Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

"Επειδή όλοι υποτιμάμε τον αριθμό των ηλιθίων ανάμεσά μας και κάθε τόσο μας αιφνιδιάζουν πρόσωπα "υπεράνω υποψίας" μάλλον πρέπει να ξανασυστηθούμε..."

http://i.ytimg.com/vi/dCJphi2eCLA/hqdefault.jpg

Διονύσιος Χαριτόπουλος

Να μάθεις να πετάς! Αύριο ίσως να μας πάρουν και τους δρόμους...

http://i.ytimg.com/vi/IrTB-iiecqk/hqdefault.jpg

Ζωολατρεία: Μια σύγχρονη μορφή χυδαίας Ειδωλολατρείας

του ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ 

 Θυμούνται το χωριό τους καί θέλουν νά έχουν τα ζώα δίπλα τους. 

Τα φυλακίζουν στά μπαλκόνια ξεσηκώνοντας μετά θύελλα οργής στούς συγκάτοικούς τους από τα γαυγίσματά τους…

Εικόνες τού σύγχρονου ανθρώπου πού θέλει όλο τον κόσμο δικό του…

«….Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να διαπιστώσει την τραγικότητα του σημερινού ανθρώπου, η οποία οφείλεται κατά κύριο στην πρωτοφανή πνευματική του κατάπτωση. Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι μια τραγική ύπαρξη, έχοντας χάσει τον προσανατολισμό του και το αληθινό νόημα της ζωής του, διότι αποστασιοποιήθηκε από το Θεό, την πηγή της ζωής και του αγιασμού.

Έγινε αποδέκτης των αντίθεων αρχών του άθεου ευρωπαϊκού «διαφωτισμού» και εμβολιάστηκε με το πνευματικό δηλητήριο του διδάγματός του περί του «θανάτου του Θεού». Στη θέση του «πεθαμένου Θεού» αναγκάστηκε να τοποθετήσει είδωλα, προκειμένου να γεμίσει το χαώδες υπαρξιακό του κενό. Έτσι κατάντησε να είναι ειδωλολάτρης και μάλιστα λάτρης της πιο χυδαίας μορφής ειδωλολατρίας. Είναι βεβαιωμένο πως η απουσία του Θεού υποκαθίσταται νομοτελειακά με την παρουσία ειδώλων!

Μια από τις πάμπολλες μορφές της ειδωλολατρίας του συγχρόνου ανθρώπου είναι και το αηδές φαινόμενο της ζωολατρίας…

Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον «πολιτισμένο» δυτικό κόσμο αποκαθήλωσαν τα θρησκευτικά οικιακά τους σεβάσματα και στη θέση τους έβαλαν τα κατοικίδια, ανάγοντάς τα σε αντικείμενα λατρείας. Υποβίβασαν τον άνθρωπο από αξία και ανήγαγαν τα ζώα σε υπεραξίες!

Πριν όμως εξετάσουμε το φαινόμενο αυτό, με τις πολύμορφες πτυχές του, είναι απαραίτητο να δώσουμε ορισμένα στοιχεία για τη θέση της Εκκλησίας μας απέναντι στα ζώα και γενικά την υλική κτίση.

Η Αγία Γραφή είναι ξεκάθαρη: όλα τα όντα, ορατά και αόρατα, έμψυχα και άψυχα, είναι δημιουργήματα του Θεού εκ του μηδενός. Τα ζώα είναι και αυτά θαυμαστά ποιήματα του Θεού, αποτέλεσμα της άμετρης αγάπης Του.

Πλάστηκαν να είναι η χαρά και η εξυπηρέτηση του ανθρώπου, του κορυφαίου δημιουργήματός Του.

Ο Κύριός μας ο Ιησούς Χριστός ήρθε στον κόσμο για να λυτρώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία και να απελευθερώσει τη θεία δημιουργία από την ολέθρια επήρεια του κακού. Δεν είναι τυχαίο ότι διάλεξε να γεννηθεί σε στάβλο, ανάμεσα σε ζώα, τα οποία ήταν καθαρότερα από την ηθική μπόχα των ανθρώπων της εποχής Του, και ότι οι πρώτοι προσκυνητές του ήταν βοσκοί.

Η ιερότητα της κτίσεως αποτελεί επίσης κορυφαίο κεφάλαιο στη θεολογία των Πατέρων της Εκκλησίας μας. Ιδιαίτερα στα ασκητικά κείμενα και τις υπέροχες διηγήσεις των αγίων ασκητών διαπιστώνουμε τη θαυμαστή αρμονική συνύπαρξη των γερόντων και γεροντισσών με τα ζώα και μάλιστα τα πιο άγρια και αιμοβόρα.

Υπάρχουν πολλοί άγιοι της Εκκλησίας μας προστάτες των ζώων, όπως ο άγιος Μάμας. Είναι χαρακτηριστική η συμβίωση του γέροντα των ημερών μας Παϊσίου με ένα φιδάκι, το οποίο φρόντιζε και εκείνο του ανταπέδιδε την ευγνωμοσύνη του!

Οι άγιοι Πατέρες ήταν φιλόζωοι, αλλά όχι ζωολάτρες.

Δεν συνέχεαν την ποιοτική διαφορά ανάμεσα στον άνθρωπο και τα ζώα. Ο άνθρωπος έχει αθάνατη ψυχή και είναι ποιημένος, ως εικόνα Θεού, με την προοπτική να γίνει κατά χάριν θεός, ενώ το ζώο είναι μεν έμβιο, όμως δεν έχει αθάνατη ψυχή. Προορισμός του είναι η δοξολογία του Θεού και η εξυπηρέτηση του ανθρώπου.

Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν αναγνωρίζει τίποτε από αυτά, διότι παραμένει πνευματικά σκοτισμένος, όπως και οι προπάτορές μας, που μετά την πτώση τους και

μέσα στη σκοτοδίνη τους, «ελάτρευσαν τη κτίσει παρά τον κτίσαντα» (Ρωμ.1,25).

Δεν είναι τυχαίο πως στις αρχαίες ειδωλολατρικές θρησκείες (αλλά και στις σύγχρονες, π.χ. Ινδουιστές), συναντούμε λατρείες ζώων. Οι Βαβυλώνιοι, οι Αιγύπτιοι, οι Έλληνες, οι Ρωμαίοι, οι Κέλτες και όλοι οι λαοί της αρχαιότητας είχαν θεοποιήσει ορισμένα ζώα, στα οποία απέδιδαν λατρεία! Με την επικράτηση όμως του χριστιανικού κηρύγματος, η χυδαία αυτή μορφή ειδωλολατρίας υποχώρησε και εξαφανίστηκε, μέχρι που αναβίωσε στα χρόνια του «διαφωτισμού» στη Δύση η λατρεία της φύσεως και μαζί της η λατρεία των ζώων.

Η σύγχρονη ζωολατρία έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Στο όνομα της αρχής των «διαφωτιστών» για τα «δικαιώματα των ζώων» καλλιεργήθηκε μια απίστευτη αγάπη για μια μερίδα ζώων, των κατοικίδιων, ώστε στις μέρες μας να έχει πάρει χαρακτήρα επιδημικής μόδας! Δε νοείται οικογένεια «του καλού κόσμου» να μην έχει στο σπίτι κατοικίδια.

Η μειονεξία όσον δε μπορούν για κάποιος λόγους να έχουν κατοικίδιο είναι εμφανής και το κόμπλεξ τους έκδηλο. Αναφέρεται πως σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης και ιδιαίτερα στην Αγγλία η ζωολατρία έχει πάρει παροιμιώδεις διαστάσεις. Οι φιλοζωικές οργανώσεις υπερτερούν σε αριθμό και δραστηριότητα από τις φιλανθρωπικές οργανώσεις!

Τα κοινοβούλια ενέταξαν στις νομοθετικές τους δραστηριότητες την ψήφιση σειρά νόμων για τα δικαιώματα των ζώων, οι οποίοι στο σύνολό τους είναι τυραννικοί για τους ανθρώπους.

Αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ζώα πλουσίων φιλόζωων έγιναν αποδέκτες αμύθητων κληρονομιών!

Οι κλινικές των ζώων συναγωνίζονται αυτές των ανθρώπων. Η φαρμακευτική και ιατρική περίθαλψη των κατοικίδιων ξεπερνά συχνά αυτή των μελών της οικογένειας. Το ίδιο και η διατροφή τους, με τα ξεχωριστά εκλεκτά εδέσματα, τα οποία θα ζήλευαν τα πεινασμένα παιδιά του τρίτου κόσμου.

Τα ινστιτούτα καλλωπισμού των κατοικίδιων συναγωνίζονται τα κομμωτήρια και τα κέντρα καλλωπισμού των γυναικών, ενώ τα καλλυντικά τους και τα λοιπά «αξεσουάρ» ανεβάζουν τον προϋπολογισμό σε δυσθεώρητα ύψη! Λανσάρεται μόδα ενδυμασίας σκύλων με εναλλαγή «μοντέλων». Ξενοδοχεία για ζώα ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Το ίδιο και νεκροταφεία για κατοικίδια, των οποίων το κόστος της «κηδείας» τους ξεπερνά κατά πολύ το κόστος κηδείας των ανθρώπων! Η Αγγλικανική λεγόμενη «εκκλησία» έχει καθιερώσει και ειδική «λειτουργία» στους ναούς της για τα κατοικίδια!

Υπάρχουν και ακόμη χειρότερα. Διοργανώνονται συχνά καλλιστεία σκύλων και γατών, για την ανάδειξη «σταρ» ζώων, σε υπερπολυτελή ξενοδοχεία ! Είδαμε επίσης και το εξής παράδοξο: σκύλοι να ντύνονται παράνυφοι στους γάμους των «κυρίων» τους!

Κι’ ακόμα: δημοσιεύτηκαν εικόνες από ζευγάρωμα σκυλιών, με τη σκύλα ντυμένη νύφη και το σκύλο γαμπρό!

Και το πιο χυδαίο και αποτρόπαιο: λειτουργούν (τουλάχιστον στο εξωτερικό) πορνεία για κατοικίδια, αποφέροντας τεράστια κέρδη στους ιδιότυπους προαγωγούς ζώων!

Η ζωολατρία όμως έχει και σοβαρές κοινωνικές επιπτώσεις. Η εικόνα στα πάρκα των άλλων μεγάλων πόλεων είναι αλγεινή. Η μπόχα από τις ακαθαρσίες των σκύλων είναι ανυπόφορη. Οι πινακίδες απαγόρευσης των σκύλων στους χώρους αναψυχής και παιχνιδιού για τα παιδιά δεν συγκινούν τους «φιλόζωους».

Σοβαροί άνθρωποι και οικογενειάρχες διστάζουν να βγουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους στα πάρκα, τα οποία έχουν πια ως αποκλειστική χρήση την αφόδευση και το παιχνίδι των σκύλων.

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις επιθέσεων σε ανυποψίαστους περιπατητές, ακόμα και σε μικρά παιδιά, αγρίων επιθετικών σκυλιών. Αναφέρονται κατά καιρούς κατακρεουργήσεις, ακόμη και θάνατοι ανθρώπων! Οι δρόμοι τέλος είναι γεμάτοι από περιττώματα σκύλων, ώστε να χρειάζεται δεξιοτεχνία να βαδίσει κανείς!

Οι νόμοι για τα κατοικίδια έδωσαν το δικαίωμα να στεγάζονται και στα διαμερίσματα των πολυκατοικιών, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συχνά σοβαρότατες προστριβές μεταξύ των ενοίκων εξαιτίας των γαυγισμάτων όλες τις ώρες τους εικοσιτετραώρου και της ρύπανσης.

Είναι θλιβερό το φαινόμενο να ακούει κάποιος στις πολυκατοικίες γαυγίσματα σκύλων, νιαουρίσματα γάτων και να μην ακούγονται πια γέλια και κλάματα παιδιών, λόγο της εφιαλτικής υπογεννητικότητας που μαστίζει όλον τον «πολιτισμένο» κόσμο και φυσικά τη χώρα μας!

Είναι αλγεινή η εικόνα να γυρίζουν γυναίκες (και άντρες) στους δρόμους με σκυλιά στην αγκαλιά, αντί να κρατούν χαριτωμένα παιδιά! Στα μπαλκόνια δεν απλώνονται πια παιδικά ρουχαλάκια, αλλά «ζιπουνάκια» για σκυλιά και γάτες! Δεν είναι τυχαίο πως οι «ζωόφιλοι» προσδιορίζουν το φύλο του ζώου τους με το χαρακτηρισμό: «αγόρι» – «κορίτσι», φανερώνοντας περίτρανα την ολέθρια τάση να πάρουν τα κατοικίδια τη θέση των παιδιών στις σύγχρονες οικογένειες!

Το φαινόμενο «ζωοφιλία» κρύβει αναμφίβολα και υποκρισία. Τα αισθήματα λατρείας των «ζωόφιλων» προς τα ζώα εξαντλούνται στα κατοικίδια. Έτσι λ.χ. για να καλοπερνούν τα κατοικίδια σφαγιάζονται χιλιάδες άλλα ζώα, για να καταλήξουν ως εκλεκτό έδεσμα στο πιάτο τους!

Γι’ αυτά τα ζώα δεν ακούγεται καμιά διαμαρτυρία! Νομίζουν οι «φιλόζωοι» ότι αγαπούν τα ζώα και δεν συναισθάνονται ότι τα δυστυχισμένα αυτά πλάσματα υποφέρουν φυλακισμένα στα διαμερίσματα – κλουβιά των μεγαλουπόλεων. Τα αναγκάζουν να κάνουν τις φυσικές τους ανάγκες όταν αυτοί το αποφασίσουν!

Ποιο ζώο στη φύση είναι αναγκασμένο να αναστέλλει τις φυσικές του ανάγκες; Για την «τέρψη» ή τη «συντροφιά» του «φιλόζωου» υποφέρει το ζώο, αποδεικνύοντας ότι η «φιλοζωία» έχει καθαρά εγωιστικά κίνητρα!

Όποιος τολμήσει να διαμαρτυρηθεί για την ανυπόφορη κατάσταση στους δρόμους και τα πάρκα από τη μπόχα που αφήνουν πίσω τους οι «φιλόζωοι» ή για την επιθετικότητα των άγριων σκύλων, στιγματίζεται ως «εχθρός των ζώων», «απολίτιστος» και «βάρβαρος»!

Όμως ελάχιστοι άνθρωποι είναι συνειδητοί εχθροί των ζώων. Αγαπάμε όλα τα ζώα, και όχι μόνο τα κατοικίδια, και τα προστατεύουμε, διότι είναι ποιήματα του Θεού και απαραίτητα στη ζωή μας (διατροφή, εργασία, φιλία).

Η μόνη διαφορά μας με τους «φιλόζωους» είναι ότι δεν τα λατρεύουμε και έχουμε τη συναίσθηση της ποιοτικής απόστασης που μας χωρίζει από αυτά.

Ο γράφων όλα αυτά κατάγεται από κτηνοτροφική οικογένεια. Γεννήθηκα κυριολεκτικά ανάμεσα στα ζώα και το πρώτο μου επάγγελμα ήταν του κτηνοτρόφου. Αγαπώ τα ζώα, τα συμπαθώ, τα φροντίζω, δε θέλω να υποφέρουν, αλλά δεν τα λατρεύω, δεν τα εξισώνω με τους ανθρώπους, οι οποίοι, μόνο αυτοί, είναι εικόνες Θεού.

Το φαινόμενο «ζωολατρία», εντάσσεται σαφέστατα στο γενικότερο σύστημα κατάπτωσης τους συγχρόνου κόσμου. Εμφανίστηκε, όπως αναφέραμε, για να γεμίσει το τρομερό υπαρξιακό κενό του σημερινού ανθρώπου, ως μια ψευδαίσθηση καλλιέργειας αξιών.

Αποκομμένος ακούσια ή εκούσια από την αρμονική κοινωνική συμβίωση των ανθρωπίνων προσώπων, και ως εκ τούτου βιώνοντας φρικτή μοναξιά, αναζητεί υποκατάστατα «κοινωνίας», την οποία νομίζει ότι βρίσκει στα ζώα.

Αλλά τα ζώα, όσο και να υπερτονισθεί η αξία τους, παραμένουν ζώα, εντελώς διάφορα της ανθρώπινης φύσης και η οποιαδήποτε εσωτερική «ικανοποίηση» που παίρνουμε από αυτά, έχει παροδικό και επιφανειακό χαρακτήρα. Μόνιμη και πραγματική χαρά δίνει μόνο ο Χριστός και η κοινωνία αγάπης των αναγεννημένων ανθρωπίνων προσώπων.

Αποδέκτης της αγάπης μας θα πρέπει να είναι πρωτίστως τα ανθρώπινα πρόσωπα, οι ενδεείς, τα αδέλφια μας εν Χριστώ, και το περίσσευμα της ας εκτείνεται στα άλλα όντα. Ό, τι περισσεύει από την προσφορά της αγάπης μας στους συνανθρώπους μας ας τη χαρίζουμε στα ζώα, αλλά μόνο το περίσσευμα της! Αυτή η αρχή θα πρέπει να κανονίζει τη σχέση μας με τον κόσμο των ζώων!

Γυναίκες υπομονής …

-Γέροντα, μιὰ γυναίκα τὴν ἐγκατέλειψε ὁ ἄνδρας της, πῆρε καὶ τὸ παιδὶ, καὶ ἔχει σχέσεις μὲ δὺο ἄλλες γυναὶκες. Μὲ ρώτησε τί νὰ κάνη.
-Νὰ τῆς πῆς, ὅσο μπορεῖ, νὰ κάνη ὑπομονή, προσευχή, καὶ νὰ φέρεται μὲ καλοσύνη. Νὰ περιμένη· νὰ μὴ διαλύσει τὸν γάμο ἡ ἴδια. Κάποιος περιφρονοῦσε τὴν γυναίκα του, τὴν κακαμεταχειριζόταν, καὶ αὐτὴ τὰ ἀνατιμετώπιζε ὅλα μὲ ὑπομονὴ καὶ καλοσύνη, μέχρι ποὺ πέθανε σχετικὰ νέα. Ὅταν ἔκαναν τὴν ἐκταφή της, βγῆκε ἀπὸ τὸν τάφο μία εὐωδία.
Ἀπόρησαν ὅσοι βρίσκονταν ἐκεῖ.
Βλέπετε, αὐτὴ ἀντιμετώπιζε τὰ πάντα μὲ ὑπομονὴ σ’ αὐτὴν τὴν ζωή, γι’ αὐτὸ δικαιώθηκε στὴν ἄλλη ζωή.
Ἔχω ὑπ’ ὄψιν μου καὶ μιὰ ἄλλη περίπτωση. Ἕνα κοσμικὸ παιδὶ εἶχε συμπαθήσει μιὰ κοπέλα ποὺ ζοῦσε πνευματικά. Γιὰ νὰ τὸν συμπαθήση καὶ ἡ κοπέλα, προσπαθοῦσε νὰ ζῆ κι αὐτὸς πνευματικά, ἐκκλησιαζόταν κ.λπ. Τελικὰ παντρεύτηκαν. Μετὰ ὅμως ἀπὸ χρόνια ἐκεῖνος ἄρχισε πάλι τὴν κοσμικὴ ζωή.
Ἐνῶ εἶχαν καὶ μεγάλα παιδιὰ -ἕνα ἀγόρι στὸ πανεπιστήμιο καὶ δύο κοπέλες, μία στὸ λύκειο καὶ μία στὸ γυμνάσιο –αὐτὸς συνέχιζε νὰ ζῆ ἄσωτα. Εἶχε μιὰ μεγάλη ἐπιχείρηση καὶ ἔβγαζε πολλὰ χρήματα, ἀλλὰ τὰ περισσότερα τὰ ἐξόδευε μὲ τὴν ἄσωτη ζωή του.
Ἡ καημένη ἡ σύζυγός του κρατοῦσε τὸ σπίτι μὲ τὴν οἰκονομία ποὺ ἔκανε καὶ τὰ παιδιά της μὲ τὶς συμβουλές της. Δὲν κατηγοροῦσε τὸν πατέρα τους, γιὰ νὰ μὴν τὸν σιχαθοῦν καὶ τραυματισθοῦν, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ μὴν παρασυρθοῦν.
Τὰ βράδια ποὺ γύριζε ἀργά, εὔκολα τὸν δικαιολογοῦσε, λέγοντας στὰ παιδιὰ ὅτι ἔχει δουλειὲς, ἀλλὰ τὸ μεσημέρι ποὺ πήγαινε στὸ σπίτι μὲ κάποια φιλαενάδα του, τί νὰ ἔλεγε; Γιατί, τί ἔκανε ὁ ἀθεόφοβος αὐτὸς ἄνθρωπος; -ἄν καὶ δὲν ἀξίζει νὰ τὸν λέη κανείς ἄνθρωπο, ἐπειδὴ δὲν εἶχε καθόλου ἀνθρωπιά.
Τηλεφωνοῦσε στὴν γυναίκα του νὰ τοῦ ἑτοιμάση τὰ φαγητὰ ποὺ ἐπιθυμοῦσε καὶ ἐρχόταν τὸ μεσημέρι μὲ κάποια ἀπὸ τὶς φιλενάδες του γιὰ φαγητὸ. Ἡ καημένη ἡ μάνα, γιὰ νὰ μὴν μποῦν σὲ ἄσχημους λογισμοὺς τὰ παιδιά της, τοὺς καλοδεχόταν.
Ἔδινε τὴν ἐντύπωση ὅτι εἶναι δική της φίλη καὶ πέρασε ὁ σύζυγος της ἀπὸ τὸ σπίτι της καὶ τὴν ἔφερε στὸ σπίτι τους, μὲ τὸ αὐτοκίνητό του. Ἔστελνε μὲ τρόπο τὰ παιδιὰ στὰ δωμάτιά τους, γιὰ νὰ διαβάσουν, γιατὶ φοβόταν μήπως δοῦν καμμιὰ ἄσχημη σκηνή, ἐπειδὴ δυστυχῶς αὐτὸς δὲν πρόσεχε, ἀλλὰ ἀσχημονοῦσε καὶ μέσα στὸ σπίτι. Αὐτὸ γινόταν κάθε μεσημέρι καὶ κάθε τόσο τῆς κουβαλοῦσε καὶ ἄλλο πρόσωπο.
Ἀφοῦ τὰ παιδιὰ ἔφθασαν νὰ λένε στὴν μητέρα τους: «Πόσες φίλες ἔχεις, μαμά;» . «Γνωριζόταμασταν ἀπὸ παλιά», τοὺς ἔλεγε ἐκείνη. Ἐν τῷ μεταξὺ αὐτὸς τὴν εἶχε τὴν καημένη χειρότερα καὶ ἀπὸ ὑπηρέτρια, διότι τῆς φερόταν μὲ πολλή βαρβαρότητα.
Σκεφθῆτε τώρα, αὐτὴ ἡ μάνα κάθε μέρα νὰ ὑπηρετῆ δύο κτήνη, ποὺ ἀτίμαζαν τὸ σπίτι, καὶ νὰ βάζη συνέχεια καλοὺς λογισμοὺς στὰ παιδιά της. Καὶ δὲν εἶναι ὅτι ἤξερε πὼς τὸ θέμα αὐτὸ θὰ λήξη ἔπειτα ἀπὸ ἕνα διάστημα, ὥστε νὰ πῆ: «θὰ κάνω ὑπομονὴ» καὶ νὰ ἔχη καὶ λίγη παρηγοριά.
Αὐτὴ ἡ κατάσταση συνεχίστηκε ἀρκετὰ χρόνια. Ἐπειδὴ ὅμως εἶχε δώσει ὁ ταλαίπωρος πολλὰ δικαιώματα στὸν διάβολο, ἑπόμενο ἦταν νὰ δέχεται φοβερὲς δαιμονικὲς ἐπιδράσεις. Ἦταν σὰν τρελλός, δὲν ἤλεγχε τὸν ἑαυτό του, ὅλα τοῦ ἔφταιγαν.
Μιὰ μέρα λοιπὸν, ὅπως ἔτρεχε μὲ τὸ αὐτοκίνητό του, καθὼς ἦταν μεθυσμένος ἀπὸ τὴν σαρκικὴ μέθη, ξέφυγε ἀπὸ τό δρόμο καὶ ἔπεσε στὸ γκρεμό. Τὸ αὐτοκίνητο διαλύθηκε καὶ αὐτός τραυματίστηκε σοβαρά. Τὸν μετέφεραν στὸ νοσοκομεῖο καὶ ὕστερα ἀπὸ μιὰ σχετικὴ νοσηλεία τὸν πῆγαν στὸ σπίτι σακατεμένο.
Καμμιὰ φιλενάδα του δὲν τὸν πλησίασε, γιατὶ δὲν εἶχε πιὰ οὔτε πολλὰ χρήματα, ἀλλὰ καὶ τὸ πρόσωπό του ἦταν παραμορφωμένο. Ἡ καλὴ σύζυγος ὅμως καὶ καλὴ μάνα τὸν περιποιόταν μὲ πολλὴ καλωσύνη, χωρίς νὰ τοῦ θυμίζη τίποτε ἀπὸ τὴν ἄσωτη ζωή του.
Αὐτὸ τὸν συγκλόνισε καὶ τὸν ἀλλοίωσε πνευματικὰ. Μετανόησε εἰλικρινὰ, ζήτησε καὶ ἐξομολογήθηκε, ἔζησε λίγα χρόνια χριστιανικά, μὲ ἐσωτερική εἰρήνη, καὶ ἀναπαύθηκε ἐν Κυρίῳ. Μετὰ τὸν θάνατο του τὸ ἀγόρι ἀνέλαβε τὴν δουλειά του καὶ συντηροῦσε τὴν οἰκογένεια.
Ζοῦσαν ἀγαπημένα τὰ παιδιὰ, γιατὶ εἶχαν πάρει καλὲς ἀρχὲς ἀπὸ τὴν καλὴ μάνα. Αὐτὴ ἡ μάνα ἦταν ἡρωίδα.
Ἤπιε ὅλα τὰ φαρμάκια, γιὰ νὰ μὴ διαλυθῆ ἡ οἰκογένειά της καὶ πικραθοῦν τὰ παιδιὰ της, κράτησε τὴν οἰκογένεια σωστά, ἔσωσε καὶ τὸν ἄνδρα της, ἀποταμίευσε καὶ αὐτὴ οὐράνιο μισθό. Ὁ Θεὸς αὐτὴν τὴν γυναίκα θὰ τὴν βάλη στὴν καλύτερη θέση στὸν Παράδεισο.

ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΦΥΓΑΝ.

100.000 ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
ΠΟΥ ΕΛΕΓΧΕΙ Ο ΑΣΑΝΤ.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΕ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΝΑΟ ΣΤΟ ΧΑΛΕΠΙ.

Πορφύρης Δ Σταφυλά Π

Αυτοί δεν έφυγαν, δεν έγιναν πιόνια επικοινωνιακών και πολιτικών σκοπιμοτήτων. Παραμένουν όρθιοι εκεί που έπεσε ο δεσπότης τους...



Στην ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Ηλία στο Χαλέπι ο διάκος με το θυμιατό ευλογεί μια εκατοντάδα ηρωικών πιστών καθώς οι βυζαντινή μελωδία επιχειρεί να σκεπάσει τις εκρήξεις από τις ρουκέτες που πέφτουν κοντά στο ναό.

Ένα μεγάλο πανό με τις φωτογραφίες των 2 απαχθέντων, επίσημα αγνοούμενων επισκόπων Χαλεπίου, κοσμεί μια γωνιά. Οι χριστιανοί έρχονται παίρνοντας στοιχειώδη μέτρα προφύλαξης από όλες τις συνοικίες του ελεύθερου τμήματος του Χαλεπίου που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του χριστόφιλου ηγέτη πασών των χριστιανών της Μέσης Ανατολής του πιο φιλελεύθερου άραβα πολιτικού,του προστάτη και εγγυητή των μειονοτήτων. Στο κατεχόμενο Χαλέπι ούτε λιβάνι ούτε εικόνα ούτε κερί ούτε ήχος καμπάνας. Το ισλαμικό κράτος και οι παραφυάδες του της τουρκικής ψευδεπίγραφης συριακής αντιπολίτευσης έχουν επιβάλει το νόμο τους δια της σπάθης.



Κάθε Κυριακή οι μάρτυρες του Χαλεπίου δίνουν μαρτυρία αποφασιστικότητας με τις οικογένειές τους εν μέσω κοσμοχαλασιάς από ελεύθερους σκοπευτές και διασταυρώμενα πυρά πάνε στον ορθόδοξο ναό για να λειτουργηθούνε. Η εκκλησία φωτίζεται χάρη σε μια μεγάλης ισχύος γεννήτρια στην άλλοτε μεγαλούπολη που τώρα στερείται το ηλεκτρικό εκτεταμένα. Είναι ώρα 18h00.



«Πολλοί ομόθρησκοι έφυγαν, γιατί έχασαν τη δουλειά τους και γιατί τρελλάθηκαν από την Daech (ακρωνύμιο του Ισλαμικού Κράτους στην αραβική)», διαβεβαιώνει ο Γιώργος Bakhache, εκπρόσωπος των χριστιανικών κοινοτήτων του Χαλεπίου. «Οι τζιχαντιστές δεν είναι στις συνοικίες μας, αλλά δεν είναι και μακριά» και «οι χριστιανοί πανικοβλήθηκαν έχοντας δει τι υπέστησαν οι χριστιανοί της Μοσσούλης». Οι σύριοι χριστιανοί αναλογούσαν στο 10 % του πληθυσμού και μαζί με τους ομοιδεάτες τους του Ιράκ αντιπροσωπεύουν τις αρχαιότερες χριστιανικές κοινότητες της Εγγύς και Μέσης Ανατολής.

Στο Ιράκ «είχαν ως επιλογή να προσηλιτιστούν ή να πληρώσουν jizya ή να φύγουν. Οι μισοί επέλεξαν την τελευταία λύση», τονίζει ο M. Bakhache. «Παρ΄όλα αυτά δεν θα εγκαταλείψουμε τη γη μας, αυτό είναι αδύνατο», υπόσχεται στον 2 ετών γιο του που τον έχει αγκαλιά.

Η όποια έξοδος των κατοίκων του Χαλεπίου συντελέστηκε, όταν οι αντάρτες έθεσαν υπό τον έλεγχο τους την μισή πόλη, την άλλοτε οικονομική πρωτεύουσα. Σύμφωνα με τον γάλλο γεωγράφο Fabrice Balanche ειδήμονα στο συριακό, το Χαλέπι δεν απαριθμεί πλέον παρά μόνο 1 εκατομύριο κατοίκους έναντι των 2,5 εκατομυρίων πριν από τον πόλεμο, που κήρυξε με την κάλυψη της συριακής αντιπολιτεύσης σαουδαραβικοτουρικών και γαλλοαμαερικανικών κυρίως συμφερόντων το σουνιτικό γουαχαμπίτικο τζιχάντ.
Πριν από 2 χρόνια, όταν ζούσε ο ελληνοσύριος μάρτυρας επίσκοπος Χαλεπίου Παύλος Γιαζίζι, οι χριστιανοί ήταν 250.000 στο Χαλέπι. «Περισσότεροι από τους μισούς έφυγαν, δεν υπολείπονται πλέον παρά 100.000, εκ των οποίων 50.000 είναι αρμένιοι», καταγγέλει ο M. Balanche. «Πολυάριθμοι χριστιανοί μετανάστες διαβεβαιώνουν ότι η φυγή τους δεν είναι παρά προσωρινή και ότι θα επιστρέψουν στη χώρα τους, όταν βελτιωθεί η κατάσταση και θα έχουν και πάλι εργασία. Είμαι σίγουρος ότι αυτό θα γίνει μια μέρα», ισχυρίζεται ο Basile Chawa που έχει ένα καφενείο ακριβώς πίσω από την εκκλησία του Αγίου Ηλία.

Οι 8 χριστιανικές κοινότητες ομολογίες διαβιώνουν στις 6 κυβερνητικές συνοικίες. Αλλά από την πλευρά, που ελέγχει η συριακή αντιπολίτευση, πολλοί έφυγαν για τη Δύση. Στο κατεχόμενο Χαλέπι παραμένουν μόνο 100 χριστιανοί στην συνοικία των κούρδων Cheikh Maqsoud και μια χούφτα άνθρωποι στην γειτονιά Jdaidé κοντά στην γραμμή διχοτόμησης που ελέγχουν οι αντάρτες που χρηματοδοτεί το Κογκρέσο και που υπεραμύνεται σύσωμος ο δυτικός τύπος και ο Ολάντ. Σ΄αυτήν τη συνοικία στην πρόσοψη της εκκλησίας που είναι μεσοτοιχία με το κέντρο ευγηρίας του Αγίου Ηλία διαβάζουμε: «Κύριέ μας Ιησού Χριστέ, άκουσέ μας». Στο εσωτερικό η οροφή εμφανώς είναι χτυπημέμη από ρουκέτες. Δεν παραμένουν παρά 6 ηλικιωμένοι χριστιανοί οικότροφοι. Τους υπόλοιπους τους πήραν οι οικογένειές τους στο κυβερνητικό Χαλέπι, όπως αναφέρει ο υπεύθυνος του Κέντρου ο π.Youssef: «Δεν ξαναεπέστρεψαν».



Ο π.Ιmad Daher άλλης χριστιανικής ομολογίας διηγείται στην κάμερα του AFP ότι «μια οβίδα έπεσε στην εκκλησία μου. Έχασα το ένα μου μάτι και το ένα μου μάγουλο αντικαταστάθηκε από πλαστική προσθήκη. Χτύπησα και στο χέρι. Νοσηλεύτηκα για ένα μήνα και πλέον στο Λίβανο, αλλά επέστρεψα στο Χαλέπι. Είμαι ποιμένας και δεν μπορώ να εγκαταλείψω το ποίμνιό μου….». Μ΄ένα χαριτωμένο αγοράκι στην αγκαλιά ο ελληνορθόδοξος Νizam Homsi υπόσχεται ότι τα παιδιά θα γιορτάσουν τα Χριστούγεννα ως συνήθως».



Στο βίντεο του AFP η χορωδία βυζαντινής νέων υπό την καθοδήγηση ελληνορθόδοξης μοναχής πλημμυρίζει με κατανυκτικές μελωδίες το ναό στην αραβική.
 

Ακούγεται ως και ο γνωστός ύμνος "Αγνή Παρθένε Δέσποινα", που έγραψε ο άγιος Νεκτάριος και μελοποίησαν οι σιμωνοπετρίτες καλόγεροι του Αγίου Όρους.

To ΑFP τιτλοφορεί το βίντεο:

oι χριστιανοί του Χαλεπίου αντιστέκονται στον πειρασμό της φυγής.


Η παρακαταθήκη της θυσίας των επισκόπων είναι μεγάλη. Το Χαλέπι δεν θα γίνει ποτέ τουρκικός θύλακας. Αυτό είναι το ελεύθερο Χαλέπι, το χριστιανικό Χαλέπι, το ελληνορθόδοξο με εγγυητή τον Άσαντ. 
(liberation, AFP 26/11/2014 lorientlejour)




 
πηγή

Ο ΣΥΡΙΖΑ, τα ανδρείκελα και η στρατηγική του 4ου Ράιχ…

Τα πλανητικά χρηματιστηριακά κέντρα εξουσίας (Νέα Τάξη), οι ιμπεριαλιστές ληστές και δήμιοι της υφηλίου, δεν άφησαν κανένα παραθυράκι ανοικτό στα κυβερνητικά ανδρείκελά τους στην Ελλάδα: Στο Παρίσι τους συμπεριφέρθηκαν σαν στυμμένες λεμονόκουπες…

Όλες οι διαπραγματευτικές «γραμμές» της κυβερνητικής συμμορίας κονιορτοποιήθηκαν…

Η αδιαλλαξία των δανειστών (μαφιόζων του χρήματος) αποτυπώνεται στην απελπισμένη κραυγή του ανδρεικέλου τους υπουργού (Χαρδούβελη):
«Δεν κάνουν βήμα πίσω και δεν τους ενδιαφέρει ποιος είναι στην εξουσία και αν θα έχουμε εκλογές τον Μάρτιο. Μπορεί να έχουμε ολοκληρώσει το 99% των δεσμεύσεών μας, όμως εκείνοι επιμένουν να γίνει και το 1% επιμένοντας ότι πρέπει να εφαρμοστούν σίγουρα μέτρα»!

Ο Χαρδούβελης, δίχως ίσως να το αντιλαμβάνεται, μας δίνει το κλειδί της ερμηνείας αυτής της βάναυσης και βάρβαρης συμπεριφοράς των αφεντικών προς τα ανδρείκελά τους: Μιας συμπεριφοράς που σηματοδοτεί καθαρά ότι οι διεθνείς ληστές και δήμιοι έχουν ξεγράψει τα κυβερνητικά τους ανδρείκελα (στυμμένες λεμονόκουπες).

Ποιο είναι το κλειδί ερμηνείας; Ότι το διεθνές χρηματιστηριακό κεφάλαιο, οι μαφιόζικοι διεθνείς μηχανισμοί του 4ου Ράιχ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ να περάσουν ΠΑΝΩ από τα κυβερνητικά και κομματικά τους ανδρείκελα και να διαχειριστούν απευθείας την πολιτική κρίση στην Αποικία τους (Ελλάδα).

Για τους τροϊκανούς του 4ου Ράιχ οι σαμαροβενιζέληδες έχουν καεί. Τίποτε πλέον δεν τους σώζει.

Στην ημερησία, πλέον, διάταξη (για το 4ο Ράιχ) δεν είναι η διάσωση των ανδρεικέλων τους, αλλά η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ της οξύτατης πολιτικής κρίσης, κρίση που θα πάρει εκρηκτικές διαστάσεις με το αναπόφευκτο γκρέμισμα αυτής της κυβέρνησης και με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ.

Το υπέρ αριθμόν ένα πρόβλημα πλέον για τον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό και ιδιαίτερα για τους νέους αποικιοκράτες της ΕΕ είναι το πώς θα αναχαιτιστεί η στροφή των λαών προς τα Αριστερά, το πώς θα απορροφηθούν οι κοινωνικοί κραδασμοί απ’ αυτήν την αριστερή ΡΟΠΗ της λαϊκής αγανάκτησης και οργής.

Η αναπόφευκτη κατάρρευση αυτής της παραπαίουσας κυβερνητικής συμμορίας και η αναπόφευκτη κυβερνητική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ δημιουργεί μεγάλα και εκρηκτικά πολιτικά προβλήματα στην Ελλάδα και ταυτόχρονα πυροδοτεί την κρίση και σε πολιτικό επίπεδο, σε ΟΛΗ την Ευρώπη.

Το καυτό ζήτημα, συνεπώς, δεν είναι η σωτηρία των ανδρεικέλων (αυτά δεν σώζονται με τίποτα), αλλά η πυρετώδης όξυνση της πολιτικής κρίσης στην Ελλάδα (με τον ερχομό του ΣΥΡΙΖΑ), όξυνση με ευρωπαϊκή διάσταση: Όξυνση που θα μεταφερθεί επιδημικά σε όλη την Ευρώπη και θα αποτελέσει τη ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΕΙΛΗ για την ιμπεριαλιστική συνοχή του 4ου Ράιχ.

Αν η κυβερνητική αναρρίχηση (αναπόφευκτη) του ΣΥΡΙΖΑ πετύχει, δηλαδή αποτυπώσει την αριστερή δυναμική της κοινωνίας και ανατρέψει τις υπάρχουσες κοινωνικές και πολιτικές ισορροπίες, θέτοντας ταυτόχρονα σε κίνηση τον κινηματικό λαϊκό παράγοντα (την πολιτική ανάπτυξη και οργάνωση των λαϊκών κινημάτων), ΤΟΤΕ τα δεδομένα για όλη την Ευρώπη ανατρέπονται προς επαναστατική κατεύθυνση…

Αυτός είναι ο μεγάλος τρόμος και η θανάσιμη απειλή για το 4ο Ράιχ.

Και είναι αυτό ακριβώς το γεγονός που καθιστά, σήμερα, το ΣΥΡΙΖΑ, το «κλειδί» της πολιτικής κατάστασης και σε ευρωπαϊκό επίπεδο…

Και είναι αυτός ο λόγος που με τόση μανία και προβοκατόρικη μοχθηρία κτυπούν τα κατοχικά ανδρείκελα το ΣΥΡΙΖΑ…

Και είναι ακόμα η Λυδία Λίθος που δείχνει τον ολοκληρωτικά αντεπαναστατικό ρόλο της ηγεσίας του ΚΚΕ, η οποία το μόνο «Μέτωπο» που ανοίγει είναι αυτό εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ: Πλήρης ευθυγράμμιση με την κυβερνητική συμμορία.
Διαβάστε και το άρθρο του Στάθη με σωστές επισημάνσεις σε πολλά ζητήματα:

Η στρατηγική, συνεπώς, των τροϊκανών δημίων και των ευρω-αποικιοκρατών, καθορίζεται από αυτήν την απειλή της αριστερής στροφής των λαών.

Αυτό που προέχει δεν είναι να δώσουν κάποιες πνοές και παρατάσεις ζωής στα ανδρείκελά τους, αλλά στο πώς θα δημιουργήσουν τους όρους και τις προϋποθέσεις ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ και ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΥ του ΣΥΡΙΖΑ.

Στο πώς θα ΕΓΚΛΩΒΙΣΟΥΝ ολοκληρωτικά το ΣΥΡΙΖΑ στο κατοχικό σκηνικό που έχουν επιβάλει.

Ήτοι:

α). Με τον εγκλωβισμό και τη συνέχιση της κυβερνητικής διαχείρισης των πεπραγμένων αυτής της κυβέρνησης (παράταση των Μνημονίων και εκτέλεση όλων των συμβολαίων από αυτή την κυβέρνηση)…

β). Με τον εγκλωβισμό σε κυβερνητικές λύσεις «εθνικών συνεννοήσεων».

Οι δυνάμεις και τα επιτελεία του 4ου Ράιχ δεν στηρίζουν τους μακάβριους σχεδιασμούς τους στον αέρα, αλλά στην ίδια τη μικροαστική φύση και ετερογένεια, στην κατοχική «νομιμότητα» και ηγετική ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και πολλά στελέχη του στρώνουν το έδαφος για λύσεις αυτοκτονικές και καταστροφικές: Για τη σωτηρία και του 4ου Ράιχ και των ανδρεικέλων τους…

Μόνο που οι γραφειοκράτες του εκλογικού κρετινισμού και του χρεοκοπημένου πασοκισμού (που «συνωστίζονται» στο ΣΥΡΙΖΑ) υποτιμούν δραματικά το λαϊκό παράγοντα, ιδιαίτερα την κοχλάζουσα λαϊκή οργή.

Θα βρεθούν προ μεγάλων εκπλήξεων…

Το ίδιο και οι σχεδιαστές του 4ου Ράιχ…
Πηγή Ρεσάλτο
 

Μηδενισμού τερατογενέσεις

 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEif78GM8U0Ey7mnTC-0ZpWDr1pspbQj5w9oPyJ6S7dZtCvY7rhqa4QgfrmvCesuhxjbY0xvIhrP_DH6tMssBFCva-KzlCk22k6412LvCDmhl1kyYAuRBBbN6htbC5LemDwtkcXXmxSFsdc/s1600/IS.jpg
ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ

Η εξάπλωση του Ισλάμ στον σημερινό κόσμο είναι έκπληξη, μαζί και αίνιγμα. Εκπληξη, για τη δυναμική της εξάπλωσης, την ταχύτητα και τις γεωγραφικές της διαστάσεις, την ικμάδα που εμφανίζει αυτή η θρησκεία στα πλαίσια ενός παγκοσμιοποιημένου πολιτισμού ριζικά αντιμεταφυσικού.

Αίνιγμα, γιατί η θρησκεία η ισλαμική, χωρίς να το επιδιώξει, έχει φτάσει να λειτουργεί σαν πόλος συσπείρωσης σε μια διεθνή στράτευση ενάντια στη Δύση χρησιμοποιώντας τους τρόπους και τις πρακτικές της Δύσης.

Το σκάνδαλο οξύνεται από τον αριθμό των θαυμαστών που αποκτά το Ισλάμ στους κόλπους των ίδιων των κοινωνιών της Δύσης: Γηγενείς Δυτικοί γοητεύονται από την ισλαμική θρησκεία, σπεύδουν να προσχωρήσουν σε αυτήν, να παραδοθούν με ολοκληρωτική αφοσίωση στον φανατισμένο αντίπαλο. Ο Βρετανός μασκοφόρος, που αποκεφαλίζει μπροστά στην κάμερα «απίστους» με την άνεση που θα έλιωνε πατώντας την μια κατσαρίδα, είναι φανερό ότι μισεί με πάθος τον πολιτισμό των πατέρων του, την πίστη της μάνας του. Παιδιά, αγόρια - κορίτσια από τις πιο αναπτυγμένες κοινωνίες της Δύσης, μηχανεύονται χίλια-δυο τεχνάσματα για να δραπετεύσουν από τους καταναλωτικούς «παραδείσους» και να φτάσουν στο κράτος των Τζιχαντιστών στο Ιράκ: να θυσιαστούν στον «ιερό πόλεμο» ενάντια στη Δύση. Ποια κίνητρα έχουν, τι τα συνεπαίρνει σε αυτή τη μέθη;

Δεν πρόκειται για μια μεταφυσική πίστη που μάχεται ένα αντιμεταφυσικό «παράδειγμα», όχι. Το Ισλάμ είναι μια θρησκεία χωρίς μεταφυσική, δεν φιλοδόξησε ποτέ να κομίσει απαντήσεις σε ερωτήματα υπαρξιακά: ερωτήματα για την αιτία και τον σκοπό (το «νόημα») της ζωής, του κόσμου, της Ιστορίας, να μας πει: γιατί το κάλλος, γιατί η ετερότητα, γιατί ο έρωτας, να δώσει μια εξήγηση στο σκάνδαλο της φθοράς και του θανάτου, του «κακού» που κυριαρχεί στον κόσμο. Το ιερό βιβλίο του Ισλάμ είναι ένα εγχείριδιο κανόνων συμπεριφοράς για την πρακτική της καθημερινότητας, μαζί και μια ψυχολογική εμμονή σε «αυτονόητα» στερεότυπα για αμοιβή των πιστών και εξολοθρεμό των απίστων. Η προσδοκία των ευσεβών μουσουλμάνων είναι μια ατέρμονη παράταση της ύπαρξης μετά τον θάνατο, με απολαύσεις υλικές, σαν αυτές που ονειρεύεται επί γης κάθε στερημένος.

Το κίνητρο που μπορεί να υποθέσει κανείς ότι ωθεί νέους ανθρώπους σήμερα να αποδράσουν από τους καταναλωτικούς παραδείσους της Δύσης και να στρατευθούν στο μαχόμενο τη Δύση Ισλάμ, είναι ίσως ο τρόμος του κενού, παράγωγο του θεωρητικού και έμπρακτου μηδενισμού, κυρίαρχου στις δυτικές κοινωνίες. Το παγκοσμιοποιημένο δυτικό «παράδειγμα» έχει μεταβάλει τον πλανήτη σε πεδίο, όπου κυρίαρχος είναι ο νόμος της ζούγκλας: Ενας ολοκληρωτικά επιβαλλόμενος αμοραλισμός, η ηθική της δύναμης του ισχυροτέρου, η αδυσώπητη, στυγνή απολυταρχία των «αγορών». Τηρούνται όλα τα προσχήματα των «φιλελεύθερων», δημοκρατικών ιδεωδών της Δύσης: Γίνονται εκλογές, λειτουργούν κοινοβούλια, θεσμοί Δικαιοσύνης, αυτονομημένα από το κράτος ΜΜΕ. Και πίσω από την παντομίμα, η αόρατη αλλά παντοδύναμη εξουσία των οικονομικών συμφερόντων καθορίζει τα πάντα: Σε ποιον θα δοθούν τα απαιτούμενα κεφάλαια προεκλογικών δαπανών, ώστε να είναι νομοτελειακά δεδομένη η εκλογή του (στην προεδρία των ΗΠΑ ή... στην Β΄ Αθηνών!) – αφού το χρήμα εξασφαλίζει τη διαφημιστική πλύση εγκεφάλου των μαζών, δηλαδή τη νομιμοποίηση της απόλυτης εξουσιαστικής αυθαιρεσίας.

Το 4% του γήινου πληθυσμού απολαμβάνει, χάρη στην εξαπάτηση ή στον εξανδραποδισμό του υπόλοιπου 96%, παραδείσους χλιδής, ηδονής και δύναμης, που καμιά αφελής θρησκευτική επαγγελία δεν θα μπορούσε ποτέ να φαντασιωθεί. Ιδιωτικοί «οίκοι» αξιολογούν κρατικές οικονομίες, αποφασίζουν (πέρα από κάθε πολιτικό έλεγχο) ποια κοινωνία θα λιμοκτονήσει και ποια θα δανειοδοτηθεί. Πολεμικές βιομηχανίες και ο υπόκοσμος της λαθρεμπορίας των όπλων επιλέγουν ποια χώρα θα μακελευτεί και με ποιο πρόσχημα. Και πάει λέγοντας.

Απέναντι σε αυτόν τον εφιάλτη του κυρίαρχου στο δυτικό «παράδειγμα» μηδενισμού (μηδενισμού κάθε «νοήματος» της ανθρώπινης ύπαρξης και συνύπαρξης – του κάλλους, της ετερότητας και μοναδικότητας, των σχέσεων κοινωνίας), κάποιοι Δυτικοί ζητάνε να αρπαχτούν από μια συνεπέστερη «πίστη». Και όσο μεγαλύτερος ο πανικός από τον εφιάλτη, τόσο πιο τυφλή η πίστη που τους ντοπάρει. Ο Βρετανός που αποκεφαλίζει ανθρώπους επιδεικτικά μπροστά στην κάμερα, «πιστεύει», ίσως, ότι έτσι αντιστέκεται στις πετρελαϊκές εταιρείες που βάσισαν στην παραπληροφόρηση την εισβολή στο Ιράκ (πιθανόν και τον αφανισμό τριών χιλιάδων ανθρώπων στους Δίδυμους Πύργους). Ο μηδενισμός γεννάει τόσο το τυφλό συμφέρον όσο και την τυφλή «πίστη».

Το 1887 ο Νίτσε έγραφε για τον ευρωπαϊκό μηδενισμό: «Αυτό που σας αφηγούμαι, είναι η ιστορία των επόμενων δύο αιώνων. Περιγράφω αυτό που έρχεται, αυτό που δεν μπορεί πια να μη συμβεί: την ανάδυση του μηδενισμού». Απίστευτα ευθύβολη πρόβλεψη. Που τη συνόδευε και η απερίφραστη αιτιολόγησή της: «Ο μηδενισμός, ο πιο ανησυχητικός από τους επισκέπτες, στέκεται στο κατώφλι της πόρτας», επειδή «ο Θεός πέθανε και τον σκοτώσαμε εμείς – εσείς και εγώ! Εμείς όλοι είμαστε οι φονιάδες του!.. Τι άλλο είναι πια αυτές οι εκκλησίες, παρά οι τάφοι και τα μνήματα του Θεού;».

Η νοησιαρχία, που μεταβάλλει το άθλημα της πίστης - εμπιστοσύνης σε πακέτο ιδεολογικών «πεποιθήσεων», ο νομικισμός και ο ηθικισμός, που έχουν αλλοτριώσει το εκκλησιαστικό γεγονός σε ιδρυματική κατοχύρωση της «ενάρετης» εγωπάθειας και της ναρκισσιστικής αυτασφάλισης, η ασφυκτικά ατομοκεντρική «σωτηρία», εξαγορασμένη δικαιωματικά με αξιόμισθες πράξεις για την αιώνια επιβίωση του εγώ – αυτά όλα είναι ο «θάνατος του Θεού», η αποθέωση του μηδενισμού. Και δεν συμβαίνουν κάπου στην «παραστρατημένη» Δύση όλα αυτά, Δύση είμαστε πια όλοι μας. Ακούστε τα κηρύγματα των ελλαδιτών επισκόπων, αναζητήστε εξήγηση: γιατί χειροτονούνται επίσκοποι, σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα, μόνο όσοι εκφέρουν πεθαμένο λόγο για μια ιδεοληψία Θεού, γιατί η ανθρώπινη ποιότητα, μέσα στην Εκκλησία, είναι εν διωγμώ. Παρακολουθήστε στο διαδίκτυο να ενθρονίζονται σε μητροπολιτικούς θρόνους παιδάρια τέτοιων δεξιοτήτων «διαπλοκής», ώστε να έχουν θεατές του «θριάμβου» τους τον πρωθυπουργό με το μισό υπουργικό του συμβούλιο και περίπου όλους τους ανώτατους κρατικούς αξιωματούχους.

Οταν πεθαμένοι άνθρωποι διαχειρίζονται τη μαρτυρία για τη ζωή που νικάει τον θάνατο, το επόμενο (λογικά) πλάνο είναι ο τζιχαντιστής Βρετανός, που κηρύττει κόβοντας κεφάλια.

Σαλβαντόρ Αλιέντε, ο Μασόνος


Ο μαρξιστής πρόεδρος της Χιλής, Σαλβαδόρ Αλλιέντε (SalvadorGuillermo Allende Gossens) (1908 – 1973), καταγόταν από μεγαλοαστική τάξη, γιος του Salvador Allende Castro και τηςLaura Gossens Uribe, η οποία ήταν εβραϊκής καταγωγής. Σπούδασε ιατρική, υπήρξε «πλουσιώτατος» (σύμφωνα με τις εμπιστευτικές αναφορές που έστελνε στην Αθήνα ο τότε Έλληνας πρέσβης στο Μπουένος Άιρες, Τζων Σωσσίδης), ήταν άθεος καιΜασόνος.

Το παρακάτω απόσπασμα είναι από μασονική σελίδα:

Συνομιλίες με τον Allende (από το “The Chilean Revolution, Conversations with Allende” - Régis Debray, Ρεζί Ντεμπρέ)

Debray: Έχω ακούσει ότι πάντα είχατε συνδέσεις με τον Τεκτονισμό και όμως είσαστε μαρξιστής. Ξέρετε ότι κάποτε υπήρξε μια σοβαρή διαφωνία εντός του διεθνούς κινήματος των εργαζομένων. Για παράδειγμα, στη Γαλλία την δεκαετία του ‘20, οι Ελευθεροτέκτονες εκδιώχθηκαν από το Κομμουνιστικό Κόμμα, το οποίο ήταν τότε στα σπάργανα. Βλέπετε μια αντίφαση μεταξύ των υποτιθέμενων συνδέσεών σας με τον Τεκτονισμό και την μαρξιστική θέση σας, την ταξική θέση σας;

Αλιέντε: Πρώτον, Régis, επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι ο πρώτος γενικός γραμματέας του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος ήταν ελευθεροτέκτονας.

DebrayΝαι, ναι ...

Αλιέντε: Και αυτό ήταν μόνο κατά τη στιγμή της Τρίτης Διεθνούς που η ασυμβατότητα μεταξύ των δύο κινημάτων ιδρύθηκε.

Debray: Ναι.

Αλιέντε: Τώρα, από μια προσωπική άποψη, έχω ένα μασονικά παρελθόν. Ο παππούς μου, ο Δρ Αλιέντε Padin ήταν ένας Γαληνότατος Μεγάλος Μάγιστρος του Τεκτονικού Τάγματος τον δέκατο ένατο αιώνα, όταν το να είσαι ελευθεροτέκτονας σήμαινε να εμπλακείς σε έναν αγώνα. Οι Τεκτονικές Στοές και οι LautaroΣτοές*  ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της ανεξαρτησίας και ο αγώνας κατά της Ισπανίας.

Debray: Ο Μπολιβάρ και ο Σούκρε ήταν Μασόνοι.

Αλιέντε: Ακριβώς. Έτσι μπορείτε να καταλάβετε πολύ καλά ότι, με αυτό το είδος της οικογενειακής παράδοσης, αλλά και δεδομένου ότι το μασονικό κίνημα πάλεψε για τις θεμελιώδεις αρχές, όπως την Ελευθερία, την Ισότητα και την Αδελφοσύνη, μπορεί κανείς να έχει βιώσιμες τέτοιες συνδέσεις. Τώρα υποστηρίζω εντός του μασονικού κινήματοςότι δεν μπορεί να υπάρξει ισότητα στο καπιταλιστικό καθεστώτος, ούτε καν ισότητα των ευκαιριών, φυσικά. Ότι δεν μπορεί να υπάρξει αδελφοσύνη, ενώ υπάρχει ταξική εκμετάλλευση, και ότι η αληθινή ελευθερία είναι μια συγκεκριμένη και όχι μια αφηρημένη έννοια. Έτσι, βλέπετε ότι έχω ερμηνεύσει τις αρχές του Τεκτονισμού, σύμφωνα με το αληθινό περιεχόμενο τους. Τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι υπάρχουν χώρες όπου ο Τεκτονισμός δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί συμβατός με τις αρχές αυτές.


σημείωση: ​​Οι Λαουταρινικές - Lautarian Στοές (ή Στοές τουLautaro), το όνομά τους από τον Αρουκανιανό cacique (αρχηγό φυλής) Lautaro - ηγέτη του αγώνα κατά της ισπανικής κατάκτησης στο δέκατο έκτο αιώνα στη Χιλή - δημιουργήθηκαν στο Μπουένος Άιρες το 1812 από τα μέλη του Ελευθεροτεκτονισμού. Εξέχουσα θέση μεταξύ τους είχε ο στρατηγός José San Martin και ο BernardoO'Higgins στη Χιλή, και οι δύο ηγέτες του αγώνα κατά της ισπανικής αποικιοκρατίας. Λέγεται ότι ενώ ο στρατός αποτέλεσε τη στρατιωτική πτέρυγα του απελευθερωτικού κινήματος, οι ΣτοέςLautaro αποτέλεσαν την πολιτική πτέρυγά του.

Οι 'Αθλιοι και οι "άθλοι" τους!


Το θέμα δεν σηκώνει αστεία, ούτε αστείες φωτογραφίες, γελοιογραφίες και τέτοια.
Εδώ χρειάζονται πραγματικές απεικονίσεις της ηθικής και ψυχικής κακουργίας των αθλίων που μας κυβερνούν.

Άθλιοι που τα δίνουν όλα προκειμένου να κυβερνήσουν λίγες στιγμές ακόμα, προκειμένουν να μην παραιτηθούν.
Όλα στον βωμό των απαιτήσεων των τοκογλύφων-δανειστών:

Αύξηση του ΦΠΑ στα φάρμακα, ξενοδοχεία, βιβλία και πολλά άλλα.


Άμεση αλλαγή του μισθολογίου, με μειώσεις μισθών-συντάξεων.

Αλλαγή στο Ασφαλιστικό με αύξηση των ορίων ηλικίας, και αλλαγή τρόπου υπολογισμού σύνταξης που θα σημάνει μειώσεις στις κύριες συντάξεις από 15% έως και 20%!

Τροποποίηση της ρύθμισης των 100 δόσεων, με λιγότερες δόσεις και εισαγωγή εισοδημστικών και περιουσιακών κριτηρίων.

Και άλλα που ίσως μας κρύβουν και σκοπεύουν να μας τα παρουσιάσουν ως τροπολογίες προς ψήφιση σε άσχετα νομοσχέδια.

Καινούργια μέτρα και καινούργιους εκβιασμούς αποδέχονται οι Άθλιοι, μέτρα που αν ισχύσουν θα βουλιάξουν στα τάρταρα ό,τι έχει απομείνει από οικονομία και κοινωνία, ενώ το πολύ-πολύ να αποδώσουν όφελος στα ταμεία των δανειστών μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια, δηλαδή ψίχουλα μπροστά στο χάος του (απαιτούμενου απ' αυτούς)  χρέους των 380 δις.

Θέλουν όμως να δείξουν οι νταβατζήδες της Ελλάδας και της κυβέρνησης ποιοί είναι τ' αφεντικά και τα πειθήνια όργανά τους οι άθλιοι συνομώτες των Αθηνών το δέχονται και το παραδέχονται, μη μπορώντας να κάνουν κι αλλοιώς, όντας ένα βήμα από τα Ειδικά Δικαστήρια και αν είμασταν και σε άλλες εποχές, μισό βήμα απ' το Γουδή!

Το τσουνάμι της οργής, της απογοήτευσης, της απελπισίας, δεν αργεί να μετατρέψει έναν λαό σε όχλο.

Πριν φτάσουμε εκεί -που δεν μας αξίζει- παραιτηθείτε Άθλιοι!

Δείξτε την τελευταία στιγμή ψήγματα μετάνοιας.

Ο λαός είναι μεγαλόθυμος -δυστυχώς- προς τους μετανοούντες ολετήρες!...
πηγή 

Τι να μην πείτε σε γονείς ενός πρόωρου μωρού!




Όταν ένας γονιός έχει πρόωρο μωρό στη ΜΕΝΝ, αυτό τον εξουθενώνει σωματικά και συναισθηματικά. Βρίσκεται σε ένα άγνωστο περιβάλλον και κατακλύζεται από πληροφορίες...

Η οικογένεια και οι φίλοι συχνά θέλουν να βοηθήσουν, αλλά δεν είναι σίγουροι πως μπορούν να το κάνουν. Μαθαίνοντας τι να πείτε και τι να μην πείτε σε γονείς πρόωρων βρεφών που έχουν νοσηλευτεί σε ΜΕΝΝ θα βοηθήσει να έχετε πολύ σημαντικό μέρος στην υποστήριξη της οικογένειας. Ακόμη και οι πιο καλοπροαίρετοι φίλοι και τα μέλη της οικογένειας μπορεί κατά καιρούς τυχαία να πουν τα λάθος πράγματα. Δυστυχώς, πολλές στενές φιλίες έχουν χαθεί εξαιτίας σχολίων που μπορεί να έχουν γίνει χωρίς ευαισθησία. Για να μην δημιουργούνται άσχημα συναισθήματα, αποφύγετε να κάνετε τα παρακάτω σχόλια:
Πηγή : Τρομακτικό
• Τουλάχιστον δεν πήρες πάρα πολύ βάρος! Ή δεν πέρασες από το δυσάρεστο μέρος της εγκυμοσύνης κατά τους τελευταίους μήνες! Ίσως προσπαθείτε να κάνετε πιο ανάλαφρη την κατάσταση, αλλά ουσιαστικά υπενθυμίζετε στη μητέρα την απώλεια του τέλους της εγκυμοσύνης. Η μαμά ενός πρόωρου μωρού μπορεί να έχει ανακτήσει τη φόρμα της γρηγορότερα από άλλες, αλλά έχασε τη χαρά των τελευταίων μηνών της εγκυμοσύνης και δεν κατάφερε να βγει από το μαιευτήριο με ένα υγιές μωρό στην αγκαλιά της.

• Είναι τόσο μικρό! Παρόλο που μπορεί να είναι συγκλονιστικό το πόσο μικρό και εύθραυστο είναι ένα πρόωρο μωρό, αποφύγετε τα σχόλια που μπορεί να κάνουν το μωρό να φαίνεται σαν έκθεμα. Ρωτώντας πότε το μωρό θα πάρει τα πάνω του, πότε θα είναι κανονικό και εάν θα έχει ειδικές ανάγκες είναι επίσης σχόλια που θα έπρεπε να αποφεύγονται.

• Περνάτε πολύ χρόνο στη ΜΕΝΝ! Μπορείτε να σκέφτεστε ότι μία μαμά ενός πρόωρου μωρού πρέπει να κοιμάται περισσότερο, να τρώει καλύτερα ή να περνάει περισσότερο χρόνο με το σύζυγό της και τα άλλα της παιδιά, αλλά η ίδια μπορεί να μη θέλει να κάνει τίποτα άλλο από το να κάθεται μαζί με το μωρό της.

• Γίνεσαι υπερπροστατευτική! Ένα τελειόμηνο μωρό θα μπορούσε να δημιουργήσει την άμυνα του οργανισμού του μέσω της έκθεσής του σε μικρόβια στο περιβάλλον, αλλά ένα πρόωρο μωρό μπορεί, από τα ίδια μικρόβια, να αρρωστήσει πολύ σοβαρά. Η απειλή του Αναπνευστικού Συγκυτιακού Ιού (RSV) και άλλων ασθενειών είναι πραγματική, οπότε, όταν είστε κοντά σε πρόωρο μωρό, χρησιμοποιήστε τα απολυμαντικά για τα χέρια, μείνετε μακριά όταν είστε άρρωστοι, και υποστηρίξτε την οικογένεια στην προσπάθειά της να κρατήσει το μωρό της υγιές.

Τι πρέπει να κάνετε: τα πρόωρα μωρά είναι πολύ διαφορετικά από τα τελειόμηνα μωρά. Πολλές από τις συμβουλές που μπορεί να δοθούν σε γονείς τελειόμηνων μωρών ίσως να μην είναι χρήσιμες σε γονείς πρόωρων μωρών. Για παράδειγμα, ο μητρικός θηλασμός μπορεί να είναι ο καλύτερος τρόπος για να τραφεί ένα τελειόμηνο μωρό, αλλά ένα πρόωρο μωρό μπορεί να μην είναι αρκετά δυνατό για να θηλάσει ώστε να λάβει αρκετές θερμίδες για να αναπτυχθεί καλά.

Τι να πείτε σε γονείς πρόωρων μωρών
Γνωρίζοντας τι να πείτε στους γονείς πρόωρων μωρών στη ΜΕΝΝ μπορεί να είναι δύσκολο. Δεν έχει σημασία πόσο ευγενικά είναι τα λόγια σας, καθώς δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτοί οι γονείς. Για να υποστηρίξετε την οικογένεια με πρόωρο μωρό, υπάρχουν τρεις πολύ σημαντικές ερωτήσεις που μπορείτε να κάνετε:

• Πώς είναι το μωράκι σας; Όταν ρωτάτε για το μωρό, να είστε και προετοιμασμένοι να ακούσετε αρκετές πληροφορίες. Η παραμονή ενός μωρού στη ΜΕΝΝ είναι ένα ταξίδι μακρύ και περίπλοκο. Οι γονείς έχουν ανάγκη να μιλήσουν για το τι συμβαίνει ώστε να τους βοηθήσει αυτό να εσωτερικεύσουν και να αντιμετωπίσουν ό, τι συμβαίνει.

• Μπορώ να σας βοηθήσω με _______; Χρησιμοποιήστε τις γνώσεις σας για την οικογένεια για να σας βοηθήσει να καταλάβετε που χρειάζονται περισσότερο τη βοήθειά σας. Εάν υπάρχουν και άλλα παιδιά, προσφερθείτε να τα πάτε στο σχολείο εσείς με το αυτοκίνητό σας ή να τα καλέσετε να παίξουν με τα δικά σας παιδιά. Το γρήγορο και πρόχειρο φαγητό μπορεί να γίνει η πιο συχνή διατροφή μιας οικογένειας με μωρό στη ΜΕΝΝ, έτσι θα είναι πάντα ευπρόσδεκτο ένα μαγειρεμένο γεύμα από εσάς.

• Πώς είσαι; Επιτρέψτε στις οικογένειες των πρόωρων μωρών να εκφράσουν το πώς αισθάνονται και να το αντιμετωπίσουν χωρίς να τους διακόπτει κανείς ή να τους δίνει συμβουλές. Ο καθένας διαχειρίζεται το άγχος με διαφορετικό τρόπο, και οι οικογένειες με πρόωρο μωρό χρειάζονται την ελευθερία να το αντιμετωπίσουν όπως μπορούν. Να προσέχετε για ενδείξεις κατάθλιψης μετά τον τοκετό, και προτείνετε διακριτικά βοήθεια αν φαίνεται να τους είναι απαραίτητη.

πηγή