Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

Απόστολε, Χριστώ τω Θεώ ηγαπημένε...

 http://www.pantokrator.gr/images/C1_Iwannhs.jpg

Απόστολε, Χριστώ τω Θεώ ηγαπημένε, επιτάχυνον, ρύσαι λαόν αναπολόγητον δέχεταί σε προσπίπτοντα, ο επιπεσόνα τω στήθει καταδεξάμενος όν ικέτευε Θεολόγε, και επίμονον νέφος εθνών διασκεδάσαι, αιτούμενος ημίν ειρήνην, και το μέγα έλεος.

Ο νέος υπουργός Παιδείας και Θρησκευµάτων και το τµήµα Ισλαµικών Σπουδών






    Ἡ ἐκλογή ὡς ὑπουργοῦ Παιδείας καί Θρησκευµάτων τοῦ . Νίκου Φίλη ἀποδεικνύει καί τίς διαθέσεις τῆς νέας κυβερνήσεως πρός τήν Ἐκκλησία γενικότερα. Ἕνα ἀπό τά πιό σπουδαῖα θέµατα πού ἐκκρεµοῦν ἀπό τήν προηγούµενη κυβέρνηση καί τό ὁποῖο κατά πᾶσα πιθανότητα θά προχωρήσει πρός λύση του ἡ νέα κυβέρνηση, εἶναι ἐκεῖνο τῆς ἵδρυσης τοῦ τµήµατος Ἰσλαµικῶν Σπουδῶν.

  Ὁ προηγούµενος ὑπουργός κ. Μπαλτᾶς γιά λόγους τακτικῆς, λόγῳ τῶν πολλῶν ἀντιδράσεων πού φοβόταν ὅτι θά ὑπάρξουν µέ τήν ψήφισή του, δέν προχώρησε στήν κατάθεση νοµοσχεδίου, ὥστε νά ψηφισθῆ ὡς Νόµος τοῦ Κράτους. ∆υστυχῶς, δέν ὑπάρχουν τά ἐχέγγυα ὅτι ὁ νέος ὑπουργός δέν θά προχωρήση πρός ψήφισή του. 


Ὅπως ἔχει τονίσει καί ὁ Σεβ. Θεσσαλονίκης «Τή χειρότερη ἀπειλή σήµερα, δέν πρέπει νά τή φέρουµε στήν καρδιά τῆς Μακεδονίας µας». Τήν στιγµή µάλιστα, πού, ὅπως ἔχει δηλώσει καί ὁ Σεβ. Πειραιῶς «Ὑπάρχει σκοτεινό σχέδιο ἰσλαµοποίησης τῆς Ἑλλάδας καί τῆς Εὐρώπης». Θά πρέπη νά ὑπάρξη µεγάλη κινητοποίηση τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε νά ἀποτραπῆ ἡ ἵδρυση τοῦ τµήµατος αὐτοῦ µέσα στήν   Θεολογική Σχολή τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστηµίου. Κατά τήν χρονική στιγµή µάλιστα α) πού ἡ Πατρίδα µας βρίσκεται σχεδόν οἰκονοµικά καταστραµµένη καί κυριαρχικά ὑποταγµένη στήν ∆ύση,
 β) πού µέ τίς τελευταῖες ἐκλογές στό ἐθνικό µας κοινοβούλιο ἡ περιοχή τῆς Θράκης δέν ἐκπροσωπεῖται πλέον ἀπό κανένα χριστιανό βουλευτή, ἀλλά ἀπό τέσσερις µειονοτικούς µουσουλµάνους βουλευτές,
 γ) πού οἱ Μητροπολίτες τῆς Βορείου Ἑλλάδος οἰκειοθελῶς παρευρίσκονται στήν Σύναξη πού πραγµατοποίησε τό Φανάρι τόν Σεπτέµβριο, πράξη πού ἔµµεσα ἀµφισβητεῖ τήν ἀκεραιότητα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Καί ἔτσι ἐπιβεβαιώνονται οἱ φόβοι πολλῶν γιά τήν σταδιακή κοσσοβοποίηση τῆς Θράκης καί τήν ἀµφισβήτηση τῆς Ἑλληνικότητας τῆς Μακεδονίας.
Γ.Κ.Τ
πηγή:Ορθόδοξος Τύπος, 25/09/2015

Την στενοχώρια ,γεννούν στην ψυχή οι αναθυμιάσεις του εγώ


Ο πόνος, η αγωνία, η ψυχική τραγωδία ,η στενοχώρια είναι αποτέλεσμα της πτώσεως του ανθρώπου, η οποία οφείλεται στον εγωισμό του. Την στενοχώρια ,γεννούν στην ψυχή οι αναθυμιάσεις του εγώ , ενώ η φυσιολογική της κατάσταση είναι η χαρά, διότι ο Θεός είναι χαρά, είναι ειρήνη, και η ψυχή είναι εμφύσημα του Θεού, δημιουργήθηκε από […]
Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης για την προσευχή

Γέροντα Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου
Ο πόνος, η αγωνία, η ψυχική τραγωδία ,η στενοχώρια είναι αποτέλεσμα της πτώσεως του ανθρώπου, η οποία οφείλεται στον εγωισμό του. Την στενοχώρια ,γεννούν στην ψυχή οι αναθυμιάσεις του εγώ , ενώ η φυσιολογική της κατάσταση είναι η χαρά, διότι ο Θεός είναι χαρά, είναι ειρήνη, και η ψυχή είναι εμφύσημα του Θεού, δημιουργήθηκε από Αυτόν και οδεύει προς Αυτόν. Επομένως, μέσα στην ανθρώπινη ζωή, η στενοχώρια είναι ξένη και αδικαιολόγητη.
Και όμως σήμερα δεν βρίσκεις άνθρωπο χαρούμενο, που σημαίνει πως δεν βρίσκει κανείς άνθρωπο ισορροπημένο, ήρεμο, φυσιολογικό. Η στενοχώρια είναι αρρώστια τρομερή που μαστίζει την οικουμένη, η μεγαλυτέρα ίσως βάσανος της ανθρωπότητος, το μεγαλύτερό της δράμα. Δεν είναι απλώς τα προοίμια της κολάσεως αλλά η βίωσις της κολάσεως από της παρούσης ζωής.
Έλλειψις χαράς σημαίνει έλλειψις Θεού, ενώ η χαρά απόδειξις της παρουσίας αυτού. Εάν κανείς είναι κοσμικός άνθρωπος και τέρπεται επί τοις επικήροις, χαίρεται για τις ηδονές, για τα παροδικά και μάταια, αυτός ίσως έχει κάποια ηδονή, κάποια ευχαρίστηση, αλλά στην πραγματικότητα, αν προσέξει κανείς, θα δει ότι υπάρχει θλίψις και στενοχώρια στην ζωή του, όπως λέγει η Αγία Γραφή: <θλίψις και στενοχωρία επί πάσαν ψυχήν ανθρώπου του κατεργαζομένου το κακόν>.
Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει χαρά εκεί όπου υπάρχει παράβασις της εντολής του Θεού, όπως είναι αδύνατον να υπάρχει στενοχώρια με την εφαρμογή του νόμου του Θεού.
Χαρά, Λύπης Όλεθρος. Λύπη είναι ένα ξίφος που έρχεται αιφνιδίως και χτυπάει το σώμα, ιδιαίτερα όμως την ψυχή του ανθρώπου. Και μάλιστα κάτι που εξέρχεται από την κακία των ανθρώπων, από την αμαρτία, από την δυσωδία, από την αντίθεση των άλλων. Η λέξη λύπη είναι συγγενής προς την λέξη λύμη, η οποία σημαίνει πληγή, κάτι που στάζει πύον. Επομένως, λύπη είναι η κατάσταση της ψυχής, η οποία στάζει πύον. Κυρίως προέρχεται από βέλη τα οποία εξακοντίζονται από την κακία των ανθρώπων ή και από τις κακίες της δικής μας ψυχής. Η λύπη εδώ δεν είναι αυτό που λέμε, είμαι λυπημένος. Όταν λέμε, είμαι λυπημένος, κατά κανόνα εννοούμε, ζω τις αναθυμιάσεις της δικής μου αμαρτίας, της δικής μου εγωπάθειας, της δικής μου απομονώσεως από τον Θεό. Όταν οι πατέρες ομιλούν για την λύπη, εννοούν κάτι διαφορετικό.
Η χαρά λοιπόν είναι λύπης όλεθρος. Επομένως όταν μας χτυπήσουν τα βέλη αμαρτίας, των πονηρών παθών, των εμπαθών λογισμών, τα βέλη των κακών ανθρώπων ή οποιαδήποτε άλλα, όταν φαίνεται η δυσωδία του προτέρου μας βίου, όταν η αποτυχία της ζωής μας έλθει να μας χτυπήσει, τότε η χαρά είναι όλεθρος της λύπης. Η χαρά είναι σαν μια ασπίδα που χτυπούν τα βέλη και φεύγουν και δεν παθαίνεις τίποτε. Όλοι εκείνοι και όλα εκείνα που έρχονται να θλίψουν την δική μας ψυχή καταστρέφονται, απόλλυνται.
Η τροφή των εν Χριστώ ασκουμένων είναι η χαρά. Η χαρά τρέφει την ψυχή, το πνεύμα, τον νου, ώστε να μπορούν να ανεβαίνουν και να δίδωνται εις τον Θεόν. Καμία άσκησις, καμία εγκράτεια, κανείς πόθος, καμία αγάπη δεν μπορεί να φτάσει εις το τέρμα εάν δεν τρέφεται. Σκεφτείτε κάποιον που θέλει να είναι καλός αθλητής και δεν τρώει. Απλούστατα θα πέσει εις τον δρόμο. Έτσι ακριβώς παθαίνει και κάποιος πνευματικός ασκητής αν δεν έχει χαρά.

πηγή

Πως γεννιέται μέσα στην ψυχή του ανθρώπου η αγάπη;



  
Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
Η αγάπη είναι καρπός της αρετής. Αλλά και η αγάπη ,με τη σειρά της, γεννάει την αρετή.
Και να πως γίνεται αυτό: Ο ενάρετος δεν προτιμάει τα χρήματα από την αγάπη στο συνάνθρωπό του. Δεν είναι μνησίκακος. Δεν είναι άδικος. Δεν είναι κακολόγος. Όλα τα υπομένει με ψυχική γενναιότητα . Από αυτά προέρχεται η αγάπη.
Το ότι από την αρετή γεννιέται η αγάπη ,το φανερώνουν τα λόγια του Κυρίου: «όταν θα πληθύνει η κακία, θα ψυχρανθεί η αγάπη» ( Ματθ. 24: 12 ) . Και το ότι από την αγάπη πάλι γεννιέται η αρετή, το φανερώνουν τα λόγια του Παύλου: «Όποιος αγαπάει τον άλλο ,έχει τηρήσει το σύνολο των εντολών του Θεού» ( Ρωμ. 13: 8 ) . Ένα από τα δύο, λοιπόν, απαιτείται ,η αγάπη ή αρετή. Όποιος έχει το ένα, οπωσδήποτε θα έχει και το άλλο. Και αντίθετα: Όποιος δεν αγαπάει ,θα κάνει και το κακό. Και όποιος κάνει το κακό, δεν αγαπάει. Την αγάπη, επομένως, ας προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε ,γιατί είναι ένα φρούριο, που μας προφυλάσσει από κάθε κακό…
Ο απόστολος δεν είπε απλά «αγαπάτε» ,αλλά «επιδιώκετε την αγάπη» ( Α΄ Κορ. 14 :1 ) ,καθώς απαιτείται μεγάλος αγώνας για να την αποκτήσουμε . Η αγάπη τρέχει γοργά και εξαφανίζεται, γιατί πολλά πράγματα του κόσμου τούτου την καταστρέφουν. Ας την επιδιώκουμε, ας τρέχουμε συνεχώς από πίσω της ,για να τη συλλάβουμε ,πριν προφθάσει να μας φύγει…
Πώς όμως ,θα είναι μόνιμη η αγάπη; Μας το υποδεικνύει και αυτό ο απόστολος ,λέγοντας: «Να συναγωνίζεστε ποιος θα τιμήσει περισσότερο τον άλλο» ( Ρωμ. 12: 10 ) . Με αυτόν τον τρόπο και δημιουργείται η αγάπη και μόνιμα παραμένει. Γιατί στα αλήθεια δεν υπάρχει καλύτερο μέσο για τη διατήρηση της αγάπης ,όσο το να παραχωρούμε στον άλλο τα πρωτεία της τιμής. Έτσι και η αγάπη γίνεται ζωηρή και η αλληλοεκτίμηση βαθειά.
Πέρα από την τιμή, χρειάζεται ακόμα να δείχνουμε ενδιαφέρον για τα προβλήματα του άλλου ,γιατί ο συνδυασμός της τιμής με το ενδιαφέρον δημιουργεί τον πιο θερμή αγάπη. Δεν φτάνει να αγαπάμε μόνο με την καρδιά, αλλά είναι απαραίτητα κι αυτά τα δύο, τιμή και ενδιαφέρον, που είναι της αγάπης εκδηλώσεις , αλλά και συνάμα προϋποθέσεις. Γεννιούνται από την αγάπη, αλλά και γεννούν αγάπη…
πηγή:Από το βιβλίο «Θέματα ζωής» Α΄ Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
Ιερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Αττικής 2003

Ο πύργος της Ουρανούπολης (Προσφορίου)


Το πρώτο που αντικρίζει ο επισκέπτης, καθώς πλησιάζει από μακριά προς την Ουρανούπολη, είναι ο γραφικός πύργος του Προσφορίου, δίπλα στο κύμα. Κτισμένος σε καίριο σημείο εποπτεύει τον περιβάλλοντα χώρο, τα αθωνίτικα βουνά, τη θάλασσα και τα νησάκια απέναντι.
Ο πύργος ανήκε ήδη από το 1018 μ.Χ. στο μετόχι της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου, που λεγόταν Προσφόριον. Στην ανατολική πλευρά και κολλητά στον πύργο βρίσκεται ο μπαρμπακάς, δηλαδή ο οχυρός του περίβολος που ανήκει στην εποχή της πρώιμης Τουρκοκρατίας. Στη βορειοδυτική του πλευρά είναι ο αρσανάς του πύργου, που χτίστηκε στο 1865. Εκεί υπήρχε και αποβάθρα, η οποία καταστράφηκε. Στον ημιυπόγειο χώρο του αρσανά φυλασσόταν η λέμβος του μετοχίου, ενώ στο ημιανώγειο υπήρχαν αποθήκες. Ο επάνω όροφος κατοικούνταν.
Ο πύργος υπήρχε ήδη από το 1344, αλλά μάλλον ήταν παλαιότερος. Εδώ φιλοξενήθηκε το Μάιο του 1379 ο «Δεσπότης» της Θεσσαλονίκης, Ιωάννης Παλαιολόγος. Υπέστη σοβαρές ζημιές από το σεισμό του 1585 και επισκευάστηκε. Πιθανόν να πυρπολήθηκε το 1821 μετά την κατάπνιξη της επανάστασης στη Χαλκιδική, αλλά το 1858 άρχισαν εκτεταμένες επισκευαστικές εργασίες, που έδωσαν στον πύργο τη σημερινή του μορφή. Σήμερα έχει αποκατασταθεί πλήρως από τη 10η εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και λειτουργεί ως μουσείο.


Το κάτω μέρος του πύργου ανήκει στη βυζαντινή περίοδο και συγκεκριμένα στον 11ο - 12ο αιώνα. Οι δύο τελευταίοι όροφοι χρονολογούνται στη περίοδο της Τουρκοκρατίας. Υπήρχε και ένας ακόμη όροφος, που καταστράφηκε.
Το ξύλινο εσωτερικό του πύργου και η στέγη του κατασκευάστηκαν στο 19ο αιώνα. Υπήρχαν και άλλα κτίρια - αποθήκες, αχυρώνες, ελαιουργείο, πηγάδια - αλλά σήμερα σώζεται μόνο το χαλκαδιό και το κολληγάδικο, που βρίσκεται λίγο μακρύτερα.
Το 1924, μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών, στους χώρους του μετοχίου Προσφόρι εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και ίδρυσαν την Ουρανούπολη. Συν τω χρόνω οικοδομήθηκαν κατοικίες και με μεγάλες δυσκολίες έγινε η ένταξή τους στον τόπο.
Την ίδια εποχή έρχεται το ζεύγος Loch - Joice και Sydney - αγγλικής και αυστραλιανής καταγωγής, ως μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων για να παράσχουν βοήθεια στους πρόσφυγες του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου. Εγκαταστάθηκαν στον πύργο και πρόσφεραν ουσιαστική βοήθεια στους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας και αργότερα στους σεισμοπαθείς του μεγάλου σεισμού του 1932.
Για περισσότερα από 50 χρόνια (ο Sydney πέθανε το 1954 και η Joice το 1982), πρόσφεραν μεγάλο κοινωνικό έργο στους κατοίκους της Ουρανούπολης. Έγραψαν βιβλία και περιποιήθηκαν τον πύργο. Η Joice Loch αναβίωσε στους χώρους του πύργου την κατασκευή χειροποίητων χαλιών και εξασφάλισε έτσι κάποιους πόρους στις νεαρές γυναίκες του χωριού .



Η Joice Nankivell Loch έζησε στον πύργο μέχρι το 1982 (πέθανε στα 94 της χρόνια). Η φωτογραφία είναι από τον Jan Paul ten Bruggencate, ο οποίος τη συνάντησε στο σπίτι της το Μάιο 1969. Μετά το θάνατό της, τα ειδικά βιβλία της, με παραδείγματα από υφάσματα και ταπισερί, δωρίθηκαν στο Βρετανικό Μουσείο
(ΣΗΜ): Την ιστορία του ζεύγος Sydney και Joice Loch Nankivell διαβάστε εδώ:neoskosmos

  Σήμερα στους ορόφους του πύργου εκτίθενται πολλά ευρήματα της αρχαιότητας από τον Άθωνα, την Ιερισσό, τη Βαρβάρα, τη Μεγάλη Παναγία, το Παλαιοχώρι και τα Σιδηροκαύσια.

Σημαντικά εκθέματα του μουσείου αποτελούν τα δύο χάλκινα κράνη κορινθιακού τύπου του 6ου π.Χ. αιώνα, που βρέθηκαν στον Αθω, καθώς και πολλά κοσμήματα που βρέθηκαν στην αρχαία Άκανθο, το Παλαιόκαστρο και τη Μεγάλη Παναγία.
Επίσης εκτίθενται σημαντικά ευρήματα της Μονής Ζυγού, που βρίσκεται στα σύνορα του Αγίου Όρους. Ανάμεσα τους το μολυβδόβουλο του «ταπεινού Αθανασίου» του Αθωνίτη (τέλος 10ου μ.Χ. αιώνα), γυάλινο κανδήλι και περίτεχνο εφυαλωμένο πινάκιο.
Σημαντική είναι η επιγραφή από τη Βαρβάρα και το Νέπωσι, έργα της Χριστιανικής περιόδου.
Απαραίτητη είναι, επομένως, η επίσκεψη στο χώρο του μαγευτικού αυτού πύργου. Κάθε του παράθυρο και κάθε του μπαλκόνι προσφέρει στον επισκέπτη μία εξαιρετική άποψη του περιβάλλοντα χώρου, όπου κυριαρχεί το γαλάζιο της θάλασσας και το πράσινο του βουνού.
Δ. Στυλιανίδου-Φιλόλογος
Η πρώτη στερεωτική επέμβαση έχει γίνει στον πύργο της Ουρανούπολης (Προσφορίου) το 1975 και συνίστατο στην έμφραξη των ρωγμών, την αρμολόγηση και την περίδεσή του σε τέσσερις στάθμες καθ' ύψος. Χρησιμοποιήθηκαν τότε ελκυστήρες και αγκυρώσεις από κοινό οικοδομικό χάλυβα, στοιχεία τα οποία πολύ σύντομα διαβρώθηκαν λόγω των δυσμενών συνθηκών του παραθαλάσσιου μνημείου, και σχεδόν αχρηστεύθηκαν.
Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε η επισκευή της ξύλινης στέγης στα πλαίσια ενός προγράμματος εργασιών που υλοποιήθηκε σταδιακά και περιέλαβε την αποκατάσταση του ξύλινου φέροντα οργανισμού στο εσωτερικό του πύργου, αρμολογήματα στις εσωτερικές και εξωτερικές επιφάνειες των τοίχων του και αντικατάσταση της περίδεσης του 1975 με ράβδους από ανοξείδωτο χάλυβα.
Βασική αρχή των επεμβάσεων στον ξύλινο οργανισμό ήταν η διατήρηση του αυθεντικού υλικού στο μέγιστο δυνατό ποσοστό, η συντήρηση και ενίσχυσή του και ο περιορισμός των αντικαταστάσεων στις απολύτως απαραίτητες.
Η ίδια αρχή κατηύθυνε και τις επεμβάσεις στους εσωτερικούς ξυλόπηκτους τοίχους, όπου διατηρήθηκαν πολλά παλιά επιχρίσματα. Με τον ίδιο τρόπο αντικαταστάθηκαν ή συμπληρώθηκαν και τα λοιπά ξύλινα αρχιτεκτονικά στοιχεία του εσωτερικού (σκάλες, κιγκλιδώματα, κουφώματα).
Στις εξωτερικές όψεις διατηρήθηκαν τα παλιά αρμολογήματα που ήταν σε καλή κατάσταση στην ανατολική όψη και στα ανώτερα τμήματα των υπολοίπων. Στο βόρειο και νότιο τοίχο του τελευταίου ορόφου, αποκαταστάθηκε η εξωτερική μορφή δύο παραθύρων, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της κτιριακής διερεύνησης. 
Τέλος, στο εσωτερικό του πύργου διαστρώθηκαν νέα πλίνθινα δάπεδα πάνω στα παλιά σανιδώματα των πατωμάτων με τον τρόπο που υποδείκνυαν τα διασωθέντα υπολείμματά τους.

πηγή

ΑΣΧΕΤΗ ή ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ; Αναγνωστοπούλου: Χωρίς αιτιολόγηση η απαλλαγή από τα Θρησκευτικά

 
ΑΣΧΕΤΗ ή ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ; Αναγνωστοπούλου: Χωρίς αιτιολόγηση η απαλλαγή από τα Θρησκευτικά
Κόντρα στις αποφάσεις της δικαιοσύνης (Εφετείο Χανίων), κόντρα σε προηγούμενη εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας η νέα αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας, Σία Αναγνωστοπούλου διατυμπανίζει την απλοποίηση της διαδικασίας απαλλαγής από τη διδασκαλία των Θρησκευτικών όσων μαθητών το επιθυμούν κάτι που ούτε ο Κουράκης δεν έκανε! 
Σε συνέντευξή της στο «Κόκκινο» τόνισε ότι δεν είναι δυνατόν να οφείλει να δηλώνει ο μαθητής σε δημόσιο έγγραφο το θρήσκευμά του, ώστε να εξασφαλίσει την απαλλαγή.
Όπως είπε η υπουργός, θα πρέπει να δηλώνει ο γονέας ότι θα ήθελε το παιδί του να μην κάνει Θρησκευτικά χωρίς καμία αναφορά θετική ή αρνητική στο θρήσκευμα. «Κακώς δεν το αλλάξαμε ως τώρα, θα το αλλάξουμε» είπε.
Και πρόσθεσε: «Το να σέβεται κανείς την εκκλησία και τις θρησκευτικές αρχές του τόπου είναι αναμφισβήτητο για όλους. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα ούτε του υπουργού, ούτε δικό μου με την Εκκλησία ούτε με οποιαδήποτε θρησκευτική αρχή. Το ζήτημα όμως είναι η ταύτιση ή η σύγχυση των χώρων του θρησκευτικού με τον δημόσιο που είναι κατεξοχήν κοσμικός και ανεξίθρησκος. Σεβόμαστε τη θρησκεία, την εκκλησία, το χώρο της, αλλά υπάρχει και ένας δημόσιος χώρος που το κράτος είναι υποχρεωμένο να εξασφαλίσει την ανεξιθρησκία». 
 
 Πηγή: ekklisiaonline

χωρίς σχόλιο


Για κάθε υπόθεσή μας, να λέμε πάντοτε: ''αν θέλει ο Θεός να γίνει...''.



 Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Οι Ισλαμοφασίστες του ( Ισλαμικού Κράτους) προετοιμάζουν πυρηνικό τσουνάμι με θύματα εκατομμύρια «απίστους» ;;


Ισλαμοφασίστες (Τζιχαντιστές από το Ισλαμικό Κράτος) σχεδιάζουν ένα «πυρηνικό τσουνάμι» για να εκκαθαρίσουν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους από το πρόσωπο της Γης στο μεγαλύτερο ολοκαύτωμα «εις το όνομα του Θεού» που έχει δει ποτέ η ανθρωπότητα.

Ο εξωφρενικός ισχυρισμός προέρχεται από έναν Γερμανό δημοσιογράφο που είναι ο μόνος ρεπόρτερ που του επιτράπηκε να εισέλθει μέσα στο Ισλαμικό Κράτος και κατάφερε να διαφύγει με το κεφάλι του ακόμα στους ώμους του.

0 75χρονος Γιούργκεν Τοντενχέφερ (Jürgen Todenhöfer), πρώτην βουλευτής με το κόμμα της Άνγκελα Μέρκελ, έγινε ρεπόρτερ το 2000 και ειδικεύτηκε στις πολεμικές ανταποκρίσεις.

Ο Γερμανός δημοσιογράφος και συγγραφέας Γιούργκεν Τοντενχέφερ ήταν ο πρώτος Δυτικός απεσταλμένος που κατάφερε να διεισδύσει βαθιά στα εδάφη που ελέγχει το «Ισλαμικό Κάτος», το επονομαζόμενο χαλιφάτο, επισκεπτόμενος τη Ράκα στη Συρία αλλά και τη Μοσούλη στο Ιράκ.

Ο Γερμανός πρώην πολιτικός πέρασε έξι μέρες στη Μοσούλη του Ιράκ και στη συνέχεια επισκέφθηκε τη Ράκα της Συρίας.

Ο Τοντενχέφερ έζησε συνολικά 10 δύσκολες ημέρες ανάμεσα στους τζιχαντιστές.

Τις εμπειρίες και τα συμπεράσματά του ζώντας ανάμεσα στους τζιχαντιστές τα έκανε βιβλίο με τίτλο «Μέσα στο ΙΚ – Δέκα ημέρες στο Ισλαμικό Κράτος».

Είναι πεπεισμένος ότι η Δύση δεν μπορεί να νικήσει στρατιωτικά τους τζιχαντιστές και γράφει: «Οι τρομοκράτες σχεδιάζουν να σκοτώσουν πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους».

Όπως γράφει στο βιβλίο του, οι τζιχαντιστές φιλοδοξούν να αποκτήσουν ατομικά όπλα και τους περιγράφει ως «ένα πυρηνικό τσουνάμι που προετοιμάζει τη μεγαλύτερη θρησκευτική εκκαθάριση στην ιστορία».

Οι επικριτές του λένε ότι επιτράπηκε στον Τοντενχέφερ να διεισδύσει τόσο βαθιά στο Ισλαμικό Κράτος εξαιτίας της κραυγαλέας φήμης του ως επικριτής της αμερικανικής πόλιτικής στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Ο ίδιος λέει: «Η οικογένειά μου ήταν ενάντια στο να κάνω αυτό το ρεπορτάζ. Ο γιος μου με συνόδευσε δίχως τη θέλησή μου. Ήθελε να με προστατέψει. Ο γιος μου ήταν ο εικονολήπτης μου».

Όσο καιρό βρισκόταν στο Ισλαμικό Κράτος κατάφερε να επικοινωνήσει με την οικογένεια του μόνο μια φορά, μέσω διαδικτύου από ένα ίντερνετ καφέ, την τρίτη ημέρα από την άφιξή τους. Κινητά τηλέφωνα δεν είχαν πάνω τους, τους τα είχαν πάρει οι τζιχαντιστές.

«Δεν είχαν νέα μας για 7 ολόκληρες ημέρες και ήταν ιδιαίτερα δύσκολο για τις κόρες μου».

Ο Τοντενχέφερ διαπραγματεύτηκε επί μήνες την επίσκεψή του στο «χαλιφάτο» μέσω ενός Γερμανού τζιχαντιστή που συνομιλούσαν από το Skype.

Πριν φύγει για το Ισλαμικό Κράτος είχε φροντίσει να συντάξει τη διαθήκη του. «Φυσικά και είχα δει τα βίντεο με τους αποκεφαλισμούς και αυτή ήταν η μεγαλύτερη ανησυχία μου. Sτις διαπραγματεύσεις προσπάθησα να διασφαλίσω ότι δεν μας έπαιρναν τα κεφάλια. Σε κάθε περίπτωση είχα κάνει τη διαθήκη μου πριν φύγω».

Και συνεχίζει:

«Οι εντυπώσεις μου; Ότι είναι πολύ πιο ισχυροί από όσο νομίζουμε.

Ελέγχουν εδάφη μεγαλύτερα σε έκταση από το Ηνωμένο Βασίλειο και υποστηρίζονται από έναν σχεδόν εκστατικό ενθουσιασμό που δεν έχω συναντήσει σε καμία άλλη εμπόλεμη ζώνη.

Κάθε ημέρα εκατοντάδες αποφασισμένοι μαχητές από όλο τον κόσμο εντάσσονται στις γραμμές τους.

Οι αποκεφαλισμοί καθιερώθηκαν ως μια στρατηγική για να διαδώσουν τον φόβο και τον τρόμο μεταξύ των εχθρών τους. Και αυτό δούλεψε καλά. Κατέλαβαν τη Μοσούλη με λιγότερους από 400 μαχητές.

Είναι ο πιο κτηνώδης και πιο επικίνδυνος εχθρός που έχω δει σε όλη μου τη ζωή.

Δεν μπορώ να δω κάποιον που θα μπορούσε να τους σταματήσει. Μόνο οι ίδιοι οι Άραβες μπορούν να σταματήσουν το Ισλαμικό Κράτος. Επέστρεψα πολύ απαισιόδοξος».


  πηγή

Ζωγραφίζοντας στο εσωτερικό μπουκαλιών


Perierga.gr - Ζωγραφίζοντας μέσα από το μπουκάλι
Είναι μια παράδοση αιώνων στην Κίνα και απαιτεί ιδιαίτερη επιδεξιότητα και πολλή υπομονή. Η τεχνική αυτή αναπτύχθηκε ιδιαίτερα το 18ο αιώνα σε μικρά μπουκάλια που περιελιχαν σκόνη καπνού (snuff bottles).
Η δυσκολία στην απεικόνιση παραστάσεων στο εσωτερικό των μπουκαλιών, που δεν ξεπερνουν τα 6-8 εκατοστά σε ύψος, είναι μεγάλη. Ο καλλιτέχνης πρέπει να εργάζεται μέσα από το στενό άνοιγμα του μπουκαλιού αλλά και ανάποδα ώστε η παράσταση να είναι κανονική από την εξωτερική όψη.
Λέγεται ένας ειδικευμένος καλλιτέχνης μπορεί να συμπληρώσει με ένα απλό μπουκάλι σε μια εβδομάδα, ενώ κάτι το ιδιαίτερο μπορεί να διαρκέσει ένα μήνα ή περισσότερο και ότι ο καλύτερος τεχνίτης θα καταφέρει να παράξει μόνο μερικά μπουκάλια σε ένα χρόνο.
Perierga.gr - Ζωγραφίζοντας μέσα από το μπουκάλι
Perierga.gr - Ζωγραφίζοντας μέσα από το μπουκάλι
Perierga.gr - Ζωγραφίζοντας μέσα από το μπουκάλι
Perierga.gr - Ζωγραφίζοντας μέσα από το μπουκάλι
πηγή

Ο βασιλιάς και το τρελλό νερό



Μια φορά κι έναν καιρό ήτανε ένας σουλτάνος, καλός και δίκαιος και είχε έναν βεζύρη, που ήτανε και αυτός καλός και ήταν κι αστρολόγος.
Μια μέρα ο βεζύρης λέγει του σουλτάνου, πως είδε κάποια σημάδια στον ουρανό πως θα βρέξει στον κόσμο ένα νερό τρελλό, και πως όποιος το πιει αυτό το νερό, θα τρελλαίνεται. Και πως όλοι οι άνθρωποι που ζούνε στην επικράτειά τους θα πιούνε και θα χάσουνε τα λογικά τους, και δεν θα νιώθουνε πια τίποτα, μήτε τι είναι σωστό και τι είναι ψεύτικο, μήτε τι είναι καλό και τι είναι κακό, μήτε τι είναι νόστιμο και τι άνοστο, μήτε τι είναι δίκαιο και τι άδικο.
 Σαν τ' άκουσε αυτά τα λόγια ο Σουλτάνος γυρίζει και λέγει στον βεζύρη: Αφού θα τρελλαθεί όλος ο κόσμος, πρέπει να κοιτάξουμε να μην τρελλαθούμε κι εμείς, γιατί αλλιώς πώς θα τους κρίνουμε με δικαιοσύνη; Του λέγει ο βεζύρης πως ο λόγος του είναι σωστός και πως θά 'πρεπε να προστάξει να μαζέψουνε από το καλό νερό που πίνανε, και να το φυλάξουμε μέσα στις στέρνες, για να μην πίνουνε από το χαλασμένο και κρίνουμε παλαβά κι άδικα, μα δίκαια, όπως έχουνε χρέος.
Έτσι κι έγινε. Σε λίγον καιρό έβρεξε στ' αλήθεια, και το νερό ήτανε τρελλό νερό, και τρελλαθήκανε όλοι οι άνθρωποι, και δεν γνωρίζανε οι καημένοι τι τους γίνεται, και είχανε το ψεύτικο για αληθινό, το κακό για καλό, το άδικο για δίκαιο. Μα ο σουλτάνος κι ο βεζύρης πίνανε από το καλό νερό που είχανε φυλαγμένο, και δεν τρελλαθήκανε, αλλά κρίνανε τον κόσμο με δικαιοσύνη.
Μα ο κόσμος τά 'βλεπε ανάποδα και δεν ήτανε ευχαριστημένος από την κρίση του σουλτάνου και του βεζύρη και φωνάζανε πως τους αδικούνε και κοντεύανε να σηκώσουνε επανάσταση. Μετά από καιρό, σαν είδανε κι αποείδανε, ο σουλτάνος κι ο βεζύρης, χάσανε το κουράγιο τους, και λέγει ο σουλτάνος στο βεζύρη: Τούτοι οι φουκαράδες αληθινά χάσανε τα φρένα τους και τα βλέπουνε όλα ανάποδα κι όπως πάμε, μπορεί να μας σκοτώσουν επειδή θέλουμε να τους κρίνουμε με δικαιοσύνη για να ευτυχήσουνε. Το λοιπόν, βεζύρ αφέντη, άιντε να χύσουμε το καλό νερό από τις στέρνες, και να πιάσουμε να πίνουμε κι εμείς από το τρελλό νερό, να γίνουμε σαν κι αυτούς και τότε θα μας καταλαβαίνουνε και θα μας αγαπάνε. Έτσι κι έγινε. Ήπιαν και αυτοί από το παλαβό νερό και τρελλαθήκανε, και κρίνανε τρελλά κι άδικα, κι ο κόσμος απόμεινε ευχαριστημένος και πολυχρονίζανε τον σουλτάνο».
_____
Πηγή:  «Ευλογημένο Καταφύγιο» του Φώτη Κόντογλου

Μια γεύση από παλιά Αθήνα στη Favela - Καφές αλλά και φαγητό σε μια από τις ωραιότερες αυλές της Αθήνας


Μέσα στον πολύβουο Κεραμεικό, ένα μαγαζί ξεχωρίζει και θυμίζει παλιά Αθήνα. Η Favela στέκεται με άνεση στην οδό Αρτεμισίου και κάνει τους πάντες να νιώθουν σαν το σπίτι τους.
Στην καρδιά μιας γειτονιάς της Αθήνας, ο ιδιοκτήτης Δημήτρης Θεοδώρου, εναρμονισμένος με το τοπίο και τα σπιτάκια το ένα δίπλα στο άλλο, εμπνεύστηκε τη Favela.
Το περιβάλλον με τα vintage στοιχεία του και την όμορφη αυλή του θυμίζουν μια άλλη εποχή και κάνουν τον καθένα να νιώθει σαν το σπίτι του. Το φιλόξενο προσωπικό είναι έτοιμο να ανταποκριθεί σε κάθε επιθυμία, ακόμα και αυτή του πιο απαιτητικού πελάτη.

Μπορείς να πιεις τον καφέ σου το πρωί, να τσιμπήσεις κάτι ελαφρύ το μεσημέρι και να διασκεδάσεις το βράδυ. Τα έχει όλα, χωρίς να υπερβάλλει και να τα μπλέκει.
Ελληνικοί μεζέδες πάνε και έρχονται, με το μενού του όχι μόνο να είναι προσεγμένο αλλά και προσιτό.
Τυροπιτάκια, σαγανάκι Μετσόβου, φάβα Σαντορίνης, απάκι κοτόπουλο ψητό, τοματοκεφτέδες και τηγανιά χοιρινή και κοτόπουλου είναι μερικά από τα εδέσματα που χορταίνουν το μάτι και την κοιλιά των πελατών. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα φύγετε ευχαριστημένοι.

Στα συν του μαγαζιού τα live του. Jazz, rock και λάτιν σας διασκεδάζουν, ενώ υπάρχουν και ρεμπέτικες βραδιές για τους πιο μερακλήδες. Αν θέλετε να ενημερωθείτε για τα events του μαγαζιού, επισκεφτείτε τη σελίδα του στο Facebook.
Τις Παρασκευές, ρεμπέτικα, λαϊκά και σμυρνέικα τραγούδια έχουν την τιμητική τους. Ο Παύλος, ο Γιώργος και η Σόνια πιάνουν τα όργανα, δίνουν τον ρυθμό, κάνοντας όλο το μαγαζί μια τεράστια εύθυμη παρέα. 
Πληροφορίες:
Καθηµερινά από τις 12:00.
ΑΡΤΕMΙΣΙΟΥ 4, ΚΕΡΑMΕΙΚΟΣ, Τηλ: 210 341 2413
Facebook: Favela cafe μεζεδοπωλείο









Πηγή

«Το Ισραήλ τοποθέτησε ναζί αρνητή της γενοκτονίας στο Υπουργείο Παιδείας»!


 Του Σάββα Καλεντερίδη

Οι θέσεις του κ. Φίλη στο άρθρο με τίτλο [Παλαιοκομματισμός και "Γενοκτονία"], είναι κακή αντιγραφή των επιχειρημάτων που επικαλούνται οι κεμαλιστές στην Τουρκία, για να δικαιολογήσουν τις σφαγές και το συστηματικό σχέδιο εξόντωσης των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας
Μπορεί να διανοηθεί κανείς ότι είναι δυνατόν να κυκλοφορήσει άρθρο με τον ως άνω τίτλο, το οποίο θα έλεγε ότι το Ισραήλ τοποθέτησε έναν κρυπτο-ναζί στο υπουργείο Παιδείας, ο οποίος με διάφορες ανιστόρητες και ιδεολογικοφανείς δολιχοδρομείες θα ισχυριζόταν στο επίσημο έντυπο του κόμματός του ότι δεν έγινε η γενοκτονία των Εβραίων, αλλά μια απλή εκκαθάριση, στα πλαίσια της εφαρμογής του πολιτικού προγράμματος του Χίτλερ;
Θα είχε γυρίσει ο κόσμος ανάποδα!
Εδώ γύρισε ο κόσμος ανάποδα με τα αντισημιτικά σχόλια του Δημήτρη Καμμένου, ο οποίος εκπαραθυρώθηκε από το υπουργείο του σε δώδεκα ώρες, ενώ επικρατεί σιγή για το υβριστικό άρθρο και τις κεμαλικές και ανθελληνικές θέσεις του νέου υπουργού Παιδείας Ν. Φίλη, σε σχέση με τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, την οποία αμφισβητεί ευθέως, σε άρθρο του στην εφημερίδα Αυγή, ενώ στην ουσία υβρίζει τους 38 βουλευτές, οι οποίοι με πρωτοβουλία του Σάββα Αναστασιάδη, πίεσαν την κυβέρνηση Σαμαρά και πέτυχαν να συμπεριληφθεί η ποινικοποίηση των γενοκτονιών που έχει αναγνωρίσει η Ελληνική Βουλή στο λεγόμενο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο.
Το να σχολιάσει κανείς το άρθρο και τις θέσεις του υπουργού Παιδείας, είναι άνευ ουσίας. Απλά, οι θέσεις του είναι εντελώς ανιστόρητες και εξ αντικειμένου αντεθνικές και ανθελληνικές, ενώ τα επιχειρήματά του για το αν έγινε γενοκτονία ή όχι είναι έωλα.
Δικαιούμαστε δε να χαρακτηρίσουμε τις προθέσεις και γενικά τη στάση του ως υποκινούμενη από σκοπιμότητες, τις οποίες αδυνατούμε να ανιχνεύσουμε, αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι θα μπορούσε απλά να διαβάσει το ψήφισμα  της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών (IAGS), που λέει ξεκάθαρα ότι «η οθωμανική εκστρατεία ενάντια στις χριστιανικές μειονότητες της αυτοκρατορίας μεταξύ 1914 και 1923 αποτέλεσε μια γενοκτονία ενάντια σε Αρμένιους, Ασσύριους και Έλληνες».
Εμείς απλά να συμπληρώσουμε ότι η ευθεία προσβολή των Ποντίων, των Μικρασιατών, των Θρακών, αλλά και όλων των Ελλήνων που θεωρούν ότι αποτελεί εθνική υποχρέωση όλων να υπερασπίζονται τις επόμενες γενιές μέσα από την ανάδειξη του ζητήματος της γενοκτονίας, αλλά και να πασχίζουν για έναν καλύτερο κόσμο μέσα από την υποστήριξη όλων των λαών -και όχι μόνο ενός συγκεκριμένου- που έχουν υποστεί γενοκτονία, επιβάλει την άμεση αποπομπή του συγκεκριμένου προσώπου από το Υπουργείο Παιδείας και την δημόσια έκφραση συγνώμης από την κυβέρνηση για το ατόπημα που διεπράχθη.
Τέλος, η κυβέρνηση, τα κόμματα και οι πολιτικοί καλό είναι να αναλογιστούν σε τι κατάσταση έχουν φέρει τη χώρα με τέτοιες πράξης εθνικής και ηθικής απαξίωσης, όταν για την αναγνώριση της γενοκτονίας πασχίζουν ξένοι πολιτικοί και πρωθυπουργοί, όταν πραγματικοί δημοκράτες Τούρκοι αναγνωρίζουν τη γενοκτονία και μάχονται για την αναγνώρισή της από το τουρκικό κράτος, ενώ οι ίδιοι πασχίζουν για την υπονόμευση και την ακύρωσή της.
Αιδώς Αργείοι…
ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ IAGS:
ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ΌΤΙ η άρνηση της γενοκτονίας αναγνωρίζεται ευρέως ως τελικό στάδιο της γενοκτονίας, που φυλάσσει την ατιμωρησία για τους δράστες της γενοκτονίας, και προετοιμάζει το έδαφος για τις μελλοντικές γενοκτονίες
ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ΌΤΙ η γενοκτονία ενάντια στους χριστιανικούς πληθυσμούς από το οθωμανικό κράτος κατά τη διάρκεια και μετά από του πρώτου παγκόσμιου πολέμου απεικονίζεται συνήθως ως γενοκτονία ενάντια σε Αρμενίους μόνο, με μερική μονο αναγνώριση των ποιοτικά παρόμοιων γενοκτονιών ενάντια σε άλλες χριστιανικές μειονότητες της οθωμανικής αυτοκρατορίας
ΕΙΝΑΙ πεποίθηση της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών ότι η οθωμανική εκστρατεία ενάντια στις χριστιανικές μειονότητες της αυτοκρατορίας μεταξύ 1914 και 1923 αποτέλεσε μια γενοκτονία ενάντια σε Αρμένιους, Ασσύριους και Έλληνες.


Η Διεθνής Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών ζητά από την κυβέρνηση της Τουρκίας για να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες ενάντια σε αυτούς τους πληθυσμούς, για να εκδώσει μια επίσημη συγγνώμη, και για να λάβει τα γρήγορα και σημαντικά μέτρα προς την αποκατάσταση.