Όποιος κοιτάζει προς τα έξω ονειρεύεται. Όποιος κοιτάζει μέσα του ξυπνάει.

Karl Jung

ΝΗΣΤΕΙΑ, ΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Του θεολογούντος   Ανδρέα Κυριακού

                                                                             

Νηστεία τροφών κατά το εκκλησιαστικό ήθος από την Καθαρά Δευτέρα έχουν ξεκινήσει οι πιστοί του Χριστού. Σε μια εποχή που οι υπεραγορές και οι μεγαλομπακάληδες σκίζονται να παρουσιάζουν ενώπιον μας και του «πουλιού το γάλα» και τα ψυγεία μας μπορούν να συντηρούν τα τρόφιμα όσο θέλουμε.  

Πριν από λίγο  ένας σεφ αποφάνθηκε (από τηλεοπτικό παράθυρο) ότι κανένας δεν νηστεύει σήμερα. Κι έρχεται, εν μέσω αυτών των προκλήσεων, των οδμών και των γνωμών και γνωματεύσεων, η Εκκλησία του Χριστού να κράζει με το στόμα του υμνογράφου: «Βρώσιν Αδάμ έφαγε και Παραδείσου αυτόν η ακρασία έξωσεν, ημάς δε Κύριε, η Νηστεία λαβούσα, αξίους μετανοίας,δείξει φιλάνθρωπε» (Τριώδιον Όρθρου της Δευτέρας της Α΄ Εβδομάδος των Νηστειών, ωδή α΄). 

Δύο δεδομένα παρουσιάζονται: από τη μια προβάλλει ο Αδάμ και η παραβίαση της θείας εντολής με αποτέλεσμα την έξωσή του από τον Παράδεισο κι από την άλλη παρακαλούμε τον φιλάνθρωπο Κύριο, η Νηστεία (που προσωποποιείται) να μας πάρει από το χέρι και μας οδηγήσει στη μετάνοια. Δεν απευθύνομαι σε ανθρωπους που δεν πιστεύουν στα λόγια του Χριστού και τα κελεύσματα της Εκκλησίας. Αυτοί είναι «ων ο θεός η κοιλία…οι τα επίγεια φρονούντες» κατά τον Απόστολο των εθνών. Αυτούς που δεν μπορώ να καταλάβω είναι όσους διαχωρίζουν τις εντολές του Χριστού και τα θεσπίσματα της Εκκλησίας σε καλά και κακά ή, αν θέλετε, σε σημαντικά και ασήμαντα και επουσιώδη. Το φαΐ δεν είναι αμαρτία, δογματίζουν κάποιοι άλλοι. Άλλα είναι τα κακά, συνεχίζουν. 

Υπάρχουν και άλλοι που φέρνουν σαν συνήγορο τηςκοιλιοδουλείας τον …Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο!!! Και η άποψη τους, που μας παραπέμπει στον Κατηχητικό Λόγο του Αγίου, που αναγινώσκεται κατά την άγρυπνία της Λαμπροφόρου Αναστάσεως, είναι ότι ο ασκητικότατος Άγιος λέγει μεταξύ άλλων: «νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες την ημέραν τιμήσατε». 

Ρώτησα προ ετών τον π. Συμεών Κραγιόπουλο τι σημαίνει αυτή η πρόταση και μου απάντησε: “Οι μη νηστεύσαντες είναι, όχι αυτοί που έχουν κάνει την λαιμαργία δόγμα και τρόπο ζωής, αλλά εκείνοι οι άνθρωποι που, ενώ δεν νήστεψαν, έχουν μετανιώσει την ακρασία και τη λαιμαργία τους. Ασφαλώς και αυτούς, όπως όλους τους αμαρτωλούς που μετανοούν, τους δέχεται η Εκκλησία.” 

Έλεγε, μεταξύ άλλων, για το θέμα της νηστείας των ανθρώπων που υποφέρουν από ορισμένες αρρώστιες, ο Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος: “Η νηστεία έχει σκοπό να δαμάση τις άτακτες ορμές και ορέξεις του σώματος και να ταπεινώση τον άνθρωπο. Αν η αρρώστια έχη, κατά θεία παραχώρησι, αναλάβει το έργο αυτό, τότε τι να την κάνεις τη νηστεία;” 

Ας αρχίσουμε -συν Θεώ- τη νηστεία κι ας μην την καταστήσουμε άχρηστη με την οίηση, τη συκοφαντία, την καταλαλιά, τη μισανθρωπία,την εκδικητικότητα ή τη λαιμαργία στο νηστίσιμο φαγητό.

Η ISIS και το «στρατόπεδο των δαιμόνων»

 Του Daniel Barge (Alternative Right) 

Στον πόλεμο πάντα επιτίθεσαι στις αδυναμίες τους εχθρούς σου. ΗISIS το καταλαβαίνει αυτό και ενεργεί αναλόγως. Αντίθετα, η Δύση φαίνεται να μην έχει κάποιο σχέδιο. Ενώ η ISIS βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με μας, εμείς δεν είμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση με αυτούς. Στην καλύτερη περίπτωση είμαστε σε μια κατάσταση που ελπίζουμε ότι θα φύγουν μακριά. Η ISIS είναι ένα τέρας που δημιουργήσαμε, αλλά, έτσι όπως είναι, βλέπουν τον εαυτό τους σίγουρα ότι έχουν πόλεμο μαζί μας. Για το λόγο αυτό, παρακολουθούν τις αδυναμίες μας, αλλά εμείς ακόμα όχι τις δικές τους.

Η δραματική απόδειξη του πόσο αυτό ισχύει, είναι από τις πρόσφατες αναφορές ότι η ISIS απειλεί να «εισβάλλει» στην Ευρώπη από τη Λιβύη, χρησιμοποιώντας μία από τις σημαντικότερες αδυναμίες μας, δηλαδή την ανθρωπιστική αδυναμία μας να υπερασπιστούμε την ταυτότητά μας. Αυτή είναι η ίδια αδυναμία που ο Jean Raspail με τόση οξυδέρκεια εντόπισε το 1973, όταν δημοσίευσε το κλασικό μυθιστόρημα του «Το Στρατόπεδο των Αγίων» (The Camp of the Saints).

Σε αυτό το έργο, ο Κόσμος των Λευκών (συμπεριλαμβανομένης και της Σοβιετικής Ένωσης) είναι συγκλονισμένος από μια πλημμύρα μεταναστών από χώρες του Τρίτου Κόσμου επειδή δεν είναι πλέον σε θέση να επιβάλει τις αναγκαίες πράξεις μεμονωμένης σκληρότητας που απαιτούνται για τη διατήρηση των συνόρων. Όπως το θέτει ο Raspail, περιγράφοντας την προσπάθεια να ανακοπεί η πλημμύρα:

«Μια σφαίρα και μια μόνο. ​​Χτυπημένο στην κοιλιά του ένα μικρό κινεζάκι, από έναν σοβιετικό στρατηγό τίγκα στη βότκα».

Αυτή η αδυναμία μας είναι ακριβώς όπως την περιγράφει οRaspail, και ο μόνος λόγος που είχαμε μια σταθερή εισροή παρά ένα ξαφνικό τσουνάμι "immivasion" (εισβολής μεταναστών) για την οποία έγραψε, δεν είναι εξαιτίας της επαγρύπνησης και η δύναμή μας, αλλά λόγω της αδυναμίας και της έλλειψης οργάνωσης των ανθρώπινων συντριμμιών που κατά διαστήματα ξεβράζονται στις ακτές μας.

Αλλά αυτό πρόκειται να αλλάξει. Μετά την εφαρμογή μιας εξωτερικής πολιτικής που ο Colin Liddell ονομάζει “The ‘Shit Happens’ Foreign Policy”, η Λιβύη έχει οδηγηθεί στο χάος, και αυτό το χάος έχει ανοίξει την πόρτα στην ISIS, η οποία, μαζί με άλλες ίδιας νοοτροπίας ομάδες, τώρα ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της χώρας.

Η ISIS στην Λιβύη

Εδώ είναι που τα πράγματα γίνονται ενδιαφέροντα. Ανήμπορη η Δύση να πολεμήσει με συμβατικά όπλα, η ISIS γίνεται περισσότερο πρόθυμη να χρησιμοποιήσει την ασύμμετρη τακτικήτης Τέταρτης Γενιάς του Πολέμου (Fourth-Generation Warfare ή4GW). Η ουσία του 4GW είναι να θολώνεις τα όρια μεταξύ του πολέμου, της πολιτικής και άλλων στοιχείων, καθώς και μεταξύ μαχητών και αμάχων.

Η κατάσταση στη Μεσόγειο παρέχει μια τέλεια ευκαιρία για τηνISIS. Στη νότια πλευρά (της Μεσογείου) έχετε εξαθλιωμένες ορδές νεαρών αρσενικών κυρίως Αφρικανών και Μουσουλμάνων, συνεπαρμένων από την επιθυμία για την ευημερία, τις γυναίκες, και τον πλούτο της Δύσης, να αντιμετωπίζουν αξιωματικούς της αστυνομίας και της μετανάστευσης ευνουχισμένους από συμφωνίες για τα «ανθρώπινα δικαιώματα», τη νομοθεσία κατά του «ρατσισμού» και μια πέμπτη φάλαγγα από «ευαίσθητους» αριστερούς και φιλελεύθερους.

Αν η ISIS δεν αξιοποιήσει αυτήν την κατάσταση θα πρέπει ειλικρινά να πάνε να εξετάσουν το κεφάλι τους. Σύμφωνα μεδημοσίευμα της Daily Mail, ωστόσο, φαίνεται ότι η ISIS είναι ήδη καλά εξοικειωμένη με αυτή την αδυναμία, και ετοιμάζεται να το εκμεταλλευτεί:

«Η ISIS έχει απειλήσει να κατακλύσει την Ευρώπη με μισό εκατομμύριο μετανάστες από τη Λιβύη σε μια "ψυχολογική" επίθεση εναντίον της Δύσης, δηλώθηκε σήμερα.

Οι καταγραφές τηλεφωνικών παρακολουθήσεων που δημοσιεύθηκαν στην Ιταλία λένε ότι παρέχουν αποδείξεις ότι ηISIS απειλεί να στείλει 500.000 μετανάστες ταυτόχρονα στη θάλασσα σε εκατοντάδες σκάφη ως ένα "ψυχολογικό όπλο" κατά της Ευρώπης, αν υπάρχει στρατιωτική επέμβαση εναντίον τους στη Λιβύη.

Πολλοί θα κινδυνέψουν να πνιγούν με τις υπηρεσίες διάσωσης να μην είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Αλλά οι αρχές φοβούνται ότι αν οι αριθμοί αυτής της κλίμακας καταφτάσουν, οι ευρωπαϊκές πόλεις θα μπορούσαν να βιώσουνταραχές».

Παρατηρήστε πως η έκθεση, αντί να καταθέτει τα πραγματικά περιστατικά, αναπαράγει αυτήν ακριβώς την αδυναμία που ωθεί ηISIS:

«Πολλοί θα κινδυνέψουν να πνιγούν με τις υπηρεσίες διάσωσης να μην είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν την κατάσταση».

Ναι, όπως πάντα, αυτό είναι το πρώτο μέλημα της εξαντλημένης Δύσης, η ευημερία των φορέων του ιού, που πρόκειται να την καταστρέψει. Αυτό είναι σχεδόν ισοδύναμο με το να ανησυχεί κάποιος για την ευημερία των αρουραίων που έφεραν το Μαύρο Θάνατο το 1346, αλλά δεν είναι το ίδιο, γιατί τουλάχιστον οι αρουραίοι ήταν αθώοι από κάθε κακή πρόθεση και κανένας από αυτούς, από όσο γνωρίζω, στην πραγματικότητα δεν μετατράπηκε ο ίδιος σε παθογόνα βουβωνική πανώλη. Είναι απίθανο ότι μπορεί το ίδιο να λεχθεί και για τα εκατομμύρια των μεταναστών που ηISIS σχεδιάζει να ρίξει στην Ευρώπη.

Αξίζει να σημειωθεί ο τρόπος που η έκθεση της Daily Mailυποβαθμίζει την πραγματική απειλή. Τονίζει τα υλικοτεχνικά προβλήματα που θα προέκυπταν από μια πλημμύρα μεταναστών και την πρόνοια των "υπηρεσιών", αλλά αυτό θα είναι μόνο το μισό από αυτό. Πολλοί από αυτούς τους μετανάστες θα αποτελούν επίσης τρομοκράτες της ISIS, οι οποίοι θα έχουν διπλό σκοπό: πρώτον, να διαπράξουν τρομοκρατικές ενέργειες για να τιμωρήσουν την Ευρώπη για τις ενέργειές της κατά της ISIS, και, δεύτερον, να προκαλέσουν μια σπασμωδική κίνηση ασφαλείας που θα καταστήσει ευκολότερο για την ISIS να ριζοσπαστικοποιήσει τις διακινούμενες μεταναστευτικές ορδές. Αυτό θα επιτευχθεί σε πρόχειρα στρατόπεδα κράτησης, όπου θα περιμένουν την αναπόφευκτη απελευθέρωσή τους, η οποία θα έρθει μέσωδικηγόρων των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και δακρύβρεχτων ιστοριών στα μέσα μαζικής ενημέρωσης σχετικά με τον «φτωχό, μικρό Αμπντούλ που ονειρεύεται μια καλύτερη ζωή».

Πως τα media απεικονίζουν όλους τους λαθρο-μετανάστες που καταφθάνουν στην Ευρώπη

Ο Raspail έδωσε τον τίτλο στο μυθιστόρημα του από αυτό το απόσπασμα του βιβλίου της Αποκάλυψης:

«Και όταν τελείωσαν τα χίλια χρόνια, ο Σατανάς θα λυθεί από τη φυλακή του και θα πάει να παραπλανήσει τα έθνη που βρίσκονται στις τέσσερις γωνίες της γης, τον Γωγ και τον Μαγώγ, και θα τους συγκεντρώσει για την μάχη, ο αριθμός των οποίων είναι σαν την άμμο της θάλασσας. Και ανέβησαν επί το πλάτος της γης και περιλάμβανε το στρατόπεδο των αγίων, και την πόλη την αγαπημένη» (Αποκ. 20:7-9).

Το «στρατόπεδο των αγίων» εδώ αναφέρεται στην Ευρώπη και τη Δύση, αλλά στο μυθιστόρημα έχει επίσης μια διπλή έννοια, αναφερόμενο στον τρόπο με τον οποίο οι Λευκοί που νιώθουναυτο-απέχθεια, και είναι ερωτευμένοι με τον «Άλλον», βλέπουν τις ορδές των μεταναστών που κατασκήνωσαν στο κατώφλι τους. Αυτά τα δύο αλληλοδιεισδύουν.

Δείχνοντας την «αγία» καλοσύνη του, ο πλούσιος κόσμος επιβεβαιώνει ότι είναι «άγιος», ακόμα και εις βάρος της ύπαρξής του. Με την εσφαλμένη μετα-χριστιανική ηθική μας, δεν είμαστε σε θέση να συγκεκριμενοποιήσουμε τους συλλογικούς μας εχθρούς σαν εχθρούς, αλλά, αντίθετα, επιμένουμε να τους ανακηρύττουμε «συλλογικά αθώους» μέχρι να αποδειχθούν ατομικά ένοχοι, αλλά ακόμα και τότε προέχει η επιείκεια και η συγχώρεση.

Να διεξάγεις πολέμους για λόγους "ανθρωπισμού", αλλά να κάνεις ειρήνη με την αγριότητα – οι ενέργειες ενός λαού που φλερτάρει με τον θάνατό του.

Ο μόνος τρόπος για να υπερασπιστεί τον εαυτό της η Δύση από την τύχη που προλέγεται στο μυθιστόρημα του Raspail και τώρα προαναγγέλλεται από την ISIS, είναι να ανακτήσει την ικανότητά της που είχε κάποτε να βλέπει όσους δεν είναι «εμείς» ως «εχθρούς». Αντί να τους βλέπουμε ως συλλογικά αθώους μέχρι αποδείξεως της ατομικής τους ενοχής, ας τους δούμε επιτέλους ως συλλογικά ενόχους μέχρι αποδείξεως της ατομικής τους αθωότητας. Πρέπει να ανακτήσουμε αυτή την αίσθηση.

Αντί για ένα "στρατόπεδο αγίων" που αγιάζει την εισβολή των ορδών, καθώς και εκείνων οι οποίοι σκύβουν μπροστά τους, χρειαζόμαστε ένα "στρατόπεδο δαιμόνων": την ιδέα ότι οι άνθρωποι αυτοί, σε μια συλλογική έννοια, σίγουρα δεν είναι φίλοι μας, δεν έχουν καμία επιθυμία να αφομοιωθούν και το μόνο που θέλουν είναι να μας στερήσουν την κληρονομιά μας και τελικά την ύπαρξή μας.

Μέχρι στιγμής, η διαδικασία της στέρησης και της εξαφάνισής μας εκτυλίσσεται με αργή κίνηση, επιτρέποντας τη Δύση να διατηρεί τον ευσεβή εφησυχασμό της. Ίσως η ISIS κάνει αυτή για μας το έργο της βίαιης έγερσής μας από τον βαθύ λήθαργο και την υπνοβασία μας.

πηγή

Ελα φάε!

Θὰ σοῦ δώσω ἕνα παράδειγμα, γιὰ νὰ καταλάβεις. Φαντάσου μιὰ πόλη μὲ πεντακόσιες χιλιάδες κατοίκους, οἱ ὁποῖοι ἁμαρτάνουν. Σ’ ἕνα Μοναστήρι ἐκεῖ ζεῖ ἕνας μοναχὸς ἀσκητής, ὁ ὁποῖος σηκώνει τὰ καθαρὰ χέρια του στὸν Θεὸ καὶ τὸν παρακαλεῖ νὰ μὴν τιμωρήσει ὅλες αὐτὲς τὶς χιλιάδες ποὺ ἁμαρτάνουν. Σὲ διαβεβαιώνω, λοιπόν, ὅτι γιὰ τὸ χατίρι αὐτοῦ τοῦ ἀσκητῆ ὁ Θεὸς δὲν τιμωρεῖ τὶς πεντακόσιες χιλιάδες...

Άγιος Πορφύριος 

Ο Έλληνας επιστήμονας που στοχεύει στην κίνηση με τη σκέψη

Ο Μιγκέλ Νικολέλης είναι καθηγητής Νευροβιολογίας του Πανεπιστημίου Ντιουκ των Ηνωμένων Πολιτειών και επικεφαλής της πρωτοποριακής έρευνας «Walk Again». 

Ο ελληνικής καταγωγής καθηγητής, ο οποίος γεννήθηκε στο Σάο Πάολο, υποστηρίζει ότι η έρευνα, που ξεκίνησε πριν από 10 χρόνια, θα οδηγήσει στην κατασκευή εξωσκελετών, οι οποίοι θα ελέγχονται από τις εγκεφαλικές λειτουργίες των χρηστών και θα τους επιτρέπουν να κινούνται με τη δύναμη της σκέψης. 

Το πείραμα ηλεκτρονικής μεταβίβασης σκέψεων σε πιθήκους στέφθηκε με επιτυχία.

η συνέχεια εδώ

Άλλο συναίνεση, άλλο σιωπή!

Ακούμε τον τελευταίο καιρό ότι όλοι θα πρέπει να βοηθήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα στο όνομα του εθνικού συμφέροντος. Η επιτυχία του έργου της κάθε κυβέρνησης είναι προαπαιτούμενο για να βελτιωθεί η ζωή των κατοίκων μιας χώρας. Δεν θα μείνουμε στο γεγονός ότι το "εθνικό συμφέρον" το είχαν ξεχάσει οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ όσο βρισκόντουσαν στην αντιπολίτευση. Θα θέλαμε, όμως, να το προσδιορίσουμε αυτό το "εθνικό συμφέρον". Εκείνο που σίγουρα, πάντως, δεν είναι προς το συμφέρον του έθνους και της Δημοκρατίας είναι η έλλειψη κριτικής προς την κυβέρνηση.

Την ώρα που ο κ. Βαρουφάκης εξηγούσε στους Ευρωπαίους ομολόγους του τον τρόπο λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος, στην Αθήνα υπήρχαν φωνές που "απαιτούσαν" πλήρη ευθυγράμμιση των πάντων με την γραμμή της ελληνικής κυβέρνησης. Κι αν κάποιος δεν το έκανε;

Μέχρι χτες χαρακτήριζαν προδότες, γερμανοτσολιάδες και προσκυνημένους όλους όσους στήριξαν την παραμονή της χώρας στο άρμα της  Ευρώπης.  Τώρα, προδότες είναι και πάλι οι ίδιοι άνθρωποι, επειδή ακριβώς επεσήμαναν στην κυβέρνηση ότι δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο πέρα από αυτό που τελικά έκανε!

"Δεν δικαιούστε να ομιλείτε" ακούμε τις τελευταίες ημέρες να λέγεται προς τα κόμματα της προηγούμενης συγκυβέρνησης. Καταρχήν, να τους πληροφορήσουμε ότι σε μία Δημοκρατία όλοι δικαιούνται να ομιλούν. Ακόμη κι εκείνοι που έχουν κοροϊδέψει έναν ολόκληρο λαό, τάζοντάς του λαγούς με πετραχήλια. Ας μας πουν, όμως, τι ακριβώς είναι εκείνο που χρεώνουν στην προηγούμενη κυβέρνηση. Μέχρι χτες τους χρέωναν το μνημόνιο. Αυτοί τι υπέγραψαν; Κάτι άλλο; Αν τώρα τους χρεώνουν την κακή τήρηση του μνημονίου, θα συμφωνήσουμε απόλυτα! Έχουν δίκιο...

Μία Δημοκρατία λειτουργεί μόνο μέσα από τον διάλογο και την κριτική. Χρειάζεται να υπάρχει ισχυρή αντιπολίτευση στην Βουλή και καλόπιστη κριτική από τον Τύπο! Στην συζήτηση που έγινε προχτές στην Βουλή και με αφορμή την αίτηση της άρσης της ασυλίας του κ. Γεωργιάδη, ο μόνος που στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων (από πλευράς αντιπολίτευσης) και απέναντι στα όσα συνέβησαν λόγω της στάσης του Προεδρείου της Βουλής ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος του καταπονημένου και διαλυμένου ΠΑΣΟΚ του 4%. Ποιός άλλος ήταν εκεί; Η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας σίγουρα όχι...

Για τον Τύπο δεν έχουμε και μεγάλες προσδοκίες. Με τα τηλεοπτικά κανάλια να οφείλουν την ύπαρξή τους στην ευσπλαχνία του τραπεζικού συστήματος και με αβέβαιο το καθεστώς με το οποίο θα εκπέμπουν αύριο (αν εκπέμπουν), με τον υπόλοιπο Τύπο να εξαρτάται κατά κανόνα από την κρατική διαφήμιση και να οφείλει δάνεια εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, είναι πολυτέλεια να ζητάει κανείς πολλά πράγματα! Να είμαστε τίμιοι! Τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης έχουν συνηθίσει στο άθλημα της κυβίστησης. Δεν ήταν ανάγκη να τους το ζητήσει κάποιος ΣΥΡΙΖΑ. Είναι συνηθισμένα να στηρίζουν την εκάστοτε κυβέρνηση. Με το γκουβέρνο πάντα. Επίσης, η τοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ για το καθεστώς λειτουργίας των καναλιών είναι σε γενικές γραμμές σωστή. Δεν είναι αυτό το θέμα μας. Αλλά το γεγονός ότι η έλλειψη οικονομικής ανεξαρτησίας στον Τύπο τραυματίζει σοβαρά την Δημοκρατία.

Και για όλα αυτά φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ; Όχι! Λυπάμαι, αλλά δεν φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ. Για την ακρίβεια δεν φταίει μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Φταίνε όλοι για το γεγονός ότι δεν έμαθαν να συζητάνε όλα αυτά τα χρόνια. Πόσες φορές είδε ο κ. Σαμαράς τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Κι αν δεν το έκανε σε μια περίοδο τόσο μεγάλης κρίσης, δεν μπορούμε να φανταστούμε πως θα λειτουργούσε σε άλλη περίοδο!  Το αποκορύφωμα όλων ήταν το γεγονός ότι ο κ. Σαμαράς δεν παρέδωσε στον κ.  Τσίπρα!

Κι από την άλλη πλευρά, για ποιόν πολιτικό διάλογο μπορούμε να μιλάμε όταν το επίπεδο της αντιπαράθεσης ήταν κάτω του μηδενός και με κορυφαία επιχειρήματα αν κάποιος ήταν χοντρός ή όχι; Ποιός μιλούσε για προδότες και κρεμάλες; Πόσο προδότες ήσαν οι κκ Σαμαράς και Βενιζέλος, όταν η κατηγορία που τους "βάρυνε" ήταν τελικά το μνημόνιο;

Κάποια στιγμή όλη αυτή η ιστορία πρέπει να τελειώσει! Διότι εθνικό συμφέρον δεν είναι εκείνο που βολεύει ένα κόμμα ή μία οργανωμένη ομάδα συμφερόντων. Εθνικό συμφέρον είναι εκείνο που εξυπηρετεί το μέλλον των παιδιών μας.

Θα επαναλάβω κάτι που έχω πει πολλές φορές! Αργά η γρήγορα θα έρθουμε αντιμέτωποι με σοβαρά προβλήματα. Ένας πραγματικός διάλογος είναι σήμερα κάτι περισσότερο από αναγκαίος. Ο κ. Τσίπρας είναι ένας νέος άνθρωπος. Μπορεί και πρέπει να κάνει το επόμενο βήμα. Οι πολιτικοί θα πρέπει να συζητήσουν. Όχι για να εκλείψει ο αντιπολιτευτικός λόγος, αλλά για να υπάρχει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στο κυβερνητικό έργο. Μας αφορά όλους να μην αποτύχει η κυβέρνηση. Κι αυτή μπορεί να είναι η συμβολή των πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ, η συμμετοχή τους σε έναν ειλικρινή διάλογο και η συναίνεση στα αυτονόητα. Όχι η σιωπή τους!

Θανάσης Μαυρίδης

“Ένα πράγμα με πείραξε, με πλήγωσε βαθιά μέσα στο γράμμα σου. Πώς μπόρεσες, έπειτα από τόση αγάπη, να αισθανθείς ξαφνικά μόνη σου. Aυτό το “μόνη μου έπρεπε” είναι κάτι, πώς να το πω, που με ατιμάζει.”

Γ. Σεφέρης

''Και έρχεται εκείνη η στιγμή στη ζωή σου, που χάνεις τη γη κάτω απο τ' πόδια σου. Τότε είναι που εμφανίζεται μια σκάλα απο τον ουρανό, φρόντισε να αντιληφθείς την ύπαρξη της, είναι ο Θεός που σου αποκαλύπτεται...''

Ματιές στο παρελθόν

Μία πολύ όμορφη συλλογή από φωτογραφίες που λήφθηκαν στο ίδιο σημείο με διαφορά αρκετών ετών. Είναι εντυπωσιακή η αλλαγή τόσο του περιβάλλοντος όσο και του ρυθμού ζωής σε ορισμένες περιπτώσεις. Σε άλλες πάλι, η παλιά φωτογραφία ταιριάζει απόλυτα με το περιβάλλον.
Ένας ιδιαίτερα πρωτότυπος τρόπος να ρίξουμε μερικές ματιές στο παραλθόν και να κάνουμε τις συγκρίσεις.



























πηγή

ΟΤΑΝ Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΙΛΑ ΑΠΤΑΙΣΤΩΣ…ΡΩΜΑΙΙΚΑ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Μεγάλη έκπληξη δοκίμασαν οι Τούρκοι δημοσιογράφοι που συνόδευαν τον αντιπρόεδρο της τουρκικής κυβέρνησης, Μπουλέντ Αρίντς και στενό συνεργάτη του Ερντογάν, όταν επισκεπτόμενος το πατρικό του χωριό στην περιοχή της Αττάλειας, άρχισε να μιλεί ρωμαίικα, δηλαδή ελληνικά, με τους συγγενές του αλλά και με τα παιδιά του χωριού που έσπευσαν να τον συναντήσουν.

Συγκεκριμένα σύμφωνα με τα τουρκικά δημοσιεύματα, (εφημερίδες Χουριέτ και Μιλιέτ), ο πρώτος αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης, Μπουλέντ Αρίντς, επισκέφτηκε πριν από λίγο καιρό το πατρικό του χωριό που ονομάζατε Boğazkent και βρίσκετε στην επαρχία Serik της Αττάλειας. Στο χωριό του υπάρχει μια ολόκληρη συνοικία που ονομάζετε Αχμεντιέ. Εκεί κατοικούσαν οι γονείς και σήμερα οι συγγενείς του Αρίντς, που είναι, όπως και οι υπόλοιποι κάτοικοι της περιοχής, ελληνόφωνοι Κρητικοί. Ο Αρίντς, μόλις έφτασε στην πατρική του συνοικία επισκέφτηκε το σπίτι του συγγενή του, Ali Aldemir, με τον οποίο άρχισε δημόσια να μιλεί απταίστως ρωμαίικα, δηλαδή ελληνικά, γεγονός που άφησε άναυδους τους Τούρκους δημοσιογράφους. Στη συνέχεια πλησίασε την ηλικιωμένη θεια του, με την οποία επίσης αντάλλαξε κάποιες κουβέντες στα ρωμαίικα, χωρίς φυσικά οι συνοδοί του να καταλαβαίνουν τίποτα. Ο Αρίντς θυμήθηκε τα παιδικά του χρόνια, όταν, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, οι γονείς του και οι συγγενείς του όταν σηκώνονταν το πρωί να πάνε στα χωράφια φώναζαν «-έξω μωρέ Χασάνι, -μέσα μωρέ Χασάνι», χαρακτηριστικές ελληνικές φράσεις που έμειναν στην μνήμη του από την παιδική του ηλικία.

Στη συνέχεια ο Μπουλέντ Αρίντς, αφού χαιρέτησε και τα παιδιά του χωριού του μιλώντας τα στην μητρική τους γλώσσα, καθώς και τα παιδιά μιλούσαν την ίδια ρωμαίικη γλώσσα, εξήγησε στους έκπληκτους Τούρκους δημοσιογράφους ότι οι γονείς του είχαν έρθει εδώ στην περιοχή αυτή της Αττάλειας από την Κρήτη, την εποχή του σουλτάνου Αμπντούλχαμιτ. Οι γονείς μου, όπως ανέφερε ο Αρίντς, είναι κρητικής καταγωγής, γι αυτό και δεν γνώριζαν καθόλου τουρκικά, ενώ στο πατρικό του σπίτι μιλούσαν πάντα μόνο ελληνικά. Μάλιστα έκανε γνωστό πως και άλλοι συγγενείς του, ελληνόφωνοι Κρητικοί, εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Σαμφράμπολης και στην γειτονική περιοχή της Αλάνειας.

Είναι γνωστό και από τις ιστορικές μελέτες ότι η συντριπτική πλειοψηφία των λεγόμενων «Τουρκοκρητικών», ήταν Ρωμιοί εξισλαμισμένοι. Για αυτό τον λόγο δεν γνώριζαν καθόλου την τουρκική γλωσσά ενώ η θρησκευτική τους συνείδηση ήταν πολύ χαλαρή και συχνά μπέρδευαν την Ορθοδοξία με το Ισλάμ. Χαρακτηριστικό είναι πως ο γνωστός Οθωμανός περιζήτητης, Ελβιά Τσελεμπί, σε ένα από τα βιβλία του που αναφέρετε στην Κρήτη, κάνει λόγο για, «την ύπαρξη 7.000 μπουρμάδων, (εξισλαμισθέντων Ρωμιών), που δέχθηκαν ομαδικά τη θρησκεία του Ισλάμ, για άλλους που την απέρριψαν και έφυγαν στα όρη των Σφακίων παραμένοντας ραγιάδες και για μερικές δεκάδες τρομαγμένων Ελλήνων στρατιωτών που παραδόθηκαν στον εχθρό και επίσης προσχώρησαν στη θρησκεία του».

Σύμφωνα επίσης με τον βρετανό ερευνητή, Aubyn Trevor-Battye, «Οι «Τούρκοι της Κρήτης, –καθώς δεν είναι πραγματικοί Τούρκοι αλλά εξωμότες χριστιανοί-, δεν ενδιαφέρονται για τον Προφήτη. Οι πραγματικοί Τούρκοι, αυτοί που συγκρότησαν το στρατό, ο οποίος κατάλαβε το νησί, έφυγαν και όσοι απόμειναν και αυτοαποκαλούνται Τούρκοι είναι Κρητικοί στην εμφάνιση και εκτός αυτού μιλούν την κρητική γλώσσα. Ελάχιστοι από τους Τουρκοκρητικούς που συνάντησα ήξεραν αρκετά τουρκικά, ενώ πολλοί, ίσως οι περισσότεροι, δεν ακολουθούσαν το Κοράνι καθώς έπιναν ελεύθερα κρασί».

Γενικά για τους λεγόμενους Τουρκοκρητικούς, αλλά και τους κρυπτοχριστιανούς της Κρήτης, έγραψαν και πολλοί γνωστοί Έλληνες λογοτέχνες, ενώ πολύ γνωστή είναι και η ιστορία των Κορμούληδων, αυτής της μεγάλης τουρκοκρητικής οικογένειας που με την πρώτη ευκαιρία αποκαλύφτηκε ότι ήταν κρυπτοχριστιανοί και επέστρεψαν στην πατρική τους θρησκεία ενώ πολέμησαν τον οθωμανικό στρατό στην επανάσταση του 1821. Εντύπωση επίσης προκαλεί το γεγονός ότι μετά από τόσα χρόνια από τότε που οι λεγόμενοι Τουρκοκρητικοί έφυγαν από την Κρήτη, εξακολουθούν να μιλούν την ελληνική κρητική διάλεκτο, ενώ οι απόγονοι τους δεν ξεχνάνε την Κρήτη και αισθάνονται περισσότερο Κρητικοί από οτιδήποτε άλλο.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος –Συγγραφέας-Τουρκολόγος

''Τις αμαρτίες που βλέπουμε στους άλλους τις έχουμε και εμείς''

Αγιος Τύχων Επίσκοπος Ζαντόνσκ

Βραδιές Παπαδιαμάντη

 

Στο χώρο Βιβλίου
και Πολιτισμού
«Εν Πλω»

Την πρώτη Πέμπτη κάθε μήνα "Οι Παπαδιαμαντικές βραδιές", που οργανώνονται στο βιβλιοπωλείο Εν Πλω, είναι άτυπες συναντήσεις όσων ενδιαφέρονται για τη ζωή και το έργο του Παπαδιαμάντη. 
Θα περιέχουν αναγνώσεις από το έργο του και σχολιασμούς, εισηγήσεις μελετητών και συζητήσεις.
Υπεύθυνος του περιεχομένου των συναντήσεων είναι ο Δημήτρης Μαυρόπουλος.
1^η Συνάντηση
Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2015, 7:00-9:00 μ. μ
Δημήτρης Μαυρόπουλος : Ο ξεπεσμένος Δερβίσης. Ανάγνωση του διηγήματος και σχόλια
2^η Συνάντηση
Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015 7:00-9:00 μ. μ
Παναγιώτης Στέφας : Πικιώνης - Παπαδιαμάντης. Εκλεκτικές συγγένειες
3^η Συνάντηση
Πέμπτη 2 Απριλίου 2015, 7:00-9:00 μ. μ
Άγγελος Καλογερόπουλος : Η σημασία της μουσικής στο έργο του Παπαδιαμάντη
4^η Συνάντηση
Πέμπτη 7 Μαΐου 2015, 7:00-9:00 μ. μ
Δημήτρης Κοσμόπουλος : Ζωή, Θάνατος και Ανάσταση στον Παπαδιαμάντη
5^η Συνάντηση
Πέμπτη 4 Ιουνίου 2015, 7:00-9:00 μ. μ

Eίσοδος ελεύθερη
Εμπορικό Κέντρο ATRIUM, Χαριλάου Τρικούπη 6-10, 106 79 Αθήνα, 2111198900-1
Το έργο είναι του ζωγράφου Χρήστου Γουσίδη
Εμπορικό Κέντρο ATRIUM, Χαριλάου Τρικούπη 6-10, 106 79 Αθήνα, 2111198900-1
πηγή 

Το μικρότερο ενυδρείο στον κόσμο

Ο Ρώσος Anatoly Konenko ασχολείται με την κατασκευή μικρογραφιών για περισσότερα από 10 χρόνια. Το πιο πρόσφατο επίτευγμά του είναι το μικρότερο ενυδρείο στον κόσμο.
Είναι ένα πλήρως λειτουργικό ενυδρείο με διαστάσεις 30 x 24 x 14 mm. Το περίβλημά του είναι κατασκευσαμένο από συνθετικό γυαλί, στο βυθό περιέχει ζωντανή άλγη και φυσικά πραγματικά ψάρια. Περιέχει πέντε ψάρια του είδους danio rerio, το μέγεθος των οποίων δεν ξεπερνά τα 4 mm.






πηγή