Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

Το "PLAN B" ...του Θεού

Α. Οι κυβερνώντες, όχι ευτυχώς όλοι, στερημένοι λόγω συνειδητής και «αθεράπευτης» αθεϊας, της θείας βοηθείας, πληρώνουν, από την οργή του Θεού και το θείο θέλημα, τις επιλογές τους.

Και τούτο, διότι ψήφισαν το νομοσχέδιο για την ισλαμοποίηση της Ελλάδος, με την χαλαρή επίδοση της ιθαγένειας σε όλους, και κυρίως με τη διάτρητη φύλαξη των θαλασσίων συνόρων μας, από όπου καθημερινά 2000 παράνομοι μετανάστες, και στην καλύτερη, πρόσφυγες, εγκαταλείπονται «ελαφρά τη καρδία» στο κέντρο της Ελλάδος, στην Ομόνοια. Οπωσδήποτε, δεν είμαστε σίγουροι ότι ο Θεός το θέλει αυτό και θέλει να χαθεί τόσο άδοξα αυτός ο τόπος και ο ελληνορθόδοξος τρόπος ζωής και να γίνουν οι χριστιανοί μειονότητα μέσα στο σπίτι τους, συγχρόνως δε να ρθεί και δω το ισλαμικό χαλιφάτο και ο νόμος της σαρία.
Το δεύτερο που έκαναν οι κυβερνώντες και είναι «ύβρις», δηλαδή αλαζονεία, είναι ότι από μόνοι τους ξεχώρισαν τον εαυτό τους από την ευλογία της Εκκλησίας και του Θεού κατά την ορκωμοσία της νέας Κυβέρνησης αρνούμενοι έστω να ασπασθούν τον Τίμιο Σταυρό και το Ευαγγέλιο, αν δεν ήθελαν τελικά να ορκισθούν. Ο Χριστός το είπε «χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν». Μάλιστα δε, έχουν, καθώς φαίνεται, στο πίσω μέρος του μυαλού τους τον χωρισμό Εκκλησίας και κράτους, έτσι ώστε να γίνει το επίσημο ελληνικό και ορθόδοξο επί αιώνες κράτος μας λαϊκό και άθεο. Θέλει όμως ο Θεός να σβήσει αυτό το φως που άναψε στην Πνύκα ο απόστολος Παύλος και κράτησαν οι Έλληνες αναμμένο 1000 χρόνια στη Βυζαντινή αυτοκρατορία και 500 χρόνια στην Τουρκοκρατία;
Και το τρίτο, το χειρότερο, είναι που ψήφισαν το νομοσχέδιο, μάλλον το υπέβαλαν, περί του συμφώνου συμβιώσεως των ομοφύλων ζευγαριών. Αυτή τη βόμβα μεγατόνων που έβαλαν βαπτισμένα παιδιά της Εκκλησίας στα θεμέλια της ελληνικής οικογένειας και κοινωνίας, δεν θα την προσπεράσει έτσι ο Θεός και ασφαλώς δεν θα αφήσει, όσο άθεοι, κι αν είναι, να διαπράξουν τέτοιο διεστραμμένο ανοσιούργημα και να χάσουν την αθάνατη ψυχή τους παρασέρνοντας και άλλους μαζί τους. Θα τους σταματήσει.
Η πίεση που δέχονται αυτές τις μέρες, θα τους κάνει, αν είναι έξυπνοι και καλοδιάθετοι, να γίνουν πιο ταπεινοί και συγκρατημένοι, γιατί αυτή η χώρα δεν είναι αμπέλι και χωράφι κανενός, που θέλει να κάνει το κομμάτι του, αλλά «γεώργιον Κυρίου»,  Περιβόλι της Παναγίας και σπίτι των Ηρώων και των Αγίων μας.
Β. Από την άλλη μεριά όμως, «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Με όλη αυτή την ιστορία με την ΕΕ πιθανόν, όχι ο Πρωθυπουργός ή κάποιοι άλλοι, μπορεί να έχουν «Σχέδιο Β΄», αλλά ο ίδιος ο Θεός. Η θητεία μας στην Ευρώπη όλα αυτά τα χρόνια πως αποτιμάται; Δυστυχώς ακόμη και πνευματικοί ηγέτες βλέπουν τα πράγματα μόνο οικονομικά. Μάλιστα τα βλέπουν και στραβά οικονομικά. Χάσαμε τα πάντα: αγροτική οικονομία, πρωτογενή παραγωγή, οικονομική αυτονομία, εθνική κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα. Ναι, με την Ευρώπη και μέσα στην Ευρώπη! Ούτε οικονομικά μας προστάτεψε η Ευρώπη, ούτε εθνικά διασφάλισε τα σύνορά μας – είδαμε και τι έκανε σε Σερβία και Ρωσία – ούτε από τους γείτονες μας γλύτωσε ούτε στο μεταναστευτικό μας διευκόλυνε και μέσα στην Ευρώπη όντας υποστήκαμε τόσες ταπεινώσεις και δεχόμαστε τόσες απειλές.
Αλλά δεν είναι μόνο η οικονομική ανάλυση, που έχει τόση σημασία. Είναι η πνευματική ανάλυση. Όλα αυτά τα χρόνια η Ευρώπη φαλκίδευσε την προσωπική ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, έβγαλε τον χριστιανισμό από τη Συνταγματική της Συνθήκη, υιοθέτησε σε ευρύτατες περιοχές τον ισλαμικό νόμο, ανέβασε στο Έβερεστ τα δικαιώματα των μειονοτήτων συχνά σε βάρος της πλειοψηφίας, εψήφισε τη  ομοφυλοφιλία και κατάργησε την παραδοσιακή οικογένεια, αγνοεί επιδεικτικά και μεροληπτικά τα δικά μας ολοκαυτώματα, κατάργησε τις Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις, τη δημόσια εμφάνιση των χριστιανικών θρησκευτικών συμβόλων, την Κυριακή αργία, χάριν των μουσουλμάνων ασφαλώς,  και έφτασε σε ακρότητες στα ήθη μέσα στις χριστιανικές ομολογίες της (γάμος και χειροτονία ομοφυλοφίλων θρησκευτικών λειτουργών της, κόμματα παιδοφίλων και κτηνοβατών). Κι όλα αυτά έρχονται και αναμένονται και τη χώρα μας με ευρωπαϊκές οδηγίες.
Ασφαλώς και δεν θάναι μάλλον μέσα στο πρόγραμμα του Θεού ο αποχριστιανισμός μας εξαιτίας και χάριν της Ευρώπης! «Μάλλον» δεν θέλει ο Θεός «πάση θυσία» να μείνουμε Ευρώπη, αλλά και να γίνουμε Ευρώπη. Πρέπει να κρατήσουμε την ταυτότητά μας και χάριν της Ευρώπης. Εμείς δεν είμαστε ούτε δυτικοί, αλλά ούτε και ανατολίτες. Είμαστε Φως και Ήλιος σε Δύση και Ανατολή.
Γ. Πήγαμε πολλές φορές στη Δύση στο παρελθόν για βοήθεια… «Δεν είν΄ εύκολες αι θύρες, όταν η χρεία τες κουρταλή» (+ Δ. Σολωμός, Εθνικός Ύμνος). Τη μια ζητούσαν να φιλήσουμε την παντόφλα του πάπα και την άλλη μας έκλεισαν με την αντιβασιλεία του Όθωνος 400 μοναστήρια και ήθελαν στο Σύνταγμα της Πρώτης Ελλάδος μετά την Απελευθέρωση να παίξουν στα ζάρια την Ορθοδοξία μας και να την  θέσουν «εν αμφιβόλω». Τώρα αγανακτούν που μέσα στην οικονομική κρίση «οι Έλληνες συνεχίζουμε να χτίζουμε ναούς και να πηγαίνουμε στην Εκκλησία».
Ας το καταλάβουμε: πλην ελαχίστων φιλελληνικών εξαιρέσεων, οι Ευρωπαίοι δεν μας χωνεύουν, δεν μας θέλουν, μας ζηλεύουν και μας μισούν… Το λένε κάποιοι δικοί τους φιλόσοφοι. Θέλουν να μας ξεμπήξουν από την Ευρώπη. Μας βρίσκουν παντού μπροστά τους. Δεν το αντέχουν αυτό.
Προσπάθησαν πολλές φορές να το κάνουν στο παρελθόν: με τους βασιλιάδες τους, με τα φερέφωνά τους εδώ, με τη Μ. Ασία, με την κατοχή και το κατοχικό δάνειο, με την αδικία που μας έκαναν σε όλα τα μεγάλα εθνικά θέματα – παρά τις υποσχέσεις τους - μετά την ηρωϊκή αντίσταση του λαού μας το 1940, με τον εμφύλιο σπαραγμό, για να μη σηκώσουμε κεφάλι και εγείρουμε αξιώσεις, με την Κύπρο, με τα Ίμια…
Τώρα προσπαθούν όλα αυτά τα χρόνια των Μνημονίων να μας γονατίσουν με την οικονομική δολοφονία. Μη νομίσουμε όμως ότι θέλουν πίσω τα λεφτά τους. Ναι, μας τα έδωσαν κατά καιρούς μόνο για δύο λόγους: να ξεπληρώνουμε τα χρέη μας πρός αυτούς και να αγοράζουμε τα προϊόντα τους. Δεν θέλουν τίποτε. Ξέρουν ότι δεν μπορούν να πάρουν από κάποιον που δεν έχει. «Ουκ αν λάβοις παρά του μή έχοντος». Απλά θέλουν την εξόντωσή μας. Όποιος μπορεί ας διαβάσει το βιβλίο που εκδόθηκε πρίν από λίγο καιρό και τα λέει όλα, «Την εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου», του Τζών Πέρκινς. Θέλουν απλά το σβήσιμο από τον χάρτη των λαών που ξεχωρίζουν και αντιστέκονται.
Δ. Σ΄αυτή τη στιγμή στο νού μας πρέπει νάρθει το Μεσολόγγι… Στους Μεσολογγίτες τους στέρησαν τα πάντα… Νερό, ψωμί, μπαρούτι… Μόνο ο ουρανός τους έμεινε… Κοίταξαν ψηλά και δεν προσκύνησαν… Και αποφάσισαν, όταν ξεπέρασαν ακόμη και τα ανθρώπινα όρια της βιολογικής αντοχής, την Έξοδο! Περήφανοι όμως και αδούλωτοι. Κάποιοι βέβαια φώναξαν κάποια στιγμή, «πίσω στα κανόνια», δηλ. στα Μνημόνια και στις ανθρώπινες δυνατότητες δήθεν, που τα είχαν όμως δοκιμάσει και πλέον δεν είχε νόημα και αποτέλεσμα, και μπέρδεψαν τον κόσμο… Οι περισσότεροι όμως συνέχισαν με τον Θεό και σώθηκαν, όσοι σώθηκαν. Οι άλλοι, κι εκείνοι, έφυγαν μια για πάντα, ανατιναγμένοι και μετέωροι, λέγοντας,  όπως ο Σαμψών «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων».  Και οι δύο όμως έσωσαν κάτι το μοναδικό και αιώνιο: με τη δύναμη του πνεύματος διέσωσαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ελευθερία της ελληνικής ψυχής μπρος στο φόβο και την απειλή για βιολογική εξόντωση…
Το λέγει κι ο Ποιητής:


«Το χάραμα επήρα του ήλιου το δρόμο, 

κρεμώντας τη λύρα τη δίκαιη στον ώμο
κι απ’ όπου χαράζει έως όπου βυθά, 
τα μάτια μου δεν είδαν
τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι….»

(+Διονύσιος Σολωμός, Ελεύθεροι πολιορκημένοι»)

Αυτό το “αλωνάκι” (το Μεσολόγγι) που εφώτισε όλο τον κόσμο τότε, ας φωτίσει κι εμάς σήμερα!

Σύγχυση μεγάλη υπάρχει. Μύλος γίνεται· είναι ζαλισμένοι οι άνθρωποι.

  http://www.diaforetiko.gr/wp-content/uploads/2014/06/111ggg375947_3691021475190_2084273326_n_-1-.jpg
 
Σύγχυση μεγάλη ὑπάρχει. Μύλος γίνεται· εἶναι ζαλισμένοι οἱ ἄνθρωποι.
Ὁ κόσμος εἶναι ὅπως οἱ μέλισσες. Ἂν χτυπήσης τὴν κυψέλη, οἱ μέλισσες βγαίνουν ἔξω καὶ ἀρχίζουν «βούου…» καὶ γυρίζουν γύρω ἀπὸ τὴν κυψέλη ἀναστατωμένες. Ὕστερα ἡ κατεύθυνσή τους θὰ ἐξαρτηθῆ ἀπὸ τὸν ἄνεμο ποὺ θὰ φυσήξη. Ἂν φυσήξη βοριάς, θὰ πᾶνε μέσα. Ἔτσι καὶ τὸν κόσμο τὸν φυσάει… «Ἐθνικὸς Βοριάς», «Ἐθνικὸς Νοτιᾶς», καὶ εἶναι ὁ καημένος ζαλισμένος. Ὅμως, ἂν καὶ γίνεται τέτοιο βράσιμο, νιώθω μέσα μου μία παρηγοριά, μία σιγουριά.

Μπορεῖ νὰ ξεράθηκε ἡ ἐλιά, ἀλλὰ θὰ πετάξη νέα βλαστάρια. Ὑπάρχει…μία μερίδα Χριστιανῶν, στοὺς ὁποίους ἀναπαύεται ὁ Θεός. Ὑπάρχουν ἀκόμη οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, οἱ ἄνθρωποι τῆς προσευχῆς, καὶ ὁ Καλὸς Θεὸς μᾶς ἀνέχεται, καὶ πάλι θὰ οἰκονομήση τὰ πράγματα. Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι τῆς προσευχῆς μᾶς δίνουν ἐλπίδα.
Μὴ φοβάσθε. Περάσαμε σὰν ἔθνος τόσες μπόρες καὶ δὲν χαθήκαμε, καὶ θὰ φοβηθοῦμε τὴν θύελλα πού πάει νὰ ξεσπάση; Οὔτε καὶ τώρα θὰ χαθοῦμε. Ὁ Θεὸς μᾶς ἀγαπᾶ. Ὁ ἄνθρωπος ἔχει μέσα του κρυμμένη δύναμη γιὰ ὥρα ἀνάγκης. Θὰ εἶναι λίγα τὰ δύσκολα χρόνια. Μία μπόρα θὰ εἶναι.

Δὲν σᾶς τὰ λέω αὐτὰ γιὰ νὰ φοβηθῆτε, ἀλλὰ γιὰ νὰ ξέρετε ποῦ βρισκόμαστε… Γιὰ μας εἶναι μία μεγάλη εὐκαιρία, εἶναι πανηγύρι οἱ δυσκολίες, τὸ μαρτύριο. Νὰ εἶστε μὲ τὸν Χριστό, νὰ ζῆτε σύμφωνα μὲ τὶς Ἐντολές Του καὶ νὰ προσεύχεσθε, γιὰ νὰ ἔχετε θεῖες δυνάμεις καὶ νὰ μπορέσετε νὰ ἀντιμετωπίσετε τὶς δυσκολίες. Νὰ ἀφήσετε τὰ πάθη, γιὰ νὰ ἔρθη ἡ Θεία Χάρις. Ἡ ζωή μας νὰ εἶναι πιὸ μετρημένη. Νὰ ζοῦμε πιὸ πνευματικά. Νὰ εἴμαστε πιὸ ἀγαπημένοι. Νὰ βοηθοῦμε τοὺς πονεμένους, τοὺς φτωχοὺς μὲ ἀγάπη, μὲ πόνο, μὲ καλωσύνη. Νὰ προσευχώμαστε νὰ βγοῦν καλοὶ ἄνθρωποι.
 
Aγίου Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου Λόγοι Β΄ «Πνευματικὴ ἀφύπνιση», ἔκδοσις Σουρωτὴ Θεσσαλονίκη

Καλό μήνα

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpdi2Wy4cVFBtSp9p6QuUy70K3gbXkYfALYovqDjI_yAUUe8t3ANco3bJf3cWsCxi1Hk6RLpyAOGgu8oyYYOSBN00xgh1LAD_BSDdmUG25NS3lirEW5bOoOeBR_VU6jT1wYKPa4vUHSx8/s1600/summer-wallpaper+july.jpg

Ένας τζίτζικας διαλαλεί


 
« Ένας τζίτζικας διαλαλεί :Σας έπνιξε η πεζότητα και θέλετε να σβήσετε από το πρόσωπο της γης κάθε πλάσμα που στολίζει την άχαρη ζωή σας.

Χαλάτε τις φωλιές των χελιδονιών γιατί σας πειράζουν.

Ο πελαργός δεν φαίνεται πια επάνω στις σκεπές των σπιτιών σας , να στέκεται σαν δεσπότης επάνω στο 'να του πόδι και να κροταλά τη μακριά μύτη του.
Οι δεκοχτούρες χάνονται . Ακόμα και τα σπουργίτια λιγόστεψαν.

Σας αφήσανε στην ξεραΐλα σας όλα τα ευλογημένα πλάσματα , κι αντίς αυτά γεμίσανε τον κόσμο κάποια σιδερένια τέρατα,που ξεσχίζουν τ' αυτιά σας με κάτι φοβερά ουρλιάσματα,που απορώ πως δεν τρελαθήκατε ακόμα ολότελα».

Φώτης Κόντογλου. « Ευλογημένο Καταφύγιο »

Οι άγιοι που ήρθαν στο σπίτι μας...


1 Ιουλίου: των αγίων ιατρών αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού από τη Ρώμη




Νομίζω πως ήταν η δεύτερη συζυγία των Αγίων, όπως τους αναφέρει -πιο κάτω- ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.
Λέω νομίζω, γιατί ήμουν ασαράντιστο βρέφος εγώ και ο πατέρας μου έλεγε πως ήταν εκείνοι που παρατήρησε –μετά- στην εικόνα της εκκλησίας μας.
Έπειτα ο ναός είναι λίγα μέτρα από το σπίτι μας που σημαίνει ότι απλά βγήκαν από την εικόνα, κατέβηκαν από τον ουρανό, πήραν και κάποιον άγγελο ή τον Άγιο Παντελεήμονα (;) μαζί τους και έφτασαν ξημερώματα στο υπνοδωμάτιο των γονιών μου.
Είμαι το πρώτο τους παιδί και με περίμεναν πως και τι. Άσχημο δεν τους βγήκα αλλά η μάνα μου κακογέννησε κι’εγώ ήμουν κακοπαθημένο, αδύνατο σαν μίσχος και εξασθενημένο έως θανάτου.
 Όταν με πήραν σπίτι, οι δυο γιαγιάδες εγκαταστάθηκαν στην κρεβατοκάμαρα των γονέων μου. Το ζευγάρι στο διπλό κρεβάτι και οι συμπεθέρες στα στρωσίδια -χαμαί στο πάτωμα-  για να με προσέχουν τη νύχτα και αν πεθάνω να κάνουν τα χρειαζούμενα, για να μην τρομάξει η λεχώνα μάνα μου (την οποία είχαν αρχίσει να προετοιμάζουν, λέγοντάς της πως είναι νέα και θα κάνει άλλο μωρό).
Ένα βράδυ λίγο, πριν το ξημέρωμα, ο πατέρας τις τρόμαξε, καθώς ξύπνησε σκληρίζοντας «Μην το παίρνετε, αφήστε το παιδί. Μηηηηηη, όχιιιιιι».
Το είπε πολλές φορές, με αγωνία και άπλωνε τα χέρια προς τον λίκνο μου, δίχως να απαντά στις ερωτήσεις των τριών γυναικών. Μετά έπεσε αποκαμωμένος στο στρώμα και κοιμήθηκε ως το πρωί, ενώ οι γυναίκες ξαγρύπνησαν να φοβούνται, να απορούν και να προσεύχονται.
Την άλλη μέρα τους είπε πως τη νύχτα είχαν έρθει τρεις λευκοφορεμένοι με χιτώνες, άπλωσαν τα χέρια στην κούνια μου και τότε αυτός τους σταμάτησε, ουρλιάζοντας να μην με πάρουν.
Οι τρεις άντρες τον κοίταξαν χαμογελώντας γλυκά, με ευλόγησαν και έφυγαν.
Οι γυναίκες σταυροκοπήθηκαν και κάθε μια έλεγε την δική της εκδοχή για την ταυτότητα των νυχτερινών επισκεπτών, μέχρι που ο πατέρας είπε πως ήταν οι Άγιοι της εικόνας των Αναργύρων στην εκκλησιά της γειτονιάς μας.
Έτσι λύθηκε το ζήτημα.
 Ωστόσο, επειδή στο ναό μας εικονίζεται και ο επίσης ανάργυρος Παντελεήμων, η οικογένεια διχάστηκε για τον τρίτο των ανδρών. Ήταν αυτός ή κάποιος άγγελος που βρήκαν στον δρόμο τους οι Ανάργυροι και τον πήραν για παρέα;
Όταν μεγάλωσα –γιατί πήρα καλύτερα αμέσως, μεγάλωσα και έγινα και γιαγιά- σκεφτόμουν πως μπορεί να ήταν ο φύλακας άγγελός μου, που υποδέχθηκε τους Αγίους στο σπίτι μας.
Μετά που βαφτίσαμε τον εγγονό μου Παντελεήμονα-Ραφαήλ είπα μήπως ήταν ο Παντελεήμων αλλά είχε κοιμηθεί πλέον ο μπαμπάς μου και δεν είχα ποιόν να ρωτήσω για περισσότερες λεπτομέρειες…
Όποιος και να ήταν τον ευχαριστώ και Αυτόν και τους Άλλους που με ευλόγησαν με μιαν ευλογία που κρατάει χρόνια τώρα, δόξα τω Θεώ!

Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός
(Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου)
Τρεις είναι αι συζυγίαι των Αγίων Αναργύρων, Kοσμά και Δαμιανού. Kαι αι τρεις ωνομάζοντο με τα αυτά ονόματα. Ήγουν εκαλούντο Kοσμάς και Δαμιανός. Kαι όλοι την αυτήν ιατρικήν τέχνην εμεταχειρίζοντο. Kαι όλοι ομοίως Aνάργυροι εκαλούντο. 
Kαι η μεν πρώτη συζυγία του Kοσμά και Δαμιανού, ήτον υιοί Θεοδότης, μιάς ευλαβούς και χριστιανής γυναικός. Oίτινες εν ειρήνη εκοιμήθησαν, και ενταφιάσθησαν εις ένα τόπον καλούμενον Φερεμάν (1).
H δε δευτέρα συζυγία του Kοσμά και Δαμιανού, διέτριβον εις την Pώμην, έχοντες ένα διδάσκαλον κακόγνωμον και φθονερόν. O οποίος αναβιβάσας αυτούς με δόλον επάνω εις ένα βουνόν, τάχα διά να συμμαζώξουν βότανα, εκεί ο αλιτήριος εφόνευσεν αυτούς με τας πέτρας (2).
H δε τρίτη συζυγία του Kοσμά και Δαμιανού, των οποίων η μνήμη γίνεται (την 17ην Οκτωβρίου), ήτον από την Aραβίαν. Oύτοι λοιπόν μεταχειριζόμενοι την ιατρικήν, επήγαιναν εις κάθε πόλιν και χώραν, και ιάτρευαν χωρίς αργύρια τους ασθενείς. Kαι με την πρόφασιν αυτήν της ιατρικής, εκήρυττον εις τους απίστους την πίστιν του Xριστού.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
 
1. H πρώτη συζυγία αύτη των Aναργύρων, εορτάζεται χωριστά εις την
 πρώτην του Nοεμβρίου.
2. H δευτέρα αύτη συζυγία των Aναργύρων, εορτάζεται χωριστά εις την πρώτην του Iουλίου. Όθεν οι ζωγράφοι, όταν ιστορούν αυτούς, πρέπει να επιγράφουν εις τας εικόνας των, ποία συζυγία είναι, προς διάκρισιν. Πρέπει δε και να ιστορούν αυτούς διαφορετικούς κατά τον χαρακτήρα του προσώπου. Σημείωσαι δε, ότι ο εκ του Iερού Kοινοβίου Pωσσικού ελλογιμώτατος κυρ Bενέδικτος, συνέθετο κανόνα εις άπαντας τους Aγίους Aναργύρους.

Για τους εξ Ασίας Αναργύρους Κοσμά και Δαμιανό τους υιούς της Θεοδότης ο Αγιος Νικόδημος γράφει:
 
Η αγία Θεοδότη και οι άγιοι γιατροί γιοι της (από αυτό το σχετικό άρθρο). Κρατούν κουτάκια με φάρμακα, όπως όλοι οι άγιοι γιατροί.

«Oύτοι οι Άγιοι είχον το γένος από την γην της Aσίας, ήτοι της Aνατολής, υιοί όντες γονέων φιλαρέτων και ευσεβών, από τους οποίους η μήτηρ των ωνομάζετο Θεοδότη, ήτις αφ’ ου έμεινε χήρα από άνδρα, εμεταχειρίζετο πολιτείαν ενάρετον. Όθεν με το παράδειγμά της, εδίδαξε και τους υιούς της τούτους κάθε είδος τελείας αρετής. 
Oύτοι λοιπόν έμαθον μεν και κάθε άλλην επιστήμην, αφήσαντες δε τας άλλας, ηγάπησαν την ιατρικήν, και με αυτήν ιάτρευον κάθε νόσον, ήτοι κάθε ασθένειαν πολυχρόνιον, και κάθε μαλακίαν, ήτοι κάθε ασθένειαν ολιγοχρόνιον. Kαι όχι μόνον ανθρώπους εθεράπευον, αλλά και τα άλογα κτήνη. Aνάργυροι δε ωνομάσθησαν, διατί δεν επήραν ποτέ από τινα ασθενή αργύριον, διά μισθόν και πληρωμήν της ιατρείας των. Έτζι λοιπόν καλώς διαπεράσαντες την ζωήν τους, εν ειρήνη ετελειώθησαν. Tα δε τίμια αυτών λείψανα ενταφιάσθησαν εις ένα τόπον, ονομαζόμενον Φερεμάν.»

http://1.bp.blogspot.com/-e35CszCXo6s/VY8Uit3trHI/AAAAAAAAijk/rSK2KBnAvuo/s320/11659431_10203491529242375_920227157849587302_n.jpg

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEih0GuinnS4HiL55CU0pRrJhTawRtGuRs6OWYY4nk9nmYOPEn_CctL1WnXdT7P85ETBXD1s7dP5t0hgg49AF7vKKnyzZz20szGYy7poMvWIvbOrhM7gBBnrNyXJN0mgBV1tEm_8eJDUpUMs/s400/vas.jpg

 α´.
Ὅσοι τὸ χάλκεον χέρι
βαρὺ τοῦ φόβου αἰσθάνονται,
ζυγὸν δουλείας, ἂς ἔχωσι·
θέλει ἀρετὴν καὶ τόλμην
ἡ ἐλευθερία.       5

β´.
Αὐτὴ (καὶ ὁ μῦθος κρύπτει
νοῦν ἀληθείας) ἐπτέρωσε
τὸν Ἴκαρον· καὶ ἂν ἔπεσεν
ὁ πτερωθεὶς κ᾿ ἐπνίγη
θαλασσωμένος·       10

γ´.
Ἀφ᾿ ὑψηλὰ ὅμως ἔπεσε,
καὶ ἀπέθανεν ἐλεύθερος. -
Ἂν γένῃς σφάγιον ἄτιμον
ἑνὸς τυράννου, νόμιζε
φρικτὸν τὸν τάφον.
       15
 
Ανρέας Κάλβος
 
Σχόλιο επί της επικαιρότητας: 
Από χθες το βράδυ ακούω εμβρόντητη τη νέα κατοχή της πατρίδας μας.
Επιτέλους μπορούμε να δούμε καθαρά τι είναι  και τι σημαίνει ο νέος παγκοσμιοποιημένος κόσμος... 
Δεν πρόκειται ούτε για τις παντοδύναμες αγορές, ούτε για την ελεύθερη διακίνηση των εμπορευμάτων σε όλο τον πλανήτη.... Η ουσία, ο πυρήνας, το κεντρικό ζήτημα - όπως θέλετε πείτε το- βρίσκεται στην αποθέωση του ατόμου. 
Ο παγκοσμιοποιημένος κόσμος έχει μία και μόνο προϋπόθεση... 
.....ο κόσμος να αποτελείται από  ά τ ο μ α.
Μεμονωμένα... περίκλειστα άτομα, τα οποία να έχουν χάσει κάθε δυνατότητα αναφοράς σε οτιδήποτε συλλογικό, σε μια συνείδηση που να τα υπερβαίνει στον τόπο και στο χρόνο. 
Όλη τους η δραστηριότητα και η ανησυχία να εξαντλείται μέσα στα όρια της διαιώνισης της αταραξίας τους και της  ευζωίας τους, αυτά είναι τα νέα ιερά.... να μην μπορούν να δουν τίποτα πέρα από τη μύτη τους. 
Είναι τα σκυφτά και αναίσθητα άτομα.... σ' αυτά τα άτομα όλα, μα όλα μετριούνται μόνο -αδιανόητο να υπάρχει κάτι άλλο- με την δική τους, την ατομική ταλαιπωρία... με την δική τους, την ατομική "αξιοπρέπεια".
Εξάλλου γι' αυτό ψηφίζουν κυβερνήσεις.... Για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Για να μην ενοχλούνται, παρά μόνο μια φορά στα 4 χρόνια.... ή ίσως και καθόλου.
Έτσι τα έθνη αδειάζουν από λαούς,  οι κυβερνήσεις γίνονται "κενά πουκάμισα"... ανδρείκελα. και τσαρλατάνοι της εξουσίας.... έρμαια στα συμφέροντα των "οίκων" και των μίντια, αιχμάλωτες των οικονομικών εγκληματιών.
Έτσι οι λαοί μπορούν να διαλυθούν, να αλλωθούν... για τα λίγα ψίχουλα της ευτυχίας που αναλογούν στον καθένα. 
Όλα τα υπόλοιπα μπορούν να γίνονται φούμαρα... κουβέντες του αέρα για τα μικρά παιδιά, για τα μπαλκόνια και για τις επετείους.....
Έτσι, δεν αισχύνεται ο βουλευτής του ελληνικού λαού Αδωνις Γεωργιάδης να τσιρίζει επειδή δύο μέρες τώρα, ο τζίρος του - λέει-  από την πώληση των βιβλίων του έχει μειωθεί στο 1/20 και από εκεί που τζίραρε 2.000 ευρώ την ημέρα.... τώρα τζιράρει 100. Οποία αναταραχή, οποία απειλή για την .... θεά επιχειρηματικότητα.
Αυτό θεωρείται μέγιστο επιχείρημα .... Και είναι. Είναι το μόνο τους επιχείρημα.
Εξάλλου γιατί εξελέγη; Κι αυτός και οι άλλοι όλοι; Για να προωθήσουν τα ατομικά συμφέροντα των ατόμων...
Έτσι, δεν αισχύνονται όλοι αυτοί να ωρύονται και να συνδέουν και να εξισώνουν την "αξιοπρέπεια" με τα 60 ευρώ. Τόσο αποτιμάται...  Όποιος μπορεί να δώσει κάτι παραπάνω, σ' αυτήν την δημοπρασία της αξιοπρέπειας ας την αγοράσει... είναι δική του.
Όποιος μπορεί να μας υποσχεθεί και να μας εγγυηθεί το "δικαίωμα" στην αναισθησία ενός ύπνου... ας αγοράσει την ζωή μας.... είναι δική του.
Έτσι χάθηκε η χώρα μας. 
Έτσι χάσαμε -ή μάλλον ποτέ δεν βρήκαμε- από την απελευθέρωση του γένους, την δική μας ταυτότητα. 
Γιατί για να έχει ένας λαός ταυτότητα... πρέπει να πασχίσει ... θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία....

Βρισκόμαστε στα όρια της νεωτερικότητας.... ένας καινούργιος κόσμος ανατέλλει και όλα θα οριστούν αλλιώς.  Ίσως όχι από εμάς...
οι μόνοι που -ίσως -καταλάβουν θα ναι τα παιδιά,
πλούσια απ' την κληρονομιά μας
πρώτη φορά, τα παιδιά
σκληρά στη μνήμη, σκληρά σε μας,
θα διαβάσουν ίσως έγκαιρα
τ' αδέξια μηνύματα των προτελευταίων ναυαγών
διορθώνοντας τα λάθη,
σβήνοντας τα ψέματα 


(απόσπ. Κατάσταση Πολιορκίας, Ρένα Χατζηδάκη)

ΧΩΡΙΣ ΑΤΜ...


Συγχαρητήρια στην Ελληνική επιχείρηση Σκλαβενίτης Α.Ε..που πλήρωσε μετρητοίς όλους τους υπαλλήλους της.



Συγχαρητήρια στην Ελληνική επιχείρηση Σκλαβενίτης Α.Ε, η οποία μόλις πριν λίγες ώρες πλήρωσε μετρητοίς όλους τους υπαλλήλους και τα στελέχη για τον μήνα που μόλις έκλεισε . . .