Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2015

Aπάντηση σέ μία «Θεολογική» τραγωδία

Aπάντηση σέ μία «Θεολογική» τραγωδία

«Φάσκοντες εἶναι σοφοί ἐμωράνθησαν…
καί παρέδωκεν αὐτούς ὁ Θεός
εἰς ἀδόκιμον νοῦν»
(Ρωμ. 1, 22-28)
«ἀγνοοῦντας διδάξομεν,
κακουργοῦσιν οὐκ ἐπιτρέψομεν»
(Μ. Ἀθανάσιος)
Ὡς τραγωδία καί μόνο μπορεῖ νά εἰδωθεῖ ἀπό σώφρονα λογισμό ἡ πρωτοφανής, ἀδυσώπητη καί ἀνιλεής ἐπίθεση τοῦ συνταξιούχου θεολόγου κ. Θεοδώρου Βλαχοπούλου (στό ἑξῆς Θ.Β) πρός τόν Μητροπολίτη Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. ΚΟΣΜΑ.
Λόγος ἀπρεπής, σχεδόν πεζοδρομιακός, ἀγγίζων τά ὅρια τῆς ἀξιοπρέπειας τοῦ θιγομένου. Σχολειασμοί πού δέν ἀφήνουν τίποτε ἀνέγγιχτο, ἀκόμη καί τά προσωπικά στοιχεῖα μιᾶς προσωπικότητος. Τό ἀπύθμενο θράσος τοῦ θεολόγου Θ.Β. μᾶς ἀναγκάζει νά ἐκφράσουμε τίς ἀκόλουθες σκέψεις καί νά σας κάνουμε κοινωνούς αὐτῶν.
Α. Σύντομο χρονικό.
Ἀπ΄ τήν στιγμή τῆς ἐκλογῆς σέ Μητροπολίτη Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας τοῦ ἀρχιμανδρίτου π. Κοσμᾶ Παπαχρήστου, ὁ τ. Γραμματεύς, ἐπί πεντηκονταετία, τῆς Ἱ. Μητροπόλεως ἔβγαλε ὅση χολή φύλαγε τόσα ἔτη. Ἄρθρα ποικίλα στόν ἔντυπο καί ἠλεκτρονικό τύπο στοχοποίησαν ἀναίτια τόν νῦν Μητροπολίτη, πού κατέρριψαν τά ὅρια τῆς κοσμιότητος καί εὐγενείας πρός τόν Ἐπίσκοπο. Ὁ κ. Θ.Β. τόσα ἔτη διατρίβων παρά τούς πόδας τοῦ μακ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ, δέν κατόρθωσε νά μάθει τίποτα ἀπό τόν εὐγενῆ Ἀβραντινῆ καί ἄφησε νά ξεχειλίσει το περίσσευμα τῆς καρδίας του.
Ἐπί δεκαετία τώρα, ὁ Θ.Β. δέν «χώνεψε» ὅτι συνταξιοδοτήθηκε ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως, τήν ὁποία ἀπό το 2005 ὁ Θεός ἀνἐδειξε νά προΐσταται ὁ πρ. ἀρχιμανδρίτης, ἱεροκήρυκας π. Κοσμᾶς. Οἱ καιροί ἄλλαξαν, ὅμως το κέντρο τῆς ποιμαντικῆς διακονίας παρέμεινε ὁἄνθρωπος, ἡ ψυχή του καί ἡ σωτηρία της καί ὄχι τά κτίρια, τά μέγαρα, τά οἰκόπεδα, οἱ τραπεζικοί λογαριασμοί, τά ἔσοδα καί οἱ τόκοι!
Αὐτή ἡ ἀδυναμία (ἀνικανότητα) τοῦ Θ.Β. κατανοήσεως τοῦ γεγονότος πού μετά μανίας ἀπευχόταν (τήν ἐκλογή), δημιούργησε τήν ψυχολογική ἀντίδραση πρός τό σεμνό πρόσωπο τοῦ Ἱεράρχη. Δέν μποροῦσε μέ τίποτα ὁ Θ.Β. νά συμβιβαστεί μέ τήν προαγωγή. Ἀνερυθρίαστα, κατόπιν, προέβη σέ μία ἄνευ προηγουμένου πολεμική δημοσιεύοντας τοξικά ἄρθρα, πού ἀπό τήν κοινή λογική δέν γίνονται ἀνεκτά. Μή δυνάμενοι νά ἀνθέξουμε τόν βόρβορο πού ἐκτινάσσεται, δημοσιοποιοῦμε τίς σκέψεις μας, ὄχι ὡς «ἀλάνθαστοι καί σώφρονες» άλλά μέ τήν ἱερή ἀγανάκτηση τῶν ἀναγνωστῶν τοῦ τοπικοῦ Τύπου καί ἀνθρώπων πού συνδέονται πνευματικά μέ τόν Ἀκαρνανίας ΚΟΣΜΑ.
Β. «Ἄν δεν ἀποδεχθεῖς αὐτό πού ἔχεις, ποτέ δεν θα δεχθεῖς αὐτό πού εἶσαι».
Ὁ νῦν Μητροπολίτης κ. ΚΟΣΜΑΣ ἔθεσε, ἐξ΄ ἀρχῆς, κάποιους στόχους. Ὡς γνώστης τῶν ποιμαντικῶν ἀναγκῶν τῆς ἀπεράντου Αἰτωλοακαρνανίας - ἐφ' ὅσον τήν διακόνησε ἐξομολογῶν, λειτουργῶν, περιοδεύων ἀπ΄ ἄκρου εἰς ἄκρον ἐπί τριακονταετία -- σχεδίασε ἕναν ὁδικό χάρτη καίριων δράσεων ποιμαντικῆς διακονίας, τηρουμένων ὅμως καί τῶν δεδομένων οἰκονομικῶν συνθηκῶν τῆς Ἑλλάδος (τέλη 2005). Κέντρο παρέμεινε ὁἌνθρωπος, ὡς ψυχοσωματική ἑνότητα (ὁ μαθητής, ἡ φοιτήτρια, ὁ ἄνεργος, ὁ γονιός, ἡ μητέρα, οἱ ἡλικιωμένοι) καί οἱ ἀνάγκες του. Οἱ τρόποι ὑλοποιήσεως τοῦ ὁδικοῦ χάρτη ἦταν πολλοί: Ρ/Σ με 24ωρη λειτουργία, ἐκ βάθρων ἀνακατασκευή τῆς πεπαλαιωμένης καί δυσλειτουργικῆς κατασκηνώσεως (600 παιδιά σέ 5 περιόδους), λειτουργία συγχρόνου Βιβλιοπωλείου στήν ἕδρα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως, καθημερινές Θ. Λειτουργίες σέ Μεσολόγγι καί Ἀγρίνιο, λειτουργία ἀναγνωρισμένων Σχολῶν Ἁγιογραφίας καί Βυζ. Μουσικῆς στά κέντρα καί στήν Περιφέρεια, ἵδρυση Σχολῶν Γονέων παντοῦ, λειτουργία συσσιτίων (70 ἀτομα Μεσ/γγι, 280 ἄτομα Εὐαγγελίστρια Ἀγρινίου), Κοινωνικά Παντοπωλεῖα σέ συνεργασία μέ Δήμους, Κοιν. Φροντιστήρια (560 μαθητές σέ Ἁγ. Δημήτριο Άγρινίου), ἐπανέκδοση τοῦ περιοδικοῦ ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ, διανομή ρουχισμοῦ, οἰκονομική ἐνίσχυση φοιτητῶν καί γενικότερα δράσεις πού ἀποπνέουν μία δυναμική γιά τήν λειτουργική καί πνευματική ἀναγέννηση τῶν πολιτῶν τῆς Ἱ. Μητροπόλεως.
Πράγματι, ἦταν κάτι πρωτόγνωρο γιά τήν Μητρόπολή μας, πού ἐπέδειξε μία στοιβαρή ἐξωστρέφεια, σπάζοντας τά δεσμά τοῦ παρελθόντος καί πού ἀναγνωρίστηκε ἀπό σοβαρούς ἀνθρώπους καί ἐπιστήμονες ἄλλων Ἱ. Μητροπόλεων καί ὄχι μόνο. Εἰδικότερα, ἡ Κατασκήνωση - ὅπως λειτουργικά ἀναδιαμορφώθηκε - ἀποτελεῖ «πρότυπο» γιά ἄλλες Ἱ. Μητροπόλεις, οἱ ὁποῖες ἐπανειλημμένως ἔχουν ἀποστείλει ἁρμόδια στελέχη γιά νά δανειστοῦν ἰδέες ὀργανώσεως καί λειτουργίας στίς ἀντίστοιχες ἒγκαταστάσεις τῶν Μητροπόλεών τους. Ἡ Ἱερά Σύνοδος πραγματοποίησε στή Ρίζα τό Β΄ Πανελλήνιο Συνέδριο Στελεχῶν Νεότητος ὅλων τῶν Ἱ. Μητροπόλεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, στά τέλη Αὐγούστου τοῦ 2013, μέ τήν παρουσία ἐκπροσώπων τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ Β΄, Μητροπολιτῶν καί κατηχητῶν. Ἀναγνωρίστηκε τό ἔργο πού ἔγινε στην Κατασκήνωση τῆς Ρίζας.
Σέ ὅλα τά ἀνωτέρω ὁ Θ.Β. ἀναρμοδίως ξεσήκωσε μεγάλη πολεμική. Χωρίς καμία διάθεση ἀναγνωρίσεως τοῦ ὅλου ἐπιτελεσθέντος ἔργου σέ τόσο σύντομο διάστημα, καθῶς κορυφώνονταν ἡ οἰκονομική κρίση, συνεχίζει νά δημοσιεύει ἄρθρα καί νά ρωτᾶ τόν Ἀκαρνανίας ΚΟΣΜΑ «τί ἔργο ἔχεις νά ἐπιδείξεις ὡς Μητροπολίτης…». Λίθοι κεκράξονται! … Λέτε καί ρωτᾶ κάποιον μαθητῆ διατί «δέ διάβασες τό μάθημά σου, εἶσαι ἕνα τίποτα».
Δέκα χρόνια πολεμικῆς μανίας καί χολερικῶν σχολειασμῶν δέν συγκεντρώνονται σέ λίγες γραμμές. Τό ποτήρι ξεχείλισε ὅταν ὁ Θ.Β. τόλμησε στό φύλλο τῆς ΑΙΧΜΗΣ, τήν Πέμπτη 8/10/2015, νά μιλήσει ὑποτιμητικά γιά τήν ἱερή εἰκόνα τῆς Ἱ. Μονῆς Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου Μυρτιᾶς, τῆς ἀγαπημένης μας Μυρτιᾶς, πού ἐκεῖ ἔζησε καί πολεμήθηκε ὁ νῦν Ἡγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς Δοχειρίου, Γέρων Γρηγόριος (Ζουμῆς) καί το ἀποτύπωσε σέ βιβλίο του 1, ἐκεῖ πού ἀναπαύεται ὁ ἀγωνιστής μακ. Μητροπολίτης Ἀγυᾶς Παῦλος (Καρβέλης), ὁ πρᾶος καί ταπεινός Ἡγούμενος Σωφρόνιος (Βαζούρας), ὁ φλογερός ἱεροκήρυκας καί ἀγαπητός μας ἀδελφός ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος (Ἀνδριτσόπουλος), ὁ σεμνός ἀρχιμ. Ἀπόστολος (Καστανᾶς), ὁ λαϊκός ἱεροκήρυκας - θεολόγος Νικ. Σωτηρόπουλος. Τολμᾶ νά ἐρωτᾶ ὁ Βλαχόπουλος, χωρίς ἴχνος ντροπῆς, γιά τήν θαυματουργή ἱερή Εἰκόνα τῆς Παναγίας, γιά ἕνα προσύνημα πού ἀναβλήθηκε - χωρίς νά γνωρίζει τούς λόγους - καί γιά ἄλλα φαιδρά καί ἀσεβῆ (κατηγορία ἀργυρολογίας).
Σέ αὐτό τό σημεῖο ἔφθασε ν΄αναρωτᾶται γιά τήν θαυματουργία τῆς Εἰκόνος τῆς Θεοτόκου. Θά μᾶς κάνει Εἰκονομάχους; Μήπως νά κατεβάσουμε τίς εἰκόνες; Μήπως τό εἶχε εἰσηγηθεῖ στόν μακ. ΘΕΟΚΛΗΤΟ; Ἀφῆστε κ. Βλαχόπουλε τίς εἰκόνες μας ν' ἁγιάζουν, νά θαυματοποιοῦν καί μήν ασχολεῖσθε μ΄ αὐτές. Εἶναι ἅγιες, ἱερές, θαυματουργές ὅπως ἀπεφάνθησαν οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι. Ἐσεῖς ἴστασθαι πάνω ἀπό τίς Οἰκουμενικές Συνόδους; Καμία διδασκαλία ἀπό ἐσᾶς. Δέν εἶσθε ἁρμόδιος γιά νά διδάξετε «ἦθος» καί νά ζητᾶτε εὐκαίρως - ἀκαίρως τόν λόγο καί να ἐγκαλεῖτε τόν Ἀκαρνανίας ΚΟΣΜΑ γιά το ἦθος, τήν προσφορά του, ἀκόμα καί το παράστημά του!! Ποιόν ἐγκαλεῖται, τόν ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ;; Μά ποιός εἶσθε; Ἔχετε αὐτοχρισθεῖ εἰσαγγελέας - ἀνακριτής καί δικάζετε χωρίς ἀκροατήριο; Ξέρετε πώς δέν ἔχετε πιά ἀκροατήριο, εἶσθε μόνος, ὁλομόναχος καί μερικά ὀλίγα τραγικά πρόσωπα δίπλα σας, «ἀπό τόν καιρό ἐκεῖνο»! «Οὐαί τᾦ ἑνί» (Ἐκκλ. 4,10). «Τό γάρ πολύ τῆς θλίψεως γεννᾶ παραφροσύνη». ΝΤΡΟΠΗ.
Γ. «Τρίκλινο Ἰνάχου - Συκοῦλα Μενιδίου - Καραϊσκάκης Ἀστακοῦ - Φλωριάδα - Βάρνακας Ξηρομέρου - Κόφτρα - Ἀβαρῖκος - Λαμπίρι Θέρμου - Δρυμός Βονίτσης … κ.λπ. ὀρεινά».
Σίγουρα τά ἀνωτέρω θά σᾶς θυμίζουν μόνο τίς τριμηνίες πού εἰσπράττατε (ὡς ὀφείλατε), διότι λίγοι ἐξ ἡμῶν τά ἔχουν ἐπισκεφθεῖ ἔστω μιᾶ φορά. Δίκιο ἔχετε. Δέν ξέρω ἄν ἔχετε ἐπισκεφθεῖ κ. Θ.Β. τίς ἀνωτέρω περιοχές, ὅμως ὁ Ἀκαρνανίας ΚΟΣΜΑΣ τό θέρος, ἀλλά καί ὅλο τόν χρόνο ἐδαπάνησε ἑαυτόν νά ἐπισκέπτεται τήν ὄμορφη Αἰτ/νία στίς ἀκρώρειές της, νά λειτουργεῖ, νά ἐξομολογεῖ, νά κάνει Παρακλήσεις, Χαιρετισμούς τῆς Παναγίας μας, Ἐγκαίνια Ναῶν, Θυρανοίξια, νά ὁμιλεῖ μέ τούς ἁπλούς πιστούς πού ἐδειχναν ἐκπληξη νά βλέπουν τόν Δεσπότη τους νά τούς ἐπισκέπτεται, τό θεωροῦν τιμή τους. Αὐτή εἶναι ἡποιμαντική τοῦ Αἰτωλίας ΚΟΣΜΑ καί αὐτή ἀκριβῶς ἐπιθυμοῦν οἱ πολίτες. Νά γίνεσαι κερί, καθαρό, εὐωδιάζον, που λιώνει (φθίνει) γιά νά φωτίζει. Ἄν δέν λιώνεις, δέν φωτίζεις καί παραμένεις ἕνα ἁπλό διακοσμητικό γιά τήν ἑστία. Τότε γίνεσαι Ἐπίσκοπος καί ὄχι στυγνός Δεσπότης. Τότε μόνο κομίζεις τό Ευ-αγγέλιο τῆς Ἀναστάσεως, τότε μόνο εἶσαι Πατέρας πού γνωρίζεις τόν πόνο τῶν ἀνθρώπων, συμπάσχεις - συμπονᾶς στό πένθος τους καί συγχαίρεις μέ τή χαρά τους καί ὄχι ἕνας κρύος, στεγνός, ἀπόμακρος (οἰκονομικός) διοικητής πού βάζεις ποινές καί ἐπιτίμια. Πρῶτα τουλάχιστον θά ἀφουγκραστεῖς τόν ἄλλον, θά τόν ἀκούσεις στόν χῶρο του. Καί για νά καλύψεις τήν ἀπέραντη Αἰτ/νία χρειάζεται νά εἶσαι παντοῦ, σέ δύο ἤ τρία μέρη τήν ἡμέρα μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Ν΄ αγγίξεις τήν ψυχή τοῦ πάχοντος ἀνθρώπου καί ὁ λόγος σου τότε δρᾶ ὡς βάλσαμο «ὡς δρόσος Ἀερμῶν» (Ψ. ΡΛΒ΄1,3).
Δ. «Μωραίνει Κύριος …».
Ὁτιδήποτε ἄλλο εἰπωθεῖ θά πρόκειται περί ματαιοπονίας. Δέν ἐπιθυμοῦμε νά συγκρουστοῦμε μαζί σας, δέν θα λάβετε τέτοια χαρά ἀπό ἐμᾶς. Ὅμως δέκα χρόνια ξεπεράσατε πολύ τά ἐσκαμμένα. Κοιτᾶξτε τήν ζωή σας, ἀπολαῦστε τή σύνταξή σας καί ἀφῆστε τούς νεοέλληνες ν΄ ἀγωνίζονται γιά ἕνα αὔριο πού θά τούς δώσει τήν ἐν Χριστῷ ἐλπίδα τῆς ἠθικῆς ἀνατάσεως καί πνευματικῆς ἀναστάσεως. Ἄν δεν μπορεῖτε νά σταθεῖτε καλοπροαίρετα καί συνθετικά στόν Μητροπολίτη κ. ΚΟΣΜΑ, σᾶς παρακαλοῦμε νά μήν ξανααναφερθεῖτε ὑποτιμητικά, συκοφαντικά, χλευαστικά πρός τήν ἐν Χριστῷ Ἀρχιερατική διακονία του, πού ὁ Κύριός μας τοῦ χάρισε, ὡς ἀντίδωρον τῆς ταπεινώσεως πού ἐπέδειξε ἐπί τριακονταετία, καλλιεργώντας τό «Θεοῦ γεώργιον» (Κορ. Α΄. 3,9) τῆς Αἰτωλοακαρνανικῆς γῆς. Ζεῖ Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν. Ἐνημερώσετε ἔντιμα καί τούς Μεσολογγίτες φίλους σας γιά τίς ἀπαντήσεις πού λάβατε καί λαμβάνετε διαρκῶς ἀπό τόν Μακαριώτατο καί ἄλλους Ἀρχιερεῖς στόν συκοφαντικό ἀγώνα σας ἐναντίον τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχη μας, γιά νά σπιλώσετε, εἰς μάτην, τήν προσωπικότητά του. Εἰδάλλως στό προσωπό σας ἴσως πραγματωθεῖ τό ρητό «μωραίνει Κύριος ὅν βούλεται ἀπωλέσαι».
Ἄς μέ συγχωρέσουν οἱ ἀναγνῶστες τῆς ΑΙΧΜΗΣ ἀλλά προέβην στήν ἀνωτέρω ἀπάντηση ὁρμώμενος ἀπό δικαιολογημένη ἀγανάκτηση γιά τά ὅσα ἀσυνέτως ἐλέχθησαν καί ἐγράφησαν τόσο γιά τίς ἱερές καί πάνσεπτες Εἰκόνες ὅσο καί γιά τό πρόσωπο τοῦἘπισκόπου, Διαδόχου τῶν Ἱερῶν Ἀποστόλων, ὁ ὁποῖος, κατά τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, κεῖται εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ (Ἁγ. Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος).
Ἱ.Π. Μεσολογγίου 21.10.2015
Ἐντίμως
Χριστόφορος Γ. Μπαμπάνης
Φιλόλογος
1.Ἀρχιμ. Γρηγόριος (Ζουμῆς). Μορφές πού γνώρισα νά ἀσκοῦνται στό σκάμμα τῆς Ἐκκλησίας, Ἱερά Μονή Δοχειρίου, Ἅγιον Ὄρος, 2010.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

...έκανες κου πε πε;