Έλευση Θαυματουργού Ιεράς Εικόνος της Παναγίας μας της Φοβεράς Προστασίας εκ της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους στην Κατούνα από 21 έως 25 Ιανουαρίου 2016

 

Π    Ρ    Ο    Σ    Κ    Λ    Η    Σ    Η

Το  Εκκλησιαστικό  Συμβούλιο του  Ιερού  Ναού Αγίου Αθανασίου Κατούνας

σας προσκαλεί

στις λατρευτικές εκδηλώσεις επί τη Ελεύση της Θαυματουργού Εικόνος της Παναγίας μας της Φοβεράς Προστασίας εκ της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.

Π  Ρ  Ο  Γ  Ρ  Α  Μ  Μ  Α    Π  Α  Ν  Η  Γ  Υ  Ρ  Ε  Ω  Σ

Πέμπτη   21  Ιανουαρίου 2016

17:00 μ.μ.  Υποδοχή της Θαυματουργού Ιεράς Εικόνος της Παναγίας της Φοβεράς Προστασίας από την Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους, στην πλατεία της πόλεώς μας υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας  κ.κ. ΚΟΣΜΑ.

Τέλεση Δοξολογίας επί τη αφίξει της Ιεράς Εικόνος  και εν συνεχεία η ακολουθία του  Εσπερινού.

Παρασκευή   22  Ιανουαρίου  2016

10:00 π.μ. θα τελεσθεί Ιερά Παράκληση της

Παναγίας της Φοβεράς Προστασίας.

 19:30 μ.μ. Ιερά  Αγρυπνία.

 Σάββατο  23  Ιανουαρίου  2016

10:00  π.μ. θα τελεσθεί Ακολουθία των Χαιρετισμών της  Παναγίας μας.

17:00 μ.μ. Αναστάσιμος Εσπερινός.

Κυριακή   24  Ιανουαρίου 2016

Αρχιερατική Θεία Λειτουργία Ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας Μητροπολίτου Αιτωλίας  & Ακαρνανίας κ.κ. ΚΟΣΜΑ και Χειροτονία Διακόνου.

 17:00 μ.μ. Μυστήριον Ιερού Ευχελαίου.

 Δευτέρα  25  Ιανουαρίου 2016

07:00 π.μ.   Όρθρος και Θεία Λειτουργία.

 17:00 μ.μ. Ιερά Παράκληση και αναχώρηση της Ιεράς Εικόνος.

Εκ του Ιερού Ναού.

πηγή 

Τα καημένα τα ζώα είναι καλύτερα στους τρόπους από τους αναίσθητους ανθρώπους, διότι αγοράζονται και από πονόψυχους και από άσπλαχνους και υποτάσσονται αδιάκριτα και εργάζονται σκληρά και υπομένουν αγόγγυστα χωρίς κανένα μισθό. Επομένως, μας πέρασαν και στην ακτημοσύνη και στην υπομονή και στην υπακοή...

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης.

Τα γνωστά κακοποιητικά έργα : "Άστο να κλαίει για να μάθει, μάθε του να είναι ανεξάρτητο από μικρό..."

* Γράφει η Αντιγόνη Συμεωνίδου Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια MSc

"...Αλλά όταν αρχίζει η κακοποίηση, αρχίζει το θάψιμο των αναγκών στον βωμό της αγάπης, που εκφράζεται με τα γνωστά κακοποιητικά έργα : άστο να κλαίει για να μάθει, μάθε του να είναι ανεξάρτητο από μικρό, μάθε του να μπορεί να διαχειρίζεται τον αποχωρισμό από βρέφος, μην το κανακεύεις θα γίνει κακομαθημένο.

Και μαθαίνουμε από τα γεννοφάσκια μας να βιώνουμε συναισθήματα που πλαισιώνουν έννοιες όπως Προδοσία, Απόγνωση, Εγκατάλειψη, Ματαίωση.
Και έτσι, το πρώτο αποτύπωμα της ύπαρξης μας, η πρώτη αίσθηση του εαυτού, η πρώτη βιωματική εμπειρία της Σχέσης με την βασική τροφό, χρωματίζεται με Απόρριψη…
Και τι κάνουμε? Προσπαθούμε να βρούμε τρόπους να επιβιώσουμε.. Η επιβίωση μας ως νεογέννητα και βρέφη είναι Να Αντέχουμε. Να αντέχουμε τα αγχογόνα συναισθήματα και να Γινόμαστε Εμείς το άγχος και το Στρες, Εμείς η Ματαίωση και Οδύνη γιατί μαθαίνουμε από την πρώτη στιγμή της ζωή μας, ότι αυτή είναι η Αίσθηση της Ύπαρξης μας.

Για να επιβιώσουμε απο το Τραύμα, γινόμαστε το Τραύμα. Μπορείς να αρνηθείς τα πρώτα σου συναισθήματα, μπορείς να αρνηθείς τις πρώτες σου εσωτερικές συγκρούσεις? Όχι αλλά ούτε μπορείς να τις εκλογικεύσεις, ούτε μπορείς να τις κατανοήσεις…Βρέφος είσαι, δεν έχεις αμυντικούς μηχανισμούς. Άρα τι κάνεις? Γίνεσαι αυτό που νιώθεις :Τραύμα
Και περνάει ο καιρός, και κάθε μέρα, κάθε λεπτό βιώνεις την Ανάγκη σου να προστατευθείς από εσωτερικές συγκρούσεις που λένε : έχω ανάγκη την ανακούφιση, έχω ανάγκη την προστασία, έχω ανάγκη την επαφή, Αλλά πρέπει μόνο μου να μάθω. Πρέπει μόνο μου να Μπορώ να υπάρχω στο καινούργιο και άγνωστο περιβάλλον μου, χωρίς την αγκαλιά από τον άνθρωπο που για 9 μήνες συναισθανόμουν την πρώτη αίσθηση της ύπαρξης μου..."

Διάβασε, αν θέλεις, 

ολόκληρο το άρθρο,

εδώ:

http://www.mommyandthecity.gr/index.php/2015/09/14/asto-na-klaei-gia-na-mathei-mathe-tou-na-ine-anexartito/

πηγή 

Όσο προοδευτικός & αν είσαι, όσο "στενόμυαλος" να μην είσαι, πες μου ειλικρινά: Μπορείς, (ακόμα & μετά από τόση προπαγάνδα...), να εξοικειωθείς με αυτήν την εικόνα; Μπορείς;

Η φωτογραφία από το εξαιρετικό ιστολόγιο:
 ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ 

http://redskywarning.blogspot.gr/2016/01/blog-post_8.html

 

πηγή 

Περί David Bowie και «Μαύρου Αστεριού»

Για τον Bowie, που είχε αδυναμία στον αποκρυφισμό και ιδιαίτερα στην ιουδαϊκή Καμπάλα, ο ΚΟ έχει γράψει το : Η κρυφή εβραϊκή ιστορία του David Bowie

Έγραψε επίσης σχετικά με το βίντεο του τραγουδιού του «The Next Day», όπου έβριθε αντιχριστιανικών και εμετικών εικόνων το : Νέες αντιχριστιανικές αηδίες. Η σειρά του David Bowie

Κάποτε ο Bowie είχε πει:

«Το rock ήταν πάντα η μουσική του διαβόλου. Δεν μπορείς να με πείσεις ότι δεν είναι. Ειλικρινά πιστεύω ότι το rock and roll είναι επικίνδυνο. ... Νιώθω ότι απλά προαναγγέλλουμε κάτι ακόμα πιο σκοτεινό από τους ίδιους μας τους εαυτούς». (Rolling Stone, 12 Φεβρουαρίου 1976, σελ. 83).

Πίσω στην δεκαετία του 1970, ο Bowie ζούσε μια ζωή σκοτεινή και αλλόκοτη: «Φίλοι που επισκέφθηκαν τον Bowie στο Λος Άντζελες ανέφεραν ότι ζούσε σε ένα δωμάτιο με τις κουρτίνες μόνιμα κλειστές, ένα μπολ κοκαΐνης σε περίοπτη θέση στο τραπέζι και διάσπαρτα στο πάτωμα βιβλία αποκρυφισμού και μυστικισμού. Στους τοίχους είχε σχηματίσει πεντάλφες για προστασία από κατάρες που πίστευε ότι είχαν ειπωθεί εναντίον του. Τόσο σίγουρος ήταν ότι ‘μαύροι’ μάγοι σχεδίαζαν να τον καταστρέψουν, που είχε προσλάβει μια ‘λευκή’ μάγισσα για να τελέσει εξορκισμό, καίγοντας μπλε και λευκά κεριά» (Steve Turner, Hungry for Heaven, σ. 93).

Ο Bowie πέθανε, ακριβώς δύο ημέρες μετά την κυκλοφορία του τελευταίου του άλμπουμ. Στο άλμπουμ αυτό υπάρχει το τραγούδι “Lazarus” (Λάζαρος) και το τραγούδι "Black Star" (Μαύρο Αστέρι).

Ακόμη και οι Times του Λονδίνου παραδέχθηκαν ότι το "Black Star ίσως είναι η πιο περίεργη δουλειά του Bowie".

Το "Black Star παρουσιάζεται με ένα 10λεπτο βίντεο με πολύ παράξενους συμβολισμούς. Το τραγούδι αυτό, όπως και το “Lazarus” έχει πολύ ισχυρές θρησκευτικές αποχρώσεις, με χρώμα φυσικά, αποκρυφιστικό. Το Black Star ξεκινά να μιλά για "τη βίλα του Ormen". Μια απλή έρευνα στο Google οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η λέξη "Ormen" σημαίνει φίδι ή δράκος στα νορβηγικά. Υπάρχει και μια ιστοσελίδα με το ίδιο όνομα ("βίλα του Ormen") με σκοτεινές φωτογραφίες που παραπέμπουν σε αποκρυφισμό.

Το βίντεο (που παρουσιάζει τον Bowie να τραγουδάει ενώ πίσω του τρία άτομα στέκονται με ‘άδειο’ βλέμμα κάνοντας σπασμούς σαν δαιμονισμένοι) δείχνει μια γυναίκα με ουρά να πηγαίνει σε ένα νεκρό αστροναύτη, ο οποίος προφανώς ήταν νεκρός για μεγάλο χρονικό διάστημα, και όταν του ανοίγει το κράνος βλέπουμε το αρχαίο διακοσμημένο κρανίο του (προφανώς μη γήινος). Μετά το τραγούδι μιλά για "την ημέρα της εκτέλεσης", όπου οι γυναίκες γονάτισαν... και τότε βλέπουμε ένα χωράφι όπου τρία "σκιάχτρα" κρέμονται από τρεις σταυρούς. Και τα σκιάχτρα κουνιούνται σπαστικά. Το τραγούδι λέει:

"Κάτι συνέβη την ημέρα που πέθανε… Κάποιος άλλος πήρε τη θέση του, και φώναξε θαρραλέα (Είμαι ένα μαύρο αστέρι, είμαι ένα μαύρο αστέρι)"…

Ο Bowie κρατάει κάτι που μοιάζει με Βίβλο και το περιφέρει σαν «ιερό βιβλίο», αλλά έχει ένα μεγάλο μαύρο αστέρι (ή πεντάλφα) στο εξώφυλλο. Βλέπουμε μετά σε κοντινό πλάνο ένα γενειοφόρο άνδρα (σκιάχτρο) να σπαρταράει πάνω στον σταυρό του. Το τραγούδι μιλάει συνεχώς για το κερί "στο κέντρο όλων". Το διακοσμημένο κρανίο το φέρνει με τιμή μία γυναίκα ντυμένη στα μαύρα (σαν ιέρεια) σε μια ομάδα γυναικών που είναι ντυμένες σεμνά (σαν παραδοσιακές χριστιανές) που κι αυτές μόλις το βλέπουν, κλίνουν με σεβασμό το κεφάλι τους και αρχίζουν να κάνουν σπασμωδικές συσπάσεις. Σηκώνουν τα χέρια τους, χορεύουν, γονατίζουν με τα πρόσωπά τους μπροστά του. Συνεχώς σε όλο το βίντεο άνδρες και γυναίκες παρουσιάζονται να έχουν σπασμούς ανεξέλεγκτα, σαν κάτι να έχουν καταληφθεί από κάτι.

Ο David Bowie, όπως και τόσοι άλλοι διάσημοι αστέρες της ροκ, ήταν θαυμαστής του διάσημου αποκρυφιστή/ σατανιστή Άλιστερ Κρόουλυ, γνωστού και ως «το θηρίο». Ο Bowie αναφέρθηκε στον Crowley στο τραγούδι του “Quicksand” από το άλμπουμ "The Man Who Sold the World". Το 1975 ο βιογράφος του Henry Edwards περιγράφει τον Bowie να έχει εμμονή με τις Κροουλιανές τελετουργίες και μάντρα, και φύλαγε τα ούρα του στο ψυγείο λόγω της συμβουλής του Crowley. Τελικά, ο Bowie βρήκε δύο μάγισσες να του κάνουν τελετές εξορκισμού για να «ελευθερωθεί» από τα κακά πνεύματα που ένιωθε ότι έλεγχαν την ζωή του. (Stardust The David Bowie Story, (McGraw-Hill Book Co., 1986), Henry Edwards and Tony Zanetta).

Ο παραγωγός του βίντεο Black Star ήταν ο Johan Renck, ο οποίος είναι επίσης «ένας τεράστιος οπαδός του Crowley» που είπε ότι είχε «δοκιμάσει να κάνει μια ταινία για τη ζωή του Κρόουλι πριν από μερικά χρόνια» (Behind "Blackstar": An Interview With Johan Renck, Justin Joffe, Nov. 19 2015).

Ο Aleister Crowley είχε μια μεγάλη επιρροή σε πολλούς σταρ του ροκ, όπως ήταν ο Jimmy Page των Led Zeppelin, ο Ozzy Osbourne, ο Jim Morrison των Doors, ο τραγουδιστής των Iron Maiden Bruce Dickinson, ο Sting, ο Marilyn Manson, ο Μικ Τζάγκερ και οι Beatles.

Ο ίδιος ο Bowie παραδέχτηκε κάποτε, «πάντα ένιωθα ότι ήμουν το όχημα για κάτι άλλο, αλλά ποτέ πραγματικά δεν κατάλαβα ποιο ήταν αυτό το άλλο» (Bowie on Bowie, pg. 31).

Σε μια συνέντευξή του το 1972, Bowie ισχυρίστηκε ότι ήταν ομοφυλόφιλος, ενώ είχε αφήσει βλάσφημα υπονοούμενα για τον Χριστό (Hit Parader, June 19, 1975).

Το TV Guide τον χαρακτήρισε ηγέτη των “gender- benders” (αυτοί που ‘παίζουν’ με το φύλο τους). Σε μια δημοσκόπηση κάποτε στη Βρετανία, είχε ψηφιστεί ως ο νούμερο ένα τραγουδιστής και ως η νούμερο τρία τραγουδίστρια. Η πρώην σύζυγος του Bowie, Angela Barnett, (γεννήθηκε στην Κύπρο από Αμερικάνους γονείς) διώχτηκε από ένα κολέγιο του Κονέκτικατ λόγω ομοφυλοφιλικής σχέσης που είχε αναπτύξει. Οι δυο τους συναντήθηκαν ενώ συνδέονταν με τον ίδιο άντρα. Τις νύχτες της Πέμπτης, κατά τη διάρκεια του γάμου τους, ο David επισκέπτονταν γκέι μπαρ, ενώ η Angela επισκέπτονταν λεσβιακά κλαμπ, και έφερναν στο σπίτι άτομα που γνώριζαν εκεί (Time, July 18, 1983, p. 58).

Αυτός που "εκτελέστηκε" και "μόνο γυναίκες" τον προσκύνησαν, υπονοείται προφανώς, ότι είναι ο Χριστός, και αυτός που τον αντικατάστησε «με γενναιότητα» και είναι «ένα μαύρο αστέρι», ο διάβολος. Ο επόμενος στίχος μάλιστα, λέει ότι αυτό το «μαύρο αστέρι» πάτησε «σε ιερό έδαφος, και φώναξε δυνατά μέσα στο πλήθος» και καταλήγει δηλώνοντας, “I’M THE GREAT I AM (I’m a blackstar)” ("Είμαι το μεγάλο ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ή ο Μέγας ΩΝ" – Είμαι ένα μαύρο αστέρι). Είναι σαφής η υπόνοια ότι ο «αντικαταστάτης» του «Χριστού» είναι ο Εωσφόρος, ο εκπεσών άγγελος, που ήθελε να σταθεί στο ιερό έδαφος - μπροστά από τον θρόνο του Θεού - και να γίνει «όμοιος με τον Θεό» (Ησαίας 13: 11-15).

Αξίζει να σημειωθεί εδώ, ότι οι άγγελοι ονομάζονται και «αστέρια» στην Αγία Γραφή. Στην Αποκάλυψη (κεφάλαιο 12) αναφέρει ότι «ο δράκων ο μέγας, ο κόκκινος», με την ουρά του έσυρε «το τρίτον των αστέρων του ουρανού και έρριψεν αυτούς εις την γην».

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

Ο κοσμοπολιτισμός χωρίς πατρίδα, που αρνείται τα εθνικά αισθήματα και την ιδέα της πατρίδας, δεν έχει τίποτα κοινό με τον προλεταριακό διεθνισμό...

Γκεόργκι Δημητρόφ

Η Αθήνα του 1800 –Μια έκθεση που θα καθηλώσει τους σύγχρονους Ελληνες

Με αφετηρία την πρώτη φωτογραφική λήψη που έγινε στην Ελλάδα το 1839 ξεδιπλώνεται μπροστά μας ένα πανόραμα φωτογραφικών και τρισδιάστατων παρουσιάσεων με εκτυπώσεις του 1900. 
Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο γιορτάζει φέτος τα 150 χρόνια από τη θεμελίωσή του εγκαινιάζοντας ένα πανόραμα δράσεων.
Στο πλαίσιο τους η έκθεση «Ένα όνειρο ανάμεσα σε υπέροχα ερείπια. Περίπατος στην Αθήνα των περιηγητών, 17ος- 19ος αιώνας» φωτογραφίας.

Δημήτριος Κωνσταντίνου: Διακρίνεται η σκήτη του στυλίτη μοναχού! και στα δεξιά ο μύλος του Μετς σε πλήρη λειτουργία, 1865 (Συλλογή Pierre de Girord / Kallimages, Παρίσι)
Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο σε συνεργασία με το Μουσείο Ηρακλειδών παρουσιάζει σε μια πλούσια έκθεση την εξέλιξη της φωτογραφικής απεικόνισης της ανθρώπινης παρουσίας στα υπέροχα ερείπια των Αθηνών, από το 19ο, έως τα μέσα του 20ού αιώνα.
Η επιμέλεια της έκθεσης έγινε από τον ιστορικό φωτογραφίας, Χάρη Γιακουμή.
Τα επιλεγμένα έργα προβάλλουν όψεις του πρώιμου αστικού τοπίου, της καθημερινότητας των κατοίκων της πόλης και τις μαγικές εκείνες στιγμές, που η ταχύτητα του φωτογραφικής λήψης ήταν βραδύτερη από την κίνηση της ζωής, μετατρέποντας τις ζωντανές φιγούρες σε σκιές του χρόνου.

Φωτογραφία ανώνυμου: Η φωτογράφος της Ακρόπολης, 15 Απριλίου 1911

Fred Boissonnas: Βοσκός με το κοπάδι του με φόντο την Ακρόπολη, 1903
Με αφορμή τη νέα περιοδική έκθεση το μουσείο οργανώνει μια σειρά δράσεων και εκδηλώσεων που περιγράφουν διαφορετικές πτυχές των όψεων της Αθήνας.
Εκδηλώσεις που φωτίζουν την ιστορία και την προσφορά του σε ποικίλους τομείς της ζωής της χώρας και της αφήγησης του αεικίνητου χρόνου. 
Εγκαίνια: Δευτέρα 18 Ιανουαρίου (18:00)
Διάρκεια: έως  8 Μαΐου
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Πατησίων 44, Αθήνα 

Πηγή

ΕΡΑΝΙΣΜΑΤΑ ΠΕΡΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑΣ

Πώς να σηκώνουμε την συκοφαντία

ΟΣΙΟΥ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ

Σας συκοφάντησαν. Δεν είστε ένοχος. Οφείλετε, ωστόσο, να υπομείνετε τη συκοφαντία μεγαλόψυχα. Και η υπομονή σας αυτή θα είναι ο κανόνας, το θεραπευτικό επιτίμιο, για παράπτωμα που διαπράξατε και για το οποίο είστε ένοχος. Μέσα στη συκοφαντία, επομένως, είναι κρυμμένο το έλεος του Θεού…

Μολονότι δεν είναι εύκολο, πρέπει οπωσδήποτε να συμφιλιωθείτε με τους συκοφάντες σας. Με μίσος στην καρδιά, δεν μπορεί να σωθεί κανείς. Γι΄αυτό οφείλουμε να αντιδρούμε με αυταπάρνηση στα εμπαθή αισθήματά μας. Έτσι εξαφανίζονται και οι θλίψεις. Η εμπάθεια, βλέπετε, είναι που γεννάει τη θλίψη.

Γνωρίζω πόσο δύσκολα υποφέρεται η συκοφαντία. Είναι λάσπη -μα λάσπη ιαματική. Υπομονή! Αργά ή γρήγορα θα λήξει η δοκιμασία. Ο Γιατρός των ψυχών θα αφαιρέσει το τσουχτερό κατάπλασμα…

Συκοφαντούσαν και τον Κύριο: «Ιδού άνθρωπος φάγος και οινοπότης, τελωνών φίλος και αμαρτωλών» (Ματθ. 11:19). «Δαιμόνιον έχει και μαίνεται» (Ιω. 10:20). Τι μεγάλη δόξα, να μετέχουμε στα παθήματα του Χριστού!

Σηκώστε ταπεινά κι αγόγγυστα το σταυρό σας. Μη λιποψυχείτε. Αν η συνείδησή σας δεν σας κατακρίνει, μπορείτε να υψώνετε πάντα με θάρρος το βλέμμα σας στο Θεό και να στέκεστε με παρρησία μπροστά Του. Τι πιο σπουδαίο απ’ αυτό;…

Να ζείτε και να φέρεστε φυσιολογικά. Το πώς σας βλέπουν οι άλλοι να μην το λογαριάζετε. Μόνο του Θεού η κρίση έχει βαρύτητα, ως αλάθητη. Εμείς οι άνθρωποι δεν γνωρίζουμε καλά-καλά ούτε τον ίδιο μας τον εαυτό, πολύ περισσότερο τον πλησίον.

(Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου, Χειραγωγία στην Πνευματική Ζωή, Ι. Μ. Παρακλήτου, Εκδ. ε΄, 2005, σ. 18-19)

Περί συκοφαντίας και συκοφάντη.

Συκοφαντία είναι η ψεύτικη κατηγορία. Συκοφάντης είναι ο ψεύτης. Και κάποιος σοφός λέει «κανέναν άλλον να μη θεωρείς ψεύτη, παρά τον συκοφάντη. Γιατί μεταξύ ψεύδους και συκοφαντίας δεν υπάρχει καμία διαφορά». Συκοφάντη οι παλιότεροι και οι τωρινοί ονομάζουν τον διαβολέα και τον προσαγωγέα. 

Είναι βέβαιο ότι ο διάβολος έχει εφεύρει την συκοφαντία. Δηλητήριο σκορπιού η γλώσσα του συκοφάντη. Δεν παρατάει το έργο του ο συκοφάντης, όταν επιπλέον αντιληφθεί ότι και οι άρχοντες επιθυμούν τη συκοφαντία. Μηχανεύεται ψέματα και διαβάλλει με κάθε τρόπο. Ο Κύριος θα εξολοθρεύσει όλα τα πονηρά χείλη. Η γλώσσα του συκοφάντη μισεί την αλήθεια. Η συκοφαντία γκρέμισε νέους και γέροντες, άρχοντες και δυνάστες. Ο συκοφάντης χαίρεται πολύ περισσότερο, όσο με τις πράξεις του γίνεται δημοφιλής.

(ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ, ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ)

Η στάση απέναντι στις συκοφαντίες

Η πλευρά του υβριστή και η αντιμετώπισή του θέλει διάκριση και πολλές φορές σιωπή και παράδειγμα, και άλλες, κουβέντα ορθή ώστε να ξεκλειδώσεις τον σκοτισμό ή την πλάνη του αδερφού. Φυσικά για να μιλήσουμε πρέπει να έχουμε και την κατάλληλη πνευματική κατάσταση ώστε να προσεγγίσουμε τον συνάνθρωπό μας.

Πολλοί άνθρωποι κυρίως με κοσμικό φρόνημα ή ακόμα και κοσμικοί Χριστιανοί κατακρίνουν κάποιους που αγωνίζονται οντολογικά στον θεραπευτικό ασκητικό δρόμο, υβρίζουν, περιγελούν και προσβάλλουν. Αυτές είναι γνωστές μάχες για κάθε στρατιώτη του Χριστού. Το θέμα είναι πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται. Αυτός ο πόλεμος είναι χαροποιός και φυσικά ωφελεί.

Γιατί όμως συκοφαντεί;

Πολύ απλά … σε υβρίζει ώστε να απαξιώσει τον αγώνα σου και μάλιστα σε διαπομπεύει συχνά με απαράδεκτο τρόπο. Θεωρεί ότι με την προσβολή θα σε ρίξει στα μάτια του κόσμου ώστε να φανεί ο ίδιος καλύτερος αλλά δεν μπορεί να καταλάβει ότι όταν υβρίζεις κάποιον αγωνιστή του Χριστού του πλέκεις μαρτυρικό στεφάνι. Το να αγνοείς κάτι είναι κατανοητό, αλλά να απαξιώνεις τον αγώνα ενός ανθρώπου για τη σωτηρία της ψυχής του  χωρίς μάλιστα να ερευνήσεις περί  αυτού τότε είναι απαράδεκτη ενέργεια και ανώριμη.

Σε αυτούς που υβρίζουν, και συκοφαντούν:

Να ξέρετε αγαπητοί μου αδερφοί ότι πρώτον τους δίνετε χαρά και δεύτερον αν δεν γνωρίζετε κάτι καλύτερα να μην αναφέρετε τίποτα διότι θα βρεθείτε κάποια στιγμή εκτεθειμένοι στην κουβέντα και κάτι τέτοιο θα σας  ζημιώσει. Η συκοφαντία σας καθιστά ανθρώπους με έλλειμμα αγάπης διότι η αγάπη δεν λογίζεται το κακό.

Ενώ ο Μέγας Βασίλειος τονίζει χαρακτηριστικά: "Δεν πρέπει να σιωπούμε μπροστά στις διαβολές, όχι για να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας με την αντιλογία, αλλά για να μην επιτρέψουμε να ευοδωθεί το ψέμα (να διαδοθεί και να γίνει πιστευτό) και να μη αφήσουμε αυτούς, που εξαπατήθηκαν στην βλάβη (στην κακόπιστη διάδοση)".

Σαφής είναι η αναφορά και στην Αγία Γραφή ότι η σιωπή και το παράδειγμα μας είναι συχνά ο καλύτερος λόγος. Όταν ρώτησε ο Πιλάτος τον Ιησού "τι εστί Αλήθεια" ο Κύριος δεν απάντησε διότι πολύ απλά η αλήθεια δε χωρά σε κτιστές λέξεις και λογικές αλλά είναι κάτι ανώτερο από ανθρώπινες οριοθετήσεις και δεδομένα. Τί να πει η ενσάρκωση της Παναλήθειας για τον εαυτό της; Η αλήθεια είναι πρόσωπο και όχι έννοια ή ιδεολόγημα.
πηγή 

Ο ταπεινός:
- Συγκρίνει τον εαυτό του με το Θεό.
- Σκέφτεται την ταπείνωση του Χριστού
- Έχει μνήμη θανάτου.

Οταν η υγιεινή διατροφή γίνεται διαταραχή

Οταν η 24χρονη Αμερικανίδα Τζόρνταν Γιάνγκερ, για να αντιμετωπίσει τα χρόνια στομαχικά προβλήματα που αντιμετώπιζε, αποφάσισε να στραφεί σε μια αυστηρά χορτοφαγική διατροφή, έγινε από τη μία μέρα στην άλλη διάσημη μπλόγκερ και σταρ του Instagram, ποστάροντας συνταγές, συμβουλές και φωτογραφίες εμπνευσμένες από τις νέες της διατροφικές συνήθειες. Ο υγιεινός τρόπος ζωής δεν άργησε να της γίνει εμμονή. Σχεδόν κάθε εβδομάδα, επί τουλάχιστον τρεις ημέρες, έκανε συστηματικά «αποτοξίνωση», πίνοντας αποκλειστικά φυσικούς χυμούς. Διάβαζε με μανία τις ετικέτες των προϊόντων, διαχωρίζοντάς τα με θρησκευτική ευλάβεια σε «καλά» και «κακά»: τα απαγορευμένα ήταν και τα περισσότερα, καθώς από το διαιτολόγιό της είχε αποκλείσει οποιοδήποτε τυποποιημένο τρόφιμο περιείχε υποψία σακχάρων, σάλτσας και επεξεργασμένων αλεύρων. Χωρίς τύψεις μπορούσε να καταναλώνει μόνο πράσινα λαχανικά, καθώς οτιδήποτε άλλο της προκαλούσε φόβο και πανικό. Ενάμιση χρόνο αργότερα, η επιδερμίδα της είχε αποκτήσει πορτοκαλί όψη από την υπερβολική πρόσληψη β-καροτίνης, τα μαλλιά της ήταν αδύναμα και θαμπά, τα δόντια της κίτρινα από την υπερκατανάλωση λαχανίδας και η περίοδός της είχε σταματήσει.

Η Blonde Vegan, όπως ήταν το ψευδώνυμό της, έπασχε από νευρική ορθορεξία: παρουσίαζε δηλαδή μια παθολογική εμμονή για «καθαρά» τρόφιμα, η οποία την είχε οδηγήσει σε έμμονες ιδέες σχετικά με το φαγητό. Εμφάνιζε συναισθηματική δυσαρέσκεια όταν παρεξέκλινε από τους διατροφικούς κανόνες που ακολουθούσε και είχε τελικά οδηγηθεί σε  κοινωνική απομόνωση λόγω του τρόπου ζωής της. «Το πρωινό μου ήταν συνήθως ένα smoothie από μπανάνα, λαχανίδα, γάλα αμυγδάλου και μία κουταλιά αμυγδαλοβούτυρο, για μεσημεριανό έτρωγα σαλάτα με λαχανίδα και μούρα, ενώ για βραδινό λαχανικά με κινόα», λέει στο «Κ». «Αρχισα να συνειδητοποιώ ότι κάτι δεν πήγαινε καλά όταν, φιλοξενώντας την καλύτερή μου φίλη στη Νέα Υόρκη, πήγαμε για πρωινό σε ένα μπαρ φρέσκων χυμών, γιατί αυτό ήταν ένα από τα λιγοστά μέρη στα οποία θα μπορούσα να βρω κάτι να φάω. Ο συγκεκριμένος χυμός λαχανικών χωρίς φρούτα που ήθελα να παραγγείλω είχε τελειώσει, αλλά, παρότι υπήρχαν αρκετές επιλογές πράσινων χυμών, smoothies και ωμού φαγητού, πανικοβλήθηκα στην ιδέα να φάω ή να πιω κάτι που δεν είχα προγραμματίσει. Επέμεινα, λοιπόν, να περπατήσουμε μια απόσταση σχεδόν δύο χιλιομέτρων προκειμένου να αγοράσω το χυμό που είχα στο μυαλό μου από άλλο κατάστημα της ίδιας αλυσίδας. Το σώμα μου, εξαντλημένο, διαμαρτυρόταν λόγω της πολυήμερης στέρησης τροφής, αλλά αδιαφόρησα. Ημουν αποφασισμένη. Και το γεγονός ότι το έβλεπα αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα γι’ αυτό με τρόμαξε πολύ».

Η Γιάνγκερ αναζήτησε επαγγελματική βοήθεια. Αρχισε να επισκέπτεται διατροφολόγο και ψυχοθεραπευτή, προκειμένου να μπορέσει να διαχειριστεί τις σωματικές και τις συναισθηματικές συνέπειες της ορθορεξίας. Τον Ιούνιο του 2014, έχοντας κάνει το πρώτο -και θεμελιώδες- βήμα, δηλαδή να παραδεχτεί την προβληματική διατροφική συμπεριφορά της, ανακοίνωσε τη μεταστροφή της μέσα από το blog (το οποίο κράσαρε λόγω υπερβολικής επισκεψιμότητας μέσα σε λίγα λεπτά), άλλαξε το ψευδώνυμό της σε Balanced Blonde (Ισορροπημένη Ξανθιά) και... μέχρι να ηρεμήσουν τα πνεύματα άρχισε να δέχεται απειλές για τη ζωή της από σκληροπυρηνικούς vegan και εξαγριωμένους πρώην οπαδούς της.

Η πατρότητα της «νευρικής ορθορεξίας» ανήκει στον Αμερικανό εναλλακτικό ιατρό Στίβεν Μπράτμαν. Στα μέσα της δεκαετίας του ’90, παρακολουθώντας μια σειρά από ασθενείς που εμφάνιζαν εμμονές σχετικά με την καθαρότητα των τροφών που προσλάμβαναν καθημερινά, ο Μπράτμαν επινόησε τον όρο ως θεραπευτικό τέχνασμα σε μια προσπάθεια να τους προσεγγίσει καλύτερα. Δεν άργησε να αντιληφθεί ότι είχε εντοπίσει την ουσία μιας προβληματικής διατροφικής συμπεριφοράς, η οποία, αν και δεν έχει ακόμα αναγνωριστεί επίσημα ως διατροφική διαταραχή, συναντάται πλέον ολοένα και συχνότερα στον δυτικό κόσμο και σε αρκετές περιπτώσεις συνυπάρχει με τη νευρική ανορεξία.

Προς το παρόν, ακριβή επιστημονικά στοιχεία ή επιδημιολογικές μελέτες σχετικές με την ορθορεξία δεν υπάρχουν, καθώς απουσιάζει τόσο ένα έγκυρο διαγνωστικό εργαλείο (το ερωτηματολόγιο ORTO-15, που συνέταξε ομάδα Ιταλών επιστημόνων πριν από περίπου μία δεκαετία, θεωρείται ανεπαρκές) όσο και ένας επίσημος ιατρικός ορισμός. Το μόνο ενδιαφέρον στοιχείο που έχουν στα χέρια τους οι ειδικοί είναι ότι στις ΗΠΑ, στη Βρετανία, στην Αυστραλία και στις σκανδιναβικές χώρες τα ορθορεξικά άτομα έχουν παράλληλα την τάση να αναπτύσσουν μια φανατική ενασχόληση με τη γυμναστική.

«Η υγιεινή διατροφή προφανώς δεν ισοδυναμεί με ορθορεξία», εξηγεί ο Μπράτμαν. «Υπάρχουν οπαδοί θεωριών υγιεινής διατροφής που δεν θα εμφανίσουν ποτέ κάποια διατροφική διαταραχή, καθώς η αφοσίωσή τους στο υγιεινό φαγητό αποτελεί προϊόν συνειδητής επιλογής. Υπάρχουν όμως ορισμένοι άλλοι που, στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν ένα υγιές σωματικό βάρος, μπαίνουν σε ανθυγιεινά μονοπάτια -από άποψη τόσο συναισθηματική όσο και σωματική- και τελικά νοσούν. Το βασικό χαρακτηριστικό του ορθορεξικού είναι η εμμονή στην καθαρότητα. Ενώ οι ανορεξικοί έχουν μια παραμορφωμένη εικόνα του σώματός τους, θεωρώντας τους εαυτούς τους παχείς ανεξάρτητα από το πόσο αδύνατοι είναι στην πραγματικότητα, οι ορθορεξικοί παλεύουν συνέχεια με την ιδέα ότι η τροφή τούς μολύνει, όσο προσεκτικά και αν παρακολουθούν τη διατροφή τους. Στόχος τους είναι η διατροφική τελειότητα: να αισθάνονται εντελώς καθαροί, αγνοί, διάφανοι...».
 ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΑΝΔΡΑΚΟΥ 

H Συρία είναι το Στάλινγκραντ της Μέσης Ανατολής

Μέρα νύχτα, εδώ και χρόνια, μια ισοπεδωτική δύναμη σφυροκοπά ασταμάτητα μια φιλήσυχη χώρα, ένα από τα λίκνα του ανθρώπινου πολιτισμού.
Εκατοντάδες χιλιάδες έχουν πεθάνει και εκατομμύρια αναγκάστηκαν ή να εγκαταλείψουν ομαδικά τη χώρα ή να μετεγκατασταθούν σε άλλες περιοχές της. Σε αρκετές πόλεις και χωριά δεν έμεινε ούτε ένα σπίτι άθικτο.
Κι όμως η Συρία στέκει ορθή, παρ’ όλα τα δεινά της. 

Του Andre Vltchek* 
για το περιοδικό New Eastern Outlook


Τα τελευταία τρία χρόνια έχω εργαστεί σε όλες σχεδόν τις περιφέρειες της Συρίας, αποκαλύπτοντας το πώς γεννήθηκε το ISIS σε στρατόπεδα που έστησε το ΝΑΤΟ στην Τουρκία και την Ιορδανία. Εργάστηκα στα κατεχόμενα υψίπεδα του Γκολάν και στο Ιράκ, αλλά και στον Λίβανο, μια χώρα που σήμερα έχει υποχρεωθεί να φιλοξενήσει 2 εκατομμύρια (ως επί το πλείστον Σύριους) πρόσφυγες.

Ο μόνος λόγος για τον οποίο η Δύση ξεκίνησε την εκστρατεία αποσταθεροποίησης της Συρίας ήταν το γεγονός ότι δεν μπορούσε να ανεχθεί την στάση ανυπακοής της, αλλά και το γεγονός ότι το συριακό κράτος είχε δομηθεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε η ευημερία των πολιτών της χώρας αυτής να προέχει των συμφερόντων των πολυεθνικών εταιρειών.

Πριν από δύο χρόνια και κάτι, μια πρώην συνεργάτιδα, υπεύθυνη για το μοντάζ των ταινιών μου, Ινδονήσια στην καταγωγή, ζητούσε επίμονα να της απαντήσω σε ένα ερώτημα. Έδειχνε αγανακτισμένη:

“Τόσος κόσμος πεθαίνει στη Συρία! Αξίζει αυτή η γενοκτονία; Δεν θα ήταν πιο εύκολο και συμφέρον για τους Σύριους να παραδοθούν απλά και να αφήσουν τις ΗΠΑ να τους πάρουν αυτά που ζητούν”;

Αιχμαλωτισμένη σε μια χρόνια κατάσταση αδράνειας, η  νεαρή εκείνη γυναίκα αναζητούσε μονίμως εύκολες λύσεις που θα της παρείχαν μια κάποια ασφάλεια αλλά και κάποια σημαντικά για την ίδια πλεονεκτήματα. Όπως ισχύει και για πολλά άλλα άτομα στην εποχή μας, προκειμένου να επιβιώσει και να εξελιχθεί, ανέπτυξε ένα πολύπλοκο σύστημα ψυχισμού που είχε ως βάση την προδοσία των προσωπικών αξιών, τους μηχανισμούς αυτοάμυνας και την αυταπάτη.

Τι να απαντήσει κανείς σε ένα τέτοιο ερώτημα; Άλλωστε, ήταν εύλογο από κάθε άποψη.

Ο Eduardo Galeano μου είπε κάποτε: “Οι λαοί γνωρίζουν πότε είναι η ώρα για να πολεμήσουν. Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να τους το υπαγορεύσουμε, αλλά όταν το αποφασίζουν, είναι υποχρέωσή μας να τους στηρίζουμε, ακόμα και να τους καθοδηγούμε, αν μας το ζητήσουν”.

Στα πλαίσια της σημερινής πρόκλησης, ο συριακός λαός πήρε την απόφασή του. Καμία κυβέρνηση, καμία πολιτική δύναμη δεν θα μπορούσε να οδηγήσει ένα ολόκληρο έθνος σε μια τέτοια μεγάλη συγκυρία ηρωισμού και αυτοθυσίας. Οι Ρώσοι το κατόρθωσαν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι Σύριοι το κατορθώνουν σήμερα.

Στην ερώτηση της συνεργάτιδάς μου πριν από δύο χρόνια, απάντησα με αυτά τα λόγια: “Έχω δει την ολική κατάρρευση της Μέσης Ανατολής. Δεν έμεινε τίποτε όρθιο. Οι χώρες που επέλεξαν να βαδίσουν στο δικό τους μονοπάτι κυριολεκτικά ισοπεδώθηκαν. Οι χώρες που υπέκυψαν στα κελεύσματα της Δύσης έχασαν την ψυχή τους, τον πολιτισμό και την ταυτότητά τους και μετατράπηκαν από χώρες σε άθλιους χώρους. Οι Σύριοι το γνώριζαν αυτό. Αν επέλεγαν να παραδοθούν, οι εισβολείς θα τους μετέτρεπαν σε ένα νέο Ιράκ, Υεμένη ή Λιβύη, ακόμα και σε νέο Αφγανιστάν”.

Έτσι η Συρία όρθωσε το ανάστημά της. Αποφάσισε να αγωνιστεί για τον εαυτό της και για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Ξανά και ξανά, κατόρθωσε να παραμείνει ακέραιη με το να επανεκλέγει την κυβέρνησή της. Ακούμπησε στο στρατό της. Ό,τι και αν λέει η Δύση, ό, τι και αν γράφουν οι προδοτικές ΜΚΟ, η απλή λογική απλά αναδεικνύει την αλήθεια.

Αυτή η μικρή χώρα δεν διαθέτει δικά της ισχυρά μέσα ενημέρωσης ώστε να μαθευτεί το μέγεθος του θάρρους και της αγωνίας της σε όλο τον κόσμο. Πάντα οι άλλοι γράφουν για τον αγώνα που δίνει, συχνά με εντελώς κακόβουλο τρόπο.

Αλλά είναι αναμφισβήτητο ότι, ενώ οι σοβιετικές δυνάμεις σταμάτησαν την προέλαση των Γερμανών Ναζί στο Στάλινγκραντ, οι Σύριοι έχουν καταφέρει να σταματήσουν τις φασιστικές δυνάμεις των Δυτικών συμμάχων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Όπως ήταν φυσικό, η Ρωσία ενεπλάκη άμεσα. Όπως ήταν επίσης φυσικό, η Κίνα την στήριξε, αν και συχνά παρέμεινε στη σκιά. Το Ιράν της παρείχε υποστήριξη. Τέλος, η Χεζμπολάχ οργάνωσε μια επική μάχη υπερασπιζόμενη την Δαμασκό από τις κτηνωδίες των εξτρεμιστών, τους οποίους εμπνεύστηκαν και όπλισαν η Δύση, η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία.

Ωστόσο, ό,τι κατορθώθηκε οφείλεται κυρίως στον λαό της Συρίας.

Είναι γεγονός ότι δεν έχει μείνει τίποτα από τη Μέση Ανατολή. Σήμερα κυλούν περισσότερα δάκρυα παρά σταγόνες βροχής στην αρχαία αυτή γη.

Κι όμως η Συρία στέκεται ακόμα ορθή. Καμένη, τραυματισμένη, αλλά ορθή.

Και όπως έχει αναφερθεί σε αρκετά δημοσιεύματα, αφού οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις έσπευσαν για να σώσουν το συριακό έθνος, πάνω από 1 εκατομμύριο Σύριοι πολίτες κατόρθωσαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους ... Συχνά αντίκρυσαν μόνο στάχτες και καταστροφή, αλλά παρηγορήθηκαν με τη σκέψη ότι πατούσαν ξανά το χώμα της πατρίδας τους.

Ακριβώς όπως έκαναν και οι κάτοικοι του Στάλινγκραντ, όταν επέστρεψαν στην πόλη τους πριν από 70 χρόνια.

Αν κάποιος μου έθετε το ίδιο ερώτημα σήμερα, εάν δηλαδή θα ήταν όλα ευκολότερα αν παρέδιδε ένας λαός τα όπλα και υπέκυπτε στην αυτοκρατορία, τι θα απαντούσα;

Θα του έλεγα τα εξής:

“Η ζωή έχει νόημα και αξίζει να τη ζεις, μόνο εάν μπορούν να εκπληρωθούν κάποιες βασικές προϋποθέσεις. Δεν προδίδουμε ποτέ μια μεγάλη αγάπη. Ούτε την αγάπη για κάποιο πρόσωπο, ούτε την αγάπη για την πατρίδα, ούτε για την ανθρωπότητα ούτε για τα ιδανικά μας. Αν κάποιος διαπράξει μια τέτοια προδοσία, είναι προτιμότερο να μην είχε γεννηθεί. Η επιβίωση της ανθρωπότητας είναι ο ιερότερος στόχος. Όχι ένα εφήμερο προσωπικό κέρδος ή μια αίσθηση «ασφάλειας», αλλά η επιβίωση όλων μας, ως λαών, και η ασφάλεια όλων μας, ως ατόμων”.

Όταν η ίδια η ζωή απειλείται, οι λαοί κατά κανόνα υψώνουν το ανάστημά τους και πολεμούν, ενστικτωδώς. Μέσα σε τέτοιες συγκυρίες, γράφονται μερικά από τα πιο μνημειώδη κεφάλαια στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Αλλά για την καταστροφή δεν ευθύνονται εκείνοι που υπερασπίζονται το ανθρώπινο γένος μας. Ευθύνονται τα τέρατα του ιμπεριαλιστικού επεκτατισμού και οι υπάλληλοί τους.

Οι περισσότεροι από εμάς ονειρεύονται έναν κόσμο δίχως πολέμους, δίχως βία. Θέλουμε να επικρατήσει στη Γη το καλό. Πολλοί από εμάς εργάζονται ακατάπαυστα για μια τέτοια κοινωνία.

Αλλά μέχρι να οικοδομηθεί, έως ότου ηττηθούν η ακραία ιδιοτέλεια, η απληστία και η κτηνωδία, πρέπει να παλέψουμε για κάτι πολύ πιο άμεσο: την επιβίωση των ανθρώπων και του ανθρωπισμού.

Το τίμημα είναι συχνά φρικτό. Αλλά η εναλλακτική λύση είναι ένα τεράστιο αχανές κενό. Είναι απλά ένα τίποτα, το τέλος των πάντων!

Στο Στάλινγκραντ, εκατομμύρια έχασαν τη ζωή τους, για να μπορούμε σήμερα εμείς να είμαστε ζωντανοί. Τίποτα δεν είχε απομείνει από την πόλη, εκτός από λιωμένο ατσάλι, διάσπαρτα τούβλα και έναν ωκεανό από πτώματα. Ο ναζισμός αναχαιτίστηκε. Ο Δυτικός επεκτατισμός άρχισε να υποχωρεί, αυτή τη φορά προς το Βερολίνο.

Σήμερα είναι η Συρία, που αθόρυβα αλλά στωικά και ηρωικά, αντιστέκεται στα σχέδια της Δύσης, του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας, του Ισραήλ και της Τουρκίας να αποτελειώσουν τη Μέση Ανατολή.

Και ο λαός της Συρίας κερδίζει. Για πόσο ακόμα, δεν γνωρίζω. Αλλά έχει αποδείξει ότι μια αραβική χώρα είναι ακόμα ικανή να συντρίψει τις ισχυρότερες δολοφονικές ορδές.

* Ο Andre Vltchek είναι φιλόσοφος, μυθιστοριογράφος, κινηματογραφιστής και δημοσιογράφος. Είναι ο δημιουργός του ιστολογίου "Vltchek’s World" και αρθρογραφεί στο διαδικτυακό περιοδικό "New Eastern Outlook".

Απόδοση: "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"

Eίναι πολλά αυτά που μπορούμε να κάνουμε .Αρκεί να το θέλουμε!

Φορέστε τις ζώνες και περιμένετε...

Η πρόοδος και η ευημερία απαιτούν τα σωστά κίνητρα για όσους θέλουν να την επιδιώξουν ατομικά και ένα σωστό θεσμικό πλαίσιο που να εξασφαλίζει σε όλους την ευκαιρία να προσπαθήσουν.

Δεν αποτελεί καθόλου θέμα τύχης το γεγονός πως οι χώρες που έχει κυριαρχήσει η αριστερά επί μακρόν, είναι φτωχότερες από άλλες παρόμοιων δυνατοτήτων που δεν έχει συμβεί το ίδιο.

Τα οικονομικά της ευημερίας μοιάζουν με την μελισσοκομική. Ο μελισσοκόμος φροντίζει το μελίσσι του με μοναδικό σκοπό το προσωπικό κέρδος. Δηλαδή, επιδιώκει π.χ. να  παράγει με τις 50 κυψέλες του 1.000 κιλά μέλι για να το πουλήσει και να κερδίσει 5-10.000 ευρώ.

Αν το πετύχει αυτό, ο επόμενος στόχος θα είναι να αυξήσει την παραγωγή στους 2 τόνους και να διπλασιάσει τα έσοδα.

Η δραστηριότητα των μελισσών όμως στα πλαίσια των κερδοσκοπικών επιδιώξεων του μελισσοκόμου, επιφέρει πολλαπλάσια οφέλη στην κοινωνία και την οικονομία. Εκτός αυτών που κερδίζουν από την άμεση  συνεργασία με το μελισσοκόμο, οι δεκάδες χιλιάδες μέλισσες συνεισφέρουν στην επικονίαση εκατοντάδων στρεμμάτων με παραγωγικές καλλιέργειες.

Η συμβολή τους στην αγροτική παραγωγή είναι πολλαπλάσια του κέρδους του μελισσοκόμου. Αν ο τελευταίος απουσίαζε, αυτός θα έχανε το κέρδος και δεκάδες  ή εκατοντάδες άλλοι θα είχαν μικρότερη ή καθόλου παραγωγή. Οι περισσότεροι από αυτούς θα έχαναν τη δουλειά τους.

Αν το κράτος αναγκάσει το μελισσοκόμο να δίνει τα δυο τρίτα της παραγωγής για αναδιανομή, ο μελισσοκόμος θα σταματήσει να ασχολείται με τη δουλειά του γιατί θα είναι ασύμφορη. Μπορεί κάποιοι να λάβουν μια φορά από ένα βάζο μέλι (σε αυτές τις περιπτώσεις αυτοί που αναλαμβάνουν να το μοιράσουν ωφελούνται), αλλά στη συνέχεια θα χάσουν τη δουλειά τους και τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα...

Αυτός είναι ο λόγος που όπου κυβερνά η "παλαβή" αριστερά οι άνθρωποι είναι πιο ίσοι κατά μέσο όρο αλλά πολύ φτωχότεροι σε σχέση  με τις κοινωνίες που δεν κυβερνά η αριστερά και ενδεχομένως να υπάρχουν μεγαλύτερες ανισότητες, γιατί οι μελισσοκόμοι κερδίζουν περισσότερα...

Το παράδειγμα...

Στο πρόβλημα 3 εκατ. συνταξιούχοι και 2,5 εκατ. εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα συν 1,5 εκατ. άνεργοι, η αριστερά προκρίνει τη λύση της αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών.

Προσέξτε πού οδηγούν αυτές οι αποφάσεις, γιατί ο κρότος της κατάρρευσης που έχει δρομολογηθεί θα είναι εκκωφαντικός και η οργή που θα προκαλέσει χαοτική.

Αντιγράφω από το χθεσινό ρεπορτάζ: "Σε επίπεδο ρεκόρ έφτασαν οι οφειλέτες στα ασφαλιστικά ταμεία το Νοέμβριο του 2015 καθώς ξεπέρασαν τους 627 χιλιάδες. Ειδικότερα, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε το ΙΚΑ, το συγκεκριμένο μήνα οι επιχειρηματίες και οι αυτοαπασχολούμενοι που χρωστάνε σε όλα τα ταμεία (ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ, ΟΓΑ) έφτασαν τους 627.840. Σύμφωνα με την τελευταία τριμηνιαία έκθεση του Κέντρου Είσπραξης Ανεξόφλητων Οφειλών (ΚΕΑΟ) τα χρέη των ταμείων ξεπερνούν τα 14,8 δισ. ευρώ (σ.σ. αφορούν οφειλές άνω των 5.000 ευρώ κατ' άτομο).

Το πλήθος των επιχειρήσεων που λειτουργούν στην Ελλάδα με προσωπικό μόλις που ξεπερνάνε τις 220.000, ενώ οι οικονομικά ενεργοί ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ, του ΟΓΑ και του ΕΤΑΑ φτάνουν το 1,5 εκατομμύριο. Κατά συνέπεια, σχεδόν οι μισοί επαγγελματίες (αυτοαπασχολούμενοι και αγρότες) χρωστάνε στα ασφαλιστικά ταμεία...".

Την ώρα που οι μισοί από τους ασφαλισμένους δεν μπορούν να πληρώσουν τις εισφορές, τα σαΐνια της αριστερής κυβέρνησης Τσίπρα, αυξάνουν εισφορές και φόρους. Δηλαδή, οδηγούν και τους άλλους μισούς στην αδυναμία πληρωμής εισφορών και φόρων.

Έτσι αντί να αυξήσουν τα έσοδα θα τα μειώσουν.

Δεν νομίζω πως χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να καταλάβει πως αυτό επιβεβαιώνει αυτό που η στήλη φωνάζει τα τελευταία χρόνια, πως η χώρα οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη κατάρρευση. Η κυβέρνηση της παλαβής αριστεράς απλώς επιταχύνει τις εξελίξεις.

Ποτέ δεν είχα καμιά αμφιβολία πως η αριστερά θα επέλεγε να κάνει αυτό ακριβώς. Αυτός είναι ο λόγος που ποτέ δεν είχα την αμφιβολία επίσης (όσο ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ) ήταν στην αντιπολίτευση, ότι θα προκαλούσε στη χώρα την μεγαλύτερη καταστροφή μετά τον τελευταίο μεγάλο πόλεμο.

Η ελληνική χρεοκοπία συσσωρεύτηκε σταδιακά τις τελευταίες δεκαετίες. Την ξεκίνησε ο Ανδρέας Παπανδρέου με τα πειράματα τριτοκοσμικού σοσιαλισμού. Την έφτασε στα άκρα η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή (2004-2009) με την εκτίναξη των ελλειμμάτων και την ταφόπλακα ανέλαβε με μεγάλη χαρά (λόγω άγνοιας) να τοποθετήσει ο Αλέξης Τσίπρας με την πνευματική και υλική βοήθεια των δυο προηγούμενων...

Φορέστε τις ζώνες και περιμένετε λοιπόν... η ανάπτυξη έρχεται. Μετά την κατάρρευση.

 Του Κώστα Στούπα