και ζύγωναν τα Χριστούγεννα στη ξένη πολιτεία και ζύγωναν κι οι
καρδιές στο Θεό τις παγωμένες νύχτες του Δεκέμβρη. Ανυψώνονταν τα χέρια
μαζί με τα θυμιάματα μες τους περίτεχνους ναούς, ή ...αγγίζανε τη φωτιά
να ζεσταθούν στις κρύες κάμαρες τις θολές απ’ τον καπνό έτσι για να μη
φαίνεται η μιζέρια ...Μα γίνεσαι πάλι παιδί αυτές τις νύχτες ...στρέφεις
τα μάτια στον ουρανό και περιμένεις. Παραμερίζει το φεγγάρι τα σύννεφα
την ίδια ώρα που αβίαστα η πραγματικότητα χαρίζεται στο παραμύθι!
μαριάνθη ντεβάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;