Καυτά ερωτήματα για το "προσφυγικό"

Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Πολλά αναπάντητα ερωτήματα προκύπτουν από τις τελευταίες εξελίξεις αλλά και από τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης στο λεγόμενο "προσφυγικό" πρόβλημα.

1. Ποιοί είναι πρόσφυγες

Πρόσφυγας θεωρείται όποιος διαφεύγει από τη χώρα του, όπου μένεται απειλητικός για τη ζωή του εμφύλιος πόλεμος ή όπου διώκεται πολιτικά από φυλετικούς, θρησκευτικούς ή πολιτικούς του αντιπάλους. Πως όμως μπορεί να θεωρείται ακόμη πρόσφυγας όταν έχει απομακρυνθεί από τη χώρα που κινδυνεύει κι έχει περάσει τα σύνορα έξι ή και επτά ακόμη χωρών (λχ Αφγανιστάν) και δεν υπάρχει κανένας πλέον κίνδυνος για τη ζωή του;

2. Ο Ρόλος του ΝΑΤΟ

Δεν έχει διευκρινισθεί ακόμη -τουλάχιστον δημόσια- τι ρόλο ακριβώς θα παίξουν οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ στην αστυνόμευση των συνόρων. Αν πρόκειται να βοηθήσουν απλά στην καταγραφή των εισερχομένων, κάτι δηλ. σαν την FRONTEX, αυτό θα είναι καταστροφικό για τη χώρα. Το μόνο αποτέλεσμα θα είναι να αποκτήσει η Ελλάδα σαν ιδιοκτησία της μερικές εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνων μεταναστών. Ρόλος του ΝΑΤΟ θα πρέπει να είναι το σφράγισμα των ελληνικών συνόρων -με περιπολίες στα νοητά θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία- και η απαγόρευση εισόδου σε αυτά όλων των πλωτών μέσων που τα περνούν και σκόπιμα βουλιάζοντας καταστρέφουν τα αποδεικτικά στοιχεία της ταυτότητας των επιβαινόντων. 

3. Η Καταγραφή στην Τουρκία

Αφού όσοι εντοπίζονται στη θάλασσα αυτόματα διασώζονται και δίχως αποδεικτικά στοιχεία ταυτότητας γίνεται πραγματικός Γολγοθάς η ταυτοποίηση της εθνικότητάς τους, γιατί να μην πηγαίνουν πλοία στα Τουρκικά παράλια - λιμάνια και να τους παραλαμβάνουν από εκεί; Η καταγραφή θα γίνεται τότε με την είσοδο στο πλοίο -με τα έγγραφά τους ανέπαφα- και ευχερώς θα απορρίπτονται όσοι δεν έχουν τις προδιαγραφές εισόδου/ασύλου. Όσοι πλέον θα επιχειρούν να εισέλθουν παράνομα μέσω θαλάσσης θα είναι φανερό πως δεν είναι πρόσφυγες και συλλαμβανόμενοι αυτόματα θα επαναπατρίζονται. 

4. Ευρώπη και Επαναπατρισμός

Πολλές χώρες αρνούνται να δεχθούν πίσω επαναπατριζόμενους υπηκόους τους. Τι εγγυήσεις προσφέρει η ΕΕ πως θα υποχρεώνει τις χώρες αυτές να δέχονται πίσω τους ανθρώπους αυτούς; Τι λέει γι' αυτό ο αρμόδιος Επίτροπος; Είναι δυνατόν να υπάρχουν διμερείς οικονομικές σχέσεις με χώρες που εισπράττουν χρήματα αλλά αρνούνται να εφαρμόσουν τις συμφωνίες τους με την Ευρώπη; Πότε η ελληνική κυβέρνηση θα κάνει χρήση του νόμιμου δικαιώματός της του βέτο για παρόμοιες συμφωνίες;

5. Γιατί Hot Spots σε τουριστικά νησιά;

Τα hot spots για ποιο λόγο δεν δημιουργούνται σε νησιά σχεδόν ακατοίκητα δίχως τουριστική κίνηση; Απομονώνονται έτσι οι πάντες από την κυρίως χώρα και η μετακίνησή τους προς τα σύνορα είναι απόλυτα ελεγχόμενη. 

6. Η αποφυγή μουσουλμανικής πλημμυρίδας είναι ρατσισμός

Κακώς πολλοί ταυτίζουν την προσπάθεια αποφυγής τεράστιων εισροών μουσουλμάνων μεταναστών με ρατσισμό. Το θέμα δεν έχει να κάνει με φυλετικές αντιθέσεις. 

Κατά κύριο λόγο συνδέεται με διαφορετικές πολιτισμικές επιλογές και αξιακές πεποιθήσεις. 

Οι μουσουλμάνοι δεν εντάσσονται σε διαφορετικό κοινωνικό ιστό και μακροχρόνια απαιτούν αξιακές μεταβολές της κουλτούρας στην οποία εισέρχονται.

 Η ευρωπαϊκή πολιτική της πολυ-πολιτισμικότητας έχει αποδειχθεί αποτυχημένη. 

Οι εισερχόμενοι θα πρέπει να αποδέχονται ανεπιφύλακτα τις αξίες των κοινωνιών που τους δέχονται. Κι όχι το αντίστροφο.

 Διαφορετικά θα μιλάμε για πολυεπίπεδες κοινωνίες με αντιμαχόμενες κουλτούρες που θα οδηγήσουν σε αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις. 

7. Ισλάμ και Τρομοκρατία

Πολλοί επιμένουν πως το Ισλάμ περίπου ταυτίζεται με την τρομοκρατία. Αν και ο ισχυρισμός αυτός είναι ακραίος, το ερώτημα για την πραγματική σχέση των δύο παραμένει βασανιστικό.

Πρώην Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ δεν έκρυψε το σχετικό της προβληματισμό. "Αν και δεν μπορεί κανείς να ισχυρισθεί πως όλοι οι μουσουλμάνοι είναι τρομοκράτες εν τούτοις είναι δυστυχώς γεγονός πως σχεδόν όλοι οι τρομοκράτες είναι μουσουλμάνοι". Με βάση τα λόγια ισλαμιστών ηγετών οι αμφιβολίες διαλύονται. Ένας από τους κορυφαίους ηγέτες της Αιγυπτιακής Ισλαμικής Τζιχάντ, ο Σείχης Αμπντούλ Καντέρ Ιμπν-Αμπντούλ Αζίζ, ξεκαθάρισε: "Η τρομοκρατία αποτελεί μέρος του Ισλάμ, και όποιος το αρνείται είναι Άπιστος". Ενώ ο Ιρακινός Σιίτης ιερωμένος Μωχάμεντ Αλούσι προέβαλε την άποψη πως η τρομοκρατία είναι αναπόσπαστο τμήμα της τζιχάντ. Ο Ισλαμιστής ηγέτης του Βόρειου Καυκάσου Σαγίντ Μπουριάτσκι (Αλεξάντρ Τικομίρωφ) παραπέμπει στο ιερό κείμενο "χαντίντ": "Οποιος δεν έχει πολεμήσει , που δεν έχει ξεσηκώσει την ψυχή του για ένοπλη σύγκρουση, έχει εξολοθρευθεί λόγω της υποκρισίας του". Σύμφωνα με τον Σάμουελ Χάντιγκτον: "οι επικίνδυνες του μέλλοντος θα προέλθουν από την αλληλεπίδραση Δυτικής υπεροψίας, Ισλαμικής έλλειψης ανοχής του διαφορετικού και Σινικής ορμητικότητας.... Το ουσιαστικό πρόβλημα της Δύσης δεν είναι ο Ισλαμικός αρχεγονισμός αλλά το ίδιο το Ισλάμ. Ένας διαφορετικός πολιτισμός του οποίου οι οπαδοί είναι απόλυτα πεπεισμένοι για την ανωτερότητά του αλλά κι εξαγριωμένοι από την έκδηλη κατωτερότητα της ισχύος του". "Παντού στην περίμετρο του Ισλάμ", σημειώνει ο Χάντιγκτον, "οι μουσουλμάνοι έχουν προβλήματα ειρηνικής συμβίωσης με τους γείτονές τους". 

Από που προκύπτει λοιπόν πως οι πρόσφυγες-μετανάστες μπορούν να μεταμορφωθούν σε νηφάλιους και νομοταγείς κατοίκους των ευρωπαϊκών χωρών που κατά χιλιάδες κατακλύζουν; 

8. Ποιός Υπέγραψε τη Συμφωνία του Δουβλίνου;   

Γιατί συνέχεια αποσιωπάται από ποια ελληνική κυβέρνηση υπεγράφη η απαράδεκτη και σχεδόν ηλίθια Συμφωνία του Δουβλίνου, σύμφωνα με την οποία από όποιο σημείο της Ευρώπης εισέλθει κάποιος μετανάστης αυτόματα μετατρέπεται σε "περιουσιακό στοιχείο" της χώρας στην οποία πάτησε για πρώτη φορά το πόδι του; Όπου κι αν βρεθεί δηλ. επιστρέφεται στην ευρωπαϊκή χώρα στην οποία πρωτοεισήλθε. Με τη μέθοδο αυτή οι Βόρειες χώρες πουλάνε "εκ του ασφαλούς" τζάμπα ανθρωπισμό, μετατρέποντας την ίδια στιγμή τις χώρες του Νότιου σε αποθήκες τραγικών ανθρώπινων ψυχών... 

9. Ποιός θα κλείσει τα βόρεια σύνορά μας;

Πως η Ευρώπη θα συμβάλει στο κλείσιμο των βόρειων συνόρων μας όταν αυτά δεν ακουμπούν σε χώρες - μέλη της ΕΕ (λχ ΠΓΔΜ); Αν η Ευρώπη διευκολύνει με χρήματα ή αστυνομικές δυνάμεις μιά τέτοια πράξη, θα είναι ανοιχτή εχθρική ενέργεια κατά της χώρας μας. Νομιμοποιώντας τη λήψη και δικών μας αντιμέτρων (λχ βέτο σε διάφορες ευρωπαϊκές αποφάσεις) που θα οδηγήσουν αναπόφευκτα στη διάλυση της Ένωσης. 

10. Ποιός επιβάλλει στην Τουρκία την προώθηση προς την Ελλάδα των προσφύγων; 

Όταν η Ευρώπη καταδικάζει κάθε πρωτοβουλία της Τουρκία για σφράγισμα των συνόρων της προς τη Συρία (για "ανθρωπιστικούς λόγους") και ουσιαστικά επιβάλλει την εισροή εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων στα εδάφη της, δεν προετοιμάζει και στη συνέχεια διαφυγή τους μέσω Ελλάδας προς την Δύση; Ποιά λογική υπάρχει στις πολιτικές αυτές; Πως έχει η Ελλάδα αντιδράσει; 

11. Μπορεί η Ευρώπη να "αγοράσει" την έξοδό της από την κρίση; 

Eχει συνηθίσει η Ευρώπη να επιλύει τα προβλήματά της μέσω βιβλιαρίου επιταγών. Την φορά αυτή όμως η κρίση δεν λύνεται με οικονομικά μέσα. Αν η Ευρώπη δεν επιθυμεί να αυτοκτονήσει, μετατρεπόμενη σε Ευραβία, οφείλει να αντιμετωπίσει την εισροή εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών σαν εισβολή που δεν εξαγοράζεται. Πολιτικό είναι το πρόβλημα και μοναχά πολιτικά μπορεί να αντιμετωπισθεί. Ενισχύοντας δηλ. τους εχθρούς του Ισλαμικού Χαλιφάτου (Σιίτες μουσουλμάνους και Κούρδους) ώστε να ξεριζωθεί το Χαλιφάτο από τα εδάφη που σήμερα ελέγχει. Κι' απομονώνοντας τους φανερούς η κρυφούς του φίλους (Εμιράτα, Σ Αραβία, Σουνιτικές δυνάμεις σε Τουρκία κι αλλού). 

πηγή

Μια αγρυπνία στο Άγιον Όρος

*Εκεί που μοιάζει ο χρόνος να σταματάει και να κατεβαίνουνε στρατιές αγγέλων, ψάλλωντας μελωδικές ωδές προς τον Θεό. Εκεί που σε συνεπαίρνει η κατάνυξη και η ατμόσφαιρα του χώρου και προσπαθείς να μην χάσεις ούτε δευτερόλεπτο, σε μία συνεχόμενη πάλη με τον εαυτό σου… 

Ξεχνάς το χρόνο… Ή μάλλον τον προσπερνάς. Σε αφήνει αδιάφορο… Έτσι νιώθεις, όταν ζεις μια αγιορείτικη αγρυπνία. Μια αγρυπνία στο Άγιο Όρος. Στο περιβόλι της Παναγιάς. Ξεκινάς λίγο πριν δύσει ο ήλιος. Μπαίνεις στην εκκλησία, ανάβεις το κεράκι σου, προσκυνάς τις άγιες εικόνες και παίρνεις τη θέση σου στο στασίδι… Σκέφτεσαι πως ίσως κουραστείς. Ίσως βαρεθείς. Ίσως αποκοιμηθείς. Δεν είναι και λίγο να αντέξεις μια τέτοια αγρυπνία! 8 ή 9 ώρες… Εκεί, εκείνη τη στιγμή παύεις να σκέφτεσαι λογικά. Και λες: «Θεέ μου, εδώ θα μείνω. Σ’ αυτό το στασίδι. Δεν θα βγω. Δεν θα φύγω. Θα καθίσω εδώ». Και αρχίζεις μια πάλη. Μια πάλη με το Θεό. Δώσ’του κομποσκοίνι, δώσ’του ψαλμοί, ύμνοι. Το ρολόι χάνει την αξία του. Ο χρόνος αλλάζει προοπτική. Χάνεται. Συστέλλεται μπροστά στη απεγνωσμένη προσπάθεια της ψυχής σου να πιάσει επικοινωνία με τον άυλο κόσμο. Μέσα στην καρδιά σου Τον ζητάς. Του μιλάς. Αισθάνεσαι. Ζεις. Ζεις!… Ο χρόνος περνάει. Εσύ εκεί. Προσεύχεσαι για τους δικούς σου ανθρώπους. Για τους κεκοιμημένους. Για τον εαυτό σου. Ευχαριστείς. Κουράζεσαι. Παίρνεις μια ανάσα, ακούς τις αγγελικές φωνές των μοναχών. Βλέπεις τις θαυματουργές εικόνες. Πόσο όμορφα. Ξανά το κομποσκοίνι. Ρέει η ευχή. Κυλάει σε όλο τον κόσμο. Βλέπεις και τους γύρω σου να κάνουν προσευχή… Όλα για όλα. Όλα για το Θεό… Μέχρι που -χωρίς να το καταλάβεις- τελειώνει. Η αγρυπνία τελειώνει… Οι αχτίνες του ήλιου λούζουν το καθολικό. Τα αηδόνια και τ’άλλα πουλιά αρχίζουν τις δικές τους μελωδίες. Και εσύ; Εσύ πλέον έχεις ζήσει. Έχει η καρδιά σου εμπειρίες. Εμπειρίες χαραγμένες βαθιά. Μια απέραντη, απέραντη γλύκα. Μια ελπίδα που άλλη της καμιά. Δεν σε νοιάζει τίποτα άλλο. Τίποτε άλλο… Αμήν.

 

 

Οι αμαρτίες έχουν τον δικό τους θεό..!

 

  Οι αμαρτίες έχουν τον δικό τους θεό και αυτός είναι ο διάβολος. Αυτός είναι και ο κύριος δημιουργός τους. 

 Και οι άνθρωποι όταν κάνουν τις αμαρτίες γίνονται συνεργοί του διαβόλου και όχι μόνον αυτό, αλλά και δούλοι και υπηρέτες του. Οι αμαρτίες έχουν το βασίλειο τους, τον κόσμο τους και αυτός είναι η κόλαση. 

  Και αυτός ο γήινος κόσμος μας, με την θεληματική, εκούσια διαβίωσή μας στις αμαρτίες, γίνεται και είναι δικός τους κόσμος. Και τόσο είναι δικός τους, όσο εμείς οι άνθρωποι με ευχαρίστηση κάνουμε τις αμαρτίες. Ο διάβολος έρχεται με την αμαρτία στον γήινο κόσμο μας και τον κατακτά ολοκληρωτικά με τις αμαρτίες που κάνουν οι άνθρωποι.

 Και με τη βοήθεια των αμαρτιών, ο διάβολος κυβερνά τους ανθρώπους και κυριαρχεί σ’ αυτούς με το θάνατο. Και κάνει τους ανθρώπους «αβοήθητους δούλους» και γίνεται θεός αυτού του κόσμου, «θεός του αιώνος τούτου» (Β’ Κορ. 4,4). Γι’ αυτό το λόγο, ο Κύριος Ιησούς Χριστός ονομάζει το διάβολο κύριο αυτού του κόσμου, «άρχοντα του κόσμου τούτου» (Ιωάν. 12,31, 14,30).


   Γι’ αυτό, αυτός ο κόσμος, «ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται» (Α’ Ιωάν. 5,19) και ονομάζεται κακός, «πονηρός κόσμος» (Γαλ. 1,4). Και αυτό μέχρι τον ερχομό του Κυρίου Ιησού Χριστού στον κόσμο μας, μέχρι την «ενσάρκωσή Του» και την θαυμαστή «οικονομία» της σωτηρίας. Και η σωτηρία «συνίσταται» στη νίκη του Σωτήρα κατά της αμαρτίας, νίκη κατά του διαβόλου και της δύ­ναμής του, νίκη κατά της παν-δύναμης αυτού δηλαδή του θανάτου. 

  Μέχρι τον Κύριο Ιησού Χριστό και χωρίς Αυτόν και έξω απ’ Αυτόν, οι άνθρωποι «ζούσαν και ζουν» στις αμαρτίες και στους θανάτους. «Περπατούν» μέσα στην αμαρτία και στο θάνατο μέρα και νύκτα, ή ακόμη περισσότερο ζουν μέσα στο βασίλειο αυτού του κόσμου, αφού περπατούν μέσα στις άπειρες νύχτες της αμαρτίας και του θανάτου. Και αυτός ο κόσμος, τον οποίο ο διάβολος κυβερνά, διαμέσου της αμαρτίας, έχει το δικό του τρόπο ζωής, το δικό του περπάτημα, τη δική του ροή, το δικό του δρόμο. Η αμαρτία πέτυχε να γίνει τρόπος ζωής «Μodus νivendi», για τους ανθρώπους αυτού του κόσμου.

 Όσο αυτή (η αμαρτία) απέκτησε δικαιώματα στον κόσμο αυτό, τόσο πολύ έγινε οικεία, τόσο έγινε ένα με τους ανθρώπους. Και τόσο έγινε ένα, τόσο βαθιά διείσδυσε στον κόσμο αυτό, τόσο προσεταιρίσθηκε την ανθρώπινη φύση, από την πανάρχαια εποχή, ώστε να μην παρουσιάζει κάτι το στιγμιαίο, κάτι το σύντομο, αλλά κάτι το βαθύ, το διαρκές, το αιώνιο, και «όλος ο αιώνας», όλη η «καιρική» αιωνιότητα να είναι διαποτισμένη από αυτή. Σε κάθε περίπτωση η αμαρτία θέλει και επιθυμεί να γίνει σε αυτό τον κόσμο κάτι το αιώνιο, να γίνει πραγματικά η αιωνιότητά του. Γιατί αυτός ο κόσμος «βλέπει» στην αμαρτία τη ζωή του, την «αθανασία» του, την «αιωνιότητά» του.

  Έτσι ο άνθρωπος «περιπατεί κατά τον αιώνα του κόσμου τούτου» και αυτό σημαίνει ό,τι αφού ζει με οικεία και διαρκή την φιλαμαρτησία, βλέπει την αμαρτία σαν κάτι το «φυσικό», κάτι το λογικό, κάτι το απαραίτητο και ακόμη περισσότερο, σαν κάτι το «συν-αιώνιο» στον κόσμο αυτό. Στην πραγματικότητα, ζώντας με την αμαρτία ο άνθρωπος θανατώνει τον εαυτό του, θανατώνει κάθε τι το ανώτερο, το άγιο, το ένθεο, το αθάνατο, το αιώνιο και γίνεται ψυχικά νεκρός.

   Αλλά το να περιπατεί ο άνθρωπος «κατά τον αιώνα του κόσμου τούτου» 

σημαίνει και κάτι ακόμη, ότι περιπατεί «κατά τον άρχοντα της εξουσίας του αέρος», ό,τι περιπατεί σύμφωνα με το θέλημα του διαβόλου. Η ανθρώπινη αμαρτία δεν είναι «αυτοδημιούργητη» αλλά εξάγεται, προέρχεται ολόκληρη από τον διάβολο και εξαρτάται από αυτόν. Η αμαρτία είναι καθαρή επινόηση του διαβόλου. Και προσεταιριζόμενοι οι άνθρωποι την αμαρτία, «κοινωνούν» με το διάβολο, γίνονται «θεληματικά» συνεργοί του.

(Αγ. Ιουστίνου Πόποβιτς, «Προς Εφεσίους Επιστολή Απ. Παύλου», εκδ. Βασ. Ρηγόπουλου, Θεσ/νίκη, σ.76-78) 

πηγή

Μητέρες χτυπούν πόρτες και παρακαλούν συλλόγους και αγνώστους για λίγο γάλα

Στην Αχαϊκή πρωτεύουσα πεινάνε 4.000 παιδιά, 

ηλικίας από 3 μηνών έως 14 ετών

Τα μεγαλύτερα και αθώα θύματα της παρατεταμένης κρίσης στην Ελλάδα και δη στην Πάτρα, είναι τα παιδιά, η πιο ευαίσθητη πληθυσμιακή ομάδα, που αντιμετωπίζει την κατάθλιψη αλλά και την πείνα.

Στην Αχαϊκή πρωτεύουσα πεινάνε 4.000 παιδιά, ηλικίας από 3 μηνών έως 14 ετών, με τις μητέρες να χτυπούν πόρτες και να παρακαλούν συλλόγους και αγνώστους για λίγο γάλα, όπως αποκάλυψε στο patrastimes.gr, ο πρόεδρος από το Φωτεινό Αστέρι, το οποίο από 400 παιδιά που είχε αναλάβει μέχρι τα Χριστούγεννα του 2015, σήμερα καλείται να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες 780 παιδιών.

Αύξηση 100% μέσα σε μόλις δύο μήνες!

Την ίδια ώρα οι κοινωνικοί λειτουργοί του συλλόγου που προσφέρουν εθελοντική εργασία, δίνουν μάχη να βγάλουν τα παιδιά από την κατάθλιψη, αλλά δυσκολεύονται, αφού το μόνο που βιώνουν είναι το δράμα της ανεργίας και της φτώχειας των άνεργων γονέων τους, την ανάγκη να τρέφονται από ξένους και πολλές φορές λόγω μη κατάλληλου πρωινού και ενδυμασίας ντρέπονται να πάνε σχολείο.

Πηγή: patrasTimes.gr

nooz

Το Μέγα Μυστήριο της Ορθοδόξου λειτουργίας (Συγκλονιστικό θαύμα!)

Στό τέλος τοῦ βίου τοῦ ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου (23^η Ἀπριλίου) διαβάζουμε ἕνα συγκλονιστικό θαῦμα πού ἀποκαλύφθηκε ὄχι σ᾿ ἕνα Ὀρθόδοξο ἱερέα ἤ Χριστιανό, ἀλλά σ᾿ ἕναν εἰδωλολάτρη.
Τό θαῦμα αὐτό θά εἶναι καί μία τρανή ἀπάντησις στήν Παπική ἐκκλησία, ἡ ὁποία κατήργησε τήν Ἀκολουθία τῆς Προσκομιδῆς, ἀπηγόρευσε τήν κοινωνία τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ ἀπό τούς χριστιανούς της καί καθιέρωσε τήν ἄζυμη ὄστια ἀντί τοῦ κανονικοῦ Σώματος καί Αἵματος τοῦ Λυτρωτοῦ μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Ἀμιρᾶς τῆς Συρίας (Ἀμιρᾶς, περσική λέξις, σημαίνει ἡγεμόνας, ἀρχηγός) ἀπέστειλε κάποτε τόν ἀνεψιό του στήν πόλι Λύδδα (ἄλλοτε ὠνομαζόταν Ράμελ καί Διόσπολις)  τῆς Παλαιστίνης, πατρίδα τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου γιά νά ἐξετάση διάφορες ὑποθέσεις αὐτῆς τῆς ἐπαρχίας του. Ἐκεῖ ὑπῆρχε μεγαλοπρεπής ναός τοῦ Ἁγίου, στόν ὁποῖον ὁ νεαρός Σαρακηνός ἔδωσε ἐντολή νά μεταφερθοῦν ἐκεῖ στόν γυναικωνίτη οἱ ἀποσκευές του. Ἐνῶ τίς 12 καμῆλες του διέταξε νά τίς βάλουν μέσα στόν κυρίως ναό γιά ἀσφάλεια. Οἱ ἱερεῖς τοῦ ναοῦ τόν παρεκάλεσαν νά μή κάνη τέτοιο ἀπαίσιο καί παμβέβηλο πρᾶγμα, ἀλλά ἐκεῖνος δέν τούς ἄκουσε καί οἱ καμηλιέρηδες μετέφεραν τά ζῶα μέσα στόν ναό. Ἀλλά, ὤ τοῦ θαύματος, τοῦ Τροπαιοφόρου ἁγίου Γεωργίου, ἀμέσως τά ζῶα ἀπέθαναν. Ἐξεπλάγη ἀπό τό παράδοξο αὐτό θαῦμα ὁ νεαρός μουσουλμᾶνος καί διέταξε νά σύρουν ἔξω τά νεκρά ζῶα καί κἄπου νά τά θάψουν.
Τήν ἑπομένη ἡμέρα ἐπῆγε στόν ναό νά λειτουργήση ὁ ἱερεύς. Ὁ νεαρός ἡγεμόνας ἐζήτησε νά μείνη μέσα στόν ναό νά παρακολουθήση τόν ἱερέα τί θά κάνη. Γνωρίζοντας ὁ Παντογνώστης καί Φιλάνθρωπος Θεός μας τήν καρδιά τοῦ νεαροῦ, τοῦ ἄνοιξε τά μάτια τῆς ψυχῆς του καί τόν ἀξίωσε νά ἰδῆ συνταρακτικά γεγονότα. Ὅταν ἐπλησίαζε ἡ ὥρα τῆς μεταβολῆς τῶν Τιμίων Δώρων σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ, εἶδε ὁ Σαρακηνός ὅτι ἔλαβε ὁ ἱερεύς ἕνα νήπιο καί τό ἔσφαξε. Τό Αἷμα του τό ἔριξε στό Ἅγιο Ποτήριο καί τό Σῶμα του τό κατέκοψε σέ μικρά τεμάχια καί τά ἔβαλε ἐπάνω στό ἅγιο Δισκάριο. Ὅταν τελείωσε τό ψάλσιμο τοῦ Κοινωνικοῦ εἶδε τόν ἱερέα, ὁ ὁποῖος στάθηκε στήν Ὡραία Πύλη καί μετέδιδε στόν λαό ἀπό τίς σάρκες καί τό αἷμα αὐτοῦ τοῦ νηπίου. Μετά τήν Θεία Λειτουργία ἐπῆρε μερικά πρόσφορα ὁ ἱερεύς καί τά προσέφερε σάν δῶρο τιμῆς στόν νεαρό ἡγεμόνα.Ἐκεῖνος τόν ἐρώτησε:
-Τί εἶναι αὐτά, πού μοῦ δίνεις; Ὁ ἱερεύς τοῦ ἀπήντησε:
-Εἶναι πρόσφορα ἀπό τά ὁποῖα λειτουργοῦμε ἐμεῖς στήν Ἐκκλησία μας. Καί ὁ Σαρακηνός τοῦ εἶπε μέ θυμό:
-Μέ αὐτά τά ψωμιά δέν λειτούργησες σήμερα; Δέν σέ εἶδα ἐγώ πού ἅρπαξες τό παιδάκι, τό ἔσφαξες καί ἔρριξες τό αἷμα του στό Ποτήριο αὐτό καί κατόπιν κατέκοψες τό σῶμα του σέ τεμάχια καί τά ἔβαλες στόν δίσκο καί μετά τά μοίρασες στόν λαό; Νομίζεις, δέν σέ ἔβλεπα ἐγώ τί ἔκανες; Εἶσαι φονιᾶς καί μιαρός.
Ὅταν ἄκουσε τά λόγια του αὐτά ὁ ἱερεύς φοβήθηκε πολύ. Ἔπεσε στά πόδια τοῦ Σαρακηνοῦ καί τοῦ εἶπε: «Ἄς εἶναι δοξασμένος ὁ Κύριος πού σέ ἀξίωσε, Αὐθέντη μου, νά ἰδῆς ἕνα τόσο φρικτό Μυστήριο. Πιστεύω, μέ τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ, ὅτι θά γίνης μεγάλος ἄνθρωπος καί ὁ Θεός μέλλει νά σέ κατατάξη μεταξύ τῶν σωζομένων». Ὁ Σαρακηνός ξαφνιάστηκε μέ τά λόγια αὐτά τοῦ ἱερέως καί τόν ἐρώτησε πάλι:
-Δέν ἔγιναν, λοιπόν, αὐτά ὅπως ἀκριβῶς τά εἶδα; Ὁ ἱερεύς τοῦ ἀπήντησε:
-Ναί, Αὐθέντη μου, ἔτσι εἶναι ὅπως τά εἶδες καί ἔτσι πιστεύουμε ὅτι ὁ ἄρτος καί ὁ οἶνος πού προσφέρουμε ἐμεῖς στήν θεία Λειτουγία μας μεταβάλλονται πράγματι μέ τήν Χάρι τοῦ Κυρίου μας, σέ Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας. Ὅμως τό ὅραμα αὐτό δέν ἀξιώθηκα νά τό ἰδῶ ἐγώ, διότι εἶμαι ἁμαρτωλός καί βλέπω μπροστά μου μόνοι ἄρτο καί οἶνο. Καί ἐπειδή ὁ Κύριος σέ ἀξίωσε, Ἐξοχώτατε, νά ἰδῆς ἕνα τέτοιο Μυστήριο, πιστεύω ὅτι εἶσαι μεγάλος ἄνθρωπος, διότι μόνο οἱ μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ἀξιώθηκαν νά βλέπουν τέτοια ὑπερφυῆ Μυστήρια.
Ὁ Σαρακηνός ἔσκυψε τό κεφάλι του γι᾿ ἀρκετή ὥρα καί συλλογιζόταν ὅλα αὐτά. Κατόπιν εἶπε στόν ἱερέα:
-Βλέπω καί πληροφοροῦμαι ὅτι ἡ Πίστις  τῶν Χριστιανῶν εἶναι ἀληθινή καί ἀλλοίμονο σέ μένα πού ἐπέρασα στήν ζωή μου στήν ἀσωτία, στό ψεῦδος καί στήν ματαιότητα. Στήν ἀκάθαρτη θρησκεία τῶν Σαρακηνῶν. Ἀλλά, ἐπειδή εἶναι θέλημα τοῦ Θεοῦ νἀ βαπτισθῶ, βάπτισέ με γιά νά ἠμπορῶ στό ἑξῆς νά λατρεύω τόν Θεό μέ καθαρή συνείδηση.
Τότε ὁ ἱερεύς τοῦ εἶπε:
-Δέν τολμῶ, Ἀρχηγέ, νά σέ βαπτίσω, διότι ἔχεις θεῖο βασιλέα καί αὐτός, ὅταν πληροφορηθῆ τά γεγονότα, θά μέ φονεύση καί θά καταστρέψη τίς ἐκκλησίες μας. Μόνο, ἄν θέλης, φῦγε ἀπ᾿ ἐδῶ καί πήγαινε κρυφά στόν πατριάρχη Ἱεροσολύμων, ὁ ὁποῖος καί θά σέ βαπτίση, χωρίς νά τοῦ ἀποκαλύψης ποιός εἶσαι.
Ἔτσι, ὁ Σαρακηνός ἐφόρεσε τρίχινα ροῦχα. Ἐπῆγε στά Ἱεροσόλυμα καί συνάντησε τόν Πατριάρχη, ὁ ὁποῖος καί τόν ἐβάπτισε. Μετά ἀπό ὀκτώ ἡμέρες τόν ἐρώτησε τί νά κάνη γιά νά εὕρη τήν σωτηρία του. Ἐκεῖνος τοῦ εἶπε: «Ἐάν θέλης νά σωθῆς, πήγαινε στό Ὄρος Σινᾶ, ὅπου ζοῦν πολλοί καί ἐνάρετοι μοναχοί καί ἐκεῖ νά γίνης μοναχός. Φύλαξε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί ἔτσι θά σωθῆς».
Ἀφοῦ ἔγινε ἐκεῖ μοναχός καί προώδευσε στήν ἀρετή, μετέβη στήν Λύδδα, καί συνάντησε ἐκεῖνον τόν ἱερέα στόν ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου. Τοῦ εἶπε:
-Ἰδού βαπτίσθηκα. Ἔγινα καί μοναχός. Τώρα ἔχω ἐπιθυμία νά ἰδῶ τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό. Σέ παρακαλῶ νά ἐκπληρώσης τήν ἐπιθυμία μου. Ὁ Ἱερεύς τοῦ εἶπε:
-Πήγαινε στόν βασιλέα, τόν θεῖον σου καί μπροστά σέ ὅλους νά ὁμολογήσης ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί Θεός καί Δημιουργός ὅλης τῆς κτίσεως, ὁ ὁποῖος γιά τήν σωτηρία μας ἦλθε στόν κόσμο, σταυρώθηκε, ἀναστήθηκε καί ἀναλήφθηκε μέ δόξα στούς οὐρανούς. Ὅταν κάνης αὐτά θά ἀξιωθῆς νά ἰδῆς τόν Κύριο μέ μεγάλη δόξα.
Ἐπῆγε πράγματι αὐτός ὁ εὐλογημένος μοναχός στό σπίτι τοῦ θείου του. Δέν μπῆκε μέσα ἀλλά ἀνέβηκε τό βράδυ στόν μιναρέ καί ἄρχισε νά φωνάζη: «Ἐλᾶτε, ἐδῶ Σαρακηνοί, ἔχω νά σᾶς εἰπῶ ἕνα μεγάλο λόγο». Ἦλθαν πολλοί Σαρακηνοί στούς ὁποίους εἶπε ὁ μοναχός:
-Ποῦ εἶναι ὁ ἀνεψιός τοῦ Ἀμιρᾶ, πού ἔφυγε πρό ἐτῶν στά κρυφά ἀπό κοντά του;
Ἐκεῖνοι τοῦ εἶπαν:
–Ἄν μᾶς εἰπῆς ποῦ εἶναι, θά σοῦ δώσουμε ὅσα χρήματα μᾶς ζητήσεις. Καί ὁ Μοναχός ἀπήντησε:
-Νά μέ ὁδηγήσετε στόν Ἀμιρᾶ καί θά σᾶς εἰπῶ ποῦ εἶναι.
Ἐπῆραν οἱ Σαρακηνοί τόν μοναχό τόν πῆγαν στόν βασιλέα τους καί τοῦ εἶπαν:
-Αὐτός ὁ μοναχός γνωρίζει νά μᾶς εἰπῆ ποῦ εἶναι ὁ ἀνεψιός σου. Ὁ Ἀμιρᾶς τόν ἐρώτησε καί ἐκεῖνος τοῦ ἀποκρίθηκε:
-Ναί, τόν γνωρίζω. Εἶμαι ἐγώ ὁ ἴδιος. Τώρα ὅμως εἶμαι Χριστιανός καί πιστεύω στόν Πατέρα, στόν Υἱό καί στό Ἅγιο Πνεῦμα, Μία Θεότητα καί ὁμολογῶ ὅτι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ σαρκώθηκε ἀπό τήν Παρθένο Μαρία καί ἔκανε στόν κόσμο μεγάλα καί ἐξαίσια ἔργα. Μετά σταυρώθηκε, ἀναστήθηκε καί ἀναλήφθηκε καί ἐκάθισε στά δεξιά τοῦ Θεοῦ καί Πατρός καί πρόκειται νά ἔλθη πάλι γιά νά κρίνη ζῶντες καί νεκρούς.
Ὁ θεῖος του τόν ἄκουσε κατάπληκτος καί τοῦ εἶπε:
-Τί ἔπαθες, ταλαίπωρε, ν᾿ ἀφήσης τό σπίτι σου, τά πλούτη σου, τήν δόξα σου καί νά περπατᾶς ἔτσι σάν ζητιᾶνος; Δέν ἐπιστρέφεις στήν θρησκεία σου νά ὁμολογήσης προφήτη τόν Μωάμεθ καί νά γυρίσης πάλι στήν πρώτη σου κατάστασι; Καί ὁ μοναχός τοῦ ἀποκρίθηκε:
-Ἐγώ, ὅσα καλά εἶχα, ὅταν ἤμουν μουσουλμᾶνος, ἦταν ὅλα ἔργα τοῦ διαβόλου. Κι αὐτό τό τρίχινο ράσο πού φορῶ εἶναι καύχημά μου καί πλοῦτος μου καί ἀραββώνας τῆς αἰωνίου δόξης καί χαρᾶς, τήν ὁποία μέλλω ν᾿ ἀπολαύσω μέσῳ  τῆς ἀληθινῆς Πίστεώς μας στόν Ἰησοῦ Χριστό. Τόν Μωάμεθ πού σᾶς ἐπλάνησε καθώς καί τήν θρησκεία του, ἀναθεματίζω καί ἀποστρέφομαι.
Ὁ βασιλεύς, σύμφωνα μέ τούς νόμους τῆς θρησκείας τους, ἔπρεπε ἀμέσως νά διατάξη νά τόν θανατώσουν. Ἀλλά,  ἐπειδή τόν λυπήθηκε, εἶπε στούς παρευρεθέντας ἐκεῖ Σαρακηνούς: «Αὐτός ἔχασε τά μυαλά του καί δέν ξέρει τί λέγει. Βγάλτε τον ἔξω καί διῶξτε τον». Καί ἐκεῖνοι τοῦ εἶπαν:
-Αὐτός πού ἀνεθεμάτισε τήν θρησκεία μας τόν ἀπολύεις; Αὐτός εἶναι ἄξιος μυρίων θανάτων. Ν᾿ ἀρνηθοῦμε λοιπόν κι ἐμεῖς τήν θρησκεία μας καί νά γίνουμε Χριστιανοί.
Ὁ Ἀμιρᾶς φοβήθηκε τούς ὄχλους καί τούς εἶπε νά τόν πάρουν καί νά τόν κάνουν ὅ,τι θέλουν.
Αὐτοί τρίζοντας τά δόντια τους, ἅρπαξαν τό εὐλογημένο πρόβατο τοῦ Χριστοῦ καί τό ὡδήγησαν ἔξω ἀπό τήν πόλι τους. Ἐκεῖ τόν ἐλιθοβόλησαν, τήν στγμή πού ἐκεῖνος ἐπεκαλεῖτο τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἔτσι ἐτελείωσε ὁ ἀοίδιμος τόν μαρτυρικό του δρόμο καί ἔλαβε τό στεφάνι τοῦ μαρτυρίου. Πάνω ἀπό τούς λίθους πού σκέπασαν τό πάντιμο σῶμα του, φαινόταν γιά πολύ διάστημα ἕνα φωτεινό ἀστέρι, τό ὁποῖον ἔβλεπαν οἱ Μουσουλμᾶνοι καί ἀποροῦσαν.
Μετά ἀπό ἀρκετό καιρό ὁ θεῖος του ἔδωσε τήν ἄδεια στούς Χριστιανούς νά βγάλουν μέσα ἀπό τίς πέτρες τό Λείψανο τοῦ Μάρτυρος γιά νά τό ἐνταφιάσουν. Ἀλλά, ὦ τοῦ παραδόξου θαύματος, τό Λείψανο ἦταν σῶο καί ἀδιάφθορο καί ἀπέπνεε μία γλυκυτάτη εὐωδία. Τό παρέλαβαν μέ πολλή εὐλάβεια οἱ Χριστιανοί καί τό ἐνεταφίασαν  δοξάζοντας τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, στόν Ὁποῖον ἀνήκει κάθε δόξα καί ἐξουσία στούς αἰῶνες.
από το βιβλίο: «Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ» – Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου (ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
2010)

Οι εξισλαμισμένοι Τσάμηδες και οι Αλβανικές διεκδικήσεις

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας.

Σημαία της Αυτονόμου Βορείου Ηπείρου του 1914

Οι συνεχείς υποχωρήσεις μας στα εθνικά θέματα αποθρασύνουν τους γείτονες. Αντί να διεκδικούμε περισσότερα δικαιώματα για τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, φτάσαμε στο σημείο να δεχόμαστε συνεχείς προπαγανδιστικές επιθέσεις από τον αλβανικό εθνικισμό. Η γειτονική χώρα, ενώ μάς έχει ανάγκη για να προωθήσει τις σχέσεις της με την Ευρώπη, ακολουθεί μία ανθελληνική πολιτική στο πλαίσιο της ιδεολογίας της Μεγάλης Αλβανίας ή «Φυσικής Αλβανίας».

Η πρόσφατη εξέλιξη (15.2.2016) είναι η κατάθεση πολυσέλιδου Υπομνήματος από τους εκπροσώπους των Τσάμηδων στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης. Στο Υπόμνημα καταγράφονται ανυπόστατες κατηγορίες κατά της Ελλάδος. Δεν πρόκειται για το Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου της ίδιας πόλης, το οποίο δικάζει θέματα όπως η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ, αλλά για ένα σχετικά νέο θεσμό, ο οποίος ιδρύθηκε για να δικάζει εγκλήματα πολέμου και γενικότερα τα λεγόμενα «εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητος». Όπως μαθαίνουμε από τον ιστότοπο paramythia-online.gr, δικηγόροι, καθηγητές και ιερείς (!) από την Αλβανία κατέθεσαν στο Δικαστήριο 4 αρχεία με τα εξής θέματα:

1. Αναγνώριση της υποτιθέμενης γενοκτονίας του 1944.

2. Αναφορές για τα υποτιθέμενα εγκλήματα των ελληνικών κυβερνήσεων κατά την περίοδο 1913-1945.

3. Διεκδίκηση επανόδου στην Ελλάδα των υποτιθεμένων εκτοπισμένων Τσάμηδων.

4. Απαίτηση για επιστροφή των ακινήτων που δήμευσε η Ελλάδα.

Για να καταλάβουμε την υπόθεση θυμίζω λίγα ιστορικά στοιχεία για τους Μουσουλμάνους Τσάμηδες της Ηπείρου και τώρα της Αλβανίας.

Τι σημαίνει η ονομασία; Με το όνομα Τσάμης εννοούμε μία ομάδα Μουσουλμάνων, οι οποίοι έζησαν στη Θεσπρωτία από τον 17^ο μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνος. Η λέξη αποτελεί παραφθορά του ονόματος Θύαμις, όπως ήταν γνωστός στην αρχαιότητα ο ποταμός Καλαμάς.

Πώς βρέθηκαν στη Θεσπρωτία; Οι Τσάμηδες είναι απόγονοι εξισλαμισθέντων Ορθοδόξων Χριστιανών της Ηπείρου. Πολλοί από αυτούς εξισλαμίσθηκαν βιαίως μετά τις ατυχείς δύο εξεγέρσεις του Επισκόπου Τρίκκης Διονυσίου Φιλοσόφου ή Σκυλοσόφου, το 1601 και 1611. Άλλοι προσχώρησαν εκουσίως στο Ισλάμ για να αποκτήσουν αξιώματα. Η αλλαγή θρησκεύματος οδήγησε πολύ γρήγορα και στη μεταστροφή της εθνικής συνειδήσεως. Έγιναν Τουρκαλβανοί και φανατικοί διώκτες των Ελλήνων Ορθοδόξων. Τούτο μαρτυρεί ότι η Ορθόδοξη Πίστη αποτελεί ισχυρότατο στοιχείο της εθνικής μας ταυτότητας. Όποιος χανόταν για την Ορθοδοξία χανόταν και για τον Ελληνισμό. Ο εξισλαμισμένος «τούρκευε»!

Πώς παρέμειναν στον ελλαδικό χώρο; Βάσει της συνθήκης της Λωζάννης του 1923 οι Αλβανόφωνοι Μουσουλμάνοι της Θεσπρωτίας κρίθηκαν ως «ανταλλάξιμοι», δηλαδή έπρεπε να φύγουν από την Ελλάδα. Όμως η τότε κυβέρνηση του Στρατηγού Θ. Πάγκαλου δεν τους έστειλε στην Αλβανία με την αφελή εντύπωση ότι αυτή  η χειρονομία θα μετρούσε θετικά στις σχέσεις με το νέο αλβανικό κράτος. Δυστυχώς από τότε μέχρι σήμερα η εμπράκτως εκδηλούμενη καλή διάθεση της χώρας μας δεν αποδίδει τα αναμενόμενα.

Γιατί κατηγορούνται για ανθελληνική δράση; Κατά την Ιταλική επίθεση εναντίον της χώρας μας τα τρία από τα δεκατέσσερα αλβανικά τάγματα ήσαν στελεχωμένα από Τσάμηδες που επιδόθηκαν σε ακατονόμαστες βιαιοπραγίες. Στη διάρκεια της Κατοχής του 1941-44 οι Τσάμηδες της ελληνικής Ηπείρου έγιναν οι καλύτεροι συνεργάτες των Ιταλών Φασιστών και διέπραξαν πολλά εγκλήματα εις βάρος των συγχωριανών τους Ορθοδόξων Ελλήνων. Υπό την ηγεσία του Νούρι Μπέη οργάνωσαν την KSILIA, δηλαδή Αλβανική Εθνική Επιτροπή. Το αποκορύφωμα της δράσης τους ήταν η μαζική εκτέλεση των 49 προκρίτων της Παραμυθιάς στις 29/9/1943.

Πώς έφυγαν από την πατρίδα μας; Οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες καταδιώχθηκαν από τις ομάδες Εθνικής Αντιστάσεως του ΕΔΕΣ υπό τον Ναπολέοντα Ζέρβα. Μετά της ήττες τους στη Μενίνα (Νεράιδα) τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 1944 οι ένοπλοι Τσάμηδες μαζί με τις οικογένειές τους κατέφυγαν στην Αλβανία, όπου ζουν σήμερα οι απόγονοί τους. Σε αντίθεση με την ξεκάθαρη στάση του Ζέρβα η ένοπλη Αριστερά ερωτοτροπούσε μαζί τους, όπως αποδεικνύει ο Νίκος Μαραντζίδης στο βιβλίο του «Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας».

Υπάρχουν καταδίκες εις βάρος τους; Βεβαίως. Το 1945 το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων Ιωαννίνων καταδίκασε ερήμην 1930 Τσάμηδες της Θεσπρωτίας επί συνολικού πληθυσμού 19.000. Ο ένας στους δέκα ήταν εγκληματίας πολέμου! Πολλοί καταδικάσθηκαν σε θάνατο, αλλά είχαν ήδη διαφύγει στην Αλβανία. Η αγροτική περιουσία τους αποδόθηκε βάσει νόμου στους ακτήμονες της περιοχής, οι οποίοι είχαν υποφέρει από την αγριότητα των Τσάμηδων.

Δυστυχώς στο όνομα της ψευδοπροοδευτικότητας ορισμένοι Έλληνες διανοούμενοι οργανώνουν συνέδρια για ανύπαρκτες μειονότητες και στηρίζουν σήμερα τους Τσάμηδες… Αυτά βλέπουν οι οργανώσεις των Τσάμηδων στα Τίρανα και με την υποστήριξη των αλβανικών κομμάτων και του Πρωθυπουργού Έντι Ράμα,  προπαγανδίζουν με κάθε τρόπο κατά της Ελλάδος. Αρχικός στόχος των Τσάμηδων και των οπαδών της «Φυσικής Αλβανίας» είναι η δικαίωσή τους από κάποιο Διεθνές Δικαστήριο ή άλλο έγκυρο όργανο, στη συνέχεια η επάνοδός τους στη Θεσπρωτία και στο τέλος η διεκδίκηση της εντάξεως της Θεσπρωτίας στην Αλβανία.

Πίσω από τα μειονοτικά ζητήματα στα Βαλκάνια κρύβονται εδαφικές διεκδικήσεις. Η «Φυσική Αλβανία», βάσει των χαρτών που διδάσκονται στα αλβανικά σχολεία, περιλαμβάνει τμήματα του Μαυροβουνίου, της Σερβίας, των Σκοπίων και της Ελλάδος. Καλό θα ήταν να αντιδράσουμε διεκδικώντας την Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου χωρίς αλλαγή συνόρων, βάσει του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας του 1914. Να τους δείξουμε ότι ξέρουμε να χορεύουμε και Τσάμικο και Κερκυραϊκό!

Άρθρο στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

Στέργιος Ν. Σάκκος: "Φαρισαίοι και Τελώνες"

 

Οι Φαρισαίοι

Στη παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου υπάρχουν δύο τύποι, ο υπερήφανος και ο ταπεινόφρων. Είναι γνωστό ότι οι φαρισαίοι ήταν τάξη θρησκευτική. Οι τελώνες ήταν μια άλλη τάξη, η οποία μάλιστα ήταν ιδιαίτερος στόχος των φαρισαϊκών επιθέσεων. Η τάξη των φαρισαίων δημιουργήθηκε σιγά σιγά από το 2ο π.Χ. αιώνα, όταν γίνονταν οι αγώνες των ζηλωτών Ισραηλιτών εναντίον των Ελληνιστών.

Κατ αρχάς η τάξη αυτή περιελάμβανε τα πιό αγνά θρησκευτικά στοιχεία. Με την πάροδο όμως του χρόνου έχασε την ουσία της πνευματικής ζωής, κατάντησε μερίδα υπέρζηλωτων, που εμφανίζεται σε πολλές περιόδους της ιστορίας και θεωρείται ότι κατέχει την άκρα δεξιά πτέρυγα της θρησκευόμενης κοινωνίας. Στις ημέρες του Χριστού διέκρινε αυτή την τάξη ο άκαιρος ζήλος, η τυπολατρία, η εμπάθεια, η πίστη σε ανθρώπινες ψευδοσυντηρητικές παραδόσεις, οι οποίες στη συνείδηση τους είχαν υποκαταστήσει το νόμο της Γραφής, και κυρίως η οίηση και η υποκρισία. Στο λαό επιβλήθηκαν ως πρόσωπα απλησίαστης και φοβερής αγιότητας· ως ταμπού. Ο απλός λαός όμως στο βάθος της συνειδήσεώς του θεωρούσε τους αγίους του φαρισαϊκού τύπου ως ανάξιους κάθε εμπιστοσύνης. Οι φαρισαίοι, όπως φαίνεται από τα Ευαγγέλια και από τη ραβινική φιλολογία, αποκαλούσαν τους εαυτούς τους «δίκαιους» και «τέλειους».

Οι Τελώνες

Οι τελώνες της αρχαιότητας δεν ήσαν δημόσιοι υπάλληλοι, όπως σήμερα, αλλά ιδιώτες, οι οποίοι αγόραζαν τους φόρους από το δημόσιο διά μέσου πλειοδοτικής δημοπρασίας. Επειδή δε οι τελώνες ανταγωνίζονταν κατά τις δημοπρασίες και οι προσφορές των ανέρχονταν σε υπέρογκα ποσά, η πίεση επί των φορολογουμένων γινόταν πολύ μεγαλύτερη. Η απανθρωπιά των τελωνών κατά τις εισπράξεις υπήρξε παροιμιώδης. Ο σύγχρονος των Αποστόλων Φίλων διηγείται ότι στις ημέρες του μερικοί τελώνες κατά την είσπραξη του κεφαλικού φόρου βρήκαν ορισμένους από τους φορολογουμένους ήδη νεκρούς. Άνοιξαν τους τάφους τους, έβγαλαν τα νεκρά σώματα και τα μαστίγωναν δημόσια. Όταν οι πολίτες τους ρώτησαν αγανακτισμένοι, γιατί εξυβρίζουν κατά τέτοιο τρόπο τους νεκρούς, αφού δεν είναι δυνατόν να εισπράξουν απ’ αυτούς τίποτε, απάντησαν ότι αυτό το ξέρουν, άλλα τους κακοποιούν, για να εξαναγκάσουν τους συγγενείς τους να πληρώσουν εκείνοι τον φόρο που όφειλαν. Ο πάπυρος της Οξυρύγχου 285 (γράφτηκε το 50 μ.Χ.) είναι μία αναφορά ενός φτωχού υφαντού προς το στρατιωτικό διοικητή της πόλεώς του. Σ’ αυτήν αναφέρει παραπονούμενος ότι ο τελώνης του απόσπασε μετά από ξυλοδαρμό όλες τις οικονομίες του και το χιτώνα που φορούσε. Καταγράφομε μόνο ένα από τα πολλά ανέκδοτα, που αναφέρονται στους τελώνες. Ο Χίος φιλόσοφος Θεόκριτος όταν ρωτήθηκε «Ποία είναι τα αγριότερα θηρία» απάντησε «από όσα ζουν στα βουνά οι αρκούδες και τα λιοντάρια, από όσα ζουν στις πόλεις οι τελώνες και οι συκοφάντες».

Η υπόληψη που είχαν στο λαό οι τελώνες ήταν η χείριστη. Ολόκληρη η αρχαιότητα κατέτασσε τους τελώνες στο μαύρο πίνακα των ανθρώπων που ασκούν άτιμα και άξια ντροπής επαγγέλματα. Απ’ όλα τα αισχρά επαγγέλματα τρία θεωρούνταν ως τα αισχρότερα· ο κάπηλος, ο πορνοβοσκός και ο τελώνης. Οι Ρωμαίοι επίσης Κικέρων, Λίβιος και Τάκιτος κατατάσσουν τον τελώνη μεταξύ των χυδαίων επαγγελμάτων. Και εις το Ταλμούδ, αν και δεν υπάρχει ειδικός κατάλογος, όμως βρίσκουμε περί τα 30 επαγγέλματα ή απασχολήσεις, που χαρακτηρίζονται αμαρτωλά. Ως τα δύο αμαρτωλότερα θεωρούνται ο ληστής και ο τελώνης. Κατά τη ραβινική διδασκαλία ο φαρισαίος απαγορευόταν να ασκήσει το επάγγελμα του τελώνη, οι δε τελώνες δεν είχαν το δικαίωμα να παραστούν στα δικαστήρια ως μάρτυρες. Ο ραβίνος Χιλλέλ δίδασκε ότι, προκειμένου να εξαπατήσει κάποιος ένα τελώνη, επιτρέπεται όχι μόνον να πει ψέματα άλλα και να ψευδορκήσει.

Είναι γεγονός ότι ο τελώνης ήταν κατά την αρχαιότητα ο αντιπροσωπευτικός τύπος του διεφθαρμένου άνθρωπου. Αυτό φαίνεται και από τα λόγια του Κυρίου· «Έστω σοι ως ο εθνικός και ο τελώνης» (Ματθ. 18, 17) ή «Τελώναι και πόρναι προάγουσιν ύμας εις την βασιλείαν του Θεού» (Ματθ. 21, 31). Παρά ταύτα ο Κύριος έδειξε προς τους τελώνες και σε όλες τις περιφρονημένες τάξεις ιδιαίτερη στοργή. Αυτό δημιούργησε σκάνδαλο μεταξύ των φαρισαϊκών κύκλων. Βλέπομε τους φαρισαίους και γραμματείς να διαμαρτύρονται έντονα για αυτή τη συμπεριφορά του Κυρίου τόσον κατά τη συνεστίαση του στο σπίτι του τελώνη και έπειτα μαθητού Ματθαίου, όσο και αργότερα, όπως αφηγείται ο Λουκάς στο 15ο κεφάλαιο. Κατά τους ευαγγελιστές Ματθαίο και Λουκα οι φαρισαίοι απέδωκαν στο Χριστό και το παρατσούκλι «φίλος τελωνών και αμαρτωλών», που όμως ο Χριστός δεχόταν ευχαρίστως. Τη φράση «τελώναι και αμαρτωλοί» τη συναντούμε πολύ συχνά στους τρεις συνοπτικούς ευαγγελιστές (Ματθαίο, Μάρκο και Λουκά) και παραδίδεται ως φράση των φαρισαίων, με την οποίαν χαρακτήριζαν τόσον τους τελώνες όσον και όλον το λαό.

Σύμφωνα με την αντίληψη των φαρισαίων η ισραηλιτική κοινωνία διακρινόταν σε δύο τάξεις. Μία τάξη ήταν οι «δίκαιοι», δηλαδή οι φαρισαίοι, και η άλλη οι «αμαρτωλοί», δηλαδή όλοι οι άλλοι. Τους δύο όρους της φαρισαϊκής φρασεολογίας, «δίκαιοι» και «αμαρτωλοί» χρησιμοποίησε και ο Χριστός με κάποια λεπτή ειρωνεία, που φαίνεται στη φράση του «Ουκ ήλθον καλέσαι δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν» (Ματθ. 9, 13· Μάρκ. 2, 17· Λουκ. 5, 32). Σαν να έλεγε· «Δίκαιοι δεν λέτε ότι είστε; Λοιπόν και εγώ δεν ήλθα για σας. Αμαρτωλοί δεν είναι οι τελώνες κατά τη γνώμη σας; Γι’ αυτό και εγώ ήλθα γι’ αυτούς». Το βαθύτερο νόημα αυτού του λόγου είναι ότι πολλές φορές οι θρησκευτικοί άνθρωποι, όταν χάσουν την ουσία της πνευματικής ζωής, καταλαμβάνονται από ένα αίσθημα αυτάρκειας και στο βάθος δεν αισθάνονται την ανάγκη του Θεού. Αντιθέτως υπάρχουν περιπτώσεις, στις οποίες άνθρωποι πολύ αμαρτωλοί συναισθανόμενοι την ενοχή τους, αισθάνονται πολύ μεγάλη την ανάγκη του θείου ελέους για τη σωτηρία τους.

------------------------------------------------

vatopaidi.wordpress.com

«Ειρήνευσον εν σεαυτώ και ειρηνεύσει σοι ο ουρανός και η γη».

Αββάς Ισαάκ

Μαρτυρία Σύριου: Mε φυλάκισαν, με βασάνισαν, μου έκανε ηλεκτροσόκ η DAESH γιατί ζωγράφισα την Παναγία

O Khalifa el-Khoder, ένας 21χρονος Σύριος πέρασε 7 μήνες στα κάτεργα του Ισλαμικού Κράτους και για πρώτη φορά διηγείται τον γολγοθά του στην λιβανέζικη εφημερίδα « L'Orient-Le-Jour ».
«Δεν υπέφερα πια ν΄ακούω τον δήμιο μου να φωνάζει "Allah Akbar"...μισούσα αυτές τις λέξεις! »Στο πρώτο μέρος της συνέντευξής του επανέρχεται στη σύλληψή του στην επαρχία Χαλεπίου και στο πρώτο διάστημα της κράτησής του.Μέχρι τη μέρα που ένα μέλος του Ισλαμικού Κράτους τον κατηγόρησε ότι...σχεδίασε ζωγράφισε την Παναγία.
Στο τέλος των 50 ημερών κράτησης ο Khalifa el-Khoder υποβλήθηκε στην πρώτη του ανάκριση.Κάποια μέρα ένας τζιχαντιστής τον κοιτάει με΄σα στα μάτια και τον ρωτάει: « ποιός σχεδίασε την Παναγία; Εσύ έγλειψες τις μπότες των « nasrani » (χριστιανών) ; » Τότε ο Khalifaδεν είχε πια καμιά αμφιβολία ότι ήρθε η σειρά του να περάσει από το θάλαμο των βασανιστηρίων.
Σιδεροσδέσμιος με χειροπέδες, πόδια δεμένα,μάτια μπανατρισμένα ξάπλωσε μπρούμυτα. Ο δήμιος παίρνει μια μεταλλική βέργα και την ενώνει με το σώμα του. Με τη βοήθεια μιας αλυσίδας τον κρέμασαν ένα μέτρο από το έδαφος με τα πόδια και τα χέρια δεμένα στην πλάτη. « Σαν μια τσάντα», δηλώνει ο Khalifa. Αυτή η μορφή βασανιστηρίου είναι γνωστή με την ονομασία « Ballanco ». Το μαρτύριο διήρκησε 4 ώρες. «Ομολόγησε μου επαναλαμβάνει αδιάκοπα ο δήμιός μου.Αλλά εγώ δεν έλεγα τίποτα. Με χτυπούσε τόσο δυνατά στο πρόσωπό μου.... Αισθανόμουν τραντάγματα σε όλο το κορμί είχα την εντύπωση ότι είχα πάθει ηλεκτροσόκ. »
Μετά από μια παύση λόγω της υποχρεωτικής προσευχής ο δήμιος του Khalifa επανέρχεται. Το Ισλαμικό Κράτος χρησιμοποιεί μια ολόκληρη πανοπλία τεχνικών βασανιστηρίων στη φυλακή της al-Bab, διηγείται ο Khalifa.
Μετά το πρώτο του βασανιστήριο είναι αδύνατο να κουνηθεί. Έχουν μπλαβιάσει τα χέρια του και τα πόδια του.Ξεραμένο αίμα στις αρθρώσεις του. Υποβάλεται και για β φορά στο Ballanco.Αυτή τη φορά το μαρτύριο του θα διαρκέσει γαι 5 ώρες. «Αισθανόμουν νεκρός.Σκεφτόμουν τους γονείς,τη μικρή μου αδερφή .Έπειτα αποφάσισα να μιλήσω στο Θεό να του διηγηθώ τα όνειρά μου... »
« Δεν υπέφερα πια ν΄ακούω το δήμιό μου να λέει « Allah Akbar »... μισούσα αυτές τις λέξεις! Πως αυτός ο άνθρωπος μπορούσε να προσεύχεται και να με υποβάλει σε αυτό το βασανιστήριο ? »Ο Khalifa αποφασίζει τότε να ομολογήσει ότι ζωγράφισε την Παναγία εκτιμώντας ότι αυτό θα ήταν πιο αξιοπρεπές γι αυτόν .Ήταν Απρίλιος του 2013 που η καθημερινότητα αυτού του 18χρονου παίρνει μια δραματική τροπή.Η . Raqqa η πόλη στην οποία κατοικούσε από την παιδική του ηλικία περνάει στον έλεγχο των τζιχαντιστών της al-Nosra. Κάποιους μήνες αργότερα είναι το Ισλαμικό Κράτος που θα κατακτήσει την πόλη.Η βία βασιλεύει οι χριστιανοί εξωθούνται να εγκαταλείψουν την πόλη.
Ο Khalifa εκείνη την εποχή ήταν φοιτητής της κοινωνιολογίας. Αποφασίζει να λανσάρει ένα μήνυμα ελπίδας και ειρήνης στον πληθυσμό σχεδιάζοντας μια Παναγία σε έναν από τους τοίχους της πόλης.Αν και ήταν μουσουλμάνος προτιμάει να χρησιμοποιήσει ένα σύμβολο χριστιανικό για να αποδείξει το ανοιχτό πνεύμα και την ανοχή που τον χαρακτηρίζει.Δεν αμφιβάλει ότι κάποια χρόνια αργότερα αυτή η πράξη θα τον οδηγήσει στις φυλακές της Daech.
Εγκαταλείπει τη Ράκα πηγαίνει στο Χαλέπι όμως πηγαινοέρχεται και στην πόλη που μεγάλωσε.Οι τοίχοι ήταν ζωγραφισμλένοι μαύροι και ο αριθμός των ξένων δεν σταμάτησε ν΄αυξάνει διηγείται όπως μεταφέρονται οι φράσεις του από το Courrier international. Ένα πρωί του Ιούνη του 2014 συνελήφθηκε σε σημείο ελέγχου του Ισλαμικού Κράτους.Ένας τζιχαντιστής μαροκινός τον διατάζει να κατεβεί από το βαν.Οι κανόνες της φυλακής είναι απλοί λέει : αυτοί που δεν προσεύχονται βασανίζονται. « Αν κάποιος ξυρίζει τα γένεια του βασανίζεται. « .
Κρατούμενοι εκτελούνταν και άλλοι βασανίζονταν.« Καθημερινά άκουγα φυλακισμένους να ουρλιάζουν από τον πόνο,αν ο πόνος όφειλε να έχει έναν ήχο θα ήταν αυτός ». Τα γέλια των τζιχαντιστών ήταν επίσης σκληρά και ανυπόφορα.
Τον οδήγησαν σε μια νέα φυλακή όπου καθηγητές έκαναν μαθήματα θρησκείας. Το Δεκέμβρη του 2014 τα έπαιξε όλα για όλα.Ειδοποιεί κάποιον φύλακα ότι βγαίνει αλλά ΄ποτι θα επιστρέψει για να κάνει την εργασία του στοε σωτερικό της φυλακής.Έχοντας περπατήσει 1χλμ βρίσκει ένα αμάξι φθάνει στο σπίτι του όπου μπαίνει και το αισθάνεται σαν να μπαίνει σε τόπο ιερό όπως λέει.Κατά της διάρκεια της κράτησής του προσβλήθηκε από λέπρα έχασε 10 κιλά και μερικώς την όρασή τουαπό την κακομεταχείρισή του. Αλλά το χειρότερο είναι η ψυχική οδύνη εκμυστηρεύεται.
 dimpenews

Στην Αγιοπαυλίτικη Λακκοσκήτη με τον φακό του Silviu Cluci

Μοναδικές φωτογραφίες από την Αγιοπαυλίτικη Ιερά Σκήτη Αγίου Δημητρίου (Λακκοσκήτη) δημοσιεύει στην ιστοσελίδα doxologia ο Silviu Cluci.

Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, Οφειλομένη απάντησις

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833, Fax +30 210 4518476e-mail: impireos@hotmail.com

Ἐν Πειραιεῖ τῆ 25/2/2016

ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ

«εἰ ἐκ τοῦ κόσμου ἦτε, ὁ κόσμος ἂν τὸ ἴδιον ἐφίλει· ὅτι δὲ ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ ἐστέ, ἀλλ' ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμᾶς ἐκ τοῦ κόσμου, διὰ τοῦτο μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος.» (Ἰωάννου 15,19).

Οἱ διαχρονικοί αὐτοί λόγοι τοῦ ἐνσαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου ἑρμηνεύουν διϊστορικά τό μένος κατά τῶν ταπεινῶν φορέων τοῦ θείου Λόγου. Ἕως τό τέλος τῆς ἱστορίας τῶν ἀνθρωπίνων καιρῶν ὁ Χριστός θά ἀποτελεῖ κατά την προφητικήν ρῆσιν τοῦ Θεοδόχου Συμεών «σημεῖον ἀντιλεγόμενον», «καί θά κεῖται εἰς πτῶσιν καί ἀνάστασιν πολλῶν» (Λουκά 2,34-35). 

Ἄλλωστε ὅπως μεγαλειωδῶς γράφει ὁ οὐρανοβάμων Παῦλος ἔχουμε κληθεῖ νά χαιρόμεθα μέ τά ὑπέρ τῆς Ἀληθείας παθήματα διότι ὅπως ἐκεῖνος λέγει «Νῦν χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί μου ὑπὲρ ὑμῶν καὶ ἀνταναπληρῶ τὰ ὑστερήματα τῶν θλίψεων τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ σαρκί μου ὑπὲρ τοῦ σώματος αὐτοῦ, ὅ ἐστιν ἡ Ἐκκλησία»(Κολοσσαεῖς 1,24).

Ὁ Ἀξιότιμος Δήμαρχος Θεσ/νίκης κ. Γιάννης Μπουτάρης πού ἐνώπιον τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου τῆς συμπρωτεύουσας, δήλωσε ὅτι «εἶμαι γιά ξύλο» ἐπέρρωσε τούς Κυριακούς καί Παυλείους λόγους διότι δέν μοῦ προσάπτει την διάπραξι κάποιου ἀδικήματος, ἀλλά τό γεγονός ὅτι πειρῶμαι νά διασαλπίζω στό ποίμνιό μου την ἀποκάλυψι «τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος». Ἑπομένως τό μένος τοῦ κυρίου Δημάρχου στρέφεται οὐσίᾳ κατά τῆς διαχρονικῆς ἐνυποστάτου Ἀληθείας, πού ἔγινεν ἄνθρωπος ἵνα τόν ἄνθρωπον Θεόν ἀπεργάσηται (Μέγας Ἀθανάσιος),καί δι’ αὐτό ἀκριβῶς δυνάμει τῆς μεταφυσικῆς τῶν πράξεων καί τοῦ ἰσχύοντος πνευματικοῦ νόμου θά ἀποδώσει λόγον δι’ αὐτό. Εἶναι τό μόνον βέβαιον. Συνεπῶς ἄξιος συμπαθείας εἶναι ὁ Κύριος Δήμαρχος καί ὄχι ἀντιπαραθέσεως.

Στήν ἐποχή τῆς πλήρους συγχύσεως καί τῶν μεγάλων ἀντινομιῶν συγχέονται ὁ ἀνθρωπισμός καί ἡ ὀφειλομένη τιμή καί σεβασμός ἀδιακρίτως σέ κάθε ἀνθρώπινο πρόσωπο μέ τόν δόλιο καί σχεδιασμένο ἐποικισμό τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἠπείρου ἀπό μία ἀσύμβατη μέ τό Εὐρωπαϊκό κεκτημένο τῆς ἀνεκτικότητος,τῆς ἀνεξιθρησκείας καί τῆς ἐλευθερίας, πολιτικοθρησκευτική παραδοχή πού στοχοποιεῖ θανάσιμα τή διαφωνία καί την ἄρνησή της καί πού πρεσβεύουν οἱ χιλιάδες τῶν κατευθυνομένων προσφυγικῶν καί μεταναστευτικῶν μουσουλμανικῶν ροῶν. 

Εἶναι παγκοίνως γνωστόν ὅτι τόν ἐμφύλιο πόλεμο τῆς Συρίας τόν ἐνορχήστρωσε ἡ γειτονική μας Τουρκία μέ τήν συνδρομή τοῦ Σουνιτικοῦ μπλόγκ (Σαουδική Ἀραβία  - Κατάρ - Ὀμάν) καί τήν στήριξη τῶν Η.Π.Α. πού ἐκπαίδευσε στό ὑπέρτατο στρατιωτικό της σχολειό τό «Westpoint» τά ἡγετικά στελέχη τοῦ αἱμοσταγοῦς ISIS.

Καί ἐνῶ ὁ ἀγαπητός κύριος Δήμαρχος θά ἔπρεπε νά διερωτᾶται γιατί κατευθύνονται στήν Εὐρώπη αὐτές οἱ ἀσύμβατες πολιτισμικά πληθυσμιακές ροές καί δέν μεταβαίνουν στις πάγχρυσες μουσουλμανικές χῶρες τοῦ Ἀραβικοῦ κόλπου, οἱ μέν Σιΐτες στό Ἰράν,οἱ δε Σουνίτες στή Σαουδική Ἀραβία καί τά Ἐμιράτα, ἀρθρογραφεῖ (Καθημερινή 21-2-2016)  ἰσχυριζόμενος ὅτι «δέν ὑπάρχει κίνδυνος γιά τήν ταυτότητά μας» ἀπό την ἐθνοτική ἀλλοίωση καί τόν ἐποικισμό ἀλλοθρήσκων καί ἀλλογενῶν, λησμονώντας τά ἀμέτρητα θύματα τοῦ ὀθωμανικοῦ - μουσουλμανικοῦ ζυγοῦ, τούς ἀποκεφαλισμένους - ἀπαγχονισμένους καί ἀγρίως δολοφονημένους Μάρτυρες τοῦ Ἔθνους καί τῆς Ἐκκλησίας μας, πού μέ τό αἷμα τους πότισαν τό δένδρο τῆς διατήρησης τῆς Ἐθνικῆς μας ἰδιοπροσωπείας. Ἀγνοεῖ βέβαια τό ἰδεολόγημα τοῦ Ἰσλάμ, ὅπως φαίνεται ἀπό τό κείμενό του καί ὅτι θά εἶναι καί τό πρῶτο θῦμα λόγῳ τῶν ἀπόψεων ἐλευθεριότητος πού ἐκφράζει,ἐάν συνοικήσει μέ χιλιάδες μουσουλμάνους στήν συμπρωτεύουσα,ὅπως σχεδόν εὔχεται.

Ἄς διαβάσει στό ἀπόλυτο γιά τούς μουσουλμάνους κείμενο τοῦ Κορανίου πού ἐνσαρκώνει τόν δῆθεν αἰώνιον Λόγον τοῦ Θεοῦ καί πού «ἐπινοήθηκε μόνο ἀπό τόν Θεό» (σούρα ΙΩΝΑΣ «Γιούνους» στῖχος 37),στον στῖχο 33 τῆς σούρας ΤΟ ΣΤΡΩΜΕΝΟ ΤΡΑΠΕΖΙ «ἀλ-Μάιντα» τῆς αὐθεντικῆς μεταφράσεως ἐκ τῆς Ἀραβικῆς, τοῦ Γ.Ἰ.Πεντάκη, «Νά ποία εἶναι ἡ ἀμοιβή ὅσων πολεμοῦν τόν Θεό καί τόν Ἀπόστολό Του· αὐτοί πού ἐξαπλώνουν τό κακό στη Γῆ,θά σκοτώνονται, θά σταυρώνονται, θά κόβονται τά χέρια καί τά πόδια τους, θά ἐξωρίζονται ἀπό τήν χώρα τους. Αὐτή θά εἶναι ἡ ἀμοιβή τους στόν κόσμο αὐτό· καί στον ἄλλον κόσμο θά εἶναι τά σκληρά βασανιστήρια.». Εἶναι μία ἀπό τίς πάμπολλες σούρες τοῦ Κορανίου πού θεσμοθετοῦν τή βία, τό ἔγκλημα καί τόν Θρησκευτικό πόλεμο (Τζιχάντ) ἐναντίον τῶν «ἀπίστων» καί πού χωρίζουν τόν κόσμο στον οἶκο τοῦ Ἰσλάμ καί στον οἶκο τοῦ πολέμου. Καί ἄς διαβάσει ἀκόμη καί τό στῖχο 29 τῆς σούρας Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ «ἀλ-Τάουμπα» πού προτρέπει ὁ δῆθεν προφήτης τούς πιστούς μουσουλμάνους : «Νά πολεμᾶτε ἐναντίον ὅποιου δέν πιστεύει στόν Θεό...  Νά πολεμᾶτε ἐπίσης ἐναντίον τῶν Ἑβραίων καί τῶν Χριστιανῶν οἱ ὁποῖοι δέν πρεσβεύουν τήν πίστη τῆς ἀλήθειας. Νά πολεμᾶτε ἐναντίον τους ἕως ὅτου ὅλοι πληρώσουν τόν φόρο ὑποτέλειας καί ταπεινωθοῦν.». Καί στον ἑπόμενο στίχο 30 εὔχεται: «Ὁ Θεός ἄς τούς καταστρέψει. Πόσα ψέματα λένε.». Ἄς ἀντιπαραβάλλει ὁ Κύριος Δήμαρχος τό Εὐαγγέλιον τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τόν πυλώνα τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ, καί ἄς προσπαθήσει νά βρεῖ ἔστω καί ἕνα ἐδάφιο πού  νά παραβιάζει την ἐλευθερία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ἤ πού νά ἐντέλλεται πόλεμο ὑπέρ τῆς πίστης ἤ ἐναντίον τῶν ἀπίστων. Ἀντιθέτως στήν διδασκαλία τοῦ ἀληθινοῦ Ἀποστόλου καί Μεσσίου Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ κυριαρχεῖ ἡ ἀγάπη ἀκόμη καί πρός τούς ἐχθρούς  (Ματθ. 5,44, Λουκ. 6,27-35, Ρωμ. 12-20).

Διερωτῶμαι, θά τολμᾶ νά διοργανώνει καί τότε τά «Thessaloniki Pride»; Ἡ δήλωσις τοῦ κυρίου Δημάρχου βέβαια εἶναι μία ἔκφρασις ἐκδικήσεως στό πρόσωπό μου διότι εἶχα ἐγγράφως ζητήσει ἀπό τήν Ἱ. Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, την ἀπομάκρυνσί του άπό τήν θέση τοῦ Προέδρου τῆς Ἁγιορειτικῆς Ἑστίας, ἐπειδή προάγει μέ τήν θεσμική του ἰδιότητα, την ἀνατροπή τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί την θεσμοθέτησι τῆς ψυχοπαθολογικῆς ἐκτροπῆς τῆς ἀνθρωπίνης φυσιολογίας. Βέβαια τόν εὐγνωμονοῦμε τόν κύριο Δήμαρχο διότι μᾶς ἀπεκάλυψε ὅτι τίς ἐνλόγῳ ἐκδηλώσεις χρηματοδοτεῖ τό Ἀμερικανικό Προξενεῖο!!!, κι’ ἔτσι κατάλαβαν καί οἱ πλέον δύσπιστοι τί πράγματι μεθοδεύεται καί ποιοί ἦταν οἱ ὑποκινηταί γιά την ψήφισι τοῦ ἐπαίσχυντου νομοθετήματος τοῦ λεγομένου «συμφώνου συμβίωσης».

Ὁ Ἀξιότιμος Κύριος Δήμαρχος ἀποδεικνύεται ὅτι δέν ἀνέχεται τήν κριτική καί ἡ δημοκρατική του εὐαισθησία ἐμπεριέχει καί τό «ξυλοκόπημα» τῶν ἀντιφρονούντων. Τόσον πολύ σέβεται την ἐλευθερία ἐκφράσεως τῶν συνανθρώπων του καί τίς διακηρυγμένες ἀρχές τῶν κομμάτων πού τόν στήριξαν. 

Κατόπιν τῆς παρεμβάσεώς του λοιπόν, δικαιώθηκε πλήρως ὁ Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσ/νίκης κ. Ἄνθιμος καί τά Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα γιά τήν μεγαλειώδη ἐκδήλωσί τους «Μένουμε Χριστιανοί, μένουμε Ἕλληνες» πού ἔκρουσε τό κώδωνα τοῦ κινδύνου γιά τόν ἄκριτο ἐποικισμό τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἠπείρου καί τῆς Χώρας μας ἀπό μουσουλμανικούς πληθυσμούς, ὅταν ἡ χώρα μας περιβάλλεται ἀπό ἐχθρικό περίγυρο, γιά τήν παρανοϊκή ἀνίδρυση «Κατεύθυνσης Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» στήν Θεολογική Σχολή Θεσ/νίκης, ὅπου τό ἕνα Τμῆμα θά διδάσκει ὅτι ὁ Θεός ἔγινεν ἄνθρωπος γιά νά ἀποθεώσει τόν ἄνθρωπο, καί τό ἄλλο θά ἐπαναλαμβάνει τίς ληρώδεις βλασφημίες τοῦ αἱρεσιάρχου Ἀρείου, πού τόν 7ο μ.Χ. αἰῶνα ἐπαναδιατύπωσε ὁ παιδεραστής καί αἱμομείκτης Ἄραβας ἔμπορος Μωάμεθ καί τόν 19ο μ.Χ. αἰῶνα ὁ Ἰρβιγκίτης Πάστορας Κάρολος Ρώσσελ μέ την Ἑταιρεία του «Σκοπιά τοῦ Πύργου» τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ, καί τέλος γιά την ἀντιπαιδαγωγική ταυτόχρονη διδασκαλία ἐννέα Θρησκειῶν σέ ἄωρα παιδιά πού δέν ἔχουν ἀκόμη τήν κριτική δυνατότητα, μέ τό ἰδεολόγημα τοῦ πιλοτικοῦ προγράμματος μετατροπῆς τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, σέ Θρησκειολογία.

Καλή μετάνοια κύριε Δήμαρχε, ἐνὄψει τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Συγκάλυψη εγκλήματος: - Οδυνηρή όσο το ίδιο το έγκλημα

Η Κάντις Κόντι όταν ήταν μικρή (Photograph: Candace Conti)

Με ποικίλες διαδικασίες η εταιρεία «Σκοπιά» συγκαλύπτει την παιδική κακοποίηση ανάμεσα στους «Μάρτυρες του Ιεχωβά»

Η ιστορία της Κάντις Κόντι (Candace Conti)

Μετάφραση-Επιμέλεια: Ελένη Ζήνωνος

... «Οι ‘πρεσβύτεροι’ στην κοινότητά μου γνώριζαν ότι υπήρχε ένας «λύκος» ανάμεσά μας. Αλλά, απειλούσαν με τιμωρίες όσους μιλούσαν και απεκάλυπταν τα όσα εγίνοντο»...

Η Candace Conti ήταν το πρώτο θύμα παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης που δικαιώθηκε δικαστικά εναντίον της εταιρείας «Σκοπιά» (Watchtower)

Είναι διαφορετικό να μεγαλώνεις σε μια οικογένεια όπου όλοι είναι «Μάρτυρες του Ιεχωβά». Όταν ήμουν μικρή, ποτέ δεν γιορτάζαμε τα γενέθλια ή τα Χριστούγεννα ή εθνικές επετείους. Ούτε εγώ αλλά, ούτε και κανείς απ’όσους ήξερα, είχαμε συναναστροφή με οικογένειες που δεν ήσαν «Μάρτυρες του Ιεχωβά».

Αντί να παίζω ή να συμμετέχω σε σχολικούς αγώνες ή άλλες εξωσχολικές δραστηριότητες με άλλα παιδιά, περνούσα όλο μου τον καιρό διαδίδοντας τα «καλά νέα». Πήγαινα από μόνη μου, από πόρτα σε πόρτα, μαζί με τον Τζόναθαν, ένα δυνατό άντρα τον οποίο όλοι συμπαθούσαν στη σύναξή μας. Ήμουν μόλις 9 και 10 χρόνων όταν κατ’επανάληψη με κακοποιούσε σεξουαλικά.

Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο για ένα παιδί να μιλήσει για την κακομεταχείρηση που υφίσταται. Και οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά» το κάνουν ακόμα πιο δύσκολο:

Βάσει του κανονισμού των «2 μαρτύρων» που εφαρμόζουν, αυτός που κατηγορεί έναν ενήλικα για κακομεταχείρηση θα πρέπει να παρουσιαστεί με ακόμα ένα μάρτυρα. Αν δεν υπάρχει δεύτερος μάρτυρας, ο κατήγορος τιμωρείται για ψευδή κατηγορία. Η συνήθης τιμωρία είναι η διαταγή, κανείς «Μάρτυρας» να μη μιλά ή συναναστρέφεται με τον «ψευδο»-κατήγορο. Αυτό ονομάζεται εξοστρακισμός (dis-fellowshipping) και σημαίνει αποκοπή από την υπόλοιπη ομάδα και απομόνωση.

Για ένα παιδί που μεγάλωσε αποκλειστικά ανάμεσα σε άλλους «Μάρτυρες του Ιεχωβά» αυτό είναι φριχτό. Ακόμα και οι γονείς σου θα πρέπει να σε αγνοούν. Αυτό, το φοβόμουν περισσότερο απ’ ότι τον Τζόναθαν.

Αυτοί οι ίδιοι οι «πρεσβύτεροι» της «σύναξής» μας είχαν ορίσει ότι θα συνεργαζόμουν με τον Τζόναθαν. Όταν χωριζόμασταν από τους άλλους, με ανάγκαζε να μπω στο φορτηγάκι του και με έπαιρνε στο σπίτι του. Εκεί μου έλεγε «έλα να παίξουμε». Αυτό συνέβηκε πάρα πολλές φορές. Οι γονείς μου, όπως όλοι οι άλλοι στην κοινότητά μας, συμπαθούσαν τον «Αδελφό» Τζόναθαν και τον εμπιστεύονταν.

Εκείνα τα χρόνια οι γονείς μου ήσαν απορροφημένοι από τα δικά τους τεράστια προβλήματα και αργότερα χώρισαν. Συναισθηματικά ήμουν πολύ μόνη, δεν είχα κανένα να με στηρίξει και ήθελα να γίνω, όσο το δυνατόν, η καλύτερη «Μάρτυρας του Ιεχωβά». Γι’αυτό πήγαινα στην «αποστολή», στη «υπηρεσία» από πόρτα σε πόρτα για την οποία διακρίνονται οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά».

Αυτό που δεν γνώριζαν οι γονείς μου, ήταν ότι ο Τζόναθαν είχε κακοποιήσει σεξουαλικά ακόμα ένα κοριτσάκι στην «κοινότητά» μας (our congregation). Οι «πρεσβύτεροί» μας το ήξεραν και το είχαν κρατήσει μυστικό. Ακολουθούσαν τις διαταγές της διεύθυνσης της Σκοπιάς (Watchtower),από τα κεντρικά της γραφεία στη Νέα Υόρκη, η οποία από το 1989 είχε εκδώσει άκρως απόρρητη οδηγία όπως οι περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών στις «κοινότητες», που γίνονταν γνωστές, να κρατούνται μυστικές. Η διαταγή αυτή ήταν το υπ’ αριθμόν 1, Τεκμήριο, στην εκδίκαση της αγωγής μου (εναντίον της εταιρείας  «Σκοπιά» – Watchtower).

Οι «πρεσβύτεροι» και το Κυβερνών Σώμα της Σκοπιάς γνώριζαν πολύ καλά ότι στους κόλπους της θρησκευτικής τους οργάνωσης κρύβονταν παιδεραστές και ότι συνήθως αυτοί είναι φιλικοί και συμπαθητικοί, όπως ο Τζόναθαν. Γνώριζαν ότι θα ήταν πιθανόν να επαναλάβουν τα ανοσιουργήματά τους. Εν τούτοις προτίμησαν να παραμερίσουν την ασφάλεια των παιδιών για χάριν προστασίας του ονόματος – και του τραπεζικού τους λογαριασμού – από πιθανές αγωγές εναντίον τους. Είναι όλα γραμμένα σε εκείνη την επιστολή του 1989.

Μια έκθεση του Κέντρου Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (Center for Investigative Reporting), απεκάλυψε το Φεβρουάριο 2015 ότι, ακόμα συνεχίζουν την έκδοση διαταγμάτων με τα οποία προτρέπουν την αποσιώπηση των περιπτώσεων παιδικής κακοποίησης.

Το Νοέμβριο του 2014, οι «πρεσβύτεροι» είχαν πάρει οδηγίες να μην παραπέμπουν τις εγκληματικές υποθέσεις, όπως την παιδική κακοποίηση, στις αρχές της πολιτείας, αλλά να τις εξετάζουν εμπιστευτικά από εσωτερικές επιτροπές.

Η έκθεση αναφέρει ακόμα ότι, οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά» είχαν επίσης επικαλεστεί την Πρώτη Τροπολογία του Συντάγματος των ΗΠΑ (the First Amendment) για ν’ αποκρύψουν καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση.

Έπρεπε να μάθω ότι υπήρξαν και άλλα θύματα του Τζόναθαν, για να αποφασίσω να μιλήσω δημόσια.

Το 2009 έψαξα στην ιστοσελίδα Megan’s Law website, την επίσημη λίστα με όλους τους καταδικασθέντες για σεξουαλικά εγκλήματα. Εκεί είδα ότι, μερικά χρόνια προηγουμένως είχε καταδικαστεί για σεξουαλική κακοποίηση ενός άλλου κοριτσιού 8 ετών. Ένοιωσα τρομερές ενοχές επειδή δεν τον κατάγγειλα νωρίτερα. Έτσι, τώρα αυτό που πρέπει να κάνω είναι να σταματήσω αυτά τα «όρνια» να το ξανακάνουν.

Ο μόνος τρόπος να τεθεί ένα τέλος σ’αυτή την κακοποίηση είναι να αποσυρθεί, άπαξ και  δια παντός, αυτό το πέπλο της απόκρυψης και αποσιώπησης.

http://www.theguardian.com/commentisfree/2015/mar/02/jehovahs-witnesses-silencing-techniques-child-abuse   - http://www.ppu.org.cy