ΠΩΣ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΛΟΓΟ -1

Δημ. Νατσιός
Δάσκαλος-Κιλκίς

ἀπὸ τὴν «ΑΦΥΠΝΙΣΗ»,
περιοδικὴ ἔκδοση Ἱ. Κοινοβίου Ὁσ. Νικοδήμου
(Πεντάλοφος Παιονίας)
ἀρ. τ. 22, Ὀκτώβριος 2014

«…Εὐχαριστῶ τίς μακριές σειρές
τῶν προγόνων, πού δούλεψαν τή φωνή
τήν τεμαχίσαν σέ κρίκους, τήν κάμαν νοήματα, τή σφυρηλάτησαν ὅπως
τό χρυσάφι οἱ μεταλλουργοί κ’ ἔγινε Ὅμηροι, Αἰσχύλοι, Εὐαγγέλια
κι ἄλλα κοσμήματα…
(Νικηφόρος Βρεττάκος _« Ὁ ἀγρός τῶν λέξεων»)

.               Στίς 26 Σεπτεμβρίου τοῦ 1959 ὁ ἀείμνηστος καθηγητής καί πρωθυπουργός Ξενοφῶν Ζολώτας εἶχε ἐκφωνήσει στήν Οὐάσιγκτον ἕναν λόγο πού ἔμεινε μνημειώδης. Αἰτία ἦταν ἡ γλῶσσα πού χρησιμοποίησε: τά Ἀγγλικά, ὅμως σχεδόν ὅλες οἱ ὁρολογίες πού περιεῖχε ἡ εἰσήγησή του ἦταν ἑλληνικές! Τό ἀκροατήριό του τό ἀποτελοῦσαν οἱ σύνεδροι τῆς Διεθνοῦς Τράπεζας Ἀνασυγκρότησης καί Ἀνάπτυξης καί δέν ἀντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα στήν κατανόηση τοῦ προφορικοῦ κειμένου πού ἀνέγνωσε ὁ Ἕλληνας καθηγητής. (Οἱ μόνες ἀμιγεῖς ἀγγλικές λέξεις ἦταν λίγοι σύνδεσμοι, ἄρθρα καί προθέσεις). Ὁ Ξενοφῶν Ζολώτας κατεῖχε τότε τήν θέση τοῦ Διοικητῆ τῆς Τράπεζας τῆς Ἑλλάδας. Οἱ μεγάλες ἐφημερίδες «New York Times» καί «Washington Post» δημοσίευσαν τήν ἑπομένη τόν λόγο του στήν πρώτη σελίδα τους. Ἡ ἐντύπωση πού προκάλεσε ἦταν τεράστια. Ὁ εὐφυέστατος καθηγητής «δίδαξε» στόν κόσμο ὅτι ἡ ἑλληνική γλῶσσα εἶναι ἡ μήτρα τῶν σύγχρονων μεγάλων, κυρίως λατινογενῶν, γλωσσῶν καί ἀστείρευτη πηγή δανεισμοῦ καί γονιμοποίησής τους. (Στίς 2 Ὀκτωβρίου τοῦ ἴδιου ἔτους ἐκφώνησε καί δεύτερο λόγο μέ τόν ἴδιο τρόπο).
.               Παραθέτουμε τό κείμενο _πρωτότυπο καί μετάφραση. Καί μόνο ἡ παράθεση αὐτοῦ τοῦ σπουδαίου λόγου ἀρκεῖ γιά νά αἰτιολογήσει τόν τίτλο τοῦ παρόντος κειμένου.
.               «Kyrie,

I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesarus and the Ecumenical Trapeza tor the orthodoxy of the axioms methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas. With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous Organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed.
Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic praktices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel, a panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic. I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my eucharistia to you Kyrie, to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizers and protagonists of this Amphictyony and the gastronomic symposia».

.               Ἀκολουθεῖ ἡ μετάφραση, ἄν καί μέ λίγη προσοχή ὁ ἀναγνώστης μπορεῖ νά κατανοήσει τό κείμενο.
.               «Κύριοι, εὐλογῶ τούς ἄρχοντες τοῦ Διεθνοῦς Νοµισµατικοῦ Ταµείου καί τήν Οἰκουµενική Τράπεζα γιά τήν ὀρθοδοξία τῶν ἀξιωµάτων, µεθόδων καί πολιτικῶν, παρά τό γεγονός ὅτι ὑπάρχει ἕνα ἐπεισόδιο κακοφωνίας τῆς Τράπεζας µέ τήν Ἑλλάδα.
»Μέ ἐνθουσιασµό διαλεγόµαστε καί συναγωνιζόµαστε στίς συνόδους τῶν διδύµων Ὀργανισµῶν, τῶν ὁποίων τίς πολύµορφες οἰκονοµικές ἰδέες καί τά δόγµατα ἀναλύουµε καί συνθέτουµε.
.               »Τά κρίσιµα προβλήµατα, ὅπως ὁ νοµισµατικός πληθωρισµός, παράγουν κάποια ἀγωνία καί µελαγχολία. Αὐτό τό φαινόµενο εἶναι χαρακτηριστικό τῆς ἐποχῆς µας. Ἀλλά ἡ θέση µου εἶναι ὅτι ἔχουµε τόν δυναµισµό νά προγραµµατίσουµε θεραπευτικές πρακτικές σάν µέτρο προφύλαξης ἀπό τό χάος καί τήν καταστροφή. Παράλληλα, µιά παγκοσµίως ἀνυπόκριτη οἰκονοµική συνεργασία καί ἁρµονία σ’ ἕνα δηµοκρατικό κλίµα εἶναι βασική. Ἀπολογοῦµαι γιά τόν ἐκκεντρικό µου µονόλογο. Ἐκφράζω µέ ἔµφαση τήν εὐχαριστία µου σέ ἐσένα κύριε, στό εὐγενικό καί γενναιόδωρο ἀµερικανικό ἔθνος καί στούς ὀργανισµούς καί πρωταγωνιστές τῆς Ἀµφικτονίας καί τοῦ γαστρονοµικοῦ Συµποσίου».
.               Μπορεῖ σήμερα νά μᾶς τσαλαπατεῖ ἡ διεθνής κοινή γνώμη, καταπίνοντας ἀβασάνιστα τίς ὕβρεις καί τούς χλευασμούς τῶν πλανητικῶν Μ.Μ.Ε, ὅμως δέν παύει ἡ γλῶσσα μας νά εἶναι τό Διεθνές Δανειοληπτικό Ταμεῖο λέξεων. Κάθε καινούργια ἐφεύρεση ἤ ἀνακάλυψη τῶν ἐπιστημῶν, ὅταν ἔρχονται τά «βαφτίσια» της, ἡ ὀνοματoδοσία της, στήν ἑλληνική γλῶσσα προστρέχουν οἱ πάντες (τηλεόραση, ραδιόφωνο, τηλέφωνο). Σχεδόν ὅλες οἱ ἐπιστῆμες χρησιμοποιοῦν παγκοσμίως ἑλληνικούς ὅρους.

πηγή