Αφού ψηφίσαμε ανθέλληνες, γιατί τώρα γκρινιάζουμε;

Όποιος ζει στην Ελλάδα, έχει πάει σε Ελληνικό πανεπιστήμιο ή έχει γενικά κάνει συζητήσεις με διάφορες παρέες, ξέρει πολύ καλά τι είναι οι περισσότεροι Αριστεροί.
Όλοι γνωρίζουμε ότι είναι εθνομηδενιστές, ανθέλληνες, λαθρολάγνοι, σιχαίνονται οτιδήποτε εθνικό, και όταν δεν έχουν επιχειρήματα σε αποκαλούν ρατσιστή ή/και φασίστα, και καθαρίζουν. Όχι όλοι, μην παρεξηγούμε, αλλά οι περισσότεροι.

Ακόμα θυμάμαι την πρώτη συνέλευση τμήματος στο ΕΜΠ, έψαχνα το αμφιθέατρο σε μία σχολή ερείπιο, με τα περισσότερα φώτα καμένα, χωρίς θέρμανση, και τα ταβάνια να στάζουν, και να μπαίνω σε μία συνέλευση και να διαβάζεις στον πίνακα τα θέματα συζήτησης:

– Τα αδέρφια μας οι εργάτες της Τουρκίας
– Οι καταπιεσμένοι φοιτητές στο Βιετνάμ
– Οι Κούρδοι καταπιεσμένοι εργάτες

Τότε, αναρωτήθηκα σε ένα διπλανό μου… (δεν παρατήρησα ότι ήταν αριστερός), καλά, τι μας απασχολούν αυτά, τα χάλια μας στη σχολή δε θα βλέπουν. Και τότε άρχισε ο Αριστερός να με αποκαλεί ΔΑΠιτη και φασίστα! Αυτά θυμάμαι από το ΕΜΠ.

Και τώρα, χρόνια αργότερα έχουμε Αριστερή κυβέρνηση και αναρωτιόμαστε τι γίνεται!
Τι περιμέναμε δηλαδή από τους Αριστερούς;
Τι περιμέναμε από τον Φίλη και τον κάθε Φίλη;

Χτες έγραψα ότι ΤΙΠΟΤΑ δε θα πάθει ο Φίλης, και όπως είδατε, όχι μόνο δεν έπαθε τίποτα, αλλά ο Τσίπρας τον κάλυψε λέγοντας ότι εκφέρει προσωπικές απόψεις!
Είπε ότι ο κ. Φίλης αναφέρθηκε σε μια παλαιότερη άποψή του την οποία διατύπωσε ως προσωπική προσέγγιση.
«Σε ένα δημοκρατικό κράτος, κάθε άνθρωπος -και ο υπουργός συμπεριλαμβάνεται- μπορεί να διατυπώσει την προσωπική του προσέγγιση».
Εδώ γελάμε! Τι λες ρε μεγάλε Τσίπρα;

Ο Δ. Καμμένος ποιανού τις απόψεις διατύπωνε όταν του πήρατε το Υπουργείο;
Προσωπικές δεν ήταν; (και για να ξεκαθαρίσω, δεν είμαι ΑΝΕΛ, αλλά δεν είμαι και υποκριτής).
Αυτός όμως, μίλαγε για τους Εβραίους, ενώ ο Φίλης μίλαγε για τους Έλληνες.
Και όπως ξέρουμε οι Εβραίοι είναι πιο σημαντικοί από τους Έλληνες.

Για τους Έλληνες μπορούμε να λέμε οτιδήποτε, και δεν συγκινείται κανείς. Εδώ τη Μακεδονία την έχουμε πουλήσει. Σύντομα και τη Θράκη, σιγά μωρέ… οι Έλληνες στην ουσία δεν υπάρχουν.
Αλλά για τους Εβραίους, που απ’ότι λένε πολλοί, με τη βία πήραν τη γη της Παλαιστίνης και τα τελευταία 50 χρόνια έχουν σκοτώσει χιλιάδες Παλαιστίνιους, μεταξύ τους και πολλά παιδιά, απαγορεύεται να μιλάμε!

Αν κάποιος βγει και μιλήσει, αν κάποιος βγει και πει «προσωπικές» απόψεις για αυτό, θα θεωρηθεί αντισημιτικός. Σωστά; Και θα τον καταστρέψετε, σωστά;
Άρα στην ουσία δεν έχουμε ελευθερία απόψεων, αλλά ελευθερία απόψεων στα θέματα που μας επιβάλετε εσείς. Για να μην μπερδευόμαστε δηλαδή.

Εδώ ακόμα και το κεφάλαιο στα σχολικά βιβλία αφαίρεσαν οι αθεόφοβοι, για να μη μαθαίνει τα παιδία μας για τις θηριωδίες της Τουρκίας.
Αλλά τι να λέμε τώρα, εδώ το σπίτι του Κεμάλ, του σφαγέα του Ελληνισμού, μια χαρά το συντηρούμε, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατία εγκαινίασε και το μουσείο του Κεμάλ, και ετοιμαζόμαστε να γεμίσουμε την Αθήνα τζαμιά, ένα κεφάλαιο στα σχολικά βιβλία μας ενόχλησε;

Οι Σκοπιανοί εγκαινίασαν και το Μουσείου του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το είδατε; Ναι, ξέρω, όλα είναι κιτς και δεν ασχολούμαστε, αλλά σε καμιά 20ρια χρόνια (και πολλά λέω), οι Σκοπιανοί θα θεωρούνται Μακεδόνες και ο Μέγας Αλέξανδρος Σκοπιανός.
Πιστεύετε πραγματικά ότι μία κυβέρνηση εθνομηδενιστών θα κάνουν κάτι για να το αποτρέψουν. Όχι ότι έκαναν κάτι οι προηγούμενοι, αφού όλοι ίδιοι είναι. Αλλά όταν σε κυβερνούν τύποι σαν τον Φίλη και την κ. Τασία, τα Εθνικά θέματα είναι φασιστικά.
Ρε Πάνο Καμμένε, οι κόκκινες γραμμές τι έγιναν;

Αλλά, όπως είπα και παραπάνω, γιατί γκρινιάζουμε; Δεν τους ξέραμε;

Ο Νίξον είχε πει: "Όποιος δεν πάει να ψηφίσει το κάνει επειδή συμφωνεί με αυτούς που κυβερνούν".
Άρα, ο Σύριζα υποστηρίζεται από το 60% των ψηφοφόρων. Άρα, μη γκρινιάζουμε!

Εδώ στη Λέσβο, που έχει πλέον γίνει πόλη λαθρομεταναστών, με 15.000 λαθραίους να βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο νησί, έβγαλαν Σύριζα πρώτο κόμμα.
Άρα, γιατί γκρινιάζουμε και γιατί μας κάνει εντύπωση; Ο Σύριζα έχασε μόλις 3.000 ψήφους και πήρε ποσοστό 29% στις εκλογές (Στην ουσία οι ψήφοι πήγαν στην Λαϊκή Ενότητα – άρα δεν έχασε ο Σύριζα τίποτα). Άρα, οι κάτοικοι της Λέσβου θέλουν αυτό που παθαίνουν! Εγώ προσωπικά, όποτε βλέπω Λέσβο και λαθρομετανάστες/πρόσφυγες σε άρθρο, δεν το διαβάζω καν πλέον!

ΠΡΟΤΑΣΗ: Κύριοι, θέλετε να μην πεθαίνουν μικρά παιδιά στο Αιγαίο (που φυσικά κανείς δεν το θέλει), τότε κλείσετε τα σύνορα, γυρίστε πίσω τις βάρκες στην Τουρκία, και καταδικάστε την Τουρκία και τους δουλεμπόρους τους. Βγάλτε ανακοίνωση ότι η Ελλάδα πλέον κλείνει τα σύνορα και οποιαδήποτε βάρκα πλησιάσει θα επιστρέφει πίσω στην Τουρκία, χωρίς εξαιρέσεις! Και να τρυπάτε τις βάρκες, θα σας μαζεύουμε και θα σας επιστρέφουμε στην Τουρκία.
Επίσης, ξεκινήσετε διαδηλώσεις κατά της Τουρκίας! Από εκεί φεύγουν οι βάρκες. Εκεί παίρνουν τα φυλλάδια, πληρώνουν τα λεφτά και μπαίνουν στις βάρκες οι πρόσφυγες και οι παράνομοι μετανάστες. Δηλαδή, πέρασαν 700.000 λαθραίοι στην Ευρώπη και οι Τούρκοι δεν μπόρεσαν να πιάσουν δουλέμπορους;
Βγάλτε ανακοίνωση: "Για να αποτρέψουμε περισσότερους πνιγμούς στο Αιγαίο, κλείνουμε τα σύνορα και ενημερώνουμε όλους ότι το Αιγαίο δεν είναι πλέον ο διάδρομος για την Ευρώπη. Επίσης ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ την Τουρκία, την χώρα που μια ζωή ευθύνεται για τις δολοφονίες και τις γενοκτονίες του κόσμου".

Τα hotSpots να γίνουν εντός Τουρκίας ή εντός Συρίας, ή σε κάποια Αμερικάνικη βάση. Τόσες έχουν οι Αμερικάνοι στη Μέση Ανατολή. Γιατί να κινδυνεύουν οι άνθρωποι τη ζωή τους να φτάσουν στην Ελλάδα ή στην Ιταλία; Ας πηγαίνουν σε καθορισμένα hotSpots στη Μέση Ανατολή και τότε να μοιράζονται σε διάφορες χώρες του κόσμου, ανάλογα με τις δυνατότητες κάθε χώρας.

Γιατί δεν το κάνετε; Μήπως επειδή έτσι δε θα τους φέρετε όλους εδώ;
Με τα hotSpots στη Μέση Ανατολή, πως θα γεμίσετε την Ελλάδα λαθραίους;
Αφού σιχαινόσαστε τον Ελληνισμό, πως θα τον καταστρέψετε με τέτοιες προτάσεις...;
Αν προτείνετε HotSpots στη Μέση Ανατολή, ο Ελληνισμός δεν θα μπορεί να καταστραφεί... Έτσι δεν είναι;

Άρα, η ισλαμοποίηση της Ελλάδας πρέπει να συνεχιστεί με γοργούς ρυθμούς;

Έχω πει παλιότερα… για την οικονομία αποφασίζουν άλλοι. Είτε ήταν Σύριζα, είτε ΝΔ, είτε ΠΑΣΟΚ, δεν αλλάζουν πολλά στην οικονομία. Όταν οι ισχυροί της γης αποφασίσουν ότι θα βελτιωθεί η οικονομία μας, θα βελτιωθεί. Οι κυβερνήσεις, σε όλες τις χώρες του κόσμου δεν έχουν απολύτως καμία ισχύ.
Αλλά για όλα τα άλλα θέματα, έχει! Ο Ούγγρος Πρωθυπουργός αποφάσισε να κλείσει τα σύνορα και να παρατάξει τον στρατό για προστασία από τους λαθρομετανάστες. Οι Ούγγροι μετά από χρόνια θα συνεχίσουν να υπάρχουν.

Εμείς, βγάλαμε κυβέρνηση «ανοιχτά σύνορα» που θα γεμίσει την Ελλάδα λαθραίους Μουσουλμάνους εισβολείς. Άρα σε μερικά χρόνια οι Έλληνες θα είμαστε μειοψηφία στην ίδια μας τη χώρα, και με μαθηματική ακρίβεια θα σβήσουμε από το χάρτη. Είναι θέμα χρόνου.
Λέγεται ότι για να συνεχίσει να υπάρχει ένα έθνος, πρέπει να κάνει 2.1 παιδιά ανα οικογένεια. Οι Έλληνες κάνουμε 1.2 παιδιά. Άρα, με μαθηματική ακρίβεια σε μερικά χρόνια θα σβήσουμε!
Κάνει κάτι η κυβέρνηση για την υπογεννητικότητα;
Πλάκα κάνετε ε; Εδώ σιχαίνεται οτιδήποτε εθνικό, θα σώσει το έθνος;

Αυτά όμως τα ξέραμε από πριν. Η κυρά-Τασία, σε αυτή τη κυβέρνηση ήταν.

Άρα, καθήστε αναπαυτικά, γιατί ο Σύριζα θα κυβερνά για πολλά χρόνια ακόμα!
Οι κυβερνήσεις πέφτουν ή χάνουν εκλογές μόνο όταν πάνε κόντρα στο σύστημα και ο Σύριζα είναι το καλύτερο παιδί του συστήματος.
Άρα, όπως είπα, καθήστε αναπαυτικά, φτιάξτε ποπ-κορν και απολαύστε την καταστροφή της Ελλάδας!

Κλείνοντας, για πολλοστή φορά θα πω:
ΣΥΡΙΖΑ = ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ!

πηγή

Με την αγάπην και την απλότητα, χωρίς πολλούς διαλογισμούς, γρηγορώτερα φθάνεις εις τον άνω λιμένα.

Γέροντας Ιωσήφ ο Αγιορείτης

Η Πόλις Εάλω, το μέλλον εάλω κι εμείς ασχολούμαστε με την παχύδερμη γελοιότητα του υπουργού Παιδείας χωρίς πτυχίο

Γράφει  Στέλιος Συρμόγλου

 

Η ιστορία αν ήταν απαύγμασμα κάποιας λογικής επήρειας των ανθρώπων θα είχε άλλη εξέλιξη.Τις εξελίξεις προσπαθεί ο άνθρωπος εκ των υστέρων να τις δικαιολογεί ή να τις εξηγεί, αλλά δεν φαίνεται ότι έχει αποδώσει το βαθύτερο νόημα αυτής διαδικασίας, που εκπηγάζει από κατηγορίες αιτιών, άλλων γνωστών και άλλων αγνώστων.

Τα στοιχεία της ιστορικής μας πορείας είναι κατά κύριο λόγο οι βουλήσεις των πολιτών. Αυτή είναι μια αυταπόδεικτη και διαχρονική αλήθεια. Οπως δεν αντέχει στην πίεση της αμφισβήτησης όσα βαναύσως επέστη ο ελληνισμός στην Τουρκία. Και ένας λαός εγκλωβισμένος στην αδράνεια,στην ανασφάλεια και στη φοβία, ως αποτέλεσμα της παλίρροιας των κοινωνικών προβλημάτων, απότοκο ωστόσο των ολέθριων πολιτικών, δεν μπορεί να προσδοκά τη σωτηρία του από κάποιους κακόγουστα ιματισμένους αυτόκλητους «σωτήρες» του, με τη γελοιότητα που τους διακρίνει. Μια γελοιότητα που συχνά προσκρούει στην ιστορική αλήθεια…

Ο Νίκος Φίλης, υπουργός Παιδείας, χωρίς πτυχίο μάλιστα, είναι «ένσαρκο» παράδειγμα της παχύδερμης πολιτικής γελοιότητας. Με τη «λιπόσαρκη» ευκαιριακή λογική του, έρμαιος των ατομικών πλεγμάτων και συμπλεγμάτων, μαζί με τους «συντρόφους» του στο χώρο της «κακοποιημένης» αριστερίζουσας ιδεολογίας, ασθμαίνοντες επιδίδονται όχι απλώς στην αναζήτηση της οριακής αλήθειας και στην υπέρβαση της καθημερινότητας του εξουθενωμένου Ελληνα, αλλά και στην πρόκληση της νοημοσύνης του.

Προκαλώντας ταυτόχρονα με τις βλακώδεις δηλώσεις τους ή τις ανερμάτιστες απόψεις τους, ακόμη και την οργή των νεκρών και των πεθαμένων, η μνήμη των οποίων είναι βάτος φλεγόμενη , αλλά και καιγόμενη. Και απτόητη η πολιτική γελοιότητα από τον κατακλυσμιαίο χειμώνα της ιστορίας, διαπλώνεται στην κοιλάδα των γόων της Ελλάδας που χειμάζεται!..

Ο ανιστόρητος Νίκος Φίλης και ο απαίδευτος πρωθυπουργός που τον διόρισε υπουργό Παιδείας, είναι αιχμάλωτοι μέσα σε γλωσσικές συμβατικότητες, αυτοπαγιδευμένοι στην αδρανοποίηση της κρίσης ή σε μια παράλογη ή υπέρλογη ερμηνεία των καταστάσεων, με αποτέλεσμα να οδηγούν την κοινωνία στην ερήμωση. Και αποδεικνύεται ότι καμία «φυλακή» δεν είναι ικανή να αμπαρώσει τις ιδεοληπτικές αδυναμίες τους. Το θράσος ωστόσο τους συνοδεύει παντού. Οπως και το ψέμα «συντροφεύει» την ανικανότητά τους.

Μας απασχολεί η ανιστόρητη άποψη του υπουργού Παιδείας και αρκετοί εμφανίστηκαν να τον κατακεραυνώνουν στα τηλεοπτικά πάνελ. Μας απασχολεί όμως από το «βαθούλωμα» του καναπέ μας. Δεν μπορούμε να «υπερηφανευόμαστε» σήμερα οι Ελληνες για την ανευθυνότητά μας. Ο Νίκος Φίλης και ο κάθε πολιτικός του «φτερού και πούπουλου», ο κάθε αρλεκίνος της πολιτικής, είναι δική μας «δημοκρατική» επιλογή.

Εμείς επιλέγουμε τους όψιμους παραχαράκτες της ιστορικής αλήθειας και τους αβδηρίτες της πολιτικής αθλιότητας.Η τομή, η ρωγμή για να κυριολεκτώ, επιτελείται στην ίδια τη ρίζα της κοινωνίας, με το εύδιο χαμόγελο της πολιτικής αυτάρκειας και της «βεβαιότητας» για σωτηρία…

Ζούμε την άλωση του μέλλοντός μας με τα ιστορικά και συμβατικά προσωπεία της καθημερινότητας να τρέπονται σε άτακτη φυγή και να αποκαλύπτεται η ρωγμή της ανευθυνότητας μας. Και η ρωγμή αυτή της ανευθυνότητας για ό,τι λέγεται από ανερμάτιστα πολιτικά χείλη ή για ό,τι συντελείται σε βάρος της ίδιας της ιστορικής αλήθειας, αλλά και σε βάρος μας, εν ονόματι μας, συνιστά το πρόβλημα της πληρότητας της λογικότητας, της ιστορικότητας και των συνειδησιακών καταστάσεων.

Δεν θέλουμε όμως να παραδεχθούμε αυτή τη ρωγμή της ανευθυνότητας μας. Και συνεχίζουμε, με κάποια ψήγματα άγονης γκρίνιας, τη μακάρια αποδοχή των πολιτικών συμβαινόντων με την όποια γελοία μορφή παρουσιάζονται στο οπτικό μας πεδίο ή εισέρχονται προς επεξεργασία στον εγκέφαλό μας, που έχει υποστεί πολλαπλές «πλύσεις»…πηγή

πηγή: freepen

Ο Σκοπός τής Δημιουργίας χάριν τής Ενσάρκωσης τού Χριστού

Δεν θα μπορούσε δε να επιτευχθεί η θέωση, αν δεν υπήρχε το Πρόσωπο εκείνο στο οποίο θα ενωνόταν η θεία με την ανθρώπινη φύση, και αυτό το Πρόσωπο θα γινόταν το πρωτότυπο της Θεώσεως του ανθρώπου. Πρόκειται για τον Θεάνθρωπο Χριστό.

 

 π. Ιωάννη Ρωμανίδη

Στο ερώτημα, γιατί δημιουργήθηκε ο κόσμος από τον Θεό, δίνονται πολλές απαντήσεις. Μια απάντηση, που την ανευρίσκουμε στην πατερική διδασκαλία, είναι ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε για την ενσάρκωση του Λόγου.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η ενσάρκωση ήταν απαραίτητη ως μια πράξη «θεολογίας» και τελειοποιήσεως του Θεού, αλλά εφ' όσον ο Θεός ήταν δημιουργός κατά βούληση και θα δημιουργούσε τον κόσμο, όπως θα δούμε πιο κάτω σχετικώς με τους λόγους των όντων, γι' αυτό ο συγκεκριμένος κόσμος έγινε με σκοπό την ενσάρκωση.

«Δεν έγινε η ενσάρκωση για την σωτηρία, αλλά απεφασίσθη η ενσάρκωση, γι' αυτό δημιουργήθηκε ο κόσμος και παρεμβάλλεται η πτώση και η σωτηρία• αλλά δεν είναι η ουσία της ενσαρκώσεως και της δημιουργίας η σωτηρία. Αυτό το βρίσκει σε πολλούς Πατέρες κανείς.

Ο Νικόδημος ο Αγιορείτης έχει γράψει κάτι ωραία, γι' αυτό το πράγμα, στο Συμβουλευτικό του Εγχειρίδιο. Γράφει εκεί, σε ένα κεφάλαιο περί της Θεοτόκου, και τα λέει πολύ ωραία και αυτά είναι παρμένα από τους Πατέρες της Εκκλησίας».

Βέβαια, γίνεται μια διάκριση μεταξύ δημιουργίας του κόσμου και τελειώσεως του ανθρώπου.

«Ο σκοπός της δημιουργίας είναι η ενσάρκωση, κατά τους Πατέρας. Ο άνθρωπος επλάσθη για την θέωση». 

Πηγή: "Εμπειρική Δογματική τής Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας κατά τις προφορικές παραδόσεις τού π. Ι. Ρωμανίδη" Τόμος Β΄.  Τού σεβ. Μητρ. Ναυπάκτου και αγ. Βλασίου Ιεροθέου.

Ένα από τα πιο όμορφα πάρκα του κόσμου!

Βρίσκεται στη Φλόριντα των ΗΠΑ και προσφέρει στους κατοίκους της πόλης μια ευχάριστη διαφυγή από την καθημερινότητά τους.
Στο συγκεκριμένο πάρκο μπορεί κανείς να απολαύσει τη βόλτα του ανάμεσα σε κάποια από τα πιο εντυπωσιακά γλυπτά, φτιαγμένα από γρασίδι και ξύλο. Τα γλυπτά αυτά έχουν αρκετά μεγάλο μέγεθος και συνήθως απεικονίζουν διάφορα ζώα, ενώ δε λείπουν και οι ανθρώπινες φιγούρες. Πολλά από αυτά μάλιστα είναι διακοσμημένα με έντονα χρώματα και πραγματικά τραβάνε τα βλέμματα των επισκεπτών.













πηγή

Η Παναγιά των Κυνηγημένων

Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα για παιδιά και εφήβους. Οι μικροί ήρωες αφού επιβιώσουν από την καταστροφή της Σμύρνης προσπαθούν να εκπληρώσουν μία υπόσχεση που τους οδηγεί στο πανέμορφο νησί της Αμοργού. Μέσα από τα μάτια πέντε μικρών παιδιών περιγράφονται όλα τα γεγονότα, που σημάδεψαν την ελληνική Ιστορία την περίοδο πριν και μετά τη Μικρασιατική καταστροφή. Ήρωας και πρωταγωνιστής ο Σμυρνιός Γιώργος Σεϊζάνης, που, μεγάλος πια σε ηλικία, αποφασίζει να περιγράψει στα εγγόνια του τα γεγονότα, όπως ο ίδιος τα έζησε.

Όλα ξεκινούν στη Σμύρνη, όταν τυχαία τα παιδιά μαθαίνουν για ένα μυστικό, υπόγειο εκκλησάκι, που βρίσκεται κάτω από την εκκλησία της Αγίας Φωτεινής. Εκεί φυλασσόταν από παλιά και η εικόνα της Παναγιάς της Κυνηγημένης. Κι όταν οι εχθροί μπαίνουν στη Σμύρνη και τα παιδιά χάνονται από τους γονείς τους, βρίσκουν καταφύγιο στην υπόγεια εκκλησία. Μόνα τους αναζητούν τρόπο να φύγουν για την Ελλάδα και όταν, μετά από πολλές περιπέτειες φτάνουν εκεί, ψάχνουν τους δικούς τους.Μαζί τους έχουν και κάτι πολύτιμο, που τους δίνει δύναμη και ελπίδα, την ίδια την εικόνα της Παναγιάς της Κυνηγημένης, που θέλουν να τη μεταφέρουν στο μοναστήρι της Παναγιάς της Χοζοβιώτισσας, στην Αμοργό, όπου και η παράδοση αναφέρει ότι είναι το σπίτι της.Ο αγώνας επιβίωσης των παιδιών στέλνει ένα βαθιά αντιπολεμικό μήνυμα: το μήνυμα της ελπίδας και της ανάδειξης του ανθρώπινου μεγαλείου, που, όσο και αν η ψυχή υποφέρει, όποιες συνθήκες και αν αντιμετωπίζει, όσο και αν είναι «κυνηγημένη», έχοντας βαθιά πίστη και συνεχή αγώνα καταφέρνει να ξεπερνά τα πάντα.  

Απόσπασμα από το βιβλίο

Η κυρα-Βέρα κάθε πρωί φαρµακωνόταν, όταν µας έβλεπε να ανεβαίνουµε στο κάρο.

– Θα πάω εγώ, έλεγε.

Μα δε θέλανε γυναίκες για τη δουλειά και κυρίως µεγάλες σε ηλικία. Μόνο εµάς, που ήµασταν παιδιά και είχαµε γοργά χέρια.

– Εσύ να κοιτάς τα κορίτσια µας, της απαντούσε ο Χριστόφορος.

– Δεν είναι και δύσκολη δουλειά, της έλεγα εγώ, περνάµε και την ώρα µας.

– Τότε να έρθουµε και εµείς, πετάγονταν τα κορίτσια.

– Πρέπει εσείς να µείνετε στο σπίτι και να προσέχετε την κυρα-Βέρα, τους έλεγα.

– Εκεί είναι κούραση. Εσείς δεν αντέχετε, έλεγε η κυρα-Βέρα και τις έκανε να σωπάσουν.

– Κουράζεσαι; µε ρωτούσε η Άννα και µε κοίταζε στα µάτια.

– Όχι, όχι, της απαντούσα.

Ψέµατα της έλεγα. Η δουλειά ήταν δύσκολη και το βράδυ, όταν γυρνούσαµε πίσω, τα χέρια µου πόναγαν και πρήζονταν. Τα σκισίµατα από το δέντρο της µαστίχας έτσουζαν και δεν µπορούσα ούτε να πλύνω τα χέρια µου. Ο Σίµος είχε γεµίσει φουσκάλες και στα πόδια. Τα παπούτσια του είχαν από κάτω φθαρεί τόσο, που στο ένα µάλιστα φαίνονταν και τα δάχτυλα. Ο Χριστόφορος είχε ξεκολληµένες τις σόλες του και κάθε τόσο τις έβαζε στη θέση τους και έπειτα συνέχιζε τη δουλειά. Όσο για µένα πήρα από µόνος µου ένα µαχαίρι και έκοψα µπροστά το δέρµα από τα παπούτσια και τα έκανα πέδιλα. Δεν άντεχα άλλο. Νοµίζω πως τα πόδια µου από το πρήξιµο και την ορθοστασία µεγάλωσαν και δε χωρούσαν πια µέσα.

Τα ρούχα µας ήταν και αυτά σκισµένα και λερά. Μαυρίλα και λεκέδες παντού. Όσο και να τα έτριβε η κυρα-Βέρα, δεν µπορούσε να τα ξασπρίσει. Ο Σίµος γελώντας την παρότρυνε να µην παιδεύεται άλλο µε το τρίψιµο.

– Ασ’ τα, κυρα-Βέρα. Αυτή η βρωµιά δε φεύγει. Είναι από όσα περάσαµε, σαν αποτύπωµά τους. Μου θυµίζουν ένα βιβλίο που είχα µε τον Ροβινσώνα Κρούσο. Έτσι ήταν και τα δικά του ρούχα. Σκισµένα και σηµαδεµένα. Και έλεγα, ο χαζός, από µέσα µου, όταν διάβαζα το βιβλίο, «δεν θα ζήσω και εγώ καµιά τέτοια συναρπαστική περιπέτεια!». Και να τώρα εγώ ναυαγός!

Επισκεφτείτε: Η Παναγιά των Κυνηγημένων από τις εκδόσεις Άθως Εφηβικά.

Οι σολίστες του κλαρίνου στο Μέγαρο

 

 

Χαλκιάς, Αρκαδόπουλος, Φιλιππίδης, Κωτσίνης σε παλιούς σκοπούς, υπό την επιμέλεια του Λάμπρου Λιάβα

Από τη Γιώτα Βαζούρα
Τέσσερις γενιές μουσικών συναντιούνται επί σκηνής. Ο 81άχρονος Πετρολούκας Χαλκιάς, ο 60χρονος Νίκος Φιλιππίδης, ο 45χρονος Γιώργος Κωτσίνης αλλά και ο 38χρονος Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος, τέσσερις από τους σημαντικότερους δεξιοτέχνες του κλαρίνου, ανεβαίνουν στην σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και στήνουν ένα παραδοσιακό γλέντι με δημοτικούς ήχους.
Η σπάνια αυτή μουσική συνεύρεση των καλλιτεχνών, με τις διαφορετικές ηλικίες αλλά τις κοινές μουσικές καταβολές, θα λάβει χώρα στις 7 και 8 Νοεμβρίου στη φιλόξενη αίθουσα του πολιτιστικού ιδρύματος. Με αφορμή αυτό το λαογραφικό αυτό αντάμωμα, που αποτελεί φόρο τιμής στους παλαιούς δασκάλους του κλαρίνου, ο εθνομουσικολόγος Λάμπρος Λιάβας (έχει αναλάβει και την επιμέλεια της εκδήλωσης) μιλάει στη «δημοκρατία».
«Ενα τέτοιο αφιέρωμα είχε γίνει ξανά στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το 1993» αναφέρει ο κ. Λιάβας. «Για εμένα το κλαρίνο είναι το κατεξοχήν όργανο μέσα από το οποίο η δημοτική μουσική έχει καταφέρει να φτάσει και να δημιουργήσει ένα κλασικό πια ρεπερτόριο. Και όταν λέω κλασικό, εννοώ τραγούδια τα οποία αποτελούν πλέον σημείο αναφοράς για όλους τους νεότερους σολίστες».
Δάσκαλοι του Μεσοπολέμου
Το αφιέρωμα αυτό, όπως εξηγεί και ο διαπρεπής εθνομουσικολόγος, τιμά όλους τους μεγάλους δασκάλους του κλαρίνου και την τέχνη τους, όπως αποτυπώθηκαν στην κλασική δισκογραφία της εποχής του Μεσοπολέμου. Ετσι γίνεται αναφορά στους Νίκο Καρακώστα, Κώστα Καραγιάννη, Κίτσο Χαρισιάδη, Κώστα Γιαούζο, Γιάννη Κυριακάτη, Νίκο Ρέλια, Νίκο Τζάρα, Γιώργο Ανεστόπουλο, Χαράλαμπο Μαργέλη και Μήτσο Μπατζή.
«Δεν θα παίξουν απλώς κομμάτια από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, αλλά ένα συγκεκριμένο ρεπερτόριο των σπουδαίων μουσικών του παρελθόντος» εξηγεί ο κ. Λιάβας. «Το πρόγραμμα περιλαμβάνει μικρά αφιερώματα σε καθέναν από αυτούς. Θα ακουστούν, για παράδειγμα, τραγούδια όπως η "Σβαρνιάρα καραγκούνα" αλλά και η "Παλιά ιτιά". Δουλέψαμε κυρίως ακούγοντας παλιές ηχογραφήσεις. Προσπαθήσαμε να αποκωδικοποιήσουμε τον τρόπο παιξίματος των παλιών αλλά και να τον ανανεώσουμε μέσα από τον αυτοσχεδιασμό και το προσωπικό στιλ του καθενός».
Κατά τον ίδιο, οι πρόβες των συναυλιών με τους μουσικούς ήταν σκέτη απόλαυση. «Ο Πετρουλούκας, αν και ο γηραιότερος της παρέας, είναι και ο πιο ενθουσιώδης και υπερκινητικός από όλους» λέει ο κ. Λιάβας. «Συμβουλεύει τους υπόλοιπους, τους διορθώνει, τους κάνει παρεμβάσεις. Τους συμπεριφέρεται σαν να είναι παιδιά του. Το καλό είναι πως δεν υπάρχουν ανταγωνισμοί ούτε βεντετισμοί μεταξύ τους. Εξάλλου όλοι θεωρούνται κορυφαίοι στο είδος τους».
Εκτός από τους αξιόλογους μουσικούς, στη συναυλία -τη σκηνική επιμέλεια έχει κάνει η Σοφία Σπυράτου- μετέχει και ο λαογραφικός χορευτικός όμιλος Χοροπαιδεία, ενώ τραγουδάει ο Βασίλης Σερμπέζης.
«Ξέρετε, η παράδοση είναι σαν το χωράφι που κληρονομείς από την οικογένειά σου» λέει ο κ. Λιάβας. «Δεν μπορείς να μην το καλλιεργήσεις και να το αφήσεις στην τύχη του. Το περιποιείσαι περιμένοντας να δώσει καρπούς. Αυτό ισχύει και για την παράδοση. Σε μια εποχή ισοπέδωσης και κακοφωνίας, ευτυχώς υπάρχουν πολλά πράγματα από το παρελθόν για να στηριχτούμε».

• Ι: Η συναυλία με τίτλο «Η τέχνη του λαϊκού κλαρίνου» θα πραγματοποιηθεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Βασ. Σοφίας και Κόκκαλη, Αθήνα) στις 7 και 8 Νοεμβρίου, στις 20.30.

«Ενδιαφέρον από τους νέους»
Ρωτήσαμε τον Λάμπρο Λιάβα ποια είναι η σχέση των νέων μουσικών με το κλαρίνο σήμερα. «Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Χαίρομαι, γιατί διαπιστώνω πως πλησιάζουν την παράδοση απενεχοποιημένα. Την είχαν ταυτίσει με κάτι παλιό και ξεπερασμένο. Σήμερα κάτι τέτοιο δεν υπάρχει» λέει ο κ. Λιάβας, ο οποίος παρουσίαζε τα τελευταία χρόνια στην κρατική τηλεόραση τη λαογραφική εκπομπή «Το αλάτι της γης». «Εφέτος ακόμη είμαστε σε αναμονή, διότι η ΕΡΤ δεν έχει ολοκληρώσει τον προγραμματισμό της».

Απολαύστε μια παλαιότερη «συνάντηση κορυφής»!Πετρο-Λούκας, Φιλιππίδης, Κωτσίνης, Αρκαδόπουλος... 

 

Ο πόθος της Ηπειρώτισσας δασκάλας και η παρουσία της Παναγίας στη ζωή της.

   Ματθαίος και Αλεξάνδρα Laven.

Η Αλεξάνδρα Ανδρίκου γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό του νομού Πρεβέζης, Παναγιά, και έμεινε ορφανή από πολύ μικρή. Μεγάλωσε στο ορφανοτροφείο Ιωαννίνων, αγαπούσε τα γράμματα και την αξίωσε ο Θεός να σπούδασε δασκάλα.
Στο διπλανό χωριό, για πολλά χρόνια, έρχονταν κάθε καλοκαίρι ένας Ολλανδός φιλέλληνας και τον φιλοξενούσε ένας συγγενής τους.
Ο Ματθαίος ήταν μορφωμένος, μιλούσε πολλές γλώσσες και είχε την θέση του διευθυντού σε μια μεγάλη εταιρεία στην πατρίδα του, βοηθούσε σε όλες τις αγροτικές εργασίες του χωριού με πολύ προθυμία και ήταν αγαπητός σε όλους.

Κάποια στιγμή εξέφρασε την επιθυμία να επισκεφθεί την Ακρόπολη.
Τον έβαλαν στο λεωφορείο για Αθήνα και ειδοποίησαν την Αλεξάνδρα να τον πάει στην Ακρόπολη.
Εκεί είδαν πως μπορούν να ζήσουν μαζί και έτσι μόλις τέλειωσε τις σπουδές της πήγε στην Ολλανδία με τα αδέλφια της και έκαναν τον γάμο κατά το Ορθόδοξο δόγμα.
Εδώ το μεγάλο σφάλμα της εκεί Ορθόδοξης Εκκλησίας. Όταν πήγαν στον Ορθόδοξο ιερέα για να τους κάνει το μυστήριο του βαπτίσματος του Ματθαίου με Ορθόδοξο δόγμα τους είπε ότι δεν χρειάζεται!

Μέσα της όμως την βασάνιζε αυτό έως την ημέρα που την αξίωσε ο Θεός να δει όλη την οικογένεια της μέσα Ορθοδοξία.
Ας δούμε πως η ίδια μας διηγείται με τον δικό της τρόπο την όλη αλλαγή.
«Πέρασαν 15 χρόνια από τότε που για πρώτη φορά φτάσαμε εδώ στον ιερό τόπο του Μοναστηριού της Παναγίας της Θεοσκεπάστου.
Ήλθαμε με τον αδελφό μου και την γυναίκα του να ευχαριστήσουμε την Παναγία που έκανε καλά τον άνδρα μου.
Ένα χρόνο πριν, είχε πάθει μεγάλη ζημιά στην καρδιά του με έμφραγμα, ανεύρυσμα και ανακοπή.
Τρεις εβδομάδες ήταν στην εντατική και οι ιατροί δεν μιλούσαν για καλυτέρευση η δεν μιλούσαν καθόλου.
Ζούμε στην Ολλανδία σε μια μικρή πόλη στα δυτικά της χώρας και δεν έχομε άμεσο πνευματικό στήριγμα.
Η νύμφη μου η Ευδοξία μου μίλησε για την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Γοργοϋπηκόου που είναι στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου στο Άγιο Όρος και μου έδωσε το τηλέφωνο να μιλήσω με τον Καθηγούμενο Γέροντα Γρηγόριο.
Κάλεσα το τηλέφωνο και δεν βρήκα τον Γέροντα αλλά ένα άλλο αδελφό που μου έφερε το κατάλληλο μήνυμα.
Να βαφτίσεις τον άνδρα σου και τα παιδιά σου, μου είπε με δυνατή φωνή, να γίνουν Ορθόδοξοι και εσύ να προσεύχεσαι για τον άνδρα σου.
Μαζεύτηκα, στεναχωρήθηκα αλλά δεν απελπίστηκα.
Η Παναγία δεν θα με αφήσει, είπα, θα με βοηθήσει.

Οι Άγιοι πατέρες είναι αυστηροί αλλά θα προσευχηθούν για μας.
Πράγματι σε την άλλη μέρα άρχισε να καλυτερεύει και σε λίγες μέρες βγήκαμε από το Νοσοκομείο, η Παναγία έκανε το θαύμα της.
Οι πατέρες προσευχήθηκαν και εκείνη άκουσε και γιάτρεψε γρήγορα τον Ματθαίο.
Ενάμιση χρόνο μετά μπόρεσε να ταξιδέψει και πήγε στο Άγιο Όρος για να προσκυνήσει και ευχαριστήσει την Παναγία που τον έκανε καλά.
Γνωρίστηκε με τον Γέροντα Γρηγόριο, μίλησε μαζί του και εκείνος τον κάλεσε να έλθει τον επόμενο χρόνο να βαπτιστεί στο Μετόχι της Μονής Δοχειαρίου στο Σοχό Θεσσαλονίκης.
Είχε γνώσεις του Χριστιανισμού ο Ματθαίος, γνώριζε καλά την Βίβλο από μικρός και τους ψαλμούς απέξω.
Εκείνο που τον τράβηξε στην Ορθοδοξία ήταν τα μυστήρια, η μυσταγωγία, οι εικόνες με τα κανδήλια τους, τα αναμμένα κεριά που ζεσταίνουν την ψυχή του ανθρώπου και όχι τα άγρια λόγια του προτεστάντη Πάστορα που σε κάνουν να κατσουφιάζεις και να κρυώνεις.
Ερχόταν μαζί μου στην Εκκλησία, δεν του ήταν άγνωστη και έτσι κανονίσαμε στις 30 Ιουνίου το 2002 έγινε το μυστήριο της βαπτίσεως στην Ιερά Μονή Παναγίας Θεοσκεπάστου, μετόχι της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου Αγίου Όρους, από τα Άγια χέρια του Γέροντα Γρηγορίου, ο οποίος του είπε πως θα ακολουθήσουν και άλλοι.

Πράγματι, τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 22 Ιουλίου 2006 βαπτίστηκαν τα παιδιά μας Άννα και Πατρικία και στις 23 Ιουλίου 2006 η εγγονή μας η Ευαγγελία.
Πως να μη χαίρεται η ψυχή μου έπειτα από 40 χρόνια να πηγαίνω με όλη την οικογένεια μου στην Εκκλησία για να κοινωνήσω;
Δοξασμένος ο κύριος που μας αξίωσε και ζήσαμε αυτές τις μεγάλες στιγμές στη ζωή μας.

Μεγάλη η χάρη σου Γοργοϋπήκοε που μας βοήθησες και μας προστατεύεις σε κάθε δύσκολη στιγμή και μας ανακουφίζεις.
Ο Θεός να σας χαρίζει χρόνια πολλά Άγιε Γέροντα Γρηγόριε που βοήθησες και έγιναν οκτώ μυστήρια στο σπίτι μας.
Ευχαριστούμε Γερόντισσα Ευσεβία που μαζί με τις αδελφές της Μονής Παναγίας Θεοσκεπάστου, μας φιλοξενείτε με τόση αγάπη, και μας δίνετε την ευκαιρία να βρισκόμαστε κοντά στην αγαπημένη μας Εικόνα της Παναγίας Γοργοϋπηκόου που για μια εβδομάδα , κάθε χρόνο , φιλοξενείτε στην Μονή.
Με τις ευχές του Γέροντα, των πατέρων και των αδελφών της Παναγίας Θεοσκεπάστου, φεύγομε για την ξενιτειά και ελπίζομε, όσο ζούμε, να ανταμώνομε με υγεία.

πηγή  και  εδώ  πολλές φωτογραφίες

Η Τεράστια Κοινωνική Σημασία των Βλακών στο Σύγχρονο Βίο

Ἐξ οὗ ἕπεται τὸ ἀκλόνητον δόγμα: καὶ ἡ ἀνηθικότης εἶναι ἀποκλειστικὸν προνόμιον τῶν βλακῶν!

Δημήτριος Καρατζίδης
Πολιτικός Επιστήμονας - Διεθνολόγος
Το δοκίμιο «Η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω», του συγραφέα Ευάγγελου Λεμπέση (1906-1968), δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στον μηνιάτικο νομικό έντυπο «Εφημερίς των Ελλήνων Νομικών», τον Σεπτέμβριο 1941. Στο δοκίμιό του ο συγγραφέας κατατάσσει τους βλάκες σε δύο τελείως αντίθετες μεταξύ τους ομάδες: α) αυτούς που καταλαμβάνουν τις υποδεέστερες θέσεις στην κοινωνία και β) αυτούς που κατέχουν σπουδαίες θέσεις στην κοινωνία (κυβερνώσα elite). Επίσης εξετάζει το φαινόμενο μερικών ευφυών ανθρώπων, οι οποίοι διαισθανόμενοι με το ένστικτό τους τον ανυπέρβλητο ρόλο των βλακών και τη λαμπρή τους κοινωνική σταδιοδρομία, αποφασίζουν να παίξουν το ρόλο αυτό, για ν’ ανέβουν, «κάνοντας την πάπια». Μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα αποσπάσματα του έργου του είναι τα παρακάτω:
«Αν ο βλάκας καταφεύγει στην επιτηδειότητα λόγω των φτωχών πνευματικών του μέσων, απ’ την ίδια έλλειψη ανωτέρων πνευματικών μέσων οδηγείται και στην απάτη. Όπως είναι γνωστό απάτη είναι η αποσιώπηση της αλήθειας ή η παρουσίαση ψευδών πραγμάτων σαν αληθινών. Από τον ίδιο τον ορισμό της συμπεραίνεται ότι η απάτη δεν εξηγεί την ευφυία του απατεώνα αλλά την ευπιστία του θύματος».
«… η παραγωγή βλακών δεν είναι ταξική. … Ο βλάκας υπουργός, που άγεται και φέρεται από τους υπαλλήλους του και τα μέλη ενός εργατικού σωματείου, που τα εκμεταλλεύεται ο πονηρός εργατοκάπηλος, αποτελούν δύο αντίθετα παραδείγματα του γεγονότος, ότι η βλακεία δεν έχει ταξική πατρίδα».
«Κι όταν ακόμη ο βλάκας με τη μορφή του επιτήδειου ή του απατεώνα, εξαναγκαστεί να δώσει μάχη, θα τη δώσει με τα πνευματικά ευκολότερα και συνεπώς ανηθικότερα όπλα: το ψέμα, τη διαστροφή, τη ραδιουργία και τη συκοφαντία. Από δω βγαίνει και το ακλόνητο δόγμα: η ανηθικότητα είναι αποκλειστικό προϊόν των βλακών».
Εκτός από το παραπάνω δοκίμιο, ο Ευάγγελος Λεμπέσης, σε άρθρο του στην εφημερίδα «Νέα ημέρα» το 1936, με τίτλο «ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ», που αναφέρεται στους μαζικούς διορισμούς καθηγητών πανεπιστημίου που έγιναν επί 4ης Αυγούστου, γράφει: Η επιστήμη στην Ελλάδα υπήρξε ανέκαθεν άτυχη υπόθεση, για πολλούς και διαφόρους λόγους, τους οποίους και θα εξετάσουμε εδώ. Ότι και η επιστήμη έτσι κι αλλιώς αποτελεί μια εκδήλωση του κοινωνικού και πολιτιστικού επιπέδου ενός δεδομένου λαού, αυτό είναι αναμφισβήτητο. Στην ελληνική κοινωνία έχει λείψει ο μοναδικός εκείνος παράγοντας, ο οποίος από το ήθος και την διαμόρφωσή του αποτελεί τη βάση για την ανάδειξη κάθε επιστήμονα και τον αυστηρό φραγμό έναντι κάθε επιστημονικής κατάπτωσης και εναντίον κάθε αντιεπιστημονικού εκτραχηλισμού: αυτός ο παράγοντας είναι το μορφωμένο κοινό που ελέγχει, το αυστηρό κοινό των σοβαρά καταρτισμένων ειδικών κι αρμοδίων κύκλων, αλλά και το ευρύτερο σοβαρά μορφωμένο κοινό, που στην πλειονότητά του είναι το ίδιο κοινό, τα ίδια πρόσωπα, με την έννοια της πολύπλευρης και συμμετρικής ανάπτυξης των ψυχικών και πνευματικών δυνάμεων κάθε ατόμου, οποιασδήποτε ειδικότητας.
Τη β’ έκδοση (2003) του βιβλίου «Η Τεράστια Κοινωνική Σημασία των Βλακών στο Σύγχρονο Βίο. Μελέτη Κοινωνιολογική και Ψυχολογική», των εκδόσεων Σπηλιώτη, την προλογίζει ο ποιητής Θωμάς Γκόρμπας. Αξίζει να διαβάσουμε μερικά αποσπάσματα από αυτόν τον πρόλογο με τίτλο «ΕΝΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ»:
«Οι σημερινοί πράκτορες ξένων χωρών στην Ελλάδα έχουν τους απώτερους προγόνους τους στους αγγλόφιλους, γαλλόφιλους και ρωσόφιλους διορισμένους οπλαρχηγούς του ’21 – δεν υπάρχουν Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής τότε, θα μας τις φέρει το τέλος του εμφυλίου πολέμου 1947-1949. Όμως κατά την, απελευθερωτική μας επανάσταση που δεν τελείωσε ακόμα έχουμε και οπλαρχηγούς πράκτορες των ελληνικών συμφερόντων μόνον (Καραϊσκάκης, Ραζηκότσικας, Μπότσαρης, Διάκος ... )».
«Πάντα στον κατακαημένο τόπο• υπήρχαν συγγραφείς, καλλιτέχνες και διανοούμενοι, ελάχιστο ποσοστό από το σύνολο, οι οποίοι και σπουδαίοι δημιουργοί ήταν και πατριώτες. … Όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν πέρασαν καλά στη ζωή τους, γιατί δεν έγλυψαν, δεν ρουφιάνεψαν, δεν έκαναν θελήματα - και το έργο τους είναι μονίμως υπό ανακάλυψιν».
«Η τραγωδία είναι παλιά. Το κράτος της νεότερης Ελλάδας όχι μόνο δεν δημιουργήθηκε από ιθαγενείς, αλλά και πολέμησε και συχνά εξόvτωσε όλους εκείνους που είχαν τη δυνατότητα αλλά και το πάθος να το ανακατασκευάσουν, να το προσαρμόσουν, να το ξεβρωμίσουν, να το ξεσκουριάσουν και να το θέσουν στην υπηρεσία των εθνικών αναγκών».
«Η «χαμηλή ποιότητα» ζωής είναι ένα από τα αειθαλή εθνικά μας χαρακτηριστικά και είναι αποτέλεσμα της μιζέριας, της κουτοπονηριάς, της αμνησίας, της έλλειψης καλλιέργειας, της τσαπατσουλιάς, της αγραμματοσύνης και βλαχοδημαρχικής ψυχοκατασκευής και συμπεριφοράς των “διδασκάλων”, διορισμένων σχεδόν πάντα από τον κ. Boυλευτή ή τον κ. υπουργό ..».
«Ακόμα, ένα άλλο σύμπτωμα, που περνάει «απαρατήρητο» χτες και σήμερα από τους «δημοσιογράφους» και τους άλλους πολιτικούς τάχα, παρατηρητές είναι ότι στρατιές ανθρώπων; που κάθε τόσο ξεκινάνε από την και ως αυτή τη στιγμή λεγόμενη «Αριστερά» (πολιτευόμενοι, επιστήμoνες, διανοούμενοι κλπ.) αεροκοπανάν (και συχνά βρωμίζουν) «μαρξιστικά» με μοναδικό σκοπό ν' ανεβάσουν τις μετοχές τους στο χώρο και τους μηχανισμούς της και ως αυτή τη στιγμή λεγόμενης «Δεξιάς», που και αργά ή γρήγορα εισέρχονται, καμιά φορά, αν είναι δυνατόν, και με τις ευλογίες της «Αριστεράς».
«Η σοβαρότητα στον νεοέλληνα διανooύμενo ήταν και είναι κάτι το σπάνιο. Οι περισσότεροι ταυτίζουν τους σκοπούς της έκφρασης, της δημιουργίας, της έρευνας, με την καλή (προίκα) παντρειά, την αργομισθία, τα διάφορα προεδριλίκια της ξεφτίλας, τα διάφορα βραβεία που συνήθως κρετίνοι δίνουν σε κρετίνους, τις χορηγίες (κρατικές, παρακρατικές, αμερικάνικες, ακαδημαϊκές, χουντικές) …».
«Είναι τυχαίο το ότι όλοι εκείνοι που με σοβαρότητα και συνέπεια δημιούργησαν, σκέφτηκαν και συμπεριφέρθηκαν σ' αυτόν τον τόπο μόνο συκοφαντίες, βάσανα και αχαριστία εισέπραξαν; Και πενήντα και εκατό χρόνια από το θάνατό τους ποτέ δεν αποτέλεσε το έργο τους αντικείμενο μελέτης και μνήμης, ούτε στην εκπαίδευση (ποια εκπαίδευση; αυτή που απεργεί και μόνο γι' αυξήσεις και επιδόματα και πάντα Δευτέρα, Παρασκευή ή παραμονή αργιών;) ούτε στους ψευτοπολιτιστικούς φορείς (Ακαδημία, λογοτεχνικά σωματεία κλπ.). Είναι υποχρεωμένος όποιος σκέφτεται σαν εμένα, με πολύ πόνο, να ελπίζει σε κάποιους μελλοντικούς νεοέλληνες, σε κάποιους καλύτερους που ολοένα έρχονται εκατόν πενήντα χρόνια τώρα κι ακόμα δεν ήρθαν, που θα μάθουν την εθνική (πολιτιστική) τους ταυτότητα και θα την αποδεχτούν. Θα μάθουν και θ' αποδεχτούν και θα τιμήσουν, πριν απ' όλα βάζοντάς τους μέσα στα αισθήματά τους και μέσα στη ζωή τους Βλαχογιάννηδες, τους Κονδυλάκηδες, τους Χατζόπουλους, τους Βώκους, τους Βουτυράδες, τους Χαλεπάδες, τους Λύτρηδες, τους Μπουζιάνηδες, τους Στέρηδες ...».
«Οι σημερινοί αριστεροδεξιοί και δεξιοαριστεροί πολιτευόμενοι όπως όταν λένε «εργαζόμενοι» εννοούν αυτούς που έχουν διορίσει ή κι αυτούς που πρόκειται να διορίσουν, εννοούν τους υποαπασχολούμενους εκπαιδευτικούς, απ' το νηπιαγωγείο ως το πανεπιστήμιο, τους σκουπιδιάρηδες, τους χωροφύλακες, τους ταξιτζήδες, τα σαλιγκάρια των υπουργείων και των οργανισμών, τους τραπεζικούς και όποιους άλλους τέτοιους. Αντίστοιχα όταν μιλάνε για πολιτισμό και κουλτούρα και τους εκπροσώπους της εννοούν τους κρετίνους παντός είδους τους εγγεγραμμένους στα λεγόμενα λογοτεχνικά και καλλιτεχνικά σωματεία κι άλλους τόσους που έχουν κάνει αίτηση να εγγραφούν με την κρυφή ελπίδα να τυπώσουν κι αυτοί μπιλιέτο με τον τίτλο του «μέλους» και να συνταξιοδοτηθούν, αυτοί οι πρώην και νυν δασκαλάκοι, έμποροι, βιοτέχνες, μπακάληδες κ.λπ. Και εννοούν τις οικτρές διμοιρίες των τυχάρπαστων και σαλτιμπάγκων που κουβαλιώνται με τα δημόσια λεφτά στα διάφορα πανηγύρια, ντόπια και ξένα, προς περιττόν εξευτελισμόν της προ πολλού εξευτελισμένης πολιτιστικής Ελλάδας εδώ και έξω, που κηδεμονεύουν κατώτεροι υπάλληλοι του Τουρισμού και του υπουργείου Πολιτισμού και ευλογούν διάφοροι … ».
«Αλλά ας έρθουμε στον Λεμπέση. Αυτά που έγραψε αυτός ο άνθρωπος πριν πενήντα και εβδομήντα χρόνια, τα έγραφε προφανώς για χίλιους Έλληνες με την ελπίδα αυτοί οι χίλιοι σε μια ξένη χώρα που είναι η χώρα τους να ήταν τώρα περισσότεροι».
«Ο Λεμπέσης, που πέθανε το 1968, τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε δύσκολα, παραμένοντας έντιμος, απόλυτος για πολλές από τις θεωρίες του και μαζί τραγικά διαψευσμένος από την πορεία της χώρας μετά τον εμφύλιο. Έμεινε και αυτός φυλακισμένος σ' ένα δικό του κόσμο μακριά απ' την πραγματικότητα που δεν ήταν άλλο από ιδεολογικές συναλλαγές, πολιτιστική αθλιότητα, αδιέξοδα και μπαλώματα στην εξωτερική πολιτική, στην οικονομία, στην εκπαίδευση, στη δημόσια διοίκηση ...»
Ο εκδότης Γιώργος Μ. Σπηλιώτης, έγραψε για τον Θωμά Γκόρμπα, ο οποίος προλόγισε το παραπάνω βιβλίο του Ευάγγελου Λεμπέση, τα ακόλουθα.: «Το βιβλίο αυτό ήταν στο τυπογραφείο για τη δεύτερή του έκδοση, όταν ο ποιητής Θωμάς Γκόρμπας που το προλόγιζε και επιμελήθηκε, έφυγε για το μεγάλο ταξίδι. Αθόρυβα, ενώ οι βλάκες παραμένουν, ως συνήθως, να μας «κυβερνούν», να μας «σκοτώνουν παγκοσμίως τώρα πια, (globally). Μόνο μια εφημερίδα έγραψε για τη φυγή του. Οι άλλες; Σιωπή ή σιωπή των αμνών των ηλιθίων των τρωκτικών (τα τρωκτικά σπανίως ομιλούν, ενίοτε μουγκρίζουν ή ρεύονται). … Ήταν, Θωμά, μια τελευταία προσβολή αλλά και συνάμα ένας ύμνος πως δεν ήσουν δικός τους.»

 Ολο το κείμενο υπάρχει εδώ

Είπε Γέρων:O άνθρωπος όσο περισσότερο μετανοεί, τόσο περισσότερο δέχεται την αγάπη του Θεού και τόσο απολαμβάνει μεγαλύτερες ελευθερίες.

Ενα μίνιμαλ τροχόσπιτο -Μπορεί να το σύρει ακόμα και ποδήλατο !

Διαθέτει κρεβάτι, αποθηκευτικό χώρο, καθιστικό και εστία μαγειρέματος. Το νέο τροχόσπιτο έχει όλα τα απαραίτητα και μπορεί να το σύρει ακόμα και ένα ποδήλατο.
Η ιδέα του Wide Path Camper ανήκει στον Δανό Μάντς Τζόχανσεν που σχεδιάζει να ξεκινήσει την παραγωγή την άνοιξη του 2016 με τιμή που θα ξεκινά από τα 2000 ευρώ.

«Εψαχνα έναν τρόπο να δημιουργήσω καλύτερες συνθήκες ύπνου για κάποιον που βρίσκεται σε διακοπές με ποδήλατο. Εφτιαξα μερικά σχέδια και συμμετείχαν σε ένα διαγωνισμό νέων επιχειρηματιών, κερδίζοντας ένα δωρεάν γραφείο και δωρεάν συμβουλευτική για ένα χρόνο», δήλωσε ο Μάντς. «Αυτή ήταν η ώθηση για να ξεκινήσω και να κάνω αυτήν την επιχείρηση» συμπλήρωσε.

Οι υποψήφιοι πελάτες έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν επιπλέον παροχές όπως: ηλιακά πάνελ που θα επιτρέπουν στους ταξιδιώτες να φορτίζουν τα κινητά τους ενώ όσον αφορά τη σταθερότητα οι δοκιμές έδειξαν ότι το τροχόσπιτο αντέχει ανέμους ταχύτητας έως 53 χιλιομέτρων την ώρα.


«Το ενδιαφέρον που έχει εκδηλωθεί είναι τεράστιο. Το πλεονέκτημά του είναι πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πολλές υπαίθριες δραστηριότητες αλλά και ως κινούμενο γραφείο. Ιδανικός χρήστης θα ήταν κάποιος που του αρέσει να κάνει κάμπινγκ και να συνδυάζει τα πλεονεκτήματα του τροχόσπιτου, το κρεβάτι και το μαγείρεμα».

Πηγή

Ανεξέλεγκτη πολιτική περιδίνηση στο Μαξίμου - Οι Πόντιοι διαδηλώνουν για τον Φίλη ενώ τουρκικά ΜΜΕ πανηγυρίζουν

Χρήστος Μπόκας 

Η αξιωματική αντιπολίτευση σφίγγει τον κοινοβουλευτικό κλοιό για τον υπ. Παιδείας - Δεν αποκλείεται και πρόταση μομφής - Στις 16:00 συγκέντρωση Ποντίων στο Σύνταγμα μετά και την εξαίρεση της ποντιακής Γενοκτονίας από τη διδακτέα ύλη της Γ' Λυκείου
Ανεξέλεγκτη πολιτική περιδίνηση δημιουργεί η υπόθεση Φίλη με το Μέγαρο Μαξίμου να παρακολουθεί αμήχανα την πολιτική κατακραυγή αλλά και τις οργισμένες αντιδράσεις του ποντιακού ελληνισμού που ζητά την αποπομπή του υπουργού Παιδείας από την κυβέρνηση.  Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί το τελευταίο 48ωρο από τις δηλώσεις άρνησης της Ποντιακής Γενοκτονίας από τον κ. Νίκο Φίλη συμπυκνώνεται στο συμπέρασμα έμπειρων πολιτικών παρατηρητών πως: «έχουμε την πρώτη κυβερνητική κρίση κατά την οποία, το Μέγαρο Μαξίμου δεν έχει την κοινωνία μαζί του αλλά απέναντι».  

Την ίδια ώρα η αξιωματική αντιπολίτευση αναζητά τρόπους για να σφίξει ακόμα περισσότερο τον κοινοβουλευτικό κλοιό και να εκθέσει τα κυβερνητικά στελέχη και τους βουλευτές της συμπολίτευσης – ιδίως των ΑΝΕΛ - με ορισμένους να μην αποκλείουν κατάθεση πρότασης μομφής κατά του υπουργού Παιδείας.

Παράλληλα, ερώτηση του βουλευτή της ΝΔ Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη εγείρει έντονο προβληματισμό για το αν οι δηλώσεις Φίλη εντάσσονται σε ευρύτερο κυβερνητικό σχεδιασμό καθώς σύμφωνα με υπουργική απόφαση του περασμένου Ιουνίου (σ.σ. επι υπουργίας Αριστείδη Μπαλτά) εξαιρέθηκε η διδασκαλία της Γενοκτονίας των Ποντίων από την διδακτέα ύλη της Γ' Λυκείου. 

Για την ώρα το Μέγαρο Μαξίμου επιχειρεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις υποστηρίζοντας ότι οι επίμαχες δηλώσεις αποτυπώνουν προσωπικές θέσεις του υπουργού και δεν εκφράζουν την κυβέρνηση. Εκ του αποτελέσματος όμως δεν είναι ικανές να περιορίσουν τις αντιδράσεις σύσσωμης της αντιπολίτευσης αλλά και βουλευτών του κυβερνητικού στρατοπέδου. 

Είναι ενδεικτικές οι δημόσιες δηλώσεις αποδοκιμασίας του υπουργού από τουλάχιστον έξι βουλευτές  του κυβερνητικού κόμματος (Αλ. Τριανταφυλλίδη, Ελ. Σταματάκη, Μ. Τριανταφύλλου, Γ. Μιχελογιαννάκης, Ολ. Τελιγιορίδου, Αν. Μιχαηλίδης) αλλά και η σχετική ανακοίνωση των ΑΝΕΛ. 

Σαν να μην έφτανε αυτό, ο υπουργός Περιβάλλοντος Πάνος Σκουρλέτης έσπευσε να ρίξει «λάδι στην φωτιά» αποδίδοντας την γενική κατακραυγή σε… λαϊκισμό. 

Την ώρα που σύσσωμα τα Ποντιακά Σωματεία έχουν ξεσηκωθεί ζητώντας από την κυβέρνηση να πάρει ξεκάθαρη θέση αποδοκιμασίας του υπουργού Παιδείας, ο κ. Σκουρλέτης είπε στην Βουλή πως «η είδηση δεν είναι οι δηλώσεις του κ. Φίλη. Η είδηση είναι η πατριδοκαπηλία και η στημένη επιχείρηση στοχοποίησης όχι μόνο του κ. Φίλη, αλλά όλων των υπουργών. Μια επιχείρηση στοχοποίησης με την βοήθεια των συστημικών ΜΜΕ. Η κυβέρνηση αντέχει και έχει πάρει θέση. Πάψτε  να παίζετε επικίνδυνα παιχνίδια. Ο λαϊκισμός έχει τα όριά του». 

Από την άλλη πλευρά Τουρκικά ΜΜΕ «πανηγυρίζουν» για τις δηλώσεις άρνησης της Ποντιακής Γενοκτονίας από τον έλληνα υπουργό. 

Πάντως, η απροθυμία της κυβέρνησης να τοποθετηθεί ξεκάθαρα απέναντι σε ένα ευαίσθητο εθνικό ζήτημα δημιουργεί δεύτερες σκέψεις στα επιτελεία της αντιπολίτευσης που πλέον αναρωτιούνται αν οι δηλώσεις άρνησης της Ποντιακής Γενοκτονίας από τον κ. Φίλη εντάσσονται σε  ευρύτερο σχεδιασμό της κυβέρνησης ενόψει της επίσκεψης του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην Τουρκία.

Εξαιρέθηκε από τη διδακτέα ύλη της Γ' Λυκείου η ποντιακή Γενοκτονία

Σε κάθε περίπτωση η πεισματική άρνηση της κυβέρνησης να καταδικάσει ευθέως τον υπουργό της «φουντώνει» τις αντιδράσεις του ποντιακού στοιχείου. Τον αποτροπιασμό τους για τις απόψεις του Νίκου Φίλη εξέφρασαν προσωπικότητες από τον πολιτικό, καλλιτεχνικό, ακόμη και από τον αθλητικό κόσμο. 

Όπως ήταν φυσικό, δε, οι συλλογικοί φορείς του Ποντιακού Ελληνισμού εκδήλωσαν ανοιχτά την οργή και την απογοήτευσή τους για τη στάση του υπουργού Παιδείας σχετικά με ένα τόσο ευαίσθητο και οδυνηρό ζήτημα. Εκ μέρους της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας, ο πρόεδρός της, κ. Χρήστος Τοπαλίδης, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «αντίστοιχη επιχειρηματολογία με του κ. Φίλη για το θέμα της γενοκτονίας συναντούμε δυστυχώς μόνο στους Γκρίζους Λύκους».

Την αγανάκτηση των Ποντίων ενίσχυσε η ερώτηση του κ. Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη με την οποία αποκαλύπτει αιφνίδια και επιστημονικά ανεξήγητη αφαίρεση του κεφαλαίου που πραγματεύεται την περίοδο του "Παρευξείνιου Ελληνισμού κατά το 19ο και 20ο αιώνα", «στην οποία αναπτύσσονται τα ιστορικά γεγονότα της Γενοκτονίας των Ποντίων, μιας από τις πλέον τραγικές σελίδες της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας, αφού συνδέεται με τη μαζική σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων του Πόντου» από την διδακτέα ύλη της Γ Λυκείου και υποστηρίζει ότι η συγκεκριμένη ενέργεια «υπονομεύει ευθέως την καλλιέργεια συλλογικής μνήμης στους μαθητές».

«Πυρά» και στην Βουλή

Πάντως, η ανεξέλεγκτη πορεία που έχει λάβει πλέον η υπόθεση Φίλη αποτυπώθηκε και στις χθεσινές συνεδριάσεις της Βουλής κατά τις οποίες οι αντιδράσεις αντι να μειωθούν, αυξήθηκαν.  Κατά την έναρξη της συνεδρίασης της Ολομέλειας της Βουλής το σύνολο σχεδόν των κομμάτων καταδίκασε τον υπουργό Παιδείας. Ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος (Δημοκρατική Συμπαράταξη) μίλησε για «ανεκδιήγητη αναφορά του κ. Φίλη για γενοκτονία που η Βουλή έχει ψηφίσει» και ζήτησε «να πάρει θέση η Βουλή, να αποδοκιμαστεί ο Υπουργός παιδείας και με ψηφοφορία. 

Τις προσωπικές απόψεις να τις πει στην παρέα του». Στήριξη στον υπουργό Παιδείας επιχείρησε να δώσει η υφυπουργός του Σία Αναγνωστοπούλου που διαμαρτυρήθηκε έντονα από τα έδρανα με τον κ. Λοβέρδο να της εξηγεί πως: «Τα σκέρτσα των σαλονιών της επιστήμης δεν αφορούν την πολιτική – να καταδικάσουμε ρητά τον Υπουργό».

Αναταραχή όμως και εντός ΣΥΡΙΖΑ έχει προκληθεί από τις δηλώσεις Φίλη. Εναντίον του τάχθηκε ευθέως ο υφυπουργός Εξωτερικών, Γιάννης Αμανατίδης: «Η ιστορία του Πόντου ήταν και θα παραμείνει αδιαμφισβήτητα αληθινή. Οι επιστημονικές προσεγγίσεις μπορούν να εκφράζονται ελεύθερα σε μια Δημοκρατία, ωστόσο η θέση της κυβέρνησης είναι γνωστή και δημόσια εκφρασμένη, τόσο με δήλωση του πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου στις 19.5.2015, όσο και στους χαιρετισμούς στις αντίστοιχες ημέρες μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων κατά το παρελθόν». 

Σε ό,τι αφορά στον ΣΥΡΙΖΑ, έντονη ήταν επίση η αντίδραση του βουλευτή Ηρακλείου κ. Γιάννη Μιχελογιαννάκη, ο οποίος υπογράμμισε την κρίσιμη διαφορά στην ορολογία: «Όταν αναφερόμαστε στους Έλληνες του Πόντου μιλάμε για γενοκτονία και όχι για εθνοκάθαρση. Εθνοκάθαρση είναι βίαιος εκτοπισμός και εκδίωξη εθνικών ομάδων από μια περιοχή, είτε αιματηρός, είτε μέσω καταστροφής πολιτιστικών και θρησκευτικών στοιχείων, με σκοπό την δημιουργία εθνικά ομοιογενών γεωγραφικών περιοχών. 

Δηλαδή γίνεται για γεωπολιτικούς λόγους. Γενοκτονία είναι εξόντωση φυλής ή έθνους συστηματικά, προσχεδιασμένα και ολοκληρωτικά. Οι Πόντιοι εξοντώθηκαν λόγω του γένους τους. Αξίζουν τον όρο 'γενοκτονία', γιατί γενοκτονία είναι έγκλημα ποινικού δικαίου, ενώ η εθνοκάθαρση στην ουσία είναι περιγραφή εγκλημάτων και δεν έχει ρητή ολοκληρωτική και ρητή νομική αναγνώριση, μόνο επιμέρους στοιχεία αυτής». Με τη σειρά της, η βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Ελένη Σταματάκη δήλωσε: «Η καταγωγή μου είναι από το Πόντο. Οι γονείς μου κατάγονται από την Κερασούντα και είμαι πολύ ευαίσθητη σε τέτοια θέματα. Η δήλωση του κ. Φίλη ήταν ατυχής και έτσι πρέπει να την ερμηνεύσουμε στην επιτροπή μας (σ.σ. Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ελληνισμού της Διασποράς)».

Το φάντασμα του «συνωστισμού»
 
Δυναμική ήταν η παρέμβαση του βουλευτή της ΝΔ, κ. Θεόδωρου Καράογλου, ο οποίος έκανε λόγο για «εθνικό αίσχος», ενώ παραλλήλισε τον υπουργό Παιδείας με την κα Μαρία Ρεπούση: «Η δημόσια τοποθέτηση του υπουργού Παιδείας, την οποία φροντίζει να επαναλαμβάνει συστηματικά, αποτελεί εθνικό αίσχος. Παίρνοντας τη σκυτάλη από την κα Ρεπούση και τον περίφημο 'συνωστισμό' στο λιμάνι της Σμύρνης, ο κ. Φίλης εκφράζει μια εμμονική εθνομηδενιστική ιδεοληψία, δίνοντας άλλοθι σε όσους προσπαθούν να σβήσουν την ιστορία του Πόντου και να διαγράψουν από την συλλογική μνήμη τον τραγικό ξεριζωμό, την ατίμωση και την εξόντωση των χιλιάδων που δολοφονήθηκαν, προκειμένου να σβήσει ολοκληρωτικά μια πανάρχαια κοιτίδα του Ελληνισμού».

Σε δήλωση αποδοκιμασίας του υπουργού Παιδείας προχώρησαν και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες με την εκπρόσωπο τύπου, κα Μαρίνα Χρυσοβελώνη να δηλώνει ότι «Αναφορικά με τη δημόσια τοποθέτηση του Υπουργού Παιδείας κ. Ν. Φίλη σχετικά με τη γενοκτονία των Ποντίων, δηλώνουμε ότι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δεν υιοθετούμε τις δηλώσεις του υπουργού. Θεωρούμε ότι δεν έχουμε δικαίωμα να εκμηδενίσουμε τον σχεδιασμένο τραγικό ξεριζωμό χιλιάδων ανθρώπων οι οποίοι θυσιάστηκαν με βίαιο τρόπο. Η ιστορία του Πόντου ήταν και θα παραμείνει αδιαμφισβήτητα αληθινή».

Και το Γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ εξέδωσε ανακοίνωση: «Η Βουλή των Ελλήνων προέβη το 1994 στη θεσμική αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων με τον ν. 2193/1994 με την καθιέρωση ημέρας μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Τέσσερα χρόνια αργότερα, με το ν. 2645/1998 καθιέρωσε την 14η Σεπτεμβρίου ως ημέρα εθνικής μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, μιας μεγάλης προσπάθειας του ΠΑΣΟΚ που ξεκίνησε το 1991 με πρωτοβουλία του Ανδρέα Παπανδρέου. 

Ο στόχος, που τέθηκε αρχικά, ήταν η επίσημη αναγνώριση από τη Βουλή των Ελλήνων, της γενοκτονίας των 353.000 Ποντίων, που έγινε από τους Τούρκους από το 1916 ως το 1923 και η καθιέρωση για «ημέρα εθνικής μνήμης», ώστε να καλυφθεί ένα μεγάλο εθνικό, ιστορικό, ηθικό και πολιτικό κενό αναφορικά με τη συστηματική γενοκτονία του Ελληνισμού του Πόντου, που είχε αρχίσει από το 1916 και τελείωσε το 1923. Η δήλωση του κ. Φίλη με την οποία δεν αναγνωρίζει τη γενοκτονία των Ποντίων αποτελεί πρόκληση και είναι ανιστόρητη για έναν υπουργό Παιδείας, για την Κυβέρνηση που απαξιώνει σιωπηρά την απόφαση της Βουλής των Ελλήνων και βεβαίως, για τον Πρωθυπουργό που τον τίμησε με αυτή τη θέση! Καλούμε τον Πρωθυπουργό να αναλάβει προσωπικά να ξεκαθαρίσει τη θέση της Κυβέρνησης!»
 
Η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Συμπαράταξη, καθώς και το Ποτάμι καταδίκασαν τις δηλώσεις Φίλη. Ο κ. Ευάγγελος Μεϊμαράκης ως νυν αρχηγός καθώς και οι υποψήφιοι για την προεδρία της ΝΔ κ. Απόστολος Τζιτζικώστας και Άδωνις Γεωργιάδης καταφέρθηκαν εναντίον του κ. Φίλη, ενώ 45 βουλευτές του κόμματος απαίτησαν την αποπομπή του υπουργού. «Αδίστακτη πρόκληση στην εθνική μνήμη αλλά και στις αποφάσεις της Βουλής των Ελλήνων» χαρακτήρισε τις δηλώσεις Φίλη ο κ. Μεϊμαράκης. 

Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του, «ενώ με απόφασή της, το 1994, η Βουλή των Ελλήνων αναγνώρισε επίσημα τη Γενοκτονία των Ποντίων και κήρυξε τη 19η Μαΐου ως 'Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στον Μικρασιατικό Πόντο', εικοσιένα χρόνια από τότε ο υπουργός Παιδείας παραμερίζει την απόφαση εκείνη και αρνείται τη Γενοκτονία των Ποντίων, υποστηρίζοντας ότι πήρε τη θέση αυτή ως δημοσιογράφος. Ιδεοληψίες και προσωπικές εμμονές δεν μπορεί να ανατρέπουν την Ελληνική Ιστορία. Ο πρωθυπουργός οφείλει να πάρει έμπρακτα θέση απέναντι στο διολίσθημα Φίλη».
 
Ο κ. Τζιτζικώστας χαρακτήρισε «θλιβερό» τον υπουργό Παιδείας και κάλεσε τον Αλέξη Τσίπρα να τον αποπέμψει. «Είναι αδύνατον ο κ. Φίλης να παραμένει στη θέση του αμφισβητώντας την ομόφωνη απόφαση της Βουλής για την Γενοκτονία» έγραψε από την πλευρά του ο Άδωνις Γεωργιάδης στο Twitter.
 
Ομοβροντία ποντιακών πυρών κατά Φίλη
 
Τον αποτροπιασμό τους για τις απόψεις του Νίκου Φίλη εξέφρασαν προσωπικότητες από τον πολιτικό, καλλιτεχνικό, ακόμη και από τον αθλητικό κόσμο. Όπως ήταν φυσικό, δε, οι συλλογικοί φορείς του Ποντιακού Ελληνισμού εκδήλωσαν ανοιχτά την οργή και την απογοήτευσή τους για τη στάση του υπουργού Παιδείας σχετικά με ένα τόσο ευαίσθητο και οδυνηρό ζήτημα. Εκ μέρους της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας, ο πρόεδρός της, κ. Χρήστος Τοπαλίδης, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «αντίστοιχη επιχειρηματολογία με του κ. Φίλη για το θέμα της γενοκτονίας συναντούμε δυστυχώς μόνο στους Γκρίζους Λύκους».
 
Οι ποντιακές ενώσεις επισημαίνουν ότι διεθνείς οργανισμοί και κράτη σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο έχουν αναγνωρίσει ως αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι την περίοδο 1914-1923 το κεμαλικό καθεστώς και οι Νεότουρκοι μεθόδευσαν την εξόντωση και την εξαφάνιση των χριστιανικών μειονοτήτων της γεωγραφικής επικράτειας της σημερινής Τουρκίας. Ανάμεσα σε αυτές ήταν και οι Έλληνες του Πόντου. Παρόλ' αυτά, ο Νίκος Φίλης υποστήριξε πως οι Πόντιοι υπέστησαν «εθνοκάθαρση» και όχι γενοκτονία, αγνοώντας πχ ότι η Διεθνής Ένωση Επιστημόνων Μελέτης της Γενοκτονίας (IAGS, International Association of Genocide Scholars) έχει αναγνωρίσει την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Το ίδιο έχουν κάνει επίσης τα κοινοβούλια της Κύπρου, της Σουηδίας και της Αρμενίας, επτά πολιτείες των ΗΠΑ (Νέα Υόρκη, Νιου Τζέρσεϊ, Κολούμπια, Νότια Καρολίνα, Γεωργία, Πενσυλβάνια, Κλίβελαντ και Ρόουντ Άιλαντ), η τοπική βουλή της Νότιας Αυστραλίας, καθώς και η γερουσία της πολιτείας της Νέας Νότιας Ουαλίας, επίσης στην Αυστραλία.
 
Η Διεθνής Ένωση Επιστημόνων Μελέτης της Γενοκτονίας (IAGS, International Association of Genocide Scholars) η οποία θεωρείται διεθνώς ως ο πλέον έγκυρος οργανισμός που ασχολείται με θέμα γενοκτονιών σε όλον τον κόσμο, το 2007 αναγνώρισε και επίσημα την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, μαζί με την γενοκτονία των Ασσυρίων. Μάλιστα στην απόφαση-ψήφισμα η IAGS υποστηρίζει: «Εκτιμώντας ότι η άρνηση μιας γενοκτονίας αναγνωρίζεται παγκοίνως ως το έσχατο στάδιο γενοκτονίας, που εξασφαλίζει την ατιμωρησία για τους δράστες της γενοκτονίας και ευαπόδεικτα προετοιμάζει το έδαφος για τις μελλοντικές γενοκτονίες. Εκτιμώντας ότι η oθωμανική γενοκτονία εναντίον των μειονοτικών πληθυσμών κατά τη διάρκεια και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο παρουσιάζεται συνήθως ως γενοκτονία εναντίον μόνο των Αρμενίων, με λίγη αναγνώριση των ποιοτικά παρόμοιων γενοκτονιών, εναντίον άλλων χριστιανικών μειονοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αποφασίζεται ότι είναι πεποίθηση της Διεθνούς Ένωσης των Μελετητών Γενοκτονιών, ότι η oθωμανική εκστρατεία εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων της αυτοκρατορίας μεταξύ των έτων 1914 και 1923 συνιστούν γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, Ασσυρίων, Ποντίων και των Έλλήνων της Ανατολίας.
 
Αποφασίζεται η Ένωση να ζητήσει από την κυβέρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες εναντίον αυτών των πληθυσμών, να ζητήσει επίσημα συγγνώμη και να λάβει τα κατάλληλα και σημαντικά μέτρα προς την αποκατάσταση (μη επανάληψη)».
 
Αύριο στις 4 το απόγευμα στην πλατεία Συντάγματος έχει προγραμματιστεί διαμαρτυρία από την Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος.
 
Πόντιοι: O υπουργός τους αγνόησε
 
Να τοποθετηθεί επίσημα η κυβέρνηση και να αποδοκιμάσει τις θέσεις του υπουργού Παιδείας, ακόμη και να τον αποπέμψει από τη θέση του ζητούν εκπρόσωποι των μεγαλύτερων ποντιακών φορέων. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, με επιστολή της προς τον υπουργό Παιδείας, η Διεθνής Συνομοσπονδία Ποντίων Ελλάδος είχε εκφράσει τη δυσφορία της για τις θέσεις που είχε εκφράσει στο παρελθόν με άρθρο του στην «Αυγή», ζητώντας κατ’ ιδίαν συνάντηση προκειμένου να τον ενημερώσει. «Πιστεύουμε ότι σήμερα ως υπεύθυνος υπουργός Παιδείας θα επαναπροσδιορίσετε τις μη ανταποκρινόμενες στην πραγματικότητα απόψεις σας», ανέφερε μεταξύ άλλων η επιστολή που υπέγραφε ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας κ. Γιώργος Παρχαρίδης. Για την ιστορία, η συνάντηση όχι μόνο δεν πραγματοποιήθηκε, αλλά ο κ.Φίλης επέστρεψε δριμύτερος, εμμένοντας στις αμφιλεγόμενες θέσεις του. «Νιώθω λύπη και αγανάκτηση για όσα άκουσα» λέει στο protothema.gr ο κ. Παρχαρίδης. Και καταγγέλλει ότι «ο υπουργός είναι πλήρως ανιστόρητος, προσβάλει τη μνήμη των θυμάτων της Γενοκτονίας και διαστρεβλώνει την ιστορία. Η αναγνώριση στηρίζεται σε νομικά κριτήρια και ιστορικά ντοκουμέντα. Δυστυχώς, από τη θέση του υπουργού Παιδείας πια, περνά ένα μήνυμα στην Τουρκία, την ώρα που το 2006 το Ευρωκοινοβούλιο αναγνώρισε επισήμως την Γενοκτονία των Ποντίων και κάλεσε την Τουρκία να συμφιλιωθεί με την ιστορία της και να προχωρήσει στην αναγνώριση της.
 
Θέλαμε να συναντηθούμε και να του εξηγήσουμε με ιστορικά ντοκουμέντα και νομικά κριτήρια αυτό που αναγνωρίζεται επισήμως από άλλες χώρες και θεσμούς. Λυπάμαι πολύ, αλλά ο κ.Φίλης όχι μόνο δεν μας δέχτηκε, αλλά ούτε μια απάντηση δεν έστειλε. Στο πλαίσιο αυτής της συνάντησης ο κ. Φίλης θα ενημερωνόταν για τα ιστορικά γεγονότα και σήμερα δεν θα επαναλάμβανε αυτά τα πράγματα. Γι' αυτό ζητάμε νέα συνάντηση με τον κ. Φίλη, να ενημερωθεί και να διευκολυνθεί και ο ίδιος από τη δύσκολη θέση στην οποία έβαλε τον εαυτό του» τονίζει ο κ. Παρχαρίδης, ζητώντας από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να προχωρήσει σε απομάκρυνση του Νίκου Φίλη από την κυβέρνηση εφόσον δεν ανακαλέσει.
 
Την αποπομπή του υπουργού ζητεί ευθέως και o πρόεδρος της Παγκόσμιας Συντονιστικής Επιτροπής Ποντιακής Νεολαίας, κ. Άλκης Αναστασιάδης, ενώ παραλληλα καλεί τον Αλέξη Τσίπρα να σχολιάσει τις «ανιστόρητες» -όπως τις χαρακτήρισε- δηλώσεις του υπουργού Παιδείας. «Δυστυχώς ο κ. Φίλης επιλέγει μια ερμηνεία που τον βολεύει. Η Γενοκτονία των Ποντίων αναγνωρίζεται από διεθνείς οργανισμούς και από την Διεθνή Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών. Εμείς ως Ομοσπονδία έχουμε εκφράσει την θέση μας για την διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε στο πλευρό μας την ελληνική πλευρά. Αν ο κ. Φίλης δεν επιθυμεί να αναγνωρίσει την Γενοκτονία των Ποντίων, ας αναγνωρίσει την επίσημη θέση της Ελλάδας επί του θέματος. Δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε την παιδεία των παιδιών μας στα χέρια τέτοιων ανθρώπων» δήλωσε στο protothema.gr ο κ. Αναστασιάδης, καταλήγοντας: «Ο κ. Φίλης εκπροσωπεί μια κυβέρνηση, γι' αυτό καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να πάρει θέση και να απαντήσει εάν ο Έλληνας πρωθυπουργός συμμερίζεται τις απόψεις του κ.Φίλη. Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να παύσει τον υπουργό Παιδείας από τα καθήκοντά του».
 
Νομικά εκτεθειμένος ο υπουργός;
 
Το χρονικό του όλου ζητήματος περί την γενοκτονία των Ποντίων έχει ως εξής: Το βράδι της Δευτέρας ο κ. Φίλης είπε στην εκπομπή «Στον Ενικό» του Star ότι «έκανα δήλωση πριν από χρόνια ως δημοσιογράφος συμμεριζόμενος τις απόψεις πολλών ιστορικών και πολλών διεθνολόγων. Κάναμε διάκριση ανάμεσα στην αιματηρή εθνοκάθαρση και στο φαινόμενο της γενοκτονίας». Ο υπουργός συμπλήρωσε πως «αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε το αίμα, τον πόνο, όσα έχουν υποστεί οι Πόντιοι, από τη θηριωδία των Τούρκων. Αυτό είναι άλλο πράγμα και άλλο πράγμα η γενοκτονία, με αυστηρή επιστημονική έννοια. Εγώ δεν θέλω να επιβάλλω τις προσωπικές μου απόψεις ως κρατική πολιτική. Η κρατική πολιτική αναγνωρίζει Ημέρα Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού» τόνισε ο κ Φίλης. Ταυτόχρονα όμως υποστήριξε πως «αν γίνει η συζήτηση ψύχραιμα και, επαναλαμβάνω, επί επιστημονικού επιπέδου, είναι άλλο πράγμα η εθνοκάθαρση, όσο αιματηρή και αν είναι και άλλο πράγμα η γενοκτονία και το ολοκαύτωμα».
 
Πηγές που πρόσκεινται στον υπουργό δήλωσαν μετά τις αντιδράσεις ότι όσα είπε ο κ. Φίλης αποτελούν «ήδη εκπεφρασμένη, προσωπική άποψη του κ. Νίκου Φίλη, αναφορικά με το ζήτημα της Γενοκτονίας των Ποντίων που πάντως δεν αμφισβητεί την επίσημη θέση της Ελλάδας στο ζήτημα αυτό». Αμέσως οι ποντιακές ενώσεις εξέφρασαν την οργή τους για τις δηλώσεις του υπουργού, ενώ νομικοί κύκλοι διατύπωσαν προβληματισμούς για το αν η άρνηση του κ. Φίλη να αναγνωρίσει την γενοκτονία των Ποντίων ενεργοποιεί τις διατάξεις του αντιρατσιστικού νόμου. Κι αυτό διότι η Γενοκτονία των Ποντίων αναγνωρίστηκε επισήμως από τη Βουλή των Ελλήνων το 1994, ενώ με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο που ψηφίστηκε πέρσι τον Σεπτέμβριο, προβλέπεται σειρά κυρώσεων, μεταξύ των οποίων ακόμα και η φυλάκιση, για όσους αρνούνται τις γενοκτονίες που έχουν αναγνωριστεί και από το εθνικό μας κοινοβούλιο.
 
Συγκεκριμένα, στο άρθρο 2 του Ν.4285 προβλέπεται πως: «Όποιος µε πρόθεση, δηµόσια, προφορικά ή δια του τύπου, µέσω του διαδικτύου ή µε οποιοδήποτε άλλο µέσο ή τρόπο, επιδοκιμάζει, ευτελίζει ή κακόβουλα αρνείται την ύπαρξη ή τη σοβαρότητα εγκλημάτων γενοκτονιών, εγκλημάτων πολέµου, εγκληµάτων κατά της ανθρωπότητας, του Ολοκαυτώµατος και των εγκληµάτων του ναζισµού που έχουν αναγνωριστεί µε αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων ή της Βουλής των Ελλήνων και η συμπεριφορά αυτή στρέφεται κατά οµάδας προσώπων ή µέλους της που προσδιορίζεται µε βάση τη φυλή, το χρώµα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισµό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία, όταν η συμπεριφορά αυτή εκδηλώνεται κατά τρόπο που µπορεί να υποκινήσει βία ή µίσος ή ενέχει απειλητικό ή υβριστικό χαρακτήρα κατά µίας τέτοιας οµάδας ή µέλους της, τιµωρείται µε τις ποινές της παραγράφου 1 του προηγούµενου άρθρου».
 
Σύμφωνα μάλιστα με το άρθρο 1 οι ποινές που προβλέπονται είναι φυλάκιση τριών µηνών έως τριών ετών και χρηµατική ποινή πέντε έως είκοσι χιλιάδων (5.000-20.000) ευρώ. Ο ίδιος νόμος προβλέπει αυστηρότερες ποινές για την περίπτωση που η πράξη τελεστεί από δημόσιο λειτουργό (φυλάκιση έξι µηνών έως τριών ετών και χρηµατική ποινή δέκα χιλιάδων έως εικοσι πέντε χιλιάδων (10.000-25.000) ευρώ).
 
Οι ίδιοι νομικοί κύκλοι σημειώνουν πως ελαφρυντικά για τον κ. Φίλη λειτουργεί το δεύτερο σκέλος του επίμαχου άρθρου το οποίο συνδυαστικά με το πρώτο μπορει να δείξει πως η συμπεριφορά του υπουργού δεν στρέφεται κατά καμίας ομάδας προσώπων, αντιθέτως παρά το γεγονός ότι δεν αναγνωρίζει τη Γενοκτονία παραδέχεται ότι υπήρξε εθνοκάθαρση.
Πρώτο Θέμα