέτοιο χαρακτήρα η εφημερίδα τους... 

*****

Αντιχριστιανικά συνθήματα στο μητροπολιτικό ναό του Ρεθύμνου

(13 Δεκεμβρίου 2015). Το κείμενο εδώ:

Ούτε ιερό ούτε όσιο! Βεβήλωσαν την Μητρόπολη Ρεθύμνου οι άθεοι παρακρατικοί μπαχαλάκηδες που προστατεύει η αριστερά

*****
 
Και το πιο πρόσφατο (25 Φεβρουαρίου 2016):
 
Φωτιά στα γραφεία του ναού του Αγίου Κωνσταντίνου στο Ρέθυμνο

Φωτιά εκδηλώθηκε τις πρωινές ώρες στον Άγιο Κωνσταντίνο και συγκεκριμένα στα γραφεία και την αίθουσα εκδηλώσεων του ναού, που βρίσκονται στον περίβολο της εκκλησίας στην περιοχή του Κουμπέ στο Ρέθυμνο.
Από τις πρώτες εκτιμήσεις εικάζεται ότι πρόκειται για εμπρησμό καθώς παράθυρο της αίθουσας των εκδηλώσεων βρέθηκε σπασμένο και σύμφωνα με τις ενδείξεις μέσω αυτού μπήκαν και βγήκαν ο δράστης ή οι δράστες.
Την πυρκαγιά είδε και ειδοποίησε την πυροσβεστική ο νεωκόρος του ναού όταν πήγε να ανοίξει τα γραφεία.
Ωστόσο, σε χώρο δίπλα στα γραφεία από όπου ξεκίνησε η πυρκαγιά, γίνονταν η προετοιμασία για τα συσσίτια του Αγίου Κωνσταντίνου που λόγω της φωτιάς προσωρινά σταματούν τη λειτουργία τους.
Την προανάκριση έχει αναλάβει το ανακριτικό τμήμα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ρεθύμνου.

*****
 Φυσικά, η Κρήτη δεν είναι μόνη της. Σταχυολογούμε δυο ειδήσεις, ενώ υπάρχουν κι άλλες, από άλλες περιοχές της πατρίδας μας.

Αναρχικοί βεβήλωσαν παρεκκλήσι στην Θεσσαλονίκη και έσβησαν με σπρέι τα πρόσωπα των Αγίων! Πλήρης αδιαφορία από Αρχές και ΜΜΕ

Κράτος εν κράτει οι άθεοι κουκουλοφόροι: Έσπασαν τα γραφεία της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης και τραυμάτισαν εργαζόμενο

*****

 
Για το πρόσφατο κρούσμα στο Ρέθυμνο, Ρεθύμνιος θεολόγος έγραψε στον τοπικό τύπο:

Ο εμπρησμός των συσσιτίων του Αγίου Κωνσταντίνου στο Ρέθυμνο

Οι τραμπουκισμοί ενάντια στις εκκλησιές μας, δηλαδή ενάντια στην ψυχή και την καρδιά του λαού μας, συνεχίζονται και, όπως μπορούμε να υποθέσουμε, θα αυξηθούν, καθώς αυξάνεται το μένος κατά της Εκκλησίας στα ΜΜΕ και σε χιλιάδες ηλεκτρονικές σελίδες του Διαδικτύου και των «μέσων κοινωνικής δικτύωσης»…

Το Σεπτέμβριο του 2014 κάποιοι μαγάρισαν το εξωκλήσι της Αναλήψεως του Χριστού στον Κάμπο της Νίδας, αφοδεύοντας («κάνοντας την ανάγκη τους») πάνω στην εικόνα του Χριστού.

Το Μάιο του 2014 είχε πυρποληθεί και το ιστορικό εξωκλήσι της Μεταμόρφωσης του Χριστού στο Πετροκεφάλι Καινουργίου (Μεσαρά). Τον Οκτώβρη του 2013 είχε γίνει εμπρησμός στην εκκλησία του Αφέντη Χριστού στις Ποταμιές Πεδιάδος και πριν απ’ αυτό είχαν καταγραφεί ανάλογα περιστατικά στη Λυγαριά, στην περιοχή της Κνωσού, στα Σπήλια, στις Αρχάνες, αλλά και στη Ντία.

Οι εκκλησιές του Ρεθύμνου συνεχώς γίνονται στόχος όχι μόνο διαρρηκτών που αρπάζουν μέχρι και το κουτί εισφορών για το Φιλόπτωχο, αλλά και δήθεν «αντιεξουσιαστών», που θεωρούν καλό να γράφουν στους εξωτερικούς τοίχους των ναών μας αντιχριστιανικά συνθήματα. Στην περιοχή του ΤΕΙ Κρήτης π.χ., στα Περιβόλια (όπου μένω), το ιστορικό και θαυματουργό εκκλησάκι των αγίων Νικολάου και Χαραλάμπους συνεχώς πέφτει θύμα τους, σαν να μην ενώθηκε αιώνες ολόκληρους μέσα σ’ αυτό η κοινωνία των Περιβολίων, γιορτάζοντας τους αγίους της. Προφανώς, δεν αξίζει λίγη τιμή αυτή η κοινωνία και η καρδιά της, το μικρό μας εκκλησάκι, που βρίσκεται ανάμεσα σε τέσσερα σχολεία. Τέσσερα σχολεία, γεμάτα μαθητές και φοιτητές, που όμως πότε ξεδίψασαν τη διψασμένη ψυχή τους (μέσα στην έρημο της τεχνολογίας, όπου περιφέρονται ζαλισμένοι) ανάβοντας ένα κεράκι στην Παναγία;

Το εκκλησάκι αυτό κάηκε κιόλας μια φορά, αλλά δεν ξέρω αν επρόκειτο για εμπρησμό ή ατύχημα. Ως εκ θαύματος, οι ιστορικές εικόνες του τέμπλου δεν έπαθαν ζημιά.

Αποκορύφωμα του μίσους των «αντιεξουσιαστικών» στοιχείων (που επιβάλλουν τη δική τους εξουσία ενάντια στον αληθινό αντιεξουσιαστή Ιησού Χριστό και στο λαό μας, που Τον αγαπά και Τον σέβεται) οι πρόσφατες βεβηλώσεις του ναού της Μεγάλης Παναγίας με αισχρά και βλάσφημα συνθήματα.

Τώρα, στις 25 Φεβρουαρίου 2016, κάποιοι πυρπόλησαν τα γραφεία του ναού των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (του αγίου που υπέγραψε το πρώτο διάταγμα ανεξιθρησκίας και της αγίας που αναζήτησε και βρήκε στο σταυρό της θυσίας του Ιησού Χριστού). Ο χώρος αυτός δεν είναι γραφεία μιας «γραφειοκρατικής υπηρεσίας», που διεκπεραιώνει γάμους, βαφτίσια, κηδείες και μνημόσυνα, αλλά κέντρο ανθρωπιστικής προσφοράς και χώρος μαγειρείου, από το οποίο προμηθεύονται καθημερινά φαγητό δεκάδες αναγκεμένες οικογένειες του τόπου μας.
Αυτές οι οικογένειες είναι τα πραγματικά θύματα του φανατισμού των άγνωστων δραστών. Τους «συγχαίρουμε» και τους προσκαλούμε με αληθινή αγάπη στη θεία λειτουργία, όπου ο Ιησούς προσκαλεί όλους τους κουρασμένους και πονεμένους, που νομίζουν ότι είναι εχθροί Του.

Αυτός είναι ο νέος κόσμος, ο «ελευθερωμένος» από τη θρησκεία και την Εκκλησία, που δεν χρειάζεται τους παπάδες, αλλά τα tablets και τα smartphones του. Ο κόσμος των συνανθρώπων μας χωρίς ρίζες και πίστη, χωρίς αγάπη και ελπίδα, των ανθρώπων που αργοσβήνουν από κατάθλιψη και προσπαθούν να ξεδιψάσουν με τα λασπόνερα της κοινωνίας.

Ο κόσμος των παιδιών μας.

Ας αφήσουμε λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες, τα παιδιά μας χωρίς Χριστό. Μην τα πηγαίνουμε στην εκκλησία, μην τους μιλάμε για το Χριστό, μη γιορτάζουμε τη γιορτή του αγίου τους ή, κι αν τη γιορτάζουμε, μην τα πηγαίνουμε στην εκκλησία και μην τους λέμε τίποτα για τη ζωή και την ιστορία αυτού του αγίου. Ας τα κρύψουμε αυτά απ’ τα παιδιά μας, είναι «επικίνδυνα». Μην προσευχόμαστε εμείς οι ίδιοι, ώστε να μη μάθουν και τα παιδιά μας να προσεύχονται, μόνο να γκρινιάζουν κατά του Θεού, που «δεν παίρνει την πείνα και τη δυστυχία απ’ τον κόσμο». Μη νηστεύουμε, μην εξομολογούμαστε, μη μεταλαβαίνουμε, ώστε να μη μάθουν κι αυτά να κάνουν τέτοια «ξεπερασμένα» και «περιττά» πράγματα.

Ας τα πάρουμε κι από το μάθημα των Θρησκευτικών, δηλώνοντας ψευδώς ότι δεν είναι χριστιανοί (δηλαδή κάνοντάς τα ν’ αρνηθούν το Χριστό, χωρίς να τα απειλεί κανείς, την ώρα που στη Συρία, το Πακιστάν, τη Νιγηρία, την Κένυα και άλλες χώρες, χριστιανοί σφάζονται χωρίς να Τον αρνούνται). Ας τα μεγαλώσουμε σαν άθεους. Κι ας απολαύσουμε τους καρπούς μας.

Οι γραμμές αυτές σέρνονται στην οθόνη ενός υπολογιστή το μεσημέρι της Κυριακής του Ασώτου. Ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας Ντοστογιέφσκι μεταστράφηκε στο χριστιανισμό (ενώ ήταν άθεος) όταν διάβασε αυτό το κομμάτι από το κατά Λουκάν ευαγγέλιο, κεφ. 15. Εσείς, εμείς, δε χρειάζεται να έχουμε την Καινή Διαθήκη στο σπίτι μας. Αρκεί να έχουμε φανταχτερά περιοδικά αστρολογίας ή showbiz στο κομοδίνο μας και μπόλικες selfies στο λογαριασμό μας στο Facebook. Ας ψάχνουμε μετά ειδικούς, για να γιατρέψουμε τα παιδιά μας από τον εθισμό στα ηλεκτρονικά παιχνίδια, στο Διαδίκτυο και στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης και για να τα προστατέψουμε από την ηλεκτρονική τρομοκρατία, που μπορεί να τα οδηγήσει στο ψυχιατρείο ή στην αυτοκτονία…

Κι όμως η λύση είναι πολύ κοντά μας. Αλλά προτιμάμε να την καίμε, αντί να περάσουμε την πόρτα της ως απόγονοι ορθόδοξων χριστιανών και ως καλεσμένοι να βασιλέψουμε μαζί με το Χριστό στη βασιλεία των ουρανών.

Ποιος έκαψε το χώρο των συσσιτίων του Αγίου Κωνσταντίνου; Ας μου επιτραπεί μια ερασιτεχνική ετυμηγορία: ολόκληρη η κοινωνία τον έκαψε.

Η κοινωνία που περιφρόνησε ή και μίσησε τον απόλυτο Θεό της Αγάπης και συνεχίζει να Τον σταυρώνει, χωρίς να Του επιτρέπει ν’ αναστηθεί στις καρδιές των μελών της.

Έρχεται Μεγάλη Σαρακοστή. Χαιρετισμοί της Παναγίας. Προηγιασμένες. Απόδειπνα. Μεγαλοβδομάδα. Νηστεία. Εμείς απ’ όλα αυτά κρατάμε μόνο μια λέξη: Καρναβάλι. Πόσες δεκάδες άνθρωποι θα πάνε φέτος στο νοσοκομείο λόγω μέθης την ημέρα του ένδοξου Ρεθεμνιώτικου Καρναβαλιού;

Έστω. Αλλά μετά το Καρναβάλι, έλα στην εκκλησία. Έρχεται Μεγάλη Σαρακοστή, τέλος πάντων, με ένα σωρό όμορφες λειτουργίες στις εκκλησιές μας (μελαγχολικές, αλλά και χαρμόσυνες, ανοιξιάτικες), στις εκκλησιές των Ελλήνων, των Ρεθεμνιωτών, των ορθοδόξων όλων των λαών (οι Σύριοι, οι Αιγύπτιοι, οι Αλβανοί, οι Βούλγαροι κ.τ.λ. δεν είναι όλοι μουσουλμάνοι, ξέρετε). Ας τις επισκεφτούμε κι αυτές. Κάποιος μας περιμένει εκεί και έχει κάτι να μας πει, αγκαλιάζοντάς μας με τα πληγωμένα και δοξασμένα χέρια Του.

 
Επίλογος του blog μας:

Έπεται συνέχεια. Η προπαγάνδα κατά της Εκκλησίας φαίνεται ότι πιάνει τόπο. Σε συνδυασμό, κατά τη γνώμη μας, με την ολιγωρία της Εκκλησίας να αγωνιστεί όπως πρέπει για το λαό της. Πολύ φοβούμαστε ότι κάποια μέρα οι ηγέτες της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ελλάδα θα ξυπνήσουν χωρίς κεφάλι. Και το  χειρότερο, ίσως δεν γίνουν ούτε μάρτυρες, γιατί μάλλον οι ίδιοι θα έχουν προκαλέσει τους δράστες.
Ένα σύμπτωμα: βλέπουμε την Εκκλησία να φωνασκεί όταν θίγονται στενά θρησκευτικά / εκκλησιαστικά ζητήματα ή ζητήματα σεξουαλικής (μόνο) ηθικής, αλλά δεν την ακούμε να φωνασκεί εξίσου έντονα για την προδοσία και την εξουθένωση του λαού μας. Πώς λοιπόν περιμένει σεβασμό απ' αυτό τον ζαλισμένο και παραπλανημένο λαό;
Έχει ο Θεός. Προτρέπω να διαβάσουμε και αυτό το ιστορικό προηγούμενο και, αν θέλουμε, να ετοιμαζόμαστε:

Εκτός νόμου Εκκλησία με κρυφούς Ιερείς! Η κρυφή και διωκόμενη «Εκκλησία των Κατακομβών» στην αθεϊστική Ρωσία (ΕΣΣΔ).

 

πηγή 

Τι σημαίνει ψυχοσάββατο;

Η Εκκλησία μας στρέφεται με ιερή συγκίνησι στους τάφους και θυμάται τους νεκρούς. Ποιους νεκρούς; Οι νεκροί είνε πολλοί. Οι νεκροί, που είνε θαμμένοι εδώ στα κοιμητήρια είνε πιο πολλοί από τους ζωντανούς που βρίσκονται στην πόλι. Έχουμε δύο πόλεις· η μία αποτελείται από τους ζώντας, και η άλλη από τους κεκοιμημένους. Η μικρή πόλις που αποτελείται από τους ζώντας πόσοι είμαστε; Μερικές χιλιάδες; Είμαστε μειοψηφία. Η μεγάλη πόλις, η απέραντη πόλις, είνε το νεκροταφείο. Πάνω από ένα εκατομμύριο είνε θαμμένοι εκεί μέσα. Εμείς είμαστε η μειοψηφία, αυτοί είνε πλειοψηφία.

Αυτούς λοιπόν τους νεκρούς, που καθένας κατά διαφορετικό τρόπο απήλθαν από τον κόσμο τούτο, μνημονεύει σήμερα η Εκκλησία. Άλλοι από αυτούς πέθαναν νήπια –και αυτά είνε τα μακάρια πνεύματα–, άλλοι πέθαναν γέροντες ασπρομάλληδες. Άλλοι πέθαναν μέσα στο σπίτι, και άλλοι έξω στους δρόμους η στα βουνά. Άλλοι πέθαναν στην ξηρά, άλλοι στη θάλασσα. Άλλοι πέθαναν με φυσικό θάνατο, άλλοι από διάφορα δυστυχήματα η τους έφαγαν τα θηρία της ερήμου.

Όλους αυτούς τους θυμάται σήμερα η Εκκλησία. Θυμάται όμως και κάποιους άλλους........
Τώρα λησμονούν και τους νεκρούς!

Αν πάτε στην Ιαπωνία, θα δήτε ότι τιμούν πολύ τους νεκρούς. Τα νεκροταφεία τους είνε περιβόλια, άλση ωραιότατα. Και όταν βαπτίζωνται η όταν στεφανώνωνται, τις σπουδαιότερες δηλαδή στιγμές της ζωής τους, οι Γιαπωνέζοι πηγαίνουν στα νεκροταφεία και προσεύχονται στους τάφους των νεκρών.

Εμείς…· θα έλεγα μια σκληρή λέξι, αλλά δεν την λέω. Κτηνώδης είνε η κατάστασις. Γίναμε αγριώτεροι από όλους. Λησμονήσαμε τους νεκρούς. Χορτάριασαν τα μνήματα. Απαίσια είνε η όψι των νεκροταφείων μας –πλην ελαχίστων–, ούτε ένα μπουκέτο λουλούδια δεν τους πάμε. Παίρνει το παιδί η το εγγόνι την περιουσία εκείνων, που κοπίασαν για να ζη αυτός τώρα ευτυχής, και δεν τους ανάβει ένα κερί. Υπάρχουν πολλοί κεκοιμημένοι που τους έχουν λησμονήσει οι πάντες.

Αλλ᾿ εδώ είνε το μεγαλείο της Εκκλησίας. Εάν όλος ο κόσμος τους λησμονή, δεν τους λησμονεί όμως η μάνα· ναί, η μάνα. Ποια είνε η μάνα, ειδικώς σ᾿ εμάς τους Έλληνες; Εάν για άλλους λαούς των Βαλκανίων, τους Σέρβους και τους Ρουμάνους και τους Βουλγάρους και τους Ρώσους που είνε κι αυτοί ορθόδοξοι, εάν γι᾿ αυτούς η Εκκλησία είνε μια φορά μάνα, για εμάς τους Έλληνες είνε χίλιες φορές μάνα, η «γλυκειά μάνα» μας, όπως έλεγε ο Κρυστάλλης.

Αυτή η μάνα λοιπόν δεν λησμονεί τα παιδιά της. Αν σε λησμονήση ο άντρας, σε λησμονήση η γυναίκα, σε λησμονήση το παιδί σου, η Εκκλησία δεν σε λησμονεί. Τέτοια αγία ημέρα αναπέμπει δέησι υπέρ όλων των νεκρών, και ιδίως των νεκρών εκείνων τους οποίους λησμόνησαν οι συγγενείς τους και δεν τελούν μνημόσυνα γι᾽ αυτούς. Υπέρ όλων αυτών τελεί σήμερα το μνημόσυνο.

Είναι επικίνδυνοι - Ο Τσαβούσογλου τους δίνει μαθήματα στην Αθήνα - Έρχεται η ώρα της αντίδρασης...

Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών:

«Αν οι μετανάστες έχουν βρει άσυλο σε σημείο που διαφωνούμε ακόμη και σε νησιά για τα οποία διαφωνούμε εκεί θα πρέπει να συνεργαστούμε για να τους σώσουμε. Δεν πρέπει να κάνουμε τη συζήτηση 'είναι δικό μου νησί, είναι δικό σου νησί' αφήνοντάς τους να πεθάνουν.»

Καμαρώστε την απάντηση Κοτζιά:

«Όσον αφορά τα προβλήματα στο Αιγαίο, οι διερευνητικές γίνονται γι' αυτόν ακριβώς το λόγο. Για να συμφωνήσουμε πώς θα τα υπερβούμε.»

Αν δεν καταλάβατε, οι απαράδεκτες διεκδικήσεις της Τουρκίας, έγιναν "προβλήματα στο Αιγαίο".

Το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι η αδυναμία του πολιτικού συστήματος να υπερασπιστεί την πατρίδα και τα εθνικά μας συμφέροντα

Του Σάββα Καλεντερίδη

Η περιπέτεια της Ελλάδας ξεκίνησε το 2009, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου, αντί να σκεφτεί το καλό της χώρας, που απαιτούσε εθνική υπευθυνότητα και κοινή προσπάθεια, αν όχι από όλες τις πολιτικές δυνάμεις τουλάχιστον από τα κόμματα εξουσίας, οδήγησε τη χώρα σε εκλογές, χρησιμοποιώντας τη δυνατότητα που του έδινε το Σύνταγμα να ρίξει την κυβέρνηση.

Στη συνέχεια, οδήγησε τη χώρα στο μνημόνιο, κάτω από συνθήκες που είναι εθνική ανάγκη να διερευνηθούν και να διευκρινιστούν, αφού ο δρόμος αυτός έβαλε την πατρίδα μας σε έναν δρόμο που ίσως αποδειχτεί ότι είναι χωρίς γυρισμό, υπό την έννοια ότι η Ελλάδα την επόμενη της κρίσης, θα είναι μια άλλη, πολύ διαφορετική Ελλάδα από εκείνη που γνωρίζαμε πριν την κρίση.

Τότε, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου έβαζε την Ελλάδα στο «φέρετρο» των μνημονίων, το άλλο κόμμα εξουσίας, με ηγέτη τον Αντώνη Σαμαρά, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάδειξη αλλά και στη νομιμοποίηση του κινήματος των αγανακτισμένων στην ελληνική κοινωνία, ένα κίνημα που έπαιξε το ρόλο του άλλου «δούρειου ίππου» για την καταστροφή της Ελλάδας, που βιώνουμε αυτά τα έξι χρόνια.

Κι αυτό γιατί αν υποθέσουμε ότι υπήρχαν κάποια ντόπια και ξένα συμφέροντα που ήθελαν την καταστροφή και τη λεηλασία της Ελλάδας, τα συμφέροντα αυτά, για να εκπληρώσουν τους σκοπούς τους, ήθελαν μια διχασμένη Ελλάδα στη βάση ενός κίβδηλου και απολύτως καταστροφικού διλήμματος μνημόνιο-αντιμνημόνιο και άρα, κάθε φορά μια αδύναμη κυβέρνηση, η οποία δεν θα μπορούσε να υπερασπιστεί τα εθνικά συμφέροντα ούτε να εφαρμόσει αποτελεσματικά ένα πρόγραμμα που θα έβγαζε τη χώρα από την κρίση.

Και για όσους πολιτικά ανόητους προσπαθούν να επιρρίψουν τις ευθύνες σε ξένους και άλλους παράγοντες και όχι στις δικές τους καταστροφικές και προδοτικές επιλογές, καλό είναι να δουν με προσοχή το παράδειγμα της Κύπρου, όπου οι πολιτικές δυνάμεις, μετά από μια απόπειρα… επαναστατικής γυμναστικής που κράτησε μόνο μια εβδομάδα, κλείστηκαν σε μια αίθουσα και κάθησαν γύρω από το τραπέζι του Εθνικού Συμβουλίου, αποφασίζοντας να μείνουν ενωμένοι γύρω από ένα σκοπό. Να βγάλουν την Κύπρο από την κρίση και τα μνημόνια και το πέτυχαν.

Στην Ελλάδα, η ανευθυνότητα, η εξουσιομανία και ο οπορτουνισμός, πρυτάνευσαν του πατριωτικού καθήκοντος, με αποτέλεσμα ξένα και ντόπια συμφέροντα να βρουν τη χρυσή ευαιρία που περίμεναν για να λεηλατήσουν την Ελλάδα.

Αυτά τα έξι χρόνια η συνεχιζόμενη κρίση από τη μια πλευρά διέλυσε το πολιτικό σύστημα και τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας, όπως αυτά είχαν διαμορφωθεί μετά τη Μεταπολίτευση, και από την άλλη ανέδειξαν ριζοσπαστικές δυνάμεις που κινούνται μέσα στο λεγόμενο αντιμνημονιακό τόξο, οι οποίες και κατέλαβαν την εξουσία, ακολουθώντας ακριβώς τον ίδιο καταστροφικό δρόμο που ακολούθησε ο Γιώργος Παπανδρέου, δηλαδή, έρριξαν την κυβέρνηση, με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Όμως, παρότι οι προηγούμενες πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν τη χώρα από το 1974 μέχρι το 2010, που αρχίζει η εποχή των μνημονίων, έκαναν σοβαρά λάθη, όπως η υπερχρέωση της χώρας, η κομματικοποίηση του κράτους και η αδυναμία καταπολέμησης της διαφθοράς, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι είχαν ένα μίνιμουμ σοβαρότητας και δεν οδήγησαν τη χώρα στην πλήρη διάλυση.

Από τη στιγμή που ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της χώρας οι δυνάμεις του λεγόμενου αντιμνημονιακού τόξου, η Ελλάδα έχει μπει σε μια πορεία διάλυσης.

Το εξάμηνο της λεγόμενης διαπραγμάτευσης, που η πατρίδα μας εξευτελίστηκε διεθνώς από έναν ανίκανο πρωθυπουργό και έναν ανόητο υπουργό οικονομικών, κατέληξε σε ένα φιάσκο που θα μείνει στην ιστορία, ένα φιάσκο που επιστεγάστηκε από το προδοτικό δημοψήφισμα, τον έλεγχο κεφαλαίων και το ξεπούλημα των τραπεζών, που οδηγεί στον πλήρη αφελληνισμό την οικονομία της πατρίδας μας.

Η πολιτική της κυβέρνησης στο προσφυγικό-μεταναστευτικό οδηγεί την πατρίδα μας στην ισλαμοποίηση και ακυρώνει στην ουσία το νόημα αλλά και τα αποτελέσματα της Επανάστασης του 1821.

Το κυριώτερο, ενώ η κυβέρνηση οδηγεί την πατρίδα στην καταστροφή, το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα είναι αδύναμο να αντιδράσει και ο λαός παρακολουθεί απαθής τη διάλυση της χώρας.

Όμως, ήλθε ο καιρός οι πολίτες να αναλάβουν τις ιστορικές ευθύνες που τους αναλογούν και να αντιδράσουν, για να σωθεί η χώρα. Δεν μπορεί να παραμένουμε απαθείς στην καταστροφή της Ελλάδας. Πρέπει να αντιδράσουμε.

Δημοκρατία

Ἑλληνορθόδοξος Ὁδηγὸς στὸν λαβύρινθο τῶν σημερινῶν Σχολικῶν Βιβλίων

ΕΔΩ

ΤΟ ΣΑΤΑΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΑΝΕΛ ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΕΞΕΛΙΞΗ!ΑΝ ΔΕΝ ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΧΩΡΑ Ο ALEXIS ΔΕΝ ΤΟ ΚΟΥΝΑ ΑΠΟ ΤΗ ΚΑΡΕΚΛΑΡΑ ΤΟΥ!

 
Από το κακό στο χειρότερο πάμε
Απο τη μια μεριά έχουμε μπει σε μια κατάσταση που πλέον τα λεγόμενα Hot-Spots απο σκηνές απο προσωρινά να γίνονται μόνιμα και όποιος πιστεύει το αντίθετο πλανάται πλάνην οικτρά !

Μόλις προχθες η Κυβέρνηση αναγκάστηκε να παραδεχθεί οτι τα Κέντρα Κράτησης των Λαθρομεταναστών πρέπει να λειτουργήσουν αλλά το σύνολο των πολιτικών που απαρτίζουν τον Σύριζα έχουν αντίθετη άποψη …Αν το εφαρμόσει μένει να το δούμε !

Την ίδια ώρα βουλευτές της κυβέρνησης τάζουν στους «κοντινούς “ψηφοφόρους τους να κάνουν υπομονή γιατί έρχονται προσλήψεις πάνω απο τρεις χιλιάδες κατά άλλους πέντε μαζί με τους έκτακτους της ΕΛ.ΑΣ και του Λ/Σ !

Το οικονομικό επιτελείου προσδοκά στα χρήματα που έρθουν στην Ελλάδα απο την Ε.Ε υπο την κάλυψη της ανθρωπιστικής βοήθειας …Αλλά δεν υπολογίζει την ζημιά απο τον τουρισμό !
Όμως το χειρότερο σενάριο που ξεδιπλώνεται μπροστά μας και η ευθύνη του προέδρου των ΑΝΕΛ θα είναι τεράστια …. 

Κυβερνητικοί παράγοντες προσπαθούν να μας πούνε (Μουζάλας) …Ότι η λαθρομετανάστευση θα λύσει το δημογραφικό μας πρόβλημα !

Με απλά λόγια να θυμίσουμε το νόμο για την απόδοση της Ιθαγένειας που ψήφισε αυτήν εδώ η κυβέρνηση που λέει οτι σε 5 χρόνια όποιος μένει στην Ελλάδα αυτόματα παίρνει την Ελληνική Ιθαγένεια !

Ο Σύριζα προσδοκά σε 150.000 με 200.000 χιλ νέους έτοιμους ψηφοθόρους αδιαφορώντας για την Ελλάδα ενώ οι ο γυναικολόγος Μουζάλας δεν μας λέει κάτι πολύ απλό ή δεν το καταλαβαίνει !

Όλοι αυτοί είναι οπαδοί του Ισλάμ νέοι άνθρωποι κάτω των 35 ετών και μικρά παιδιά μια έτοιμη γενιά και μια ακόμη να ετοιμάζεται …Έμπειροι στο πόλεμο αφού τον έχουν ζήσει για τουλάχιστον 4 χρόνια!

Πόσο εύκολα αυτοί θα φανατιστούν από Ιμάμηδες και Μουλάδες του Ισλάμ ; όταν η κατάσταση θα αρχίσει να ξεφεύγει γιατί η Πρόνοια που δείχνει η Ελλάδα θα τελειώσει γιατί δεν θα υπάρχουν τα ανάλογα κονδύλια …Αλλά δεν βλέπουν λίγο μακρύτερα απο την μύτη τους !

Η ισλαμοποιήση της Ελλάδος και Ελληνοποίηση των Λαθρομεταναστών θα είναι το τελειωτικό σχέδιο για την μετάλλαξη της Ελλάδας και τότε δεν θα υπάρχει γυρισμός …Αν και ο Σύριζα προσδοκά σε ψήφους , θα έχει την τύχη του Πασόκ με την ελληνοποίηση των Αλβανών (ΓΑΠ)!

Eλπίζουμε να βγούμε ψεύτες..

 

με πήρε απόψε η ευωδιά νερατζανθών· η άνοιξη έρχεται στην ώρα της·

τι κι αν είμαστε άποροι, χέρσοι, θεσμικά και πολιτισμικά ανοχύρωτοι, απελπιστικά χρεωμένοι και ηθικά πτοημένοι, διάτρητοι, ετοιμόρροποι στους πέντε ανέμους; σαν να μη φτάνει η πικρή εκ του υστερήματος γενναιοδωρία, το χαμόγελο, η αγκαλιά, τα λίγα στοιχειώδη που αυθόρμητα προσφέρουμε, ζητάμε επιπλέον οικονομική βοήθεια από δεδηλωμένα αδηφάγους απαιτητές για να περιθάλψουμε -ποιοί εμείς;- το απερίθαλπτο αποτέλεσμα των επεκτατικών καταστροφών τους· ο πόλεμος θα μαίνεται γκρεμίζοντας πόλεις, πολιτισμούς, ανθρώπους κι εκείνοι, άλλοι υποκριτές, συγκατανεύουν δήθεν στη συγκίνηση και τον ανθρωπισμό μας ν' αδελφωθούμε τους αλλόφυλους που πήρανε οι δύστυχοι τους δρόμους, αρκεί λένε να γίνει μ' ευρωπαϊκές προδιαγραφές, να εξαγοράζουν οργανωμένα κι εύκολα ότι εύκολα ξεπουλάμε έναντι κούφιων αργυρίων και αναγκαστικών εισαγωγών, να ξεφορτώνονται άτυπτοι το πρόβλημά τους στην αυλή μας και απαλλαγμένοι προσώρας απ' το ρεύμα οι άρχοντες να ξεσκαρτάρουν αμετανόητοι τις ανάγκες τους, όσο εμείς τους προσκυνάμε ανυπόστατοι ιθαγενείς, ασπόνδυλοι, αλλόγλωσσοι, δίχως ταυτότητα και 'περηφάνεια, πλην όμως ανέκαθεν φιλάνθρωποι ονειροπόλοι, και τώρα πιά κι αλτρουϊστές πολυπολιτισμένοι· ύπνος βαθύς μ' αλλοπαρμένα όνειρα γεμάτος μας τυλίγει... τι να μας περιμένει! όταν ξυπνήσουμε δεν θα 'χει τίποτε πιά μείνει απ' το αίσθημα πατρίδας που γνωρίζαμε, κάποιοι μονάχοι θα την κουβαλάνε μυστικά στο δρόμο του καθένας, θ' αναγνωρίζουνε μονάχα αυτοί το φως και τ' αρωμά της σε σκοτάδια κι ερημιές, ελπίζοντας, σωπαίνοντας και δημιουργώντας, μοναχοί τους...
Χρήστος Μποκόρος

«Το Ξεπούλημα του Διαβόλου»

Μια φορά κ'ένα καιρό υπήρχε μια ιστορία ότι ο διάβολος αποφάσισε να
παρατήσει τη δουλειά του και έβγαλε σε πώληση όλα του τα εργαλεία για όποιον είχε λεφτά να τα αγοράσει.

Εκείνη τη νύχτα λοιπόν που έκανε το ξεπούλημα είχε παρατάξει όλα τα
εργαλεία ελκυστικά.

Ηταν ένας σιχαμένος σωρός με πολύ - κακεντρέχεια, δόλο, μίσος, ζήλεια, απάτη - και το καθένα είχε μια ταμπελίτσα με την τιμή.

Λίγο πιο κει από τα υπόλοιπα ήταν ξαπλωμένο και ένα φαινομενικά αβλαβές σφηνοειδές εργαλείο, πολύ ξεθωριασμένο και το οποίο είχε την πιο μεγάλη τιμή από όλα τα άλλα.

«Τι είναι αυτό;» ρώτησε κάποιος τον διάβολο.

«Αυτό είναι η απελπισία - η απογοήτευση» απάντησε.

«Και γιατί έχει τόσο μεγάλη τιμή;» ρώτησε ο ενδεχόμενος πελάτης.

«Γιατί», είπε ο διάβολος, «μου είναι πιο χρήσιμο από ότι τα υπόλοιπα.

Μπορώ να χώνω τη μύτη μου και να μπαίνω μέσα σε ένα άτομο με αυτό όταν όλα τα άλλα είναι άχρηστα και δεν μπορώ να τον πλησιάσω.

Όταν μπω μέσα σε αυτό το πρόσωπο μπορώ να τον χρησιμοποιήσω όπως μου αρέσει γι' αυτό είναι τόσο ξεθωριασμένο, το χρησιμοποιώ σχεδόν σε όλους μια και πολύ λίγοι άνθρωποι ξέρουν ότι μου ανήκει.»

Είναι προφανές και δεν χρειάζεται να πω ότι η τιμή ήταν τόσο μεγάλη που κανείς δεν μπόρεσε να το αγοράσει.

Και γιαυτό το χρησιμοποιεί ακόμη...

Λοιπόν την αρχή της κατά Θεόν ωφέλειάς σου, παιδί μου, οφείλεις να την κάνεις από αυτό το σημείο: πρέπει να μελετάς και να συλλογίζεσαι ακατάπαυστα χωρίς ποτέ να ξεχνάς, όλες τις οικονομίες τις διευθετήσεις και τους μυστηριώδεις τρόπους της θείας βουλής και τις ευεργεσίες που σου έκανε κι εξακολουθεί να σου κάνει ο Θεός για τη σωτηρία της ψυχής σου. όχι τυλιγμένος από τη λήθη που προκαλεί η κακία ή εξαιτίας της ραθυμίας να ξεχνάς τις πολλές και μεγάλες προς εσένα ευεργεσίες Του, και έτσι να περνάς τον υπόλοιπο καιρό σου χωρίς ωφέλιμα έργα και χωρίς ευχαριστία.Επειδή οι ακατάπαυστες αυτές ενθυμήσεις των ευεργεσιών του Θεού, κεντούν σαν το σουβλί την καρδιά, και την παρακινούν σε εξομολόγηση και σε δοξολογία, σε ταπείνωση, σε ευχαριστία με συντριβή ψυχής, σε κάθε αγαθή απασχόληση, σε προθυμία για να ανταποδώσει τις ευεργεσίες προς το Θεό με τρόπους και ήθη αγαθά και με όλη την αρετή που είναι σύμφωνη με το θέλημά Του. και την κάνουν να μελετά πάντοτε τον προφητικό λόγο: «Τι θα ανταποδώσω στον Κύριο για όλα, με όσα με έχει ευεργετήσει;.Ας αναλογιστεί ο άνθρωπος τις ευεργεσίες του φιλάνθρωπου Θεού από τον καιρό της γενννήσεως, ή από πόσους κινδύνους γλύτωσε, σε πόσες αμαρτίες έπεσε και σε πόσες παραβάσεις γλίστρησε θεληματικά, και εντούτοις δεν τον παρέδωσε για απώλεια και θάνατο, σύμφωνα με το δίκαιο, στα πονηρά πνεύματα που τον εξαπάτησαν, αλλά τον διαφύλαξε μακρόθυμα ο φιλάνθρωπος Κύριος, παραβλέποντας τις αμαρτίες του, περιμένοντας την επιστροφή του.

Όσιος Μάρκος ο ασκητής.

Εορτάζει στις 5 Μαρτίου

ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΙΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ ΟΤΙ ΒΙΑΖΕ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΕΣ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Συγκλονιστικές καταγγελίες σε βάρος του τουρκικού στρατού κατοχής, εξακόντισε μια Τουρκοκύπρια βουλευτίνα προκαλώντας κυριολεκτικά σεισμό στην βουλή του ψευδοκράτους των κατεχόμενων. Συγκεκριμένα η Τουρκοκύπρια βουλευτίνα Λευκωσίας, Doğuş Derya, του Δημοκρατικού Τουρκικού Κόμματος -Ενωμένες Δυνάμεις, μιλώντας στην τουρκοκυπριακή βουλή εξεστόμισε την φοβερή κατηγορία ότι ο τουρκικός στρατός στην διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Κύπρο, προέβηκε σε φοβερούς βιασμούς σε βάρος του ελληνικού, αρμενικού και μαρωνιτικού πληθυσμού. Μάλιστα παραδέχτηκε δημόσια πως στον πόλεμο της Κύπρου ουσιαστικά δεν υπήρξε κανένας νικητής, γιατί η κατάληψη του βορείου τμήματος της Κύπρου προκάλεσε μια σειρά εντόνων προβλημάτων στην ίδια την Τουρκία. Καταλήγοντας δε στον λόγο της, εξαπέστειλε την φοβερή κατηγορία ότι ο τουρκικός στρατός βίαζε χριστιανές ελληνοκύπριες και αρμένισες κατά την διάρκεια της εισβολής του 1974.
Όπως ήταν φυσικό αυτή η ομιλία -ομολογία της πραγματικά θαρραλέας Τουρκοκύπριας βουλευτίνας, προκάλεσε σάλο και θύελλα αντιδράσεων μέσα στο τουρκοκυπριακό κοινοβούλιο και έπεσε κυριολεκτικά σαν βόμβα στην συνεδρίαση, φορτίζοντας έντονα το κλίμα ανάμεσα στους Τουρκοκυπρίους βουλευτές. Μάλιστα αντίδραση υπήρξε και από το ίδιο της το κόμμα, καθώς ένας άλλος βουλευτής Λευκωσίας του ίδιου κόμματος, ο Zorlu Töre, ανέβηκε στο βήμα και απαίτησε σε έντονο ύφος από την συνάδελφο του βουλευτίνα Doğuş Derya να ζητήσει συγγνώμη για τις δηλώσεις της οι οποίες, όπως ανέφερε, προσβάλουν τον τουρκικό στρατό που εδρεύει στην λεγομένη «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» KKTC.
Οι δηλώσεις της Τουρκοκύπριας βουλευτίνας προκάλεσαν και έντονη διαμάχη στις τουρκοκυπριακές εφημερίδες, ενώ εντυπωσιακό είναι πως υπήρξαν και υποστηρικτές της βουλευτίνας στις δηλώσεις ομολογία για τον εγκληματικό ρόλο του τούρκικου στρατού κατοχής. Συγκεκριμένα υπήρξαν δηλώσεις στήριξης της Doğuş Derya από παράγοντες του κόμματος της, καθώς και από εκπροσώπους των κομμάτων, Κοινωνικό Δημοκρατικό και από το Σοσιαλιστικό Κόμμα Κύπρου των κατεχομένων. Από την άλλη πλευρά ο γιος του Ραούφ Ντεκτάς, ο Σερντάρ Ντεκτάς, ο οποίος είναι και αρχηγός του Δημοκρατικού Κόμματος και το Εθνικό Ενωτικό Κόμμα του Ντερβίς Ερογλου, κατέκριναν με έντονο τρόπο τις δηλώσεις της βουλευτίνας.
Αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι πως η Τουρκοκύπρια βουλευτίνα επέμενε στις δηλώσεις της. Σε συνέντευξη που έδωσε στην τουρκική εφημερίδα, Vatan, υποστήριξε πως οι βιασμοί των Τούρκων στρατιωτών σε βάρος του χριστιανικού πληθυσμού ήταν μέρος της πολεμικής επιχείρησης της Τουρκίας. Μάλιστα έφτασε στο σημείο να αξιώσει να δώσουν λόγο οι υπεύθυνοι για αυτές τις απαίσιες πράξεις που διαπράχτηκαν σε βάρος του ελληνικού, αρμενικού και μαρωνιτικού πληθυσμού της Κύπρου από τον τουρκικό στρατό.
Αυτή είναι η Τουρκοκύπρια βουλευτίνα που βάζει τα «γυαλιά» σε πολλές συνάδελφες της από την ελληνική βουλή, οι οποίες μόλις ακούνε για κάποιο εθνικό θέμα βγάζουν «σπυριά» και εξαφανίζονται μήπως και τις κατηγορήσουν για εθνικισμό, ρατσισμό και όλα αυτά τα εκσυγχρονιστικά μαργαριτάρια.
Ένα μεγάλο Μπράβο στην Τουρκοκύπρια Doğuş Derya!!!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος