Οι νέες σφαγές Υπερεθνικής Ελίτ και Σιωνιστών

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
Η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) ―βασικά οι ελίτ που ορμώνται από τις χώρες της «Ομάδας των 7», δηλ. ΗΠΑ, ΕΕ κ.λπ. και τα όργανά τους στη φασιστική Χούντα που εγκατέστησαν στο Κίεβο― από τη μια μεριά, και οι Σιωνιστές από την άλλη, αυτή τη στιγμή διεξάγουν νέες σφαγές στην Ουκρανία και τη Παλαιστίνη αντίστοιχα, οι οποίες χαρακτηρίζονται από πολλές σημαντικές ομοιότητες.

Η πρώτη ομοιότητα είναι ότι και οι δύο αυτές σφαγές στρέφονται βασικά ενάντια σε λαούς και όχι εμπόλεμους, όπως ασύστολα ψεύδονται οι σφαγείς. Δηλαδή, τον λαό της Ανατολικής Ουκρανίας που τόλμησε να μην αναγνωρίσει τη φασιστική Χούντα που τους επέβαλε η Υ/Ε, μέσα από ένα «πραξικόπημα από τα κάτω», το οποίο στη συνέχεια «νομιμοποίησε» με τις ψήφους των δυτικόφιλων Ουκρανών της Δυτικής Ουκρανίας (γνωστών για τη στήριξη των ναζιστών στον πόλεμο) που εξέλεξαν πρόεδρο ένα γνωστό κλεπτοκράτη πολυεκατομμυριούχο.
Αντίθετα, οι πολίτες της Ανατολικής Ουκρανίας, η οποία αποτελεί τη βιομηχανική βάση της χώρας και του προλεταριάτου της, που μένει πιστό στα ιδεώδη και τις αξίες ης Σοβιετικής επανάστασης, απείχαν από την εκλογική παρωδία και ξεκίνησαν αντάρτικο με ελάχιστη βοήθεια από την Ρωσία που μέχρι σήμερα τηρεί βασικά παθητική στάση μπροστά στη σφαγή τους. Η αναπόφευκτη συνέπεια είναι εκατοντάδες θύματα που, ακόμη και με επίσημα στοιχεία, είναι στη μεγάλη πλειοψηφία τους άμαχοι πολίτες και γυναικόπαιδα.

Αντίστοιχα, οι Σιωνιστές σφαγείς της Παλαιστίνης έχουν σκοτώσει μέσα σε τρεις μέρες 90 πολίτες, από τους οποίους σχεδόν οι μισοί είναι γυναικόπαιδα.

Παρόλα αυτά συνεχίζουν την αμείλικτη σφαγή για να στηρίξουν το ρατσιστικό κράτος τους (που, από τη γένεσή του, θεμελιώθηκε στην εθνοκάθαρση ενός άλλου λαού) με δηλωμένο στόχο να αντιμετωπίσουν τον «θανάσιμο» κίνδυνο που διατρέχουν από τις …στρακαστρούκες των Παλαιστινίων που μέχρι τώρα δεν έχουν ανοίξει ούτε μύτη Ισραηλινού!

H δεύτερη σημαντική ομοιότητα είναι ότι και οι δύο σφαγές έχουν, τουλάχιστον ως έμμεσο στόχο, την εθνοκάθαρση των δύο λαών (Ρωσόφωνων στην Ουκρανία και Παλαιστινίων), μολονότι ο άμεσος στόχος είναι η ενσωμάτωση της Ουκρανίας στην ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και η παγίωση του Ισραηλινού απαρτχάιντ αντίστοιχα.

Η συστηματική προσπάθεια εθνοκάθαρσης προκύπτει όχι μόνο από το γεγονός ότι η σφαγή και στις δύο περιπτώσεις στρέφεται βασικά ενάντια σε λαούς, και όχι τους αντάρτες, αλλά και από το γεγονός ότι οι λαοί αυτοί χαρακτηρίζονται συλλήβδην ‘τρομοκράτες’ ή ‘υπάνθρωποι’. Και αυτό επειδή αγωνίζονται για το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης που το κατοχυρώνει ως πρωταρχικό δικαίωμα ακόμη και ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ. Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι, όπως δήλωσε ανώτατο στέλεχος της Χούντας, οι μαζικά συλλαμβανόμενοι πολίτες στις ανακαταλαμβανόμενες περιοχές θα «φιλτράρονται» σε στρατόπεδα συγκέντρωσης για τις πεποιθήσεις τους και συνακόλουθη ανάλογη μεταχείριση.

Είναι, όμως, ιστορικά δεδομένο ότι προϋπόθεση της επιτυχίας μιας εθνοκάθαρσης είναι η προηγούμενη τρομοκράτηση του λαού, η οποία τον εξαναγκάζει να εγκαταλείψει τις προγονικές εστίες του, όπως συνέβη με τους Παλαιστινίους από το 1948 μέχρι σήμερα, και όπως συμβαίνει τώρα στην Ουκρανία, με τους εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες από την Ανατολική Ουκρανία προς τη Ρωσία.

H τρίτη σημαντική ομοιότητα είναι η τρομερή ανισότητα στρατιωτικής δύναμης μεταξύ των αντιπάλων.

Στην Ουκρανία μερικές εκατοντάδες ελαφρά εξοπλισμένων ανταρτών (εκτός από …3 τανκς και κάποια φορητά βαρύτερα όπλα) μάχονται ενάντια σε έναν ολόκληρο στρατό από τουλάχιστον 15 χιλιάδες ειδικά εκπαιδευμένες δυνάμεις, υποστηριζόμενες από σύγχρονα πολεμικά αεροπλάνα, ελικόπτερα και βαρύ πυροβολικό που μετέτρεψε σε σκόνη περιοχές του Σλαβιάνσκ ―πέρα από τον ολοκληρωτικό αποκλεισμό και τη διακοπή νερού, ηλεκτρικού και τηλεφωνικών επικοινωνιών που επέβαλαν.

Η Γάζα είναι η ίδια ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης αποκλεισμένο από στεριά, θάλασσα και αέρα, με τους Σιωνιστές να χρησιμοποιούν τα πιο σύγχρονα μέσα εξόντωσης απέναντι στις …σφεντόνες και τις στρακαστρούκες των Παλαιστινίων.

Αυτό εξηγεί το πως, μετά από κάθε σύγκρουση, υπάρχουν συνήθως 100πλάσια θύματα μεταξύ των Παλαιστινίων σε σχέση με τους Ισραηλινούς ―και όχι, βέβαια, λόγω της καλύτερης οργάνωσής τους, ή της…γενναιότητας τους, που αποκάλυψε και πρόσφατο βίντεο ξυλοδαρμού μέχρις αναισθησίας καθηλωμένου στο έδαφος εφήβου!

Η τέταρτη βασική ομοιότητα είναι ότι τόσο η σφαγή στην Ουκρανία, όσο και αυτή στην Παλαιστίνη παρουσιάζονται από τους διεθνείς οργανισμούς και οργανώσεις που ελέγχει η Υ/Ε και οι Σιωνιστές (ΟΗΕ, ΕΕ, διεθνείς ΜΚΟ π.χ. Διεθνής Αμνηστία, Human Rights Watch κ.λπ.) αλλά και τα ελεγχόμενα από τους ίδιους διεθνή μίντια (CNN, BBC, μεγάλες διεθνείς εφημερίδες σε ΗΠΑ, ΕΕ κ.λπ.) ως περιπτώσεις μαχών μεταξύ δύο ισοδύναμων στρατοπέδων, αν όχι ως περιπτώσεις όπου το θύμα είναι το Ισραήλ ή η …Χούντα του Κιέβου που απολαύουν και οι δυο της αμέριστης υποστήριξης (οικονομικής, πολιτικής, στρατιωτικής) της Υ/Ε.

Όλοι αυτοί βλέπουν εγκλήματα μόνο στους αντιστεκόμενους στην ΝΔΤ, ποτέ στην Υ/Ε και τους Σιωνιστές! «Προειδοποιώντας» μάλιστα τους επικριτές εγκλημάτων των τελευταίων η «αριστερή» Γκάρντιαν φιλοξενούσε πολύ πρόσφατα άρθρο για την άνοδο του αντισημιτισμού στον κόσμο, από τον οποίο, όπως τόνιζε, πάσχει όχι μόνο η ακροδεξιά, αλλά και η ακροαριστερά (ο υπογράφων έχει βέβαια από καιρό καταταχθεί από τους ίδιους, και τα κουκουλοφόρα όργανά τους στο διαδίκτυο ως αντισημίτης, με τη τιμητική συντροφιά πολλών σημαντικών ανθρώπων των Γραμμάτων και των Τεχνών…).

Περιττό να αναφερθεί ότι πολλοί «αριστεροί» μας εξαγιάζουν ΜΚΟ σαν τη Διεθνή Αμνηστεία, που ακόμη και τ. στελέχη της έχουν δημόσια καταγγείλει για ξεδιάντροπες μεροληψίες υπέρ της Υ/Ε και των Σιωνιστών!

Τέλος μια εξίσου σημαντική ομοιότητα είναι ο άθλιος ρόλος της εκφυλισμένης «Αριστεράς» που επίσης τηρεί μια στάση ίσων αποστάσεων μεταξύ σφαγέων και θυμάτων, μη έχοντας οργανώσει ούτε μια μαζική διαδήλωση για τη στήριξη του αγώνα των Ουκρανών εργατών, ή κατά των Σιωνιστών.

Προφανώς δεν θα πρέπει να δυσαρεστηθούν τα «αφεντικά», από τα οποία θα εξαρτηθεί τελικά η άνοδος στην εξουσία της «Αριστεράς» τύπου ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, και Podemos στην Ισπανία …

πηγή 

«Κοίτα μαμά, μοιάζω με σένα…» Η συγκλονιστική ταινία μικρού μήκους για την ενδοοικογενειακή βία...

Το βίντεο που θα δείτε δείχνει ένα κοριτσάκι να ψάχνει τα πράγματα της μητέρας της ενώ εκείνη κοιμάται. Βρίσκει τα καλλυντικά της στο μπάνιο και φτάνει μέχρι τον καθρέφτη για να βαφτεί με έναν ιδιαίτερο τρόπο. 





Η μικρή ζωγραφίζει στο πρόσωπό της τα σημάδια από τα χτυπήματα που έχει στο πρόσωπό της η μαμά της. Δημιουργός του φιλμ η Γερμανίδα Julia Peters και έχει τίτλο «Weiss», ενώ έχει κάνει το γύρο του διαδικτύου. 

Απλά, ξεκάθαρα και ίσως κυνικά, απεικονίζει τις επιπτώσεις της ενδοοικογενειακής βίας στην ψυχοσύνθεση των παιδιών.

Σπάστε  την σιωπή σήμερα....


πηγή

«Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΚΟΛΛΥΒΑΔΩΝ – ΜΟΝΑΧΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΛΑΥΡΙΩΤΟΥ

 

Ιερομόναχου Αναστασίου από την έκδοση "Αθωνικά Δίπτυχα"
του Ιερού Κουτλουμουσιανού Κελλίου Τιμίου Προδρόμου.

Μετὰ τὸ ὁριστικὸ σχίσμα Ἀνατολικῆς καὶ Δυτικῆς Ἐκκλησίας, δύο βασικὰ ἀνανεωτικὰ «κινήματα» παρουσιάσθησαν στὸν χῶρο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὁ ἡσυχασμὸς καὶ τὸ «κίνημα» τῶν Κολλυβάδων.

Ὁ ἡσυχασμὸς προσέλαβε ἕνα εὐρύτερο χαρακτήρα. Ἄρχισε ἀπὸ μία θεολογικὴ «ἔριδα», ἐξελίχθηκε σὲ μία σύγκρουση στὸν χῶρο τῆς βυζαντινῆς Ἐκκλησίας, μεταξὺ οὑμανιστῶν λατινοφρόνων καὶ παραδοσιακῶν καὶ κατέληξε μὲ τὴν ἐπικράτηση τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἕνα πρόσωπο ὁ Βαρλαὰμ ὁ Καλαβρὸς κατάφερε μὲ τὶς δοξασίες καὶ τὶς ραδιουργίες του νὰ διχάσει τοὺς βυζαντινούς, νὰ προκαλέσει ρήγματα στὴν Ἐκκλησία καὶ ἐμφύλιο πόλεμο στὸ κράτος, ὅταν δυτικοὶ καὶ Τοῦρκοι ἀπειλοῦσαν τὴν ὕπαρξή του. Τὴν περίοδο αὐτὴ ἕνα ἄλλο πρόσωπο, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, μὲ τὴν ἁγιότητα τοῦ βίου καὶ τὰ συγγράμματά του, ἀντιμετώπισε τὴν ἐπικίνδυνη δράση τοῦ Βαρλαάμ, ἀγωνίσθηκε, φυλακίσθηκε, ἀλλὰ τελικὰ διέσωσε τὸ κύρος τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὀρθοδοξία τῶν δογμάτων της, ἔναντι τοῦ ἀλλοπρόσαλλου λατινόφρονος Πατριάχου Ἰωάννου Καλέκα.

Τὸν 18ο αἰώνα, ἕνα ἄλλο «κίνημα», ἐξ ἴσου σημαντικὸ γιὰ τὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, τὸ κίνημα τῶν Κολλυβάδων, ὅπως ἀποκλήθηκε ἀπὸ τοὺς ἀντικολλυβάδες, ἐνδο-αγιορειτικὸ ἀρχικά, γενικώτερο ὕστερα, σφράγισε τὴν ζωὴ καὶ ἱστορία τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ τῆς Ἐκκλησίας.

Τὸ πρόβλημα ἄρχισε ἀπὸ τοὺς ἀντικολλυβάδες σχετικὰ μὲ τὴν ἡμέρα τελέσεως τῶν μνημοσύνων, τὸ Σάββατο ἢ τὴν Κυριακή. Οἱ κολλυβάδες πιστοὶ στὴν παράδοση ἐπέμειναν στὴν κατὰ τὸ Σάββατο τέλεσή τους. Ἀντίθετη θέση εἶχαν οἱ ἀντικολλυβάδες. Οἱ «κολλυβάδες» ἔδρασαν σὲ μία ἐποχή, «καταπτώσεων καὶ ἀνορθώσεων τῶν Μονῶν, παρακμῆς καὶ ἀνορθώσεως πνευματικῆς τοῦ μοναχικοῦ βίου…»¹.

«Ἀγωνίσθησαν διὰ τὴν ἐπιστροφὴν εἰς στὴν ὀρθόδοξιν παράδοσιν»². Ἐπρόκειτο γιὰ μία προσπάθεια ἐκλεκτῶν ρασοφόρων, ὄχι μόνο ἐπιστροφῆς στὴν γνήσια παράδοση τῆς Ἐκκλησίας σὲ θέματα τυπικοῦ, λειτουργικά, μυστηρίου κ.ο.κ., ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν πνευματικὴ ἀφύπνιση καὶ ἀναγέννηση τοῦ λαοῦ.

Ἀντίθετα, οἱ ἀντικολλυβάδες στὴν προσπάθειά τους νὰ πλήξουν τοὺς ἀντιπάλους, «προέβησαν εἰς διωγμοὺς καὶ ὕβρεις, εἰς βιαιοπραγίες, ἐνέβαλλαν σκάνδαλα εἰς τὰς ψυχὰς πάντων τῶν ὀρθοδόξων καὶ εἰς πειρασμὸν τὴν ἐν Κωνσταντινουπόλει Μ. Ἐκκλησίαν»³.

Ἔδειξαν πείσμονα ἐμμονὴ στὶς δοξασίες τους καὶ ἐκδικητικὸ μένος κατὰ τῶν Κολλυβάδων, μέχρι σημείου νὰ συγκαλέσουν σύναξη στὴ Μονὴ Κουτλουμουσίου, μὲ τὴν συμμετοχὴ δύο πρώην Πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως Κυρίλλου Ε΄ καὶ Ἀλεξανδρείας Ματθαίου, ὄχι γιὰ νὰ ἑνώσουν τὰ διεστῶτα, ἀλλὰ γιὰ νὰ καταδικάσουν τοὺς ἀντιφρονοῦντες. Μὲ συνεχεῖς παραστάσεις κ.ἄ. στὰ Πατριαρχεῖα προκάλεσαν ἐν τέλει τὴν καταδίκη τῶν Κολλυβάδων ἐπὶ Πατριαρχείας Σωφρονίου Β΄, μὲ τὴν ἔκδοση ἀφοριστικοῦ ἐγγράφου στὸ ὁποῖο μεταξὺ ἄλλων ἀναφέρεται⁴:

«Σωφρόνιος ἐλέῳ Θεοῦ… ἐπειδὴ δὴ τις ταραχὴ καὶ σύγχυσις κατέλαβε πρὸ χρόνων ἤδη τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὸν Χριστώνυμον καὶ περιούσιον λαὸν τοῦ Θεοῦ, καὶ διετάραξε πᾶσαν τάξιν ἱερωμένων μοναχῶν τε καὶ λαϊκῶν διὰ δοκησισόφων καὶ δοκοφρόνων, μᾶλλον δ’ εἰπεῖν εὐσέβειαν καὶ ἀνταρσίαν νοσούντων… ὧντινων ἀρχηγοὶ καὶ τῆς τοιαύτης καινοτομίας πρωταίτιοι καὶ δραματουργοὶ ὑπάρχουσιν ὅ τε Κακοαθανάσιος Πάριος, ὁ Κακοϊάκωβος Πελοποννήσιος καὶ ὁ Ἀγάπιος Κύπριος καὶ ὁ Χριστόφορος. Τῆς οὖν καινοτομίας ταύτης καὶ κακοδοξίας καταδήλου γενομένης… διορίζοντες διὰ τοῦτο καὶ ἀποφαινόμενοι κατὰ τὴν ἀνέκαθεν ἱεράν τῆς Ἐκκλησίας τάξιν καὶ κανονικὴν διατύπωσιν ἀπαρατηρήτως τελεῖσθαι καὶ ἐν Σαββάτῳ καὶ ἐν Κυριακῇ καὶ ἐν ὅλαις ταῖς ἡμέραις τῆς ἑβδομάδος τὰ μερικὰ τῶν Ὀρθοδόξων μνημόσυνα κατὰ τὴν Παράδοσιν τῶν Ἀποστολικῶν Διατάξεων…

Ὅσοι μὲν οὖν συνῳδὰ τῇ Ἐκκλησίᾳ καὶ τῷ παρόντι Συνοδικῷ θεσπίσματι καὶ φρονοῦσι καὶ πράττουσι, τελοῦντες ἀπαρατηρήτως καὶ ἐν Σαββάτῳ καὶ ἐν Κυριακῇ καὶ ἐν ὅλαις ταῖς ἡμέραις τῆς ἑβδομάδος τὰ μερικὰ τῶν Ὀρθοδόξων μνημόσυνα, οἱ τοιοῦτοι εἴησαν συγκεχωρημένοι παρὰ Θεοῦ Κυρίου Παντοκράτορος… Οἱ δὲ πρωταίτιοι καὶ ἀρχηγοὶ καὶ συνίστορες τῆς τοιαύτης δόξης ὅτε Κακοαθανάσιος Πάριος καὶ ὁ Κακοϊάκωβος Πελοποννήσιος καὶ ὁ Κακοαγάπιος Κύπριος, οἱ φατρίαν συστήσαντες… καθῃρημένοι ὑπάρχουσιν ἀπὸ Θεοῦ Κυρίου Παντοκράτορος καὶ γεγυμνωμένοι πάσης Θείας Χάριτος καὶ ἱεροπραξίας… καθῃρημένους καὶ πάντῃ ἀνιέρους ἐν βάρει ἀργίας καὶ ἀλύτου ἀφορισμοῦ… «Ἐξ ἀποφάσεως…».

Νέα πνοή, περιεχόμενο καὶ προοπτικὴ στὸ «κίνημα» τῶν Κολλυβάδων, ἔδωσε ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης μὲ τὸ βιβλίο περὶ συνεχοῦς θείας Μεταλήψεως, τὸ ὁποῖο ἤγειρε θύελλα διαμαρτυριῶν καὶ σάλο ἀπὸ τοὺς «ἀντικολλυβάδες». Νέες κατηγορίες, νέες παρεμβάσεις στὰ Πατριαρχεῖα, ἀσύλληπτα ψεύδη, ἔκνοες ἐνέργειες.

Τὸ θέμα ἀπασχόλησε καὶ τὴν σύναξη τῶν Ἀντιπροσώπων τῶν Ἱ. Μονῶν στὶς Καρυές, οἱ ὁποῖοι ἐξέδωσαν σχετικὴ ἀνακοίνωση στὴν ὁποία στηλιτεύεται ἡ τακτικὴ καὶ συμπεριφορὰ τῶν ἀντικολλυβάδων καὶ συστήνεται:

«…τούτου δὲ τὸ παράδειγμα (τοῦ φιλολοιδώρου δηλ. Διακόνου) ἂς σωφρονήσῃ καὶ τούς ἄλλους φιλολοιδώρους καὶ ψευδοκατήγορους, οἵτινες καρδίαν ἔχοντες γυμνασμένην εἰς τὰ ψεύδη, καὶ γλῶσσαν φιλεγκλήμονα, κινούμενοι ὑπὸ τοῦ διαβόλου, ἀνοίγουν τὸ ἀπύλωτον στόμα των καὶ φλυαροῦν ἀθεοφόβως κατὰ τῶν ἀνευθύνων καὶ ὀρθοδόξων ἀδελφῶν, κολλυβάδες αὐτοὺς ἀποκαλοῦντες καὶ φαρμασόνους καὶ αἱρετικοὺς καὶ κακόδοξους⋅ αἱ ψευδοκατηγορίαι των γὰρ αὗται προξενοῦσι μάχας, γεννῶσι ταραχὰς, διεγείρουσι μίσος, διαταράττουσι τὴν κοινὴν εἰρήνην τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ ἐκριζώνουσι ἀπὸ τάς καρδίας των τὴν ἀγάπην, ἥτις εἶναι τὸ σημεῖον καὶ γνώρισμα τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ κεφάλαιον ὅλων τῶν ἀρετῶν, χωρὶς τῆς ὁποίας εἶναι ἀδύνατον νὰ σωθῇ τινάς⋅…»⁵.

Πρὸς διάλυση τῶν συκοφαντιῶν καὶ τὴν ἀποφυγὴ σκανδαλισμοῦ τῶν πιστῶν, ὁ ἱερὸς πατὴρ συνέταξε «ἰδιόχειρον ὁμολογίαν Πίστεως», ἀπολογούμενος «διὰ βραχέων», τι φρονεῖ καὶ περὶ ὅσων ἀδίκως κατηγοροῦνταν.

Στὴν «Ἀπολογία», ἀφοῦ ἐκθέτει τὰ πιστεύω του, καταλήγει: «Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἐὰν δὲν ἐκριζώσετε τὸ μίσος ἀπὸ τὴν καρδίαν σας καὶ δὲν ἐμφυτεύσετε τὴν ἀγάπην, καὶ ἂν δὲν παύσητε ἀπὸ τὰς κατὰ τῶν ἀδελφῶν σας δυσφημίας… ματαίως κατοικεῖτε εἰς τὰ ὄρη καὶ τὰ βουνά…»⁶.

Ἡ Ἱ. Κοινότης, ἡ ὁποία ἀσχολήθηκε μὲ τὸ θέμα, ἐξέδωσε Ἐγκύκλιο στὴν ὁποία ὑπογραμμίζεται, μεταξὺ ἄλλων: «…Ἡμεῖς ἅπαντες ὁμοφώνως κηρύττομεν αὐτὸν καὶ ὁμολογοῦμεν εὐσεβέστατον καὶ Ὀρθοδοξότατον, καὶ τῶν δογμάτων τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας τρόφιμον, καθὼς καὶ ἐκ τῶν ἱερῶν καὶ κοινωφελῶν συγγραμμάτων αὐτοῦ ἀποδεικνύεται, μέσα εἰς τὰ ὁποῖα οὐδὲν φρόνημα αἱρετικὸν περιέχεται. Καὶ καθὼς ἡμεῖς ὁμολογοῦμεν αὐτὸν Ὀρθόδοξον, οὕτω καὶ ὑμεῖς ἅπαντες νὰ τὸν γνωρίζητε ὡς τοιοῦτον ὄντα τῇ ἀληθείᾳ…»⁷.

Ὁ ἅγιος Νικόδημος συγχώρεσε τὶς μικρότητες καὶ ραδιουργίες τῶν ἀντιφρονούντων καί, πέρα ἀπὸ τὴν καλλιέργεια καὶ κατάκτηση τῶν μοναχικῶν ἀρετῶν, ἀναλώθηκε μὲ ζῆλο καὶ εὐθύνη στὴ συγγραφὴ διαφόρων βιβλίων, πρὸς ὠφέλεια τοῦ δούλου γένους. Ἀκαταπόνητος, χαλκέντερος, συνέλεξε ποικίλο συγγραφικὸ ὑλικό, συνέταξε πλῆθος συγγραμμάτων διαφόρου περιεχομένου σὲ γλώσσα κατανοητή, χάριν καὶ τῶν ἁπλουστέρων. Πολλοὺς κόπους κατέβαλε καὶ γιὰ τὴν ἔκδοση τῶν συγγραμμάτων του.

Σκοπὸς τῶν βιβλίων, ἡ ὠφέλεια τῶν ὑποδούλων ὀρθοδόξων, οἱ ὁποῖοι κινδύνευαν ἀπὸ τοὺς Τούρκους, τοὺς «χριστιανούς» τῆς δύσεως, ἰδιαίτερα ἀπὸ τοὺς μισσιοναρίους τῆς «πρεσβυτέρας» Ρώμης, οἱ ὁποῖοι φυσικὰ δὲν εἶχαν σκοπὸν νὰ ἁπαλύνουν τὸ βάρος τοῦ ζυγοῦ τῆς σκλαβιᾶς, ἀλλὰ νὰ ἐκμεταλλευθοῦν τὴν κατάσταση γιὰ τὴν ἐπέκταση τῆς ἐπικρατείας της καί, τέλος, ἀπὸ τοὺς διαφωτιστές, οἱ ὁποῖοι ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς ἀμπελοσοφοῦσαν ἐπὶ παντὸς ἐπιστητοῦ.

Τὸ ἔργο τοῦ ὁσ. Νικοδήμου φέρει τὴν προσωπική του σφραγίδα. Τεράστιο σὲ ἔκταση καὶ ποικιλία, «προκαλεῖ κατάπληξη τὸ πλῆθος τῶν θεμάτων, ἡ πολυμέρεια καὶ τὸ θεολογικὸ βάθος»⁸.

Ὁ Νικόδημος, παρατηρεῖ ὁ κ. Σάθας, «κατατάσσεται μεταξὺ τῶν λογιωτέρων τοῦ καιροῦ του, πάντων ὑπέρτερος κατὰ τὴν φιλοπονίαν… τὰ δὲ πολυάριθμα αὐτοῦ συγγράμματα οὐκ ὀλίγον συνετέλεσαν εἰς τὴν κραταίωσιν τῆς Ὀρθοδοξίας, ὠφελείας ἀνυπολογίστου, τοῦ ὑμετέρου ἔθνους πρόξενα γενόμενα»⁹.

Καὶ ἐνῷ ὁ ὅσιος ἦταν προσωπικότης τοιούτου μεγέθους, ὁ ἴδιος ζοῦσε ὡς ἁπλοὺς μοναχός, ὅπως μαρτυρεῖ, «πᾶς ὁ βίος αὐτοῦ, ὁ περιορισμένος μέσα στὰ πλαίσια τῶν στερήσεων τῆς νηστείας, τῆς λιτότητος, τῆς προσευχῆς καὶ συγχρόνως τῶν κατατρεγμῶν καὶ διώξεων, χωρὶς μάλιστα σταθερὰν ὑγείαν»¹⁰.

Ὁ ἅγιος δὲν ἔγραφε ἁπλῶς γιὰ νὰ γράφει. «Καθαρὰ πνευματικὸς ἄνθρωπος, θεολόγος δεινὸς μὲ σπάνια μόρφωση καὶ ἐξειδίκευση μέσα ἀπὸ τὶς σελίδες τῶν συγγραμμάτων του διδάσκει, κατατοπίζει, φρονηματίζει, ἔχει ἀνοικτὸ διάλογο μὲ ὁποιαδήποτε ἀναγνώστη του ἐπὶ τοῦ θέματος»¹¹.

Παραγωγικὴ καὶ ἀποδοτικὴ ὑπῆρξε ἡ συνεργασία του μὲ τοὺς δύο ἄλλους κορυφαίους «ἡγέτες» τῶν Κολλυβάδων. Τὸν ἅγιο Μακάριο Κορίνθου καὶ τὸν Ἀθανάσιο Πάριο. Διὰ βίου ὑπὸ διωγμόν. Μετὰ θάνατον ἅγιοι καὶ οἱ Τρεῖς. Αὐτὴ εἶναι ἡ ὁδὸς τῶν εὐσεβῶν καὶ τῶν ἁγίων.

Ἡ συνεργασία κάλυπτε ὅλους τους τομεῖς: Συγγραφικό, κηρυκτικὸ καὶ ἱεραποστολικό. Κοινὸς ἀγὼν γιὰ τὴν προσφορὰ στὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὸ γένος, στὴν ἀντιμετώπιση τῶν ραδιούργων ἀντιπάλων.

Καὶ ἡ Μ. Ἐκκλησία «ἐπιβράβευσε» τὸ ἔργο τους. «Συμπεριφέρθηκε ἐχθρικὰ ἀπέναντι τῶν τριῶν. Τὸν Νικόδημο ἀνάγκασε νὰ συγγράψει τὴν Ἀπολογία τῆς πίστεώς του, ἔργο μὲ πολύτιμες εἰδήσεις.

Τοῦ Μακαρίου, τὸ βιβλίο περὶ συνεχοῦς Θ. Μεταλήψεως, κατεδίκασε διὰ τῶν Πατριαρχῶν Γαβριὴλ Δ΄ καὶ Προκοπίου, τὴν καταδίκη ἦρε ὁ Νεόφυτος Ζ΄. Τὸν Ἀθανάσιο καθήρεσε τὸ 1776, ἀπάλλαξε τὸ 1781.

Ἀναμφισβήτητον εἶναι… ὅτι οἱ τρεῖς ἔχουν ὁσιότητα βίου… ὁ λόγος τῶν τριῶν συμπορεύεται μὲ τὸν βίον των… Ἀπὸ τὸ περιεχόμενον καὶ τὴν ποιότητα τοῦ λόγου των συνάγεται ὅτι καὶ οἱ τρεῖς ἦσαν κατὰ κυριολεξίαν καὶ κατ’ ἐξοχὴν διδάσκαλοι, εἴτε χρησιμοποιοῦν τὸν Ἄμβωνα, εἴτε τὴν διδασκαλικὴ καθέδρα, εἴτε τὴν γραφίδα…»¹².

Ὁ ὅσιος Νικόδημος ἦταν ὁ θεολογικὸς νοῦς τῶν Κολλυβάδων, ὁ θεωρητικὸς ἐκφραστὴς τῶν ἰδεῶν τους. Διετύπωσε τὴ διδασκαλία του χωρὶς ἀκρότητες, μὲ σεβασμὸ στὴν παράδοση καὶ τὶς ἐκκλησιαστικὲς ἀρχές.

Οἱ ἀντίπαλοί τους πέρα ἀπὸ τὴν ξεχωριστὴ ἐπίδοση στὴν ἐξύφανση καὶ πλοκὴ τῶν συκοφαντιῶν τους, δὲν παρουσίασαν θετικὸ ἔργο, ἕνα σοβαρὸ σύγγραμμα, μιὰ ἀξιόλογη ἱεραποστολικὴ δραστηριότητα. Πέρασαν καὶ χάθηκαν μαζὶ μὲ τὶς ἰδέες των.

Τὸ ἔργο, ἡ δράση καὶ ἡ προσφορὰ τοῦ ἁγίου Νικοδήμου καὶ τῶν λοιπῶν Κολλυβάδων ἀπέκτησε διαχρονικὴ σημασία καὶ διάσταση. Πλούσιοι εἶναι οἱ καρποὶ τοῦ ἔργου καὶ τῆς δράσεώς των μέχρι τῶν ἡμερῶν μας. Καὶ ἡ Ἐκκλησία τοὺς μνημονεύει μὲ εὐγνωμοσύνη καὶ εὐχαριστία καὶ τοὺς κατέταξε στὴν χορεία τῶν ἁγίων καὶ τῶν διδασκάλων της.

ΠΗΓΗ : «ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ», αρ. φυλ. 205, 2009, σσ. 31-33.

_______________

1. Κοσμᾶ Βλάχου, «Ἡ χερσόνησος τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἄθως, Βόλος 1903», σ. 110.

2. Κ. Κ. Παπουλίδη, «Τὸ κίνημα τῶν Κολλυβάδων», Ἀθῆναι 1991, σ. 24.

3. Κ. Κ. Παπουλίδη, «Τὸ κίνημα τῶν Κολλυβάδων», Ἀθῆναι 1991, σ. 26.

4. Κ. Κ. Παπουλίδη, «Τὸ κίνημα τῶν Κολλυβάδων», σ. 60, 61.

5. Θεοκλήτου Μον. Διονυσιάτου, «Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης», σ. 45.

6. Θεοκλήτου Μον. Διονυσιάτου, «Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης», σ. 346.

7. Κ. Κ. Παπουλίδη, «Τὸ κίνημα τῶν Κολλυβάδων», σ. 67.

8. Χρ. Κρικώνη, «Τὸ συγγραφικὸ ἔργο τοῦ ἁγίου Νικοδήμου, Πρακτικὰ Α΄ Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου, τόμος Α΄», Γουμένισσα 2006, σ. 135.

9. Κ. Σάθα, «Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, Νεοελληνικὴ Φιλολογία», Βιογραφίας…, Ἀθῆναι 1868, σ. 626.

10. Τάσσου Ἀθ. Γριτσόπουλου, «Νικόδημος Ἁγιορείτης – Κίνημα τῶν Κολλυβάδων», Ἐπετηρὶς Κυκλαδικῶν Μελετῶν, τ. 162, σ. 70.

11. Τάσσου Ἀθ. Γριτσόπουλου, «Νικόδημος Ἁγιορείτης – Κίνημα τῶν Κολλυβάδων», Ἐπετηρὶς Κυκλαδικῶν Μελετῶν, τ. 162, σ. 71.

12. Τάσσου Ἀθ. Γριτσόπουλου, «Νικόδημος Ἁγιορείτης – Κίνημα τῶν Κολλυβάδων», Ἐπετηρὶς Κυκλαδικῶν Μελετῶν, τ. 162, σ. 65.

πηγή 

Σαν σήμερα στις 13 Ιουλίου 1965 πέθανε ο Φώτης Κόντογλου

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ : Ο Σαμαράς ανέτρεψε τη... «σοβιετική» (!) ελληνική οικονομία

«Τελευταία σοβιετική οικονομία» χαρακτήρισε την Ελλάδα και «Τζουράσικ Παρκ της Ευρώπης όπου επιβίωναν οι δεινόσαυροι του περασμένου αιώνα»!
Απίστευτα πράγματα είπε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς στην ομιλία που έκανε στο συνέδριο του «Εκόνομιστ» την περασμένη Πέμπτη. Εφτασε μέχρι του σημείου να χαρακτηρίσει την Ελλάδα ως την τελευταία... «σοβιετική οικονομία»!!!

Η ΝΔ δηλαδή και το ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησαν την Ελλάδα τα σαράντα χρόνια της μεταπολίτευσης εγκατέστησαν κατά τον Αντ. Σαμαρά... «σοβιετικό καθεστώς» στην πατρίδα μας, πριν έρθει ο ίδιος στην εξουσία προ διετίας και καταλύσει το καθεστώς αυτό! Δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα αν ο πρωθυπουργός υπηρετεί με αυτές τις φαιδρές πολιτικές τερατολογίες κάποιον άγνωστο σε εμάς πολιτικό στόχο ή αν όντως πιστεύει ο ίδιος αυτά που είπε. Μας τρομάζει η υποψία ότι μπορεί να συμβαίνει το δεύτερο! Η εμμονή του πρωθυπουργού σε αυτόν τον τρόπο σκέψης μάς προκάλεσε τρομερή εντύπωση - γιατί είπε και πολλά άλλα του ίδιου φυράματος ο Αντώνης Σαμαράς. «Τι ήταν η Ελλάδα ως πρόσφατα;» αναρωτήθηκε ρητορικά και απάντησε φυσικά αμέσως ο ίδιος: «Κάποιοι λένε πως ήταν ένα είδος Τζουράσικ Παρκ της Ευρώπης, όπου επιβίωναν ακόμα οι «δεινόσαυροι» του περασμένου αιώνα» διακήρυξε από του βήματος του συνεδρίου. Μας διαβεβαίωσε ότι σκότωσε και αυτούς τους «δεινόσαυρους» του περασμένου αιώνα.
Ηταν συναρπαστικό το κλείσιμο της ομιλίας του, όταν ανέκραξε: «Πάψαμε να είμαστε η τελευταία σοβιετική χώρα στον κόσμο! Πάψαμε να είμαστε το Τζουράσικ Παρκ της Ευρώπης! Πάψαμε να είμαστε η χώρα - Δον Κιχώτης που πολεμάει με ανεμόμυλους!». Εχουμε πάντως την υποψία ότι οι εν ζωή ευρισκόμενοι πρώην πρωθυπουργοί της χώρας -ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Κώστας Σημίτης, ο Κώστας Καραμανλής, ο Γιώργος Παπανδρέου- δεν θα ενθουσιάστηκαν καθόλου όταν άκουσαν τον Αντώνη Σαμαρά να τους καταλογίζει ευθέως τη βαρύτατη ευθύνη για το εξής: «Η Ελλάδα πριν από την κρίση είχε απόλυτη ανάγκη μεταρρυθμίσεων. Αλλά δεν μπορούσε ούτε καν να τις αποτολμήσει. Ούτε και τις πιο στοιχειώδεις. Ηταν παγιδευμένη σε αγκυλώσεις, στρεβλώσεις, ιδεοληψίες και εμμονές. Για να το πω με δυο κουβέντες, η Ελλάδα ήταν μια εντελώς ιδιόρρυθμη περίπτωση που τυπικά βρισκόταν στον χώρο των ελευθέρων οικονομιών, ενώ στην πραγματικότητα ήταν βαθύτατα ποτισμένη με κρατισμό». Ομολογούμε ότι μας φαίνεται άκρως παράδοξο να κατηγορεί επί της ουσίας ο νυν πρωθυπουργός τον ακραίο νεοφιλελεύθερο Κ. Μητσοτάκη για... «αγκυλώσεις» και «εμμονές»... «βαθύτατου κρατισμού»!
Το ίδιο φυσικά και για τον Κώστα Καραμανλή, τους ομοϊδεάτες του δηλαδή δεξιούς πρωθυπουργούς της ΝΔ, για να μην αναφερθούμε στους πασόκους Κ. Σημίτη και Γ. Παπανδρέου οι οποίοι πρέπει να μοιάζουν με... «αριστερούς τρομοκράτες» στο μυαλό του Αντώνη Σαμαρά, αν όντως πιστεύει αυτά που είπε! Ολοι αυτοί όμως στηρίζουν μέσα στη Βουλή τον Αντώνη Σαμαρά, με όσους βουλευτές έχουν απομείνει να επηρεάζονται άμεσα ή έμμεσα από τους εν ζωή πρώην πρωθυπουργούς! Γιατί τους επιτίθεται κατ' ουσίαν με τόσο σκληρό τρόπο; Αγνωσται αι βουλαί του. Απάντηση δεν έχουμε. Θα δούμε από τα γεγονότα που θα επακολουθήσουν, αφού στην πολιτική τίποτα δεν είναι τυχαίο. Η ομιλία του πρωθυπουργού ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα για το ιδεολογικοπολιτικό της στίγμα, όχι για αυτά ακριβώς που λέει, μέσω των οποίων όμως αντιλαμβάνεται κανείς τα πραγματικά του «πιστεύω».
Εννοείται ότι αβάσιμα εξιδανικεύει τα επιτεύγματα της κυβέρνησής του, αλλά αυτό είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο. «Τώρα ανοίγουμε τον δρόμο για να μεγαλουργούν οι Ελληνες όχι μόνο στο εξωτερικό, αλλά και στον ίδιο τον τόπο τους!» δήλωσε για παράδειγμα ο πρωθυπουργός, αφήνοντας άφωνους τους πάντες. Οπως και να το κάνουμε, το να ισχυρίζεται κανείς ότι η σημερινή Ελλάδα της φτώχειας και της κοινωνικής ερήμωσης, της δραματικής καταβαράθρωσης του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού της... βρίθει «μεγαλουργημάτων», σίγουρα είναι αδύνατον να γίνει πιστευτό. Τέτοιους ισχυρισμούς προβάλλουν κατά καιρούς όμως όλοι οι πρωθυπουργοί, οπότε κανείς ποτέ δεν τους παίρνει στα σοβαρά.

πηγή 

Η ΔΗΜΑΡ εν τάφω

 

του Γιώργου Δελαστίκ
∆ιαλύεται η ∆ΗΜΑΡ, όπως όλοι περίµεναν µετά το αποτέλεσµα των ευρωεκλογών. Η καταβαράθρωση από το 6,25% των βουλευτικών εκλογών του 2012 στο 1,20% των ευρωεκλογών του 2016 –η απώλεια δηλαδή του… 80% των ψηφοφόρων της µέσα σε µόλις δύο χρόνια!– δεν άφηνε καµιά άλλη επιλογή. Πέραν πάσης αµφιβολίας, συµπάθειας ή αντιπάθειας, η πτώση από το 6% στο 1% σηµατοδοτεί τον πολιτικό θάνατο του κόµµατος αυτού κατ’ απαίτηση των ψηφοφόρων, οι οποίοι πλέον το θεωρούν άχρηστο και περιττό.
Αυτό που δεν κατάλαβε ο Φώτης Κουβέλης και τα στελέχη της ∆ΗΜΑΡ είναι ότι η «Αριστερά της προσκολλήσεως» σε κάθε κυβερνητική εξουσία που εκπροσωπεί το κόµµα τους δεν είχε λόγο ύπαρξης σε συνθήκες οξύτατης οικονοµικής κρίσης. Αριστερές «τσόντες» σαν τη ∆ΗΜΑΡ σε δεξιές κυβερνήσεις σαν αυτή της Ν∆ και του ΠΑΣΟΚ είναι φυσικά χρήσιµες για το σύστηµα σε τέτοιες περιστάσεις, αλλά ταχύτατα καθίστανται άχρηστες και περιττές, καθώς εκµηδενίζεται η απήχησή τους στο λαό. Λειτουργούν σαν καταλύτες που στη συνέχει αποβάλλονται. Αυτό έπαθε η ∆ΗΜΑΡ. Για άλλους λόγους πεθαίνει και το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, όπου ναι µεν µαζί µε τους ελάχιστους φίλους του απολαµβάνουν τη νοµή της εξουσίας, αλλά το 44% στις βουλευτικές εκλογές του 2009 έγινε ήδη… 8% στις ευρωεκλογές, µέσα σε πέντε µόλις χρόνια! Όταν ένα κόµµα εξουσίας επί τριάντα χρόνια µεταβάλλεται σε θλιβερή «τσόντα» ενός άλλου κόµµατος εξουσίας, που κι αυτό αδυνατεί να κερδίσει την παραδοσιακή στη χώρα µας αυτοδυναµία, όπως συµβαίνει σήµερα µε το ΠΑΣΟΚ και τη Ν∆, σηµαίνει ότι έχουµε µπει στη φάση ρύθµισης των λεπτοµερειών της πολιτικής κηδείας και των δύο κοµµάτων.

Ως ανεξάρτητο κόµµα η ∆ΗΜΑΡ δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης πλέον – γι’ αυτό και διαλύεται από µόνη της, χωρίς να συνωµοτεί κάποιος εναντίον της ύπαρξής της. Οι βουλευτές και τα στελέχη της δεξιάς πτέρυγάς της επιχειρούν να προσκολληθούν στα κυβερνητικά κόµµατα, για να πετύχουν την προσωπική πολιτική τους επιβίωση. Όσο για τους βουλευτές και τα στελέχη τής πιο «αριστερής» τάσης της ∆ΗΜΑΡ, αυτοί πλέουν πλησίστιοι προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί δηλαδή που µπορούν όντως να επιβιώσουν ως ακραία δεξιά συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, µε µνηµονιακές περγαµηνές και δράση! Αντικειµενικά, η δεξιά τάση του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή που θα ενισχυθεί µε την προσχώρησή τους, κάτι επιθυµητό από το σύστηµα. Εννοείται ότι κανένα κύρος δεν προσθέτουν στο κόµµα όπου εντάσσονται ή θα ενταχθούν οι βουλευτές της ∆ΗΜΑΡ. Το Ποτάµι, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ ή οποιοδήποτε κόµµα τούς πάρει ξέρει ότι κάνει… «πολιτική φιλανθρωπία» και τους διασώζει ως άτοµα αναφορικά µε το πολιτικό τους µέλλον. Ως «πολιτικοί ζητιάνοι» εντάσσονται στα νέα τους κόµµατα, και φυσικά  οι ηγεσίες τους τους αντιµετωπίζουν µε περιφρόνηση, όσο κι αν υποκρίνονται ότι τους υποδέχονται µε ανοιχτές αγκάλες.

Μόνο κάτι νεόκοπα στην πολιτική «λαµόγια» της ∆ΗΜΑΡ τα οποία ξαφνικά έγιναν βουλευτές από το πολιτικό τίποτα που ήταν και πλέον τους καλαρέσει, που νόµισαν πως βρήκαν το µήνα που τρέφει τους έντεκα υπόλοιπους, έχουν την αυθάδη ηλιθιότητα να θεωρούν ότι τα µνηµονιακά κόµµατα θα σφαχτούν µεταξύ τους για να τους αποκτήσουν! ∆εν πειράζει, ο τόπος θα απαλλαγεί από την πολιτική παρουσία τους χωρίς καµία θλίψη! Είναι τόσο αυτάρεσκα ανόητοι πολιτικά που δεν διδάσκονται τίποτα από τη… χλαπάτσα του Σταύρου Θεοδωράκη στον Φώτη Κουβέλη, όταν ο γέρων ηγέτης της ∆ΗΜΑΡ τού έστειλε επιστολή συµµετοχής σε διάλογο για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς. «Η χώρα δεν µπορεί να σωθεί από µια κάστα προνοµιούχων που σήµερα επιχειρεί µέσα από µια “συντηρητική” κυβέρνηση, “αύριο” από µια “προοδευτική” και “µεθαύριο” από µια “εναλλακτική”. Μια κάστα που µπορεί να χρησιµοποιεί “αριστερά” ή “δεξιά” συνθήµατα, αλλά τελικά το µόνο που την ενδιαφέρει είναι η διατήρηση των προνοµίων της…» απαντά µεταξύ άλλων ο Στ. Θεοδωράκης στον Φ. Κουβέλη. Τον λοιδορεί κι από πάνω γράφοντάς του ότι «ο διάλογος µε αφηρηµένες και γενικές έννοιες […] είναι καλός για τη Βουλή των Εφήβων!». Εν κατακλείδι, τον «πλακώνει και στις καρπαζιές» από πολιτική σκοπιά, καθώς αντί για διάλογο περί της ανασυγκρότησης της Αριστεράς ο Στ. Θεοδωράκης αντιπροτείνει στον Φώτη Κουβέλη να… πάρει σύνταξη για να µας αδειάσει τη γωνιά! «Το πολιτικό προσωπικό της χώρας το οποίο έχει δοκιµαστεί κι έχει αποτύχει θα πρέπει ίσως να σκεφθεί ότι η ανώτερη υπηρεσία που µπορεί να προσφέρει στην κοινωνία είναι η συνταξιοδότησή του» του λέει κατάµουτρα!
Τέτοιο φτύσιµο δεν ξαναέχει φάει δηµόσια ο Φώτης Κουβέλης. Και βέβαια άλλο να τον φτύνει η κυβέρνηση ή η αξιωµατική αντιπολίτευση, άλλο να τον φτύνει ο επικεφαλής του… πέµπτου κόµµατος της Βουλής που πήρε όλο κι όλο 6,61%, ο οποίος έλεγε ότι µε 5% «πας σπίτι σου», ενός κόµµατος δηλαδή που το πέρασε ακόµη και η Χρυσή Αυγή και το ΠΑΣΟΚ του 8%!

πηγή 

Η βαρβαρότητα του Ισραήλ Και Η αχρειότητα των «ίσων αποστάσεων»

 

Η δολοφονική θηριωδία και βομβαρδιστική κακουργία του Ισραήλ σε βάρος τω Παλαιστινίων στη μικρή λωρίδα της Γάζας δεν έχει ιστορικό προηγούμενο…
Τέτοια πολεμική βαρβαρότητα μόνο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (3ο Ράιχ) έχει να γνωρίσει η ανθρωπότητα…
Και ο σημερινός κόσμος του 4ου Ράιχ (ΕΕ-ΗΠΑ) σιωπά σκανδαλωδώς:
Μια σιωπή που σημαίνει υπόθαλψη και ενθάρρυνση της σιωνιστικής κακουργηματικής φρενοβλάβειας…

Αλλά και η «αριστερά» τι πράττει μπροστά σ’ αυτό το φρικώδες έγκλημα του Ισραήλ, μπροστά σ’ αυτήν την ΤΡΑΓΩΔΙΑ των Παλαιστινίων; Απολύτως ΤΙΠΟΤΑ: Ούτε μια κινητοποίηση για το θεαθήναι…

ΑΝΤΙΘΕΤΑ: Για άλλη μια φορά το τερατώδες ΕΓΚΛΗΜΑ των σιωνιστών συγκαλύπτεται και εξωραΐζεται με το ύπουλο τέχνασμα των «ίσων αποστάσεων».

Θεωρούμε σκόπιμο να αναδημοσιεύσουμε ένα παλιό μας κείμενο, γραμμένο τον Ιούνιο του 2010: Το ίδιο ΕΓΚΛΗΜΑ συνεχίζεται, οι ίδιες πρακτικές, τα ίδια δόλια τεχνάσματα συγκάλυψης και εξωραϊσμού της σιωνιστικής βαρβαρότητας.

Το κείμενο βρίσκεται εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4606

Η βαρβαρότητα του Ισραήλ
Και
Η αχρειότητα των «ίσων αποστάσεων»



Γράφαμε τον Ιανουάριο του 2009 στην ενότητα:
«ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ: Χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου»
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=19432#19432

Η απάτη των «ίσων αποστάσεων»

Όσοι δεν μπορούν να υποστηρίξουν ανοικτά την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα του Ισραήλ καταφεύγουν στο γνωστό τέχνασμα των «ίσων αποστάσεων». Αυτό δεν έκαναν όταν η μιλιταριστική θηριωδία του ΝΑΤΟ ισοπέδωνε τη Σερβία και το Ιράκ;
Με τη θεωρία των «ίσων αποστάσεων» επιχειρούν να εξωραΐσουν το κτηνώδες έγκλημα που διαπράττεται σε βάρος των Παλαιστινίων. Η δήθεν αμεροληψία τους είναι σκανδαλωδώς μεροληπτική υπέρ του Ισραήλ. Πρακτικά αποβαίνει υπέρ της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας. Το να ακροβατείς ανάμεσα στη βαρβαρότητα του Ισραήλ και τις απελπισμένες πράξεις βίας των Παλαιστινίων δεν δικαιολογείς μόνο και καθαγιάζεις το σιωνιστικό έγκλημα, αλλά αναπαράγεις και όλα τα ύπουλα ιδεολογήματα του νόμου και της «τάξεως» που είναι επενδυμένα με τη μικροαστική ηθική της «μη βίας».
Αυτή η μικροαστική ηθική ρητορική απλοποιεί τον κόσμου υπό μορφή εξίσωσης καταλύοντας έτσι κάθε διαλεκτική, ταχυδακτυλουργικά αναστρέφοντας την πραγματικότητα. Στη σφαίρα της πολιτικής ενισχύει και νομιμοποιείται το status. Η θεωρία αυτή της Μη-Βίας εκφράζεται με τις εξισώσεις: «Η βία είναι βία», «οι σφαίρες είναι σφαίρες», «ο πόλεμος είναι πόλεμος»
Τι σημαίνουν αυτές οι απλοποιήσεις; Ότι εξισώνεται η καθεστωτική βία εκείνων που θέλουν να διατηρήσουν τις απάνθρωπες σχέσεις του καπιταλισμού με τη βία της επανάστασης που τείνει να καταργήσει αυτές τις σχέσεις. Εξισώνεται η ιμπεριαλιστική βία με τη βία της αντίστασης, η βία του κράτους με τη βία των λαϊκών εξεγέρσεων, η βία της αστυνομίας με τη βία των απεργών και διαδηλωτών. Εξισώνεται ο θάνατος ενός τυράννου με το θάνατο ενός εξεγερμένου σκλάβου, ο θάνατος ενός αγωνιστή με το θάνατο του δημίου του.
Ιδεολογικά, αναπαράγουμε τον πιο γλυκερό ταξικό πατσιφισμό. Είναι σαν να λέμε στους καταπιεσμένους όταν εξεγείρονται: Όχι βία! Δηλαδή όχι βία κατά της βίας! Που σημαίνει αποδοχή της νόμιμης καθεστωτικής βίας. Η θεωρία, λοιπόν, της μη-βίας ενώ δεν εμποδίζει την ιμπεριαλιστική θηριωδία να σκορπάει το θάνατο και τα όργανα καταστολής να σπάνε τα κεφάλια των διαδηλωτών ρίχνει τους πολίτες σε μια παθητικότητα εντελώς ασυμβίβαστη με την αναγκαιότητα του αγώνα τους. Έτσι πρακτικά η γενική και αφηρημένη καταδίκη της βίας αποβαίνει αποκλειστικά κατά της επαναστατικής βίας -δηλαδή του μοναδικού μέσου που μπορεί να ανατρέψει ριζικά όλες της υφιστάμενες μορφές βίας.
Ευτυχώς βεβαίως που η ιστορία δεν ακολουθεί τις σπαραξικάρδιες ηθικολογίες και τους υποκριτικούς θρήνους των «ανθρωπιστών», γιατί θα είχαμε μείνει στην εποχή των σπηλαίων...
Την ίδια απλουστευτική μέθοδο ακολουθούν και οι «ντροπαλοί», αλλά φανεροί υποστηρικτές της ιμπεριαλιστικής θηριωδίας του Ισραήλ. Έτσι με το τέχνασμα αυτό των τυπικών αναλογιών αφαιρείται η ουσία και εξισώνονται τα πρωτεύοντα με τα δευτερεύοντα στοιχεία της πραγματικότητας. Αυτό οδηγεί σε μια στάση «ουδετερότητας» που εκφράζεται με το σύνθημα «να σταματήσει ο πόλεμος». Σύνθημα που εξισώνει την αυτοάμυνα ενός λαού με τη θηριώδη ιμπεριαλιστική επίθεση του αφανισμού του.
Όταν το ιμπεριαλιστικό Ισραήλ επιτίθεται με θηριώδη τρόπο κατά του Παλαιστινιακού λαού, αυτός ο λαός δεν έχει την πολυτέλεια της ουδετερότητας. Θα αμυνθεί με κάθε μέσον και με κομάντος αυτοκτονίας. Και όταν εξισώνεις τη βία αυτή των θυμάτων της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας με την βία και τρομοκρατία του Ισραήλ τότε είσαι (ανεξάρτητα από τις ανθρωπιστικές σου ρητορείες) με το ιμπεριαλιστικό Ισραήλ.
Εδώ διώκεται βάναυσα και δολοφονείται ένας λαός και τα τσιράκια του σιωνισμού μας πιπιλίζουν με τις γλυκερές ανθρωπιστικές ηθικολογίες.



Άς έρθουμε τώρα στην παγκόσμια και εγχώρια υποκρισία μπροστά στην ιμπεριαλιστική θηριωδία του Ισραήλ.

Το ίδιο τέχνασμα των «ίσων αποστάσεων» από όλες τις καθεστωτικές δυνάμεις.

Ας αρχίσουμε με τη βροντώδη υποκρισία του Δρούτσα.

Μας λέει:

«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ καμία δικαιολογία για τη χρήση τέτοιας έκτασης βίας»!

Παραλείπει, στην παρλαπίπα αυτή, να μας διευκρινίσει τούτο:

Ποια «δικαιολογία» θα φαινόταν ικανοποιητική στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών και ποια «έκταση βίας» θα του ήταν αποδεκτή;

Δεν μας διευκρινίζει ακόμα:

Υπάρχει μήπως καμία δικαιολογία για τον αποκλεισμό της Γάζας; Για τους εποικισμούς; Για τις συνεχείς επιθέσεις εναντίον του παλαιστινιακού λαού;

`Η αυτή η «έκταση» βίας είναι αποδεκτή;

Κι αν δεν είναι αποδεκτή τι δουλειά έχουμε να κάνουμε στρατιωτικές ασκήσεις με τη δολοφονική μηχανή που λέγεται «ισραηλινός στρατός»; Τι δουλειά έχουν τα δικά μας πολεμικά πλοία να τους βοηθάνε;

Στην ίδια γραμμή και οι ευαίσθητου ευρωπαίοι.

Μείνανε κι αυτοί «έκπληκτοι» από τη βαρβαρότητα της επίθεσης και τους βγαίνει το ...ανθρωπιστικό τους. Μία από τα ίδια, δηλαδή, με όσα έλεγαν και έκαναν για τις επιθέσεις στο Λίβανο.

Να λοιπόν πώς πονηρά «παίζουν» πάνω στο τέχνασμα απάτης: Των ίσων αποστάσεων…

Βεβαίως, ξέρουν πολύ καλά το τι γίνεται, τι συμφέροντα υποκινούν την ιμπεριαλιστική θηριωδία, το τι παίζεται στην περιοχή (όπως άλλωστε ξέρει και ο μέσος Ελληνας χωρίς να χρειάζεται να είναι ...διεθνολόγος).

ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ το τι είναι το Ισραήλ, ποιοι το «φύτεψαν» στα παλαιστινιακά εδάφη, γιατί το «φύτεψαν», καθώς και τις αιματηρές προβοκάτσιες αυτού του ιμπεριαλιστικού φυλακίου των ΗΠΑ.

ΣΙΩΠΟΥΝ σκανδαλωδώς ΟΛΟΙ πάνω σε αυτά τα ουσιώδη.

Η σιωπή τους και η υποκρισία τους καλύπτεται από τη «θεωρία» των «ίσων αποστάσεων»: Ταύτιση των θυτών με τα θύματα.


Τακτική ίσων αποστάσεων από θύτη και θύματα, τηρεί για μια ακόμα φορά η ελληνική κυβέρνηση απέναντι στη νέα ισραηλινή θηριωδία.

Γ. Παπανδρέου έκανε λόγο για «καταδικαστέα και απαράδεκτα» γεγονότα που «δεν μπορεί να δικαιολογηθούν» αλλά δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στην «ασφάλεια του Ισραήλ και όλης της περιοχής», που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη στο πλαίσιο της «αναζήτησης λύσης στα προβλήματα της περιοχής».

Πεταλωτής: «η κυβέρνηση καταδικάζει τη χρήση βίας» αλλά επιφυλάχθηκε καθώς όπως είπε «για να προβούμε σε οποιαδήποτε ενέργεια, θα πρέπει πρώτα να έχουμε πλήρη εικόνα και επίσημη ενημέρωση».

Μιλάνε για «γεγονότα που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν» (!), για γενική καταδίκη της «βίας» (!), το παίζουν μωρές παρθένες (δεν γνωρίζουν ακόμα) ΚΑΙ τονίζουν ιδιαίτερα την «ασφάλεια του Ισραήλ (της θηριώδους ιμπεριαλιστικής κακουργίας)!!!

Στο μεταξύ, σε τίποτα δεν αμφισβητείται η στρατιωτική συνεργασία Ελλάδας - Ισραήλ, που τελευταία έχει αναβαθμιστεί, καθώς η ελληνική κυβέρνηση, παίζοντας στο παιχνίδι των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, δηλώνει πρόθυμη να συνδράμει στην προετοιμασία της πολεμικής μηχανής του ισραηλινού κράτους, μετά και το μερικό πάγωμα της τουρκοϊσραηλινής στρατιωτικής συνεργασίας.

Να σημειωθεί ότι στην ευρύτερη περιοχή της χτεσινής επίθεσης πλέει η ελληνική κανονιοφόρος «Μαχητής», που συμμετέχει στην επιχείρηση «Unifil», «επιτήρησης» - αποκλεισμού των ακτών του Λιβάνου, η οποία ξεκίνησε υπό τον μανδύα του ΟΗΕ το καλοκαίρι του 2006.

Αντ. Σαμαράς. Αυτός έκανε λόγο για «θλιβερά γεγονότα» αποφεύγοντας ΟΧΙ μόνο να καταδικάσει ευθέως τη νέα σφαγή του ισραηλινού στρατού, αλλά και να εξηγήσει στον ελληνικό λαό τι παίζεται εκεί…

ΛΑ.Ο.Σ. Αυτό ανέφερε ότι «το Ισραήλ έχει χάσει από μακρού το μέτρο. Κάθε φορά, γίνεται και πιο βίαιο» για να προσθέσει κάπως φιλικά πως «όπου τυχόν και αν έχει κάποιο δίκιο, το χάνει από τις όλο και πιο βάναυσες ενέργειές του».

Η αυθάδεια της κουτοπόνηρης απάτης: «έχει χάσει το μέτρο» (αν δεν το είχε χάσει μια χαρά θα ήταν τα πράγματα) ΚΑΙ ταυτόχρονα με το να χάσει το μέτρο χάνει και το τυχόν δίκιο του: ξετσίπωτη αποδοχή ότι έχει και κάποιο δίκιο!!!

ΣΥΡΙΖΑ: καταδικάζει τη «δολοφονική επίθεση της κυβέρνησης του Ισραήλ, το οποίο πρέπει να δώσει λόγο στη διεθνή δικαιοσύνη για το νέο έγκλημά του».

«Διεθνή δικαιοσύνη»: το άντρο του πλανητικού ιμπεριαλισμού και της θηριώδους απάτης. Η Δικαιοσύνη που διώκει και καταδικάζει τους αγωνιστές ως τρομοκράτες!!!

Και αυτοί αυτό-ονομάζονται αριστεροί!!!

Και προσκολλήθηκε και ο Μίκης!!!

ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ… 

πηγή 

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΠΙΔΑ των πολιτών! Αμφισβήτηση των φόρων - Ενδικοφανής προσφυγή

 

 Oι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους.
(Άρθρο 4 του Συντάγματος)

Όλοι όσοι βρίσκονται στην Eλληνική Eπικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους.
(Άρθρο 5 του Συντάγματος)

Kαθένας έχει δικαίωμα στην παροχή έννομης προστασίας από τα δικαστήρια και μπορεί να αναπτύξει σ' αυτά τις απόψεις του για τα δικαιώματα ή συμφέροντά του, όπως νόμος ορίζει.
(Άρθρο 20 του Συντάγματος)

Φόρος είναι η συμμετοχή των πολιτών στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις του καθενός. Και βέβαια, ο συνταγματικός νομοθέτης εννοεί τις πραγματικές και αντικειμενικές δυνάμεις του κάθε πολίτη. Μέσα απ' αυτή την οπτική, φόρος είναι να παίρνεις από την τσέπη όχι από το στόμα του φορολογούμενου. Φόρος είναι να ζητάς από τον φορολογούμενο μέρος από αυτά που έχει και όχι από αυτά που φαντάζεσαι ότι έχει. Φόρος είναι μια υποχρέωση που βαραίνει μόνον όσους μπορούν να δώσουν χωρίς να στερηθούν τα στοιχειώδη: στέγη, τροφή, εκπαίδευση, ιατρικές δαπάνες, ενδυση, ηλεκτρικό ρεύμα και θέρμανση.

Με βάση αυτό το αυτονόητο σκεπτικό που δεν μπορεί κανείς λογικός άνθρωπος να αρνηθεί, το κίνημα πολιτών “Έλληνες Φορολογούμενοι” σε συνεργασία με ομάδα ανεξάρτητων δικηγόρων (υπό τον δικηγόρο κ. Χρήστο Κλειώση), προτείνει συγκεκριμένη στρατηγική απέναντι στη φοροκαταιγίδα που οι ανάλγητοι και -συχνά- ερασιτέχνες νομοθέτες του Υπουργείου Οικονομικών έχουν ετοιμάσει για να εξαθλιώσουν τους ήδη γονατισμένους και οικονομικά πιο αδύναμους συμπολίτες μας.

Είμαστε αποφασισμένοι να στήσουμε ένα χαράκωμα νομιμότητας που θα κινητοποιήσει την κοινωνία να συστρατευθεί σε μια “φορολογική ασπίδα” πάνω από τους αδύναμους υπερφορολογημένους πολίτες. Είμαστε αποφασισμένοι να ξεκαθαρίσουμε επιτέλους τί είναι φόρος και τί κρατική ληστεία.

Εκδίδουμε οδηγίες, διατυπωμένες από έγκριτους νομικούς, ώστε κάθε Έλληνας που νιώθει ότι δεν αντέχει να πληρώσει τους φόρους που του επιβάλλει το αδίστακτο Κράτος χωρίς να στερηθεί στέγη, τροφή, εκπαίδευση, πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα και ένδυση, να μπορεί να αμφισβητήσει το εκκαθαριστικό της εφορίας. Σε αρκετές περιπτώσεις δεν θα χρειάζεται καν δικηγόρος για να προσβάλλει ο υπερφορολογημένος συμπολίτης μας το εκκαθαριστικό της εφορίας. Το κινημά μας, σε συνεργασία με την ομάδα των ακτιβιστών και κοινωνικά ευαίσθητων δικηγόρων που πήραν την πρωτοβουλία, θα μπορέσει να τους κατευθύνει προς την κατεύθυνση αυτή.

Άλλωστε η κοινωνία, χάρη στον νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, είναι ήδη εκπαιδευμένη για μια τέτοια αντίδραση. Όπως ακριβώς χιλιάδες συμπολίτες μας στα Ειρηνοδικεία αμφισβητούν την δυνατότητα τους να ανταποκριθούν στα βάρη των δανείων, επικαλούμενοι μόνο την πραγματική τους οικονομική ένδεια, έτσι θα προτείνουμε στα υπερφορολογημένα νοικοκυριά να απευθυνθούν στους Διοικητικούς Δικαστές ώστε να τους θέσουν το ερώτημα: «Με αυτά που έχω στην διάθεσή μου σαν εισόδημα και δεν σας τα κρύβω μπορώ να πληρώσω φόρο και να μην στερηθώ την στέγη, το ρεύμα ή την τροφή της οικογένειάς μου;»

Πρέπει πλέον η κοινωνία να φέρει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς των οικονομικά αδύναμων νοικοκυριών μπροστά στους Δικαστές ώστε να μάθουμε τελικά ποιοι δικάζουν; Έλληνες ή φερέφωνα των δανειστών, που θα απαιτήσουν από εξαθλιωμένα νοικοκυριά να απαρνηθούν βασικές βιοτικές ανάγκες τους, ώστε να βρουν τα χρήματα για να πληρώσουν φόρους που αντιστοιχούν σε πρόχειρους και έωλους υπολογισμούς που έκαναν κάποιοι καλοβαλμένοι γραφειοκράτες από τους υπολογιστές των υπουργείων τους, λαμβάνοντας υπ’ όψιν μόνο αριθμούς και τροϊκανές εντολές;

Και σε αυτό το σημείο θα είμαστε σαφείς: Σεβόμαστε νόμους που σέβονται την λογική και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Όλα τα άλλα είναι λόγια γραμμένα σε ΦΕΚ.

Όμως, πώς θα δεσμευθεί ο πολύτεκνος από ένα νόμο που τον υποχρεώνει να πληρώσει φόρο, όταν τα χρήματα αυτά τα προορίζει για τρόφιμα των παιδιών του, με μόνη αιτιολογία “να βγει η Ελλάδα στις αγορές”;

Πώς θα δεσμευθεί ο νεφροπαθής ή ο καρκινοπαθής από νόμο που τον υποχρεώνει να στερηθεί ποσά που έχει ανάγκη για να πληρώσει τους γιατρούς και τα νοσοκομεία και να τα δώσει στον διάδοχο του κου Στουρνάρα ;

Πώς θα δεσμευθεί νομικά ο κάθε άνεργος που πέρσι είχε δουλειά και εισόδημα, να αφήσει απλήρωτο τον λογαριασμό της ΔΕΗ και να μείνει χωρίς ρεύμα για να μας πουν “μπράβο” οι Ευρωπαίοι εταίροι (και δανειστές);

Πρέπει όλοι μας να δούμε με καθαρή ματιά τί κράτος και τί νομοθέτη έχουμε απέναντί μας, αλλά και να καταλάβουμε ότι οι νόμοι εκφράζουν έναν λαό μόνο στον βαθμό που ο λαός δεν τους καταργεί με την στάση του αμφισβητώντας τους με κάθε νόμιμο μέσο.

Έλληνα πολίτη, που σε έχουν εξαντλήσει τα μέτρα και οι φόροι και έχεις περάσει τα όρια της απόγνωσης, πρόσεξε το “εκκαθαριστικό” που θα παραλάβεις ηλεκτρονικά αμέσως μετά την υποβολή της δήλωσης: Έχεις 30 ημέρες για να καταθέσεις “ενδικοφανή προσφυγή” στην οποία θα εκθέτεις την περιουσιακή σου κατάσταση, τα εισοδήματα και γενικά όλα τα οικονομικά ή και άλλα (π.χ υγείας) προβλήματα ενώπιον του Διοικητικού Δικαστή.
Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα υπάρξει έλληνας Δικαστής ο οποίος “στο όνομα του Ελληνικού Λαού” θα επιλέξει να εφαρμόσει -στη δική σου περίπτωση- το νόμο του Στουρνάρα, και θα σε εξαναγκάσει να στερηθείς τα στοιχειώδη όπως το νοίκι, την τροφή, θέρμανση ή τη χρήση ηλεκτρικού ρεύματος.

Η εξαθλίωση των υπερφορολογημένων νοικοκυριών δεν είναι οικονομική πολιτική αλλά πρόλογος γενοκτονίας. Το κίνημα πολιτών “ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ”, δεν πρόκειται να μείνει με σταυρωμένα χέρια. Θα παλέψουμε και θα αμφισβητήσουμε την άδικη και την υπερβολική φορολόγηση. Με βάση τη λογική και το νόμο.
Ας δούμε όμως με ποιούς τρόπους και για ποιούς λόγους μπορούμε να αμφισβητήσουμε την υπερφορολόγηση των αδύναμων οικονομικά νοικοκυριών.

Το αφορολόγητο όριο ως τεκμήριο φοροδοτικής ικανότητας

Ως “αφορολόγητο” χαρακτηρίζεται το εισόδημα που ο νομοθέτης έχει κρίνει ως αρκετά ισχνό για να το απαλλάξει από την συνταγματική υποχρέωση καταβολής φόρου, αφού η φορολογική υποχρέωση εξαρτάται, σύμφωνα με το Σύνταγμα, από τις οικονομικές δυνάμεις κάθε φορολογούμενου, οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις είναι τόσο αδύναμες ώστε να δικαιούνται να μην φορολογηθούν, αφού η φορολόγησή τους θέτει σε κίνδυνο άλλα αγαθά που το Κράτος, με βάση το Σύνταγμα, έχει την υποχρέωση να προστατεύει (τη ζωή, την υγεία, την αξιοπρέπεια, την εκπαίδευση κλπ).

Κατά συνέπεια, από την μη υπέρβαση του αφορολόγητου ορίου τεκμαίρεται ότι δεν υφίσταται φοροδοτική ικανότητα. Έτσι το Κράτος κάνει μια διάκριση μεταξύ των νοικοκυριών που έχουν την οικονομική δυνατότητα να καταβάλλουν φόρο και των νοικοκυριών που δε μπορούν να καταβάλλουν, χωρίς να εξαθλιωθούν οικονομικά.

Ουσιαστικά το αφορολόγητο όριο είναι το πρωταρχικό τεκμήριο φοροδοτικής ικανότητας (με μία άλλη οπτική, το όριο αυτό προσδιορίζεται από το “όριο φτώχειας” όπως υπολογίζεται κάθε χρόνο από τη Στατιστική Υπηρεσία): όποιος το ξεπερνά θεωρείται ότι αντέχει να υποστεί οικονομική θυσία υπέρ του κοινωνικού συνόλου (και του κρατικού προϋπολογισμού). Όποιος δεν αντέχει αυτή την οικονομική θυσία, απαλλάσσεται.

Όμως, όπως όλα τα τεκμήρια, έτσι και αυτό το τεκμήριο ύπαρξης φοροδοτικής ικανότητας δεν μπορεί παρά να είναι μαχητό, δηλαδή να υπάρχει δυνατότητα ανταπόδειξης από τον θιγόμενο φορολογούμενο, διαφορετικά είναι αντισυνταγματικό, μια και τα αμάχητα τεκμήρια απαγορεύονται.

Πράγματι, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο ένας φορολογούμενος του οποίου το ετήσιο εισόδημα ξεπερνά το όριο του αφορολόγητου εισοδήματος να στερείται φοροδοτικής ικανότητας για λόγους που δεν έχουν προβλεφθεί από τον φορολογικό νομοθέτη και να κριθεί δικαστικά ότι το συγκεκριμένο νοικοκυριό, παρά το γράμμα του νόμου, θα πρέπει να απαλλαγεί του φόρου λόγω πραγματικής οικονομικής ένδειας που αναιρεί την φοροδοτική του ικανότητα. Με άλλα λόγια, εάν ένας φορολογούμενος μπορεί να αποδείξει ότι, με βάση τα εισοδήματά του (τα πραγματικά και όχι αυτά που οι διοικητικές αρχές υπολογίζουν με βάση τα τεκμήρια) δε μπορεί να καλύψει (ή καλύπτει οριακά) τις βασικές του ανάγκες διαβίωσης, τότε δεν έχει την υποχρέωση να πληρώσει φόρο.

Ο κάθε φορολογούμενος έχει διάστημα μόλις 30 ημερών από την ημέρα που κατέθεσε ηλεκτρονικά τη δήλωσή του. Από την ημέρα της κατάθεσης, θεωρείται ότι παρέλαβε το εκκαθαριστικό του και αρχίζουν να μετρούν οι προθεσμίες. Συνεπώς, αν κάποιος θέλει να παλέψει την άδικη φορολογία και αν κρίνει ότι πληροί τα κριτήρια για να απαλλαγεί από τον φόρο που του έχει επιβληθεί, πρέπει να δράσει άμεσα!

Το κίνημα πολιτών “Έλληνες Φορολογούμενοι” θα καταβάλει κάθε προσπάθεια για να συμπαρασταθεί νομικά σε πολίτες που θα απευθυνούν προς αυτό. Για το λόγο αυτό, χρειαζόμαστε και τη δική σας βοήθεια. Χρειαζόμαστε περισσότερους εθελοντές δικηγόρους, αλλά και και άλλα άτομα για να βοηθήσουμε όσο το δυνατό περισσότερους συμπολίτες μας!

Δείτε το νομικό σκεπτικό της δράσης μας (αναρτήθηκε στις 10/7/2014)

Δείτε τί είναι η “ενδικοφανής προσφυγή” (συχνές ερωτήσεις – απαντήσεις)

Ενδικοφανής προσφυγή - Τί προβλέπει ο νόμος 4174/2013

Χρησιμοποιείστε το “υπόδειγμα προσφυγής”

Επικοινωνήστε με τους “Έλληνες Φορολογούμενους”

πηγή 

40άρηδες πτυχιούχοι γίνονται αγρότες

 

Η κρίση σπρώχνει τους νέους στα χωράφια.  Μπροστά, η ζωή στην επαρχία, ένα πατρικό σπίτι και διαθέσιμη γη που μένει ανεκμετάλλευτη. Πίσω, η αγχωτική καθημερινότητα της πόλης, η ανεργία και οι λογαριασμοί που γίνονται βουνό. Στο δίλημμα, όπου η απάντηση φαντάζει εύκολη- αν και η πραγματικότητα είναι δύσκολη- αρκετοί νέοι έκαναν το βήμα προς τα εμπρός. Και το τελευταίο διάστημα ολοένα και περισσότεροι 40άρηδες γίνονται αγρότες, εξαιτίας της κρίσης.

Η στροφή προς τον γεωργικό τομέα που καταγράφεται στην Ελλάδα είναι μικρή, αλλά ευδιάκριτη και ερμηνεύεται ως ένα φαινόμενο της οικονομικής κρίσης που «χτύπησε» τα αστικά κέντρα. Ετσι, νέοι άνθρωποι μπαίνουν στον τομέα, αντιμετωπίζοντας βέβαια μεγάλες δυσκολίες, αλλάζοντας όμως ταυτόχρονα αισθητά τη ζωή τους.

Μετά από δεκαετίες υποχώρησης, τα τέλη του 2013 για δεύτερη φορά ύστερα από το 2010 καταγράφηκε μικρή αύξηση στον αριθμό των αγροτών. Συγκεκριμένα, από τους 485.500 απασχολούμενους το τέλος του 2012, ένα χρόνο αργότερα ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 493.900 αγρότες. Τα στοιχεία ακούγονται- και είναι- αρκετά μικρά, αν τα συγκρίνει κανείς με τους 1.083.000 Ελληνες αγρότες του 1981, αλλά ο συγκεκριμένος αριθμός ολοένα και μειωνόταν στις δεκαετίες που ακολούθησαν.

Ο νέος αγρότης προέρχεται από τα αστικά κέντρα, είναι σε μεγάλο ποσοστό πτυχιούχος ΑΕΙ ή ΤΕΙ, αλλά και αρκετά νεότερος σε σύγκριση με το παρελθόν. Αυτό το προφίλ σκιαγραφεί η έρευνα εργατικού δυναμικού που έκαναν οι καθηγητές του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Χαράλαμπος Κασίμης και Σταύρος Ζωγραφάκης.

Συγκεκριμένα, από εκείνους που στράφηκαν στη γεωργία, το 37% προέρχεται από την Αθήνα, το 8% από την υπόλοιπη Αττική, το 9% από την Κεντρική Μακεδονία, το 7% από τη Θεσσαλία και το 7% από τη Στερεά Ελλάδα.

 Πριν στραφούν σε αυτό τον τομέα, το 54% απασχολούνταν στο εμπόριο, την αναψυχή και τον ιδιωτικό τομέα, το 29% στο δημόσιο, το 4% στις κατασκευές ενώ το 28% δεν είχε εργαστεί την προηγούμενη χρονιά γιατί ήταν άνεργοι, μαθητές ή φοιτητές, στρατιώτες.  Ακόμη, οι νεοεισερχόμενοι έχουν μέσο όρο ηλικίας 41,7 χρόνια- έναντι του 47,3 των παλιότερων αγροτών- και είναι μορφωμένοι. Ο ένας στους τρεις έχει πτυχίο από ΑΕΙ ή ΤΕΙ, ένας στους δέκα έχει πάρει μεταπτυχιακό και το 47% απόφοιτοι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Η κρίση σπρώχνει τους νέους στα χωράφια.  Μπροστά, η ζωή στην επαρχία, ένα πατρικό σπίτι και διαθέσιμη γη που μένει ανεκμετάλλευτη. Πίσω, η αγχωτική καθημερινότητα της πόλης, η ανεργία και οι λογαριασμοί που γίνονται βουνό. Στο δίλημμα, όπου η απάντηση φαντάζει εύκολη- αν και η πραγματικότητα είναι δύσκολη- αρκετοί νέοι έκαναν το βήμα προς τα εμπρός. Και το τελευταίο διάστημα ολοένα και περισσότεροι 40άρηδες γίνονται αγρότες, εξαιτίας της κρίσης.

Η στροφή προς τον γεωργικό τομέα που καταγράφεται στην Ελλάδα είναι μικρή, αλλά ευδιάκριτη και ερμηνεύεται ως ένα φαινόμενο της οικονομικής κρίσης που «χτύπησε» τα αστικά κέντρα. Ετσι, νέοι άνθρωποι μπαίνουν στον τομέα, αντιμετωπίζοντας βέβαια μεγάλες δυσκολίες, αλλάζοντας όμως ταυτόχρονα αισθητά τη ζωή τους.

Μετά από δεκαετίες υποχώρησης, τα τέλη του 2013 για δεύτερη φορά ύστερα από το 2010 καταγράφηκε μικρή αύξηση στον αριθμό των αγροτών. Συγκεκριμένα, από τους 485.500 απασχολούμενους το τέλος του 2012, ένα χρόνο αργότερα ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 493.900 αγρότες. Τα στοιχεία ακούγονται- και είναι- αρκετά μικρά, αν τα συγκρίνει κανείς με τους 1.083.000 Ελληνες αγρότες του 1981, αλλά ο συγκεκριμένος αριθμός ολοένα και μειωνόταν στις δεκαετίες που ακολούθησαν.

Ο νέος αγρότης προέρχεται από τα αστικά κέντρα, είναι σε μεγάλο ποσοστό πτυχιούχος ΑΕΙ ή ΤΕΙ, αλλά και αρκετά νεότερος σε σύγκριση με το παρελθόν. Αυτό το προφίλ σκιαγραφεί η έρευνα εργατικού δυναμικού που έκαναν οι καθηγητές του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Χαράλαμπος Κασίμης και Σταύρος Ζωγραφάκης.

Συγκεκριμένα, από εκείνους που στράφηκαν στη γεωργία, το 37% προέρχεται από την Αθήνα, το 8% από την υπόλοιπη Αττική, το 9% από την Κεντρική Μακεδονία, το 7% από τη Θεσσαλία και το 7% από τη Στερεά Ελλάδα.

 Πριν στραφούν σε αυτό τον τομέα, το 54% απασχολούνταν στο εμπόριο, την αναψυχή και τον ιδιωτικό τομέα, το 29% στο δημόσιο, το 4% στις κατασκευές ενώ το 28% δεν είχε εργαστεί την προηγούμενη χρονιά γιατί ήταν άνεργοι, μαθητές ή φοιτητές, στρατιώτες.  Ακόμη, οι νεοεισερχόμενοι έχουν μέσο όρο ηλικίας 41,7 χρόνια- έναντι του 47,3 των παλιότερων αγροτών- και είναι μορφωμένοι. Ο ένας στους τρεις έχει πτυχίο από ΑΕΙ ή ΤΕΙ, ένας στους δέκα έχει πάρει μεταπτυχιακό και το 47% απόφοιτοι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

πηγή 

Φορολογικές δηλώσεις 2014: Βαριά πρόστιμα για όσους δεν πρόλαβαν!

 

Σήμερα λήγει η προθεσμία για την κατάθεση των δηλώσεων – Δείτε τις ποινές για τους εκπρόθεσμους.

Όποιος πρόλαβε, πρόλαβε... Τώρα αρχίζουν τα πρόστιμα και όπως φαίνεται θα είναι τσουχτερά. Ο λόγος για την κατάθεση των φορολογικών δηλώσεων που λήγει σήμερα κι όπως προκύπτει από τις διαρροές του υπουργείου Οικονομικών δεν πρόκειται να δοθεί καμία επιπλέον παράταση για όσους δεν κατέθεσαν τις δηλώσεις.

Τα πρόστιμα θα είναι βαριά και αφορούν την απώλεια της μείωσης φόρου και της έκπτωσης των αποδείξεων.
Μάλιστα, εάν από την εκπρόθεσμη δήλωση προκύπτει ποσό φόρου προς πληρωμή, το ποσό αυτό θα πρέπει να καταβληθεί με προσαύξηση 1% για κάθε μήνα καθυστέρησης υποβολής της δήλωσης.
Μέχρι την Παρασκευή το βράδυ είχαν υποβληθεί 5.450.000 δηλώσεις σε σύνολο περίπου 5.700.000 δηλώσεων.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του υπουργείου Οικονομικών, εκτιμάται ότι το Σαββατοκύριακο υποβλήθηκαν άλλες 100.000 φορολογικές δηλώσεις μέσω του TAXIS net και σήμερα τελευταία μέρα της προθεσμίας θα ολοκληρωθεί η κανονικά η διαδικασία υποβολής των δηλώσεων.
Oι φορολογικές ποινές για την εκπρόθεσμη δήλωση είναι οι εξής:

Χάνετε τη μείωση φόρου

Θα χάσετε το δικαίωμα μείωσης του φόρου που αναλογεί στο συνολικό εισόδημά σας, κατά ποσοστό 10% συγκεκριμένων προσωπικών δαπανών που τυχόν δηλώσατε ότι πραγματοποιήσατε το 2012.

Δηλαδή δεν θα αναγνωριστεί για έκπτωση από το φόρο εισοδήματος ποσοστό 10% των ετησίων δαπανών σας για ενοίκια κύριας κατοικίας, ενοίκια παιδιών που σπουδάζουν, δίδακτρα φροντιστηρίων και μαθημάτων, ασφάλιστρα ζωής, τόκους στεγαστικού δανείου πρώτης κατοικίας, έξοδα ιατρικής και νοσοκομειακής περίθαλψης και δωρεές χρηματικών ποσών.

Ορισμένες από τις εκπτώσεις αυτές βεβαίως δεν χορηγούνται πλέον στο ακέραιο καθώς προβλέπονται πολύ χαμηλά πλαφόν στα ποσά που μπορούν να αφαιρεθούν από τον φόρο. Για παράδειγμα η έκπτωση του 10% των ενοικίων περιορίζεται πλέον μέχρι του ποσού των 100 ευρώ.

Η έκπτωση φόρου λόγω των ασφαλίστρων ζωής δεν μπορεί να υπερβεί τα 120 ευρώ για κάθε φορολογούμενο. Η μείωση φόρου λόγω καταβολής διδάκτρων δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη των 100 ευρώ για κάθε μέλος της οικογένειας του φορολογούμενου, για το οποίο καταβλήθηκαν τα δίδακτρα.

Ορισμένες άλλες όμως, όπως τα έξοδα για ιατρική και νοσοκομειακή περίθαλψη και η δαπάνη για την καταβολή διατροφής στη σύζυγο ή στον σύζυγο έχουν πολύ υψηλά ανώτατα όρια, τα οποία ανέρχονται σε 3.000 ευρώ και 1.500 ευρώ αντίστοιχα. Συνεπώς, η συνολική μείωση φόρου που μπορεί να προκύψει από την αναγνώριση των δαπανών αυτών δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητη και η απώλεια όλων αυτών των μειώσεων φόρου λόγω της υποβολής εκπρόθεσμης δήλωσης μπορεί να σας κοστίσει πανάκριβα, δηλαδή μπορεί να έχει ως συνέπεια να πληρώσετε επιπλέον φόρους πολλών εκατοντάδων ή ακόμη και χιλιάδων ευρώ.

Χάνετε και την έκπτωση των αποδείξεωνΔεν θα αναγνωριστούν οι αποδείξεις λιανικής πώλησης ή παροχής υπηρεσιών που μαζέψατε το 2012, δηλαδή η αξία τους (την οποία αναγράψατε στον κωδικό 049 του πίνακα 7 της δήλωσης) δεν θα υπολογιστεί ως καλύπτουσα το 25% του ετησίου εισοδήματός σας! Αυτό θα έχει ως συνέπεια να επιβαρυνθείτε με επιπλέον φόρο 10% επί του 25% του ετησίου εισοδήματός σας, δηλαδή με πρόσθετο φόρο 2,5% επί του εισοδήματός σας.

Προσαύξηση 1% για κάθε μήνα

Εάν από την εκπρόθεσμη δήλωση προκύπτει ποσό φόρου προς πληρωμή, το ποσό αυτό θα πρέπει να καταβληθεί με προσαύξηση 1% για κάθε μήνα καθυστέρησης υποβολής της δήλωσης.

Εάν πάντως από την εκπρόθεσμη δήλωση δεν προκύπτει φόρος ή προκύπτει επιστροφή φόρου (παρά τις πρόσθετες επιβαρύνσεις λόγω απώλειας των δικαιωμάτων έκπτωσης δαπανών και αναγνώρισης των αποδείξεων), τότε προβλέπεται η επιβολή ενός αυτοτελούς προστίμου, από 117 έως 1.170 ευρώ.

Συνήθως, σε τέτοιες λίγες περιπτώσεις, βεβαιώνεται το ελάχιστο πρόστιμο των 117 ευρώ, το οποίο στη συνέχεια, με τον «συμβιβασμό» που επέρχεται με την Εφορία, πέφτει στο 1/3 δηλαδή περιορίζεται στα 39 ευρώ..

Η παράταση για την υποβολή των φορολογικών δηλώσεων επηρέασε τις προθεσμίες υποβολής και άλλων δηλώσεων:

- Των εμπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων Ε1 (για διορθώσεις χωρίς πρόστιμα)

- Των τροποποιητικών δηλώσεων για τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων. Οι φορολογούμενοι θα έχουν τη δυνατότητα να προχωρήσουν σε διορθώσεις χωρίς πρόστιμα στις δηλώσεις και στα εκκαθαριστικά του ΕΝΦΙΑ.

- Των δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης (πόθεν έσχες). Για φέτος θα υπάρχει περιθώριο να υποβάλουν το πόθεν έσχες έως και τρεις μήνες μετά τη λήξη της περιόδου υποβολής των δηλώσεων Ε1.

 

πηγή 

Ο Υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος για την θέσπιση επιπλέον μοριοδότησης για τους αναπληρωτές και τους αιτούντες μετάθεση σε ακρτικές περιοχές

Απόσπασμα συνέντευξης Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων Ανδρέα Λοβέρδου στον ραδιοφωνικό σταθμό Alpha (11/07/2014)

Για την θέσπιση της εντοπιότητας στις αναπληρώσεις αρχικά και κατόπιν στις μεταθέσεις των δασκάλων και των καθηγητών για ακριτικές περιοχές: «Για τις ακριτικές περιοχές, δυσπρόσιτες περιοχές ορεινών όγκων, για τις νησιωτικές περιοχές με τα πολλά προβλήματα που και το Σύνταγμα και για τα δύο, το άρθρο 101, μας λέει να πάρουμε ειδικά μέτρα, θα επαναφέρουμε το θεσμό της εντοπιότητας σε λίγες μέρες. Αυτό θα αφορά τους αναπληρωτές καθηγητές και από του χρόνου όλους.

Δηλαδή, όταν κάποιος έχει εντοπιότητα, όταν θέλει κάποιος από τη Σάμο να πάει να διδάξει στο Αγαθονήσι που δεν πάει κανένας άλλος, να προηγείται στην επιλογή του ακόμη κι αν υπολείπεται σε μόρια. Όποιος πηγαίνει με δική του διάθεση σε κάποιο από τα μέρη αυτά που προείπαμε δηλαδή να παίρνει επιπλέον μόρια. Διότι ξέρετε τι γίνεται; Έγινε τα προηγούμενα χρόνια η προσπάθεια όταν κάποιος αποσπάται, έχουμε συχνό φαινόμενο αποσπάσεων, να φεύγει μόνο όταν έρχεται ο αναπληρωτής του. Αυτό το παρέκαμψαν με επαπειλούμενες εγκυμοσύνες, με άδειες άνευ αποδοχών.

Κατάληξη; Ήμουν στη Χάλκη προχθές, με βοήθησε ο κ. Αβραμόπουλος με ένα ελικόπτερο του Στρατού και επισκέφθηκα πάρα πολλά νησιά για μια ώρα στο καθένα πήγαινα, στη Χάλκη λοιπόν από ό,τι επικοινωνήσαμε και με τον κ. Πρωθυπουργό, πέρσι έκαναν τα παιδιά ενάμιση μήνα κατάληψη για να πάει ένας καθηγητής.

Και έκανε αυτό το μικρό νησί κατάληψη. Αυτό το μικρό νησί με τους 300 κατοίκους που λένε ότι «αν δεν έχουμε ιατρική και εκπαιδευτική υπηρεσία εδώ, θα γίνει βραχονησίδα το νησί». Μου έλεγαν οι άνθρωποι ότι έκαναν τα παιδάκια τους ενάμιση μήνα κατάληψη για να έρθουν δάσκαλοι. Αυτό, θα το καλύψουμε μόνο όταν δεν αναγκάζουμε κάποιον από την Κομοτηνή να πάει στο Αγαθονήσι. Θα δώσουμε κίνητρο στους ανθρώπους της περιοχής. Στους κοντινούς, ή σε αυτούς που θέλουν να μετοικήσουν μεν, αλλά να πάρουν πάρα πολλά μόρια για να διεκδικήσουν οργανική θέση.

Για την επίσκεψη στο Άγιον Όρος: «Η Αθωνιάδα Σχολή είναι το πρώτο θέμα που έχουν. Είναι ίδιο με αυτό που είχε και το Αιγαίο και όλες οι ορεινές περιοχές. Δεν πάνε οι αναπληρωτές καθηγητές στην ώρα τους. Γενάρη μήνα πέρσι δεν είχαν αναπληρωτή καθηγητή στη Φυσική. Παιδιά έφευγαν από τη Σχολή, ίδια προβλήματα έχουμε και εδώ και θα τα αντιμετωπίσουμε με τον ίδιο τρόπο».