«Να δούμε ακόμα που θα
φτάξουμε! Δεν αφήσαμε βρωμιά, δεν αφήσαμε σιχαμένη πράξη, που να μην την
κάνουμε, δεν αφήσαμε πονηρό διαλογισμό που να μην τον πούμε ή να μην τον
γράψουμε με τη μεγαλύτερη αδιαντροπιά. Ξεχαλινωθήκαμε πια ολότελα. Γινήκαμε ένα
τρελό κοπάδι, που μας σαλαγά ο διάβολος με μια βουκέντρα, κι εμείς τρέχουμε
λαχανιασμένοι. Η ελευθερία που δώσαμε στον εαυτό μας, με τη διεστραμμένη γνώμη
μας, γίνηκε τυραννία και μας κάνει ότι θέλει» (Φώτης Κόντογλου, Μυστικά Άνθη).
«Να δούμε
ακόμα που θα φτάξουμε!» θα αναρωτηθεί όποιος έχει μέσα του έστω και λίγη
φρονιμάδα. Στο όνομα της ενημέρωσης και της πολιτικής φτάσαμε να σατιρίζουμε
τους αγίους και Αυτόν τον ίδιο τον Θεό. Με λύπη είδαμε ¨τη σάτιρα να ξανακτυπά
με αφορμή τα σκουπίδια στη Πάλαιρο¨ (η
ανάρτηση ΕΔΩ). Δεν ξέρω πόσους διασκέδασε η παραποίηση των λόγων του Άγίου
Παϊσίου του Αγιορείτου, πέραν του συντάκτη της ανάρτησης και των διαχειριστών
του Ξηρόμερο News (διότι αν ίσχυε το αντίθετο δεν θα δημοσίευαν την ανάρτηση), αλλά θεωρώ ότι περισσότερο αποστροφή προκάλεσε.
Στη
λογοτεχνική έκφραση, η σάτιρα χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα για την
βελτίωση του αντικειμένου (αυτό μπορεί να είναι πρόσωπο, ιδεολογία κ.α.), το
οποίο βρίσκεται στο στόχαστρό της. Συζητήσεις επί συζητήσεων των
«κεκαυστηριασμένων την ιδίαν συνείδησιν» (Α Τιμ. 4,2) για τα όρια της. Δεν έχει
καταφέρει ο σκοτισμένος από τον εγωισμό νους των πολιτισμένων και μορφωμένων
ανθρώπων να βάλει ένα φρένο στην κατρακύλα του. Λέει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: «Μας
έκαμεν ο πανάγαθος Θεός, αδελφοί μου, ανθρώπους και δεν μας έκαμε ζώα∙ μας
έκαμε τιμιωτέρους από όλον τον κόσμον∙ μας έδωκεν ο πανάγαθος Θεός, αδελφοί
μου, τα μάτια, να βλέπωμεν τον ουρανόν, τον ήλιον, την σελήνην και τα άστρα και
να λέγωμεν: Ώ, Θεέ μου, εάν ο ήλιος, όπου είναι πλάσμα σου, είναι τόσον
λαμπρός, αμή το άγιόν σου όνομα, όπου είσαι ποιητής του ουρανού και της γης,
ποιητής και πλάστης, πόσον είσαι λαμπρότερος; Ώ, Θεέ μου, αξίωσόν με να σε
απολαύσω. Μας έδωσεν, αδελφοί μου, τον νουν εις την κεφαλήν μας, και είναι ο
νους μας ωσάν μέσα εις ένα πιάτο, να βάνωμεν όλα τα νοήματα του Ευαγγελίου και
όχι να βάνωμεν μύθους και φλυαρίσματα της τέχνης του διαβόλου» (Διδαχή Ε΄).
Βλέπεις
αδερφέ μου πόσο απλά μας το εξηγεί ο Άγιος των σκλάβων; Μας έδωσε «τον νουν»
για να Τον απολαύσουμε Αυτόν τον Θεό, για να οδηγηθούμε στο «καθ΄ ομοίωσιν»,
αλλά εμείς αποφασίσαμε να γίνουμε βασιλικότεροι του Βασιλέως. Και φτάσαμε στο
σημείο να χλευάζουμε τα πρόσωπα των αγίων, να παραποιούμε τα λεγόμενά τους και
αντί να ψάχνουμε τόπο να κρυφτούμε από ντροπή, να δημοσιεύουμε τις ατιμίες και
ανοησίες στο όνομα της πολιτικής, της τέχνης, του πολιτισμού και της ενημέρωσης,
να καυχόμαστε γι΄ αυτές και να διακηρύσσουμε για τον εαυτό μας ότι «εκπροσωπεί
το ΦΩΣ της τέχνης και του πολιτισμού». Ποία τέχνη; Αυτή με την οποία κρύβουμε
τις πομπές μας; Αλλά γίνεται οι μύγες να μην πάνε στα ψοφίμια;
Ο Άγιος Ιωάννης ο
Δαμασκηνός αναφέρει: «Πρέπει να τιμούμε τους αγίους ως φίλους Χριστού, ως
παιδιά και κληρονόμους του Θεού, όπως λέγει ο θεολόγος Ευαγγελιστής∙ “Όσοι δε
έλαβον αυτόν, έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι„ (Ιω. 1,12)…επειδή
βασίλευσαν στα πάθη και κυριάρχησαν πάνω σ΄ αυτά, και φύλαξαν απαραχάρακτη την
ομοίωση της θείας εικόνα, κατά την οποία έγιναν, και ενώθηκαν με τον Θεό κατά
προαίρεση και τον δέχτηκαν σαν ένοικο και έγιναν με τη μέθεξη σ΄ αυτόν κατά
χάρη ότι είναι αυτός κατά φύση. Πως λοιπόν μπορούμε να μην τιμούμε αυτούς που
υπήρξαν διάκονοι και φίλοι και υιοί του Θεού; Γιατί η τιμή προς τους ευγνώμονες
των ομοδούλων αποδεικνύει την καλή διάθεση προς τον κοινό δεσπότη» (Έκδοσις
ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως). Όταν, λοιπόν, αλλοιώνεις εσκεμμένα τα λόγια
ενός αγίου τιμάς τον άγιο; Ας μην γινόμαστε αφελείς! Δόξα τω Θεώ, ακόμα ζούμε
σε Ορθόδοξη χώρα και όλων οι μανάδες ή κάποια γιαγιά μας, μας δίδαξαν με το παράδειγμά
τους πως τιμάμε τους αγίους, την Παναγιά και τον Χριστό. Αυτή την παρακαταθήκη
να φυλάξουμε!
Ο Άγιος Παϊσιος στη συνείδηση των πιστών ορθοδόξων
χριστιανών ήταν άγιος από τότε που βρισκόταν σωματικώς ανάμεσά μας. Η επίσημη
αγιοκατάταξή του στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας έγινε στις 13 Ιανουαρίου
2015 από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως (ολόκληρη
η Πράξη ΕΔΩ). Ο συντάκτης του άρθρου δεν έχει την ψευδαίσθηση ότι προασπίζεται
την τιμή του Αγίου Παϊσίου, διότι δεν είναι άξιος να κάνει κάτι τέτοιο, αλλά
και για τον απλούστατο λόγο ότι ο Άγιος δοξάζεται από τον Κύριο Ιησού Χριστό, που
για την αγάπη Του έζησε σε ολόκληρη τη ζωή του το μαρτύριο της συνειδήσεως. Εξάλλου
ακόμα και όταν ο Γέροντας ήταν εν ζωή, από ταπείνωση δεν έψαξε πότε να βρει το
δίκιο του και να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Κατούνα Κου Πε Πε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;