Έρχομαι σπίτι και σκέφτομαι πως ίσως είναι η τελευταία θαλασσινή εικόνα η σημερινή. Ξεπλένω ιδρώτα, αντιηλιακό και αλάτια. Τα όνειρα τα φυλάω μέσα μου. Κράτησα μια απόσταση από την κάλπη. Ψήνω μηλόπιττα! Το βιβλίο μου στις τελευταίες του σελίδες. Ο Φαμπιό μ΄αποχαιρετά. Μια γραμμή εντελώς φθινοπωριάτικη διαγράφεται εμπρός μου. Να φτιάξω σχέδια να έχω να τρέχω πίσω από κάτι.
με το φεγγαρι αγκαλια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;